Cytaty na temat wzniesienie (173 cytatów)

„Ziemia – stały ląd, opoka, synonim trwałej i stabilnej podstawy, dającej pewne oparcie stopom. Gdy drży, zagładzie ulegają nie tylko budowle wzniesione ręką ludzką, lecz wali się wówczas w gruzy cały świat zbudowany pieczołowicie przez człowieka na jakże złudnym poczuciu bezpieczeństwa.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Trzęsienia ziemi, które wstrząsnęły światem, Ekologia.pl, 2013. http://ekologia.pl/srodowisko/ochrona-srodowiska/trzesienia-ziemi-ktore-wstrzasnely-swiatem,18613.html

O świecie

„Kresy Wschodnie, to obszar zaiste ogromny! Choć tereny te były niezmiernie zróżnicowane etnicznie, kulturowo, religijnie i cywilizacyjnie, to jednak wytworzył się tam swoisty kod kulturowy, który nieomylnie pozwalał rozpoznać ludzi „stamtąd”. Na ukształtowanie specyficznego typu wrażliwości mieszkańców Kresów – oprócz burzliwych dziejów – niewątpliwy wpływ miały warunki naturalne, a więc klimat oraz otaczająca ich przyroda i krajobrazy. Pośród dolin i jarów rzek, wzniesień i skał, jezior i bagien, nieprzebytych lasów i nieograniczonych przestrzeni, powstawały przecież ręką ludzką uczynione zamki, dwory, przepiękne parki i ogrody wokół rezydencji, architektonicznie wspaniałe miasta i pełne uroku wsie, kurorty i uzdrowiska, ośrodki wydobywcze i przemysłowe, a także obficie rodzące sady i pola uprawne. A nad tym wszystkim unosiło się tajemnicze, nieodgadnione i niedopowiedziane „coś”.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Zaleszczyki – krajobrazy utracone, Ekologia. pl, 2011. http://ekologia.pl/styl-zycia/podroze/zaleszczyki-krajobrazy-utracone,15940.html

O ludziach

„Opuszczone, stawały się w mniemaniu okolicznej ludności siedliskiem duchów, upiorów, nawet Złego. A później odchodziły cicho, stopniowo, tracąc skrzydła, dachy, ściany… Aż na wzniesieniach pozostawały tylko upiorne szkielety, rysujące się na tle nieba. Potem słychać było jedynie szum wiatru…”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Wiatraki – arcydzieła drewnianej architektury przemysłowej, Ekologia.pl, 2012. http://ekologia.pl/srodowisko/specjalne/wiatraki-arcydziela-drewnianej-architektury-przemyslowej,16547.html

„Może dlatego utarło się, że niebo jest nad nami, a piekło pod, gdyż chcąc dojść do raju, trzeba wznieść się ponad własne słabości, podążając w piekielne czeluście – wystarczy staczać się w dół.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

O piekle

„Naród nasz ma w sobie dużo uczuciowych popędów i odruchów. Niekiedy za nimi idzie. Powstają z nich dzieła sztuki, wielkie i wzniosłe porywy, potężne zwycięstwa. Są one kwiatami naszych dziejów i kultury narodowej, ale aby te kwiaty mogły wyrosnąć, ziemia musi być owładnięta, opanowana i wypracowana. Musimy czuwać nad nią i trzymać ją „obiema dłońmi” w swej spokojnej, trzeźwej myśli, woli i sercu. (…) I naszym narodowym być albo nie być jest nakaz władania sobą, spokój, równowaga, trzeźwość, umiejętność rządzenia wszystkimi swymi porywami, odruchami, namiętnościami, skłonnościami i uczuciami. W obliczu szczytów, które dziurawią niebo i wyciągają swe ramiona w bezkresy, można niekiedy ulec nieładowi uczuć. Tymczasem kto chce wejść na szczyt musi zaczynać od dołu, a potem iść krok za krokiem, nie przyspieszając go. Zły to taternik czy alpinista, który zaczyna wspinaczkę w góry od zrywu i wielkiego wysiłku. Dobry – idzie krok za krokiem, powoli, spokojnie. Możemy się tutaj uczyć jak kierować sobą, rodziną swoją, narodem i państwem. To musi być cierpliwy, spokojny krok za krokiem. Wypadnie niejednego się wyrzec, niejednego sobie odmówić, niejedno w sobie opanować. Trzeba będzie zdobyć się na cierpliwość i umiejętność koordynowania wszystkich swoich porywów. (…) Każdy, kto chce władać państwem, narodem, Kościołem czy rodziną musi naprzód nauczyć się władać sobą.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

wypowiedziane w 1957.

O rodzinie , O emocjach , O myślach , O wysiłku

„Jedna z gazet krakowskich opisuje fakt, jak ludzie przyszli do dyrektora fabryki w Krakowie z propozycją wzniesienia krzyża. Dyrektor powiedział, że zgoda, ale na tak wielką uroczystość przyjechać musi biskup, przed którym robotnicy złożą na ten krzyż ślubowanie, że nie będą pić wódki, robić fuch, bumelować itd. I więcej o krzyżu nie było mowy.”

Jerzy Wittlin (1925–1989) polski pisarz i satyryk

fragment wpisu do pamiętniko-dziennika Pójdź ze mną, 5 kwietnia 1981.

O ludziach , O piciu

„Antychrysta sztandar w niebo wznieść.
Podłe plemię krzyża strącić w mrok!
W starciu z nieznanym złożyliście broń
By bogom Judei poświęcić swój dom
Walka i prawda nie służą za cel
Bo wiedza i duma zmieniły się w grzech
Wszystkie pojęcia straciły swój sens
Gdy czarne jest białe, a dobro jest złem
Nie będzie tu nic, gdy minie nasz czas
Gdy runą potęgi zatrute przez jad”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Młot Antychrysta

O Bogu , O prawdzie , O domu , O wiedzę

„Wszystkie religie oraz ich bogowie, to nic innego jak wytwór fantazji łatwowiernych i naiwnych ludzi, którzy jeszcze nie dorośli do tego, by wznieść się w rejony czystego rozumowania i wolnej myśli, opartej na nauce.”

Michał Bakunin (1814–1876) rosyjski myśliciel, rewolucjonista

Religia

O Bogu , O ludziach , O religii , O fantazji

„Skauting jest środkiem, dzięki któremu najgorszy łobuz może się wznieść do wysokiego poziomu myśli i do wiary w Boga.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting i Bóg

O Bogu , O wierze , O myślach , O myśleniu

„Kościół czyni z modlitwy podstawowy i wzniosły wyraz wiary: wierzyć i modlić się zlewają się w jeden i ten sam akt, czyniąc z niego równocześnie wyraz nadziei.”

Paweł VI (1897–1978) papież

O wierze

„Tysiące języków głosi wam dzisiaj ewangelię, która nie jest objawiona przez Ojca niebieskiego. Tysiące piór stoi na usługach pozornego chrześcijaństwa, nie będącego chrześcijaństwem Chrystusa. Prasa i radio zasypują was codziennie wytworami o treści wrogiej Kościołowi i wierzę i atakują bezceremonialnie i bez żadnych skrupułów wszystko, co dla was musi być wzniosłe i święte.”

Pius XI (1857–1939) papież

Encyklika Mit brennender Sorge (1937)
Źródło: 45.

Chrystus

„W każdej chwili możemy wznieść się ponad siebie i zacząć wszystko od nowa.”

Józef Tischner (1931–2000) filozof polski, ksiądz katolicki

„Pan Chopin czy to w mechanizmie sztuki fortepianowej, czy też w poezji muzycznej wzniósł się ponad wszystkich swoich współczesnych.”

Fryderyk Chopin (1810–1849) polski kompozytor i pianista XIX wieku

Źródło: recenzja, „Gazette Musicale”, 21 września 1834, cyt. za: Mieczysław Tomaszewski, Fryderyk Chopin…, op. cit.

„(…) albowiem dla człowieka szczęśliwego modlitwa to tylko zbiór słów, monotonnych i pozbawionych sensu, i dopiero kiedy przygniecie go rozpacz i ból, zaczyna pojmować prawdziwe znaczenie wzniosłego języka, jakim zwraca się do Boga.”

Alexandre Dumas książka Hrabia Monte Christo

Hrabia Monte Christo
Źródło: t. I, rozdział 15, Numer 34 i Numer 27, s. 111

O Bogu , O bólu , O rozpaczy , Sens

„Jakkolwiek często zaglądaliśmy do niego (Koranu), zawsze na początku nas odrzuca, lecz później przyciąga i zdumiewa, by na koniec zmusić nas do złożenia mu hołdu… Jego styl, zgodny z treścią i intencją, jest surowy, wspaniały, przejmujący – i zawsze prawdziwie wzniosły. A więc Księga ta przez wszystkie wieki będzie wywierać swój niezmienny wpływ.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

O religii
Źródło: T.P. Hughes, A Dictionary of Islam, Londyn 1885, s. 526.

O wieku

„Koloryt polskich kolęd sprawił, że jako małej dziewczynce długo wydawało mi się, że Pan Jezus urodził się gdzieś w Polsce, w małej stajence na wsi. Pasterze zbudzeni przez aniołów i spieszący do szopy wydawali mi się polskimi parobkami. Boże Narodzenie wydawało mi się bardzo polskim świętem, z grudniowym mrozem, kożuchami, butami i czapami. Byłam zawiedziona dowiedziawszy się, że Pan Jezus przyszedł na świat w dalekim Betlejem, najmniejszym z miast Judy. Kiedy jako dorosła osoba zobaczyłam to miasto wydało mi się nadzwyczajne: zbudowane z białego i różowego kamienia, rozłożone na dwóch zboczach pokrytych winnicami, gajami figowymi, migdałowymi, drzewami granatów i oliwek. Byłam bardzo przejęta odwiedzając bazylikę Narodzenia prowadzącą do Groty Narodzenia. Wzruszyłam się jednak dopiero znajdując polskie akcenty w Palestynie, jak choćby: III i IV stację Drogi Krzyżowej w Jerozolimie, pomnik z płaskorzeźbami Matki Boskiej Częstochowskiej w Tyberiadzie na dziedzińcu kościoła św. Piotra Rybaka wzniesiony w 1945 roku przez żołnierzy 2. Korpusu, wizerunek polskiej Madonny w otoczeniu Mieszka I i Dąbrowki w sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ulica Żółwiego Strumienia

O Bogu , O świecie , O aniołach , O butach

„Myślę, że różnimy się tym, jak odbieramy trudności, które na naszej drodze spotykamy, i jak z nimi walczymy. Właśnie tak uważam: że ludzie różnią się między sobą tym, jak radzą sobie z problemami. Czy one ich przygniotą, złamią, czy dadzą pretekst do usprawiedliwiania, wskazywania powodów, dlaczego życie było takie a nie inne, czy też zahartują, utwardzą, wzniosą, dadzą poczucie własnych możliwości, wyrobią charakter.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Kaja od Radosława, czyli Historia Hubalowego Krzyża

O życiu , O ludziach , O myślach , O charakterze

„Każdy wybój, wzniesienie i równina osnuwały tajemnicą moją tęsknotę.”

Jack Kerouac książka W drodze

W drodze

O tajemnicy

„(…) zrozumiałem, że można było znajdować się w pomieszczeniu, za ścianami, zakratowanymi oknami i zamkami w drzwiach, w otoczeniu innych wariatów albo nawet być wciśniętym samotnie do izolatki, ale tak naprawdę przebywało się gdzie indziej. Prawdziwe otoczenie tworzyły wspomnienia, związki, wydarzenia, wszelkiego rodzaju niewidoczne siły. Czasem omamy. Czasem halucynacje. Pragnienia. Sny i nadzieje albo ambicje. Czasem gniew. To bardzo ważne: zawsze rozpoznawać, z czego wzniesione są prawdziwe mury.”

John Katzenbach (1950)

Opowieść szaleńca

O wariatach , O sile , O czasie , O gniewie

„Ukończywszy Życie pewnego szaleńca, przypadkowo w sklepie ze starzyzną natrafił na wypchanego łabędzia. I mimo że stał on z dumnie wzniesionym dziobem, nawet jego pożółkłe skrzydła były przeżarte przez mole. Rozmyślając nad własnym życiem, poczuł w oczach wzbierające łzy i na ustach gorzki uśmiech. Na drodze przed nim czyhało tylko szaleństwo lub samobójstwo. Szedł samotnie pośród wieczornego tłumu, zdecydowany czekać na swój los, który powoli przyjdzie go unicestwić.”

Ryūnosuke Akutagawa (1892–1927) japoński pisarz

Życie pewnego szaleńca i inne opowiadania
Źródło: Życie pewnego idioty (jap. 或阿呆の一生 Aru ahō no isshō), tłum. Mikołaj Melanowicz, rozdz. 49: Wypchany łabędź, s. 160.

O życiu , O losie , O uśmiechu , O samobójstwie

„Każda śmiała próba dokonania wielkiej zmiany istniejących warunków, każda wzniosła wizja dla ludzkości była zaliczana do utopii.”

Emma Goldman (1868–1940) amerykańska myślicielka anarchistyczna pochodzenia litewskiego

Every daring attempt to make a great change in existing conditions, every lofty vision of new possibilities for the human race, has been labelled Utopian. (ang.)
Źródło: Socialism: Caught in the Political Trap, (1912), w: Red Emma Speaks, Part 1, Alix Kates Shulman 1972.

„Obchodząc rocznicę pierwszego powstania, uprzytomnijmy sobie pierwszą przysięgę złożoną wówczas Polsce, która nas obowiązuje na wszystkie dni życia. Podziękujmy Bogu, że pozostawił nas przy życiu i pozwolił cieszyć się wolnością. Wznieśmy modły za poległych i złóżmy ślubowanie, że sił naszych nie pozwolimy marnować przez jednostki wykorzystujące ideę dla celów osobistych, dla zysku.”

Stanisław Krzyżowski (1893–1933) polski oficer, polityk i dyrektor banku

Źródło: W rocznicę pierwszego powstania śląskiego, „Gazeta Śląska” nr 32, 12 sierpnia 1925, s. 2.

O wolności , O Bogu

„Inna sprawa, czy należy podważać wiarę w osobowego Boga. Freud w ostatniej publikacji opowiedział się za tym. Ja nigdy nie przyłożyłbym do tego ręki. Otóż tego rodzaju wiara wydaje mi się lepsza niż brak jakiegokolwiek transcendentalnego poglądu na życie, a wątpię, czy można by znaleźć bardziej wzniosły środek zaspokajania potrzeb natury metafizycznej, który byłby użyteczny dla równie wielu ludzi.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

Źródło: Antony Flew, Bóg istnieje, wyd. Fronda, Warszawa 2010, ISBN 9788362268658, s. 130–131.

O wierze , O naturze , O ludziach , O życiu

„Nie pierwszy raz wzniesiemy miecz, Nie pierwszy raz popłynie krew,
Nie pierwszy raz ulegnie krzyż,
Nie pierwszy raz, lecz już ostatni!”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Opór we krwi

„Wzniosły zaiste jest to pogląd, że Stwórca natchnął życiem kilka form lub jedną tylko, i że gdy planeta nasza, podlegająca ścisłym prawom ciążenia, dokonywała swych obrotów, z tak prostego początku zdołał się rozwinąć i wciąż rozwija nieskończony szereg form najpiękniejszych i najbardziej godnych podziwu.”

Karol Darwin (1809–1882) biolog angielski

O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego (1859)
Źródło: wyd. PWRiL, Warszawa 1959, s. 515.

„Nikt nie ma wątpliwości, że ZSRR, Rosja wniosły decydujący wkład w przezwyciężenie podziału Europy i rozwiązanie problemu muru berlińskiego. Nie sądzę, aby najlepszym wynikiem tej polityki było wzniesienie nowych murów w Europie.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

O Rosji i ZSRR

„Niechaj opuszczą Jerozolimę ci, którzy popełniają niesprawiedliwość, którzy próbują zagarnąć niezmierzone bogactwa, jakie to święte miasto ofiarowuje ludowi chrześcijańskiemu, którzy chcą zbrukać święte miejsca i przywłaszczyć sobie boskie sanktuarium. Niech nad głową wroga wzniesie się obosieczny miecz wiernych, niech zniszczy każdego, kto powstanie przeciwko wierze w Boga, to znaczy wierze chrześcijańskiej, i niech inne ludy nie pytają: gdzie jest Bóg?”

Bernard z Clairvaux (1090–1153)

Źródło: Liber ad Milites Templi de laude novae militiae

O Bogu , O ludziach , O wierze , O bogactwie

„Tathagata rodzi się od czasu do czasu w świecie jako Arhat, zupełnie oświecony, bogaty w mądrość i dobroć, Błogosławiony, Budda. Doskonale zna wszystkie światy i jest niedoścignionym przewodnikiem zbłąkanych śmiertelników, nauczając bogów i ludzi. Jego zrozumienie wszechświata jest takie, jakby go oglądał twarzą w twarz. (…) wie wszystko o wszystkich stworzeniach (…), a wiedzę tę czyni zrozumiałą i naucza jej innych. Prawda, którą głosi, jest cudowna w swym początku, cudowna w swym rozwoju i cudowna w swym spełnieniu: propaguje wzniosłe życie w całej swej czystości i doskonałości.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

Kanon palijski, Digha Nikaya
Źródło: XIII, 40

O życiu , O mądrości , O Bogu , O ludziach

„Czy potrafisz chwycić broń, podnieść opuszczone dłonie?
Zdławić swój ukryty lęk, za idee iść na śmierć?
Czy nie zaprzesz się swych słów, czy z honorem wzniesiesz głowę?
Gdy w decydującym dniu, nie zostanie nikt, by pomóc!”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Droga bez odwrotu

O śmierci

„Próżnemu łatwiej wznieść się ponad tłum.”

Dominik Opolski

„Miłość jest dymem wzniesionym z obłoku Westchnień, jest ogniem w kochającym oku. Gdy nieszczęśliwa – morzem łez kochanków. Czymże jest więcej? Jest roztropnym szałem. Żółcią dławiącą i słodkim specjałem.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

O miłości , O kochankach

„Złe, nieskuteczne metody ekonomicznego działania mogą zdruzgotać w odczuciach społecznych najbardziej wzniosłe cele.”

Piotr Jaroszewicz (1909–1992) polski polityk

napisane w swoich wspomnieniach.
Źródło: Ludwik Stomma, Poczet polityków polskich XX wieku, Oficyna Wydawnicza Graf-Punkt, Warszawa 2000, ISBN 8387988650, s. 95.

O wieku

„… uznaje się pana markiza de Sade i służącego jego Latoura, zbiegłych i nieobecnych, winnymi i przekonanymi o zbrodni trucicielstwa i sodomii (…) skazuje się ich na oddanie w ręce mistrza sprawiedliwości, który zaprowadzi ich na odbycie godziwej pokuty przed głównym wejściem kościoła katedralnego; tam na kolanach, z odkrytą głową i boso, w koszuli i ze sznurem na szyi, trzymając w rękach gorejące świece z żółtego wosku o wadze jednego funta każda, błagać będą o przebaczenie Boga, króla i sprawiedliwość; potem zaprowadzeni zostaną na koniec placu św. Ludwika, gdzie wzniesiony zostanie dla nich specjalny szafot; zetnie się tam głowę panu de Sade, a na wzniesionej na tym samym miejscu szubienicy zawieszony zostanie wspomniany Latour i zadławiony sznurem aż do chwili naturalnej śmierci. Potem ciała pana de Sade i rzeczonego Latoura zostaną spalone, a popioły ich rozrzucone na wietrze. Poza tym skazuje się pana de Sade na trzydzieści liwrów grzywny, a Latoura na dziesięć liwrów, płatnych na rzecz króla…”

Donatien Alphonse François de Sade (1740–1814)

wyrok w sprawie „afery cukierków kantarydowych” ogłoszony 11 września 1772 w Marsylii.
Źródło: Jerzy Łojek, Wiek markiza de Sade, Lublin 1973.

O śmierci , O Bogu , O sprawiedliwości , O przebaczeniu

„Wzniosły, smukły i młody,
O! nie lada urody.
Śliczny chłopiec, czego chcieć?
Czarny wąsik, biała płeć!”

Józef Bohdan Zaleski (1802–1886) poeta polski

Źródło: Śliczny chłopiec (do muzyki Chopina)

„Sądzę, że wdzięczność ogółu powinna wznieść kolumnę ku pamięci pierwszego inżyniera, artysty i producenta, jaki kiedykolwiek istniał, którego inwencja i wytrwałość wzbogaciły jego kraj w sposób wymykający się ludzkiemu szacowaniu; miejsce to powinno nazywać się Boultonią albo Boulton's-Town.”

Matthew Boulton (1728–1809)

... methinks Public gratitude should erect a Column to the memory of the First engineer, Artist and manufacturer that ever existed whose Ingenuity and Perseverance enriched his country beyond the powers of calculation; and the place should be called Boultonia or Boulton's-Town.
J.H. Reddell, 1800.

O wdzięczności

„Śmiem gwarantować, że zanim minie sto lat, nie będzie w Europie nawet trzech wielkich matematyków. Ta nauka stanie w martwym punkcie mniej więcej wtedy, kiedy odejdą Bernoulli, Euler, Maupertuis, Clairaut, Fontaine, d’Alembert i Lagrange. Wznieśli oni słupy Herkulesa, poza którymi nie ma podróżowania.”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

O podróżowaniu , O odejściu , O nauce

„Wysoko się musi wznieść, kto upadł nisko.”

Henryk Ibsen (1828–1906) dramatopisarz norweski

„Istota ludzka podzielona jest na duszę i ciało. Dusza obejmuje wszystkie wzniosłe dążenia, jak poezja i filozofia, za to ciało ma całą zabawę.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Cytaty z utworów literackich (w tym scenariuszy), Miłość i śmierć

O duszy

„BUDDO, PANIE na swym tronie z lotosu,
Oczy twe wzniosłe, rozmodlone ręce,
Jakiż mistyczny zachwyt, na swój sposób,
Tak niezłomny wzbudzasz ostatecznie?
Czyż takiego spokoju pozbawieni,
Mielibyśmy nie zaznać na tej ziemi?

Wiatr zmian nieustannie wieje,
Na naszej drodze jazgotów,
Jutrzejsze smutki zwiastuje,
Naszych wczorajszych kłopotów.
Sen goni sen; kłótnia kłótnię,
I śmierć życia nici utnie.

Dla nas harówki palące,
Sekret dumy połamany,
Porażek lekcje męczące,
Kwiat i owoc zakazany;
A nie absolutny spokój,
Buddo na tronie z lotosu.

Marnymi dłońmi sięgamy
Po nasze złudne pragnienie,
Znak, że szczyty zdobywamy
Bez wiary i ze znużeniem
Lecz nic nie zmoże, nie zdusi
Głodu nieba naszej duszy.

Cel choć daleki, ulotny,
Wciąż nęci w urokliwości
A każdy moment przelotny
Przedsionkiem nieskończoności.
Jak schwytać to co nieznane,
Twego lotosu Nirwanę?”

Sarojini Naidu (1879–1949)

Źródło: Do Buddy siedzącego w lotosie http://www.bartleby.com/236/379.html/

O śmierci , O głodzie , O smutku , O wierze

„Anarchizm dowiódł, że autorytet państwa, rozszerzającego coraz bardziej zakres swej władzy, jest faktycznie tylko szkodliwą, nieużyteczną nadbudową, którą wzniesiono w interesie kapitału.”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Państwo, władza

„(…) zajmijmy się idealnym obrazem komunizmu jako całości. O ile jest on oczywiście ideałem człowieka, jego przyszłej natury, to trzeba powiedzieć, że mamy tu do czynienia z prastarym snem chiliastów, utopistów i innych. Jest to marzenie, cudowny sen o człowieku wolnym od wszelkiej nędzy, od wszelkiego zła, tak potężnym i jednocześnie dobrym, że mógłby osiągnąć raz na zawsze pełnię szczęścia na ziemi. Niestety jest to tylko sen. Tak jak to już widzieli starożytni, tak i my, w świetle psychologii głębi, dzięki analizom filozofii egzystencjalnej i innym spostrzeżeniom zyskaliśmy tę smutną pewność, że nie może istnieć dla człowieka raj na ziemi. Jest on tak ukształtowany, że nie ma ani siły, by wznieść się ponad własne ograniczenia, ani możliwości, by przemienić się w świętego. Może jest to sytuacja tragiczna. Ale wiemy, że jest to nasza faktyczna sytuacja.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Marksizm-leninizm. Nauka czy wiara?
Źródło: s. 132

O naturze , O snach , O sile , Obraz

„Wzniosę piękny toast (…)
Za aniołów, którzy pieśnią próbowali mnie nawrócić
Za kobiety, które z serca trzeba było precz wyrzucić
Za Judaszów co najpodlej zaprzedali własny naród
Za geniuszy najprawdziwszych, których było tylko paru.”

Leszek Wójtowicz (1954)

Źródło: Piękny toast

O kobietach , O aniołach , Serce

„Ojciec Święty Pius XII mówił cudowne rzeczy o Warszawie, pogrążonej w walce powstańczej o honor i wolność. Nazwał ją: „Miastem opromienionym aureolą wytwornej kultury, miastem dziś przemienionym dla swych własnych synów w ognistą kaźń. Ale nie tylko (…). Nazwał ją „tyglem, w którym oczyszcza się i uszlachetnia złoto najwyższej próby” (15 XI 1944) (…). Niedawne to chwile, gdy przez Archikatedrę biegł front walki. Nacierała nienawiść najeźdźcy, broniła świętych ołtarzy miłość i wiara powstańców warszawskich. Tu na posadzce, którą omywamy dziś wodą poświęconą, płynęły potoki krwi najlepszych synów Stolicy. Tu ułożono z ich ciał istny stos ofiarny, który miał zaświadczyć wobec całej ludzkości, że Polacy giną pro aris et focis (za ołtarze i ogniska domowe) w samym „sercu Stolicy”, w Archikatedrze Świętego Jana. Czy to wylanie krwi ofiarnej nie jest najwierniejszym wyrazem przedziwnej jedności spraw ludzkich i Bożych w Ojczyźnie naszej? Gdy posnęli snem śmierci najlepsi synowie Narodu na sercu Oblubienicy miasta, najeźdźcza nienawiść usypała im kopiec grobowy z kolumn, sklepień i ścian i Katedry, wysadzonej w powietrze przez niemieckie Vernichtungskommando w nadziei, że już się nie porwą do broni. Ale trotyl, który zniszczył 90% murów świątyni, nie zdołał zabić ducha synów Narodu. Kopiec grobowy stał się kolebką zmartwychwstania. Miłość ofiarna dźwignęła mury, a wiara budzi nadzieję na nowe, lepsze życie. Ci, którzy tu padli, pouczyli nas, jak trzeba żyć i umierać w obronie największych świętości Narodu. Padając w obronie Katedry pouczyli nas, że nie wystarczy żyć z wiary: trzeba umieć dać życie za wiarę; nie wystarczy składać Bogu ofiarę z Ciała i Krwi Jego Syna: trzeba oddać własne ciało i krew Ojcu śmierci i życia. Oto „tygiel warszawski”, w którym odmieniło się życie nasze tak bardzo, iż Stolica budziła w całym świecie uczucie podziwu, „które każe nisko pochylić czoła przed męstwem bojowników i ofiar”. „Te ofiary - mówił Pius XII - i ci bojownicy wykazali światu, do jakich to wyżyn wznieść się potrafi bohaterstwo zrodzone i podtrzymywane przez owo tak szlachetne poczucie honoru człowieka i przez silne przekonanie wiary chrześcijańskiej”. (15 XI 1944).”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

fragment listu z okazji konsekracji Archikatedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie, w dniu Zesłania Ducha św. 1960 r.

O miłości , O życiu , O śmierci , O Bogu

„To jasne, że nie mówiłem, co naprawdę myślę,
Ponieważ na szacunek zasługują śmiertelni,
I nie wolno wyjawiać, w mowie ani na piśmie
Sekretów naszej wspólnej cielesnej mizerii.
Chwiejnym, słabym, niepewnym wyznaczona praca:
Wznieść się dwa centymetry nad swoją głową
I móc powiedzieć komuś, kto rozpacza:
„Ja też tak samo płakałem nad sobą.””

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Źródło: To jasne

O myślach , O płaczu , O myśleniu

„Jako chłopiec usłyszałem tę historię w kościele. Pewien mężczyzna naprawiał pochyły dach na wysokim budynku i w pewnej chwili zaczął się zsuwać. Zbliżając się do krawędzi, zaczął się gorączkowo modlić: „Uratuj mnie, Panie, a będę chodzić do kościoła w każdą niedziele, przestane pic i stanę się najlepszym człowiekiem w mieście”. Gdy tylko wypowiedział ostatnie słowo swojej modlitwy, jego spodnie zahaczyły o wystający gwoźdź i w ten sposób został uratowany. Mężczyzna wzniósł oczy ku niebu i krzyknął: „W porządku, Panie Boże. Sam sobie poradziłem.””

Richard Paul Evans (1962)

Trudno o prawdziwszy obraz ludzkiej natury.
Dotknąć nieba

O Bogu , O historii , O naturze , Obraz

„Wszystko minęło, lecz wyście przetrwały.
Takie same strzeliste, dumne i groźne,
jak w dniu owym, gdyście się wzniosły ponad poziom nizin (…)
stałyście się marzeniem, tęsknotą ludzi spragnionych modlitwy bezsłownej i słońca (…)
Tatry wy boże, niczyje…”

Mariusz Zaruski (1867–1941) polski generał, żeglarz, pionier wychowania morskiego, instruktor harcerstwa

Źródło: Na bezdrożach tatrzańskich

O Bogu , O ludziach

„Pokora jest drabiną do nieba, wejściem do życia, bramą do raju, fundamentem cnót, wreszcie skrzydłami, dzięki którym od rzeczy ziemskich wzbijamy się wzwyż. I im bardziej się na nich zniżamy, tym wyżej możemy się wznieść.”

Stanisław Papczyński (1631–1701) zakonnik polski, założyciel katolickiego zgromadzenia marianów

Wskazania (Praktykuj cnotę pokory).
Źródło: o. Stanisław Papczyński MIC – Duchowe wskazania., s. 97 http://www.stanislawpapczynski.org/assets/pdfs/duchowe_pl.pdf

„Trzeba to będzie podsumować, skończyć
w te dni, kiedy nikogo nie będzie tu prócz
słomianego człowieka. Trzeba będzie skoczyć
w przepaść, a potem wznieść się z dna przepaści w
słońce i spłonąć. Stara czarna słoma
wyda dym. A z dymu
będzie deszcz. Gdy wrócą, bo wrócą być może,
znajdą ślady po deszczu
głębokie.”

Marcin Świetlicki (1961) polski poeta, dziennikarz i muzyk rockowy

Źródło: Słomiany człowiek z książki Niskie pobudki

O książkach , O słońcu

„Trzeba tylko tych skromnych znaleźć i być samemu murarzem swego gmachu, umieć układać cegły jedna po drugiej dla zbudowania takiego kolosu. Kolos to duchowy, ale bez niego nie można układać cegieł, bo wówczas może wszystko wypaść całkiem odwrotnie. Tą drogą najskromniejszą pracownik-praktyk może mieć wzniosły cel przed sobą i w sobie. To znaczy, że trzeba umieć walczyć dla najmniejszej sprawy, dla handlu i wytwórczości, inaczej nic z tego nie wyjdzie. Znaczy, że trzeba być przede wszystkim uczciwym człowiekiem i umieć dobrać sobie… porządnych ludzi, gotowych małą rzeczą służyć wielkiej sprawie.”

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Cyrkularz Feliksa, 6 grudnia 1923.

O ludziach

„i nagle tłumu obolały guz
rozorał obłęd jak płomiennym zębem
i ktoś olbrzymi ręce w górę wzniósł
i w blachę słońca długo bił jak w bęben”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

przykład hiperboli zastosowanej w celu wywarcia silnego wrażenia na odbiorcy.
Źródło: Marsylianka

O górach , O wrażeniach

„W jazzie, jak w żadnej innej muzyce, jest owo wzniosłe uczucie swingu, które dodaje ci skrzydeł, i masz wrażenie, jakbyś podrywał się do lotu, wyzwalając się od siły ciążenia.”

Adam Makowicz (1940) polski pianista jazzowy

Źródło: Gra muzyka!

O muzyce , O emocjach , O grach , O wrażeniach

„Zwykłe życie kapłańskie niesie ze sobą ukrytą pokusę odseparowania się od ludzi po to, by wznieść się ponad. Taka postawa może powoli doprowadzić do powstania barier między nim a ludem, zaś dusze mniej czujne i głębokie sprowadzić do stanu „wspaniałej izolacji.””

Carlo Gnocchi (1902–1956)

Chrystus wśród Strzelców Alpejskich
Źródło: s. 118.

O życiu , O ludziach , O duszy

„Strach to poziom, nad który muszę się wznieść, w przeciwnym razie utonę sam we własnym strachu.”

Harvey Keitel (1939) aktor amerykański

O strachu

„Krzyżu Święty, nad nami wzniesiony,
Jak bandaż litościwie ściągasz brzegi rany,
By się nowe zaczęło w sercu wyleczonym,
Zmiłuj się nad nami.”

Jerzy Szymik (1953) polski duchowny katolicki, poeta, teolog

Cytaty z poezji
Źródło: Hymn o Krzyżu http://www.giszowiec.org/pdf/hymn%20o%20krzyzu.pdf

Serce

„Góry są po to, by przeżywać w nich radość zdobywcy. By wznieść się ponad siebie.”

Jan Alfred Szczepański (1902–1991) polski pisarz, publicysta, taternik

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=3

Radość

„wzniósł ręce do nieba, i zwracając się do Boga, wrzasnął: „Dlaczego właśnie ja?!” Przez chwilę przyglądał się milczącym gwiazdom, a ponieważ żadna odpowiedź nie nadchodziła, wzruszył ramionami i wymamrotał: „Jasne, że wiem! Bo niby dlaczego właśnie nie ja?!””

Marc Levy (1961)

A gdyby to była prawda…

O Bogu

„Polskość jako zadany temat… Wydawałoby się: tylko usiąść i pisać. A tu pustka, tylko gdzieś w oddali przetaczają się husarie i ułani, powstańcy i marszałkowie, majaczą. (…) Jak wyzwolić się z tych stereotypów, które towarzyszą nam niemal od urodzenia, wzmacniane literaturą, historią, powszechnymi resentymentami? Co pozostanie z polskości, gdy odejmiemy od niej cały ten wzniosło – ponuro – śmieszny teatr niespełnionych marzeń i nieuzasadnionych rojeń? 'Polskość to nienormalność' – takie skojarzenie narzuca mi się z bolesną uporczywością, kiedy tylko dotykam tego niechcianego tematu. Polskość wywołuje u mnie niezmiennie odruch buntu: historia, geografia, pech dziejowy i Bóg wie co jeszcze wrzuciły na moje barki brzemię, którego nie mam specjalnej ochoty dźwigać, a zrzucić nie potrafię (nie chcę mimo wszystko?), wypaliły znamię i każą je z dumą obnosić. Więc staję się nienormalny, wypełniony do granic polskością, i tam, gdzie inni mówią człowiek, ja mówię Polak; gdzie inni mówią kultura, cywilizacja i pieniądz, ja krzyczę Bóg, Honor i Ojczyzna (wszystko koniecznie dużą literą); kiedy inni budują, kochają się i umierają, my walczymy, powstajemy i giniemy. I tylko w krótkich chwilach przerwy rozważamy nasz narodowy etos odrobinę krytyczniej, czytamy Brzozowskiego i Gombrowicza, stajemy się normalniejsi.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: Polak rozłamany, „Znak”, listopad-grudzień 1987 http://www.miesiecznik.znak.com.pl/archiwumcyfrowe/80s/1987/390-391.pdf, s. 191.

O pieniądzach , O Bogu , O historii , O literaturze

„Świat jest kałużą bez dna, gdzie czołgają się najpotworniejsze płazy, ale jest na świecie jedna rzecz święta i wzniosła – zespolenie tych dwojga tak szpetnych i ułomnych istot.”

Alfred de Musset (1810–1857) poeta i pisarz francuski

O świecie

„Wolność nie zstąpi do ludzi, to ludzie muszą wznieść się ku wolności.”

Buenaventura Durruti (1896–1936) hiszpański przywódca anarchistyczny

Źródło: Anarchistka w drodze do wolności, praca zbiorowa, „Przekrój” nr 37, 10 września 2012.

O ludziach , O wolności

„Tutaj stało się dla mnie pewne to, w co często wątpiłem: byli jeszcze wśród nas szlachetni, w których sercach żyła i znajdowała potwierdzenie świadomość wielkiego ładu. Jako, że wzniosły przykład prowadzi nas do naśladowania, poprzysiągłem sobie (…), że w przyszłości raczej padnę samotnie z wolnymi, niż pójdę z niewolnikami w pochodzie triumfalnym.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Na marmurowych skałach

O przyszłości , Serce

„Sine ira et studio: Clausewitz ani nie aprobuje, ani nie potępia, a jedynie rejestruje. (…) Każdy kto dzisiaj podejmuje namysł nad wojnami i strategią, musi wznieść barierę oddzielającą jego inteligencję od współczucia. (…) Demokraci i liberałowie, jeśli tylko właściwie go zrozumieją, muszą co najmniej czerpać nauki z jego rygoru pojęciowego.”

Raymond Aron (1905–1983) francuski filozof, socjolog, teoretyk polityki i publicysta polityczny

Źródło: Clausewitz, II; cyt. za: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 223–224.

O inteligencji , O nauce

„Musimy się zastanowić, jak sprawić, by wprowadzenie systemu Schengen nie wzniosło muru na granicy polsko-ukraińskiej, którą co miesiąc przekracza ponad milion osób.”

Javier Solana (1942) polityk hiszpański

podczas wystąpienia we Francuskim Instytucie Stosunków Międzynarodowych.

„Ojczyzna i Naród były najdrogocenniejszymi skarbami jego wzniosłego serca i ducha. Czciliśmy i kochaliśmy Go za tę Jego prawość i czystość uczuć i charakteru, podziwialiśmy Jego genjalność i cnoty prawdziwego bohatera, a składając cześć i hołd Jego wiecznej pamięci, jesteśmy przekonani, że nietylko Naród, ale i historja Rozwadowskiego zasług nigdy nie zapomni.”

Franciszek Latinik (1864–1949) polski wojskowy, generał

o Tadeuszu Rozwadowskim
Źródło: Franciszek Latinik: Wspomnienie o Tadeuszu Rozwadowskim. Kraków, 15 marca 1929

O emocjach , O charakterze , O wspomnieniach , O ojczyźnie

„Od zaczęcia cywilizacyi wzrost własności był tak ogromny, jej formy tak urozmaicone, zastosowania tak rozległe, a zarząd w interesie posiadaczów tak rozumny, że stała się dla ludzi nie do okiełznania. Umysł ludzki zaniepokojony stoi wobec dzieła własnego. Przyjdzie jednak czas, że inteligencya ludzka wzniesie się do zapanowania nad własnością i określi stosunki państwa do własności przez nie bronionej, jak również obowiązki i granice przywilejów posiadaczów. Interesy społeczne są wyższe nad sprawy jednostek, a i te, i tamte winny być sprowadzone do stosunków sprawiedliwych i harmonijnych. Dążenie jedynie do posiadania nie jest przeznaczeniem ostatecznym ludzkości, jeżeli postęp ma być nadal prawem przyszłości, jak niem był w przeszłości.”

Lewis Morgan (1818–1881) amerykański antropolog i historyk

Źródło: Społeczeństwo pierwotne, czyli badanie kolei ludzkiego postępu od dzikości przez barbarzyństwo do cywilizacji, tłum. Aleksandra Bąkowska, posł. Ludwik Krzywicki, Warszawa 1887.

O ludziach , O czasie , O przeszłości , O przyszłości

„A jeżeli facet taki jak ty potrafi się podnieść i zrobić to, co ty zrobiłeś dla tych ludzi, to może każdy będzie w stanie. Może każdy zdoła się wznieść ponad swoje ograniczenia.”

Markus Zusak (1975)

Posłaniec

O ludziach , O facetach

„Myślałam zawsze, że to piękny i wzniosły stan ducha, szlachetny i godny, nawet, jeżeli unieszczęśliwia. Przecież tyle ballad ułożyłam o czymś takim. A to jest organiczne, Geralt, podle i przejmująco organiczne. Tak może się czuć ktoś chory, ktoś, kto wypił truciznę. Bo tak, jak ktoś, kto wypił truciznę, jest się gotowym na wszystko w zamian za odtrutkę. Na wszystko. Nawet na poniżenie.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Postać: Essi „Oczko” Daven
o miłości.
Miecz przeznaczenia, Granica możliwości, Trochę poświęcenia

O myślach , O myśleniu

„Naukowcy gromadzili przez kilka miesięcy wszystkie dane dotyczące tego zdarzenia. Ustalaliśmy pogodę, jaka była tam wtedy naprawdę, księżyc i jego fazę, czy było jasno czy nie i wszystko to, co tylko mogło posłużyć do wykonania takiej symulacji. Biorąc pod uwagę różne warianty, różne pogłoski, przypuszczenia, domniemania, nie tylko w sprawach zablokowanego steru wysokościowego, ale także automatycznego pilota, próbowaliśmy odtworzyć bieg tamtych zdarzeń. Po badaniach pokazujących jak samolot zachowywałby się przy różnych awariach, po tysiącach symulacji werdykt naukowców brzmiał: „nie było katastrofy lotniczej”. To, co się zdarzyło, nie mogło być katastrofą. Samolot wystartował i wzniósł się, nieważne czy na 10, 30 czy na 100 metrów, to nie ma żadnego znaczenia. Jeśli znalazł się w wodzie 500 metrów od brzegu, a następnie tonął od 6 do 8 minut, nie mógł ulec żadnej katastrofie.”

Dariusz Baliszewski (1946) polski dziennikarz i publicysta

o śmierci generała Sikorskiego.

O śmierci , O pogodzie

„Można malować rzetelnie, nie ściągając uwagi na swoje życie prywatne. Oczywiście, artysta pragnie się wznieść intelektualnie możliwie najwyżej, ale człowiek powinien pozostać nieznany.”

Paul Cézanne (1839–1906) malarz francuski

O życiu

„Bo jest życie piękniejsze, nowe,
i żyć warto, i umrzeć warto!
Trzeba nieść, jak chorągiew, głowę,
świecić piersią kulami rozdartą,

trzeba umieć umierać pięknie,
patrzeć w lufy wzniesione śmiało!
Aż się podłe zadziwi i zlęknie,
aż umilknie łoskot wystrzałów!”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: Na śmierć rewolucjonisty

O życiu , O śmierci

„A ty czekasz, ty czekasz na jedno,
co twe życie wzniesie nieskończenie,
na wielkie, niezwykłe zdarzenie,
na kamieni nagłe przebudzenie,
na głębie, co u nóg twych legną.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

Źródło: Przypomnienie, tłum. Mieczysław Jastrun

O życiu , O czekaniu

„Tak, Kraków to był nadal trup stolicy, tak samo jak w XIX wieku, gdy przerażał podróżników, którzy do niego przyjeżdżali. Ale wtedy wyglądał jak prawdziwy, porządny upiór zbieranina ruin pięknych niegdyś pałaców i kamienic, pomiędzy którymi snuły się poobdzierane zombie mieszkańców. (…)

A teraz to nadal jest trup, zmumifikowany trup stolicy, tylko że wyszminkowany, ubrany w karnawałowy kostium i elektrowstrząsami zmuszony do pląsania. W środku tego wszystkiego stał Wawel, wawelska katedra, która wyglądała w tym wszystkim jak zaginiona świątynia z Indiany Jonesa, gdzie – jak w winzipowym pliku – leżała zgromadzona cała polska historia. Można tam sobie spacerować między kryptami Kazimierza Wielkiego, Łokietka i Jagiełły i patrzeć z niedowierzaniem, jak te mityczne postaci nabierają realnego wymiaru, jakie musiały być małe, zwykłe, kruche i niedoskonałe. I to wszystko, truchła królewskie, artefakty, całe te narodowe czary-mary, Wawelu wzniosły mur, orły, sztandary, krzyże, kości mamuta wiszące nad bramą katedry, zebrane w jednym miejscu składniki Polski, zutaten, ingredients, które zmieszane razem powinny dać jakiś, jakikolwiek, kurwa, efekt, leżą sobie bezsilnie w pliku wawelskim, wawel. rar, polska. zip, i służą jedynie do kurzenia się i zaczepiania na chwilę znudzonych spojrzeń wycieczek szkolnych i ukrywających ziewanie panów Hubertów i pań Halin, którzy z nudów wybrali się do królewskiego miasta Krakowa w wolny weekend, bo ileż można patrzeć w telewizor, ileż można grilla zjeść, a dookoła nich wszystkich trwa jedna wielka impreza byłego polskiego chłopstwa, które – po wykonanym zgrabnie i niepostrzeżenie wyrzuceniu z kraju szlachty, twórców tego nieszczęsnego narodu, bo na dobrą sprawę nie do końca wiadomo, co się z tą szlachtą stało, cała impreza jakoś się, po prostu, rozpełzła, tysiąc lat historii, ot tak, rozeszło się po domach – samo przebrało się w polskie piórka, samo wskoczyło w pańsko-polskie kontusze i wycinało po trupie swojej dawnej stolicy takie hołubce, o jakich nikomu wcześniej się nie śniło, zredukowawszy ją do roli oberży.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 21.

O domu , O historii , O wieku

„Wiemy, że stopień chwały, jaki zbawionym przypadnie w udziale, uzależniony będzie od stopnia doskonałości, do jakiej się wzniosą w miłości na tej ziemi.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Macierzyńskie Serce Maryi
Źródło: s. 190

O uzależnieniu

„Nasz patriotyzm, gorący, płomienny, namiętny, ma w sobie coś z cierpienia, coś z ofiary, coś z gotowości do poświęcenia całego siebie, swego szczęścia i spokoju na ołtarzu Ojczyzny. To nie tylko okres rozbiorów stworzył nas takimi, a poczucie zagrożenia Polski między młotem Niemiec a kowadłem Bolszewii zachowuje. To całe nasze dzieje, cała nasza przeszłość, upływająca pod ciągłą grozą najazdów, w ciągłych nawrotach „potopów” i „ruin” tak naszą miłość do Ojczyzny zabarwiła. A jest jeszcze jedna cecha, wyróżniająca nasz patriotyzm od innych: obiektywizm w ustosunkowaniu się do uczuć i dążeniu innych ludów. Niemiec depcze prawa innych ludów bez skrupułów i wahania. W nas wszystko się burzy na myśl o ucisku, my broniąc naszych praw i naszego narodowego interesu staramy się to czynić tak, by możliwie cudzych praw nie gwałcić, by możliwie nasze egoistyczne dążenia z obiektywną słusznością pogodzić. Bo byliśmy zawsze „przedmurzem chrześcijaństwa”, broniliśmy nie tylko naszego narodu, lecz większej całości, której ten naród był częścią: całego chrześcijańskiego świata i nauczyliśmy się (czego inne ludy nie umieją) pamiętając o bliższych, bezpośrednich interesach własnego narodu, umieć także wznieść się na szerszy ponadnarodowy punkt widzenia.”

Jędrzej Giertych (1903–1992) harcerz, polityk, dyplomata, dziennikarz, pisarz, publicysta, historyk, prawnik

Źródło: My nowe pokolenie, 1929

O miłości , O ludziach , O emocjach , O myślach

„Oby mi los pozwolił utrwalić państwo w bezpieczeństwie i pomyślności oraz doczekać z mego dzieła upragnionego owocu, a mianowicie: być uznanym za twórcę najlepszego ustroju i umrzeć z tym przekonaniem, że przetrwają niezmienione te podstawy państwa, które ja wzniosę.”

Oktawian August (-63–14 p. n. e.) cesarz rzymski

słowa jakie August wypowiedział w jednym z obwieszczeń, charakteryzując swoje rządy.
Źródło: Swetoniusz, Boski August 28

O losie

„(…) chciałem, żeby czytelnik się bawił (…), po prostu przełamać barierę, jaką wzniesiono między sztuką a tym, co się podoba.”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”
Źródło: s. 613, 620

„Zeszłego lata nazwałam jaskółki moimi ptakami i mama powiedziała, że przypominają jej mnie – zawsze zabiegane i zawsze pogodnie ćwierkające. Ty, Jo, jesteś jak mewa, silna i dzika, lubisz burzę i wiatr i lecisz daleko, szczęśliwa w samotności. Meg jest jak gołąb, a Ami jak słowik – próbuje wznieść się wysoko w obłoki, ale zawsze wraca w końcu do gniazda.”

Louisa May Alcott książka Małe kobietki

Małe kobietki. Część druga

O ptakach , O samotności

„Jeśli ludzie ulegną, staną się ofiarami, jeśli będą reagować, staną się drapieżnikami. Jeśli, poprzez mądrość pokoju i siłę solidarności, wzniosą się ponad ból niesprawiedliwości, naród zwycięży i rozjaśni drogę dla następnej generacji i dla reszty świata.”

Konstantyn II (1940–2023) król Grecji

Źródło: Tomasz Panek i Adrian Nikiel, Oświadczenie króla Konstantyna II w sprawie kryzysu w Grecji, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/aktualnosci-kryzys-grecja

O mądrości , O bólu , O ludziach , O pokoju

„Smaku, smaku wzniosły, ty, który zastąpiłeś u mnie drewniany stół nieuniknionym i cennym biurkiem (…) ty pewnego dnia zaprowadzisz może moje mienie na most Saint Michel, gdzie ochrypły głos obwoływacza ogłosi: kucająca Wenus za cenę dwudziestu ludwików.”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

Żale nad moim starym szlafrokiem, czyli przestroga dla tych, co posiadają więcej smaku niż pieniędzy
Źródło: Teoretycy, artyści i krytycy…, op. cit., s. 110, 111.

„Artysta, kiedy pracuje w najwyższym napięciu sił, żyje w królestwie wzniesionym ponad ludzkie szczęście.”

Irving Stone książka The Agony and the Ecstasy

Źródło: Udręka i ekstaza (ang. The Agony and the Ecstasy; tłum. Aldona Szpakowska)

O szczęściu , O udręce

„Kilka dni po katastrofie pod Smoleńskiem harcerze, ludzie wrażliwi religijnie i patriotycznie, wznieśli drewniany krzyż przed Pałacem Prezydenckim, z wiarą, że wyraża on odkupieńczy Krzyż Chrystusa, koi nasz ból i zwycięża tajemnicę bezsensownej – wydawałoby się – śmierci prezydenta i 95 innych świetlanych Polaków udających się do Katynia z religijną i patriotyczną misją. Czyn ten był bardzo istotny i pokazał, jacy naprawdę są polscy harcerze.”

Czesław Bartnik (1929) polski teolog, duchowny katolicki, poeta

Źródło: Antykrzyżowcy, naszdziennik.pl, 31 lipca 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20100731&id=my31.txt

O śmierci , O bólu , O ludziach , O tajemnicy

„My wszyscy ludzie Wschodu i Zachodu musimy pragnąć bez ustanku, dniem i nocą, sercem i duszą, osiągnąć ten wzniosły cel – porozumienie między wszystkimi ludźmi na ziemi.”

Bahá'u'lláh (1817–1892) założyciel Wiary Baha'i

Źródło: Iwona Szelezińska, Blow Horn Iwony Szelezińskiej: Dziewięć ramion globalnej miłości. Bahaizm. Cz. I, polska-azja.pl, 24 listopada 2011 http://www.polska-azja.pl/2011/11/24/blow-horn-iwony-szelezinskiej-dziewiec-ramion-globalnej-milosci-bahaizm-cz-i/

O ludziach , O duszy , Serce

„Jeśli jesteś dobrą piłką, to im silniej cię uderzą, tym wyżej się wzniesiesz.”

Tristan Bernard (1866–1947)

„Hannibal, Napoleon i Lee ostatecznie przegrali, ale historia wzniosła ich ponad ich zwycięzców. To samo dotyczy Rommla. Wysokie wzorce zachowań uplasowały go ponad władzą, dla której walczył, i zapewniły mu poczesne miejsce wśród Wielkich Dowódców w historii wojskowości.”

Erwin Rommel (1891–1944) niemiecki generał

Charles F. Marshall
O Erwinie Rommlu

O zachowaniu , O historii

„Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść:
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,
I miłość ludzka stoi tam na straży,
I wy winniście im cześć!”

Adam Asnyk (1838–1897) polski poeta

Źródło: Do młodych w: Poezye, tom II, wyd. Gebethner i Wolff, Lwów 1898, s. 59.

O miłości , O przeszłości

„W czasie wojny być nacjonalistą to chcieć umrzeć za ojczyznę, dzisiaj oznacza to wzniesienie sztandaru rewolucji dla piękniejszych i potężniejszych Niemiec.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

O wojnie , O czasie , O ojczyźnie

„Po wzniesieniu Kryształowego Pałacu może nastać tylko „krystalizacja” ogółu stosunków (…) Krystalizacja oznacza zadanie normatywnego upowszechnienia nudy i zapobieżenia ponownemu wdarciu się „historii” do posthistorycznego świata. Wspomaganie i chronienie łagodnego odrętwienia to przyszłościowy cel wszelkiej władzy państwowej. W naturalny sposób gwarantowana przez konstytucję nuda przystroi się w szaty projektu: jej psychospołeczna melodia rozpoznawcza to nastrój wymarszu na wyprawę, jej podstawową tonacją jest optymizm. Rzeczywiście, w posthistorycznym świecie wszystkie znaki muszą wskazywać przyszłość, w niej bowiem spoczywa jedyna obietnica, którą bezwarunkowo należy złożyć konsumentom: że komfort nie przestanie płynąć i rosnąć.”

Peter Sloterdijk (1947)

Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji
Źródło: s. 214.

O historii , O nastroju , O optymiźmie , O przyszłości

„Żaden rząd utworzony przez demokrację lub liczną arystokrację nie wzniósł się nigdy, i nawet wznieść nie mógł ponad mierność.”

John Stuart Mill (1806–1873) angielski filozof, politolog i ekonomista

Utylitaryzm. O wolności

O demokracji

„Zwracam się do Was w sprawach wagi najwyższej. Ojczyzna nasza znalazła się nad przepaścią. Dorobek wielu pokoleń, wzniesiony z popiołów polski dom ulega ruinie. Struktury państwa przestają istnieć. Gasnącej gospodarce zadawane są codziennie nowe ciosy. Warunki życia przytłaczają ludzi coraz większym ciężarem. Przez każdy zakład pracy, przez wiele polskich domów, przebiegają linie podziałów.”

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

Źródło: przemówienie 13 grudnia 1981, za: Wojciech Jaruzelski, Przemówienia 1981–1982, Książka i Wiedza, Warszawa 1983, s. 213.

O ludziach , O książkach , O domu , O wiedzę

„Jan Paweł II jako święty od rodziny to fundamentalistyczna parodia ewangelii, gdzie o rodzinie nie ma ani słowa – a jeśli jest, to tylko krytyczne, bo przecież w dobrej nowinie chodziło o to, by wznieść się ponad biologiczną reprodukcję i zainaugurować inny rodzaj intensywniejszego życia, które wymknęło się ograniczeniom natury. Fundamentalizm religijny to zatem szczególnie bolesna forma redukcji, która niszczy szyld, pod jakim rzekomo się podpisuje – dużo gorsza od oficjalnego ateizmu, bo ten zwalcza religię tylko od zewnątrz, jako swojego adwersarza.”

Agata Bielik-Robson (1966) polska filozof

Źródło: Siedmiu świętych i pingwiny, krytykapolityczna.pl, 2 czerwca 2014 http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20140602/siedmiu-swietych-i-pingwiny

O rodzinie , O religii , O naturze

„Podczas gdy tzw. „pogańscy” Rzymianie wznieśli wspaniałą cywilizację i światowe imperium, „chrześcijańscy” Rzymianie wszystko to zdegenerowali i zrujnowali, pogrążając Białą Rasę na 1000 lat w Ciemnych Wiekach.”

Ben Klassen (1918–1993)

na temat wpływu religii chrześcijańskiej na Cesarstwo Rzymskie.
Odwieczna Religia Natury

O religii , O wieku

„Najpierw odwracamy się od wszystkiego, co grzeszne, przeciwne Bogu. Ponadto eliminujemy też wszystko, co wprawdzie nie jest jeszcze grzeszne, ale albo jakościowo nie przystaje do świata Chrystusowego, albo też odwraca naszą uwagę od Boga. Niektóre rzeczy, jak np. pewne ilustrowane czasopisma, modne plaże, kabarety, operetki, wiele kin itp., tchną „światową” atmosferą – co nie znaczy, aby nasze zainteresowanie nimi już samo w sobie było lub musiało być grzeszne. Kiedy je wszakże konfrontujemy z Chrystusem, odczuwamy ich jakościową niezgodność z Jego światem. Swym przeważnie aroganckim, frywolnym czy trywialnym tonem wnoszą one wyraźny dysonans w ów święty świat Chrystusa i przez swoją atmosferę próbują nas wciągnąć w postawę lekkomyślności i nonszalancji i rozluźnić zapory, jakie wznieśliśmy przeciwko grzechowi.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Przemienienie w Chrystusie
Źródło: s. 74

O Bogu , O świecie , Chrystus

„Zatem, by stać się człowiekiem dojrzałym, trzeba maksymalnie wchłonąć w siebie zasadnicze momenty kultury – samo poznanie i jej rezultaty. Dokonuje się to w normalnym biegu życia, w szkole i jej różnych szczeblach, oraz podczas osobistej pracy intelektualnej. Szczególnie zaś doniosłym w wychowaniu patriotycznym jest zapoznanie się z twórczością kulturalną narodu – poezją, literaturą, muzyką, architekturą, malarstwem, gdyż te dziedziny świadczą o wielkości narodowego ducha, trwającego przez pokolenia. Twórczość artystyczna jest bowiem jakby „wypowiedzeniem się” człowieka w swych dziełach, których poznanie jest „wziernikiem” w głębię ludzkiej psychiki i „duszą narodu”; zarazem służy modelowaniu własnej psychiki na wzór tego, co piękne i wzniosłe.”

Mieczysław Albert Krąpiec (1921–2008) filozof polski, duchowny katolicki

w artykule z 2003.
Źródło: Niepodległość - dar i zobowiązanie, naszdziennik.pl, 13 listopada 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20081113&typ=my&id=my22.txt

O duszy , O literaturze , O malarstwie

„Ruch, który dzisiaj tworzymy, który nie jest partią, lecz właśnie ruchem i który możemy nazwać anty-partią, nie jest ani prawicowy, ani lewicowy. Dlatego, że w gruncie rzeczy prawica jest dążeniem do zachowania organizacji ekonomicznej, chociaż jest niesprawiedliwa, a lewica jest w istocie pragnieniem zniszczenia organizacji ekonomicznej, chociaż zniszczenie jej pociągnie za sobą zniszczenie wielu rzeczy dobrych. Następnie ozdabia się to, zarówno u jednych, jak i drugich, całym szeregiem względów duchowych. Wszyscy, którzy słuchają nas z dobrą wiarą wiedzą, że wszystkie te względy duchowe mieszczą się w naszym ruchu, lecz nasz ruch w żadnym wypadku nie zwiąże swoich losów z interesami jakiejś grupy lub klasy, które kryją się pod powierzchownym podziałem na prawicę i lewicę.
Wierzę, że sztandar został dziś wzniesiony. Będziemy bronić go radośnie, poetycznie. Ponieważ są tacy, którzy wobec marszu rewolucji myślą, że aby zjednać poparcie należy przedstawić rozwiązania ostrożne; myślą, że powinno się przemilczać w propagandzie wszystko to, co mogłoby wzbudzać emocje łub wskazywać postawę energiczną i skrajną. Co za błąd! Narodów nikt nigdy bardziej nie poruszył, niż poeci i biada temu, kto nie potrafi wznieść poezji, która niszczy, poezji, która niesie obietnicę!
W owym ruchu poetyckim wznosimy nasze płomienne pragnienie Hiszpanii, składamy siebie w ofierze, przyjmujemy wszelkie wyrzeczenia, i nasze będzie zwycięstwo, którego nie uzyskamy w zbliżających się wyborach. W tych wyborach głosowanie wydaje się mniejszym złem. Lecz nie powstanie stąd nasza Hiszpania, ani nie będzie tam naszego ducha. Tam jest atmosfera mętna, już wyczerpana, jak w tawernie pod koniec pijackiej nocy. Nie tam jest nasze miejsce. Nie zamierzamy iść spierać się o zwyczajowe niesmaczne resztki brudnego bankietu. Nasze miejsce jest na zewnątrz, nawet jeśli, być może, przejdziemy mimochodem przez tamto. Nasze miejsce jest na wolnym powietrzu, pod czystym nocnym niebem, z bronią w ręku i na wysokości, w gwiazdach. Niech inni zajmują się nadal swoimi ucztami. My, na zewnątrz, w napiętej czujności, żarliwej i niezawodnej, już przeczuwamy brzask w radości naszych dusz.”

José Antonio Primo de Rivera (1903–1936) polityk hiszpański, ideolog narodowego syndykalizmu

29 października 1933 w Teatrze Comedia w Madrycie na kongresie założycielskim Falangi Hiszpańskiej.
Źródło: Wojciech Trojanowski, Jose Antonio Primo de Rivera – Presente! http://www.nacjonalista.pl/2010/11/19/jose-antonio-primo-de-rivera-presente/

O losie , O wierze , O zachowaniu , O błędach

„Piłsudski odwrócił karty naszych dziejów i stając się własnością narodu wycisnął piętno na powszechnym biegu naszego życia. Człowiek widzący przyszłość jako ogół cały, spełniający w pełnej świadomości ogólnego bezwładu akt wojny. [Przeciwnicy] wykwitli z nędzy polskiej, którzy na bagnistym jej gruncie pozakładali cieplarnie dla chorobliwych ambicji i kontynuowali tę nędzę do wojny, istoty półcieniowe, bez płci określonej, symboliczne postaci bezwładu stają na arenie współzawodnictwa z Piłsudskim, nie rozumiejąc, że stał się on już człowiekiem, który albo wzniesie się do granic dla ich krótkowzrocznych źrenic niedosięgłych, albo runie, lecz współzawodnictwa nie znajdzie, przez sam czyn swój, którego nikt nie wymaże z historii i nikt nie powtórzy.”

Stanisław Baczyński (1890–1939) polski pisarz i krytyk literacki

o Józefie Piłsudskim.
Źródło: Wódz i naród, 1917, cyt. za: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 83-203-1967-6, s. 24

O wojnie , O historii , O przyszłości