Cytaty o smutku

„Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć. Lecz jest to tylko jedna z prawd, jakie musimy poznać. Śmierć Naoko nauczyła mnie, że żadna prawda nie może uleczyć smutku po stracie ukochanej osoby. Nie może go uleczyć żadna prawda, żadna uczciwość, żadna siła, żadna dobroć. Przeżywszy ten smutek w pełni, możemy się jedynie czegoś z niego nauczyć, lecz to, czego się nauczymy, wcale nam się nie przyda, kiedy nadejdzie następny, niemożliwy do przewidzenia smutek.“

—  Haruki Murakami, książka Norwegian Wood

Norwegian Wood

„Smutek jest samowystarczalny: by odczuć jednak pełną wartość radości, musisz mieć kogoś, by się nią podzielić.“

—  Mark Twain amerykański pisarz, satyryk, humorysta 1835 - 1910

„Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydo­wania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.“

—  Andrzej Sapkowski polski pisarz 1948

„Napisałem, że jedną z najbardziej zaraźliwych rzeczy, jakie znam, jest śmiech. Ale zarazić się można również smutkiem. Inaczej jest ze strachem. On nie jest równie zaraźliwy jak śmiech i smutek, to dobrze. Ze strachem jest się niemal całkiem sam na sam.“

—  Jostein Gaarder, książka Dziewczyna z pomarańczami

Dziewczyna z pomarańczami

„Wydało mi się nagle, że to mój smutek jest sprawcą całego tego hałasu.“

—  Romain Gary francuski pisarz i dyplomata 1914 - 1980

Obietnica poranka

„Tymczasem media stworzyły atmosferę końca świata. Płaczą i sugerują, że inni powinni płakać. Stworzył się taki płaczliwy wór, z którego wydostać się jest ciężko. Należy to dozować – i smutek, i płacz. Ludzie muszą normalnie żyć. Brakowało mi żałoby typu obywatelskiego.“

—  Wiesław Godzic polski socjolog i filmoznawca 1953

o relacjonowaniu katastrofy smoleńskiej w mediach.
Źródło: gazeta.pl http://krakow.gazeta.pl/krakow/1,44425,7773181,Godzic__Media_stworzyly_atmosfere_konca_swiata.html

„Smutek to ściana między dwoma ogrodami.“

—  William P. Young amerykański pisarz 1955

Chata (2008)

„Smutek! o smutek! – głaz nie do przebicia -
Kiedy świadomość życie jak piorun rozszczepi,
A razem błyskawicą gdy olśni, oślepi -
I oto stoisz wobec drzazg swojego życia.“

—  Władysław Orkan, książka Z martwej roztoki

Źródło: Bluszcz i drzewo w: Z martwej roztoki, wyd. Spółka nakładowa „Książka”, Kraków 1912, s. 106.

„Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno
I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą,
Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie,
Kiedy odchodzą szybko Ci, którzy żyli tak niewinnie.
Co boli? To, że musisz tkwić bezczynnie
W faktów niewoli, w wiecznym Memento Mori,
Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich,
Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić.“

—  Eldo polski raper 1979

Nie pytaj o nią
Źródło: Twarze

„Smutek Węgrów bierze się w wielkiej mierze z kuchni. Należałoby przeprowadzić fundamentalne badania dietetyczno-psychologiczne na temat węgierskiego sposobu odżywiania na narodowe i egzystencjalne nastroje.“

—  Krzysztof Varga polski pisarz 1968

Gulasz z turula

„Na myśl o Niemcach często ogarnia mnie wielki smutek: jacyż potrafią być wspaniali jako jednostki, a zarazem jacy godni pogardy jako naród…“

—  Johann Wolfgang von Goethe niemiecki poeta 1749 - 1832

Pozostałe
Źródło: John Altman, Gry szpiegów, motto

„Wzięła go pod rękę. Miała łzy w oczach. Chciała dotrzymać mu kroku, chciała żeby było choć trochę cieplej. Do podartych, związanych sznurkiem butów wciskał się śnieg. Rozdarte, związane sznurkiem serce zalewał smutek.“

—  Paullina Simons pisarka 1963

Jeździec Miedziany

„Melancholia i smutek są już początkiem zwątpienia; zwątpienie jest początkiem rozpaczy; rozpacz jest okrutnym początkiem szeregu stopni prowadzących ku złu.“

—  Comte de Lautréamont poeta francuski 1846 - 1870

Poezje

„Jedna dusza rządzi oboma ciałami, dzieląc swoje pragnienia, obawy i smutki z tą istotą i ogółem zwierzęcych organów.“

—  Leonardo da Vinci malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof 1452 - 1519

„Przeciwnie, smutek i zniechęcenie są w stanie całe życie kapłana sparaliżować i sprawić, że kwaśnym nastrojem swej duszy będzie raczej odstręczał od dobrej nowiny, okazując, że dla niego samego nie jest ona tak dobra, skoro mu pociechy i radości nie przynosi.“

—  Jacek Woroniecki teolog polski, dominikanin 1878 - 1949

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 122

„Gdy Pawła Nikołajewicza nic w pokoju nie wprawiało w rozdrażnienie, gdy gnębiący go smutek zmniejszał się do zwykłych ludzkich rozmiarów – generał stawał sobie przy oknie i patrząc na park nucił cicho, a głos miał miły: „Uśnij serce, niech sen tu zagości. Nie budź mnie ani tego co było…” I bądź tu mądry! – mógł być najmilszym gościem w każdym salonie! A ileż zbiorowych mogił więźniarskich zostawił wzdłuż torów, które budował!“

—  Aleksander Sołżenicyn rosyjski prozaik, noblista 1918 - 2008

Archipelag Gułag

„Kończę dzień, jak zwykle, w obliczu morza, tego wieczora pełnego przepychu w świetle księżyca, który na powolnej fali zapisuje arabskie znaki fosforyzującymi kreskami. Niebo i wody nigdy się nie kończą. W jak dobrym towarzystwie przebywa smutek!“

—  Albert Camus francuski pisarz, noblista 1913 - 1960

Dzienniki z podróży

„Nie ma nic równie pocieszającego jak starzejący się smutek.“

—  Stanisława Fleszarowa-Muskat polska pisarka 1919 - 1989

Przerwa na życie
Źródło: s. 28

„Wieczorem wychodził rabin w stroju ceremonialnym, z lisią czapą, białymi skarpetkami, i widzę, coraz mniej ludzi, aż któregoś wieczoru wraca sam. Beznadziejny smutek wiał z tego człowieka, podszedłem, nie wiedziałem, jak mówić: proszę pana, proszę księdza czy rebe, jakąś formę dziwaczną znalazłem i zaprosił mnie do domu. Na UJ zrobił doktorat, bardzo wykształcony człowiek, powiedział: „To teraz zrzucamy z siebie teatr”, i zrzucił szaty. Pytam: „A co się stało z pańskimi ludźmi?”“

—  Franciszek Starowieyski polski malarz, grafik i scenograf 1930 - 2009

„Trochę wyjechało do Izraela, trochę się rozproszyło, a najwięcej skurwysynów wstąpiło do partii”.