Cytaty na temat wzniesienie (173 cytatów, strona 2)

„Zasady religii są zawsze zbyt wzniosłe i boskie, aby je wprowadzać w życie ludzkie.”

Emil Zegadłowicz książka Zmory

Zmory
Źródło: Zmory http://www.polona.pl/dlibra/docmetadata?id=35377, wyd. F. Hoesick, Warszawa 1936, s. 11.

O życiu , O religii

„Najtrudniej jest tworzyć sztukę z własnego życia. To najoporniejsze tworzywo. Mgławica, ulotna, rozprasza się jak pył, zmienia się z sekundy na sekundę. Ogarnąć nie sposób, umyka, tyle staje się z udziałem przypadku. A jeszcze wznieść to wszystko wysoko, oderwać od grzęzawiska codzienności.”

Marek Nowakowski (1935–2014) polski pisarz, publicysta, scenarzysta i aktor

Empire (2001)

„Połyskująca biel, lśniący błękit, krucza czerń, ta ziemia w słonecznym świetle wygląda bajkowo. Wzniesienie za wzniesieniem, szczyt za szczytem – spękany, jak żaden na naszej planecie, leży dotąd nieoglądany, nietknięty ludzką stopą dziki ląd…”

Roald Amundsen (1872–1928) norweski polarnik

o Antarktydzie.

„W USA wszyscy przypływający do Nowego Jorku zazdroszczą Amerykanom ich Statui Wolności. Ale my w Polsce też mamy taką statuę. To portowe dźwigi, które świadczą o tym, że potrafimy wznieść naszą Polskę wysoko.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

fragment przemówienia wygłoszonego z okazji 30. rocznicy porozumień sierpniowych w upadłej szczecińskiej stoczni.
Źródło: onet.pl, 29 sierpnia 2010 http://wiadomosci.onet.pl/2215305,11,mamy_w_polsce_statue_wolnosci,item.html

O wolności

„MĘŻCZYZNA: Chciałbym w to uwierzyć.
KOBIETA: Do tego właśnie cię namawiam. Ale ty nie jesteś w stanie wznieść się ponad twoją głupią, męską próżność. Musisz mieć absolutną pewność, że przyszłam tylko dla ciebie, tylko dla ciebie i dla niczego więcej. Musisz być przekonany, że jesteś wyłącznym ośrodkiem mojego życia. Centrum, słoneczkiem, dookoła którego ja się kręcę, ja, twoja niewolnica. Poza swoją osobą nie dopuszczasz żadnego innego motywu mojego postępowania, choćby wcale nie przeczył temu, że cię kocham.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Wyspa róż

O kobietach , Kochać się

„Kojot jest ograniczany, tak jak Bugs, przez swoją anatomię. By dać Kojotowi wygląd radosnego oczekiwania, rysuję wszystko podniesione – podniesione oczy, wzniesione uszy, nawet nos jest podniesiony. Kiedy jest zawiedziony, odwrotnie, wszystko ma opuszczone. Z człowiekiem nie możesz zrobić tego tak dramatycznie, choć u niego emocje wyrażane są w pełni.”

Chuck Jones (1912–2002)

The Coyote is limited, as Bugs is limited, by his anatomy. To give the Coyote a look of anticipatory delight, I draw everything up – the eyes are up, the ears are up, and even the nose is up. When he is defeated, on the other hand, everything turns down. You can’t do that as dramatically with human beings, although the emotions expressed are fully human. (ang.)

O wyglądzie

„Wystarczy tylko, tylko wznieść się w górę.”

Krzysztof Grabowski (wokalista) (1965) polski wokalista, kompozytor i autor tekstów

Cytaty z utworów Pidżamy Porno
Źródło: Pasażer

O górach

„Poszukujcie w przeszłości wszystkiego, co było szlachetne i wzniosłe i na tym opierajcie to, co teraz robicie.”

Paul Kruger (1825–1904) polityk burski

Źródło: depesza skierowana do uczestników kongresu Het Volku w Pretorii w 1904; cyt. za: Rafał Matera, Paulus Kruger: biografia burskiego prezydenta, Toruń 2005, str. 131

O poszukiwaniu , O przeszłości

„Z pomnika, wzniesionego za najeźdzcy zgodą,
Mickiewicz zamyślony patrzał na Warszawę.

Ujrzał łunę nad miastem i więzienne kraty,
Okrucieństwa nie znane ludzkiej wyobraźni
I slyszał, kiedy cichły moskiewskie armaty,
Ażeby swym milczeniem dopomóc tej kaźni.”

Jan Lechoń (1899–1956) poeta polski

Źródło: Wiersz dla Warszawy (1951)

„Cóż za bezgraniczna pycha przypisywać zjawiskom sprzeczności, w które wplątują nas nasze nieudolne pojęcia! (…) Jeżeli cała analiza Historii przeprowadzona według Metody operuje podobnymi trikami, to jest naprzód wprowadza pojęcia, a później bierze sprzeczności za sprzeczności obserwowanego materiału, to ładnie będzie wyglądało Imperium wzniesione na takich fundamentach.”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

O historii

„(…) znam polskiego kompozytora muzyki filmowej. Nazywa się Wojciech Kilar. Skomponował jedną z moich ulubionych ścieżek dźwiękowych. Mam na myśli muzykę do filmu Drakula Francisa Forda Coppoli. Osobiście, dla mnie to szlachetna i wzniosła muzyka. Zresztą jest ona dla mnie pewnego rodzaju punktem odniesienia w tym gatunku.”

Éric Serra (1959) kompozytor francuski

Źródło: Jadwiga Polus, Eric Zawodowiec. Rozmowa z kompozytorem Luca Bessona, Stopklatka.pl, 8 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46372

O muzyce , O myślach , O myśleniu

„Ujrzałam, że blask wokół Najświętszej Panny stawał się coraz większy, tak że zapalona przez Józefa lampa była już zupełnie niewidoczna. Maryja klęczała na swoim posłaniu w szerokiej rozłożonej wokół niej szacie z twarzą zwróconą na wschód. O godzinie dwunastej w nocy w trakcie modlitwy ogarnął Ją wielki zachwyt. Widziałam, jak wzniosła się nad ziemią, tak że mogłam dostrzec ziemię pod nią. Ręce skrzyżowała na piersi. Blask wokół Niej wzmagał się, a wszystko, nawet rzeczy nieożywione, były w radosnym ruchu; sufit, ściany i podłogi jaskini wydawały się w tym świetle jakby żywe. Teraz nie widziałam już sklepienia, nad Maryją otworzyła się świetlista droga sięgająca z coraz większym blaskiem aż do nieba. Na tej drodze widać było jakiś niezwykły ruch świateł, które zbliżały się i przenikały, przyjmując postać chórów niebieskich. Najświętsza Panna uniesiona w zachwycie, spoglądając na ziemię, uwielbiała teraz swojego Boga, którego Matką się stała, a który jako Jej nowo narodzone, bezbronne Dzieciątko, leżał przed nią na ziemi. Ujrzałam naszego Zbawiciela jako malutkie dziecko, którego światło przyćmiewało cały otaczający blask, leżące na posłaniu przed kolanami Najświętszej Panny. Miałam wrażenie, że jest On bardzo mały i na moich oczach staje się większy. To wszystko było jednak tylko ruchem światła, którego nie jestem w stanie opisać. Najświętsza Panna jeszcze przez chwilę trwała w tym modlitewnym zachwycie; widziałam, że przykryła Dzieciątko pieluszką, lecz jeszcze Go nie dotykała i nie podnosiła. Po dłuższej chwili ujrzałam, że Dzieciątko Jezus się poruszyło i usłyszałam Jego płacz, wówczas Maryja jakby się ocknęła. Podniosła Dzieciątko, owinęła Je w chustę i zbliżyła do piersi. Usiadła i otuliła siebie i Dziecko welonem; myślę, że Maryja karmiła Zbawiciela. W tej chwili ujrzałam też dookoła Niej aniołów w ludzkiej postaci, którzy upadli na twarze wielbiąc Dzieciątko.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 150–151.

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O aniołach

„Bagatelizujemy zwykle ludzi, dzięki którym udało nam się wznieść, zaś zabiegamy o względy tych, dzięki którym możemy utrzymać się na powierzchni.”

Stefan Pacek (1938)

O ludziach

„Na stanowisku Naczelnika Państwa Piłsudski nie potrafił wznieść się ponad poziomy różnic partyjnych, i przez cały czas, poczynając od wysunięcia rządu Moraczewskiego dla celów swej partii, kończąc na usunięciu rządu Ponikowskiego dla celów swego bloku lewicowego, zawsze raczej jątrzył i podkreślał, niż koił i wyrównywał walki partyjne.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 47.

O czasie , O walce

„Dziękuje Panu Prezydentowi. Jest to piękny gest wzniesienia się ponad historycznymi podziałami.”

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

po przyznaniu Krzyża Zesłańców Sybiru przez Lecha Kaczyńskiego, 28 marca 2006
Źródło: gazeta.pl, 30 marca 2006 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,60085,3247791.html

„Kto chce się wznieść nad poziom, winien się przygotować na walkę, nie cofać się przed żadną trudnością.”

Honoriusz Balzac Komedia ludzka

Komedia ludzka, Cykl Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu

O walce

„W tej walce, i tylko w niej jako „świętej wojnie”, takie ludzkie przywary jak nietolerancja, fanatyzm, zaślepienie wobec „wrogów”, zemsta, nienawiść, bezwzględność i brutalność, wola nawracania, zdobywania, a w razie konieczności nawet niszczenia, stają się cnotami. Wszak chodzi tu rzekomo o najwyższe i najświętsze wartości i zasady, o wzniosły ostateczny cel historii, dla którego osiągnięcia żadna ofiara nie jest zbyt wielka. Typowe dla każdego fundamentalizmu jest również ekstatyczne obstawanie przy fundamentalnych aksjomatach (dogmatach) oraz arbitralne ustanawianie granic („Wolno ci myśleć stąd dotąd, w przeciwnym razie grzeszysz przeciw «Bogu» albo «Wielkiemu Wodzowi», albo «Prorokowi», albo przeciw «Pismu Świętemu» albo «Świętej Wspólnocie», albo «Świętej Tradycji», albo przeciw «Partii»” itd.) Nie istnieje więc fundamentalizm bez podstawowych zakazów myślenia, bez radykalnej nieufności i sceptycyzmu wobec innych obrazów świata i koncepcji życia oraz ich zwolenników.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 10

O Bogu , O nienawiści , O wojnie , O historii

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi… – Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O życiu , O wrogości , O dzieciach , O uśmiechu

„Gdy teraz znów podnosi łeb niewiadomszczyzna i zalać i zatruć usiłuje życie polskie, musi się organizować zdrowa opinia publiczna. Stanąć winna wzniosła postać wielkiego Demokraty, Męża Stanu, Uczonego i Pierwszego Prezydenta Męczennika, jako żywy pomnik, wskazujący, że w imię Polskiej Racji Stanu, w imię najszlachetniejszych tradycji Mickiewiczów, Worcellów, poprzez Waryńskich, do Limanowskich i Daszyńskich, aby Rzeczpospolita Polska mogła być silna, wielka i ciesząca się uznaniem Demokracji Świata – musi zerwać z niewiadomszczyzną, a zdecydowanie wkroczyć na szlak pełnego równouprawnienia obywateli z nakazem: równe obowiązki i równe prawa dla wszystkich!”

Zygmunt Piotrowski (1891–1940)

Źródło: Walka z niewiadomszczyzną http://lewicowo.pl/walka-z-niewiadomszczyzna/, „Nasza Trybuna – żydowski dwutygodnik socjalistyczny” nr 1 (5), Warszawa, 9 stycznia 1938, cyt. za: lewicowo.pl

O życiu , O demokracji , O zerwaniu , O walce

„XX-wieczni pisarze sami zresztą nieraz przyznawali się do tego, że oni nie tworzą już nic naprawdę oryginalnego i nowego, że jedynie żerują na tym, co stworzyli ich poprzednicy (jak robaki). Przyznaje się do tego Silitoe w Gawędziarzu, Joyce już samym tytułem Ullisses wskazał, co jest źródłem jego inspiracji. Cóż jest wzniosłego w Ulissesie, bądź w książkach Kafki. Pozbawione są dawnego urzekającego piękna.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Bóg urojony czy Dawkins zagubiony?

O książkach

„Kiedy kobieta wzniesie się do nieba, to aż do siódmego nieba, ale kiedy spadnie do piekła, to aż na samo dno.”

Jadwiga Łuszczewska (1834–1908)

O kobietach , O piekle

„W rękach każdego człowieka jest dana mu siła, aby wznieść się w górę lub odsunąć się w dół.”

Kārlis Ulmanis (1877–1942) łotewski polityk i dyktator

Źródło: Tadeusz Zubiński, Kârlis Ulmanis, opcjanaprawo.pl, marzec 2005 http://www.opcjanaprawo.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2463:karlis-ulmanis&Itemid=10

O górach , O sile

„Jan Paweł II jako święty od rodziny to fundamentalistyczna parodia ewangelii, gdzie o rodzinie nie ma ani słowa – a jeśli jest, to tylko krytyczne, bo przecież w dobrej nowinie chodziło o to, by wznieść się ponad biologiczną reprodukcję i zainaugurować inny rodzaj intensywniejszego życia, które wymknęło się ograniczeniom natury. Fundamentalizm religijny to zatem szczególnie bolesna forma redukcji, która niszczy szyld, pod jakim rzekomo się podpisuje – dużo gorsza od oficjalnego ateizmu, bo ten zwalcza religię tylko od zewnątrz, jako swojego adwersarza.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

Autorka: Agata Bielik-Robson, Siedmiu świętych i pingwiny, krytykapolityczna.pl, 2 czerwca 2014 http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20140602/siedmiu-swietych-i-pingwiny

O rodzinie , O religii , O naturze

„Również przyjętem jest dziś powszechnie do wiadomości, co od lat kilkunastu głoszę, a co z początku narażało nawet na przykrości: przekonanie, jako unja brzeska nie tylko nie wyszła na dobre Kościołowi, lecz powstrzymała rozwój katolicyzmu na Wschodzie. Gdyby nie to chybione dzieło brzeskie, byłoby się stawiało we wschodnich prowincjach Rzpltej nadal kościoły, a wszystko, co z pośród wschodnich żywiołów etnograficznych wzniosłoby się cywilizacyjnie ponad przeciętność nieuctwa schizmy, lgnęłoby do Kościoła. Unja brzeska ocuciła prawosławie z senności, podniosła je pod każdym względem, a rozbudziwszy świadomość orjentalnego pierwiastka w cerkwi, rozdmuchała na nowo nienawiść do „łaciństwa” w pożar nieugaszony… Gdyby nie unja brzeska. gdyby nie owo niefortunne dążenie do syntezy Zachodu i Wschodu w Kościele, hierarchja rzymsko-katolicka sięgałaby była już od XVIII wieku po Ural i cywilizacja zachodnia byłaby w Rosji zwyciężyła.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Uwaga: Reprint wydania z 1921 roku.
O Polsce
Źródło: Polskie Logos a Ethos, t. 2, Wyd. Antyk, Komorów, b.d.w., s. 341. ISBN 83-86482-23-0

O nienawiści , O wieku

„Nie kwiatami, lecz zbożem zasiewajmy groby
Ojców swych. Gdy ich ziemia przemiele w swych żarnach,
Wzniosą się, martwi, w kłosy, zjędrnieją nam w ziarna
I dopomną się szumem o żniwo żałoby.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Wiersze i aforyzmy, Nowy wybór wierszy
Źródło: Żniwo, s. 337

„Ze względu na swą kompozycję różaniec jest najdoskonalszą formą modlitwy. Stanowi mocną obronę naszej wiary, a w tajemnicach, będących przedmiotem naszej kontemplacji, wskazuje nam wzniosły wzór cnót. Pośród licznych form pobożności wobec Maryi najbardziej ceniona i rozpowszechniona jest piękna modlitwa różańca świętego. Przypomina w doskonałym zestawieniu wielkie tajemnice Jezusa i Maryi: ich radości, cierpienia i zwycięstwa.”

Leon XIII (1810–1903) papież

Źródło: „Zawsze Wierni” nr 5 (174), wrzesień-październik 2014, s. 108.

O tajemnicy , O wierze , O cierpieniu

„Nie możesz tego wiedzieć,
młodziku z radia fm,
kiedy za szybą studia siedzisz,
nadając utwór ten.
Dla ciebie to tylko staroć,
dla nas to święty Graal,
dajmy brzmieć tym gitarom,
i orłom wznieść się daj.
Nie przerywaj Hotelu California,
niech gitarzysta tnie,
tak, aż uniesie cię,
do naszego hotelu Kalifornia,
tam, gdzie będziemy żyć,
gdy już skończymy być…”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

Źródło: Hotel California

O studiach

„Moist stracił dalszą część wypowiedzi. Niewinne słowa pływały w niej jak odpadki pochwycone prądem; od czasu do czasu wynurzały się na powierzchnię i machały rozpaczliwie, nim znowu wciągnęło je w głębinę. Dosłyszał kilka razy „tak”, nim utonęło, a nawet „rozłączyć” i „łańcuch zębatki”, ale huczące, techniczne wielosylabowce wzniosły się falą i je pochłonęły.”

Terry Pratchett książka Piekło pocztowe

Piekło pocztowe (2004)

O czasie

„Godność teatru podnosi się i umacnia, gdy na jego deski zstępuje poezja. Ona zamienia przybytek sztuki, zwanej przez Voltaire’a „wzniosłem małpowaniem” (singerie sublime) w świątynię – przy jej ołtarzach odbywa się mistyczne zbratanie duszy ludzkiej z tajemnicami losu i piękna idealnego, które wznosi się ponad szarą pospolitość.”

Józef Kotarbiński (1847–1928) polski pisarz, krytyk i aktor

Źródło: W służbie sztuki i poezji http://www.sbc.org.pl/dlibra/doccontent?id=33950, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1929, s. 9.

O losie , O tajemnicy , O duszy

„Choćbyś tysiąc wzniósł pysznych miast, większą zasługę
Będzie miał, kto myśl trefną w smutne serce rzuci;
Jeżelibyś dobrocią mógł zniewolić pana,
Więcej zdziałasz, niż szlachcąc tysiąc niewolnika.”

Abu Sajid Fadlullah ben Abulchajr książka Czterowiersze

Źródło: Czterowiersze, I

O myślach , O myśleniu , Serce

„Próżni! Wznieśli Łuk Triumfalny – dla gołębi.”

Julian Przyboś (1901–1970) poeta i eseista polski

Źródło: Łuk

„Otóż etyka chrześcijańska spodziewa się, że przy pomocy tych łask, jakie Bóg daje człowiekowi, będzie on w stanie w pewnych wyjątkowo trudnych sytuacjach życiowych wznieść się do bohaterstwa nie tylko zewnętrznego, zyskującego poklask ludzki, ale i cichego, wewnętrznego, które na ziemi może podziwiać tylko mała garstka, ale którego widokiem radują się aniołowie i zbawieni w niebie.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 215

O Bogu , O aniołach , O pomocy

„Zniewolenie religijne osłabia umysł i zakłada na niego kajdany, czyniąc go niezdatnym do jakiegokolwiek szlachetnego czynu czy wzniosłego przedsięwzięcia.”

James Madison (1751–1836) prezydent USA

Źródło: list do Williama Bradforda, 4/1 (1774)

„Możemy wznieść się z tej ograniczonej Ziemi i patrząc w górę, myśląc, czy natura oraz całe jej piękno i chwała marnuje się dla tej grudki pyłu. Więc będziemy chcieli, jak podróżnik w odległym lądzie, posiąść lepszy osąd na sprawy w domu i osądzić każdą rzecz przez jej wartość. Co ten świat nazywa wielkim my uznamy za małe, a wszystkie drobnostki, które większość z ludzi umieszcza w sercu, my uznamy za godne, bo będziemy wiedzieć, że miriady zasiedlonych i tak samo dobrze urządzonych jak nasz światów są tam.”

Christiaan Huygens (1629–1695) holenderski matematyk, fizyk oraz astronom

Źródło: The Celestial Worlds Discovered

O ludziach , O świecie , Cytaty o pięknie , O domu

„Wszystko co wspaniałe i wzniosłe jedynie z boleści się rodzi.”

Róża Kolumba Białecka (1838–1887) założycielka zakonu Dominikanek w Polsce

Myśli Róży Kolumby Białeckiej.
Źródło: o. Joachim Roman Bar OFMConv., s. Maria Serafina Steinig OP - Polscy święci. Służebnica Boża Kolumba Róża Białecka. t. 5. ATK. Warszawa. 1985, s. 144.

O myślach , O myśleniu

„Drąż rowek, gdy nadlatuje bomb
Lub uciec zdąż
Na środek gdzie okrzyk możesz wznieść na jego cześć
Bomba najlepiej się ogląda kiedy świeżo spadł”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

Piosenki (1989)
Źródło: utwór Bomb

„Obudzili się oboje, kiedy słońce, wzniósłszy się ponad grzbiety górskie, zalało blaskiem przeciwległy brzeg rzeki. Rozżarzona czerwień wynurzyła się z porannej mgły i niczym ognista łuna rozgorzała nad lasami aż po horyzont.”

Astrid Lindgren książka Ronja, córka zbójnika

Ronja, córka zbójnika

O słońcu

„Wznieść się ponad granice ludzkich możliwości i przewodzić światu.”

Maniliusz

Transire suum pectus mundoque potiri (łac.)
Ciekawostka: cytat ten znajduje się na awersie Medalu Fieldsa

O świecie

„Jestem znany ze swej ironii. Ale nawet ja nie wpadłbym na pomysł wzniesienia w porcie w Nowym Jorku Statui Wolności.”

George Bernard Shaw (1856–1950) dramaturg i prozaik irlandzki, noblista

O wolności

„Grupy to są ściany domu, a jedność to dach. Trzeba umocnić ściany domu, aby można było wznieść dach.”

Philibert Tsiranana (1912–1978) polityk francuski

na konferencji szefów państw afrykańskich w maju 1963, wspominając o rozwoju grup politycznych w Afryce nazwanych Casablancą, Monrovią i Brazzaville.
Źródło: Ryszard Kapuściński, Gdyby cała Afryka…, Agora, Warszawa 2011, ISBN 9788326805264, s. 57.

O domu

„Dalej więc, dalej więc, wznieśmy śpiew,
Nasz sztandar płynie ponad trony.
Niesie on zemsty grom, ludu gniew,
Przyszłości rzucając siew,
A kolor jego jest czerwony,
Bo na nim robotnicza krew.”

Bolesław Czerwieński (1851–1888) poeta polski

Źródło: Czerwony sztandar

O ludziach , O kolorach , O grach , O zemście

„Gdyby polityczna agora stała się obszarem autentycznie ważnym i wspólnym, w którym z powagą mówi się o rzeczach duchowo najistotniejszych dla wszystkich obywateli razem i dla każdego z osobna, bez uszczerbku dla niczyich praw i swobód, wtedy całe społeczeństwo wzniosłoby się na wyższy etycznie poziom. Stałoby się społeczeństwem substancjalnym, a więc odpowiedzialnym i myślącym – takim, jakiego pragnął Hegel.
Jeśli tej substancjalności brakuje, a rząd uchyla się od brzemienia kwestii, jakie na co dzień porusza filozofia i religia, puste miejsce na agorze tym łatwiej zajmują kuglarze odgrywający demagogiczny teatrzyk niby-wartości, żonglując na oczach pogardzanej przez siebie wyborczej gawiedzi patriotycznymi i religijnymi symbolami oraz nacjonalistycznymi i ksenofobicznymi kliszami.”

Jan Hartman (1967) polski filozof, bioetyk, wydawca, publicysta, polityk

Źródło: Duch się nam zapodział, „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

O religii

„Ze swej strony żywię odrazę do owych absolutnych systemów, które uzależniają wszystkie historyczne wydarzenia od wielkich przyczyn sprawczych powiązanych ze sobą w fatalistyczny łańcuch, które – by tak rzecz – wykluczają człowieka z historii ludzkiego rodzaju. Znajduję, że są ciasne mimo ich rzekomej wielkości i fałszywe po pozorami matematycznych prawd. Choć nie spodoba się to twórcom, którzy wymyślili te wzniosłe teorie, by sycić własną próżność i ułatwić sobie pracę, jestem przekonany, że wielu ważnych faktów historycznych nie da się wytłumaczyć inaczej jak przypadkowymi okolicznościami i że wiele innych pozostanie niewytłumaczalnymi, że wreszcie przypadek – czy raczej kombinacja przyczyn wtórnych, która tym mianem określamy nie potrafiąc ich rozwikłać – liczy się bardzo w tym, co oglądamy w teatrze świata.”

Alexis de Tocqueville książka Dawny ustrój i rewolucja

Dawny ustrój i rewolucja, Wspomnienia

O historii

„Nie można się wznieść powyżej swoich sukcesów ani upaść niżej.”

Sarah Bernhardt (1844–1923) francuska aktorka

O sukcesie

„Wieżę w formie ściętego stożka wzniesiono pośrodku sowchozu „Rodzicielskie Zagródki” ze sprasowanych, zbrykietowanych w ręcznej prasie cegieł. W przedsionku wieży znajdowała się wydzielona zagroda i jakkolwiek jeszcze nie miała oprzyrządowania, było to miejsce uśmiercania zwierząt prądem o wysokim napięciu. Wisokowski i Główno nie chcieli psuć jakości mięsa przedśmiertnym przerażeniem i rozpaczliwą agonią żywych stworzeń poddanych działaniu mechanicznych narzędzi. W elektrycznej zagrodzie przeciwnie, zwierzę zostanie uprzednio poddane pieszczotom, a śmierć nastąpi w momencie ukontentowania najlepszą karmą. Obraz zwierząt pędzonych na piechotę przez bezkresy na zjedzenie do miast albo nawet zamkniętych w niewoli wagonów, wywoływał w Wisokowskim duchowy i ekonomiczny wstrząs. Krowy, a osobliwie byki, są zbyt wrażliwe, aby mogły znosić jazdę koleją, widok miast i ryczącą industrializację. Stworzeniom rozstrajają się nerwy, bez ustanku wysypują z siebie nawóz i tracą konsumpcyjną wagę. Wyliczono, że podczas jazdy koleją na odległość tysiąca wiorst krowy chudną o dziesięć i więcej procent, byki zaś całkiem marnieją, gryząc się tym, że już nigdy nie przyjdzie im się parzyć…”

Andriej Płatonow (1899–1951) pisarz rosyjski

Juwenilne morze

O śmierci , O odległości , O zwierzętach , Obraz

„W tym czasie Andrea mówiła do mnie: – Felix też przepada za tym opowiadaniem. Szkoda, że go pan nie widział w samolocie. Co chwila potrząsał głową i wciąż się zaśmiewał. Gdzie ma pan to zamiar wydrukować? Może Felix pogada z… Wymieniła nazwisko: Knabel. Ale dla kogoś, czyje opowiadania ukazywały się dotąd tylko w kwartalniku uniwersyteckim, skutek był nie mniejszy, niż gdyby powiedziała: „Po tym przyjęciu muszę wracać do hotelu, żeby w barze przeprowadzić wywiad z marszałkiem Tito, ale w tym czasie Felix mógłby z holu wznieść się do nieba i porozmawiać o pańskim zabawnym opowiadaniu z autorem «Braci Karamazow.»”

Philip Roth (1933–2018) pisarz amerykański

Poznaliśmy go z Feliksem na Syberii, zwiedzając tamtejsze więzienia”.
Cień pisarza

O czasie

„Miłość bowiem nie może być bezcielesną, nawet gdy jest najbardziej wzniosła, ale też nie może być wzniosła, gdy jest jak najbardziej cielesna.”

Thomas Mann (1875–1955) prozaik niemiecki, noblista

O miłości

„Ten, który nadszedł, … panuje nad nimi, mówi do nich. – Głos jego przeciągły, ostry, wyraźny – każde słowo rozeznasz, zrozumiesz – … czoło wysokie, przestronne, włosa jednego na czaszce nie masz… – skóra przyschła do czaszki, do liców, żółtawo się wcina pomiędzy koście i muszkuły – … a kiedy ramię wzniesie, wyciągnie. wytęży ponad nimi, schylają głowy, zda się, że wnet uklękną przed tym błogosławieństwem wielkiego rozumu – nie serca – precz z sercem, z przesądami, a niech żyje słowo pociechy i mordu!”

Zygmunt Krasiński książka Nie-Boska komedia

Źródło: Nie-boska komedia

Serce

„Odbudowałam, co zostało zniszczone, wzniosłam, co było niedokończone, odkąd Azjaci żyli w kraju północnym, a między nimi barbarzyńcy, którzy zawalili to, co było stworzone i panowali, nie znając Re.”

Hatszepsut (-1507–-1458 p. n. e.)

o swoim wkładzie w odbudowę świątyń zniszczonych przez Hyksosów.
Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 118.

O kobietach , O świecie , O historii

„Samotność stanowi dla duszy cudowną sposobność, by się poznać, dopilnować i ukształtować. Tylko puste głowy i niestałe serca boją się zostać w ciszy sam na sam ze sobą. W takich właśnie chwilach widzimy czy nasze uczucia są solidne i czy przypadkiem nie była to tylko pusta wrzawa. Wzniosłe uczucia mogą żyć własnym życiem, bez obecności fizycznej. Przeciwnie – odosobnienie oczyszcza je i zwielokrotnia.”

Léon Degrelle (1906–1994) belgijski polityk faszystowski

O emocjach , O duszy , O samotności , Serce

„Raz przy układaniu trupów na ruszt zauważono rękę, która sterczała wzniesiona do góry. Wszystkie palce były skurczone, tylko wskazujący był sztywny i sterczał wysoko jakby na sąd boży wzywał swoich oprawców. Był to „zwykły” przypadek, jednak wszyscy byli podnieceni. Nawet nasi kaci zbledli i nie odrywali oczu od tego strasznego widoku.”

Jankiel Wiernik (1889–1972) ocalony z Treblinki, świadek Holokaustu

Rok w Treblince
Źródło: s. 31.

„Niepokoi nas swoista dyskryminacja katolickich środków przekazu, w szczególności zasłużonej Telewizji Trwam, dla której nie znalazło się miejsce na cyfrowym multipleksie, rzekomo z powodu niespełnienia niezbędnych warunków formalnoprawnych. Wzniosłe hasła o wolności słowa dla wszystkich nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistości. A przecież Telewizja Trwam przekazuje treści służące prawdziwemu dobru człowieka i narodu. Prowadzi wielkie dzieło ewangelizacji, uczy wierności Bogu i Ojczyźnie, szacunku dla ludzi inaczej myślących. Warto podkreślić, że z tym przesłaniem dociera do szerokich rzesz naszych rodaków żyjących za granicą.”

Stanisław Dziwisz (1939) polski duchowny katolicki, sekretarz Jana Pawła II, arcybiskup krakowski

Źródło: Hierarchowie bronią TV Trwam, stefczyk.info, 7 czerwca 2012 http://www.stefczyk.info/wiadomosci/polska/dziwisz-broni-tv-trwam

O Bogu , O ludziach , O rzeczywostości , O wolności

„Smaku, smaku wzniosły, który zmieniasz, przesuwasz, budujesz, wywracasz, opróżniasz skrzynie ojców, pozostawiasz córki bez posagów, synów bez wykształcenia, czynisz tyle pięknych rzeczy i sprawiasz tyle wielkich cierpień (…); to ty gubisz narody.”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

Żale nad moim starym szlafrokiem, czyli przestroga dla tych, co posiadają więcej smaku niż pieniędzy
Źródło: Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700–1870, oprac. E. Grabska, M. Poprzęcka, Warszawa 1974, s. 111.

O wykształceniz , O cierpieniu , Córki

„(…) w drodze do szczęścia nie napotkasz żadnych przeszkód, prócz tych, które sam wzniesiesz w myślach i w wyobraźni.”

Joseph Murphy (1898–1981)

Potęga podświadomości

„Jak ich było pięćdziesięciu, wszyscy byli poetami i każdy wypowie wiersz na cześć profesora R. (który dyskretnie i z taktem dawał do zrozumienia, że mniejsza o niego, poezja grunt). Zawezwałem wtedy kelnera aby mi dostarczył dwóch butelek wina, jedną białego, drugą czerwonego, i obie zacząłem doić! Tymczasem poeci recytowali, R. promieniał, anielskość parowała wraz ze wszystkimi cnotami praktykowanymi w takich wypadkach - skromność, dyskrecja, ale i szlachetność, z uczuciem, z sercem, wszystko było jak wyjęte z najsłodszych snów poetyckich starej ciotki: "piękne" i "czyste". Gdy skończył poeta, ściskano mu dłoń, wołano "brawo!". Ale kiedy na koniec tłusta pindula, niecierpliwie oczekująca swojej kolei, zerwała się rzucając biustem na prawo i lewo, machając rękami, wytoczyła z siebie nowe pęki rymowanych szlachetności, ja mając we wnętrzu czerwone z białym nie wytrzymałem, parsknąłem w plecy Dipie, który też parsknął, ale, że to nie miał komu wsadzić w plecy twarz, parsknął i ryknął twarzą całemu zgromadzeniu!

Zgorszenie. Spojrzenia. Ale oto wstaje czcigodny laureat i kropi: że nie zasłużył sobie, chociaż może i zasłużył, ale raczej nie zasłużył, acz cokolwiek może zasłużył… Wzruszenie. Oklaski. Anioł-prezes-poeta dziękuje i zagrzewa… Atmosfera staje się tak wzniosła i słodka, że Dipi i ja dajemy drała najbliższymi drzwiami, zataczają się, pijani w pestkę, w pędzel, w sztok i w kitę!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

O zrozumieniu , O zerwaniu , O snach , O aniołach

„Chcę, aby przestano podsuwać Friedzie tę chustkę, którą zadusiła swoje dziecko.
Kocur wzniósł ślepia ku niebu, westchnął donośnie, ale nic nie powiedział, może dlatego, że przypomniał sobie o swoim pokiereszowanym uchu.
-Ponieważ – uśmiechnąwszy się, zaczął mówić Woland – możliwość wzięcia przez panią łapówki od tej idiotki Friedy jest oczywiście najzupełniej wykluczona – nie dałoby się to przecież pogodzić z pani królewską godnością – doprawdy nie wiem, co mam począć. Mam chyba tylko jedno wyjście – zaopatrzyć się w szmaty i pozatykać nimi wszystkie szpary w ścianach mej sypialni.
-Najzupełniej się z tobą zgadzam, messer – wmieszał się do rozmowy kocu – właśnie szmatami! - I rozdrażniony kot trzasnął łapą w stół.
-Mówię o miłosierdziu – wyjaśnił swoje słowa Woland, nie spuszczając z Małgorzaty płomiennego oka. - Niekiedy najzupełniej nieoczekiwanie i zdradliwie wciska się ono w najmniejsze szczeliny. Dlatego właśnie mówiłem o szmatach…”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O dzieciach , O kotach

„Jestem żołnierzem. Kocham żołnierkę i byłem tym, któremu los pozwolił w wielkiej wojnie światowej, gdy wielkie, olbrzymie państwa rzuciły na kartę miliony ludzi, miliardy pieniędzy, cały przepych nowoczesnej techniki, któremu los dał szczęście, żem nie miał w imieniu Polski zginąć w tym tłumie, żem wzniósł ubogi, maleńki domek żołnierza polskiego i nad nim postawił i wywiesił sztandar polski.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

Józef Piłsudski, przemówienie w Lublinie, 11 stycznia 1920.

O losie , Kochać się , O wojnie , O szczęściu

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi…”

Leopold Tyrmand książka Zły

Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.
Zły

O życiu , O dzieciach , O uśmiechu , O butach

„W sierpniowej nocy Paryż bije ogniem ze wszystkiej broni. W ogromnej dekoracji z kamienia i wody, wokół rzeki, której fale ciężkie są od historii, raz jeszcze wzniesiono barykady wolności. Raz jeszcze sprawiedliwość trzeba okupić krwią ludzi.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Pismo Combat

O ludziach , O wolności , O historii , O sprawiedliwości

„Ogromna jest potęga niewoli i bardzo smutne jej skutki, ludzie w niewoli wychowani nie potrafią już być wolnymi. Łatwiej jest spodleć i znikczemnieć, niż wznieść się i uszlachetnić, dla tego też prędzej człowiek przywyka do niewoli, niż nauczy się żyć jako wolny.”

Agaton Giller (1831–1887) polski dziennikarz, działacz niepodległościowy

Podróż więźnia etapami do Syberyi w roku 1854
Źródło: tom II, s. 176–177.

O ludziach

„PiS postawiło na kunktatorstwo i bezczynność w sprawie ochrony życia i nie sądzę, aby kierownictwo partii miało zmienić zdanie. Nabierze odwagi, kiedy będzie w opozycji. Wtedy posłowie PiS dziarsko wzniosą ręce do góry za projektami, które i tak nie będą miały szans na przyjęcie. Tak działali, kiedy partia była w mniejszości. Także kompromitująca zwłoka Trybunału Konstytucyjnego przy rozstrzygnięciu wniosku o zbadanie zgodności aborcji eugenicznej z konstytucją dowodzi nie tyle suwerenności sądu konstytucyjnego, co jego zależności politycznej i podatności na sugestie płynące bynajmniej nie ze strony Kościoła.”

Andrzej Grajewski (1953)

Źródło: Czy jest co rozdzielać? https://www.gosc.pl/doc/5362787.Czy-jest-co-rozdzielac, gosc.pl, 28 lutego 2019.

„Generał major Stanisław Sosabowski był, jest i zawsze pozostanie wielkim bohaterem w jego ojczyźnie Polsce dla tych, o których wolność niestrudzenie walczył przez całe życie, aż do samego końca. Ten pomnik wznieśli jego towarzysze broni z 1. Brytyjskiej Dywizji Spadochronowej, którzy walczyli u jego boku w bitwie pod Arnhem. Potwierdza to, że pomimo bolesnego i bezpodstawnego oszczerstwa, które zniszczyło jego karierę, generał Sosabowski był, jest i na zawsze pozostanie dla nas wielkim bojownikiem o wolność, wspaniałym dowódcą i wielkim bohaterem.”

Brian Urquhart (1919)

o Stanisławie Sosabowskim.
Źródło: 62. Rocznica Bitwy pod Arnhem: Brytyjscy weterani przywracają chwałę 1SBS – 16.09.2006 http://old.polonia.nl/?p=884, polonia.nl, 18 września 2006.

O ojczyźnie , O życiu , O wolności

„Chcieliśmy, by nasz kraj wzniósł się na wyżyny. Chcieliśmy usunąć te elementy, które wydawać by się mogło dusiły nasz naród. Priorytetem na pierwszy rzut było odnowienie struktur instytucji, przywrócenie sprawiedliwości społecznej, pogodzenie klas ponad wszystkimi podziałami, a przede wszystkim – rewolucja dusz. Rewolucja, która uwolniłaby je od gorszącego materializmu.”

Léon Degrelle (1906–1994) belgijski polityk faszystowski

O sprawiedliwości , O duszy

„Jedynie inteligencja, nie ta formalna, lecz faktyczna, przede wszystkim pochodzenia robotniczego, a częściowo ze sfer katolickich, wzniosła się ponad prywatę i zaściankowość narodową.”

Irena Sendlerowa (1910–2008) polska działaczka społeczna, uczestniczka akcji pomocy Żydom w czasie II wojny światowej

o postawie polskiego społeczeństwa wobec Zagłady Żydów.
Źródło: Joanna Tokarska-Bakir, Polska kolej podziemna, „Książki. Magazyn do czytania”, nr 3 (26), październik 2017, s. 73.

O inteligencji

„Z wykształcenia jestem historykiem sztuki. Tym, co mnie pasjonuje, jest architektura. Szczególnie architektura modernistyczna XX wieku.(…) W swoich podróżach po Europie nigdy nie pomijam budynków wzniesionych w duchu szeroko pojętego modernizmu. I nie chodzi tu o realizacje powszechnie znane. Raczej o obiekty tła. Takie, które tworzą mięso architektury. Moją ambicją jest prezentacja tych obiektów i związanych z nimi ludzi. Nie ma architektury i sztuki bez ludzi, ich życia, szaleństw, namiętności.”

Jerzy Stanisław Majewski (1959)

Źródło: O mnie i o blogu https://miastarytm.pl/o-mnie-i-o-blogu/, miastarytm.pl, dostęp: 25 stycznia 2018.

O szaleństwie , O ludziach , O wykształceniz , O wieku

„Gdyby któregoś ze starców zapytano, co najważniejsze jest dla życia modlitwy, niewątpliwie odpowiedziałby (ku zdumieniu wielu słuchaczy, szukających jakiegoś wzniosłego wtajemniczenia), że najważniejszy dla życia modlitwy jest nasz stosunek do bliźniego.”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Abba, powiedz mi słowo, str. 25, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

„Pod wpływem ignorancji ludzie myślą, że fabryki zapewnią im szczęście. Czyżby? Ziemi nie brakuje, można więc uprawiać zboże dla siebie i mieć jedzenia pod dostatkiem. Fabryki nie wyprodukują zboża czy mleka. To z powodu uprzemysłowienia na świecie brakuje żywności. Kto ma produkować zboże, skoro wszyscy pracują w miastach wytwarzając śrubki i nakrętki? Rozwiązaniem problemów ekonomicznych jest proste życie i wzniosłe myślenie.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 145.

O myślach , O myśleniu , O życiu , O szczęściu

„Mieszkańcy świata materialnego są pogrążeni w ignorancji. Nawet Brahmā był pod jej wpływem, zanim otrzymał wiedzę od Kṛṣṇy. Nikt zatem nie powinien być dumny ze swej wiedzy. Wszyscy w tym świecie są łotrami. Ktoś pragnie pozycji Brahmy, by stworzyć bezkresny wszechświat. A małemu owadowi wystarczy dziurka w ścianie, w której mógłby spokojnie żyć i jeść. Brahmā pragnie stworzyć wszechświat, my pragniemy wznieść wieżowiec, mrówka pragnie zrobić dziurkę, ale wszystkie te działania niczym się od siebie nie różnią. Jesteśmy głupcami, ponieważ nie zdajemy sobie sprawy z tego, że te rzeczy są materialne i jako takie nie będą trwać wiecznie. Z powodu ignorancji oczekujemy przyjemności. Kāma-karmabhiḥ.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Pragniemy czegoś, po czym napotykamy wiele trudności (kliśyanti). Nie jest łatwo zostać Brahmą. Pozycję tę uzyskuje tylko żywa istota kwalifikowana dzięki spełnianym wyrzeczeniom. Lecz Brahmā jest taką samą żywą istotą jak my. Prezydent Ford jest jednym z wielu obywateli Stanów Zjednoczonych, który dzięki usilnym staraniom zdobył fotel prezydencki. Nixon, z kolei, również zwykły obywatel, został usunięty ze stanowiska prezydenta. Jeśli chcemy, możemy zostać Brahmą, lecz w związku z tym Bhaktivinoda Ṭhākura mówi:
kīṭa-janma hao yathā tuyā dāsa
bahirmukha brahma-janme nāhi āśā
Nauki Królowej Kuntī

O wiedzę , O wszechświecie , O przyjemności , O pewności siebie

„Świadomość Kṛṣṇy jest bardzo wzniosła. Powinniśmy spróbować zrozumieć ją w oparciu o Bhagavad-gītę i Śrīmad-Bhāgavatam i zająć zmysły służbą dla pana zmysłów (hṛṣīkena hṛṣīkeśa-sevanam). Wówczas zaznamy prawdziwego szczęścia.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 38.

„Wzniósł się na szczyt populizmu i ma krystaliczny cel: porwać za sobą wszystkich niezadowolonych Polaków. Kaczyński nie proponuje nic nowego, natomiast grozi rewolucją. Chce odbierać bogatym i dawać biednym. Widzieliśmy to w najgorszych momentach historii Europy.”

Kazimierz Kik (1947)

wypowiedź z 2013 o Jarosławie Kaczyńskim
Źródło: Wiele lat czekał, poparł rząd i się doczekał. Kazimierz Kik profesorem belwederskim http://kielce.wyborcza.pl/kielce/7,47262,22990433,wiele-lat-czekal-i-w-koncu-sie-doczekal-kazimierz-kik-zostal.html, wyborcza.pl, 6 lutego 2018

O pewności siebie , O historii