Cytaty o butach

Zbiór cytatów na temat buty, but, mienie, nie żyje.

Najlepsze cytaty o butach

„Dla niektórych najważniejsze są obecnie: but, humor i obczyzna.“

— Andrzej Majewski pisarz i fotografik polski 1966

„Zanim prawda włoży buty, kłamstwo obiegnie Ziemię.“

— Mark Twain amerykański pisarz, satyryk, humorysta 1835 - 1910

A lie can make it half way around the world before the truth has time to put its boots on. (ang.)

„Na sprzedaż: buty dziecięce, nigdy nie noszone.“

— Ernest Hemingway pisarz amerykański 1899 - 1961

For Sale: baby shoes, never worn. (ang.)
najkrótsza pełna historia w sześciu słowach.

„dźwięk powinien wydobywać się z przepony,
bo prawda pochodzi z głębi.“

— Magdalena Gałkowska polska poetka 1975

Źródło: Venganza z: Fabryka tanich butów, Łódź 2009

„Mogę przejść więcej niż moje buty.“

— Vladimir Nabokov, książka Rozpacz

Rozpacz

„Buty i zegary zawsze na chodzie.“

— Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Cienia i wolności nie przydepniesz butem.“

— Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Masz bose stopy, po co buty,
gdy unosisz się nad ziemia?“

— Mieczysław Szcześniak polski muzyk 1964

Źródło: Co ty na to?

„Palikot mógłby prezydentowi RP co najwyżej czyścić buty.“

— Ryszard Czarnecki polityk polski 1963

o Januszu Palikocie.
Źródło: onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/1882148,11,item.html, 16 grudnia 2008

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Kłamstwo może przebyć połowę świata w czasie, podczas gdy prawda nakłada buty.“

— Mark Twain amerykański pisarz, satyryk, humorysta 1835 - 1910

Wszystkie cytaty o butach

Razem 273 cytatów o butach:

„Ludzie żyją bez praw,
bez godności,
jak głośno człowiek powinien krzyczeć,
by zasłużyć na prawo do wolności.

Możesz zatrzymać ołowiane żołnierzyki,
by segregować białych i czarnych,
lecz kiedy kurz osiądzie,
a krew przestanie się lać,
jak będziesz spać w nocy?“

— Phil Collins angielski perkusista i wokalista rockowy 1951

Z utworów
Źródło: Colors z albumu ...But Seriously

O ludziach, O wolności

„Żaby mogą się wydzierać głośniej niż woły, ale nie pociągną pługa na polu, nie obrócą koła przy prasie i z ich skóry nie zrobisz butów.“

— Khalil Gibran libański pisarz, poeta i malarz 1883 - 1931

„Dwie rzeczy są w życiu bardzo istotne: dobre łóżko i wygodne buty. Człowiek jest bowiem albo w łóżku albo w butach.“

— Marcel Achard francuski dramatopisarz 1899 - 1974

„I dokąd uciec w za ciasnym bucie, gdy twardy bruk,
Są gdzieś daleko przejrzyste rzeki i mamy XX wiek…“

— Jonasz Kofta polski poeta, dramaturg, satyryk, i piosenkarz 1942 - 1988

Źródło: Pamiętajcie o ogrodach w: Wiersze, Toruń 1994, s. 54.

O wieku

„Nie brakuje na świecie ludzi, którzy mogą kupić tyle hamburgerów, ile zdołają zjeść, kupić tyle butów, ile zdołają znosić. W tym względzie nie jestem inny. Różni mnie tylko to, że nie gromadzę majątku, żeby zostawić go moim dzieciom. Jeżeli zechcą, niech przeżyją przygodę z budowaniem wszystkiego od początku. Warto, to ogromna frajda!“

— Bill Gates szef firmy Microsoft 1955

O sobie
Źródło: „Forbes”, wyd. pol., nr 03/2006

O dzieciach, O ludziach

„Za każdy nędzny grosz, jak za srebrników garść sprzedajecie nas,
gotowi w dupę z butami wejść kiedy zachodni wieje wiatr,
jedziecie tam z nadzieją w lepszy czas
i choć wam plują w twarz,
w niepamięć idą krwawiące krzywdy zniewagi od lat (…)
Wstyd, wstyd, wstyd
Jak długo jeszcze to ma trwać?!
Zanim ostatni z was, usłyszy precz i posłuchaj tych słów
i jeszcze raz za siebie spójrz!
Myśl tak jak ja, że kiedyś przyjdzie myśl
By znienawidzić obcy świt
Tymczasem nie rób głupich min
Bo może Polska i że warto tu żyć!
Lecz widzę oczy twoje kpią, uśmiech litości rzuciłeś mi w twarz
Szał we mnie wzbiera, ja nie mogę tak stać
Gdyby nie krew, łez oczu pełnych co dnia!“

— Mariusz Szczerski wokalista polski (Honor) 1970 - 2005

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Emigranci

O uśmiechu, O myślach, O czasie, O myśleniu

„„w Kalifornii nie trzeba mieć domu, bo nigdy nie jest zimno” mówi Slim i śmieje się radośnie. „Rany w życiu nie widziałaś takich ślicznych słonecznych dni, że przez większość roku nawet nie potrzeba płaszcza ani węgla do ogrzewania domu ani zimowych butów ani nic. I nigdy nie umiera się z gorąca w lecie tam na północy we frisco i Oakland i okolicach. Mówię ci, to jest miejsce do życia. I nie da się już pojechać dalej w Ameryce, zostaje tylko woda i Rosja”.
„A co jest złego w Nowym Jorku?” warczy matka Sheili.
„Och, nic!” Slim pokazuje na okno, „Ocean Atlantycki przynosi diabelne wiatry w zimie i jakiś szatański syn przenosi te wiatry na ulice, tak że człowiek może zamarznąć na progu. Bóg zawiesił słonce nad wyspą Manhattan, ale diabeł nie wpuści go w twoje okno, chyba że kupisz sobie mieszkanie w domu wysokim na mile, ale wtedy nawet nie można wyjść odetchnąć powietrzem, bo można spaść tę milę na dół, o ile w ogóle cię stać na takie mieszkanie. Można pracować, ale wtedy w ogóle nie ma się czasu, bo osiem godzin pracy to dwanaście bo trzeba doliczyć te wszystkie metra, autobusy, windy, tunele, promy, schody i znowu windy i jeszcze czekanie, bo to wielkie i beznadziejne miasto. Ale nie, w Nowym Jorku nie ma nic złego.“

— Jack Kerouac, książka Pic

Pic

O matce, O Bogu, O wodzie, O czasie

„(…) jest naiwnością mniemanie, jakoby zachwyt nasz wobec dzieła sztuki z nas samych pochodził: że zachwyt ten w sporej mierze nie rodzi się z ludzi, ale między ludźmi, i jest to tak jakbyśmy wzajemnie zmuszali się do zachwytu (choć nikt „osobiście” nie jest zachwycony).“

— Witold Gombrowicz, książka Dziennik

Dziennik, 1956, XX, Wtorek I

O ludziach

„Kiedy maluję, zostawiam swoje ciało za drzwiami, tak jak muzułmanie zdejmują buty przed wejściem do meczetu.“

— Arianna Huffington 1950

Pablo Picasso – Twórca i niszczyciel

„Fergie ma swój mały Fergieland, czyli cały pokój pełen butów, kapeluszy i ciuchów.“

— Josh Duhamel aktor amerykański 1972

Źródło: „InStyle”, nr 9/2010.

O pokoju

„Przyjacielu, to wszystko kłamstwa wymyślane po to, żeby mnie skompromitować. Amerykanie i Anglicy zaczęli opowiadać o tym, że oszalałem, bo nie chciałem lizać im butów. Czy ja wyglądam na szaleńca?“

— Idi Amin dyktator Ugandy 1925 - 2003

gdy hinduski kierownik hotelu Al Waha w Arabii Saudyjskiej zapytał Amina, czy plotki na jego temat, takie jak wymordowanie tysięcy przeciwników politycznych lub wypędzenie tysięcy hinduskich sklepikarzy wraz z rodzinami, są prawdą.
Źródło: Riccardo Orizio, Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami, op. cit., s. 24.

O kłamstwie

„Ryszarda Kapuścińskiego poznałem w październiku 2002 roku. Zobaczyłem go, kiedy wychodził z windy w hallu luksusowego hotelu w centrum Buenos Aires. Miał na sobie jasnoniebieską koszulę z krótkim rękawem, jeansowe spodnie w kolorze głębokiego, niemal grafitowego granatu, a na nogach czarne sportowe buty. Skierował się w stronę lobby, gdzie czekaliśmy na niego i pozdrowił wszystkich niezwykle serdecznie, jakby łączyła nas wieloletnia, zażyła przyjaźń.“

— Óscar Escamilla 1969

Źródło: Wstęp, tłum. Andrzej Flisek w: Ryszard Kapuściński, To nie jest zawód dla cyników, Biblioteka Gazety Wyborczej, Warszawa 2013, s. 9.

O przyjaźni, O czekaniu

„Mój kumpel Norman stwierdził, że kobiety nie są ludźmi, lecz należą do jakiejś obcej rasy, która wylądowała na Ziemi, żeby dotrzymywać ludziom towarzystwa.
– Wyobraź tylko sobie – powiedział, zapalając papierosa i wydmuchując dym. – Gdybyś nigdy dotąd nie widział kobiety i gdybyś wyszedł stąd, po czym natknął się na nią… a ona miałaby jasne włosy, czerwone usta, sukienkę i buty na wysokich obcasach… a ty byś nigdy przedtem nie widział kobiety… wtedy, wtedy, przyjacielu, zrozumiałbyś, że to bliskie spotkanie najgorszego stopnia.“

— Graham Masterton brytyjski pisarz 1946

Dwa tygodnie strachu (1994)
Źródło: Zawsze, zawsze później, s. 76.

O kobietach

„Ludzie mieszkający w biednych krajach muszą być bardzo przedsiębiorczy, żeby w ogóle przetrwać. Na każdego włóczęgę w kraju rozwijającym się przypada dwoje lub troje dzieci czyszczących buty i czterech lub pięciu dorosłych ulicznych handlarzy. Biedne kraje są biedne nie przez brak przedsiębiorczej energii na poziomie jednostek, ale niedostatek produktywnych technologii i rozwiniętych organizacji społecznych, zwłaszcza nowoczesnych firm.(…) Przedsiębiorczość, zwłaszcza w ostatnim wieku, stała się działalnością zbiorową, dlatego wątłość organizacji jest większą przeszkodą dla rozwoju gospodarczego niż słaby duch przedsiębiorczości poszczególnych jednostek.“

— Ha-Joon Chang 1963

23 rzeczy, których nie mówią ci o kapitalizmie (2010)
Źródło: s. 207–208.

O dzieciach, O ludziach, O wieku

„Głupcy jesteśmy, za mało jeszcze idziemy do ludu i za konwencjonalno głupie malujemy sceny biedy chłopskiej; kiedy lud, dziś bogatszy od nas, weselszy od nas, swobodniejszy od nas, umie się bawić, kochać, żyć, i to tak, że my nie mamy o tem pojęcia. Powiedz, co za motywy – co?! – co za natura, jakie stimmungi – a my?… W pomalowanych na czekoladowo butach siedzimy i malujemy purpury i aksamity na drewnianych manekinach…“

— Sewer pisarz polski 1835 - 1901

Źródło: Bajecznie kolorowa, III

O ludziach, O naturze, Kochać się

„Wybrałem się z Zosią w piękne, lipcowe popołudnie na spacer na most Poniatowskiego. Tam oczom naszym przedstawił się niebiański widok. Obraz, o jakim marzyliśmy od lat. Po jezdni ciągnął nieprzerwany sznur żołnierzy niemieckich, ale takich, jakich nigdy nie widzieliśmy. Obdarci, brudni, często bez broni i butów, pieszo, na rowerach i wozach, w nieładzie i rozsypce i często bez dowódców. A wśród nich ranni z obwiązanymi głowami i rękami na temblakach. O widoku niezapomniany! A tu w dodatku słońce lipcowe, jak gdyby chcąc tę nędzę lepiej wystawić na widok, wydobywało z mundurów każdą dziurą, każdą plamę z bandaża, każdą rdzę na karabinie. Trzymając się za ręce i z trudem hamując radość, sygnalizowaliśmy sobie uściskiem dłoni ciekawsze widoki. Takich jak my przechodniów było na moście więcej. Wędrowała tam cała Warszawa. Ludzie, udając, że rozkoszują się pięknym, lipcowym popołudniem i Wisłą połyskującą w potokach światła, w gruncie rzeczy paśli oczy widokiem pobitych Niemców. Wymienialiśmy z nimi ukradkiem rozradowane spojrzenia, a tłumy zdemoralizowanych Niemców płynęły bez końca, ścigane głuchym głosem armat dolatujących od Radzymina i Otwocka. Nie ulegało wątpliwości, że front zbliżał się do Warszawy. Już od dawna obserwowaliśmy wśród Niemców oznaki rozkładu i strachu.“

— Stefan Korboński polski polityk ruchu ludowego, działacz Polskiego Państwa Podziemnego 1901 - 1989

Źródło: W imieniu Rzeczypospolitej…, op. cit., s. 342–343.

O ludziach, O strachu, O słońcu, Obraz

„(…) za dużo byłem w teatrze. Gdy jestem w ciągu przygotowawczym do roli, to siedzę nad nią do godz. 3–4 w nocy, a potem chcę dłużej pospać np. do 10. Ja jestem nocne zwierzę, a żona chciała inaczej, wymagała innego rytmu. W wieku 24–25 lat zapisała się na kick boxing i nawet walczyła w ringu! Skandal! I żyj z taką zadziorną babą! Chciała mnie wziąć pod but. Teraz jesteśmy osobno, ale pozostajemy w dobrych stosunkach.“

— Eryk Lubos 1974

o przyczynach swojego rozwodu.
Źródło: Nie muszę się podobać http://www.teatry.art.pl/portrety/lubos_e/niem.htm

O wieku, O zwierzętach

„Nawet nie zdejmuje butów, a często w ogóle nie idziemy do łóżka. Robimy to na podłodze. To go bardzo podnieca.“

— Eva Braun niemiecka aktorka, żona Adolfa Hitlera 1913 - 1945

o Adolfie Hitlerze.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 40.

O losie, O seksie

„Moim wielkim marzeniem jest, by jeszcze za mojego życia zona zniknęła. (…) Moje marzenie może się spełnić, kiedy Polska i Białoruś będą w jednej Unii Europejskiej i granicy w typie zony już na Bugu nie będzie. Jak na Odrze między Polską i Niemcami.“

— Natalla Babina białoruska dziennikarka i pisarka narodowości ukraińskiej 1966

Źródło: Wywiad Netkultury: Natalia Babina – Na własnych nogach i we własnych butach, 8 stycznia 2011 http://www.netkultura.pl/697/697

„Wyobraź sobie że jutro wszyscy pracownicy znikną z powierzchni ziemi; nie zostanie nikt do pracy i właściciele będą głodni; jeśli znikną szewcy, nie będzie już więcej butów, jeśli znikną murarze, żaden dom nie zostanie zbudowany; gdy zniknie jakaś grupa robotników, zniknie też jakaś gałąź przemysłu i ludzie będą musieli żyć bez wszystkich zbędnych i użytecznych rzeczy – ale jak będzie szkoda, gdy znikną właściciele?; to tak, jakby zniknęła plaga szarańczy.“

— Errico Malatesta włoski myśliciel polityczny, anarchista 1853 - 1932

Kapitalizm

O ludziach, O domu

„Przyjedź wybrać sobie dziewczynę z Gazy, a my pokryjemy wszystkie koszty związane ze ślubem.“

— Ismail Hanija 1963

do irackiego dziennikarza Muntazera al-Zaidiego, który w 2008 rzucił butem w George’a Busha.
Źródło: „Forum”, 21 czerwca 2010

O ślubie

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.“

— Andrzej Pilipiuk, książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach, O życiu, O Bogu, O szczęściu

„Nie ma co się oburzać na radykalną lewicę i pozować na świętoszków. Wszyscy dopuściliśmy do tego, by Polska stała się gnojowiskiem. Odświętne glancowanie butów to rozwiązanie krótkowzroczne. Trzeba zacząć wywozić gnój: postmodernizm, gender, propagandę homoseksualną, pogardę wobec własnej historii. Oczywiście pewien margines brudów będzie istniał zawsze, chodzi jednak o to, by zmieścić go w wychodku, a nie roznosić po uniwersytetach czy państwowych instytucjach kultury.“

— Wojciech Wencel polski poeta, eseista i krytyk literacki 1972

Źródło: "Język nacechowany pogardą". Sprzeciw wobec nagrody dla Wencla http://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2017-02-22/jezyk-nacechowany-pogarda-rada-jezyka-polskiego-przeciw-nagrodzie-dla-wencla/, polsatnews.pl, 22 lutego 2017

O historii

„Czekamy ciebie, czerwona zarazo,
byś wybawiła nas od czarnej śmierci,
byś nam kraj przedtem rozdarłszy na ćwierci,
była zbawieniem witanym z odrazą.

Czekamy ciebie, ty potęgo tłumu
zbydlęciałego od twych rządów knutem,
czekamy ciebie, byś nas zgniotła butem
swego zalewu i hasłem poszumu. (…)

Ale wiedz o tym, że z naszej mogiły
Nowa się Polska – zwycięska narodzi.
I po tej ziemi ty nie będziesz chodzić
czerwony władco rozbestwionej siły.“

— Józef Szczepański, Czerwona zaraza

Źródło: Czerwona zaraza (1944)

O śmierci, O sile, O czekaniu

„Gdy spotykasz nieznajomego, patrz na jego buty. Trzyma twoje pieniądze w twoich butach.“

— Michael Stipe amerykański muzyk rockowy (R.E.M.) 1960

O pieniądzach

„Gdy wiemy,
Że będziemy stąpali
Po różach,
Sprawdźmy, czy nie mamy
Dziurawych butów.“

— Roman Gorzelski 1934 - 2010

Srebrnikowe myśli, czyli bajki, fraszki, przysłowia i wierszyki, Przysłówka
Źródło: O stąpaniu, s. 66

„Na pewno aktor, który będzie chodził w prywatnych butach, nie stanie się postacią, którą gra. Ale wiele zależy od tego, ile pieniędzy przeznaczono na kostiumy. Jeżeli przychodzi mi ubrać epizodystę, który gra jedną scenę, to bardzo często mówię aktorowi, żeby został w swoim stroju. Z reguły to się nie zdarza w filmie, ale przy serialach tak. W naszych współczesnych serialach kostium trafia na plan prosto ze sklepu, żeby zaraz do sklepu wrócić. A ja nie uznaję oddawania do sklepu kostiumów, które zagrały na planie choćby kilka godzin. Dla mnie to nie jest kostiumografia, to jest nieetyczne. Ja kostium kupuję- oddaję tylko ten, który nie został wykorzystany, pozostałe trafiają do garderoby.“

— Dorota Roqueplo 1960

Źródło: Dominika Bierczyńska, Kostium mówi prawdę o człowieku (wywiad z Dorotą Roqueplo), "Kino", nr 9/2014 (567), wrzesień 2014, s. 41.

O grach

„Nie mam pretensji, jeśli ktoś próbuje złapać mnie w obiektyw. Jestem dorosły, sam wybrałem ten zawód i zdaję sobie sprawę z konsekwencji. Ale moje dzieci nie wybrały takiego życia! Moja praca w ogóle ich nie dotyczy! Dlaczego więc jakiś facet z aparatem próbuje włazić z butami w ich prywatność?“

— Patrick Dempsey aktor amerykański 1962

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Ten serial dał mi naprawdę wiele. Patrick Dempsey rozmawia z Yolą specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 25 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47543

O dzieciach, O facetach

„Nasi posłowie powinni uchwalić ustawę szkolną, zaprowadzającą jednakową, powszechną, obowiązkową, przynajmniej 7-letnią szkołę dla wszystkich dzieci. To nie wystarcza. Niezbędne jest, by ze szkół niższych było łatwe przejście do wyższych i by bardzo zdolne a ubogie dzieci na koszt narodu odbywały najpełniejsze wykształcenie. Niech syn czy córka wyrobnika, zdolni i utalentowani, nie potrzebują się kłaniać do kolan jakiemuś dobrodziejowi za wpis szkolny. Niech żadne dziecko nie opuszcza szkoły z powodu braku – butów.“

— Helena Radlińska 1879 - 1954

Źródło: O nowe życie, „Wyzwolenie”, nr 8/1919 https://lewicowo.pl/o-nowe-zycie/

O życiu, O dzieciach, O wykształceniz, O ustawie

„Trochę się zabezpieczyłam. Przy postaciach autentycznych, a pojawiających się w „Mieście ryb” umieściłam przypisy wyjaśniające, że jest to postacie wymyślone. W wypadku instytucji podobnie – telewizja białoruska w rzeczywistości nazywa się przecież zupełnie inaczej, jest natomiast KGB, a nie powieściowe KBB. Podobne zabiegi mogą kogoś śmieszyć, ale przestają, kiedy zrozumie on sytuację niezależnej kultury na Białorusi.“

— Natalla Babina białoruska dziennikarka i pisarka narodowości ukraińskiej 1966

o ryzyku represji politycznych za treść książek.
Źródło: Wywiad Netkultury: Natalia Babina – Na własnych nogach i we własnych butach, 8 stycznia 2011 http://www.netkultura.pl/697/697

O książkach, O rzeczywostości

„W centrum miasta (…) wznosiła się wieża zegarowa, (…) być może jedyna rzecz, która jednoczyła wszystkich (…). Powód, dla którego ją zbudowano przyczynił się do podziałów między nimi… Mimo to, aby istnieć, miastu było potrzebne coś, co wszystkich zdołałoby połączyć, jakiś wspólny symbol. Symbolem tym stała się miejska wieża. Jej wierzchołek zwieńczony był domkiem, z którego co godzinę wychodziła olbrzymia kukułka i wołała ludzkim głosem: „Szanowni państwo, zaraz powiem, która godzina!”… Najdziwniejsze, że zawsze kukała nie mniej niż dziewiętnaście razy, ale nie więcej niż dwadzieścia cztery. Z tego powodu w mieście ciągle było późne popołudnie lub noc, nigdy nie świtało, o południu nie było mowy, zresztą nikt nawet nie podejrzewał, że taka pora mogłaby nadejść.(…)
Nie ma sensu ukrywać, że wspomniana kukułka właściwie nie była żadną kukułką, lecz Gedeonem Schmerzem – budowniczym wieży. W trakcie jej wznoszenia zapomniał o schodach, którymi można by zejść, więc skończywszy budować wieżę schował się w domku na górze nie chcąc narażać na szwank krążącej o nim opinii zdolnego architekta… Uznano go za zaginionego… Gedeon żywił się wróblami, które łapał w pułapkę zrobioną z solidnej dachówki, kija i swoich starych szelek. Pił deszczówkę zbieraną do butów… Nie miał łatwego życia. Z czasem zaczęło go to złościć i postanowił używając do tego piór po zjedzonych wróblach przebrać się za kukułkę, co pozwoliło mu bałamutnie mieszać pory dnia i zemścić się za swoje uwięzienie.“

— Ljubomir Kanow 1944

Człowiek kukułka

O czasie, O nocy, Sens, Pora roku

„Wyruszają na magiczną ścieżkę bez dostatecznej refleksji, bez tak nieugiętej determinacji, którą wykrzyczał autor tej książki, kiedy podejmował pierwsze przyrzeczenie: PERDURABO – „Wytrwam do końca!” Zaczynają pięknie krocząc, a później odkrywają, że ich buty pokrywa błoto. Zamiast iść dalej, zawracają na Piccadilly. Takie osoby mogą tylko dziękować, jeśli chłopcy z ulicy będą się z nich naigrawać.“

— Aleister Crowley okultysta angielski 1875 - 1947

Magija w teorii i praktyce
Źródło: Rozdział VIII. O równowadze oraz ogólnej i szczególnej metodzie przygotowania wystroju świątyni oraz instrumentów sztuki, s. 80, 'Uwaga:' literówka w tłumaczeniu: jest "Piccadily", powinno być "Piccadilly" http://hermetic.com/93beast.fea.st/files/section1/ABA/Book%204%20Part%20III%20MiTaP.pdf.

O książkach

„Zobaczył ludzi ociekających wodą, w biegu, ubrania i ciała mokre od spryskiwaczy. Na ulicy leżały porozrzucane buty, torebki, laptopy, mężczyzna siedzący na chodniku kaszlał krwią. Papierowe kubki turlały się dziwnie w dal. Świat był też sylwetkami w oknach na wysokości trzystu metrów, padającymi w wolną przestrzeń, i odorem płonącego paliwa, i monotonnym rozdzierającym wyciem syren.“

— Don DeLillo, Spadając

Źródło: Spadając, 2007

O ludziach, O świecie, O wodzie

„Na Mirosławie Drzewieckim nie połamią sobie zębów nawet ci, którzy mają próchnicę, bo on sam im w paszczę swoim niskim działaniem wchodzi.“

— Jerzy Wenderlich polski polityk lewicowy 1954

o wywiadzie Drzewieckiego w TVN24.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/12690,1645159,0,2,niebywala-buta-i-brak-pokory,wiadomosc.html, 26 lutego 2010

„Kitty to bardzo bliska mi postać, szczególnie ze względu na swą łobuzerskość. Niepokorna natura, temperament i poczucie humoru to cechy, które odnajduję również w sobie. Tak, Kitty ma wiele wspólnego z Izą.“

— Izabella Bukowska 1973

o dubbingowanej postaci – Kitty Kociłapce.
Źródło: Michał Culek, Izabella Bukowska-Chądzyńska (Kot w butach), dubbing.pl, grudzień 2011 http://dubbing.pl/wywiady/bukowska-chadzynska-izabella-kot-w-butach/

O kotach, O naturze

„Na gazetach smacznie sobie śpię,
a w głowę nie uwiera ich pomięta treść,
w prawym bucie wciąż grudzień, a w lewym maj,
nie wciąga mnie afera, o co jest ten strajk.“

— Skubas 1981

Brzask
Źródło: utwór Plac Zbawiciela

„zmiażdżyli twoją twarz
wydarli włosy
skatowali plecy
butami skopali męską już dojrzałość
(…)
kiedy dzisiaj dźwigasz się uczepiony gwoździ
i rzęzisz przełykając twardy łyk powietrza
już stąd odchodzę
zamykając powieki
nic tu po matce“

— Wacław Oszajca 1947

Źródło: Jak milczałeś tak mów

O matce

„Sieć to nałóg. Ciężkie, cholerne uzależnienie, które zmienia Twój sposób myślenia. (…) Na jednym sajcie krakerskim widziałem taki tekst: you can logoff, but you can never leave. I to jest to – bo w końcu dochodzi do tego, że nie musisz nawet być zalogowana. Idziesz ulicą albo jedziesz autobusem, ale wciąż myślisz o ludziach z sieci, obmyślasz posunięcia, kombinujesz, co się tam teraz dzieje… Twoja głowa staje się jednym z nośników materialnych sieci, takim samym, jak serwery – a real life to po prostu jeden z możliwych shellów. Ten najgorszy.“

— Antonina Liedtke polska pisarka

O myślach, O uzależnieniu, O myśleniu

„Ciało odwracało się ode mnie kawałek po kawałku. Czułam jak się wierci, jak próbuje odłożyć mnie na bok. Nie było między nami zgody. Nie było sekretów. Nie wiedziałam jak z nim rozmawiać, jak walczyć.(…)
Bielizna, buty, makijaż. Wsiąkały we mnie. Niczego nie mogłam z siebie zdjąć. Sukienki, bluzki, swetry doskonale przystosowywały się do ciała, stawały się jego częścią. Myłam się w ubraniu i schłam zadziwiająco szybko. Czy trudno było mi się do tego przyzwyczaić? Skóra szybko przyswoiła nowe warunki, nie miałam wyboru.“

— Katarzyna Gondek 1982

Źródło: Garbaria

O zdjęciach

„Buty al-Zeidiego były odpowiednim pożegnaniem dokonań Busha w Iraku. Jego działanie odzwierciedlały prawdziwe odczucia mieszkańców Iraku. Jego gniew wobec Busha wynikał z cierpienia jego rodaków.“

— George W. Bush 43. prezydent USA 1946

iracki parlamentarzysta o czynie dziennikarza Muntadara al-Zeidiego, który rzucił w Busha swoimi butami.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/kat,1348,title,W-wiezieniu-nie-rzucal-w-nikogo-butami---moze-wyjsc,wid,11440984,wiadomosc.html, 28 sierpnia 2009

O cierpieniu, O gniewie, O pożegnaniu

„Dzisiaj nie jem tylko w miejscach, w których higiena ewidentnie szwankuje. A czasami, jeżeli kelnerka, czy kelner traktuje mnie z buta – potrafię strzelić wykład w stylu: „ponieważ szanuję pani pracę, proszę szanować to, że ja mam czas wolny.”“

— Adam Nowak polski wokalista i gitarzysta (Raz, Dwa, Trzy) 1963

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Adam Nowak, „Playboy” nr 6, 2009, s. 14.

O czasie

„Tak jak but zmienia kształt przez nogę, a nie odwrotnie, tak też duchowe pragnienia zmieniają życie człowieka.“

— Plutarch pisarz antyczny 46 - 127

O życiu

„Czułem powołanie w życiu swym na księdza
Albo też żołnierski włożyć but
Lecz poznałem że mi tamten ani ten
Już nie mają czego bronić“

— Roman Kostrzewski polski wokalista heavymetalowy (Kat, Alkatraz) 1960

Utwory
Źródło: Bastard, 1992

„Wrzesień powoli zamieniał się w jesień,
nie ma słowików, ucichł gwar słowników,
zabrakło ludzkiej kapeli, która zagrzewała
wiosny i lata, komedia skończona.
Znowu ład wkracza w chaos płaskim butem,
co rozgniata zatarte litery chodnika
lodowcem niepamięci.“

— Krzysztof Karasek 1937

Źródło: Wiek żelaza

O wiośnie, O wieku, Jesień

„Koniec kariery? W życiu. Kiedy widzę tych 19-20-letnich dzieciaków na boiskach… Są strasznie słabi. Wtedy myślę, że nie mogę tak szybko zakończyć kariery – w 1999 roku, gdy pytano go o zawieszenie butów na kołku.“

— Romário polityk brazylijski 1966

O myślach, O myśleniu

„Kiedy Daszeńka porządnie wzuła buty (właściwie to nie wzuła butów, tylko zakasała rękawy, ściśle mówiąc, nawet i rękawów nie zakasała, tylko – jak to się mówi – popluła w dłonie; zrozumcież mnie: ona nie mogła popluć w dłonie, dlatego że pluć jeszcze w ogóle nie umiała, a dłonie, czyli łapki, miała takie maleńkie, że nawet by do nich nie trafiła) – słowem, kiedy się Daszeńka do tego zabrała tak na dobre, w ciągu pół dnia przeturlała się od maminej przedniej nogi do maminej tylnej nogi, przy czym po drodze ze trzy razy się najadła i ze dwa razy przespała.“

— Karel Čapek pisarz czeski 1890 - 1938

Daszeńka, czyli żywot szczeniaka

„Stoicka zasada zaspokajania potrzeb poprzez rezygnację z pragnień jest jak amputacja stóp po to, by nie potrzebować butów.“

— Jonathan Swift pisarz irlandzki 1667 - 1745

The stoical scheme of supplying our wants by lopping off our desires, is like cutting off our feet when we want shoes. (ang.)

„Zostałem sam, jak stoję z rozsznurowanymi butami, mam pełen słoik słonych wspomnień o tobie, o tobie.“

— Fisz 1978

Źródło: Sznurowadła

„Jakby na własne poniżenie, niegdysiejsi opozycjoniści, a obecnie propagandyści reżimu, stosują te same metody walki z patriotyzmem, które niegdyś potępiali, jako antypolski sowietyzm. Gdyby Głowiński nie stał się jednym z nich, mógłby stworzyć dzieło większe niż Klemperer, bo obejmujące dwa systemy – komunizm i postkomunizm. Gdyby do obozu moczarowsko-michnikowskiego nie dołączyli Krzemiński i Śpiewak, mogliby wejść do historii socjologii jako Malinowscy ekshibicjonizmu moralnego i politycznego ludzi Marca ’68, którzy z roli ofiar przeobrazili się w dyktatorów medialnego ludożerstwa. A tak, trzeba im przypomnieć, że chodzą po telewizjach w butach po redaktorze Misiornym, zwalczającym KOR ma łamach „Trybuny Ludu”, który może jeszcze bardziej niż Snopkiewicz czy Bratkowski może być uznawany za patrona zawodu znanego kiedyś, jako „Kur wie lepiej”, a obecnie uprawianego przez Lisa, Miecugowa, Olejnik i rzeszę innych, którzy nie wiedzą, że Szpotański już dawno ich służbę opisał.“

— Krzysztof Wyszkowski polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL 1947

Źródło: Jest Peerelu spadkobiercą PeO, wyszkowski.com.pl, 9 lipca 2011 http://www.wyszkowski.com.pl/index.php?option=com_k2&view=item&id=1825:jest-peerelu-spadkobiercą-peo&Itemid=105

O ludziach, O historii, O walce

„Buta kroczy przed upadkiem i o tym chyba zapomina pan prezes Rzepliński, który rości sobie prawo, żeby mówić, które orzeczenia są dobre, a które złe, które mu pasują, które nie pasują, zanim jeszcze dojdzie do rozstrzygnięcia sprawy przez Trybunał Konstytucyjny. Tak samo rości sobie uprawnienia, by mówić kiedy prokurator może prowadzić śledztwo, a kiedy nie i za prokuratorów decydować i z góry rozstrzygać, co jest słuszne, a co nie jest słuszne“

— Zbigniew Ziobro polski prawnik i polityk 1970

Źródło: Śledztwo w sprawie prezesa TK. „Buta kroczy przed upadkiem” http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/1657140,Sledztwo-w-sprawie-prezesa-TK-Buta-kroczy-przed-upadkiem, polskieradio.pl, 19 sierpnia 2016

O zapominaniu

„Tylko przyjaciel powie ci, że strzępią ci się nogawki, że masz twarz umazaną pastą do zębów albo że masz na nogach buty nie do pary.“

— Charlotte Gray 1948

„Shrek: A ja, kiedy dorosnę, chcę grać w Hollywood!
Kot w butach: Ogr chce być aktorem!
Osioł: Nigdy ci się to nie uda!
Ciastek: Tere-fere!“

— Maciej Frączyk 1984

Ale Kino! – czyli co by było, gdy postaci filmowe były dziećmi
Źródło: s. 97.

O kotach

„To najlepszy i najwybitniejszy znawca historii II wojny światowej. Badacz, dla którego miarodajne są źródła, a nie poglądy historiografii, opinie kolegów, czy wrzask mediów. Człowiek, któremu z racji ogromnych zasług – zebrania lub odtajnienia i udostępnienia kluczowych dokumentów III Rzeszy, czapką buty czyścić by trzeba. Historyk tej miary, że ma prawo napisać i powiedzieć wszystko. A, że do tego głosi prawdę i niektóre jego poglądy są odległe od tak ukochanego przez polską prasę wysokonakładową bajdurzenia w stylu „politycznej poprawności.”“

— Paweł Wieczorkiewicz historyk polski 1948 - 2009

Narobił sobie oczywiście wpływowych wrogów.
o Davidzie Irvingu, czołowym negacjoniście Holokaustu, antysemicie i polonofobie (oskarżył m.in. Jana Pawła II o udział w zbrodniach wojennych).
Źródło: Bogdan Reszka, Polityczna poprawność, a prawda historyczna, „Templum Novum”, marzec 2006.

O wojnie, O prawdzie, O historii, Odległy

„(…) Polska jest dość dziwnym krajem. Z jednej strony mamy ogromne aspiracje, a z drugiej słoma ciągle nam z butów wyłazi. Taka mentalność przekłada się także na produkt telewizyjny i filmowy. Polskie filmy w dużej mierze są prowincjonalne. Realizowane są dla masowego widza w Ostrołęce, Mławie czy Wyszkowie. Nie bierze się w ogóle pod uwagę tego, że taki film mógłby obejrzeć ktoś na przykład w Pradze czy w Berlinie. Brak takiego myślenia wprawia mnie w osłupienie. Obszar grupy docelowej, do której adresowane są od lat polskie produkcje wyznaczają koryta Odry i Bugu. Zamykamy się we własnym grajdole i nie chcemy z niego wyjść, ale krzyczymy na cały świat, że jesteśmy wielcy. Takie zjawisko z odległej perspektywy po prostu śmieszy. Zróbmy coś, co zainteresuje ludzi mieszkających w innych krajach.“

— Janusz Płoński 1947

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18349

O ludziach, O świecie, O myślach, O myśleniu

„Nawiasem mówiąc, była to książka o życiu na umierającej planecie Lingo-3, której mieszkańcy przypominali amerykańskie samochody. Mieli koła i silniki spalinowe. Odżywiali się kopalnym paliwem. Nie byli jednak produkowani, rozmnażali się sami. Składali jaja z małymi samochodzikami w środku i dzieci dorastały w kałużach benzyny wyssanej z karterów dorosłych.
Lingo-3 odwiedzili kosmiczni wędrowcy i dowiedzieli się, że jej mieszkańcy wymierają. Dlaczego? Ponieważ wyniszczyli zasoby planety włącznie z atmosferą.
Wędrowcy z kosmosu nie bardzo mogli udzielić im pomocy materialnej. Samochodopodobne istoty miały nadzieję, że goście pożyczą im trochę tlenu i zabiorą przynajmniej jedno z ich jajek na inną planetę, gdzie mogłoby się wylęgnąć i od nowa dać początek cywilizacji samochodowej. Najmniejsze jajo ważyło jednak czterdzieści osiem funtów, a kosmiczni wędrowcy mieli jeden cal wzrostu i cały ich statek był mniejszy niż ziemskie pudełko na buty. Pochodzili z planety Zeltoldimar.
Reprezentujący Zeltoldimarańczyków Kago powiedział, że jedyne, co mogą zrobić, to opowiedzieć innym istotom we wszechświecie o tym, jak piękne były samochodopodobne istoty. Oto co powiedział do tych wszystkich rdzewiejących gratów, którym kończyła się benzyna:
- Zginiecie, ale pamięć o was będzie żyła wiecznie.“

— Kurt Vonnegut, książka Śniadanie mistrzów

Śniadanie mistrzów

O dzieciach, O książkach, O pomocy, Pudełko

„Idę młody, genialny, niosę BUT W BUTONIERCE,
Tym, co za mną nie zdążą, echopowiem: – Adieu!“

— Bruno Jasieński, książka But w butonierce

Tom But w butonierce
Źródło: But w butonierce w: But w butonierce, s. 89.

„Dzieciaki w szkole krążyły po korytarzach niczym rekiny, tyle, że szukały nie mięsa, lecz złych spodni, złej fryzury, złych butów czy czegokolwiek, co by je dziko podnieciło.“

— Nick Hornby angielski powieściopisarz i eseista 1957

Był sobie chłopiec

„Holenderskie kobiety prawdopodobnie tworzyły sobie niegdyś swoiste domowe państwa w państwie, w których wprowadzały szereg restrykcyjnych zasad i norm, swoiste protoemancypacyjne oazy. Żądanie respektu dla swej pracy i zawłaszczanie przestrzeni domowej (nie wolno wchodzić w butach, nie wolno kruszyć, nie wolno brudzić) wiąże się z budowaniem systemu zakazów i nakazów obowiązującego od samego momentu przekroczenia progu, to może kojarzyć się wręcz z konstruowaniem pewnego „systemu prawnego porządku.”“

— Piotr Oczko 1973

Źródło: Zofia Zaleska, Kraj miotły i szczotki http://www.dwutygodnik.com/artykul/4531/, Dwutygodnik.com nr 108/2013.

O kobietach

„Siądź z tamtym mężczyzną twarzą w twarz,
Kiedy mnie już nie będzie.
Spalcie w kominie moje buty i płaszcz,
Zróbcie sobie miejsce…

A mnie oszukuj mile uśmiechem, słowem, gestem,
Dopóki jestem, dopóki jestem.“

— Agnieszka Osiecka polska poetka, autorka tekstów piosenek 1936 - 1997

piosenka wykonywana przez Seweryna Krajewskiego
Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek
Źródło: Kiedy mnie już nie będzie

O uśmiechu, O oszukiwaniu

„Kierowca busika, jak to kierowca busika, był młody, z lekką, cienką bródką, w obcisłym sweterku, czarnych sportowych butach udających eleganckie, i ogólnie riki-tiki był. Właściwie wyglądał jak wszyscy inni kierowcy busików od Armenii po Murmańsk i od Władywostoku po Albanię.“

— Ziemowit Szczerek polski pisarz i publicysta 1978

Siódemka (2014)
Źródło: s. 183.

„Rozerwanie związku pomiędzy większością a wartościami zawsze kończyło się źle. Te narody, które dawały się uwieść nieograniczonej władzy większości, niestety kończyły pod butem takiego czy innego dyktatora. Zbrodniczy dyktatorzy XX wieku mieli za sobą poparcie większości lub potrafili je upozorować albo wymusić. Okoliczności zdobycia owego poparcia nie pozwalają uznać, że było ono uzyskane uczciwie. Większości można wmówić wiele rzeczy. Można nią manipulować. Odrzucenie zasady mówiącej, że władza narodu suwerena jest ograniczona wartościami, których nie można zignorować, nawet tworząc nową konstytucję, to nieuznanie reguły stanowiącej fundament demokratycznego państwa prawnego, a zarazem demokracji konstytucyjnej.“

— Ryszard Piotrowski 1952

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Piotrowski: W imię suwerenności „narodu”, rasy, klasy popełniano w historii niewyobrażalne zbrodnie http://wyborcza.pl/1,75968,20649007,piotrowski-w-imie-suwerennosci-narodu-rasy-klasy-popelniano.html?order=najfajniejsze#opinions, wyborcza.pl, 6 września 2016.

O demokracji, O historii, O wieku

„Była głupia jak but, co znalazło swój wyraz w malowaniu rzęs pastą do butów „Kiwi.”“

— Zofia Kucówna polska aktorka 1933

Zapach szminki

„Tata prowokował i upokarzał mnie do tego stopnia, że próbowałem się na nim zemścić, więc dostawałem jeszcze bardziej. Czasem ciskałem w niego butem lub rzucałem się na niego z pięściami, dlatego obrywałem więcej niż wszyscy moi bracia razem wzięci. Stawiałem mu opór a on po prostu mnie katował.“

— Michael Jackson amerykański muzyk, kompozytor i autor tekstów 1958 - 2009

Źródło: autobiografia Moonwalk

O czasie

„Kiedy byłem małym chłopcem, płakałem, że nie mam butów na stopach. Przestałem płakać, kiedy zobaczyłem dziecko, które płacze, bo nie ma stóp.“

— Bob Marley jamajski muzyk reggae 1945 - 1981

O dzieciach, O płaczu

„Wszystkie nasze decyzje rodzą konsekwencje, Pietra. Wszyscy codziennie bawimy się w Boga. Kiedy kobieta kupuje sobie nową parę drogich butów, nie daje tych pieniędzy na jedzenie dla kogoś, kto umiera z głodu. W pewnym sensie te buty są dla niej ważniejsze niż ludzkie życie. Wszyscy zabijamy, żeby uczynić nasze życie wygodniejszym. Nie przedstawiamy tego w taki sposób, jednak to właśnie robimy.“

— Harlan Coben, Zachowaj spokój

Zachowaj spokój (2008)
Źródło: rozdział 24

O życiu, O kobietach, O głodzie, O Bogu

„Mateczko! Obrzydło mi to siedzenie bez sensu w tej Warszawie! Za byle drobiazg płacić muszę każdej poselskiej kanalii z zapyziałego miasteczka! Żeby choć brali i robotę robili! A oni biorą i palcem w bucie nie kiwną…“

— Nikołaj Repnin 1734 - 1801

Źródło: list do Katarzyny II

Sens

„Na tej fali markowej manii wypłynął nowy gatunek biznesmena, ktoś, kto poinformuje cię z dumą, że Marka X to nie produkt, lecz sposób na życie, światopogląd, zespół wartości, wizja, idea. Brzmi to naprawdę wspaniale – o wiele lepiej, niż gdyby powiedzieć, że Marka X to śrubokręty, hamburgery albo para dżinsów, czy nawet szczególnie udanych butów do biegania.“

— Naomi Klein, książka No Logo

No Logo

O życiu

„Narzekałem, że nie mam butów, dopóki nie spotkałem człowieka, który nie miał stóp.“

— James Matthew Barrie szkocki pisarz 1860 - 1937

„Kiedy byłem dzieckiem, sam sobie konstruowałem teatr. Mama przynosiła mi pudełka po butach, a ja tworzyłem w nich teatralne przedstawienia. Wycinałem z boków otwory na drzwi, montowałem kotarę na sznurku, rozstawiałem plastikowych lub ołowianych „aktorów”, na widowni siedział jakiś miś lub małpka i… spektakl mógł się zaczynać. Jednak do Szekspira było mi wtedy bardzo daleko…“

— Mariusz Zalejski aktor polski 1959

Źródło: Home-made, czyli teatr życia... – rozmowa z Mariuszem Zalejskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1163/Homemade-czyli-teatr-zycia-rozmowa-z-Mariuszem-Zalejskim.html

O dzieciach, Pudełko

„W Polsce oświecona społeczność jest duża i nie jest antysemicka i pragnie przyjaznych stosunków z Izraelem. Tak samo chcą przywódcy Polski. Przypuszczam, że tylko w małych i prowincjonalnych miejscowościach są jakieś pozostałości antysemityzmu. Pamiętam, że zostałem zaproszony na mecz Legii w Warszawie i tylko jakaś garstka kibiców krzyknęła do mnie „Arbeit macht frei” (niemieckie hasło z obozu zagłady w Oświęcimiu gdzie masowo ginęli Żydzi i Polacy) ale takie rzeczy są naprawdę marginalne.“

— Szewach Weiss izraelski polityk, politolog, pisarz, ambasador Izraela w Polsce 1935

wywiad profesora Szewacha Weissa dla izraelskiej gazety Maariv.
Źródło: Memorial project: the surprising tenderness of Jewish culture in Poland. Glorious community currently operated in only a few thousand remain, but almost 70 years after the war is flourishing again http://www.maariv.co.il/news/new.aspx?pn6Vq=E&0r9VQ=FGDIF, „Maariv”, 27 kwietnia 2014.

„Zabójca obudził się przed świtem
założył buty…
I ruszył korytarzem…
Wszedł do pokoju swej siostry i…
Potem odwiedził brata
A potem ruszył korytarzem
Podszedł do drzwi
Zajrzał do środka
Tato? Tak synu?
Chcę ciebie zabić
Mamo
Chcę ciebie… Zerżnąć!“

— Jim Morrison amerykański muzyk rockowy i poeta 1943 - 1971

The killer awoke before dawn,
he put his boots on…
And he walked on down the hall…
He went into the room where his sister lived, and…
then he paid a visit to his brother,
and then he walked on down the hall
And hecame to a door…
and he looked inside
Father, yes son,
I want to kill you
Mother… I want to… fuck you! (ang.)
Cytaty z utworów The Doors
Źródło: The End, album The Doors (1967)

O pokoju, O siostrze

„Przyjdź Królestwo Twoje…
A jeśli niemożliwe jest Królestwo Twoje
jeśli zadepczą je buty ledwie zakiełkuje
ukaż nam ranę Twojego boku
krzyż biały
Papieża w skrwawionej sutannie“

— Anna Kamieńska 1920 - 1986

Źródło: Literatura współczesna „źle obecna” w szkole. Antologia tekstów literackich i pomocniczych dla klas maturalnych, wybór Bożena Chrząstowska, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990, s. 78.

O literaturze

„Powinno nam dzisiaj towarzyszyć hasło: Górny Śląsk ponad wszystko. Śląskość sprowadzono do ludowości o cepeliowskim posmaku określając mianem prowincji wszystko, co poza Warszawą. A niejeden stóg można by usypać ze słomy, która wystaje z butów warszawskich elit.“

— Jerzy Gorzelik 1971

Źródło: Słomka: Gorzelik wykazuje pogardę dla państwa polskiego, polskatimes.pl, 28 lutego 2011 http://www.dziennikzachodni.pl/slask/rybnik/374390,slomka-gorzelik-wykazuje-pogarde-dla-panstwa-polskiego,id,t.html#material_2

„Prawda jest kobietą, albowiem prawda to piękno, nie przystojność, myślał sobie Ridcully, gdy senat zajmował miejsca, pomrukując przy tym niechętnie. To dobrze tłumaczy powiedzenie, że kłamstwo może cały świat oblecieć, zanim prawda włoży buty. Musi przecież zdecydować, którą parę włożyć – pomysł, że kobieta z taką pozycją miałaby tylko jedną, wykracza poza granice racjonalnej wiary.“

— Terry Pratchett angielski pisarz 1948 - 2015

Niewidoczni akademicy (2009)

O kobietach, O prawdzie, O kłamstwie, O świecie

„Większość Polaków, to są lemingi. Media pracują nad tym od lat. Jesteśmy ogłupiani. Czytam wiele prasy i staram się omijać socjotechnikę. Szukam, czytam, nie neguję niczego „z buta” tak, jak zwolennicy PO, którzy negują wszystko co pisowskie. Czy uda mi się z tym senatem? Zobaczymy, mam w życiu szczęście.“

— Anna Chodakowska aktorka polska 1948

Źródło: Chodakowska: Większość Polaków to lemingi, fronda.pl, 10 września 2011 http://www.fronda.pl/news/czytaj/tytul/chodakowska:_wiekszosc_polakow_to_lemingi_14936

O szczęściu, O czytaniu

„Kiedyś w San Francisco i w Los Angeles obrzucono nas butami. Nie wiem dlaczego? Może chcieli w ten sposób powiedzieć: „Kolesie, jesteście świetni. Macie za to nasze buty!” No ale potem musieli iść boso do domu?“

— James Hetfield amerykański muzyk rockowy 1963

O losie, O domu

„Dopóki
bankier nowojorski
trzyma w swej kasie
akcje z Polski (…)
Dopóki
do ich błyszczących butów
modli się
garść
zaleszczyckich bankrutów –
Dopóki
giełda
notuje kursy
raportów szpiega
i kul zabójcy – (…)
Dotąd wam,
bracia,
czuwać uparcie
na powierzonej przez naród
warcie.“

— Jerzy Litwiniuk 1923 - 2012

Źródło: Pracownikom Bezpieczeństwa

„Kiedyś, przed laty, w ostatniej sekundzie obrzydliwie ustawionego meczu o Mistrzostwo Polski, sędzia podyktował karnego w samej końcówce. Straszny mecz. Kibice rzucali butami. Prowadziliśmy 19:18. Rzuciłem 12 bramek. Ostatnie dwie sekundy… a sędzia na chama dyktuje dla nich rzut karny. Piłkarze wzięli się do bójki. A ja odkręciłem korek i wylałem mu na głowę całą flaszkę zimnej wody…“

— Bogdan Wenta polski piłkarz ręczny 1961

Źródło: malemen.pl http://www.malemen.pl/mmextra/8

O lecie

„Na temat butów.“

— Jean-François Regnard, Le Distrait

Á propos de bottes. (fr.)
Znaczenie: nie na temat.
Źródło: Dystrakt (fr. Le Distrait, 1697)

„Przezorne włóczęgi, włóczęgi i batjary polityczne, które niedawno jeszcze pucowały buty fedfeblom pruskim (…) mają teraz zuchwałą bo bezkarną czelność rzucania sobie na „luft” słóweczkiem Targowica.“

— Adolf Nowaczyński polski pisarz, satyryk, działacz polityczny 1876 - 1944

Źródło: „Myśl Narodowa”, 30 czerwca 1926

O myślach, O myśleniu

„W filmach akcji nadal czuję się obco. Ale właśnie dlatego jest to dla mnie takie interesujące doświadczenie. Przynajmniej się nie nudzę, bez przerwy dzieje się coś nowego, ekscytującego.“

— Jeremy Renner 1971

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, W butach Bourne'a, z dziewczyną Bonda, stopklatka.pl, 8 sierpnia 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=89927

„Niemców ma się albo pod butem, albo na gardle.“

— Winston Churchill premier Wielkiej Brytanii 1874 - 1965

„To nie rzeka dzieli, ale ludzie. To oni posłużyli się Bugiem, czyniąc z niego w 19 stycznia 193944 roku granicę, ze wszelkimi tego konsekwencjami. Bug jest dla mnie rzeką magiczną. Moja rodzinna wioska stała na jego wschodnim brzegu i kiedy wytyczano granicę, nas wszystkich wysiedlono. (…) Dla ludzi to tragedia – ciężko żyć ze świadomością, że po drugiej stronie rzeki są mogiły przodków, że jest do nich całkiem blisko, a jednak bardzo daleko.“

— Natalla Babina białoruska dziennikarka i pisarka narodowości ukraińskiej 1966

o rzece Bug.
Źródło: Wywiad Netkultury: Natalia Babina – Na własnych nogach i we własnych butach, 8 stycznia 2011 http://www.netkultura.pl/697/697

O ludziach

„Człowiek, który przeżył wielką wojnę, jest inny od tego, który nie przeżył żadnej wojny. Są to dwa rożne gatunki ludzi. Nigdy nie znajdą wspólnego języka, ponieważ tak naprawdę wojny nie można opisać; nie można się nią podzielić, nie można powiedzieć komuś – weź trochę tej mojej wojny.“

— Ryszard Kapuściński, książka Wojna futbolowa

Wojna futbolowa
Źródło: Buty

O wojnie, O ludziach

„Nie każden, bowiem miał szczęście wyrobić sobie sąd swobodny jak nam to Matka wyrobiła, zapewniając nam wykształcenie i wychowanie z dala od buta pruskiego i knuta rosyjskiego…“

— Władysław Zamoyski polski hrabia, działacz społeczny 1853 - 1924

wspomnienia o bracie.

O szczęściu, O wykształceniz, O matce

„Uwielbiam kupować buty.(…) Rozgrzeszam sama siebie, wyrzucając jedną parę za każdym razem, gdy kupuję nową.“

— Ewa Gawryluk polska aktorka 1967

Źródło: „Na Żywo”, 2004.

„Kto chce wiedzieć, ile trzeba zapłacić, żeby wygrać wojnę, niech zobaczy nasze cmentarze. Kto twierdzi, że można odnieść trwałe zwycięstwo bez wielkich strat, że można mieć wojnę bez cmentarzy, nie wie, co mówi.“

— Ryszard Kapuściński, książka Wojna futbolowa

Wojna futbolowa
Źródło: Buty

O stracie, O zwycięstwie

„W piwnicy nie mam żadnych zwłok, tylko buty.“

— Imelda Marcos 1929

podczas śledztwa w sprawie zabójstwa Benigno Aquino, filipińskiego senatora i przywódcy antymarcosowej opozycji
Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, wyd. Videograf II, tłum. Roman Niedballa, Katowice 2004, s. 82.

O kobietach

„Kiedy Jakub Poczciwiec daje urzędnikowi pięć franków w zamian za rzeczywistą i pożyteczną usługę, to jest to dokładnie to samo, jak gdyby dał szewcowi pięć franków za parę butów, Ty mi dajesz, ja ci daję – jesteśmy kwita. Ale kiedy Jakub Poczciwiec przekazuje pięć franków urzędnikowi, by w zamian nie otrzymać żadnej usługi, a przy tym usłyszeć zniewagi, to tak jakby dał te pieniądze złodziejowi. Nie ma sensu mówić, że wydając pięć franków, urzędnik przyczynia się do stworzenia w kraju nowego miejsca pracy; tak samo zrobiłby złodziej, tak samo zrobiłby Jakub Poczciwiec, gdyby na swojej drodze nie spotkał pasożyta, nieważne czy działającego nielegalnie, czy zgodnie z prawem.“

— Frédéric Bastiat francuski ekonomista 1801 - 1850

Co widać i czego nie widać
Źródło: 3. Podatki, s. 18

O pieniądzach, Sens

„Kilka tygodni przed wyjazdem Łukasz Kadziewicz kupił sobie nowe buty do gry. Zapłacił 250 złotych. Ale nie czuł się w nich komfortowo, gdzieś go obcierały. Nie były dla niego. Któregoś wieczora zapytał mnie, czy chcę je od niego odkupić. Odpowiedziałem: „Kadziu, dam tobie dwie stówy i w tych butach zdobędę mistrzostwo Europy”. Chyba więc wierzyłem gdzieś po cichu w ten nasz sukces. W nowych butach rozegrałem cały turniej w Turcji.“

— Daniel Pliński polski siatkarz 1978

Źródło: wywiad, 2009 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=86:daniel-pliski-dla-nas&catid=3:newsflash&Itemid=75

O sukcesie

„(…) dzięki swej popularności mogą uczynić wiele dobrego. Wziąć udział w sesji zdjęciowej do kalendarza, z którego dochód przeznaczony będzie na zakup butów zimowych dla dzieci, towarzyszyć uczestnikom olimpiad specjalnych, propagować ideę upowszechnienia w kinach audiodeskrypcji, które pozwolą niewidomym „oglądać” filmy, propagować zdrowy, sportowy styl życia, ekologię itd. Ludziom mającym znane twarze łatwiej przebić się przez morze obojętności.“

— Piotr Adamczyk polski aktor 1972

Źródło: Jeśli sylwester, to spontanicznie, „Rzeczpospolita” nr 305, „TV magazyn”, 31 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108546.html

O dzieciach, O morzu

„Po czwartym roku studiów już chyba jesteśmy nauczeni „castiongowania”, w takim sensie, że podczas studiów aktorskich bierze się udział w różnych przesłuchaniach. Moim zdaniem tego po prostu trzeba się nauczyć.“

— Honorata Witańska polska aktorka i modelka 1984

Źródło: Katarzyna Golenia, Wparowałam, butami rzucałam i się obudzili, barwyszczescia.tvp.pl http://www.barwyszczescia.tvp.pl/aktualnosci/wywiady/wparowalam-butami-rzucalam-i-sie-obudzili-1885/

Sens

„To jest droga. Bardzo długa droga. Człowiek idzie tą, drogą, idzie, idzie i nie widać końca tej wędrówki. Człowiek patrzy przed siebie i widzi tylko horyzont. Zaczarowany horyzont, nie można oczu od niego oderwać, horyzont nigdy nie znika. Więc drogą szedł człowiek w szarym ubraniu, w czarnym kapeluszu. Szedł, szedł, szedł i szedł. Od czasu do czasu ocierał białą chustką jeszcze bielszą twarz. Bardzo bladą twarz, podobną do twarzy pierrota. Duże buty człapały. Człowiek szedł, człap, człap, człap, co chwila podnosił głowę i patrzył w górę. Po niebie sunęły brunatne chmury, ani odrobiny słońca, ani skrawka błękitu. A człowiek, który kroczył drogą, tęsknił za błękitem.“

— Czesław Chruszczewski 1922 - 1982

Źródło: Dawid i Goliat

O górach, O czasie

„Nie powtarzajmy tylko sloganów.
Co oznacza: odnaleźć siebie.
Konkretnie, takim jakim się jest.
Naucz się chodzić, mówić, poruszać rękami.
Po swojemu, bo to ma być tylko twoje.
Ludzie bowiem mają lepką naturę
i do ciebie też kleją się inni.
A przypomnij sobie zapach zupy w twoim domu.
Nie wstydziłeś się go długo.
Wytarte krzesło, na którym siedziała babcia.
Wykrzywione buty twojego ojca.“

— Bogusław Jasiński 1953

Źródło: ZAsłyszane, wyd. Ethos, ISBN 9788360799055

O ludziach, O domu, O naturze, O babci

„Ciągle powtarzam, że ubieram się dla wygody. Nie założę butów na 18-centymetrowych obcasach, jeśli nie da się w nich normalnie chodzić.“

— Nicole Richie aktorka amerykańska 1981

odpowiedź na pytanie, jak opisałaby własny styl.
Źródło: „InStyle”, nr 5/2010.

„Gdyby człowiek miał nigdy nie zniknąć jak rosa na [cmentarzu] Adashino, nigdy się nie rozwiać jak dym nad [miejscem kremacji] Toribeyama, lecz istniałby w świecie na zawsze, jakże rzeczy utraciłyby swą moc poruszania nas! Najcenniejszą rzeczą w życiu jest jego niepewność.“

— Kenkō Yoshida, książka Tsurezuregusa

Źródło: Tsurezuregusa (Zapiski dla zabicia czasu), szkic 7 (przekład na podstawie angielskiego tłumaczenia Donalda Keene’a)

O czasie

„Dla mnie każda scena jest ważna. Tworzę postać z punktu widzenia całości, więc nie pozwalam sobie na „odpuszczanie” poszczególnych scen. Cieszę się, kiedy mam możliwość obejrzenia całego filmu, kiedy przygotowuję się do nagrania. To bardzo pomaga i przyśpiesza pracę, choć nie zawsze jest możliwe ze względu na ochronę praw autora.“

— Izabella Bukowska 1973

o pracy w dubbingu.
Źródło: Michał Culek, Izabella Bukowska-Chądzyńska (Kot w butach), dubbing.pl, grudzień 2011 http://dubbing.pl/wywiady/bukowska-chadzynska-izabella-kot-w-butach/

O kotach

„Igła: Grzegorz, jak się grało w butach za dużych o 4 numery?
Grzegorz Łomacz: O 4 numery za dużo, bo Marcel ma 2 pary i nieszczęśliwie zostawił w moim pokoju te buty, a ja wystawiłem swoje na balkon, żeby wyschły. I jak one wysychały tam, to ja wziąłem te Marcela i miałem 49 i 1/3 dokładnie, a mój rozmiar to 45.
Igła: Chwała ci za to, że zagrałeś w za dużych butach.
Grzegorz Łomacz: Dziękuję.“

— Grzegorz Łomacz polski siatkarz 1987

Źródło: Igłą szyte

O pokoju

„Pierwowzorem Dobratycz, jest moja rodzinna Zakazanka, leżąca 20 km na południe od Brześcia i ludzie tam mówią po ukraińsku. Politycznie to Białorusini. U nas wszyscy, no prawie wszyscy, polityczne uważają się za Białorusinów, a etnicznie? Część na przykład uważa się za Ukraińców i – paradoksalnie – to im pomaga w białoruskiej samoidentyfikacji.“

— Natalla Babina białoruska dziennikarka i pisarka narodowości ukraińskiej 1966

Źródło: Wywiad Netkultury: Natalia Babina – Na własnych nogach i we własnych butach, 8 stycznia 2011 http://www.netkultura.pl/697/697

O ludziach

„Twoi ludzie poszukują tylko dróg na skróty,
patrzą w górę, a w tym czasie im związują buty.“

— Zeus 1983

Źródło: utwór Znasz mnie

O ludziach, O poszukiwaniu, O górach, O czasie