Jacek Woroniecki cytaty
Jacek Woroniecki
Data urodzenia: 21. Grudzień 1878
Data zgonu: 18. Maj 1949
Jacek Woroniecki OP – polski duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, Sługa Boży Kościoła katolickiego. Teolog, pedagog, etyk, moralista i filozof-scholastyk. Wieloletni nauczyciel akademicki i profesor Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza z Akwinu, rektor KUL w latach 1922–1924 oraz założyciel Zgromadzenia Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi. Jeden z najwybitniejszych polskich tomistów, posiadacz najwyższego dominikańskiego tytułu naukowego – mistrza świętej teologii – oraz pionier odrodzenia dominikańskiego na ziemiach polskich po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku.
Cytaty Jacek Woroniecki
„Nie brak tedy było dusz czułych na tajemnicę miłosierdzia Bożego, gdy Chrystus rozpoczynał swą działalność publiczną. Jak ziemia znękana długą posuchą chłonie deszcz i rosę, tak i one z upragnieniem chłonęły te dowody miłosierdzia, które Zbawiciel zaczął na wszystkie strony rozsiewać, oraz te pouczenia o Nim, jakie z Jego błogosławionych ust wypływały.“
Tajemnica miłosierdzia Bożego
Źródło: s. 44
„Największą może zasługą chrześcijaństwa w dziedzinie rozwoju kultury jest zrehabilitowanie pracy, którą świat pogański miał zawsze w pogardzie i zwalał na barki słabych i upośledzonych.“
Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 237
„Wiemy, że zagadnienie początków Krzyżaków w Prusiech wymaga ogromnej dozy obiektywności: tam jest praźródło wszystkich naszych zmagań dziejowych, aż po kataklizm 1939 r., i dlatego bardzo należy się strzec, aby za to, co się w ciągu tych siedmiu wieków działo, nie czynić odpowiedzialnymi ludzi XIII w., którzy nie byli w stanie przewidzieć wszystkich następstw dziejowych swych czynów.“
Źródło: Św. Jacek Odrowąż i sprowadzenie Zakonu Kaznodziejskiego do Polski, Wydawnictwo Esprit SC, Kraków-Katowice 2007, s. 116
„Kto zatem powie sobie, że wystarczy mu dostać się do czyśćca i z tej racji wyrzeknie się dobrowolnie dążenia do doskonałości, ten naraża się na to, że go odrzuci i czyściec. Nie, po to, aby móc korzystać z jego dobrodziejstwa, trzeba poważnie pragnąć doskonale służyć Bogu. Dlatego w wykładzie etyki katolickiej konieczne jest krótkie przedstawienie, na czym polega doskonałość chrześcijańska.“
Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 397
„Podstawowym tonem pracy wychowawczej winna być radość i pogoda; kto się nie potrafił na tym punkcie wychować, kto nie umie zapanować nad pokusami smutku i zniechęcenia tak częstymi w zawodzie wychowawczym, ten winien się uważać za zdyskwalifikowanego do tego rodzaju pracy.“
W szkole wychowania
Źródło: Zdolność wychowawcza szkoły publicznej i jej granice, s. 79
„Dla każdego jest jasnym, że szkodliwość wad polega na tym ustawicznym pobudzaniu nas do grzechów.“
W szkole wychowania
Źródło: Czynnik umysłowy cnotach i wadach, s. 129
„(…) nic tak nie wychowuje, jak codzienne obcowanie z ludźmi, którzy dobre wychowanie posiadają – żadne moralizowanie tego nie zastąpi.“
W szkole wychowania
Źródło: Zdolność wychowawcza szkoły publicznej i jej granice, s. 78
„Za dużo jeszcze u nas bredni Draperowskich o sprzecznościach między rozumem a wiarą kursuje, i z nich to wpływające uprzedzenia trzeba przede wszystkiem z umysłów wykorzenić. Jedynie gruntowne przestudjowanie stosunku rozumu do wiary może raz na zawsze rozwiać tak bardzo rozpowszechnione u nas obawy osłabienia wiary przez jej dokładniejsze poznanie.“
Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 19, 20.
„Koniecznym jest przeto utrzymywać między swymi zadaniami życiowymi, zajęciami i obowiązkami pewną hierarchię i zależnie od ich doniosłości wyznaczać im tyle starania i pilności, ile im się należy. Dbałość o dobra i interesy tego świata, która w pewnej mierze jest obowiązkiem każdego człowieka, nie powinna nigdy być ze szkodą tej dbałości, którą winni jesteśmy okazywać wiecznym i nadprzyrodzonym interesom ducha. Zbytnie zabieganie o dobra i interesy doczesne, powodujące nieraz pewną niedbałość o dobra i interesy wieczne, jest formą nieroztropności bardzo rozpowszechnioną.“
W szkole wychowania
Źródło: Studium nad kardynalną cnotą roztropności, s. 196
„Obserwacja uczy, że gdy obarczymy kogoś zadaniami ponad jego siły, to on nie tylko nie spełnia tego, co przekracza jego możność, ale nawet nie wypełnia tego, co by mógł wykonać, – ma za dużo roboty, więc nie robi nic, traci rozróżnienie między tym, co by chciał, a nie może, a tym co by mógł, a nie chce.“
W szkole wychowania
Źródło: Zdolność wychowawcza szkoły publicznej i jej granice, s. 62
„Na harmonię w stanie sprawiedliwości pierwotnej składały się trzy ogniwa: pierwsze polegało na podporządkowaniu duszy Bogu, drugie ciała duszy, trzecie – świata zewnętrznego człowiekowi, w którego wnętrzu panowała harmonia całkowita. Grzech pychy pierwszego człowieka zerwał pierwsze ogniwo, a z nim pękły i pozostałe.“
Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 401
„Wiemy jak strasznie banalni są ludzie, którzy wiecznie polują na oryginalność.“
Katolickość tomizmu
Źródło: s. 87
