„Diabeł kusi przede wszystkim piękne dusze.“
— Jan Maria Vianney francuski duchowny, święty kościoła katolickiego 1786 - 1859
Cytaty o duszy
Zbiór cytatów na temat dusza.
Pokrewne tematyRazem 1581 cytatów o duszy:
„Zbawić duszę grzesznika, to tak jak uratować usychające drzewo.“
— Ojciec Pio włoski zakonnik i duchowny, święty kościoła katolickiego (ojciec Pio) 1887 - 1968
„Sztuka czyści duszę z codziennej warstwy kurzu.“
— Pablo Picasso hiszpański malarz, rzeźbiarz 1881 - 1973
„Podwójny zysk otrzymujemy z modlitwy, którą odmawiamy za dusze czyśćcowe. Po pierwsze skracamy tym biedakom mękę, a po drugie wielka jest zasługa, za którą Pan zamierza nam odpłacić, kiedy do Niego pójdziemy.“
— Jan Bosko włoski duchowny katolicki, święty 1815 - 1888
Źródło: Vademecum Katolika na rok 2019.
„Szybki seks, sztuczni ludzie, wargi, cycki, botox.
Kult ciała, zaniedbanie duszy, tylko po co?“
— Sokół (raper) polski raper 1977
TPWC
Źródło: Za dużo widzę na albumie Ty Przecież Wiesz Co
„Błogość mej duszy zabija ciało, lecz nie wystarcza samej sobie.“
— Emily Brontë angielska pisarka i poetka 1818 - 1848
Wichrowe wzgórza
„Ten, co popełnił błąd, niech nie upada na duchu, bo i błędy pomagają do zdrowia duszy.“
— Ignacy Loyola założyciel jezuitów, święty Kościoła Katolickiego 1491 - 1556
Sentencje wybrane św. Ignacego
„Jest bardzo mało ludzi, którzy przeczuwają, co Bóg uczyniłby z nich, gdyby zaparli się siebie i całkowicie oddali się Chrystusowi Panu, aby On ukształtował ich dusze w swych dłoniach.“
— Ignacy Loyola założyciel jezuitów, święty Kościoła Katolickiego 1491 - 1556
„Człowiek bez narodu jest duszą bez treści, obojętną, niebezpieczną i szkodliwą.“
— Stanisław Brzozowski polski pisarz i filozof 1878 - 1911
Idee. Wstęp do filozofii dojrzałości dziejowej (1910)
Źródło: Prolegomena filozofii pracy
„Maryja do duszy: Świat chyli się ku upadkowi, ale Polska, dzięki nabożeństwom do Mego Niepokalanego Serca, uwolni świat od straszliwej tyranii komunizmu, tak jak za czasów Sobieskiego z dwudziestoma tysiącami rycerzy wybawiła Europę od tyranii tureckiej. Powstanie z niej nowy Jan, który poza jej granicami, heroicznymi wysiłkiem zerwie kajdany nałożone przez tyranię komunizmu. Pamiętaj o tym. Błogosławię Polskę! Błogosławię Ciebie. Błogosławcie mnie. Ubogi ks. Dolindo – ulica Salvator Rosa, 58, Neapol.“
— Dolindo Ruotolo włoski ksiądz 1882 - 1970
Źródło: Joanna Bątkiewicz-Brożek, Jezu, Ty się tym zamij! O. Dolindo Ruotolo. Życie i cuda, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2017, s. 394.
„Kiedy ludzie śpiewają, odkrywają swoje dusze, stają się bezbronni.“
— Tim Burton amerykański reżyser filmowy 1958
Źródło: wywiad http://dziennik.pl/kultura/film/article127776/Tim_Burton_Moj_ojciec_to_wilkolak.html
„To kraj diabelski (…). Niebo śliczne jak Twoja dusza, ziemia czarna jak moje serce.“
— Fryderyk Chopin polski kompozytor i pianista XIX wieku 1810 - 1849
do Juliana Fontany, 3 grudnia 1838, wrażenia z pobytu na Majorce.
Listy
Źródło: Mieczysław Tomaszewski, Fryderyk Chopin…, op. cit.
„Twe oczy, którym nigdy nie dość było moich,
Pochyliły się w smutku za powiek zasłoną,
Bo nasza miłość pierzchnie."
Wtedy ona rzecze:
"Choć to prawda, że nasza miłość pierzchnie, stańmy
Jeszcze raz na samotnym wybrzeżu jeziora,
Obok siebie, w godzinie wielkiej łagodności,
Kiedy znużone dziecko, Namiętność, zasypia,
Jak dalekie są gwiazdy. Pierwszy pocałunek
Jak daleki. I jakże stare moje serce!"
Zamyśleni kroczyli przez uwiędłe liście,
A potem on, trzymając jej rękę w swej dłoni,
Powiedział z wolna: "Pomyśl, te serca wędrowne,
Nasze serca, Namiętność nieraz utrudziła."
Lasy były dokoła. I pożółkłe liście
Jak blade meteory przez półmrok spadały.
Stary, kulawy królik kuśtykal po ścieżce.
Jesień była nad nimi. I oto stanęli
Jeszcze raz na samotnym wybrzeżu jeziora.
Obróciwszy się, ujrzał, jak umarłe liście -
Wilgotne jak jej oczy - w milczeniu zebrane,
Rozrzuciła na piersiach i włosach swych.
"Nie płacz,
żeśmy znużeni. Inne miłości spotkamy.
Wciąż nienawiść i miłość, bez kresu i żalu.
Przed nami leży wieczność cała. Nasze dusze
Miłością są i nieustannym pożegnaniem.“
— William Butler Yeats poeta i dramaturg irlandzki, noblista 1865 - 1939
„Wschód oddaje pierwszeństwo bezruchowi, jako jednej z form przybieranych przez nieskończoność; Zachód zaś woli ruch i ciągłą zmianę. Włada nim namiętne przywiązanie do szczegółów, do rozmaitości i do wartości osobistej. Jest on jak dziecko, które zmieniwszy posiadane pieniądze na drobną monetę, uważa się za bogatsze niż przedtem. Miłość postępu jest w gruncie rzeczy zaślepieniem, polegającym na tym, że drobne kroki i kroczki, czynione jeden po drugim, każą nam zapomnieć o celu całej tej drogi. Człowiek Zachodu w samej już zmianie widzi nieraz udoskonalenie. W głębi duszy nowoczesnego człowieka tkwi strach przed tym wszystkim, co mogłoby go zmniejszyć we własnych oczach; dlatego też nieskończoność, wieczność i doskonałość przestraszają go; czuje on potrzebę być ciągle z siebie samego zadowolonym, móc czymś się pysznić, czegoś sobie winszować. W tym właśnie leży źródło małostkowości wielu potężnych umysłów, braku godności osobistej cechującego nas, ludzi cywilizowanych, w porównaniu z Arabem pustyni, czczości wewnętrznej naszych tłumów, coraz to bardziej oświeconych, lecz coraz to bardziej powierzchownych w swym pojęciu szczęścia.“
— Henri Frédéric Amiel 1821 - 1881
Dziennik intymny
„Właśnie takie detale: źle dobrany strój, drobna wada uzębienia, czarująca przeciętność duszy, czynią kobietę prawdziwą i żywą. Kobiety z plakatów czy z rewii mody, do których wszystkie starają się dziś upodobnić, nie są pociągające, ponieważ są nierzeczywiste, ponieważ są tylko sumą abstrakcyjnych reguł. Zrodziła je maszyna cybernetyczna, a nie ludzkie ciała!“
— Milan Kundera, książka Księga śmiechu i zapomnienia
The Book of Laughter and Forgetting
„Tylko rewolucja socjalna, która zastąpi rozkosz złudnego, a zarazem brutalnego wyuzdania ciała i duszy przez równie delikatną jak realną rozkosz obcowania z człowieczeństwem całkowicie spełnionym w każdej jednostce i we wszystkich razem.“
— Michał Bakunin rosyjski myśliciel, rewolucjonista 1814 - 1876
Rewolucja