„Mądrość to myśleć ze sceptycyzmem, a działać z optymizmem.“
— Hermann Hesse prozaik, poeta i eseista niemiecki, noblista 1877 - 1962
Cytaty o optymiźmie
Zbiór cytatów na temat optymizm.
Pokrewne tematyRazem 74 cytatów o optymiźmie:
„Gdy przybyłem tu w 2005 r., słyszałem, że to jest dobra wojna. Mówiło się, że zła wojna to wojna w Iraku. Ja już wtedy uważałem, że Afganistan to będzie najdłuższa wojna. Łatwo jest dużo obiecywać. Tu jest jak na kolejce górskiej.(…) Jest wojna. Jest ciężko. Nie próbuje szerzyć optymizmu ani pesymizmu, tylko realizm.“
— David Petraeus 1952
Źródło: wywiad Stefana Korneliusa i Tobiasa Materna, Jak w kolejce górskiej, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 28 lutego 2011.
„Mówią często o mnie, że jestem optymistą, ale ja jestem pesymistą straszliwym. Myślę sobie tak: wolę się ucieszyć niż zmartwić. Wolę spodziewać się, że będzie źle, a potem się ucieszę, niż oczekiwać radości i się rozczarować. Najlepiej byłoby być jakby pośrodku, między optymizmem a pesymizmem, ale to jest szalenie trudne.“
— Wiesław Gołas polski aktor 1930
Źródło: „Trybuna”, 30 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm
„Trzeba mieć niezniszczalny optymizm, aby wierzyć, że Europa pozostanie stabilna i pokojowa bez Stanów Zjednoczonych.“
— Robert Kagan amerykański wykładowca, publicysta, analityk polityczny 1958
Źródło: rozmowa René Pfistera, "Dann könnte der Globus in einem fürchterlichen Zustand sein", „Der Spiegel” https://www.spiegel.de/plus/robert-kagan-ueber-deutschland-werden-sie-erwachsen-a-00000000-0002-0001-0000-000166611607, 25 października 2019.
„Obserwując to, co się dzieje w życiu duchowym Europy, nie widzę na razie sygnału skłaniającego do optymizmu. Jest pewne ożywienie po stronie chrześcijan, głównie katolików, co jest dobrym znakiem. A z tym chodzeniem do kościoła – zależy, o jakim poziomie mówimy. Jeżeli mówimy o zbawieniu, to oczywiście. Ale jeśli mówimy o tożsamości europejskiej, to to, co się dzieje w Kościele, powinno też mieć jakieś publiczne odzwierciedlenie w obyczajach, języku, normach, wyobraźni. A tego nie ma. Obszar zewnętrzny tożsamości europejskiej jest coraz bardziej niewidoczny. Angela Merkel może zatem zachęcać, żeby chodzić do kościoła, ale to nie zamyka tematu, bo kościół to nie jest zamknięta przestrzeń świątyni, ale siła, która od wieków kształtowała ład duchowy, polityczny, prawny, moralny Europy, a dzisiaj pod wpływem samych Europejczyków już kształtować przestała. Niechęć do chrześcijaństwa, a nawet do klasycznych zasad, jest zdumiewająca. Prawo rzymskie znika z programów studiów prawniczych. Podstawowe zasady prawne z tradycji rzymskiej w Unii przestają obowiązywać. Na przykład Nemo iudex in causa sua – nikt nie jest sędzią w swojej sprawie – już nie obowiązuje w UE.“
— Ryszard Legutko filozof polski, działacz polityczny 1949
Źródło: Wywiad dla „Gościa Niedzielnego”, 22 października 2015 https://www.gosc.pl/doc/2772472.Merkeuropa/3
„Biegu czasu nie da się powstrzymać, nie ma żadnego mądrego odwrotu, żadnej rozsądnej rezygnacji. Tylko marzyciele wierzą, że istnieje jakieś wyjście. Optymizm jest tchórzostwem, urodziliśmy się w tej epoce i musimy dzielnie iść do końca drogą nam wyznaczoną. Nie pozostaje nam nic innego. Jest naszym obowiązkiem wytrwać na straconej pozycji bez nadziei i bez ratunku. Wytrwać jak ów rzymski żołnierz, którego szkielet znaleziono przed bramą w Pompei, a który zginął, ponieważ podczas wybuchu Wezuwiusza zapomniano odwołać go z posterunku. Oto wielkość, to się nazywa być rasowym. Ten honorowy koniec jest jedyną rzeczą, której nie można ludziom odebrać.“
— Oswald Spengler niemiecki filozof kultury i historii 1880 - 1936
Źródło: Człowiek i technika; w: Oswald Spengler: Historia, Kultura, Polityka, tłum. Andrzej Kołakowski, Państwowy Instytut Wydawniczy 1990.
„Wejście w świat stand-upu to niesamowita przygoda. Mogę być sobą, nie chować się za postaciami i utrzymywać stały kontakt z publicznością, zmieniając często przygotowany wcześniej program. Bo stand-up to w dużej mierze „tu i teraz”. Scena stand-upowa wciąż się tworzy. I ja w tym procesie uczestniczę od samego początku. I cały czas się uczę.“
— Katarzyna Piasecka 1978
Źródło: Małgorzata Jankowska, Katarzyna Piasecka. Optymizm to dobry kapitał, „To i Owo” nr 31, 2 sierpnia 2011, s. 8.
„Marks przygotował atak na społeczeństwo burżuazyjne w chwili, w której osiągnęło ono szczytowy punkt swego rozkwitu materialnego. W tym samym roku Gladstone w mowie budżetowej pogratulował swym rodakom ich „zaraźliwego pomnażania bogactwa i potęgi”, którego świadkiem były poprzednie lata, upływające w nastroju rosnącego optymizmu i powszechnego zaufania. W tym świecie Marks jest postacią odizolowaną, zgorzkniałym wrogiem, gotowym na wzór wczesnych chrześcijan czy francuskich enragè (wściekłych) odrzucić wszystko, czym ten świat jest i do czego dąży, nazywając jego ideały bezwartościowymi, a jego cnoty grzechami, potępiając jego instytucje tylko za to, że są burżuazyjne, a więc należą do skorumpowanego, tyrańskiego i irracjonalnego społeczeństwa, które musi być unicestwione raz na zawsze. W epoce, która niszczyła swoich wrogów środkami potężnymi, choć działającymi wolno i dyskretnie, zmuszając Carlyle'a i Schopenhauera do ucieczki w odległe cywilizacje lub idealizowaną przeszłość, doprowadzając swego arcywroga Nietzschego do histerii i szaleństwa, Marks pozostał odporny i niezmiennie groźny. Jak starożytny prorok, dopełniający dzieła wyznaczonego mu przez niebiosa, z wewnętrznym spokojem opartym na jasnej i niewzruszonej wierze w harmonijne społeczeństwo przyszłości, objawiał wszystkim znaki rozkładu i ruiny, które widział na każdym kroku. Zdawało mu się, że stary ład wali się powoli przed jego oczami. Zdziałał więcej, niż ktokolwiek dla przyśpieszenia tego procesu, chcąc skrócić finalną agonię poprzedzającą koniec.“
— Isaiah Berlin brytyjski filozof i historyk idei pochodzenia rosyjskiego 1909 - 1997
Źródło: Karol Marks. Jego życie i środowisko
„To straszliwa prawda, iż cierpienie dodaje głębi naszym myślom i nieodpartego uroku rysom, że nasyca tembr głosu. Pod warunkiem jednak, że wcześniej nie wypali optymizmu, ducha i wyobraźni, a także szacunku wobec prostych, jednakże nieodzownych przejawów życia.“
— Anne Rice pisarka amerykańska 1941
Królowa potępionych
„Ideologie te (socjalizm i kapitalizm), zrodzone przed wiekiem, w epoce silników parowych oraz tchnącego samozadowoleniem optymizmu nauki, dziś są już przestarzałe; w swej obecnej formie nie mogą już stanowić rozwiązania problemów epoki atomów i fizyki relatywistycznej.“
— Albert Camus francuski pisarz, noblista 1913 - 1960
Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 164.
„Po wzniesieniu Kryształowego Pałacu może nastać tylko „krystalizacja” ogółu stosunków (…) Krystalizacja oznacza zadanie normatywnego upowszechnienia nudy i zapobieżenia ponownemu wdarciu się „historii” do posthistorycznego świata. Wspomaganie i chronienie łagodnego odrętwienia to przyszłościowy cel wszelkiej władzy państwowej. W naturalny sposób gwarantowana przez konstytucję nuda przystroi się w szaty projektu: jej psychospołeczna melodia rozpoznawcza to nastrój wymarszu na wyprawę, jej podstawową tonacją jest optymizm. Rzeczywiście, w posthistorycznym świecie wszystkie znaki muszą wskazywać przyszłość, w niej bowiem spoczywa jedyna obietnica, którą bezwarunkowo należy złożyć konsumentom: że komfort nie przestanie płynąć i rosnąć.“
— Peter Sloterdijk 1947
Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji
Źródło: s. 214.
„Po fali optymizmu, gdy sytuacja chwilowo się poprawiła i mogliśmy przeprowadzić remont, nasza ferma znowu zaczęła podupadać i już nigdy z tego upadku się nie podźwignęła. Ojciec wybił wszystkie lisy, a później także norki, i dostał za nie szokująco mało pieniędzy. W ciągu dnia zajmował się rozbiórką wszystkich pomieszczeń, w których nasz futrzarski biznes się narodził i wkrótce potem upadł, a później wychodził pracować do odlewni, na popołudniową zmianę. Do domu wracał koło północy.“
— Alice Munro 1931
Drogie życie
Źródło: s. 393.
„Urodziłem się i wychowałem na pograniczu, pograniczu państw, języków, kultur, wojny i pokoju. To zawieszenie – między – jest stygmatem nie do usunięcia. Między proletariackim internacjonalizmem i nacjonalizmem, między kosmopolityzmem a prowincjonalnością, między katolicyzmem a ewangelicyzmem, między totalitaryzmem a demokracją, między indywidualizmem a ubóstwieniem mas, między buntem i nadzieją na zgodę a ostrożnym optymizmem. Między..“
— Helmut Kajzar 1941 - 1982
Źródło: „Kultura”, 1972, nr 32 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kajzar_helmut
„W tej chwili mam 50 lat, ale nikt mi nie daje takiego wieku. Czuję się znakomicie fizycznie, świetnie psychicznie – momentami – i tak sobie myślę, że mam ogromny optymizm, być może stąd wynika taki odbiór mojej osoby. Uważam, że w ogóle warto uśmiechać się w życiu, nawet do siebie – już pomijam ten zawód.(…) a niech będzie we mnie ukryty ten Piotruś Pan! Dopóki on jest, mogę zrobić coś ciekawego.“
— Tadeusz Szymków aktor polski 1958 - 2009
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44101
„Melodramat, ckliwy sentymentalizm, wulgarny hedonizm, kult sex-appealu, pogoń za sensacją, lubowanie się w przedstawianiu czynów brutalnych lub okrutnych, trywialność fabuły, prymitywność psychologii, (…) tani optymizm, obowiązkowy „Happy end” większości filmów: wszystko to budziło i budzi dotąd niesmak w widzach bardziej subtelnych.“
— Mieczysław Wallis 1895 - 1975
Źródło: Odkrycie filmu, „Przegląd Filozoficzny”, rocznik XIV, z. 1–2, 1949, cyt. za: Stanisław Grzelecki, 3000 m sensacji, Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1957, s. 64.
„Komedia romantyczna, sama w sobie i z definicji, zakłada optymizm.“
— Jerzy Stuhr polski aktor i reżyser 1947
Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41546
„Osoba chora uczy się siebie. Wrażliwości, siły, ale też odkrywania, co jest dla niej ważne. Często moi pacjenci po chorobie zupełnie zmieniają swoje życie. Rzucają dotychczasową pracę, zostają pisarzami, malarzami, znajdują nowe pasje, angażują się w działalność społeczną, w pomoc innym pacjentom. Odkrywają to, czego im w życiu brakowało. Nawet osoba zdrowa może nauczyć się od chorej dystansu do swoich zmartwień, optymizmu, a także nadziei.“
— Aleksander Skotnicki polski hematolog 1948
Źródło: Piję z pacjentem kubek goryczy https://gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-skotnicki-pije-z-pacjentem-kubek-goryczy/ar/3880765, z Aleksandrem Skotnickim rozmawia Maria Mazurek, Gazeta Krakowska, 28 maja 2015.
„Dziś, tak jak wczoraj wieczorem i w dającej się przewidzieć przyszłości, jestem w stanie wziąć udział w każdym przedsięwzięciu, w którym mogę być katalizatorem pomiędzy pięknymi utworami, a powiększającą się widownią. Przecież większość z tych wybranych na płytę utworów była i pozostanie dla mnie ważna. One zbudowane są z nadziei i z miłości. I mimo że często ich koloryt jest mroczny, są pełne optymizmu.“
— Robert Plant brytyjski muzyk rockowy, wokalista 1948
z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn, 11 czerwca 2002.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 154.