Cytaty na temat mędrzec

„Mędrzec będzie żył tyle, ile żyć powinien, a nie tyle, ile żyć może.”

„Mędrzec zawsze potrafi stworzyć dla się szczęście.”

„Gdy widzisz mędrca, myśl o tym, by mu dorównać. Gdy widzisz tego, komu brak rozsądku, zastanów się nad sobą samym.”

„Głupiec i mędrzec nie widzą tego samego drzewa.”

„Prosty lud oszukiwany jest przez mądrzejszych wymysłem wiary w Boga na swoje uciemiężenie; tego samego uciemiężenia broni jednak lud, w taki sposób, że gdyby mędrcy chcieli prawdą wyzwolić lud z tego uciemiężenia, zostaliby zdławieni przez sam lud.”

„Ludzi jest wielu, mędrców mało.”

„(…) mędrcem [filozofem] jest ten, kto może poznać trudne rzeczy, niełatwe do poznania dla człowieka (…).”

„Święty (mędrzec) znajduje się ponad (ludem), ale lud nie (odczuwa) jego ciężaru.
Święty (mędrzec) znajduje się na przedzie, ale lud nie czuje się przez to urażony.”

„Głupiec, który wie, że jest głupi, przynajmniej w tym jest rozumny. Głupiec, który siebie uważa za mędrca – ten to dopiero jest głupi.”

„Zaprawdę, nikt nie jest mędrcem, kto nie zna ciemności.”

„(…) dalekowschodnia mądrość powiada, że „kiedy mędrzec wskazuje Księżyc, idioci patrzą na palec”. Język to właśnie palec, który wskazuje na Księżyc.”

„Prostak naraża swe życie dla zysku, rycerz – dla sławy, dostojnik – dla dobra swojego narodu, mędrzec naraża się dla zbawienia świata.”

„Wykształcenie nie pokrywa się z mądrością, znacznie więcej jest ludzi wykształconych niż mędrców.”

„Nie wszyscy są tacy mądrzy, aby patrzyli jedynie na charakter; zresztą nawet mędrcy radzi są, jeśli w osobie żony przymioty duchowe łączą się z urodą.”

„Mędrcami są ci, którzy dochodzą do prawdy przez błędy; ci, którzy upierają się przy błędach – są głupcami.”

„Głupcy są genialni w niedorzecznościach. Żaden mędrzec nie przewidzi swym rozumem, co ich głupota wymyśli.”

„W porównaniu z całością wiedzy stale wykorzystywanej w procesie ewolucji dynamicznej cywilizacji różnica między świadome wykorzystywaną wiedzą największego mędrca i największego ignoranta jest mało istotna.”

„Miłość chłopięca jest dziełem filozofii, mędrcom należy więc zostawić kochanie chłopców.”

„Reporter powinien się dziwić, nie wiedzieć, szukać odpowiedzi. Człowiek, który wszystko wie, może będzie wielkim mędrcem, ale dobrym reporterem na pewno nie.”

„Nie wystarczy dużo wiedzieć, aby być mędrcem.”

„Światu przedstawiam się, celowo, wyłącznie jako dyletant i dandys – nie jest mądrą rzeczą odsłaniać serce przed światem – a jak powaga jest maską błazna, tak błazeństwo z jego wyborną banalnością i obojętnością, i lekkomyślnością jest szatą mędrca. W tak prostackim wieku jak nasz wszystkim nam potrzebne są maski.”

„Urban to mędrzec. Porządkuje mi świat. Co tydzień czekam na jego tekst. Moje własne myśli czytam w jego felietonach.”

„Aby naród był wolny, trzeba, aby podwładni byli mędrcami, a rządzący bogami.”

„Milczenie to nuda głupca i myśl mędrca.”

„Dziś rządy smucą się, jeśli mają mędrców, bojąc się, by ci nie dojrzeli ich brudu i szkarady.”

„Jakich argumentów należy używać, co musi się wydarzyć, aby sprawy - wydawałoby się - najbardziej podstawowe, mogły znaleźć przysługujące im miejsce w debacie parlamentarnej? To, że posłowie odrzucili obywatelski projekt ustawy będącej próbą uporządkowania kwestii in vitro w Polsce, nie dopuszczając nawet do dyskusji nad nim w komisji, świadczy o lekceważeniu ludzi i arogancji sprowadzającej się do mniemania o własnej nieomylności. Nazywanie wiedzy ideologią, nieustanne wytykanie katolickości jako niewybaczalnej wady osobom, które bezwarunkowo cenią życie - to sposób działania mędrców zasiadających w ważnych gremiach.”

„Pan Bóg postawił przed oczyma narodów pogańskich ten świat stworzony, aby zarówno mędrzec, jak prostak, zarówno Scyta, jak barbarzyńca mógł na widok świata widzialnego i piękności jego dźwignąć się do poznania Boga.”

„W Rzeczypospolitej naszej kwitły sztuki wyzwolone, nauki, rozmaite piękne i chwalebne umiejętności, [lecz] uległy one, nie wiem doprawdy, w jaki sposób, zaniedbaniu i poszły w zapomnienie. Cóż uczynił ten niezwykły mędrzec? (…) tych, którzy szykowali się do działalności publicznej, kazał kształcić w zasadach retoryki, a tych, którzy skłaniali się ku kontemplacji, polecał uczyć podstaw filozofii i wdrażać ich do badania natury (…). Wiele [też] troski wykazywał cesarz o studiującą młodzież, poświęcając jej dużo uwagi, dopuszczając do swego stołu, czyniąc z niej swoich domowników, obdarowując ją pieniędzmi, zachęcając [do pracy] życzliwymi słowy. Nie trzeba też było wiele czasu, aby dzięki jego rozumnemu postępowaniu wykształciła się cała gromada ludzi biegłych w nauce i sztukach. Z ich to liczby wybierał władca tych, których zaszczycał godnością sędziów, wysokich urzędników, biskupów, a wszelkie gałęzie nauki i wiedzy znów zakwitły w państwie Rzymian, wzbogacając je, ozdabiając mądrością.”

„Chciałbym żebyśmy spróbowali przywrócić takie stare tradycje związane z tym świętem. Może z roku na rok po domach zaczną chodzić kolędnicy, ludzie spojrzą w stare księgi kucharskie i przypomną sobie, jakie dania są związane z tym świętem, ludzie zaczną rozbierać swoje choinki po kolacji. U mnie w domu robiło się to zawsze. Mam też nadzieję, że wrócą też te wszystkie kolędy i pastorałki, które są związane tylko z tym dniem, a z których pozostało tylko „Mędrcy świata monarchowie, gdzie śpiesznie dążycie.””

„W Wigilijną noc do Starego Mędrca Lewicy Leszka Millera przybyły grzechy SLD. „Mędrcze, pomóż” – załkały. „Odetnij nas od tego eseldowa, bo partia ginie”.”

„Przeczucie – wieków ogniwem,
Przeczucie – kluczem poety,
Przeczucie – mędrców podziwem,
Przeczucie – skarbem poety.”

„Ten, kto wymyślił piwo, był mędrcem.”

„O, nogi moje!
Choćby was rzeźbą przybrano bogatą,
choćbyście mędrców zwiedzali pokoje,
choćbyście dłuższe, wyższe były o połowę, —
zawszeście nogi, nogi!… drewniane, stołowe!”

„Dosłowność to męczarnia mędrca, ale rozkosz fachowca.”

„Katowice mają z jednej strony Hutę Siemianowską i Królewską hutę za sąsiady, obydwa najokazalsze przemysłowe zakłady na Śląsku – każda w własnym dobrze uporządkowanym obrębie, z robotnikami, urzędnikami. Każdy sięga tu, wszystka praca idzie z ręki do ręki, równie jak machiny. Tu przystępujcie wy Alchymiści! Tu jest kamień mędrców znaleziony; panujący porządek, wiadomość i praca – tu jest kompozycja, która żelazo w złoto przemienić zdoła. Tu Górny Śląsk z Anglią w współzawodnictwo wstępuje, to jest olbrzymi warsztat szyn żelaznych kolei, owych pośredników kultury, które ludzi i idee zmieszane w kościch sześciościannych przerzucają, na żadne granice nie zważając.”

„No to co? jest pytaniem kretyna, na które nawet mędrzec nie zna odpowiedzi.”

„Potrzebowałem odpoczynku. Czułem się wypalony, miałem wrażenie, że kiszę się we własnym sosie. Nie miałem pojęcia, co zrobić ze swoją karierą. I nagle przypomniałem sobie mojego dawnego nauczyciela aktorstwa. To był taki stary, siwowłosy mędrzec, który zawsze kojarzył mi się trochę z postaciami z bajek. Wyobrażałem go sobie jako czarodzieja, który wita podróżnych na leśnej drodze i mówi: „Jeśli poczęstujesz mnie chlebem, spełnię twoje trzy życzenia”. Udzielał nam wskazówek, które w tamtych czasach wydawały się proste i oczywiste, ale dopiero kiedy człowiek znalazł się na pewnym etapie życia, rozumiał, że kryła się w nich mądrość. Jedna z jego rad brzmiała: „Nie można przez cały czas zajmować się tym samym i nie popaść w rutynę. Jeśli nie chcesz stracić artystycznej formy, to raz na jakiś czas musisz zrobić sobie przerwę. Dzięki temu będziesz w stanie dokonywać lepszych wyborów w przyszłości.””

„Lepiej być szczęśliwym głupcem niż nieszczęśliwym mędrcem.”

„(…) mędrzec [filozof] musi posiadać wiedzę możliwie o wszystkich rzeczach, mimo iż nie będzie posiadał wiedzy o każdej poszczególnej rzeczy.”

„Mędrzec nie będzie twierdzić tego, co mu się tylko wydaje, i dzięki temu nigdy nie przytaknie fałszowi.”

„Przyroda, która mędrca do podziwu wznosi, młodego jak wino podnieca, marzyciela duszę rozkoszą poi, artystę zachwytem napełnia, dla tego pogańsko niewiernego umysłu, dla tej duszy zbuntowanej i szyderskiej, dla tego serca pustego nie miała uroku; była zamkniętą księgą.”

„Nie wiem, co godniejsze wyboru, bogactwo czy mądrość, ale widzę, że mędrcy przychodzą do drzwi bogaczy.”

„Tu wznosi się marny kamień, lichej też jest ceny. Głupcom niepotrzebny, miłują go bardziej mędrcy.”

„Źle się wiedzie błaznom w nędznym roku tym, gdy mędrzec głupcem się staje i nie wiedząc, co począć z umysłem swym, błazeńskie małpuje obyczaje.”

„[Kobiety] Mamy doświadczenie mędrców, poglądy cyników, a do tego wieczną gotowość i nadzieję pensjonarek.”

„Nie wierzcie w jakiekolwiek przekazy tylko dlatego, że przez długi czas obowiązywały w wielu krajach. Nie wierzcie w coś tylko dlatego, że wielu ludzi od dawna to powtarza. Nie akceptujcie niczego tylko z tego powodu, że ktoś inny to powiedział, że popiera to swym autorytetem jakiś mędrzec albo kapłan lub że jest to napisane w jakimś świętym piśmie. Nie wierzcie w coś tylko dlatego, że brzmi prawdopodobnie. Nie wierzcie w wizje lub wyobrażenia, które uważacie za zesłane przez Boga. Miejcie zaufanie do tego, co uznaliście za prawdziwe po długim sprawdzaniu, do tego, co przynosi powodzenie wam i innym.”

„Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał [oprawców] do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców.”

„Dwudziestojednoletni,
Słyszałem rady mędrca:
„Trwoń funty i gwinee,
Lecz nie kapitał serca,
Nie trać dla kogoś głowy –
Najgorsza to ze strat”.
Dwudziestojednoletni
Nie słucha takich rad.
Dwudziestojednoletni,
Słyszałem, co rzekł dalej:
„Kto odda komuś serce,
Sam płaci – łzą i żalem;
A nic nie zyska – poza
Nie wiedzieć jakim złem”.
Dwadzieścia dwa mam lata
I, ech, już wiem, już wiem.”

„Na co będą potrzebne – pytało pacholę —
Trójkąty, czworoboki, koła, parabole?
Że potrzebne – rzekł mędrzec – musisz teraz wierzyć;
Na co potrzebne? zgadniesz, gdy zaczniesz świat mierzyć.”

„Dobrze jest nie rozumieć języka, nie rozumieć zwyczajów, sunąć jak duch pomiędzy innymi, którzy są dalecy i nierozpoznawalni. Wtedy budzi się szczególna mądrość – umiejętność domysłu, chwytania spraw nieoczywistych. Budzą się też wówczas bystrość i przenikliwość. Człowiek, który jest obcy, zyskuje nowy punkt widzenia, staje się, chcą nie chcąc, swoistym mędrcem (…) Tylko obcy naprawdę rozumie, czym jest świat.”

„Dobra żona jest mędrcem w salonie, czarodziejką w kuchni i nimfą w sypialni.”

„Jeśli mędrcy zawodzą, to nie znaczy, że głupcy zbawią świat.”

„Systemy budowane przez mędrców są tylko bajkami wymyślonymi gwoli zabawy wiekuistego dziecięctwa ludzkości.”

„Książki mędrców są pomnikami, nieuków – grobami.”

„Poeta robi z siebie jasnowidza przez długie, bezmierne i wyrozumowane rozregulowanie wszystkich zmysłów. Wszystkie postacie miłości, cierpienia, szaleństwa; sam znajduje i wyczerpuje wszelkie trucizny, aby zachować z nich kwintesencję. Niewysłowiona tortura, do której potrzeba mu całej wiary, całej nadludzkiej siły i od której staje się wielkim chorym, wielkim przestępcą, wielkim potępionym – i najwyższym Mędrcem! – Bo dochodzi do nieznanego! Kultywował przecież swoją duszę bardziej niż ktokolwiek inny! Dochodzi do nieznanego i kiedy, oszalały, traci na koniec rozeznanie swoich wizji, wtedy je zobaczył! Niech się na śmierć zamęczy skacząc przez rzeczy niesłychane i nie nazwane; przyjdą inni straszliwi pracownicy; zaczną od horyzontów, gdzie tamten stracił siły.”

„Mędrca Kleobulosa stratę opłakuje
ojczysta Lindos morzem otoczona.”

„Prawdziwy mędrzec zawsze jest ze swego losu zadowolony.”

„Na jawie wszystko ciemniej, a w legendzie jaśniej,
więc nieważne, co i gdzie się zdarzyło.
Mędrcy kłamią, prawdę mówią baśnie,
w nich odżywa piękno i miłość.”

„Tu leży najsilniejszy z silnych,
Król wszystkich mędrców i nauczycieli,
Silny jak Synaj, a przecież podnoszący góry,
Wielka pochodnia, która latami dawała nam światło.
W jego dziele „Morze Salomona” i wielu innych.
Jego imię znane jest na całym świecie,
bowiem wychował i rozsławił wielu uczniów.
To on, wielki, cud świata, nasz Pan
Salomon, syna Pana Jechiela Lurii.
12 Kislew roku 5334 (1573) powołany został
do akademii zaświatów,
by tam rozstrzygać o wiedzy i wierze.
Tak spadła korona z naszej głowy.”

„Trzeba zachowywać przesądy obyczajowe, aby żyć zgodnie z innymi, ale trzeba uwolnić się od przesądów umysłowych, aby myśleć jak mędrzec.”

„Czucie i wiara silniej mówi do mnie,
Niż mędrca szkiełko i oko.

„Martwe znasz prawdy, nieznane dla ludu,
Widzisz świat w proszku, w każdej gwiazd iskierce;
Nie znasz prawd żywych, nie obaczysz cudu!
Miej serce i patrzaj w serce!””

„W życiu uczestniczyłem w kilku rewolucjach muzycznych i społecznych. Wygląda to tak, że kiedy ruszają masy, słyszalny staje się głos pojedynczego człowieka. Rewolucja hip-hopowa doprowadziła do tego, że nagle wszyscy mogli stać się artystami. Wystarczyło pójść z kolegą do piwnicy, podłączyć mikrofon do sprzętu i zacząć rymować. Rewolucja związana z komórkami dopiero ma się wydarzyć. Na razie rozniecam ją razem z kilkuset osobami w Polsce, które tak jak ja, robią filmy przy pomocy telefonów. Nasza idea polega na tym, że powstaje telewizja obywatelska, w której nie ma miejsca dla mędrców mówiących, co jest mądre i ładne. W tak rozumianym medium ludzie będą mogli prezentować dokładnie taki fragment swojego świata, jaki chcą pokazywać. Jedynym kryterium emisyjności podobnych materiałów będzie to, czy są ciekawe i robione przez wrażliwych ludzi…”

„Mędrzec nie ogląda się na wzory starożytne, gdy coś służy wzmocnieniu państwa, ani nie trzyma się ustalonych obyczajów, gdy coś jest dla ludu korzystne.”

„Tego, kto pozna, co wiedzieć należy,
słusznie renoma mędrca wnet spotyka
głupiec mądrości przez to nie nabierze,
że się na wieku zna krowy czy byka.”

„Osiągnąłem teraz stan świadomości, w którym widzę, że Bóg mieszka w każdej istocie ludzkiej i objawia się zarówno przez mędrca, jak i grzesznika, cnotliwego i niegodziwca.”

„Mędrcy głoszą, że prawda to powątpiewanie.”

„Prawda jest niewyrażalna i nie do ogarnięcia. Ona ani istnieje, ani nie istnieje. Ta niewyrażalna zasada stanowi podstawę różnych doktryn wszystkich mędrców.”

„Gdzież jest nad Eurypidesa
mędrzec większy i poeta,
co rzekł: „Żadne zwierzę nie jest
tak bezczelne, jak kobieta?””

„Filozof się w osła zmieni,
największy mędrzec zgłupieje,
kiedy ze dwa dni nic nie je.”

„Prawdziwym panem i królem jest jedynie mędrzec, który uwolnił się od namiętności i niczego nie potrzebuje.”

„Fałszywego pisarza łatwo poznać po jego pragnieniu pokazania, jakim to jest wielkim mędrcem, a właściwie – o ile jest mądrzejszy od czytelnika.”

„Władza materialna znajduje się w ręku ludzi możnych i bogatych; władza intelektualna należy do mędrców lub kapłanów; władzę moralną zaś dzierżą kobiety.”

„Mędrzec, sobie pan prawdziwy,
Co depce swoje żądze, odrzuca zaszczyty,
Sam dla siebie całością, jak kula wymierną.
Nie ma gdzie słabizny, o którą zaczepia
Zła Fortuna, co bije zawdy we wadliwe…”

„Dziecko, które w nas mieszka, ufa, że istnieją gdzieś mędrcy znający prawdę.”

„Gdy przekroczysz granicę myślowej tolerancji
już nawet nie wiesz czy istniejesz naprawdę
czy to tylko wirtualny obraz
z pogranicza wyobraźni
Chciałbyś zgłębić myśl niezrozumiałą
w rozbudzonym odruchu doskonałości
dotknąć materii nie zmaterializowanej
Chwilę pomyśl w obrażonej miłości odwiecznego świata
bo im mądrzejszy jesteś od mędrców
pośród siewców prawdy
tym bardziej maluczki”

„Kto chce rozpoznać mędrca, sam musi być mądry.”

„Wprowadzając podział na rangi mędrcy nie mieli innego celu jak tylko wskazanie ludziom drogi i skłonienie ich do wzajemnego zrozumienia (…)”

„Mędrcowi nie wystarcza badać naturę i prawdę; powinien on raczej odważyć się ją wypowiedzieć, mając na względzie ograniczoną liczbę tych, co pragną i mogą myśleć; reszta bowiem pozostająca w dobrowolnej niewoli u przesądów, nie łacniej osiągnąć może prawdę niż żaby – zdolność latania.”

„Głowa mędrca, śpiąca na piersiach kobiety, to największy tryumf miłości.”

„Mędrzec powiedział, że ostrożność jest źródłem nieśmiertelności, a brak ostrożności jest źródłem śmierci; dlatego wzmacniaj swoje zalety i przywiąż się do ostrożności.”

„Fajka jest fontanną kontemplacji, źródłem przyjemności, towarzyszem mędrca; a człowiek, który ją pali myśli jak filozof i postępuje jak Samarytanin.”

„Prawdziwy mędrzec zadowala się małym.”

„Bardzo jasno zdaj sobie sprawę z tego, że głupiec widzi siebie jako kogoś innego, ale mędrzec widzi innych jako siebie.”

„Śmiech i kpiny to niejednokrotnie płacz mędrca.”

„Głupiec głupotę kosi, mędrzec – mądrość.
Każdy znajduje to, czego mu trzeba.”

„Kochałabym was i zapewniłabym wam wielkość, gdybyście mnie przekonali, że idziemy naprzód mimo woli, nieuchronnie – śpiąc; zdejmijcie z nas odpowiedzialność, zakryjcie przed nami upokarzające porównania, ujmijcie historię w sofizmaty, a będziecie się mogli nazywać mędrcami mędrców.”

„Wolę błędy entuzjasty od obojętności mędrca.”

„Starożytni mędrcy uważali, że esencja rzeczy nie mieści się w słowach, a namolnych uczniów pragnących wiedzieć, co to jest prawda, zbywali przypowieściami i szyderstwem.”

„Dla ludu religia jest prawdą, dla mędrców fałszem, a dla władców jest po prostu użyteczna.”

„Ponad pięćdziesiąt lat temu pojąłem, że wyścig nie zawsze wygrywają szybcy, bitwę mocni, ale że wszyscy jesteśmy poddani przypadkowi i czasowi. Słońce wschodzi i słońce zachodzi, a to samo czeka zarówno prawych, jak i nikczemnych (…). Mędrzec nie umiera lepiej ani mądrzej niż głupiec. W jakim sensie wobec tego mędrzec jest mędrcem?”

„Wiedzę zgromadzaj, choćbyś wnet miał skonać;
jeśli w tym życiu nie zostaniesz mędrcem,
to na następne mądrość zgromadzona
będzie bogactwem co ci wpadnie w ręce.”

„Głupiec nie zrozumie, nawet gdy coś już się dokonało, mędrzec zaś widzi wszystko, zanim zakiełkuje.”

„Zbawienie jest doświadczeniem jedności z boską prazasadą. Mędrcy tej ziemi, nie wyłączając Jezusa, chcieli wprowadzić innych w doświadczenie jedności. Ale człowiek woli szukać zbawienia na zewnątrz.”

„Sława w tym życiu – to radości powód,
zasługa z cnoty jest nim w drugim świecie;
bogactwem tylko – gdy braknie tych obu
żadnego mędrca nie uradujecie.”

„Książka to cudo promieniste, to złota iskierka, to okruch serca, to promień wieczystego słońca, co świeci na drodze we wieczność. Ona jest z nami, kiedy jest smutno, i śmieje się razem z nami. Bez niej wyglądałoby nasze życie jak lodowa pustynia, twarda, straszna i śmiertelna, życie bez marzeń, bez poezji, bez złudzeń, bez tęczy, bez tego, co rzuca blask na jego okrutność. Można w książce cudownej poważnem spojrzeniem dostrzec wszystko, co piękne: duszę tęczową, serce pełne słodyczy, uśmiech piękności niezrównany, wzruszenie aż do łez, współczucie nieskończone, jasność spojrzenia, mądrość serdeczną, cierpienie głębokie, ból niewypowiedziany, smutek prawdziwy. Gdzie nie ma książki, tam w życiu człowieka czyni się zła pustka, której niczem wypełnić nie można, tam bez jej promienia włóczą się mgły i senne opary, rodzi się oschłość i najstraszniejsza choroba duszy: nuda. Człowiek więdnie bez dobrej książki i bez słonecznej jej iluzji, bez przeczystej jej poezji i bez śpiewu jej serca, jak więdnie kwiat bez słońca. Książka naucza serce dobroci i miłości, naucza świętości cierpienia i pogody bólu. Książka to mędrzec łagodny i pełen słodyczy, który puste życie napełnia światłem, a puste serca wzruszeniem; miłości dodaje skrzydeł, a trudowi ujmuje ciężaru; w martwotę domu wprowadza życie, a życiu nadaje sens.”

„Straszliwa walka pomiędzy Herkulesem boskim i Herkulesem ludzkim, pomiędzy Bogiem a człowiekiem, rozpoczyna się na nowo. Wściekłość sług zła równa się bohaterskiej odwadze sług Boga. Koleje walki różne: teatr jej rozciąga się do wszystkich lądów, od bieguna do bieguna. Zwycięzca w Europie, zwyciężony w Azji, ginie w Afryce, triumfuje w Ameryce. I każdy człowiek, świadomie czy nieświadomie, służy i walczy w jednej z tych armii, i nie ma nikogo, kto by nie miał swego udziału w klęsce lub triumfie. Kajdaniarz i książę, ubogi i pan, zdrów i chory, mędrzec i prostak, dziecię i starzec, człowiek ucywilizowany i dziki, wszyscy walczą w tej samej walce. Każde słowo, jakie wypowiada człowiek, natchnione jest Bogiem, albo natchnione światem, i głosi koniecznie, czy to wprost, czy nie wprost, ale zawsze jasno, chwałę jednego lub triumf drugiego. Abel sprawiedliwy i Kain bratobójca są typami dwóch tych Miast, w których rządzą prawa przeciwne i panują nieprzyjaźni sobie panowie, a z których jedno nazywa się miastem Bożym, a drugie miastem światowym, i pomiędzy którymi jest wojna, nie dlatego, że w jednym przelewa się krew, a w drugim się nie przelewa, ale ponieważ w jednym przelewa ją miłość, a w drugim zemsta; ponieważ w jednym ofiarowaną jest ona człowiekowi dla nasycenia jego namiętności, a w drugim Bogu na ofiarę przebłagalną.”

„Ach, już niejedna jak but głupiutka,
Wystrychnęła mędrca na dudka.”

„Wystarczą małe rzeczy, aby uszczęśliwić mędrca; głupca natomiast nic nie uraduje. Dlatego jest tak wielu zrozpaczonych.”

„Wisława Szymborska. Nie tylko poetka, lecz także filozof i mędrzec. Często w jednym jej zdaniu odnajduję coś, o czym myślę pół życia. Czytam i dziękuję, że dane są mi te zdania, klucze otwierające tyle pozamykanych drzwi.”