Anatole France cytaty
Anatole France
Data urodzenia: 16. Kwiecień 1844
Data zgonu: 12. Październik 1924
Anatole France, właśc. Jacques Anatole Thibault – poeta, powieściopisarz i krytyk francuski. Zapalony bibliofil i historyk, przedstawiciel postawy racjonalistycznej oraz sceptycznej. Przez jemu współczesnych porównywany do Voltaire’a i Jean Baptiste Racine’a.
Jako poeta – przedstawiciel parnasizmu. Autor licznych powieści satyryczno-heroikomicznych wzorowanych na XVII-wiecznych powiastkach filozoficznych i libertyńskich. W swojej twórczości, zarówno literackiej, jak i eseistycznej, głośno krytykował konwenanse religijno-obyczajowo-społeczne we Francji przełomu XIX i XX wieku. Laureat Literackiej Nagrody Nobla za rok 1921. Z uzasadnienia komisji noblowskiej otrzymał ją za błyskotliwe osiągnięcia literackie wyróżniające się wykwintnością stylu, głębokim humanizmem i prawdziwie galijskim temperamentem. Jeden z członków jury, Erik Axel Karlfeldt, okrzyknął go ostatnim wielkim klasykiem naszych czasów, a być może nawet ostatnim Europejczykiem.
Przez Josepha Conrada nazwany „księciem prozy” . Humanizm France’a wywarł również wpływ na takich pisarzy jak: Marcel Proust, Tomasz Mann, Aldous Huxley, Jean Paul Sartre czy André Gide.
Dzieło
Cytaty Anatole France
„Trzeba wiele wybaczyć samemu sobie, aby przyzwyczaić się wybaczać innym.“
Źródło: „Przekrój”, tom 2, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1976, s. 59.
„Tylko głupiec ma odpowiedź na wszystko.“
Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
„W każdym dobrze zorganizowanym państwie bogactwo jest rzeczą świętą; w demokracji jest ono jedyną rzeczą świętą.“
— Anatole France, książka Wyspa Pingwinów
Dans tout État policé, la richesse est chose sacrée; dans les démocraties elle est la seule chose sacrée. (fr.)
Wyspa Pingwinów
Źródło: s. 136
„Nie mogę o niej wątpić, najmilszy Agaricu – odrzekł mnich z Conils – byłoby to przeciwne prawom mego kraju (…). Jest to zresztą niepotrzebne, skoro Pyrot jest skazany. Jeśli nie został skazany dlatego, że jest winny, to jest winny dlatego, że został skazany: to na jedno wychodzi. Wierzę w jego winę, jak każdy dobry obywatel wierzyć powinien.“
— Anatole France, książka Wyspa Pingwinów
Wyspa Pingwinów
Źródło: s. 146
„Ironia jest ostatnią fazą rozczarowania.“
L’ironie est la dernière phase de la désillusion. (fr.)
Źródło: Alfred de Vigny http://books.google.pl/books?id=3GM6AAAAcAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Bachelin-Deflorenne, 1868, s. 91.
„Lepiej zrozumieć mało, niż zrozumieć źle.“
Źródło: „Przekrój”, wydania 18–25, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 2001, s. 76.
„Jeśli nie starczy nam sił, aby milczeć, możemy mówić tylko o sobie.“
Źródło: Joseph Conrad, Ze wspomnień, Dom Książki Polskiej Spółka Akcyjna, 1934, s. 127.
„Kobieta jest jak książka. Przeglądając, zawsze się na coś natrafi.“
Źródło: Stanisław Mackiewicz, Europa in flagranti, Pax, 2000, s. 22.
„Chrześcijaństwo oddało miłości wielką przysługę, traktując ją jako grzech.“
Le christianisme a beaucoup fait pour l’amour en en faisant un péché. (fr.)
Źródło: Calmann Lévy, Ogród Epikura, Paryż, 1895, s.10.
„Być może Bóg stosował przypadek zamiast pseudonimu, kiedy nie chciał się pod czymś podpisać.“
Inna wersja: Przypadek to pseudonim Boga, który nie chce się pod czymś osobiście podpisać.
