„Piękna kobieta podoba się oczom, dobra kobieta – sercu. Pierwsza jest klejnotem, druga – skarbem.“
Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
Napoleon Bonaparte cytaty
142 1
Napoleon Bonaparte
Data urodzenia: 15. Sierpień 1769
Data zgonu: 5. Maj 1821
Natępne imiona: Bonaparte Napoleon I.
Napoléon Bonaparte , Napoleon I – francuski wojskowy, Pierwszy Konsul Republiki Francuskiej 1799–1804, cesarz Francuzów w latach 1804–1814 i 1815, prezydent , a następnie król Włoch , Suweren Wyspy Elba
Pełny tytuł cesarski Napoleona brzmiał: „Napoleon, z łaski Boga i Konstytucji cesarz Francuzów, król Włoch, protektor Związku Reńskiego, mediator Konfederacji Szwajcarskiej etc, etc, etc”.
Fotografia: Jacques-Louis David / Public domain
Cytaty Napoleon Bonaparte
„Czymże jest więc miłość? Poczuciem własnej słabości, które natychmiast ogarnia człowieka samotnego lub osamotnionego (…).“
Źródło: Max Gallo, Napoleon t. 1. Pieśń wymarszu
„Od wzniosłości do śmieszności jest tylko jeden krok.“
Du sublime au ridicule il n’y a qu’un pas. (fr.)
powiedzenie w czasie ucieczki z Rosji (w grudniu 1812).
Źródło: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych http://www.slownik-online.pl/kopalinski/FC1EE3F97EF0B5E1412565BA00236731.php
„Historia jest wersją przeszłych wypadków, na które ludzie zdecydowali się zgodzić.“
L’histoire est un mensonge que nul ne conteste. (fr.)
Inne tłumaczenie: Historia to uzgodniony zestaw kłamstw.
„Wasi władcy, urodzeni na tronie, mogą ponieść dwadzieścia klęsk militarnych, a mimo to zawsze wracają do swych rezydencji. Moje panowanie natomiast nie przetrwa nawet dnia, jeśli stracę siłę i przestaną się mnie bać.“
w rozmowie z austriackim następcą tronu.
Źródło: Jan Fleischhauer, Cesarz wszystkich parweniuszy, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 14 sierpnia 2013.
„Nazwa i forma rządu są bez znaczenia. Ważne, aby obywatele byli równi wobec praw i aby sprawiedliwość była sprawiedliwie egzekwowana. Nie może być półsprawiedliwości – niesprawiedliwość jest niepodzielna!“
Źródło: Waldemar Łysiak, Salon 2. Alfabet szulerów. Cz. 2, Wydawnictwo Nobilis, Warszawa 2006, s. 359.
