Cytaty na temat dać

„Wolałbym dać sobie wyrwać trzy lub cztery zdrowe zęby, niż przejść przez tę rozmowę raz jeszcze.”

„Chłop zachował w najgorszych chwilach ziemię, religię i narodowość. Te trzy wartości dały podstawę do stworzenia państwa.”

„Dajcie Polakom rządzić, a sami się wykończą”

„Pamiętajcie, nieważne, ile razy przyjdzie wam wykonywać daną rzecz – róbcie ją dotąd, dopóki nie zostanie dobrze zrobiona. Wierzcie w siebie, niezależnie od tego, ile negatywnej energii sprowadza was w dół. Odrzućcie ją i pamiętajcie – będziecie tylko tym, kim chcecie być. A najważniejsze, po stokroć najważniejsze, to skromność. Może swojemu talentowi zawdzięczać będziecie siłę czy władzę nad ludźmi, ale nigdy nie dajcie się ponieść pysze ani dumie. To zguba ludzkości…”

„Są w życiu chwile ulotne bardzo Jest w życiu miło lecz potem warto Pójść na spoczynek dać kopa w wiadro By to się nigdy nie przydarzyło Moja przyssawko moja ty miła”

„Nie zamierzam dać satysfakcji owym, ograniczonym, zazdrosnym indywiduom, które próbują udaremnić me wysiłki. Nie są oni dla mnie niczym więcej, niż zarazkami jakiejś obrzydliwej choroby. Świat nie jest gotowy na mój projekt.”

„Dajcie mi spokój z tą waszą ohydną rzeczywistością! Cóż to jest rzeczywistość? Jedni widzą czarno, drudzy niebiesko, większość widzi głupio. Nie ma nic mniej naturalnego niż Michał Anioł i nic odeń potężniejszego. Troska o zewnętrzną prawdę jest znamieniem upadku naszych czasów; jeśli tak dalej pójdzie, sztuka stanie się jakimś błazeństwem mniej poetycznym od religii i mniej zajmującym od polityki.”

„Czasem wątpię w to, że możemy mieć wszystko.
Mamy miłość, ale nienawiść zawsze trzyma ja za rękę.
Mamy siebie, ale nie wiem czy mamy coś więcej.
Kilka tematów do rozmowy, czas do spotkań,
Mamy zazdrość, która pożera nas od środka.
Mamy stres, ból do siebie w sercach głęboko skryty,
Mamy marzenia – to największe do popisu pole.
Czasem się modlę, by ten kolejny dzień nie był końcem,
Ale pamiętam, że następnego dnia też wstaje słońce.
Wątpię w ciebie, czasem już myślę że odejdziesz,
Że nie wytrzymasz mnie za to, kim jestem.
Ja nie potrafię zmienić swoich myśli w moment,
Ja nie potrafię więcej.
Uwierz, że to, co robię jest wszystkim co potrafię,
Gdybym mógł dać więcej – dałbym. Bądź pewna.
Czasem mam wrażenie, że zostanę sam bez ciebie,
Że nie zniesiesz tego, co potrafię zrobić w nerwach,
Ale pamiętam że nosisz przebaczenie.”

„Wiedziałem, że jestem inny. Myślałem, że mogę być gejem albo czymkolwiek innym, bo nie mogłem porozumieć się z żadnym z facetów. Żaden z nich nie lubił sztuki albo muzyki, chcieli tylko walczyć i dać się przelecieć. To było przed wielu laty, ale to dało mi tę rzeczywistą nienawiść do przeciętnego amerykańskiego macho – mężczyzny.”

„Stary – jakby ojciec dzieci,
Nie do boju, nie do trudu;
Dajmy mu na pośmiewisko,
Sprzeczne z naturą nazwisko (…).”

„My, bundowcy, byliśmy jedyną organizacją polityczną mającą pieniądze. Nowojorska organizacja robotnicza, do której należał szef amerykańskich związków zawodowych Dubiński, od samego początku przysyłała pieniądze. Natomiast syjoniści nie mieli ani grosza. Ich towarzysze z Palestyny porzucili ich. Żeby wystarać się o broń, urządzaliśmy „eksy”, czyli ekspropriacje. Chodziło się do bogatych Żydów, do przemytników czy do żydowskich policjantów, terroryzowało się ich i zabierało forsę. Kasę Judenratu ograbiliśmy na setki tysięcy złotych, obrabowaliśmy też przedsiębiorstwo aprowizacyjne. Posunęliśmy się nawet do porwania. Lichtenbaum, przewodniczący Judenratu po Czerniakowie, odmówił pieniędzy. Uwięziliśmy więc jego syna. Trzymaliśmy go przez 12 godzin. Do Lichtenbauma napisaliśmy, że trzymamy chłopca z nogami zanurzonymi w cebrzyku z lodowatą wodą, tak że na pewno nabawi się choroby. Przyszli z pieniędzmi. Innym razem żydowski policjant, zresztą skurwysyn, nie chciał dać nam pieniędzy. Przyszliśmy do niego około czwartej, gdy termin ultimatum upływał. – Nie chcesz dać? – spytaliśmy i zastrzeliliśmy go. Po tym zdarzeniu wszyscy płacili. W sumie pieniędzy nam nie brakowało. To my byliśmy prawdziwą władzą w getcie. To my decydowaliśmy, jak mają żyć ludzie, którzy pozostali w getcie. Nazywali nas „partią”. Gdy partia coś kazała, było to wykonywane.(…) Tylko w marcu 1943 roku wykonaliśmy trzy wyroki śmierci na kolaborantach.”

„Daliśmy Irlandii szansę, ale czy ktoś to doceni? Myślę, że podpisałem na siebie wyrok śmierci.”

„Zanim przyjechałem [do Niemiec], nie wiedziałem, po co istnieje wieczność. Teraz już wiem. By niektórym z nas dać szansę nauczenia się niemieckiego. Sądzę, że tylko Bóg jest w stanie przeczytać niemiecką gazetę.”

„Celem mojego życia jest dać światu to, co ja szczęśliwie dostałem – ekstazę boskiego zjednoczenia przez moją muzykę i mój taniec.”

„Wierz mi, jeśli możesz poszczycić się wytrwałością, dasz sobie doskonale radę bez wielu innych zalet.”

„Kobieta nie musi być inteligentna. W porównaniu z wykształconymi intelektualistkami moja matka była na pewno prostą kobietą, co żyje dla swojego męża i dzieci, w towarzystwie naszych wykształconych pań czułaby się chyba nieswojo – ale dała narodowi niemieckiemu wielkiego syna!”

„To nieprawda, że zawsze trzeba dać szansę. Morderca będzie zawsze mordercą. Nie wierzę w to, że recydywistę można wyedukować. Człowiek, który raz zabije, zabija zawsze. To jest tak jak z alkoholizmem. Można wyjść z nałogu, nie pić, ale całe życie jesteś niepijącym alkoholikiem. Nie ćpasz, ale jesteś ćpunem. Tak samo z prostytucją: puściłaś się raz za pieniądze, potem już się nie puszczasz, ale jesteś dziwką…”

„Wam inteligentom to łatwo. Na was pracowali ojcowie, a często i dziadkowie. No i coś wam w mózgach załatwili, co wam ułatwia pracę zawodową czy twórczą. Ja jestem pierwsze pokolenie i całą wiedzę, pożal się Boże, o świecie, o ludziach, o kulturze, musiałem zdobyć sam. Myślicie, że to łatwo? To trzeba zębami i pazurami. Wielu moich kolegów i znajomych, którzy chcieli zostać prawdziwymi inteligentami, nie dało rady i albo rozpili się na śmierć, albo w ogóle poszli na dno. tak że wy nie znacie waszego szczęścia, wam jest łatwo, bo za was pracowali inni.”

„Osobiście jestem przekonany, że miłość romantyczna jest źródłem najbardziej intensywnej radości, jaką życie może dać.”

„Dzieci i zegarków nie można stale nakręcać, trzeba im dać też czas do chodzenia.”

„Dajcie ludziom swobodę działania, a zaskoczą was swoją pomysłowością.”

„Ty Boże, ty naturo! dajcie posłuchanie.
Godna to was muzyka i godne śpiewanie.
Ja mistrz!
Ja mistrz wyciągam dłonie!
Wyciągam aż w niebiosa i kładę me dłonie
Na gwiazdach jak na szklannych harmoniki kręgach.”

„Polacy mimo męstwa naród płochy, wytrwałości nie ma, zabawę woli niż pracę, życie sobie niewiele ceni. Dać je w chwili zapału, poświęcić majątek – to u nich łatwo. Fantazji dużo, ale gdy się na słowa wyczerpią, do czynu ochoty i sił brak. Sekretu nie zachowa; mówić dużo lubi, czynić mało.”

„Wiadomo przecież, że dzięki temu „łamaczowi zmartwień” w każdej chwili można uciec od presji rzeczywistości i znaleźć azyl we własnym świecie, w którym człowiek dysponuje lepszymi warunkami doznaniowymi. Wiadomo, że właśnie ta właściwość środków odurzających stanowi także o ich szkodliwości i niebezpiecznym charakterze. W pewnych okolicznościach są one winne temu, że wielkie potencjały energii, które dałoby się wykorzystać do poprawienia losu ludzkiego, bezużytecznie się marnują.”

„Kochajcie Maryję i czyńcie wszystko, co możecie, aby Ją ludzie kochali. Odmawiajcie ku Jej czci różaniec. Czyńcie to zawsze (…). Przylgnijcie do różańca. Okazujcie wdzięczność Maryi, bo to ona dała nam Jezusa. Modlitwa różańcowa jest syntezą naszej wiary, podporą naszej nadziei, żarem naszej miłości.”

„Nic mi nie jest dajcie
mi spokój. Z głową w dłoniach
tak siedzę i siedzę. Jakże im
opowiem o tej długiej
i splątanej drodze.”

„Wierzę, że gdyby łaska Boża nie dała mi pełni Prawdy i gdybym jej szukał, zacząłbym szukać w świecie Kościoła, który nie współpracuje ze złem! Gdyby ten Kościół był oskarżany o niezliczone kłamstwa, gdyby był znienawidzony, ponieważ nie zgodził się pójść na kompromisy, gdyby był wyśmiewany, ponieważ nie zgodził się iść z duchem czasu zamiast pasować do wszystkich czasów, wówczas podejrzewałbym, że skoro ten Kościół znienawidzony jest przez to, co jest złe w świecie, to musi on być dobry i święty; a skoro jest dobry i święty, to musi pochodzić od Boga!”

„Jeżeli dasz mi sześć linijek napisanych przez najbardziej uczciwego człowieka i tak znajdę w nich przyczynę do powieszenia go.”

„Jest rzeczą oczywistą, że wszystkie rzekomo ogólne interesy społeczeństwa, które Państwo ma reprezentować, a które w istocie rzeczy są tylko ogólną i stałą negacją prawdziwych interesów rejonów, gmin, stowarzyszeń, a także ogromnej liczby jednostek poddanych Państwu, stanowią abstrakcję, fikcję i kłamstwo i że Państwo jest jak obszerna rzeźnia, jak olbrzymi cmentarz, dokąd, w cieniu i pod przykrywką tej abstrakcji, wszystkie realne dążenia, wszystkie żywotne siły kraju przybywają, aby wspaniałomyślnie i błogo dać się w ofierze zabić i pogrzebać.”

„Nie znoszę swojego głosu, w ogóle nie mogę słuchać, jak śpiewam! Bycie wokalistą to nic przyjemnego, ale ktoś to musi robić. Lubię interpretować piosenki, to właśnie przede wszystkim bawi mnie gdy wykonuję je na żywo. Lubię też pisać. Myślę że dałbym sobie uciąć prawą rękę… albo nie, dałbym uciąć czyjąś prawą rękę, że nie ma nikogo, kto umiałby dobrze zaśpiewać wszystkie moje kompozycje… To byłoby cudowne – napisać coś i zaraz mieć to wykonane tak, jak trzeba.”

„Już gotowy! mimo czary
Wyszedł jakiś człowiek godny (…)
Jest to stara twarz Rzymiana
Na pieniądzu wpół zatarta.
Dajmy mu na pośmiewisko
Sprzeczne z naturą nazwisko;
Ochrzcijmy imieniem Czarta.”

„Nie sztuka dać się pokochać, sztuką jest odpowiedzieć miłością na miłość.”

„Żadna władza, nawet najwyższa w hierarchii, nie może zmusić nas do porzucenia lub umniejszenia wiary katolickiej, którą to Magisterium Kościoła jasno wykłada i wyznaje od ponad dziewiętnastu stuleci. „Ale gdybyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy – niech będzie przeklęty” (Gal 1, 8). Czyż nie to powtarza nam dziś Ojciec Święty? A jeżeli w jego słowach lub czynach, albo też w aktach dykasterii dałoby się dostrzec jakieś sprzeczności, to wybieramy wówczas to, czego zawsze nauczano, i zamykamy uszy na niszczące Kościół nowinki.”

„Nikomu, albo raczej wszytkim, swoje księgi
Daję. By kto nie mniemał (strach to bowiem tęgi),
Że za to trzeba co dać, wszyscy darmo miejcie.
O drukarzu nie mówię, z tym się zrozumiejcie.”

„Wierzę, że ty też możesz przejść przez wyjątkowe okoliczności i dać radę.”

„Jedyne, co chcemy przekazać, to aby dać szansę ideologii pokoju.”

„Najpierw jednak skończcie… i nawet po skończeniu nie tracie głowy i dajcie sobie czas na zastanowienie, póki wasza opowieść wciąż przypomina pole pokryte świeżym śniegiem, pozbawione czyichkolwiek śladów, prócz waszych własnych.”

„Komputery są bezużyteczne. Mogą nam dać tylko odpowiedź.”

„Dlatego też „Gazeta Wyborcza”, która w innym przypadku podniosłaby nieprawdopodobny klangor, projekt „instalacji”, jaką w gdańskim Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, zamierzała zainstalować Alina Żemojdzin, zrelacjonowała zupełnie spokojnie. Pani Żemojdzin w ramach pracy dyplomowej wyprodukowała „linię kosmetyków”, a więc m. in. różne „balsamy”, no i oczywiście mydło, używając ludzkiego tłuszczu, jako surowca. (…) Rzecz w tym, że tłuszcz tłuszczowi nierówny i jeśli, dajmy na to, pochodzi on od przedstawicieli narodów mniej wartościowych, to nie ma potrzeby wszczynać alarmu, bo ten powinien być zarezerwowany dla przypadków naprawdę karygodnych. (…) Niedawno pan premier Tusk zapowiedział podjęcie prac nad legalizacją eutanazji. Wprawdzie taki finał rządowej polityki miłości może wielu ludziom wydać się zaskakujący, ale z drugiej strony wszechświatowy kryzys daje się coraz bardziej we znaki i nie jest wykluczone, że władze nie widzą innego wyjścia, jak liczbę obywateli nieco zredukować. W czasach kryzysu nie można sobie pozwolić na marnotrawstwo, wobec czego rząd premiera Tuska, jako dobry gospodarz, decydując się na legalizację eutanazji, nie może zaniedbać nawet tych dochodów, jakie można uzyskać z utylizacji zwłok obywateli poddanych ustawowej procedurze. Wszystko zatem przed nami, co zresztą przewidział prze laty Janusz Szpotański, pisząc w proroczej wizji, że „trzeba golić, strzyc to bydło, a kiedy padnie – zrobić mydło.””

„Czym jest honor, szacunek, duma, prawda ponad prawem?
(…)
Mówiłaś mi o marnotrawstwie,
ażebym patrząc w talerz miał w myślach Somalię zawsze.
Jest ktoś kto pragnie tego bardziej od ciebie,
ile szczęścia może dać jedna chmura na niebie?
Ile deszczu musi spaść by brat oczyścić ziemię?
Ile wersów musisz znać by raz spojrzeć na siebie?
Ile grzechów kusi nas by świat spełnił marzenie?
Ile szczęścia może dać jedna chmura na niebie?
(…)
Tu żadna szkoła wyższa nie da tyle dla ciebie,
ile spragnionym szczęścia jedna chmura na niebie.”

„Ja bym mógł do ciemnej nocki,
tak układać z wami razem,
ale dajcie nowe klocki
albo zmieńcie ten obrazek!”

„Oddać Polakom śląski przemysł to jak dać małpie zegarek.”

„Moje dziecko, aby dać sobie radę z ludźmi, trzeba mieć za sobą kobiety; aby mieć za sobą kobiety, trzeba je znać. Wiedz zatem, że wszystkie kobiety są fałszywe i kurwy.”

„Wyniki naszych prac powierzmy Jezusowi. On je zapewni w ten sposób, jaki będzie uważał za dobry. Misjonarz, podobnie jak cnota, nie zna prawdziwych klęsk i zawodów. Owszem, spotyka trudności, upokorzenia, krytyki, różne prześladowania, a więc pozorne klęski i niepowodzenia, lecz klęsk prawdziwych nie zazna nigdy. Potrzeba tylko wiele ducha nadprzyrodzonego, by poprzez wszystkie niepowodzenia ujrzeć rękę Bożą i nie tracić ufności ani dać się zniechęcić, bo powodzenie nie polega na czymś zewnętrznym, dostępnym dla zmysłów. Trzeba nam też pamiętać, że dzieła Boże nabierają siły żywotnej wśród przeciwności. Nigdy nie zniechęcajmy się. Po pracy bez wyniku wracajmy do niej na nowo i mówmy z apostołami: „Panie, przez całą noc łowiliśmy i niceśmy nie złowili, ale na słowo Twoje zapuścimy sieć.””

„Opatrzność dała mężczyznom zarost, aby można ich było odróżnić od kobiet.”

„Zdumiewa się, i słusznie, cały świat nad nami, nad radami naszymi, (…) zdumiewa się i sama natura, która najmniejszemu i najlichszemu dawszy sposób obrony zwierzęciu, nam tylko samym nie siła jakaś, albo nieuniknione przeznaczenie, ale jakoby z umysłu jakiego nasadzono ujmuje złośliwość. O, dopiero zdumieje się potomność, że po takich zwycięstwach i tryumfach, po tak szeroko na świat rozgłoszonej sławie, spotkała nas teraz, ach, żal się Boże, wiekuista hańba i niepowetowana szkoda, gdy się tedy widzimy bez sposobów i prawie bezradni albo niezdolni do rady.
(…) jeszcze czterdzieści dni i Niniwa zniszczoną zostanie.”

„Duchowi memu dała w pysk i poszła.”

„Pieniądze mogą dać szczęście tylko tam, gdzie nie możne ono przyjść z innego źródła.”

„Umysł małego dziecka jest fascynujący, ponieważ dziecko we wszystkim odkrywa coś nowego – ale to się kończy w wieku mniej więcej lat dwunastu. Później młode stworzenie niewiele już może dać i nic takiego nie potrafi zrobić ani powiedzieć, czego by dorosły nie wiedział lepiej.”

„Smutne, ale pierwsi ludzie na ziemi nie potrzebowali książek, filmów, gier czy muzyki, by mogli mordować z zimną krwią. W dniu, w którym Kain roztrzaskał mózg swego brata Abla, jedynej motywacji, jakiej potrzebował, była jego ludzka skłonność do przemocy. Czy traktujecie Biblię jako literaturę, czy jako ostateczne słowo Boga, kimkolwiek on może być, chrześcijaństwo dało nam obraz śmierci i seksualności, na której zbudowaliśmy naszą kulturę. Półnagi martwy mężczyzna wisi w większości naszych domów oraz na naszych szyjach, a my po prostu bierzemy to za spełnienie dla naszego życia. Czy jest to symbol nadziei, czy beznadziei?”

„Najpiękniejszym dziedzictwem, jakie można dać dziecku, jest zezwolić mu, by szło własna drogą, wyłącznie o własnych siłach.”

„Od dawna chciałam nakręcić jeszcze jeden film z Leo [DiCaprio]. Często z nim na ten temat rozmawiałam. Kiedyś, jeszcze w Nowym Jorku, umówiliśmy się na kawę i wtedy dałam mu do przeczytania scenariusz. Potem zachęciłam do tego Sama [Mendesa]. Następnie zaaranżowałam spotkanie obu panów. Dwa miesiące po tej rozmowie byliśmy już na planie.”

„Nie ma nic tak odległego, by było poza naszym zasięgiem, ani nic tak ukrytego, by nie dało się odkryć.”

„Życie nie dało niczego śmiertelnym bez wielkiej pracy.”

„Losem człowieka jest: dać się pokonać nadziei. Ginie ten, kto przestaje jej ulegać.”

„Bełkot z twych ust, że się starasz jak nikt
Korowody twych kłamstw nie przesłonią mych prawd
Jeśli taką miłość chcesz dać mi to… samotnie spędzę noc”

„Natura dała nam jeden język, a dwoje uszu po to, ażebyśmy słuchali dwa razy więcej, niż mówimy”

„Ale jednego dać ci nie mogę. Tego, co jak latarnia morska ściąga okręty w bruzdy ich szlaków, tego, co jak obręcz trzyma razem gromadę, tego, co duchom daje moc nad ciałami. To muszisz mieć sam.”

„Pamiętajcie, że chłopiec chce od razu po wstawieniu do drużyny ruszyć na harce: nie zamrażajcie jego zapału wykładami bez końca. Dajcie mu gry i ćwiczenia skautowe, których on pragnie, a szczegółów technicznych nauczycie go pomału praktycznie.”

„Jeden zwykły dzień może zmienić życie,
Jeden zwykły dzień może zmienić świat.
Jeden zwykły dzień może dać Ci siłę,
Jeden zwykły dzień zamienia zamki w piach.”

„Na niedolę ateisty
Zmysły i rozum dałeś mu, Boże,
A on Cię nijak – pojąć nie może!”

„Celem naszej Sprawy jest żyć Jezusem w nas zamieszkałym, by dać Jezusowi możność posiąść nas całych dla Siebie, Boga, by Jezus przez nas mógł się przejawiać nie tylko na bliskie otoczenie lecz na cały świat.”

„Gdyby zniesiono sakrament święceń, nie mielibyśmy Pana. Któż Go złożył tam, w tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął waszą duszę, gdy po raz pierwszy wkroczyła w życie? Kapłan. Kto ją karmi, by dać siłę na wypełnienie jej pielgrzymki? Kapłan. Któż ją przygotuje, by pojawiła się przed Bogiem, obmywając ją po raz ostatni we Krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan, zawsze kapłan. A jeśli ta dusza umiera ze względu na grzech, kto ją wskrzesi, kto da jej ciszę i pokój? Znowu kapłan… Po Bogu kapłan jest wszystkim!… On sam pojmie się w pełni dopiero w niebie.”

„Ja wiem, więc proszę, uwierz mi
Nieważne w życiu są przyszłe dni
I jeśli piękno żyje w nas,
To dajmy mu siłę i pozwólmy mu trwać.”

„Wraz z kapitulującym wojskiem Armii „Poznań” odeszli do niewoli wszyscy d-cy wielkich jednostek. Z samolotu który przyleciał do Warszawy 27 września, a odleciał do Bukaresztu 28 września nie skorzystał ani generał Rómmel, ani ja. Uważaliśmy za swój obowiązek dzielić losy żołnierzy, którym nie byliśmy w stanie dać laurów zwycięstwa.”

„Człowiek winien dać tyleż wysiłku w upraszczanie swego życia, ile go daje w komplikowanie.”

„Dziwne jest, że człowiek jest dumny raczej z tego, co mu dała natura, niż z własnych zasług.”

„Dajcie mi dziecko spłodzone przez dowolną parę rodziców i dajcie mi pełną kontrolę nad środowiskiem, w jakim będzie ono wzrastać – a sprawię, że wyrośnie na wybitnego uczonego, artystę, politycznego przywódcę, czy też, jeśli tylko będę tego chciał, zostanie pospolitym przestępcą.”

„Decyzja Władimira Putina, by traktować samolot lotnictwa państwowego z prezydentem RP na pokładzie jako statek powietrzny cywilny, dała rządowi Rosji niemal wyłączny nadzór nad badaniem katastrofy. Tym samym eksperci i śledczy z Polski byli w swoich działaniach całkowicie zdani na łaskę Rosji, co wywołało wielki niepokój w polskich organach bezpieczeństwa.”

„Myślę, że różnimy się tym, jak odbieramy trudności, które na naszej drodze spotykamy, i jak z nimi walczymy. Właśnie tak uważam: że ludzie różnią się między sobą tym, jak radzą sobie z problemami. Czy one ich przygniotą, złamią, czy dadzą pretekst do usprawiedliwiania, wskazywania powodów, dlaczego życie było takie a nie inne, czy też zahartują, utwardzą, wzniosą, dadzą poczucie własnych możliwości, wyrobią charakter.”

„Nie rozumiem, doprawdy, jak mogło przyjść Chrystusowi do głowy, dać się przez takie jak wy kanalie ukrzyżować.”

„Szczęśliwym jest człowiek, który z przeszłości swej pamięta to tylko, co dało mu zadowolenie. Nieszczęśliwym zaś ten, który nosi w pamięci wyłącznie nieszczęścia.”

„Ja jestem Bogiem i nie potrzebuję pośredników, to prawda. Lecz właśnie dlatego, że jestem pod każdym względem doskonały, tak w inteligencji, jak i w miłości, wiem, czego wam potrzeba, aby was pobudzić i dać wam odczuć, jak was kocham. I ta prośba o waszą współpracę w dokonywaniu cudów nie jest dowodem słabości z mojej strony czy niezdolności do działania w pojedynkę, lecz jest dowodem miłości i mądrości.”

„Nie było żadnych granic. Naszymi idolami byli The Beatles i Jimi Hendrix, a „The White Album” był dla nas biblią pokazującą, jak można być wolnym i twórczym. Zabawki mieliśmy dużo lepsze niż The Beatles. Powstało studio. Byliśmy jak malarze, którym dano wolność, zapewniając zestaw puszek pięknej farby.”

„Gwiazdy dają wprawdzie pierwszą podnietę do waszych czynów, ale dano wam także światło pozwalające odróżnić zło od dobra oraz wolną wolę, która po chwilowej walce z gwiazdami zwycięża wszystko, jeśli się ją należycie umacnia.”

„Sensem życia jest bawić się życiem, a jeżeli życie jest zbyt leniwe, nie pozostaje nic innego jak dać mu lekkiego szturchańca.”

„Modlić się znaczy dać trochę swojego czasu Chrystusowi, zawierzyć Mu, pozostawać w milczącym słuchaniu Jego Słowa, pozwalać mu odbić się echem w sercu.”

„Pierwszą mą myślą był zatem majestat królewski, drugą: wielkość państwa. Znalazłem Francję mniejszą od samej siebie. Wszystko dawne zmniejszyło się, z wyjątkiem języka, który przekraczając granice Francji pozostał nadal francuskim. Narody niegdyś nam podległe, teraz wyrzekały się nas – w naszym języku. Byli Francuzami, a wrogami Francji; zbroiła się Francja – przeciwko samej sobie: wróg posługiwał się nami przeciwko nam, a Francuz był równocześnie zwycięzcą i zwyciężonym, równie waleczny na cudzą chwałę, jak własną zgubę.
Taki był przeto cel mojej polityki: przywrócić Galii granice, które jej ustaliła sama natura: Francuzom dać z powrotem króla francuskiego: utożsamić Galię z Francją i gdziekolwiek rozciągała się Galia starożytna, wskrzesić tam nową.”

„Czasami muzyka, filmy i książki są jedynymi rzeczami, które pozwalają nam odczuć, że ktoś inny doświadcza tego, co my. Zawsze próbowałem dać ludziom do zrozumienia, że jest dobrze, albo i lepiej, jeśli nie scalą się z programem. Użyjcie swej wyobraźni – jeżeli jakiś dziwak z Ohio mógł stać się kimś, dlaczego ktokolwiek inny nie może taki być poprzez siłę woli i kreatywność?”

„Miłość twoja dałaby mi życie, ale przyjaźń twoja pocieszy mnie po niej.”

„Znad spienionej Syrdarii i z aułów Kirgizji
Jadą chłopcy do armii walczyć w polskiej dywizji
Twarz z tęsknoty wychudła tylko błyszczą się oczy
Żegnaj – niebo południa! Żegnaj – mroźna północy!
…
Chociaż marsz będzie ciężki, chociaż cel nie od razu
Broń dostaniesz do ręki, polski mundur ci dadzą.
…
Ale z puszczy tobolskiej i śnieżnego Irkucka,
Z ziem radzieckich do Polski tędy droga najkrótsza
Do skrawionej Warszawy, aby rzucić na metę
Wolność, pokój i sławę wyrąbane bagnetem.”

„Czyż naprawdę nie ma już ludzi na tym świecie? Czyż wszyscy stali się tylko kółkami zegara? Dajcie mi choć nakręcać ten zegar!”

„Byłem kiedyś obecny przy dyskusji Kotta - czy nie z Breiterem? - na temat "co chciał powiedzieć" X w swoim ostatnim utworze. Ciskali w siebie cytatami. Zaproponowałem, żeby go zapytali przez telefon i nawet dałem im numer. Zamilkli, a po chwili zaczęli rozmawiać o czym innym - gdy problem został zredukowany do telefonicznego pytania, przestał ich interesować.”

„Lwów ma cały szereg luźnych oddziałów piechoty i artylerii, dość trudnych do skoordynowania i jedną dywizję 35 rez. płk dypl. Szafrana, kiedyś dowódcy 41 p. suwalskiego, gdy ja dowodziłem 81 p. strzelców grodzieńskich. Dywizja ta częściowo jest w transportach. Ocena przeciwnika jest następująca: na osi od Gródka Jagiellońskiego, tj. od zachodu napiera jedna wielka jednostka pancerna, zdaje się 2 dyw. panc., przy próbie obustronnego okrążenia Lwowa od południowego i od północnego zachodu przez 4 dyw. lekką, z którą 10 b. k. jest w kontakcie. Lwów powinien sobie dać radę tym, co w tej chwili zbiera w obszarze miasta. 10 brygadzie przypada zadanie osłony Lwowa od północy i północnego zachodu. Jak się potem przekonaliśmy, ocena byłą zbyt pesymistyczna, z przesadą szczególnie co do pancernych oddziałów przeciwnika.”

„Panie i Panowie, Polska żyje – widziałam ją wolną, zmartwychwstałą! Ale (…) musi robić nadludzkie wysiłki, by oswobodzić się z więzów, które tak długo pozbawiały ją wolności; musi dać się poznać, gdyż o niej prawie zapomniano lub zna się ją tylko z opowiadań tych, którzy ją szkalowali.”

„Pewien bęcwalski blondyn
Chciał ze mną wymienić poglądy,
To znaczy wziąć moje, Słonimskie,
A dać mi w zamian kretyńskie.
Odrzekłem: nie idę na to,
Nawet za grubą dopłatą.”

„Dać możliwość doskonalenia się każdemu wrażeniu i każdemu ziarnu uczucia całkowicie w środku, w ciemności, w tym co niewypowiedziane, w nieświadomym, w sferze, której nie sięga nasze rozumienie, i oczekiwać z głęboką pokorą i cierpliwością godziny nadejścia nowej jasności.”

„Trzeba dać wszystko za wszystko.”

„Niektórzy mówią, że już nie ma „Solidarności”, a wy daliście dowód, że „Solidarność” rolnicza jest, i za to należą się wam gorące słowa uznania.”

„Dzisiaj często spotykamy się ze zjawiskiem opluwania własnego gniazda. Ludzie, zwłaszcza niezbyt wykształceni, natrząsają się z naszej przeszłości historycznej, nie doceniają wielkiej ofiary, każdej kropli krwi wylanej za naród czy każdej kropli potu z czoła rolnika, która wsiąkła w ziemię ojczystą. To wszystko wskazuje na wielką potrzebę wołania o szacunek dla dziejów narodowych, dla trudów pokoleń, które minęły, dla ich ofiarnej krwi wylanej w powstaniach, w walce o wolność ojczyzny, na wszystkich kontynentach czy w ostatnim powstaniu warszawskim. Chociaż wiele zrywów było nieudanych, jednakże zawdzięczamy im to, że sumieniu międzynarodowemu przypominały o naszym narodzie. Ich praca, trud i ofiarne poświęcenie dało taki rezultat, że obecnie jesteśmy.”

„Jest faktem, że środowisko moich przyjaciół, z którymi po 1989 roku zmienialiśmy Polskę, chciało być łaskawe dla wszystkich obywateli. Dać im szansę budowy nowej Polski. Ta druga strona, ludzi dawnego aparatu, z początku się nas bała, że będziemy się mścić. Ale kiedy zobaczyli, że nie pałamy chęcią zemsty, nabrali poczucia pełnego bezpieczeństwa i siły. Zaczęli nomenklaturowo dzielić korzyści, zyski i posady. Żałuję, że do tego doszło, uważam to za oczywistą patologię, pewnie mogliśmy to energiczniej zwalczać. Ale jednocześnie jestem historykiem z zawodu i sposobu myślenia. Lubię porównywać. Zatem kiedy spoglądam na Ukrainę, z którą wiąże nas historia, to widzę kraj pod wodzą gigantycznych magnatów, oligarchów. Spójrzmy na Rosję, na jej autorytarne rządy. Kiedy porównuję, to myślę, że nam się jednak udało. A te wszystkie patologie były ceną transformacji. Należy te nieprawidłowości zwalczać, ale nie metodą gilotyny, ograniczania demokracji.”

„Dobrze sformułowane pytanie jest niczym latarnia na drodze do Poznania. Może dać zatrudnienie wielu osobom.”

„Musisz dać się ukrzyżować.”

„Nieszczęście zaczęło się, gdy zerwałem więzadła krzyżowe. Wisła to klasowa drużyna, która potrzebuje gotowych piłkarzy, którzy dadzą jej sukces tu i teraz. W takim zespole trudno dochodzić do siebie po takiej kontuzji. Potrzebowałem czasu i gry, a dostawałem tylko epizody, którymi nie byłem w stanie odbudować formy. I tak koło się zamykało. Dlatego postanowiłem odejść, bo nie interesowało mnie siedzenie na trybunach i frustrowanie się.”

„Być może mój brak pewności siebie, mój przekorny nawyk kwestionowania i wątpienia we wszystko, co mówiłam albo robiłam, był darem, dobrym darem, czymś, co na krótką metę może prowadzić do… do czego? Do sensu życia? Mogło przynajmniej dać mi szansę dowiedzenia się, co powinnam, a czego nie powinnam robić.”

„Zawsze trudno jest grać emocje, których się osobiście nie doświadczyło, zwłaszcza jeśli są tak ekstremalne. Ale taka jest nasza praca! Uważam, że wszyscy jesteśmy różni i w różny sposób radzimy sobie z problemami i traumami. Trzeba zastanowić się nad postacią, posłuchać, czego sobie życzy reżyser, i dać dużo od siebie.”

„Moim zdaniem polski hip-hop jest dla buraków, ludzi mało inteligentnych, dla debili, dla bandytów, dla… dla tłumoków, którzy rozbijają szyby. Taki jest hip-hop polski. To jest moje zdanie. Kasety, które promują pozytywny stosunek do życia, sprzedają się w dużo mniejszych ilościach niż kasety zespołów, które promują przemoc jako sposób rozwiązywania problemów na przykład. Takie jest moje zdanie. Większość tych ludzi, odbiorców tej muzyki, tak na prawdę nie rozumie, na czym to wszystko polega. W Polsce jeżeli zarymujesz o tym, że jesteś dobry, że masz umiejętności, to momentalnie dwadzieścia osób będzie ci dać w zęby, żeby cię przekonać, że tak nie jest. A na Zachodzie wszyscy (…) będą to akceptowali – jeżeli ty tak myślisz, to jest ok, w porządku. Wiesz, tutaj ludzie nie mają dystansu, tutaj wszyscy biorą wszystko na poważnie.”

„Człowiek najprawdopodobniej rodzi się z długiem, którego nigdy nie może spłacić, niezależnie od tego, jak bardzo się stara, bo dług ten ciągle rośnie. Człowiek zawsze zawdzięcza coś innym. Jeśli zignoruje ten dług, to powoli zatruwa sobie duszę. Jeśli zaczyna go spłacać, to w rezultacie powoduje tylko zwiększenie zadłużenia. Ale to, co potrafi dać, jest miarą jego człowieczeństwa.”

„Wstąpiwszy w posiadanie ziem dziedzicznych postanowiłem prowadzić życie ciche, oddalone od świata, pracowite z pobudek religii i patriotyzmu, odpowiadające chęciom i zamiarom panujących monarchów; chciałem się zająć cały w ziemi i w dobrach swoich, dając poddaństwu nauki, jakie takie oświecenie i cywilizację, stosowną do ich stanu wieśniaczego, chciałem im ulżyć i znośniejszym uczynić poddaństwo, ile możności niewolę przemienić na rozumną wolność; nadałem im prawo albo raczej zawarłem z poddanymi rolnikami przymierze, tyle, ile to do objęcia ich i prostoty zbliżyć się mogło. Tak właśnie, jak Solon o Ateńczykach powiedział: „dałem im prawo, nie takie, jakie być powinno, ale jakie Ateńczykowie znosić potrafią.””