Cytaty o zamieszkaniu

„Ciągnęło mnie do sportu, ze względu na miejsce zamieszkania narty były naturalnym wyborem. Mogłem pływać, ale woda w pobliskim potoku była za zimna.“

—  Kamil Stoch polski skoczek narciarski 1987

Źródło: Robert Błoński, Stoch spełnia marzenia, sports.pl, 3 lutego 2011 http://www.sport.pl/celebrities/1,112119,9048797,Stoch_spelnia_marzenia.html

„Tuż po tym, jak się odbyła demonstracja ruchu lokatorskiego sprzeciwiającego się polityce mieszkaniowej miasta, tuż po tym, jak lokatorzy okrzyknęli Hannę Gronkiewicz-Waltz „królową slumsów”, ratusz wydał komunikat, w którym pochwalił się, ile to mieszkań komunalnych wyremontowano i wybudowano. Tymczasem sytuacja w Warszawie jest dramatyczna. Tysiące osób uprawnionych czeka na mieszkania komunalne lub socjalne, ale oferuje im się często lokale nienadające się do zamieszkania: zagrzybione, bez kanalizacji.“

—  Agnieszka Grzybek polonistka i feministka polska 1970

Źródło: rozmowa Mikołaja Syski, krytykapolityczna.pl, 19 listopada 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Serwissamorzadowy/GrzybekWarszawatotorprzeszkod/menuid-403.html

„Celem naszej Sprawy jest żyć Jezusem w nas zamieszkałym, by dać Jezusowi możność posiąść nas całych dla Siebie, Boga, by Jezus przez nas mógł się przejawiać nie tylko na bliskie otoczenie lecz na cały świat.“

—  Zofia Tajber 1890 - 1963

Źródło: Sługa Boża Matka Paula Zofia Tajber (1890–1963) http://mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl/paula_tajber/zycie2.htm, rzeszow.opoka.org.pl

„Przede wszystkim uczucie pokory, pragnienie pokuty, zaparcia siebie, poświęcenia dla innych niech dominują w naszych myślach i uczuciach…. wyrobić w sobie duszę wrażliwą i delikatną dla cierpień Chrystusa Pana i tam gdzie Chrystus Pan cierpiący, tam myślami swymi przebywać, tam swoją wolę nagiąć do woli Bożej, przekreślić swoje „ja”, żeby Chrystus Pan mógł zamieszkać i odpocząć.“

—  Wincenta Jadwiga Jaroszewska polska zakonnica 1900 - 1937

zalecenia z 12 maja 1936 dla sióstr Benedyktynek Samarytanek.
Źródło: Siostry Benedyktynki Samarytanki Krzyża Chrystusowego – Przesłanie Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej. http://www.samarytankiosb.pl/zalozycielka2d.html

„Było piękne, było najpiękniejsze w Polsce, było włoskie, toskańskie, europejskie, niepolskie, było miastem, w którym chciało się zakochać od pierwszego wejrzenia, zamieszkać i nigdy nie wyjeżdżać.“

—  Zygmunt Miłoszewski polski pisarz i publicysta 1976

o Sandomierzu.
Ziarno prawdy (2011)

„Nie oznacza, że każdy Emisariusz jest komandosem. Nie, niezupełnie, ale właściwie, kim jest żołnierz? Ile ze szkolenia sił specjalnych odciska się na ciele, a ile w umyśle? I co się stanie, jeśli się je rozdzieli?
Żeby użyć frazesu – kosmos jest wielki. Najbliższy z Zamieszkałych Światów znajduje się pięćdziesiąt lat świetlnych od Ziemi. Najdalszy – cztery razy dalej, a niektóre z transportowców kolonizacyjnych wciąż jeszcze lecą. Jeśli jakiś maniak zacznie potrząsać ładunkami taktycznymi albo innymi zabawkami zagrażającymi biosferze, to co wtedy? Informację można przesyłać przez strunową transmisję nadprzestrzenną tak blisko natychmiastowości, że naukowcy wciąż spierają się o terminologię, ale to, by zacytować Quellcristę Falconer, nie przenosi żadnych cholernych dywizji. Nawet gdyby wystrzelić transportowiec z wojskiem, gdy tylko zacznie się bałagan, oddziały ekspedycyjne doleciałyby na miejsce akurat na czas, by pobawić się z wnukami zwycięzców.
To nie jest metoda na rządzenie Protektoratem.
Dobra, można zdigitalizować i przesłać umysły solidnej grupy bojowej. Dawno już minęły czasy, gdy w wojnie decydowała liczebność, a większość zwycięstw ostatniej połowy tysiąclecia została osiągnięta przez małe, ruchliwe siły partyzanckie. Można nawet przelać p. m. c. żołnierzy wprost w powłoki z uwarunkowaniem bojowym, podrasowanym systemem nerwowym i ciałami napakowanymi hormonami. I co dalej?
Znajdą się w ciałach, których nie znają, w nieznanym świecie, walcząc z bandą nieznajomych przeciwko innym obcym za sprawę, o której prawdopodobnie nigdy nawet nie słyszeli, a już z pewnością nie rozumieją. Klimat jest inny, tak samo jak język, kultura, zwierzęta, roślinność i atmosfera. Szlag, nawet grawitacja się różni. O niczym nie mają pojęcia, a nawet jeśli przetransferuje się ich z zaimplantowaną wiedzą o lokalnych warunkach, dostaną potężną dawkę informacji, które powinni zasymilować, kiedy najprawdopodobniej już kilka godzin po upowłokowieniu będą musieli walczyć na śmierć i życie.
I tu właśnie wkracza Korpus Emisariuszy.
Wspomaganie neurochemiczne, interfejsy elektroniczne, mechanika – to wszystko jest fizyczne. Większość nawet nie dotyka samego umysłu, a to właśnie umysł zostaje przesłany. Stąd wziął się Korpus. Zaczęli od technik psychoduchowych od tysiącleci rozwijanych na Ziemi przez kultury orientalne i wydestylowali je w system szkoleniowy tak złożony, że jego absolwenci na większości planet mają prawny zakaz sprawowania jakichkolwiek stanowisk wojskowych lub politycznych.
Nie żołnierze. Niezupełnie.“

—  Richard Morgan, książka Modyfikowany węgiel

Modyfikowany węgiel (2002)
Źródło: s. 44–45

„Deszcze Nowego Jorku. Nieprzerwane, wymiatające wszystko. A w szarej mgle wznoszą się białawe drapacze chmur, niczym ogromne grobowce w tym mieście zamieszkałym przez umarłych. (…) Okropne uczucie osamotnienia. Nawet gdybym przycisnął do piersi wszystkich ludzi na świecie, nie obroniłoby mnie to przed niczym.“

—  Albert Camus francuski pisarz, noblista 1913 - 1960

Dzienniki z podróży

„Nie chciałem chodzić na msze do ich kaplicy, ale była tak paskudna, że przeorowi powiedziałem: „Jak Bóg może w takim paskudztwie zamieszkać?”. On: „Bóg jest wszędzie”. A ja: „Tu może małym palcem dotknął, a w kościele Mariackim obiema rękami, nogami i wszystkim”. Najchętniej na mszę wybierałem kościół św. Anny, ze względów towarzyskich, bo tam chodziło ziemiaństwo krakowskie, a w Mariackim był cudowny nastrój.“

—  Franciszek Starowieyski polski malarz, grafik i scenograf 1930 - 2009

„Wiele osób obiera na miejsce swojego zamieszkania przytulny Żagań. Znajdują oni tutaj czyste miejsce, wielu dobrych i wykształconych ludzi. Bliskość Saksonii nadaje tej przygranicznej miejscowości swoistego smaku, a rzeka Bóbr, wprawdzie często pustosząca i niosąca nieszczęścia, nadaje tej okolicy przyjemne urozmaicenie.“

—  John Quincy Adams amerykański polityk, prezydent Stanów Zjednoczonych 1767 - 1848

„Powinno być utworzone niepodległe państwo polskie, które winno obejmować ziemie zamieszkałe przez ludność bezspornie polską, mieć zapewniony wolny i bezpieczny dostęp do morza; jego niezawisłość polityczna, gospodarcza oraz całość terytorialna winna być zagwarantowana układem międzynarodowym.“

—  Thomas Woodrow Wilson prezydent USA 1856 - 1924

„Małżeństwo – piekło przy wspólnej sypialni; przy oddzielnych sypialniach jest to jeszcze tylko czyściec; bez wspólnego zamieszkania byłby to na pewno raj.“

—  Henry de Montherlant 1895 - 1972

„Jeśli gdzieś zamieszka człowiek zbyt bogaty, ludzie wokół niego stają się zbyt biedni.“

—  Octave Mirbeau pisarz francuski 1848 - 1917

„Zgodne zamieszkanie ludności? Pod jednym piachem…“

—  Zbigniew Waydyk polski pisarz i poeta 1924 - 2003

„Las: adres zamieszkania tysięcy drzew.“

—  Antoni Regulski

„Kiedy zapytałam mojego przyjaciela jakie miejsce do zamieszkania uważa za najlepsze, odpowiedział: "Nigdzie, koło gdziebądzia.“

—  Frances Mayes 1940

„Nie uwolnisz się od siebie zmieniając miejsce zamieszkania.“

—  Ernest Hemingway pisarz amerykański 1899 - 1961

„Zamieszkałem w lesie, ponieważ chciałem żyć świadomie. Chciałem czerpać ze źródeł życia samą jego istotę. Odrzucić wszystko, co nie było nim, by w godzinę śmierci nie odkryć, że nie żyłem.“

—  Henry David Thoreau amerykański pisarz, poeta i filozof 1817 - 1862

„Ta wojna została nam narzucona, bo jesteśmy bogatym krajem zamieszkanym przez pięć milionów biednych ludzi, ciemnych analfabetów, którzy nie potrafią obsłużyć działa bezodrzutowego 86 mm. Oni myślą, że wystarczy dwadzieścia wozów pancernych, żeby dalej mieć naszą naftę i diamenty i żeby zapędzić nas z powrotem na swoje miejsce.“

—  Ryszard Kapuściński, książka Jeszcze dzień życia

opowieść comandante Ndozi.
Jeszcze dzień życia

„Kołyski i groby ścielą się fundamentem w przywiązywaniu do miejsca zamieszkania i życia.“

—  Eugeniusz Paukszta, książka Wiatrołomy

Wiatrołomy