Cytaty na temat dać (1154 cytatów, strona 2)

„Ja szanuje prawo, a prawo szanuje mnie. Niemniej, wydaje mi się, że miasto ma chore przepisy. Trzeba mieć zezwolenie na granie na ulicy. Demokracja to przeżytek. Trzeba dać ludziom wolną rękę, a ludzie sobie układy porobią.”

Gienek Loska (1975) wokalista i gitarzysta białoruskiego pochodzenia, mieszkający w Polsce

Źródło: Sprzedam duszę diabłu, żeby dorównać Niemenowi. http://www.tuwroclaw.com/wywiady,sprzedam-dusze-diablu-zeby-dorownac-niemenowi,wyw4-882.html

O ludziach , O demokracji , O duszy

„Z tego wszystkiego, co dano mężczyznom, kobiety są najbliższe Boga.”

Jean Blake White

Don Juan DeMarco (1995)

O kobietach , O Bogu

„Zgrajo wyskrobków, niedojadki,
Sflaczałe członki was spłodziły,
Nie miały cycków wasze matki,
Więc nie wiedziały, czym karmiły!
Warto by dać was, skurwysyny,
Do mamki: niech jej pulchne łono
Poprawi matek wypociny
Niedojdów, których spartaczono!”

Aristide Bruant (1851–1925)

Źródło: Henri Perruchot, Toulouse-Lautrec, Warszawa 1977, s. 89.

O matce

„Na szczęście mogę godzić śpiew z aktorstwem. Ale jeżeli chodzi o instrument – nie starczyłoby mi cierpliwości na granie na nim, bo mój temperament by mi na to nie pozwolił. W aktorstwie podoba mi się ciągły kontakt z ludźmi. Technikę aktorską można ćwiczyć samemu, ale także z partnerem. W przypadku gry na instrumencie należy zamknąć się na wiele godzin w samotności i wytrwale ćwiczyć. To chyba przeważyło, że nie zdecydowałam się zostać muzykiem. Mimo wszystko jestem wdzięczna moim konsekwentnym rodzicom za umożliwienie nauki w szkole muzycznej, bo dużo mi dało muzyczne wykształcenie.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2009 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090828/ZYCIEGWIAZD/657141166

O szczęściu , O wykształceniz , O rodzicach , O samotności

„Musimy przestrzegać zasady jednych Chin, jak i szanować różnice między oboma systemami, popierać władzę rządu centralnego, jak i zapewnić wysoki stopień autonomii w specjalnych regionach administracyjnych, dać kontynentowi odgrywać rolę zagorzałego zwolennika Hongkongu i Makau, jak i zwiększać ich konkurencyjność.”

Hu Jintao (1942)

z mowy otwierającej XVIII zjazd KPCh.
Źródło: M. Dąbrowa, Hu Jintao wzywa do pełnej implementacji zasady „jedno państwo, dwa systemy”, polska-azja.pl, 9 listopada 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/11/09/hu-jintao-wzywa-do-pelnej-implementacji-zasady-jedno-panstwo-dwa-systemy/

„Myślisz, że ktoś chce oszukać cię,
I czeka, aż szansę mu dasz.”

Abradab (1978) polski raper i producent muzyczny

Źródło: Hasło

O myślach , O czekaniu , O myśleniu

„Przez kilka lat w latach 33–38 usiłowano z tym totalitaryzmem paktować. Usiłowały paktować zachodnie potęgi – Francja i Wielka Brytania. Polska już jesienią 1933 roku proponowała wojnę prewencyjną. Nie dało to rezultatu. W tych warunkach zawarliśmy pakt o nieagresji z Niemcami. Wcześniej zresztą taki pakt zawarliśmy ze Związkiem Radzieckim. To był pakt w ówczesnej sytuacji konieczny. Nie można go w żadnym przypadku porównywać z paktem Ribbentrop-Mołotow.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Przemówienia rocznicowe
Źródło: przemówienie na Westerplatte, 1 września 2009

Jesień

„Zdarzają się jeszcze tacy ludzie jak ja. Poruszamy się w tłumie, normalni pod każdym względem – może nawet bardziej niż inni, bo nie daliśmy się owinąć jak mumie sterylnymi bandażami cywilizacji.”

Tess Gerritsen (1953)

Chirurg (2001)
Źródło: rozdział 16

O ludziach

„Kiedy dasz pieniądze narodowi, który zawsze był bardzo biedny, trudno jest go przekonać, żeby ich nie wydawał.”

Petros Markaris (1937)

Źródło: Aleksandra Lipczak, Grecja w piekle, wyborcza.pl, 17 lutego 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,125152,11173710,Grecja_w_piekle.html?as=1&startsz=x

O pieniądzach

„Nie można przyzwyczaić się do Pana Boga. Trzeba schować kalkulator i dać się zaskoczyć. Jasne, to wymaga odwagi, ale – zapewniam – warto.”

Edward Dajczak (1949) biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski

Źródło: Daj się zaskoczyć, „Gość Niedzielny” nr 19 z 12 maja 2013, s. 25.

O Bogu

„Zawsze czuję się szczęśliwszy pracując. Prawda jest taka, że całe moje dorosłe życie, nawet gdy jestem w domu i mam czas wolny, to już myślę o następnej rzeczy, którą mógłbym zrobić. Taki po prostu jestem, taki styl życia sprawia, że odczuwam spokój. (…) Mam 48 lat, wyglądam i czuję się całkiem nieźle, więc sądzę, że moje życie jest w porządku. Nie piję za dużo, nie biorę narkotyków i nie palę, staram się dobrze odżywiać i dbać o siebie. Kocham pracować. Mogę nie żyć za kilka lat, więc chcę dać z siebie jak najwięcej.”

Ray Wilson (1968) szkocki wokalista rockowy (Stiltskin, Genesis)

Źródło: Anna Konopka, WYWIAD: Ray Wilson, infomusic.pl, 16 listopada 2016 https://www.infomusic.pl/wywiad/46941,wywiad-ray-wilson

O życiu , O prawdzie , O domu , O myślach

„Mama łapie mnie za kciuki i je ściska.
– Jesteśmy jak bohaterowie książki, a on nie chce jej dać nikomu do poczytania.”

Emma Donoghue Pokój

Pokój

O książkach

„Dano ci życie, które jest tylko opowieścią. Ale to już twoja sprawa, jak ty ją opowiesz i czy umrzesz pełen dni.”

Marek Hłasko książka Sowa, córka piekarza

Sowa, córka piekarza

O życiu

„W jakimkolwiek stanie się znajduję, w każdym czuję nadzwyczajne pragnienie śmierci i tak mi się zdaje, że gdyby mię tak Pan Jezus powołał do siebie, to tak bym radośnie szła, jak gdy matka dziecko zawoła, coś mu ma pięknego i kosztownego dać. A dziecko z radością otwiera drzwi i mówi: „Otóż w tej chwili jestem, kochana mamusiu!””

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 13 sierpnia 1921.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Albert Wojtczak, Polscy święci. Służebnica Boża Aniela Salawa, t. 1, ATK, Warszawa 1983, s. 322.

O śmierci , O dzieciach , O matce , Kochać się

„Każdy czasem potrzebuje pomocnej dłoni i wsparcia. Warto pomyśleć o tym, co z siebie możemy dać innym.”

Barbara Kurdej-Szatan (1985) polska aktorka

Źródło: Agnieszka Czapla, Mam receptę na szczęście, „Tele Tydzień” 8 września 2014 r., nr 37

O szczęściu , O wsparciu , O czasie

„W tamtym czasie wierzyłem, jak ty teraz wierzysz, że miłość można dać. A to takie oczywiste, że można ją tylko brać.”

William Nicholson (1948) osobowe

Sąd nad prawdziwą miłością

O miłości , O czasie

„Patrzę na Nicole, bo to dziewczyna bardzo podobna do mnie. Ona daje mi poczucie, że skoro dała radę, to ja też sobie poradzę. Nicole przeszła przez to samo co ja: narkotyki, alkohol. Mimo to została świetną mamą dwójki dzieci. Podziwiam ją i stawiam sobie za wzór.”

Kendra Wilkinson (1985)

o Nicole Richie.

O dzieciach , O alkoholu

„Winniśmy się żywić myślą wielkich teologów minionych czasów, dziełami św. Augustyna, św. Anzelma, św. Tomasza, św. Franciszka Salezego i kardynała Newmana. Uzbrójmy nasze dusze przed trucizną czytając anatemy Soboru Trydenckiego i I Soboru Watykańskiego. Czytajmy „Credo współczesnego chrześcijanina” naszego Ojca Świętego, Pawła VI. Wyostrzmy swoje wyczucie nadprzyrodzonego etosu przez lekturę żywotów świętych zachowajmy żywy kontakt ze świętymi, prosząc ich o wstawiennictwo. Ponadto musimy wszelkimi siłami walczyć z herezją, która dziś głosi się codziennie bez obawy przed potępieniem, anatemą i ekskomuniką. Nie dajmy się odwieść od świętej walki frazesom o jedności katolików.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica
Źródło: s. 284, 285

O zachowaniu , O duszy , O myślach , O sile

„Półtora wieku walk, krwawych nieraz i ofiarnych, znalazło swój triumf w dniu dzisiejszym. Dzisiaj mamy wielkie święto narodu, święto radości po długiej, ciężkiej nocy cierpień (…). Obdarzeni dziś zaufaniem narodu, dać macie podstawy dla jego niepodległego życia w postaci prawa konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polski.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

orędzie wygłoszone podczas otwarcia Sejmu Ustawodawczego.
Źródło: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn, Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności

O zaufaniu , O cierpieniu , O wieku

„Nie można dać im tego czego żądają, ale trzeba coś dać.”

Makrynus (164–218) cesarz rzymski

cytat z listu do Senatu, w którym cesarz informuje o zwolnieniu ze służby żołnierzy, którzy brali udział w wyprawie przeciw Partom.

„W odróżnieniu od zwariowanych apologetów nowości za wszelką cenę, doceniałem rolę i znaczenie tradycji, znajdując w niej inspirację do mojej muzyki. Wychodząc z założenia, że skrajności się stykają, w głębokim średniowieczu, w chorale gregoriańskim szukałem wątków, które w połączeniu ze zdobyczami XX-wiecznej techniki kompozytorskiej (aleatoryzm, klaster) dałyby upragnioną syntezę Nowego i Starego.”

Romuald Twardowski (1930) polski kompozytor i pedagog

Źródło: Było, nie minęło, Warszawa 2000, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_twardowski_romuald

„Rabat jest jak heroina – gdy raz dasz go klientowi, będzie chciał znowu. Dlatego nie karm klientów zniżkami.”

Maciej Dutko (1979)

Targuj się! Zen negocjacji

„[…] szansa zredukowania „problemu Solaris” do nonsensu czy do zera, sąd, że nie mamy do czynienia z żadną Istotą, a tym samym przegrana nasza nie jest bynajmniej przegraną – wszystko to upadało raz na zawsze. Czy chcieli tego, czy nie, ludzie teraz musieli przyjąć do wiadomości sąsiedztwo, które, choć za bilionami kilometrów próżni, oddzielone przestrzenią całych świetlnych lat, legło na drogach ich ekspansji, trudniejsze do ogarnięcia od pozostałego Wszechświata.
Jesteśmy, być może, w punkcie zwrotnym całych dziejów – myślałem. Postanowienie rezygnacji, odwrotu, aktualnego lub w niedalekiej przyszłości mogło wziąć górę, nawet zlikwidowania samej Stacji nie uważałem za rzecz niemożliwą czy choćby nieprawdopodobną. Nie wierzyłem jednak, aby w ten sposób dało się ocalić cokolwiek. Samo istnienie myślącego kolosa nigdy już nie da ludziom spokoju. Choćby przemierzyli Galaktyki, choćby związali się z innymi cywilizacjami podobnych do nas istot, Solaris będzie wiecznym wyzwaniem, rzuconym człowiekowi.”

Stanisław Lem książka Solaris

Utwory, Solaris

O ludziach , O górach , O myślach , O szansie

„Dzień śmierci może też być dniem narodzin. Wtedy należy przestawić znaki: na początku dać krzyżyk, a na końcu gwiazdkę.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

O śmierci , O narodzinach

„Pragnę dać wyraźnie do zrozumienia, że nigdy nie podejmę próby ucieczki, która byłaby zorganizowana przez polityków.”

Ilich Ramírez Sánchez (1949) urodzony w Wenezueli terrorysta

Źródło: Isabel Pisano, Ja, terrorysta! Rozmowy ze współczesnym katem, op. cit., s. 241.

O zrozumieniu

„W czasie, w którym świat tak przytłaczał człowieka – człowieka, którym byliśmy my wszyscy – przedmiotowe filozofie nie mogły stać się naszymi filozofiami. Cóż przedmiotowa filozofia powiedzieć mogła o nadziei? Cóż o godności? Cóż w ogóle o człowieku? Filozofie te, bez względu na to, czy mienią się idealizmami, czy materializmami, człowiek interesuje jedynie w swoich własnościach poznawczych, zwróconych, jako dobre czy liche narzędzie, ku scenie pozaludzkiego świata. Nas interesował człowiek w świecie, i to w takim świecie, jaki stanowił nasze otoczenie, który nad nimi ciążył jak potężny słup ciśnienia mierzącego naszą kruchość lub nasz opór. W naszym oporze nie chodziło o ocalenie nas samych; to zyskiwało się nierównie pewniej przez uległość. Nasz opór był oporem przeciwko światu, który oni chcieli ludziom zgotować.(…) Nasz opór był aktem moralnego podmiotu, nie dało się go ani wywieść, ani uzasadnić wyłącznie przedmiotową wiedzą.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

Źródło: Próby świadectwa, w: Ślady tożsamości, Warszawa 1989; cyt. za: kulturologia.uw.edu.pl http://www.kulturologia.uw.edu.pl/page.php?page=tekst&haslo=strzelecki

O świecie , O czasie

„Caleb dał mi rodzinę, ale ty dałaś mi coś o wiele cenniejszego: oddałaś mi samego siebie.”

Bree Despain (1979)

Łaska utracona

O rodzinie

„Dasz wiarę, ja tu od lat rozwalam miarę,
odpalam flarę z ognia, obdarowanie ot tak,
masz talent to go podawaj dalej, co dnia,
bariery rozwalę, dziś pęka monotonia.”

Buka (1988)

Pokój 003
Źródło: utwór Limit

O wierze

„(…) mierzymy sukces nieco inną miarą,
czy decyzje dadzą ci wstyd, czy chwałę na starość”

Ten Typ Mes (1982)

Źródło: My

O starości , O decyzjach , O sukcesie

„Dałam jej dużo z siebie. Mam córkę, 12-letnią Olę, z którą łączy mnie cudowna więź, dlatego nie miałam problemów z przeniesieniem tych emocji na ekran. Też jestem samotną matką, przez co bez trudu mogłam zrozumieć Alicję i jej sytuację.”

Alina Kamińska (1967)

o roli w serialu Julia.
Źródło: „Gdzie diabeł nie może, tam idę ja”, teletydzien.pl, 12 października 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-gdzie-diabel-nie-moze-tam-ide-ja,nId,641611

O matce

„Są takie chwile, gdy nic nie trzeba mówić, tylko: panowie, graliście świetnie, niewiele do końca, zmuście się jeszcze do wysiłku, dajcie z siebie wszystko, bo jeszcze nie wszystko stracone i można jeszcze to wygrać.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=3&startsz=x

O wysiłku , O sporcie

„Wielokrotnie się zastanawiałem, czy chciałbym obecnemu państwu powierzyć wyższe podatki. Otóż nie chciałbym, bo jest ono dalekie od standardów wiarygodności skandynawskiej czy niemieckiej. Podobnie myśli biznes.(…) Dać im pieniądze to wszystko przepadnie. Żeby to zmienić, trzeba dać Polakom inne wzorce. Pokazać, że coś państwowego może dobrze działać.”

Krzysztof Jasiecki (1960)

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Co siedzi w głowie polskiego bogacza, „Gazeta Wyborcza”, 24–26 grudnia 2013.

O pieniądzach , O myślach , O biznesie , O myśleniu

„Może to właśnie ludzie niezdolni do miłości najżywiej odczuwają piękno – jest to przynajmniej najsilniejsze wrażenie, jakie może im dać kobieta.”

Stendhal (1783–1842)

O kobietach , O ludziach , Cytaty o pięknie , O wrażeniach

„Oczy figury
odblask mają rybi
więc prawie żaden
taki który mógłby
dać coś z zwierzęcia
nie powiem z człowieka
bo ten potrafi
nanieść błysk radaru
na siatkę Gaussa
prawie tak jak pieczęć”

Eugeniusz Wachowiak (1929)

Źródło: Wiara, „Życie Literackie” nr 21, 24 maja 1964, s. 9 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1609

O życiu , O wierze , O zwierzętach

„Nie obrażało to jego ambicji męskiej, gdyż życie nie dało mu dotychczas warunków, w których ta mogłaby się rozwinąć.”

Tadeusz Dołęga-Mostowicz książka Kariera Nikodema Dyzmy

Kariera Nikodema Dyzmy (1932)

O życiu

„Ten, kto z powodu przeżytego zawodu usiłuje wykreślić miłość ze swego życia, przypomina błazenka, który chce dać sobie uciąć głowę z powodu źle dobranej czapki.”

André Frossard (1915–1995) filozof francuski

O miłości

„Z tego filmu najlepiej pamiętam, jak Beata dała mi w mordę. Cała reszta się zatarła. Nie wiem nawet, za co oberwałem.”

Jan Englert (1943) aktor polski

o serialu Polskie drogi.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ozobl.htm

„W 1968 roku jako szesnastoletni gówniarz spędzałem wakacje na rynku w Alwerni, siedząc w kucki i grając z kolegami w durnia ciemnego i jasnego. I wtedy mój brat Mikołaj, który był wtedy po trzecim roku krakowskiej PWST, zaprosił mnie na obóz do Giżycka. Kogo tam nie było! Maniek Dziędziel, Halina Wyrodek, Teleszyński. A pewnego dnia przyjechał Jasiek, wielki aktor. Całą noc była balanga, wszyscy pili wódkę, a on opowiadał, jak trzeba grać. Słuchacze się wykruszali i w końcu zaczął mówić do mnie. Na to Halinka Wyrodek mówi: „Dajże mu spokój, on nie jest aktorem. Nawet matury jeszcze nie ma”. Janek, chcąc wybrnąć z sytuacji, popatrzył na mnie i powiedział: „Nie jest, ale będzie.””

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

I od tej chwili zacząłem o tym myśleć.
o Janie Nowickim.
Źródło: Aleksandra Szarłat, Najważniejsze to nie mieszkać razem, „Gala”, 3 czerwca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/29463

O myślach , O piciu , O czytaniu , O wakacjach

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach , O życiu , O Bogu , O szczęściu

„O ile w okresie narzeczeńskim dziewczyna korzysta z każdej okazji, aby nie dać mężczyźnie okazji do wykorzystania okazji, o tyle natychmiast po ślubie żona korzysta z każdej okazji, aby nie dać mężczyźnie okazji do niewykorzystania okazji.”

Jerzy Wittlin (1925–1989) polski pisarz i satyryk

O ślubie

„(…) dostałem za współlokatora chłopaka mniej więcej w moim wieku. Jakbym już widział tę żółtą twarz i duże, płonące oczy – ale tu żółte twarze i duże, płonące oczy mieli wszyscy. W pierwszych słowach zapytał, czy nie znalazłoby się dla niego trochę wody, a ja mu powiedziałem, że sam bym nie pogardził; zaraz potem: – A papierosy? – z tym też nie miał szczęścia, oczywiście. Zaproponował, że mógłby zapłacić chlebem, ale dałem mu do zrozumienia, że nie w tym rzecz, zwyczajnie nie mam; wtedy zamilkł na jakiś czas. Przypuszczam, że musiał mieć gorączkę, bo od jego rozdygotanego ciała bił nieustający żar, z którego przynajmniej miałem pożytek.”

Imre Kertész książka Los utracony

Los utracony

O zrozumieniu , O czasie , O wieku , Chłopak

„Na bogów, nie czekajmy na innych, aż przyjdą zachęcić nas do najpiękniejszych czynów. Sami dajmy początek i innych nakłońmy do męstwa! Okażcie się najlepszymi z lochagów i udowodnijcie, że bardziej zasługujecie na stanowiska strategów niż sami strategowie.”

Ksenofont książka Anabaza

Anabaza
Źródło: Księga trzecia, I

O Bogu , O czekaniu

„A pan, panie prezesie! Bardzo pana proszę, żeby pan nie buntował ludzi przeciwko sobie. Nie wiem, co panu się stało… Ja panu bardzo współczuję, ale proszę współczuć innym i dać im normalnie żyć. Bo wszystko co pan robi, to przepraszam bardzo, mnie to obraża, że pan niszczy godność Lecha. To pan ją niszczy, dołuje! Naprawdę, tak się dzieje.”

Henryka Krzywonos (1953) sygnatariuszka porozumień sierpniowych

do Jarosława Kaczyńskiego podczas obchodów 30. rocznicy Porozumień Sierpniowych.
Źródło: tvn24.pl, 30 sierpnia 2010 http://www.tvn24.pl/-1,1671477,0,1,mnie-to-obraza--ze-pan-niszczy-godnosc-lecha,wiadomosc.html,

O ludziach

„(…) był człowiekiem, którego darzyłem wielkim szacunkiem. Był zdecydowaną i głęboko uduchowioną osobą, dla której miałem głębokie poważanie i podziw. Jego doświadczenia z Polski, niegdyś komunistycznego kraju, oraz moje własne problemy z komunistami, dały nam bezpośrednią wspólną podstawę. Kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy, uderzyło mnie jego praktyczne podejście i otwarcie wraz z głębokim zrozumieniem problemów globalnych. Nie miałem wątpliwości, że był wielkim przywódcą duchowym.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

kondolencje złożone po śmierci Jana Pawła II.
Źródło: J. Św. Dalajlama i Tenzin Rinpocze o Papieżu Dalaj Lama o Papieżu Janie Pawle II, bongaruda.pl http://a.bongaruda.pl/biuletyn/publikacje/garuda_12/1231938612/

O śmierci , O zrozumieniu

„Lubię słynny akt Ingresa, ten z plecami odaliski, podobno z dwoma, a może nawet trzema dodatkowymi kręgami w kręgosłupie – stąd narkotyczność pleców. Plecy mają arcydzieła, ale są też jakoś niedoceniane. Podczas pocałunku dłoń obejmuje plecy. Bez tego objęcia w zasadzie nie ma pocałunku. Czy ta oczywista koincydencja ma artystyczno-intelektualną cześć w pełni oddaną? Pewnie jednak trzeba być malarzem, żeby czuć, jaka pomiędzy karkiem a pośladkami niebywała jest płaszczyzna. Plecy to domena mistrzów. Dajmy spokój rubensowskim biustom! Jak się patrzy na rubensowskie plecy, można zrozumieć, co znaczy zmysłowość. Pierwsza zmysłowość zawsze tyczy pleców. Bez ich dotykania nie ma wzajemnej skłonności, nie ma seksu. Bez dotykania pleców nie ma miłości.”

Jerzy Pilch (1952) polski pisarz, publicysta, scenarzysta

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej-Lasoty, Jerzy Pilch udławiony z miłości, wysokieobcasy.pl, 8 kwietnia 2011 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/2029020,96856,9398464.html

O seksie

„Zawsze miałem komfort robienia tego, co chcę. Znajduję przyjemność, bawiąc się cały czas w coś nowego. Musi to jednak być w zgodzie ze mną, muszę poczuć, że danemu doświadczeniu, przeżywaniu „tu i teraz,” towarzyszy odpowiednia energia.”

Włodzimierz Kiniorski (1952) polski saksofonista i kompozytor

Źródło: Łukasz Iwasiński, Droga przez chaos, muzyka.onet.pl, 17 lutego 2008 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/droga-przez-chaos,1,4776151,wiadomosc.html

O przyjemności , O muzyce , O czasie

„Dajcie mi szansę, a udowodnię swą wartość wam wszystkim.”

Yingluck Shinawatra (1967)

odpowiedź na zarzuty, że jako premier będzie zależna od swojego brata, przebywającego na emigracji byłego premiera Thaksina Shinawatry.
Źródło: Zarzuty wobec Yingluck Shinawatry, Polska-azja.pl, 8 lipca 2011 http://www.polska-azja.pl/2011/07/08/zarzuty-wobec-yingluck-shinawatry/

„Przyjechałam tu, by sprawić wam przyjemność moim śpiewem. Wiem, że umiem to zrobić, ale, na miłość Boską, dajcie mi szansę!”

Shirley Bassey (1937)

podczas występu w sławnym teatrze Moss Empire w Glasgow, kiedy w trakcie jej pierwszej piosenki rozległy się gwizdy ze strony publiczności
Źródło: Tomasz Raczek, Karuzela z Madonnami. 57 bardzo zakręconych kobiet, Instytut Wydawniczy Latarnik, Michałów-Grabina 2003, ISBN 83-917891-3-6, s. 17.

O miłości , O kobietach , O przyjemności

„I któż z was stanie tak sam, bez przyczyny
ponad miłość i proste wyznawanie winy,
ponad tę jeszcze, że tworzyć ci dano
i że przez dzieło twoje sny zmartwychpowstaną?”

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) polski poeta

Źródło: Piosenka

O miłości

„Kiedyś myślałam, że zajmę się pisaniem, ale tak się złożyło, że kiedy poszłam na kurs dziennikarski, usłyszałam, że… nadaję się do mediów elektronicznych. Żadna to moja zasługa, raczej natury, która dała mi niski głos. Zawsze chciałam pracować w newsach, bo jestem dość konkretnym człowiekiem. Pojechałam jednak na Festiwal Gwiazd w Międzyzdrojach, gdzie moja koleżanka-aktorka zasugerowała, żebym zrobiła wywiad ze słynnym fotografikiem Ryszardem Horowitzem. To był mój pierwszy wywiad do gazety. Został opublikowany w „Sukcesie.””

Marta Grzywacz (1971) polska dziennikarka telewizyjna i radiowa

Tak zaczęłam robić wywiady i dopadło mnie to pisanie.
Źródło: Wszechstronna Marta Grzywacz, teletydzien.pl, 16 maja 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-wszechstronna-marta-grzywacz,nId,606002

O myślach , O naturze , O sukcesie , O myśleniu

„Jeśli do spowiedzi, to nie trzeba się było fatygować. Spowiedź internetową na Gadu-Gadu wprowadziłem. Tak że jak macie i-Phona, to macie konfesjonał. Na tacę kartą można u mnie dać, chodzę z czytnikiem, zatwierdzacie tylko PIN zielonym.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Źródło: Margot (2009)

„Spotkanie z Grecją troszkę dało nam nadziei, chociaż dalecy byliśmy od zachwytu. W efekcie, w fatalnej grze z Irlandią, takiej ambicji w końcowej części gry zremisowaliśmy. I jak powiedział słusznie po tym meczu Michał Żewłakow, szanse na awans były iluzoryczne. Zespół się nie przebudził, nie było zespołu. Nie było woli walki, dynamiki, szybkości. Nie było drużyny takiej, jaką pamiętamy z eliminacji Mistrzostw Europy. Leo Beenhakker zapowiadał, że wyjdziemy z drewnianych domków. Że będzie international level.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Że przejdziemy na jasną stronę Księżyca. Gdzie jesteśmy dziś, wszyscy widzimy.
Słowenia-Polska 3–0, 9 września 2009

O grach , O walce

„Ja pierwszy zmusiłem poezję do zejścia z Parnasu i dałem muzie tiarę, w której zamiast siedmiu konwencjonalnych strun wprawiono struny ludzkiego serca, poruszane niezliczonymi drganiami duszy i natury.”

Alphonse de Lamartine (1790–1869) polityk francuski

Je suis le premier qui ai fait descendre la poésie du Parnasse, et qui ai donné à ce qu’on nommait la muse, au lieu d’une lyre à sept cordes de convention, les fibres mêmes du cœur de l’homme, touchées et émues par les innombrables frissons de l’âme et de la nature. (fr.)
z przedmowy do Dumań poety z wydania z 1849.
Źródło: Jerzy Adamski, Historia literatury francuskiej. Zarys, Wrocław 1989, s. 117.

O duszy , O naturze , Serce

„Ceny na produkty rolne spadły, a tu dzieciom trzeba dać jeść. Pogorszono sytuację ekonomiczną polskich rodzin, m. in. podniesiono akcyzę więcej płacimy za paliwo, zwiększono opodatkowanie. Tusk mówił, że będzie druga Irlandia, że Polacy będą wracać do kraju i tu pracować, tymczasem jest odwrotnie. Polacy emigrują z kraju w poszukiwaniu pracy. Tak być nie może. Musimy iść do wyborów zjednoczeni i powiedzieć tej władzy dość okradania Polski.”

Alfred Budner (1950) polski rolnik i polityk

o rządach PO w czerwcu 2011.
Źródło: Powiemy temu rządowi NIE!, e-kolo.pl, 13 czerwca 2011 http://e-kolo.pl/news.php?id=2468

O dzieciach , O poszukiwaniu

„Obywatelu ministrze, daliście nam pyszne żarcie.”

Madame Sans-Gene (1753–1835) księżna Gdańska, żona marszałka Lefèbvre'a

do Talleyranda po pewnym obiedzie (mająca plebejskie pochodzenie madame Sans-Gene nigdy nie poprawiła swoich manier i języka)
Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard, Wiek XIX w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12582-9, s. 166.

O historii , O nauczycielach , O wieku

„Każda piosenka Zero Defex trwała jakieś piętnaście do trzydziestu sekund i absolutnie nie dało się ich od siebie odróżnić. Cały ich koncert mieścił się w czasie, który innym zespołom zabierało nastrojenie instrumentów.”

Brad Warner (1964)

Hardcore zen (2010)

O nastroju , O czasie

„Dajmy Polsce tyle, ile się da wziąć.”

Ryszard Legutko (1949) filozof polski, działacz polityczny

Źródło: wywiad, 2009 http://www.wywiady.gazeta-info.pl/index.php?id=wywiadyWyswietl&n=12

„W umyśle nowoczesnego człowieka zrodziło się nowe pytanie, pytanie, czy warto żyć… Nie można dać na nie rozumnej odpowiedzi, bo pytanie jest nierozumne.”

Erich Fromm (1900–1980) amerykański filozof, psycholog i psychoanalityk

Pytanie

„Ideałem byłoby wynajęcie jakiegoś mieszkania, gdzie nikt nie poprosi o kaucję, ani o pieniądze z góry. Coś, co dałoby mi czas zarobić na utrzymanie. Mało to realne, ale nie stawiam mieszkaniu żadnych warunków. Może być byle gdzie, może być przed remontem, może być przed brakiem remontu. Nie mogą państwo nikomu go wynająć? Świetnie. Właśnie takiego mieszkania szukam. Gdzie spotykają się dwie desperacje, tam może dojść do porozumienia.”

Maciej Rajk (1984)

Miłość i inne pajęczyny (2009)

O pieniądzach , O czasie

„Natura bezinteresownie dała człowiekowi największy i bezcenny skarb – zdrowie. Jedyne, czego zażądała w zamian, to życia według jej praw.”

Michał Tombak (1953) rosyjski nauczyciel chemii i biologii oraz polski autor

Źródło: dziennikwschodni.pl http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20080126/ZDROWIE/636345640

O zdrowiu , O naturze

„Trapeza tes pisteos to po grecku bank kredytowy.(…) Pistis – wiara to po prostu kredyt, jakim cieszymy się u Boga i którym słowo Boże cieszy się u nas od chwili, gdy w nie uwierzymy. To dlatego Paweł może powiedzieć w słynnej definicji, że „wiara jest poręką tych dóbr, których się nie spodziewamy” – sprawia ona, że rzeczywistych kształtów nabiera to, co jeszcze nie istnieje, lecz w co wierzymy, w czym pokładamy nadzieję, na co daliśmy nasz kredyt i nasze słowo. Coś takiego jak przyszłość istnieje w takiej mierze, w jakiej udaje nam się poręczyć za to naszą wiarą, urzeczywistniając nasze nadzieje.”

Giorgio Agamben (1942) włoski filozof

Źródło: Posępni bankierzy kradną naszą przyszłość, przeł. Ewa Górniak-Morgan, „Gazeta Wyborcza”, 31 marca–1 kwietnia 2012.

O Bogu , O wierze , O przyszłości

„Bracia! Jesteście z tego samego ludu co i my. Zabijacie waszych braci wieśniaków. Człowiek może dać wam rozkaz do zabijania, ale więcej musi znaczyć dla Was prawo Boże, które mówi: „Nie zabijaj!”. Żołnierz nie jest zobowiązany do posłuszeństwa wobec prawa, które jest sprzeczne z prawem Bożym!”

Oscar Romero (1917–1980) salwadorski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Artur Domosławski, Święty pęknięty, „Polityka” nr 14 (3003), 1–7 kwietnia 2015, s. 65.

O Bogu , O ludziach

„Oglądając dużo filmów, odkryłem także sporą ilość przenikań między rozmaitymi artystami, co z kolei mnie uwolniło i pozwoliło zrozumieć, że w naszym pięknym kraju, który praktycznie został pominięty przez postmodernizm, żyjemy w iluzji kina w rozumieniu autorskiego wykwitu, pojedynczego olśnienia zdarzającego się danemu artyście jeden, jedyny raz. Tymczasem kino, w którym wydarzyło się niemal wszystko, żywi się już same sobą (…).”

Łukasz Barczyk (1974) polski reżyser, scenarzysta, producent, pedagog, aktor, montażysta

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50479

„Potem nastąpiła scena mojego biczowania. Nie zasłużyłem na nie. O świcie ogoliłem się, później dałem się ubiczować. Nie pamiętam nic oprócz tego, że w pewnym momencie – chyba wtedy, gdy najbardziej wczułem się w rolę – lewy reflektor eksplodował i moje oczy zasnuła gęsta mgła. Ten łobuz statysta, co robił za oprawcę, chociaż zapłaciłem mu słono, żeby nie bił mnie zbyt mocno, tzn. w żadnym razie zgodnie ze scenariuszem, w którym pisało „ze wszystkich sił”, nie tylko okładał mnie, ile wlazło, ale wręcz z nienawiścią, toteż rozszarpał mi plecy trzydzieści trzy razy, czego nie ma nawet w Biblii. Odtąd jednak będzie, jeśli film się ukaże.”

Răzvan Petrescu (1956)

W roli Jezusa

„Działający wchodzi w konflikt wewnętrzny wtedy, gdy uznaje za bezwarunkowo obowiązujące jakieś dwie – albo I więcej – reguły, które ze sobą pogodzić się nie dadzą. (…) Moralność musi być moralnością wierności, wierności względem tego co pojmujemy jako dobre i najlepsze.”

Władysław Tatarkiewicz (1886–1980) filozof polski

O bezwzględności dobra

O morzu

„Jakub właśnie wdrapywał się na konia gdy nadszedł posterunkowy Birski.
– Witam obywatela.
– Szacunek.
– Wybieramy się gdzieś na koniku?
– A co?
– Chuchnijcie obywatelu.
– Jakub chuchnął a czterdziestu rozbójników dało odczuć swoją obecność. (…)
– A wiecie, co grozi za kierowanie po pijanemu?
-A czym ja kieruje? – zdziwił się Jakub.
Gliniarz zmieszał się lekko.
– A koniem sterujecie. Stwarzacie zagrożenia drodze.
– E tam. Koń sam jedzie, jest taki mądry, że nie trzeba nim kierować. Mało to razy mnie zawiózł do domu…
– Wy się Wędrowycz doigracie. Ponoć znowu chcieliście kupować drut na sidła?
– A widział ty kiedyś sidła w życiu? Drut mi jest mi potrzebny do chmielu.
– Wy nie zajmujecie się uprawa chmielu.
– Może mam zamiar, mogę was nawet sądownie zaskarżyć o blokowanie inicjatywy gospodarczej (…).”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O domu , Koń

„Hej, dziewczęta, posłuchajcie tego! Halo, czy to rada ministrów? Dajcie mi tu prezydenta [Pedro] Ramireza… Halo, panie prezydencie. Tu Eva Duarte… Tak, z rozkoszą zjem z panem obiad jutro wieczorem. O dziesiątej… Dobrze. Na razie… Chau, Pedro.”

Eva Perón (1919–1952) argentyńska działaczka związkowa, żona gen. Perona

w lipcu 1943 Eva zaszokowała swych kolegów w sali prób Radio Belgrano demonstrując im, jakie wpływy daje jej sława; zadzwoniła do Pedro Ramireza i rozmawiała z nim słowami podanymi wyżej.
Źródło: Nigel Cawthorne, Życie erotyczne wielkich dyktatorów, tłum. Zofia Domaniewska, wyd. Puls, ISBN 1859170676, s. 149.

O życiu

„Myślę, że to jest strategia ministra Sikorskiego – uderzać agresją, haniebnymi pomówieniami, jak to wypowiedziane w Londynie, fałszywymi albo nie całkiem prawdziwymi wnioskami z różnych oficjalnych orzeczeń, raportów czy wyroków, aby pobudzić opozycję i dużą część społeczeństwa do złości, desperacji, gniewu. Dlatego proponowałbym wyciągnąć taki wniosek: nie dajmy się sprowokować!”

Andrzej Nowak (historyk) (1960) polski historyk

Źródło: Uderza ze strachu przed odpowiedzialnością, naszdziennik.pl, 30 lipca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110730&typ=my&id=my11.txt

O strachu , O myślach , O myśleniu

„Jest w północnych krainach wyspa, która nazywa się Skandan, (…) gdzie mieszka wiele ludów. Wśród nich był niewielki lud zwany Winnilami. I była z nimi niewiasta imieniem Gambara i miała dwóch synów, imię jednego Ibor, a imię drugiego Agio; ci z matką swoją Gambarą dzierżyli przywództwo nad Winnilami. Ruszyli się zatem wodzowie Wandalów, to jest Ambri i Assi z wojskiem swoim, i mówili do Winnilów: „Albo płaćcie nam dań, albo przygotujcie się do bitwy i bijcie z nami”. Wtedy odpowiedzieli Ibor i Agio z matką swoją Gambarą: „Lepiej nam przygotować się do bitwy niż płacić Wandalom”. Wtedy Ambri i Assi, to jest wodzowie Wandalów, poprosili Wotana [Odyna, boga wojowników], aby dał im zwycięstwo nad Winnilami. Odpowiedział Wotan, mówiąc: „Których pierwszych ujrzę o wschodzie słońca, tym dam zwycięstwo”. W tym samym czasie Gambara z dwoma synami swoimi, to jest Iborem i Agio, którzy byli przywódcami Winnilów, poprosili Freję, małżonkę Wotana, żeby była przychylna Winnilom. Wtedy Freja dała im radę, aby o wschodzie słońca przybyli Winnilowie oraz ich żony z włosami rozpuszczonymi wokół twarzy na podobieństwo brody, i aby tak przybyły ze swoimi mężami. Wtedy, gdy zabłysło wschodzące słońce, obróciła Freja, małżonka Wotana, łóżko, w którym spoczywał jej mąż, i skierowała jego twarz ku wschodowi, i zbudziła go. A on, spoglądając, ujrzał Winnilów i ich żony z włosami rozpuszczonymi wokół twarzy, i rzekł: „Kim są ci długobrodzi?”. I rzekła Freja do Wotana: „Tak jak dałeś im imię, daj im też zwycięstwo.””

Grimoald I (615–657)

I dał im zwycięstwo, aby gdziekolwiek postanowią walczyć, zwyciężali. Od tej pory Winnilowie zwani są Longobardami.
longobardzki mit zapisany na podstawie tradycji ustnej w prologu Edyktu Grimoalda (668), i w późniejszym Edykcie Liutpranda (735).
Źródło: Origo gentis Langobardorum, cyt. za: Karol Modzelewski, Barbarzyńska Europa, wyd. Iskry, Warszawa 2004, s. 62–63.

O Bogu , O ludziach , O matce , O czasie

„W 307 r. Konstantyn zawarł małżeństwo z Faustą, córką Maksymiana, niegdyś cesarza u boku Dioklecjana. Dała mu ona trzech synów. W 326 r. miała miejsce niejasna tragedia na dworze: Konstantyn nakazał stracić Kryspusa (swojego najstarszego syna), a następnie Faustę. Pozostali członkowie rozrośniętej rodziny Konstantyna zachowywali wobec niego niezmienną lojalność.”

Konstantyn I Wielki (274–337) cesarz rzymski od 306 roku

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Konstantynie

O małżeństwie

„4 października i my wyszłyśmy z Warszawy. Na Placu Narutowicza widziałyśmy powstańców idących do niewoli. Hitler ogłosił, że będą traktowani jako wojskowi, według konwencji międzynarodowej, a nie jak zamierzał – jako bandyci. Pójdą więc do obozów wojskowych. Gdy przechodziłyśmy, chłopcy nas otoczyli. Podeszłyśmy do szeregów, wyciągnęłyśmy resztki medalików i rozdałyśmy komu się dało. Nie wiedziałyśmy czy można, tylu było dokoła Niemców, ale oni przybiegali i wszystko co miałyśmy rozdzieliłyśmy między nich. Ciągle rozdawałyśmy Matkę Bożą Jasnogórską i tak zostało do dzisiejszego dnia. To było nasze zadanie i nasz plan: Weźmiemy Jej Oblicze i pójdziemy do powstania. Temu byłyśmy wierne do końca.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z powstania warszawskiego, Wydawnictwo im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Soli Deo”, Warszawa 2004, ISBN 83-88202-25-1, s. 129

O matce , O wspomnieniach

„Zabierzcie mi gitarę
Lub dajcie mi po pysku,
Zabierzcie mi gitarę,
Koniec teledysku!”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

Źródło: Zabierzcie mi gitarę

„Ziemia bez granic jak gładkie niebo,
Lśniące skiby mkną pod horyzont.
Już dano upust radosnym śpiewom,
Pola przemierza spółdzielczy traktor.(…)
Kiedy rozwiany zachód słońca
za bór zielony zapada –
Na żniwa młode i syte
czekają niespokojne kombajny.”

Bolesław Lubosz (1928–2001) poeta polski

Źródło: Na wiosnę, „Życie Literackie” 1951, nr 3 (4 marca), s. 6 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14094

O życiu , O wiośnie , O czekaniu

„Dać Polsce Śląsk to tak, jak dać małpie zegarek. No i po 80 latach widać, że małpa zegarek zepsuła.”

Jerzy Gorzelik (1971)

Źródło: Zegarek z napędem autonomicznym, „Rzeczpospolita”, 24 maja 2008 http://www.rp.pl/artykul/138481.html

„Naiwne są feministki sądzące, że matriarchat dałby władzę młodym, aktywnym kobietom. Matriarchat to bezlitosna tyrania starych bab. Wiedzących wszystko najlepiej, nieznających dyskrecji ani taktu, wtykających we wszystko swoje wścibskie nosy i uwielbiających rządzić.”

Jarosław Grzędowicz (1965) polski pisarz

Księga jesiennych demonów

O kobietach

„Praca tylko może dać skrzydła natchnieniu.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O myśleniu

„Życie dawno mnie nauczyło,
że muzyka i poezja
są czymś najpiękniejszym na świecie,
co życie mogło nam dać.
Oprócz miłości oczywiście.”

Jaroslav Seifert (1901–1986) poeta czeski, noblista

Źródło: Być poetą

O życiu , O muzyce

„Należy mnożyć wzruszenia, nie zamykać się w jednym życiu, w jednym ciele: uczynić, by dusza dała gościnę wielu duszom.”

André Gide (1869–1951) prozaik francuski

Źródło: Myśli o człowieku, Wydawnictwo Europa, 2004

O duszy , O myślach , O myśleniu

„Powiedz ktoś ty? Gdzie twój kraj? Ziom, sekunda,
mój kraj to mnie zmusił, żebym znów ogarniał funta.
Ja chcę lepszego jutra, gdy skończę studia, pracy.
Nie księdza z limuzyny, co wpierdala wypłaty.
(…)
Życie zbyt krótkie by płakać nad sobą,
mówi to ksiądz proboszcz i jest klasę obok.
E, czujesz wrogość, następna będzie przemoc,
a jeśli nie dasz księdzu, to nie pójdziesz do niebios
(…)
Co jest durnie, bezrobocie spada głąby,
bo wszyscy młodzi dawno skumali, gdzie jest Londyn.
Mam swoje poglądy, które ogarnąć nie łatwo.
Zabrać to państwo tym skłóconym dziadkom.
Nie chcę słuchać Beger, to wasz kolejny patent?
Zamiast uleczyć państwo wyleczcie se prostatę.
Mam dwadzieścia sześć lat, dwadzieścia sześć was widzę
tydzień w tydzień i jakoś chujowo wam idzie.
Poznaj dewizę, tu smak władzy przekleństwem,
chuj mi z twojej gaży, ty daj mi pracę w moim mieście.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

Źródło: Daj mi pracę z płyty HollyŁódź

O życiu , O wrogości , O studiach , O płaczu

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem oﬁaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej oﬁary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach oﬁarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Obraz , O życiu , O pieniądzach , O dzieciach

„Musicie mówić – nie dasz, to nie, Pan Bóg pomoże komu innemu, nie tobie.”

Edir Macedo (1945)

Źródło: Maciej Stasiński, Aleksandra Szyłło, Bóg wysyła SMS-y http://wyborcza.pl/1,76842,11450764,Bog_wysyla_SMS_y.html?as=1&startsz=x, wyborcza.pl, 30 marca 2012.

O Bogu

„Opowiadający zazwyczaj potrafi wszystko dobrze wytłumaczyć i zarazem wytłumaczyć siebie, opowiadać to to samo co przekonywać lub wykazywać, albo pozyskiwać zrozumienie, w ten sposób wszystko może stać się zrozumiałe, nawet największe podłości, i wszystko może być przebaczone, jeśli jest cokolwiek do przebaczenia, wszystko puszczone płazem czy oswojone, a nawet obdarzone współczuciem, stało się, trudno, i trzeba nauczyć się z tym żyć, jeśli już wiemy, że się stało, i usadowić to gdzieś w naszej świadomości i w naszej pamięci, tak by dało nam dalej żyć, pomimo tego że się stało i mimo tego że o tym wiemy. Właśnie dlatego to, co się zdarzyło, nie jest nigdy tak groźne jak obawy i hipotezy, domysły i wyobrażenia, i senne koszmary, o które wcale nie wzbogacamy naszego poznania, lecz już doznawszy tych przeżyć czy też jak najszybciej je przemyślawszy, odsuwamy je i spychamy, w rezultacie wciąż nas przerażają w odróżnieniu od zdarzeń, które tracą na wadze same przez się, to znaczy, właśnie dlatego, że są zdarzeniami, bo rozumujemy następująco: wobec tego, że to się stało i wiem o tym, i jest to nieodwracalne, to powinienem sobie to wytłumaczyć i oswoić się z tym lub też postarać się, by ktoś mi to wytłumaczył, a najlepiej byłoby, gdyby opowiedziała mi to osoba, która się tego podjęła, bo ona wie. Szkopuł w tym, że osoba ta, już opowiadając, może wkraść się w łaski. Siła przedstawiania, jak sądzę: dlatego są oskarżeni, dlatego są wrogowie, których się morduje albo dokonuje się na nich egzekucji, albo linczuje, nie dopuszczając, by powiedzieli choćby jedno słowo – dlatego istnieją przyjaciele, których skazuje się na wygnanie i mówi się im: „Nie znam cię”, albo nie odpowiada się na ich listy – żeby nie mogli się usprawiedliwiać i nie wkradli się nagle w łaski, mówiąc o mnie, wyłącznie mnie szkalują, więc lepiej, żeby nie mówili, choć milcząc nie stają w mojej obronie.”

Javier Marías (1951) hiszpański pisarz

Jutro, w czas bitwy, o mnie myśl

O przebaczeniu , O zrozumieniu , O sile

„Wydaje mi się, że nie ma nic gorszego niż dać się uśpić, ogłupić nagrodami, którego nie mają większego znaczenia poza wymiarem finansowym. Mówię konkretnie o festiwalu filmowym w Gdyni. Nie chciałbym jechać po jego organizatorach, czy po samej imprezie – kiedyś, jak byłem debiutantem, tak robiłem. Dzisiaj wydaje mi się to śmieszne, bo przecież sam zgłaszam tam filmy. I odczuwam pewną perwersyjną przyjemność z bycia w Gdyni.”

Przemysław Wojcieszek (1974) polski reżyser filmowy i teatralny

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=67023

O przyjemności

„Żadne tzw. problemy ludzkie nie dadzą się rozwiązać. One są tylko po to, aby je przeżyć. A to właśnie jest najtrudniejsze.”

Anna Kamieńska (1920–1986)

Notatnik 1973–1979

„Błagam Państwa, żebyśmy robili wszystko co możemy i powinniśmy, a może więcej, aby nie dać wyprowadzić Polski z Europy.(…) Jeszcze raz proszę wszystkich adwokatów w Polsce, abyśmy bardzo dbali o to, także poprzez Wasze dobre kontakty z adwokatami w innych państwach unijnych, o to, aby Polska nie była wschodnią Europą.”

Andrzej Rzepliński (1949) polski prawnik

do uczestników XII Krajowego Zjazdu Adwokatury w Krakowie.
Źródło: Owacja adwokatów dla Rzeplińskiego. Ten apeluje, by nie wyprowadzać Polski z Europy http://niezalezna.pl/89750-owacja-adwokatow-dla-rzeplinskiego-ten-apeluje-nie-wyprowadzac-polski-z-europy, niezależna.pl, 25 listopada 2016.

„Trener w takiej sytuacji musi dać krok do tyłu i musi, jak to się mówi w naszym zawodzie, trawić żelazne łyżki w żołądku.”

Jacek Gmoch (1939) polski trener piłkarski

komentując w TVP mecze mistrzostw Europy w piłce nożnej w Portugalii w 2004.

„Dajcie mi go na jedną noc, a przyzna się, że jest królem Anglii.”

Ławrientij Beria (1899–1953) radziecki działacz komunistyczny, szef NKWD

jedno z ulubionych powiedzonek podkreślających skuteczność stosowanych przez szefa NKWD metod śledczych.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

O nocy

„Stalin poleca zburzyć największy obiekt sakralny Moskwy. Dajmy na chwilę pole naszej wyobraźni. Jest rok 1931. Wyobraźmy sobie, że Mussolini, który w tym czasie rządzi Włochami, poleca zburzyć w Rzymie Bazylikę Świętego Piotra. Wyobraźmy sobie, że Paul Doumer, który jest w tym czasie prezydentem Francji poleca zburzyć w Paryżu Katedrę Notre Dame. Wyobraźmy sobie, że Marszałek Piłsudski poleca zburzyć w Częstochowie Klasztor Jasnogórski. (…) Czy możemy sobie coś takiego wyobrazić? (…) Nie.
A co o tym mówią mieszkańcy Moskwy (jest ich w tym czasie trzy miliony)? Przecież burzą ich Bazylikę Świętego Piotra, ich Katedrę Notre Dame, ich Klasztor Jasnogórski.
Co mówią?
Nic nie mówią.”

Ryszard Kapuściński książka Imperium

o zburzeniu Świątyni Chrystusa Zbawiciela.
Imperium

O czasie

„Jezus: Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.
Piłat: Cóż to jest prawda?”

Poncjusz Piłat (-12–38 p. n. e.) piąty prefekt rzymskiej prowincji Judea w latach 26-36

Źródło: J 18:37–38.

O prawdzie , O świecie

„To, co jako żołnierz mogłem dać z siebie najlepszego: wierność i posłuszeństwo, zostało wykorzystane do celów, których nie mogłem znać.”

Wilhelm Keitel (1882–1946) niemiecki feldmarszałek

na procesie norymberskim.
Źródło: Bogusław Wołoszański, Ten okrutny wiek, op. cit., s. 246.

O wieku , O wierności

„Cóż wżdy za pożytek ma Król J. M. z tak wielu kłopotów, które zażył z narodem ruskim. Ten pożytek ma, że jest nas słowiańskich narodów różnych ośmnaście. Ci wszyscy składali swobody swej ratunek na królach polskich, ci wszyscy rozumieli, że naród polski miał ich z ciężkiego pogańskiego (tj. tureckiego w Słowiańszczyźnie południowej) jarzma wyswobodzić. Ci wszyscy na każdą potrzebę króla i narodu polskiego gardła swe dać byli gotowi. A teraz jako krzywdę poczęto czynić narodowi ruskiemu, są nam głównymi nieprzyjaciółmi. Teraz wolą pomrzeć sami na wojnie, żony i dzieci popalić, jako w Smoleńsku uczynili (w czasie oblężenia r. 1611), niżby mieli do zgody jakiejś przyjść z nami krwią swoją. A co jest przeszkodą do uspokojenia Moskwy? Jeno ruska wiara…”

Jan Szczęsny Herburt (1567–1616) polski pisarz i dyplomata, sekretarz królewski

Źródło: Zdanie o narodzie ruskim

O wojnie , O dzieciach , O wierze , O czasie

„Ucz się ode mnie obracać nic w coś.
Albo dalej siedź na dupie i biedną mamę proś,
żeby dała ci na szlugi. Dość!”

Sokół (raper) (1977) polski raper

Źródło: Najstarsia vlasnost grupy Kontrafakt

„Podobną sytuację miałem już po ogłoszeniu kapitulacji [powstania warszawskiego]. Byłem wtedy na Żoliborzu i miałem kwaterę w mieszkaniu porucznika „Tytusa” z AK.(…) „Tytus” zaproponował, że da mi akowskie papiery, żebym mógł wydostać się z Warszawy, idąc do niewoli razem z jego oddziałem. Zapytałem go wtedy: – Ale czy możesz zagwarantować, że żaden z twoich ludzi mnie nie wyda? Mówi: Przecież będziesz miał legitymację AK. Sprecyzowałem, że chodzi mi o to, czy nikt nie wskaże mnie jako Żyda. Wtedy przyznał, że takiej gwarancji dać nie może. Więc zostałem na tym Żoliborzu.
Nikt mi jednak nie powiedział w powstaniu „ty żydziaku” czy coś w tym rodzaju. Nikt.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Źródło: s. 92.

O ludziach

„Kołtun pod rękę bierze kołtuna:
– Wódki na kredyt nie chce dać sklep!
– Żydokomuna! Żydokomuna!
Huzia panowie! Kija – i w łeb!”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Żydokomuna (1937)

„Żaden twórca nowych ideałów i nowej nauki życia nie został tak pokrzywdzony jak ten, któremu dano imię Boga.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

Źródło: Rzeczpospolita przyjaciół: wybór pism społecznych i politycznych, red. Damian Kalbarczyk, wyd. Pax, 1986, s. 27 http://books.google.pl/books?id=SllLAAAAMAAJ&q=%22%C5%BBaden+tw%C3%B3rca+nowych+idea%C5%82%C3%B3w+i+nowej+nauki+%C5%BCycia+nie+zosta%C5%82+tak+pokrzywdzony+jak+ten,+kt%C3%B3remu+dano+imi%C4%99+Boga.%22&dq=%22%C5%BBaden+tw%C3%B3rca+nowych+idea%C5%82%C3%B3w+i+nowej+nauki+%C5%BCycia+nie+zosta%C5%82+tak+pokrzywdzony+jak+ten,+kt%C3%B3remu+dano+imi%C4%99+Boga.%22&hl=pl&ei=fk9dTee6JYqKhQfFhs2qCA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCgQ6AEwAA

O Bogu , O nauce