Cytaty na temat zniesienie
strona 3

Étienne de La Boétie Fotografia
Małgorzata Kalicińska Fotografia
Kazimierz Czapiński Fotografia
Rozalia Celakówna Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Katarzyna Michalak Fotografia
James Frey Fotografia
Jim Carrey Fotografia

„Powiedziałem sobie, że zrobię wszystko, aby stracić dziewictwo przed szesnastymi urodzinami. To był mój najważniejszy cel w życiu. No i umówiłem się na randkę. Przyszedłem w poliestrowym garniturze, z wielkim bukietem kwiatów. A dziewczyna wita mnie w dżinsach! Przez całą noc czułem się jak idiota. Kto wie, może rzeczywiście jestem dziwakiem? (…) Wyszczerzyłem zęby i zniosłem to jakoś. Poszliśmy chyba na spacer (…) Zawsze na randkach przydarzały mi się dziwne rzeczy. Któregoś wieczoru dziewczyna zaprosiła mnie do siebie, no i po drodze strasznie zachciało mi się, hm, do łazienki. No, ale na dworze raczej trudno o łazienkę. Postanowiłem więc wejść pod most i tam zrobić co trzeba. No i w trakcie wszystkiego pojawił się jakiś facet. „Co ty tu robisz?” – zaczął pytać. Kiedy zorientował się, co jest grane, zaczął się ze mnie strasznie nabijać. Skląłem go wtedy naprawdę potwornie, używając najmocniejszych słów, jakie tylko znałem. No i dobrze, facet sobie poszedł, a ja ruszyłem w dalszą drogę. Gdy wreszcie dotarłem na miejsce, dziewczyna otwiera drzwi, patrzę – a za nią stoi ten gość z mostu. Okazało się, że to jej brat. Takie historie zdarzają mi się bez przerwy.”

Jim Carrey (1962) aktor kanadyjski

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Chciałbym wyskoczyć z ekranu. Rozmowa z Jimem Carreyem, stopklatka. pl, 12 kwietnia 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=8217, tłum. Krzysztof Lipka-Chudzik

Charles Bukowski Fotografia
Mitsuo Fuchida Fotografia

„Pod moim bezpośrednim dowództwem było 49 bombowców horyzontalnych. Mniej więcej 500 metrów z prawej i trochę poniżej mojego samolotu leciało 40 samolotów torpedowych. W tej samej odległości z lewej, ale o 200 metrów nade mnę leciało 51 bombowców nurkujących. 43 myśliwce osłaniały formację. Trzy pierwsze grupy dowodzone były przez kapitanów Muratę, Takahashi i Itaya. Lecieliśmy przez gęste chmury rozciągające się na wysokości 2000 metrów, czasem ponad nimi. Dzień wstawał i obłoki pod nami poczęły stopniowo rozjaśniać się, gdy na wschodzie pojawiło się błyszczące słońce. Otworzyłem owiewkę kokpitu i popatrzyłem na wielki szyk samolotów. Ich skrzydła lśniły w jasnym, porannym świetle słonecznym. Szybkościomierz wskazywał 125 węzłów – pomagał nam wiatr popychający nas z tyłu. O 7.00 wyliczyłem, że powinniśmy osiągnąć Oahu w niespełna godzinę, jednak lecąc ponad chmurami nie widzieliśmy powierzchni morza, nie mieliśmy też możliwości sprawdzenia, na ile wiatr zniósł nas z kursu. Włączyłem antenę kierunkową, nastawiając ją na radiostację Honolulu i wkrótce złapałem jakąś lekką muzykę. Obracając antenę odnalazłem dokładny kierunek, z którego nadchodziła emisja i skorygowałem nasz kurs o pięć stopni. Nastawiając precyzerem radioodbiornik usłyszałem razem z muzyką coś, co wydawało mi się komunikatem meteo. Wstrzymując oddech pokręciłem gałką i wsłuchiwałem się w głos. I wtedy usłyszałem po raz drugi: „Przeciętne częściowe zachmurzenie, z chmurami przeważnie nad górami. Podstawa chmur 3500 stóp. Widzialność dobra. Wiatr północny, 10 węzłów.””

Mitsuo Fuchida (1902–1976)

To była pierwsza i nie ostatnia chwila mej nieopisywalnej radości tego dnia. Warunki były wymarzone do ataku powietrznego, a zwłaszcza naszego.
ciąg dalszy powojennych wspomnień Fuchidy na temat jego udziału w nalocie na Pearl Harbor.
Źródło: Z. Flisowski, Burza nad Pacyfikiem cz. 1, s. 97–98

Thomas Wolsey Fotografia
Algernon Charles Swinburne Fotografia
Ignacy Antiocheński Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Woody Allen Fotografia

„Wszystkie najważniejsze dzieła filozofów sprowadzają się do wniosku, że rzeczywistość jest nie do zniesienia. Dlatego od dziecka próbowałem od niej uciec…”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Źródło: Paweł T. Felis, Woody Allen: Rzeczywistość jest nie do zniesienia http://wyborcza.pl/1,75475,9227906,Woody_Allen__Rzeczywistosc_jest_nie_do_zniesienia.html?utm_source=RSS_aol&utm_medium=RSS&utm_campaign=6481029, „Gazeta Wyborcza”, 10 marca 2011

Aniela Salawa Fotografia

„Za różane miej te blizny,
Coś dla miłej zniósł ojczyzny.”

Jan Jurkowski (1580–1639)

Źródło: Tragedya o polskim Scylurusie..., 1604, w: Jan Radwański, Część mądrości ksiąg polskich, wyd. „Czas”, Kraków 1857, str. 99 http://books.google.pl/books?id=yAwJAAAAQAAJ&pg=PA99&dq=%27%27Za+r%C3%B3%C5%BCane+miej+te+blizny,%27%27&hl=pl&ei=dnyYTfGZI8aL4QaU3eXUAQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CDsQ6AEwAQ#v=onepage&q&f=false

Stéphane Bern Fotografia

„Francja nigddy się nie pozbierała po zniesieniu monarchii. Anglia dla nas to jakby monarchia zastępcza.”

o zainteresowaniu Francuzów narodzinami Royal Baby II
Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 11, 29 maja-11 czerwca 2015, s. 82.

Laura Bush Fotografia

„Pamiętam, że wydawało mi się, że na szkołę ktoś zarzucił koc, który stłumił zwykłe dźwięki: skrzypienie krzeseł i szmer rozmów w klasach. Ludzie płakali. Ogarnęło nas przerażenie (…) prawie niemożliwe do zniesienia.”

Laura Bush (1946) żona 43. prezydenta USA

wspominając reakcje na zamach na Johna F. Kennedy'ego w 1963, gdy była uczennicą ostatniej klasy w Robert E. Lee High School w rodzinnym miasteczku Midland w Teksasie.
Źródło: John B. Roberts II, Ranking pierwszych dam, op. cit., s. 298.

Clementine Churchill Fotografia
Clive Staples Lewis Fotografia
Julia Child Fotografia
Filip Bajon Fotografia
Charles Bukowski Fotografia
Józef Ignacy Kraszewski Fotografia
Zbigniew Herbert Fotografia
Anna Fotyga Fotografia
Jan Suzin Fotografia

„Pierwszym filmem była „Ziemia” Ołeksandra Dowżenki. Popełniłem fatalny błąd, bo wydawało mi się, że trzeba te napisy podgrywać. Nic błędniejszego! W ten sposób nawet najlepszy film jest nie do zniesienia. Na drugi dzień odebrałem zasłużoną rugę i potem wszystko poszło już gładko”

Jan Suzin (1930–2012) polski prezenter telewizyjny

Źródło: Dlaczego Polacy kochają, gdy na filmach gadają, tvp.info.pl, 2012 http://www.tvp.info/8684845/dlaczego-polacy-kochaja-gdy-na-filmach-gadaja

Hans von Seeckt Fotografia

„Istnienie Polski jest nie do zniesienia, jako sprzeczne z warunkami życia Niemiec. Polska musi zniknąć i zniknie.”

Hans von Seeckt (1866–1936)

w dniu 11 września 1922 w liście do Ulricha Brockdorffa-Rantzaua, niemieckiego dyplomaty i ministra
Źródło: Martin Broszat, 200 Jahre deutche Polenpolitik, Monachium 1963

Gabriela Kownacka Fotografia
Charles Taze Russell Fotografia
Liza Minnelli Fotografia

„Kiedy gubisz swoje miejsce w życiu, nie możesz znieść samotności. Nawet przez sekundę!”

Liza Minnelli (1946) aktorka i piosenkarka amerykańska

Źródło: Tomasz Raczek, Karuzela z Madonnami. 57 bardzo zakręconych kobiet, Instytut Wydawniczy Latarnik, Michałów-Grabina 2003, ISBN 8391789136, s. 259.

Krzysztof Niewrzęda Fotografia
Charlotte Link Fotografia
Winston Churchill Fotografia
Fryderyk Engels Fotografia
Ryszard Białous Fotografia
Marie von Ebner-Eschenbach Fotografia
Andrzej Friszke Fotografia
Mario Vargas Llosa Fotografia
Steven Erikson Fotografia
Louis-Ferdinand Céline Fotografia
Zygmunt Freud Fotografia

„Jakże niewdzięczne, w ogóle jak krótkowzroczne jest dążenie do zniesienia kultury!”

Zygmunt Freud (1856–1939) austriacki neurolog i psychiatra

Przyszłość pewnego złudzenia (1927)

Feliks Koneczny Fotografia
Marek Hłasko Fotografia
Mariusz Bonaszewski Fotografia
Fannie Flagg Fotografia
Karol Modzelewski Fotografia
Errico Malatesta Fotografia
Robert Sheckley Fotografia
Paul Landers Fotografia
Seneka Młodszy Fotografia

„Próg możliwości
Łatwo żonę przez próg wnieść,
Lecz ją w domu ciężko znieść!”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Manifest erotyczny. Trzy stany. Momenty! Fraszki, Kraków 2003

Mike Dirnt Fotografia
Szalom Asz Fotografia

„(…) dla swego Boga Żydzi byli gotowi znieść wszystkie obelgi i wszystkie upokorzenia.”

Szalom Asz (1880–1957) żydowski pisarz

Mąż z Nazaretu
Źródło: s. 87

Zygmunt Freud Fotografia

„Najśmieszniej jest na gwarach, za którymi nie przepadam, ale uwielbiam ich atmosferę. Gwary to bardzo ciężka praca i gdyby nie ta specyficzna atmosfera, ciężki byłoby to znieść.”

Jan Aleksandrowicz (1980) polski aktor

o dubbingu, gwary oznaczają wiele głosów.
Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/aleksandrowiczjan/

Dennis Lehane Fotografia
Adam Michnik Fotografia
Tomasz Schimscheiner Fotografia
Marcel Lefebvre Fotografia
Franz Stangl Fotografia
Sajat-Nowa Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
Olivier Besancenot Fotografia
Nora Roberts Fotografia
José Luis Sampedro Fotografia

„Wyobraża sobie pani, jakie potworne musi być życie przez miliony lat? Nie do zniesienia!”

José Luis Sampedro (1917–2013)

Źródło: Aleksandra Lipczak, Nadchodzi nowy, lepszy świat, wyborcza.pl, 18 kwietnia 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,126176,11567387,Nadchodzi_nowy__lepszy_swiat.html

Arthur Rimbaud Fotografia
Neal Stephenson Fotografia
Małgorzata Szewczyk Fotografia

„Pan Jezus nas doświadcza różnymi sposobami: to niedostatkiem, to zniechęceniem, ale skoro to wszystko z pomocą Bożą zniesiemy, potem dobrze; chociaż to prawda, że i potem nie bez krzyżyków, ale jakoś nawyka się do nich, bo gdzie ma być większa chwała Boża, tam też i trudności większe.”

Małgorzata Szewczyk (1828–1905) polska zakonnica, błogosławiona katolicka

zalecenia dla Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej (serafitek).
Źródło: Z pism bł. Małgorzaty Szewczyk (Tygodnik Rodzin Katolickich „Źródło”) http://www.zrodlo.krakow.pl/rocznik-2013/numer-23-2013-specjalny/z-pism-bl-matki-malgorzaty-szewczyk/

Antoine de Saint-Exupéry Fotografia
Janusz Wojciechowski Fotografia
Stephen King Fotografia

„Nie należy wierzyć, że istnieją granice grozy, którą zdolny jest przyjąć ludzki umysł. Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, iż w miarę jak ciemność staje się coraz głębsza, głębia owa zaczyna rosnąć wykładniczo – i choć nie chcemy tego przyznać, to doświadczenie podpowiada nam, iż kiedy koszmar staje się dość czarny, groza zaczyna rodzić grozę, a jedno przypadkowe zło płodzi następne, często rozmyślne złe czyny, póki w końcu wszystko nie pochłonie ciemność. Najstraszniejszym zaś pytaniem pozostaje to, ile dokładnie grozy może znieść ludzki umysł i wciąż zachować niezłomną, nieugiętą łączność z rzeczywistością… W pewnym momencie wszystko staje się zabawne. Możliwe, że w tej właśnie chwili nasze zdrowie umysłowe zaczyna albo ratować się przed upadkiem, albo też załamywać i pękać. To moment, gdy człowiekowi wraca poczucie humoru.”

It’s probably wrong to believe there can be any limit to the horror which the human mind can experience. On the contrary, it seems that some exponential effect begins to obtain as deeper and deeper darkness falls – as little as one may like to support the idea that when the nightmare grows black enough, horror spawns horror, one coincidental evil begets other, often more deliberate evils, until finally blackness seems to cover everything. And the most terrifying question of all may be just how much horror the human mind can stand and still maintain a wakeful, staring, unrelenting sanity. That such events have their own Rube Goldberg absurdity goes almost without saying. At some point, it all starts to become rather funny. That may be the point at which sanity begins either to save itself or to buckle and break down; that point at which one’s sense of humor begins to reassert itself. (ang.)
Cmętarz zwieżąt (Smętarz dla zwierzaków)
Źródło: s. 215

„Na galerii dla publiczności nerwowe starsze panie z takich bogatych przedmieść, jak Toorak. Wieść niesie, że nowy premier ma wprowadzić darmowy przydział piwa. To ma być początek. Potem przyjdzie kolej na zniesienie ustroju kapitalistycznego.”

Murray Sayle (1926–2010)

relacjonując atmosferę pierwszego po zwycięstwie wyborczym Australijskiej Partii Pracy posiedzenia parlamentu w Canberze (jako sprawozdawca londyńskiego "Sunday Times")
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 415.

Zygmunt Freud Fotografia
Janusz Leon Wiśniewski Fotografia
Brigham Young Fotografia

„Jeśli bez zniesienia poligamii nie zostaniemy dopuszczeni, to nigdy nie zostaniemy dopuszczeni.”

Brigham Young (1801–1877) amerykański polityk i prorok Kościoła mormonów

na pytanie o możliwość dopuszczenia Utah do Unii bez zniesienia poligamii.
Źródło: Artur Wójtowicz SAC, Bóg mormonów, Kraków 2003, s. 97.

Stanisław Wielgus Fotografia
Karel Čapek Fotografia
Thomas Alva Edison Fotografia
Wiktor Alter Fotografia
Marilyn Monroe Fotografia
Marilyn Monroe Fotografia
Peter Grünberg Fotografia

„Najpiękniejsze jest to, że dzięki tej nagrodzie nie będę się musiał obawiać, że ze względu na wiek nie wpuszczą mnie do laboratorium. A dla mnie, człowieka ciekawego świata, byłoby to nie do zniesienia.”

Peter Grünberg (1939–2018)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 10 października 2007 https://www.rp.pl/artykul/61159-Nanotechnologia-twardego-dysku.html

Mark Twain Fotografia
Margaret Mitchell Fotografia
Mishima Yukio Fotografia
Oscar Wilde Fotografia

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

Rachel Billington Fotografia
Stanisław Barańczak Fotografia
Michel Houellebecq Fotografia
Louis Aragon Fotografia

„Chcę ci wyznać tajemnicę Czas jest tobą
Czas jest kobietą Jest osobą
Pochlebioną gdy się pada na kolana
U jej stóp czas jak suknia rozpinana
Czas jak nie kończąca się włosów fala
Rozczesywana bez końca
Czas jak lustro co się w oddechu rozjaśnia i zmącą
O świcie kiedy się budzę czas jak ty śpiąca czas jak ty
Jak nóż przebijający mi gardło Ach czy nazwę nareszcie
Tę udrękę czasu który nie odpływa tę udrękę
Czasu zatrzymanego jak krew w naczyniu krwionośnym
To gorsze niż pragnienie nigdy nie spełnione niż nienasycenie
Oczu kiedy przechodzisz przez pokój i drżę z obawy
By nie prysło urzeczenie
To jeszcze gorsze niż przeczuwać cię obcą
W ucieczce
Z myślami gdzie indziej z innym już stuleciem w duszy
Mój Boże jakie ciężkie są słowa I tak być musi
Moja miłości ponad rozkoszami miłości nieprzystępna dziś dla zagrożeń
Bijąca w mojej skroni mój pulsujący zegarze
Kiedy wstrzymujesz oddech duszę się
W moim tętnie waha się i przystaje twój krok

Chcę ci wyznać tajemnicę Każde słowo
Na mych wargach jest nędzarką która żebrze
Utrapieniem dla twych dłoni czymś co gaśnie pod twym wzrokiem
Więc powtarzam że cię kocham bo mnie zwodzi
Kryształ frazy nie dość jasny by zawisnąć na twej szyi
Wybacz mowę pospolitą Ona jest
Czystą wodą która przykro syczy w ogniu
Chcę ci wyznać tajemnicę Nie potrafię
Opowiedzieć ci o czasie który ciebie przypomina
I o tobie nie potrafię ja jedynie tak udaję
Jak ci którzy bardzo długo stoją na peronie dworca
I machają jeszcze dłonią choć pociągi odjechały
Aż im słabnie przegub ręki pod ciężarem nowej łzy

Chcę ci wyznać tajemnicę Ja się boję
Ciebie tego co wieczorem każe podejść ci do okien
Twoich gestów i słów jakich nie wymawia się zazwyczaj
Powolnego i szybkiego czasu boję się i ciebie
Chcę ci wyznać tajemnicę Zamknij drzwi
Łatwiej umrzeć jest niż kochać i dlatego
Życie moje znieść umiałem
Moja miłości”

Louis Aragon (1897–1982) francuski pisarz