Cytaty na temat ramię (316 cytatów, strona 2)

„Staniesz przede mną
obejmę cię dłonią szeroką
zniżę głowę ku zarysowi ramion
i już tak co raz to niżej oddzielał będę duszę od ciała
aż do tych motylich skrzydeł
Wtedy zaprzestanę”

Zygmunt Marek Piechocki (1947)

Mantylki
Źródło: Z tęsknoty

O duszy

„Wojujący ateista z duszą na ramieniu.”

Antoni Regulski

O duszy

„Mam go zawsze przy sobie, na ramieniu, na tatuażu, który jest dziełem sztuki, ale mógłbym lepiej powiedzieć, że go noszę w sercu.”

Diego Maradona (1960) piłkarz argentyński

o Che Guevarze.
Źródło: lewica.pl, 4 grudnia 2008 http://www.lewica.pl/index.php?id=18128

Serce

„Wychodząc z tej knajpy, Diabeł ciągnął jeszcze Krakersa na dziwki. Stali przed knajpą w mroźną grudniową noc i wzajemnie poklepywali się po ramieniu, wylewając swoje wszystkie żale, jakie mieli do otaczającego ich życia. Diabeł kilka razy spawiował po wyjściu z knajpy, co zostało zauważone przez parę wracających z wieczornego spaceru staruszków.
– Patrz, kochanie, taki młody, a już… – powiedział starszy mężczyzna do żony.
– Właśnie dlatego, że jestem młody – odpowiedział mu Diabeł, pomiędzy wydalaniem z siebie kolejnej sekwencji wymiocin. – Jak będę stary, to będę pierdolił młodym za uszami, tak jak ty to robisz… ch… stary!”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

jeszcze dodał.
Oni już nie wierzą…

O nocy , Kochać się

„(…) jest jedno jedyne miejsce na świecie, gdzie czuję się bezpiecznie, i tam właśnie byłam… w jego ramionach.”

Meg Cabot (1967)

Cykl Pośredniczka, Czwarty wymiar

„Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo malutko i serce rozradować, jakby skrzydła komuś przypiąć do ramion.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

Serce

„Inne oczy słońca
Kwitną jak sny ubogich dzieci. Kwiaty paproci
Rozkładają przed nami ramiona by płynąc bez końca
W ciemnym oku tunelu. Ich bramy to białe linie
Jak żyły. Bez uśmiechu.”

Jacek Kawecki (1987)

Źródło: Dwa wiersze na otwarcie, 1

O dzieciach , O uśmiechu , O Kwiatach

„Chwila ruchu da Mi więcej niż najwnikliwsze myślenie, rozprostowanie ramion kończy mękę myśli, jeden podskok zrzuca z piersi zmorę religijnego świata, a radosne hej-ho! strąca wieloletnie brzemię. Lecz olbrzymie znaczenie bezmyślnych, radosnych uniesień nie mogło znaleźć uznania w mrokach długiej nocy medytacji i wiary.”

Max Stirner książka Jedyny i jego własność

Jedyny i jego własność

O wierze , O myślach , O myśleniu

„To zabawne, kiedy czasami dumni wymieniamy tych pięciu czy sześciu Polaków znanych na świecie. Francuz czy Niemiec mógłby wymieniać w nieskończoność. To się chyba bierze z naszych kompleksów. (…) Europa jest otwarta. Przyjęli nas tam z otwartymi ramionami, bo w sumie jesteśmy inteligentni, sympatyczni i lubimy robić to, co robimy, ale powinniśmy patrzeć na siebie bez różowych okularów, bo to do niczego nie prowadzi.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: rozmowa Donaty Subbotko, Więcej humoru w narodzie, poproszę, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 września 2012

„Gdybym zabrał skrzydła poranka i zamieszkał na dnie najgłębszego morza, nawet tam Twoja dłoń poprowadzi mnie i Twoje mocne ramię ochroni mnie.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Śmiertelne sny (1988)

O zamieszkaniu

„Pierwsze pięć lat spędziłeś w ramionach kobiet i teraz za nimi tęsknisz. Nic dziwnego, każdy tęskni. Jednak powiem ci tylko, że kiedy przestaniesz być chłopcem, znowu w nie powrócisz.”

Jarosław Grzędowicz Pan Lodowego Ogrodu

Cesarz pociesza swojego syna Tendżaruka(Filara) w trakcie pierwszego dnia szkolenia.
Pan Lodowego Ogrodu
Źródło: tom 1

O kobietach

„Słońce skórę mi spiekło, lecz kłopot to mały.
Jestem przecie tak mocnym i krzepkim pasterzem!
I cóż wart jest mężczyzna, gdy nie ogorzały?
Włos mi pierś i ramiona porósł, by rzec szczerze,
Lecz nie powinno cię to odstręczać, jeżeli
Piękność twoja zawarła z rozumem przymierze.”

Wawrzyniec Wspaniały książka Corinto

Cytaty z poezji
Źródło: Corinto, tłum. Agnieszka Dębska

O słońcu

„Zbyszek Cybulski przyjechał w dniu rozpoczęcia zdjęć do filmu Popiół i diament o siódmej rano i natychmiast udał się do garderoby. Zobaczyłem go, kiedy wychodził szybkim, zdecydowanym krokiem, a za nim biegły dwie panie od kostiumów i wołały zrozpaczone: – Panie reżyserze, on nie chce się przebrać! Rzeczywiście Zbyszek ubrany był tak jak zawsze w ciągu wielu lat naszej znajomości: dżinsy, zielona wojskowa kurtka, przez ramię przewieszony wojskowy chlebak, sznurowane trzewiki.(…) Czyż jako reżyser mogłem nie zrozumieć tego wyzwania?”

Zbigniew Cybulski (1927–1967) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: Andrzej Wajda, Podwójne spojrzenie, Warszawa 1998.

„Nie jest dobrze być bardzo kochanym w tak młodym wieku, tak wcześnie. To rodzi złe przyzwyczajenie. Wydaje się, że tak już być musi. Wydaje się, że to gdzieś powinno istnieć, że można to odnaleźć. Liczy się na to. Wpatruje się, ma nadzieję, czeka. Miłość macierzyńska to obietnica, którą życie nam daje u progu i której nie dotrzymuje nigdy. I z tym niedosytem pozostać trzeba do końca życia. Ilekroć kobieta bierze nas w ramiona i przyciska do serca, są to tylko kondolencje. Zawsze powracamy na grób matki, by wyć nad nim jak opuszczony pies. Już nigdy, już nigdy, już nigdy. Wspaniałe ramiona otaczają szyję, najsłodsze wargi szepcą o miłości, ale już się wie. Kiedy znów przychodzi pragnienie, można się miotać na wszystkie strony – nie ma już studzien, są tylko miraże. O pierwszym przebłysku świtu przeprowadziło się gruntowne studia nad miłością i dokumentację nosi się ze sobą. Wszędzie dokąd pójdziemy, nosimy w sobie truciznę porównań i czas mija na oczekiwaniu tego, co już kiedyś otrzymaliśmy. Nie twierdzę, że należałoby zabraniać matkom zbytniej miłości do dzieci. Mówię tylko, że lepiej jest, kiedy matki mają jeszcze kogoś do kochania. Gdyby moja matka miała kochanka, nie umierałbym przez całe życie z pragnienia przy każdym źródle. Na moje nieszczęście znam się na prawdziwych diamentach.”

Romain Gary (1914–1980) francuski pisarz i dyplomata

Obietnica poranka

O miłości , O życiu , O kobietach , O nieszczęściu

„I jechali dalej, aż przybyli nad jezioro o wodach rozlanych szeroko i pięknie. A pośrodku samym onego jeziora zobaczył Artur ramię w biały atłas przyodziane, miecz cudnej roboty dzierżące. Potem zasię ujrzeli pannę, śmiele stąpającą po wód zwierciadle.
– Cóż to za panna tak czarowna?”

Thomas Malory książka Śmierć Artura

spytał Artur.
– Zwą ją Panią Jeziora – odrzekł Merlin.
Śmierć Artura

„Jako ostatni wspiąłem się na stanowisko dowodzenia na pokładzie. Komandor Genda położył mi rękę na ramieniu. Uśmiechnęliśmy się bez słów, znając swoje myśli. Podszedł do mnie kierownik lotów Masuda i powiedział: „Okręty ciężko pracuję na fali, co pan sądzi o starcie nocnym?”. Morze istotnie było wzburzone i wiał silny wiatr. Niebo ciemniało za nami i jak dotychczas horyzont nie był widoczny.
– Kołysanie wzdłużone jest silniejsze od bocznego – odpowiedziałem – Gdyby chodziło o ćwiczenia, odłożyłbym start do światu. Ale skoro skoordynujemy starty z podnoszeniem się się dziobu fali, może uda nam się wyrzucić samoloty w powietrze. Zasalutowałem oficerom i poszedłem do samolotu, którego stery były na czerwono i żółto, dla wyróżnienia maszyny dowódcy. Starszy podoficer obsługi pokładowej wręczył mi „hahimaki”, pas białego płótna dla obwiązania wokół głowy.
– Oto dar od naszej obsługi – powiedział mi – pozwolę sobie zapytać, czy weźmie to pan ze sobą nad Pearl Harbor? Skinąłem głową i przymocowałem dar do mojej pilotki.”

Mitsuo Fuchida (1902–1976)

powojenne wspomnienia Fuchidy na temat jego udziału w nalocie na Pearl Harbor.

O świecie , O ćwiczeniach , O myślach , O morzu

„biegnie Dawid ulicami miast (…)
czapkę na rozstajach zdejmuje
przed Panem i pyta ufnie jak dziecko
– celem być, kamieniem miotanym
przez ramię, czy jak dawniej
procarzem, żywym
pomnikiem wykutym przez wieki?”

Emil Biela (1939) polski poeta i prozaik

Źródło: Procarz, „Za i przeciw” 1982, nr 9

O dzieciach , O wieku

„…Choć przedmiot uwielbienia niesie nam często zagładę, a miłość jest bardziej nieubłagana niźli śmierć, i chociaż z kolei rzeczy odpłacamy się za doznane nieszczęścia, to jednak nadal musimy uwielbiać i wyciągać ramiona ku utraconym pożądaniom i przelewać naszą krew na ołtarzu naszego zdegradowanego bóstwa. Albowiem miłość pochodzi z ducha i nie zna śmierci.”

Henry Rider Haggard książka Kleopatra

Kleopatra (1889)
Źródło: s. 266

O miłości , O śmierci

„Gdybym miała zrobić sobie tatuaż, chciałabym mieć wytatuowany na ramieniu napis szczęście.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

O szczęściu , O tatuażu

„Widzieć, że śpisz tak pewna i bezpieczna, wierny nurt opuszczenia, czysta linia, tak blisko moich ramion splątanych.”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

sonet Gerarda Diego.
Dwanaście opowiadań tułaczych
Źródło: Samotność śpiącej królewny

O samotności

„Na
rondzie
pląsa
dziewic sześć.
Trzy smukłe
i trzy puszyste.
Marzeń minionych goniły treść
lecz objął je Polifem złoty
w ramiona swe sprężyste.
Gitara!”

Federico García Lorca (1898–1936) hiszpański poeta, dramaturg, malarz, pianista, kompozytor, reżyser teatralny i aktor

Źródło: wiersz Tajemnica gitary

O tajemnicy

„Amy, mimo że najmłodsza, była najważniejsza – przynajmniej we własnym mniemaniu. Prawdziwa śnieżynka, o niebieskich oczach i złotych lokach wijących się na ramionach, blada i szczupła, i zawsze zachowująca się jak dbała o maniery młoda dama.”

Louisa May Alcott książka Małe kobietki

Małe kobietki

„Żołnierz dziewczynie nie skłamie,
chociaż nie wszystko jej powie.
Żołnierz zarzuci broń na ramię,
Wróci, to resztę dopowie.”

Bronisław Brok (1906–1975)

piosenka do muzyki Jerzego Wasowskiego, za którą Urszula Sipińska dostała pierwsze miejsce na festiwalu w Opolu.
Źródło: Po ten kwiat

O Kwiatach

„Chciałbym szczególnie podkreślić nadzieję, jaką Kościół w Polsce wiąże z pielęgnowaniem w realiach życia emigracyjnego pobożności, przejawiającej się w polskiej obyczajowości. Wokół roku liturgicznego mamy bowiem całe bogactwo takich przejawów, na które zwrócił już uwagę wspomniany Synod: Opłatek, Boże Groby, Święcone, Boże Ciało, nabożeństwa majowe, październikowe, pielgrzymki, Dzień Zaduszny. Ta obrzędowość i religijność bardzo łączy Polaków za granicą. Warto i trzeba to wszystko pielęgnować i roztropnie wprowadzać w nią młode pokolenie. W ten sposób wiara w Chrystusa będzie stawała się coraz bardziej osobistym wyborem każdego człowieka - bez względu na sprzyjające lub niesprzyjające warunki, w jakich przychodzi obecnie żyć naszym rodakom przebywającym z dala od Ojczyzny. Pragnę jeszcze podkreślić moment wiary i kultury. O tym bardzo często przypominał nam Jan Paweł II, że siła Polonii płynie z jednego źródła, które ma jakby dwa ramiona: z wiary w Boga oraz z ponad tysiącletniej kultury zbudowanej na wierze w Jezusa Chrystusa, jedynego Odkupiciela człowieka.”

Zygmunt Zimowski (1949–2016) polski biskup katolicki, teolog

Źródło: Leszek Wątróbski, Wywiad z Ks. Bp Zygmuntem Zimowskim http://www.emigracja.chrystusowcy.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=98:wywiad-z-ks-bp-z-zimowskim&catid=53:wywiady&Itemid=80, emigracja.chrystusowcy.pl, 11 stycznia 2009

O Bogu , O wierze , O sile , O ojczyźnie

„(…) doktor był fanem Slayera. Rzekł do mnie: Pierwsze co mam zamiar zrobić, to uratować twoje życie. Następnie mam zamiar uratować twoje ramię. Potem spróbuję uratować twoją karierę.”

Jeff Hanneman (1964–2013) amerykański gitarzysta metalowy (Slayer)

po ugryzieniu przez pająka.
Źródło: Jeff Hanneman był bliski śmierci, opowiedział o tym w jednym z ostatnich wywiadów., antyradio.pl http://www.antyradio.pl/Muzyka/Newsy-Muzyczne/Jeff-Hanneman-byl-bliski-smierci-opowiedzial-o-tym-w-jednym-z-ostatnich-wywiadow

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Wtedy wstał czarny, mroczny, zły Śiwa i stworzył Głupotę.
Uniosła się ona z Ziemi, ogromna i szpetna. Bezbarwne włosy wielkimi kosmami opadały na jej ramiona i plecy a oczy jej były ślepe. Patrzyła na słońce – i nie widziała słońca. Patrzyła w gwiazdy – i nie widziała gwiazd.
Wokół niej kwitły kwiaty a ona nie odczuwała ich woni. Kiedy palące promienie słońca padały na jej ciało – nie kryła się w cieniu rozłożystych drzew. A kiedy od chłodu drżały jej wszystkie członki – nie chodziła wygrzewać się na słońcu.
(…) A wokół unosił się okropny fetor, słychać było jęki, lała się krew.”

Włas Doroszewicz (1865–1922)

Тогда поднялся чёрный, мрачный, злой Шиву и создал Глупость.
Она поднялась от земли, огромная и безобразная. Бесцветные волосы космами падали по её плечам, и глаза её были слепы. Она смотрела на солнце – и не видела солнца. Смотрела на звёзды – и не видела звёзд.
Кругом цвели цветы, и она не слышала их аромата. Когда знойные лучи солнца жгли её тело, – она не пряталась в тень широколиственных деревьев. И когда от холода дрожали её члены, – она не шла греться на солнце.
(...) А кругом подымался смрад, раздавались стоны, лилась кровь. (ros.)
Źródło: legenda O pochodzeniu głupoty http://wiersze.wikia.com/index.php?title=O_pochodzeniu_głupoty&useskin=monobook

O głupocie , O Kwiatach , O słońcu

„Józef, którego w tej wizji widziałam w wieku około ośmiu lat, charakterem bardzo różnił się od swoich braci. Był bardzo utalentowany, uczył się bardzo dobrze, ale był niezwykle prostoduszny, cichy, pobożny i pozbawiony zarozumiałości. Jego bracia płatali mu różne figle i co rusz go szturchali. Chłopcy mieli wydzielone ogródki, u wejścia których na filarach – jednak nieco zakryte (może w niszach?) – stały figury podobne do lalek w powijakach, które często widziałam na zasłonach oznaczających miejsce modlitwy matki Anny, a także Najświętszej Panny, tyle że u Maryi figura ta trzymała pod ramieniem coś, co przypominało kielich, z którego coś się wyślizgiwało.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 93.

O życiu , O matce , O charakterze , O wieku

„Mętność i jałowość jego koncepcji oraz nielojalność i nieszczerość jego metod politycznych, połączona z niesłychaną wręcz megalomanią, jak zraziła Polskę do Piłsudskiego, tak samo też niestety przez niego głównie zagranicę zraziła do Polski. Ein Konfusionskopf – mówił o nim Beseler. Un génie de l’intrigue – powiadają o nim w Paryżu. Nobody knows Poland policy – powiadają ze wzruszeniem ramion Anglicy, a szydercze to zdanie dotyczy właśnie polityki Piłsudskiego. [Jego nieodpowiedzialne poczynania] (…, pominięcie autorów książki) poderwały za granicą kredyt osobisty Piłsudskiego, a wraz z nim, niestety, i kedyt Polski. Cały kapitał sympatii i szacunku, jaki zdobył dla nas w świecie całym Kościuszko, nieszczęśliwy wódz Polski upadającej, został przez Piłsudskiego, „szczęśliwego” wodza Polski odrodzonej, zmarnowany i stracony, o ile chodzi o jego politykę osobistą, niemal do ostatniego szeląga.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 48.

O książkach

„Zbyt poważnie traktuję mandat, wolę tysięcy wyborców, którzy podpisali moje listy i przyszłą rolę Sejmu w państwie, aby rezygnować z walki o wybór. Niedawno złożył mi ją (propozycję rezygnacji z kandydowania) telefonicznie przewodniczący Komitetu Obywatelskiego „Solidarności” w Lublinie prof. Jerzy Kłoczowski. Argumentował, że „Polska tego wymaga”. Nie mieszajmy do tego ojczyzny. Po prostu prof. Kłoczowski nie jest moim entuzjastą. Wcześniej przesłałem do Komitetu Obywatelskiego „Solidarności” w Lublinie list, w którym zaproponowałem, że chciałbym kandydować do Sejmu z ramienia Solidarności (…) Tym bardziej, że Lech Wałęsa dawał mi wielokrotnie dowody swego zaufania i poparcia. Jeszcze parę tygodni temu zapewniał mnie, że bardzo liczy na moje doświadczenie poselskie w nowym Sejmie. List mój został odczytany na posiedzeniu w mojej obecności. Potem odbyło się głosowanie. Doc. Zieliński z UMCS i ja nie otrzymaliśmy 50 proc. głosów członków komitetu. Przyznaję, że po głosowaniu w komitecie sytuacja była dla mnie wielce krępująca. Zostałem jednak zachęcony przez wiele osób duchownych i świeckich oraz jednoznacznie wsparty przez klub Chrześcijańsko-Demokratyczny i KIK w Lublinie. Te środowiska zebrały za moją kandydaturą ponad 26 tys. podpisów. Takie powszechne poparcie przekonało mnie, że powinienem kandydować.”

Ryszard Bender (1932–2016) polski polityk i historyk

wyjaśniając czemu startuje w wyborach w 1989 spoza list „Solidarności”.

O zaufaniu , O walce , O ojczyźnie

„Twoja śmierć klepie cię po ramieniu albo bierze za rękę i mówi, choć ze mną, już czas. Może przyjść, kiedy leżysz w gorączce albo kiedy zadławisz się kawałkiem suchego chleba, albo kiedy spadniesz z wysokiego budynku; w samym środku bólu i męki śmierci przychodzi do ciebie łaskawie i mówi: już dobrze, dziecko, chodź ze mną, i odpływasz z nią łodzią po jeziorze we mgłę. Co tam się dzieje nie wie nikt. Nikt nigdy stamtąd nie wraca.”

Philip Pullman (1946) pisarz angielski

Mroczne materie III: Bursztynowa luneta (2000)

O śmierci , O dzieciach , O czasie

„A dusza wcale nie na ramieniu
choć brzmi to ładnie
to nie sokół – uchowaj Boże! –
ani kot czarownicy
siedzi na plecach
na barana
nie przestała się lękać
że zza węgła wyskoczy
banda z sąsiedniego podwórka
źrenice ogromne jakby ciągle za mało światła”

Irena Wyczółkowska (1941–2015)

Źródło: Autoportret z duszą na ramieniu

O Bogu , O duszy , O kotach

„Interesuje mnie powiększenie. Z małego obrazka 35 mm robi się „Bitwa pod Grunwaldem”. Tym się fascynował też Antonioni. Gdy dochodzi ruch, to już w ogóle dzieją się cuda. Gest stawu palca przeskalowany zostaje do gestu całego ramienia. To samo robię w muzyce. Ciche mruczenia, oddechy nagłaśniam jak się tylko da. Taki jest styl KOTA. To samo dotyczy tematów. Małe sprawy staram się powiększyć. Nie biorę się za globalne problemy.”

Wojciech Bąkowski (1979) polski grafik

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_bakowski_wojciech

„Przypędzono stalowe żyrafy,
rozciągnięto stalowe ramiona,
rosną w górę konstrukcje stalowe,
rosną piętra w stalowych dłoniach.
Metrów dwieście! (…)
Tu robotnik i chłop się spotkają,
Tutaj prawda jak żyto jest prosta.
Tu swą młodość, wciąż młodą i piękno
przekazuje Warszawie – Moskwa.”

Stanisław Swen Czachorowski (1920–1994) poeta i aktor polski

Źródło: Pałac prawdy

O życiu , O prawdzie , Cytaty o pięknie , O górach

„Trzeba wziąć na siebie cały ciężar świata
i uczynić go lekkim, znośnym.
Zarzucić go sobie na ramiona
tak jak plecak i ruszyć w drogę.”

Adam Zagajewski (1945) poeta polski, eseista, prozaik, tłumacz

Źródło: Improwizacja

„Wspomnienia spowijają mnie niczym welon. Unoszę ramię i zaraz otacza je rękaw wspomnień. Spoglądam i widzę mnogość czasów. Najbardziej jednak lękam się tego, że podobnie jak z innymi kwestiami, okaże się, że tak się one tylko ciągną przez stulecia na samej granicy nicości.”

Anne Rice książka Wampir Armand

Wampir Armand

„Im trudniejsze dla nas nadchodzą czasy, tym więcej hartu, zwartości i poświęcenia mamy z siebie wydobyć. Nagrodą naszą nie będą zaszczyty, lecz wewnętrzne poczucie spełnionego obowiązku względem Narodu i Ojczyzny. Przed tymi, którzy spełniając swój żołnierski obowiązek złożyli życie w ofierze, często nieznanymi bohaterami i bohaterkami, chylimy nasze czoła. Obecnie, gdy odgłosy walki w Europie ucichły, myśli nasze zwracają się ku Polsce takiej, jaką ukochaliśmy, ku Polsce, za którą przelewaliśmy krew, ku Polsce wolnej, niepodległej i demokratycznej. Do takiej Polski prowadzi nasza droga. Droga ta może być przed nami jeszcze daleka, ale wierzę głęboko, że sprawiedliwości dziejowej stanie się zadość i że utrudzony żołnierz polski nie tylko powróci na łono swej wolnej nieumniejszonej Ojczyzny, lecz tworząc zbrojne ramię Narodu, stać będzie na wieki na straży jej niepodległości i granic. W naszych modłach codziennych Boga Wszechmogącego gorąco o to błagamy. Żołnierze! Wykonujcie swe obowiązki wierni ideałom, przyświecającym naszej walce, posłuszni rozkazom Prezydenta Rzeczypospolitej, Najwyższego Zwierzchnika Sił Zbrojnych, oraz prawom Rzeczypospolitej, pomni na nasze sztandary, na których widnieje dewiza: BÓG, HONOR i OJCZYZNA.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 425–426.

O życiu , O Bogu , O sprawiedliwości , O myślach

„Pewnie dalej byłabym zobligowana do milczenia, lojalnością wobec partii, bo z ramienia tej partii sprawowałabym jakąś funkcję publiczną.”

Aneta Krawczyk (1975) polska samorządowiec

odpowiadając na pytanie, czy gdyby ponownie została radną sejmiku ujawniłaby seksaferę.
Źródło: Aneta Krawczyk: seks w... zakresie obowiązków, wp.pl, 8 grudnia 2006 http://wiadomosci.wp.pl/kat,15151,title,Aneta-Krawczyk-seks-w-zakresie-obowiazkow,wid,8635526,wiadomosc_prasa.html

O seksie

„– Hej, ty – powiedział ktoś do Murzyna. – Czy byłeś kiedy na balu maskowym?
– Nie – powiedział Murzyn. – Nie mam z tym nic wspólnego i nie wrobicie mnie w to.
– Nie o to chodzi. Jak cię kiedyś zaproszą, to idź. Grosza nie wydasz na kostium. Przewieś sobie kutasa przez ramię i powiedz: „Panie i panowie, ja jestem >Texaco Gas Station<…”.”

Marek Hłasko książka Palcie ryż każdego dnia

Palcie ryż każdego dnia

„Generał Buonaparte był najchudszym i najosobliwszym człowiekiem, jakiego spotkałem w życiu (…) włosy (opadały mu) nieporządnie aż do ramion. Ta wielka czupryna robiła szczególnie dziwaczne wrażenie w zestawieniu z jego niezwykłymi oczami… O ile w pierwszej chwili odnosiło się wrażenie, że ma się przed sobą człowieka namiętnego - uduchowionego - to po chwili przychodziła myśl, że niedobrze by było spotkać się z nim samemu w lesie. Strój generała bynajmniej nie uspokajał; płaszcz był znoszony; wszystko na nim wyglądało nędznie… Młody Buonaparte miał wspaniałe oczy, które zapalały się, kiedy zaczynał mówić… Wykrój ust niezwykle piękny… Wyrażał się zazwyczaj bardzo precyzyjnie, a jego twarz bardzo się wówczas ożywiała. Mówiono, że jest bardzo biedny i dumny jak Szkot… Nie wyglądał na żołnierza; nie był arogancki ani pyszałkowaty, nie było w nim nic z faraona czy rozbójnika. Dziś zwróciło moją uwagę, że te subtelnie wykrojone usta wskazywać mogą na to, że jest człowiekiem, który lekceważy niebezpieczeństwo, nie zna lęku.”

Stendhal (1783–1842)

Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa, 2002, ISBN 83-11-09591-4, tłum. Barbara i Daniel Lulińscy, s. 57-58.

O kobietach , O domu , O historii , O myślach

„Lecz ja ciągle dźwigam to drugie ramię
ramię nieskończone
i wiem że co jest lekkie jest brzemieniem
a co ma być otarte jest łzą
większą od planety”

Anna Kamieńska (1920–1986)

Tom Rękopis znaleziony we śnie. Wiersze z lat 1973–1975
Źródło: s. 77

„Wielkie cierpienia prowadzą nas do mądrości, gdyż są one bólami porodowymi, za pomocą których nasz duch wyzwala się z osłonki przyzwyczajeń i niby nowo narodzone dziecię wpada w ramiona rzeczywistości.”

Rabindranath Tagore (1861–1941) poeta i prozaik indyjski

O rzeczywostości , O cierpieniu , O pomocy

„W ogniu walki. Zwyciężamy! Przemawiam do tysięcy przed budynkiem dworca, stojąc na ramionach dwóch SA-manów. Pochód przez miasto. Na każdą prowokację odpowiadamy natychmiast z całą stanowczością. Nasi dzielni młodzieńcy wyciągają z autobusu jakiegoś Żyda. Jak ja lubię tych chłopaków! Wprawiamy w ekscytację cały Berlin.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

w 1927.
Dzienniki (1923–1945)

O walce , Chłopak

„Lubię rozgardiasz, co w odzieży
Swawolę niby płomień szerzy:
Batyst, gdy zsuwa się z ramienia
Na znak miłego roztargnienia”

Robert Herrick (1591–1674) poeta angielski

Źródło: Rozkosz w rozgardiaszu, tłum. Stanisław Barańczak

O odzieży

„Ciebie, który jesteś Starożytnym wieków, starzec głaskał jako dziecko na swych świętych ramionach.”

Nerses IV Piękny (1102–1173)

O dzieciach , O wieku

„Spytała go, co może być pięknego w szarym deszczowym dniu, a on opowiadał o niuansach barw, jakie przybierze niebo, drzewa i dachy, kiedy wybiorą się na spacer po południu, o nieposkromionej potędze wzburzonego oceanu, o parasolu, który zbliży ich do siebie, gdy będą szli pod ramię, o szczęściu, jakie odczują, wracając na gorącą herbatę, o ubraniach suszących się przy kominku, o zmęczeniu, które wtedy z nich spłynie, o tym, jak będą się długo kochać, a potem pod kołdrą opowiadać sobie o swym życiu, niczym dzieci kryjące się w namiocie przed rozszalałą naturą.”

Éric-Emmanuel Schmitt (1960) pisarz francuski

Odette i inne historie miłosne

O dzieciach , O naturze , O herbacie , Kochać się

„Ja oczywiście czuję nagromadzenie uwagi w moją stronę, ale jeśli kiedykolwiek mam jeszcze napisać dobrą książkę, muszę wsłuchać się przede wszystkim w bulgotanie własnej krwi, a nie w polifoniczny szmer oczekiwań. To nie pycha z mojej strony, po prostu nie wyobrażam sobie, żeby ktoś mi podyktował książkę przez ramię, a ja miałbym z nią do końca życia chodzić pod pachą.”

Jakobe Mansztajn (1982)

Źródło: Wywiad, 2010 http://independent.pl/n/10868?anonymous=true

„Zwycięstwa szybko przemijają. Klęski i umarli zostają z tobą, klepią cię w ramię, idą za tobą krok w krok, nawiedzają w snach..”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

Cykl z Myronem Bolitarem, Obiecaj mi (2006)
Źródło: rozdział 3

O snach

„Nie jest to osoba konkretna, lecz kobieta pojęta jak najogólniej, symbolizująca całą naturę, cały zewnętrzny świat, który możemy sobie podporządkować. Niewiasta ta nie tylko cierpi pod skórzaną maską, czuje się dręczona i upokorzona (zaspokajając tym samym naszą żądzę siły i nasze wrodzone okrucieństwo), ale jej głowę, atrybut indywidualności i inteligencji, spotyka zniewaga, a nawet samo jej istnienie poddane zostaje w wątpliwość. Patrząc na nią, mężczyzna nie czuje się już w obecności „Boskiego tworu”, którego oblicze z wysokości ramion zdaje się kontemplować gwiazdy czy inny symbol patosu i czystości, lecz wie, że może zrobić użytek (z jakąż świętokradczą przyjemnością!) ze zwykłego, dostępnego wszystkim narzędzia erotyki.”

Michel Leiris (1901–1990)

o fotografii kobiecej głowy w skórzanej masce, autorstwa Jacques-Andre Boiffarda.
Źródło: Le „Cap Mortuum” mi la femme de 1’alchimiste, „Documents” nr 3/1930.

O kobietach , O przyjemności , O świecie , O inteligencji

„Wrogami mojej Ojczyzny, czyli moimi osobistymi również, są Niemcy, Rosja i Unia Europejska. Dużo łatwiej byłoby nam współpracować z Unią lub Niemcami, zawierać z nimi roztropne sojusze, gdybyśmy stawiali tę sprawę jasno. Z wrogiem można się dogadywać, niekoniecznie trzeba strzelać. Dużo łatwiej byłoby nam handlować z Rosją, gdybyśmy handlowali z pozycji: jesteś naszym wrogiem, starasz się nas pożreć od stuleci, dzisiaj ci się to nie uda, dzisiaj chcesz nam sprzedać gaz, za ile? Z wrogiem można rozmawiać bez potrzeby rzucania się mu w ramiona lub do nóg. A Tuski, Zdradki i Padalce mają wobec Rosji syndrom sztokholmski.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Źródło: Krystian Durma, Cejrowski: Polską rządzą Komoruski, Zdradek i Padalce. Niemcy i Rosja to nasi wrogowie, natemat.pl, 13 marca 2012 http://natemat.pl/5101,cejrowski-polska-rzadza-komoruski-zdradek-i-padalce-niemcy-i-rosja-to-nasi-wrogowie

O ojczyźnie

„Front: sytuacja z duszą na ramieniu.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

O duszy

„Nad starymi świerkami drżała promienna gwiazda i oświetlała siedzącego na pniu mężczyznę. Można było osądzić, że jest siwy, ale nie był siwy. I starym się wydawał, ale nie był stary. Sfałdowana szata spływała mu z ramion po same stopy. Na kolanach miał olbrzymią otwartą księgę i pisał w niej białym, gęsim piórem. Maczał je w trzech szklanych kałamarzach, które trzymały w łapkach siedzące na pobliskich gałązkach świerczka wiewiórki. W jednym kałamarzu był atrament złoty, w drugim czerwony, a w trzecim czarny. Obok mężczyzny stał silny młodzieniec i pochylał się z lekka nad księgą. Złote włosy w miękkich puklach opadały mu na ramiona. Błękitny płaszcz, spod którego wybłyskiwała biała koszulka, fałdował przy każdym ruchu. Trochę dalej, przywiązany do dębu, niecierpliwił się biały koń.”

Antonina Zachara-Wnękowa (1894–1984)

siedzący na pniu mężczyzna to Czas, młodzieniec to jego posłaniec – Nowy Rok. Złotym atramentem Czas zapisywał głoski, kiedy Nowy Rok przybywał do ludzi, czarnym wpisał do swojej księgi ostatnie słowa dyktowane przez ustępujący Rok, który uskarżał się, że nikt nie chce naśladować czynów najszlachetniejszych ludzi, a „we wzajemnej walce podarto proporzec z ich świetlistymi imionami” – co Czas zapisał czerwonym atramentem.
Baśnie spod Gorców
Źródło: Baśń o Nowym Roku

O ludziach , O gwiazdach , O czasie , O walce

„Jestem tutaj, by cię kochać, trzymać w ramionach, chronić. Jestem tutaj, by uczyć się od ciebie i otrzymywać twą miłość. Jestem tutaj, bo nie ma innego miejsca, w którym mógłbym być.”

Nicholas Sparks książka Jesienna miłość

Jesienna miłość (1999)

O miłości , Kochać się

„skąd pomysł, że ludzi trzeba lubić?
wychodzić naprzeciw, otwierać ramiona,
dawać, brać, a potem sporządzić rachunek,
żeby zostały już tylko pełne popielniczki.”

Magdalena Gałkowska (1975) polska poetka

Źródło: Czarna procesja [w:] Fabryka tanich butów, Łódź 2009

O ludziach , O butach

„Rebeka, zawsze Rebeka! Dokądkolwiek bym poszła, gdziekolwiek bym usiadła, nawet w moich myślach i moich snach, spotykałam Rebekę. Znałam teraz jej figurę, długie, smukłe nogi, małe, wąskie stopy. Ramiona szersze od moich, zwinne, zgrabne ręce. Ręce, które potrafiły sterować, potrafiły utrzymać konia. Ręce, które układały bukiety, wykonywały modele okrętów i napisały „Maxowi od Rebeki” na tytułowej stronie książki. Znałam także jej drobną, owalną twarz, jasną cerę, ciemne włosy. Znałam zapach jej perfum, domyślałam się, jak brzmiał jej śmiech, jaki miała uśmiech. Rozpoznałabym jej głos wśród tysiąca innych głosów. Rebeka, zawsze Rebeka! Nigdy się od niej nie uwolnię.”

Daphne du Maurier książka Rebeka

Rebeka

O książkach , O uśmiechu , O śmiechu , O snach

„A ja…
Dureń.
Obserwowałem, jak zdejmuje z trzepaka ciężki dywan, zwija go w wałek, usiłuje zarzucić na ramię. Chciałem podbiec, pomóc. Nie zrobiłem tego. Tamtej Joanny już nie było. Jej sobowtór nic mnie nie powinien obchodzić.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Artur

„Jego syn przeszedł do historii jako jeden z największych bohaterów ludowych Anglii. Ryszard I, znany jako Lwie Serce, był w każdym calu księciem-wojownikiem. Wysoki, złotowłosy mężczyzna o nieskazitelnej cerze niczego nie miłował tak jak wojny i bitew. Był homoseksualistą i jego małżeństwo z Berengarią z Nawarry nigdy nie zostało skonsumowane. Jego wielką miłością był francuski król Filip, z którym wyruszył na wyprawę krzyżową. (…) Ryszard traktował Anglię głównie jako bank finansujący jego wyprawy krzyżowe. Był jednym z najmężniejszych rycerzy w historii chrześcijaństwa, ale wycisnął z Anglii wszystkie pieniądza. Daleko mu było do bohatera, o którym mówi legenda. W 1191 roku kazał wymordować prawie trzytysięczny garnizon w Acre. Jeden z jego współczesnych twierdził, że Ryszard był wielkim rycerzem, ale jego dusza łaknęła krwi. Zginął wcale nie w czasie wyprawy krzyżowej, ale podczas niewielkiej wyprawy grabieżczej. Został trafiony z kuszy w ramię i wdała się gangrena.”

Ryszard I Lwie Serce (1157–1199) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 32–33.

O małżeństwie , O wojnie , O duszy , O historii

„Odpisałeś już? – usłyszałem głos Karola. – Jutro odpiszę – powiedziałem – w niedzielę i tak nie wysyłają poczty.
– To dobrze, Artek.
– Dlaczego dobrze? – spytałem, unosząc się na łokciu i ze zdziwieniem patrząc na Karola.
– Pomyśleliśmy sobie… – Karol urwał, spojrzał na Marcina. – Ty mu powiedz.
Marcin przeleciał palcami po strunach, potem odłożył gitarę, przeciągnął się sennie..
– Pewnie sam już o tym myślałeś – powiedział półgłosem. – Masz wybór.
– Jaki wybór?
Rączka usiadł w kucki obok Marcina. Patrzył na mnie mrużąc oczy. Milczeli. Poczułem niepokój, jakiś nerwowy lęk.
– Są dwa rodzaje nagród – po pauzie odezwał się Marcin. – Indywidualne i zbiorowe.
Wstałem, oparłem się ramieniem o pień sosny. Patrzyłem na nich kolejno, jeszcze łudząc się, że żartują że chcą mi zrobić kawał. Byli poważni i jakby zażenowani.
– Chyba nie zamierzacie…
– Stary, to nasza szansa! – krzyknął nagle Rączka zrywając się z kucek. – Kapujesz? Te instrumenty i wzmacniacz enerdowski, właśnie to, o czym marzymy! Przecież nie powiesz, żeś o tym nie myślał, no stary!
– Perkusja i elektryczna gitara – powiedział cicho Karol – I jeszcze akustyka. Wyobrażam sobie, jak to brzmi.(…)
Marcin podniósł się z trawy, podszedł do mnie, położył rękę na pniu. Staliśmy naprzeciw siebie, nieruchomi, jakby skamienieli. Trwało to minutę, może kilka minut.
– Jesteśmy przyjaciółmi, Artur.
– To co?! – krzyknąłem histerycznie. – Przyjaciele powinni się cieszyć, że dostałem nagrodę! A wy… wy… – zająknąłem się. – Uknuliście za moimi plecami! We trójkę, po cichu, przeciwko mnie…
– Oszalał – mruknął Rączka. – Nie wolisz pojechać do Bułgarii na tournée artystyczne? I do Francji. Albo Włoch, może do samej Brazylii? Człowieku, czy ci szajba odbiła?
Nie odbiła mi. Raptem spłynął na mnie spokój, zdolność chłodnego myślenia, trzeźwej oceny sytuacji. Przyjaciele! Dobrzy, dopóki byliśmy na równych prawach i jeden drugiemu nie miał powodu zazdrościć. Gdy równowaga zachwiała się, skaczą mi do gardła.(…)
– Momencik – uśmiechnąłem się krzywo – wyjaśnijmy rzecz najważniejszą. Prośba czy żądanie?
Spojrzeli po sobie. Wahanie trwało nie dłużej niż kilka sekund:
– Żądanie – powiedział Marcin. – Od przyjaciela ma się prawo żądać.(…)
– A więc żądanie?
– Tak – potwierdził twardo Karol. – Przyjaciół od przyjaciela.
Zrobiłem krok w tył i miałem ich przed sobą – jednakowo skupionych, poważnych, czekających.
– Byłych przyjaciół – powiedziałem.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Przyślę wam z Bułgarii kolorową widokówkę. Cześć.
Ruszyłem brzegiem, pełen złośliwej satysfakcji, rozgoryczenia i gniewu.
Artur

O myślach , O trawie , O szansie , O myśleniu

„Przychodzi taka pora, kiedy nie żądasz niczego. Ani ust, ani uśmiechu, ani miękkich ramion, ani oddechu jej obecności.
Wystarcza, że Ona jest.”

Antoine de Saint-Exupéry (1900–1944) francuski pisarz i poeta, lotnik

O uśmiechu , Pora roku

„Czasami ramię, na którym można się wesprzeć i wypłakać, jest lepsze niż pieniądze wygrane na loterii.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Festiwal strachu (2005)

O pieniądzach

„(…) pięciozłotówki z lat 1958–1959 sprawiły kolekcjonerom wiele kłopotu swymi wadami menniczymi. Zbieracze zaliczają je bezpodstawnie do odmian stempla, określonych nazwami: wąskie ramię rybaka lub brak liny, zwisającej z sieci. A już szereg zapytań spotykaliśmy w prasie codziennej na temat słoneczka pod pachą rybaka (…) i jeszcze rzadszego słoneczka za plecami rybaka. Te słoneczka były rzeczywiście rzadkim w mennictwie aluminiowym przypadkiem przebicia miękkiego krążka monetarnego stemplem na wskroś, przy czym na rewersie wystąpił w postaci niby-słoneczka rysunek przepaski na skrzydłach Orła i piór z awersu, co dało złudzenie promienistego słoneczka.”

Józef Gosławski (1908–1963) polski rzeźbiarz i medalier

zagadnienie wad menniczych na monetach z wizerunkiem rybaka zaprojektowanych przez Józefa Gosławskiego w 1958.

O wieku

„Dostaję czasem darmową pizzę. Nie robiliśmy tego dla zwyczajnych nagród – panienek na naszych ramionach. Po prostu lubimy pisanie piosenek i granie. To szczera, cholerna prawda.”

Kim Thayil (1960) gitarzysta amerykański (Soundgarden)

o przywilejach z gwiazdorstwa.

O prawdzie , O czasie

„Było bardzo ślisko, Mączka się przewrócił i nie potrafił wyhamować. próbował wbić czekan, ale to nic nie dało. Gdyby Alek nie zatrzymał się sam to wpadliby obaj. Mogło się to naprawdę niebezpiecznie skończyć. A wszystko dlatego, że niektórzy noszą czekan jak laski. Ja opieram czekan na ramieniu i trzymam za drzewce. Kiedy się przewracam, dziób automatycznie wbija się w śnieg i łatwiej jest wyhamować.”

Krzysztof Wielicki (1950) polski wspinacz, himalaista

opis sytuacji podczas zdobycia Everestu zimą 1980 roku.
Źródło: Leszek Cichy, Krzysztof Wielicki, Jacek Żakowski, Rozmowy o Evereście, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1982, ISBN 8320316340, s. 50.

O zimie

„(…) cesarz Konstantyn (306-37) wydał 7 marca 321 roku wywyższył pierwszy dzień tygodnia. Edykt Konstantyna narzucał niedzielny wypoczynek świeckim ramieniem. Sklepy i warsztaty miały być pozamykane; jedynie rolnicy mogli pracować. W 538 roku, podczas synodu w Orleanie, kościół rzymski zakazał w niedzielę nawet pracy na roli. Papież Grzegorz I (590-604) nakazał zaś represje wobec chrześcijan święcących sobotę.”

Alfred Palla (1960)

Sabat
Źródło: Cesarz Hadrian a chrześcijańska niedziela http://eliasz.dekalog.pl/goscie/palla/hadrian.htm. eliasz.dekalog.pl, 1998. [dostęp 2013-12-12].

„W piekle znajdują się Perez Jimenez i poprzedni dyktator Wenezueli, Vicente Gomez. Za karę za swoje grzechy Gomez stoi po szyję w kale. Perez Jimenez też stoi w kale, ale tylko zanurzony do pasa. – Jak to – dziwi się ktoś z odwiedzających – przecież Perez Jimenez był tak samo zły jak Gomez. – Tak – odpowiada mu diabeł – ale Perez Jimenez stoi już na ramionach Pedro Estrady.”

Pedro Estrada (1906–1989)

dowcip wenezuelski.
O Pedro Estradzie

O karze

„Dopóki jesteś, jesteś ze mną, dzień jak kolęda się zaczyna,
Łagodna nuta, światłem sennym bladego świtu pajęczyna,
Dopóki oczu jasne niebo otwierasz co dnia jak ramiona,
Dopóki jesteś, jesteś ze mną, w obłoki płynę, płynę, płonąc.”

Andrzej Kuryło (1943)

Źródło: Dopóki jesteś

„Dziś prawdziwe kobiety wtulają się w ramiona mężczyzn, bądź o tym marzą, pozostałe idą na Manifę szukać innej tożsamości, by zabić samotność.”

Krzysztof Oksiuta (1961) polski polityk

o kobietach które nie biorą i biorą udział w Manifie.
Źródło: Twitter http://twitter.com/KrzysiekOksiuta/status/310738450565455872, 10 marca 2013

O kobietach , O samotności

„Will właśnie miał dosiąść Wyrwija, lecz jeszcze się zawahał. Biegiem wrócił do chatki, sięgnął po futerał z Giletem, zarzucił go sobie na ramię. Bo nagle poczuł, że w jego życiu jest, mimo wszystko, miejsce na muzykę.”

John Flanagan (1873–1938) amerykański lekkoatleta

Źródło: Oblężenie Macindaw z tomu 6: Zwiadowcy, tłum. Danuta Strukowska

„Nie rób tego! – krzyknął Bachus, sięgając do kieszeni. (…) Wydobył z kieszeni jabłko. Uniósł je do góry niczym kapłan świętą relikwię.
– Jeśli pozwolisz nam odejść, damy ci to – powiedział. – Mamy więcej.
– Ten pan nie ma pojęcia, co to, Bachusie – stwierdził Eros.
Loki wzruszył ramionami.
– Przeciwnie – powiedział. – Doskonale wiem. To jest jabłko, owoc z drzewa zwanego jabłonią. Całkiem smaczny, choć bywa kwaskowaty, zależy od odmiany. Ale teraz wybaczcie, nie jestem głodny.”

Jakub Ćwiek (1982) polski pisarz fantasy

Kłamca 2. Bóg marnotrawny
Źródło: Idźcie, jesteście posłani

O odejściu

„Ciężko było się rozstać, ale mam satysfakcję, że zdecydowałem się na ten krok, będąc na szczycie. Niczego nie żałuję. Patrzę na swoje blizny i jestem pewny, że to, co robiłem, robiłem z pasją i do końca. Nie dopuszczam jednak myśli o powrocie do tego cyrku. (…) Co najważniejsze, nic mnie też nie boli, a bywało tak, że nie mogłem dojść z łóżka do łazienki bez zażycia środków przeciwbólowych. Jestem po trzech ciężkich operacjach. Miałem prawie urwaną rękę, ciężką kontuzję kolana, ramienia, pod skórą metalową płytę płytkę i sześć śrub.”

Krzysztof Oliwa (1973) polski hokeista

Źródło: wywiad Wojciecha Todura, Krzysztof Oliwa: Jestem zadowolony ze swojej kariery, katowice.gazeta.pl http://katowice.gazeta.pl/katowice/1,35045,3504506.html

O myślach , O myśleniu

„Koleżanki i koledzy z SLD! Ruch Palikota nie walczy z Wami, tylko zagospodarowuje elektorat, który sami osierociliście. Poza tym, nikt Wam nie dał monopolu na lewicę, nigdzie nie jest napisane, że tylko Wy możecie zabiegać o głosy wyborców. Idziecie ramię w ramię z „towarzyszami”, którzy w kościele czują się tak samo świetnie jak Marek Jurek (…) To wszystko jest dla Was być może krępujące. Pewnie wielu z Was nie bawią homofobiczne bon moty posła z Radomia. Być może pamiętacie, (…) kto obdarował antysemitę i komuchożercę prałata Jankowskiego koncesją na wydobycie bursztynu. Może nawet i się tego wstydzicie. Niektórzy z Was pewnie nawet jeszcze pamiętają, kto wymyślił Komisję Majątkową. Ale w imię jednej partii i jednego wodza należy o tym nie mówić, bo to szkodzi… (…) Przez 22 lata współtworzycie państwo, w którym kościół ma z roku na rok coraz więcej do powiedzenia, a bieda i ubóstwo to jedyna prężnie rozwijająca się dziedzina życia społecznego.”

Andrzej Rozenek (1969) polski polityk

Źródło: blog.onet.pl, 12 września 2011 http://rozenek.blog.onet.pl/Lewica-i-lewica,2,ID435629103,n

„Nie lubię targowisk próżności. Źle się czuję na bankietach, nie umiem jeść na stojąco z torebką na ramieniu i kieliszkiem w ręce.”

Marta Klubowicz (1963) aktorka polska

Źródło: „Super Express”, 23 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24234

O czytaniu

„Powiadali, że pojawił się wprost z nocy jadąc na wielkim jak smok koniu, z jastrzębiem siedzącym na ramieniu i wilkiem biegnącym obok. Mówili różne bzdury. Prawda jest taka, że wypluły go gwiazdy.”

Jarosław Grzędowicz Pan Lodowego Ogrodu

Pan Lodowego Ogrodu
Źródło: tom 1

O prawdzie , Koń

„(…) dziewczyna zaczęła powoli zginać się wpół – składała się jak scyzoryk, przewieszona przez podtrzymujące ją w talii ramię Smitty’ego. Czyniła to ruchem przerywanym, opadając sztywno kawałek po kawałku, z makabryczną niemal konsekwencją, aż jej zwisająca w dół głowa dotknęła kolan. Była jak nakręcana chodząca lalka, w której wysiadła sprężyna.”

Cornell Woolrich (1903–1968)

Trup tańczy dalej

„Rodacy, niemieccy robotnicy, pochodzę z waszych szeregów, byłem jednym z was, stawałem z wami, ramię w ramię, przez 4 lata wojny. Później awansowałem dzięki wytrwałości i samokształceniu, chociaż musiałem znosić głód! Ale w głębi duszy, nadal jestem taki sam.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

przemówienie w fabryce Siemensa (nawiązanie do I wojny światowej).
Źródło: film dokumentalny Apokalipsa. Siła Hitlera: Zagrożenie

O głodzie , O wojnie , O duszy , O sile

„W twojej ojczyźnie karki się zgina
Przed każdą władzą,
Dla zwyciężonych – wzgarda i ślina,
Gdy ich na kaźń prowadzą.
W twojej ojczyźnie, gdyś hołdy składał -
Przed obce trony.
W ojczyźnie mojej, jeśli kto padał,
To krwią zbroczony.
W ojczyźnie twojej do obcych w wierze
Bóg się nie zniża.
Moja ojczyzna świat cały bierze
W ramiona krzyża.
W twojej ojczyźnie sławnych portrety,
Tom w etażerce.
W mojej ojczyźnie słowa poety
Oprawne w serce.
Chociaż ci sprzyja ten wieczór mglisty
I noc bezgwiezdna,
Jakże mnie wygnasz z ziemi ojczystej,
Jeśli jej nie znasz?”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: Dwie ojczyzny (1938)

O Bogu , O świecie , O wierze , O nocy

„I wtedy z FKL-u nadjechały samochody pełne nagich kobiet. Kobiety wyciągały ramiona i krzyczały:
– Ratujcie nas! Jedziemy do gazu! Ratujcie nas!
I przejechały koło nas w głębokim milczeniu dziesięciu tysięcy mężczyzn. Ani jeden człowiek się nie poruszył, ani jedna ręka nie podniosła się.
Bo żywi zawsze mają rację przeciw umarłym.”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

U nas w Auschwitzu…

O kobietach

„Coraz mniej witania
trzepotania ramion
mówienia o spełnieniu
zaciskam się wokół szyi
badam powstające w tobie szczeliny
drażę kanały
na wypadek drżenia galaktyk
ucieknę
zdążę się z ciebie wyodrębnić
a jeżeli nie
to przecież zmieszczę się
schronię
w tobie”

Jolanta Baziak (1956) polska poetka i plastyczka

Źródło: Ja proch

„Nie chciałabym działać na wyprawach, podczas których ludzie nie dbają o siebie. Część uroku gór polega na tym, że robi się coś razem. Są słabości, niedociągnięcia, wszystko dociera się na bieżąco. Nikt nie zakłada, że osłabnie na 8 tysiącach metrów, ale… Czasem wystarczy słowo, poklepanie po ramieniu, wpięcie w poręczówki i słabnący odnajduje siłę, by iść. Często ratujemy tak życie.”

Anna Czerwińska (1949) polska alpinistka

Źródło: Wybitna himalaistka: Na Broad Peaku zabrakło braterstwa liny, rmf24.pl, 6 kwietnia 2013 http://www.rmf24.pl/raport-zimowe-zmagania/sezon2012-13/news-wybitna-himalaistka-na-broad-peaku-zabraklo-braterstwa-liny,nId,952339

O życiu , O ludziach , O sile , O czasie

„Atak był brutalny. Wybrali porę deszczową, by uderzyć w nasze stado. Rozproszyli nas wszystkich w koronach drzew. Pod wieczór uspokoiło się. Odeszli na sawannę. Długo lizałem naderwaną stopę i chłodziłem zbite ramię. Kropelki krwi ciekły po moim zarośniętym policzku. To oni uznali to terytorium za swoje, nie wiem dlaczego. Przegoniliśmy ich. Kiedyś widziałem z oddali jak robili to ludzie. Dobrze być czasem szympansem, nie pomyślałem sobie.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O ludziach , O odejściu , O czasie

„Górą płynie niesiona
przez tłum ludzi…
włosy na wiatr… ramiona
obnażone…
uchyla płaszcz szkarłatny –
Widzę jej twarz…
oczy we łzach – zda się, że kona…
(…) leci, wichry ją wioną:
lud ujmuje, podtrzymuje…
Polska to nasza niesiona
Polska to nasza styrana (…).”

Stanisław Wyspiański (1869–1907) polski dramatopisarz, poeta, malarz, grafik, architekt

Źródło: Królowa Korony Polskiej

O ludziach , O koniach , Łza

„Powszechnie mówi się, że: czas to pieniądz. A ja wam powiem: czas to miłość! Bo my wszyscy, jak tu stoimy, jesteśmy owocem Ojcowej miłości. Nie byłoby nas na świecie, ani na tym placu, gdyby Bóg Ojciec każdego z nas nie umiłował pierwszy! On cię umiłował wcześniej, zanim jeszcze twoja matka ujrzała cię na swoich ramionach, zanim przytuliła cię do piersi. Wiedz, że nie jej miłość do ciebie była pierwsza, ale miłość Ojca niebieskiego, który wszczepił swoją miłość w serce twej matki, a ona ci ją tylko przekazała. Dlatego jesteśmy wszyscy owocem miłości Ojcowej, Bożej. A na umocnienie tej prawdy posłał Bóg Syna swego, wołającego: Ojcze! Jako znak, że Ojciec miłuje. „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby wszelki, który wierzy weń, nie zginął, ale miał wieczne życie” (J 3,16). Oto jest cała misja Chrystusa na ten świat przychodzącego. Potwierdzenie, że jesteśmy dziećmi miłości Ojcowej, i że Bóg nie przestaje nas miłować. Całe nasze życie tyle jest warte, ile jest w nim miłości.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

wypowiedziane na Jasnej Górze, 15 sierpnia 1979.

O miłości , O życiu , O pieniądzach , O Bogu

„Wciąż żywemu odrąbano uszy, odcięto nos, wyłupiono oczy i rzucono je na ziemię. Oderwano mu genitalia, potem amputowano ramiona i nogi. Wszystko to, gdy jeszcze żył. Jego szczątki wrzucono do worka i zatopiono w rzece.”

Justin Marie Bomboko (1928–2014)

o Pierre'rze Mulelem
Źródło: Jean-Pierre Langellier, Mobutu, ucieczka "Wielkiego Lamparta" w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 224.