Cytaty o trawie

Zbiór cytatów na temat trawa, mienie, nie żyje, mówić.

Najlepsze cytaty o trawie

„Na łące: W kępce traw milion spraw.“

— Tadeusz Fangrat poeta polski, satyryk, tłumacz literatury węgierskiej 1912 - 1993

„spod nóg runął pejzaż
który zaspał w trawie“

— Jerzy Harasymowicz polski poeta 1933 - 1999

Źródło: Brzask w górach

„Mowa trawa, ludzie grzyby.“

— Andrzej Wydrzyński polski reżyser 1921 - 1992

Plama krwi i ciemności

„Smolarek gra na boisku, na którym zna każde źdźbło trawy.“

— Dariusz Szpakowski polski dziennikarz sportowy 1951

podczas meczu Polska – Niemcy.
Komentarze z mistrzostw świata w piłce nożnej Niemcy 2006

„Bądź niczym trawa, gdy wieje wiatr.
Słabość jest siłą, co chroni twój świat.“

— Magda Czapińska poetka polska, autorka tekstów piosenek 1951

Źródło: TAO

„Magia ma jednak w zwyczaju czekać w ukryciu niby grabie leżące w trawie.“

— Terry Pratchett, książka Równoumagicznienie

Equal Rites
Równoumagicznienie (1987)
Wariant: Magia jednak ma w zwyczaju czekać w ukryciu, niby grabie leżące w trawie.

„Kiedy przelecą kopyta mojego bojowego rumaka, trawa tam więcej nie porośnie.“

— Attyla wódz Hunów 406 - 453

Źródło: Danuta i Włodzimierz Masłowscy (wybór), Księga mądrości Wschodu, Klub dla Ciebie, Warszawa 2007, s. 141.

„Trawa i świeże powietrze to najcenniejsze dary, które możesz dostać od życia.“

— Zhou Weihui 1973

Szanghajska kochanka

„Poszło tyle żubrówki, że ja się bałem, że dla krów trawy nie wystarczy.“

— Jerzy Kryszak aktor polski 1950

Parodia Lecha Wałęsy
Źródło: Kabareton, Opole 1999

„Może i coś w trawie piszczy, ale zbliżają się sianokosy.“

— Roman Gorzelski 1934 - 2010

Wszystkie cytaty o trawie

Razem 124 cytatów o trawie:

„To jest nasza nadzieja, że dzieci urodzone dzisiaj będą miały 20 lat przed sobą, trochę zielonej trawy pod gołymi stopami, świeże powietrze do oddychania, trochę błękitnej wody do żeglowania i wieloryba na horyzoncie, aby pomarzyć.“

— Jacques-Yves Cousteau francuski badacz mórz i podróżnik 1910 - 1997

O dzieciach, O nadziei

„Tam jest wieś… tam napijemy się herbaty… – ciągnął dalej generał już z zupełną rozpaczą.
– Będziemy pili mleko na świeżej trawie – dodał de Grieux ze zwierzęcą wściekłością. (…)
– A idźże sobie z tym mlekiem! Żłop sobie sam, a mnie od mleka brzuch boli.“

— Fiodor Dostojewski, książka Gracz

Gracz

O piciu, O herbacie

„Sama od dawna kocham książki, teatr, malarstwo. Bardzo sobie cenię wnikliwe słowo artystyczne. Chylę czoła przed niezależnym, utalentowanym umysłem, ludzką szlachetnością, męstwem i samozaparciem. Zachwycam się pięknem ludzkiej twarzy. Pięknem krajobrazu, kwiatu, trawy. Wierzę, że ocalając piękno w dowolnym jego przejawie, człowiek przyczynia się do ocalenia własnej duszy.“

— Raisa Gorbaczowa 1932 - 1999

… mam nadzieję! (1991)
Źródło: s. 129

O książkach, Cytaty o pięknie, O duszy, O malarstwie

„Zawsze intrygowała mnie w ludziach ta całkowicie niezrozumiała potrzeba nieustannego przemieszczania się z miejsca na miejsce bez wyraźnego powodu. Zamiast cieszyć się weekendem wolnym od pracy, wyjeżdżają na łono natury, gdzie gryzą ich komary, słońce przypieka na czerwono, a do spożywanego na trawie posiłku włażą mrówki i wpadają muchy. Albo jadą z ukradzioną komuś dziewczyną do Zakopanego, żeby romantycznie wdychać aromat owczych odchodów. Albo świadomie decydują się na potworne niewygody na tak zwanych działkach, gdzie żrą nadwęglone nad ogniem mięso, wdychają cuchnący dym z ogniska i śpią w iście spartańskich warunkach – podczas gdy wygodne mieszkanie z normalnym łóżkiem, łazienką z ciepłą wodą, telewizorem i lodówką stoi puste. Zboczeńcy, ani chybi! Zaś latem większość tego towarzystwa postanawia wyjechać na „wypoczynek”, z którego zawsze wraca się w stanie skrajnego wycieńczenia.“

— Tomasz Beksiński polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz 1958 - 1999

Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Jaszczurka w bidecie, „Tylko Rock” nr 8 (96), sierpień 1999.

O naturze, O wodzie, O słońcu

„Relaksacyjne walory lekarstw natury są potężne, choć zwyczajne: biedronka na liściu, wróbelek ze źdźbłem trawy w dziobie, (…). spadająca gwiazda, nawet tęczowe błyski w rozbitym szkle na ulicy mogą sprawić cud…“

— Clarissa Pinkola Estés 1945

Źródło: Małgorzata Kronenberger, Muzykoterapia. Podstawy teoretyczne do zastosowania muzykoterapii w profilaktyce stresu, Mediatour, Szczecin 2003, ISBN 8391200620.

O gwiazdach, O naturze

„Niskie słońca chodzą moją doliną.
Sennym trawom wydłużają cienie.
Cienie, ach! Właśnie. Ustalmy
coś wreszcie, gdy tak równo
obok siebie
leżą.
I żaden
nie wywyższa się ponad inny.“

— Elżbieta Musiał 1959

Źródło: Niskie słońca (2008)

„Kukułeczko, powiedz, proszę,
ile będę żyła lat…
Drgnęły tylko czubki sosen,
żółty promień w trawę spadł.
Dźwięk nie rozległ się w powietrzu,
a już wracać czas.
Dotknął czoła świeży wietrzyk.
Milczy chłodny las.“

— Anna Achmatowa rosyjska poetka 1889 - 1966

Tom Dmuchawiec (1921)
Źródło: Kukułeczko, powiedz, proszę…, tłum. Mieczysława Buczkówna

O miłości, O czasie

„Bóg pachniał bryzą i siekanymi migdałami, kroplami rosy w ogrodzie o poranku i świeżo pociętym drewnem, i słomą, i bardzo zieloną trawą po ulewnym deszczu. Popołudniami pachniał stronicami świeżo wydrukowanej książki i naturalnym jogurtem mlecznym, a gorącym lwem, kiedy zapadała noc. I brzoskwinią, miękką, białą, bez tego niemiłego wrażenia, które czuje się w zębach, gdy się ją ugryzie zbyt mocno.“

— Valérie Tasso, książka Dziennik nimfomanki

Dziennik nimfomanki
Źródło: Mój anioł stróż

O Bogu, O książkach, O aniołach, O wrażeniach

„Mama z babcią odkrywały przede mną przyrodę, pokazywały mi w trawie robaczki, motylki.“

— Monika Jaruzelska polska dziennikarka, stylistka, projektantka mody 1963

wspominając wypady z rodziną na Mazury w dzieciństwie.
Źródło: Witold Filler, Od Pierwszych Dam do Dody Elektrody. Sławne żony sławnych mężów, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 2006, ISBN 8305134288, s. 15.

O książkach, O rodzinie, O wiedzę, O dzieciństwie

„…) pod tymi drzewami, siedząc na tej trawie,
doznała pierwszego pocałunku z mężczyzną,
kobieta myśli, że w tym powietrzu jeszcze unoszą się
ich oddechy z tamtego spotkania,
może te oddechy tworzą duszę pierwszego pocałunku,
i ta dusza wciąż żyje tu, między drzewami (…“

— Janusz Styczeń polski poeta 1939

Źródło: Miejsce pierwszego pocałunku

O kobietach, O duszy, O myślach, O myśleniu

„Wiele dni, wiele lat czas nas uczy pogody,
Zaplącze drogi, pomyli prawdy, nim zboże oddzieli od trawy.
Bronisz się, siejesz wiatr, myślisz: jestem tak młody,
Czas nas uczy pogody, tak od lat, tak od lat.“

— Jacek Cygan polski autor piosenek, poeta, scenarzysta 1950

piosenka śpiewana przez Grażynę Łobaszewską, a także przez Stanisława Sojkę.
Źródło: Czas nas uczy pogody

O myślach, O czasie, O pogodzie, O myśleniu

„Tylko przeraża nas zawsze mój towarzyszu,
gdy w przerwie ognia – rosnącej jak balon ciszy,
kryjąc usta w chłodną trawę,
usłyszymy strzał,
wycelowany śmiertelnie
w jednego człowieka!“

— Kornel Filipowicz pisarz polski 1913 - 1990

Źródło: Starzy żołnierze

„Nie jestem samotna – odparła Mary zgodnie z prawdą. Samotność, pomyślała, to pragnienie towarzystwa innych ludzi. Ale nie zdawała sobie sprawy, że przez brak towarzystwa samotność może niezauważalnie poczynić duchowe spustoszenie.“

— Doris Lessing pisarka brytyjska, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury 1919 - 2013

Źródło: Trawa śpiewa (ang. The Grass is Singing)

O ludziach, O samotności, O śpiewie

„Wszystko jednak przeminie
rozłoży się na zielonej trawie
uśmiech, zaduma, spoglądanie
na jej delikatne
podobieństwo
do Królowej miłości,
która jak się zdaje
zakochała się
w jeźdźcu“

— Jim Morrison amerykański muzyk rockowy i poeta 1943 - 1971

Źródło: The New Creatures, tłum. Artur Brodowicz

O uśmiechu

„Weź prysznic. Pachniesz polem golfowym.
– A jak pachnie pole golfowe?
– Potem, trawą, słońcem i frustracją.“

— Jeff Abbott amerykański pisarz 1963

Zderzenie (2008)

„Wydaje mi się, że wypalenie jest niemal nieodłączną cechą bycia aktorem. Po to, by coś nowego urodzić, trzeba najpierw się wypalić. Tak jak wypala się trawę, by w jej miejsce mogła za rok wyrosnąć nowa. Uważam, że wypalenie nie jest złym uczuciem i nie należy się go wstydzić.“

— Bartosz Porczyk aktor polski 1980

Źródło: W przeddzień czegoś większego, 13 września 2007 http://teatr.dlastudenta.pl/artykul/W_przeddzien_czegos_wiekszego,15998.html

O emocjach

„(…) o mnie i o alkoholu faktycznie pisali, nie tylko w brukowcach. To było już bardzo dawno temu. (…) wszyscy, którzy uprawiają ten zawód, muszą mieć moment na odreagowanie. Alkohol to jest jedna z takich używek, która pomaga odreagować. To są też narkotyki, ale ja jestem z tego pokolenia, któremu narkotyki są zupełnie obce. Chociaż pojawiły się parę razy. Nie ukrywam, że trzy razy w życiu paliłem trawę i bardzo fajnie mi to robiło. Natomiast nie wciągnęło mnie. Alkohol był mi bardziej bliski i bardziej dostępny. Przychodzi jednak w życiu taki moment, że trzeba wybrać, co jest ważniejsze. Ja postawiłem na pracę, a że alkohol mi w niej przeszkadzał, musiałem go odstawić. To było już wiele, bardzo wiele lat temu.“

— Jerzy Bończak polski aktor 1949

Źródło: We mnie też jest trochę diabła, „Gazeta Olsztyńska” nr 210, 8–9 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/145803.html

O alkoholu

„Każde źdźbło trawy ma swe miejsce na ziemi, skąd czerpie swe życie i siłę; tak i człowiek ma swe korzenie w kraju, z którego ciągnie wraz z życiem wiarę swoją!“

— Joseph Conrad, Lord Jim

Lord Jim
Źródło: Lord Jim, t. II, r. XXI, Warszawa 1904, s. 52, tłum. Emilia Węsławska.

O życiu, O wierze, O sile

„Prawdziwym znawcą kamieni ani minerałów nigdy nie byłem. Nie zajmowałem się też nigdy systematyką kwiatów ani traw, jak to mają w zwyczaju czynić botanicy, ponieważ w obliczu Boga każda istota żyje dla samej siebie, tak więc i ja wypraszam sobie jakiekolwiek klasyfikowanie mojej osoby, ponieważ chcę być samodzielny i możliwie mało podobny do kogokolwiek innego, z wyjątkiem mojego Boskiego Stwórcy, na którego obraz i podobieństwo zostałem stworzony.“

— Joseph Wittig niemiecki duchowny katolicki, teolog, poeta 1879 - 1949

Ja mit ihnen erlebt! Denn ein eigentlicher Stein – und Blumenkennerwar ich nie. Ich habe auch nie Blumen und Gräser gruppiert und klassifiziert, wie es die echten Botaniker tun. Denn vor Gott ist ein jedes Wesen für sich da, und ich selbst verbitte mir jede Klassifikation meiner Person, denn ich will selbständig sein und jedem anderen möglichst unähnlich auβer meinem göttlichen Schöpfer, nach dessen Bild ich geschaffen bin. (niem.)
Źródło: Das Mysterium der Blumenwelt (Misterium świata kwiatów)

O Bogu, Obraz

„Na tym etapie, na jakim się znajduję, ważne są dla mnie punkty. Tych w Bytomiu zdobyłem tyle ile można było, więc wykonałem zadanie maksimum. Kort ziemny to „mój” kort: na nim trenuje całe życie, na nim umiem się najlepiej poruszać, na nim chcę zwyciężać. Trawa natomiast to dla mnie nawierzchnia bardzo trudna, bo dopiero w tym sezonie gram na niej po raz pierwszy. Dlatego też jadąc na Wimbledon mówię sobie po prostu: jeżeli wygram mecz – ok, jeżeli przegram – nic się nie stanie.“

— Pere Riba 1988

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.sportowefakty.pl/tenis/2010/06/22/grzegorz-glowa-do-gory-mowi-pere-riba-najmlodszy-po-nadalu-h/

O życiu

„Jezus nie tylko po prostu zalecał, byśmy panowali nad chciwością i żądzą zmysłów; stworzył On system bodźców, wywołał nie mniej gorące od tamtych namiętności pchające nas w przeciwnym kierunku – niczym siła witalna rosnących drzew, traw i całej wegetacji przeciwstawiająca się sile ciążenia; ta pierwsza prze w górę i na zewnątrz, druga zaś ciągnie w dół. Dzięki Jezusowi przesyceni, tęsknimy do abstynencji, a dusząc się w splątanym labiryncie seksu – do czystości. Nie ucieczka od świata, ale odkrywanie go – oto dyrektywa Jezusa; świat raz odkryty i ujrzany Jego oczyma ukaże głębię i przepych wcześniej nieprzeczuwane – podobnie jak ładna twarz dotknięta smutkiem ujawnia swe ukryte piękno. Jeśli oko jest narzędziem grzechu, to wyłup je, radzi Jezus, nie po to, by oślepnąć, lecz aby widzieć naprawdę; jeśli ręka lub noga – odetnij ją, nie po to, aby stać się kaleką, ale aby odzyskać zdrowie. Przyszedł, jak sam mówi, nie żeby niszczyć życie, ale byśmy mieli je w obfitości. Nie pojmie tych słów ten, dla kogo obfitość znaczy dostatek – owoc połowu Morza Martwego: sam nie wiedziałem jednak, czym jest radość, póki nie przestałem gonić za szczęściem; nie dbałem o życie, póki nie wybrałem śmierci. Winien jestem Jezusowi wdzięczność za oba te odkrycia.(…)“

— Malcolm Muggeridge 1903 - 1990

Jezus. Człowiek, który żyje
Źródło: Szymon Hołownia, Tabletki z krzyżykiem, op. cit., s. 155.

O życiu, O śmierci, O szczęściu, O zdrowiu

„Pszczoły były wielkim umiłowaniem stryja Leona, kochał je i lubił miód. Ule były przeważnie typu Dadanta, najłatwiejsze w obsłudze. Były one kwadratowe, z podnoszonym dachem, którędy w okresie zbiorów miodu wsuwało się specjalne nadstawki. Nadstawka taka starczała ledwie na kilka dni, szybko bowiem napełniała się miodem i należało zakładać nową. Sad pełen był olbrzymich, szerokich lip, obsiewano go też specjalnie miododajnymi trawami. W okolicy rosły białe koniczyny, dużo łubinów, w lasach wrzos. Miodobranie zaczynało się w czerwcu, po zakończeniu kwitnienia sadów i łąk. Im wcześniejszy był miód, tym lepszy. Stryj rozsyłał go i sprzedawał po całej Polsce, dużo zabierali krewni. W domu, w glinianych dzbankach miód stał cały rok. Przede wszystkim jednak specjalnie pakowany w żelazne pudełka był sprzedawany klientom z różnych miast. Miód jesienny na pierniki kupował Toruń, wiosenny i lipcowy brał Wedel. Były miody wczesne, łąkowe, rzadziutkie, złotego koloru – te nigdy się nie scukrowały. Miód z akacji, aby się scukrzyć, musiał stać bardzo długo, i wtedy robił się podobny do drobnej, białej kaszki. Inne, późniejsze, to były miody lipcowe z lip i wrześniowe, z gryki i wrzosu. Lipcowy uchodził za najlepszy, natomiast z gryki i wrześniowy były gorsze. Kiedy miód twardniał, to na przykład gryczany ciemniał, lipcowy bielał. Wszystkie oczywiście różniły się smakiem. W okresie miodobrania, kiedy pracy było wiele, stryj wynajmował chłopców do pomocy. W specjalnym domku, zimą zastępującym stebnik, miód się wirowało. Tam przenosiło się ramki, odcinało się ciepłym nożem zasklepioną woszczynę i stawiało do centryfugi (wirówki), gdzie po wpływem kręcenia korbą miód wypryskiwał na ściany beczki i ściekał. Z dołu, kurkiem, zlewało się go do podstawionych garnków, na które nakładało się sita, aby nie wpadły odłamki woszczyny. W garnku mieściło się około szesnastu litrów miodu. Przez kilka dni garnek stał odkryty, aby miód odparował, dopiero potem zakładało się woskowy papier i zawiązywało wokół. Stryj miał biblioteczkę z książkami o pszczołach. Lubił pszczoły, a one jego. Kiedy któraś wleciała do domu, brał ją delikatnie w ręce i wynosił, nigdy go nie użądliła. Pracował gołymi rękoma, nie w rękawiczkach, mówił, że pszczoły nie lubią tego. Czasami wieczorem kładł się w sadzie i słuchał jak pracują, czy są zadowolone ze zbiorów. Mówił na przykład, że pszczoła umarła, nie zdechła; jeżeli ktoś opowiadał, że pszczoła ugryzła, odpowiadał zaczepnie: – Czy widział ktoś, aby pszczoła miała zęby do gryzienia?“

— Aleksandra Ziółkowska pisarka polska 1949

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce, [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 208–209

O książkach, O domu, O pszczołach, O zimie

„[…] Kto się naprawdę chce przyjrzeć bogactwu przyrody, pójdzie na łąkę, do lasu, na staw lub jezioro. Tu dopiero przyroda roztacza swe bogactwa w całej pełni. Czy jest na świecie coś piękniejszego, jak przechadzka ranna po łące majowej! Przepyszna szmaragdowa trawa, błyszcząca brylantami rosy, tysiące wdzięcznych główek kwiatowych o delikatnych, subtelnych barwach, przepyszne barwne motyle, niby wielkie kwiaty latające, zgrabne ważki o szybkich, zwinnych ruchach, iskrzące się w słońcu niby żywe szmaragdy i szafiry, roje złocistych muszek, tańczących w powietrzu, trzmiele i pszczoły, oddane poważnej, zabiegliwej pracy napełniają świat żywym brzęczącym rojem. Dość jest rozsunąć źdźbła trawy łąkowej, aby wszędzie, pod każdym niemal badylem, dojrzeć setki istot żywych, większych i mniejszych, łażących, pełzających, skaczących, siedzących, robaków, larw owadzich, wijów, pająków, mrówek, drobniutkich owadów bezskrzydłych, o najrozmaitszym wyglądzie i ubarwieniu. Gdy zaczerpniemy trochę wody ze stawu, obejrzymy od spodu liść grzybienia, wydobędziemy garstkę mułu z dna, znowuż ujrzymy tysiące żyjątek, drapieżnych i roślinożernych, szybkich i powolnych, szarych, zielonych, czerwonych, przezroczystych, każde o odmiennych nałogach i potrzebach, każde o swoistym sposobie życia. A tu co za nieskończone bogactwo, co za nieograniczona pomysłowość przyrody w rozwiązywaniu elementarnych zagadnień bytu! […] Człowiek myślący, który na własne oczy oglądał wszystkie te cuda i który zastanawiał się nad nieskończoną w swej pomysłowości mocą twórczą przyrody, dozna mimowolnego uczucia wzniosłości. To bezgraniczne piękno musiało być powołane do życia przez przyczynę, nieskończenie potężną i nieskończenie mądrą. Tylko taka myśl może przynieść umysłowi pewne ukojenie.“

— Jan Dembowski biolog, prezes PAN, marszałek Sejmu 1889 - 1963

Źródło: Jan Dembowski, O istocie ewolucji, Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska”, Warszawa 1924

O świecie, Cytaty o pięknie, O emocjach, O myślach

„W najszerszym rozumieniu SYNDROM ADAMSA oznacza zespół objawów chorobowych wywołujących w mężczyźnie chęć ucieczki z układu, w którym tkwi – gdziekolwiek, na bardziej zieloną trawę po drugiej stronie płotu. Jest to przypadek najczęstszy, rodzaj zbiorowej psychozy gatunku. Wszyscy mężczyźni cierpią w mniejszym lub większym stopniu na którąś z odmian SYNDROMU ADAMSA; stopień rozwoju intelektualnego nie ma tu nic do rzeczy. Reszta udaje mężczyzn.“

— Waldemar Łysiak polski pisarz i publicysta 1944

Wyspy bezludne

O mężczyznach, O cierpieniu

„Zmiana ustroju - bo już nie żadna reforma - odbywa się niezależnie od dyskutowanych koncepcji i uchwalanych ustaw. Rozpada się, w sensie jak najbardziej dosłownym, materia gospodarcza, którą włada socjalistyczne państwo. Gospodarka od lat już nie jest w stanie wypracować środków nawet na odtworzenie samej siebie. Obraz zalanych kopalń, wygaszonych pieców, fabryk poprzerastanych trawą rysuje się całkiem realnie. Struktury zarządzające są trwalsze niż zarządzana materia, ale i one się zaczynają wykruszać. Ludzie w nich tracą motywację, a co bardziej przedsiębiorczy uwłaszczają się, przechodząc do prywatnego biznesu. Ten zaś rozrasta się dość dynamicznie na terenach opuszczanych przez centralne zarządzanie i planowanie.“

— Ernest Skalski 1935

Źródło: Wielki kompromis, „Gazeta Wyborcza”, 31 lipca 1989, s. 3 http://www.archiwum.wyborcza.pl/Archiwum/1,0,6009141,19890731RP-DGW,Wielki_kompromis,.html

O ludziach, O motywacji, O piekle, O biznesie

„Dzieciństwo to dla mnie święty czas. Dziecko poznaje świat w sposób bezpośredni, nie przez kulturę. My poznajemy świat tylko przez kulturę: przez telewizor, filmy, książki, Internet, gazety. Poznajemy coś, bo ktoś nam już o tym mówił. A dziecku nikt jeszcze tego nie zdążył powiedzieć. Dotyka trawy, kwiatów, widzi słońce, takie jakie ono jest naprawdę. Dziecko poznaje w sposób czysty“

— Tomasz Budzyński polski wokalista rockowy, malarz, poeta 1962

Źródło: Marcin Jakimowicz, O Woodstocku, małym białym ubranku i przyjściu antychrysta z Tomkiem Budzyńskim rozmawia Marcin Jakimowicz, 2tm23.art.pl http://www.2tm23.art.pl/wywiady2.html

O dzieciach, O książkach, O świecie, O czasie

„A czasami przyglądam się trawie. Możliwe, że trawa jednocześnie przygląda się mnie, kto to może wiedzieć?“

— Knut Hamsun, książka Pan

Źródło: Pan. Z papierów porucznika Thomasa Glahna (norw. Pan), tłum. Czesław Kędzierski

„opustoszała jest w niedzielne południe nasza ulica
zostają tylko ci którzy muszą reszta wyjeżdża za miasto
łapać wiatr w płuca zachłystywać się wonią wsi
obmywać ciała w strumieniach lub wspinać się na szczyty
z pewnością ma to jakiś sens z pewnością
bo czyż nie bardziej zielona jest trawa na łąkach
niż mech na chodnikach, parapetach i murach“

— Piotr Maur 1963

Źródło:

Sens

„Sanatorium V było dla mnie bardzo ważną pracą. Okoliczności pamiętam dokładnie. Długo chorowałem, wreszcie poczułem się lepiej. Mogłem wyjść do parku. Było pogodnie, ułożyłem się na trawie, słuchałem jak rośnie. I nagle stało się coś dziwnego. Stwierdziłem z zaskoczeniem, że trawa ogromnieje mi w oczach, staje się groźna, przesłania masyw budynku, że ten masyw ożywa nagle, że wszystko poczyna wchodzić w nieoczekiwane związki.“

— Józef Gielniak 1932 - 1972

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gielniak_jozef

„Mój ojciec miał cztery żony. Każda z nich miała swój kraal. Kraal był gospodarstwem i z reguły składał się z prostej zagrody dla zwierząt, pół uprawnych i jednej lub więcej chat krytych trawą. Kraale żon mojego ojca dzieliło wiele mil i przemieszczał się pomiędzy nimi. W tych podróżach ojciec spłodził 13 dzieci, czterech chłopców i dziewięcioro dziewcząt.“

— Nelson Mandela prezydent RPA, noblista w dziedzinie pokoju 1918 - 2013

Źródło: Adam Leszczyński, Alfabet Mandeli, „Gazeta Wyborcza”, 7–8 grudnia 2013.

O dzieciach, O zwierzętach

„Oboje podziwialiśmy Polskę, że taka zielona. W Afryce tylko wysuszona trawa. Mnie się podobało, że gdy deszcz popadał, to ziemia szybko potem wyschła.“

— Aleksandra Ziółkowska pisarka polska 1949

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Winnice Wartanowiczów na Podolu, [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 128

„Trzeba oderwać się od szumów świata i wniknąć w samego siebie. Oto jestem: moje ramię, moja dłoń, moje palce, mój paznokieć. Cząstka mojego ciała, które stanowi harmonijną jedność. Ta jedność nie kończy się obrysem kształtu: tworzę wspólnotę z kamieniem, na którym siedzę, z trawą, której dotykam, z powietrzem wypełniającym mi płuca, z pejzażem wokół. Jestem sobą i jednocześnie drzewem, słońcem, ptakiem, ziemią. Ja, składnik nieogarnionej, pulsującej, doskonałej natury.“

— Aleksander Minkowski polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy 1933 - 2016

O ptakach, O naturze

„Ziemia nazywa się grunt, w niej wszystkie korzenie tkwią, i trawy, i drzewa, i człowieka. Puścisz ziemię, będzie cię wiatr nosił po świecie, suchą łomakę! A uchowasz ziemię – to choćby cię sto razy od niej oderwali, to wrócisz i zakorzenisz się znowu.“

— Maria Rodziewiczówna polska pisarka 1864 - 1944

umierający dziad do wnuka
Byli i będą
Źródło: s. 12

„Jestem synem rymarza. Terminowałem u ojca. Tata martwił się: „Synu, o mnie mówią, że mam złote ręce, a ty masz palce z g…”. I tak zostało. Mamy działkę nad Narwią. Raz próbowałem skosić trawnik, ale zamiast trawy skosiłem kabel. No i mam spokój z działką.“

— Roman Kłosowski polski aktor 1929 - 2018

Źródło: Małgorzata Jungst, Idzie Kłos ze swoim domowym alkomatem, „Życie na Gorąco” nr 29, 21 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121349.html

O życiu

„Krowa ujrzała nagle przed sobą prawdziwego, żywego niedźwiedzia i przeraziła się tak śmiertelnie, że nawet zapomniała zaryczeć. Wybałuszyła oczy na Pafnucego i z przerażenia przestała przeżuwać.
– Nie bój się – powiedział Pafnucy łagodnie. – Ja jestem dobry niedźwiedź i nie zrobię ci nic złego. Chciałem zobaczyć, co tu słychać, i zaprzyjaźnić się z wami.
Usiadł grzecznie na trawie i czekał, aż krowa wróci do równowagi. Krowa była dosyć tępa i musiała długo myśleć, żeby zrozumieć, co Pafnucy powiedział. Wreszcie do niej dotarło.
– Ale przecież ty jesteś dziki – powiedziała podejrzliwie.
– Nic podobnego – zaprotestował Pafnucy stanowczo.“

— Joanna Chmielewska polska pisarka powieści sensacyjnych 1932 - 2013

Wcale nie jestem dziki. Jestem pod ochroną.
Pafnucy

O myślach, O czekaniu, O myśleniu

„Pachniała przekwitającym wrzosem, grzybami skrytymi wśród liści i traw, suchymi ziołami wczorajszym deszczem.“

— Aleksander Jurewicz polski pisarz 1952

Prawdziwa ballada o miłości (2002)

„Przed nami nie było nic, oprócz rzeki, lasu i bagien. Równiny pokrytej kępami zarośli, która ciągnęła się nie wiadomo dokąd. W milczeniu podziwialiśmy plamy kolorów i żyłkowania traw wierzchniego odzienia lądu, zatopionego w syropie wieczornego światła. Z daleka zobaczyliśmy blask ogniska, które przygasło, gdy skierowaliśmy tam spojrzenia, słysząc plusk wody, stukot wioseł w dulkach. Właściwie nie musiałem wiosłować, nurt sam nas niósł. Mieliśmy przed sobą wiele dni, aby gdzieś dopłynąć.“

— Marzena Broda polska pisarka, poetka i dramaturg 1965

Luka

„Historii nikt nie tworzy, nie można jej zobaczyć, tak jak nie można zobaczyć, jak rośnie trawa.“

— Borys Pasternak rosyjski poeta i prozaik 1890 - 1960

O historii

„Teraz gdy zrozumiał już,
że jest stary
ceni ją bardziej niż wtedy gdy młoda wchodziła do domu
– nogi smugi księżyca na trawie
srebrne, z zielonymi sprzączkami na czarnych pantoflach […]
jej słowa były łąką o świcie i
czerwonymi wargami nocy.“

— Krzysztof Boczkowski (poeta) 1936 - 2018

Źródło: Śniadanie na trawie

O domu

„Podobno dawno temu (zaczął Mlecz) El-ahrera żył dokładnie w tym miejscu. Wiódł życie podobne do naszego, dość szczęśliwe: jadł trawę i od czasu do czasu wypuszczał się w okolice tego dużego domu w dole, skąd kradł flerę. I jego szczęście trwałoby pewnie wiecznie, gdyby nie fakt, że zaczął odczuwać w sobie powolna zmianę. Dobrze wiedział, co to oznacza. Powoli zaczął się starzec. Czuł, że nie słyszy już tak dobrze, a jego przednie łapy stawały się coraz bardziej sztywne.“

— Richard Adams angielski pisarz 1920 - 2016

Opowieści z Wodnikowego Wzórza

O życiu, O szczęściu, O domu, O czasie

„Założyłeś partię? – zapytał Chien.
– Założyłem wszystko. Partię i anty-Partię, która nie jest partią, którzy są za, i tych którzy są przeciw, tych, których nazywacie jankeskimi imperialistami, i tych, którzy tworzą obóz reakcji. Mógłbym wymieniać w nieskończoność. Wszyscy są moim dziełem. Niczym źdźbła trawy.“

— Philip Kindred Dick amerykański pisarz 1928 - 1982

Wiara naszych ojców (1967)

„Bałtyckie błyskawice, syberyjskie wichry,
niskie chmury podejrzeń wzajemnych.
Zanieczyszczenie, promieniotwórcze skażenie
Ciągle jeszcze, jak mówią, na dopuszczalnym poziomie.
Krowy są mądrzejsze, nie liżą kory brzóz,
nie tykają bujnej świętojańskiej trawy.“

— Ivar Ivask 1927 - 1992

Elegie bałtyckie
Źródło: Elegia pierwsza

„Antonia zgarnia końce swej chustki, wolno schodzi ze schodków i wolno idzie przez trawę w stronę konika, stojącego między trzema drzewami, do których przymocowana jest płachta namiotu, rozpięta jako dach. Czwarty róg, czyli połowa płachty zwisa obciążona kamieniem, tak że chusta się napina i osłania od wiatru. Stoi tam konik obok oswojonej kury Franceski i zwie się Emilio i zamiast rżeć prycha (…) Antonia zaś opiera się o Emilia, który stoi jakby wyciosany z drzewa, na karuzeli dla dzieci.“

— Johannes Bobrowski niemiecki poeta, prozaik i eseista 1917 - 1965

opis cyrku Scarletto – Antonia.
Młyn Lewina

O dzieciach

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.”“

— Ziemowit Szczerek polski pisarz i publicysta 1978

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach, O piciu, O zimie, O ojczyźnie

„Śmieję się, że jestem jak trawa, której wystarczy trochę wody, by znów odzyskać siły witalne i na nowo odrosnąć soczystą zielenią.“

— Anna Samusionek polska aktorka 1971

Źródło: Za złe wybory się płaci, „Tele Tydzień” nr 36, 5 września 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/samusionek.html

O sile

„Wiecie czego tu najbardziej brak? Trawy, zwykłej trawy. Nigdy nie przypuszczałem, że jest tak… potrzebna…“

— Stanisław Lem, książka Eden

Utwory, Eden

„Nie dba o to, że gniją im mózgi od trawy, ale zdecydowanie potępia palenie tytoniu.“

— Melvin Burgess, książka Ćpun (powieść)

Ćpun (1998)

„Za co cię wsadzili? – pyta.
– Trawa. (…)
– To za co cię wsadzili?
– Posiadanie oraz uprawę.
– Czy to nie hańba – wsadzać ludzi z powodu tego, co podarował Pan Bóg? Gdyby chciał, nigdy nie stworzyłby nasion. Ile ci wlepili?
– Sześć miesięcy, pięćset dolców grzywny, trzy lata ograniczenia praw.
– Czy to nie jedno wielkie gówno?“

— Ken Kesey amerykański pisarz 1935 - 2001

Źródło: Skrzynka demona (1986), cyt za wyd. Phantom Press International, Gdańsk 1993, tłum. Magdalena Spalińska, s. 13–14

O Bogu, O ludziach

„Wtem jeden z oficerów rzucił mu swój medal zasługi. Inny znów pochylił się i ucałował zimne czoło chłopca. A kwiaty padały ciągle, na bose nożyny, na piersi skrwawione, na jasną główkę jego. A on jak gdyby spał na trawie, otulony w sztandar, z tą białą twarzą, cichy, uśmiechnięty… właśnie jak gdyby czuł biedny chłopczyna tę pośmiertną sławę i jak gdyby był rad, że życie oddał za Lombardię swoją.“

— Edmondo De Amicis, książka Serce

Serce
Źródło: Mała wideta lombardzka http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=26410, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1938, s. 57–58.

O życiu, O Kwiatach

„Jarało się jakąś trawę, ciągnęło jakieś spidy, ale to było wtedy jeszcze, powiedziałbym, takie niewinne. Zaczynała się dopiero jakaś dilerka, cały ten parszywy biznes. Jak do Częstochowy przywiozłem nasiona z Pop Session w Sopocie i jak potem z moim kumplem Bobeshem, pierwszym menadżerem T. Love, paliliśmy tę samosieję, wydawało nam się, że cały świat się otwierał. Że jesteśmy jak The Doors, kiedy pojechali na pustynię. A teraz nie ma dla mnie nic urokliwego w narkotykach, to normalny pieprzony nałóg, jak alkohol czy seks. Nie to, że jestem jakiś nawrócony. Ja z tego wyrosłem, po prostu.“

— Muniek Staszczyk polski muzyk rockowy 1963

o początku lat 90.
Źródło: rozmowa Mirasa Soliwody, Staryboy, „Duży Format”, 11 marca 2010

O alkoholu, O świecie, O seksie, O biznesie

„Nazajutrz nocnym powozem wybiegłem do Birmingamu [Birmingham]. I patrzę, i widzę z daleka tysiące ogniów, co jak gdyby wulkany spod ziemi biją żywym płomieniem, rzucają dymem, przy każdym takim wulkanie niby mogiły wyrzuconej lawy, a cała tam ziemia w popiół obrócona, i ani tam trawa zazielenieje, ani woda zabłyszczy, czasem mignie czarna postać ludzka i zniknie; nie słychać tam głosu stworzenia ani głosu szumiącego drzewa, ani głosu szemrzącej wody, a tylko jakieś podziemne wycie: zdaje się, że to kraina piekieł. A to po prostu tysiące kopalni, przy których tysiące machin parowych dobywa węgiel i żelazo, z którego po całej Anglii i zaraz w Birmingamie wyrabiają wszelką broń, nożyczki, igły i brzytwy.“

— Aleksander Jełowicki polski pisarz i działacz religijny 1804 - 1877

Moje wspomnienia (1893)
Źródło: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk, 2012, ISBN 978-83-7420-253-4, s. 122.

O historii, O wodzie, O czasie

„Witam cię, złotych wspomnień kraino,
Owiana pamiątek ciszą!…
Te same wichry przez stepy płyną,
Na piersi traw się kołyszą –
Te same fale w Dniepru głębinie,
Po których długa łódź skacze –
Echo tak samo w rozdołach ginie,
Tak samo woła i płacze…“

— Kazimierz Gliński 1850 - 1920

Źródło: Powitanie z antologii Ziemia polska w pieśni

O płaczu

„Marihuana pomieszana z kokainą działa prawie jak speedball [mieszanka kokainy i heroiny], ale trawa nie jest tak mocna.“

— Whitney Houston amerykańska piosenkarka 1963 - 2012

Źródło: wywiad Opry Winfrey, cyt. za: Whitney Houston o narkotykach, 15 września 2009 http://muzyka.interia.pl/pop/news/whitney-houston-o-narkotykach,1368188,50

O muzyce, O marihuanie

„Tatrzańskie stoki w ziołach toną
I noszą odzież rozkwieconą,
Na mchu stawiają stopy bose
I traw oddechem piją rosę…“

— Maria Konopnicka polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niepodległościow… 1842 - 1910

Źródło: Na szczytach w: Poezye wydanie zupełne, krytyczne, tom I, wyd. Gebethner i Wolff, 1915, s. 16.

O piciu, O odzieży

„Szkoda tylko, że nie przyszło ci do głowy podnieść dupska i pójść za tropem – dodałem.
– Przyszło – odparł bliźniak i rozgryzł źdźbło trawy. – Ale potem niby poszło…
– A to bardzo się cieszę – rzuciłem złośliwie i poszedłem w stronę koni, pytając Pana, za jakie grzechy aż tak mnie doświadcza.“

— Jacek Piekara polski pisarz 1965

rozmowa z Drugim.
Miecz aniołów

Koń

„W wolnym czasie udało mi się pójść na sparing polskiej reprezentacji hokeistów na trawie. Nie spodziewałam się, że to taki ciekawy i widowiskowy sport.“

— Renata Mauer-Różańska polska sportsmenka, specjalistka w strzelaniu 1969

Źródło: Bogdan Zakrzewski, Renata Mauer-Różańska. Przed pierwszym strzałem, „Halo!”, październik 2000, s. 10.

O sporcie, O czasie

„Nie mówcie Europa, mówią, mówcie Śmierć.
Filmy nieruchomieją, biblioteki płoną.
To nie cykady, to bomby głosują wśród traw,
Szemrzą ich zegary w arteriach ulic.
A ona nic nie mówi. Bierze wodę w usta.
Szuka ratunku wczepiona w ciało Rosji,
Biada nad losem swej siostry Atlantydy,
Rozszczepia widmo płomieni palących Jana Palacha,
Studenta filozofii, ucznia Empedoklesa.
Zaś jeśli już coś powie, to szyfrem,
w którym słowa nic nie znaczą.
I tylko na darmo strzępi język.“

— Leszek Szaruga polski poeta, prozaik, tłumacz 1946

Źródło: Nie mówcie Europa http://themarkdesign.byethost13.com/grondwet/internationa/nodeorder/term/128

O śmierci, O losie, O siostrze, O wodzie

„Odpisałeś już? – usłyszałem głos Karola. – Jutro odpiszę – powiedziałem – w niedzielę i tak nie wysyłają poczty.
– To dobrze, Artek.
– Dlaczego dobrze? – spytałem, unosząc się na łokciu i ze zdziwieniem patrząc na Karola.
– Pomyśleliśmy sobie… – Karol urwał, spojrzał na Marcina. – Ty mu powiedz.
Marcin przeleciał palcami po strunach, potem odłożył gitarę, przeciągnął się sennie..
– Pewnie sam już o tym myślałeś – powiedział półgłosem. – Masz wybór.
– Jaki wybór?
Rączka usiadł w kucki obok Marcina. Patrzył na mnie mrużąc oczy. Milczeli. Poczułem niepokój, jakiś nerwowy lęk.
– Są dwa rodzaje nagród – po pauzie odezwał się Marcin. – Indywidualne i zbiorowe.
Wstałem, oparłem się ramieniem o pień sosny. Patrzyłem na nich kolejno, jeszcze łudząc się, że żartują że chcą mi zrobić kawał. Byli poważni i jakby zażenowani.
– Chyba nie zamierzacie…
– Stary, to nasza szansa! – krzyknął nagle Rączka zrywając się z kucek. – Kapujesz? Te instrumenty i wzmacniacz enerdowski, właśnie to, o czym marzymy! Przecież nie powiesz, żeś o tym nie myślał, no stary!
– Perkusja i elektryczna gitara – powiedział cicho Karol – I jeszcze akustyka. Wyobrażam sobie, jak to brzmi.(…)
Marcin podniósł się z trawy, podszedł do mnie, położył rękę na pniu. Staliśmy naprzeciw siebie, nieruchomi, jakby skamienieli. Trwało to minutę, może kilka minut.
– Jesteśmy przyjaciółmi, Artur.
– To co?! – krzyknąłem histerycznie. – Przyjaciele powinni się cieszyć, że dostałem nagrodę! A wy… wy… – zająknąłem się. – Uknuliście za moimi plecami! We trójkę, po cichu, przeciwko mnie…
– Oszalał – mruknął Rączka. – Nie wolisz pojechać do Bułgarii na tournée artystyczne? I do Francji. Albo Włoch, może do samej Brazylii? Człowieku, czy ci szajba odbiła?
Nie odbiła mi. Raptem spłynął na mnie spokój, zdolność chłodnego myślenia, trzeźwej oceny sytuacji. Przyjaciele! Dobrzy, dopóki byliśmy na równych prawach i jeden drugiemu nie miał powodu zazdrościć. Gdy równowaga zachwiała się, skaczą mi do gardła.(…)
– Momencik – uśmiechnąłem się krzywo – wyjaśnijmy rzecz najważniejszą. Prośba czy żądanie?
Spojrzeli po sobie. Wahanie trwało nie dłużej niż kilka sekund:
– Żądanie – powiedział Marcin. – Od przyjaciela ma się prawo żądać.(…)
– A więc żądanie?
– Tak – potwierdził twardo Karol. – Przyjaciół od przyjaciela.
Zrobiłem krok w tył i miałem ich przed sobą – jednakowo skupionych, poważnych, czekających.
– Byłych przyjaciół – powiedziałem.“

— Aleksander Minkowski polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy 1933 - 2016

Przyślę wam z Bułgarii kolorową widokówkę. Cześć.
Ruszyłem brzegiem, pełen złośliwej satysfakcji, rozgoryczenia i gniewu.
Artur

O myślach, O szansie, O myśleniu

„Pływać, ugniatać trawę, polować, zwłaszcza palić tytoń i pić alkohole mocne jak wrzący metal – jak czynili to drodzy przodkowie wokół ognisk.“

— Arthur Rimbaud francuski poeta 1854 - 1891

Sezon w piekle

O piciu

„Zła energia wraca. Tak jak na boisku: można kogoś sfaulować, ale trzeba pamiętać, że to samo może się zdarzyć tobie. Że za chwilę ktoś cię sczesze od tyłu przy trawie i będzie po grzybach.“

— Marcin Dorociński aktor polski 1973

Źródło: MaleMEN, nr 1/2010.

„Jest kimś bardzo ważnym w moim życiu, powiedziała jaskółka, obniżając lot łagodnie nad łąką i wskazując człowieka, który kosił trawę. Kiedy lecę w jego pobliżu, to zawsze się wznoszę. Jakieś prądy wstępujące, bo ja wiem, trudno dociec. Nawet jak zanosi się na deszcz.“

— Marek Konecki 1949

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

„Świecie nasz –
Daj nam cień wysokich traw
Świecie nasz –
Daj zagubić się wśród drzew poszumu
Świecie nasz –
Daj nam ciszy czarny staw
Świecie nasz –
Daj nam siłę krzyku, śpiewu tłumu“

— Marek Grechuta polski piosenkarz 1945 - 2006

Źródło: utwór Świecie nasz z płyty Korowód

O sile

„Kiedyś spadniemy głową w dół,
żeby nas ziemia mogła uspokoić,
żeby nas trawa mogła przewyższyć.“

— Jiřina Hauková poetka czeska 1919 - 2005

Źródło: Niekiedy spadamy głową w dół, 1970, tłum. Leszek Enkelking

„Czarna krowa w kropki bordo
gryzła trawę kręcąc mordą.
Kręcąc mordą i rogami
gryzła trawę wraz z jaskrami.“

— Joanna Kulmowa polska pisarka i poetka 1928 - 2018

Źródło: Czarna krowa w kropki bordo

„Wiosna. U nas w celi jasno – dużo słońca. Ciepło. Na spacerze powietrze miękkie – pieści jak ręka ukochanej. Na kasztanach i krzakach bzu pączki nabrzmiały i już się rozwinęły w malutkie liście zielone, uśmiechające się do słońca. Trawa na podwórzu wyciągnęła się do słońca i cicha, wchłania powietrze i promienie wskrzeszające do życia. Cicho… Nie dla nas wiosna. My w więzieniu. W celi drzwi wciąż zamknięte; za nimi i za oknem żołnierze uzbrojeni ani na chwilę nie opuszczają swych posterunków – i jak przedtem co dwie godziny słychać, jak zmieniają się i szczęk karabinów, i ich słowa: „pod sdaczu sostoit post nr pierwyj…”, jak przedtem, żandarmi nam drzwi otwierają i na spacer prowadzą, jak przedtem, słychać brzęk kajdan i trzaskanie otwieranych i zamykanych drzwi. Za oknem od samego rana przechodzą oddziały wojska, cały dzień odzywają się ich śpiewy, czasami słychać muzykę wojskową. (…)”“

— Feliks Dzierżyński polski i rosyjski działacz komunistyczny 1877 - 1926

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 76

O wiośnie

„Kochała kruche trawy źdźbło,
Wierzyła w dźwięk trącanych strun,
Nic więcej o niej ci nie powiem, bo…
Bo Anna już nie mieszka tu.“

— Janusz Kondratowicz polski poeta, satyryk 1940 - 2014

piosenka poświęcona Annie Jantar.
Źródło: piosenka Anna już tu nie mieszka z repertuaru Haliny Frąckowiak

Kochać się

„O Boże! Boże! Na ziemi tej Żydzi
Przez wieki snuli pokoleń nić złotą.
Czy świat ten łańcuch złocisty ich widzi?
Czy widzi pawę złocistą tę oto,
Czy wśród tych sadów swe gniazdo uwiła?
Czy tu złocista przystań snu się śniła?
Czemu ziarn burza nie stliła ognista,
A trawa czemu zielona, nie krwista?“

— Icyk Fefer poeta żydowski 1900 - 1952

Źródło: Cienie warszawskiego getta, tłum. Marian Piechal

O Bogu, O świecie, O wieku

„Na nowym stadionie za 700 milionów (nie do końca bezpiecznym i pomału rozkradanym, bo miasta już nie stać na jego ochronę) nie chce rosnąć trawa. Prezydent inwestuje ogromne pieniądze w jej porost, czym niedługo zasłuży sobie na ksywkę „Grobelny murawka” lub „Ryszard-za-miliard-trawka.”“

— Ryszard Grobelny polski samorządowiec, prezydent Poznania 1963

A trawa jak nie chciała rosnąć, tak nie rośnie.
Autorka: Magdalena Środa, Ryszard Grobelny polemizuje z Magdaleną Środą, epoznan.pl, 30 marca 2011 http://www.epoznan.pl/news-news-24391-Ryszard_Grobelny_polemizuje_z_Magdalena_Sroda

O pieniądzach

„A cała ta zadyma z przypisywaniem mi gęby ćpuna wynika z prostych, stereotypowych skojarzeń: reggae – Jamajka – trawa. Tak się ludziom kojarzy. Sami sobie tworzą różne bajki na ten temat, a potem w nich żyją.“

— Kamil Bednarek polski piosenkarz 1991

Źródło: wywiad, 2011 http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110103/REPORTAZ01/751683969

„Gdyby na powierzchni ziemi nie było wcale owadów, rośliny nasze nie byłyby obsypane pięknymi kwiatami, ale miałyby takie skromne kwiaty, jakie widzimy u sosny, dębu, leszczyny, jesionu, traw, szpinaku, szczawiu, pokrzywy i innych roślin zapylanych za pomocą wiatru.“

— Karol Darwin biolog angielski 1809 - 1882

O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego (1859)
Źródło: przeł. Sz. Dickstein, J. Nusbaum, wyd. Altaya, Warszawa 2001, str. 218.

O Kwiatach, O pomocy

„Jestem architektem zieleni, wnoszę piękno w cudze ogrody, wyczarowuję „pokoje” pod gołym niebem, czasami małe i pachnące, czasami dzikie i nieujarzmione, ale zawsze pełne szumu wody, szeptu strumienia, szmeru fontanny. Uwielbiam wnosić życie w martwe przestrzenie za sprawą trawy, krzewów, kwiatów, drzew. Drzewa kocham najbardziej. Czasami się zastanawiam, jak wyglądałoby nasze życie bez nich?“

— Elizabeth Adler 1951

Źródło: Dom na wybrzeżu, tłum. Ewa Spirydowicz

O życiu, O pokoju, Cytaty o pięknie, O domu

„Dzisiaj jestem smutna
jak ptak.
Dzisiaj jestem smutna
jak deszcz.
Leżę sobie w trawie
na wznak,
sama nie wiem, czemu
tak jest.“

— Danuta Wawiłow 1942 - 1999

Źródło: Smutny wiersz

O ptakach

„W oddali łąki, wejdźże do łóżka,
Czeka tam na cię z trawy poduszka,
Skłoń na niej główkę, oczęta zmruż,
Rankiem cię zbudzi słońce, twój stróż.
Tu jest bezpiecznie, ciepło jest tu,
Stokrotki polne zaradzą złu.
Najsłodsza mara tu ziszcza się,
Tutaj jest miejsce, gdzie kocham cię.“

— Suzanne Collins, książka Kosogłos

Trylogia Igrzyska śmierci, Kosogłos

O czekaniu, O słońcu, Kochać się

„Moim ojcem haszysz, moją matką trawa.Nie mam celu w życiu, niewiele mam w głowie.Mam tylko gitarę i siostrę w Rzeszowie.Nie znoszę nakazów, dyscypliny, ładu.“

— Artur Andrus polski dziennikarz i poeta 1971

Źródło: Jarocin

O matce

„Jeśli nie wierzysz w duszę, musisz przecież uznać, że ciało twoje żyć będzie jako trawa zielona, jako obłok. Jesteś przecież wodą i prochem.“

— Janusz Korczak polski pisarz, lekarz 1878 - 1942

Źródło: cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-literatura-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/janusz-korczak

O duszy, O literaturze, O wodzie

„Panieńskie łowy
Panna, co w trawie ciało wypręża,
Prędzej w niej wilka złapie!… niż męża.“

— Leszek Wierzchowski polski polityk, pisarz i poeta 1949

Źródło: Manifest erotyczny

„Nie podejrzewałem, że mogę mieć jeszcze lepszą opinię o jakimkolwiek piłkarzu, niż miałem o Irlandczyku, ale urósł jeszcze bardziej w moich oczach na Stadio Delle Alpi. Z chwilą kiedy dostał żółtą kartkę i stało się jasne, że nie zagra w finale, podwoił swoje wysiłki, by drużyna jednak tam dotarła. Był to najbardziej empatyczny pokaz altruizmu, jaki kiedykolwiek widziałem na boisku. Walczył o każde źdźbło trawy, rywalizował, jakby raczej wolał umrzeć z wycieńczenia, niż przegrać – zainspirował wszystkich wokół siebie. Poczułem, że to zaszczyt być kojarzonym z takim graczem.“

— Alex Ferguson szkocki trener piłkarski 1941

o Royu Keanie po półfinale Pucharu Europy 1999.

O wysiłku

„Gdzieś w centrum miasta, które tkwi w każdym z nas, leży cmentarz starych miłości. szczęściarze, zadowoleni ze swego życia i z tego, z kim je dzielą, przeważnie o nim nie pamiętają. Nagrobki są wyblakłe lub powywracane, trawa nieskoszona, wszędzie plenią się jeżyny i dzikie kwiaty.
U innych miejsce to wygląda dostojnie i schludnie jak cmentarz wojskowy. Kwiaty podlano i ułożono, wysypane tłuczniem ścieżki są starannie zagrabione. Widać ślady częstych odwiedzin.
Cmentarz większości z nas przypomina szachownicę. Niektóre pola są zaniedbane albo wręcz leżą odłogiem. Kto by sobie zawracał głowę nagrobkami – czy też miłościami, które pod nimi spoczywają? Nawet nazwiska zatarły się w pamięci. Inne groby pozostają jednak ważne, choćbyśmy niechętnie się do tego przyznawali. Odwiedzamy je często, niekiedy – prawdę mówiąc – zbyt często. Nigdy nie wiadomo jak się będziemy czuli po wyjściu z cmentarza: czasem będzie nam lżej, czasem ciężej na duszy. Nie sposób przewidzieć w jakim nastroju będziemy wracać do domu teraźniejszości.“

— Jonathan Carroll pisarz amerykański 1949

Zakochany duch

O domu, O duszy, O czasie, O Kwiatach

„Wszyscy się zmieniamy, a zmiana przychodzi niczym lekki wietrzyk poruszający zasłonami o brzasku dnia, jak ulotny zapach polnych kwiatów ukrytych w trawie. Zdarza się, że niekiedy odczuwają wtedy niewielki ból – myślą wtedy najczęściej, że złapali katar, albo też czują lekką odrazę na myśl o tym, co wczoraj było jeszcze dla nich najukochańsze.“

— John Steinbeck pisarz amerykański, noblista 1902 - 1968

O bólu, O myślach, O zmianach, O myśleniu

„Jeden rodzi się artystą. Artysta to człowiek obdarzony wyjątkową naturą, ze szczególnym zmysłem spontanicznego widzenia formy i kształtu, jako całości, w doskonałej harmonii. Jeżeli jednostce brakuje tej wrażliwości, nie jest artystą i nigdy nie będzie; i stratą czasu jest brać pod uwagę tę możliwość. To rzemiosło jest osiągane przez naukę, obserwację i praktykę; doskonalone poprzez nieustanną pracę. Jednak zmysł artysty jest wrodzony. Przede wszystkim trzeba kochać naturę całym sercem i duszą, i potrafić uczyć się jej i podziwiać ją godzinami. Wszystko jest w naturze. Roślina lub liść, źdźbło trawy powinno być przedmiotem niekończącej się i owocnej medytacji; dla artysty, chmura unosząca się na niebie ma formę, forma ta wprawia w radość i pomaga myśleć.“

— William-Adolphe Bouguereau francuski malarz 1825 - 1905

O duszy, O myślach, O naturze, O nauce

„Niemcy, Francuzi i inni, u siebie drogi pobudowali, w nosie mając unikalne gatunki traw czy stanowiska lęgowe kaczek błotnych. Ale Polakom pozwolić – co to, to nie. Niech się polactwo tapla w błocku, najlepiej drabiniastymi wozami, i cieszy się, że ma ostatnie dzikie torfowisko w całej Unii.“

— Rafał A. Ziemkiewicz polski pisarz 1964

o Rospudzie.
Źródło: „Gazeta Polska” nr 10, 7 marca 2007

„Kiedy zaoferowano mi rolę Kolesia w Big Lebowskim, zacząłem się naprawdę martwić, czy to nie będzie zły przykład dla moich córek. Ten facet był antybohaterem, palącym trawę olewusem i poważnie łamałem sobie nad tym głowę. Zawsze chciałem wybierać role do woli, podłego faceta albo dobrego gościa – pełen zakres ludzkich doświadczeń. Ale ta rola naprawdę sprawiała mi problemy. Więc zebrałem się z rodziną i opowiedziałem o moim problemie. Po długiej przerwie moja średniaczka powiedziała „Tato, jesteś aktorem. Wiemy, że wszystko co robisz, to udawanie. Wiemy, że kiedy całujesz jakąś panią na ekranie, to wciąż kochasz mamę. Wiemy, że jesteś aktorem.” Więc miałem ich pozwolenie, ich błogosławieństwo, żeby zagrać taką postać, jak koleś. To wspaniałe, że to zrozumiały. I liczę na widzów, że też rozumieją, że to co robię w prywatnym życiu i to, co robię na ekranie to nie ten sam przykład postępowania, jaki im daję. Mam nadzieję, że kiedy ludzie oglądają film to wiedzą, że oglądają film.“

— Jeff Bridges amerykański aktor 1949

O ludziach, O rodzinie, O facetach, Kochać się

„Niektóre kobiety są jak trawy, pozbawione egoizmu, żyją nie zauważając samych siebie – te kochają wszyscy.“

— Wiktor Szkłowski rosyjski pisarz, literaturoznawca i filmoznawca 1893 - 1984

O kobietach, O egoiźmie, Kochać się

„Przez korony drzew przedostał się promień słońca, a wtedy zobaczyła na trawie swój cień; przypominał ogromnego motyla z przezroczystymi skrzydłami. Podobnie jak cienie rzucane przez baloniki, i ten miał w sobie odcień błękitu. Laurel próbowała poruszać skrzydłami, ale chociaż ja czuła – każdy centymetr płatków, teraz skąpanych w słońcu – nie miała nad nimi żadnej władzy. To niemożliwe, żeby coś, co zniszczyło jej życie, mogło być tak piękne.“

— Aprilynne Pike 1981

Skrzydła Laurel (2009)
Źródło: rozdział 5

O życiu

„Czasem przychodziły nam do głowy narwane pomysły. Pamiętam, że któregoś wrześniowego, gorącego popołudnia w Zielonce poszliśmy z Mironem i Anią Szulc do pobliskiego lasu, narwaliśmy jarzębin i chmielu, jakichś traw, rozebraliśmy się pręciutko i ustroili w girlandy, pióropusze i czerwone korale. Rozbrykani w nagrzanym pustym lesie wpadliśmy w jakąś euforię, śpiewaliśmy chyba Mozarta, tańczyliśmy niepomni dość ponurej rzeczywistości. Dionizja w stalinowskiej Polsce…“

— Miron Białoszewski polski poeta 1922 - 1983

Autorka: Teresa Chabowska-Brykalska
Źródło: Kamil Sipowicz, Encyklopedia polskiej psychodelii, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013.

O rzeczywostości, O śpiewie, O czasie

„Jak możesz być tak probushowski?
– Lubię jego żonę, Laurę. Kupowałem od niej trawę na Southern Methodist University.“

— Laura Bush żona 43. prezydenta USA 1946

– How can you be so blindly pro-Bush?
– I like his wife Laura… I used to buy weed from her at SMU (ang.)
Postacie: Andy i Doug
Źródło: Trawka

„Chętnie spotykam się z dziećmi, zwłaszcza małymi. Dla mnie to sprawdzian propozycji ilustratorskich, a dla nich – możliwość rozwinięcia niezwykłych pomysłów. Nie nauczę nikogo rysować w ciągu godziny, ale mogę pobudzić wyobraźnię, zanim nie zostanie zadeptana przez szkołę, gdzie dziecko dowie się, że niebo musi być zawsze niebieskie, słońce – żółte, a trawa – zielona.“

— Bohdan Butenko rysownik polski 1931 - 2019

Źródło: Dorota Karaś, Butenko, uczeń Matejki http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127290,9230908,Butenko__uczen_Matejki.html, „Gazeta Wyborcza”, „Duży Format”, 13 marca 2011.

O dzieciach, O słońcu

„Bądź sobą, a zwłaszcza nie udawaj uczuć. I nie bądź cyniczna wobec miłości, albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań, ona jest wieczna jak trawa.“

— Katarzyna Michalak polska pisarka 1969

Źródło: Poczekajka (2008)

O emocjach

„Widziałam go najpierw sama w domu i trochę się bałam, co będzie. Natomiast bardzo miło byłam zaskoczona na premierze, dlatego, że okazało się, że ludzie się śmieją i to nawet sporo. Jeśli chodzi o mnie, to momentami ten dowcip mnie nie śmieszy a momentami mnie śmieszy. Tam każdy może się dopatrzeć czegoś dla siebie. Babcia się śmieje z tego, że inne babcie jarają trawę. Każdy znajdzie jakiś taki temat, który jego interesuje. Mnie na przykład interesowały koty, bo sama mam trzy koty, więc śmieszy mnie scena z kotami. Smaku dodają też wpadki aktorów pokazane na końcu, to jest bardzo fajne. Każdego jednak coś innego bawi. Ten dowcip jest bardzo różny, niektóre są stare, niektóre są nowe, wymyślone. Także film jest pomieszany. Ale nie jest to zła komedia na pewno. Ludzie się śmiali i to jest największy wyznacznik, bo jak ja oglądam coś sama, to patrzę dość krytycznie. Mnie nie za bardzo śmieszą moje sceny. Jak się pracuje przy takim filmie, to człowiek się boi, że może się nie udać. Natomiast tak naprawdę efekt się widzi dopiero wtedy, kiedy się usiądzie w kinie pośród innych ludzi.“

— Agnieszka Włodarczyk polska aktorka 1980

o filmie Job, czyli ostatnia szara komórka.
Źródło: Agata Żbikowska, Ludzie się śmieją. Rozmowa z Agnieszką Włodarczyk jedną z gwiazd „Joba”, stopklatka.pl, 3 listopada 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34414

O ludziach, O domu, O babci

„Kłamią nam na temat marihuany. Mówią, że palenie trawy powoduje, że nie masz motywacji. Kłamstwo! Kiedy jesteś najarany, możesz tak samo zrobić te wszystkie rzeczy, które normalnie byś zrobił – po prostu zdajesz sobie sprawę, że nie jest to warte pieprzonego wysiłku. Taka jest różnica.“

— Bill Hicks amerykański komik i satyryk 1961 - 1994

Występ w Queens Theatre w Londynie (1992)

O kłamstwie, O motywacji, O wysiłku

„Po tym, jak przez 25 lat mieszkałem w bloku, mam jedno nieustające marzenie: własny kawałek zieleni. Chciałbym móc rano wstać, wyjść na dwór i pochodzić na bosaka po trawie. Jeśli kiedyś mi się to uda, będę bardzo szczęśliwy. W tej chwili na oderwanie się od miasta nie pozwala mi jednak praca.“

— Paweł Okraska 1975

Źródło: Paweł Okraska – Z boiska na scenę http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/795/Pawel-Okraska-Z-boiska-na-scene.html

„Myślę, że wydeptałem w poezji jakieś własne ścieżki, po których nikt ze mną nie chodził. Czy one zarosną trawą, czy okażą się potrzebne, nie wiem.“

— Jerzy Ficowski polski poeta 1924 - 2006

O myślach, O myśleniu

„Natura jest niewygodna. Trawa jest twarda, wilgotna, pełna obrzydliwych insektów. Gdyby natura byłaby wygodna, ludzkość nie wymyśliłaby architektury.“

— Oscar Wilde, książka The Decay of Lying

…) If Nature had been comfortable, mankind would never have invented architecture. (ang.
The Decay of Lying (1889)

O naturze

„podgryzam łydki aniołów
wsączam w nie samouwielbienie
i czekam przyczajony w myślach
na swoje ustokrotnione wcielenie
w rzezi niewiniątek
która nawet trawom
nie będzie darowana“

— Krystyna Broll-Jarecka polskapoetka 1927 - 2011

Źródło: Szakal między szakale

O aniołach, O czekaniu

„Na jednym ze spotkań w szkole filmowej Andrzeja Wajdy Marcel Łoziński opowiadał o swoich niezrealizowanych projektach, mówił o królikach, i tak o tym opowiadał, jak o jakimś science fiction. Z tego, co słyszał, są dwa mury, a pomiędzy tymi murami rosła zielona trawa, a po niej biegały tysiące białych królików. Tworzy się z tej opowieści pewien obraz, przemawiający do wyobraźni, obraz nieco surrealistyczny. I tak wtedy pomyślałem – jaki to jest pomysł! A potem w 1989, jak padał mur, to wszyscy interesowali się ludźmi, kamery skierowane były na górę, a na dole przecież odbywał się ten inny, szczególny exodus. I według Łozińskiego to też było ciekawe, a może nawet bardziej znaczące…“

— Bartosz Konopka polski reżyser 1972

Źródło: wywiad dla filmweb.pl, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/bartosz-bartek-konopka

O górach, Obraz

„Bo wszystko jest trawą i jesień jest wszędzie, szanujmy życie, drugiego nie będzie.“

— Agnieszka Lisak 1973

Źródło: strona Agnieszki Lisak http://www.lisak.net.pl/aforyzmy.html

O życiu, Jesień

„Gdy już traw, korzonków, myszy, psów, kotek, ścierwa nie stało; więźnie wyjedli, trupy wykopując z ziemie wyjedli, piechota się sama między sobą wyjadła i ludzie łapając pojedli. Truszkowski, porucznik piechotny, dwu synów swych zjadł; hajduk jeden także syna zjadł; drugi matkę; towarzysz jeden sługę zjadł swego; owo zgoła syn ojcu, ociec synowi nie spuścił, pan sługi, sługa pana nie był bezpieczen; kto kogo zgoła zmógł, ten tego zjadł, zdrowszy chorszego pozbył.(…) W tak tedy okrutnym głodzie nastąpiły rozmaite choroby, śmierci srogie, że na człowieka z głodu umierającego patrzeć z strachem i nie bez płaczu przychodziło, których wielem się napatrzył, ziemię pod sobą, ręce, nogi, ciało jako mógł żarł, a co najgorsza, że choćby rad umarł, a umrzeć nie mógł, kamień albo cegłę kąsał, prosząc Pana Boga, aby w chleb przemienił, ale ukąsić nie mógł.“

— Józef Budziłło

relacjonując sytuację polskiej załogi na Kremlu na kilka dni przed kapitulacją w listopadzie 1612 r.
Źródło: Wojna moskiewska wzniecona i prowadzona z okazji fałszywych Dymitrów od 1603 do 1612 r., oprac.J. Byliński, J. Długosz, Wrocław 1995, s. 164.

O śmierci, O głodzie, O Bogu, O wojnie

„Wiosna długo nie nadchodziła. (…) Na Wielkanoc leżał śnieg. I nagle na drugi dzień świąt powiał ciepły wiatr, nadciągnęły chmury i przez trzy dni i trzy noce lał rzęsisty i ciepły deszcz. We czwartek wiatr ucichł i nastała gęsta, szara mgła, jakby kryjąc tajemnicę dokonujących się w przyrodzie przemian. W tej mgle popłynęły wody, kry lodowe zatrzeszczały i drgnęły, szybciej ruszyły mętne spienione strugi i w samą Przewodnią Niedzielę przed wieczorem mgła się rozpełzła, chmury rozbiegły się, przybierając kształt baranków, niebo się przetarło i nastała prawdziwa wiosna. Rankiem mocne słońce pożarło cienką warstwę lodu, która przez noc ścięła wody, i całe rozgrzane powietrze zadrgało od napełniających je oparów zmartwychwstałej ziemi. Zazieleniła się zeszłoroczna i nowa, strzelająca igiełkami z ziemi trawa, napęczniały pączki kaliny, porzeczek i lepkiej, pełnej pieniących się soków brzozy. Na osypanej złocistym kwieciem łozinie zahuczała wysłana na zwiady, znużona lotem pszczoła. Zaniosły się od śpiewu niewidzialne skowronki nad aksamitem ozimin i nad zmarzniętym ścierniskiem; zapłakały czajki nad bagnami i nad zalanymi burą, nieskoro spływającą wodą niżami, a wysoko przeciągnęły z głośnym klangorem klucze żurawi i gęgające stada dzikich gęsi. Zaryczało wyliniałe nierówno bydło na wygonach, krzywonogie jagnięta poczęły wyskakiwać dokoła tracących wełnę, beczących matek. Po niezupełnie jeszcze suchych, pokrytych śladami stóp ludzkich ścieżkach rozbiegły się lekkonogie dzieci; nad stawem zaterkotały wesoło głosy bab niosących płótno, a po podwórzach zastukały topory chłopów szukających sochy i brony. Przyszła prawdziwa wiosna.“

— Lew Tołstoj, książka Anna Karenina

Źródło: Anna Karenina, t. 1, rozdz. XII, tłum. Kazimiera Iłłakowiczówna

O dzieciach, O tajemnicy, O wiośnie, O matce

„Kobieta nigdy nie zrozumie, co może być pociągającego w bieganiu po trawie za kawałkiem skóry.“

— Michał Chorosiński aktor polski 1975

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, R jak rodzina, „Magazyn Familia”, 14 stycznia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/R_jak_rodzina,2061,91.html

O kobietach, O rodzinie

„No cóż takie mamy dziś społeczeństwo, którego duża część nie identyfikuje się z wartościami narodowymi. Dla nich liczy się tu i teraz. Kasa, fura i komóra oraz ipad i trawa – to ich wartości.“

— Krzysztof Oksiuta polski polityk 1961

komentarz do wejścia Ruchu Palikota do parlamentu (wybory w 2011).
Źródło: „Super Express” http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/kandydat-na-posla-krzysztof-oksiuta-urwe-leb-palikota-zaniose-do-tvn-potem-spale_209756.html, październik 2011