Gabriel García Márquez cytaty
Gabriel García Márquez
Data urodzenia: 6. Marzec 1927
Data zgonu: 17. Kwiecień 2014
Natępne imiona: Gabriel José García Márquez
Gabriel José de la Concordia García Márquez – kolumbijski powieściopisarz, dziennikarz i działacz społeczny, jeden z najwybitniejszych twórców tzw. realizmu magicznego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za „powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu”. Wikipedia
Dzieło
Cytaty Gabriel García Márquez
„Dzieci kocha się nie dlatego, że są dziećmi, ale z przyjaźni, która towarzyszy ich wychowaniu.“
— Gabriel García Márquez, książka Miłość w czasach zarazy
Miłość w czasach zarazy (1985)
„Pierwszy z rodu jest przywiazany do drzewa, a ostatniego zjadaja mrowki.“
Cien años de soledad y un homenaje/ One Hundred Years of Solitude and a tribute: Discursos de Gabriel García Márquez y Carlos Fuentes
„Nawet moralność jest kwestią czasu.“
— Gabriel García Márquez, książka Rzecz o mych smutnych dziwkach
Rzecz o mych smutnych dziwkach
„A niech to! – wykrzyknął. – Umarłem w Estoril!“
Dwanaście opowiadań tułaczych
„Gdy po tylu, tylu latach jałowych złudzeń zaczął przeczuwać, że człowiek nie żyje, kurwa, tylko przeżywa innych, że zbyt późno uczy się, iż najdłuższego i najużyteczniejszego życia starcza ci tylko na to, by nauczyć się żyć, poznał swoją niezdolność do miłości w zagadce linii swych niemych dłoni i w niewidzialnych cyfrach kart, i usiłował wynagrodzić sobie to nikczemne przeznaczenie spalającym kultem samotnego nałogu władzy, stał się ofiarą własnej sekty, by złożyć siebie w płomieniach tego niekończącego się całopalenia (…) w miarę jak z upływem swych niezliczonych lat odkrywał, że kłamstwo jest wygodniejsze niż wątpliwość, bardziej użyteczne niż miłość, trwalsze niż prawda, niczemu się nie dziwiąc doszedł do hańbiącej fikcji, w której rządził bez władzy.“
— Gabriel García Márquez, książka Jesień patriarchy
Jesień patriarchy (1975)
„Ciało ludzkie nie jest stworzone na miarę lat, które człowiek mógłby przeżyć.“
Postać: Abernuncio
O miłości i innych demonach
„Jestli kot najmniejszym tygrysem salonowym?“
— Gabriel García Márquez, książka Rzecz o mych smutnych dziwkach
cytat z Pablo Nerudy.
Rzecz o mych smutnych dziwkach
„Wszystko w końcu znajduje swe miejsce na ziemi.“
— Gabriel García Márquez, książka Jesień patriarchy
Jesień patriarchy (1975)
„Gdybym nie był komunistą, myślałbym tak jak Gómez Dávila.“
o myślicielu Nicolásie Gómezie Dávili.
„Kryzys w Polsce wywołał w Europie falę gwałtownego poruszenia. Trafiła mi się świetna okazja, by własnym podpisem dołączyć do plejady wybitnych i znanych intelektualistów i artystów, którzy podpisali się pod zaproszeniem na spektakl ku czci bohaterskiego narodu polskiego zorganizowany w Operze Paryskiej pod patronatem francuskiego Ministerstwa Kultury. Jednak niektórzy zawodowi antykomuniści oświadczyli publicznie, że mój akt protestu nie przejdzie do historii, jak w ich przypadku. W owej naładowanej emocjami atmosferze, każde zachowanie nie dość jednoznaczne uznawano za dwulicowość.“
o stanie wojennym w Polsce.
Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, op. cit., s. 253.
„Wietrzne dzwoneczki tamaryndowców.“
— Gabriel García Márquez, książka Jesień patriarchy
Jesień patriarchy (1975)
„Wielkie obsesje silniejsze są niż śmierć.“
— Gabriel García Márquez, książka Sto lat samotności
Sto lat samotności (1967)
