Benedykt XVI cytaty

„Musimy porzucić nasze fałszywe pewności, naszą intelektualną pychę, która uniemożliwia nam dostrzeżenie bliskości Boga. Musimy podążać drogą wewnętrzną świętego Franciszka – drogą ku tej ogromnej prostocie zewnętrznej i wewnętrznej, która czyni serce zdolnym do widzenia.“

—  Benedykt XVI

homilia w czasie pasterki, 24 grudnia 2011.
Źródło: Omelia del Santo Padre Benedetto XVI, 24 dicembre 2011 http://www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/homilies/2011/documents/hf_ben-xvi_hom_20111224_christmas_pl.html

„Proboszcz z Ars nie był uczonym ani intelektualistą. Ale swoim przepowiadaniem poruszył ludzkie serca, bo jego serce było poruszone.“

—  Benedykt XVI

Źródło: Tomasz Terlikowski, Koń trojański w mieście Boga, Wydawnictwo AA, Kraków 2012, s. 89.

„Właśnie gdy człowiek chce walczyć ze złem, tym bardziej nie może popadać w mroczny moralizm, który nie potrafi oddawać się radości, tym bardziej musi rzeczywiście dostrzegać, że na świecie jest również wiele piękna. Pozwoli mu to stawić opór wszystkiemu co niszczy radość.“

—  Benedykt XVI

„Cierpliwość jest codzienną formą miłości.“

—  Benedykt XVI

„Trudno mieć człowiekowi nadzieję tylko na zaświaty czy jedynie na nowy świat który powstanie po zagładzie obecnego.“

—  Benedykt XVI

„Wszelkie dobro jest pożyczką od Boga, za którą będziemy kiedyś odpowiadać, z której będziemy się rozliczać przed Bogiem.“

—  Benedykt XVI

„Ten, kto w cierpliwości trwa przed milczącym Bogiem – a może trzeba będzie trwać bardzo długo – modli się prawdziwie.“

—  Benedykt XVI

„Liturgia nie powinna zamieniać się w wielki, masowy spektakl, który wymaga reżyserów i genialnych aktorów.“

—  Benedykt XVI

„Kapłaństwo byłoby zbezczeszczone, gdyby się stało czymś innym niż służbą.“

—  Benedykt XVI

„Dzisiaj największe prześladowania Kościoła nie pochodzą z zewnątrz, ale z grzechów, jakie są wewnątrz jego samego.“

—  Benedykt XVI

„Kościoła nie trzeba budować, trzeba nim żyć.“

—  Benedykt XVI

„Człowiek, który nie stawia czoła cierpieniu, nie akceptuje życia. Ucieczka przed cierpieniem jest ucieczką przed życiem.“

—  Benedykt XVI

„Jestem przekonany, że szkody, które ponieśliśmy w ciągu ostatnich 20 lat, nie są zawinione przez sobór. Przyczyny znajdowały się „wewnątrz” Kościoła, w którym ujawniły się utajone przedtem siły (…). Szkody te zostały spowodowane także i tym, co przyszło z „zewnątrz” jako skutek rewolucji kulturalno-obyczajowej (…) na Zachodzie.“

—  Benedykt XVI, książka Raport o stanie wiary

Źródło: Raport o stanie wiary, s. 25–26.

„Widzieliśmy, że są wielce niebezpieczne patologie w religii, które wskazują na potrzebę widzenia boskiego światła rozumu jako organu kontrolnego, wobec którego religia musi się wciąż od nowa oczyszczać i porządkować, co było zresztą także przekonaniem ojców Kościoła. Z naszych rozważań wynika jednak także, że są też patologie rozumu, co nie jest mniej niebezpieczne, ale ze względu na potencjalną skuteczność nawet jeszcze bardziej niebezpieczne. Dlatego także rozumowi trzeba przypomnieć o jego granicach i o tym, że musi się nauczyć gotowości słuchania tego, czego można się nauczyć z wielkich religijnych przekazów ludzkości. Jeśli nauka w pełni się wyemancypuje i to odrzuci, stanie się siłą niszczącą.“

—  Benedykt XVI

Źródło: debata z niemieckim filozofem Jürgenem Habermasem, styczeń 2004

„Tam, gdzie nie oddaje się chwały Bogu, gdzie się o Nim zapomina lub wręcz Jemu zaprzecza, nie ma także pokoju.“

—  Benedykt XVI

z homilii w czasie pasterki w Bazylice Świętego Piotra w Watykanie.
Źródło: Benedykt XVI: „Tam gdzie zapomina się o Bogu, nie ma pokoju” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,13104982,Benedykt_XVI___Tam_gdzie_zapomina_sie_o_Bogu__nie.html, Polska Agencja Prasowa, 24 grudnia 2012

„[Kościół] mniej będzie tożsamy ze społeczeństwem, bardziej stanie się Kościołem mniejszości, żyjącym wśród niewielkich, ale żywych kręgów ludzi rzeczywiście przekonanych do wiary, oddanych jej i działających w jej świetle. Właśnie dzięki temu Kościół znowu stanie się „solą ziemi”, jak powiada Pismo święte.“

—  Benedykt XVI

Źródło: Sól ziemi, Kraków 1997, s. 191.

„Drodzy bracia kapłani, nie obawiajcie się poświęcać wiele czasu na lekturę Pisma, na medytację i modlitwę brewiarzową! Niemal niepostrzeżenie Słowo czytane i rozważane w Kościele oddziałuje na was i was przemienia. Jeżeli stanie się ono „towarzyszem” waszego życia, jako objawienie Bożej Mądrości będzie waszym „doradcą w dobrem”, waszą „pociechą w troskach i w smutku.”“

—  Benedykt XVI

Źródło: homilia z nieszporów w Notre-Dame w Paryżu, w2.vatican.va, 12 września 2008 http://w2.vatican.va/content/benedict-xvi/pl/homilies/2008/documents/hf_ben-xvi_hom_20080912_parigi-vespri.html

„Po prostu nie wolno rezygnować z głoszenia Ewangelii. W grecko-rzymskim świecie wydawało się być zupełnie absurdalne, kiedy kilku Żydów podjęło próbę zdobycia dla chrześcijaństwa wielkiej, uczonej, rozumnej cywilizacji. Wielkie porażki też będą się zdarzać. Jak Europa się rozwinie, jak będzie wyglądała, gdy inne warstwy ludności doprowadzą do jej restrukturyzacji, tego nie wiemy. Natomiast przepowiadanie Słowa mającego w sobie siłę do budowania przyszłości, nadającego sens ludzkiemu życiu, uczącego ludzi żyć – to absolutna konieczność, niezależna od wszelkich kalkulacji powodzenia.“

—  Benedykt XVI

Źródło: Ostatnie rozmowy, op. cit., s. 235.

„W Dzieciątku Jezus, Bóg stał się zależnym, potrzebującym miłości ludzi, proszącym o ich – naszą miłość.“

—  Benedykt XVI

homilia podczas pasterki, Watykan, 24 grudnia 2011.
Źródło: www.vatican.va http://www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/homilies/2011/documents/hf_ben-xvi_hom_20111224_christmas_pl.html.