Cytaty na temat ty

„Kiedy przyjdą podpalić dom,
Ten, w którym mieszkasz – Polskę,
Kiedy rzucą przed siebie grom,
Kiedy runą żelaznym wojskiem
pod drzwiami staną, i nocą
Kolbami w drzwi załomocą –
Ty, ze snu podnosząc skroń,
Stań u drzwi.
Bagnet na broń!
Trzeba krwi!”

„Jeśli zbyt długo patrzysz w czeluść, czeluść zaczyna patrzeć na ciebie.”

„Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne”

„Szczęście jest jak motyl: kiedy usiłujesz je złapać, zawsze wymyka ci się z rąk. Ale jeśli cichutko usiądziesz, to może samo do ciebie przyleci.”

„Trzymaj się z dala od ludzi, którzy próbują pomniejszać twoje ambicje. Mali ludzie zawsze tak robią, a naprawdę wielcy sprawiają, że czujesz, że i ty możesz być wielki.”

„Jakby ktoś pytał, to jest moja druga płyta.
A ja, ja jestem bandyta.
Chwytasz, czy kurwa nie chwytasz?
Jeśli nie, to nie dla ciebie jest ta płyta.”

„A ty chłopak orientuj i nie zadaj ze szmatą,
której dziecko co tydzień innemu mówi „tato.””

„Musisz mnie sklejać wciąż na nowo, jestem stale porwany,
ty jesteś snem, wokół koszmary, jestem stale zaspany.”

„Nie ma czegoś takiego jak publiczne pieniądze. Jeśli rząd mówi, że komuś coś da, to znaczy, że zabierze tobie, bo rząd nie ma żadnych własnych pieniędzy.”

„Po drugie: W swych myślach i czynach kieruj się miłością miłością przez duże „M”. I nie chodzi mi o zakochanie się i miłość dwojga ludzi. Chodzi mi o miłość w Twoich czynach, o ducha miłości wobec bliźnich, gdy czynisz dobro innym ludziom, gdy jesteś miły i spolegliwy i gdy okazujesz wdzięczność za życzliwość okazaną Tobie. To jest Wola Dobra.”

„Ty pytałeś gdzie jest Fifi, na wybrzeżu był schowany,
tam spędziłem całe lato, marmurowe liżąc rany.”

„Nie żyj tak, jakbyś miał żyć lat dziesięć tysięcy. Los wisi nad tobą. Dopóty żyjesz, dopóki można, bądź dobry.”

„O Boże, Jesteś Ty! Jesteś i nie mścisz się!”

„Jestem bankrutem umysłowym ty też Twoje usta cierpkie jak kwaśny deszcz Poliżesz mi dłonie, poliżesz mi twarz”

„Są w życiu chwile ulotne bardzo Jest w życiu miło lecz potem warto Pójść na spoczynek dać kopa w wiadro By to się nigdy nie przydarzyło Moja przyssawko moja ty miła”

„Możesz być pewien, że masz złą reputację, jeśli ludzie po powitaniu z tobą spoglądają ukradkiem, czy mają jeszcze zegarek.”

„Jeśli teoria kwantowa nie wywarła na tobie wstrząsającego wrażenia, nie zrozumiałeś jej.”

„Niech to będzie pierwszą zasadą w działaniu: Tak Bogu ufaj, jakby całe powodzenie spraw zależało od ciebie, a nie od Boga; tak jednak dokładaj wszelkich starań, jakby Bóg sam miał wszystko zdziałać, a ty nic zgoła – tak brzmi wersja starsza. Tak Bogu ufaj, jakby całe powodzenie spraw zależało tylko od Boga, a nie od ciebie; tak jednak dokładaj wszelkich starań, jakbyś ty sam miał to wszystko zdziałać, a Bóg nic zgoła – tak brzmi wersja późniejsza, za którą opowiedział się o. Janssens, generał Tow. Jez.). NB. W obu wersjach chodzi o tę samą myśl: trzeba łączyć ufność z własnym wysiłkiem. Nie wolno popadać w żadną krańcowość: ani w aktywizm nie liczący się z koniecznością Bożej pomocy, ani w kwietyzm zwalniający człowieka od wysiłku pod pozorem ufności w Bogu. Jest to zasada ufnej i rozumnej, odpowiedzialnej współpracy z Bogiem.”

„Nasz nihilizm nie wynika z totalnego, bezmyślnego olewania wszystkich wartości, lecz jest skierowany przeciwko temu, co jest obecnie uznawane za obowiązujący model społeczny. Promowana jest dwulicowość, cynizm, pierdolona hipokryzja, a wszystko to ma być uświęcone i usprawiedliwione poczuciem spełnienia zawodowego, czyli jakąś karierką. Nienawidzimy stylu życia większości naszych rówieśników, tych wszystkich, którzy liżą dupę nowobogackiej elicie, elegantom o brudnych paznokciach, którzy w dodatku czują się lepsi od ciebie! Nasz nihilizm można uznać za bardzo banalny, stanowiący wyraz zwyczajnego dorastania do świata. Naczytaliśmy się w młodości książek o przyjaźni, miłości, odwadze, a teraz rzeczywistość wydaje nam się mała i świńska…”

„Ty mówisz; „Precz z wami komunistami!”, my mówimy; „Precz z wami imperialistami!””

„Wszystkie stworzenia, które są pod niebem, każde zgodnie ze swą własną naturą, służą, znają i są posłuszne swemu Stwórcy lepiej niż ty.”

„Nie chlubą jest uciec przed śmiercią, lecz uśmiechnąć się gdy i ona się do ciebie uśmiecha.”

„O jutrze masz wiedzieć jedynie to, że Opatrzność Boża wstanie dla ciebie wcześniej niż słońce.”

„Co u ciebie? U mnie dalej bez zmian,
w dziwnym wieku nastolatki mówią na mnie per pan,
za to starsi komentują: „nie ma manier, ten cham”,
wszystko się zaczęło, gdy siedziałem w planie B sam.”

„Był czas, kiedy ja byłem taki, jaki ty jesteś teraz, ale jaki ja jestem teraz, ty nigdy nie będziesz.”

„Czasem wątpię w to, że możemy mieć wszystko.
Mamy miłość, ale nienawiść zawsze trzyma ja za rękę.
Mamy siebie, ale nie wiem czy mamy coś więcej.
Kilka tematów do rozmowy, czas do spotkań,
Mamy zazdrość, która pożera nas od środka.
Mamy stres, ból do siebie w sercach głęboko skryty,
Mamy marzenia – to największe do popisu pole.
Czasem się modlę, by ten kolejny dzień nie był końcem,
Ale pamiętam, że następnego dnia też wstaje słońce.
Wątpię w ciebie, czasem już myślę że odejdziesz,
Że nie wytrzymasz mnie za to, kim jestem.
Ja nie potrafię zmienić swoich myśli w moment,
Ja nie potrafię więcej.
Uwierz, że to, co robię jest wszystkim co potrafię,
Gdybym mógł dać więcej – dałbym. Bądź pewna.
Czasem mam wrażenie, że zostanę sam bez ciebie,
Że nie zniesiesz tego, co potrafię zrobić w nerwach,
Ale pamiętam że nosisz przebaczenie.”

„Jeśli chcesz mieć wrogów, bądź lepszy od swoich przyjaciół. Lecz jeśli chcesz mieć przyjaciół, pozwól, aby przyjaciele byli lepsi od ciebie.”

„Jestem obrzydliwy, ale spoko, bo ty jesteś nie lepsza.”

„Wierzę, że wszystko, co robisz źle,
odwróci się od ciebie,
Wszystko, co robiłem, było złe, i
jestem gotów odpowiedzieć za to,
jednak w głębi serca wierzę, że robię dobrze,
dlatego czuję, że zmierzam wprost do nieba…”

„Ufny w Twoją świętą przyczynę i przemożne zasługi polecam się Tobie, św. Antoni, i proszę Cię, wejrzyj na moją wierną i szczerą miłość i silną ufność, jaką serce moje względem Ciebie jest przepełnione. Zapisz sobie moje imię głęboko w Twym sercu i pozwól mi należeć do liczby tych, których Ty szczególnie miłujesz i ochraniasz, iżbym mógł we wszystkich moich potrzebach znajdować w Tobie ucieczkę. Amen.”

„Pierwszy łyk ze szklanki nauk przyrodniczych zmieni cię w ateistę, ale na dnie szklanki na ciebie czeka Bóg .”

„Klapaucjusz myślał, myślał, wreszcie zmarszczył się i rzekł:
– Dobrze. Niech będzie o miłości i śmierci, ale wszystko to musi być wyrażone językiem wyższej matematyki, a zwłaszcza algebry tensorów. Może być również wyższa topologia i analiza. A przy tym erotycznie silne, nawet zuchwałe, i w sferach cybernetycznych.
– Zwariowałeś chyba. Matematyką o miłości? Nie, ty masz źle w głowie – zaczął Trurl. Lecz zamilkli wraz z Klapaucjuszem, ponieważ Elektrybałt jął deklamować:

Nieśmiały cybernetyk potężne ekstrema
Poznawał, kiedy grupy unimodularne
Cyberiady całkował w popołudnie parne,
Nie wiedząc, czy jest miłość, czy jeszcze jej nie ma?

Precz mi, precz, Laplasjany z wieczora do ranka
I wersory wektorów z ranka do wieczora!
Bliżej, przeciwobrazy! Bliżej, bo już pora
Zredukować kochankę do objęć kochanka!

On drżenia współmetryczne, które jęk jednoczy
Zmieni w grupy obrotów i sprzężenia zwrotne,
A takie kaskadowe, a takie zawrotne,
Że zwarciem zagrażają, idąc z oczu w oczy!

Ty, klaso transfinalna! Ty, silna wielkości!
Nieprzywiedlne Continuum! Praukładzie biały!
Christoffela ze Stoksem oddam na wiek cały
Za pierwszą i ostatnią pochodną miłości.

Twych skalarnych przestrzeni wielolistne głębie
Ukaż uwikłanemu w Teoremat Ciała,
Cyberiado cyprysów, bimodalnie cała
W gradientach, rozmnożonych na loty gołębie!

O, nie dożył rozkoszy, kto tak bez siwizny
Ani w przestrzeni Weyla, ani Brouwera
Studium topologiczne uściskiem otwiera,
Badając Moebiusowi nieznane krzywizny!

O wielopowłokowa uczuć komitanto,
Wiele trzeba Cię cenić, ten się dowie tylko,
Kto takich parametrów przeczuwając fantom,
Ginie w nanosekundach, płonąc każdą chwilką!

Jak punkt, wchodzący w układ holonomiczności,
Pozbawiony współrzędnych zera asymptotą,
Tak w ostatniej projekcji, ostatnią pieszczotą
Żegnany – cybernetyk umiera z miłości.”

„Nic bardziej nie może ciebie czynić naśladowcą Chrystusa jak troska o innych. Jeśli nie troszczysz się o bliźnich to oddalasz się od obrazu Chrystusa.”

„Człowiek człowiekowi wilkiem!
Lecz ty się nie daj zwilczyć!”

„Nie dopuść nigdy, aby ludzie po spotkaniu z tobą nie odchodzili trochę szczęśliwsi.”

„Ci ludzie (kreacjoniści) naprawdę wierzą, że świat ma 12 tysięcy lat. Spytałem: na czym opieracie tę wiedzę?
„No cóż, podliczyliśmy wiek wszystkich ludzi w Biblii od czasów Adama i Ewy… wyszło 12 tysięcy.” (…)
Spytałem jednego z nich: Ok, skamieliny dinozaurów – jak to się ma do waszego światopoglądu? (…)
„Bóg podrzucił je tutaj, by przetestować naszą wiarę” (…)
– Myślę, że Bóg podrzucił mi ciebie, żeby przetestować moją wiarę, koleś… Czy to nie przeszkadza nikomu innemu? Pomysł, że Bóg mógłby sobie z igrać z naszymi umysłami? Nie mogę spać przez tę myśl… Jakiś dowcipny bóg robiący sobie jaja: „Zobaczymy teraz, kto we mnie uwierzy. Jestem Bóg Żartowniś – rozśmieszam się na zabój”.”

„Ja cię proszę, ty nie przychodź. Z chłopakiem będę i cholernie mi na nim zależy. A ty taka samotna, jak ta wierzba na wygwizdowie – stanowisz konkurencję, od której człowiekowi dupa się marszczy. Wszystkie baby się ciebie boją i będą się bały, dopóki cię kto nie zakontraktuje.”

„Ale jedno wiem po latach,
Prawdę musisz znać i Ty,
Zawsze warto być człowiekiem,
Choć tak łatwo zejść na psy.”

„Wolność! ty najpierwsza z własności człowieka,
Bez której inne nikną i szczęście ucieka…”

„Ej, ty praco, twarda praco,
Zmyślili cię, nie wiem, na co.”

„Sztuka walki jest trenowaniem twojej własnej, znajdującej się w tobie siły, którą musisz rozwijać i za pomocą której możesz wchłaniać siłę innych, nie działając agresywnie.”

„NAWZAJEM. Czyń drugiemu, co tobie niemiłe: drogi gustów są bardzo zawiłe.”

„Nauka jest jak niezmierne morze… Im więcej jej pijesz, tym bardziej jesteś spragniony. Kiedyś poznasz, jaka to jest rozkosz… Ucz się, co tylko jest sił w tobie, żeby jej zakosztować!”

„(…) samotność nigdy nie jest bardziej samotna niż wtedy, kiedy człowiek się budzi i uświadamia sobie, że ma cały dom dla siebie. Że jedyne żywe stworzenia to ty i myszy w ścianach.”

„Czy w takim kraju chciałeś żyć?
Co tylko z nazwy jeszcze twój.
Gdzie czerwoni płaczą na grobach tych,
których sami zabili by żyć!
Sprzedajne błazny, ty ich znasz!
Potworów Stalina dawne psy,
Masońskich lóż przyboczna straż
To oni rządzą tą Polską. Nie my! (…)
Czy rządem prawa nazwiesz twór
co polski naród w przepaść pcha?
Patriotyzm karze więzieniem,
a sam żydowskim kurewstwom kłania się w pas.
Czy taki to ma być twój kraj,
gdzie Jahwe ważniejszy jest niż chleb,
gdzie kościół szponami ciemnoty od lat
kaleczy Twe dzieci i wpaja im strach!”

„Dzisiaj rano niespodzianie zapukała do mych drzwi
Wcześniej niż oczekiwałem przyszły te cieplejsze dni
Zdjąłem z niej zmoknięte palto, posadziłem vis a vis
Zapachniało, zajaśniało wiosna, ach to ty
Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty”

„Ty mnie uczyniłeś tak wielką, Panie, że gdybyś dał mi cesarstwo świata całego, to by mi nie wystarczyło!”

„Nie gwarantuję, że będę tym który odmieni świat, ale gwarantuję, że oświecę umysł który to zrobi. Więc głowa do góry, rób co masz do zrobienia, a wtedy, wewnątrz ciebie, odrodzę się.”

„Rum (alkohol) tylko cię niszczy od środka i zabija, tak samo jak system. System jest przeciwko ziołu, bo ziele czyni cię niezłomnym. Kiedy palisz zioło – twoja świadomość staje przed tobą. I widzisz ją. Więc diabeł nie lubi, jak zawsze jesteś świadomy i robisz porządek ze swoim życiem. Diabeł wie, że wtedy nie będziesz robić głupot. Tak więc zioło jest uzdrowieniem narodu.”

„Różnica pomiędzy seksem i śmiercią polega na tym, że kiedy będziesz umierał, nikt nie będzie się śmiać z ciebie, że robisz to sam.”

„Generalnie (…) wyznaję zasadę, że to, co dajesz innym, prędzej czy później do ciebie wróci. Jeżeli człowiek podstawi komuś nogę, to po jakimś czasie zły uczynek zemści się na nim w ten czy inny sposób. I odwrotnie: dobry uczynek procentuje. Tego uczę swoje dzieci: jeśli zrobisz coś dobrego, to będzie dobrze. Jeśli zrobisz coś złego, to będzie źle.”

„Jestem Bogiem – uświadom to sobie.
Ty też jesteś Bogiem, tylko wyobraź to sobie.”

„Wyobraź sobie, że nie masz niczego w dłoniach oprócz swego losu. Siedzisz na progu łona swej matki i zabijasz czas, albo czas zabija ciebie. Siedzisz tam wyśpiewując doksologię rzeczy niepojętych. Na zewnątrz, na zawsze na zewnątrz.”

„Śniło mi się, że poszedłem do nieba i Święty Piotr zaprowadził mnie przed oblicze Boga.
Bóg zaś rzekł: „Ty mnie nie pamiętasz, ale ja w 1947 roku uczęszczałem na twoje wykłady z mechaniki kwantowej w Berkeley.””

„On nie umarł za ciebie lecz po to, by Syjonu wiara zabiła nas.
Bóg to twoje sumienie, to nie semicki fetysz, który nadstawia twarz
Krzyż splamił twój honor wiecznego wojownika kłamstwem zamienił w psa
Nie wybaczaj nikomu prawdziwa wiara krzyczy abyś bronił jej praw!”

„W polityce należy sobie zdobyć poparcie kobiet; mężczyźni pójdą za Tobą sami z siebie.”

„Znowu dziś w Warszawie wieje wiatr,
włosy rozhuśtane, jak ten biały dym z Marlboro,
znowu dziś się trupem ściele świat,
wojna przyjdzie tutaj i od ciebie mnie zabiorą.”

„Nie mam ciebie, nie mam nic, tylko teksty,
które w mym notesie ciągle gryzą się jak wściekłe psy,
od szaleństwa ciut-ciut, w mózgu chłód i brud,
a serce trzęsie się jak epileptyk.”

„Zrób ten krok i raz odrzuć precz wszystko, a przekonasz się, że świat ma dla ciebie w zanadrzu jeszcze tysiące cudów.”

„Jeśli nie chcesz, aby twe namiętności cię chłostały, chłoszcz je ty.”

„Nawet jeśli świat się zmienia wokół ciebie, to nie znaczy, że ty musisz się zmieniać razem z nim.”

„Traktuj swoich żołnierzy jak własne dzieci, a pójdą za tobą w najgłębsze doliny. Patrz na nich jak na własnych ukochanych synów, a będą stać przy tobie choćby do śmierci.”

„Ty Boże, ty naturo! dajcie posłuchanie.
Godna to was muzyka i godne śpiewanie.
Ja mistrz!
Ja mistrz wyciągam dłonie!
Wyciągam aż w niebiosa i kładę me dłonie
Na gwiazdach jak na szklannych harmoniki kręgach.”

„Boże, Ty powołałeś Świętego Jana Bosko na ojca i nauczyciela młodzieży, spraw, abyśmy zapaleni taką samą miłością, starali się o zbawienie bliźnich i służyli Tobie samemu. [modlitwa za wstawiennictwem św. Jana Bosko. ]”

„Ujrzałem wielu zakonników przyodzianych w podarte szaty i biegających w różnych kierunkach. Jeden nich podszedł do mnie i rzekł mi: - Szukasz pokoju, ale tu go nie znajdziesz. Nie widzisz, jak postępują twoi bracia? Bóg przygotowuje dla ciebie inne miejsce, inne pole do pracy.”

„Tylko to, co w tobie jest mną, może usłyszeć to, co mówię.”

„JEŻELI tacy jak ty nie zaczną się naprawdę przejmować, nic się nigdy nie zmieni. Jego słowa.”

„Wykonując przypadkowy akt dobroci, bez oczekiwania na nagrodę, bądź świadom, że pewnego dnia ktoś może zrobić to samo dla Ciebie.”

„Mówię mojemu pianinu rzeczy, które kiedyś mówiłem tobie.”

„Łudź się, ty romantyczne stworzonko, nadzieja nic nie kosztuje. Gdybym nawet usiłowała otworzyć ci oczy – i tak byś mi nie uwierzyła.”

„Wybieraj to, co jest dla ciebie, a nie wbrew tobie, słuchaj wszystkich, ale decyduj samodzielnie.”

„Kultywowałam także przyjaźń z profesorem Adamem Mauersbergerem, czarującym, samotnym erudytą. (…) Przeprowadził się do maleńkiego mieszkania (…), gdzie go odwiedzałam. To było gospodarstwo samotnego mężczyzny – wzdłuż ścian wisiały różnokolorowe wełniane nitki latami gromadzące cudowne kompozycje kurzu, a stoły i szafki zapełniały ozdobne, czterostronne tarki do jarzyn, które zastępowały świeczniki, takie jedyne w swoim rodzaju małe kandelabry. Latem na parapecie w otwartym oknie stała miska pełna landrynek dla os i pszczół. (…)
Adam dawał mi dziwne prezenty, owiane poezją, tajemnicze.(…) Ofiarował mi także obraz Stażewskiego.
– Weź – namawiał”

„Każdy idiota potrafi podążać za naturą, ale czy nie jest prawdziwie wielką rzeczą powiedzieć: „Kocham cię tak bardzo, że złamię dla ciebie wszystkie prawa przyrody?””

„Chcę z tobą zostać do końca życia. – A ja co na to? – Ty – nic. Tobie na niczym nie zależy.”

„Bez Ciebie, Jezu, rodzimy się tylko, aby umrzeć; z Tobą umieramy po to, aby się narodzić.”

„Gdy chłopiec ma lat dwanaście, raduje mnie,
A kiedy w trzynasty rok życia wkracza, wabi mnie jeszcze bardziej.
Lecz w wieku lat czternastu słodszym jest kwieciem miłości,
Piętnaście zaczynając, rozkoszniej się kochać daje.
Szesnastoletni dla bogów są wszystkich przeznaczeni,
Zaś siedemnastoletnich nie szukam, należą do Zeusa.
Gdy jeszcze starsi cię nęcą, już grą to być przestaje,
Ty bowiem czekasz, by on ci odparł.”

„I gdybym nie miał kilku cech, o których wiem
Pewnie podszedłbym do ciebie w ten smutny szary dzień
Czułem, że czujesz to co ja, może się mylę
Czułem tak, gdy spojrzeniami spotkaliśmy się przez chwilę
I w moim innym świecie jesteśmy blisko
Ale tu bałem się, że mi pozwolisz spieprzyć wszystko.”

„Spotykam ciebie znów, patrzysz na mnie i widzisz, że czuję to, co ty, albo któreś z nas się myli.”

„Moje dzieci zaczynają zauważać, że jestem nieco inny niż reszta ojców. „Dlaczego nie masz normalnej pracy, jak każdy inny?” zapytały mnie pewnego dnia. Opowiedziałem im tę historię: W lesie były dwa drzewa: powyginane i proste. Każdego dnia, proste drzewo mówiło do powyginanego: „Spójrz na mnie… jestem taki wysoki, prosty i przystojny. A spójrz na siebie… jesteś cały powyginany i przekrzywiony na bok. Nikt nie chce na ciebie patrzeć.” I tak sobie rosły razem w tym lesie, aż pewnego dnia, przyszli drwale. Zobaczyli powyginane drzewo i to proste. „Wytnijmy proste drzewa a resztę zostawmy” – powiedzieli. Więc drwale zamienili proste drzewa na deski, wykałaczki i papier. Powyginane drzewo, jednak, ciągle tam jest, rośnie w siłę i staje się coraz bardziej dziwne z każdym dniem.”

„A to czego pragnę do złudzenia przypomina zło…
Co tkwi w tobie dla mnie, brudzi moje ręce krwią.”

„Wiesz, Liesel, zastanawiałem się nad tobą. Nie jesteś prawdziwą złodziejką. Ta kobieta pozwalała ci wchodzić do domu. Zostawiła ci nawet ciastka. To nie jest prawdziwe złodziejstwo. Prawdziwe złodziejstwo jest w wojsku. Oni ukradli twojego i mojego ojca.”

„Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.”

„Używamy wampirów jako metafory do czegoś innego, czegoś głębszego niż rzeczy nadprzyrodzone. To po prostu coś o chodzącej śmierci zasysającej krew, która tak wiele może ludziom powiedzieć. Jest mnóstwo ludzi, codziennie starają się przejąć nad tobą kontrolę, w jakimś sensie ukraść twoją duszę, zabrać kawałek ciebie…”

„Jeżeli coś kochasz, daj mu wolność. Jeżeli wróci do ciebie, jest twoje. Jeżeli nie wróci, oznacza to, że nigdy od początku twoje nie było.”

„Tobie to dziecko nocy Edomskiej powierzam, czarne z krwawiącym skrzydłem i odarte z pierza.”

„Wierzę, że ty też możesz przejść przez wyjątkowe okoliczności i dać radę.”

„Orzeł szponami wpijał się w ramiona,
dziobał wątrobę… Krew kipiała w żyłach.
A ty – Prometeusza wierna żona —
powiedz, Klimeno, jak t y wtedy żyłaś?”

„Ty nie jesteś Stalinem i ja nie jestem Stalinem. Stalin to władza radziecka. Stalin jest tym, czym jest w gazetach i na portretach, a nie tobą czy nawet mną!”

„Choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie.”

„Coraz to z ciebie, jako z drzazgi smolnéj,
Wokoło lecą szmaty zapalone;
Gorejąc, nie wiesz, czy stawasz się wolny,
Czy to, co twoje, ma być zatracone.
Czy popiół tylko zostanie i zamęt,
Co idzie w przepaść z burzą? Czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament,
Wiekuistego zwycięstwa zaranie?…”

„Mam ciebie, byś troszczył się o mnie, a ty masz mnie, bym troszczył się o ciebie…”

„Recesja jest wtedy, gdy twój sąsiad traci pracę. Depresja, gdy ty tracisz pracę. A uzdrowienie, gdy pracę traci Jimmy Carter.”

„Chodzi o to, że jeśli kogoś kochasz i ten ktoś kocha ciebie, nie spieprz tego… bo zostajesz z mniej niż niczym.”

„Ty nie miej za stracone,
co może być wrócone.”

„A ty jak się masz? – spytał Puchatek
– Nie bardzo się mam – odpowiedział Kłapouchy. – Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.”

„Czym jest honor, szacunek, duma, prawda ponad prawem?
(…)
Mówiłaś mi o marnotrawstwie,
ażebym patrząc w talerz miał w myślach Somalię zawsze.
Jest ktoś kto pragnie tego bardziej od ciebie,
ile szczęścia może dać jedna chmura na niebie?
Ile deszczu musi spaść by brat oczyścić ziemię?
Ile wersów musisz znać by raz spojrzeć na siebie?
Ile grzechów kusi nas by świat spełnił marzenie?
Ile szczęścia może dać jedna chmura na niebie?
(…)
Tu żadna szkoła wyższa nie da tyle dla ciebie,
ile spragnionym szczęścia jedna chmura na niebie.”

„Jesteśmy stare cymbały, na których czas i okoliczności swoje tryliki nieszczęsne powygrywały. (…) nie umiemy tonów nowych wydawać pod kiepskimi rękami i dusimy w sobie to wszystko, czego dla braku lutnisty już z nas nikt nie wydobędzie. Ja już ledwo dyszę (…) a ty łysiejesz zapewne i zostaniesz jeszcze nad moim kamieniem jak te wierzby nasze, pamiętasz?”

„Wiem nie mogę Cię zmusić, i nawet nie spróbuję Nikogo tak jak Ciebie w życiu mym nie potrzebuję”

„Twój świat jest tak samo realny, a raczej nierealny dla mnie, jak mój dla ciebie.”