Cytaty na temat cichy
strona 2

Piotr Nowakowski Fotografia

„W drużynie potrzebni są tacy wojownicy jak Zibi oraz tacy o cichym i spokojnym usposobieniu, jak ja.”

Piotr Nowakowski (1987) siatkarz polski

Źródło: Rafał Myśliwiec, „Cichy Pit” z kadry Anastasiego. „Inni cieszą się za mnie”, przegladsportowy.pl, 11 lutego 2012 http://siatkowka.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Piotr-Nowakowski-Show-Bartmana-jest-troche-zabawne,artykul,129797,1,892.html/

Anna Katarzyna Emmerich Fotografia
Ewa Farna Fotografia

„Ciągle było Cicho, ale teraz będzie megagłośno Ewakuacja nadchodzi!”

Ewa Farna (1993) polsko-czeska piosenkarka

o teledysku do Ewakuacja.
Źródło: Mini making off Ewakuacja

Sławomir Mrożek Fotografia
Wiktor Suworow Fotografia
Richard Morgan Fotografia
Maria Teresa Ledóchowska Fotografia

„Nagle sen inny cichy mnie ogarnął: Po śmierci – na skrzydłach Anioła Stróża. Wzbiłam się w niebo, ponad ziemię marną, by w piękność wpatrywać się Bożą.”

Maria Teresa Ledóchowska (1863–1922) błogosławiona polska misjonarka, urodzona i wychowana w Austrii

fragment wiersza z 1872 Marii Teresy Ledóchowskiej Mój sen.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Adam Nowak, Polscy święci. Błogosławiona Maria Teresa Ledóchowska, t. 6, op. cit., s. 219.

Wojciech Bąkowski Fotografia

„Jestem kibicem bez szalika. Przychodzę, oglądam mecz, rozmawiam. Nie chodzę na „Kamienną”, gdzie się kibicuje na ostro. Ja zwykle siedzę cicho.”

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Panie i kopanie, „Playboy” nr 6, 2008

Scott Westerfeld Fotografia
Isabel Abedi Fotografia
Siergiej Iwanow Fotografia
John Steinbeck Fotografia

„Czy nigdy nie będę szczęśliwy? Co mam zrobić, żeby być? – Chciał sobie przypomnieć, czy kiedyś już w życiu odczuwał prawdziwą radość. Stanęły mu przed oczami zapomniane fragmenty przeszłości: bardzo wczesny chłodny poranek, słońce wstaje zza gór, po błotnistej drodze skaczą małe szare ptaszki. Nie miał wtedy żadnego specjalnego powodu do radości, ale ją czuł.
Albo to: wieczór, koń o lśniącej sierści ociera swą piękną szyję o płot, słychać nawoływanie przepiórek, gdzieś, skądś kapie woda. Aż zaczął szybciej oddychać w podnieceniu, kiedy sobie to przypomniał.
I jeszcze: jedzie starym wozem drabiniastym ze swoją kuzynką. Była starsza od niego, nie pamięta, jak wyglądała. Koń spłoszył się i szarpnął, ona upadła na niego i podnosząc się oparła rękę na jego nodze. Ogarnęła go rozkosz, czuł ją w brzuchu, uderzyła mu do głowy, aż do mózgu, aż do bólu.
I to: jest o północy w wielkiej ciemnej katedrze, ostry barbarzyński zapach żywicy kręci mu w nosie. Trzyma w ręku małą świeczkę przewiązaną białą jedwabną kokardą. Senny szmer odprawianej przed wielkim ołtarzem mszy nadpływa z oddali i usypia go słodko.
Mięśnie Juana rozluźniły się. Zasypiał na słomie w opuszczonej stodole. Nieśmiałe myszy wyczuły, że śpi, wyszły spod słomy, zaczęły się bawić i krzątać, i deszcz poszeptywał cicho na dachu”

Autobus do San Juan

Andrzej Nowak (gitarzysta) Fotografia

„Mój Harley cicho drga.
On czuje, że to ja.”

Andrzej Nowak (gitarzysta) (1959) polski gitarzysta

Cytaty z utworów grupy Złe Psy, Forever
Źródło: utwór Podałbym Ci ale...

Mariusz Szczygieł Fotografia
Stephenie Meyer Fotografia
Stephen King Fotografia

„Cicha woda zawsze płynie głęboko.”

Miasteczko Salem (1975)

Edmondo De Amicis Fotografia
Kazimierz Przerwa-Tetmajer Fotografia
Kevin Smith Fotografia
Edward Słoński Fotografia
Cira Fotografia

„Bywa tak, że odpalam rano sprzęt grający, popijam kawę i wsłuchuję się godzinami w bit który mnie pochłonął. Coś jak trans. W końcu ten bit zaczyna do mnie gadać: podpowiadać flow, pomysły, melodię, nastrój. Innym razem natchnie mnie jakaś sytuacja wyjęta z powszedniego dnia. Niekiedy nawet zlepek słów jak: „cichy dzieciak” czy „plastikowy kosmos.””

Cira (1983)

Najpierw urodzi się samo wyrażenie, potem wizja kawałka.
Źródło: Cira „Czuć wspólny język z muzyką” (Tak To Się Robi #32), popkiller.pl 1 lutego 2013 http://www.popkiller.pl/2013-02-01,cira_czuc_wspolny_jezyk_z_muzyka_tak_to_sie_robi_32

Franciszek Mirandola Fotografia

„Trwożnie i tylko nocą Wiosna otwiera kielichy
Kwiatów dotkniętych niemocą, słyszę jej oddech cichy,
A drzewa drżą.”

Franciszek Mirandola (1871–1930) polski pisarz, poeta i tłumacz okresu Młodej Polski

Źródło: Nokturn z antologii Ziemia polska w pieśni

Stefania Grodzieńska Fotografia
Fisz Fotografia
Bogdan Wenta Fotografia

„Odpisałeś już? – usłyszałem głos Karola. – Jutro odpiszę – powiedziałem – w niedzielę i tak nie wysyłają poczty.
– To dobrze, Artek.
– Dlaczego dobrze? – spytałem, unosząc się na łokciu i ze zdziwieniem patrząc na Karola.
– Pomyśleliśmy sobie… – Karol urwał, spojrzał na Marcina. – Ty mu powiedz.
Marcin przeleciał palcami po strunach, potem odłożył gitarę, przeciągnął się sennie..
– Pewnie sam już o tym myślałeś – powiedział półgłosem. – Masz wybór.
– Jaki wybór?
Rączka usiadł w kucki obok Marcina. Patrzył na mnie mrużąc oczy. Milczeli. Poczułem niepokój, jakiś nerwowy lęk.
– Są dwa rodzaje nagród – po pauzie odezwał się Marcin. – Indywidualne i zbiorowe.
Wstałem, oparłem się ramieniem o pień sosny. Patrzyłem na nich kolejno, jeszcze łudząc się, że żartują że chcą mi zrobić kawał. Byli poważni i jakby zażenowani.
– Chyba nie zamierzacie…
– Stary, to nasza szansa! – krzyknął nagle Rączka zrywając się z kucek. – Kapujesz? Te instrumenty i wzmacniacz enerdowski, właśnie to, o czym marzymy! Przecież nie powiesz, żeś o tym nie myślał, no stary!
– Perkusja i elektryczna gitara – powiedział cicho Karol – I jeszcze akustyka. Wyobrażam sobie, jak to brzmi.(…)
Marcin podniósł się z trawy, podszedł do mnie, położył rękę na pniu. Staliśmy naprzeciw siebie, nieruchomi, jakby skamienieli. Trwało to minutę, może kilka minut.
– Jesteśmy przyjaciółmi, Artur.
– To co?! – krzyknąłem histerycznie. – Przyjaciele powinni się cieszyć, że dostałem nagrodę! A wy… wy… – zająknąłem się. – Uknuliście za moimi plecami! We trójkę, po cichu, przeciwko mnie…
– Oszalał – mruknął Rączka. – Nie wolisz pojechać do Bułgarii na tournée artystyczne? I do Francji. Albo Włoch, może do samej Brazylii? Człowieku, czy ci szajba odbiła?
Nie odbiła mi. Raptem spłynął na mnie spokój, zdolność chłodnego myślenia, trzeźwej oceny sytuacji. Przyjaciele! Dobrzy, dopóki byliśmy na równych prawach i jeden drugiemu nie miał powodu zazdrościć. Gdy równowaga zachwiała się, skaczą mi do gardła.(…)
– Momencik – uśmiechnąłem się krzywo – wyjaśnijmy rzecz najważniejszą. Prośba czy żądanie?
Spojrzeli po sobie. Wahanie trwało nie dłużej niż kilka sekund:
– Żądanie – powiedział Marcin. – Od przyjaciela ma się prawo żądać.(…)
– A więc żądanie?
– Tak – potwierdził twardo Karol. – Przyjaciół od przyjaciela.
Zrobiłem krok w tył i miałem ich przed sobą – jednakowo skupionych, poważnych, czekających.
– Byłych przyjaciół – powiedziałem.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Przyślę wam z Bułgarii kolorową widokówkę. Cześć.
Ruszyłem brzegiem, pełen złośliwej satysfakcji, rozgoryczenia i gniewu.
Artur

Wojciech Cejrowski Fotografia
Aleksander Sołżenicyn Fotografia
Jacek Dehnel Fotografia
Teofil Lenartowicz Fotografia

„Aniołowie przylecieli W porankową cichą porę: Złote jabłka otrząsnęli Złote liście, złotą korę.”

Teofil Lenartowicz (1822–1893) polski etnograf, rzeźbiarz, konspirator i poeta romantyczny

Źródło: Złoty kubek

Feliks Dzierżyński Fotografia
Britney Spears Fotografia
H. Jackson Brown, Jr. Fotografia

„Naucz się słuchać, okazja czasami puka bardzo cicho.”

Mały poradnik życia
Źródło: s. 43

Bohdan Smoleń Fotografia

„Aaa… tam, cicho być!”

Bohdan Smoleń (1947–2016) polski artysta kabaretowy

Teksty kabaretowe, Szeptanka

Olieg Achrem Fotografia

„Nie mogę zamknąć ust i nic nie mówić. Nie potrafię cicho grać, bo to jest niemożliwe.”

Olieg Achrem (1983) białoruski siatkarz

Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/23656_aleh_akhrem_nie_potrafie_cicho_grac

Anaïs Nin Fotografia
George Harrison Fotografia

„Kiedy byłem dzieckiem nie miałem innego pragnienia, niż grać na gitarze i dostać się do rock’n’rollowego zespołu. Naprawdę nie lubię być facetem w białym garniturze na przodzie. Tak, jak w zespole The Beatles byłem tym, który siedział cicho z tyłu i pozwalał ego innych być na przodzie.”

George Harrison (1943–2001) brytyjski muzyk rockowy, członek The Beatles

I had no ambition when I was a kid other than to play guitar and get in a rock ’n’ roll band. I don’t really like to be the guy in the white suit at the front. Like in the Beatles, I was the one who kept quiet at the back and let the other egos be at the front. (ang.)

Agatha Christie Fotografia
Zbigniew Preisner Fotografia
Krystyna Janda Fotografia
Dorota Deląg Fotografia

„Mama mówi, że zawsze byłam cichym dzieckiem, a ja myślę, że byłam po prostu smutna.”

Dorota Deląg (1972) polska aktorka i prezenterka telewizyjna.

Źródło: Wywiad http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/dorota-delag-1/

Jerzy Owsiak Fotografia
Artur Nils Lundkvist Fotografia
Wolf Biermann Fotografia
Siergiej Jesienin Fotografia

„Cicho po urwisku jałowcem schodziła
Czesząc grzywę jesień – rudawa kobyła.”

Siergiej Jesienin (1895–1925) poeta rosyjski

Źródło: wiersz Jesień http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Jesień_(Jesienin,_przekł._Electron)&useskin=monobook, 1914

Jacek Kaczmarski Fotografia

„Polityka mi wisi dorodnym kalafiorem.
Błogosławieni cisi i ci, co pyszczą w porę.”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Odpowiedź na ankietę „Twój system wartości”, 1995

Anna Katarzyna Emmerich Fotografia

„Rodzice nie byli całkiem zadowoleni z Józefa, chcieli, żeby przy wszystkich swoich uzdolnieniach sprawował jakiś świecki urząd, ale on nie miał do tego serca. Wydawał się im zbyt prosty i naiwny: modlitwa i ciche wykonywanie pracy były jego jedynymi zajęciami. Chłopiec uciekał przed ciągłym przekomarzaniem się braci. Często widywałam go – mógł mieć wtedy jakieś dwanaście lat – po drugiej stronie Betlejem, niedaleko późniejszej Groty Narodzenia, przebywającego u pobożnych kobiet. Należały one do małej wspólnoty esseńczyków mieszkającej na uskoku wzgórza, na którym leżało Betlejem, w szeregu pomieszczeń w skale. Budowali oni małe ogródki przy swoich mieszkaniach i uczyli dzieci innych esseńczyków. Widziałam często, że kiedy przy lampie modlili się ze zwojów w swoich mieszkaniach, Józef uciekał do nich przed swoimi braćmi i modlił się z nimi. Widziałam też, że przebywał w grotach, z których jedna stała się później miejscem narodzenia naszego Pana. Modlił się tam zupełnie sam albo wykonywał różne prace stolarskie, ponieważ w pobliżu kobiet należących do esseńczyków pewien stary stolarz miał swój warsztat; Józef często u niego przebywał, pomagając mu w jego pracy i poznając stopniowo to rzemiosło. Przydawała mu się bardzo znajomości miar, której nauczył się u swojego nauczyciela w domu.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 94–95.

Graham Greene Fotografia
Tupac Shakur Fotografia
Thomas Mann Fotografia

„Cisza zmusza, abyśmy nasłuchiwali wszystkiego, co nie jest w niej zupełnie ciche. Wtedy ona przez sen przemawia do nas, a my jej też słuchamy jak we śnie.”

Thomas Mann (1875–1955) prozaik niemiecki, noblista

Denn eine solche läßt uns aufhorchen auf alles, was nicht ganz still darin ist, und worin die Stille im Traume redet, wir aber hören es auch wie im Traum. (niem.)
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 18.

Stefan Żeromski Fotografia
Stanisław Grochowiak Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia
Andrzej Sapkowski Fotografia

„Jesteś wrażliwy – powiedziała cicho. – W głębi duszy pełnej niepokoju. Nie zwiedzie mnie twoja kamienna twarz i zimny głos.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Miecz przeznaczenia, Granica możliwości, Trochę poświęcenia

Roma Ligocka Fotografia

„Ulice są puste, domy są puste. Umarli są cisi.”

Roma Ligocka (1938) polska malarka i pisarka

Dziewczynka w czerwonym płaszczyku

„Delfiny bawiły się cicho, sklepiając łukiem horyzonty,
aby zbudować pamięć dla ducha bram.”

Hart Crane (1899–1932)

Źródło: Znaki bytu, „Życie Literackie” nr 38, 22 września 1957, s. 6 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14881, tłum. Leszek Herdegen

Thomas Wyatt Fotografia

„Już odśpiewana ta pieśń i przebrzmiała;
Cicho luteńko, jam zamilkł już.”

Thomas Wyatt (1503–1542)

o swej śmierci.
Źródło: Do swej lutni, cyt. za: P. Mroczkowski, Historia literatury angielskiej, wyd. Ossolineum, Warszawa 1986.

Agnieszka Wolny-Hamkało Fotografia
Rafał Wojaczek Fotografia
Józef Czechowicz Fotografia
Stanisław Ignacy Witkiewicz Fotografia
Hermann Hesse Fotografia
Robert Biedroń Fotografia

„To może frustrować tych, którzy do niedawna czuli, że posiadają wyłączność na Polskę. Że wspólnota, w której żyjemy, jest jednorodna, heteroseksualna, seksistowska, katolicka, a ci, którzy myślą inaczej, mają siedzieć cicho lub się wynosić.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/wydarzenia/article407485/Homofobi_w_Polsce_wpadli_w_amok.html, 30 czerwca 2009.

Aniela Salawa Fotografia

„Często bardzo tak bywa, że w jakiejkolwiek porze czasu, ale szczególniej więcej spokojnej, pojawia się postać maleńkiej Dzieciny. Ale niezwykłej piękności i miłości, a mądrość tej Dzieciny to wcale nie jest ludzka, ani też nie jest do wyrażenia. Są przeróżne upominki i pieszczoty, i modlitwa wspólna nieznającymi wyrażeniami i przeróżnie uczy mnie Pan Jezus, i o przyszłości mówi. A wszystko to pociąga mnie niesłychanie, ażeby co pilno przyjść tam, gdzie On mieszka. Niekiedy godzinami trwa ten stan, jestem ustawicznie tym obcowaniem zajęta. Ale zwykle jestem najspokojniejsza, gdy się na cierpienie zgadzam. Często też jest mowa o trwogach i niepewnościach, jakie w duszy mojej się rodzą. Pyta często Pan Jezus, jakby nic nie wiedział, co dusza moja wtenczas robi. I mówił dalej, że o ile Mu zaufam, to On mi zginąć nie pozwoli. Mówił też, żebym zawsze wobec kapłanów była pokorną i uprzejmą, cichą, łagodną, lecz bez niepokoju, jak dobry Ojciec mię pouczał i tak przygotował. Ale znów postać zmienia. I tak powstaje, jako wyraz dobroci Ojca, a postawa jakby jakiego dojrzałego męża. Przemawia i daje odczuć, z jaką ufnością ma każdy prawo zbliżyć się do Niego, choćby się najgorzej czuł. Doświadczalnie dał uczuć Swoją ojcowską dobroć dla dusz, krwią swoją odkupionych. I zalecał, żeby każdemu o tym mówić.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 13 września 1918.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Albert Wojtczak, Polscy święci. Służebnica Boża Aniela Salawa, t. 1, ATK, Warszawa 1983, s. 292–293.

Brian Molko Fotografia
Zeus Fotografia
Halina Łabonarska Fotografia
Prentice Mulford Fotografia

„Mężczyźni łatwiej wchłaniają myśli kobiece, niż męskie – kobiety łatwiej męskie! Mężczyźni dają się łatwiej opanować kobietom, – kobiety mężczyznom. Jeżeli mężczyzna, który swą wolę skierował na pewien cel, spędza swe wolne chwile z kobietą, która się wcale lub bardzo mało interesuje jego planami i celem, i jeżeli przyzwyczaił się do niej i będzie często wysyłał jej swe myśli, utraci dużo energii, która wyszłaby na dobre jego celowi. Chwilami niespodziewanie zabraknie mu odwagi, nie będzie w stanie posuwać naprzód swego dzieła lub też zobojętnieje mu sam cel. Zabraknie tego cichego, nieprzerwanego prądu entuzjazmu, który zawsze nieomylnie przynosi wypełnienie. Cóż się więc stało? Otóż wchłonął on w siebie coś z ducha tej kobiety, przyjął od niej obojętność względem swego zadania. Stał się jej częścią, poddał się jej wpływowi, wpadł w jej mesmeryzujący prąd, nawet bez swej wiedzy, bez woli! Jeżeli kobieta ta jest powabną i czarującą, wówczas wprost upada w jej towarzystwie, mężczyzna opanowany jest zupełnie przez jej urok i niewiele się troszczy, czy ona podziela jego najgłębszą wolę, czy nie. Chwilowe przykre rozczarowanie, gdy wyłonią się przeciwieństwa, zostaje prędko stłumione. Silniejszy, bardziej podniosły duch kobiecy, jeżeli uwikła się w los niższego od siebie mężczyzny, będzie cierpiał w podobny sposób. Często, zanim się urok jeszcze nie rozwieje, bywa zawarte prawne małżeństwo i wtedy następuje stosunek, który z prawdziwym małżeństwem niema nic wspólnego. Lecz mężczyzna lub kobieta, jeżeli prawdziwie i żywo tkwią wszystkimi korzeniami w nieskończonej świadomości, nie zbłądzą nigdy w tym wypadku! Niewidzialna moc ich strzeże!”

Prentice Mulford (1834–1891) amerykański pisarz, filozof

Przeciw śmierci

Stefan Niesiołowski Fotografia
Efraín Huerta Fotografia
Ewa Klajman-Gomolińska Fotografia
Dante Alighieri Fotografia

„Z cichego świata w światy wiecznie drżąceW nową dziedzinę, nieśmiertelnie ciemną.”

Dante Alighieri (1265–1321) średniowieczny poeta włoski

Boska komedia (1321)
Źródło: Piekło, Pieśń IV

„To że byłem przez lata w więzieniu nie oznacza, że będę cicho. Więzienie było miejscem nauki i autorefleksji na temat organizacji walki z innymi braćmi i siostrami. Jedność jest kluczem.”

po wyjściu na wolność na początku 2012.
Źródło: Damian Żuchowski, Sytuacja w Papui Zachodniej na przełomie lat 2011 i 2012, krewpapuasow.wordpress.com, 17 stycznia 2012 http://krewpapuasow.wordpress.com/2012/01/17/sytuacja-w-papui-zachodniej-na-przelomie-lat-2011-i-2012/

Kirk Hammett Fotografia
Jodi Picoult Fotografia
Arundhati Roy Fotografia
Osip Mandelsztam Fotografia
Juli Zeh Fotografia
Skubas Fotografia
Aleksander Sołżenicyn Fotografia
Grzegorz Ciechowski Fotografia

„jak płatki śniegu nad wulkanem
twe ciche łkania
mój anioł stróż twe łono dla mnie
sam odsłania”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Amen, Siódma pieczęć (1993)

Stefan Korboński Fotografia
Ireneusz Iredyński Fotografia

„Moja miła, moja cicha, moja śliczna,
lekki powiew i muzyka, zapach nocy,
przypomnienie, przytulenie, noc liryczna,
moja miła, moja cicha, moja śliczna…”

Ireneusz Iredyński (1939–1985) polski prozaik, dramaturg, poeta

Źródło: Moja miła, moja cicha, moja śliczna, piosenka z repertuaru Jerzego Połomskiego

Charles Bukowski Fotografia

„Na lotnisku czekał na mnie z żoną. Ponieważ miałem ze sobą bagaż, poszliśmy od razu do samochodu.
– Mój Boże, nigdy nie widziałem nikogo, kto by tak wyglądał, wychodząc z samolotu – zauważył Keesing.
Miałem na sobie płaszcz mojego nieżyjącego ojca, o wiele za duży. Spodnie były za długie, mankiety całkiem zakrywały buty, co zresztą bardzo mi odpowiadało, ponieważ skarpetki nie pasowały do spodni, a buty miały zupełnie ścięte obcasy. Nie przepadałem za fryzjerami, więc sam obcinałem sobie włosy, jeśli akurat nie miałem pod ręką kobiety, która zrobiłaby to za mnie. Nie lubiłem się golić, toteż co kilka tygodni przystrzygałem brodę nożyczkami. Mimo kiepskiego wzroku nie lubiłem nosić okularów i zakładałem je tylko do czytania. Miałem własne zęby, ale nie było ich zbyt wiele. Moja twarz była przekrwiona od picia, zwłaszcza wielki czerwony nochal. Światło raziło mnie w oczy i mrużyłem je, spoglądając niepewnie spomiędzy zapuchniętych powiek. Pasowałbym do każdej dzielnicy mętów na świecie.
Ruszyliśmy.
– Spodziewaliśmy się kogoś zupełnie innego – powiedziała Cecylia.
– Tak?
– Chodzi mi o to, że mówisz tak cicho i wyglądasz na łagodnego człowieka. Bill spodziewał się, że wysiądziesz z samolotu zalany w trupa, z przekleństwami na ustach i będziesz się dobierał do każdej napotkanej kobiety.
– Nigdy nie silę się na wulgarność. Czekam, aż przyjdzie sama.
– Twój występ zaplanowano na jutrzejszy wieczór – poinformował mnie Bill.
– Świetnie, w takim razie dziś możemy się zabawić i zapomnieć o wszystkim.
Pojechaliśmy dalej.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz
Jacek Woroniecki Fotografia