Thomas Mann cytaty

„Najistotniejszym i naturalnym powołaniem człowieka jest jego doskonalenie się.“

—  Thomas Mann

Czarodziejska góra

„Nie ginie się od żadnej nieszczęśliwej miłości. Nieszczęśliwa miłość jest niezłą postawą. W nieszczęśliwej miłości podobamy się sobie. Ale ja ginę dlatego, że całe moje upodobanie w sobie tak beznadziejnie wzięło w łeb.“

—  Thomas Mann

Źródło: Pajac, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 73.

„Jakiś dystyngowany lęk, że swymi pytaniami sprowokował zbyt wielką poufałość i dowie się czegoś, co go nic nie obchodzi, krzyżowała się w nim z już rozbudzoną ciekawością i uwagą, z pragnieniem, by się z tych ust dowiedzieć czegoś więcej.“

—  Thomas Mann, Joseph and His Brothers

Joseph and His Brothers

„(…) już jesteś głupi, że zmiłuj się Boże, głupi jak osioł, człowiek chciałby złoić ci skórę, a twoje myśli chodzą na czworakach z wywieszonym jęzorem (…)“

—  Thomas Mann, Joseph and His Brothers

Joseph and His Brothers

„Każda istota ma podwójny byt: jeden dla siebie, a dla oczu innych – drugi. Ona istnieje oraz jest widzialna – jest duszą i obrazem, i zawsze popełniamy grzech, jeżeli ulegamy wrażeniu czysto wzrokowemu, a wcale nie troszczymy się o duszę.“

—  Thomas Mann

Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 33.

„Cisza zmusza, abyśmy nasłuchiwali wszystkiego, co nie jest w niej zupełnie ciche. Wtedy ona przez sen przemawia do nas, a my jej też słuchamy jak we śnie.“

—  Thomas Mann

Denn eine solche läßt uns aufhorchen auf alles, was nicht ganz still darin ist, und worin die Stille im Traume redet, wir aber hören es auch wie im Traum. (niem.)
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 18.

„Człowiek dąży nie do otrzeźwienia, lecz do upojenia i do pragnień, bojąc się najwięcej rozczarowań, a więc utraty złudzeń.“

—  Thomas Mann

Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 122.

„Istnieje bowiem nie tylko prawda i poznanie rozumowe, lecz także analogiczny pogląd poprzez ludzkie serce. Pogląd taki potrafi zgłębić mowę zjawisk nie tylko w ich pierwotnym i realnym sensie, lecz również w sensie innym, wyższym, używając ich do przeniknięcia spraw świetlanych i duchowych.“

—  Thomas Mann

Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 21.

„Mieć fantazję nie znaczy coś sobie wymyślać. To znaczy tworzyć coś z tego, co istnieje.“

—  Thomas Mann

„Kto chce się uwolnić od prawdy, najczęściej dusi ją słowami.“

—  Thomas Mann

„Tolerancja jest przestępstwem jeśli dotyczy zła.“

—  Thomas Mann

„Dziwactwo jest dobroczynnym zmąceniem.“

—  Thomas Mann

„Miłość bowiem nie może być bezcielesną, nawet gdy jest najbardziej wzniosła, ale też nie może być wzniosła, gdy jest jak najbardziej cielesna.“

—  Thomas Mann

„Kocham i szanuję sen. Czczę głęboką, słodką, krzepiącą rozkosz, jaką daje.“

—  Thomas Mann

„Ironia prawie zawsze jest robieniem z niedostatku oznaki wyższości.“

—  Thomas Mann

„Nie pojmuję, jak można nie palić, kto nie pali, dobrowolnie pozbawia się, że tak powiem, najlepszej cząstki życia, w każdym razie wielkiej przyjemności. Budząc się już się cieszę, że w ciągu dnia będę mógł palić, a przy jedzeniu znów się na to cieszę, a nawet mogę powiedzieć, oczywiście z pewną przesadą – że jem tylko po to, aby później zapalić. Ale dzień bez tytoniu byłby dla mnie szczytem szarzyzny, byłby dniem zupełnie pustym i bez żadnego powabu, a gdybym musiał sobie rano powiedzieć:dzisiaj nie ma nic do palenia-sądzę, że nie znalazłbym wcale odwagi, żeby wstać, słowo daję, że zostałbym w łóżku.“

—  Thomas Mann

„Kto kocha bardziej, jest zawsze podległy i musi cierpieć.“

—  Thomas Mann, książka Tonio Kröger

Źródło:Tonio Kröger, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 127.

„Asceza jest bezdenną beczką, rzeczą niezgłębioną, ponieważ w niej mieszają się pokusy ducha z pokusami zmysłowymi, i trzeba nad nią napracować się tak samo, jak nad żmiją, której po odrąbaniu jednej głowy wyrastają dwie.“

—  Thomas Mann

Die Askese ist ein Faß ohne Boden, ein unergründlich Ding, weil sich die Versuchungen des Geistes darin mit den sinnlichen Versuchungen vermischen, und ein Stück Arbeit ist es damit wie mit der Schlange, der zwei Köpfe nachwachsen, wenn man ihr einen abschlägt. (niem.)
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 106–107.

„Zwyczajne ziemskie szczęście, zaspokojenie pragnień, stające się udziałem olbrzymiej masy istot ludzkich – uwarunkowane ładem, prawem, nabożnością oraz wymogami obyczajów – jest ograniczone i niepełne, ze wszystkich stron ścieśnione zakazami i nieuniknioną rezygnacją. Losem istot jest poprzestawanie tylko na niezbędnym, niedostatek oraz wyrzeczenie. Nasze pragnienia nie mają żadnych granic, natomiast ich spełnienie jest ograniczone ściśle.“

—  Thomas Mann

Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 115–116.