Cytaty na temat za chwilę
strona 6

Albert Camus Fotografia

„Z chwilą gdy się umiera, słowa „jak” i „kiedy” nie mają oczywiście żadnego znaczenia.”

Albert Camus książka Obcy

Du moment qu’on meurt, comment et quand, cela n’importe pas, c’était évident. (fr.)
Obcy (1942)

Charles Bukowski Fotografia

„Przestałem srać krwią. Dali mi listę tego, co mogę jeść, i przestrzegli, że pierwszy kieliszek mnie zabije. Powiedzieli też, że umrę, jeśli nie pójdę na operację. Miałem karczemną awanturę z japońską lekarką na temat operacji i śmierci. Powiedziałem krótko: – Żadnej operacji – a ona wyszła bez słowa, potrząsając na mnie z gniewu tyłkiem. Kiedy mnie wypisywali, Harry wciąż żył, chuchając na swoje papierosy.
Szedłem ulicą w słońcu, żeby przekonać się, jak to jest. Było dobrze. Obok przejeżdżały samochody. Chodnik był taki, jak zawsze bywaj chodniki. Zastanawiałem się, czy pojechać autobusem czy zadzwonić po kogoś, żeby mnie zawiózł do domu. Wszedłem do knajpy, żeby zatelefonować.
Usiadłem i zapaliłem. Zjawił się barman i zamówiłem butelkę piwa.
– Co nowego? – zapytał.
– Niewiele – odparłem. Odszedł. Nalałem sobie piwa do szklanki, potem przyglądałem się szklance chwilę i wreszcie wypiłem połowę. Ktoś wyrzucił monetę do szafy grającej i zagrała nam muzyka. Życie wyglądało teraz nieco lepiej. Opróżniłem szklankę i nalałem sobie drugą, zastanawiając się, czy mój dziobak jeszcze kiedyś stanie. Rozejrzałem się po barze: żadnych kobiet. Zrobiłem najlepszą rzecz poza tą: wziąłem do ręki szklankę i wypiłem.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Tom Najpiękniejsza dziewczyna w mieście (1967)
Źródło: Życie i śmierć na oddziale dla ubogich

Wisława Szymborska Fotografia
Henry Ford Fotografia

„Niewidzialne ścięgna
przeciągają duszny ciężar z dzielnicy do dzielnicy.
Za chwilę burza uwolni miasto od zmęczenia.”

Piotr Matywiecki (1943) polski poeta i krytyk literacki

Źródło: Burza nad wielkim miastem

Karel Čapek Fotografia
Marta Fox Fotografia
Paweł Kozioł (poeta) Fotografia
Katarzyna Skrzynecka Fotografia
Nick Hornby Fotografia
Thomas Henry Huxley Fotografia
Artur Wichniarek Fotografia

„Jeśli testy medyczne, które przejdę za chwilę, wypadną pomyślnie, to jeszcze dzisiaj dołączę do kolegów w Austrii. Chcę jak najszybciej poznać nowych kolegów i zgrywać się z nimi.”

Artur Wichniarek (1977) piłkarz polski

Źródło: Jerzy Chwałek, Artur Wichniarek: Nie przyjechałem się dorobić (WYWIAD) https://sport.se.pl/pilka-nozna/ekstraklasa/nie-przyjechaem-sie-dorobic-aa-1N4R-Yad1-hPV7.html, sport.se.pl, 1 lipca 2010

Friedrich Nietzsche Fotografia
Penélope Cruz Fotografia
William McGonagall Fotografia
Pierre Simon de Laplace Fotografia

„Obdarzony na chwilę umysłem, który potrafiłby pojąć wszystkie siły, którymi ożywiona jest natura, i odpowiadających im sytuacji istot które ją tworzą – umysłem wystarczająco wielkim, by poddać te dane analizie – ująłby w jeden wzór wszystkie ruchy największych ciał wszechświata i najlżejszych atomów; dla niego nic w przyszłości nie byłoby niepewne, ponieważ przyszłość byłaby dla niego teraźniejszością.”

Pierre Simon de Laplace (1749–1827) francuski matematyk i astronom

Inna wersja: Inteligencja, która by w danej chwili znała wszystkie siły ożywiające przyrodę i wzajemne położenie rzeczy, które wchodzą w skład przyrody (…), ogarnęłaby tą samą formułą ruchy zarówno największych ciał wszechświata, jak i najmniejszego atomu; nic nie byłoby dla niej niepewnym i przyszłość byłaby jej przytomna, podobnie jak przeszłość.
Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 250.

Robert Gwiazdowski Fotografia
Dominika Kluźniak Fotografia
Philip Roth Fotografia
Donald Tusk Fotografia
Roma Ligocka Fotografia
Adam Zagajewski Fotografia
Philip Kindred Dick Fotografia
Bruno Schulz Fotografia

„Od dobrej, lepszej modlitwy zależy dobre… lepsze życie. Na pokorze oparte, będzie uwielbienie uwielbieniem, dziękczynienie dziękczynieniem, błaganie błaganiem. Dobra modlitwa musi być ze skupieniem, pokorą, ani na chwilę nie pozwolić na roztargnienie, bronić się, trzymać się oburącz Pana Jezusa, z ufnością, że będzie wysłuchana i wytwale ciągle błagać, dołączyć post i wysłucha Pan. Dziękować za wszystko i krzyże to wielkie dobrodziejstwo.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 196.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.

Emmanuelle Seigner Fotografia

„(…) jestem przekonana, że kiedy człowiek jest młody nie powinien zbyt wiele pracować. Powinien się bawić, żyć chwilą.”

Emmanuelle Seigner (1966) aktorka francuska

Źródło: „Zwierciadło” nr 1/1935, styczeń 2008

Joseph Goebbels Fotografia
Leopold Okulicki Fotografia
Marek Pająk Fotografia

„Czasem wena przychodzi, czasem jej brak. Lepiej czasem chwilę poczekać, żeby później nagrać super przebój.”

Marek Pająk (1977)

Źródło: Marek „Spider” Pająk – Vader (gitara), rockmetal.pl, 22 kwietnia 2012 http://www.rockmetal.pl/wywiady/vader-marek.spider.pajak.12.html?strona=5

Anne Rice Fotografia

„„Niesamowite uczucie” – powiedział Lee. – „Świadomość, że za chwilę na zawsze odmienisz czyjeś życie”.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro: Kiedy zaczęła się wojna

„Pułkownik stał z założonymi rękoma, a czwórka kongresmenów przy eleganckim szklanym stole pracowicie wgryzała się w gąszcz rubryczek. Przez dłuższą chwilę słychać było tylko skrzypienie stalówek. Ten dźwięk, charakterystyczny dla piór, których cena bywa porównywalna z ceną średniej wielkości sondy kosmicznej, ten upał… Kongresmena Josepha Adlera z Teksasu przeszył nagły dreszcz. Na kręgosłupie załaskotał strumyczek potu, pióro paliło mdlejące palce. Znowu wróciło przeklęte wspomnienie ze szkoły w Austin: klasówki, testy, wieczny upał, wieczne kłopoty z nauką, bicie linijką po rękach przez dyrektora i w końcu te przeklęte koty. Adler skurczył się w sobie, ścisnął w dłoniach skronie i starał się przypomnieć, co w takich przypadkach radził mu psychoanalityk, ale w jego senatorskiej głowie chlupotała tylko pustka. Ocknął się, gdy ujrzał, jak rubryka w jego formularzu sama pokrywa się pismem. Wytrzeszczył oczy tylko po to, by przeczytać: „Jaki silny i gibki, jaka śliczna pupa, jakie cudne, dzikie oczy”. Nie, nie przerażało go, że wypisuje takie obrzydliwości jak pierwszy lepszy gej. Przerażało go raczej to, że obrzydliwości wypisywał dłonią ozdobioną długimi ciemnozielonymi paznokciami. Poczuł nagły ból w okolicy serca.
– Joseph, nie śpij, skończ wreszcie wypełnianie tej cholernej ankiety – zahuczał mu nad prawym uchem znajomy bas Nata Corvusa.
Senator Adler drgnął i natychmiast zastygł ze wstydu. Prawy łokieć senator z ramienia Partii Demokratycznej, Rebeki Vogel z Arkansas, wpijał mu się w mostek, a jej zdobna zielonymi paznokciami dłoń wypisywała właśnie w rubryce „Odznaczenia wojenne” słowa: „cudny purpurowy języczek.””

Najwyraźniej sąsiadka nie uznawała pisania linijka po linijce. Zjechała piórem ze swojego formularza, chwilę poskrobała po szklanym blacie i dalej pisała już po ankiecie kongresmena Adlera.
Kot typu Stealth

Kazimierz Staszewski Fotografia
Max Reger Fotografia

„W tej chwili siedzę w najdyskretniejszym zakątku mojego mieszkania mam przed sobą pańską krytykę. Za chwilę będę ją miał za sobą.”

Max Reger (1873–1916) niemiecki pianista

Źródło: Wojciech Kalwat, Plotki z brodą, „Mówią Wieki”, nr 11/12 (634), listopad 2012, s. 80.

Paweł Małaszyński Fotografia

„Zza charakteryzacji świat wygląda zupełnie inaczej. Na chwilę staję się kompletnie innym człowiekiem. Lubię takie zmiany – na tym polega aktorstwo.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 15 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tjjw.htm

Kayah Fotografia
Pierre-Joseph Proudhon Fotografia
Adam Michnik Fotografia
Cezary Domarus Fotografia

„Jay Jay Okocha i jego rodak, Okechukwu, przyjmą obywatelstwo tureckie, ale to za chwilę, bo oto rzut wolny”

Jacek Jońca (1966)

podczas transmisji w TV.
Wpadki komentatorskie

Artur Pałyga Fotografia
Guillaume Musso Fotografia
Robert Sheckley Fotografia
Graham Masterton Fotografia
Jerome K. Jerome Fotografia
Naomi Klein Fotografia
Olga Rudnicka Fotografia
Carl von Clausewitz Fotografia
Georg Wilhelm Friedrich Hegel Fotografia
Tymoteusz Karpowicz Fotografia

„kiedy moja łódka dobije do słońca
zaczekam chwilę nie wysiądę z brzegu
popatrzę stąd na wszystkie zachody
światła na jego nazwy i na synonimy”

Tymoteusz Karpowicz (1921–2005) polski poeta

Źródło: Odwrócone światło z tomu Odwrócone światło, Ossolineum, Wrocław 1972, s. 402.

Joanna Kupińska Fotografia

„Co chwilę spotykam Tristana. Za każdym razem, kiedy się przeżywa taki wzlot uczuć, to myśli się, że to jest to, że to będzie do końca.”

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Szczecin, 13 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cochwile.htm

Jan Piekałkiewicz Fotografia
Albert Camus Fotografia
Henryk Jankowski Fotografia

„W 1980 roku poprosił mnie o pomoc, a ja mu nie odmówiłem. Byliśmy blisko siebie. Jak bracia. Wałęsa często mówił, że jesteśmy bliźniakami. Żartował nawet, że jak w wolnej Polsce źle się będzie działo, to on znów schowa się pod sutannę księdza. Potem stanęli między nami Geremek, Mazowiecki i inni. Źle się stało. Nasze drogi rozeszły się. Nie mam jednak do niego żalu. Miał prawo do wyboru własnej drogi i współpracowników. Chciał zmienić ludzi, to ich zmienił. Koniec pieśni. Czy Wałęsa był „Bolkiem”? Nie wiem. Trudno mi powiedzieć. Żadnych twardych dokumentów nie widziałem. A książka? W książkach różne rzeczy piszą. Czy ktoś chciał Wałęsę opluć? Aż tak bym tego nie nazwał. Pan Lechu popełnił błąd. Zamiast się szarpać, już dawno temu powinien powiedzieć, jak było naprawdę. Jeśli zbłądził i na chwilę dał się złamać – powinien przeprosić. Miał ogromne poparcie, winy odkupił, ludzie by mu wybaczyli. Zabrakło trochę mądrości. Za Wałęsą wiele takich niedomówień się ciągnie. Tak jak ten skok przez płot. Ja w stoczni byłem od samego początku. I żadnego skoku nie widziałem. Weszliśmy przez bramę. Kiedyś częściej do mnie zaglądał i dzwonił. Ostatnio się nie odzywał. Widzieliśmy się na jego imieninach. Arcybiskup Głódź poprosił, abym zaprowadził go na przyjęcie. To poszliśmy. Bardzo szanuję panią Wałęsową. Z nią przynajmniej nie muszę się politycznie spierać. Bo z panem Lechem w wielu sprawach się nie zgadzam.”

Henryk Jankowski (1936–2010) polski ksiądz katolicki, biznesmen

Źródło: Henryk Jankowski: Wałęsa? Lubię Danutę, Lecha mniej, se. pl, 20 sierpnia 2008 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/waesa-lubie-danute-lecha-mniej_68842.html

Andrzej Dziuk Fotografia

„Wierzę w taki wymiar sztuki, który zakłada odpowiedzialność traktowaną jako odpowiedzialność za spotkanie z drugim człowiekiem. Z szacunkiem traktujemy widza. Czekamy na niego, nawet jeśli się spóźnia czy przychodzi rozdrażniony. Jeśli widzę, że ktoś biegnie, zdejmuje płaszcz w pośpiechu, mówię, żeby się uspokoił, wypił herbatę. Po to, by przed spektaklem miał chwilę ciszy i kontemplacji.”

Andrzej Dziuk (1954)

Źródło: Monika Mokrzycka-Pokora, „Kaleidoscope” 2003, nr 4, cyt. za: Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem, culture.pl, wrzesień 2003 http://www.culture.pl/teatry-i-grupy-teatralne/-/eo_event_asset_publisher/sh2A/content/teatr-im-stanislawa-ignacego-witkiewicza-w-zakopanem

Thích Nhất Hạnh Fotografia
Agnieszka Sienkiewicz Fotografia

„Nie zależy mi na pokazywaniu się, bywaniu na salonach. Jestem zdystansowana, udzielam mało wywiadów, nie chodzę na bankiety i do programów, żeby opowiadać o sprawach osobistych. Może dlatego musiałam chwilę poczekać?”

Agnieszka Sienkiewicz (1984) polska aktorka

Źródło: Kuba Zajkowski, Anioł z problemami – wywiad z Agnieszką Sienkiewicz cz. 1, 2011 http://beta.m-jak-milosc.pl/91062/aniol-z-problemami-wywiad-z-agnieszka-sienkiewicz-cz-1.html

Nicholas Sparks Fotografia
Arthur Rimbaud Fotografia
John Milton Fotografia
Wojciech Cejrowski Fotografia
Krzysztof Niewrzęda Fotografia
Henry David Thoreau Fotografia
Willem Dafoe Fotografia
Eddie Murphy Fotografia
O.S.T.R. Fotografia
Terry Pratchett Fotografia
Milorad Pavić Fotografia
Paweł Wawrzecki Fotografia

„Odrywałem się na chwilę od tego, co mnie przygnębiało i na scenie, w innej rzeczywistości, regenerowałem się. To pozwalało mi stać się człowiekiem obiektywnie patrzącym na życie.”

Paweł Wawrzecki (1950) aktor polski

Źródło: Teresa Gałczyńska, Prywatnie niczego nie gram, „Nowiny. Gazeta Codzienna”, 11 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/prywatnien.htm,

Michaił Bułhakow Fotografia
Aldous Huxley Fotografia

„Jeżeli chce się żyć każdą nadarzającą się chwilą, trzeba umierać dla każdej innej chwili.”

Aldous Huxley (1894–1963) pisarz angielski

The Genius And The Goddess

Erich Maria Remarque Fotografia
Andrzej Stasiuk Fotografia

„Ej Maryśka! Noc się kończy! - i porwał kobietę do tańca. Zderzyli się ciężko, bezwdzięcznie i cieleśnie, by z brzękiem wywalcowac zza stołu pod drzwi, a potem wzdłuż sciany i na powrót, jak ciężarny, dziecinny bąk. Spadła szklanka, brzękneła, ale chrzęst deptanego szkła przepadł w śmiechu Maryśki. Zamiotła czerwonymi włosami powietrze i ogień smagnął nagie ramiona Gacka. Upał jak czarny miód wlewał się oknem i ciała tancerzy wirowały wolno, splecione, związane tą pewnością która zjawia się od pierwszego dotyku i wszystko, co ma się stać, własciwie już się stało. Ciężki od krwi wir wciągał wszystko wokół. Ściany w rzucik, półnagą Sandy z gazety, żółtą kulę żyrandola, stół i satelity popielniczek i naczyń, wersalkę i ciemną Czestochowską za szkłem, podłogę, dreszcz przenikał dom aż po miekką skórę nieba, w którym gwiazdozbiory ocierały się o siebie nazwajem, sunąc ku ciemniejszej niż noc rozpadlinie zachodu i tylko Gacek pozostawał nieruchomy.
Muzyka urwała się raptem, lecz oni kołysali się dalej, jakby dzwięki nie były im potrzebne. Krzesło upadło na podłogę. Edek posłał je kopniakiem w kąt i próbował coś zrobić z kasetą, chociaż nie chciał ani na chwilę wypuścić tancerki z rąk.
- Pić! - zawołała Maryśka, ale butelka była już pusta.
- Co Gacek? Po wódkę też strach? - zaśmiał się Edek.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Tales of Galicia

Constantinos P. Cavafis Fotografia
John Banville Fotografia
Jennifer Niven Fotografia
Erich Maria Remarque Fotografia

„Przytłumione stukanie dobiegające z zewnątrz przerywało ciszę, jakby coś chciało się dostać do środka, coś szarego, ponurego i bezkształtnego, coś smutniejszego niż smutek - odległe anonimowe wspomnienie, niekończąca się fala, która nadpływała i pragnęła odzyskać i pogrzebać to, co poprzednio przyniosła i porzuciła na wyspie - trochę człowiek, a trochę światło i myślenie.

-Dobra noc na picie.

-Tak… i zła, żeby być samemu.

Ravic myślał przez chwilę.

- Do tego wszyscy musieliśmy się przyzwyczaić - powiedział w końcu. - To, co nas kiedyś trzymało razem, zostało zniszczone. Rozsypaliśmy się niczym szklane paciorki z zerwanego sznura. Nic nie jest już trwałe. - Ponownie napełnił kieliszek. - Jako chłopiec przespałem kiedyś noc na łące. Było lato, niebo zupełnie bezchmurne. Zanim zasnąłem, widziałem Oriona, który stał ponad lasami na horyzoncie. Potem, w środku nocy, obudziłem się - i Orion stał nagle w górze nade mną. Nigdy nie zapomnę tego widoku. Wcześniej uczyłem się, że Ziemia jest planetą i się obraca, ale uczyłem się tego tak jak wielu rzeczy, o których czyta się tylko w książkach, i nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Wtedy po raz pierwszy poczułem, że naprawdę tak jest. Czułem, jak lecę bezszelestnie przez niesamowitą przestrzeń. Odczuwałem to bardzo mocno, wydawało mi się niemal, że muszę się trzymać, żeby nie wyrzuciła mnie siła odśrodkowa. Było tak pewnie dlatego, że obudzony z głębokiego snu, opuszczony przez pamięć i przyzwyczajenie, patrzyłem przez chwilę w ogromne przesunięte niebo. Ziemia przestała nagle być dla mnie trwałą podstawą - i od tamtej pory już nigdy się nią nie stała.”

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

Stanisław Mackiewicz Fotografia
Stanisław Lem Fotografia

„Ręce w górę! W górę! (…) Coście za jedni? Ty mów! – odezwał się najwyższy z uzbrojonych podchodząc do prodziekana Aniłłowicza.
(…)
– Jedziemy do Wrocławia… jesteśmy uczonymi, uniwersytet… Polska… – dobiegały Wielenieckiego pojedyncze słowa. (…) Wszyscy stali nieruchomo. Pod dużą wierzbą przy rowie dwóch leśnych obszukiwało szofera.
– No… – rzekł dowódca, widać nie bardzo wiedząc, co robić z tym fantem – no…
Nagle wzrok jego padł na milicjanta, który coraz bardziej bladł od upływu krwi.
– Żbik, co z tym szczeniakiem?
– Melduję posłusznie, komunista, panie kapitanie. Znalazłem! – triumfująco, choć spokojnie wypalił Żbik, ów brodacz w spadochroniarskim hełmie, który postrzelił milicjanta. Podniósł w górę zakrwawioną książeczkę. Do tej pory podtrzymywał chłopca, jakby tego nie czując. Teraz puścił go. Tamten ukląkł od razu i zastygł niezdarnie na czworakach. Ze spęczniałej bluzy mundurowej kapała krew.
Żbik potrząsnął w powietrzu książeczką. Żaden z profesorów nie spojrzał w tę stronę; była cisza. Dowódca założył kciuki za pas. Marszcząc czoło wciągnął ze świstem powietrze.
– A wy co, polscy profesorowie? – ryknął nagle głosem wysilonym do zdarcia. – Co robicie?! Rozkazów bolszewików słuchacie?! Chleb moskiewski zapachniał?! Żydokomunę zaprowadzić?! Co?! Co?! Co?! – krzyczał coraz przenikliwiej, jakby upajając się własnym głosem. (…) – Bolszewika wam dali, żeby bronił?! A przed kim?! Przed kim, ja się was pytam, panowie moi?! Przed nami, przed armią polską, przed siłami zbrojnymi niepodległej rzeczypospolitej…
Urwał, krótką chwilę wytrzymał w strasznej ciszy i rzucił:
– Komuniści, wystąp! (…) Są peperowcy? Żydzi? No?!
Grupa profesorów zwarła się jeszcze bardziej, tak że Wieleniecki został zupełnie sam na jej narożu. Chwila, a wystąpiłby przed szereg. Czuł, jak pali mu pierś legitymacja partyjna i jak powoli łomocą pulsy w głowie. Dwaj leśni przeciągali przez rów milicjanta, który leciał im z rąk. Po raz ostatni zobaczył Wieleniecki twarz chłopca.
(…)
Profesorowie kupą rzucili się do autobusu. (…) Starter stęknął, szyby zadrżały i autobus ruszył od razu z drugiego biegu. Gdy mijali zakręt, od łąki rozległ się jeden głośny strzał.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Powrót

Vladimir Nabokov Fotografia
Stanisław Moskal Fotografia