Albert Camus cytaty

„Nie jest normalny ustrój, w którym robotnik musi wybierać między nędzą a śmiercią.“

—  Albert Camus

Komentarz do wydarzeń Poznańskiego Czerwca 1956 r. na łamach "Franc-tireur".

„Bo to jeszcze niewiele umieć iść w ogień, do czego przygotowywaliście się zawsze i co bardziej naturalne jest dla was niż myśl. Na odwrót, wielką rzeczą jest iść ku torturze i śmierci, gdy wie się z całą pewnością, że nienawiść i gwałt same z siebie są daremne. Wielką rzeczą jest bić się, gdy gardzi się wojną, zgodzić się wszystko utracić nie tracąc smaku szczęścia, uczestniczyć w zniszczeniu ze świadomością wyższej cywilizacji.“

—  Albert Camus

Listy do przyjaciela Niemca

„W sierpniowej nocy Paryż bije ogniem ze wszystkiej broni. W ogromnej dekoracji z kamienia i wody, wokół rzeki, której fale ciężkie są od historii, raz jeszcze wzniesiono barykady wolności. Raz jeszcze sprawiedliwość trzeba okupić krwią ludzi.“

—  Albert Camus

Pismo Combat

„Najbardziej bowiem uderzające w naszym świecie jest przede wszystkim to, że większość ludzi (prócz wierzących wszelkich rodzajów) nie ma przyszłości. Życie nie liczy się, jeśli pozbawione jest rzutowania na przyszłość, jeśli nie przyrzeka dojrzewania i postępu. Żyć, mając przed sobą ścianę, to życie psów. Otóż ludzie z mojego pokolenia i z tego, które dziś wchodzi do fabryk i uniwersytetów, żyli i żyją coraz bardziej j a k psy.“

—  Albert Camus

Pismo Combat

„Jeśli wierzyć Homerowi, Syzyf był najmądrzejszym i najbardziej przezornym ze śmiertelnych. Wedle innej tradycji jednak miał skłonności zbójeckie. Nie widzę w tym sprzeczności.“

—  Albert Camus

Mit Syzyfa (1942)

„Aby wypełnić ludzkie serce, wystarczy walka prowadząca ku szczytom. Trzeba sobie wyobrażać Syzyfa szczęśliwym.“

—  Albert Camus

Mit Syzyfa (1942)

„Mama mówiła często, że człowiek nie jest nigdy zupełnie nieszczęśliwy. Przyznawałem jej rację, kiedy niebo nabierało barw i dzień wślizgiwał się do mojej celi.“

—  Albert Camus, książka Obcy

Obcy (1942)

„Los staje się sprawą ludzką i określaną przez ludzi.“

—  Albert Camus

Mit Syzyfa (1942)

„Druzgocąca prawda ginie, gdy zostanie rozpoznana.“

—  Albert Camus

Mit Syzyfa (1942)

„Z chwilą pojawienia się Sade’a erotyzm systematyczny staje się jednym z kierunków myśli absurdalnej.“

—  Albert Camus

„… nie mogłem zrozumieć, jak to się dzieje, że dodatnie cechy zwykłego człowieka stają się druzgocącym obciążeniem dla oskarżonego.“

—  Albert Camus, książka Obcy

Obcy (1942)

„Francja żyła mądrością zużytą; tłumaczono młodym generacjom, że takie jest życie, że trzeba umieć iść na ustępstwa, że entuzjazm trwa krótko i że w świecie, gdzie spryciarze mają słuszność, siłą rzeczy trzeba starać się mieć słuszność.“

—  Albert Camus

Pismo Combat

„Na okrutnej ziemi, gdzie kochankowie umierają czasem rozdzieleni, a rodzą się zawsze z dala od siebie, absolutna komunia na cały czas życia jest niemożliwym żądaniem.“

—  Albert Camus

Źródło: Nie jedno ma imię. Aforyzmy o miłości, wyb. Kiejstut R. Szymański, Wrocław 1997.

„W obliczu węgierskiej tragedii byliśmy i jesteśmy poniekąd bezsilni. Ale nie do końca. Niezgoda na przyjęcie fait accompli, czujność serca i umysłu, odmówienie przestrzeni publicznej kłamcom i ich kłamstwom, niezgoda na rozstanie się z niewinnością, nawet jeśli jest ona czymś do cna zużytym; oto zasady możliwego działania.“

—  Albert Camus

w 1956 o zdławieniu rewolucji węgierskiej.
Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 171.

„Nadal sądzę, że świat pozbawiony jest wyższej zasady. Ale wiem, że coś w nim ma sens, to znaczy człowiek, jedyna istota, która domaga się sensu.“

—  Albert Camus

Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 168.

„Człowiek bawi się w nieśmiertelnego i po kilku tygodniach nie wie nawet, czy dociągnie do jutra.“

—  Albert Camus, książka Upadek

Upadek

„Prawdziwy artysta znajduje się w połowie drogi między swymi wyobrażeniami i czynami. To ten, który „jest zdolny do”. Mógłby być tym, którego opisuje, przeżyć to, co opisuje. Sam czyn ograniczyłby go – byłby tym, który dokonał.“

—  Albert Camus

„Egzystencjalizm. Kiedy krytykują samych siebie, można mieć pewność, że czynią to w celu zmiażdżenia innych. Sędziowie pokutnicy.“

—  Albert Camus

Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności. Blum, Camus, Aron i francuski wiek dwudziesty, tłum. Michał Filipczuk, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013, s. 137.

„Ideologie te (socjalizm i kapitalizm), zrodzone przed wiekiem, w epoce silników parowych oraz tchnącego samozadowoleniem optymizmu nauki, dziś są już przestarzałe; w swej obecnej formie nie mogą już stanowić rozwiązania problemów epoki atomów i fizyki relatywistycznej.“

—  Albert Camus

Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 164.