Cytaty na temat dłoń (90 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Bo w sercu ułana, gdy je położysz na dłoń, na pierwszym miejscu panna, przed nią tylko koń.”

Bolesław Wieniawa-Długoszowski (1881–1942) polski generał i dyplomata

Serce , Koń

„To oszałamiający moment w przygodzie miłosnej, kiedy po raz pierwszy, w miejscu publicznym, w restauracji albo w teatrze, mężczyzna opuszcza dłoń i kładzie ją na dziewczęcym udzie, a ona umieszcza dłoń na dłoni mężczyzny i przyciska ją do siebie. Te dwa gesty mówią wszystko, co było do powiedzenia. Zgoda na wszystko. Wszystkie umowy są zawarte. I długa minuta milczenia, w której krew śpiewa.”

Ian Fleming książka Diamenty są wieczne

Diamenty są wieczne (1954)

O śpiewie

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„HIV nie sprawia, że ludzie są niebezpieczni, więc możesz uścisnąć im dłoń i przytulić ich. Niebo wie, że tego potrzebują.”

Diana Spencer (1961–1997) księżna Walii

O ludziach

„Podaj mi dłoń, Bialorusi, podaj mi dłoń, Ukraino,
Wy mi na drogę dacie wasz sierp i młot niepodległy.”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: Syn podbitego narodu, wyd.1941

„Jeśli młoda dziewczyna kładzie dłoń w czyjejś owłosionej dłoni, podaje usta czyimś żarłocznym, nieposkromionym ustom, to dlatego, że ciekawość zmysłów podszeptuje jej nieodparte rady.”

Sidonie-Gabrielle Colette (1873–1954)

„Otwarte usta. Sina poświata telewizora, który ogląda się sam. Nie wiadomo od kiedy. Otwarta dłoń, z której wypadł pilot.
Ratować? Nie ma już kogo.”

Anna Nasiłowska (1958)

Cytaty z utworów poetyckich
Źródło: Drzwi

„Radbym widzieć, jak słońce i wiatr więcej waszej skóry bezpośrednio dotyka, bowiem w świetle słonecznym tchnienie żywota się czai, dłoń życia w wietrze.”

Khalil Gibran (1883–1931) libański pisarz, poeta i malarz

O słońcu

„Pamiętaj, że kiedy potrzebujesz pomocnej dłoni – jest ona na końcu twojego ramienia. Gdy jesteś starszy, pamiętaj, że masz drugą dłoń: pierwsza jest po to aby pomagać sobie, druga, żeby pomagać innym.”

Audrey Hepburn (1929–1993) aktorka amerykańska pochodzenia holenderskiego

„Nic mistrz najlepszy pomyśleć nie zdole
Poza tym, co już w marmurze spoczywa
W pełnym zarysie i co wydobywa
Jeno dłoń, ducha spełniająca wolę.”

Michał Anioł (1475–1564) włoski rzeźbiarz, malarz, architekt i poeta

Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą, op. cit., s. 79.

„Ale często ostatnią rzeczą, której człowiek się trzyma, bywa czyjaś dłoń.”

Jostein Gaarder książka Dziewczyna z pomarańczami

Dziewczyna z pomarańczami

„Niektóre złośliwości nie ranią, niektóre objęcia nie otulają, niektóre uśmiechy nie rozweselają, a czasem dłoń na dłoni nie oznacza niczego… Oczywiście to zależy od tego, czyja to dłoń”

Dorotea de Spirito (1992)

Anioł

O uśmiechu , O czasie

„Lubię słynny akt Ingresa, ten z plecami odaliski, podobno z dwoma, a może nawet trzema dodatkowymi kręgami w kręgosłupie – stąd narkotyczność pleców. Plecy mają arcydzieła, ale są też jakoś niedoceniane. Podczas pocałunku dłoń obejmuje plecy. Bez tego objęcia w zasadzie nie ma pocałunku. Czy ta oczywista koincydencja ma artystyczno-intelektualną cześć w pełni oddaną? Pewnie jednak trzeba być malarzem, żeby czuć, jaka pomiędzy karkiem a pośladkami niebywała jest płaszczyzna. Plecy to domena mistrzów. Dajmy spokój rubensowskim biustom! Jak się patrzy na rubensowskie plecy, można zrozumieć, co znaczy zmysłowość. Pierwsza zmysłowość zawsze tyczy pleców. Bez ich dotykania nie ma wzajemnej skłonności, nie ma seksu. Bez dotykania pleców nie ma miłości.”

Jerzy Pilch (1952) polski pisarz, publicysta, scenarzysta

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej-Lasoty, Jerzy Pilch udławiony z miłości, wysokieobcasy.pl, 8 kwietnia 2011 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/2029020,96856,9398464.html

O seksie

„Nie miecz, nie pokrzykiwanie, ale wyciągnięta dłoń poskutkowała.”

Jerzy Wenderlich (1954) polski polityk lewicowy

o ustępstwach PO wobec SLD ws. ustawy medialnej.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1606631,0,1,krol-dzungli--krowki--wafle-i-seriale-w-sejmie,wiadomosc.html, 24 czerwca 2009

„Bo przecież, żeby kogoś trzymać za rękę, trzeba najpierw swoją dłoń otworzyć.”

Ewa Bagłaj (1980)

Prymuska
Źródło: epilog, s.222

„Czy wiesz, jak ja sobie wyobrażam szczęście? Oko utopione w oku, w którego głębiach obietnice raju, dłoń w dłoni, której dotknięcie wzbudza bicie mojego serca…”

Józef Bliziński (1827–1893) polski dramatopisarz

Postać: Gabriela
Rozbitki
Źródło: akt II, scena I

O szczęściu , Serce

„(…) kiedy tak rozmyślałem o Ryszardzie [III] bardzo inspirowała mnie fotografia Jacka Woszczerowicza w tej roli. Przypatrując się jej, zwróciłem uwagę na rękę bohatera. Wyglądała jak całkowicie martwa. W czasie prób sam zaciskałem sobie mocno sznurek powyżej łokcia i moja dłoń sprawiała podobne wrażenie. Koledzy dziwili się, że nie rozluźniałem sznurków w czasie przerwy, ale ja już taki jestem. Staram się być maksymalistą i nie stosuję wobec siebie taryfy ulgowej.”

Bohdan Stupka (1941–2012)

Źródło: Jan Bończa-Szabłowski, Ręka Woszczerowicza, „Rzeczpospolita”, 19 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rekaw.htm

O wrażeniach , O czasie

„Bogaty rzadko ściska dłoń biedakowi. Może dlatego, iż wie, że bogactwo przechodzi z rąk do rąk.”

Stefan Pacek (1938)

O bogactwie

„Każdy huka nutą swoją.
Ależ kiedyś je dostroją,
I dłoń z dłonią się posplata.

O dniu piękny, gdy narody,
Pójdą w jeden taniec zgody!”

Jadwiga Łuszczewska (1834–1908)

Źródło: Taniec, Wybór poezji. Xsięga pierwsza., Warszawa, 3 czerwca 1897

O tańcu

„W stolicy poczuła się dobrze. Małe, dwupokojowe mieszkanie dzieliła z ciotką Melanią i jej matką. Ta święta kobieta nawet nie zauważyła, że do jej pokoju dostawiono jeszcze jedno łóżko. Chwilami demencyjna, acz niezwykle czysta i radosna babcia Zarębowa, traktowała Paulinę jak swoją ulubioną, dawno zaginioną kotkę.
– Czy pozwolisz się pogłaskać? – spytała, gdy Melania przedstawiła jej dziewczynę. – Masz piękne włosy!
– Ależ tak, mamo.
Paulina pozwoliła się pogłaskać po niezwykle bujnych, rudych jak marchewka włosach. Nie sprawiło jej to żadnej przykrości. Dłoń babci Zarębowej była lekka i przezroczysta niczym skrzydło motyla.”

Krystyna Boglar (1931–2019) polska poetka i prozaiczka

Perły damy pik

O kobietach , O pokoju , O matce , O babci

„Tygrys, tygrys w puszczach nocy
Świeci blaskiem pełnym mocy.
Czyj wzrok, czyja dłoń przelała
Grozę tę w symetrię ciała?”

William Blake Tygrys

Tiger, tiger, burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry? (ang.)
Inna wersja:
Tygrysie, błysku w gąszczach mroku,
Jakiemuż nieziemskiemu oku
Przyśniło się, że noc rozświetli
Skupiona groza twej symetrii? (tłum. Stanisław Barańczak)
Źródło: Tygrys, przeł. Jerzy Pietrkiewicz

„O asfalt mokrych ulic
Roztrzaskał się jej dzień,
Samotna pośród ludzi
Nie chciała serca nieść.

Królowa małych tęsknot
O wiatr oparła dłoń.
Płakało ciemne niebo,
Gdy odchodziła stąd.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Krew na piasku z repertuaru zespołu Top One

O ludziach , O płaczu , Serce

„Jest w dłoni mej miejsce na twą małą dłoń,
Jak zamknąć mam nasze życie w klatce rąk?”

Krzysztof Dzikowski (1938) polski satyryk i literat

Źródło: Niebo z moich stron

O życiu

„Przeniknąłem (pół żartem, pół serio) wszystkie święte imiona (których jest wiele
i ciągle się mnożą):
losowo wymieniam tu, dla ciebie, St. Peter Memoriał, który wyrósł (to oczywiste, zbyt oczywiste, bardzo prawdziwe), koło Kafarnaum (czy jak tam się to pisze i wymawia), wśród wykopalisk świeckich i uświęconych (VIA MARIS, MILESTONE, jak grzmi słup graniczny, naszpikowany napisami bez miary i bez normy), over the house of St. Peter:
błąkałem się wraz z bezładną
wycieczkową bandą (nie wyłączając maleńkiej pani z Argentyny), wśród tysięcznych ladies and gentelmen, dostarczanych gratis przez pilnego pilota: (dodaj, w wersji palestyńskiej, Piotrosza, poddanego dogłębnej degustacji, z pewnym docentem z Pisy i innymi ludźmi, na plaży w Tyberiadzie, przed wycieczką statkiem, kiedy ogłuszające tango eksplodowało ekspresyjnie niewyczerpanym potpourrie):
potem, wobec kaprysu pewnego Caprice (to znaczy gallery, która jest jewellery i diament factory, z salą kinową do pokazów), burdel z nieprawdopodobnym zwrotem VAT-u (czy TVA), wkurwiając mnie; pozbawił cię dwóch pereł: to twoje kamienie zodiakalne, znaczą „health, wealth and long life” (horoskop się nie zmienia), ze zniżką 15%:
co do przenikania, jednakże, to w świątyni Afrodyty Hadriana (niesłusznie dziś uznanej za grobowiec świętego), pochylony tanatofil, płaszcząc się, zanurzyłem chciwie moją dłoń, drążącą i nagą, pod niezwykłym ołtarzem, w małą mroźną otchłań warg sromowych prawdy (…).”

Edoardo Sanguineti (1930–2010)

Źródło: Konkluzja, tłum. Monika Woźniak

„w kieszeni: przewodnik turystyczny (bez przewodnika)
w żołądku: mleko
w uszach: twój głos
na brzuchu: twoja dłoń
na wargach: tchnienie
surrealizmu: su relis”

Viktor Kalinke (1970)

Źródło: Mój bagaż, tłum. Marek Śnieciński

„Dłoń wzbudziła gorączkę podpisując traktat
Głód począł szaleć i szarańcza spadła
Potężna jest dłoń, która krętym biegiem świata
Przez nabazgrane imię włada.”

Dylan Thomas (1914–1953) walijski poeta i pisarz

The hand that signed the treaty bred a fever,
And famine grew, and locusts came;
Great is the hand the holds dominion over
Man by a scribbled name. (ang.)
Źródło: Dłoń, która podpisała papier (The hand that signed the paper), tłumaczenie Stanisław Barańczak

O głodzie

„Ci ludzie co biorą ci mamę i mnie
Ci ludzie co biorą ci dom
Ci ludzie co biorą całą twoją pracę
Ci ludzie co dają ci broń
Ci ludzie co biorą ci mamę i mnie
Ci ludzie co biorą twój dom
Ci ludzie co biorą całe twoje życie
Chcą podać ci swoją dłoń”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kult
Źródło: utwór Generał Ferreira z płyty Your Eyes

O życiu , O ludziach , O domu

„Dla cierpiącego zwykła aspiryna nabiera wartości, jeśli poda ją przyjazna dłoń.”

Ernesto Guevara (1928–1967) rewolucjonista argentyński

„(…) w głowie mam całe komnaty pełne pamięci. Teraz one są trochę zakurzone, ale kiedy byłam dzieckiem – pstryk – i wszystko wyskakiwało na dłoń z mózgowej półki. Dzisiaj muszę pstryknąć z dwa, trzy razy. W końcu okazuje się, że nic nie znika… I wciąż przybywa nowe – dlatego mam łeb jak koń. Tyle, że na znacznie cieńszej szyi.”

Izabela Szolc (1978) polska pisarka

Źródło: Mam łeb jak koń. Tyle, że na znacznie cieńszej szyi, 31 grudnia 2010 http://www.przystan-literacka.pl/index.php?show=3290

O dzieciach , Koń

„Będziesz tam w bieli
spadniesz na dno niczego
gdy wbiją ci igłę
będę trzymała twoją dłoń
kiedy będziesz łagodnie opadał.”

Vivienne Plumb (1955)

Źródło: Przed operacją, 2005

„Trzeba oderwać się od szumów świata i wniknąć w samego siebie. Oto jestem: moje ramię, moja dłoń, moje palce, mój paznokieć. Cząstka mojego ciała, które stanowi harmonijną jedność. Ta jedność nie kończy się obrysem kształtu: tworzę wspólnotę z kamieniem, na którym siedzę, z trawą, której dotykam, z powietrzem wypełniającym mi płuca, z pejzażem wokół. Jestem sobą i jednocześnie drzewem, słońcem, ptakiem, ziemią. Ja, składnik nieogarnionej, pulsującej, doskonałej natury.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

O ptakach , O naturze , O trawie

„Są w ojczyźnie rachunki krzywd,
obca dłoń ich też nie przekreśli,
ale krwi nie odmówi nikt:
wysączymy ją z piersi i z pieśni.”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: Bagnet na broń. Czarno na Białym, 1939

O ojczyźnie

„Papież Jan Paweł II stworzył więcej świętych niż wszyscy jego poprzednicy przez ostatnie siedem stuleci razem wzięci, szczególną sympatię żywił zaś do Dziewicy Maryi. Jego politeistyczne ciągotki ujawniły się w dramatycznych okolicznościach. W roku 1981 w Rzymie dokonano zamachu na papieża, a swoje ocalenie Jan Paweł II przypisał wstawiennictwu Matki Bożej Fatimskiej. „Jedna ręka trzymała pistolet, a inna prowadziła kulę” – powiedział później. Ktoś mógłby, co prawda, spytać, dlaczego nie poprowadziła jej tak, by pocisk w ogóle chybił. Ktoś inny mógłby napomknąć, że zespół chirurgów, którzy przez sześć godzin operowali papieża, też zasługuje na pewną wdzięczność – choć zapewne matczyna dłoń kierowała również ich skalpelami. Ale najważniejsze w tym wszystkim jest, że zdaniem papieża to nie po prostu Matka Boża „prowadziła kulę”. To konkretnie Matka Boża Fatimska! A co robiły w tym czasie Najświętsza Panienka z Lourdes, Nasza Pani z Gwadelupy, Matka Boska z Medjugorje, Matka Boska z Akity, Matka Boska z Zeitoun, Dziewica z Garabandal, Matka Boża z Knock – czy akurat miały inne sprawy na głowie?”

Richard Dawkins (1941) angielski biolog

Cytaty z książek, Bóg urojony (2006)

O prawdzie , O matce , O czasie , O wdzięczności

„Wtedy dłoń twą wziąłem w dłonie moje,
w oczach naszych wieczny blask zaświecił
i przez świat obłąkany od wojen
szliśmy razem jak dwoje dzieci.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950), Serwus, Madonna. Wiersze i poematy
Źródło: s. 143

O dzieciach , O świecie

„Gdybym zabrał skrzydła poranka i zamieszkał na dnie najgłębszego morza, nawet tam Twoja dłoń poprowadzi mnie i Twoje mocne ramię ochroni mnie.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Śmiertelne sny (1988)

O zamieszkaniu

„Pośród kwiatów i świateł, i dźwięków na balu
On spotkał ją po długich latach niewidzenia,
A ona bez wyrzutu, bez skargi, bez żalu
Podała mu dłoń swoją zimną jak z kamienia.”

Aleksander Michaux (1839–1895) poeta i tłumacz polski pochodzenia belgijskiego

Źródło: Spotkanie

O świetle

„Cóż to jest miłość? Czyż to nie jest najpiękniejszy afekt ludzkiego serca! nie najzieleńszy to listek rozkwitającej duszy ludzkiej! nie braterska to dłoń podana całej ludzkości za pośrednictwem kobiety? Nie pierwszy to, nie konieczny krok, zrobiony przez nieznanego światu młodzieńca na owej pięknej drodze, która go ma zaprowadzić pomiędzy ludzi, uczynić członkiem statecznej rodziny, osądzić na pewnem stanowisku w społeczeństwie, namaścić na ojca, na obywatela!.”

Zygmunt Kaczkowski (1825–1896) polski pisarz

O miłości , O kobietach , O ludziach , O świecie

„Kiedy dłoń puściła, czarka spadła i roztrzaskała się;
Trudno jest mówić gdy rozpada się rodzina lub ktoś umiera.
Wiosna przychodzi i obfituje w pachnące kwiaty.
Góry, rzeki i ta wielka ziemia, są tylko Tathagatą.”

Xu Yun (1840–1959)

Źródło: Strażnik Dharmy, wyd. Pusty Obłok, 1986.

O rodzinie , O wiośnie , O Kwiatach

„Bardzo trudno było mi nauczyć się płakać na zawołanie. W filmie Nel wiele razy płacze. Na początku nie mogłam sobie z tym poradzić. Do tego trzeba się najpierw bardzo mocno skupić. A najgorsze jest to, że bardzo często musiałam powtarzać te „płaczące” ujęcia. A skąd miałam wtedy brać łzy? Bardzo nie lubiłam też zdjęć, w których musiałam dotykać trąby słonia. Ona była zawsze mokra i obśliniona. Czułam się wtedy tak, jakbym wkładała dłoń do nosa komuś, kto ma wielki katar…”

Karolina Sawka (1991) polska aktorka dziecięca

Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2903

O płaczu , O łzach

„Wesprzemy Europę. Gdy ma trudności, wyciągamy pomocną dłoń. W razie potrzeby zakupimy pewną ilość obligacji państwowych krajów strefy euro. Celem jest pomoc w stabilizacji i dalszym rozwoju europejskiej gospodarki.”

Wen Jiabao (1942)

podczas wizyty w Niemczech w 2011.
Źródło: „Turbokapitalizm made in China kupuje sobie Niemcy i Europę”, tvn24.pl, 28 czerwca 2011 http://www.tvn24.pl/12691,1708549,0,1,turbokapitalizm-made-in-china-kupuje-sobie-niemcy-i-europe,wiadomosc.html

O pomocy

„Będę zaszczycony, mogąc znów uścisnąć mu dłoń. W pewnym momencie mojego życia był dla mnie jak ojciec i zawsze będę mu za to wdzięczny.”

David Beckham (1975) angielski piłkarz

o Aleksie Fergusonie.
Źródło: onet.pl http://sport.onet.pl/pilka-nozna/liga-mistrzow/wzruszajace-wyznanie-davida-beckhama,1,3189424,wiadomosc.html

O sporcie

„Słowiański los nas trudny koledzy dawno zbratał
Na dolę i niedolę, na dobro i na zło
Gdy trębacz nad Krakowem w hejnale stromym wzlata
Z nadzieją strzygę uchem i szabli szuka dłoń”

Bułat Okudżawa (1924–1997) rosyjski bard, poeta, prozaik

Źródło: Pożegnanie z Polską

O losie , O złu , O pożegnaniu

„stary poeta nie może mówić a może
nie mówić jego dłoń w mojej kredowy papier
zaproszenia tyle odwagi żeby milczeć
pić źródlaną wodę (kawy nie wolno)
słuchać swoich słów podnoszonych przez
obce usta oczekiwać komentarzy słońca
na szybie oddechu w cudzym mieście”

Artur D. Liskowacki (1956) polski pisarz

Źródło: ***, „Dekada Literacka” 2002, nr 1/2 (183/184)

O piciu , O wodzie

„Wszyscy chcą się porozumiewać. Nie można uciekać się wyłącznie do pomocy języka – mojego czy twojego – bo jeśli nie znamy ani jednego wspólnie, nie zrozumiemy się. Da się jednak przebić przez tę powierzchnię. O ile wiem, dla ludzkości pierwszym instrumentem dialogu był bęben, jeszcze przed nim – uderzenia dłonią o dłoń. W Afryce brano kamienie; w Azji – misy z wodą, w które bito gałęzią drzewa albo sypano żwir, wreszcie zwilżano palec i wodzono po ich krawędziach. Takie narzędzia poruszają coś, co jest głęboko ukryte w każdym człowieku. Bóg stworzył atom, z atomów składa się wszystko w świecie; to fizyka uczy, że istnieje całość, ale każda jej część też jest całością. To oznacza, że twoi przodkowie i moi… że do pewnego stopnia jesteśmy tą samą osobą. Istnieje coś wspólnego w nas obojgu, rodzaj genetycznego kodu. A ponieważ nie ma kultury na świecie, która nie komunikowałaby się przy pomocy instrumentów perkusyjnych, dlaczego nie mielibyśmy używać tego rdzennego sposobu, by sprowokować kontakt. To moja filozofia.”

Ellen Stewart (1919–2011) amerykańska reżyserka i producentka teatralna

Źródło: Leszek Karczewski, Klucz brzmi L.O.V.E., „Gazeta Wyborcza Łódź”, 8 października 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kluczb.htm

O Bogu , O wodzie , O pomocy

„Cóż to za nieopisana ulga, mieć poczucie bezpieczeństwa przy innej osobie, nie musieć ważyć myśli, ani mierzyć słów, lecz wylewać je wszystkie z siebie wiedząc, że wierna dłoń przyjmie je i zachowa…”

George Eliot (1819–1880)

O myślach , O myśleniu

„Mam gdzieś autorytety, które oburzają się „buczeniem” na Powązkach, ale nigdy nie oburzały się na zbydlęcenie „młodych wykształconych” pod warszawskim Krzyżem Pamięci. Ba, nie dość, że się nie oburzały, ale piały z zachwytem, że zobaczyły tam nowoczesną, europejską młodzież, „Polskę jasną”. Mam głęboko intelektualistów, którzy po najbardziej chamskich zagraniach Palikota bredzili o „ożywczej roli błazna w życiu publicznym”. Mam centralnie z tyłu „starą inteligencję”, która potrafi miesiącami tokować z oburzeniem, jaki to cham z tego Kaczyńskiego, że całując kobietę w rękę, ośmiela się podnieść jej dłoń o centymetr za wysoko albo wykazuje się zupełnie niewybaczalnym brakiem dobrych manier, rozmawiając w drodze na sejmową trybunę przez telefon komórkowy – a która „won stąd” Niesiołowskiego do Ewy Stankiewicz komentuje pobłażliwym „cóż, Stefan jest nerwowy”, w Palikocie zaś widzi zabawnego enfant terrible.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Walce się, „Gazeta Polska”, 15 sierpnia 2012

O kobietach , O młodzieży , O inteligencji , O walce

„Wiele bym dał, żeby żyć w latach dwudziestych i trzydziestych minionego stulecia. Idąc w sobotnie popołudnie Nowym Światem w Warszawie, widziałbym zupełnie inny, taki chyba bardziej zaczarowany świat. Mijałyby mnie dorożki, przedwojenne samochody, babinka stojąca na ulicy sprzedawałaby kwiaty Piotrkowi Dołowemu, który spieszyłby na randkę ze swoją ukochaną Zosią z Jutro idziemy do kina. Przechodząc obok „Bliklego”, mijałbym Dołęgę-Mostowicza, który gnałby od wydawcy prosto przed siebie na skręcenie karku, mając pomysł na napisanie kolejnej niezwykle poczytnej i równie dochodowej powieści. Późnym wieczorem z „Ziemiańskiej” wychodziłby zaś pijany Wieniawa-Długoszowski, na całe gardło krzycząc: „Bo w sercu ułana, gdy je położysz na dłoń, na pierwszym miejscu panna, przed nią tylko koń!”.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Jeszcze będzie pięknie

O świecie , O Kwiatach , Serce , Koń

„Praca w teatrze tak mnie pochłonęła, że w którymś momencie nie bardzo wiedziałem, po co jest chemia, fizyka czy matematyka. Zawaliłem maturę, więc nie mogłem zdawać do szkoły teatralnej, i wtedy właśnie Jacek Głomb wyciągnął pomocną dłoń i przyjął do teatru na etat.”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

Źródło: „Rzeczpospolita”, 11 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czs.htm

O matematyce

„Rozum, społeczeństwo, mowa i dłoń – to te własności natury ludzkiej, które stanowią linię demarkacyjną między człowiekiem na najbardziej prymitywnym stopniu rozwoju, a najwyżej zorganizowanym psychicznie zwierzęciem.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 325

O naturze , O zwierzętach

„Przyklej do ust śmiech
łzy to słabych broń
przyklej do ust śmiech
w pięść zaciśnij dłoń
świat toczy się swoim torem
łzą nie zyskasz nic”

Tadeusz Nalepa (1943–2007) polski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista

Słowa: Bohdan Loebl
Jesteś w piekle (Tadeusz Nalepa & Breakout)
Źródło: Łzą nie zyskasz nic

O świecie , O śmiechu , O łzach

„Gdy szloch przeszedł w pochlipywanie, przywołała chusteczkę i wcisnęła mu w dłoń. Zrobiłaby dla Sadiego wiele, ale prędzej szlag ją trafi, niż wytrze mu nos.”

Anne Bishop (1955) amerykańska pisarka

Dziedziczka Cieni (1999)

„Wątpię w siebie jak ty, każdy wątpi,
Spuszczam głowę w dół w samotności.
Liczę grzechy na palcach, brak rąk,
Potrzebuję pomocy, ty daj mi swoją dłoń.”

Diox (1985)

Wątpię 2

O samotności , O pomocy

„Wierz mi, jeśli cię kocham, i ty też jeżeli
tęsknisz po drugiej stronie niedostępnej zony
nieprzeniknionych światów, szczelnie oddzielony
żółtą rzeką z powietrza, ognia i metalu,
jeżeli drżysz od lęku, jeśli płaczę z żalu,
podaj dłoń, choćby dotknij opuszkami palców
szklanej szyby sunącej w obrotowym walcu.”

Anna Piwkowska (1963)

Źródło: Samotne lotniska

O świecie , Kochać się

„Czasem życie pozwala spojrzeć, jak w zaczarowany kalejdoskop, w przyszłość. Dzień za dniem, krok za krokiem i ukazuje się to wszystko, co byłoby – co będzie – dla osiągnięcia czego koniecznie trzeba chcieć żyć. Jeżeli człowiek z niechęcią odwraca twarz od tych obrazów, jeżeli nie chce ich widzieć i pragnie tylko zanurzyć się w nicość, wtedy śmierć łagodnie kładzie dłoń na słabnącym sercu i przerywa jego bieg. Potem przesuwa palce po jego twarzy, pokrywając rysy powłoką wiecznej martwoty. Niekiedy zdarza się jednak, że opowieść którą snuje życie, budzi w żyjącym taki ból, burzę, protest, przepełnia jego serce takim płaczem rozpaczy i żalu za tym, co najbardziej umiłowane, że każe mu gestem niecierpliwej tęsknoty wyciągać ramiona i wołać: – Ja chcę żyć! Każe mu spękanymi od pragnienia ustami szeptać swą jedyną prośbę: – Ja chcę żyć! Każe mu zebrać całą wolę, skupić wszystkie siły organizmu, każe mu uchwycić się życia i trwać najbardziej nieprawdopodobnym wysiłkiem. Śmierć nie cofa wprawdzie swej niewidzialnej ręki, lecz jej też nie zbliża. Tymczasem życie ujmuje w swą dłoń gasnące serce człowieka i powoli napełnia je własnym ciepłem. Pierwszym doznaniem budzącego się do życia jest cierpienie. Jeszcze nie ocknął się po męczących, gorączkowych zjawach, a już czuje że boli, tu głęboko, koło serca. Tak jakby jakaś dobra, kochająca ręka ściskała biedne serce z czułością, nie pamiętając, że to boleć może.”

Seweryna Szmaglewska książka Dymy nad Birkenau

Dymy nad Birkenau (1945)

O życiu , O śmierci , O bólu , O wysiłku

„Cóż jedną matką jaką znasz jest nadzieja…
Głupią matkę masz…
Jeśli wiesz co chcę powiedzieć
I jutro gdy obudzisz się
Poczujesz swą w nocniku dłoń
Jeśli wiesz co chcę powiedzieć…”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

Utwór: Jeśli wiesz co chcę powiedzieć, z płyty puk puk
Cytaty utworów

O nadziei , O matce

„Podział wydaje mi się raczej niesprawiedliwy – zauważyłem. – Właściwie wszystko w tej sprawie zrobiłeś ty. Ja zdobyłem żonę, Jones uznanie, a co zostaje dla ciebie?
– Dla mnie? Dla mnie zawsze jeszcze pozostaje kokaina. – I z tymi słowy Sherlock Holmes wyciągnął po nią szczupłą dłoń.”

Arthur Conan Doyle książka Znak czterech

Znak czterech (1890)

„Dokąd pędzisz bracie mój w labiryncie gwiazd?
Chcesz powstrzymać czasu bieg naciskając gaz?
Czy w twym domu czeka gdzie ciepłej strawy dzban
Przygotowany w świetle dnia przez kobiecą dłoń?”

Andrzej Zieliński (muzyk) (1944) polski muzyk, członek grupy Skaldowie

Źródło: Nocni jeźdźcy

O domu , O czasie , O czekaniu

„Obudził się z nadejściem świtu i od razu poczuł obok siebie jej śpiące ciało. Leżała wtulona w jego ramię. Czuł na skórze jej oddech i miękkie podnoszenie się i opadanie piersi. Prawą nogę przełożyła nad nim, a jej prawa dłoń leżała nad jego sercem. Na udzie zaś czuł delikatne kłucie jej podbrzusza. Była to wyjaśniająca godzina prawdy, kiedy zazwyczaj mężczyźni odchodzą, a kobiety chcą, aby zostali.”

Nicholas Evans książka Zaklinacz koni

Zaklinacz koni

O kobietach , O mężczyznach , Serce

„O, jakie to wspaniałe uczucie trzymać dłoń starego przyjaciela!”

Henry Wadsworth Longfellow (1807–1882) poeta amerykański

O emocjach

„Zachowałem sobie ten gwóźdź. Kiedy przyjeżdżam do Europy, zanurzam dłoń w kieszeni i kłuję się nim w palec – żeby stale pamiętać: jesteś wolny, masz być wolny, masz obowiązek być wolny, zostałeś stworzony do wolności, nie ograniczaj swojego myślenia, horyzontów, poglądów, nie daj się stłamsić, uporządkować, znormalizować, zunifikować. Nie jesteś elementem statystyki – jesteś podmiotem. Nie daj się przestawiać ani ustawiać żadnej władzy, a gdyby… gdyby przyszli pod twój dom, masz pełne prawo gwoździem ich potraktować! Dźgam się nim i Wam, moi drodzy, zalecam to samo – noście gwoździe w kieszeniach. Tak dla przypomnienia właściwego porządku rzeczy. Taki gwóźdź bardzo prostuje myślenie. Jest jak strzałka kompasu.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Utwory, Wyspa na prerii

O zachowaniu , O domu , O myślach , O wolności

„I w bladym blasku ukąpany,
Wysoko wyciągając dłoń,
On, Jeździec goni go Miedziany,
I dźwięcznie w bruk łomoce koń.
I wszędzie, dokąd, obłąkany,
Uciekał, gnany zmorą trwóg,
Tam Jeździec ścigał go Miedziany
I ciężko dudnił kopyt stuk.”

Aleksander Puszkin Jeździec miedziany

Źródło: Jeździec miedziany (ros. Медный всадник), tłum. Julian Tuwim

Koń

„Rok łagodnego światła
Wzrok zdolny cieszyć się
Słuch cierpliwy i chłonny
Głos jedynego Boga
Dłoń kochanej kobiety
Dłoń w jej poważnej dłoni.”

Rafał Wojaczek (1945–1971) polski poeta

Źródło: Zapis z podziemia

O kobietach , O Bogu , Kochać się

„Pragniemy nade wszystko, aby Arabowie, mieszkający na terenach rozciągających się od Maroka aż po Bagdad, byli silni. Do nich to wyciągamy swoją dłoń. Dzisiaj winniśmy być silni, by wyzwolić cały świat arabski, tak by tragedia palestyńska nie mogła się żadną miarą powtórzyć oraz by zapewnić Palestyńczykom ich prawa do wolności i życia.”

Gamal Abdel Naser (1918–1970) polityk egipski

wypowiedziane 19 czerwca 1956.
Źródło: Jerzy Prokopczuk, Islam i rewolucja, s. 4

O świecie , O wolności

„O kobietach w Armii Konnej można napisać tom. Szwadrony szarżują, kurz, tętent, szable w dłoń, bluzgają przekleństwa, a one z zadartymi spódnicami mkną na samym przedzie, zakurzone, cycate, same kurwy, ale towarzyszki i kurwy dlatego właśnie, że towarzyszki, to najważniejsze, obsługują tym, czym mogą, bohaterki – a jednocześnie pogardzane, poją konie, znoszą siano, reperują oprząż, kradną po kościołach i po domach.”

Izaak Babel (1894–1940) rosyjski pisarz

Źródło: Dziennik 1920, Warszawa 2000, s. 134.

O kobietach , O domu , O koniach

„Mężczyzna ma dłoń swobodną, by w każdej chwili chwycić za miecz, kobieta używa swojej, by nie zsunęły się jej z ramion satyny. Mężczyzna patrzy światu prosto w twarz, jakby świat ten został stworzony ku jego potrzebom i urobiony ku jego upodobaniom. Kobieta zerka na świat z ukosa, pytająco, a nawet podejrzliwie. Gdyby nosili te same stroje, możliwe że i spojrzenie na świat mieliby to samo.”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

Orlando: biografia (1928)

O kobietach , O świecie

„Najczulsza z czułych
Opromieniona
Jest twoja twarz,
Najbielsza z białych
Twoja dłoń,
I obcy tobie
Cały świat,
I wszystko twoje –
Nieuniknione.

Nieuniknione
Twe zamyślenie
I palce rąk
Nie chłodniejących,
I cichy dźwięk
Twych niemilknących
Słów,
I twych oczu
Oddalenie.”

Osip Mandelsztam (1891–1938) poeta rosyjski

Źródło: Najczulsza z czułych, tłum. Maria Leśniewska

O świecie

„Czasami trzeba usiąść obok i czyjąś dłoń zamknąć w swojej dłoni, wtedy nawet łzy będą smakować jak szczęście.”

Wacław Buryła (1954)

O szczęściu , O łzach

„Jestem dumny, że mogę uścisnąć dłoń odważnego obywatela Iraku, którą odciął mu Saddam Husajn.”

George W. Bush (1946) 43. prezydent USA

Źródło: Największe wpadki kampanii, onet.pl http://wybory.onet.pl/prezydenckie-2010/Kiosk/najwieksze-wpadki-kampanii,2,3239405,aktualnosc.html

„Pan się myli – odpowiedział major Zajączkowski – nikt pana nie upoważnił do wymierzania sprawiedliwości (…) Sprawiedliwość wymierza państwo i tylko państwo. Nie ludzie, nawet nie sędziowie, bo oni ogłaszają wyroki w imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. (…)
Ale państwo wymierzając karę, zostawia człowiekowi szansę poprawienia się i powrotu na uczciwą drogę. W wyjątkowych sprawach zapada najwyższa kara, wyrok śmierci. Szansą poprawy jest również przedawnienie. Jeżeli człowiek popełnił nawet zbrodnię, a później nie ujęty przez prawo prowadzi uczciwe życie przez dwadzieścia lat, przebacza mu się stare grzechy. Bo sprawiedliwość to także umiejętność przebaczania.(…) Ale czy szukał pan pomocy i opieki?
– Gdzie jej miałem szukać?
– W radzie zakładowej, w partii czy choćby u nas w milicji. Na pewno podano by panu życzliwą dłoń, tak jak ją podajemy tysiącom ludzi, którzy wychodząc z więzienia i chcąc dalej żyć uczciwie, znajdują się w takim samym położeniu”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Alfabetyczny morderca

O życiu , O śmierci , O ludziach , O sprawiedliwości

„Spalił dziś resztę zdjęć i grzał przy nich dłoń,
a w oczach pustka coraz głębsza tak.
Ujrzał w nich ją,
Niezamazany zarys ust,
Palił wargi i ćmił.”

Robert Kasprzycki (1969)

Źródło: Miejsca, przedmioty, kształty, drzwi

„Pod wieczór dzień ostyga…
Pij ciepło z mojej dłoni.
Moja dłoń ma taką samą krew jak wiosna.
Weź moją dłoń, weź moją białą rękę,
weź tęsknotę moich smukłych ramion…
Przedziwnie by było,
jedyną jedyną nocą, nocą jak ta,
czuć twoją ciężką głowę na mojej piersi.”

Edith Södergran (1892–1923)

Źródło: Dzień ostyga, tłum. Leonard Neuger

O wiośnie

„Całuję twoją dłoń, madame, śniąc, że to usta twe.”

Andrzej Włast (1885–1942)

początek piosenki z 1928 roku do muzyki Erwina Ralpha, z repertuaru Eugeniusza Bodo z teatru Morskie Oko. Włast przełożył tekst z języka niemieckiego, autorem oryginału jest Fritz Rotter.
Źródło: Całuję twoją dłoń, madame

„Pomnika jeszcze nie mam. W USA jest tylko moje popiersie i dłoń w Miliczu pod Wrocławiem. O samopoczuciu pomyślę, jak będę w całości.”

Tomasz Wójtowicz (1953) polski siatkarz

na pytanie co czuje, jako bohater, któremu postawili pomnik.
Źródło: Zapis z czatu, 2003. http://czat.gazeta.pl/czat/1,48880,1669302.html

„Nakarmiono go łyżeczką, kiedy pokazał jedną z ckliwych fotografii na ścianie, przedstawiającą dziewczynkę karmiącą kózkę, a potem wskazał na siebie. Tak jakby się uśmiechnął. Uśmiechnęliśmy się w odpowiedzi. Mołotow uznał to za przejaw osobliwego poczucia humoru Koby, a Beria padł na kolana i ucałował dłoń Stalina.”

Nikita Chruszczow (1894–1971) przywódca ZSRR

o agonii Stalina.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

„Grzmi niebo. Zgoda! Harmonja wspaniała!
Odkąd popchnięcie twórcza dłoń im dała,
W taniec wiekowy idą jasne ciała.”

Jadwiga Łuszczewska (1834–1908)

Źródło: Taniec, Wybór poezji. Xsięga pierwsza., Warszawa, 3 czerwca 1897

O tańcu

„Jakże mi rzucić pole złote
jakże mi pójść do miasta,
kiedy mam siewcy dłoń i stopy
i chłopką jest moja niewiasta.”

Jan Pocek (1917–1971)

Źródło: Jakże mi rzucić

„Śpij, śpij dobrze, moje maleństwo,
Rośnij szybko i chwytaj w dłoń karabin,
Wspólnie będziemy walczyć – ty na przodzie, ja za tobą –
O nasz wspólny cel: wyzwolenie narodowe.
Śpij, śpij dobrze, moje maleństwo,
Rośnij szybko i wznoś wysoko czerwony sztandar.
Wspólnie będziemy walczyć – ty na przodzie, ja za tobą –
By przynieść całemu światu komunizm.”

Kim Dzong Suk (1917–1949)

kołysanka śpiewana małemu Kim Dzong Ilowi.
Źródło: Diane Ducret, Kim Dzong Il, chluba swego ojca w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 265.

O świecie

„Czerstwe pieczywo nie jest przecież chodliwym towarem. Andrzej Olechowski próbował swych sił już podczas kilku wyborów. Nigdy nie odniósł sukcesu. Co prawda bracia Kaczyńscy są przykładem, że gdy się jest cierpliwym w polityce, to można wygrać po latach porażek, ale pod warunkiem, że ktoś poda pomocną dłoń. Jerzy Buzek wydobył Lecha Kaczyńskiego z niebytu. Ale Paweł Piskorski nie jest tą ręką, która może wydźwignąć Olechowskiego, bo sam ma sporo publicznie stawianych zarzutów z przeszłości. Zresztą Olechowski to polityk postrzegany ekskluzywnie z powodu związków z wielkim biznesem. W czasach kryzysu z takim emploi ma małe szanse na społeczne poparcie.”

Rafał Grupiński (1952) polski polityk

o szansach Andrzeja Olechowskiego w wyborach prezydenckich.
Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/polityka/article418235/Olechowski_To_czerstwe_pieczywo_.html, 21 lipca 2009

O prawdzie , O biznesie , O sukcesie , O przeszłości

„Tak jest! Jak ja widzę drodzy państwo broniącego w akrobatyczny sposób Krzysztofa Ignaczaka, a w drugim uderzeniu podkładającego dłoń Pawła Zagumnego między piłkę a nawierzchnię Mondo Flex – to ja jestem optymistą!”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

„Pułkownik stał z założonymi rękoma, a czwórka kongresmenów przy eleganckim szklanym stole pracowicie wgryzała się w gąszcz rubryczek. Przez dłuższą chwilę słychać było tylko skrzypienie stalówek. Ten dźwięk, charakterystyczny dla piór, których cena bywa porównywalna z ceną średniej wielkości sondy kosmicznej, ten upał… Kongresmena Josepha Adlera z Teksasu przeszył nagły dreszcz. Na kręgosłupie załaskotał strumyczek potu, pióro paliło mdlejące palce. Znowu wróciło przeklęte wspomnienie ze szkoły w Austin: klasówki, testy, wieczny upał, wieczne kłopoty z nauką, bicie linijką po rękach przez dyrektora i w końcu te przeklęte koty. Adler skurczył się w sobie, ścisnął w dłoniach skronie i starał się przypomnieć, co w takich przypadkach radził mu psychoanalityk, ale w jego senatorskiej głowie chlupotała tylko pustka. Ocknął się, gdy ujrzał, jak rubryka w jego formularzu sama pokrywa się pismem. Wytrzeszczył oczy tylko po to, by przeczytać: „Jaki silny i gibki, jaka śliczna pupa, jakie cudne, dzikie oczy”. Nie, nie przerażało go, że wypisuje takie obrzydliwości jak pierwszy lepszy gej. Przerażało go raczej to, że obrzydliwości wypisywał dłonią ozdobioną długimi ciemnozielonymi paznokciami. Poczuł nagły ból w okolicy serca.
– Joseph, nie śpij, skończ wreszcie wypełnianie tej cholernej ankiety – zahuczał mu nad prawym uchem znajomy bas Nata Corvusa.
Senator Adler drgnął i natychmiast zastygł ze wstydu. Prawy łokieć senator z ramienia Partii Demokratycznej, Rebeki Vogel z Arkansas, wpijał mu się w mostek, a jej zdobna zielonymi paznokciami dłoń wypisywała właśnie w rubryce „Odznaczenia wojenne” słowa: „cudny purpurowy języczek.””

Włodzimierz Kalicki (1955)

Najwyraźniej sąsiadka nie uznawała pisania linijka po linijce. Zjechała piórem ze swojego formularza, chwilę poskrobała po szklanym blacie i dalej pisała już po ankiecie kongresmena Adlera.
Kot typu Stealth

O bólu , O nauce , O wspomnieniach , Serce

„A przecież noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością. Dzień pełen był niepokoju i troski, serca wezbrały goryczą i gniewem, świat ukazał nam swe okrutne i niesprawiedliwe oblicze. Nadchodzi Noc i niczym najtkliwsza matka kładzie nam na głowie swa delikatną rękę, odwraca do siebie naszą zapłakaną twarzyczkę, uśmiecha się i chociaż nic nie mówi, wiemy, co chciałaby powiedzieć, tulimy rozpalony policzek do jej łona – i ból przechodzi.
Czasem cierpimy tak dotkliwie, że stoimy przed nią w milczeniu, bo mowa ludzka nie jest zdolna wyrazić naszego bólu i tylko jęk wyrywa nam się z piersi. Serce Nocy pełne jest litości. Nie mogąc ulżyć mękom, które nas dręczą, Noc bierze naszą dłoń w swe ręce, świat maleje pod nami i niknie w oddali, na czarnych skrzydłach Nocy wznosimy się na chwilę tak wysoko, że obcujemy z potężniejszą od niej Istotą. W cudownym blasku światła wiekuistego całe życie ludzkie leży przed nami jak otwarta książka. Wiemy już, że Ból i Męka są tylko aniołami Boga.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

Trzech panów w łódce nie licząc psa

O życiu , O Bogu , O bólu , O książkach

„Włóżcie waszą rękę w dłoń Maryi i dajcie się Jej prowadzić do Chrystusa.”

Matka Teresa z Kalkuty (1910–1997) katolicka siostra zakonna

Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 100.

Chrystus

„Wyklęty powstań, ludu ziemi,
Powstańcie, których dręczy głód.
Myśl nowa blaski promiennymi
Dziś wiedzie nas na bój, na trud.
Przeszłości ślad dłoń nasza zmiata,
Przed nami niechaj tyran drży!
Ruszymy z posad bryłę świata,
Dziś niczym, jutro wszystkim my!”

Eugène Pottier (1816–1887) poeta francuski, działacz socjalistyczny

Debout! les damnés de la terre!
Debout! les forçats de la faim!
La raison tonne en son cratère:
C’est l’éruption de la fin.
Du passé faisons table rase,
Foule esclave, debout! debout!
Le monde va changer de base:
Nous ne sommes rien, soyons tout! (fr.)
Źródło: Międzynarodówka, 1871, tłum. Maria Markowska

O głodzie , O ludziach , O myślach , O przeszłości

„Jan Świderski mnie nie lubił. Wspaniały aktor, ale bardzo zazdrosny o cudze powodzenie. W Zemście on grał Cześnika, a ja Papkina i jak tylko wyczuł, że ja mam większy aplauz publiczności niż on, to mnie tak walił na scenie w udo, że miałem jego dłoń odciśniętą. Poszedłem do Gustawa, który grał Rejenta, pokazałem, co mi Świderski zrobił, a on na to: „Oddaj mu”. Jakże – mówię – Papkin może oddać Cześnikowi?”. Ale znalazłem sposób i w pewnym momencie uchyliłem udo i rąbnął dłonią w kant kanapy, po czym szepnął mi: „Jeden zero, panie Wiesiu.””

Wiesław Gołas (1930) polski aktor

Ja w sobie zawiści nie mam, jest mi to z natury obce, choć zawód aktora jest niezwykle konkurencyjny.
Źródło: „Trybuna”, 30 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm

O zemście , O naturze

„Każdy czyn ma swoje konsekwencje, choćby te zdawały się najdziwniejsze i najbardziej odległe. Jak wiadomo, jedną z rządzących światem zasad jest efekt motyla. Wszystko jest ze sobą powiązane: wystarczy zbliżyć dłoń do płomienia, by się zapalić, choćbyśmy się zaklinali, że będzie inaczej; wystarczy przez tysiąc nocy śnić o lataniu, a będzie się latać przez jeden jedyny dzień…”

José Antonio Cotrina (1972)

Między wierszami

O świecie , Odległy

„Jak ich było pięćdziesięciu, wszyscy byli poetami i każdy wypowie wiersz na cześć profesora R. (który dyskretnie i z taktem dawał do zrozumienia, że mniejsza o niego, poezja grunt). Zawezwałem wtedy kelnera aby mi dostarczył dwóch butelek wina, jedną białego, drugą czerwonego, i obie zacząłem doić! Tymczasem poeci recytowali, R. promieniał, anielskość parowała wraz ze wszystkimi cnotami praktykowanymi w takich wypadkach - skromność, dyskrecja, ale i szlachetność, z uczuciem, z sercem, wszystko było jak wyjęte z najsłodszych snów poetyckich starej ciotki: "piękne" i "czyste". Gdy skończył poeta, ściskano mu dłoń, wołano "brawo!". Ale kiedy na koniec tłusta pindula, niecierpliwie oczekująca swojej kolei, zerwała się rzucając biustem na prawo i lewo, machając rękami, wytoczyła z siebie nowe pęki rymowanych szlachetności, ja mając we wnętrzu czerwone z białym nie wytrzymałem, parsknąłem w plecy Dipie, który też parsknął, ale, że to nie miał komu wsadzić w plecy twarz, parsknął i ryknął twarzą całemu zgromadzeniu!

Zgorszenie. Spojrzenia. Ale oto wstaje czcigodny laureat i kropi: że nie zasłużył sobie, chociaż może i zasłużył, ale raczej nie zasłużył, acz cokolwiek może zasłużył… Wzruszenie. Oklaski. Anioł-prezes-poeta dziękuje i zagrzewa… Atmosfera staje się tak wzniosła i słodka, że Dipi i ja dajemy drała najbliższymi drzwiami, zataczają się, pijani w pestkę, w pędzel, w sztok i w kitę!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

O zrozumieniu , O zerwaniu , O snach , O aniołach

„Bóg podaje nam swoją dłoń, byśmy mogli się jej trzymać. Dał nam wszystko, czego potrzebujemy. Pokój, nadzieję i pocieszenie w swoich ramionach oraz w ramionach aniołów.”

Joan Wester Anderson

Spotkanie z Aniołem; prawdziwe historie

O aniołach , O pokoju , O Bogu

„Fakt, iż macierzyńska dłoń zmieniła bieg śmiercionośnego pocisku, jest tylko jeszcze jednym dowodem na to, że nie istnieje nieodwołalne przeznaczenie, że wiara i modlitwa to potężne siły, które mogą oddziaływać na historię, i że ostatecznie modlitwa okazuje się potężniejsza od pocisków, a wiara od dywizji.”

Benedykt XVI (1927) papież

po zamachu na Jana Pawła II z 13 maja 1981.
Źródło: Fatima – przestroga przed błędami świata http://niedziela.pl/artykul/97861/nd, niedziela.pl

O wierze , O sile , O historii

„Wielebny Ojcze! W zeszłym roku doświadczyłem szczególnej opieki Bożej w cudownym zwycięstwie, jakie Boska Dłoń odniosła nad niezliczoną liczbą barbarzyńców, nieprzyjaciół Wiary Świętej. Po zawarciu pokoju z rebeliantami, ci uparci w swej przewrotności znowu napadli na to królestwo i zupełnie rozbili wojska, które mieliśmy dla bezpieczeństwa granicy. Mamy podstawy obawiać się, że w kilka tygodni zdobędą bez oporu wszystkie prowincje. Sądzę, że to z powodu naszych własnych grzechów i grzechów naszego narodu Boska Sprawiedliwość pragnie zesłać na nas tę karę. Niech dobry Ojciec zechce w żarliwości i miłości ducha błagać Boski Majestat, aby uwolnić raczył królestwo od barbarzyńców i okrutnego ucisku niewiernych i odwrócić w swej dobroci ów sprawiedliwy bicz Boży, i dać nam i naszym poddanym łaskę nawrócenia nas samych i naprawienia tego zła, które gniew Boży poruszyło, aż do zesłania na nas kary. Polecam Ojcu wśród tych niebezpiecznych zamieszek naszą Królową, pragnąc, aby w modlitwach polecił ją Bogu w czasie, gdy my niebawem wyruszymy z wojskiem w pole dla powstrzymania zuchwałości tak przewrotnych nieprzyjaciół. Ale przede wszystkim niech ma Ojciec w pamięci zdrowie naszej duszy, dla której żadna udręka nie jest pożądana.”

Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) król Polski od 1648

w liście do późniejszego świętego Józefa z Kupertynu
Źródło: Jan Hernik, Wątki polskie w życiu św. Józefa z Kupertynu (4) http://www.niedziela.pl/artykul/19663/nd/Watki-polskie-w-zyciu-sw-Jozefa-z, niedziela.pl

O udręce , O Bogu , O zdrowiu , O czasie

„Odejdź ze służby szechtera, przeproś, zadośćuczyniając Polsce i nie pouczaj wnuka Wyklętego. Wtedy podam ci dłoń. Ale dopóki na żołdzie szechtera jesteś i bronisz zdrady nie zaczepiaj mnie. Dobrze ci radzę…”

Dominik Tarczyński (1979) polski polityk

do Bartosza T. Wielińskiego.
Źródło: Wulgarny atak posła Tarczyńskiego na dziennikarza. „Nie pouczaj wnuka Wyklętego” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,23323260,wulgarny-atak-tarczynskiego-na-dziennikarza-nie-zaczepiaj.html, gazeta.pl, 26 kwietnia 2018

O odejściu , O zdradzie

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Wiem, że istnieje Bóg, bo w Rwandzie podał mi dłoń diabeł. Widziałem to, wąchałem to i dotykałem to. Diabeł zaistniał i dlatego wiem, że istnieje Bóg.”

Roméo Dallaire (1946)

O Bogu