Virginia Woolf cytaty

„Na St James Street był przerażający wybuch. Ludzie wybiegli z klubów, stali bez ruchu i rozglądali się wokoło. Nie był to jednak ani zeppelin, ani samolot – chyba po prostu pękła jakaś wielka opona. Ale we mnie jest już, zdaje mi się, taki instynkt – podobnie jak w innych ludziach – żeby każdy nagły huk czy każdy ciemny obiekt na niebie odczytywać od razu jako wybuch lub jako niemiecki samolot.“

—  Virginia Woolf

podobieństwo do sceny z Pani Dalloway.
Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Tłum z tak bliskiej odległości jest odrażający: śmierdzi, klei się, nie ma w nim ani witalności, ani koloru. Jakże wolno wszyscy chodzą! Jakże biernie i pospolicie rozkładają się na trawie! Jakże w nich niewiele przyjemności czy cierpienia! Ale wyglądają na dobrze odzianych i sytych, więc z pewnego dystansu, pomiędzy kanarkowymi huśtawkami i karuzelami, prezentowali się jak jakiś obraz. Czynili bardzo niewiele hałasu; ogromny samolot, który spokojnie przeleciał nad nami, robi więcej huku niż my wszyscy.“

—  Virginia Woolf

podobieństwo do Pani Dalloway.
Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„L. mówi, że kobiety są dużo inteligentniejsze od mężczyzn; w niektórych wypadkach zbyt inteligentne, i z tego powodu czasami nie dostrzegają, o co naprawdę chodzi.“

—  Virginia Woolf

Źródło: Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007), L. to Leonard, przytoczone zostało jego zdanie po wykładach w Hampstead.

„Czy to małżeństwo, jeżeli małżonek jest w jej guście? Czy to małżeństwo, jeżeli i inni są w jej guście? I nareszcie, czy to małżeństwo, jeżeli nadal najbardziej ze wszystkiego pragnęła pisać poezję?“

—  Virginia Woolf

Orlando: biografia (1928)

„Jakby małżeństwo było dopełnieniem brzmienia instrumentu, który sam szuka czegoś, niczym pozbawiony orkiestry czy fortepianu głos skrzypiec.“

—  Virginia Woolf

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Londyn w niedzielny wieczór, kiedy wszystkie żarówki są do połowy umazane niebieską farbą, jest miejscem odrażającym. Tylko długie ulice w kolorze błota, a światła dziennego i niedostatecznego oświetlenia jest akurat tyle, żeby widać było nagie niebo, niewypowiedziane zimne i płaskie.“

—  Virginia Woolf

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Kobiety jak zwykle robią wrażenie – bo wydaje się, że one czują i mają niesamowite poczucie odpowiedzialności.“

—  Virginia Woolf

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Sukces rodzi, jak mi się wydaje, rodzaj skromności. Wyzwala człowieka z konieczności przejmowania się sobą.“

—  Virginia Woolf

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Bez żadnych odczuć, poza wrażeniem, że stoję pod kapiącą rynną.“

—  Virginia Woolf

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Nie ma szczęścia doskonałego – ja nigdy nie zaznałam doskonałego szczęścia – czegoś zawsze człowiekowi brakuje.“

—  Virginia Woolf

Postać: matka Leonarda
Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Gdy tylko utracimy wiarę w obcowanie z bliźnimi, jakaś przypadkowa konfiguracja stodół i drzew czy też stóg siana i furmanka ukazują nam tak doskonały symbol nieosiągalnego, że wznawiamy swe dążenia.“

—  Virginia Woolf

Orlando: biografia (1928)

„Jest rzeczywiście godne uwagi to, że nigdy nie mówiła o swej pierwszej miłości; a strzegąc jej jak skarbu, być może zmieniła ją w o wiele piękniejszą, niż mogłaby się stać, gdyby życie pozwoliło jej przetrwać.“

—  Virginia Woolf

o matce Virginii Woolf, Julii Prinsep Duckworth,
Chwile istnienia. Eseje autobiograficzne (1976)

„Bywa, że goście, nawet jeśli bez zarzutu jako przyjaciele, są irytujący.“

—  Virginia Woolf

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Życie w Londynie jest do tego stopnia przesiąknięte cywilizacją, że mając kominki, światło elektryczne, kolej podziemną i parasole, człowiek niemal nie zauważa pogody.“

—  Virginia Woolf

Chwile wolności. Dziennik 1915–1945 (2007)

„Iluzje są najcenniejszymi i najniezbędniejszymi ze wszystkich rzeczy, a osoby które je stwarzają należą do największych dobroczyńców świata.“

—  Virginia Woolf

Orlando: biografia (1928)

„Czy czujesz kiedykolwiek, że całe Twoje życie jest bezużyteczne - przemija we śnie, w który co jakiś czas przychodzą i bodą te brutalne bizony?“

—  Virginia Woolf

„Niebiosa miłościwie postanowiły, że tajemnice wszystkich serc pozostaną w ukryciu, wobec czego trawieni jesteśmy wieczni pokusą, by podejrzewać coś, co być może nie istnieje.“

—  Virginia Woolf

Orlando: biografia (1928)

„Geniusz przypomina raczej w swym działaniu latarnię morską, która posyła jeden promień, po czym na czas jakiś gaśnie, tyle że geniusz objawia się bardziej kapryśnie i może raz po raz zabłysnąć sześcioma czy siedmioma promieniami (…) a potem zapaść w ciemność na cały rok bądź na zawsze. Kierować się zatem jego promieniami jest niemożebne, a kiedy najdzie ich mrok, ludzie obdarzeni geniuszem w niczym się nie różnią od innych.“

—  Virginia Woolf

Orlando: biografia (1928)

„W każdej ludzkiej istocie zachodzi chwiejność między jedną płcią a drugą i często tylko strój pozwala zachować pozór męski lub niewieści, a pod spodem kryje się coś wręcz przeciwnego niż na wierzchu.“

—  Virginia Woolf

Orlando: biografia (1928)