Aleksander Puszkin cytaty

„Iluzja, która nas wychwala, jest droższa niż dziesięć tysięcy prawd.“

—  Aleksander Puszkin

„Wolności siewca w rolę pustynną
Wyszedłem rankiem, za gwiazd;
Ręką przeczystą, ręką niewinną
W bruzd zbronowanych piach
Płodne rzucałem ziarno –
Trud poszedł jednak na marne,
Myśl tylko błogą straciłem i czas.“

—  Aleksander Puszkin, książka Свободы сеятель пустынный

Свободы сеятель пустынный,
Я вышел рано, до звезды;
Рукою чистой и безвинной
В порабощенные бразды
Бросал живительное семя –
Но потерял я только время,
Благие мысли и труды… (ros.)
Źródło: wiersz Wolności siewca http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Wolności_siewca&useskin=monobook, 1823

„Czytanie – oto najlepszy sposób uczenia się, czytanie najlepszą nauką.“

—  Aleksander Puszkin

„Ach, wiemy! miłość wiekuista ze trzy tygodnie potrwać może!“

—  Aleksander Puszkin

„Marzenia i lata nie powracają.“

—  Aleksander Puszkin

„Miłość bez nadziei i żądań bardziej wzrusza serce kobiety niż wszelkie uwodzicielskie manewry.“

—  Aleksander Puszkin

„Gdzie był stół z jadłem, tam trumna stoi.“

—  Aleksander Puszkin

„Nic tak nie rozpala miłości jak zachęcająca uwaga kogoś postronnego.“

—  Aleksander Puszkin

„Miłość jest ślepa i sama sobie nie dowierzając, chwyta się każdego oparcia.“

—  Aleksander Puszkin

„Gdzież nasza róża,
Pytam was bracia?
Zwiędła nam róża,
Dziecko to ranka.
Tylko nie mówcie:
Tak młodość więdnie!
Tylko nie mówcie:
Tak życie biegnie!“

—  Aleksander Puszkin

Где наша роза?
Друзья мои!
Увяла роза,
Дитя зари!…
Не говори:
Вот жизни младость,
Не повтори:
Так вянет радость… (ros.)
Źródło: wiersz Róża http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Róża_(Puszkin)&useskin=monobook, 1815

„Gdzieście, ach, gdzieście uleciały
Wy, dni młodości mojej złote?“

—  Aleksander Puszkin

Kudá, kudá wy udalílis', wiesný mojéj złatýje dni… (ros.)
także w operze wg poematu (1878), aria Leńskiego.
Eugeniusz Oniegin (1833)

„Co dzień jutrzejszy mi przyniesie?“

—  Aleksander Puszkin

Czto dień griaduszczij mnie gotowit? (ros.)
Eugeniusz Oniegin (1833)
Źródło: 6, 21

„Więc kogo kochać? Komu wierzyć?
Kto nie zgotuje nigdy zdrad?
Kto naszym łokciem będzie mierzyć
Z usłużną miną – cały świat?
Kto o nas fałszu nie powtórzy?
Kto da przytułek podczas burzy?
Kto się nie zlęknie naszych plam?
Kto się nie znudzi nigdy nam?
– O, ty, co widma szukasz mylnie,
Porzuć wysiłków próżnych rój
I, czytelniku drogi mój,
Samego siebie kochaj silnie,
Boć tylko w sobie – dobrze zważ
– Taki uprzejmy przedmiot masz!“

—  Aleksander Puszkin

Eugeniusz Oniegin (1833)

„I w bladym blasku ukąpany,
Wysoko wyciągając dłoń,
On, Jeździec goni go Miedziany,
I dźwięcznie w bruk łomoce koń.
I wszędzie, dokąd, obłąkany,
Uciekał, gnany zmorą trwóg,
Tam Jeździec ścigał go Miedziany
I ciężko dudnił kopyt stuk.“

—  Aleksander Puszkin, Jeździec miedziany

Źródło: Jeździec miedziany (ros. Медный всадник), tłum. Julian Tuwim

„Cóż tobie imię moje powie?
Umrze jak smutny poszum fali,
Co pluśnie w brzeg i zmilknie w dali,
Jak nocą głuchą dźwięk w dąbrowie (…)
Lecz gdy ci będzie smutno – wspomnij,
Wymów je szeptem jak niczyje
I powiedz: ktoś pamięta o mnie
Jest w świecie serce, w którym żyję.“

—  Aleksander Puszkin

Źródło: Cóż tobie imię moje powie…

„Anegdoty minionych lat [dni].“

—  Aleksander Puszkin

Eugeniusz Oniegin (1833)

„A szczęście było tak dostępne, tak blisko!“

—  Aleksander Puszkin

А счастье было так возможно, Так близко! (ros.)
Eugeniusz Oniegin (1833)
Źródło: 6, 47

„Kędy miłości nie ma, nie ma tam wesela.“

—  Aleksander Puszkin

„Im mniej rozkochasz się w kobiecie, tym łatwiej będziesz się podobał.“

—  Aleksander Puszkin

Eugeniusz Oniegin (1833)