Cytaty na temat autor (378 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Ja zaś myślę, że w każdej epoce można mieć życie interesujące i użyteczne, a o to głównie chodzi, aby go nie zmarnować i móc sobie powiedzieć, jak Jean Christophe (autor Romain Rolland) „Jak tylko mogłem.””

Maria Skłodowska-Curie (1867–1934) polsko-francuska uczona, fizyk, noblistka

Źródło: list do siostrzenicy Hanny Szalayówny, 6 stycznia 1913 r., cyt. za: Ève Curie, Maria Curie

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Gdy nie potrafi się atakować myśli, atakujemy jego autora.”

Paul Valéry (1871–1945) poeta francuski

O myślach , O myśleniu

„W okresie historycznym grupą ludzi o najsprawniejszych umysłach byli kapłani izraelscy, czyli autorzy Biblii. Jaka była dieta kapłanów izraelskich? Informacja ta jest bardzo ważna. Jest w Biblii podana 7 razy w formie nakazu. Kapłani oraz ich żony i dzieci, też w przyszłości przewidziane do stanu kapłańskiego, mieli zjadać tylko wybrane części młodych, upieczonych zwierząt ofiarnych: cały tłuszcz, wątrobę, nerki i nieco mięsa z łopatki. I to wszystko! Bez chleba, mąki, soli.”

Jan Kwaśniewski (1937–2019) polski lekarz i propagator diet

Dieta optymalna, Tłuste życie
Źródło: s. 71

O dzieciach , O ludziach , O przyszłości , O zwierzętach

„Lektura wyłącznie współczesnych autorów wysusza mózg.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

„Stało się zatem tak, iż nasze książki teoretyczne i krytyczne zamiast być przejrzystymi i prostymi dysertacjami, których autorzy zawsze wiedzieliby przynajmniej, co chcą powiedzieć, a czytelnik wiedziałby, co czyta - pełne są technicznych określeń nie służących niczemu prócz tworzenia barier pomiędzy czytelnikiem a autorem. Często dzieje się jeszcze gorzej; prace są niczym puste naczynia, a sam autor nie ma pojęcia, o co mu chodzi, zadowala się ogólnikami, które wyrażone w prostym języku stałyby się niestrawne nawet dla niego samego.”

Carl von Clausewitz (1780–1831) pruski teoretyk wojskowości

O naturze wojny
Źródło: s. 83.

O książkach , O czytaniu

„Z wszystkiego, co kiedykolwiek napisano, lubię tylko to, co autor napisał własną krwią.”

Friedrich Nietzsche (1844–1900) filozof niemiecki

„Zamilkłem jako autor, ale nie znaczy to, że nie pisałem. Nigdy w życiu nie pisałem tyle, ile w czasie mojej prezydentury. Nie potrafiłbym przeczytać przemówienia, które napisał ktoś inny. Więc w każdy weekend pisałem przemówienia albo projekty oświadczeń, rozporządzeń, poleceń… Wiem, że to nietypowe, aby dramaturg wyskoczył na 13 lat do funkcji prezydenta, a potem wrócił do pisania. Dzisiaj wiem także, że nie jest to łatwe.”

Václav Havel (1936–2011) pisarz i prezydent Republiki Czeskiej

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 17 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ntjan.htm

O czasie

„„Rzecz jest, rzecz będzie, nie ma być osoba?”
– A potem dodał zimno: „I ja raczę
O kiju przywlec się, gdy przyjdzie pora.”
Tu zaś obrócił się do Artemidora,
Dla dwojga razem grzeczność dając jedną,
I wspomniał: „Wiele niech nie czyta chora –
Szkoda, że stare rękopisma rzedną.
Dobrze jest miewać wzgląd na autora,
Kiedy się czyta – cóż za rzecz przedziwna
Czytanie!”

Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) polski poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk

jako gałązka oliwna
Lub migdałowy kwiat.”
Źródło: Quidam, IX

O czytaniu , O Kwiatach , Pora roku

„Tych, co z niechęcią i bez zgody wewnętrznej wykonują jednak rozkazy przełożonych, winno się zaliczyć pomiędzy najnędzniejszych niewolników. – NB. w tej formie jest to zdanie przesadne i nigdzie u Ignacego nie spotykane. Ceni on, choć na najniższym stopniu stawia, posłuszeństwo samego tylko wykonania rozkazu (oboedientia executionis). Za autora tego zdania trzeba zatem, uznać Jana Piotra Maffei.”

Ignacy Loyola (1491–1556) założyciel jezuitów, święty Kościoła Katolickiego

Sentencje wybrane św. Ignacego

„Czytając Idy marcowe, natknąłem się na złowrogie zdanie przypisane przez autora Juliuszowi Cezarowi. „To niemożliwe ażeby w końcu nie stać się tym, za kogo inni cię mają.””

Gabriel García Márquez książka Rzecz o mych smutnych dziwkach

Rzecz o mych smutnych dziwkach

O czytaniu

„Wybrać sztukę autora – nie znaczy podzielać jego poglądy.”

Wsiewołod Meyerhold (1874–1940)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jerzy-grotowski

„Nie ma dzieł, są tylko autorzy.”

Jean Giraudoux (1882–1944) francuski powieściopisarz i dramaturg

„Ulubionym moim autorem jest Mark Twain, a to z trzech powodów: pisze dobrze, bawi mnie i… nie żyje.”

Ernest Hemingway (1899–1961) pisarz amerykański

„Nawet poważny artykuł naukowy o działaniu alkoholu na system nerwowy zdradza zazwyczaj między wierszami, czy autor jest abstynentem, czy też nie.”

Bertrand Russell (1872–1970) angielski logik, matematyk, filozof, myśliciel, działacz społeczny i eseista, noblista w dziedzinie literat…

„Aby pisać historię, trzeba być więcej niż człowiekiem, ponieważ autor trzymający pióro wielkiego sędziego powinien być wolny od wszelkich uprzedzeń, interesów lub próżności.”

Napoleon Bonaparte (1769–1821) cesarz Francuzów

O historii

„Moim zdaniem książka powinna być niczym ziarno, które sieje autor, a czytelnik wyhodowuje z niej kwiat.”

Truman Capote (1924–1984) pisarz amerykański

Źródło: Gerald Clarke, Truman Capote, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2008, tłum. Jarosław Mikos, s. 237.

O książkach , O Kwiatach

„Życie nic z literaturą wspólnego nie ma – chyba u autorów, którzy w ogóle do literatury nie należą – są bezmyślnymi fotografami jakichś zatęchłych kącików rzeczywistości.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka Nienasycenie

Genezyp do Księżnej.
Nienasycenie
Źródło: cz. 2, Obłęd, wyd. Dom Książki Polskiej Spółka Akcyjna, Warszawa 1930, s. 47 http://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=42024&dirids=1.

O życiu , O książkach , O domu , O literaturze

„Bliski był tego w latach pięćdziesiątych Tolkien i byłoby cudownie, gdyby nagrodzono go Noblem. Zasługiwał na to, jako jeden z najwybitniejszych autorów żyjących w dwudziestym wieku.”

George R.R. Martin (1948) amerykański pisarz fantasy i science fiction

o Noblu dla pisarza SF lub fantasy.
Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes http://www.fantastyka.pl/media/pdf_bonus_2012.pdf, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

O wieku

„Arystoteles zauważył, że spośród wszelkiego rodzaju autorów najbardziej swe dzieła lubią poeci.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„Liczę na to, że młoda dramaturgia polska i obca zainteresuje widzów z tej samej, co jej autorzy generacji (…). Ale nie oznacza to, że ludzie starsi nie znajdą tu nic dla siebie. Na dużej scenie (…) będziemy się starali przede wszystkim podejmować próby reinterpretacji polskiej klasyki. Chciałbym, aby zawsze się to odbywało z perspektywy tematu. Jeśli jakaś sztuka pojawi się na scenie, to dlatego, że przy jej pomocy chcemy widzom coś ważnego powiedzieć.”

Paweł Wodziński (1967)

Źródło: Nie boję się ryzyka, „Głos Wielkopolski” 2000, nr 250

O ludziach , O sztuce , O pomocy

„Gdyby chociaż kilku polskich krytyków było w stanie wyzwolić się z myślenia typu „co autor chciał przez to powiedzieć”, a zaczęło żyć tym, czym autor i aktor żyją, może wreszcie byłoby z kim podyskutować.”

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

Sercowa choroba, czyli moje życie w sztuce

O myślach , O myśleniu

„Według Jana [autora Ewangelii] są to po prostu „Żydzi”. Jednak to określenie nie oznacza u Jana – wbrew temu, co mógłby przypuszczać współczesny czytelnik – narodu izraelskiego jako takiego, tym bardziej nie ma ono też charakteru „rasistowskiego”. Określenie „Żydzi” (lub „Judejczycy”) stosowano raczej w stosunku do „arystokracji świątyni” niż narodu izraelskiego jako takiego.”

Benedykt XVI (1927) papież

o tym, kto naciskał na wydanie na Jezusa wyroku śmierci.

O śmierci , O charakterze

„Jestem za zwięzłością. Jeżeli o czymś można napisać w dziesięciu słowach, to najlepiej wykorzystać pięć. Jako autor mam skrzywienie historyka-analityka. Źle się czuję, jeśli na interesujący mnie temat nie przeczytam wszystkiego.”

Wojciech Górecki (1970)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gorecki_wojciech

„… autor nigdy nie czyni czytelnikowi większej krzywdy, jak wtedy, gdy chowa przed nim jakąś trudność.”

Évariste Galois (1811–1832) matematyk francuski

… un auteur ne nuit jamais tant à ses lecteurs que quand il dissimule une difficulté. (fr.)
Źródło: Deux mémoires d’Analyse pure

„Jest to broszura polityczna, ale napisana ze ścisłością i powagą pracy naukowej (…), pominięcie autorów książki] Broszura ta stanie się niewątpliwie pierwszorzędną sensacją w świecie politycznym.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

O Irenie Pannenkowej i Legendzie Piłsudskiego
Źródło: z recenzji „Kuriera Warszawskiego”, cyt. za: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 48.

O książkach

„Strach Jana Tomasza Grossa nie jest wydarzeniem naukowym, lecz literackim. (…) Książka Grossa jest pełna nieścisłości – autor traktuje historię jak wycinankę: bierze to, co mu pasuje, by dowieść swojej tezy o polskim antysemityzmie.”

Marek Jan Chodakiewicz (1962) amerykański historyk polskiego pochodzenia

wypowiedź Marka Jana Chodakiewicza na łamach Polskiego Radia o książce Strach Grossa.
O Janie Tomaszu Grossie
Źródło: Książka pełna nieścisłości http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Chodakiewicz-o-Strachu-ksiazka-pelna-niescislosci,wid,9551595,wiadomosc.html

O książkach , O strachu , O historii

„Między drzewami, na wznoszącym się brzegu Wannsee, odszukałem samotny grób Heinricha von Kleista. Tam, gdzie niemiecki pisarz wraz z Henriettą Vogel popełnił samobójstwo. A właściwie tam, gdzie zabił Henriettę, a potem siebie. Upamiętniający owe wydarzenia kamień przyciąga gości Literarisches Colloquium. Pielgrzymują więc do niego pisarze uznani, znani i nieznani. Poszedłem zatem i ja, chociaż von Kleist, jako autor, nigdy nie zaznaczył się szczególnie wyraźnie w moich poszukiwaniach. Postrzegałem go raczej jak literackiego bohatera. Stworzony był bowiem jakby ku przestrodze dla kuszonych pychą i wiarą w nieprzeciętność. Histeryczny, egzaltowany, pretensjonalny. Irytujący. Nawet gdy postanowił się zabić, zadbał jeszcze o odpowiednią scenografię i o towarzystwo. No, bo to przecież on nakłonił Henriettę Vogel do samobójstwa, a nie ona jego. I nie była to śmierć dwojga kochanków, pragnących ostatecznie przypieczętować swoją miłość. Była to śmierć chorej na raka kobiety, towarzysząca śmierci pisarza, który utracił wiarę w sens życia po lekturze dzieł Kanta. Kant uświadomił bowiem Kleistowi, że za życia nie można zgromadzić wartości, dających się przenieść w zaświaty. Ta nad-interpretacja, czy raczej błędna interpretacja filozofii Kanta, stała się więc powodem śmierci Kleista.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 9

O miłości , O śmierci , O kobietach , O wierze

„Mam jednak pewne pretensje do autorów, że jednoznacznie interpretują zebrane materiały na niekorzyść Wałęsy. Nie dają pełnego obrazu jego biografii, nie wyczerpują nawet tematu zawartego w tytule książki. Koncentrują się tylko na sprawie TW Bolka i konsekwencji tej sprawy. Mniej jest o innych działaniach SB wobec Lecha Wałęsy. I to jest moim zdaniem duża słabość tej książki. Gdybym ja pisał książkę o Lechu Wałęsie, z pewnością zrobiłbym to inaczej.”

Antoni Dudek (1966) polski historyk i politolog

Źródło: Dudek: Wałęsa nie utraci miejsca w historii http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/77289,dudek-walesa-nie-utraci-miejsca-w-historii.html, dziennik.pl, 19 czerwca 2008.

O książkach , O historii , Obraz

„Pięć mizernych orgazmów – utwór, skomponowany jako bezpośrednia odpowiedź na Poemat ekstaza Skriabina. Mimo całej paradoksalności tego porównania, jest w nim oczywista idea.
Niejaki koncert na fortepian z orkiestrą jest napisany w stylu koncertu fałszywego, koncertu-iluzji, kiedy oczekiwania słuchacza za każdym razem kończą się pustką. Temat oszustwa i falsyfikacji w rozmaitych formach w ogóle jest charakterystyczny dla tego autora.
Średnia Symfonia w sześciu częściach z tekstem tego samego autora – to duże, skrajnie wątpliwe dzieło, kończące się olbrzymim kanonem, gdzie trzej wokaliści śpiewają jeden po drugim ten sam tekst, opóźniając się o 81 taktów. Tekst jest pełen największej zadumy i dlatego osiąga poziom całkowitego absurdu; według koncepcji Autora powinien stopniowo odwrócić całą uwagę od symfonii, a także od całego waszego życia.
– Czy wyczerpuje to treść płyty? Trudno powiedzieć, chyba nie.”

Jurij Chanon (1965) radziecki i rosyjski kompozytor, pisarz

Źródło: adnotacja do płyty wydanej w Londynie w 1992

O śpiewie

„Autor pisze najlepiej, a w każdym razie najpłynniej, gdy budzi się w nim pewna siła, która go bierze we władanie – która jest uparta – wypiera z pola widzenia wszystkie żądania prócz jej własnych, która dyktuje pewne słowa i nalega, by użyć tych, a nie innych, bez względu na to, czy są w istocie swej gwałtowne, czy wyważone; przekształca postacie, nadaje wypadkom nie zamierzony bieg, odrzuca stare, wypracowane pomysły i z nagła tworzy i wprowadza nowe.”

Charlotte Brontë (1816–1855) angielska pisarka

Źródło: Anna Przedpełska-Trzeciakowska, Na plebanii w Haworth, Prószyński i S-ka, Warszawa 1998, s. 311

O sile

„(…) możliwa jest teatralna sztuka w której samo stawanie się, uniezależnione od spotęgowanego obrazu życia, może widza wprowadzić w stan pojmowania metafizycznego uczucia, niezależnie, od tego, czy 'fond' sztuki będzie realistyczne, czy fantastyczne, lub też czy będzie syntezą obu rodzajów w swoich poszczególnych częściach, naturalnie o ile całość sztuki będzie wypływała ze szczerej konieczności stworzenia w warunkach scenicznych wyrazu metafizycznych uczuć w czysto formalnych wymiarach u autora.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939) polski pisarz, filozof, dramaturg i malarz

Źródło: Wstęp do teorii czystej formy w teatrze w: Teatr i inne pisma o teatrze, Warszawa 1995.

O sztuce , O emocjach , Obraz

„Narrator jest oczywistym autoportretem, ale z dość odległej przeszłości, i autor nie zawsze utożsamia się z wypowiedziami, a tym bardziej z niektórymi godnymi ubolewania postępkami tamtego młodego człowieka.”

Henryk Grynberg (1936) prozaik, poeta, dramaturg i eseista

Uchodźcy, O powieści
Źródło: Słowo od Autora, s. 5

O przeszłości , Odległy

„Filozoficzne ideały rozpowszechnione poprzez szekspirowskie sztuki jasno pokazują, że ich autor musiał być doskonale zaznajomiony z pewnymi doktrynami i zasadami charakterystycznymi dla Różokrzyża; faktycznie, głębokość dzieł Szekspira wynosi ich twórcę na jednego z Oświeconych [na przestrzeni] wieków. W większości ci, którzy szukali rozwiązania sporu Bacon-Szekspir, byli intelektualistami. Pomimo swych akademickich osiągnięć, przeoczyli ważną rolę, jaką odgrywa transcendentalizm w filozoficznych osiągnięciach epok. Tajemnice nadmaterialnego są niewytłumaczalne dla materialisty, którego kształcenie nie przygotowuje do oszacowania rozmiaru ich odgałęzień i zawiłości. Kto jeśli nie platończyk, kabalista lub pitagorejczyk mógłby napisać Burzę, Makbeta, Hamleta lub Cymbelina?”

Manly Palmer Hall (1901–1990)

Kto jeśli nie [człowiek] głęboko obeznany z poglądami Paracelsusa mógł spłodzić Sen Nocy Letniej?
The Secret Teachings of All Ages

O tajemnicy , O snach , O wieku

„Moim mistrzem w szkole był profesor Vavra. On mnie uczył i podkreślał, że nie jest najważniejsze, aby kręcić poszczególne sceny i epizody tak jak jest w książce, tylko trzeba wejść w tekst i zrozumieć co autor chciał powiedzieć i dlaczego w ogóle zasiadł do pisania. Trzeba również odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego to właśnie ja chcę ten film nakręcić.”

Jiří Menzel (1938–2020) czeski reżyser filmowy, scenarzysta i aktor

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37917

Pytanie

„Triumf teorii ewolucji nie wypłynął pobudzająco na nauki humanistyczne. Literatura i sztuka utraciły nagle źródło wyższej inspiracji. Nastąpiła dekadencja, której przykładem na polu literatury może być Ulisses Joyce’a - transpozycja homeryckiej Odysei. W najlepszym wypadku zdolne były jedynie do ponownego przetwarzania dawniej utworzonych arcydzieł, w wyniku czego powstawało nieraz nawet i piękne dzieło, ale już nie dorównujące oryginałowi (A. Silitoe, Gawędziarz). Wielu autorów na nic innego nie potrafiło się zdobyć jak utytłanie czytelnika w brudzie. Prawdziwą inspiracją były natomiast hasła rewolucyjne, te jednak tylko dotąd pozostawały szczytnymi, dopóki rewolucja nie została wprowadzona w czyn. Po jej zrealizowaniu niemal natychmiast przychodziła degrengolada. Niektórzy, nie widząc wyboru, uznali że trzeba iść w dół. Szybko jednak osiągnięto dno, więc i to przestało bawić.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Filozofia historii

O sztuce , O literaturze , O nauce

„Reżyser powinien pamiętać o najważniejszym przesłaniu autora i o specyficznej, dominującej atmosferze książki. I powinien zachować umiar w pokazywaniu widzom, do czego to on nie jest zdolny… Nie wolno dopowiadać wszystkiego do końca, trzeba zaufać wyobraźni i dociekliwości widza. Reżyser, tak jak tłumacz, powinien wczuć się w autora, ulec jego wizji, a nie konkurować z nim. To jedna z lekcji i Dumbledore’a, i lwa Aslana: w sztuce, tak jak w całym życiu, pokora jest pierwszą z cnót.”

Andrzej Polkowski (1939–2019)

Źródło: Przemysław Drożdż, Najbardziej cenię ekranizacje trylogii Tolkiena. Andrzej Polkowski specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 21 listopada 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50652

O książkach , O zachowaniu , O zaufaniu

„Wierność autorowi to bardzo osobiste odpowiadanie na postawione przez autora pytania”. Odpowiadanie jak najprostsze. Bez wykrętów czy uników. I bez zasłaniania zwierciadła swego czasu. Oczywiście, dobra literatura, ma pewien procent pytań, które pozostają bez odpowiedzi.”

Krzysztof Babicki (1956)

Źródło: „Teatr” 1984, nr 2

O literaturze , O czasie , O wierności , Pytanie

„Budowa państwa opartego na aparacie wywodzącym się z PZPR i SB była możliwa tylko pod warunkiem stworzenia gigantycznego systemu kłamstwa. Kłamstwa, w którym agenci komunistycznej bezpieki są bohaterami opozycji, partyjni nadzorcy i niszczyciele polskiej nauki – wybitnymi twórcami, a zwykli tchórze i złodzieje – moralnymi autorytetami. Założenia tego systemu najlepiej zdefiniował jego współtwórca Adam Michnik, uznając na łamach „Gazety Wyborczej” autorów stanu wojennego Jaruzelskiego i Kiszczaka za ludzi honoru, a twórców antykomunistycznej opozycji Olszewskiego i Macierewicza – za ludzi chorych z nienawiści. Ten świat odwróconych pojęć nazwano słusznie systemem łże-elit, które okupant próbował narzucić narodowi polskiemu po wyniszczeniu elit prawdziwych. I tak miało być wszędzie: w gospodarce, sztuce, nauce, polityce. PRL-bis miała być ukoronowaniem tego procesu.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Źródło: Najdłuższa walka nowoczesnej Europy, „Gazeta Polska”, 6 czerwca 2012

O ludziach , O kłamstwie , O świecie , O nauce

„To prawda, że komunikacja jest warunkiem istnienia społeczeństwa, ale nie ona – przynajmniej zdaniem autora tej książki – jest jego przyczyną.”

Walery Pisarek (1931–2017) językoznawca polski

Wstęp do nauki o komunikowaniu

O prawdzie , O książkach , O komunikacji

„To trochę tak jak z tym powiedzeniem, że prawdziwa kobieta powinna być kucharką w kuchni, damą w salonie i kochanką w sypialni. Dążę do tego, żeby być dobrą w każdej z tych opcji. Mówiąc szczerze, najbardziej czuję się autorką tekstów. Często też zdarza mi się pisać słowa dla innych. Tylko że później zwykle mam z tego powodu rozterki. Jeśli tekst wyda mi się dobry, szkoda mi go komuś dawać. Z kolei, kiedy stwierdzę, że jest mniej ciekawy, też głupio to komuś sprezentować.”

Barbara Stępniak-Wilk (1969)

Źródło: Joanna Weryńska, Cukiereczek bardzo posmakował Turnauowi, „Polska Gazeta Krakowska”, 13 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cbpt.htm

O kobietach

„Okres wzajemnej nieufności powinien się dla kina i literatury skończyć. Literat jest kinu potrzebny. Nie gotowe dzieło literackiej, książka, ale właśnie żywy literat, autor scenariuszy.”

Antoni Bohdziewicz (1906–1970)

O książkach , O literaturze

„(…) jestem empirystą. Naprawdę coś wiem o tekście dopiero po czytaniu na głos, z podziałem na role. Kiedy już go słyszę i widzę. Wtedy mam coś do powiedzenia autorowi. Tak jak aktorzy.”

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

Źródło: „Lampa” nr 3, 25 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niechc.htm

O czytaniu

„Klasyk to autor, którego się cytuje, ale nie czytuje.”

Laurence Olivier (1907–1989) brytyjski aktor, reżyser, producent

„W „Rzeczpospolitej” jeden autor poświęcił dwie strony na to, aby udowodnić, że nikt nie podsunął pomysłu o pogrzebie na Wawelu. Zabrakło mu już jednak miejsca na odpowiedź, w jaki sposób w takim razie pogrzeb ten się tam jednak odbył.”

Michał Ogórek (1955) polski dziennikarz, felietonista i satyryk

Źródło: Od ściany do ściemy, „Gazeta Wyborcza”, 24–25 kwietnia 2010.

„Autor nie jest narratorem, chyba że zechce tak to ustawić. Narrator nie jest autorem, choćby wyskoczył ze skóry. Siedzi wewnątrz historyjki jak w pudełku i wie tyle, ile chce autor. Być narratorem – to w moim rozumieniu jest to samo, co wcielić się w postać z książki, czyli coś fizycznie niemożliwego.”

Magdalena Tulli (1955) polska pisarka i tłumaczka

Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia: Rozlazłość mi wyszła uszami http://www.dwutygodnik.com/artykul/4729-czytelnia-rozlazlosc-mi-wyszla-uszami.html, dwutygodnik.com nr 115/2013.

O książkach , Pudełko

„Niewiele jest źródeł humoru tak niezawodnych jak umysł dziecka. Większość rysowników – którzy sami są podobni do dzieci – uznaje ten fakt. Gdy jednak starają się przedstawić cały chaos dzieciństwa, prawie zawsze oszukują. Nie tworzą rozpoznawalnych postaci dziecięcych, ale wysoce irytujących – choć dowcipnych – miniaturowych dorosłych. Trudno powiedzieć, czy przypisać to lenistwu czy słabej pamięci, ale większość autorów zabawnych dialogów młodzieżowych (łącznie ze sprawcami „dzieci” państw Cosby z serialu Bill Cosby Show) demonstruje zaskakujący brak wyczucia. A może to kwestia niewiary w siłę oryginalnego materiału źródłowego, którym jest dzieciństwo w całej swej nieskrępowanej i niezwykłej chwale.”

Garry Trudeau (1948)

Źródło: Przedmowa w: Bill Watterson, Calvin i Hobbes, tłum. Piotr Władysław Cholewa, Wydawnictwo Egmont Polska, Warszawa 2004, ISBN 8323730059, s. 3.

O dzieciach , O wierze , O sile , O dzieciństwie

„Jeślim Autor, w czym zbłądźił, choć ostrożny, raczy
Dyssymulować Mądry, Nieuk nie obaczy.
W Druku też bez errorów nie iest Xięga żadna:
Te mądremu poprawić, lub przebaczyć snadna.”

Benedykt Chmielowski książka Nowe Ateny

Nowe Ateny

O przebaczeniu

„(Proszę) o wydanie mi rozkazu opuszczenia granic ZSRR w trybie natychmiastowym w towarzystwie żony (…). Proszę, by Rząd Radziecki podjął wobec mnie takie kroki, jakie sam uzna za stosowne, byleby podjął jakiekolwiek, gdyż dla mnie, autora 5 sztuk, dramaturga o nazwisku znanym zarówno w ZSRR, jak i poza jego granicami, perspektywa na dziś jest jedna – nędza, bezdomność, śmierć.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

Źródło: list do rządu ZSRR, za: Beata Kęczkowska, Mistrz i Małgorzata, Michaił Bułhakow (audiobook z serii Mistrzowie Słowa, Biblioteka Gazety Wyborczej), Warszawa 2012, s. 28

O śmierci

„Dlaczego ja mam dyskutować z artykułem, którego autor skłamał jak bura suka?”

Ludwik Dorn (1954) polityk polski

odpowiedź Dorna na artykuł z „Financial Times”, w którym napisano, że „wicepremier pracowników służby cywilnej nazwał pijakami i zomowcami skłonnymi do korzystania z usług prostytutek”.
Źródło: Radio Zet

O sukach

„Na scenie gram postać stworzoną przez autora i mówię cudzym tekstem. A tutaj jestem naprawdę sobą i mówię własnym głosem.”

Magdalena Zawadzka (1944) aktorka polska

o zbiorze felietonów Kij w mrowisko.
Źródło: Dystans do siebie, „Kobieta i Styl” 2001, nr 2

O kobietach

„Decyzja rozegrania bitwy w Warszawie, której ostatecznymi autorami byli Jan Stanisław Jankowski i Tadeusz Komorowski, zapadła 31 lipca, ale już w dniu następnym pomnożona została o tysiące decyzji, podejmowanych przez poszczególnych żołnierzy Okręgu Warszawskiego AK. Warszawska armia powstańcza była armią ochotniczą i tym między innymi różniła się od innych, że nie miała koszar, a raczej koszarami jej były rodzinne domy żołnierzy, zwykłe warszawskie mieszkania. Rozkaz, który docierał do żołnierzy poprzez zakonspirowane środki łączności, nie był i nie mógł być poparty przez żadne środki przymusu. Każdy z żołnierzy-ochotników sam decydował, czy rozkaz ten wykona i stawi się na wyznaczony punkt zborny, czy też tego nie zrobi. Każdy musiał taką decyzję podjąć sam, w ciszy własnego serca, patrząc w oczy matce, żonie czy narzeczonej, których nawet nie miał prawa powiadomić o tym, co zaraz się stanie. Musiał podjąć ją sam w chwili, gdy jeszcze nie uzbrojony, ale już narażony na niebezpieczeństwo, opuszczał rodzinne kąty, a razem z nimi całe dotychczasowe życie. Tego dnia, 1 sierpnia, podobnie jak podczas pierwszej koncentracji z 28 lipca, tysiące chłopców i dziewcząt powiedziało swoje „tak”, potwierdzając nim nie tylko żołnierską przysięgę wierności, ale także wolę walki. Te tysiące decyzji potwierdzających, więcej – przypieczętowujących rozkaz dowódcy, były zapoczątkowaniem zjawiska o zupełnie podstawowym znaczeniu.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119

O życiu , O matce , O decyzjach , O walce

„W Hiszpanii, jeśli student osiąga sukces, zajmuje miejsce na podium, a promotor stoi obok. Pamiętam pierwszy artykuł w piśmie naukowym. Byłam zszokowana, że zostałam wymieniona jako pierwszy autor. Mój promotor uznał, że to oczywiste, bo to przede wszystkim moje osiągnięcie, a on mi tylko pomógł. Wtedy dotarło do mnie, że mogę pracować na swoje. To bardzo motywuje. W Hiszpanii promotor od początku we mnie inwestował: swoją wiedzę i czas. W Polsce takie partnerskie podejście jeszcze nie jest powszechne. Nie zawsze możesz tak po prostu pójść do kogoś, powiedzieć „cześć” i poprosić o pomoc. Można dużo pracować, być dobrym i długo czekać na docenienie. Na pewno trudniej się przebić, co nie znaczy, że się nie da.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Perowskity młodej Polki. Ustawia się po nie kolejka http://www.forbes.pl/olga-malinkiewicz-i-perowskity-biznes-przyjal-ja-lepiej-niz-swiat-nauki,artykuly,201229,1,1.html, www.forbes.pl, 7 stycznia 2016

O biznesie , O nauce , O czasie , O czekaniu

„Jest to opowieść o spotkaniu dwóch samotnych, chudych, dość starych białych ludzi na szybko umierającej planecie.
Jeden z nich to autor powieści fantastyczno-naukowych nazwiskiem Kilgore Trout. Był wówczas nikim i sądził, że życie ma już za sobą. Mylił się. W wyniku tego spotkania stał się jednym z najbardziej uwielbianych i szanowanych ludzi na świecie.
Człowiek, którego spotkał, to sprzedawca samochodów Pontiaków nazwiskiem Dwayne Hoover. Dwayne Hoover był w przededniu utraty zmysłów.”

Kurt Vonnegut książka Śniadanie mistrzów

Śniadanie mistrzów

O życiu , O ludziach

„Wyruszają na magiczną ścieżkę bez dostatecznej refleksji, bez tak nieugiętej determinacji, którą wykrzyczał autor tej książki, kiedy podejmował pierwsze przyrzeczenie: PERDURABO – „Wytrwam do końca!” Zaczynają pięknie krocząc, a później odkrywają, że ich buty pokrywa błoto. Zamiast iść dalej, zawracają na Piccadilly. Takie osoby mogą tylko dziękować, jeśli chłopcy z ulicy będą się z nich naigrawać.”

Aleister Crowley (1875–1947) okultysta angielski

Magija w teorii i praktyce
Źródło: Rozdział VIII. O równowadze oraz ogólnej i szczególnej metodzie przygotowania wystroju świątyni oraz instrumentów sztuki, s. 80, 'Uwaga:' literówka w tłumaczeniu: jest "Piccadily", powinno być "Piccadilly" http://hermetic.com/93beast.fea.st/files/section1/ABA/Book%204%20Part%20III%20MiTaP.pdf.

O butach , O książkach

„W środku Maxine znajduje niewielkie dossier, z którego dowiadujemy się natychmiast - najwyraźniej autor uznał to za bardzo ważne - że Gabriel Ice jest z pochodzenia Żydem, a jednocześnie nielegalnie transferuje miliony dolarów amerykańskich na konto w Dubaju, kontrolowane przez Wahabicki Fundusz Ekumeniczny (FPM), który według dossier zajmuje się finansowaniem działalności terrorystycznej.”

Thomas Pynchon (1937) amerykański pisarz

W sieci
Źródło: s. 289

„Strona tytułowa ma coś w sobie z płyty nagrobnej autora.”

Ryszard Nowosielski (1952)

„Otóż jeżeli powyższe uwagi są słuszne, uwalniają nas one w znacznej mierze od obowiązku łamania sobie głowy nad tym, co właściwie myśli autor filozoficzny piszący stylem niejasnym. Odgadywanie jego myśli tylko wtedy przedstawiać będzie rzecz godną wysiłku, jeżeli skądinąd nabyliśmy przekonania, że myśli jasno, że więc niejasność stylu pochodzi w danym wypadku ze skażenia tekstu albo z pośpiechu w spisywaniu dzieła. Jeżeli zaś nie mamy tego przekonania, wtedy możemy spokojnie przyjąć, że autor nie umiejący myśli swych wyrazić jasno nie umie też myśleć jasno, że więc jego myśli nie zasługują na to, by silić się na ich odgadywanie.”

Kazimierz Twardowski (1866–1938) filozof polski

Źródło: O jasnym i niejasnym stylu filozoficznym, 1927

O myślach , O wysiłku , O myśleniu

„Jeżeli pisarz swoją książką uśpił cię, czy nie zrobił ci uprzejmości? Więc czy autor, którego dzieło cię pobudza i wzbudza zainteresowanie, wart jest podziękowań i błogosławieństw?”

William Makepeace Thackeray (1811–1863) pisarz angielski

If a writer can give you a sweet soothing, harmless sleep, has he not done you a kindness? So is the author who excites and interests you worthy of your thanks and benedictions. (ang.)
Źródło: Roundabout Papers

„Jednak najczęstszym objawem głupoty, wręcz można powiedzieć, jej współczesnym przejawem, jest przeciętność. Mądrość ma odwagę sprzeciwić się przeciętności i banalności. Jej diagnostą był hiszpański filozof i pisarz J. Ortega y Gasset: „Być może mylę się, ale wydaje mi się, że obecnie pisarz, kiedy bierze do ręki pióro, by napisać coś na znany mu gruntownie temat, powinien pamiętać o tym, że przeciętny czytelnik, dotąd tym problemem nie zainteresowany, nie będzie czytał dla poszerzenia własnej wiedzy, lecz odwrotnie — po to, by wydać na autora wyrok skazujący, jeśli treść jego dzieła nie będzie zbieżna z banalną przeciętnością umysłu owego czytelnika.”

Tadeusz Gadacz (1955) polski filozof i religioznawca

Źródło: "Pochwała mądrości" http://www.iumw.pl/o-madrosci/articles/wyklad-prof-gadacz.htmlWykład:

O mądrości , O głupocie , O wiedzę , O czytaniu

„Obaj autorzy mieli odwagę zmierzenia się z tym iście diabelskim tematem, której zabrakło ich kolegom i krytykom. Z uwagi na jego wagę już to tylko winno budzić wobec nich wdzięczność i szacunek.”

Paweł Wieczorkiewicz (1948–2009) historyk polski

o Sławomirze Cenckiewiczu i Piotrze Gontarczyku w kontekście ich wspólnej książki pt. SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii.
Źródło: Wypędzanie szatana z historyków IPN, rp.pl, 24 czerwca 2008 http://www.rp.pl/artykul/152828.html

O książkach , O wdzięczności

„Manipulacje dokonywane na opisach wydarzeń przez autorów późnej starożytności akceptowane są przez dzisiejszych, apologetycznie nastawionych historyków Kościoła, bez cienia krytyki identyfikują się oni ze stroną ortodoksyjną i przyjmują jej wersję wydarzeń.”

Ewa Wipszycka (1933)

Źródło: Kościół w świecie późnego antyku, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s. 191.

„Jest to raport o stanie głowy autora.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

o raporcie Jarosława Kaczyńskiego na temat stanu państwa polskiego po 3 latach rządów Platformy Obywatelskiej.

„Tę bowiem myśl wyznając oto
jużem i wzrósł i podtatusiał:
AUTOR MA MĘCZYĆ SIĘ
TAK DŁUGO.
ŻEBY CZYTELNIK
JUŻ NIE MUSIAŁ.”

Marian Załucki (1920–1979)

Źródło: Zwierzenia humorysty, „Życie Literackie” nr 17, 26 kwietnia 1964, s. 16 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1604

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Aby język stał się powszechnym, nie wystarcza nazwać go takim (…) Język międzynarodowy, jak każdy narodowy, jest własnością ogółu; autor zrzeka się na zawsze wszelkich praw osobistych do niego.”

Ludwik Zamenhof książka Unua Libro

Źródło: Unua Libro (1887)

„Wszelkie odmiany ingerencji (rządowej) w zjawiska rynkowe nie tylko nie pozwalają osiągnąć zamierzonego przez ich autorów celu, ale na dodatek powodują, że zaistniała sytuacja nawet z ich punktu widzenia jest mniej pożądana, niż poprzednia, którą zamierzali zmienić.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

„Czego szukają w powieściach kryminalnych wytrawni czytelnicy? Przede wszystkim atrakcyjnej intrygi, wartkiej akcji i wyrazistej postaci głównego bohatera, tego kogoś (policjanta, prywatnego detektywa, prokuratora, dziennikarza i tak dalej), kto po licznych perypetiach rozwiązuje mroczne zagadki. Tak, to są – bez wątpienia – najważniejsze składowe prozy kryminalnej. Jednak jej autorzy dbają także o to, aby ich książki jak najbardziej wyróżniały się spośród setek innych propozycji tego rodzaju, starają się więc dodawać do podstawowego schematu coś jeszcze – ekstrabonus, który przyciągnąłby uwagę czytelników, ale także podniósł rangę kryminałów, wciąż jeszcze przez wielu znawców literatury uważanych za prozę pośledniego sortu. W ten sposób powstają rozmaite odmiany powieści kryminalnej.”

Robert Ostaszewski (1972)

Źródło: Miasto mój bohater (i nie tylko), „Dekada Literacka” 2008, nr 1 (227)

O książkach , O literaturze

„Czy kalambur wywołany diablikiem drukarskim i pochwycony potem przez autora jest plagiatem?”

Karol Irzykowski (1873–1944) polski prozaik, dramaturg i krytyk literacki

Aforyzmy
Źródło: s. 114

„Autor w swoim dziele powinien być jak Bóg we wszechświecie, wszędzie obecny i nigdzie niewidoczny.”

Gustave Flaubert (1821–1880) powieściopisarz francuski

L'auteur, dans son œuvre, doit être comme Dieu dans l'univers, présent partout, et visible nulle part. (fr.)
List do Louise Colet z 9 grudnia 1852 roku, myśl ta kilkakrotnie powtarza się w korespondencji prowadzonej przez Flauberta.
Źródło: Oeuvres complètes: Correspondance...3. sér, Paryż 1927, s. 61—62.

O Bogu

„Prawie czterdzieści lat temu napisała książkę „O języku dla wszystkich” Anna Wierzbicka. Była wielokrotnie wznawiana, ale od wielu lat już jej nie ma, a szkoda, bo była znakomicie, napisana, przystępnie i jednocześnie atrakcyjnie. Później autorka z mężem Piotrem Wierzbickim napisała książkę „Praktyczna stylistyka” – ją także powinno się wznowić. Bardzo interesujące książki o języku pisze Walery Pisarek – „Słowa między ludźmi” to bardzo ciekawa pozycja. Wymienione książki bardzo dobrze popularyzują wiedzę o języku i o porozumiewaniu się.”

Jerzy Bralczyk (1947) polski językoznawca

Źródło: Językoznawca nie powinien się irytować, merlin. pl, 16 października 2002 http://merlin.pl/browse/xcso/jerzy_bralczyk.html

O książkach

„Tłumacz jest sługą, lokajem autora i może chyba o nim mówić tylko pozytywnie.”

Jurij Andruchowycz (1960) ukraiński pisarz

Źródło: Zofia Król, Tęsknoty http://www.dwutygodnik.com/artykul/3968/, Dwutygodnik.com, nr 92/2012.

„Kiedy spotykamy człowieka, który od trzydziestu lat i poprzez pięćdziesiąt filmów opowiada nam zawsze tę samą prawie historię – dramat duszy wydanej na łup złu – i utrzymuje niezmiennie ten sam styl oparty na analizowaniu postaci pogrążonych w abstrakcyjnym świecie ich namiętności, trudno byłoby zaprzeczyć, iż stajemy wobec kogoś, kto w komercjalnej kinematografii jest rzadkością: wobec autora filmów.”

Alexandre Astruc (1923–2016)

Źródło: „Cahiers du Cinéma” 1956, nr 39, cyt. za: Stanisław Grzelecki, 3000 m sensacji, Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1957, s. 60.

O duszy , O historii

„Artykuły Czapskiego, płód pisarski zobiektywizowany przecież i uporządkowany, zdradzają raz po raz swój intymny „dziennikowy” początek. Czytelnik zżyty z biografią i pisaniem Autora odnajduje w ich chronologicznym ciągu bardzo osobisty zapis myśli o sztuce i o tej dziedzinie delikatnej, nie zawsze jednoznacznej, a jednak imperatywnej, jaką jest etyka sztuki, etyka artysty. I wreszcie, śledząc z uwagą myśl Czapskiego, odkrywa się jej ukryty, cichy wątek: wypatrywanie metafizycznej intuicji jako źródła i sensu twórczości.”

Józef Czapski (1896–1993) polski malarz i pisarz

Autorka: Joanna Pollakówna, O Józefie Czapskim (1982). W: Patrząc, Wydawnictwo Znak, Kraków 2016, s. 438.

O myślach , O myśleniu , Sens

„Nie szastam postaciami. Oszczędzam je w miarę możliwości. Całkiem oszczędzić nie mogę. Ale chciałabym, żeby ich cierpienia nie poszły na marne. Żeby czytelnik miał z tego coś więcej niż zabawę. No i stąd też się bierze odmowa udawania, że to wszystko dzieje się naprawdę. Czytelnik nie jest dzieckiem, wie, że fikcja to fikcja, ale chciałby, żeby autor mu tę fikcję zaprezentował jako rzeczywistość. I autor na ogół się zgadza, bo czemu nie? Ale nie chcę. Kiedy tego odmawiam, to jakbym mówiła postaciom: nie mogę was oszczędzić, ale wasze nieszczęścia będą czymś umownym. A czytelnik – niektóry – obraża się, że brakuje iluzji realności. Prawda jest inna. Tego czytelnika gniewa iluzja realności ostentacyjnie przekreślona.”

Magdalena Tulli (1955) polska pisarka i tłumaczka

Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia: Rozlazłość mi wyszła uszami http://www.dwutygodnik.com/artykul/4729-czytelnia-rozlazlosc-mi-wyszla-uszami.html, dwutygodnik.com nr 115/2013.

O dzieciach , O prawdzie , O rzeczywostości , O cierpieniu

„Uważam, że dyskredytuje ona filmy. Kiedy widz ogląda pornografię, rozładowuje napięcie, i tyle. Tak więc moim zdaniem wymyślenie takiej nazwy więcej mówi o jej autorze niż o filmie. Pokazuje, że ten krytyk nie potrafi (…) zrozumieć i docenić horroru jako czegoś więcej niż jeszcze jednego przykładu kina tego gatunku. Zaślepia go zawarte w filmie okrucieństwo, uniemożliwiając mu dojrzenie w nim jakichkolwiek śladów inteligencji.”

Eli Roth (1972) amerykański reżyser i scenarzysta

o nazwach „torture porn” i jej alternatywnej wersji „gorno”.
Źródło: Bartłomiej Paszylk, Słownik gatunków i zjawisk filmowych, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa-Bielsko-Biała 2010, ISBN 9788326205514, s. 253–254.

O inteligencji

„Jednym z głównych źródeł zagrożenia zarówno dla Kościoła, jak i narodu, są przedstawiciele tzw. lewicy świeckiej lub kosmopolitycznej. Niepomni tego, że stosunkowo niedawno Kościół ich przygarnął i bronił, teraz rozpętują zajadłe, antykościelne i antykatolickie kampanie, częstokroć w masowych mediach takich, jak „Gazeta Wyborcza” czy nawet publiczna TV. Odwdzięczają się oni Kościołowi polskiemu pomówieniami o rzekomy brak tolerancji, ciemnogród, przecenianie czynnika narodowego itp. Ośmielają się targać nawet na takie duchowe autorytety, dla Polaków święte, jak Papież czy Prymas. Stwierdzam z całą stanowczością, że my, z Samoobrony (…) demaskujemy, potępiamy i będziemy potępiać ich autorów. Tu już nie chodzi tylko o przekonania religijne, czy różne wykładnie dogmatów wiary, ale o brutalną napaść na pierwiastki polskiej tożsamości narodowej.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: Samoobrona. Dlaczego? Przed czym?, Warszawa 1993

O wierze

„Dzisiaj kinematografia jest bardzo rozdrobniona i rozrzucona. Aktualna technika umożliwia na bardziej indywidualny udział w tworzeniu filmu. Jego autora można porównać na przykład z pisarzem.”

Miroslav Ondříček (1934–2015) czeski operator filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45909

„Witam państwa, ja wychodzę z założenia, że prawdziwy mężczyzna nie boi się swoich wad i słabości, moją jest strach przed lataniem i ten męski, jakże okrzyk: „o nie”, który mogliście państwo zaobserwować we tle, to byłem ja, jego autorem.”

Bartosz Kurek (1988) siatkarz polski

odpowiedź na pytanie: co oznaczał okrzyk „o nie” w samolocie.
Źródło: Igłą szyte, Włochy

O strachu

„Tkwiłem zatem w tej scenie i nawet nie próbowałem się z niej wyrwać. Ale wierzyłem, że zmiana wciąż jest możliwa. Wierzyłem, że autor wróci i wyzwoli mnie od obciążającej teraźniejszości. Lecz wiara ta zaczynała stawać się niewyraźna – mglista. Musiałem więc skoncentrować się na walce ze zwątpieniem. Bo tak jak wcześniej strach odebrał mi pewność, tak zwątpienie starało się pozbawić mnie wiary. Mimo wzmagającej się rezygnacji, usiłowałem ją jednak utrzymać. Tylko że zwątpienie niezmiennie się rozrastało i na wiarę pozostawało coraz mniej miejsca. Kurczyła się, a jej gęstość powodowała jeszcze większą mglistość i wszystko, co do tej pory pozwalało mi mieć nadzieję, stało się jeszcze bardziej niewyraźne.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Wariant do sprawdzenia
Źródło: s. 107

O strachu , O wierze , O zmianach , O walce

„W życiu każdego mężczyzny kobiety sprawiają najwięcej kłopotów, a w życiu każdej kobiety autorami jej problemów są mężczyźni. Kobieta wychodzi za mąż, myśląc, że jej mąż się zmieni. Mężczyzna żeni się, myśląc, że jego żona nie zmieni się nigdy. Oboje są w błędzie.”

Andrzej Rodan (1945)

Autobiografia

O kobietach , O mężczyznach , O myślach , O myśleniu

„Zarówno autor książki jak i autor filmu, czyli ja, bawię się z widzem konwencjami przenosząc go w jakieś inne rejony. Stąd też ciężko jest powiedzieć czy bohaterowie filmu w ogóle istnieją.”

Xawery Żuławski (1971) reżyser polski

o filmie Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną.
Źródło: Film ma wywołać kontrowersje http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=55203, stopklatka.pl

O wojnie , O książkach

„'Tomasz Wypych:' O czym chce Pan powiedzieć w swoim spektaklu?
'Kazimierz Dejmek:' Ja? Wszystko powiedział przecież autor. Nigdy nie uważałem, że dzieło może być pretekstem do interpretacyjno-inscenizacyjnych popisów reżysera. Podstawą europejskiego teatru jest utwór, który należy urzeczywistnić na scenie w stosownej interpretacji i formie.”

Kazimierz Dejmek (1924–2002) polski reżyser teatralny

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 12 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/senp.htm

„Stary Hebrajczyk, przyzwyczajony do ingerencji Boga w dzieje narodu, nazwałby Go prorokiem, zesłanym na ziemię w celu prostowania ścieżyn i dróg narodowego życia. Grek starożytny, ulegający czarowi mitu, który unosił się nad wszystkim jako bliskie i cudowne zjawisko, nazwałby Go bogiem i zamieszkać by Mu kazał na niedostępnym dla zwykłych śmiertelników Olimpie. My, ludzie współcześni, ludzie twardej walki o byt, nazwać go musimy bohaterem narodowym. Czy to wystarczy? (…), pominięcie autorów książki) Bohaterów narodowych mamy wielu. Lecz nie znajdziemy wśród nich ani jednego, który by czynem swoim przerósł Marszałka. (…) Bohaterstwo Piłsudskiego większe jest niż bohaterstwo największych Mężów Polski.”

Władysław Pobóg-Malinowski (1899–1962)

w 1928.
Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 63.

O Bogu , O ludziach , O książkach , O walce

„Już sam fakt, drogi czytelniku, że czytasz tę notę od autora, plasuje cię w mniejszości – czytasz książki.”

David Baldacci (1960)

Manipulacja (2008)

O książkach , O czytaniu

„Intelekt Jarockiego widać było w myśli inżynierskiej, w potężnym geście interpretatora literatury dramatycznej, w tym, że jego teatr w osobie autora spektaklu dostarczał przenikliwego rozmówcy.”

Jerzy Jarocki (1929–2012)

Źródło: Małgorzata Dziewulska, Paradoks Jarockiego http://www.dwutygodnik.com/artykul/4012/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O literaturze , O myślach , O myśleniu

„Co to jest, że wszystkie debiuty młodzieży płci męskiej są zapisem postępującej choroby alkoholowej – nie wiem już sama, czy autora, narratora, bohaterów, czy wszystkich naraz?”

Kazimiera Szczuka (1966) polska historyczka literatury

Źródło: „Wysokie obcasy”, 7 marca 2009

O młodzieży , O chorobach

„Dziennikarz: Kto napisał Romeo i Julię?
Mizrahi: Jestem pewien, że zrobił to autor.”

Alon Mizrahi (1971)

Cytaty z rozmów
Źródło: „Ha'ir”, 2005

„Role Olgi i Marii Grekow były dla mnie ogromnym wyzwaniem, bo wymagały szerokiego spojrzenia na kondycję człowieka, musiały wyjść poza aspekty ludzkie zawarte w samych postaciach. Dlatego myślenie o tych bohaterkach, poszukiwanie motywów ich postępowanie to był czas wyjątkowy, tak jak wyjątkowy był cały projekt, który zakładał pokazanie autora Wiśniowego sadu w formie tryptyku. Stąd też bardzo ważne było w tym przypadku właściwe rozłożenie sił, żeby praca intelektualno-emocjonalna nad poszczególnymi rolami była w zgodzie z własną energią, którą musimy umiejętnie rozkładać na poszczególne etapy pracy. Bardzo lubię grać Trzy siostry i Płatonowa, bo moje bohaterki są skrajnie różne. Choć z Olgą, jako najstarszą z sióstr, od początku walczyłam. Nie czułam się jeszcze na tyle dorosła, odpowiedzialna i dojrzała. Dlatego poszukiwanie tych elementów charakteru w sobie, a tym samym jakby przełamywanie samej siebie, było niezwykle intrygujące.”

Marta Ścisłowicz (1984) polska aktorka

Źródło: „artpapier”, 7 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20333

O poszukiwaniu , O myślach , O charakterze , O siostrze

„Ciekawe rozważania, choć w terminach nieco zamaskowanych, o klasowym charakterze kultury narodowej znaleźć można także w Myślach nowoczesnego Polaka Romana Dmowskiego. Świetne to dziełko było spóźnioną próbą wtłoczenia w mętną polską świadomość narodową wyraźnej treści burżuazyjnej i antyszlacheckiej – literacko bodaj przeżycia fazy, której nigdy nie było w naszej rzeczywistości. Wiemy, jak szybko ta próba wykoleiła się w praktyce. Antagonizm mieszczańsko-szlachecki przeżył się w Polsce nie wiedzieć jak i kiedy, i Dmowski-polityk tworzyć musiał swe stronnictwo z obu pierwiastków, oblepiając je obficie, ku większej trwałości, błotkiem małomiasteczkowego kołtuństwa. Lecz Myśli nowoczesnego Polaka pozostały dokumentem pierwszorzędnej wartości. Rzadka w Polsce jasność i konsekwencja myślenia zmusza autora do uznania, że to, co pospolicie uchodzi za „charakter narodowy”, jest właściwie charakterem klasy panującej i ulega zmianie, gdy na czoło narodu wypycha się inna klasa społeczna. W sposób przekonywający wykazuje Dmowski, że tak zwany polski charakter narodowy jest charakterem szlachcica polskiego, ściśle zależnym od sposobu bytowania tej klasy. Typ szlachecki wciąż jeszcze nadaje ton polskiemu życiu kulturalnemu, przy czym snobizm młodszych kulturalnie żywiołów o wiele łatwiej przyswaja sobie cechy ujemne tego typu, niż jego zanikające zresztą w nowoczesnych warunkach życia cechy dodatnie.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

Źródło: Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek, www.nowakrytyka.pl http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446

O myślach , O charakterze , O rzeczywostości , O myśleniu

„Jarosław Kaczyński powiedział w Sejmie, że nie mieć większości sejmowej, to jak mieć samochód bez silnika. Gdybyż był to jedyny problem tego samochodu. Nie jest. Jedziemy na jedynce i na ssaniu. Bak prawie pusty. Hamulce nie działają. Lusterka nie ma, ale niepotrzebne, bo w unijnym wyścigu i tak już nikogo za nami nie ma. Do tego klimatyzacja wysiadła i w środku straszny zaduch. Jakby tego było mało kierowca, czyli autor metafory z silnikiem, nie ma prawa jazdy.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 9 kwietnia 2006

O samochodach , O problemach

„(…) jeśli autor tej notki w Wikipedii przepisuje coś z tabloidów bez sprawdzania, to niech on się martwi. I Wikipedia niech się martwi.”

Anna Mucha (1980) aktorka polska

o tym, że pojawiły się informacje, iż wyjazd do USA w celach edukacyjnych zaproponował Musze Roman Polański.
Źródło: Grzegorz Sroczyński, Anna Mucha tresowana do odwagi, „Gazeta Wyborcza - Wysokie Obcasy online”, 15 kwietnia 2011 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,9434478,Anna_Mucha_tresowana_do_odwagi.html

„Parafraza ma w sztuce bogatą tradycję, nie ma się więc czego wstydzić, pod warunkiem, że jej autor odważnie się pod nią podpisze, gdyż widz musi zostać poinformowany, za co zapłacił.”

Piotr Kamiński (1949)

Źródło: Joanna Walaszek, Natura Szekspira http://www.dwutygodnik.com/artykul/3935/, Dwutygodnik.com nr 91/2012.

O naturze

„Pierwszy odcinek oglądałem u sąsiadów, nie chciałem być sam i to było traumatyczne przeżycie. Już czołówka podnosi poziom adrenaliny. Ten nędzny dowcip, że oto przerywamy program i ta zaskakująca muzyka… nawiasem mówiąc, nie wiem, dlaczego do obrabiania znanych motywów od „Siekiery motyki”, poprzez „Głęboką studzienkę” po „Dla Elizy” Beethovena zaangażowano zdolnego kompozytora Janusza Stokłosę. Powiedział mi, że dostał te motywy gotowe od reżysera, razem ze scenami. To w takim razie chyba reżyser Warchoł powinien się pod tym podpisać. Ale pal diabli muzykę. Sąsiedzi patrzyli na mnie i pytali: o co tu chodzi? Skąd się pojawił ten Pokorny? Co to za koleś? Trzeba panu wiedzieć, że w scenariuszu on był zupełnie inaczej wprowadzony, była w tym logika. Pointa o zadłużeniu domu miała pojawić się znacznie później, tu reżyser sprzedał ją zaraz na początku. Żałosny dowcip Nauczycielki, która pyta Docenta, czy ją też nadmucha, został wymyślony i wstawiony przez reżysera. A cała Polska myśli, że to ja mam takie wyrafinowane poczucie humoru. W ogóle karygodne jest samodzielne dopisywanie kwestii do scenariusza, w sytuacji, kiedy autor jest pod ręką. Skróty mógłbym zaakceptować, dopisywania nie. Więc czułem się strasznie. Po odcinku zadzwoniłem do reżysera i mieliśmy bardzo nieprzyjemną rozmowę.”

Janusz Płoński (1947)

o serialu Dylematu 5.
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37769

O muzyce , O domu , O myślach , O myśleniu

„Wytrwały czytelnik zwykle nie jest oryginalnym autorem.”

Piotr Szreniawski (1976)

„Z mojego doświadczenia wynika, że presja ciążąca na filmowcach jest zawsze taka sama, a czasem nawet większa w przypadku dzieł kameralnych. Idealnie byłoby, gdyby reżyser i operator mogli we dwóch, bez żadnej presji decydować o kształcie utworu. Jednak rzeczywistość zawsze wygląda inaczej, trzeba więc uczynić wszystko, by w natłoku różnych przeszkód i niespodziewanych okoliczności stworzyć coś sensownego. Istotnym aspektem jest tutaj szacunek – jeśli ludzie darzą nim siebie nawzajem i swoją pracę, w której wyraża się ich indywidualność – wszystko idzie sprawniej. Co ciekawe, odniosłem wrażenie, że w USA nierzadko większy szacunek wśród członków ekipy panuje na planach superprodukcji niż skromnych filmów. Lecz największą estymą, wyrażającą się w określeniu „autor”, cieszą się oczywiście filmowcy w Europie.”

Karl Walter Lindenlaub (1957)

Źródło: Błażej Hrapkowicz, Emmerich, Narnia, zdjęcia i efekty specjalne, stopklatka.pl, 30 maja 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46150

O ludziach , O wrażeniach , O rzeczywostości , O czasie

„Mam dystans do mojej pracy. I żadnych kompleksów. Wiem, ile jestem wart, ale znam też swoje ogranicznenia. Owo spokojne, zrównoważone podejście do życiowej pasji - bo o tym jest dla mnie pisanie fantastyki - wyziera, zdaje mi się, z większości felietonów. Lwią część rad i nauk opatruję licznymi zastrzeżeniami, bo - jak powiedziałem - nie do każdych czasów i nie do wszystkich autorów pasują. Ale tę jedną rzecz mogę z czystym sumieniem zalecić każdemu: dystans. Twarde stąpanie po ziemi. Umiar i zdrowy rozsądek.”

Feliks W. Kres (1966) polski pisarz

Galeria dla dorosłych (2010)
Źródło: Od Autora, Łódź, 2 kwietnia 2009, s. 10.

O nauce

„Jeśli się dobrze zastanowić, całą literaturę można by potraktować jako historię salw i uników, mapę przemyślnych kampanii, w których autorzy poszukują własnego, najbardziej skutecznego fortelu. Przeciw komu, przeciw czemu?”

Marcin Orliński (1980)

Cytaty z tekstów krytycznych, Płynne przejścia

O historii , O poszukiwaniu , O literaturze

„Autorzy dzielą się na dwie kategorie: od jednych nie można nic wydostać, od drugich nie można się opędzić.”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

Źródło: artykuł w zbiorze Awantury w rodzinie.
Źródło: Cytaty za: Anna Mieszkowska, Ja, kabareciarz, Warszawa 2006, s. 321.

O rodzinie

„Moje wątki i moje postaci traktuję jak autor dramatyczny. Teatrem są moje obrazy, aktorami moje figury, które działaniem i gestami odgrywają nieme sceny.”

William Hogarth (1697–1764)

Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 340.

O wieku , O malarstwie , Obraz

„Zanim bomba wybuchnie również w Polsce, nasza świadomość dostaje od zachodnich autorów ciężką strawę do przerobienia: odpowiedzialność za milczenie, być może za tuszowanie pedofilii, przez człowieka, który uchodzi w naszym kraju za świętego, nawet jeśli – formalnie rzecz biorąc – Kościół jeszcze go nie kanonizował. Człowieka, który jest żywym mitem – nie tylko dla wierzących; który jest najbardziej rozpoznawalnym na świecie Polakiem i spośród Polaków miał największy w całej historii wpływ na bieg zdarzeń na świecie.”

Artur Domosławski (1967) dziennikarz polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 sierpnia 2010

O historii

„Jeśli zaprawdę nie posiadam wiedzy, by cytować autorów, jak robią to inni, to i tak o wiele lepszą i bardziej wartościową rzeczą jest odczytywanie znaczeń za pomocą osobistego doświadczenia, które służy nauką własnym mistrzom. Uczeni przechodzą obok dumni, nadęci i pompatyczni, przyozdobieni w owoce pracy nie swojej, lecz innych, mnie nie pozwalając zebrać owoców nawet mej własnej.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

poglądy Leonarda da Vinci na temat braku formalnego wykształcenia uniwersyteckiego.
Źródło: M. White, Leonardo da Vinci pierwszy uczony, Wyd. Amber, Warszawa 2000, s. 27–28.

O wykształceniz , O wiedzę , O nauce , O pomocy