Cytaty na temat autor (378 cytatów, strona 2)

„Książka nosiła tytuł Maniacy w czwartym wymiarze i jej autorem był Kilgore Trout. Była to historia o ludziach, których schorzenia umysłowe nie dają się uleczyć, ponieważ ich przyczyny leżą w czwartym wymiarze i trójwymiarowi ziemscy lekarze nie potrafią ich sobie nawet wyobrazić.”

Kurt Vonnegut książka Rzeźnia numer pięć

Rzeźnia numer pięć

O książkach , O historii

„Celem literatury nie powinna być sama literatura. Są autorzy, którzy szukają poklasku, chcą być admirowani. Tworzą na zasadzie: „Zobaczcie, jak ja świetnie piszę”. Narcyzm pisarza to jest coś zupełnie mi obcego, tego nie uznaję. Moja literatura ma na celu oddawać się innym, pomagać ludziom żyć. To coś więcej niż rozrywka, zwykłe opisywanie doświadczeń czy nawet chwytanie złożoności świata i natury ludzkiej. Dla mnie literatura powinna spełniać funkcję filozoficzną. Być narzędziem rozwoju osobistego. Takie same wymagania stawiam literaturze jako czytelnik. Oczekuję, że lektura mnie wzbogaci, zmieni moje spojrzenie na świat, pozwoli mi przekroczyć pewne granice we mnie samym.”

Éric-Emmanuel Schmitt (1960) pisarz francuski

Źródło: Katarzyna Surmiak-Domańska Eric-Emmanuel Schmitt: Codziennie w pracowni uprawiam miłość http://wyborcza.pl/1,75475,9357034,Eric_Emmanuel_Schmitt__Codziennie_w_pracowni_uprawiam.html, „Gazeta Wyborcza”, 1 kwietnia 2011

O miłości , O świecie , O literaturze , O naturze

„Słynna księga okryta narastającymi przez lata legendami? – Viebeke uśmiechnęła się, mrużąc oczy w kaskadach słonecznych promieni. – Takie dzieła często istnieją tylko w wyobraźni poszukiwaczy i kolekcjonerów zwiedzionych przez błędy w tłumaczeniach, przeinaczenia w cytowaniach, czy wreszcie, banalnie, leniwi autorzy nigdy ich nie napisali, lubili jednak chwalić się zawartą w nich głębią i nieosiągalnymi dla innych wyżynami intelektu.”

Marcin Pągowski (1978)

o słynnych księgach, które nigdy nie powstały.
Zima mej duszy, Cena ułudy

„J. Matłachowski (…) Nota bene z rozmów z autorem bodaj w 1980 r. w Warszawie wyniosłem wrażenie, że wiara w spiskową teorię dziejów stanowiła zasadniczy element metodologii J. Matłachowskiego.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 39.

O wierze , O historii , O wrażeniach

„Ciekawe jest to, że bardzo pozytywnie odbierają go głównie inteligenci, którzy odnajdują jego teatralność, potrafią bawić się konwencją i absurdem. I chyba zauważają przewrotność warstwy obyczajowej. Inni z kolei pewnie z tych samych powodów nie widzą w nim sensu i odczuwają irytację. Ale znam takich, którzy po początkowym odrzuceniu, gdy zrozumieli, o co tu chodzi, oglądają już każdy odcinek. Poza tym ważne jest to, że to nasz serial, a nie zagraniczny szablon. Autor Krzysiek Jaroszyński jest mistrzem krótkiej formy. Te 25 minut odcinka jest zawsze doskonale skonstruowane.”

Paweł Wawrzecki (1950) aktor polski

o granej przez siebie postaci – dra Kidlera.
Źródło: Rafał Bryndal, Cały on, cały doktor Kidler, „Gazeta Wyborcza Telewizyjna”, 19 marca 2011 http://wyborcza.pl/1,106359,9250244,Caly_on__caly_doktor_Kidler.html

Sens

„Socjalizm jest to słowo całkiem nowe. Kto słowo to stworzył? Nie wiadomo. Najstraszliwsze są te słowa, których nikt nie urobił, a które wszyscy powtarzają. (…) Socjalizm pojawił się po raz pierwszy urzędowo w dniach lutego w programach ludowych. Nikt nie zna nazwisk ich autorów. Nieznana ręka nakreśliła w owych programach wyraz socjalizm, ku wielkiemu przerażeniu wszystkich zadowolonych Baltazarów Francji. Stare społeczeństwo i ci wszyscy, co je reprezentują, choć nie pojęli znaczenia wyrazu, wyczytali w nim wyrok śmierci na siebie. Stare społeczeństwo wzywa Chaldejczyków z kół rządowych i policji oraz magów z ulicy de Poitiers, aby odcyfrowali te wróżebne znaki; lecz ani obywatel Barrot, ani obywatel Thiers nic z tego nie rozumieją i dają władzy jedną tylko radę, żeby wymazać słowo, którego nie można odcyfrować.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Źródło: Socjalizm, 1849 http://lewicowo.pl/socjalizm-2/

O śmierci

„Dziś po prostu trudno uwierzyć, że światek Połanieckich nie jest satyrą, lecz apologią i drogowskazem. A przecież tak było. „Nie zdarzyło nam się spotkać powieści współczesnej… rozumniejszej, zdrowszej, lepszej, jak Rodzina Połanieckich” – pisał ówczesny koryfeusz krytyki, Stanisław Tarnowski. A obdarzył Sienkiewicz burżuazyjną Warszawkę tą ewangelią rozumu, zdrowia i moralności w dziesięć lat po Ogniem i mieczem. Bo wbrew temu, czego się później próbowano w Trylogii doszukać, co może nawet istotnie, niezależnie od intencji autora, znaleziono, była ona pisana dla tychże Połanieckich. Konterfekty rycerskich przodków wielce tu były potrzebne, aby robieniu w perkalikach i spekulacjom giełdowym nadać godność posłannictwa narodowego, w odróżnieniu od takich samych spekulacji i perkalików niemieckich czy żydowskich. Połanieccy istnieją wszędzie, w każdym narodzie, w każdej klasie, w każdym czasie, jako „obszar gnuśności zalany odmętem”. Rozpaczliwa nizina upadku i marazmu zaczyna się tam, gdzie połaniecczyzna przoduje narodowi jako arbiter jego kultury – pojęć i ideałów, wzór cnót obywatelskich i patriotycznej zasługi.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

o Rodzinie Połanieckich.

O rodzinie , O czasie

„Jako autor tekstów doszedłem w swoim życiu do punktu, w którym pozwalam ponieść się chwili. Nie dłubię w tekstach, nie martwię się o ich przesłanie. Najważniejsze, że sam wiem, o czym mówią. Moje słowa tworzą pewne duchowe miejsca, w które mogę zajrzeć lub uciec, kiedy tylko łapię odpowiedni nastrój.”

Chris Cornell (1964–2017) amerykański muzyk rockowy

Źródło: Audioslave: „Wizje niewolników dźwięku”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/125/?pnum=2

O nastroju

„Można było się spodziewać, że SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii Sławomira Cenckiewicza i Piotra Gontarczyka spotka się z niechęcią „Gazety Wyborczej”, która, co prawda od niedawna, stała się samozwańczą strażniczką wałęsowej legendy. Aby ją obronić, w sobotnio-niedzielnym wydaniu „GW” przeprowadzono trudną operację wypędzania szatanów wątpliwości z czytelników, poddając zarazem surowym egzorcyzmom autorów książki.”

Paweł Wieczorkiewicz (1948–2009) historyk polski

o Sławomirze Cenckiewiczu i Piotrze Gontarczyku w kontekście ich wspólnej książki pt. SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii.
Źródło: Wypędzanie szatana z historyków IPN, rp.pl, 24 czerwca 2008 http://www.rp.pl/artykul/152828.html

O prawdzie , O książkach , O gniewie

„Ja uwielbiam Dziennik 1954 Leopolda Tyrmanda. Pewien mój znajomy lekarz twierdzi, że znalazł w nim dowód na to, że Dziennik był później przez autora poprawiany. Pojawia się tam podobno nazwa leku, którego w 1954 r. jeszcze nie było.”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Źródło: Jacek Szczerba, Artysta pierwszego dubla, „Gazeta Wyborcza”, 18 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/apdu.htm

„Poznaj tych, co się nie bali, tych, co się poświęcali,
za Honor i Ojczyznę życie oddawali.
Tych, co przetrwali i niezmienni pozostali,
tych, co przeżyli i tych, co skonali.
Prawda, pamięć i sprawiedliwość,
bez siebie nawzajem te wartości muszą zginąć.
Dla autora tychże stwierdzeń ważna była polska sprawa.
On także powiedział: „Tylko prawda jest ciekawa.””

Tadek (1982) polski raper

Tadek – Niewygodna prawda
Źródło: Niewygodna prawda

O życiu , O prawdzie , O sprawiedliwości , O ojczyźnie

„Inscenizacja w moim rozumieniu jest jak ubranie dla człowieka, którego trzeba po prostu odpowiednio ubrać. Nie uprawiam teatru autorskiego, czyli nie uważam sztuki za pretekst dla reżysera do zrobienia przedstawienia luźno opartego na tekście. Nie tyle jednak staram się być wierny autorowi, ile konstrukcji jego sztuki. Nie chcę pisać innego utworu. Swoją reżyserską pracę opieram na konstrukcji dzieła, ale utwór odczytuję po swojemu. Nie ma dwóch ludzi tak samo odczytujących utwór, jeśli naprawdę starają się go zrozumieć. To, co często nazywa się „teatrem wiernym autorowi”, najczęściej jest akademizmem, powtarzaniem utartego sposobu wystawiania sztuki. Tego staram się unikać. Innymi słowy, zależy mi na tym, aby inscenizacja była formą pokazania utworu na scenie. Nigdy formą samą dla siebie. Celem jest zawsze utwór. Przesłanie w nim zawarte.”

Erwin Axer (1917–2012) polski reżyser

Źródło: „Życie”, 15 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/znoww.htm

O życiu , O ludziach

„Milczenie autorów, którzy zlekceważyli nie tylko takie rzekome cuda, jak rozdarcie zasłony czy zaćmienie Słońca, lecz nawet samą postać Jezusa, uprzytamnia nam pewne psychologiczne zjawisko: rozdźwięk między rzeczywistością historii a rojeniami żyjących w odosobnieniu pierwszych gmin chrześcijańskich, pozostających w kręgu swoich wierzeń, między obojętnym otoczeniem grecko-rzymskiego społeczeństwa a garstką wtajemniczonych sióstr i braci w Chrystusie, upojonych pięknem swoich nieziemskich zachwyceń i tęsknot.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Źródło: ks. Piotr Pierzchała, s. Otylia Olga Pierożek, Jarosław Jarszak, Być świadkiem Zmartwychwstałego w Kościele. Podręcznik do nauczania religii w klasach I liceum i technikum, Wydawnictwo Katechetyczne, Warszawa 2012, ISBN 9788393531547, s. 145.

O religii , Cytaty o pięknie , O historii , O rzeczywostości

„Jedni piszą daleko piękniej, niż żyć umieją, inni znów żyją daleko piękniej, niżby to najsławniejszy autor opisać potrafił.”

Narcyza Żmichowska (1819–1876) polska poetka

Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 356.

„Wideo pojawiło się w momencie, gdy Generał Jaruzelski ogłosił, że nie ma w języku polskim żadnego słowa na 'V'. Wymiana 'V' na 'W' została przeprowadzona z żelazną konsekwencją jako część walki z opozycją. Polacy mieli zapomnieć o Victory. Przypadkową ofiarą walki narodowowyzwoleńczej jest video. Nikt tego już nie pamięta. Jako pionier i autor pierwszego video w Polsce walczę z groteskowym spolszczeniem, które jest echem Stanu Wojennego.”

Wojciech Bruszewski (1947–2009) polski reżyser, operator filmowy, artysta współczesny i multimedialny

artysta nalegał, aby jego prace były nazywane pracami video (przez „v”).

O walce

„Książki modernistów pełne nowości witają powszechnym oklaskiem i okrzykiem podziwu; im bardziej zuchwały jest autor w napaściach na rzeczy stare, im bardziej podrywa Tradycję i urząd nauczycielski, tym pochopniej okrzykują go uczonym; gdy wreszcie – i to już powinno przejąć zgrozą każdego katolika – który z nich zostanie potępiony przez Kościół, inny natychmiast otaczają go tłumnie, nie tylko składają mu hołdy publiczne, ale czczą go niemal jako męczennika prawdy. Tym hasłem pochwał i obelg podniecona i ogłuszona młodzież, pragnąc nie za ignorantów, lecz za uczonych uchodzić, z drugiej strony – pod silnym parciem ciekawości i pychy – ulega modernizmowi i wstępuje w jego szeregi.”

Pius X (1835–1914) patriarcha Wenecji, papież, święty Kościoła katolickiego

Encyklika Pascendi dominici gregis o zasadach modernistów

O książkach , O młodzieży

„Profesor Porębski był wszechstronnym człowiekiem, który łączył w sobie rozmaite osobowości i zawody. Miał ogromną wiedzę w zakresie nie tylko historii sztuki, i wykorzystywał ją jako muzealnik, kurator, wychowawca innych historyków sztuki, nauczyciel, profesor, autor galerii, czy wreszcie jako krytyk piszący o sztuce współczesnej. Ale miał też duszę artysty – nie tylko komentował twórczość innych, sam także był twórcą.(…) Poza tym był mistrzem polszczyzny, miał w swoim dorobku liczne literackie próby i dzieła. Myślę, że było mu miło, gdy mówiono o nim „pisarz.””

Krystyna Czerni (1957) polski krytyk sztuki

o Mieczysławie Porębskim.
Źródło: Katarzyna Kowalska, Sztuka służy temu, by mówić o rzeczach ważnych, o.pl, 8 stycznia 2013 http://magazyn.o.pl/2013/krystyna-czerni-katarzyna-kowalska-sztuka-sluzy-temu-by-mowic-o-rzeczach-waznych/

O sztuce , O duszy , O historii , O myślach

„Chciałem nakręcić film o kobietach i długo zastanawiałem się, jak to zrobić. Kiedy wynalazłem ten dramat, okazało się, że jest on bardzo dobrym materiałem. Jednak nie zachowałem go takim, jakim jest. Autor nie żyje, więc mogłem pozmieniać tekst. Zostawiłem intrygę kryminalną, ale wzbogaciłem relacje między postaciami.”

François Ozon (1967) pisarz i reżyser francuski

o filmie 8 kobiet.
Źródło: Chciałem nakręcić film o kobietach – mówi Francois Ozon dla Stopklatki, stopklatka.pl, 17 października 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=11294

O kobietach , O zachowaniu , O relacjach

„Ossendowski dla czytelnika łotewskiego będzie odkryciem jako oryginalna postać, pisarz-awanturnik, śmiały człowiek, badacz geografii i etnografii egzotycznych krajów, umiejący swych powieściom nadać charakter przygodowy. Być może w krajach, które opisuje autor, zaszły duże przemiany, ale z drugiej strony Łotysze nieczęsto jako turyści jeżdżą do Mongolii i na czarny kontynent. No i oczywiście antykomunistyczne przekonania autora są bardzo bliskie i zrozumiałe dla narodu, który doznał wielkiego cierpienia od bolszewików.”

Ryszard Łabanowski (1940)

o pisarzu Ferdynandzie Ossendowskim.
Źródło: Tomasz Otocki, Łabanowski: Ossendowskiego przybliżyć Łotwie, pl.delfi.lt, 14 lipca 2013 http://pl.delfi.lt/kultura/kultura/labanowski-ossendowskiego-przyblizyc-lotwie.d?id=61852221

O charakterze , O cierpieniu

„Autorzy w rodzaju p. Finkelsteina i p. Sacha ujawniają historyczną i potencjalną deprawację ze strony Żydów w podobnych okolicznościach.”

Edward Moskal (1924–2005) działacz Polonii amerykańskiej

Źródło: oświadczenie prezesa KPA i ZNP Edwarda Moskala, naszawitryna.pl, 28 lutego 2001 http://www.naszawitryna.pl/jedwabne_185.html

„Byłem autorem tego zapisu, a dziś postkomunistyczna większość, która obiecywała chleb i igrzyska, nie mogąc wywiązać się z obietnic dotyczących chleba, chce wyborcom dać igrzyska.”

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

o wykreśleniu przez SLD zapisu o promowaniu chrześcijańskich wartości przez media publiczne.
Źródło: ZChN gotowe do wyborów, rp.pl, 9 kwietnia 1994 http://new-arch.rp.pl/artykul/35893.html

„Autor bitny nie znaczy zaraz wybitny.”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

„small marketing – szereg działań marketingowych, które można określić jako przyziemne, niemające nic wspólnego z teorią i praktyką wysokobudżetowych kampanii i strategii, opisywanych przez autorów licznych poradników ekonomicznych, ale nierealnych do zastosowania przez małych i średnich przedsiębiorców o ograniczonych środkach finansowych.”

Maciej Dutko (1979)

Neologizmy wprowadzone przez Macieja Dutkę

„Mętność i jałowość jego koncepcji oraz nielojalność i nieszczerość jego metod politycznych, połączona z niesłychaną wręcz megalomanią, jak zraziła Polskę do Piłsudskiego, tak samo też niestety przez niego głównie zagranicę zraziła do Polski. Ein Konfusionskopf – mówił o nim Beseler. Un génie de l’intrigue – powiadają o nim w Paryżu. Nobody knows Poland policy – powiadają ze wzruszeniem ramion Anglicy, a szydercze to zdanie dotyczy właśnie polityki Piłsudskiego. [Jego nieodpowiedzialne poczynania] (…, pominięcie autorów książki) poderwały za granicą kredyt osobisty Piłsudskiego, a wraz z nim, niestety, i kedyt Polski. Cały kapitał sympatii i szacunku, jaki zdobył dla nas w świecie całym Kościuszko, nieszczęśliwy wódz Polski upadającej, został przez Piłsudskiego, „szczęśliwego” wodza Polski odrodzonej, zmarnowany i stracony, o ile chodzi o jego politykę osobistą, niemal do ostatniego szeląga.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 48.

O książkach

„Kiedy władza pozwoliła grać Witkacego i Gombrowicza, przewaliła się cała epoka w teatrze. To było jak lot w kosmos. Dramat absurdu wyodrębnia się z przyjętych kanonów, autor przyjmuje własną formę i styl, niezwiązane z konkretnym czasem. Witkacy tworzył rzeczywistość słowem i równocześnie jako malarz budował obrazy, które uruchamiały się w jego wyobraźni. Pracowałam z ludźmi tkniętymi palcem bożym. To jest potężna inspiracja w pracy i w czasie grania. Dzięki niej pojawiają się obrazy, których nie wyprodukuje najwrażliwszy mózg artysty.”

Barbara Krafftówna (1928)

Źródło: „Dziennik”, 17 listopada 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sbsp..htm

O rzeczywostości , O czasie , Obraz

„Dla mnie każda scena jest ważna. Tworzę postać z punktu widzenia całości, więc nie pozwalam sobie na „odpuszczanie” poszczególnych scen. Cieszę się, kiedy mam możliwość obejrzenia całego filmu, kiedy przygotowuję się do nagrania. To bardzo pomaga i przyśpiesza pracę, choć nie zawsze jest możliwe ze względu na ochronę praw autora.”

Izabella Bukowska (1973)

o pracy w dubbingu.
Źródło: Michał Culek, Izabella Bukowska-Chądzyńska (Kot w butach), dubbing.pl, grudzień 2011 http://dubbing.pl/wywiady/bukowska-chadzynska-izabella-kot-w-butach/

O butach , O kotach

„(…) autorzy uwielbiają mówić o swoich tekstach. Nie cierpią tylko pytania „o czym to jest.””

Jakub Roszkowski (1984)

Źródło: Mirosław Baran, Dramaturg – postać drugiego planu, „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto” nr 98, 28 kwietnia 2011 http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,104807,9516743,Dramaturg___postac_drugiego_planu.html

O cierpieniu , Pytanie

„Robiąc ten film, starałem się myśleć, tak jak myślał autor scenariusza Jarosław Sokół, kategoriami tych ludzi ze wsi. Ich uczuciami, biorąc przez cały czas pod uwagę ich trudne położenie. Miasto pojawia się w tym filmie jako przeciwwaga dla wsi i to właśnie ono jest przedstawione w krzywym zwierciadle. Szczególnie klasa nowobogackich, młodych biznesmenów. To raczej oni mogą się poczuć obrażeni, ale na szczęście ci ludzie mają odpowiedni dystans do tego, co robią i w ogóle do świata.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

o filmie Pieniądze to nie wszystko.
Źródło: Rozmowa z Juliuszem Machulskim http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1671

O pieniądzach , O szczęściu , O ludziach , O emocjach

„Boję się. Jutro stanę przed Bogiem Sędzią, będzie On kartkował wszystkie tomy mojej Etyki. Wodząc palcem po stronicach zacznie mi wykazywać: Tego się dopuściłeś, to popełniłeś. Ale gdy Bóg skończy, wtedy Mu powiem: To prawda, Panie, wszystko uczyniłem, lecz jestem autorem innej jeszcze książki: Tajemnica Miłosierdzia Bożego.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Tę miarę do mnie zastosuj.
dzień przed śmiercią.
Źródło: s. Imelda Błeszyńska, O. Jacek Woroniecki. Dominikanin – wychowawca – patriota. 1978–1949, Fundacja Servire Veritati Instytut Edukacji Narodowej, Lublin 2006, s. 223.

O śmierci , O Bogu , O prawdzie , O tajemnicy

„Tematem obrazu jest zawsze autor, artysta.”

John Currin (1962)

Źródło: Jasper Joffe, John Currin [w:] 501 wielkich artystów pod red. Stephena Farthinga, wyd. MWK, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61065-32-6, str. 602, tłum. Dominika Zielińska, Ryszard Jacoby

Obraz

„Uważam, że jestem trochę za młody. Osobiście oddałbym głos na Malraux. Jestem wdzięczny Akademii za wyróżnienie autora francuskiego piszącego o Algierze. Nie napisałem nigdy nic, co nie byłoby w mniejszym lub większym stopniu związane z krajem, w którym się urodziłem. Ziemi tej i jej nieszczęściu oddaję wszystkie moje myśli.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

oświadczenie po otrzymaniu Nagrody Nobla.
Źródło: „Franc-Tureur”, cyt. za: Oświadczenie Alberta Camusa, „Życie Literackie” nr 45, 10 listopada 1957, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14888.

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Ja pracowałem w brytyjskim przemyśle filmowym, gdzie istnieje większa współpraca pomiędzy reżyserem a szwenkierem, a nie autorem zdjęć. Reżyser i szwenkier wspólnie pracują nad kompozycją, ramą obrazu. Taka praca całkowicie mi nie odpowiada. Raz pracowałem w tym systemie, ale czuję się w nim niewygodnie. Uważam, że amerykański system jest lepszy, kiedy to szwenkier współpracuje z operatorem. Poza tym większej różnicy nie ma, może z wyjątkiem pączków, których na planie amerykańskiego filmu jest więcej.”

Andrzej Sekuła (1954) polski operator filmowy, reżyser

Źródło: Krzysztof Spór, Rozmowa z Andrzejem Sekułą autorem zdjęć do filmów „Pulp Fiction” i „American Psycho”, 15 grudnia 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1584

O współpracy , Obraz

„Ta sztuka [Monologi waginy] nie powstała po to, aby szokować. Autorka po prostu odważnie, wprost, bezpruderyjnie mówi o problemach kobiet i kobiecym ciele.”

Aldona Figura (1979)

Źródło: „Głos Wybrzeża”, 20 czerwca 2002

O kobietach , O sztuce

„W teatrze jestem tradycjonalistą, interesuje mnie autor. Staram się wcielać na scenie jego myśl. Próbuję odczytać Wyspiańskiego przez jego teatr.”

Ryszard Peryt (1947–2019) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 23 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wcpe.htm

O myślach , O myśleniu

„Zanussi daje olbrzymią swobodę twórczą na planie. Mogę powiedzieć, że jeśli chodzi o kształt plastyczny jego filmów, jestem ich autorem. W jego filmach bardziej chodzi o spór idei niż o psychologię czy anegdotę. Taka decyzja jest równoznaczna z wyborem specyficznego widza. Zanussi przyznaje, że interesuje go „jego” widz, wierzy, że taki widz istnieje. [Istotnie] jest rodzaj widowni, którą dopiero takie filmy są w stanie poruszyć. Gdyby ktoś zapytał, jaki wpływ na moją pracę ma pozorny chłód Zanussiego – odpowiem: żaden. Ja po prostu też wierzę w to kino. Zanussi widzi świat bardzo precyzyjnie, tak jak on jest zbudowany. Wszystkie jego filmy działy się w rzeczywistości bardzo konkretnej, równocześnie w każdym z tych filmów istniały elementy wkraczające w inny wymiar. Moim zadaniem był wybór takiego sposobu obrazowania, aby ten wymiar dodatkowy podkreślić.”

Sławomir Idziak (1945) polski operator filmowy

Z doświadczeń operatora
Źródło: „Kino” 6/1986

O świecie , O rzeczywostości , O decyzjach

„Jestem urodzonym kompozytorem, pisanie muzyki sprawia mi przyjemność. W teatrze działam na zasadzie nieznanej autorom dramatów, gdyż znajduję koncepcje muzyczne i nimi staram się wzbogacić – co tu ukrywać – skostniały teatr.”

Bogusław Schaeffer (1929–2019) polski kompozytor, muzykolog

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kielce, 5 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/potencjalm.htm

O przyjemności

„J. M. Ciechanowski, „Powstanie Warszawskie”, Londyn 1971 (i późniejsze wydania, w tym krajowe za zezwoleniem cenzury), który swoje stanowisko tylko nieco inaczej wystylizował w nowej publikacji „Na trupach tragedii. Powstanie Warszawskie 1944. Wybór dokumentów z komentarzem”. Warszawa 1992. Dzisiejsze poglądy autora najpełniej oddaje zdanie na s. 51 o „trzeciorzędnych przywódcach”, którzy w 1944 r. kierowali sprawami polskimi. Nie zaprzeczając solidności wielu ustaleń źródłowych J. M. Ciechanowskiego, należy podkreślić, iż autor przedstawił genezę Powstania ze specyficznego punktu widzenia Anglosasów, kierując cały ogień krytyki na stronę polską, a ignorując nieraz przyczyny, dla których zapadały takie a nie inne decyzje po stronie polskiej. W ten sposób uzasadniał najgorsze (antypolskie), rodem jeszcze z XVIII i XIX w., stereotypy anglosaskie o Polsce jako kraju niepoprawnych i niepoważnych romantyków, którzy zawsze są sami sobie winni. Te stereotypy odegrały dużą rolę w mentalności otoczenia Roosevelta i Churchilla, a także w biegu spraw polskich. (…) Dodajmy, że J. M. Ciechanowski wielokrotnie zarzucał polskim politykom brak realizmu. Na czym miał polegać ten realizm – poza ewentualnie upokarzającą kapitulacją wobec Stalina – autor ten, piszący w wiele lat po Układzie Jałtańskim, nie wyjaśnił.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 31.

O historii , O decyzjach

„To, że pojawi się ktoś taki jak Google, od początku było do przewidzenia. Gdy budujesz sieć złożoną z asymetrycznych linków, pojawi się ktoś, kto zarabia na wyszukiwaniu linków. Tim Wu [znany ekspert od mediów i internetu, autor głośnej książki The Master Switch] wiedział, że tak będzie, wiedział to Richard Stallman [jeden z twórców wolnego oprogramowania i haker], wiedziałem to ja. Owszem, nie przewidzieliśmy, że będzie można zarabiać 30 mld dol. rocznie na reklamach. Nie wiedzieliśmy, że tak szybko zarobią tyle pieniędzy i tak szybko zaczną przekupywać naszych towarzyszy…”

Eben Moglen (1959)

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Wyzwoli nas zmywarka, „Gazeta Wyborcza”, 30 listopada-1 grudnia 2013.

O książkach

„Nie lubię jednak, kiedy nazywa się mnie „polskim Mastertonem”, tak samo jak uważam za niesłuszne porównywanie innych polskich autorów do Stephena Kinga czy innych twórców. Dla mnie to tani chwyt marketingowy, i nie jestem też pewien, czy dla polskich autorów korzystny. Trzeba promować polski horror, tworzyć nowe konwencje, nową markę, która powinna być oparta i kojarzona z polskimi nazwiskami.”

Robert Cichowlas (1982)

Źródło: Rozmowy: Robert Cichowlas, coolturka.com.pl, 17 grudnia 2011 http://www.coolturka.com.pl/2011/12/17/o-fenomenie-grahama-mastertona-twarza-w-twarz-z-robertem-cichowlasem/

„Autor jest przeważnie słusznie krytykowany za to, co napisał najgorszego. Nigdy nie jest chwalony za to, co napisał najlepszego.”

Edmond Rostand (1868–1918)

„Byłam raz świadkiem dyskusji, kiedy ktoś ze świata nieartystycznego powiedział: „Nie rozumiem, po co są dyrygenci”. Starałam się wytłumaczyć, że to ktoś, kogo obowiązuje zapis muzyki, potrzeba jej odtworzenia i dania głosu instrumentom, żeby się zgrały, żeby w wyniku tych działań powstał jakiś wspólny świat, który ma siłę przyciągania. I ktoś, kto stara się przede wszystkim o zachowanie lojalności wobec twórcy tej muzyki. Redaktor to taki niewidzialny dyrygent. Albo metronom, który reguluje rytm, sposób zachowania, myślenia, ale sam nie odgrywa w tym roli. Niezauważalnie pomaga autorowi w ustawieniu głosu.”

Barbara Toruńczyk (1946) polska publicystka, eseistka, historyk literatury, wydawca, redaktor naczelny "Zeszytów Literackich"

Źródło: Tomasz Cyz, Redaktor jest dość samotny http://www.dwutygodnik.com/artykul/4181/, Dwutygodnik. com nr 98/2012.

O świecie , O zachowaniu , O myślach , O sile

„Aktor to ekstrawertyk, który potrafi tę cechę swego charakteru ująć w formę artystyczną. Aktorem nie może być ktoś, kto zamyka w sobie troski i bóle, kto nie ma ochoty dzielić się nimi z ludźmi. Ten zawód to czytanie roli poprzez siebie. Staram się być wierny autorowi, ale budując postać, korzystam przede wszystkim z własnych doświadczeń. Aktorstwo to dla mnie rodzaj kalectwa, ponieważ poza graniem niczego innego nie umiem robić.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Gazeta Wyborcza”, 9 sierpnia 2002

O charakterze , O czytaniu

„Mimo krytycznych opinii historyków, książka Grossa spotkała się z owacyjnym przyjęciem mediów. Ze zbrodni w Jedwabnem uczyniono temat dnia, otaczając całe wydarzenie mistyczną historiozofią. Z autora „Sąsiadów” zrobiono proroka, który, dzięki swemu nowatorskiemu spojrzeniu i wybitnym kwalifikacjom, dokonał prawdziwie epokowego odkrycia. Próby naukowej weryfikacji tez postawionych w jego książce traktowano jak coś wręcz nieprzyzwoitego, niemal świętokradztwo.”

Piotr Gontarczyk (1970) polski historyk

Źródło: Historia czy propaganda, „Życie”, 9 lipca 2001

O życiu , O książkach , O historii

„Wszystkie te rozważania mogą być znakomite. Jeżeli ich autor miałby dla ich poparcia 200 tysięcy żołnierzy, należałoby się nad tym zastanowić.”

Fryderyk II Wielki (1712–1786)

odpowiedź na polskie pisma, broniące praw Rzeczypospolitej do 1300 wiosek i 52 miast dodatkowo zagarniętych jeszcze przez Prusy po I rozbiorze.

„Interesuję się współczesnym dramatem niezależnie, kto go napisał. Odczuwam jednak pewne pokrewieństwo myślenia z autorami węgierskimi. W tej dramaturgii dostrzegam czułość do człowieka, ciepły stosunek do bohaterów i niezwykłe poczucie humoru, które pozwala mówić o bardzo poważnych sprawach.”

Iwona Kempa (1967)

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 27 czerwca 2005

O myślach , O myśleniu

„Autor: staje się stary dopiero wtedy, kiedy już nie przemawia do młodych.”

Éric-Emmanuel Schmitt Tektonika uczuć

Postać: Elina
Tektonika uczuć

„W trakcie mojej pracy w Parlamencie Europejskim zgłosiłam około 1000 poprawek do raportów omawianych w komisjach (…) Jestem autorką lub współautorką 6 oświadczeń pisemnych, a na sesjach plenarnych miałam ponad 150 wystąpień. Zorganizowałam łącznie 13 konferencji poświęconych tematyce europejskiej (…) Moje biuro zebrało 100 tys. podpisów przeciwko rezolucji oczerniającej Radio Maryja i jego słuchaczy, które zostały przekazane do Strasburga na ręce przewodniczącego PE. W kolejnej akcji z biurem posła Witolda Tomczaka zebraliśmy ponad 500 tys. podpisów pod wnioskiem o ogólnokrajowe referendum w sprawie eurokonstytucji. W 2007 roku z grupą IND/DEM zorganizowałam w Warszawie Marsz dla Życia. Wydałam 5 biuletynów poświęconych mojej działalności w PE oraz omawiających aktualne, ważne dla Polski sprawy. Opublikowałam dwie książki: poruszającą problematykę kobiet i analizę traktatu reformującego. Moje łódzkie biuro pomogło ponad 7 tys. osób. Jestem autorką ponad 2,5 tys. pisemnych interwencji dotyczących kwestii polskich skierowanych do instytucji państwowych i międzynarodowych. Umożliwiłam praktyki studentom, którzy poznawali pracę w PE.”

Urszula Krupa (1949) polska lekarka, działaczka społeczno-polityczna i dziennikarka

o swojej pracy w Parlamencie Europejskim.
Źródło: Pytamy posłów do Parlamentu Europejskiego, co zrobili podczas swojej kadencji, naszdziennik.pl, 30 marca 2009 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20090330&typ=po&id=po42.txt

O kobietach , O książkach

„Polacy muszą wyrzec się swojej polskości. Taki apel wygłosił niedawno pewien polityk znany głównie ze skandali. Przez jednych wypowiedź ta została zignorowana, przez innych wyśmiana, a jeszcze przez innych uznana za bezczelną prowokację lub pozbawioną sensu. Nie lekceważyłbym jej jednak. Nie było to hasło rzucone bezmyślnie, ot tak sobie, byle by tylko zwrócić uwagę na jego autora. Komunikat z całą premedytacją został nadany do swoich, ale także stał się balonem sondażowym.”

Stanisław Srokowski (1936) polski pisarz i dramaturg

Źródło: Czy Polacy muszą wyrzec się polskości?, naszdziennik.pl, 31 marca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120331&typ=my&id=my11.txt

Sens

„Muzyka pochodzi od samego Boga. On jest jej autorem. Myślę, że jako artysta stworzył ją, aby się z nami komunikować, aby do nas docierać, nie wrażeniowo i powierzchownie, ale do naszego ducha. Wiem, że muzyka jest darem dla nas jako jedna z form modlitwy. Dla mnie jest możliwością ciągłych prób opisywania, wyrażania piękna Boga, tego, które już odkryłem, doświadczyłem. Granie i wyśpiewywanie między innymi o tym, jaki On jest, co dla mnie zrobił, to wielki zaszczyt i radość. Muzyka stała się dla mnie także okazją do spotkania z drugim człowiekiem i opowiedzenia własnej historii. To przedziwne, ale dzięki niej czasami mamy możliwość usłyszenia i odkrycia tajemnic, których nie da się opisać samymi słowami.”

Mateusz Otremba (1977)

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Ze śpiewem na ustach, „Magazyn Familia”, 18 kwietnia 2011 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Ze_spiewem_na_ustach,4159,91.html

O Bogu , O tajemnicy , O muzyce , O historii

„Dziwaczny przewrót w Libii wyniósł do władzy młodego oficera-półanalfabetę Muammara Kadafiego. Jego saudyjscy wrogowie zawsze twierdzili, że za zamachem stał brytyjski wywiad, jak to było w przypadku Idiego Amina w Ugandzie. Deklarowane przez Kadafiego nacjonalizm, radykalizm i modernizacja kraju były tylko na pokaz, jak jego opowiadania science-fiction pisane przez autorów-widma.”

Tariq Ali (1943)

Źródło: Kto następny?, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 28 lutego 2011.

„Zdarzyło mu się napisać Złotą galerę – zwij go autorem Złotej Galery. Popełnił to w wieku lat 15 – potem już mogło być tylko gorzej. Pisze zawsze nie to, co powinien, i gorzej, niż byłoby go stać. Sądząc po jego tekstach krytycznych, cierpi na daleko posuniętą schizofrenię. Teoretycznie można go czasami zobaczyć na spotkaniach fandomu – ale nie licz, że uda ci się to dwa razy w dekadzie. Nie marnuj czasu na czytanie jego tekstów: został porażony białym światłem filozofii i pisze w sposób kompletnie niezrozumiały i o rzeczach całkowicie wydumanych. W szczególności nie poświęcaj uwagi jego wypowiedziom o samym sobie: to patologiczny pesymista i malkontent.”

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

o samym sobie.

O cierpieniu , O czasie , O czytaniu , O wieku

„Jeśli chodzi o serial, wszystko raczej jest już pokazane. Scenarzyści osnuwają postaci pewną tajemnicą, ale ona się w końcu ujawnia. Inaczej jest w teatrze, gdzie tekst dramatu ukazuje tylko niektóre wycinki z życia postaci. Żeby znać motywy jej postępowania, wspólnie z reżyserem opowiadamy o niej więcej, niż napisał autor. W serialu, w którym jestem teraz, zastanawiam się bardziej nad atmosferą panującą wokół mojej postaci. Nie zadaję sobie pytań intelektualnych, posługuję się intuicją.”

Maja Hirsch (1977) aktorka polska

Źródło: Nie jestem przezroczysta – wywiad z Mają Hirsch http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1896/Nie-jestem-przezroczysta-wywiad-z-Maja-Hirsch.html

O tajemnicy , Pytanie

„Jeśli już się do jakiegoś autora zabieram, to nie po to, żeby go skreślać.”

Grażyna Kania (1971)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 28 maja 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niam.htm

„Chcemy, byś wierzył, że gorące chęci nasze (…), pominięcie autorów] nie są tylko zwykłymi uroczystościowymi komplementami, lecz że niesiemy ci prócz wdzięcznych serc i pewne, w zwycięstwach zaprawione szable.”

Gustaw Orlicz-Dreszer (1889–1936) generał polski

mowa okolicznościowa wygłoszona dla Józefa Piłsudskiego w ostatnich miesiącach 1925.
Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 8320319676, s. 238.

Serce

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 27 listopada.
(…)
Dziennik Poznański w dwóch felietonach podaje ocenie kamei i gemm ze zbioru p. Schmidta-Ciążyńskiego. Autor zatrzymuje się szczegółowo nad temi kamyczkami mającymi podwójną wartość: artystycznych zabytków i kosztownych już przez sam materyał klejnotów. W konkluzyi autor wyraża zdziwienie, że sprawa zakupna na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie ulega zwłokom – i zdaje się przemawiać za przyłączeniem go do Rapperswylskiego muzeum. Caveant consules…”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 271, 28 listopada 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Państwa zachodnie szczycą się tym, że są twórcami pojęcia „praw człowieka”, a także autorami Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Niestety często bywa tak, że Ci, którzy najgłośniej mówią o prawach człowieka, jednocześnie w największym stopniu depczą te prawa i to zarówno u siebie, jak i w innych państwach, między innymi w naszym regionie.”

Samad Ali Lakizadeh (1967)

Źródło: Łatwiej być w opozycji niż u władzy – mówi w rozmowie z portalem „Solidarni z Iranem” ambasador Islamskiej Republiki Iranu Samad Ali Lakizadeh, solidarniziranem.pl, 18 maja 2012 http://solidarniziranem.pl/pl/publicystyka/item/45-%C5%82atwiej-by%C4%87-w-opozycji-ni%C5%BC-u-w%C5%82adzy-%E2%80%93-m%C3%B3wi-w-rozmowie-z-portalem-%E2%80%9Esolidarni-z-iranem%E2%80%9D-ambasador-islamskiej-republiki-iranu-samad-ali-lakizadeh

„Reportaż musi wypalić autora, wyciągnąć z niego całą energię. Wtedy jest szansa na to, że tekst będzie coś wart.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Z wywiadów
Źródło: Zdziwienie i podziw, „Tygodnik Powszechny”, 11/2005

O szansie

„Amerykańska telewizja nigdy nie była lepsza, a ta europejska wcale nie pozostaje daleko w tyle. W Europie przebywam już od dwóch lat i, rozmawiając z brytyjskimi scenarzystami, dostrzegam u nich mnóstwo pasji i kapitalnych pomysłów. Ci autorzy chcą opowiadać o kulturach swoich krajów i mają ambicje, by jak najbardziej pogłębić psychologicznie swoich bohaterów. Wierzę, że powstaną z tych koncepcji świetne seriale.”

Frank Spotnitz (1960)

Źródło: Michał Hernes, Jak trafiłem „Z archiwum X” do Ridleya Scotta, stopklatka.pl, 26 lutego 2013 http://stopklatka.pl/wywiady-pelna-tresc/-/asset_publisher/PFY27nB67QFU/content/43669133,jak-trafilem-z-archiwum-x-do-ridleya-scotta?_101_INSTANCE_PFY27nB67QFU_redirect=http%3A%2F%2Fstopklatka.pl%2Fwywiady-pelna-tresc%2F-%2Fasset_publisher%2FPFY27nB67QFU%2Fcontent%2F43669133%2Cjak-trafilem-z-archiwum-x-do-ridleya-scotta&_101_INSTANCE_PFY27nB67QFU_cur=0&page=2

„Prawie zrezygnowałem też z pisania, a kiedyś byłem w „Polityce” jednym z częściej piszących autorów. Doszedłem jednak do wniosku, że jestem przede wszystkim redaktorem naczelnym. Jeżeli redaktor, zwłaszcza naczelny, jest aktywnie piszący, nie jest to dobre dla dziennikarzy. Szef nie powinien z nimi konkurować. Na tym polega wartość redagowania. Człowiek staje się redaktorem dopiero wtedy, kiedy zaczyna odczuwać satysfakcję z cudzych tekstów.”

Jerzy Baczyński (1950) polski dziennikarz

Źródło: Grzegorz Kopacz, Pazerny na opinie, polityka.pl, 21 października 2010 http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1509818,2,rozmowa-z-jerzym-baczynskim-redaktorem-naczelnym-polityki.read

„Książka: miejsce spotkań z autorem.”

Antoni Regulski

O książkach

„Mistrz i Małgorzata stał się dla mnie najważniejszą i ogromnie bliską lekturą, odkąd, jeszcze w czasie studiów, miałem okazję przeczytać drukowany w odcinkach w radzieckim czasopiśmie „Moskwa” oryginał utworu. Książka jest nie tylko uczciwa, ale i magiczna. Przeszedłem moskiewskim szlakiem przygód bohaterów powieści i śladami jej autora. Miałem okazję rozmawiać z Lubow Biełozierską-Bułhakową, drugą żoną pisarza. Byłem na grobie Bułhakowa, na cmentarzu Nowodiewiczym, gdzie został pochowany niedaleko Czechowa i Stanisławskiego. Na zamalowanych graffiti ścianach klatki schodowej przy ulicy Sadowej można dziś przeczytać inskrypcję: „Woland, wróć!””

Andrzej Maria Marczewski (1947) polski reżyser, dramaturg i scenarzysta

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/andrzej-maria-marczewski

O książkach , O czasie

„Pisarzem zostaje się tylko dlatego, że znacznej grupie ludzi czytającej egocentryczne wynurzenia udaje się egocentrycznie je odczytać. Mówi się wtedy nawet, że autor poruszył temat uniwersalny i ujął go w sposób uniwersalny.”

Monika Rakusa (1966)

Żona Adama
Źródło: s. 262

O ludziach

„Firmy, które chcą ograniczyć naszą wolność i wzywają rządy, aby zakazywały wolnego obiegu informacji, twierdzą, że troszczą się o interesy autorów. Ale istniejący system ochrony praw autorskich bardzo mało uwagi poświęca ochronie praw rzeszy szeregowych autorów. Na tym systemie kokosy zbijają tylko gwiazdy.”

Richard Stallman (1953) hacker, twórca ruchu wolnego oprogramowania

Źródło: rozmowa Wiery Szengeliji, Kopiuj i dziel się, „Wokrug Swieta”, tłum. „Forum”, 18 czerwca 2012.

O wolności

„Jakich byśmy bowiem przedstawicieli nie wybrali, zawsze będą oni głupsi niż Naród en masse, podobnie jak stu wybitnych naukowców zawsze będzie miało wiedzę mniejszą niż Wikipedia jako dzieło zbiorowe dziesiątek tysięcy autorów.”

Marek Minakowski (1972) polski historyk

Źródło: Koniec demokracji przedstawicielskiej. Przejmujemy państwo., minakowski.tek24.pl, 1 lutego 2012 http://minakowski.pl/koniec-demokracji-przedstawicielskiej-przejmujemy-panstwo

O demokracji

„Moim obowiązkiem jest odczytanie intencji autora. Ale przygotowując swoje wieczory wybieram teksty, które we mnie coś poruszają. Wtedy mam pewność, że zostaną odczytane jako moje.”

Krzysztof Kolberger (1950–2011) aktor polski

Źródło: Jest taka cierpienia granica…, „Gazeta Wyborcza online”, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108830.html?josso_assertion_id=873A989E096D3661

O cierpieniu

„Nie zwracam na nie uwagi. Czasami zdarza się, że coś czytam, żeby dowiedzieć się, do jakiego stopnia zidiocenia, niezrozumienia i pogardy dla aktorów, reżyserów, można dojść pisząc coś. Krytycy zajmują się często swoimi prywatnymi animozjami wobec teatru, aktora, autora sztuki, a nie tym, co dany reżyser, aktor chciał przekazać. W świecie biologii istnieje organizm żywy i pasożyty. One przestałyby istnieć, gdyby nie było organizmu, z którego czerpią. Tak to u nas wygląda.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

o recenzjach.
„Gazeta Krakowska”, 2 września 2006

O czytaniu

„Lebiediew zwrócił uwagę, że za czasów Gomułki Bieruta postrzegano jako działacza niezdolnego do zajmowania się „rzeczami głównymi, politycznie najważniejszymi”, poświęcającemu zamiast tego „więcej uwagi sprawom drugorzędnym”. Jednym słowem zarzucano Bierutowi, że nie nadaje się na przywódcę partyjnego. Jednakże „kiedy podniesiono kwestię konieczności usunięcia Gomułki (…), autorzy tej gadaniny” – czyli grupa Bermana i Minca – „musieli wysunąć Bieruta na pierwszy plan i nawet podnosić go możliwie najwyżej, ponieważ był to jedyny Polak wśród trzonu kierowniczego po Gomułce”.”

Bolesław Bierut (1892–1956) polski polityk komunistyczny

cytaty w tekście pochodzą z tajnego raportu ambasadora ZSRR w Polsce Wiktora Lebiediewa do Wiaczesława Mołotowa z 10 lipca 1949.
O Bolesławie Bierucie

„Nie zawsze wizja reżysera pokrywa się z wizją autora zdjęć. Czasem kadry, które reżyser uważa za idealne, w oczach autora zdjęć są zbyt jasno oświetlone – i odwrotnie. Często zdarza mi się oglądać filmy cenione przez wielu operatorów i dochodzę do wniosku, że ekran jest zbyt ciemny.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=39187

O czasie

„Staram się jak najwięcej dowiedzieć o autorze sztuki. W przypadku Wujaszka Wani czytałam np. listy Antoniego Czechowa. Próbuję wypełnić sobą postać daną mi przez autora. Piszę sobie jej życiorys. To może naiwne, ale dzięki temu zżywam się z postacią. Mam jeszcze mało doświadczeń zawodowych. Często wiem, jak coś powinno wyglądać, ale nie wiem, jak to od razu wykonać. W postaciach przeze mnie granych jest emocja. Nie wiem do końca, skąd się ona bierze? Staram się zrobić wszystko, co jest w mojej mocy, próbuję dotknąć głębi duszy postaci.”

Anna Sarna (1977)

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 13 czerwca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/asarna.htm

O duszy , O czytaniu

„Hiszpan zżyma się lub ziewa
Jeśli autor mu w godzinie
Oceanów nie opłynie;
Nie obleci wysp i lądu,
Dziejów świata nie odśpiewa,
Od stworzenia aż do sądu.”

Lope de Vega (1562–1635) hiszpański komediopisarz

La cólera
de un Español sentado no se templa,
sino le representan en dos horas
hasta el final juicio desde el Génesis. (hiszp.)
Inny przekład:
Zważywszy, że złość
siedzącego Hiszpana nie osłabnie,
jeśli nie przedstawią mu w dwóch godzinach
wszystkiego, od Genesis aż po sąd ostateczny.
Źródło: Nowa sztuka pisania komedii, od wiersza 205, przekład wierszem 11-zgłoskowym Leonarda Rettla; cyt. za: Urszula Aszyk, Nowa sztuka pisania komedii w dzisiejszych czasach Lopego de Vega w czterechsetlecie wydania 1609–2009, Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2009, ss. 131–132.

„Cóż, w każdym razie jestem jednym z pięciu najlepszych autorów tekstów, których wydała angielska muzyka powojenna.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: „Q Magazine”, listopad 1992

O muzyce

„I odtąd żyli długo i szczęśliwie.
Kończy się sprawa i urywa opis.
Autor co stręczył kochanków ku sobie
z zadowoleniem odkłada rękopis.”

Wincenty Faber (1936–1980)

Źródło: Początek z tomiku W cieniu ognia

O kochankach

„Nie odważyłbym się dziś widzów epatować czymkolwiek, a zwłaszcza własnymi bebechami, wnętrzem czy problemem. Jestem konserwatywny. Nawet jeśli to jest kontrowersyjny Ogień w głowie – bo i taki tekst robiłem – nie staram się być groźniejszy czy mądrzejszy niż autor. Jeśli autor pisze, że na palcu bohatera pojawia się krew, to nie uzurpuję sobie prawa do wylewania wiadra krwi na scenie. A autorów, którzy wylewają krew wiadrami, w ogóle nie traktuję poważnie i nie zajmuję się ich tekstami. Nie chciałbym, żeby jakakolwiek scena mojego spektaklu mogła być przez kogoś – nawet opacznie – zrozumiana jako gloryfikacja zła.”

Piotr Kruszczyński (1967)

Źródło: „Gazeta Wielkopolska”, 27 marca 2001

„Harrower jest znaczącym autorem w Wielkiej Brytanii. Pisze rzadko, ale jak już coś napisze, to przeważnie perełkę. Ciekawe jest to, że on dla każdej swojej sztuki szuka odrębnego języka. Jest to często język ekstremalny.”

Grażyna Kania (1971)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 31 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mpzs.htm

„Szczęście, to kochać stare książki i młodych autorów, młode kobiety i starych przyjaciół.”

Sacha Guitry (1885–1957)

Źródło: Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem

O kobietach , O szczęściu , O książkach , Kochać się

„Swą rzeczową, spokojną książką, opartą na analizie faktów i dokumentów, zadał autor cios śmiertelny legendzie Piłsudskiego.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

O Irenie Pannenkowej i Legendzie Piłsudskiego
Źródło: z recenzji „Przeglądu Wszechpolskiego”, cyt. za: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 48.

„Otóż, przed wielu laty zostałem zaproszony na debatę w brytyjskiej telewizji BBC w znanym niedzielnym programie „Sedno sprawy”. Wśród dyskutantów był też Richard Dawkins, autor „Boga urojonego”, prorok ateizmu, człowiek w poglądach dość agresywny. Nagranie w czeskim klasztorze w Brnie trwało kilka godzin. Ktoś nas w końcu zapytał, jaka jest główna różnica między poglądami moimi i Dawkinsa, bo on sam był chyba zaskoczony, że nie walczyłem np. z teorią ewolucji. Powiedziałem, że widzę między nami jedną małą różnicę – in spelling, w pisowni… Co to znaczy, pyta Dawkins? Bo ty słowo rationality mówisz małą literą, a ja dużą – odpowiedziałem. On chwilę pomyślał i odrzekł: you are probably right, chyba masz rację.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Wywiad Cząstka Pana Boga

O Bogu , O lecie

„Tochman towarzyszy antropolożce Ewie Klonowski w jej wysiłku scalenia rozproszonych szczątków, w jej nadziei, że kolejny odkopany masowy grób pomoże połączyć kości zmarłych z pogrążoną w żałobie rodziną. Nie ferując wyroków, nie proponując komentarza autor pozwala, by głosy ocalonych same opowiedziały o tych wstrząsających poszukiwaniach. W rezultacie otrzymujemy żywy portret kraju nadal zmagającego się z konsekwencjami wojny. Jednak głęboki sens „Jakbyś kamień jadła” nie odnosi się wyłącznie do Bośni – opowiada o uniwersalnym ludzkim pragnieniu, by móc pogrzebać i opłakać ciało.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Źródło: „The Financial Times”

O wojnie , O rodzinie , O poszukiwaniu , O wysiłku

„Wciągnęła mnie działalność polityczna i telewizja. Byłem posłem na Sejm I kadencji, współtworzyłem ustawę o radiofonii i TV, która regulowała rynek mediów. Potem pojechałem do Kanady studiować reżyserię filmową. Kiedy wróciłem, zacząłem przygotowywać felietony dla „5,10,15”, wymyślać quizy do programów dla młodzieży. Wtedy autorka zapytała, kto je poprowadzi. Pytałem kolegów w Studio, ale nikt nie chciał się w nie bawić. Wtedy telewizyjne występy były obciachem. Aktorzy myśleli, że jak poprowadzą program dla młodzieży, przestaną dostawać poważne role. Wreszcie sam stanąłem przed kamerą i tak się zaczęło. Potem szybko wpadłem w wir telewizji, pojawiły się kolejne projekty. I już nie wróciłem na deski. Chociaż słabość do magii teatru została z lat łódzkiej Filmówki.”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

o przerwie w byciu aktorem teatralnym
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114

O młodzieży , O ustawie , O myślach , O czytaniu

„Jesteśmy przekonani, że aktualne prawo autorskie nie odpowiada wymogom czasów. Chcielibyśmy przede wszystkim tak zmienić ten system, żeby to nie wydawcy czy producenci, lecz sami autorzy byli właścicielami tych praw.”

Grégory Engels (1976)

Źródło: Partia Piratów planuje abordaż Europy, dw.de, 19 kwietnia 2012 http://www.dw.de/dw/article/0,,15890351,00.html

„Zmierzam w kierunku stacji Pankow, rozmyślając po drodze o stylu pisarstwa Niewrzędy, który tak trudno zdefiniować, bo z każdą nową publikacją autor zmienia się niczym kameleon. To, co go wyróżnia i pozostaje niezmienne, to niesłychana dbałość o język, ogromna finezja w kreowaniu nowych terminów, melodyka. Choć szuka się podobieństw między nim a Gombrowiczem, czy Kapuścińskim, to Niewrzęda znakomicie zdaje sobie sprawę z własnej oryginalności na tyle, by nie szczędzić trudów na poszukiwanie własnego wizerunku. Jego oryginalność przejawia się także w odwadze demontowania istniejących rodzajów i gatunków literackich, w których mu po prostu za ciasno i tworzeniu nowych, skrojonych na własną miarę. Przesiąknięty na wskroś problemami globalnej cywilizacji i najbliższego mikrokosmosu lepi potem z tego niewiarygodne historie. A tym z kolei nie brak wiarygodności, bo gwarantuje ją ktoś, kto osobiście podróżuje wnikliwie po wielu ludzkich wnętrzach.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Autorka: Dorota Hoffmann, Z pięciu minut wielki zamęt, „Wyspa” nr 2/2014.
O Krzysztofie Niewrzędzie

O podróżowaniu , O historii , O poszukiwaniu

„Uważam, że każdy film musi być manifestem swego autora. Ja sam nie wiem, dokąd zmierzam jako twórca filmowy. Myślę, że byłoby to zbyt racjonalne, aby układać plan, wierzę, że robienie filmów jest czymś bardzo emocjonalnym.”

Juan Antonio Bayona (1975)

Źródło: Juan Antonio Bayona o filmie „Sierociniec”, „Kino Świat”, 7 maja 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/48,1

O świecie , O myślach , O myśleniu

„Wychowywałam się na takich książkach, do jakich miałam dostęp. W latach 40., we wczesnych latach 50. brakowało literatury dla dzieci, więc czytałam książki dla dorosłych. U moich wujostwa były przedwojenne wydania „Flirtu z Melpomeną”, były „Obrachunki fredrowskie”, „Brązownicy” i inne książki Boya-Żeleńskiego, więc jako dwunasto- czy trzynastolatka czytałam recenzje teatralne Boya trochę jak zbiory anegdot z życia. Z kolei z „Kronik tygodniowych” Słonimskiego wydanych w 1956 roku uczyłam się o dwudziestoleciu. Boy i Słonimski – czołowi autorzy „Wiadomości Literackich””

Małgorzata Szpakowska (1940)

to były moje niemal najwcześniejsze lektury.
Źródło: Zofia Zaleska, Niepiękne dwudziestolecie http://www.dwutygodnik.com/artykul/4019/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O dzieciach , O książkach , O literaturze , O czytaniu

„Autorka jednego z artykułów w dużym polskim dzienniku pisze, że powinniśmy być dumni z Nergala, satanisty, i żebyśmy nie czuli się dumni z naszego byle jakiego chrześcijaństwa i byle jakiego katolicyzmu. Ostrzegam przed takim myśleniem, także panią, która napisała ten artykuł, niech się zastanowi nad słowami, które powiem: bo im bardziej się atakuje, im boleśniej się ośmiesza, im poważniej profanuje chrześcijaństwo, tym bardziej ożywia się duch i przywiązanie do wiary, tym bardziej ożywia się przywiązanie do Kościoła i do Chrystusa.”

Wiesław Mering (1945)

Źródło: Pasterz nie ucieka przed wilkami, naszdziennik.pl, 12 października 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20111012&typ=my&id=my03.txt

O wierze , O myślach , O myśleniu , Chrystus

„słowa-pustaki – wyrażenia stosowane przez autorów ofert sprzedażowych (a zwłaszcza tytułów), które cechuje niska wartość i skuteczność marketingowa. Np. „super”, „okazja”, „hit”, „wyprzedaż”, „promocja”, „cool”, „ekstra” itp.”

Maciej Dutko (1979)

Neologizmy wprowadzone przez Macieja Dutkę

„Nie sprzeniewierzając się autorom, nie dopisując im niczego, robię to przedstawienie dla własnej frajdy. I ją mam.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Jacek Wakar, Nie interesuje mnie teatr narkotyczny, „Dziennik”, 8 kwietnia 2010 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/nie-interesuje-mnie-teatr-narkotyczny.html

„Im mniejszy krytyk, tym większych napastuje autorów, bo zdaje, mu się, że gdy wejdzie na wysoką górę i szczyt jej opluje, będzie od niej wyższy.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

O górach

„Wielu ludziom interesującym się literaturą chodzi często po głowie pytanie, jak to możliwe, żeby dwóch autorów pisało wspólnie powieść. Odpowiedź jest prosta: powieści wspólnie napisać się nie da. Można ją wspólnie wymyślić, skonstruować fabułę i rozwiązania, wspólnie obmyślić szczegółowy szkic, synopsę. Ale napisać tekst musi jeden z partnerów: drugi może potem – i powinien – krytycznie go ocenić, to znaczy nie tylko poprawić ortografię, ale też zaproponować na przykład inne epizody, sformułowania, uzupełnienia i skreślenia.”

Josef Škvorecký (1924–2012) czeski pisarz

Kryminały w moim życiu
Źródło: Kryminały w moim życiu, „Literatura na świecie” nr 3–4/2007

O literaturze , Pytanie

„(…) komuś, kto niepewnie uchyla drzwi Biblioteki, udzieliłbym takiej oto rady. Czytaj to, co chcesz czytać, ale nie omijaj klasyków. Książki klasyków to bagaż, z którym warto wędrować po Bibliotece. Oczywiście – raz po raz na postojach rozpakowując nasze torby podróżne. Bo przy pierwszej lekturze bardzo niewiele dowiemy się o Homerze, Szekspirze, Goethem, Dostojewskim. Możemy zresztą ich odrzucić, wolno nam powiedzieć, że literaccy giganci nie są naszymi przyjaciółmi, ale w żadnym wypadku nie wolno ich zlekceważyć. Bo to oni, autorzy arcydzieł, kształtują od wieków nasz smak, uczą nas, czego mamy prawo wymagać od naprawdę wielkiej literatury.”

Jan Tomkowski (1954) polski historyk literatury

Źródło: Zamieszkać w Bibliotece.

O książkach , O literaturze , O czytaniu , O wieku

„Pomoc śp. gen. Maksyma Weyganda była zapewne pożyteczna ale to śp. gen. Tadeusz Rozwadowski, szef Sztabu, nie tylko był autorem planu Bitwy Warszawskiej (słynny „Rozkaz Nr 10.000”), ale pod nieobecność Piłsudskiego przejął całkowicie osobiste dowodzenie, i – wedle słów samego Weyganda: „i tak robił, co chciał”. I tak geniusz Rozwadowskiego, niesubordynacja bolszewików i… odrobina szczęścia spowodowały, że z Boską pomocą bolszewicy ponieśli klęskę.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

o bitwie warszawskiej.

O zwycięstwie , O pomocy

„Za książką kryje się autor. Jego pisanie jest więc zawsze listem do czytelnika. Piszemy zazwyczaj listy do przyjaciół. Książka jest listem autora do przyjaciela.”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Źródło: Bolesław Bołsanowski, Wojciech Lucas, Pisarze i czytelnicy, Wydawn. Związkowe, 1961, s. 49.

O książkach

„W studiu radiowym panuje wyjątkowy spokój. Nikt nade mną nie stoi, nie pogania. Wszystko jest uzależnione ode mnie. To ja decyduję, kiedy zawiesić głos, kiedy wydłużyć pauzę, wziąć oddech, westchnąć. Jestem w jakimś sensie pasem transmisyjnym dla myśli autora. Nie mogę kreować siebie, mam przekazać sens słów zawartych w powieści, dramacie czy wierszu. I co najważniejsze, to nigdy nie jest utwór błahy. W radiu realizuje się wyłącznie dobrą literaturę. Czerpię z tej pracy wiele korzyści, bo często mam okazję czytać książki, na które, z braku czasu, pewnie bym nie trafił.”

Mariusz Benoit (1950) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wsnm.htm

O książkach , O literaturze , O myślach , O czasie

„Jak zdobywam autorów? Prośbą, groźbą, czasem stawianiem piwa… Sieć bardzo pomaga, bo pula osób dostępnych (dostępnych marudzeniu) znacznie wzrosła. Trzeba mieć trochę szczęścia.(…) To nie jest takie trudne, ludzie zwykle nie odmawiają, jeśli się ich poprosi. Grzecznie. Ale z naciskiem.”

Piotr W. Cholewa (1955) polski tłumacz literatury fantasy i fantastyki naukowej

Źródło: Konrad Wągrowski, Czuję się rozpieszczany, esensja.pl, 15 października 2000 http://www.esensja.pl/varia/wywiady/tekst.html?id=382&strona=2

O ludziach , O czasie

„Tylko złe książki mówią, jacy są ich autorzy. Dobre książki mówią, jacy są ich bohaterowie.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Wywiady i spotkania
Źródło: wywiad na Liście Sapek, Nie bądź, kurwa, taki Geralt http://sapkowski.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=453, sapkowski.pl

O książkach

„Czechowowski świat jest piekielnie intrygujący, i to z wielu powodów. To jest świat pełen absurdów, o którym autor opowiada w sposób bardzo okrutny.”

Andrzej Domalik (1949)

Źródło: Jolanta Ciosek, Bez cienia litości, „Dziennik Polski”, 19 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bezci.htm

O świecie

„W sierpniu tego samego roku na skutek politycznego podburzenia wybuchły zamieszki (Putsch), wtedy to miały miejsce zacięte walki uliczne i wielu zostało rannych a nawet utraciło życie.
Wielce czcigodny dr Mielęcki (gotykiem: Milenski), który zaopiekował się rannymi i ich opatrywał, sam poniósł straszliwą śmierć przez fanatycznych i odczłowieczonych ludzi. (Podkreślenie autora) Nie dość okrutnego pastwienia się, w którym śmiertelnie go zatratowano (dosłownie: todegetroten), to nadto wleczono konającego dobrodzieja ludzkości do brudnej rzeki Rawy aby go utopić.
Tak oto niemiecka odwaga zemściła się na dobroczyńcy ludzkości, bo on się jako Polak deklarował i tego nie ukrywał.
Wszyscy obywatele Katowic, którzy znali szlachetny charakter zmarłego, byli przerażeni takim okrucieństwem i nienawiścią rasową”

Andrzej Mielęcki (1864–1920) polski działacz na Śląsku, lekarz

narodową
Źródło: fragment niemieckiego rękopisu z 1920 roku. Rękopis, sporządzony w pisowni gotyckiej jest autorstwa zakonnicy – kronikarki Domu Sióstr św. Elżbiety w Katowicach.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O domu

„Agnieszka mieszkała wtedy naprzeciwko [teatru], w domu wypoczynkowym ZAiKS-u. Był to dla niej trudny okres przygnębienia po śmierci matki. Tłumacz sztuki Jacek Stanisław Buras namówił ją jednak, by przyszła na spektakl. Przyszła. I została. Potem przychodziła co wieczór. Ta sztuka otworzyła jej drzwi do naszego świata.(…) Ogromnie się cieszyła, gdy zagraniczna publiczność myślała, że to oryginalna żydowska klasyka. Nikomu by do głowy nie przyszło, że autorami jest dwójka współczesnych artystów – Osiecka i Konieczny.”

André Ochodlo (1963)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tlzt.htm

O śmierci , O sztuce , O domu , O matce