Cytaty na temat ręka (457 cytatów, strona 2)

„Pamięta pan to jabłko, które Adam zjadł w Raju, jak o tym mówi Biblia? Wie pan, co było w tym jabłku? Logika i intelektualne bzdury. To wszystko, co w nim było. Więc trzeba, o to mi głównie chodzi, zwymiotować to wszystko, jeżeli się chce widzieć rzeczy takimi, jakie są naprawdę. Jeżeli pan to zwymiotuje, nie będzie pan miał więcej kłopotu z klocami drewna i różnymi takimi. Nie będzie pan cały czas widział, że wszystko gdzieś tam się kończy. I będzie pan wiedział, czym naprawdę jest pańska ręka, jeżeli to pana zainteresuje.”

Jerome David Salinger książka Teddy

Teddy

O czasie

„Ludzie. Co was obchodzą ludzie? Co was obchodzą plotki i złe języki? Co was obchodzi wszystko, kiedy wiecie, że to jest ta jedyna? Wymarzona, wyśniona i upragniona. Że nie możecie bez niej oddychać, tylko krztusicie się w beznadziejnych spazmach. Że wasze serce bije po to, by ona dotknęła ręką waszej piersi, że oddychacie tylko w tym celu, by swój oddech złączyć z jej oddechem.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz

O ludziach , Serce

„Ręka parlamentarzysty powinna być jak ręka pianisty. Trzeba dokładnie przygotować koncepcję utworu, żeby wydobyć czyste tony. Moją rolą będzie dbanie o to, by parlamentarzyści mieli rzetelną wiedzę. I aby z ewentualnymi zmianami ustawy wstrzymali się minimum dwa lata.”

Agnieszka Odorowicz (1974) polska działaczka państwowa, wiceminister kultury

Źródło: Jolanta Gajda-Zadworna, Nie jestem protegowaną Dąbrowskiego, „Życie Warszawy”, 4 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niejestemp.htm

O życiu

„Mam 50 lat i różne historie życiowe za sobą. Gdyby nie Pan Bóg, pewnie nie byłoby mnie wśród was, bo byłem bliski odebrania sobie życia. Dziś wiem, że Bóg nadaje sens wszystkiemu, co robię. Czasem ktoś pyta mnie: „Co ty, katol jesteś?”. Wtedy mówię, że tak, że nie wstydzę się być katolem, nawet jeśli to nie jest dziś modne. Wielu moich kumpli szanuje moje zdanie i nie kpi z wartości, które wyznaję, ale zawsze znajdą się tacy, którzy cię wyśmieją. Ja się tym nie przejmuję, bo wiem, w Kogo wierzę. Kiedy mam „doła” biorę do ręki różaniec.”

Muniek Staszczyk (1963) polski muzyk rockowy

Źródło: Różaniec lekiem na „doła”, „Egzorcysta”, październik 2013, nr 10 (14), s. 46

O Bogu , O historii , O czasie , Sens

„Miałem wszelkie podstawy, by przypuszczać, że to artysta grający jego rolę w filmie biograficznym.
– Wcale nie jest pan tak daleki od prawdy – rzekł Hoppes czyniąc zagadkowy gest swoją krótką jak u niemowlęcia ręką.
– Co pan chce przez to powiedzieć? – zapytałem.
– Chciałem powiedzieć, Ŝe i jedno, i drugie. Pisarz i aktor zespolili się w paradoksalną jedność…
– Czy nie można by bez zagadek?
– Dopóki trwa eksperyment, nie można.”

Giennadij Gor (1907–1981)

Wielki aktor Jones

„Wszędzie panuje chaos. Ludzie po prostu rzucają się na wszystko w zasięgu ręki: komunizm, zdrową żywność, zen, surfing, balet, hipnozę, terapię grupową, orgie, rowery, zioła, katolicyzm, podnoszenie ciężarów, podróże, ucieczkę od rzeczywistości, wegetarianizm, Indie, malarstwo, rzeźbę, pisanie, komponowanie, dyrygenturę, wyprawy z plecakiem, jogę, kopulację, hazard, alkoholizm, wędrówki bez celu, mrożony jogurt, Beethovena, Bacha, Buddę, Chrystusa, samobójstwo, szyte na miarę garnitury, podróże odrzutowcem do Nowego Jorku, dokądkolwiek… Te fascynacje zmieniają się nieustannie, mijają, ulatują bez śladu. Ludzie po prostu muszą znaleźć sobie jakieś zajęcia w oczekiwaniu na śmierć. To chyba dobrze, że istnieje jakiś wybór.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Kobiety

O śmierci , O ludziach , O rzeczywostości , O samobójstwie

„Co do perspektyw Szkocji, zawsze byłem pełen nadziei. A teraz bardziej niż kiedykolwiek wierzę, że niepodległość i równe prawa dla Szkocji są na wyciągnięcie ręki.”

Sean Connery (1930) aktor szkocki

po wyborach w 2007.
Źródło: wiadomosci.onet.pl, 27 maja 2011 http://wiadomosci.onet.pl/swiat/wkrotce-w-europie-powstanie-nowe-panstwo,1,4375029,wiadomosc.html

„Wiatr to zgubiony znak ręką (…).”

Julian Przyboś (1901–1970) poeta i eseista polski

Źródło: Znak

„Moskwa znów wzięła do ręki bat, i jak to ma w zwyczaju, próbuje siłą „nauczyć rozumu” sąsiada. Rosja toczyła już wojny handlowe, gazowe, mięsne, szprotowe ze wszystkimi sąsiadami z Zachodu. Z wami, Polakami też. Tym razem chodzi jej o to, by nie dopuścić do tego, co nieuniknione, czyli zbliżenia Ukrainy z Unią.”

Wadim Karasiow (1956)

Źródło: Wacław Radziwinowicz, Bat Moskwy na Ukrainę. Ciężarówki utknęły na granicach, „Gazeta Wyborcza”, 16 sierpnia 2013.

O wojnie , O sile

„Artysta się obraził: życie, powiada, jak szumiące wino, krąży w żyłach tej pijanej kurwy, leżącej na liściach, jedną ręką chwyciła tego młodego człowieka, drugą wtłacza w paszczę winogrono, a motyl Psychy unosi się w powietrzu. Te hurysy anielskie mają dusze, to te właśnie Byron kochał po europejsku.”

Leopold Buczkowski (1905–1989) polski prozaik

Źródło: Kąpiele w Lucca

O życiu , O duszy , O winie , Kochać się

„Oddalające szkło obiektywu
zachodziło mgiełką, w zaułkach jak stare przekupki
terkotały walce rdzewiejących puszek
na obrotowych osiach: bądź pozdrowiony klejnocie, klejnocie,
w kwiecie lotosu, lotosu
lub też cokolwiek innego. Inskrypcje na skałach mówiły
o świętych pismach
i czasie, dłucie, wiedzionym pewną ręką, oddanym
na usługi niepewnej wieczności.”

Kamila Pawluś (1979) poetka i tłumaczka polska

Źródło: Walce rdzewiejących puszek

O czasie , O walce

„Mądrość buduje dom, głupota własną ręką go obala.”

Salomon (-990–-931 p. n. e.) prorok biblijny oraz Koranu, król Izraela, syn i następca króla Dawida

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O mądrości , O głupocie , O domu , O myślach

„Dziennikarz jest jedynym pisarzem, który biorąc do ręki pióro nie ma nadziei na nieśmiertelność.”

Ugo Ojetti (1871–1946)

Il giornalista è il solo scrittore che, quando prende la penna, non spera nell'immortalità. (wł.)
Sessanta

„Czy znasz ten symbol? – spytałem.
Przyglądał mu się dłuższą chwilę z dziwnym wyrazem twarzy.
– Nie – powiedział.
– Spotyka się go na Ziemi, na Hain i na Cziffewar. To Yin i Yang. „Światło jest lewą ręką ciemności…”, jak to szło? Światło i ciemność. Strach i odwaga. Zimno i ciepło. Żeńskie i męskie. To jesteś ty, Therem. Oba w jednym. Cień na śniegu.”

Ursula K. Le Guin książka Lewa ręka ciemności

Cykl Hain (Ekumena), Lewa ręka ciemności

O strachu , O świetle , O odwadze

„moje serce
pożyczone? darowane?
jakąś ręką
precyzyjnie nakręcane”

Anna Frajlich (1942) poetka polska

Źródło: Bije skrzydłem

Serce

„W tym jubileuszowym czasie próbowałem przebiec myślami przez minione lata, przede wszystkim po to, aby nie zapomnieć o wszystkich dobrodziejstwach, które otrzymałem z wielkiej łaskawości Boga. To pozwoliło mi jeszcze wyraźniej uświadomić sobie, jak prowadziła mnie ręka Bożej Opatrzności, jak zawsze przy mnie była, jak mnie umacniała. Żyję świadomością wielkiego obdarowania, które rodzi we mnie niewypowiedzianą wdzięczność. Dlatego chcę błogosławić Pana.”

Władysław Ziółek (1935)

Źródło: Jubileusz abpa Władysława Ziółka http://archidiecezja.lodz.pl/new/?news_id=d5522d09f2f57b1d0f13177451eb3574, archidiecezja.lodz.pl, 20 lutego 2011

O Bogu , O czasie , O wdzięczności

„Wiadomo, że rozpoznajemy wady raczej w dziełach cudzych niż własnych… gdy malujesz, powinieneś mieć pod ręką płaskie zwierciadło i często oglądać w nim swe dzieło. Jeśli je bowiem ujrzysz w odwróconym odbiciu wyda się jakoby wykonane ręką cudzą i lepiej osądzisz swe błędy.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

Źródło: s. 136.

„Nie biorę pióra do ręki,
aby malować obłoki (…)
i dzikie wino (…).
Nie biorę pióra do ręki,
by wypowiadać ciszę,
której naprawdę nie trzeba żadnego z moich słów.”

Bogdan Ostromęcki (1911–1979) poeta polski

Źródło: Oczekiwanie, „Życie Literackie” 1956, nr 8 (19 lutego), s. 3 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14793

O życiu , O winie

„Ach, ta lewa ręka…”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

„Uroczystość dwuchsetletniej rocznicy zwycięstwa Jana III pod Wiedniem.
(…)
Po Prezydencie miasta mówił dyrektor Muzeum Narodowego, prof. Łuszczkiewicz następnemi słowy:
(…)
Miesięcy temu parę, jak do biblioteki tutejszej Jagiellońskiej na imię zacnego a gorliwego miłośnika rzeczy narodowych, jej przewodnika Dra Karola Estreichera, nadeszła paka z przedmiotami sztuki. Paka ta z Londynu zawierała dwa cenna portrety Helsta, jedno dzieło, jak twierdzi napis, Van dycka – całe szeregi studyj akwarelowych jednego z utalentowanych artystów dzisiejszych włoskich i kilka drobnych przedmiotów sztuki. Przysyłał je p. Schmidt-Ciążyński, jako ofiarę do narodowych zbiorów w Krakowie. Kto był ów tak hojny ofiarodawca, nieumiano powiedzieć, Polska go dotąd nie znała, choć wiedziały o nim Muzea całej Europy i znały go, jako znawcę i pośrednika w nabywaniu przedmiotów sztuki. Ten znawca, z urodzenia Polak miał i uczucia polskie, które mu były przewodnią gwiazdą w ciężkich trudach życia za granicą. Ale skupił je w kierunku jednym cichego gromadzenia arcydzieł sztuki, rzniętych kamieni, owych drobnych kamyczków kosztownych materyałem, kosztownych sztuką – cennych, oryginalnych prac wszystkich epok, aby je kiedyś krajowi dać. Zbierał dla Ojczyzny, a zbierał tak skrzętnie, że zapomniał o stosunkach z tą ziemią polską, o której zbogaceniu myślał. (…) Przesyłka obrazów na ręce czcigodnego Dra Estreichera dla narodowych zbiorów w Krakowie, jeżeli nie była odosobnioną ofiarą pana Schmidta Ciążyńskiego, bo z łaski jego zbogaciło się i Muzeum Towarzystwa Przyjaciół nauk w Poznaniu, to wystarczyła do wskazania, dawcy, gdzie swój skarb właściwy ma ulokować. Nie miejsce tutaj wykazywać w tej sprawie zabiegów Dra Estreichera i Prezydenta miasta Dra Weigla, hr. Zygmunta Cieszkowskiego Dra Maryana Sokołowskiego i Dra Faustyna Jakubowskiego, powiedzmy, że dobrze zasłużyli się oni Muzeum – ale jakie znaleść słowa na wyrażenie czci dla szanownego dawcy, osądzicie sami, patrząc na ten bogaty zbiór kamei i intaglii, jaki własną ręką p. Schmida, tu między nami bawiącego, ułożone w tej sali oglądamy. Nie wątpimy, że warunki, jakie przy tym królewskim darze stawia pan Schmidt, łatwo uwzględnionemi będą, a zbiór stanie się własnością Muzeum. (…) Kończę uwagą, iż tak losy chciały, aby każda uroczystość narodowa w Krakowie, zaznaczała się imieniem wielkiego dobrodzieja dla Muzeum narodowego – był nim Siemiradzki na uroczystości Kraszewskiego, jest nim dziś p. Schmidt Ciążyński w chwili uroczystości dwuchset-letniej rocznicy odsieczy Wiedeńskiej, uroczystości Sobieskiego.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 206, 12 września 1883, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O losie , O emocjach , O myślach , O nauce

„Nie musisz zaraz się rozbierać
żeby nie było pokrótce
Do ud droga od ziemi jak do nieba
a centymetrowa skala kłamie
że to na wyciągnięcie ręki
w libidowym raz dwa trzy”

Lechosław Cierniak (1948)

Źródło: Majestat, „Sekrety ŻAR-u” 2006, nr 3

„Uścisnęli sobie dłonie. Egzorcysta postawił na stół flaszkę śliwowicy. Wypili, zakąsili, chlapnęli na drugą nogę bo po pierwszym się przecież nie zakąsza… Potem wypili trzeciego, bo Boh trojcu lubit, potem czwartego bo chata ma cztery kąty a koń cztery kopyta. Potem po piątym, bo ręka ma pięć palców, a czołg czterech pancernych i psa, potem po szóstym, bo tydzień dawniej miał sześć dni roboczych, potem po siódmym, bo jednak siedem dni w tygodniu było, a skarb zawsze leży siedem kroków od miejsca, w którym się go szuka…”

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Wigilijna rogrywka

Koń

„Nie mamy karabinów. Mamy tylko kamienie, pudełka zapałek i benzynę. Razem, ręka w rękę, przy pomocy zapałek i naszyjników wyzwolimy ten kraj.”

Winnie Madikizela-Mandela (1936–2018)

Źródło: Płonące naszyjniki Winnie Mandeli, onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/swiat/plonace-naszyjniki-winnie-mandeli,1,4254632,wiadomosc.html

O pomocy , Pudełko

„Jeśliby tobie ucięto rękę, zapewne byś krzyczał i żalił się, że cię boli – zeszłej nocy odjęto mi Speranskiego, a on był moją prawą ręką.”

Aleksander I Romanow (1777–1825) car Rosji

Źródło: Andrzej Szwarc, Marek Urbański, Paweł Wieczorkiewicz, 100 postaci, które tworzyły historię Polski, wyd. Świat Książki, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, Warszawa 2000, ISBN 837311288X, s. 242

O książkach , O świecie , O historii

„Katowice mają z jednej strony Hutę Siemianowską i Królewską hutę za sąsiady, obydwa najokazalsze przemysłowe zakłady na Śląsku – każda w własnym dobrze uporządkowanym obrębie, z robotnikami, urzędnikami. Każdy sięga tu, wszystka praca idzie z ręki do ręki, równie jak machiny. Tu przystępujcie wy Alchymiści! Tu jest kamień mędrców znaleziony; panujący porządek, wiadomość i praca – tu jest kompozycja, która żelazo w złoto przemienić zdoła. Tu Górny Śląsk z Anglią w współzawodnictwo wstępuje, to jest olbrzymi warsztat szyn żelaznych kolei, owych pośredników kultury, które ludzi i idee zmieszane w kościch sześciościannych przerzucają, na żadne granice nie zważając.”

Józef Lompa (1797–1863) śląski działacz, poeta, publicysta

Józef Lompa o Katowicach w 1855, dziesięć lat przed uzyskaniem przez nie praw miejskich
Źródło: Wojciech Janota: Katowice w literaturze polskiej. Katowice: Biblioteka Śląska, Śląskie Towarzystwo Miłośników Książki i Grafiki, 2008, ss. 8, 9. ISBN 978-83-923385-2-9.

O ludziach

„Tej czy innej partii politycznej naprawdę opłaciłoby się dzisiaj zakasać rękawy, by agitować na rynkach i placach na rzecz europejskiej jedności.
Rezygnacja z „wielkich” projektów do niczego nie prowadzi. Wspólnota międzynarodowa nie ucieknie przed zmianami klimatycznymi, ryzykiem techniki jądrowej, potrzebą regulacji kapitalizmu napędzanego przez rynki finansowe oraz koniecznością forsowania praw człowieka. Wobec skali tych problemów cele, które stawiamy sobie w Europie, wydają się być niemal w zasięgu ręki.”

Jürgen Habermas (1929) niemiecki filozof, socjolog i publicysta polityczny

Źródło: wyborcza.pl, 11 kwietnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97738,9402222,Pakt_dla_Europy_czy_przeciw_Europie_.html?as=2&startsz=x#ixzz1JJ6fPJNN

„Zabiję cię i położę przy tobie ciało zabitego nagiego niewolnika. Wszystkim będzie się zdawało, iż zginęłaś z ręki przyjaciela twego męża, przyłapana na bezecnym cudzołóstwie.”

Sekstus Tarkwiniusz

Źródło: Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, ks. 1–6, tłum. A. Kościółek

„Jednak także uczniom swoim daje radę, żeby pierwociny ze stworzeń Jego składali Bogu w ofierze nie jako sam tego potrzebował, lecz żeby oni nie byli bezowocni i niewdzięczni. Wziął więc chleb, który jest ze stworzenia i dzięki czynił mówiąc: To jest Ciało moje. Podobnie o kielichu, który pochodzi z tego samego stworzenia, co i my, oświadczył, że to jest Jego Krew, i ustanowił nową ofiarę Nowego Testamentu. Kościół otrzymawszy tę ofiarę od apostołów, składa ją na całym świecie Bogu, który nam daje żywność, jako pierwociny, ze swych darów w Nowym Testamencie. O tym tak przepowiadał Malachiasz: Nie mam chęci do was i daru z waszej ręki nie przyjmę. Bo od wschodu słońca aż do zachodu wielkie jest imię moje między narody, a na każdym miejscu poświęcają mi i ofiarują ofiarę czystą, bo wielkie jest imię Moje między narody, mówi Pan Bóg zastępów. Znaczy to oczywiście, że najpierw lud przestanie składać ofiary, ale potem na każdym miejscu będzie składana ofiara Bogu, i to czysta, i że imię Jego będzie wysławiane wśród narodów.”

Ireneusz z Lyonu (130–202) pisarz chrześcijański, święty Kościoła katolickiego

Źródło: Przeciwko herezjom, IV, 17, 5.

O Bogu , O ludziach

„Rozwój potęg wytwórczych, którym za ciasno jest w powijakach zarządu indywidualnego, stwarza, jako instytucję stałą, nadprodukcję towarów i umiejętności, rodzi konkurencję i bezlitosną walkę o byt i stanowisko, przynagla wszystkie zdolności do gorączkowej i rozstrajającej działalności, wykoślawia naszą jaźń uczuciową nienormalnym podziałem obowiązków i praw oraz niezdrowym ukształtowaniem sposobów życia i pracy. Pod wpływem współzawodnictwa wzajemnego powstaje zawiły ustrój warunków bytu: potęgi materialno-społeczne stworzone ręką ludzką wyrastają na żelazne prawa przyrody niosące zagładę dobrobytowi ludzkiemu i zawsze kryjące w łonie swoim możliwość klęsk. Wszystko to odzwierciedla się w duszy ludzkiej złożonością objawów ducha, niekiedy rzeczywistą, częściej może tylko pozorną.”

Ludwik Krzywicki (1859–1941) polski filozof i ekonomista

Źródło: Szkice socjologiczne

O duszy , O walce

„Czy ten Zenek ma zwyczaj chodzić z nożem?
– Czasami. Bardzo rzadko. Wybijam mu to z głowy. Człowiek się może zdenerwować, a potem komplikacje. Ręka to ręka, a nóż to nóż…”

Zygmunt Zeydler-Zborowski (1911–2000)

bandzior „Gruby” do oficera śledczego.
Źródło: Sekret Julii, Iskry, Warszawa 1980, s. 115.

„Dziś jeszcze ciąży na nas pierworodny grzech szlachetczyzny. Dziś jeszcze, gdy wzbogacony niepomiernie ziemianin wyjdzie o poranku wiosennym na ganek dworu i spostrzeże, że, dajmy na to, słońce zbyt silnie przygrzewa, a w łanach pszenicy i żyta tworzą się łysiny w miejscach przypalonych, postanawia stante pede podnieść cenę „pary” zboża. Gbur wzbogacony idzie w tym wypadku ręka w rękę z dziedzicem i skwapliwie go naśladuje. Gdy tylko ta koncepcja w czyn wchodzi, co prędzej piekarz podnosi cenę chleba. Robotnik fabryczny, wskutek podwyższenia ceny chleba, żąda podwyższenia swej płacy dziennej, a skoro mu nie podwyższają, musi strajkować, ażeby mieć za co chleba kupić. Skoro zaś fabrykant, czy przedsiębiorca płacę za dzień roboczy podwyższył, natychmiast skacze cena cegły z dwudziestu tysięcy na trzydzieści tysięcy za tysiąc – i wyżej. Ktokolwiek zamierzał wznosić budowle, staje i na czas nieograniczony odkłada swój zamiar. Pęka Warszawa od nadmiaru mieszkańców, walą się stare domostwa. A ziemianin poczciwy, zgarnąwszy papierków bez liku i bez miary, nic nie buduje. W starym swym dworze, urąga na żydów i czytuje kiedy niekiedy gazetkę co reakcyjniejszą, co soczystszą w wymyślaniu na strajkujących parobków, pisaną przez najemnych chwalców starego porządku rzeczy.”

Stefan Żeromski (1864–1925) powieściopisarz polski

Snobizm i postęp
Źródło: rozdz. IV, s. 40 http://www.biblioteka.vilo.bialystok.pl/lektury/Dwudziestolecie_miedzywojenne/Stefan_Zeromski_Snobizm_i_postep.pdf

O życiu , O czasie , O słońcu

„Nie miałem ręki, która karci, kiedy trzeba.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

Źródło: Wojna o pokój na albumie 2010 grupy Pokój z Widokiem na Wojnę

O wojnie , O pokoju

„Za dywizję wołyńską, nie kwiaty i wianki –
Szubienica w Lublinie. Ojczyste Majdanki.
Za sygnał na północy, bój pod Nowogródkiem –
Długi urlop w więzieniu. Długi i ze skutkiem.
Za bój o naszą Rossę, Ostrą Bramę, Wilno –
Sucha gałąź lub zsyłka na rozpacz bezsilną.
Za dnie i noce śmierci, za lata udręki –
Taniec w kółko: raz w oczy a drugi raz w szczęki.
Za wsie spalone, bitwy, gdzie chłopska szła czeladź –
List gończy tropicielski: dopaść i rozstrzelać.
Za mosty wysadzone z ręki robotniczej –
Węszyć gdzie kto się ukrył, psy spuścić ze smyczy.
Za wyroki katów, za celny strzał Krysta –
Jeden wyrok: do tiurmy. Dla wszystkich. Do czysta.”

Kazimierz Wierzyński (1894–1969) polski poeta, prozaik, eseista

Źródło: Na rozwiązanie Armii Krajowej w: Krzyże i miecze (1946)

O śmierci , O psie , O udręce , O Kwiatach

„O, bramy warszawskie! Cóż mogę wam teraz poświęcić, ja, szukający ledwie uchwytnych cieniów kronikarz? Garść chaotycznych wspomnień. Nie z mego ołówka spłynąć mogą poważne, czcigodne o was rozprawy. Wiem tylko, że w waszym chłodnym półmroku, wśród waszych śmiesznych i pretensjonalnych sztukaterii i pseudorenesansowych gzymsów odnajdywaliśmy nasze Dzikie Pola. My, chłopcy z pięter, nasze pierwsze siniaki i pierwszą krew z nosa, pierwszy hazard i zapamiętanie w grze w chowanego, w czarnego luda, w siódemkę. Później odnajdywaliśmy na waszych ścianach pierwszy gryzący humor nieprzyzwoitych napisów, jeszcze później szukaliśmy pierwszej wiedzy o dorosłym życiu w ciemnościach waszych kątów, za żelaznymi, dębowymi lub szklanymi drzwiami, poznając tam pierwszy zawrót głowy po pierwszym papierosie, pierwsze starannie skrywane obrzydzenie po pierwszym hauście wódki, pierwszą słodycz po pierwszym pocałunku. Jeszcze później byłyście świadkami, o, bramy warszawskie! naszych westchnień i wyznań, naszych werterowskich rozpaczy i zaklęć, jakich pełne były długie, nocne rozmowy po powrocie z kina czy z wieczorynki, gdy ręka długo spoczywała na dzwonku, nie naciskając go w obawie przed przedwczesną interwencją stróża — tego rozespanego Neptuna bram warszawskich, wynurzającego się z ciemnego niebytu w zbroi z kożucha. Nie zawsze też byłyście sceną lekkoskrzydłych fars wielkomiejskich i beztroskich popisów farmazonów, sprzedających w waszym cieniu sztuczne brylanty naiwnym wieśniakom. Zdarzyło się wam osłonić swoim mrokiem niejedną tragedię, niejeden błysk noża gasł w waszych odmętach, niejeden straszliwy krzyk odbił się w was echem, zagłuszając chlust kwasu solnego wyżerającego oczy niewiernego kochanka, niejeden cichy jęk osuwającej się ofiary rozległ się wraz z brzękiem spadającej na wasz bruk flaszki po octowej esencji. Aż nadszedł czas, gdy stałyście się ostatnim schronieniem w walce ulicznej, kiedy płytki wasz tunelik stanowił nieraz błogosławieństwo dla kluczącego i uciekającego przed tępą przemocą goniących zbirów. I jak wszystko w tym dziwnym mieście, tak wy, bramy warszawskie, wkroczyłyście wprost z śmieszności i nędz, w najszczytniejsze bohaterstwo bez póz, koturnów i wzniosłych słów, raczej z lekko wulgarnym krzykiem, tak jak to się czyni w Warszawie.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O miłości , O grach , O kochankach , O wiedzę

„Jako amerykański prezydent oświadczam, że Ameryka nie przyłoży ręki do wykorzystywania skolonizowanych narodów.”

Franklin Delano Roosevelt (1882–1945) prezydent USA

w sierpniu 1941 na spotkaniu z Winstonem Churchillem.
Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Edyta Czerwonka, odcinek 1

„(…) Nie oczom twym przeznaczył twórca los niemiły
Ogniem zapłonąć, spopielić do mogiły…
Choć wszystko w końcu spotka trumny deska,
Ich pożałuje srogiej śmierci ręka.
Ich blask niebiański i one jak u siebie,
Zabłyszczą pośród gwiazdy na niebie!”

Michaił Lermontow (1814–1841) rosyjski pisarz i dramaturg

...) не твоим глазам творец судил
Гореть, играть для тленья и могил...
Хоть всё возьмет могильная доска,
Их пожалеет смерти злой рука.
Их луч – с небес, и, как в родных краях,
Они блеснут звездами в небесах! (ros.
Źródło: Oczy http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Oczy_(Lermontow)&useskin=monobook, 1830 rok

O śmierci , O losie

„PiS obiecał rzecz najprostszą na świecie, której nikt inny nie ośmieliłby się gołosłownie obiecywać: rozdawanie pieniędzy każdemu do ręki w niedających się nastarczyć ilościach. I wygrał wybory. Uzyskał bezwzględną większość, będąc skądinąd w mniejszości.”

Jacek Bocheński (1926) polski pisarz

charakterystyka postawy partii Prawo i Sprawiedliwość w Polsce w latach 2015–2016.
Źródło: Kogo wybrał pijany wyborca, „Gazeta Wyborcza”, 10–11 września 2016, s. 16.

O sprawiedliwości

„Ja myślę, że to byłoby coś niesamowitego, jeżeli to się uda, to już mogę być usatysfakcjonowany, ale nie będę zaspokojony. Będę miał poczucie, że w tej gonitwie mogę odrobinę zwolnić i może nieco bardziej zacząć dbać o swoje zdrowie. Ale najpierw muszę w ogóle pojechać na olimpiadę, czyli dotrwać fizycznie i grać na wysokim poziomie. I tego najbardziej się boję, nie tego że się nie będę prezentował dobrze sportowo, tylko tego, że się nie będę nadawał do użytku. Mam nadzieję, że żadna kontuzja mi się nie przytrafi, bo tego najbardziej się boję. W tym roku moje marzenie o wyjeździe na olimpiadę i powalczeniu tam o medal jest na wyciągnięcie ręki, a może się okazać tak daleko, jeżeli nie będę zdrowy.”

Zbigniew Bartman (1987) polski siatkarz

o medalu olimpijskim.
Źródło: m-volley.pl http://m-volley.pl/artykul/zobacz/zbigniew-bartman-od-dziecka-powtarzalem-ze-bede-gral-w-reprezentacji-i-na-pewno-mi-sie-uda-618

O dzieciach , O zdrowiu , O myślach , O myśleniu

„Ważne jest także, czym ręka rękę myje.”

Aleksander Kumor

„Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę.”

Tomasz Apostoł apostoł

Źródło Jn 20, 25

„Nie ma socjalistycznej ojczyzny polskiej, jest tylko polska ojczyzna, jedna dla wszystkich, jedna od tysiąca lat. I nie ma takiego internacjonalizmu proletariackiego, który by nakazywał posłuszeństwo Moskwie, cokolwiek głosi i cokolwiek czyni: gdy idzie przeciwko Hitlerowi i gdy idzie razem z Hitlerem, gdy idzie ręka w rękę z Mao Tse-tungiem jako rewolucjonistą i gdy zwalcza Mao Tse-tunga jako renegata. Właśnie dlatego, że jesteśmy internacjonalistami, internacjonalistami w rozumieniu Worcella – bronimy własnego kraju przed uciskiem i wyzyskiem ze strony „najjaśniejszej gwarantki” bez względu na to, jak się ona czy on nazywa, Katarzyna czy Leonid. Tę postawę określa polityka i publicystyka sowiecka jako polski nacjonalizm. Lecz to nieprawda.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Nacjonalizm? Nie!, „Zew”, Nr 21, czerwiec 1973 http://lewicowo.pl/nacjonalizm-nie/.

O ojczyźnie

„Jestem głodny – mruknął Jacek.
– Znowu?
– Jak to znowu? – oburzył się. – Zamiast do kuchni zaciągnęłaś mnie do sypialni. Nie wmówisz mi, że to była kolacja.
– Ja ciebie zaciągnęłam? – uniosła brwi w komicznym zdumieniu. – A ty się tak broniłeś, biedaczku… – kpiła.
– Ulka! – krzyknęli oboje zgodnie, gdy dziewczyna bez pukania wpadła jak burza do sypialni.
– Do diabła! – Jacek zmieszany i wściekły naciągał kołdrę na siebie i Beatę. – Czy ty nigdy nie nauczysz się pukać?!
– Wiem, wiem… Beata mogła uprawiać dziki seks z Bradem Pittem, a ty z Angeliną Jolie. Ale skoro to równie prawdopodobne jak to, że jutro pójdę do pracy, to…”

Olga Rudnicka (1988)

machnęła lekceważąco ręką na wymówki brata.
Czy ten rudy kot to pies?

O seksie

„Arabowie i Turcy to palce jednej ręki. Bez Arabów świat nie ma sensu.”

Recep Tayyip Erdoğan (1954) polityk turecki

Źródło: „Forum”, 28 czerwca 2010

O świecie , Sens

„Gazety w Toruniu są bezsensowne. „Nowości” napisały na jednej stronie: „prymas Polski w Toruniu”, a pisze się „ksiądz prymas”, „Jego Eminencja”. Oni są też wykształceni w Moskwie. (…)
Dzisiaj wziąłem „Gazetę Wyborczą” do ręki, tylko trochę przeczytałem i mówię – precz! Trucizna! Tyle negacji: Wałęsa – negacja, ktoś tam – negacja. Wszystko na „nie.””

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

To jest ta sama firma co „Nie” i „Skandale”.
Źródło: fragment wypowiedzi na antenie Radia Maryja, cyt. za: „Polityka”, 12 marca 1994

„Falasce zabrakło ręki.”

Wojciech Drzyzga (1958) siatkarz polski, trener

o Miguelu Ángel Falasce.

„Pierwszy odcinek oglądałem u sąsiadów, nie chciałem być sam i to było traumatyczne przeżycie. Już czołówka podnosi poziom adrenaliny. Ten nędzny dowcip, że oto przerywamy program i ta zaskakująca muzyka… nawiasem mówiąc, nie wiem, dlaczego do obrabiania znanych motywów od „Siekiery motyki”, poprzez „Głęboką studzienkę” po „Dla Elizy” Beethovena zaangażowano zdolnego kompozytora Janusza Stokłosę. Powiedział mi, że dostał te motywy gotowe od reżysera, razem ze scenami. To w takim razie chyba reżyser Warchoł powinien się pod tym podpisać. Ale pal diabli muzykę. Sąsiedzi patrzyli na mnie i pytali: o co tu chodzi? Skąd się pojawił ten Pokorny? Co to za koleś? Trzeba panu wiedzieć, że w scenariuszu on był zupełnie inaczej wprowadzony, była w tym logika. Pointa o zadłużeniu domu miała pojawić się znacznie później, tu reżyser sprzedał ją zaraz na początku. Żałosny dowcip Nauczycielki, która pyta Docenta, czy ją też nadmucha, został wymyślony i wstawiony przez reżysera. A cała Polska myśli, że to ja mam takie wyrafinowane poczucie humoru. W ogóle karygodne jest samodzielne dopisywanie kwestii do scenariusza, w sytuacji, kiedy autor jest pod ręką. Skróty mógłbym zaakceptować, dopisywania nie. Więc czułem się strasznie. Po odcinku zadzwoniłem do reżysera i mieliśmy bardzo nieprzyjemną rozmowę.”

Janusz Płoński (1947)

o serialu Dylematu 5.
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37769

O muzyce , O domu , O myślach , O myśleniu

„Wolności siewca w rolę pustynną
Wyszedłem rankiem, za gwiazd;
Ręką przeczystą, ręką niewinną
W bruzd zbronowanych piach
Płodne rzucałem ziarno –
Trud poszedł jednak na marne,
Myśl tylko błogą straciłem i czas.”

Aleksander Puszkin książka Свободы сеятель пустынный

Свободы сеятель пустынный,
Я вышел рано, до звезды;
Рукою чистой и безвинной
В порабощенные бразды
Бросал живительное семя –
Но потерял я только время,
Благие мысли и труды… (ros.)
Źródło: wiersz Wolności siewca http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Wolności_siewca&useskin=monobook, 1823

O myślach , O wolności , O czasie , O myśleniu

„Czytam cokolwiek, ostatnio z braku jakiejkolwiek lektury pod ręką, była to etykieta proszku do prania.”

Michał Szulim (1979)

Źródło: „Teraz Rock” nr 4/2008 http://www.terazrock.pl/archiwum/numer/4,2008.html

O czytaniu

„Ręka rękę myje.”

Seneka Młodszy (-4–65 p. n. e.)

Manus manum lavat. (łac.)

„Szczęście stało się dziś obowiązkiem. Ludzie smutni czy melancholijni postrzegani są jako nieudacznicy. Tymczasem w życiu jednostki i w życiu zbiorowości dzieją się rzeczy bolesne, przerażające, okropne. I może warto się z nimi zmierzyć inaczej niż przez optymistyczne machnięcie ręką? Mamy prawo do rozpaczy. Rozpacz bywa sensowna. Jest przyznaniem, że życie nie jest sprawiedliwe i czasem musimy przegrać. A wtedy potrzebujemy innych ludzi, którzy z nami tę rozpacz podzielą.”

Agnieszka Graff (1970) pisarka polska i publicystka

Źródło: Księga cytatów 2013, „Gazeta Wyborcza”, 21–22 grudnia 2013.

O życiu , O szczęściu , O ludziach , O czasie

„A kiedy poznałem księdza Priamo, zrozumiałem, czym jest wiara – nie zależy ona nawet od tego, czy Bóg istnieje, czy nie. Wiara to skok w ciemno w ramiona kogoś, kto cię przytuli… Jest ona pocieszeniem w chwili niepojętego lęku i bólu. Jest jak ufność dziecka wobec ręki, która wyciąga go z ciemności.”

Arturo Pérez-Reverte (1951) pisarz hiszpański

Ostatnia bitwa templariusza

O Bogu , O dzieciach , O wierze

„A zresztą. – Machnęła ręką. – Może masz rację.
Myron położył dłonie na biurku, wygiął grzbiet, spojrzał w lewo, w prawo, w górę i w dół.
– Co z tobą? – spytała.
– Przyznałaś mi rację. Czekam na koniec świata.”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

rozmowa Myrona z Esperanzą.
Cykl z Myronem Bolitarem, Najczarniejszy strach (2000)

O górach , O czekaniu

„Jadźka miała szczęście, że baba, gdyby mi tak powiedział jakiś chłop, to od razu bym mu dowalił jak należy, ale ja, panie szanowny, kobity nawet kwiatkiem bym nie uderzył, a co dopiero ręką.(…) Darła się coraz głośniej. Jak wyciszyć tą babę, myślę, i nie uderzyć jej ręką. Panie szanowny, podwinęła mi się pod rękę pozłacana rama, którą przyniosłem w prezencie i nią wyciszyłem Jadźkę jednym lekkim uderzeniem.”

Jan Władysław Woś (1939)

Postać: Tadek Słowik
Homer

O szczęściu , O myślach , O myśleniu

„Pewien nieżyjący już wybitny polski historyk powiedział, że obaj nasi wielcy brzydko się starzeli – Piłsudski brzydko czynił, a Dmowski brzydko pisał. Gdyby zważyć, co jest gorsze: dyktatura czy brzydkie pisanie, to odpowiedź jest oczywista. Ale po 80 latach nie ma już na świecie osób, które cierpiały pod twardą ręką marszałka, nie ma nawet ich dzieci. Za to są pisma Dmowskiego, one nadal żyją. Oprócz wielu wybitnych, znaczących dzieł są też takie, których być może dzisiaj by się wstydził.”

Krzysztof Kawalec (1954) polski historyk

Źródło: Krzysztof Różycki, Bohater ze skazą (wywiad z Krzysztofem Kawalcem), „Angora” nr 20 (1300), 17 maja 2015, s. 17.

O dzieciach , O cierpieniu

„To, co się wydarzyło w Japonii, to gigantyczna ekologiczna katastrofa, której energetyka jądrowa jest ofiarą, a nie winowajczynią. A poza tym zaryzykowałbym twierdzenie, że mimo wszystko wyszła ona z tego kataklizmu obronną ręką. W morzu gruzów po trzęsieniu ziemi i tsunami reaktory jednak stoją, choć prawdopodobnie są raz na zawsze uszkodzone…”

Łukasz A. Turski (1943) fizyk polski

Źródło: wp.pl, Tylko czas jest nieograniczony, 31 marca 2011 http://media.wp.pl/kat,1022943,wid,13275014,wiadomosc.html

O czasie

„Jego wysiłki, rachuby i szaleństwa zadają kłam słynnej frazie: żaden człowiek nie jest wyspą poety Johna Donne’a. Kuba to Castro. Ale Castro to coś więcej niż jego wyspa. To najbardziej liryczny caudillo jakiego wydała Ameryka Łacińska. Teatralny, dumny, szalony, niezmordowany. Patriarcha, demiurg, marzyciel. Rewolucjonista, który jedną ręką przywraca karę śmierci, a drugą – likwiduje Papę Noela [odpowiednika Świętego Mikołaja] i zmienia datę karnawału. Szef rządu, który aspiruje do uprawiania truskawek poniżej zwrotnika Raka… Na swój sposób potwór – szef, który z nikim nie chce dzielić władzy…”

Fidel Castro (1926–2016) przywódca kubański

Autorzy: Jean-François Fogel, Bertrand Rosentahal, Fin de Siglo en La Habana, TM Editores, Madryt 1995.

O śmierci , O karze , O wysiłku , O szaleństwie

„Papież Jan Paweł II stworzył więcej świętych niż wszyscy jego poprzednicy przez ostatnie siedem stuleci razem wzięci, szczególną sympatię żywił zaś do Dziewicy Maryi. Jego politeistyczne ciągotki ujawniły się w dramatycznych okolicznościach. W roku 1981 w Rzymie dokonano zamachu na papieża, a swoje ocalenie Jan Paweł II przypisał wstawiennictwu Matki Bożej Fatimskiej. „Jedna ręka trzymała pistolet, a inna prowadziła kulę” – powiedział później. Ktoś mógłby, co prawda, spytać, dlaczego nie poprowadziła jej tak, by pocisk w ogóle chybił. Ktoś inny mógłby napomknąć, że zespół chirurgów, którzy przez sześć godzin operowali papieża, też zasługuje na pewną wdzięczność – choć zapewne matczyna dłoń kierowała również ich skalpelami. Ale najważniejsze w tym wszystkim jest, że zdaniem papieża to nie po prostu Matka Boża „prowadziła kulę”. To konkretnie Matka Boża Fatimska! A co robiły w tym czasie Najświętsza Panienka z Lourdes, Nasza Pani z Gwadelupy, Matka Boska z Medjugorje, Matka Boska z Akity, Matka Boska z Zeitoun, Dziewica z Garabandal, Matka Boża z Knock – czy akurat miały inne sprawy na głowie?”

Richard Dawkins (1941) angielski biolog

Cytaty z książek, Bóg urojony (2006)

O prawdzie , O matce , O czasie , O wdzięczności

„A panu, panie Manet, ręki nie podam, bo się nie myłem już od ośmiu dni!”

Paul Cézanne (1839–1906) malarz francuski

drwiąc w towarzystwie z mieszczańskich manier Édouarda Maneta.
Źródło: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982, s. 67.

„My byliśmy z Czesławem ponad 30 lat, jego brak jest jak brak ręki. Pomału staram się odnaleźć w tym wszystkim. Na początku otaczało mnie coś w rodzaju ciemnego smogu – poruszałam się, uśmiechałam, rozmawiałam, ale to byłam druga ja. Do dzisiaj jestem podwójna.”

Małgorzata Niemen (1955)

Źródło: „Zwierciadło”, nr 5/1927, maj 2007

„Ptaki udowadniają nam, że istnieje lepsze, prostsze życie, może nawet na wyciągnięcie ręki.”

Douglas Coupland (1961)

Życie po Bogu

O życiu , O ptakach

„Po podaniu ręki milaniście, myję ją. Po podaniu ręki juventino, liczę swoje palce.”

Giuseppe Prisco (1921–2001)

o A.C. Milan i Juventus Turyn.

„Zanim ukradniesz jej
ostatni kolor ze snów…
zabierz jej z ręki nóż.”

Anita Lipnicka (1975) piosenkarka polska

Źródło: utwór Zanim zrozumiesz

O kolorach , O snach

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

O losie , O prawdzie , O facetach , O zachowaniu

„Słowo "pokój" nie powinno nigdy paść z ust naszych najwyższych urzędników ani też nie powinni oni pozwolić, żeby zagościło ono choć na krótką chwilę w ich myślach. W przypadku takiego kraju, jak nasz, z jego rozległymi terytoriami rozciągającymi się się na dziesiątki tysięcy li, z jego olbrzymimi zasobami bogactw naturalnych i setkami milionów mieszkańców, jeśli tylko każdy z was dowiedzie swej lojalności wobec Cesarza i miłości do ojczyzny, czyż musimy się lękać jakiegokolwiek najeźdźcy? Niech nikt nie myśli o zawieraniu pokoju, ale niechaj każdy stara się chronić dom i groby swych przodków przed grabieżą i zniszczeniem ręką bezlitosnego najeźdźcy.”

Cixi (1835–1908) cesarzowa Chin

fragment tajnego edyktu Cixi skierowanego do jej współpracowników 21 listopada 1899 roku
Źródło: Isaak Taylor Headland, Court Life and China: The Capital, Its Official and People, New York [Nowy Jork], wyd. F.H. Revell, ok. 1909, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 58

O pokoju , O domu , O historii , O myślach

„Socjalizm jest to słowo całkiem nowe. Kto słowo to stworzył? Nie wiadomo. Najstraszliwsze są te słowa, których nikt nie urobił, a które wszyscy powtarzają. (…) Socjalizm pojawił się po raz pierwszy urzędowo w dniach lutego w programach ludowych. Nikt nie zna nazwisk ich autorów. Nieznana ręka nakreśliła w owych programach wyraz socjalizm, ku wielkiemu przerażeniu wszystkich zadowolonych Baltazarów Francji. Stare społeczeństwo i ci wszyscy, co je reprezentują, choć nie pojęli znaczenia wyrazu, wyczytali w nim wyrok śmierci na siebie. Stare społeczeństwo wzywa Chaldejczyków z kół rządowych i policji oraz magów z ulicy de Poitiers, aby odcyfrowali te wróżebne znaki; lecz ani obywatel Barrot, ani obywatel Thiers nic z tego nie rozumieją i dają władzy jedną tylko radę, żeby wymazać słowo, którego nie można odcyfrować.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Źródło: Socjalizm, 1849 http://lewicowo.pl/socjalizm-2/

O śmierci

„(…) na palcach jednej ręki możemy wyliczyć u nas rzeczy interesujące i godne polecenia. Dla mnie teatr musi być nie tak oczywisty jak większość scen, których kotary walą kurzem. Teatr musi poszukiwać.”

Ilona Ostrowska (1974) aktorka polska

Źródło: Rafał Bryndal, Jaka tajlandia? Jadę na Hel, „Gazeta Telewizyjna”, 8 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120725.html

O poszukiwaniu

„(…) czasami lepiej jest kogoś, komu nie ufasz, mieć pod ręką, żeby go nie spuszczać z oka.”

Rick Riordan (1964)

Bitwa w labiryncie

„W ogóle mam sprecyzowane poglądy w tym względzie. Jestem za osobnymi sypialniami. To sprawia, że rytuał uwodzenia jest wciąż obecny w związku. Przecież ja muszę chcieć wpuścić mężczyznę do swojej sypialni, on musi się postarać, musi mnie zdobywać za każdym razem, a nie raz na 40 lat! Mężczyzna musi mnie uwieść, sprawić, bym chciała spędzić z nim noc. Uwielbiam to uczucie. Myślę, że ludzie wpadają w rutynę dlatego, że przyzwyczajają się do siebie, wiedzą, że mają siebie na wyciągnięcie ręki, przestają zabiegać o swoje względy. Tego bym chciała uniknąć.”

Monica Bellucci (1964) włoska modelka i aktorka

Źródło: wywiad Anny Serdiukow, „Wysokie Obcasy”, 21 sierpnia 2010.

O ludziach , O emocjach , O myślach , O nocy

„Jeżeli przejęci tymi zasadami przebiegniemy biblioteki, jakiegoż musimy dokonać spustoszenia! Biorąc do ręki jakiś tom, traktujący np. o teologii albo szkolnej metafizyce, zapytujemy: Czy zawiera jakieś rozumowanie abstrakcyjne dotyczące wielkości lub liczby? Nie. Czy zawiera jakieś oparte na doświadczeniu rozumowanie dotyczące faktów i istnienia? Nie. A więc w ogień z nim, albowiem nie może zawierać nic prócz sofisterii i złudzeń!”

David Hume (1711–1776) brytyjski filozof, pisarz i historyk

Badania dotyczące rozumu ludzkiego (1748)

„Nie ma dziś zagadnienia energiczniej dyskutowanego, a jednocześnie tak źle rozumianego, jak inflacja. Politycy (…) rozmawiają o niej, jak gdyby była jakąś straszliwą zjawą pochodzącą zza światów, czymś – jak powódź, zaraza, czy najazd wrogich wojsk – nad czym nie mają żadnej kontroli. Inflacja to coś, z czym obiecują nam „walczyć” – rzecz jasna pod warunkiem, że parlament czy sam naród dostarczy im odpowiedniej „broni” albo „silnego prawa”, które w tej walce pomogą. Tymczasem prawda jest taka, że inflacja została powołana do życia przez naszych przywódców, poprzez ich własną politykę monetarną i fiskalną. Obiecują nam zatem, że prawą ręką będą zwalczać to, co podają nam lewą ręką.”

Henry Hazlitt (1894–1993) dziennikarz i ekonomista amerykański

Źródło: Inflacja

O prawdzie , O świecie , O walce

„Cokolwiek dostanę do ręki, rylec, trzcinę, gęsie pióro, długopis,
Gdziekolwiek odnajdą mnie, na taflach atrium,
w celi klasztornej, w sali przed portretem króla,
Spełniam, do czego zostałem w prowincjach wezwany.”

Czesław Miłosz Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada

Źródło: Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada, 1974.

O słońcu

„(…) dobrych komedii jest mało. To bardzo trudny gatunek. Od strony czysto realizacyjnej, warsztatowej dramat robi się z lewej ręki. Natomiast komedia wymaga matematycznej precyzji. Trzeba przewidzieć reakcje ludzi, wyczuć, czy się będą śmiali i w którym miejscu pojawi się śmiech. To bardzo skomplikowana i mozolna praca. Dlatego ci, co robią komedie, są na ogół smutni i zestresowani, natomiast ci, którzy robią dramaty, kasują pieniądze i idą na wino.”

Janusz Kondratiuk (1943–2019) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Janusz Kondratiuk o filmie „Milion dolarów”, „Profilm”, 12 maja 2011 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/125,1

O pieniądzach , O ludziach , O śmiechu , O winie

„Matka przełożona była na oddziale z księdzem, więc zaprowadzono mnie tam. Rozmawialiśmy przez chwilę, a potem ona wskazała mi ręką jakieś dziecko leżące w koszyku. „Czy wie pan, ile ono ma lat”, zapytała. Odpowiedziałem, że nie wiem i zapytałem ile. „Szesnaście” – odpowiedziała. „Wygląda na pięć, nieprawdaż? Nigdy się nie zmieni, nigdy. Odrzucili je jednak. Jak mogli go nie zakwalifikować?”, dziwiła się. A ksiądz, który stał obok, przytaknął. „Proszę na nie spojrzeć” – kontynuowała – „Żadnego pożytku z niego nie będzie. Jak mogli odmówić wyzwolenia go od takiego nędznego żywota?” To mną naprawdę wstrząsnęło – oto katolicka siostra, matka przełożona, i ksiądz. I oni uważali to za słuszne. Czy mogłem więc wątpić w racje takiego postępowania?”

Franz Stangl (1908–1971) Austriak, komendant obozów koncentracyjnych

fragment relacji Stangla na temat jego udziału w akcji eutanazji prowadzonej w III Rzeszy.

O dzieciach , O matce , O siostrze , O relacjach

„Bo Polak lubi rządy silnej ręki. Pokazał to choćby zamach majowy, kiedy to w ciągu pięciu lat nikt już nie myślał o żadnych protestach, bo protestujących pacyfikowano szybko i skutecznie. Jakąś nadzieję może dawać tylko to, że wciąż tłucze się gdzieś w nas ten duch Solidarności…”

Jerzy Stępień (1946) prawnik i polityk polski

Źródło: Jerzy Stępień: jestem pełen najgorszych obaw http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/jerzy-stepien-jestem-pelen-najgorszych-obaw/dbyd3r3, onet.pl, 17 grudnia 2016.

O myślach , O myśleniu

„Brakuje jeszcze stwierdzenia, że PiS dotknęła karząca ręka sprawiedliwości, że ma to, na co zasłużył. Nikt tego na razie wprost nie powiedział, ale do tego cała ta kampania zmierza. Tego typu wpisy już pojawiają się na portalach internetowych. To kampania kłamstwa i manipulacji. Ta zbrodnia miała jednoznaczny wymiar – Ryszard C. przyszedł do biura PiS nasączony nienawiścią, wykrzyczał to. Nie ulega wątpliwości, jakim rodzajem propagandy był inspirowany.”

Janusz Wojciechowski (1954) polityk polski

o relacjach mediów dotyczących zamordowania jego asystenta.
Źródło: Inwersja ról została zaplanowana, naszdziennik.pl, 27 października 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20101027&typ=po&id=po61.txt

O kłamstwie , O sprawiedliwości , O relacjach

„[Artysta musi] zachować świadomość świata, nie zapominając o tym, co znajduje się w zasięgu ręki.”

Joaquín Torres García (1874–1949) malarz urugwajski

Źródło: Carol King, Joaquín Torres García w: 501 wielkich artystów pod red. Stephena Farthinga, wyd. MWK, Warszawa 2009, ISBN 9788361065326, tłum. Dominika Zielińska, Ryszard Jacoby, s. 302.

O zachowaniu , Zapominając

„Nie jest mianowicie prawdą, że – w miarę jak przechodzimy od planety do mojej własnej ręki – pomyłka staje się coraz bardziej i bardziej nieprawdopodobna. Ale w pewnym punkcie jest ona już nie do pomyślenia.”

Ludwig Wittgenstein (1889–1951) filozof austriacki

O pewności

„Jeżeli przez tydzień będziesz oddzielnie kłaść każdą rzecz na miejsce, myśląc o tym, co robisz od chwili wzięcia jej do ręki aż do odłożenia – zamiast chwytać trzy rzeczy na raz, to po miesiącu systematyczność wejdzie ci w nałóg i będziesz miała życie o wiele łatwiejsze.”

Francis Scott Fitzgerald (1896–1940) amerykański pisarz

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Ja się nie obrażam. Prostytucji nie uprawiam, ludobójstwa też nie, ale muszę powiedzieć, że jak musiałem wypełnić pytanie, czy nie jestem terrorystą, to ręka mi zadrżała. Nie chciałbym skłamać Stanom Zjednoczonym, a mam pewną wątpliwość. W czasach komunistycznych byłem terrorystą. Tak przynajmniej opiewały niektóre zarzuty formułowane przez prokuratora komunistycznego. Nie wiem, mam pisać prawdę czy nieprawdę w tych kwestionariuszach.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o kwestionariuszu wizowym, który musi wypełnić każdy ubiegający się o wizę amerykańską.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1685458,0,1,w-czasach-komunistycznych-bylem-terrorysta,wiadomosc.html, 9 grudnia 2010

Pytanie

„Wszyscy ważni ludzie służb, a Kiszczak przeszedł w nich wszystkie szczeble, nie tylko znają wiele ważnych tajemnic, ale często też mają wiele życiorysów, wiele miejsc urodzenia, wielu rodziców, wiele legend. Kim był więc Kiszczak, tego do końca nie wiemy. Z pewnością był człowiekiem inteligentnym, komunikatywnym, który potrafił nawiązywać dobre kontakty z wieloma ludźmi. Często sypał anegdotami, miał pod ręką jakąś anegdotę, bon mot, ale nigdy nie powiedział słowa za dużo. Tak był szkolony i taki miał charakter. Nawet gdy ktoś wiedział, z kim ma do czynienia, potrafił wzbudzić sympatię rozmówcy. (…) Miał wyjątkowo dobre układy w Moskwie, z którą łączyły go więzi partyjne, wojskowe i bezpieczniackie. Nie przypominam sobie, żeby inny polityk w PRL-u tak wiele połączeń z kremlowską centralą.”

Jerzy Eisler (1952) historyk polski

Źródło: Krzysztof Różycki, Generał, który się kadrom nie kłaniał, „Angora” nr 46 (1326), 15 listopada 2015, s. 7.

O ludziach , O tajemnicy , O charakterze , O rodzicach

„Daniel Castellani oddawał duszę pracy szkoleniowej. Miał dużo serca do siatkarzy, godzinami z nimi rozmawiał, uczył ich nowych rzeczy. Ale potrzeba nam też takich ludzi jak Andrea Anastasi – przywódców, którzy dążą do celu najprostszą drogą. I takich jak Lozano, którzy pokazali, że ważne są rygor i prowadzenie zespołu twardą ręką.”

Ireneusz Mazur (1957) polski trener siatkówki

Źródło: Wszyscy byli ancymonkami http://www.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Ireneusz-Mazur-dla-Magazynu-Sportowego-bez-autoryzacji,artykul,110299,2,282.html

O ludziach , O duszy , Serce

„Czy nie lepiej i piękniej umrzeć podczas radosnego śmiechu z ręką niosącą do ust słodkie ciastko?”

Zofia Kucówna (1933) polska aktorka

O śmiechu

„We współczesnym świecie Zachodu informacja jest wszechobecna i bezcenna. Czas i przestrzeń przestają być dla niej ograniczeniem. Technologia rozwija się dynamicznie, a człowiek w coraz większym stopniu staje się twórcą i władcą świata. To, co niedawno jeszcze stanowiło domenę sił nadprzyrodzonych: pogoda, powodzenie ludzkich działań, reguły działania natury, stwarzanie życia, a nawet kreowanie światów, zostało sprowadzone z niebios na ziemię w postaci deszczu informacji i od tej pory znajduje się pod symboliczną kontrolą człowieka. Bóg ustąpił miejsca i ukrył się na nielicznych obszarach, do których ludzka ręka nadal nie potrafi sięgnąć. Ostateczne zwycięstwo nie wydaje się jednak bliskie. Możliwe bowiem, że jedyne, czego człowiek nigdy się nie dowie, to uzasadnienie swojego istnienia, jego cel. Tym celem dla wielu z nas wciąż pozostaje Bóg.”

Łukasz Dębski (1981)

Źródło: Bóg. Granica. Informacja, „Fraza” 2006, nr 54–55.

O Bogu , O świecie , O naturze , O czasie

„Już to pewna, że kto całe życie pracuje nad jednym, lżej mu idzie, ręka się wprawia, ale umysł ociężeć musi, mechanicznie palce wykonywają, czego się wyuczyły, a głowa pracować nie potrzebuje. Jest w tym zło, jest i dobro. Może ten dobroczynny podział pracy nadaje się dla mas, które nie mają wielkich darów – ale na ludzi, co by chcieli iść naprzód, nakłada kajdany.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Złoty Jasieńko

O życiu , O ludziach , O złu

„Biją w mą czaszkę, jak w dzwon, głuche grzmoty
i krwawa ręka pisze mi przekleństwo.
Ja wybierając los mój, wybrałem szaleństwo
i porzuciłem raj i zeszłem w czarne groty.”

Tadeusz Miciński (1873–1918) pisarz i poeta polski

W mroku gwiazd
Źródło: Samobójca

O losie , O szaleństwie

„Wstępem do każdej rozmowy, a więc tym bardziej do negocjacji, jest powitanie drugiej osoby. Powinny w nim znaleźć wyraz życzliwość dla drugiej strony, otwartość dla propozycji, szczerość własnych intencji. Oddaje to gest, wyraz twarzy, sposób podania ręki, krok itd.”

Jan Waszkiewicz (1944)

Jak Polak z Polakiem: szkice o kulturze negocjowania
Źródło: s. 19

O szczerości

„Gdy myślał, czuł się tak, jak człowiek używający zwykle prawej ręki zmuszony nagle do użycia lewej.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

O myślach , O myśleniu

„Gra nieustannie sprawia mi radość. Gitara natomiast trzyma mnie w ryzach pokory. Zdarza się, że gdy biorę ją do ręki, ona mi mówi – nie, dziś nie będziesz grał. A ja i tak sobie gram.”

Jim Hall (1930–2013) amerykański gitarzysta jazzowy

Źródło: „Guitar Player”

O grach , Radość

„Biskupi jedzą mi z ręki.”

Maurice Duplessis (1890–1959) kanadyjski polityk

Źródło: Marta Kijewska-Trembecka, Quebec i Quebecois. Ideologie dążeń niepodległościowych, Kraków 2007, s. 164.

„Jest tylko jedna zasada taktyki, która nie podlega zmianom: użyć tego, co pod ręką, by zadać jak najwięcej ran, śmierci i zniszczenia wrogowi w jak najkrótszym czasie.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

There is only one tactical principle which is not subject to change. It is: „To so use the means at hand to inflict the maximum amount of wounds, death, and destruction on the enemy in the minimum time.”
Źródło: G.S. Patton, P.D. Harkins War as I knew it http://books.google.pl/books?id=2A4BPpDQTfcC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Houghton Mifflin Harcourt, 1995, s. 405.

O śmierci , O czasie

„Czyn zaszczytny nie jest niczym innym niż udanym aktem agresji, a skoro agresja oznacza walkę z ludźmi lub zwierzętami, działalnością najbardziej zaszczytną staje się dawanie świadectwa swej siły fizycznej. Naiwny, archaiczny stosunek do wszelkiej manifestacji siły jako do przejawu charakteru lub „silnej woli” umacnia ową zwyczajową gloryfikację silnej ręki. Zaszczytne tytuły, popularne zarówno wśród barbarzyńców, jak u ludów na wyższym szczeblu kultury, noszą zazwyczaj piętno tego prymitywnego pojęcia honoru.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O charakterze , O sile , O zwierzętach

„Jeśli dziś Donald Tusk czy Waldemar Pawlak uważają, że państwu przeszkadza Kościół, to muszą wiedzieć, że stają w sprzeczności z całą tysiącletnią historią Polski w oparciu o modę antyklerykalizmu mającą swe inspiracje w przepoczwarzonym komunizmie czy w zlaicyzowanym Zachodzie. Panie Tusk, panie Pawlak, gdzie dziś się znajdujecie? Jeżeli panowie uważacie, że Polsce niepotrzebny jest Kościół, to nie jesteście na tej ziemi pomiędzy Tatrami a Bałtykiem, bo tu Kościół szedł zawsze ręka w rękę z państwem w służbie Narodowi i Ojczyźnie.”

Stanisław Nagy (1921–2013) polski teolog, kardynał

Źródło: Nowa komuna nabiera rozpędu, naszdziennik.pl, 24 marca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120324&typ=wi&id=wi03.txt

O historii , O ojczyźnie

„Kiedy chłopiec wkroczył w falliczną fazę rozwoju swojego libido (od 2 do 3 roku życia począwszy), doznaje przyjemnych uczuć w swoim członku i uczy się wywoływać je w dowolnej chwili przez drażnienie ręką – wtedy staje się kochankiem matki.”

Zygmunt Freud (1856–1939) austriacki neurolog i psychiatra

Zarys psychoanalizy (1939)

O emocjach , O matce , O kochankach

„Teatr przez wielkie 'T' to praca u podstaw. Tak mnie uczyła m. in. pani Baduszkowa. Tak i ja staram się przekazywać wrażliwość na sztukę. Młodego widza należy wychować. Nie jest łatwo w dobie powszechnego dostępu do rozrywki, w świecie, w którym wszystko jest na wyciągniecie ręki, tak ukształtować młodego widza, by sięgnął o jedną półkę wyżej. Teatr muzyczny jest bardzo atrakcyjny dla młodego widza. Znaleźć tam można i taniec i śpiew. A z drugiej strony przecież ci młodzi uwrażliwieni widzowie będą stanowić przyszłość teatru i elitę kulturalną społeczeństwa.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”, 18 maja 2012 http://jerzy-jeszke.de/?de_tv-silesia,208

O przyszłości , O tańcu

„Mieszkam w szafie z książkami… czasem odczuwam to jako drażniącą prozę, a czasem traktuję jak zwyczajny fakt. Jest to poetyczne, gdy sięga się ręką i już otwierają się różne światy.”

Agnieszka Fatyga (1958) polska aktorka i śpiewaczka

Źródło: Mam apetyt na fakty http://merlin.pl/browse/xcso/agnieszka_fatyga.html

O książkach , O czasie

„Pewnej nocy śniło mi się, że dobiłem targu z diabłem za cenę duszy. Spełniało się każde moje życzenie, a nowy służący wyprzedzał nawet moje myśli i pragnienia. Spróbowałem więc dać mu do rąk swoje skrzypce, aby przekonać się, co on z nimi uczyni. Jakież było moje zdziwienie, gdy zaczął znakomicie grać jakąś sonatę, której nadzwyczajne piękno przeszło wszelkie wyobrażenie. Poczułem się gdzieś przeniesiony, porwany i oczarowany. Próbowałem i ja wziąć skrzypce do ręki, aby powtórzyć zasłyszane przed chwilą dźwięki – na próżno. Gdy się obudziłem, zabrałem się natychmiast do spisywania tego, co usłyszałem we śnie. Skomponowałem wtedy najlepszą moją sonatę, która jednak daleka jest od cudownej muzyki, granej mi tej nocy.”

Giuseppe Tartini (1692–1770) włoski kompozytor i skrzypek późnego baroku

o Sonacie z diabelskim trylem.
Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 16, 17.

Cytaty o pięknie , O duszy , O myślach , O snach

„Od momentu, kiedy wziąłem twoją książkę do ręki, do momentu, kiedy ją odłożyłem, tarzałem się ze śmiechu. Zamierzam ją kiedyś przeczytać.”

Groucho Marx (1890–1977) amerykański aktor komediowy

O śmiechu

„Wiadomo było, że jak jakaś wściekła dewotka, wścibska sąsiadka, straszna nauczycielka jest potrzebna, to pod ręką jest Krystyna Feldman. Teraz troszkę się zmieniło, bo zeszło mi na zwariowane staruszki albo jakieś dobre ciocie, babcie…”

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Źródło: Tadeusz Żukowski, Krystyna Feldman albo Festiwal Tysiąca i Jednego Epizodu

„Podróżowanie do Tajlandii jest raczej obietnicą przeżycia życiowej przygody. Tajska kultura ogromnie różni się od nordyckiej (czy mówiąc ogólniej: europejskiej). Ludzie wywodzący się z tak odmiennych miejsc mają sobie do zaoferowania mnóstwo rzeczy. Tajowie są wspaniałymi, miłymi i otwartymi osobami. Poza tym dla Duńczyków Tajlandia to raj znajdujący się na wyciągnięcie ręki – oddalony tylko o dziesięć godzin lotu. Czym jest raj? Miejscem stworzonym z twoich snów. Nie znaczy to jednak, że raj jest miejscem nierealnym. Nieprzystające do rzeczywistości są tylko marzenia, które pryskają w zetknięciu z nią.”

Mads Matthiesen (1976)

Źródło: Anna Bielak, Laureat Sundance: chcę burzyć stereotypy, stopklatka.pl, 6 września 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=90527

O ludziach , O marzeniach , O podróżowaniu , O rzeczywostości

„Nie można podać ręki zdrajcy, który w naszych szeregach działał na rzecz przeciwnika (…) 25 lat temu.”

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

Źródło: Niezależna rocznica „Solidarności”, wp.pl, 31 sierpnia 2005 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Niezalezna-rocznica-Solidarnosci,wid,7844698,wiadomosc.html

Cytaty na temat ręka strona 2

Cytaty na temat ręka
strona 2