Cytaty na temat poeta (116 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Tym spośród nas, którzy łatwo znajdują zadowolenie, a pogodni są tylko z pozoru, przeciwstawiają się inni ludzie i całe ludzkie pokolenia, których pogoda nie jest powierzchowną igraszką, ale powaga i głębią. Jednego z nich znałem, był to dawny nasz mistrz muzyki, którego sam niegdyś widywałeś w Waldzell czasami, człowiek ten w ciągu ostatnich lat swojego życia posiadł cnotę pogody w tak znacznym stopniu, że promieniowała zeń jak światło ze słońca, że w postaci życzliwości, radości życia, dobrego humoru, ufności i zaufania przechodziła ona na wszystkich dookoła, we wszystkich też dalej promieniując, we wszystkich tych, którzy prawdziwie blask jej wchłonęli i pozwolili się nim przeniknąć. Ja również oświecony zostałem jego blaskiem, mnie również udzielił on nieco swej jasności i promienistości serca (…) Osiągnięcie takiej pogody jest dla mnie, a wraz ze mną dla wielu, celem najwyższym i najszlachetniejszym. Znajdziesz ową pogodę także u niektórych ojców z kierownictwa zakonu. A pogoda ta nie jest ani igraszką, ani upodobaniem w samym w sobie, jest najwyższą świadomością i miłością, jest afirmacją wszelkiej rzeczywistości, czuwaniem na skraju wszelkich głębin i przepaści, jest cnota rycerzy i świętych, cnota niezniszczalną, która wraz z wiekiem i przybliżaniem się śmierci stale jeno wzrasta. Jest ona tajemnica piękna i właściwą substancją wszelkiej sztuki. Poeta, który cuda i potworności życia taneczną miara swych wierszy opiewa, muzyk, co pozwala im rozbrzmiewać w postaci czystej współczesności, jest szafarzem światła, pomnaża radość i jasność na ziemi, nawet jeśli nas najpierw wiedzie przez łzy i ból. Może ów poeta, którego wiersze tak nas zachwycają, jest smutnym samotnikiem, może i muzyk ów był posępnym marzycielem, lecz także i wówczas dzieło jego uczestniczy w radości gwiazd i bogów. To, co nam daje, nie jest już jego mrokiem, cierpieniem czy trwogą, to kropla czystego światła, wiekuistej radości. Nawet całe narody czy języki zgłębić usiłują głębiny świata przez mity, kosmogonie, religie, radość ta jest ostatecznym i najważniejszym celem, który mogą osiągnąć.”

Hermann Hesse książka Gra szklanych paciorków

Józef Knecht do swojego przyjaciela Plinia Designori
Gra szklanych paciorków
Źródło: Gra szklanych paciorków (rozdz. Rozmowa), tłum. Maria Kurecka, Wydawnictwo Poznańskie 1971, s. 319–322.

O śmierci , O Bogu , O bólu , O ludziach

„Świat jest pełen niesprawiedliwości. Bankier może napisać zły poemat i nic. A niech tylko poeta spróbuje wypisać zły czek.”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski

O świecie

„(…) człowiek wolny, intelektualista, pisarz i poeta naprawdę wolny, który chce być wolny, będzie do końca tego świata miał coś z chuligana.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

Źródło: list do Jerzego Giedroycia, cyt. za: „Res publica”, wydania 1–4, Res Publica, 1989, s. 134.

„Większość Rosjan jest homofobami, ponieważ w rosyjskiej umysłowości pozostają bardzo silne metastazy kryminalnego kodeksu honorowego. Każdy poważny człowiek, czymkolwiek by się zajmował, podświadomie przymierza się do pryczy i stara się, żeby w jego wykazie przebiegu służby nie było większych naruszeń więziennych tabu, za które musiałby zapłacić tyłkiem. Dlatego życie rosyjskiego macho przypomina permanentny seans spirytystyczny: ciało nurza się w luksusach, a dusza odsiaduje wyrok w łagrze.”

Wiktor Pielewin książka Święta księga wilkołaka

Święta księga wilkołaka

O życiu , O duszy

„Wariat, zakochany i poeta, wszyscy trzej z wyobraźni są utkani.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

O wariatach

„Panuje zaś zgoda, że pisząc o życiu kobiety, możemy zrzec się wymogu akcji i zastąpić ją miłością. Miłość, jak powiedział poeta, jest całym istnieniem kobiety. A jeśli choć rzucimy okiem na piszącą u stołu Orlandę, przyznamy, że nigdy nie było kobiety godniejszej tego powołania. Będąc kobietą, i to kobietą piękną, a na dokładkę w kwiecie wieku, niechybnie wkrótce zarzuci te pozory pisania i myślenia, a zacznie myśleć przynajmniej o gajowym”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

dopóki myśli o mężczyźnie, nikt nie ma kobiecie za złe myślenia
Orlando: biografia (1928)

O miłości , O kobietach , O myślach , O wieku

„Starzec, jak skowronek,
Zastygły pod wspomnień bryłą (…),
Poeta – rycerz – starzec – nic (…).”

Juliusz Słowacki Kordian

Diabli – o Niemcewiczu.
Kordian

„Polityk zmierza do celu,
Poeta podąża przed siebie.”

Jonasz Kofta (1942–1988) polski poeta, dramaturg, satyryk, i piosenkarz

Źródło: Na drodze

„Poeta barokowy nie obawia się bardzo nawet skomplikowanych przestawni.”

Wiktor Weintraub (1908–1988)

O niektórych problemach polskiego baroku (1960)

„Poeta cierpi za miliony
od 10 do 13.20
O 11.10 uwiera go pęcherz
wychodzi
rozpina rozporek
zapina rozporek
Wraca chrząka
i apiat'
cierpi za miliony”

Andrzej Bursa (1932–1957) poeta polski

Źródło: Poeta

O cierpieniu

„Poeta jest piecem do spalania realności.”

Pierre Reverdy (1889–1960) francuski poeta

Źródło: Aforyzmy, „Kwartalnik Artystyczny” nr 2, 2008, s. 122, tłum. Kazimierz Brakoniecki.

O piekle

„Życie jest szpitalem, w którym każdy pacjent jest opanowany chęcią zmiany swego łóżka. Są tylko trzy istoty godne szacunku: kapłan, wojownik, poeta. Wiedzieć, zabijać i tworzyć. Wszyscy inni są do obciosania i pańszczyzny, stworzeni do obory, czyli do wykonywania tak zwanych zawodów.”

Charles Baudelaire (1821–1867) francuski poeta

O życiu

„Nie należy wszystkiego pokazywać. Wydaje się, że jest to trudniejsze w malarstwie, gdzie umysł przejmuje to tylko, co oczy dostrzegają. Poeta bez trudu poświecą lub pomija milczeniem to, co drugorzędne. Największą sztuką malarza jest zwrócić uwagę na to jedynie, co potrzebne.”

Eugène Delacroix (1798–1863) malarz francuski

O malarstwie

„Nad partią szachów siedzi pochylony
dziwny poeta z dalekiego kraju,
w którym się straszne dzisiaj dzieją rzeczy.”

Łukasz Penderecki (1966)

Źródło: Kreole

„Wśród innych gór uczyłem się wierszy,
które dopiero miały mnie nawiedzić,
Szczyt naprzeciw domu zaglądał do nieba,
nikt nie wiedział dlaczego nazywa się Owidiusz,
czyżby tam się zabłąkał wygnany poeta?”

Jerzy Hordyński (1919–1998) poeta polski

Źródło: Porównanie

O domu

„Wena sprawia, że poeta chodzi między straganami piękna, a wiara wyciąga za niego ręce.”

Paulo Coelho (1947) pisarz brazylijski

Zwierzenia pielgrzyma. Rozmowy z Paulem Coelho, Juan Arias

O wierze

„Apologeta to nie poeta.”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

„Żaden poeta nigdy nie interpretował natury w równie dowolny sposób, w jaki prawnik interpretuje prawdę.”

Jean Giraudoux (1882–1944) francuski powieściopisarz i dramaturg

O naturze

„Ja, żołnierz, poeta, czasu kurz.”

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) polski poeta

Źródło: Rodzicom

O rodzicach , O czasie

„Mickiewicz wielki poeta, ale kto go zna, a mnie śpiewa cała Polska i Ukraina – „Hej, hej sokoły omijajcie góry, lasy, doły.””

Tomasz Padurra (1801–1871) pisarz polsko-ukraiński

O śpiewie

„Dobry poeta rozumie, że przekład w poezji nie jest zdradą. To tworzenie zupełnie nowego wiersza w innym języku.”

Keith Botsford (1928–2018)

Źródło: Iga Gierblińska, Edyta Hetmanowska, Tożsamość ukryta między językami świata Rozmowa z Keithem Botsfordem, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/386-tozsamosc-ukryta-miedzy-jezykami-swiata.html

O zdradzie

„Poeta – ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca.”

Jean Cocteau (1889–1963) francuski poeta, powieściopisarz, dramaturg i krytyk

O świetle

„Nim coś powiesz – zmilcz,
nim coś powiesz – zważ,
bo mówiąc, przegrałbyś,
a zmilczeć możesz jak poeta.”

Andrzej Bianusz (1932–2018) polski poeta, prozaik, scenarzysta, satyryk, autor tekstów piosenek

Źródło: piosenka Nie wierz mi, nie ufaj mi z repertuaru Anny Jantar

„Nie śmierć mnie wcale nie przeraża. Śmierć oznacza kres istnienia, myślenia, czucia, wątpienia. Człowiek umiera i ma przynajmniej to szczęście, że już o nic nie musi się martwić. Jak powiada rzymski poeta, równie dobrze można by widzieć powód do zmartwień w tym, że przez tyle wieków poprzedzających nasze narodziny nie istnieliśmy.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Rozmowy z Jorge Luisem Borgesem

O śmierci , O szczęściu , O myślach , O narodzinach

„Architektura weneckiego kościoła Świętego Marka dorównuje w swej głupocie wszystkiemu, czego uczono i dopuszczano się pewno w jego murach. Wszystkie te zabiegi o nadanie znaczenia kłamstwu wydają mi się żałosne, a popisy, które imponują dzieciom i ludziom żądnym wrażeń zmysłowych, zdają mi się – także wówczas, gdy zastanawiam się nad nimi jako twórca, poeta – niesmaczne i mało ważne.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

O religii
Źródło: Karlheinz Deschner, I znowu zapiał kur – Krytyczna historia Kościoła, Gdynia 1996; t. 2, s. 306–308.

O dzieciach , O kłamstwie , O głupocie , O historii

„Jeśli kiedyś zobaczysz w pochmurny dzień
Postać bez parasola pijącą deszcz
To poeta próbuje językiem swym spomiędzy kropel wyłuskać rym…”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

Utwór: Nix, z płyty Sushi
Cytaty utworów

„Panuje u nas ogólne przekonanie, że przekład Słowackiego przewyższa oryginał. Z pewnością różni się od niego. Chociaż nasz poeta pracował nad wybranym dziełem z największą starannością i bardzo troszczył się o wierność, siła jego osobowości nie pozwoliła mu podporządkować się w zupełności tekstowi. Jego odejścia od oryginału nie są więc kapryśną samowolą, lecz najbardziej charakterystycznymi przejawami emanacji jego własnej duszy.”

Tadeusz Peiper (1891–1969) polski poeta, krytyk literacki, teoretyk poezji

o utworze Książę niezłomny.

O duszy , O odejściu , O sile , O osobowości

„W maju 1979 roku, podczas swoich wielkich teoriopoetyckich sporów, młodzi krasopisarze Zbigniew Loba i Tadeusz Żukowski zakładają się o wódkę, kto wymyśli najbardziej płaską metaforę świata.
Przyszły poeta Żukowski rzuca szybko: „flądra plaży”. I niedoszły poeta Loba nic już nie może wymyślić. Bardziej płaskiego, oczywiście.
Wkrótce potem Zbigniew Loba napisał jednak ciekawą, szkoda że niewydaną, powieść Wędrowałem w ciemności.
Kto wymyślił najbardziej płaską metaforę świata?
Założę się o wódkę, że między „flądrą plaży” a „wędrówką w ciemności” istnieje dziwne, wcale niemetaforyczne podobieństwo.”

Sergiusz Sterna-Wachowiak (1953) polski poeta i prozaik

Źródło: Najbardziej płaska metafora świata w: Sceny z życia codziennego artystów, „Akcent”, nr 3/2011

„Historycznie rzecz ujmując, mamy informacje mrożące krew w żyłach, bo np. taki Vagn, pochodzący z Danii Jomsviking (przełom X/XI w.), gdy miał 9 lat, zabił już 3 osoby, a gdy miał lat 12, otrzymał od krewnych 2 statki i 120 wojowników w wieku 18–20 lat i dowodząc tą drużyną, ruszył na wiking, na rabunek, po przygodę i na wojnę. Inny wiking i skald (poeta) Egil Skallagrimsson z Islandii X w., gdy miał lat także bodajże 9, w złości toporem zabił 12-latka, w złości po przegranej grze. Mama pochwaliła go, że będzie „dobrym wikingiem”. Ale to inne czasy, inne realia. Dla nas nasze dzieci w tym wieku to przede wszystkim nasze „misie”, „robaczki”, „kochanie” i wszystko inne, co zna dzisiejszy rodzic.”

Igor D. Górewicz (1976)

Źródło: Agata Hołubowska, Obce rzeczy wiedzieć dobrze jest, swoje obowiązek – rozmowa z Igorem D. Górewiczem, qlturka. pl, 10 września 2012 http://qlturka.pl/2015/12/11/obce-rzeczy-wiedziec-dobrze-jest-swoje-obowiazek-rozmowa-z-igorem-d-gorewiczem/

O dzieciach , O grach , O rodzicach , O wieku

„Poeta serca.”

Jan Paweł Woronicz (1757–1829) polski biskup, prymas

o Franciszku Karpińskim.
Źródło: Rozprawa o pieśniach narodowych, 1803

Serce

„Bierność i inercja są wrogami tworzenia. Zapomniano o aktywnej, inspirującej roli powieściopisarza. Jego zadaniem jest nie tylko przedstawianie człowieka takim, jakim jest, ale też takim, jakim mógłby być. Tylko poeta i twórca ballad potrafią to jeszcze robić.”

Anaïs Nin (1903–1977) pisarka francuska

„Jeśli nie zmienią się zasady doboru materiału kulturowego w mediach i jeśli nie zmieni się medialnej edukacji, będziemy ciągle narzekać na marginalizację sztuki słowa. Współczesny poeta, tak jak jego protoplaści – stoi na straży wartości słowa. A ponieważ słowo poetyckie ma wspólne korzenie z religią, można ową rolę nazwać „kapłańską.””

Bogusław Żurakowski (1939)

Źródło: H.B. Klein, Dokąd biegniesz, córko Mnemozyny?, „Przegląd Polski” (tygodniowy literackospołeczny
dodatek „Nowego Dziennika”), Nowy Jork, 21 czerwca 2002.

O religii

„Dzieci postrzegają świat w kategoriach estetycznych. Pewien fiński poeta mówi, że swoje wojenne dzieciństwo pamięta jako „wspaniałe, ogromne pożary”. W dziecięcym języku nie istnieje słowo „skutecznie”, którego prawdziwe znaczenie odkryłem będąc w wojsku. W języku dorosłych słowo to określa, bez wyjątku, zniszczenie.”

Semezdin Mehmedinović (1960)

Obraz wojny

O dzieciach , O świecie , O dzieciństwie

„Car Aleksander I Romanow otrzymał raz od biednego jeszcze wtedy poety Cheaplera tomik poezji z dedykacją. Podziękował mu w ten sposób, że kazał związać setkę banknotów storublowych na kształt książki i – umieściwszy na karcie tytułowej napis: „Poezje Aleksandra I” – posłał ją Cheaplerowi. Nazajutrz poeta odpisał:
„Poezje te podobały mi się tak bardzo, że pragnąłbym czym prędzej przeczytać tom drugi”.
Po kilku dniach otrzymał to, o co prosił, jednakowoż na końcu przesyłki od cara znalazły się słowa:
„Koniec tomu drugiego i ostatniego”.”

Aleksander I Romanow (1777–1825) car Rosji

Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.

O ludziach , O książkach

„Najbardziej wstrząsającym wypadkiem mojego życia był czas, gdym przed sobą odkrył, żem Jest poeta, a działo się to w 1877 roku… W kojącym świetle lipcowego słońca, gdy drzewa i kwiaty w całej swojej kwiecistości byli ubrane.”

William McGonagall (1825–1902)

Źródło: Najlepsze, najgorsze, najbardziej niezwykłe http://niniwa2.cba.pl/naj_na_naj.htm

O czasie , O Kwiatach

„Wyspiański jest obdarzony absolutnym słuchem językowym. To poeta o niesłychanej wrażliwości, niesłychanym wyczuleniu na prawdę i fałsz, w brzmieniu ludzkiej mowy. Postaciom się mówi, poecie się słyszy. Dlatego dzieło jest autentyczne, niewysilone.”

Anna Augustynowicz (1959)

o Stanisławie Wyspiańskim i Weselu.
Źródło: „Dziennik Teatralny”, Kraków, 12 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/twwes.htm

„Moim zdaniem, kompozytor, tak jak poeta, rzeźbiarz i malarz, zobowiązany jest, służyć człowiekowi, ludziom. Musi upiększać ludzkie życie i bronić go. Musi być obywatelem przede wszystkim tak, aby jego sztuka świadomie gloryfikowała ludzkie życie i prowadziła człowieka ku promiennej przyszłości. Taki jest niezmienny kodeks sztuki, jak ja go widzę.”

Siergiej Prokofjew (1891–1953) rosyjski kompozytor i pianista

Źródło: Sergei Prokofiev, Music and Life, 1951, s. 137.

O życiu , O sztuce , O przyszłości

„Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony
Polecę precz, poeta, ze dwojej złożony
Natury: ani ja już przebywać na ziemi
Więcej będę; a więtszy nad zazdrość, ludnemi
Miasty wzgardzę (…).”

Jan Kochanowski (1530–1584) polski poeta

Pieśni
Źródło: Księgi Wtóre. Pieśń XXIV

O zazdrości , O naturze

„Poeta jest podobny do tego chmur pana,
Który burze wyzywa, który drwi z łucznika;
Zaledwie gruntu ziemi stopą swą dotyka,
Wnet chodzić przeszkadzają mu skrzydła tytana.”

Charles Baudelaire książka Kwiaty zła

Le Poëte est semblable au prince des nuées
Qui hante la tempête et se rit de l’archer;
Exilé sur le sol au milieu des huées,
Ses ailes de géant l’empêchent de marcher. (fr.)
Źródło: Albatros w: Kwiaty grzechu, wyd. Hieronim Cohn, Warszawa 1894, s. 21, tłum. Antoni Lange.

„Poeta idzie tylko dalej po tej samej drodze i musi nią iść, jeżeli chce trafić do ludzkiej duszy.”

Jan Michał Rozwadowski (1867–1935) językoznawca polski

O poezji w języku (1913)

O duszy

„Artysta może pracować wszędzie i zawsze będzie sobą. Co prawda poeta ryzykuje tylko swój czas i atrament, a artyście filmowemu ktoś musi powierzyć sporo pieniędzy. Stąd w świecie pracować mogą tylko ci o uznanej pozycji. Aby ją zdobyć, trzeba dać się poznać od dobrej strony w swoim kraju i tu się koło zamyka. Wierzę, że wraz z techniką ułatwiającą kręcenie filmów przybędzie utalentowanej młodzieży.”

Andrzej Bart (1951) polski powieściopisarz, scenarzysta i reżyser

Źródło: Urszula Lipińska, Orły 2010. Damy światu do wiwatu. Bart w Stopklatce, stopklatka.pl, 11 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63045

O prawdzie , O młodzieży , O świecie , O czasie

„To właśnie zaburzenia wywołują emocje, nagłe skupienie czy zwrócenie uwagi. Nawet w regularnym 13-zgłoskowcu, kiedy poeta złamie rytm dla pewnej logiki myśli, albo odwrotnie, gdzie indziej postawi akcent, to miejsce natychmiast staje się ważne.”

Stanisław Radwan (1939) polski kompozytor

Źródło: Tryton w miejsce kwinty, „Przekrój” nr 9, 1 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112640.html

O myślach , O myśleniu

„Nagrody są potrzebne przede wszystkim poetom akademickim. Oni żyją z uczenia poezji, dla nich nagrody są sposobem na życie i na przetrwanie. Dla nich jest to forma promocji. Nagrody są też potrzebne wydawcom i drukarzom, a także wąskiemu gronu krytyków i recenzentów. Niestety, nagrody literackie tworzą jakieś małe „mafie literackie” i dość często rozdawane są w jakiś niezrozumiały dla mnie sposób. Nagrodzony poeta wpada, chcąc czy nie chcąc, w jakieś układy, musi być wśród ludzi, którzy go nagrodzili i w jakiś sposób identyfikować się z nimi, „siedząc na tej samej kanapie, co oni.””

Adam Lizakowski (1956)

Źródło: Agnieszka Szymanik, Juliusz Bolek, Poezja jest pod moją skórą, 8 stycznia 2010 http://www.polishnews.com/index.php?option=com_content&view=article&catid=63:sztukaart&id=1217:poezja-jest-pod-moj-skor&Itemid=187

O życiu , O ludziach

„Jego miłość [poety], doznanie, szczęście mają odpowiednik we wszystkich miejscach, w których nigdy nie był i nie będzie, wśród obcych, których nigdy nie pozna.(…) Poeta przywraca życie, żeby śpieszyć z kolei do kresu.”

René Char (1907–1988)

Źródło: Dlaczego dzień ulatuje

O miłości , O życiu , O szczęściu

„Poeta jest twoim bratem.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Literatura i sztuka

„Co ja, jako poeta, uważam w poezji za najważniejsze? Przede wszystkim to zagęszczenie, którego nigdzie indziej nie można osiągnąć. Z niego wynika przecież niemieckie określenie: Dichter oznaczające poetę. Dichten znaczy bowiem nie tylko pisać wiersze, ale również zagęszczać (od dicht – gęsty). Bo jeśli chce się dotrzeć do granicy niewypowiedzianego, trzeba bardzo oszczędnie operować słowem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Mniej oświetlona strona parnasu – „AKANT” Nr 6/2002

„Bo przeżywać przy biurku potrafi każdy dureń; odnowić przy biurku przeżycie minione, to jest poeta.”

Tadeusz Peiper (1891–1969) polski poeta, krytyk literacki, teoretyk poezji

Nowe usta (1925)
Źródło: s. 360 (podkreślenia Peipera)

„Staram się, by poeta Krzysztof Niewrzęda istniał tylko w wierszach. I staram się nie utożsamiać z nim na co dzień. Próbuję żyć bez niego i być zwyczajnym człowiekiem. Wiem bowiem bardzo dobrze, jakie zagrożenia stwarza on dla mnie. I nie myślę tu jedynie o śmieszności przejawiającej się w ekstrawagancjach, egzaltacjach, czy mitomanii, rozwojowi których sprzyja przecież pisanie wierszy. Myślę raczej o straszliwych efektach długoletniego oddziaływania na psychikę tych wszystkich ekstrawagancji, egzaltacji i mitomanii.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Najwięcej miejsca trzeba zostawić dla ciszy – rozmowa Marleny Cieślik w „Poezja światłem i mrokiem w rozgrywkach o życie” (UŚ, 2005)

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Poeta pisząc wiersz nie może całkiem trafnie ocenić, co się dzieje, ani na pewno określić, jaka część ostatecznego rezultatu wynika z pracy podświadomości, nad którą poeta nie ma kontroli, a jaka część jest świadomym tworem.”

Wystan Hugh Auden (1907–1973) angielski poeta i pisarz

Źródło: Ręka farbiarza i inne eseje

„Nasz piękny park nosił niegdyś, jak opowiadał mi nieboszczyk dziadek, imię marszałka Piłsudskiego. Później, w czasie wojny, zmieniono tę nazwę na Park Horsta Wessela. Po wojnie patronami parku zostali bohaterowie Stalingradu i byli nimi bardzo długo – do czasu, gdy marszałek Piłsudski ponownie wrócił do łask, a jego popersie do parku. Później, gdzieś około 1993, nastała Era Szybkich Zmian. Marszałek Piłsudski zaczął się źle kojarzyć – nosił wąsy i robił przewroty, głównie w maju, a nie były to czasy, gdy można było tolerować w parkach popiersia facetów z wąsami, lubiących podnosić zbrojną rękę na legalną władzę, niezależnie od efektu i pory roku. Park przemianowano tedy na Park Orła Białego, ale wówczas inne narodowości, których na Suwałkach było już bez liku zaprotestowały gorąco. I czynnie. Wówczas nazwano park Ogrodem Ducha Świętego, ale po trzydniowym strajku banków postanowiono nazwę zmienić. Zaproponowano: Park Grunwaldzki, ale zaprotestowali Niemcy. Zaproponowano: Park Adama Mickiewicza, ale zaprotestowali Litwini ze względu na pisownię i inskrypcję „polski poeta” na projekcie pomnika. Zaproponowano: Park Przyjaźni, ale zaprotestowali wszyscy. W rezultacie ochrzczono park imieniem króla Jana III Sobieskiego i tak już zostało, prawdopodobnie dlatego, że odsetek Turków w Suwałkach jest znikomy, a ich lobby nie ma żadnej siły przebicia. Właściciel restauracji „Istanbul Kebab” Mustafa Baskar Yusuf Oglu mógł zaś sobie strajkować do usranej śmierci.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

główny bohater opowiadania o parku w Suwałkach.
Coś się kończy, coś się zaczyna
Źródło: W leju po bombie.

O śmierci , O przyjaźni , O wojnie , O sile

„Na temat wiersza składa się tłum zapamiętanych przejawów uczuć, pośród których najważniejsze są wspomnienia spotkań ze świętymi istotami lub zdarzeniami. Poeta stara się przekształcić ten tłum we wspólnotę, wpisując go w towarzystwo słów”

Wystan Hugh Auden (1907–1973) angielski poeta i pisarz

Źródło: Ręka farbiarza i inne eseje

O emocjach

„Gdzie jest Niaklajeu? To pytanie do wszystkich kłamców u władzy. Gdzie jest poeta? (…) Jeśli z poetą coś się stanie, to wy, kłamcy, całą swoją czarną krwią nie zmyjecie jego krwi!”

Uładzimir Niaklajeu (1946) poeta, prozaik, polityk

Pytanie

„Odrodzenie nauczyło nas – albo nauczyło na nowo – opłakiwać zmarłe dzieci. Luter głęboko przeżył utratę szesnastoletniej córki Magdaleny. Jest rzeczą charakterystyczną, że największy polski poeta wieku XVI, humanista Kochanowski, najlepsze swoje dzieło, Treny, poświęcił córeczce Urszuli, która umarła, mając dwa i pół roku. Oczywiście utwór jest starannie wypracowany, czasem przeładowany erudycją, jednakże jego szczerość nie budzi wątpliwości; ona decyduje o wartości jego najpiękniejszych wierszy, „przejrzystych i czystych jak łzy.””

Jean Delumeau (1923–2020) francuski historyk

Cywilizacja odrodzenia (1967)

O dzieciach , O czasie , O wieku , O szczerości

„Ślub: chwila, kiedy poeta przekształca się w dramaturga.”

Aleksander Kumor

O ślubie

„Dziewica i anioł – to temat dla poety i malarza. Poeta – Łukasz – rzecz opisał, a malarze wciąż na nowo temat ten podejmują. Zwiastun tego, co boskie i niewinna dziewica, oddalona jeszcze od znojów konkretnego ludzkiego życia, będąca na pograniczu młodości i kobiecości, ogarnięta jeszcze czasem oczekiwania i nadziei, pełna marzeń… Obraz rozrasta się, napełniając się czarem ludzkiej i religijnej fantazji, tak jak fascynował ludzi od zawsze.
Na podstawie podobnych fantazji już w starych religiach astrologicznych dziewica została przeniesiona jako gwiazdozbiór na firmament niebieski; jako niebiańską dawczynię płodności Egipcjanie wynieśli do gwiazd Izis, Grecy – Dike, jako Asteę gwiazdozbiór Panny, a także Demeter i Tyche. W wyniku takich fantazji umysłu ludzkiego również mnóstwo innych antycznych bogiń było dziewicami, na przykład Artemida, bogini, która nie tylko ochraniała młodych i niewinnych chłopców, ale była także władczynią-opiekunką młodości, wesela i narodzin. Atena była dziewicą, boginią bez matki, która podobnie jak dziewica Nike, wyszła z głowy Dzeusa. Nemesis i wspomniana już Dike są dziewicami, nieprzystępnymi i niezależnymi boginiami prawa.
Można by wymieniać jeszcze wiele. W przypadku ich wszystkich wyobrażenie o boskości i dziewiczości było zarazem przejawem i wyrazem starego marzenia i tęsknoty za niedoczesnym i pozadoczesnym bytem. Dziewicą jest też wielka dziewica chrześcijaństwa – Maria. I dla wielu, nawet jeśli Kościół to kwestionuje, jest ona – chociaż w sposób nie wyrażany wprost – wielką boginią chrześcijaństwa.”

Uta Ranke-Heinemann (1927)

Źródło: Nie i amen

O ludziach , O religii , O marzeniach , O aniołach

„stary poeta nie może mówić a może
nie mówić jego dłoń w mojej kredowy papier
zaproszenia tyle odwagi żeby milczeć
pić źródlaną wodę (kawy nie wolno)
słuchać swoich słów podnoszonych przez
obce usta oczekiwać komentarzy słońca
na szybie oddechu w cudzym mieście”

Artur D. Liskowacki (1956) polski pisarz

Źródło: ***, „Dekada Literacka” 2002, nr 1/2 (183/184)

O piciu , O wodzie

„Z całym uznaniem dla urody wielu rodzajów i gatunków literackich Wisławy Szymborskiej, to ona bawiła się słowami, ale ta zabawa mogła się odbyć gdziekolwiek. Ja w jej wierszach nie gustowałam, bo dla mnie ważniejsze jest, aby poeta towarzyszył Polakom w trudnych chwilach narodu. Wisława Szymborska nie towarzyszyła nam w odzyskiwaniu Polski, w odzyskiwaniu suwerenności. Nie pamiętam jej poezji, która by porywała. (…) Wisława Szymborska kojarzy mi się z Noblem, ale nie kojarzy mi się z Polską, z polską wierzbą, nie kojarzy mi się ani z polską przyrodą, ani polską historią.”

Krystyna Pawłowicz (1952) polska polityczka, prawniczka

o Wisławie Szymborskiej tuż po jej śmierci.
Źródło: wypowiedź dla Programu I Polskiego Radia, przedruk Krystyna Pawłowicz z PiS o Szymborskiej: Nie gustuję w tej postaci http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/378018,krystyna-pawlowicz-z-pis-o-szymborskiej-nie-gustuje-w-tej-postaci.html, Dziennik.pl, 4 lutego 2012

O śmierci , O historii

„Poeta pisze dla siebie, bo jeżeli pisze dla ludzi, poetą nie jest; jest nim wówczas, gdy jest i filozofem zarazem, gdy twory jego są potrzebą ludzkości, a jeżeli tworzy tak sobie – to jest samolubem, niczym więcej, gdy ze smutków tylko chwali się przed światem!”

Stefan Żeromski książka Dzienniki

Dzienniki

O ludziach , O świecie

„Filozof sprawdza się w filozofii myśli, poeta w filozofii wzruszenia.”

Kostis Palamas (1859–1943)

O myślach , O myśleniu

„Poeta robi z siebie jasnowidza przez długie, bezmierne i wyrozumowane rozregulowanie wszystkich zmysłów. Wszystkie postacie miłości, cierpienia, szaleństwa; sam znajduje i wyczerpuje wszelkie trucizny, aby zachować z nich kwintesencję. Niewysłowiona tortura, do której potrzeba mu całej wiary, całej nadludzkiej siły i od której staje się wielkim chorym, wielkim przestępcą, wielkim potępionym – i najwyższym Mędrcem! – Bo dochodzi do nieznanego! Kultywował przecież swoją duszę bardziej niż ktokolwiek inny! Dochodzi do nieznanego i kiedy, oszalały, traci na koniec rozeznanie swoich wizji, wtedy je zobaczył! Niech się na śmierć zamęczy skacząc przez rzeczy niesłychane i nie nazwane; przyjdą inni straszliwi pracownicy; zaczną od horyzontów, gdzie tamten stracił siły.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Listy
Źródło: II List Jasnowidza (do Paula Demeny), 15 maja 1871

O śmierci , O wierze , O zachowaniu , O duszy

„Jeśli artysta (rzeźbiarz) dobrze zrobił, iż nie kazał Laokoonowi krzyczeć, to tak samo dobrze uczynił i poeta, iż krzyczeć mu kazał.”

Gotthold Ephraim Lessing (1729–1781) pisarz niemiecki

Laokoon albo o granicach malarstwa i poezyi
Źródło: s. 16

„Szczęśliwy przewoźniku krów! Nie śnisz o sławie i nie układasz wierszy na cześć królewskich zaślubin. I cóż cię obchodzą żeniący się królowie i księżniczki burgundzkie? Nie znasz innych margerytek prócz tych, które łąka kwietniowa daje do skubania twoim krowom. A ja, poeta, jestem wygwizdany, dygocę z zimna, winien jestem dwanaście solidów, a podeszwa mego buta tak jest przezroczysta, że mógłbyś jej używać zamiast szybki w twej latarni. Dziękuję ci, przewoźniku krów! Chatka twoja daje ukojenie memu oku, pozwala mi zapomnieć o Paryżu.”

Pierre Gringore (1475–1539)

Wypowiedzi z powieści Victora Hugo, Katedra Marii Panny w Paryżu
Źródło: s. 64.

O butach , Księżniczka

„PPS jest partją opartą na masach, chcemy realizować cele przez uświadamianie mas, jesteśmy w odróżnieniu od komunistów demokratami.
Mówi się o organizowaniu rewolucji, tworzeniu spisków. Jest to sprzeczność. Rewolucja jest jawna, występuje gwałtownie, spisek to konspiracja tych, którzy chcą zdobyć władzę. Nie było powodów, opozycja miała w Sejmie większość i szacunek w społeczeństwie.”

Herman Lieberman (1870–1941) polski prawnik, publicysta, minister

przed sądem okręgowym w Warszawie, 27 października 1931.
Źródło: Na procesie brzeskim, w: Wielkie mowy historii, t. 2, wyd. Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006.

O historii

„Doszedł do mnie ostatni tom wierszy Czesława Miłosza (jeśli to można nazwać tomem wierszy) i wzbudził we mnie i w mojej Żonie prawdziwy zachwyt. Leży to u mnie na biurku i odczytuję to sobie raz za razem. To bardzo wielki poeta – i tylko u nas tacy poeci mogą się urodzić, z tym przedziwnym zmąceniem. Niby Pan Adam, niby Julek – a nie ten Cyprian okropny królewiak z wysuszonym mózgiem.”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Źródło: Julia Hartwig, Wybrańcy losu, wyd. Sic!, Warszawa 2006.

O losie

„Poeta stoi na wyższej strażnicy
Niż partyjne blanki.”

Ferdinand Freiligrath (1810–1876)

Der Dichter steht auf einer höhern Warte,
Als auf den Zinnen der Partei. (niem.)
Źródło: Aus Spanien (1841)

„Mam 36 lat i myślę inaczej niż współczesne pokolenie nastolatków, które wszystko mierzy kategoriami sukcesu. Oni pytają, czy płyta Krzyśka Zalewskiego odniesie sukces, a ja się zastanawiam, czy będzie dobra pod względem artystycznym. Czuję, że „trzeba płynąć pod prąd, bo z prądem płyną tylko śmieci””

Robert Leszczyński (1967–2015) polski krytyk muzyczny, dziennikarz

jak powiedział poeta.
Źródło: wywiad, „Gala”, 16/2003 https://www.kobieta.pl/artykul/robert-leszczynski

O myślach , O sukcesie , O myśleniu

„Poeta zawsze niepokoi, i to jest w nim najcenniejsze.”

Emil Zegadłowicz (1888–1941)

„Co to jest Graal?
– Coś, czego się szuka. Coś, co jest najważniejsze. Coś, bez czego życie traci sens. Coś, bez czego jest się niepełnym, niedokończonym, niedoskonałym.
Poeta wydął wargi i spojrzał na rycerza swym słynnym spojrzeniem, wzrokiem, w którym wyniosłość mieszała się z wesołą życzliwością.
– Cały wieczór siedziałeś obok twego Graala, matołku.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Postacie: Jaskier, Galahad
o Ciri.
Miecz przeznaczenia, Granica możliwości, Coś więcej
Źródło: Coś się kończy, coś się zaczyna

O życiu , Sens

„Gdzież jest nad Eurypidesa
mędrzec większy i poeta,
co rzekł: „Żadne zwierzę nie jest
tak bezczelne, jak kobieta?””

Arystofanes Lizystrata

Źródło: Gromiwoja (Lizystrata), tłum. Edmund Cięglewicz

O kobietach , O zwierzętach

„Wracając do gdybania: co by było, gdyby Ucz wyjechała do Związku Radzieckiego? Ale jak twierdzi pewien poeta, gdyby ziemia była płaska, ludzie ciągle by z niej spadali. Oczywiście poeta ten dobrze wie, że niezależnie od jej kształtu ludzie i tak z niej spadają.”

John Irving książka Małżeństwo wagi półśredniej

Małżeństwo wagi półśredniej

O ludziach

„nie było mnie w Tobie, Heloizo, nigdy, naprawdę. zawsze
odgradzała mnie od Ciebie miłość, której chciałaś się nauczyć,
abyś mogła dzielić się ze mną czymś więcej niż tylko piersiami,
które, poeta ma rację, zostaną dla nikogo.”

Dawid Jung (1980) polski poeta i krytyk literacki

Poemat o mówieniu prawdy (2014)
Źródło: [piosenka dla Heloizy], cz. 32

O miłości

„Nie bądź bezpieczny – poeta pamięta
Możesz go zabić – narodzi się nowy
Spisane będą czyny i rozmowy…”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Źródło: Który skrzywdziłeś, 1950 http://www.milosz.pl/w_ks.php.

„Poeta walczy z własnym cieniem. Poeta krzyczy, jak ptak w pustce.”

Zbigniew Herbert (1924–1998) polski poeta

Źródło: Jacek Łukasiewicz, Poezja Zbigniewa Herberta, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1995, s. 12.

O ptakach

„Faust to wielkie dzieło. Jest ono najpełniejszym wyrazem epoki, która się w Europie nie powtórzy. Epoki, kiedy społeczeństwo doszło do odrzucenia samego siebie, kiedy każdy obywatel stał się człowiekiem, kiedy wreszcie zaczęła się walka między starymi a nowymi czasami i ludzie przestali uznawać za niewzruszone cokolwiek prócz rozumu ludzkiego i przyrody. Francuzi w swojej rzeczywistości wprowadzali rządy rozumu ludzkiego; Niemcy wprowadzili je w teorii, w filozofii, w poezji… Fausta możemy uważać za najpełniejszy literacki wyraz epoki dzielącej średniowiecze od nowych czasów… W życiu każdego z nas przychodzi okres, kiedy Faust wydaje się nam najznakomitszym dziełem umysłu ludzkiego, kiedy zaspokaja on całkowicie nasze pragnienia; ale nadchodzi z kolei okres, kiedy nie przestając uważać Fausta za wspaniałe i przepiękne dzieło, idziemy jednak naprzód poszukując innych, może mniejszych talentów, ale silniejszych charakterów, kiedy dążymy do innych celów… Powtarzam, jako poeta Goethe nie ma równego sobie; ale nam teraz potrzebni są nie tylko poeci… staliśmy się (i to niestety jeszcze niezupełnie) jak ludzie, co na widok pięknego obrazu przedstawiającego nędzarza nie potrafią rozkoszować się „artyzmem dzieła”, lecz ze smutkiem niepokoją się myślą, że w naszych czasach mogą jeszcze istnieć nędzarze.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

Źródło: Iwan Turgieniew: „Połnoje sobranije soczinienij”, Petersburg 1898, t. XII.

O ludziach , O myślach , O charakterze , O rzeczywostości

„To — niepoprawny Istnieniowiec!
Poeta! — Znawca mgły i wina.
Nadskakujący snom — manowiec,
Wieczności śpiewna krzątanina.”

Bolesław Leśmian (1877–1937) polski poeta

Źródło: Srebroń w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 66.

O snach

„Poeta powiedział: „Cały Wszechświat mieści się w szklance wina”. Prawdopodobnie nie dowiemy się nigdy, co dokładnie miał na myśli, ponieważ poeci nie po to piszą, by ich rozumiano.”

Richard Feynman (1918–1988) amerykański fizyk, noblista

Źródło: Feynmana Wykłady Z Fizyki – Tom 1.1.

O myślach , O wszechświecie , O myśleniu

„Teksty Barańczaka są niezwykle trudne. Poeta niemal żongluje słowami, także ich znaczeniami i skojarzeniami. Od wielu dni ciągle tkwię w świecie Barańczaka. „Oceaniczne bryzy wiejcie w nas, nawet w snach zamiera wdech”, ale już w następnych wersach: „nawet w snach zapiera dech”. Albo „śpiewamy dźwięczny hymn”, ale też: „śpiewamy wdzięczni hymn”. To powoduje, że cały czas trzeba być niezwykle skupionym. Kiedyś podczas próby na moment przed pieśnią X pomyślałem, że muszę wykonać gest. I to spowodowało zerwanie nici, jaka jest między pieśniami; wszystko się posypało niczym kostki domina.”

Andrzej Biegun (1955)

Źródło: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, Jeszcze nie jest za późno, „Dziennik Polski”, 11 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27042

O zerwaniu , O snach , O śpiewie , O czasie

„Małżeństwo daje nam zysk – wiedzę o kobiecie. I stratę, bo tracimy wszelkie złudzenia w tym względzie. Pisarz kawaler nie potrafi pisać o kobiecie. Żonaty poeta natomiast pisać już nie może.”

Sakutarō Hagiwara (1886–1942) japoński poeta, eseista i teoretyk literatury

O kobietach , O małżeństwie

„Nie uważam się za „zawodowego aktora”. Zawodowy ma być pilot samolotu, chirurg, budowniczy mostów. Poeta, ksiądz to nie zawód, to coś więcej. U artysty warsztat jest konieczny, ale nie wystarcza. Trzeba dbać o szereg rzeczy znacznie trudniej uchwytnych. Na przykład stosunek do wartości. Udział w miernych, pozbawionych ambicji produkcjach, na przykład w głupich sitcomach telewizyjnych, nie jest bezkarny. Pozostawia ślad. Sztuka aktorska to także odwaga zadbania o własną kondycję moralną, psychiczną, emocjonalną. Ja, kiedy czuję, że za dużo gram w teatrze i zaczynam się zużywać – przerywam. Zajmuję się przez jakiś czas czymś innym. Czytam, podróżuję, wymyślam przepisy kulinarne, słucham muzyki. Uzupełniam to, czego mi akurat brakuje, by być nie tylko rzemieślnikiem, ale przede wszystkim samoświadomym, pełnym człowiekiem. Inaczej nie czułbym się aktorem, ale „produktem” czy wytwórcą „produktów.””

Wojciech Pszoniak (1942) polski aktor

Przynajmniej tak rozumiem etos aktorski i to próbuję przekazać swoim studentom.
Źródło: Joanna Derkaczew, Aktor to nie zawód, „Gazeta Wyborcza” nr 46, dodatek „Gazeta Telewizyjna”, 24 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133841.html

O sztuce , O podróżowaniu , O czasie , O czytaniu

„Kiedy umiera poeta, wiersze tracą rymy.”

Urszula Zybura (1952)

„Jeżeli ponton ziemi się kołysze
Poeta kiwa się jak chłopiec okrętowy”

Michel Deguy (1930) francuski poeta

Źródło: Zamek Breeze… w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 398, tłum. Edward Stachura.

„Przez ogólną głupkowatość świata to słowo [poeta] nacechowane zostało wieloma stereotypami. To jest wyraz bardzo pełny i równocześnie bardzo skompromitowany. Poeta to nie jest dziś nikt brawurowo inteligentny i małpio zręczny, to nie jest też żaden pośrednik absolutu, jak mogliby sobie tego życzyć niektórzy. Stereotypowo poeta to ktoś pretensjonalny, kto będzie komplikował i uwznioślał rzeczy, które są w miarę proste. Trudno mi się wobec tego tak właśnie przedstawiać. Ale mógłbym powiedzieć, że piszę wiersze.”

Marcin Baran (1963) polski poeta

Źródło: Małgorzata I. Niemczyńska, Chronicznie niedojrzały. Marcin Baran, poeta pokolenia bruLionu http://cjg.gazeta.pl/CJG_Krakow/1,104365,12402309,Chronicznie_niedojrzaly__Marcin_Baran__poeta_pokolenia.html, cjg.gazeta.pl, Kraków, 1 września 2012

„Wielki poeta, który jednocześnie nie był wielkim pisarzem.”

Wacław Borowy (1890–1950) polski historyk literatury i krytyk

o Stanisławie Wyspiańskim
Źródło: Łazienki a „Noc listopadowa” Wyspiańskiego, 1918

O nocy

„Poeta to król bez kraju. Jest większy od prawdziwych władców, ale nie rządzi nigdzie. Jednak istnienie władców przypomina mu nieustannie, że został pozbawiony kraju. Inni mają swoje życie, swoją prace, swoje pieniądze, swój honor, i swoich rodziców, swoją koronę i berło. On nie posiada nic. I chociaż wie, że to nic jest o wiele więcej niż nic, nie jest wolny od zawiści. Próbuje siebie sprzedać. Staje się posłem narodu i pisuje dla narodu mentorskie artykuły. Ale nigdy nie zakosztuje prawdziwego życia. Z tego powodu, że wybrał inne życie, stanął obok życia prawdziwego. Nie wiem, czy ów wybór można potem zmienić. Ten krok jest wyjątkowy i nieunikniony. I tysiące ludzi zazdrości jemu, poecie, bo to on jest królem w królestwie, którego oni z kolei nigdy nie zaznają, bo oni wybrali życie.”

Anton Nigov (1962)

Źródło: Ćwiczenia, „Dekada Literacka” nr 9–10 (201–202), 2003, tłum. Aarno Puu

O życiu , O pieniądzach , O ludziach , O ćwiczeniach

„Tak jak niegdyś poeta, tak i my kochamy Niemcy ponad wszystko.”

Friedrich Ebert (1871–1925) niemiecki polityk

o hymnie Niemiec Das Lied der Deutschen.
Źródło: Helge Hesse, W 80 powiedzeń dookoła świata, tłum. Anna Wziątek, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2009, ISBN 9788324587339, s. 216.

Kochać się

„Jak wyjaśnić, że nie wszystkie telewizje były do niedawna dostatecznie zaprzyjaźnione z rządem, że tak długo tolerowano programy Jana Pospieszalskiego, Bronisława Wildsteina, Jacka Karnowskiego, Rafała Ziemkiewicza czy Anity Gargas, że nie każdy poeta idzie śladem Wisławy Szymborskiej, nie każdy reżyser naśladuje Agnieszkę Holland, nie każdy dziennikarz widzi sprawy tak jasno jak redaktor Tomasz Wołek, nie każdy socjolog ma tyle uzasadnionego zaufania do rządu co profesor Ireneusz Krzemiński? To oczywiste: ktoś musi podburzać, ktoś musi dzielić Polaków, ktoś musi siać nienawiść i jątrzyć. Dzisiaj nie jest to już Radio Wolna Europa, nie amerykańscy imperialiści, niemieccy rewizjoniści i syjoniści z Syjamu, nawet nie Radio Maryja – dzisiaj to robota Jarosława Kaczyńskiego. Gdy zabrakło Lecha, gdy wyschły krokodyle łzy lane na korytarzach, okazało się, że został jeszcze Jarosław, samo jądro ciemności, władca Mordoru.”

Zdzisław Krasnodębski (1953) socjolog, profesor, filozof

Źródło: Jarosław, władca Mordoru, rp.pl, 3 kwietnia 2011 http://www.rp.pl/artykul/636825.html?print=tak

O nienawiści , O zaufaniu , O łzach

„Lech Kaczyński zadał sobie pytanie, które postawił w XIX w. wielki polski poeta: „Polska, ale jaka?”. Mój śp. brat odpowiedział, że Polska musi być państwem suwerennym, bezpiecznym, podmiotowym. Tym kierował się w polityce wewnętrznej i zewnętrznej. Zagadnieniem, któremu poświęcił wiele wysiłków, było bezpieczeństwo energetyczne. Lech Kaczyński podejmował bardzo wiele przedsięwzięć politycznych, gospodarczych, które miały poprawić to bezpieczeństwo. Jednym z nich była budowa gazoportu. Ale sprawy energetyczne były dla Lecha Kaczyńskiego przesłanką do podejmowania innych inicjatyw, tych, które dotyczą polskiego statusu i pozycji. (…) Polityka, którą prowadził, była konsekwentną całością.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: Jarosław Kaczyński: ten gazoport będzie trwał i przypominał o Lechu Kaczyńskim, niezalezna. pl, 18 czerwca 2016 http://niezalezna.pl/82067-jaroslaw-kaczynski-ten-gazoport-bedzie-trwal-i-przypominal-o-lechu-kaczynskim

O wysiłku , Pytanie

„Poeta jest nagim człowiekiem. Kilku ludzi mówi, że ja jestem poetą.”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

O ludziach

„Więc to tak! Mój Michał ma dziewczynę… Blondynkę… Długowłosą… Co tam włosy, można zgolić! Ale nogi… Za długie… Zbyt zgrabne… Porozpinane guziki… Włosy pieszczące ramiona, szyję… a pewnie i piersi…
Ze wstrętem pomyślałam o moim mizernym biuście. I ten kolor włosów… Jak on to mówił? Kolor jasnego piwa? Mój misio. Mój poeta. Z jakimś babsztylem o zbyt długich nogach i zbyt pełnych piersiach…”

Małgorzata Budzyńska (1950)

Źródło: Chłopakom, których kiedyś kochałam

O kolorach

„Cywilizacjo, cywilizacjo, dumo Europejczyków i zarazem ich rzezi niewiniątek, Rabindranath Tagore, poeta hinduski, pewnego dnia w Tokio powiedział, czym ty jesteś. Królestwo swoje wznosisz na trupach. Cokolwiek zapragniesz, cokolwiek uczynisz, wszystko jest kłamstwem. Na widok twój łzy i lament, i ból. Tyś jest siłą, co łamie prawo. Nie jesteś pochodnią, lecz pożarem. Chłoniesz wszystko, czego się dotkniesz.”

René Maran (1887–1960)

Źródło: Batuala. Prawdziwa powieść murzyńska, tłum. i wstępem opatrzył Jan Parandowski, 1923, cyt. za: Józef i Krystyna Chałasińscy, Bliżej Afryki, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1965, s. 39.

O bólu , O kłamstwie , O sile , O łzach

„Chodziłem do podstawówki i wiem, co poeta miał na myśli.”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych, Cykl Pan Józek

O myślach , O myśleniu

„Poeta to Atlantyk i lew w jednym. Gdy ten pierwszy nas pochłania, drugi nas pożera. Jeśli ujdziemy kłom, nie ujdziemy falom. Człowiek, który potrafi druzgotać iluzje, jest zarazem bestią i powodzią.”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

Orlando: biografia (1928)

„Gdzie jest Niaklajeu? To pytanie do wszystkich kłamców u władzy. Gdzie jest poeta? (…) Jeśli z poetą coś się stanie, to wy, kłamcy, całą swoją czarną krwią nie zmyjecie jego krwi!”

Zianon Pazniak (1944) białoruski dziennikarz i polityk

Дзе Някляеў? Гэтае пытаньне – усім уладным хлусам. Дзе паэт? (…) Калі з паэтам што здарыцца, то вы, хлусы, усёй вашай чорнай крывёй ня змыеце ягоную кроў! (białorus.)
o pobiciu i porwaniu ze szpitala białoruskiego poety i kandydata na urząd prezydenta Białorusi, Uładzimira Niaklajeua, 23 grudnia 2010.
Źródło: Radio Swaboda http://www.svaboda.org/content/article/2256676.html, 23 grudnia 2010

Pytanie

„Poeta może sławić wiele dziewcząt, z którymi bałby się ożenić.”

Samuel Johnson (1709–1784) pisarz i leksykograf angielski

„Mnie matka w dzieciństwie czytała bajki, jemu [stryjowi Solomonowi], jemu – opowieści zbójnickie. Toteż ja zostałem poeta, a on bankierem.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

Źródło: Horacy Safrin, Przy szabasowych świecach…, op. cit., s. 172.

O matce , O czytaniu , O dzieciństwie

„To już nie błąd, to już zaleta,
Bo pan poeta! Pan poeta!
Bo pan artysta! Bo artyście
Wolno tym kurrrkiem być na dachu!

Nie mógł, Słonimski, rzeczywiście,
Lepszego sobie dobrać fachu
(…)
Do Leszka piszesz, były śmieszku.
Znasz kawał ten o Leszku?
Leż ku.</blockquote”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

wiersz był odpowiedzią na apele Słonimskiego o powrót do PRL emigracyjnych poetów, m.in. Lechonia.
Źródło: Wg Bohdan Urbankowski, Czerwona msza, wydawnictwo Alfa, wyd. 1, s. 279.
Źródło: Do poety reżimu

O błędach