Heinrich Heine cytaty

44 13

Heinrich Heine

Data urodzenia: 13. Grudzień 1797
Data zgonu: 17. Luty 1856

Christian Johann Heinrich Heine, właśc. Harry Chaim Heine – niemiecki poeta żydowskiego pochodzenia, przedstawiciel romantyzmu, jeden z najwybitniejszych niemieckich liryków, prozaik, publicysta. Wikipedia

Fotografia: Moritz Daniel Oppenheim, allposters.com / Public domain

Dzieło

Ein Jüngling liebt ein Mädchen

Heinrich Heine

Im wunderschönen Monat Mai

Heinrich Heine

Cytaty Heinrich Heine

„Szczęście jest jak lekkomyślna dziewczyna, która ci w oczy popatrzy, da całusa i leci dalej; nieszczęście jest jak poważna kobieta, która spokojnie siada przy twoim łóżku i – żyje.“

— Heinrich Heine

„Jaki by nie był powód łez, w końcu i tak trzeba wytrzeć nos.“

— Heinrich Heine

„Każda epoka ma swoje wady, które sumują się z wadami epok wcześniejszych – i to właśnie nazywamy dziedzictwem ludzkości.“

— Heinrich Heine

„Inteligentny wszystko zauważa. Głupi wszystko komentuje.“

— Heinrich Heine

„Cóż to za ciężka praca – podobać się nieciekawym ludziom.“

— Heinrich Heine

„Ten, kto kocha po raz pierwszy, nawet bez wzajemności, jest równy bogom, ale kto kocha nieszczęśliwie po raz drugi, jest idiotą.“

— Heinrich Heine

„Jestem człowiekiem o na wskroś pojednawczym usposobieniu. A oto moje życzenia: skromny domek kryty strzechą, przy tym jednak dobre łóżko, dobre jedzenie, mleko i masło pierwszej świeżości, przed oknem kwiaty, przed drzwiami kilka pięknych drzew, jeśli zaś dobry Bóg chce mnie w pełni uszczęśliwić, to niech da mi się nacieszyć widokiem sześciu czy siedmiu moich nieprzyjaciół wiszących na tych drzewach. Z sercem przepełnionym wzruszeniem wybaczę im wszystkie krzywdy, jakie mi wyrządzili w życiu – no, trzeba wybaczać nieprzyjaciołom, ale nie wcześniej, nim zawisną.“

— Heinrich Heine

„Jak widzicie, w moim życiu nic właściwie się nie zmieniło. Kobiety wciąż jeszcze noszą mnie na rękach!“

— Heinrich Heine

do pielęgniarki w czasie przewożenia do szpitala, gdy pielęgniarki znosiły go do karetki.
Źródło: Horacy Safrin, Przy szabasowych świecach…, op. cit., s. 172.

„Gdzie się pali książki, dojdzie w końcu do palenia ludzi.“

— Heinrich Heine

Wo man Bücher verbrennt, verbrennt man am Ende Menschen. (niem.)
na zakończenie zjazdu studenckiego w Wartburgu w 1817 w związku ze spaleniem na stosie książek uznanych za niezgodne z duchem niemieckim.
Źródło: Almanzor (1821).

„Ludzie! Wy, dwunożne gady!“

— Heinrich Heine

przemyślenia Atty Trolla.
Atta Troll. Sen nocy letniej (1843)
Źródło: rozdz. V http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=38982, s. 21

„Wściekłość na własne niedołęstwo, głupotę, błędy męczy mnie więcej jeszcze niż prawdziwa rozpacz.“

— Heinrich Heine

Źródło: „Przekrój”, tom 2, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1977, s. 29.

„Czasem zdarza się, że człowiek
Najcnotliwszy – szewcem trąci,
Podczas kiedy duch służalczy
Ambrą pachnie i lawendą.
Są dziewicze czyste dusze,
A czuć od nich szare mydło,
Gdy występek się częstokroć
Różanemi wody myje.“

— Heinrich Heine

Atta Troll. Sen nocy letniej (1843)
Źródło: rozdz. VIII http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=38982, s. 26

„Nie powiem, że kobiety nie mają charakteru, raczej mają codziennie inny.“

— Heinrich Heine

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

„Bóg mi wybaczy. To jego fach.“

— Heinrich Heine

Dieu me pardonnera, c’est son métier. (fr.)
ostatnie słowa.
Źródło: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych http://www.slownik-online.pl/kopalinski/EC979C4B848D20E3412565B8001B7F3C.php