Cytaty na temat piękny

strona 2

„Żaden dorosły kutas po zaliczeniu swej zdobyczy nie rozmyśla w domu za bardzo nad uwiądem miłości dla zdobytej kobiety, jej piękną czarną brwią i tak dalej – koniec spowiedzi.”

„Panuje zaś zgoda, że pisząc o życiu kobiety, możemy zrzec się wymogu akcji i zastąpić ją miłością. Miłość, jak powiedział poeta, jest całym istnieniem kobiety. A jeśli choć rzucimy okiem na piszącą u stołu Orlandę, przyznamy, że nigdy nie było kobiety godniejszej tego powołania. Będąc kobietą, i to kobietą piękną, a na dokładkę w kwiecie wieku, niechybnie wkrótce zarzuci te pozory pisania i myślenia, a zacznie myśleć przynajmniej o gajowym”

„Na przyjęciu odczytała piękne słowa Samuela Ullmana, które ponoć tak lubił też generał Douglas MacArthur.
Mogą być moim mottem, mogą być mottem wielu:
„Młodości nie mierzy się liczbą lat, ale świadomością umysłu. Tak długo, jak twoje serce dostaje impulsy radości i odwagi, reaguje na innego człowieka – tak długo jest się młodym. Kiedy wszystkie połączenia się przerwą i serce pokryje się śniegiem pesymizmu – wtedy jesteś stary i Bóg może się użalić nad twoją duszą.””

„W człowieku wszystko powinno być piękne; i twarz, i ubranie, i dusza, i myśli.”

„Czyż mam umierać w kwiecie lat, ja, najpiękniejsza z lalek?!
– Czyż po to tak dbałam o siebie, by zginąć w czterech ścianach mego pokoju?!”

„Piękne kobiety, ale złe i zgryźliwe, podobne są do alabastrowych naczyń napełnionych octem.”

„Gdybyś była moją dziewczyną, kochałbym się z tobą w każdym pokoju, na każdym łóżku, na każdym dywanie, na każdym stole…
– Mamy też piękne wczesnoamerykańskie żyrandole.”

„Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem jest wyjście na zewnątrz, gdzieś, gdzie jest się zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem. Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że wszystko jest tak, jak być powinno i że Bóg chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej, ale pięknej natury. Jak długo to istnieje, a będzie na pewno zawsze istnieć, wiem, że we wszystkich okolicznościach, istnieje zawsze pociecha na każde zmartwienie. I wierzę mocno, że natura potrafi ukoić każde cierpienie.”

„Jeśli kobieta jest szczęśliwa, jest także piękna.”

„To, co jest imponujące tu na ziemi… ma zawsze w sobie coś z upadłego anioła, który jest piękny, ale niespokojny, wielki w zamiarach i wysiłkach, lecz bez sukcesów, dumny i samotny.”

„Modlitwa. Dusza zbroi się przez modlitwę do walki wszelakiej. W jakimkolwiek dusza jest stanie, powinna się modlić. Musi się modlić dusza czysta i piękna, bo inaczej utraciłaby swą piękność; modlić się musi dusza dążąca do tej czystości, bo inaczej nie doszłaby do niej; modlić się musi dusza dopiero co nawrócona, bo inaczej upadłaby z powrotem; modlić się musi dusza grzeszna, pogrążona w grzechach, aby mogła powstać. I nie ma duszy, która by nie była obowiązana do modlitwy, bo wszelka łaska spływa przez modlitwę.”

„Bo z mężami jest jak z bańkami mydlanymi: pierwsza jest zawsze nieudana, druga już lepsza, a dopiero ta trzecia naprawdę piękna i kolorowa.”

„Niewiasta piękna a głupia – jest jak kolce złote w pysku świni.”

„Tylko w cudzym pięknie
jest pocieszenie, w cudzej
muzyce i w obcych wierszach.
Tylko u innych jest zbawienie,
choćby samotność smakowała jak
opium.”

„Być może istnieją czasy piękniejsze, ale te są nasze.”

„Dobra zabawa to dla mnie coś spontanicznego i radosnego. Najlepiej bawię się, gdy tego nie planuję, to taki niespodziewany prezent. Chwila, kiedy ważne jest tylko „tu i teraz”, a w świecie panuje nagła harmonia. Dobrze się bawię, kiedy dobrze czuję się sama ze sobą wśród ludzi, kiedy daję się porwać nieznanemu. Jeśli istnieje recepta na dobrą zabawę, je jej nie znam, ale wydaje mi się, że energia i dobra zabawa to też radość życia. I to można zaplanować… Myśl, że życie jest piękne.”

„Tak, piękno kobiety to piękne piękno, ale nietrwałe.”

„Nazwa jest piękna – LiS, nazwa jest piękna. Drapieżne kaczory potrafią porwać lisa, unieść go w powietrze i później los lisa jest ciężki.”

„Miłość jest jak piękny ptak, którego chciałoby się złapać – nie wolno go jednak przy tym zranić.”

„Zawsze można spotkać jakąś życzliwą istotę, z którą dzieli się niepokoje i troski. I wtedy jest pięknie.”

„Któż nie wie, że noc ma takie moce, że w niej kobiety są jak kwiaty, jeszcze piękniejsze.”

„Biedni miłośnicy antycznego piękna – zbyt późno odkrywają, że kobieta posiada owłosienie łonowe.”

„…) jeśli się żyć pięknie nie może, należy przynajmniej pięknie skończyć (…”

„Każdy ma fanów, ale ja mam najlepszych fanów, ja to wiem. Tak się stało, że moja muzyka odnalazła najpiękniejsze, najfajniejsze, najbardziej szlachetne i wartościowe serca.”

„Nie było żadnych granic. Naszymi idolami byli The Beatles i Jimi Hendrix, a „The White Album” był dla nas biblią pokazującą, jak można być wolnym i twórczym. Zabawki mieliśmy dużo lepsze niż The Beatles. Powstało studio. Byliśmy jak malarze, którym dano wolność, zapewniając zestaw puszek pięknej farby.”

„Czy jest coś równie głupiego, jak samemu sobie się podobać, samego siebie podziwiać? A z drugiej strony, co z tego, co byś mógł czynić, będzie wdzięczne, będzie miłe, co będzie piękne, jeśli sam się sobie nie podobasz?”

„Najtrwalsze i najpiękniejsze więzi duchowe nawiązywane bywają od pierwszego wejrzenia.”

„Człowiek nie potrafiłby ocenić piękna dnia i lata, gdyby nie znał nocy i zimy.”

„Nie obcowanie z pięknymi chłopcami i kobietami czynią życie przyjemnym, ale trzeźwy rozum, dociekający przyczyn wszelkiego wyboru i unikania.”

„Bo to właśnie jest cale nieszczęście w głupocie, że człowiek nie będąc ani pięknym i dobrym, ani mądrym, przecie uważa, że mu to wystarczy.”

„Krewni są jak piękny, górski krajobraz: najlepsze wrażenie sprawiają z daleka.”

„Gdy spojrzysz na potężne przedsiębiorstwo, które włada dziś Twoim życiem w Twoim Białym kraju, musisz zadać sobie pytanie: czyj to jest rząd? Kto przez ciągłe podwyżki podatków, okrada nas rokrocznie z naszych ciężko zarobionych pieniędzy? Kto promuje rozmnażanie i rozprzestrzenianie się błotnych ras na naszych ziemiach? Kto puszcza płazem ich stale wzrastającą przestępczość? Tak, to nasze „demokratycznie wybrane” rządy ograbiają Białych mężczyzn i Białe kobiety z ich ciężko zarobionych pieniędzy i przeznaczają je na kolorowe zwierzęta, wspomagając w ten sposób ich rozmnażanie się, rozrost przestępczości, anarchię i rozpad, które rozrywają serca naszych, niegdyś pięknych, dużych miast.”

„O pokoro, piękny kwiecie, widzę, jak mało dusz cię posiada – czy dlatego, żeś taka piękna, a zarazem trudna, aby cię zdobyć? O tak, i jedno, i drugie. Sam Bóg w niej znajduje upodobanie. Nad duszą pokorną są uchylone upusty niebieskie i spływa na nią łask morze. O, jak piękna dusza pokorna; z jej serca wznosi się jak z kadzielnicy woń wszelka i nader miła, i przebija obłoki, i dosięga Boga samego, i napełnia radością Jego Najświętsze Serce.”

„Jeżeli zatem chcecie aby wasi chłopcy osiągnęli szczęście w życiu, musicie wdrożyć im zasadę – czynienia dobrze bliźnim, a ponadto nauczyć podziwiania piękna w przyrodzie.”

„Najpiękniejsza chwila miłości – gdy do ukochanej wchodzi się na schody.”

„Najpiękniejsze, co znałem na ziemi, był to mój głód. Zawsze był wierny temu, co nań zawsze czekało. Czy słowik upija się winem? Orzeł – mlekiem? Orzeł upija się lotem. Słowik upija się letnimi nocami. Równina drga od upału. Niechaj każde wzruszenie potrafi stać ci się upojeniem. Jeżeli to, co jesz, nie upaja cię, to znaczy, że nie byłeś dość głodny.”

„Ręka, jeżeli się ją pogłaszcze, będzie w oczach piękniejsza.”

„Piękny kościół, w którym nie ma Boga.”

„Imponujący mężczyzna bez ubrania robi się trochę mniejszy. Kobieta, która budzi podziw, robi się zwyczajna. Gdzieś leży jej torebka, buty na obcasach, rajstopy w modny wzorek. Koronkowy stanik już nie modeluje piersi, które się wylały i są białe.
Trzeba to przytulić, szybko, nim nastąpi katastrofa! Nie patrzeć! I już nie wiadomo kim są, ani czy są piękni. Nie ma komu imponować, nie ma kogo zadziwiać. Forma znika, zostaje bliskość. Wymieszana. Za mały dystans, by wygląd ocalał. Rozebrani z wyglądu pływają po sentymentalnym jeziorze osobliwości.”

„Marzę o szlachetnym bractwie, złożonym jedynie z przekonanych artystów, zakochanych w pięknie i dobru, których dzieła i postępowanie posiadałyby ową niemożliwą do zdefiniowania cechę, którą nazywam nabizmem.”

„To piękna rzecz przepierdolić kawał życia. Tę jedną, jedyną rzecz, którą się dostało. Na to trzeba mieć gest. Nie można być ściubolem, co to liczy każdą godzinę, że to trzeba tak, a to trzeba tak. Życie to w końcu strata jest.”

„Ziemio polska, tak piękna w swej zielonej szacie letniej, tak śliczna, gdy barwny przepych jesieni okrywa znużone drzewa, piękna, gdy zima otula kraj całunem nieposzlakowanej bieli, piękna o każdej porze, ale szczególnie piękna jesteś w naszych oczach, najśliczniejsza dla uchodźcy, który (…) podąża do polskiej ziemi.”

„Wspomnienia można opowiadać setki razy. To przecież najlepsze, co się ma z życia. I jeszcze piękniejsze, jak się nimi dzielisz.”

„tyle lat nie było cię w domu zbudowanym z chrustu
każda chwila, którą muszę spędzić z dala od Ciebie
oddala mnie od etiudy. Czyżby sprawiły to twoje piękne
słowa? bo w Twoje życie weszło moje życie.

Nic mnie nie powstrzyma przed kolejnym wybuchem –
Wielki głód odsunął nasze zaślubiny gdzieś na peryferie.”

„Niech tekst poniższy będzie po prostu jak bukiet skromnych kwiatów złożonych na mogile Karola Świerczewskiego, „Miał piękne oczy i zmysłowe usta. Chyba kochały go warszawskie dziewczyny.””

„Dopiero w XV wieku, dopiero za panowania Jagiellonów, powstał, urósł i zmężniał ten wspaniały język polski, który wejdzie do literatury XVI wieku, a będzie w swoim pięknie, zwrotności i układności z najpiękniejszą konkurował łaciną i zacznie upadać i brudzić się, żargonować, dopiero po drugiej wojnie światowej. Wszystko się na świecie zmienia, nic nie stoi w miejscu.”

„Panie sędzio, 92 minuta gry, nie było przerw, nie było kontuzji, dlaczego pan nie przerywa tego spotkania… radość łódzkich kibiców… Duńczycy zaniemówili. Eleganckie kobiety w pięknych tutaj toaletach, eleganccy mężczyźni – białe koszule, wspaniałe krawaty, a jednak nie będzie radości. Tu już przygotowane za mną wielkie przyjęcie, miały być szampany…”

„Kiedyś robiłam stroje w jednej gamie kolorów, teraz dla wydobycia zgrzytu, dramaturgii wykonuję zestawienia kontrastowe. Kojarzono mnie z kostiumami estetycznymi, pięknymi. Interesuje mnie też nowe krawiectwo, wykonywane nawet bez szycia. Gdy zaczęłam pracować jako scenograf, Maciej Prus zauważył, że zaczęłam je uwspółcześniać. Powiedział nawet: „Zosia pierwsza uwspółcześniła teatralny strój.””

„Czy futerał duszy, czy dusza piękniejsza?”

„Wierzą w wolność wiarą czystą, dziewiczą i piękną. Wolność to jedyne co im jeszcze zostało. Musieli więc cenić ją jak najdroższy skarb. Bo jeśli wolność polegająca na tym, że nie mając nic, nie ma się także nic do stracenia, nie jest wartością, to może się okazać, że wszystkie wyrzeczenia, wszystkie cierpienia były nadaremne.”

„W sztuce nie ma płci. Są piękne filmy robione przez mężczyzn – niemal z kobiecą wrażliwością – i bardzo ostre, mocne obrazy, które robią kobiety.”

„Oczywiście nieraz oglądałem ojczyznę z samolotów, ale teraz było to zupełnie coś innego. Jednym spojrzeniem obejmowałem wielki obszar. Cały kraj. Polska wyglądała stąd mała, ale jednocześnie piękna.”

„Wczoraj po południu była u mnie piękna pani Quandt i pomagała w sortowaniu zdjęć.”

„Wzniosły zaiste jest to pogląd, że Stwórca natchnął życiem kilka form lub jedną tylko, i że gdy planeta nasza, podlegająca ścisłym prawom ciążenia, dokonywała swych obrotów, z tak prostego początku zdołał się rozwinąć i wciąż rozwija nieskończony szereg form najpiękniejszych i najbardziej godnych podziwu.”

„Dziecko widzi więcej. Widzi świat w całym swoim pięknie. Ono czuje, że Bóg stworzył dobry świat. Ja już to zatracam. Ale mam pamięć i wracam do wspomnień z dzieciństwa. Nie jest to sentymentalizm w stylu, że „kiedyś to było lepiej…”. Nie! Dziecko żyje w rajskiej krainie. A potem musi uczestniczyć w kulturze, bo każą mu dorośli. Tak, to jest chyba jakaś kara! No a potem ta szkoła!”

„Pewnego zimowego poranka maszerowaliśmy w mundurach na studenckie ćwiczenia wojskowe. Nagle zza rogu tuż obok Opery wyjechał peugeot, z którego wysiadła obsypana płatkami śniegu piękna jak sen czarowny Olga Sawicka. Na jej widok dowodzący nami major wydał komendę: kompania – padnij! W jednym momencie bractwo runęło przed artystką w zaspy śniegowego puchu, a zaskoczona gwiazda oniemiała z dumy i zachwytu.”

„A propos, panie Werle junior, niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem „ideały”. Przecież na określenie tego mamy piękne rodzime słowo: kłamstwa.”

„(…) nawet najpiękniejsza i najbardziej uczynna kochanka nie może przecież zastąpić mężczyźnie pieniędzy.”

„W Polsce jestem od prawie 13 lat i już się oswoiłem. To są trochę dwa różne światy. Rzeczywiście w Polsce ludzie bardziej pokazują swoje emocje, podczas gdy szwajcarzy raczej chowają je w sobie. Mieszkałem w Szwajcarii przez 15 lat. Tamtejsze życie odcisnęło się na mnie bardzo wyraźnie. To, że na planie jestem taki spokojny pewnie jest również tego efektem.. Myślę, że jeszcze kiedyś wrócę do Łodzi, aby nakręcić film. Pokochałem to miasto. Łódź jest naprawdę piękna i tak niesamowicie różnorodna. Mimo jej wielkości czuje się tam ten uroczy, trochę prowincjonalny klimat.”

„Każdy człowiek czuje instynktownie, że wszystkie najpiękniejsze wspomnienia ważą mniej niż jedna słodka chwila miłości.”

„W tamtych czasach rodzice bardzo chcieli zapewnić mnie i dwa lata młodszej siostrze lepszą przyszłość, więc ojciec przyjechał z Polski do Brooklynu nie mając grosza w kieszeni i, mimo że w ogóle nie znał języka, znalazł pracę. Po latach dorobił się pięknego domu na Long Island i zapewnił nam wszystko, czego potrzebowaliśmy. To poświęcenie rodziców zawsze gdzieś we mnie tkwiło, więc bardzo chciałem, aby byli ze mnie dumni.”

„Kiedy kobiety nie umieją odmawiać (…), upada kultura i więdną sztuki piękne. Kiedy kobieta potrafi powstrzymać rękę, ściągającą jej majtki, ręka pisze Cierpienia młodego Wertera, układa elegie, tworzy piękno i sięga po pojedynkowy pistolet, którego strzał otwiera oceany uczuć subtelnych i tkliwych.”

„Kobiety ostentacyjnie nieurodziwe mają dla mężczyzny o wiele więcej czułości i mogą objawić o wiele więcej kobiecości niż te, które są ostentacyjnie piękne i które mężczyźnie oddają się jako nagroda.”

„Miłość jest to piękny samotrzask, zewnątrz samo złoto, a wewnątrz śmierć.”

„Piękne rzeczy wypracować można dzięki długiej i uciążliwej nauce, złe natomiast owocują same bez trudu.”

„Młodzież zżyła się z sobą bardzo silnie i utrzymywała kontakt w czasie i po wojnie światowej, a z niektórymi z dawnych członków Drużyny do dziś utrzymuję stosunki. Życie Drużyny szczególnie pięknie rozwijało się na tle niedzielnych wycieczek i życia obozowego – osobliwie przez Drużynę ulubionego. W nieskończonym paśmie włóczęg i wycieczek wyładowywało się niezaspokojone pragnienie przygód i poszukiwanie nieznanego.”

„Poezja to tworzenie pięknych zdań. Poezja to tworzenie pięknych zdań. Poezja to tworzenie pięknych zdań. Dobra poezja zawsze była – tym.”

„Nie jestem szczególnie przywiązana do urody. Przemija, ją pierwszą przestaje się zauważać, obcując bliżej z człowiekiem. To media i kolorowe magazyny robią wielkie zamieszanie w tej sprawie. Wygląd jest tematem dyskutowanym, modnym, najważniejszym. Nawet pisma popularnonaukowe dbają o to, by na okładce znalazła się piękna twarz. Wszyscy wklepują w ciało najdroższe kosmetyki, a mało inwestują w umysł. Opowiadają o operacjach plastycznych, a nie o najnowszych lekturach – jakiego dokonali liftingu szarych komórek.”

„Z natury jestem introwertykiem, powiedział do głuchej już słuchawki. Walczyłem, na swój sposób, aby znaleźć drogę do zrozumienia rzeczy wyższych, do chociażby odrobiny piękna. Kiedy miałem dobre dni, czułem, że było to w zasięgu ręki, tuż, tuż, gdzieś we mnie, gdzieś wewnątrz. Ale wciąż łudziło mnie. Uwikłałem się w rzeczy, w świat i jego bałagan i nie potrafię oprzeć się temu. Znalazłem się w niewoli groteski, tak jak uprzednio byłem w niewoli codzienności. Morze wypluło mnie z głębin w górę; życie na lądzie wciąga mnie w dół.”

„Każde doświadczenie czegoś uczy. Kiedy przestajesz się uczyć, przestajesz żyć w pełnym tego słowa znaczeniu. A celem życia jest, przede wszystkim, przeżyć je, do granic możliwości doświadczyć wszystkiego co piękne, wytrwale i bez obaw zdobywać nowe i bogatsze doświadczenie.”

„Niezależnie od czasów potrzebujemy przyjaciela, kogoś, kto nam na pewne sprawy zwróci uwagę, a inne wytłumaczy. Poeci potrafią tak pięknie zadawać pytania, tak umiejętnie oswajają różne problemy. Człowiek nie czuje się samotny, a poza tym jak się słucha poezji, to trzeba się na chwilę zatrzymać. Choćby przez ten moment inaczej się oddycha. Myśli się o sprawach istotnych: o życiu, o osobach bliskich, ale też tych mniej znanych, które są tuż obok, a może tylko minęły się z nami. W poezji jest to wszystko. Jest też to, co nas boli, czego się boimy. Odnajdując to, człowiek nie czuje się samotny ze swoimi lękami i bólem, który gdzieś tam w sobie nosi.”

„Tego chciałam
zalanych łzami nocy
właśnie to dostałam (…)
Tyle twoich słów
w głowie ciągle mam
tyle pięknych słów
że uwierzyłam,
że już zawsze będzie tak…”

„Charlotte… Była piękna. Miała takie znajome oczy. Prawie nie słyszałem sędziego, skazującego mnie na dożywocie. Utrata Amandy była wystarczająco ciężka. A myśl o utracie dwóch córek, była… Nie do zniesienia.”

„Dzieci, w zdecydowanie większym stopniu niż dorośli, pozostają niezależne od ograniczeń narzucanych przez autorytet sztuki cieszącej się poważaniem i robią to, co je bawi, nie troszcząc się czy bawią tym innych. Czują się zwolnione z obowiązku pochwały piękna, z konieczności działania doskonałego i poprawnego, mają przyzwolenie na wszystko (…). Kontekst społeczny i prawny nie dotyczy dzieci, są one aspołeczne, wyalienowane – i taki powinien być artysta.”

„Było piękne, było najpiękniejsze w Polsce, było włoskie, toskańskie, europejskie, niepolskie, było miastem, w którym chciało się zakochać od pierwszego wejrzenia, zamieszkać i nigdy nie wyjeżdżać.”

„Ucieka się w marzenia, że kiedyś będzie pięknie.”

„To, co buduję historycznie, nie jest rezultatem krytyki i spekulacji, lecz fantazji, która chce wypełnić luki wyobrażenia. Historia jest dla mnie zawsze jeszcze przeważnie poezją; jest dla mnie szeregiem najpiękniejszych kompozycji malarskich.”

„Nie może zrozumieć, co się stało Janne Ahonen, ale pięknie się stało!”

„Ile mamy naprawdę pięknych wspomnień? Tych najistotniejszych, które nas określają i pomagają nam być tym, kim jesteśmy?”

„Przez dwa miesiące uczyłam się polskiego w szkole językowej Berlitz. Poznawałam brzmienie słów, głosek, ćwiczyłam ich wymowę. Moją nauczycielką była Polka, która posługiwała się pięknym, literackim językiem – właśnie takim, jakiego używała bohaterka Wyboru Zofii. Nauka nie była trudna, głównie ze względu na to, że bardzo szybko przejmuję akcent osoby, z którą rozmawiam. Jestem pod tym względem jak kameleon, dopasowuję się do otoczenia. Robię to nieświadomie, to nie jest z mojej strony jakieś celowe działanie. Moje dzieci zawsze ze mnie żartują, ponieważ kiedy w domu dzwoni telefon, od razu wiadomo, czy rozmawiam z cudzoziemcem. Zaczynam mówić z jego akcentem. Nic na to nie poradzę, tak po prostu jest.”

„Ludzie, którzy wszystko zamawiają gotowe, sami nie wiedzą, ile tracą, gdyż najzwyklejsze przedmioty stają się piękne, jeśli wykonały je kochające ręce.”

„Jakże piękna i nieśmiertelna jest twoja miłość, skoro nie chcesz nawet o nią walczyć?”

„Piękną jest wieś, nie przeczę, miłe na wsi życie,
Ale też i dokucza ludziom należycie!
Nie wspominam kłopotów, gospodarskich trudów,
Nie liczę klęsk rozlicznych, nie wspominam nudów
Siedmiomiesięcznej zimy, śniegów, zawieruchy,
Ni wiosennych potopów, ni letniej posuchy –
Wszystko to da się przenieść, jeśli człek nie głupi,
Lecz od czego się niczem w świecie nie okupi,
Czego nigdy nie strawi, to owych przeklętych
Sąsiedzkiej gościnności obowiązków świętych.”

„To właśnie wydaje mi się tak piękne w życiu, że trzeba malować al fresco. Mazanie niedozwolone!”

„(…) uświadomiłam sobie, że mieszkam w kraju bajecznie pięknym. Dotąd nie dostrzegałam jego urody. Wszystko wydawało się oczywiste: góry jak góry, morze jak morze, domki jak domki… Musiałam nań spojrzeć cudzymi, świeżymi oczyma.”

„Nie chcę cię częstować śmiercią. Życie piękniejsze jest niż śmierć.”

„Siebie nazywasz kaktusem, bo potrafisz ukłuć, ale kaktus potrafi i pięknie kwitnąć! Studiowałem godzinami o rodzinie kaktusów echinocactus cinnabarinus, ich kwiat kwitnie tak pięknie jak ty dzisiaj na trasie!”

„Sztuka, muzyka to przede wszystkim wewnętrzne przywiązanie do piękna. (…) Lubię muzykę, która mnie zmienia, gdy ją tworzę. Dla mnie wszystko dzieje się poprzez muzykę i poezję, ponieważ piszę i muzykę, i słowa. Muzyką i słowem staram się stworzyć jakąś hipotezę i zobaczyć, czy ma ona sens. Jeżeli ma, oznacza to, że jest szczera, prawdziwa i że naprawdę może coś przekazać. To kwestia komunikacji. W sferze duchowej muzyka i sztuka to dla mnie sposób na odnalezienie swojego miejsca i roli. Mamy szczęście, że możemy tworzyć piękno. Musimy pokazywać je też innym.”

„Za wszystkim co piękne, kryję się jakiś ból.”

„Jezus Chrystus nasz Pan jest realistą. Chrystus wie, że w naszej drodze życiowej będziemy przeżywać niejednokrotnie cierpienie, ból i tragedie. Że z Jego powodu być może będziemy prześladowani, obrzucani oszczerstwami i obelgami, fałszywie posądzani, dręczeni, wyszydzani i poniewierani. Być może nawet przez tych, którzy mienią się być chrześcijanami, a których życie składa się z pięknych haseł i złych czynów. Chrystus wzywa nas, byśmy nawet w największych prześladowaniach nie tracili nadziei na zwycięstwo, na zwycięstwo miłości nad nienawiścią, dobra nad złem, szlachetności nad podłością. Wcześniej czy później to zwycięstwo nastąpi!”

„Są aktorzy kochający wiersz, ja do nich nie należę. W szkole teatralnej wolałem prozę. Ale teraz, kiedy usiadłem nad scenopisem i wchodzę w to coś, co ukrył Słowacki pod słowami, zrozumiałem, że wiersz jest piękny.”

„Dusza w miejscu oczyszczenia odczuwa już wspaniałość i majestat Boga. Pan Bóg objawił jej się w tak zachwycającym, oślepiającym pięknie i czystości, że żadna siła nie skłoniłaby takiej duszy do przystąpienia przed oblicze Boga z najmniejszą choćby skazą. Dopiero czysta, doskonała dusza ma śmiałość stanąć przed obliczem Wiekuistej Światłości i Boskiej Doskonałości i oglądać Boga twarzą w twarz.”

„Dlaczego wszyscy tutaj są tak szczęśliwi, a ja nie?
– Dlatego, że nauczyli się widzieć dobro i piękno wszędzie – odrzekł Mistrz.
– Dlaczego więc ja nie widzę wszędzie dobra i piękna?
– Dlatego, że nie możesz widzieć na zewnątrz siebie tego, czego nie widzisz w sobie.”

„Prawdopodobnie wszystkie formy życia organicznego, jakie kiedykolwiek istniały na tej Ziemi, pochodzą od pierwotnej formy, w którą po raz pierwszy tchnięto życie (…). Jest coś wspaniałego w takiej wizji życia (…) albowiem podczas gdy ta planeta krążyła zgodnie z niezmiennym prawem grawitacji, z tak prostych początków rozwinęły się nieskończone formy, najpiękniejsze i najcudowniejsze, i dalej się rozwijają.”

„W jakimkolwiek stanie się znajduję, w każdym czuję nadzwyczajne pragnienie śmierci i tak mi się zdaje, że gdyby mię tak Pan Jezus powołał do siebie, to tak bym radośnie szła, jak gdy matka dziecko zawoła, coś mu ma pięknego i kosztownego dać. A dziecko z radością otwiera drzwi i mówi: „Otóż w tej chwili jestem, kochana mamusiu!””

„Mam sentyment do Krakowa nie tylko dlatego, że tutaj się urodziłem. Jeżdżę po świecie, oglądam inne miasta i mam porównanie. Kraków na ich tle jest niezwykle piękny, do tego widzę, jak wspaniale reaguje tutejsza publiczność, więc tym chętniej tu wracam. Poza tym z mojego Krakowa nigdy tak naprawdę się nie wyniosłem, dlatego gdy na kilka dni tu przyjeżdżam, staram się znów wystąpić. Drugim takim miejscem, gdzie chętnie występuję, nie zważając na warunki finansowe, jest festiwal w Santa Fe w Nowym Meksyku. Po prostu kocham to przepiękne miejsce. Pewne rzeczy robi się dla kariery, inne dla pieniędzy, a niektóre po prostu dla samego siebie.”

„Każdy z nas chce się zaangażować, chce mieć przy swoim boku osobę, która będzie towarzyszyła mu w podziwianiu piękna Genewy, dyskutowała o życiu lub nawet jadła razem z nami kanapkę. Lepiej zjeść tylko pół kanapki, niż całą, nie mając w pobliżu kogoś, z kim można się czymkolwiek podzielić.”

„„Uwaga! Pierwsza z domu wywalona zostaje Anna”. Jak się pięknie po polsku pożegnała – „Aaa… i łaski bez”.”

„Nie mów nigdy wobec mężczyzny, że jakaś kobieta jest piękna, bo mógłby sobie wyobrazić, że ty jej nie dorównujesz. I bądź pewna, że żadna kobieta nie będzie na tyle głupia, aby odwzajemnić twoje pochwały.”