André Gide cytaty
André Gide
Data urodzenia: 22. Listopad 1869
Data zgonu: 19. Luty 1951
Natępne imiona: André Paul Guillaume Gide
André Gide – francuski prozaik; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1947.
Urodził się w rodzinie protestanckiej. W pewnym okresie swego życia skłaniał się ku katolicyzmowi, który wkrótce odrzucił. Napisał nawet uznaną za bluźnierczą powieść Lochy Watykanu. W pierwszej połowie XX wieku był pisarzem światowej sławy. Najważniejszymi dziełami w jego twórczości są Fałszerze, Lochy Watykanu, Immoralista oraz Dziennik.
Wyrażał skrajny indywidualizm i odrzucenie tradycyjnych norm moralnych. Przez pewien okres swego życia zafascynowany był komunizmem. Jednak po podróży do ZSRR zmienił poglądy. Jego krytyka ZSRR wywołała falę odpowiedzi, np. Romaina Rollanda czy Stanislava Kostki Neumanna.
Gide tworzył narrację w oparciu o wiele wspóistniejących wątków. Postacie kreowane przez Gide'a dążyły do wyzwolenia się z niewidzialnych ograniczeń determinującego je świata.
Był bliskim przyjacielem Paula Valéry'ego, któremu zadedykował niektóre ze swych wczesnych utworów. Silny wpływ na twórczość Gide'a wywarły dzieła Fiodora Dostojewskiego i Friedricha Nietzschego. On sam wpłynął na twórczość Jeana Paula Sartre'a i Alberta Camusa.
Dzieła pisarza zostały umieszczone – już po jego śmierci – w Indeksie Ksiąg Zakazanych. Był członkiem ruchu antyimperialistycznego we Francji w okresie międzywojennym.
Dzieło
Cytaty André Gide
„Jeśli chcesz, możesz pisać po pijanemu, ale bądź na czczo, kiedy będziesz to czytał!“
rada dla młodych pisarzy.
„Nie do pomyślenia, by Francuz osiągnął wiek średni, nie mając syfilisu i Orderu Legii Honorowej.“
Źródło: Stephen Clarke, 1000 lat wkurzania Francuzów, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2012, s. 447, tłum. Stanisław Kroszczyński.
Źródło: Myśli o człowieku, Wydawnictwo Europa, 2004
„Była to podejrzana godzina, gdy się noc kończy, a diabeł robi rachunki.“
— André Gide, książka Fałszerze
Fałszerze
Źródło: rozdział IV, część I
„(…) kiedy filozof odpowiada, przestajemy rozumieć, o co pytaliśmy.“
…) quand un philosophe vous répond, on ne comprend plus du tout ce ce qu’on lui avait demandé. (fr.
„Z dobrych uczuć robi się złą literaturę.“
Źródło: Henryk Markiewicz, Andrzej Romanowski, Skrzydlate słowa, PIW, Warszawa 1990, s. 224.
— André Gide, książka Fałszerze
Fałszerze
Źródło: rozdział XII, część I
„Wszystko zostało już powiedziane, ponieważ jednak nikt nie słucha, trzeba wciąż zaczynać od nowa.“
Źródło: Michał Głowiński, Mity przebrane, Wydawn. Literackie, 1990, s. 74.
„Branie czegoś na serio przez długi czas utrudnia życie.“
— André Gide, książka Fałszerze
Fałszerze
Źródło: rozdział VI, część I