Maciej Kozłowski cytaty

„Znam paru sukinsynów pierwszej wody, którzy fantastycznie udają wrażliwość. Grają takich, by ludzie postrzegali ich jako osoby uduchowione. W rzeczywistości codzienne życie z nimi to koszmar. Gdy startowałem w tym zawodzie i poznawałem ich w sytuacjach prywatnych, myślałem nieraz: „Boże, co za leszcz, a w nim się pół Polski kocha!”“

—  Maciej Kozłowski

Źródło: wywiad dla „Pani”

„Nie dzielę ludzi na kobiety i mężczyzn. Jeśli ktoś mi robi krzywdę, to nie interesuje mnie, czy jest kobietą, czy facetem, i potrafię być bardzo niegrzeczny.“

—  Maciej Kozłowski

„Lojalność ponad wszystko oprócz honoru.“

—  Maciej Kozłowski

„Najistotniejsze, jeśli chodzi o reżyserów, to spotkanie z Hoffmanem, Spielbergiem, Pasikowskim, Dejczerem.“

—  Maciej Kozłowski

„Jeśli kobieta jest dla mnie dobra, ja też taki jestem dla niej.“

—  Maciej Kozłowski

„Z hazardem jest jak z kobietami – najważniejsze, żeby człowiek był w grze, a nie to, żeby wygrać czy przegrać.“

—  Maciej Kozłowski

„Niczego nie szukam ani o nic nie proszę. Uwielbiam wolność i zawsze daję ją innym.“

—  Maciej Kozłowski

„W życiu najważniejsze jest samo życie. I to, żeby być szczęśliwym.“

—  Maciej Kozłowski

„Na tym polega urok życia. Życiu należy sprostać. Poczucie humoru na własny temat bardzo w tym pomaga.“

—  Maciej Kozłowski

„Naprawdę trudno jest skonstruować precyzyjnie rolę drugoplanową czy epizod. Aktor grający główną rolę – jeśli porównamy go do lekkoatlety – biegnie na tysiąc metrów, a role drugoplanowe to bieg na setkę. Start, kilka sekund, koniec biegu. Nic się nie da poprawić, nadgonić, wydłużyć. Trzeba być bardzo skoncentrowanym i bardzo precyzyjnym. Poza tym przyjemnie jest patrzeć z drugiego planu, jak koledzy kładą główne role.“

—  Maciej Kozłowski

Źródło: Mijają dwa lata od śmierci Macieja Kozłowskiego, teletydzien.pl, 11 maja 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-mijaja-dwa-lata-od-smierci-macieja-kozlowskiego,nId,604884

„Na ten turniej przyszedł pan Głowacki, trener Boruty Zgierz i zapytał po meczu, co robię. – No, tak sobie w piłkę gram. – A prócz tego? – A tak se chodzę. To on do mnie: – A może byś przyszedł do mnie do szkoły, do budowlanki. Umówił mnie z dyrektorem, poręczył za mnie. Tak zacząłem edukację. Najpierw w zawodówce. Zaliczyłem dwa lata w rok. Jako 17-latek zadebiutowałem w III lidze. Jak widać piłce w życiu wiele zawdzięczam.“

—  Maciej Kozłowski

Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

„Było gorzej. Bo szedłem nie do dentysty, ale na oddział chirurgii Akademii Medycznej. Do świetnego chirurga doktora Janusza Płomińskiego. Potem były nie dwa, a trzy miesiące chodzenia o kulach. Osiem razy dziennie po pół godziny ćwiczenia i oto dzień dzieli się na czas, gdy ćwiczysz, i na czas, gdy czekasz, by znów zacząć ćwiczyć. Żyjesz rygorem życia kaleki. Gdy kolega przywiózł mnie ze szpitala, zostałem sam w mieszkaniu. Zrobiłem w kuchni kawę. Potem stanąłem nad nią na tych dwóch kulach i… zacząłem się śmiać. Teoretycznie wszystko OK: jest ranek, jest kawa. Tylko tę kawę trzeba jakoś wypić. Przenieść. I nie ma jak. Nie przeniesiesz kawy, chodząc o kulach. Zrozumiałem, że jestem bezradny wobec prozaicznych rzeczy. Kilka dni później wracam z zakupami do domu, kuśtyk, kuśtyk do windy, a winda zepsuta. Szóste piętro, marsz o kulach. Znów było śmiesznie. Takie drobiazgi uczą pokory i porządkują widzenie świata.“

—  Maciej Kozłowski

o operacji kolana i rehabilitacji.
Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

„Bibas to wielorasowiec po traumatycznych przeżyciach. Wyciągnąłem go z pojemnika na śmieci. Ktoś wyrzucił cały miot, on jako jedyny przeżył. Miał wtedy niecałe dwa tygodnie. Wykarmiłem go smoczkiem, specjalnymi preparatami. To było kompletne szaleństwo. Karmienie co cztery godziny, zapewnianie stałej temperatury 38,3. Kompletny obłęd. Przerwa w próbie, a ja mówię do dyrektora Grzegorzewskiego – bardzo przepraszam, panie dyrektorze, ale ja muszę pojechać kota nakarmić. On się tak na mnie patrzy i mówi – rozumiem, panie Maćku, kota. Ależ oczywiście, oczywiście niech pan jedzie.“

—  Maciej Kozłowski

Źródło: „Kurier Lubelski” nr 195, 24 sierpnia 2004

„Może na skutek kompleksów, braku akceptacji? Nie wiem. Kumpel o ksywce „Morda” chciał zdawać. Pojechałem z nim do Łodzi na spotkanie konsultacyjne. Spodobało mi się miejsce. Po korytarzach jacyś ludzie chodzili, mówili wierszem, panny fajne i wiele z błyskiem w oku – bierz mnie. „Dobre miejsce”, pomyślałem. Ale „Morda” się nie dostał, ja też nie i kolejne 707 dni spędziłem w wojsku. Potem, jako żołnierz służby zasadniczej, zdałem.“

—  Maciej Kozłowski

odpowiedź na pytanie, dlaczego został aktorem.
Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

„Jest sporo prawdy w teorii, że ludzie dobrzy z natury świetnie grają łajdaków. Może dlatego, że mają dystans i zupełnie bezkarnie mogą sobie pozwolić na zło w czystej postaci – i jeszcze im za to płacą! Z drugiej strony zdarza się, że ci, którzy są obślizgłymi, złymi ludźmi, fantastycznie potrafią wykreować dobroć. Wiarygodnie!“

—  Maciej Kozłowski

Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

„(…) z reguły jest tak w tym kraju, że jak ktoś coś bardzo przyzwoicie zagra, to potem bardzo długo nie gra, ponieważ dobrze zagrał raz i wystarczy.“

—  Maciej Kozłowski

Źródło: program Wieczór z Jagielskim

„Kobiety mają w sobie taki pierwiastek czegoś, co jest w nich najpiękniejsze i co dostrzegam w naprawdę głębokim związku. Przy wysokiej skali uczuć, wzajemnego szacunku kobieta zawsze traktuje mężczyznę jak dużego chłopca i to fantastycznie wpływa na faceta. Bo wtedy ona daje mu jedną rzecz, która dla niego jest podstawowa, tak samo jak dla niej i dla każdego człowieka. Poczucie bezpieczeństwa. Pewność, że mogę przyjść, przytulić się do ciebie i ty jesteś moja, a tam za oknami mogą się wszyscy pozabijać, ale ty jesteś moja, a ja jestem twój i gdyby się cokolwiek działo, to ja oddam za ciebie życie i ty za mnie. I w ogóle nie musimy o tym mówić. Ja to wiem i ty to wiesz.“

—  Maciej Kozłowski

Źródło: „Kurier Lubelski” nr 195, 24 sierpnia 2004

„(…) jak ktoś cię raz zdradził, to cię zdradzi po raz kolejny.“

—  Maciej Kozłowski

Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

„Odeszła do innego mężczyzny. I chwała, bo i cóż może mnie obchodzić nieszczęście faceta, którego nie znam.“

—  Maciej Kozłowski

o swojej partnerce.
Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004