Cytaty na temat cesarz (121 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Nie ma nic pospolitszego nad sny cesarzów.”

Zbigniew Herbert (1924–1998) polski poeta

Źródło: Sen cesarza

O snach

„Jako cesarz jestem pierwszy w Rzymie, jako człowiek jestem równy wszystkim ludziom na świecie.”

Marek Aureliusz (121–180) cesarz rzymski

„Cesarz Qin zakopał żywcem 460 uczonych, a myśmy zakopali 46 tysięcy. Czyż nie powstrzymaliśmy kontrrewolucjonistów i nie zabiliśmy trochę intelektualistów? Debatowaliśmy z demokratami, którzy oskarżają nas, że jesteśmy drugim Qin Shi Huangiem. Oni się mylą. Jesteśmy stukrotne więksi, niż Qin Shi Huang.”

Mao Zedong (1893–1976) przywódca chiński

Źródło: Shlomo Avineri, Varieties of Marxism, Haga 1977, s. 89.

„Jestem cesarzem rzymskim, a zatem stoję ponad gramatyką!”

Zygmunt Luksemburski (1368–1437) cesarz rzymsko-niemiecki

reakcja na uwagę prałata, który zwrócił uwagę cesarzowi na popełnienie błędu gramatycznego podczas przemowy na soborze w Konstancji.
Źródło: Melania Sobańska-Bodnaruk, Stanisław Bogusław Lenard (oprac.), Wiek V-XV w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii i studentów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, s. 328.

O błędach , O historii , O nauczycielach , O wieku

„Użycie bomby było zbędne z militarnego punktu widzenia. Japończycy poddaliby się w maju [1945], gdyby USA zostawiły cesarza.”

Douglas MacArthur (1880–1964) amerykański generał

Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Edyta Czerwonka, odcinek 3

„Królestwo komunistyczne jest (…) obarczone całością zadań, które należą do kościoła. Kształtuje ono dusze ludzką, zwiastuje obowiązujące dogmaty, czuwa nad tym, aby ta dusza oddawała mu cześć nie tylko „jako cesarzowi”, ale także „jako Bogu”.(…) Mamy tu do czynienia z monizmem społecznym posuniętym do ostateczności, zamykającym w jednym pojęciu państwo, społeczeństwo, kościół.”

Nikołaj Bierdiajew (1874–1948)

Źródło: Problem komunizmu (1937)

O Bogu , O duszy , O problemach

„W Polsce próżność ona płynąca ze szlachetnego urodzenia doprowadzona bywa do tak przeogromnej ekstrawagancji, iż samo już imię szlachcica oraz tytuł starosty, wojewody lub kasztelana przynosi mu wyższość nad wszystkimi wasalami jako też i prostym ludem; większą nieporównanie od tej, jaką cieszy się król lub cesarz, władzę nad nimi bardziej absolutną i możność większego ich unieszczęśliwiania niźli nieszczęście poddanych grand seigniora lub chana Tatarów, tak iż depcą lud uboższy jakoby psów, a także często ich mordują, kiedy zaś to uczynią, nikomu z owego postępku nie muszą zdawać sprawy (…).”

Daniel Defoe (1660–1731) pisarz angielski

w 1728.
Źródło: Norman Davies, Boże igrzysko, Kraków 2000

O Bogu , O nieszczęściu , O ludziach

„… A ma ci on Attyla, syn Mundzuka, głowę wielką, grzbiet garbaty, nogi krzywe, nos perkaty, skórę żółtą i kose oczy. Kobyle mleko pija, surową koninę żre, po sześć palcy ma u nóg. Kiedy tupnie w złości, dym smrodliwy idzie spod murawy. W dymie demony się kłębią, Mundzukowemu synowi posłuszne. Nie zdzierży im nikt… Ma zaś ci on Attyla swój stolec daleko, w stepie gorącym, równym. Cztery wieżyce strzegą jego domu. Po cztery razy waruje wkoło częstokół. Na każdym palcu częstokołu wbita głowa wroga. Z wygniłych oczu kapie trupi jad, grozę niesie na wskroś stepu. Nie zdąży ich słońce wybielić, już wiatr pędzi cuch nowych głów. Drży z trwogi ziemia dokoła. Dyszy ciężko z lęku step… Za czterokrotnym opasaniem głów ucztuje rad Attyla, syn Mundzukowy. Z nim pięćdziesięciu jego synów i stu hetmanów przedniejszych (…) Ze złotych i srebrnych czar piją Attylowe syny i woje; on sam zaś z czary drewnianej, zaklętej. Podle pałacu jego stoi pomieszkanie żon. Jest ich dziewięćdziesiąt i dziewięć. (…) Słuchają też zachcenia Attyli, Mundzukowego syna, cesarz rzymski Walencjusz, w wielkim Bizancjum siedzący, i wszyscy królowie Wschodu. Straszny on. (…) We śnie ludzie z trwogą powtarzają jego imię. Gorszy jest niźli wilkołak…”

Attyla (406–453) wódz Hunów

O Attyli

O ludziach , O domu , O piciu , O snach

„Książę de Ligne: Mówią, że od siedmiu lat zdradzam cesarza!
Talleyrand: Dopiero od siedmiu?”

Charles-Maurice de Talleyrand (1754–1838) francuski polityk

minister Talleyrand do księcia de Ligne.

„Wrażenie jest bardzo korzystne. Spokojny i szczery sposób bycia cesarza ma wiele uroku, a cesarzowa jest bardzo sympatyczna, pełna wdzięku i prostoty, przy tym bardzo delikatna… Lud przyjął ich z ogromnym entuzjazmem.”

Wiktoria Hanowerska (1819–1901) królowa Wielkiej Brytanii

o Napoleonie III Bonaparte i jego żonie Eugenii
Źródło: Jean des Cars, Kobiety, które zawładnęły Europą. Najpotężniejsze królowe, op. cit., s. 172.

O kobietach , O ludziach , O wrażeniach

„Tylko Bóg i cesarz, który jest pierwszym po Bogu, mogą rządzić światem sprawiedliwie.”

Justynian I Wielki (482–565) cesarz bizantyjski

Źródło: Steven Runciman, Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 59.

O Bogu , O świecie

„My, chrześcijanie Mezopotamii, jesteśmy przyzwyczajeni do prześladowań religijnych i do przemocy ze strony tych, kto ma władzę. Cesarz Konstanty zapewnił bezpieczeństwo jedynie chrześcijanom Zachodu, podczas gdy na Wschodzie byliśmy wciąż prześladowani. Również dzisiaj pozostajemy Kościołem Męczenników.”

Paulos Faraj Rahho (1942–2008)

Źródło: Pamięci Arcybiskupa Rahho, pixartmedia.home.pl, 27 sierpnia 2012 http://www.pixartmedia.home.pl/szlomo/index.php?option=com_content&task=view&id=20&Itemid=99

„Byłem cesarzem…”

Jean-Bédel Bokassa (1921–1996) dyktator Republiki Środkowoafrykańskiej

Źródło: Riccardo Orizio, Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami

„W 307 r. Konstantyn zawarł małżeństwo z Faustą, córką Maksymiana, niegdyś cesarza u boku Dioklecjana. Dała mu ona trzech synów. W 326 r. miała miejsce niejasna tragedia na dworze: Konstantyn nakazał stracić Kryspusa (swojego najstarszego syna), a następnie Faustę. Pozostali członkowie rozrośniętej rodziny Konstantyna zachowywali wobec niego niezmienną lojalność.”

Konstantyn I Wielki (274–337) cesarz rzymski od 306 roku

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Konstantynie

O małżeństwie

„Nie trzeba mniemać, iż kłamstwo nie jest grzechem, skoro posługuje na korzyść cudzą. (…) Czy kłamstwo może kiedykolwiek nie być złem? Czy może kiedykolwiek być dobrem? (…) Powinniśmy nienawidzić powszechnie wszelkiego rodzaju kłamstwa, ponieważ nie ma żadnego, które przeciwnym nie byłoby prawdzie. Podobnie jak nie masz zgody pomiędzy światłem a ciemnością, między religią a bezbożnością, zdrowiem a chorobą, życiem a śmiercią: tak też nie ma żadnej godziwej umowy między kłamstwem a prawdą. O ile ta jest dla nas drogą, o tyle kłamstwem brzydzić się powinniśmy. Ale oto jest człowiek niewinny, któremu trzeba ocalić życie, oświadczając wbrew prawdzie, że nie wiemy gdzie się ukrył. Czy powiedzielibyście to samo w obecności najwyższego Sędziego, który by wam zadał to pytanie? Czyliż nie jest większą odwagą i cnotą odpowiedzieć: „Nie będę ani donosicielem, ani kłamcą”. Biskup Thagaste, imieniem Firmus wezwany imieniem cesarza, o wydanie człowieka, który się ukrywał u niego, odpowiedział śmiało, że nie chce ani kłamać, ani wydać nieszczęśliwego, woląc raczej wycierpieć najsroższe męki, niżeli uczynić to, czego wymagają po nim, lub powiedzieć fałsz.(…) Gdy nas przymuszają do kłamania z powodu zbawienia wiekuistego jakiej osoby, na przykład gdy idzie o udzielenie jej sakramentu chrztu świętego, do kogoż wtedy mam się uciec, jeżeli nie do ciebie; o prawdo święta? Ale czy prawda może pozwolić dopuścić się kłamstwa? (…) Nie uważane są za kłamstwa, pewne żarty, w których jawnie okazuje się ze sposobu, w jakim je wyrażamy, że nie mamy zamiaru oszukiwać, nawet mówiąc nieprawdę.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Źródło: Ks. Ambroży Guillois, Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej, Wilno 1863, s. 380, 382.

O życiu , O śmierci , O prawdzie , O kłamstwie

„W Polsce na rynku mediów dominuje model rzymskiego Koloseum. Wychodzi jakiś showman, robi fikołki, a publiczność, jak niegdyś w Rzymie cesarza, a teraz w Polsce Tuska, klika w internecie na "kciuk w górę" albo "kciuk w dół."”

Mariusz Max Kolonko (1965) Polski dziennikarz

Wywiady z Kolonką
Źródło: Piotr Kozanecki, Mariusz Max Kolonko: jakiś gówniarz mówi mi, jak mam żyć http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/mariusz-max-kolonko-jakis-gowniarz-mowi-mi-jak-mam,1,5282153,wiadomosc.html, onet.pl, 21 października 2013

O górach

„W Rzeczypospolitej naszej kwitły sztuki wyzwolone, nauki, rozmaite piękne i chwalebne umiejętności, [lecz] uległy one, nie wiem doprawdy, w jaki sposób, zaniedbaniu i poszły w zapomnienie. Cóż uczynił ten niezwykły mędrzec? (…) tych, którzy szykowali się do działalności publicznej, kazał kształcić w zasadach retoryki, a tych, którzy skłaniali się ku kontemplacji, polecał uczyć podstaw filozofii i wdrażać ich do badania natury (…). Wiele [też] troski wykazywał cesarz o studiującą młodzież, poświęcając jej dużo uwagi, dopuszczając do swego stołu, czyniąc z niej swoich domowników, obdarowując ją pieniędzmi, zachęcając [do pracy] życzliwymi słowy. Nie trzeba też było wiele czasu, aby dzięki jego rozumnemu postępowaniu wykształciła się cała gromada ludzi biegłych w nauce i sztukach. Z ich to liczby wybierał władca tych, których zaszczycał godnością sędziów, wysokich urzędników, biskupów, a wszelkie gałęzie nauki i wiedzy znów zakwitły w państwie Rzymian, wzbogacając je, ozdabiając mądrością.”

Konstantyn VII Porfirogeneta (905–959) bizantyński cesarz, uczony, mecenas

O Konstantynie VII Porfirogenecie
Źródło: anonimowa kontynuacja kroniki Teofanesa z lat 813–961, cyt. za: M.H. Serejski (oprac.), Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródłowe do historii powszechnej epoki feudalnej

O mądrości , O ludziach , O młodzieży , O historii

„Nazywam moje dzieciństwo najdziwniejszym z dziwnych, ponieważ w czasach, gdy Chiny obwołano republiką, a ludzkość wkraczała w wiek XX, ja nadal prowadziłem życie cesarza i wdychałem kurz dziewiętnastego stulecia.”

Puyi (1906–1967) ostatni cesarz Chin

Byłem ostatnim cesarzem Chin
Źródło: tom I, s. 33

O życiu , O wieku , O dzieciństwie

„Chrystus przedwieczny zawsze potężny, a nigdy słaby, nigdy nikogo się nie lękał, (…) nigdy niczego nie cierpiał.(…) Chrystus przedwieczny, jako że był panem, któremu nie przystoi żadne ubóstwo, przeto miał zawsze w służbie swojej znakomitych panów, papieży, kardynałów, biskupów, kanoników, cesarzy, królów i innych wielkich ludzi tego świata, którzy wybudowali mu wiele wspaniałych świątyń, obsypali go ponad miarę złotem, srebrem i wszelakimi skarbami, wystawili mu ogromną ilość posągów, obrazów, ołtarzy i kielichów. Ponadto otoczyli go niezliczoną rzeszą kapłanów i mnichów, którzy mieli stale modły ku niemu zanosić.”

Jerzy Blandrata (1515–1588)

Przeciwstawienie fałszywego Chrystusa i owego prawdziwego, zrodzonego z Maryi, Chrystus bogaty, za którym idzie papież antychryst wraz z całym światem

O ludziach , O cierpieniu , Obraz , Chrystus

„Na subiektywnej i nie zawsze sprawiedliwej liście odstręczających postaci (niesprawiedliwej ze względu na rozbieżność ocen ich postępowania) cesarz Kommodus zajmuje miejsce honorowe wraz z Neronem i Kaligulą. Patrząc na niego, należy uznać za niesłuszne przekonanie, że z doskonałych rodziców przychodzą na świat wspaniałe dzieci. Tak nie stało się i w tym przypadku – ze wspaniałego ojca, Marka Aureliusza, przyszedł na świat kandydat na potwora.”

Kommodus (161–192)

Źródło: José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 60

O dzieciach , O świecie , O domu , O rodzicach

„Uznaję cię za cesarza, bo zwyciężasz. Nie uznawałam Galiena, Aurelosa i innych.”

Zenobia (240–275) królowa Palmyry

do cesarza Lucjusza Domicjusza Aureliana, który ją pokonał (słowa przytoczone przez Wopiskusa z Syrakuz).
Źródło: Andrzej Donimirski, Niezwykłe kobiety w dziejach, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, ISBN 8320206782, s. 48.

O kobietach

„Ten prosty przedmiot przebył daleką drogę, z Rzymu do Bizancjum. Ma 1000 lat a teraz jest u ciebie… Przez 300 lat spoczywał w trumnie obok ucznia naszego Pana – św. Pawła, dopóki jego grób nie został odkopany przez cesarza Konstantyna. Krzyż ten zmienił bieg historii…”

James Patterson (1947)

Postać: Morgan Czarny Krzyż
do księżnej Anny.
Źródło: Krzyżowiec (2003), tłum. Zygmunt Halka

O historii

„Wielki cesarz Karol V mówił, że z Bogiem rozmawia w języku hiszpańskim, z koniem rozmawia po niemiecku, ze swoją panią rozmawia w języku włoskim, ale z mężczyznami rozmawia po francusku.”

Karol V (1500–1558) cesarz niemiecki

Źródło: list Lorda Chesterfielda do Philipa Stanhope’a, 19 lipca 1762

O Bogu , Koń

„Chce pan książkę, w której wszystko zgadza się z faktami? Stoi tam, na półce – to książka telefoniczna Wiednia. Nikt nigdy nie napisał lepszej książki o Hajle Sellasje niż Kapuściński. Nikt nie zrozumiał lepiej fenomenu cesarza. Głębia spojrzenia, poezja prawie, jest w tej książce porażająca.
Nikt nie jest w stanie ująć całej prawdy – ani filozof, ani matematyk. Kapuściński rozumiał, że prawda szuka dla siebie kształtu. Że jest jak poświata, która promieniuje na czytelnika, tak jak film wyświetlany na ekranie obejmuje widza swoim światłem. Co może zrobić artysta? Próbować tę prawdę uchwycić na swój sposób.”

Werner Herzog (1942) reżyser niemiecki

Źródło: wywiad Michała Chacińskiego Historie są jak złodzieje, „Duży Format”, 6 maja 2010.

O prawdzie , O książkach , O historii , O matematyce

„Wojownicy! Jesteście Bogami bez ludzkich pożądań. Jesteście o krok od chwały! Zróbcie to, a zajmiecie miejsce obok waszych chwalebnych przodków – samurajów! Będziecie przez wieczność delektować się szczęściem u boku Cesarza!”

Takijirō Ōnishi (1891–1945)

pożegnanie Ōnishiego 21 października 1944 z pierwszymi ochotnikami do jednostki kamikaze. Samoloty jednak nie znalazły celów i, ku zawodowi wszystkich, piloci wrócili do bazy. Zginęli dopiero cztery dni później.
Źródło: Z. Flisowski, Burza nad Pacyfikiem cz. 2, s. 553

O Bogu , O szczęściu , O pożegnaniu

„Wielki mąż stanu rosyjski Sergiusz Witte opisuje rozbój, którego w Pekinie dopuściły się wojska sojusznicze po oswobodzeniu dyplomatów. Doszczętnie zrabowany był pałac cesarski, potłuczona w nim odwieczna porcelana, dzieła sztuki o niewymiernej wartości, porozbijane szafy żelazne z dokumentami. Nawet dokument przymierza z Chinami podpisany przez Mikołaja II i cesarza Chin został wtedy skradziony.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Europa in flagranti
Źródło: s. 33

„Kiedy atakuję cesarza, staram się ściągnąć mu spodnie.”

Abbie Hoffman (1936–1989) amerykański aktywista (pochodzenia żydowskiego), założyciel Międzynarodowej Partii Młodych

Źródło: Stuart Gordon, Księga oszustw z serii Księgi osobliwości, op. cit., s. 138.

„Słowo "pokój" nie powinno nigdy paść z ust naszych najwyższych urzędników ani też nie powinni oni pozwolić, żeby zagościło ono choć na krótką chwilę w ich myślach. W przypadku takiego kraju, jak nasz, z jego rozległymi terytoriami rozciągającymi się się na dziesiątki tysięcy li, z jego olbrzymimi zasobami bogactw naturalnych i setkami milionów mieszkańców, jeśli tylko każdy z was dowiedzie swej lojalności wobec Cesarza i miłości do ojczyzny, czyż musimy się lękać jakiegokolwiek najeźdźcy? Niech nikt nie myśli o zawieraniu pokoju, ale niechaj każdy stara się chronić dom i groby swych przodków przed grabieżą i zniszczeniem ręką bezlitosnego najeźdźcy.”

Cixi (1835–1908) cesarzowa Chin

fragment tajnego edyktu Cixi skierowanego do jej współpracowników 21 listopada 1899 roku
Źródło: Isaak Taylor Headland, Court Life and China: The Capital, Its Official and People, New York [Nowy Jork], wyd. F.H. Revell, ok. 1909, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 58

O pokoju , O domu , O historii , O myślach

„Lazarus zaskomlał i popatrzył na Cesarza tak, jakby ten, kto umie mówić, powinien coś powiedzieć.”

Christopher Moore (1957)

Brudna robota

„Wszystkie moje wysiłki [w celu utrzymania pokoju] zostały udaremnione. I to przez kogo? Przez Anglię. A dlaczego? Z powodu neutralności Belgii. Czy ta neutralność, do której pogwałcenia zostaliśmy zmuszeni, walcząc o własną egzystencję, naprawdę jest powodem do wojny światowej? Niemcy, cesarz i rząd kochają pokój. Przystępujemy do tej wojny z czystym sumieniem. Anglia natomiast ponosi ogromną odpowiedzialność.”

Theobald von Bethmann Hollweg (1856–1921)

oświadczenie złożone brytyjskiemu ambasadorowi z powodu rozpętania I wojny światowej.
Źródło: Przemowa do ambasadora Wielkiej Brytanii, 1914, Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, s. 237.

O wojnie , O pokoju , O historii , O wysiłku

„Jest mi to obojętne, byleby został cesarzem.”

Agrypina Młodsza (15–59) cesarzowa rzymska

dowiedziawszy się z przepowiedni, że zginie z rąk swego syna.
Źródło: Wojciech Kalwat, Plotki z brodą, „Mówią Wieki”, wrzesień 2012, s. 64.

O wieku

„Gdybym nie był cesarzem, byłbym nauczycielem.”

Piotr II (1825–1891) cesarz Brazylii

Źródło: John Charles Chasteen, Ogień i krew. Historia Ameryki Łacińskiej, tłum. Katarzyna Bartuzi, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2007, ISBN 9788306030594, s. 132.

O historii , O nauczycielach

„Cóż ma cesarz do Kościoła?”

Donat Wielki

Quid est imperatori cum ecclesia (łac.)
w 347 r., po krwawych represjach jakie spotkały donatystów ze strony władzy rzymskiej (cesarza Konstansa I, syna cesarza Konstantyna).
Źródło: Ewa Wipszycka, Kościół w świecie późnego antyku, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s. 145.

„Myśl – oto główny wróg cesarza.”

Napoleon Bonaparte (1769–1821) cesarz Francuzów

O myślach , O myśleniu

„Ten sam nieprzyjaciel, któregoś my pobili pod Chocimiem, stoi przed nami. Jesteśmy wprawdzie w obcym kraju lecz nie walczymy dla obcej sprawy. Walczymy za nasz kraj i za chrześcijaństwo, nie dla cesarza, lecz dla Boga.”

Jan III Sobieski (1629–1696) król Polski i wielki książę litewski od 1674

przemowa do żołnierzy przed bitwą pod Wiedniem w 1683.
Źródło: Leszek Podhorodecki, Wiedeń 1683, Warszawa 2001.

O Bogu

„Myślę też o tym przedziwnym dzieciaku, który przez niespełna dwa lata zdążył być cesarzem – władcą świata, dowódcą, włóczęgą, niewolnikiem, robotnikiem portowym, kapłanem, szpiegiem, członkiem eskorty karawany i Bóg wie czym jeszcze. Który posługiwał się pięcioma imionami, dziesiątki razy próbowano go zabić na najróżniejsze sposoby, stawał przeciwko potworom, Czyniącym, zabójcom, wojownikom i wciąż żyje. A do tego jest prawowitym następcą tronu cesarskiego, co także może mieć znaczenie.”

Jarosław Grzędowicz Pan Lodowego Ogrodu

Postać: Vuko Drakkainen
o Filarze, synu Oszczepnika.
Pan Lodowego Ogrodu
Źródło: tom 3, rozdział 9, Śpiąca królewna

O Bogu , O myślach , O myśleniu

„Tego dnia przestałem być człowiekiem, który zawsze musiał dawać podarki – diamenty, kość słoniową, kobiety… Przywódcy z całego świata okazywali mi szacunek, bo byłem cesarzem.”

Jean-Bédel Bokassa (1921–1996) dyktator Republiki Środkowoafrykańskiej

o dniu swojej koronacji na cesarza środkowoafrykańskiego, uważanej za groteskową, gdyż kraj ten był jednym z najbiedniejszych rejonów Afryki.
Źródło: Riccardo Orizio, Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami

O kobietach

„Podam znamienny przykład z rozmowy emailowej z historykiem, który twierdził, że historycy znają kronikę norymberską i nie jest to nic szczególnego.
Na moje pytanie – czy zauważyli zawarte w niej opisy walk Lechów (Lechs) na Lechowym Polu (Lechfeld) w 9 roku z tzw. Marsowym Legionem, przysłanym przez cesarza Augusta Oktawiana w celu odebrania im ich miasta Lecha (obecny Augsburg) oraz (po wybiciu przez Lechów do nogi tego legionu), w tym samym celu w 12 roku – kilku legionów pod wodzą Tyberiusza Klaudiusza, jeszcze zanim został cesarzem i czy poinformowali o tym polskie społeczeństwo, w jakich opracowaniach historycznych oraz kiedy – zapadła cisza i rozmowa się skończyła.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

Wywiad "Słowiańscy królowie Lechii" z 15 września 2016

O ciszy , Pytanie

„Oczywiście zaszła pomyłka. On powinien zostać papieżem, a ja cesarzem.”

Juliusz II (1443–1513)

o Maksymilianie I Habsburgu.
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.

O ludziach

„Straciłem państwo – spuściznę po moich przodkach. Na mnie kończy się ród cesarski, którzy kontynuowało tylu cesarzy-przodków przede mną. Pragnę zamknąć oczy, by nie widzieć zniszczonego cesarstwa lub kraju pod władzą tyrana. Rezygnuję z życia, gdyż nie chcę go zawdzięczać najgorszemu i najbardziej znienawidzonemu spośród moich poddanych.”

Chongzhen (1611–1644)

list do Li Zichenga.
Źródło: Wasilij Sidichmienow, Ostatni cesarze Chin, Katowice 1990, s. 10.

„Nie wiem, muszę się wpierw porozumieć z cesarzem niemieckim…”

Franciszek Józef I (1830–1916) cesarz Austrii i król Węgier

zapytany na łożu śmierci, jakie jest jego ostatnie życzenie.
Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard (oprac.), Wiek XX w źródłach, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 8301127104, s. 57.

O śmierci , O wieku

„Czy Cesarz nie nosi ubrania? Czy po prostu wyobrażasz go sobie nago?”

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

z jego kolumny listowej „Bad Signals”.
Wypowiedzi autora i didaskalia

„Każdy Nama, który zostanie dostrzeżony na niemieckim terytorium i natychmiast się nie podda, zostanie zastrzelony. Reguła ta obowiązuje wszystkich, aż do ich całkowitej eksterminacji. Ci, którzy na początku rebelii dopuścili się osobiście morderstw na białych lub kazali innym ich mordować, podlegają zgodnie z prawem karze śmierci. Co do tych, którzy się nie poddadzą i będą stawiać opór, postępować się będzie tak samo jak w przypadku Herrero, którym w ich zaślepieniu zdawało się, iż mogą ważyć się na wojnę z potężnym niemieckim cesarzem i wielkim narodem Niemiec? Gdzież są dziś ci Herrero, kto mi odpowie?”

Lothar von Trotha (1848–1920)

Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 193.

O śmierci , O książkach , O świecie , O karze

„Przesąd, jakoby taniość dała się urządzić nakazami z góry, wlecze się od czasów starożytnych. Najstarszy z dochowanych cenników „maksymalnych” pochodzi od cesarza Dioklecjana (284–305) i już wtedy pokpiwano sobie z tego. Ponownie wymyślono to w wiekach średnich. W Polsce rządy przestrzegały tego obowiązku „ściśle”. Posiadamy najkompletniejszy z całej Europy zbiór taks od r. 1424, aż do drugiej połowy XVII w. Oczywiście nie zdały się na nic, a ekonomiści polscy zdawali sobie z tego sprawę. (…) Przesąd utrzymywał się jednak. Znamy z naszych czasów „kartki” żywnościowe, węglowe, odzieżowe; przedsmak, jak to będzie, gdy państwo i tylko państwo (socjalistyczne) dostarczać będzie wszystkim wszystkiego. Ależ przy tych „kartkach” jedynie „pasek” ratował nas od głodu, mrozu i nagości.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O cenie maksymalnej
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 150.

O głodzie , O wieku

„To zacietrzewienie religijne odbiło się i na sztuce bizantyjskiej: ze ścian świątyni znikają tematy świeckie. Cesarz z centralnego miejsca w świątyni musiał wyjść do jej przedsionka, jego miejsce na tronie zajął Chrystus.”

Anna Klubówna (1906–1991)

Krajobraz z tęczą. Sylwetki artystów od Fidiasza do Picassa
Źródło: s. 39

Chrystus

„Bardzo chętnie, ja jestem królem greckim, ten pan jest księciem Walii, a tamten wysoki cesarzem rosyjskim.”

Jerzy I Grecki (1845–1913) król Grecji

podczas spaceru po parku w Kopenhadze w towarzystwie Edwarda, księcia Walii (późniejszego Edwarda VII) i cara Aleksandra III; powyższe słowa wypowiedziane zostały przez Jerzego I, gdy pewien jegomość zapytał ich o nazwiska, a po usłyszeniu powyższej odpowiedzi stwierdził: "Ach to tak, no to ja jestem Jezusem Chrystusem"
Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard, Wiek XIX w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12582-9, s. 353.

O historii , O nauczycielach , O wieku

„Gdy byłam dzieckiem, szach kojarzył mi się z niebieskim samolotem a niebie nad Isfahanem. – Popatrz, popatrz – wołały z podnieceniem moje koleżanki i potrząsały mną. – Tam w górze leci nasz cesarz! – Wytrzeszczonymi oczami przeszukiwałam widnokrąg. Z szachem kojarzyło mi się jeszcze tamto święto, jego wesele z księżniczką Fawzią, gdy całe miasto było oświetlone, a moja piastunka trzymała mnie za rękę. Sztuczne ognie i masy ludzi, którzy w szale radości fetowali parę cesarską… I naturalnie barany, które szlachtowano.”

Sorajja Esfandijari Bachtijari (1932–2001) księżniczka Iranu

Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, wyd. Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371836824, tłum. Roman Niedballa, s. 107–108.

O miłości , O pieniądzach , O dzieciach , O ludziach

„Karen to samuraj, którego cesarzem jest firma, żołnierz gotowy do wykonania każdego rozkazu. Jej garnitur jest równie dehumanizujący jak wojskowy mundur. Korporacyjny świat zamienia ludzi w perfekcyjne roboty, wypiera z osobowości. Rozmawiałam z wieloma pracownikami biurowymi, którzy byli przekonani, że straciliby pracę, gdyby włożyli nieodpowiednią koszulę albo skarpetki w złym kolorze.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

O ludziach , O świecie , O osobowości

„Naczelne dowództwo postanowiło, że należy przeprowadzić manewry w Bośni. Wybór kraju, w którym tliła się przytłumiona rewolta, był godny ubolewania. Martwiliśmy się, że cesarz Franciszek Józef, który sam cudem tylko uszedł zamachowi w Sarajewie – odradzał ojcu udział w manewrach. Pewnego jednak razu ojciec, siedząc z nami przy stole, powiedział: jestem generalnym inspektorem austro-węgierskich sił zbrojnych. Muszę jechać do Sarajewa. Wojsko nie zrozumiałoby mojej nieobecności.”

Maksymilian Hohenberg (1902–1962)

Źródło: Władysław B. Pawlak, Księga zamachów. Od Sarajewa do Dallas, Państwowe Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1975, s. 16.

„Wasz cesarz niższym jest od papieża. Składa przed nim przysięgę. Nasz król ma od Boga swoją koronę i miecz swój, a własne prawa i obyczaj przodków przenosi ponad wszystkie prawa cesarskie.”

Spycimir Leliwita (1300–1352)

w 1357 r. do kanclerza cesarskiego.
Źródło: Paweł Jasienica, Polska Jagiellonów, PIW, Warszawa 1988, s. 247.

O Bogu

„Kronika norymberska
Dlaczego kronika ta nie jest dostępna dla społeczeństwa i przetłumaczona na j. polski, przynajmniej w partiach, które dotyczą przodków Polaków – Lechów, na przykład walczących w 9 roku z tzw. Marsowym Legionem na Lechowym Polu (Lechfeld) pod miastem Lecha (Augsburg), wysłanym przez cesarza Augusta Oktawiana w celu odebrania tego miasta Lechom?”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

„Kiedy cesarz był już właściwie zupełnie nieświadomy tego, co się wokół niego dzieje, przyprowadziłam mego syna do jego łoża i zapytałam, co postanawia w kwestii następstwa tronu. Nic na to nie odpowiedział, ale ja, jak zwykle w kryzysowych sytuacjach, byłam przygotowana na każdą ewentualność (…) Odetchnęłam z ulgą, gdy ta kwestia została rozstrzygnięta raz na zawsze.”

Cixi (1835–1908) cesarzowa Chin

Źródło: księżniczka Te-ling, Two Years in the Forbidden City, Mofatt, Yard & Co., 1911; Dodd, Mead & Co., 1929, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 61-62

O historii

„Hitleryzm nie jest „przyjacielem i dobrym sąsiadem”, lecz przysięgłym wrogiem wolności i niezawisłości narodów Jugosławii. Hitler wskrzesza stare, niemieckie cesarstwo i idee cesarza Wilhelma – kontynuowania polityki „drang nach Osten” – parcia na wschód. Ta droga prowadzi także przez Jugosławię do Egejskiego Morza. Pomaga mu w tym Mussolini, który chce dla siebie Dalmacji…”

Josip Broz Tito (1892–1980) komunistyczny polityki jugosłowiański

Źródło: Jerzy Woydyłło, Tito jakiego nie znamy, rozdział VII Polska to początek

O wolności

„(…) cesarz Konstantyn (306-37) wydał 7 marca 321 roku wywyższył pierwszy dzień tygodnia. Edykt Konstantyna narzucał niedzielny wypoczynek świeckim ramieniem. Sklepy i warsztaty miały być pozamykane; jedynie rolnicy mogli pracować. W 538 roku, podczas synodu w Orleanie, kościół rzymski zakazał w niedzielę nawet pracy na roli. Papież Grzegorz I (590-604) nakazał zaś represje wobec chrześcijan święcących sobotę.”

Alfred Palla (1960)

Sabat
Źródło: Cesarz Hadrian a chrześcijańska niedziela http://eliasz.dekalog.pl/goscie/palla/hadrian.htm. eliasz.dekalog.pl, 1998. [dostęp 2013-12-12].

„Tylko „Najwyższy Czas!” ośmielił się wydrukować dwa felietony i jeden artykuł (trzy łyżki dziegciu) wytykające panu K. polityczne Dworskie maniery, czyli maniery dworaka, dworskość proreżimową (notabene tak udatnie przezeń wykpioną, jako ciężki grzech etiopskich dworaków, „Cesarzem”).”

Waldemar Łysiak (1944) polski pisarz i publicysta

Źródło: „Gazeta Polska” nr 7, 14 lutego 2007 [o Ryszardzie Kapuścińskim]

O czasie

„Cesarz nie ustępował, lecz co roku wyruszał do Bułgarii, za każdym razem pustosząc i obracając w perzynę cały kraj… Cesarz kazał wyłupić oczy bułgarskim jeńcom – było ich, jak mówią, około 15000 – po czym polecił, by każdą setkę oślepionych prowadził w drodze powrotnej do domu… jeden jednooki.”

Jan Skylitzes (1040–1101)

o Bazylim II Bułgarobójcy.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 62.

O książkach , O świecie , O domu , O historii

„Cesarz nie ma ani jednego przyjaciela. Jego charakter i jego istota nie dopuszczają przyjaźni. Pozostaje osamotniony na swej wyżynie. Ze swymi urzędnikami porusza tylko sprawy zawodowe każdego z nich, starannie unikając rozmowy. Dlatego wie tak mało o myślach i uczuciach ludzi, o poglądach i opiniach narodu…”

Rudolf Habsburg-Lotaryński (1858–1889)

o swym ojcu-cesarzu.
Źródło: Grzegorz Jaszuński, Ostatni monarchowie, wyd. Czytelnik, Warszawa 1975, s. 156.

O przyjaźni , O ludziach , O emocjach , O charakterze

„Wielokrotnie dochodziły nas słuchy, że możni (…) z terenu Tracji, lekceważąc sobie ustawy wydane przez cesarzy i naturalne prawa ludzkie, a także i nasze rozkazy, w dalszym ciągu wciskają się na tereny wiejskie bądź drogą kupna, bądź też darowizny lub spadku, (…) tyranizując biedaków wypędzają ich z własnych pól, wypierają ich z ziemi, która do nich należy. Wskutek tego, po rozpatrzeniu [tych spraw] (…) ustanawiamy prawo następujące (…) wszyscy ci, którym prawa poprzedników naszych wzbraniały nabywania ziemi biedaków, a którzy (…) ośmielili się wcisnąć do jakiejkolwiek wsi lub osady lub w ogóle zagarnąć mienie biedaka – niechaj natychmiast, nie uciekając się do żadnych wykrętów i zwłoki, usuną się z gruntu zdobytego w podobny sposób, przy czym nie będzie im przysługiwało prawo roszczenia pretensji do jakichkolwiek odszkodowań.”

Konstantyn VII Porfirogeneta (905–959) bizantyński cesarz, uczony, mecenas

ustawa Konstantyna VII Porfirogenety o możnych, którzy zagarniają grunta biedaków.
Źródło: M.H. Serejski (oprac.), Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródłowe do historii powszechnej epoki feudalnej

O ustawie , O historii

„Kościół Rzymski taką teraz gorączkową chciwością zapałał i tak jawna pożądliwość go ogarnęła, że nie wystarczają mu dobra kościelne, nie waha się obdzierać cesarzy, królów i książąt świeckich z ich dziedzictwa, każąc im płacić podatki. Król Anglii jest dla siebie przykładem w tym względzie, bo Kościół tak długo trzymał pod klątwą jego ojca, króla Jana bez Ziemi, aż zmusił go oraz ludność jego kraju do płacenia podatków (…) Pomijam symonię, te najróżniejsze i od zarania dziejów niesłychane szantaże, których nieustannie dokonują kuria i papież wobec osób duchownych, jawną i ukrytą spekulację, czym (…) zatruwają cały świat. Ale na ustach mają ci nienasyceni krwiopijcy słowa słodsze niż miód i gładsze niż oliwa, mówiąc że kuria rzymska jest naszą matką i karmicielką, gdy tymczasem jest raczej źródłem i podporą wszelkiego zła.”

Fryderyk II Hohenstauf (1194–1250) cesarz niemiecki

fragment listu wysłanego 5 grudnia 1227 r. do Henryka III, króla Anglii.
Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

O świecie , O matce

„Zostawienie cesarza na tronie będzie politycznym samobójstwem.”

James Francis Byrnes (1882–1972) amerikansk politiker

w maju 1945 o warunku zachowania cesarza, jedynym jaki postawili Japończycy podczas negocjowania swojej zgody na kapitulację.
Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Edyta Czerwonka, odcinek 3

O zachowaniu , O samobójstwie

„Doktryny zakorzeniają się najlepiej w umysłach tępawych i dokonywają tam strasznych spustoszeń. Kardynał Richelieu sprzyjał protestanckiej Szwecji przeciwko katolickiemu cesarzowi.(…) W Rzeczypospolitej też nie brakowało ludzi umiejących odróżniać religię od polityki. Nie do nich jednak należała władza i prawo do decyzji. W sprawach wymagających giętkości Zygmunt postępował ze sztywną powagą człowieka ograniczonego.”

Paweł Jasienica książka Rzeczpospolita Obojga Narodów

Rzeczpospolita Obojga Narodów, Srebrny wiek, Część I
Źródło: s. 328.

O ludziach , O religii , O decyzjach

„Drogi Konstanty! Stała się Twoja wola: jestem cesarzem, ale, o Boże, za jaką cenę! Za cenę przelanej krwi moich poddanych!”

Mikołaj I Romanow (1796–1855) cesarz Imperium Rosyjskiego, wielki książę Finlandii, król Polski

w liście do przebywającego w Warszawie brata Konstantego po stłumieniu powstania dekabrystów, które miało miejsce 14 grudnia 1825.
Źródło: dr Grzegorz Jasiński, Mikołaj I w: Romanowowie (tom 3. z serii Dynastie Europy), Biblioteka Gazety Wyborczej, ISBN 9788326800832, 2010, s. 40.

O Bogu , O woli

„(…) w całej swojej chwale cesarze nie są władcami nieba ani bogami. Są tylko ludźmi.”

Tang Zhen (1630–1704)

Qianshu
Źródło: Jacques Gernet, Inteligencja Chin: społeczeństwo i mentalność, Warszawa, Wydawnictwo Fu Kang, 2008, s. 66.

O Bogu , O inteligencji

„Wiele źródeł na przykład opisuje w językach angielskim, niemieckim, polskim walki Ariów-Słowian Lechów, inaczej Sarmatów, z legionami rzymskimi w I w. p. n. e. i I w. n. e., a także w IV w. – z cesarzem Walentynianem, na terenie; Galii, tzw. Germanii (ziemie Ariów-Słowian), Bawarii i Szwabii nad rzeką Lech i na Lechowym Polu (Lechfeld), pod miastem Lechów (Augsburg). Opisują to m. in. kronika norymberska, kronika czeska z XI w., roczniki Długosza, kilka kronik tzw. bawarskich, "History of France", "Ancient Gaul" P. Godwina.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

Wywiad "Słowiańscy królowie Lechii" z 15 września 2016

O walce

„[Jezus Chrystus], kiedy wymienia panów, otwarcie przykazuje, by żaden z nich nie przywłaszczył sobie miecza, i nawet każe, iżby powściągać groźby, a nie żeby karę śmierci wymierzać. Innych panów, którzy nie podlegają tym prawom, nie zna Nowy Testament. Kto ich wprowadza, kazicielem jest religii chrześcijańskiej, uczniem nie Chrystusa, lecz Antychrysta, który też w kościele Chrystusa w czasach poapostolskich wprowadził owych cesarzy Konstantyna i Fokasa, w nich znalazł opiekunów swej opuszczonej przez Boga synagogi i tyle nagromadził bogactw, że jeszcze dotychczas oglądamy je w kościele Antychrysta.”

Grzegorz Paweł z Brzezin (1525–1591)

Przeciwko zdaniu o wojnie Jakuba Paleologa (1572)
Źródło: s. 139.

O śmierci , O Bogu , O religii , O karze

„Oto Mohammad Reza podszedł do mnie. Miał na sobie ciemny mundur ozdobiony złotem, srebrem i odznaczeniami. Galony przy rękawach i pasie, a także cekiny jego epoletów błyszczały, w poprzek jego piersi przewieszona byłą cesarska wstęga. Wziął mnie za rękę, poprowadził do stojącej niedaleko sofy i wręczył mi jako symbol kryształową czarę z cukrem-pudrem. W tym samym momencie matka cesarza zbliżyła się do nas od tyłu i posypała cukrem nasze głowy. Tak słodki powinien być wasz związek. Wasze myśli z cukru. Z wszystkich stron migają światła fleszów – prawdziwe fajerwerki.”

Sorajja Esfandijari Bachtijari (1932–2001) księżniczka Iranu

wspominając swój ślub.
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 116.

O miłości , O pieniądzach , O grach , O matce

„Cesarzowa matka cesarza.”

Agrypina Młodsza (15–59) cesarzowa rzymska

O Agrypinie Młodszej

O matce

„Dla nich powieszenie cesarza jest niczym ukrzyżowanie Chrystusa. Prędzej zginą niż na to pozwolą.”

Douglas MacArthur (1880–1964) amerykański generał

w maju 1945 o warunku zachowania cesarza, jedynym jaki postawili Japończycy podczas negocjowania swojej zgody na kapitulację.
Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Edyta Czerwonka, odcinek 3

O zachowaniu , Chrystus

„Rany Chrystusa Pana, mego biczowanego Cesarza, gorąco całuję, bo są dla mnie zbawienne. Udręki otaczam miłością, bo są podjęte dla mego życia, dla mego honoru, dla mojej wiecznej chwały.”

Stanisław Papczyński (1631–1701) zakonnik polski, założyciel katolickiego zgromadzenia marianów

Wskazania (Ukochaj Chrystusa cierpiącego).
Źródło: o. Stanisław Papczyński MIC – Duchowe wskazania., s. 30 http://www.stanislawpapczynski.org/assets/pdfs/duchowe_pl.pdf

O udręce , Chrystus

„Pierwsi chrześcijanie postawili nam pod tym względem wzór znakomity; z największą niesprawiedliwością i okrucieństwem prześladowani przez pogańskich cesarzy, nigdy nie przestali się zachowywać posłusznie i ulegle; wydawało się wprost, iż tamtych srogość chcą przemóc własną pokorą (…). Inna sprawa była, gdy cesarze przez swoje dekrety lub pretorzy przez swoje groźby chcieli ich zmusić do sprzeniewierzenia się wierze chrześcijańskiej lub innym obowiązkom: w takich chwilach woleli zaiste odmówić posłuszeństwa ludziom niż Bogu. Wszakże i w podobnych okolicznościach dalecy byli od tego, aby jakikolwiek wszczynać bunt i majestat cesarski obrażać, a jednego tylko żądali, aby wolno im było swoją wiarę otwarcie wyznawać i być jej niezachwianie wiernymi. Poza tym nie myśleli o żadnym buncie, a na tortury szli tak spokojnie i ochoczo, że wielkość ich ducha brała górę nad wielkością zadawanych im mąk.”

Leon XIII (1810–1903) papież

Encyklika Diuturnum illud o pochodzeniu władzy cywilnej

O Bogu , O wierze , O górach , O myślach

„Siedem żyć mojemu krajowi. Dziesięć tysięcy lat jego wysokości cesarzowi!”

Otoya Yamaguchi (1943–1960)

Seven lives for my country. Ten thousand years for His Imperial Majesty, the Emperor! (ang.)
Źródło: Assasin’s Apologies http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,711952,00.html, „Time”, 14 listopada 1960.

„Przyszły cesarz nie powinien się upijać.”

Catherine Bokassa (1949)

Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, tłum. Maria Rostworowska, Wydawnictwo Znak, Kraków 2012, ISBN 9788324018840, s. 192.

O kobietach

„Rzymianie byli skłonni do dowcipkowania i szydzenia, czego dowodem bogata ich literatura satyryczna, dowodem Saturnalja, dowodem karnawałowe wybryki przy takich nawet sposobnościach, jak pogrzeb cesarza Wespazjana. Seneka srodze smaga szyderstwami zmarłego cesarza Klaudjusza w Apokolokyntosis. Satyra Juljana nie może równać się ze znakomitym pamfletem politycznym Seneki.”

Ludwik Ćwikliński (1853–1942) polski filolog klasyczny

Źródło: Cesarz Juljan Apostata i jego satyra Symposion, I

O literaturze , O zmarłych

„Kwang-hsi był speszonym, nerwowym i zastraszonym chłopcem, którego matka gnębiła i strofowała za to, że się śmiał. Gdy przeniósł się do pałacu cesarskiego, gdzie musiał podporządkować się surowej etykiecie dworskiej, jego zaburzenia psychiczne jeszcze bardziej się pogłębiły. Nauczyciele w obawie, by nie nabrał zwyczajów zmarłego cesarza, karali go za najmniejsze przewinienie. Surowe wychowanie zaostrzyło tylko jego chorobę, z pewnością było też przyczyną zaburzeń mowy i braku pewności siebie.”

Guangxu (1871–1908)

Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa, 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 83-89632-24-1, s. 69

O kobietach , O świecie , O historii , O matce

„Jak sie z chłopa stanie pisarz, to se myśli, że je cesarz.”

Andrzej Cinciała (1825–1898) polski prawnik, folklorysta, etnograf, wydawca i działacz narodowy

przysłowia śląskie
Źródło: Pierwszy dodatek do Przysłów ludu w Księstwie Cieszyńskiem w: Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=146532, tom II, z. 2, wyd. A. Gruszecki, Warszawa 1888, s. 308.

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Wiedziałem, że wrócę, choć nie sądziłem, że tak szybciutko (…) Bogu trzeba oddać co boskie, cesarzowi, co cesarskie, a ludowi, co do ludu należy.”

Hugo Chávez (1954–2013) polityk wenezuelski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 14 kwietnia 2002

O Bogu , O ludziach

„Z grubsza biorąc, pieniądz ma trzy źródła (…) Jedno to wartość materialna ziemi i nieruchomości, dóbr naturalnych, jak zboże i bydło, złoto i inne kruszce. Drugie to władca lub społeczność, cesarz lub polis, a więc instancja, która emituje pieniądz i uwiarygodnia walutę. Trzecie jest natury religijnej – to ofiara składana bogom w świątyni za pośrednictwem kapłanów.”

Christina von Braun (1944)

Źródło: rozmowa Romaina Leicka, Choroba wielkich zer, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 23 lipca 2012.

O pieniądzach , O Bogu , O chorobach , O naturze

„Nie wolno niewiernym, choćby nawet nie uznawali cesarstwa rzymskiego, zabierać państw ich, posiadłości lub przywilejów, ponieważ bez grzechu za sprawą Boga je posiadają, który to wszystko bez różnicy stworzył dla człowieka, którego ukształtował na swój obraz. (…) Pisma cesarskie udzielone krzyżowcom z Prus albo innym w sprawie zajęcia ziem niewiernych żadnych im nie dają praw, ale raczej oszukują wiernych w Chrystusie, ponieważ nikt nie daje nic z tego czego nie posiada, ani też tego rodzaju dokumenty, ani papieży, ani cesarzy nie mogły im dać jakichkolwiek uprawnień, szczególnie przeciw prawu naturalnemu i Bożemu. (…) Wszelkie prawo naturalne, boskie, kościelne i świeckie potępia zwalczających tych, którzy pragną żyć w pokoju.”

Paweł Włodkowic (1370–1435) polski pisarz i prawnik

Źródło: O władzy papieża i cesarza wobec niewiernych, 1416, w: Krzysztof Baczkowski, Dzieje Polski późnośredniowiecznej, Kraków 1999.

O Bogu , O pokoju , O oszukiwaniu , Obraz

„Doszli wreszcie chrześcijanie do tego, że aniołów, czyli niebiańską biurokrację Pana Boga, podzielili na stopnie i klasy, zupełnie tak samo, jak cesarz dzielił swą biurokrację ziemską; przytem między aniołami panowało takie samo spółubieganie się o tytuły, jak między urzędnikami cesarskimi.”

Karl Kautsky (1854–1938) niemiecki teoretyk marksizmu

Źródło: Pochodzenie chrześcijaństwa, tłum. Jan Hempel (1923), s. 111

O Bogu , O aniołach

„Zarzucają wam, że żadnego prawa uznać nie chcecie. Gdy was wezwą przed cesarza, mówicie, że należycie do Kościoła i do papieża, który was założył. Gdy zaś zostaniecie oskarżeni przed papieżem, mówicie, że podlegacie cesarstwu. I tak nikt od was nie może otrzymać sprawiedliwości.”

Zygmunt Luksemburski (1368–1437) cesarz rzymsko-niemiecki

o zakonie krzyżackim.
Źródło: Jacek Woroniecki, Św. Jacek Odrowąż i sprowadzenie Zakonu Kaznodziejskiego do Polski, Wydawnictwo Esprit SC, Kraków – Katowice 2007, s. 121.

O sprawiedliwości

„Niektórzy z desygnowanych do władzy „przywódców narodu” przed powstaniem otwarcie deklarowali się jako zdecydowani wrogowie jakichkolwiek wyłamań się z obowiązku lojalności wobec cesarza i króla Mikołaja I; rzecz zdumiewająca, że nie otworzyło to nikomu oczu.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: s. 10

„Nie ma takiego miejsca, w którym można by się schować przed czasem. Możemy ukrywać się przed królami i cesarzami, może zdołalibyśmy ukryć się przed Bogiem. Ale przed czasem schować się nie da. Czas dopadnie nas wszędzie, bo wszystko, co nas otacza, zanurzone jest w tym niespokojnym żywiole.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

Przepowiednia dżokera

O Bogu , O czasie

„Pamiętajcie, panowie, co powiedział pewien rzymski cesarz: trup wroga zawsze pachnie słodko.”

Napoleon Bonaparte (1769–1821) cesarz Francuzów

„Moje największe odkrycie dotyczy płyty nagrobnej z dedykacją z I wieku, ofiarowanej wraz z grobowcem przez cesarza rzymskiego Tyberiusza Klaudiusza, lechickiemu królowi Awiłłowi Leszkowi, którą zlokalizowałem w kwietniu 2014 roku w Museo del Lapidario di Urbino, Italia. Jej zdjęcie, numer katalogu muzeum i opis włoskich naukowców cofnęły oficjalną historię Polski o 1000 lat, do I wieku p. n. e., kiedy, według moich badań, urodził się Awiłło Leszek, jako syn króla Lecha III Ariowita i Julii Caesaris Major oraz siostrzeniec Juliusza Cezara.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

Wywiad "Słowiańscy królowie Lechii" z 15 września 2016

O historii , O wieku , O zdjęciach

„Lud jest stadem głupców, to idiotycznie cierpliwych, to zrewoltowanych dziko. Powiedzą mu: - „Masz się bawić!” - bawi się. Powiedzą mu: - „Idź się bij z sąsiadami!” - idzie się bić: - „Głosuj za cesarzem” - oddaje głos cesarzowi; „głosuj za republiką” - odda głos republice.
Ci, co nimi kierują, są także głupcami, z tą różnicą, że zamiast słuchać ludzi, słuchają zasad, które już przez to samo są głupie, jałowe i fałszywe, że są zasadami, to znaczy ideami, uchodzącemi za pewne i niezmienne - na tym świecie, gdzie nie ma nic pewnego, ponieważ światło jest złudą, ponieważ złudą jest dźwięk.”

Guy de Maupassant (1850–1893)

Źródło: Horla http://www.polona.pl/dlibra/docmetadata?id=4342, wyd. W. Zukerkandel, Lwów, s. 17, tłum. Zygmunt Niedźwiecki.

O ludziach , O świetle

„Nie zależy wierzyć wyłącznie legendom i mitom. Nie można przyjmować fałszywych koncepcji, że Cesarz jest boski i że Naród Japoński jest lepszy od innych ras.”

Hirohito (1901–1989) cesarz Japonii

„Wielki cesarz Karol V mówił, że z Bogiem rozmawia w języku hiszpańskim, z koniem rozmawia po niemiecku, ze swoją panią rozmawia w języku włoskim, ale z mężczyznami rozmawia po francusku.”

Philip Dormer Stanhope, 4. hrabia Chesterfield (1694–1773)

Źródło: list do Philipa Stanhope'a, 19 lipca 1762

O Bogu , Koń

„Jeśli cesarz Napoleon rozpocznie ze mną wojnę, jest możliwe, a nawet prawdopodobne, że zostaniemy pokonani. To znaczy, zakładając, że będziemy się bić. Hiszpanie często przegrywają, ale jak dotąd nie zostali pokonani. I nie są przecież tak daleko od Paryża! My nie będziemy ryzykować. Mamy duże pole manewru. Nie ja pierwszy wyciągnę miecz, ale będę ostatnim, który go schowa. Jeśli przebieg walk będzie dla mnie niekorzystny, wycofam się na Kamczatkę. Nasz klimat, nasza zima będą po naszej stronie.”

Aleksander I Romanow (1777–1825) car Rosji

wypowiedziane w 1811
Źródło: Roman Daszczyński, Nie igraj z Azjatą, „Ale Historia Extra” nr 1 (1), listopad 2012, s. 29.

O historii , O zimie

„Cesarz okazując łaskawość, naśladuje Boga w jego miłosierdziu.”

Konstantyn IV Pogonatos (652–685)

Źródło: Steven Runciman, Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 75.

O Bogu

„Taka sława, taki masowy odbiór – wielka władza. Tak! Ja cesarzem, oni moim cesarstwem, moimi poddanymi. Rządzę ich duszami, ich uczuciami. Ma rację, pomyślałem. Daniel O. był potężnym władcą. Jako Azja, Kmicic, Borowiecki rządził milionami. Rządził moją rodziną. Odebrał mi żonę (…).”

Edward Redliński (1940) polski pisarz i publicysta

Telefrenia

O rodzinie , O emocjach , O duszy

„Za tym Chrystusem ubogim, który sam niósł krzyż i swoim wyznawcom nieść kazał, idą ci nieliczni, pogardzani przez cały świat. Nigdy pomiędzy uczniami jego nie znalazł się papież, kardynał, cesarz czy ktoś podobny, ponieważ wąska i trudna jest droga, którą On prowadzi: przez umartwianie ciała, samozaparcie, pokutę, przez wiarę, przez miłość do wszystkich, przez to, co ciału przykrość sprawia. Podobnie zaś jak tego Chrystusa potępili i prześladowali najpierw faryzeusze, a potem cały świat, tak i jego uczniów odstraszają od niego, wskutek czego niewielu wyznaje owego Chrystusa ubogiego. Całemu bowiem światu podoba się ten Chrystus bogaty, za którym idą i którego czczą wielcy ludzie tego świata, przy którym jest moc i władza, blask i przepych obrzędów sprawiających przyjemność ciału.”

Jerzy Blandrata (1515–1588)

Przeciwstawienie fałszywego Chrystusa i owego prawdziwego, zrodzonego z Maryi, Chrystus ubogi, za którym idą biedacy znienawidzeni przez świat

O miłości , O ludziach , O przyjemności , O świecie

„DRACO, to jest Smok, to ma singulare o sobie: Koło Jordanu rzeki tak wielki się znajdował niegdy, że całe staje sobą zasłonił, jeźdźca z koniem w swoim pysku pomieścił; łuska z niego była tak wielka, jak tarcze. Przy rzece Bragadus, czyli Brugada, w Afryce koło Utyki w morze wpadającej, tak wielki smok się wylągł, że Attilius Regulus z całym się wojskiem z nim potykał, pociskami, strzałami, kuszami położył bestię; skóra z niej do Rzymu posłana na stóp 120 duża. Gellius libr.6. cap. 3. Może Smoka ugłaskać, że nic człekowi szkodzić nie będzie. Tiberius Cesarz tego doznał przez experiencję, gdy mu z rąk własnych dawał pożywienie. Ale go potym znaleziono od mrówek zjedzonego cum proginosi, że też i ten Cesarz od pospólstwa będzie zgubiony. Tranquillus.
SMOK jest także z Wężów rodzaju; gdy Wąż w miejscu ukrytym, wygodnym przez długość lat, do wielkiego przyjdzie wzrostu, nawet i skrzydła mający, nie z piór morę Ptaków, ale z błonek i skóry jak nietoperz. Natale solum daje mu Pliniusz Murzyńską Ziemię. Ex mente Kirchera rodzą się SMOCY jako i inne Monstra z pomieszania nasienia circa coitum. Gdzie Orłów i Sępów wiele, tam mało tych strasznych bestii, Teste Kirchero.”

Benedykt Chmielowski książka Nowe Ateny

DRACO u Greków nazwany od widzenia bystrego i czujnego.
Nowe Ateny

O ptakach , O morzu , Koń

„Konstantyn nie mógł pozostawać poza wszystkimi rodzajami konfliktów, gdyż widziano w nim arbitra z niebiańskim mandatem, który powinien dbać o to, by jego poddani zdążali słuszną drogą do Boga. Zwalczający się na różnych polach biskupi domagali się od niego decyzji, a także praktycznego wsparcia określonej grupy hierarchów. W ten sposób otwarta została droga do interwencji cesarzy w sprawy wewnętrzne Kościoła.”

Konstantyn I Wielki (274–337) cesarz rzymski od 306 roku

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Konstantynie

O Bogu , O wsparciu , O decyzjach

„Podnieście mnie! Cesarz Rzymian umiera stojąc.”

Wespazjan (9–79) cesarz rzymski

na łożu śmierci.

O śmierci

„Według historyków demografii w imperium cesarza Augusta było ich 5 mln. Eltis i Richardson wyliczyli, że w latach 1525–1866 Europejczycy wywieźli z Afryki 12,5 mln niewolników. Przez trzy i pół wieku. Podczas gdy w roku 2014 jest ich na świecie 36 mln – podaje organizacja Walk Free. Według Free the Slaves–27 mln. Według Międzynarodowej Organizacji Pracy–21 mln, z czego 18 mln 700 tys. należy do osób i firm prywatnych. A mowa tu tylko o niewolnikach zmuszanych do pracy gołą siłą. Jest jeszcze nieporównanie liczniejsze bonded labour: niewolnictwo wymuszone przez głód, nędzę, uwikłanie w długi.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

Źródło: Policz swoich niewolników http://wyborcza.pl/magazyn/1,142071,17001823,Policz_swoich_niewolnikow.html, wyborcza.pl, 22 listopada 2014.

O głodzie , O sile , O wieku

„Od czasów cesarza Kaliguli wprowadzanie konia na wysokie urzędy państwowe nie jest niczym nowym, choć do dziś budzi pewien niesmak. Oświadczenie ministra Nowaka, że prezydent jest zdrowy jak koń, ma w sobie coś z wywoływania freudowskiej sfery czynności pomyłkowych. Zapewne nie o zdrowie tu chodziło, lecz o obyczaje, które, z całym szacunkiem dla pięknego czworonoga, są iście końskie. Czy nie godne końskiego rechotu były przaśne dowcipy prezydenta o kaszalotach? Wykład z historii Polski o bigosowaniu mógł niejednemu koniowi postawić grzywę dęba, a nawet zapleść z przerażenia warkocze. Z iście ułańską fantazją prezydent rzucił się na krzesło, zostawiając w tyle panią premier kraju, który w końcu na stanie na baczność sobie zasłużył. Nie będzie nam Niemiec wygodnego fotela zajmował. Może obyczaj to na salonach nie propagowany, ale gdy ogier wpada do stajni, klacze muszą znać swoje miejsce. Ileż z końskiego polotu miało zwinięcie królowej Szwecji kieliszka do toastu. W końcu za to, co Szwedzi wyrabiali u nas przy potopie, miał prawo dać jejmości w twarz. Skradziony kieliszek to tylko mała ostroga w bok jaśnie oświeconej.”

Tomasz Sakiewicz (1967) polski dziennikarz

o Bronisławie Komorowskim.
Źródło: Koń na urzędzie, „Gazeta Polska”, 11 maja 2011

O zdrowiu , O fantazji , O historii , Koń

„Także płyta nagrobna z dedykacją z I wieku, ofiarowana wraz z grobowcem przez cesarza rzymskiego Tyberiusza Klaudiusza lechickiemu królowi Awiłłowi Leszkowi, znana z publikacji i tłumaczenia Tadeusza Wolańskiego już od 1843 roku! i którą odnalazłem w kwietniu 2014 roku w Museo del Lapidario di Urbino, Italia, pod numerem katalogu i z opisem włoskich naukowców oraz która cofnęła oficjalną historię Polski o 1000 lat, zresztą zgodnie z polskimi kronikami lechickimi (patrz szczegóły str.5).”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

O historii , O wieku

„Daj mi, cesarzu, ziemię oczyszczoną z heretyków, a ja ci się niebem odpłacę! Obalaj wraz ze mną heretyków, a ja ci Persów powalić pomogę.”

Nestoriusz (381–451)

Źródło: Ewa Wipszycka, Kościół w świecie późnego antyku, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s. 190.

„Muszę stwierdzić, że byłam mądrą kobietą, bo toczyłam swoje własne bitwy i zwyciężałam w nich. Kiedy przybyłam na dwór, cesarz bardzo się do mnie przywiązał… Miałam szczęście, że urodziłam mu syna, ponieważ to uczyniło mnie niekwestionowaną faworytą cesarza.”

Cixi (1835–1908) cesarzowa Chin

Źródło: księżniczka Te-ling, Two Years in the Forbidden City, Mofatt, Yard & Co., 1911; Dodd, Mead & Co., 1929, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 61

O kobietach , O szczęściu , O historii

„Cesarz jest nagi!”

Robert Byrd (1917–2010) amerykański polityk Partii Demokratycznej, senator

senator Byrd, jeden z głównych i najwcześniejszych przeciwników zagranicznej polityki prezydenta Busha, tak zakończył swoje przemówienie, w którym oskarżył Busha i manipulowanie faktami i porażkę jego polityki. Było to nawiązanie do baśni Hansa Christiana Andersena.