Cytaty o przyjaźni

„tak tak tak wcieram w siebie przeżutą radość nade mną rój os niestrawione resztki pokarmowe udają schizofreniczną przyjaźń pomiędzy kochankami las rąk w górze wirują przeciw naturze”

„Nasz nihilizm nie wynika z totalnego, bezmyślnego olewania wszystkich wartości, lecz jest skierowany przeciwko temu, co jest obecnie uznawane za obowiązujący model społeczny. Promowana jest dwulicowość, cynizm, pierdolona hipokryzja, a wszystko to ma być uświęcone i usprawiedliwione poczuciem spełnienia zawodowego, czyli jakąś karierką. Nienawidzimy stylu życia większości naszych rówieśników, tych wszystkich, którzy liżą dupę nowobogackiej elicie, elegantom o brudnych paznokciach, którzy w dodatku czują się lepsi od ciebie! Nasz nihilizm można uznać za bardzo banalny, stanowiący wyraz zwyczajnego dorastania do świata. Naczytaliśmy się w młodości książek o przyjaźni, miłości, odwadze, a teraz rzeczywistość wydaje nam się mała i świńska…”

„Gdy kobieta odmawiając miłości, ofiaruje ci przyjaźń – nie traktuj tego jak odmowy; znaczy to, że chce postępować według kolejności.”

„Nauczmy się okazywać przyjaźń człowiekowi, kiedy żyje, a nie, kiedy umrze.”

„Elo! Miłość, przyjaźń, dobre słowo.
Tego nauczyłem się żyjąc hardkorowo.”

„Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód twego smutku, potrafi sprawić, że znów wraca radość.”

„Granicy między przyjaźnią a miłością nikt i nic nie upilnuje.”

„Przyjaźń związana jest z sercem i szczerością. Ci, którzy myślą, że mogą pozyskać przyjaciół poprzez oszustwa i obłudę, oszukują samych siebie. Nawet jeśli niektórzy naiwni ludzie nabierają się na czyjąś obłudę i pochlebstwa, nie zapewni to im długotrwałej przyjaźni.”

„Ale co to znaczy miłość? Czy miłość to uczucie o takiej intensywności, jaka zdarza się przy zakochaniu się od pierwszego wejrzenia, kiedy ludzie nie widzą świata poza sobą? Czy może to bycie z drugim człowiekiem przez 50–60 lat, wzajemny szacunek i przyzwoite relacje? Gdzie jest granica między miłością a przyjaźnią? Nie wiem, co to tak naprawdę jest miłość.”

„Przyjaźń jest najpiękniejszym ze wszystkich prezentów, jakimi możemy zostać obdarowani aby szczęśliwie ukształtować swoje życie.”

„Zdarza się, że ludzka natura wznosi się na wyżyny w chwilach próby, ale najczęściej w pokoju chorego widać więcej słabości niż siły. Więcej egoizmu i braku cierpliwości niż szlachetności i męstwa. Na świecie tak rzadko zdarza się prawdziwa przyjaźń! I niestety […], większość ludzi nie traktuje życia poważnie, aż do chwili, w której jest już na to za późno.”

„Posłannictwem moim jest rozprzestrzenianie przyjaźni i braterstwa na całym świecie.”

„Były to najzwyklejsze codzienne sprawy, ale dla Uli ciekawe jak bajka. To, co mówiła Pestka, składało się na obraz życia spędzanego z matką. I z ojcem, który jest ojcem naprawdę. Choć przyjaźń między dziewczętami trwała już dłuższy czas, Ula wciąż jeszcze wyczuwała w tym obrazie puste miejsca.”

„Jesteśmy całkiem mili i przyjaźni, ale każdy ma swoje ciemne strony, prawda?”

„W małżeństwie nigdy nie szukaj przyjaźni, to będzie zawsze twój przeciwnik.”

„Nie zrywaj brutalnie nici przyjaźni, bo chcąc ją znowu nawiązać, natkniesz się na węzeł.”

„Nie patrzę, jak ktoś wygląda, tylko, jakim jest człowiekiem. Nie mogłabym się przyjaźnić na przykład z kimś, kto nie jest dobry dla zwierząt. Człowiek, który nie lubi zwierząt, jest dla mnie podejrzany.”

„Dzięki przyjaźni staję się spokojniejszy, dzięki spokojowi bardziej przyjazny.”

„Kultywowałam także przyjaźń z profesorem Adamem Mauersbergerem, czarującym, samotnym erudytą. (…) Przeprowadził się do maleńkiego mieszkania (…), gdzie go odwiedzałam. To było gospodarstwo samotnego mężczyzny – wzdłuż ścian wisiały różnokolorowe wełniane nitki latami gromadzące cudowne kompozycje kurzu, a stoły i szafki zapełniały ozdobne, czterostronne tarki do jarzyn, które zastępowały świeczniki, takie jedyne w swoim rodzaju małe kandelabry. Latem na parapecie w otwartym oknie stała miska pełna landrynek dla os i pszczół. (…)
Adam dawał mi dziwne prezenty, owiane poezją, tajemnicze.(…) Ofiarował mi także obraz Stażewskiego.
– Weź – namawiał”

„Przyjaźń – to wyróżniająca, do określonej osoby lub określonych osób skierowana życzliwość czynna i wierna.”

„W imię prawdziwej przyjaźni z Rosją należy z nią rozmawiać jak równy z równym (…). Szacunek do Rosji nie powinien nam pozwalać na to, aby traktować ją jak upośledzonego, chorego czy jak dziecko, które wymaga specjalnej troski i którego kaprysy, choćby nie wiem jak niebezpieczne, należy rozumieć i tolerować.”

„Gdybyśmy wszyscy posiedli sztukę słuchania, nie tylko pisarze i ich dzieła by na tym skorzystały, ale i związki rodzinne czy przyjaźni może byłyby głębsze.”

„Nieszczęśliwi małżonkowie, co się tylko kochają, przyjaźń z miłością złączone potrzebniejsza im w życiu.”

„Bądź wierny w przyjaźni i wierny w miłości, a o pozostałych przykazaniach będziesz mógł nie myśleć.”

„Dzieci kocha się nie dlatego, że są dziećmi, ale z przyjaźni, która towarzyszy ich wychowaniu.”

„Spośród wszystkich sposobów, jakie ci wskazuje mądrość, dla osiągnięcia szczęścia, najskuteczniejszym, najpewniejszym i najsłodszym jest przyjaźń.”

„Przyjaźń jest jak dające cień drzewo, pod którym szukam wytchnienia.”

„Wykreślić ze świata przyjaźń… To jakby zagasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie.”

„Wierna miłość istnieć może między ludźmi różnej wartości. Trwała przyjaźń tylko między ludźmi równej wartości. Dlatego też trwała przyjaźń rzadsza jest od wiernej miłości.”

„Przyjaźń zawsze jest pożyteczna, a miłość często szkodliwa.”

„Nie istnieje bezpieczna droga do pokoju. Na pokój trzeba się poważyć, pokój to wielkie wyzwanie i nigdy nie można go zapewnić. Pokój to przeciwieństwo zabezpieczenia. Żądanie bezpieczeństwa oznacza nieufność, a nieufność z kolei rodzi wojnę.”

„Ze wszystkich dróg prowadzących do osiągnięcia szczęścia w życiu, żadna nie jest tak skuteczna, tak owocna i tak słodka jak przyjaźń.”

„Czym jest sen dla ciała, tym przyjaźń dla ducha.”

„Myślałem, że to dealer mojego syna. Dopiero kiedyś przy obiedzie trochę mu się przyjrzałem i dostałem olśnienia: to przecież Edward Nożycoręki!”

„Przyjaźń to nie tylko wspaniały prezent, lecz także ustawiczna praca.”

„Przyjaźń to prawda, która sama się narzuca.”

„Przyjaźń to rzecz dziwna. Podczas gdy w miłości mówimy o miłości, między prawdziwymi przyjaciółmi nie mówi się o przyjaźni. Przyjaźń czynimy, nie nazywając jej ani jej nie komentując. Jest silna i cicha. Jest skromna. Jest męska. To romantyzm mężczyzn. Musi być dużo głębsza i solidniejsza niż miłość, skoro nie trwonimy jej głupio w słowach, deklaracjach, wierszach i listach. Musi być dużo bardziej satysfakcjonująca niż seks, ponieważ nie myli jej się z przyjemnością i świerzbieniem w ciele.”

„Więcej warta jest przyjaźń jednego człowieka rozumnego, niż wszystkich głupców.”

„W tym zmiennym świecie jest coś wielkiego, posiadać niezmienną przyjaźń.”

„Czasami w imię przyjaźni trzeba się jej wyrzec.”

„Jest zupełnie naturalne, że przyjaźń często przynosi korzyści, jednak przyjaciel jest kimś więcej niż tylko źródłem korzyści. Sztuką jest przebywać z przyjacielem, nie żądając od niego wsparcia, pomocy czy też rady.”

„Przyjaźń jest chyba największym darem, jaki mądrość może ofiarować, aby uczynić szczęśliwym całe życie.”

„Przyjaźń między mężczyzną i kobietą jest udręką dla dwojga.”

„Jedną z radości przyjaźni jest wiedza, komu powierzyć swój sekret.”

„Nie wierzę, że przyjaźń nie zna poczucia zazdrości czy rywalizacji.. sztuka polega na tym, żeby je pokonać.”

„Ludzi trzeba kochać razem z ich wadami albo zrzec się miłości i przyjaźni.”

„Przyjaźń to jakby romans: kiedy mija urok nowości, rzecz przeradza się w coś wygodnego i przewidywalnego, niczym ulubiony sweter, który wyciągniemy z szafy w deszczową niedzielę i od razu jest nam cieplej na sercu.”

„Przyjaźń poznaję po tym, że nic nie może jej zawieść; a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszczyć.”

„Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka jest przyjaźń: unosi go ponad proch ziemi.”

„Przyjaźń, która trwa tylko do śmierci, nie jest godna, by nazywać ją przyjaźnią.”

„Przyjaźń należy do natury ducha, a nie posiadania.”

„Przypomniał sobie zdanie, że ludzie się kochają tak długo, jak długo chcą się całować w usta. Ale przecież tyle było odcieni miłości, pożądanie mogło ewoluować w przyjaźń, we wzajemny szacunek…”

„Miłość twoja dałaby mi życie, ale przyjaźń twoja pocieszy mnie po niej.”

„Każdy może współczuć cierpieniom przyjaciół, lecz trzeba mieć wspaniały charakter, by móc cieszyć się powodzeniem przyjaciela.”

„W miłości pragniesz, by ci wierzono; w przyjaźni, by cię rozumiano.”

„Inna jest też przyjaźń mężczyzny z kobietą (tam gdzie nie ma żadnej strony erotycznej; podejrzliwi twierdzą, że zawsze jest, ale to nieprawda) niż dwóch mężczyzn; mężczyźni bowiem przyuczeni są zwykle pokazywać, że są cynikami, ale kobiety nie muszą, z nimi więc łatwiej, gdy jest przyjaźń, porozumiewać się bez udawania.”

„Jeśli potrafisz spędzić z kimś pół godziny w zupełnym milczeniu i nie czuć przy tym wcale skrepowania, ty i osoba ta możecie zostać przyjaciółmi. Jeśli zaś milczenie będzie wam ciążyło, jesteście sobie obcy i nie warto nawet starać się o zadzierzgnięcie przyjaźni.”

„Są trzy rodzaje pożytecznych przyjaciół i trzy rodzaje złych. Przyjaźń ze szczerymi, przyjaźń ze stałymi, przyjaźń z doświadczonymi jest pożyteczna. Przyjaźń z lizusem, przyjaźń z potakiwaczem, przyjaźń z gadułą jest zła.”

„Miłość jest nieskończenie pomysłowa. Jeśli jesteś z kimś bez względu na wszystko, nie zdradzi cię. Wobec takiego zaufania, przyjaźni, stałości, w poranionym, pozbawionym wszelkich więzów człowieku dzieje się coś, czego nie da się wypowiedzieć. Nareszcie opiera swoją nadzieję na skale.”

„Przyjaźń – według mojej definicji – zasadza się na dwóch rzeczach – powiedział nagle.”

„Czemu ci co są najbardziej przyjaźni i mili najjaśniej świecą, a najszybciej gasną.”

„Jeżeli miałbyś wybrać pomiędzy prawdziwą przyjaźnią, a sztuczną miłością, większość wybrałaby sztuczną miłość”

„Jedność, przyjaźń i braterstwo były, są i będą istotą stosunku leninowskiej partii i państwa radzieckiego do Polski.”

„Trzy są rodzaje przyjaźni, które korzyść przynoszą: przyjaźń z prostolinijnym, ze szczerym i z takim, który wiele wie.”

„Ryszarda Kapuścińskiego poznałem w październiku 2002 roku. Zobaczyłem go, kiedy wychodził z windy w hallu luksusowego hotelu w centrum Buenos Aires. Miał na sobie jasnoniebieską koszulę z krótkim rękawem, jeansowe spodnie w kolorze głębokiego, niemal grafitowego granatu, a na nogach czarne sportowe buty. Skierował się w stronę lobby, gdzie czekaliśmy na niego i pozdrowił wszystkich niezwykle serdecznie, jakby łączyła nas wieloletnia, zażyła przyjaźń.”

„Sztuczność tego miasta oraz brak bezinteresowności i szczerych przyjaźni.”

„Pytanie „czy przyjaźń w ogóle istnieje?” może się wydać niemądre, zauważmy jednak, że ludzie wcale nie głupi odpowiadali na nie przecząco, twierdzili bowiem, że wszystkie nasze zachowania i uczucia są sterowane pragnieniem władzy nad innymi ludźmi, wyzyskiwania ich na nasz użytek […]. Oświadczam, że jest to doktryna głupia, obalana codziennym doświadczeniem każdego z nas, tych którzy wiedzą, czym jest przyjaźń. Odważę się przeto publicznie ujawnić to osłupiające odkrycie: tak, przyjaźń istnieje.”

„Czy ty wiesz, co to jest przyjaźń? – zapytał.
– Tak – odrzekała Cyganka. – To kiedy się jest siostrą i bratem, to dwie dusze, co się dotykają nie zlewając w jedną, to dwa palce u ręki.
– A miłość? – pytał dalej Gringoire.
– O! Miłość… – odezwała się, a głos jej drżał i oczy pałały. – To być dwojgiem, co w jedno się zlewają. To mężczyzna i kobieta stopieni w jednego anioła. To niebo!”

„Jedno już wiem, kończąc tę osiemdziesiątkę. Kiedy znowu przyjdzie dziennikarz czy dziennikarka i zapyta: „Proszę pana, pan tak długo żyje i tyle pan przeżył, to niech pan mi powie, czy warto było?”, z całą odpowiedzialnością będę mógł odpowiedzieć: „Warto było”. Warto było spotkać was na drodze życia, pracować z wami, przyjaźnić się z wami, być z wami. Po stokroć warto było, i za to dziękuję. Wypadałoby, zdaje się, żeby ktoś, kto ma osiemdziesiąt lat, powiedział jakąś złotą myśl, dał wskazówkę, jak żyć – zadaje się takie pytania ostatnio. Muszę was rozczarować – ja tego nie wiem. Co więcej, mam wrażenie, że życie polityczne, które uprawiałem przez kilkanaście lat, też mnie niewiele nauczyło.”

„Ian Hainsworth był załamany, kiedy jego żona Jane, nieszczęśliwie spadła z konia i, w stanie śpiączki, trafiła do szpitala. W ciągu trzech następnych lat zerwał wszystkie kontakty towarzyskie. Chciał być sam ze swym bólem. Pewnego dnia poznał Susan Mayer, która też przeżywała tragedię i była równie nieszczęśliwa jak on. Powoli narodziła się przyjaźń. Jak powszechnie wiadomo, nieszczęście zbliża ludzi. Ian coraz bardziej potrzebował bliskości tej nieszczęśliwej kobiety.”

„Zrozumiałem, że przyjaźń w rodzinie niczym nie różni się od innych przyjaźni. Istota jest ta sama – zaufanie i bezinteresowność.”

„Nie ma problemów spornych między Moskwą i Algierem. Oba kraje, których stanowiska są zbliżone, pragną jedynie jeszcze większego zacieśnienia więzów przyjaźni.”

„Dziś obserwuję taką ogólną tendencję do zamieniania jakości stosunków międzyludzkich w stronę ich większej częstotliwości. Ludzie mają poczucie kontaktu, kiedy wyślą do siebie kilka sms-ów dziennie. A to chyba nie o to chodzi. W tym kontekście dużo większą wartość ma, w moim odczuciu, jeśli udaje się usiąść nawet raz na kilka miesięcy i porozmawiać dłużej. To niesie ze sobą prawdziwą treść. Powiem więcej, to, co naprawdę jest ważne w tego typu przyjaźni zależy tylko i wyłącznie od nas samych”

„Można kochać i chodzić samemu po ciemku. Z przyjaźnią jest inaczej – ta zawsze wzajemna.”

„Szanuj matkę i ojca, bo grunt to rodzina,
Dbaj o samego siebie, miej szacunek do życia.
Poszukuj nowych dróg, szczęście za rogiem czyha,
Dbaj o relacje z Bogiem, jakkolwiek go nazywasz.
Szanuj każdy dzień, nie zgub się w narkotykach,
Planuj każdy krok, chaos potrafi zabijać.
Dbaj o swoje imię, nie poniżaj innych,
Szanuj biednych i słabszym nie wyrządzaj krzywdy.
Nie pożądaj żony bliźniego swego nigdy
I nie zarządzaj ciałem, by należało do wszystkich.
Wystrzegaj się grzechów, tak jak nienawiści
I stosuj się do reguł, choć los bywa przykry.
Nie przeliczaj nigdy przyjaźni na cyfry
I nie rozliczaj bliskich za błędy z przeszłości.
Naucz się wybaczać, kochaj ponad miarę.
Szanuj. Doceniaj. Życie jest wielkim darem.”

„Najgorszy bowiem był strach. Dlatego z wdzięcznością przyjmowała każde schronienie, nawet takie, które jednocześnie odgradzało ją od ludzi, przyjaźni i miłości.”

„Przyjaźń na całe życie zaczyna się w piaskownicy, a kończy w piachu.”

„Z marszałkiem Piłsudskim schodzi do grobu postać organizatora niepodległości Państwa Polskiego, który rozumiał, ze polskich ruch niepodległościowy musi zbrojnie wystąpić przeciwko Rosji (…) Pakt o nieagresji nie jest dla ZSRR wyłącznie dokumentem dyplomatycznym, lecz wyrazem głębokiego pragnienia by żyć z Polska w pokoju. Naszą sprawą nad mogiłą człowieka, którego jedyną namiętnością była myśl o niepodległości i wielkości Polski, tak jak On rozumiał, jest wyciągnięcie ręki do narodu polskiego i powiedzenie mu: Nic nie grozi Polsce ze strony ZSRR. Przyjaźń Polski i ZSRR może stać się kamieniem węgielnym pokoju w Europie.”

„Asymmetry tworzy nić powiązań, wzajemnych relacji i przyjaźni. To się czuje.(…) Myślę że chodzi tu o coś więcej niż program artystyczny, którego aż się chce być częścią. Z pewnością zapał całej ekipy realizującej festiwal udziela się wykonawcom. Nasza ekipa organizacyjna, techniczna, bookingowa, promocja i wolontariusze to ludzie z pasją. Asymmetry to ich dzieło. To praca każdego z każdym. Ich wysiłek, pomysłowość i zaradność oraz swoista atmosfera, przenosi się, jak ja to nazywam, przez rampę. Wiedzą to doskonale także widzowie, którzy przyjeżdżają do Wrocławia z całej Europy. Jest ich z roku na rok coraz więcej.”

„Złoto sprawdzamy w ogniu, przyjaźń w nieszczęściu.”

„Krew synów Polski, przelana łącznie z krwią synów Rosyi w walce ze wspólnym wrogiem, stanie się największą rękojmią nowego życia w pokoju i przyjaźni dwóch narodów słowiańskich.”

„Nie ma w kinie, ale i w życiu bardziej istotnych i ważniejszych spraw niż dobro, szczęście, miłość i przyjaźń.”

„Wyrokiem Opatrzności Bożej Francja jest naszym najbliższym sąsiadem i, mam nadzieję, na zawsze pozostanie z nami w przyjaźni. Zapewne w przeszłości zachodziły nieporozumienia i pojawiały się rozbieżności zdań, lecz żywię głębokie przekonanie, że tego rodzaju spory zostały zażegnane i zapomniane. Ufam, że przyjaźń i podziw, jakimi wszyscy darzymy francuski naród oraz jego chwalebną tradycję, w najbliższej przyszłości przerodzą się w uczucie sympatii i przywiązania łączącego narody obu krajów.”

„Prawdziwa przyjaźń żyje uczuciem i czynami. Słowa są zbędne.”

„Nawiązywanie przyjaźni w późniejszym wieku jest trudniejsze, niż w ławie szkolnej.”

„Jest wieloletnim przyjacielem jej męża, a niektóre kobiety nie znoszą takich zadawnionych wiernych przyjaźni. Nie tolerują nikogo, kto znał ich mężów, zanim one same ich poznały.”

„Czas wzmaga przyjaźń, lecz osłabia miłość.”

„W przyjaźni pociąga nas podobne. W seksie podnieca obcość. Miłość jest jednym i drugim. Pragnieniem podobieństwa i różnicy.”

„Małżeństwa bywają nieszczęśliwe nie z braku miłości, ale z braku przyjaźni.”

„Nie ma przecież wątpliwości, że pomiędzy dwoma mężczyznami albo dwiema kobietami może istnieć jedynie przyjaźń, nie miłość, a już zupełnie nie miłość małżeńska. To nie jest kwestia tylko religii, ale i biologii. Miłość małżeńska prowadzi do prokreacji, osoby tej samej płci nie mogą się rozmnażać, nawet teoretycznie.”

„Rzeczywiście człowiek lubi widzieć swojego najlepszego przyjaciela w poniżeniu wobec siebie; na poniżeniu przeważnie przyjaźń się opiera; i to jest stara prawda, znana wszystkim rozumnym ludziom.”

„Do Bronisława Wildsteina mam osobistą sympatię, mogę nawet powiedzieć, że się przyjaźnimy. Faktu wyniesienia listy nazwisk z IPN nie chcę komentować, ale sądzę, że honorowanie tytułem kustosza red. Wildsteina to brak zachowania proporcji.”

„A wtem widzimy powstającego Adama [Mickiewicza]. Cała twarz jego przybrała jakąś anielską postać i dziwna, niepojęta światłość otoczyła jego skronie. Powstali wszyscy jakby na zjawienie się bóstwa przychodzącego odwiedzić śmiertelnych. A on wypuszczał z ust swych rzekę słów, najcudowniejszych myśli i rymów, z taką siłą, gwałtownością i mocą, a razem z takim wdziękiem, że im nic równego nie było. Taki pęd niewstrzymany, że nam oddech tamowało. Staliśmy w osłupieniu, milczenie było grobowe. Całej jego improwizacji było może półtorasta wierszy. Kiedy ją skończył, nastąpiła chwila najuroczystsza dla wieszcza, bo wszyscy zalali się łzami, jeden okrzyk uwielbienia wyrwał się z piersi, wszyscy padli przed nim na kolana. Jakieś uczucie spólnej miłości ogarnęło serce wszystkich. Mało znajomi ściskali się jak dawni przyjaciele, poprzysięgali sobie wzajemną przyjaźń. Byli i tacy, co doznali nerwowego ataku, jakiegoś konwulsyjnego wzruszenia. Chorzy mówili, że są uzdrowieni, a artyści czuli w sobie nową siłę twórczą, która im w tej chwili geniusz użyczał.”

„Zatwardziałe serce nie jest w stanie poczuć żadnej przyjaźni.”

„Bliskie kontakty obu uniwersytetów nie ograniczały się li tylko do współpracy naukowej, lecz przyczyniły się również do powstania licznych i mocnych więzów przyjaźni. Wielu dowodów duchowego, a nawet materialnego wsparcia doznaliśmy ze strony niemieckich kolegów w mrocznych dniach stanu wojennego. Pomimo silnej presji zewnętrznej koledzy z Jeny nie zaprzestali kontaktów z Uniwersytetem Jagiellońskim, a wymiana naukowców oraz studentów, a także wspólne seminaria, co było godnym podkreślenia ewenementem, trwały przez cały ten czas.”

„Niepewny to przyjaciel jako żywo bywa,
co się tylko przy uczcie z przyjaźnią odzywa.”

„Polityki nie da się robić bez przyjaciół. Trzeba mieć przecież w otoczeniu ludzi, którzy w sytuacji kryzysowej nie wbiją noża w plecy. Co więcej, osłonią własnym ciałem, gdy ktoś zechce ten nóż wbić. Myślę, że premier ma kilka osób w takim otoczeniu.”

„Związek, małżeństwo czyste jest najbardziej zaufaną przyjaźnią, to szczyt połączenia, przez nasz czas tak piastowane i chwalone, asocjacja dusz. Nie może być bardziej intymnej asocjacji, niż między mężczyzną i kobietą. Związek ma być żonie i mężowi wyższym rozwojem. W związku zaczyna się nowe życie.”

„Dzisiaj, z perspektywy kilkudziesięciu lat widzę, że była to dobra szkoła poznawania rzeczywistych potrzeb, ale i możliwości Polaków żyjących poza krajem. Myślę tu o potencjalnych możliwościach wspierania ojczystego Kraju w jego rozwoju gospodarczym, kulturalnym, a przede wszystkim w uzyskaniu godnego miejsca Polski w nowej konstelacji europejskiej i światowej. Ubolewam, że ani tradycyjny potencjał postaw i uczuć patriotycznych, ani potencjał intelektualny i kreatywny Polonii, nie został do tej pory doceniony ani wykorzystany w Kraju. Kilkanaście milionów Polaków, którzy dzisiaj żyją poza granicami, to wielki rezerwuar tradycji i nowoczesności. To także ogromny potencjał wartości chrześcijańskich, tak bardzo potrzebny współczesnemu zagubionemu w relatywizmie społeczeństwu, w Polsce i w świecie.”