Cytaty o przyjaźni

strona 2

„Widziałem w wielkim świecie tylko niestrawne obiady, nudne kolacje, nieszczere rozmowy, stosunki bez przyjaźni, ruję bez miłości.”

„Wiesz co, nie ma ideałów jest miłość, przyjaźń, tolerancja, zrozumienie i tak jest chyba OK.”

„Ewa jest wesołym łowcą mężczyzn. Nie poluje jednak na nich w celu matrymonialnym. Poluje tak, jak mężczyźni polują na kobiety. Jej zdaniem miłość nie istnieje, jedynie przyjaźń i sensualizm. Dlatego ma wielu przyjaciół: mężczyźni nie obawiają się, że chce ich zapędzić do ślubu, a kobiety, że chce im odbić męża.”

„Dzieje obu naszych krajów (Polski i ZSRR), od rozbiorów począwszy, w szczególności najnowsze, wykazywały jakże często, że pogorszenie relacji międzypaństwowych, uzależnianie Polski, wymazywanie z mapy Europy służyło wyłącznie interesom wrogów Polski i Rosji, Polski i Związku Radzieckiego. Zawsze było to z korzyścią dla Prus, dla kajzerowskich, a później hitlerowskich Niemiec. Między Polską i ZSRR może i musi zaistnieć przyjaźń o wzajemną rację stanu oparta, rzeczywista a nie deklaratywna, propagandowa.”

„(…) miłość – to dwie dusze w jednym ciele, przyjaźń – to jedna dusza w dwóch ciałach.”

„Nie mówcie, że źle wybrałem.
Nie mówcie
w ogóle nic!
Taka przyjaźń jak nasza obejdzie się w końcu bez słów.”

„Przyjaźń jest naga, miłość jest upiększona.”

„Armia indyjska dokonała bezprecedensowego czynu, uwalniając nas z kleszczy pakistańskich barbarzyńców. Będziemy zawsze pamiętali z największą wdzięcznością pomoc, jakiej nam udzieliła w najcięższym okresie kryzysu. Z serca też dziękuję pani Gandhi i narodowi Indii oraz armii indyjskiej za pomoc, jakiej udzieliły, dając schronienie wypędzonym z Bangladeszu oraz w szkoleniu sił partyzanckich Mukti Bahini w czasie wojny o wyzwolenie. Przyjaźń między Bangladeszem a Indiami oparta na zasadach współistnienia i wzajemnego szacunku będzie trwała na zawsze. Ofiarowujemy wam naszą miłość, bo nic innego nie mamy.”

„Nie przyjaźnię się z tymi, którzy zajmują się polityką dla niej samej. Polityka ma realizować cele, które służą wszystkim. Niestety, ciągle widzę wokół siebie osoby, dla których polityka jest wyłącznie grą.”

„Trochę to smutne, ale dzisiaj częściej się mówi o życiu prywatnym aktorów odgrywających główne role w filmach o Harrym Potterze niż o przesłaniu całego cyklu książek J. K. Rowling. A jest nim namiętny sprzeciw wobec wszelkich przejawów nietolerancji, wiara w miłość, w wartość przyjaźni, w możliwość zwycięstwa dobra nad złem.”

„Wolę pracować z kimś, kogo znam dobrze, niż z kimś, kogo nie znam.
– Bardzo dobrze. Ale bądź ostrożna, Aurayo, abyś w imię starej przyjaźni nie zrezygnowała z siebie. Zbyt łatwo to zrobić.”

„Przyjaźń zobowiązuje.”

„Ten, kto sprzątnie nagrodę z rąk przyjaciela, staje przed naprawdę niewdzięczną decyzją: musi ukryć łup albo pogodzić się z utratą przyjaźni.”

„Uważam, że w pracy nie powinno się wykorzystywać przyjaźni i znajomości. Unikam tego, bo jestem zdania, że powinnam wygrać jakiś casting swoimi umiejętnościami, swoją pracą, ale rzeczywistość bywa brutalna.”

„Prawdziwa przyjaźń istnieje wtedy, gdy człowiek nie ma nic, bo wówczas przyjaźń jest jego największym skarbem.”

„Stać się przyjacielem ukochanej przedtem kobiety jest to poczciwy sposób zapomnienia o niej; miłość bowiem zamieniając się w przyjaźń przestaje być miłością.”

„Tego samego chcieć i tego samego nie chcieć – oto jest dopiero przyjaźń.”

„Przyjaźń to strach przed samotnością, a miłość to jeszcze większy strach przed osamotnieniem.”

„Prezydenccy kandydaci na różne stanowiska dostają je bez większych kłopotów, tak choćby jak ostatnio nowy szef PKN Orlen [Zbigniew Wróbel], który ma w zasadzie dwie równe, publicznie formułowane, rekomendacje: doświadczenie menadżerskie w Pepsico i przyjaźń Aleksandra Kwaśniewskiego.”

„Proszę o przyjaźń króla i następcy tronu; proszę, abym pozostała w łasce i aby królowa pozostała bezdzietna, aby król opuścił tę Valliere i nie okazywał jej już żadnych względów i gdy król porzuci żonę, abym mogła zająć jej miejsce.”

„Zostały rozwiązane fundamentalne problemy narodowe – sprawiedliwych granic, trwałych gwarancji niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa, opartych na niezawodnych sojuszach, a przede wszystkim na sojuszu, przyjaźni i współpracy ze Związkiem Radzieckim. Podstawowe przemiany społeczne, uprzemysłowienie i urbanizacja zapewniły najszerszym rzeszom ludowym, całemu narodowi awans cywilizacyjny i kulturowy, nowe godne warunki bytu, otwierające szerokie perspektywy rozwojowe.”

„Konsumpcja stała się doskonałą metodą podkreślania różnic społecznych i zyskiwania pewności siebie. Jednocześnie zapobiega wyrzutom sumienia. Jeśli ludziom brakuje czasu dla rodziny, bo muszą zarabiać na utrzymanie, szukają kompensacji. A rynek oferuje materialną namiastkę troskliwości, przyjaźni, miłości. Akt zapłaty w kasie zastępuje wyrzeczenie, które mogłoby się wiązać z odpowiedzialnością za innych.”

„Rozumiemy się bez słów i to nie raz,
Za nami przecież już niejedna afera,
Jeśli przyjaźń ma być, niech będzie szczera.”

„Opowieść o Wandzie Półtawskiej mogła stać się hymnem o wartości polskiej religijności, sile kobiecego serca i walki o sprawy ważne. Mogła być także fascynującą historią duchowej przyjaźni między kapłanem, biskupem, w końcu papieżem a kobietą. I takie elementy w serialu reporterskim Aleksandry Klich opublikowanym w „Gazecie Wyborczej” są. Ale niestety kładzie się na nich cień – próba „wypreparowania”, by nie rzec wykastrowania, z myśli Jana Pawła II tego wszystkiego, co się redaktorom „GW” w papieżu nie podoba. Posłużono się metodą kozła ofiarnego, na którego barki zrzucić można wszystko, co złe, który ma odpowiadać za papieską sympatię do Radia Maryja, nauczanie o antykoncepcji czy niechęć do niektórych ze współczesnych nurtów liberalizmu. W gazetowym serialu kozłem ofiarnym stała się Wanda Półtawska.”

„Przyjaźń nie mniej jest tajemnicza niżeli miłość czy też jakiekolwiek inne oblicze zamętu, który nazywa­my życiem.”

„Historycznie mój kraj nigdy nie przyjaźnił się z Rosją. Byliśmy monetą przetargową dla Imperium Rosyjskiego, krajem buforowym dla Związku Radzieckiego… Tylko głupi uczy się na swoich pomyłkach, jak postanowiłem uczyć się na cudzych – przeczytałem historię… Ale nie tę, którą dawali nam w szkole (…). Teraz i na własnej skórze poczułem, że niebezpiecznie jest być Białorusinem… Ale z radością i poczuciem wykonanego obowiązku idę na to niebezpieczeństwo. (…) próbuję walczyć na niezależność Kraju, kocham Białoruś… Być Białorusinem – to nie tylko mówić po białorusku, to ŻYĆ Białorusią, być gotowym oddać nawet życie za kraj…”

„Każdy człowiek może być przyjacielem. Czasami przyjaźń jest możliwa, kiedy między partnerami nie ma już miłości. Niekiedy przyjaźń jest początkiem. Czasami – i to chyba jest jedna z najpiękniejszych jej postaci – zdarza się ludziom, którzy się kochają.”

„Po jednej stronie jest godność, po drugiej pycha. Przemyśl. Bo niektórzy mylą. I już nie patrząc na mnie, wstał, wyszedł z warsztatu. Zgasiłem lampę. Ciemność była lepka, odrażająca, a ja nie mogłem się z niej wydostać, nie mogłem zrobić kroku. Wtedy właśnie, jak w jaskrawym blasku nieosłoniętej żarówki zobaczyłem to – wyraźnie, ostro. Ja i oni. Nie chciałem pogodzić się z paczką, ponieważ rację miałem ja. A oni wycofali się nie dlatego, że to zrozumieli, uznali. Zrobili to w imię przyjaźni. Nie chcę wrócić do nich w ten sposób. Nie mogę… Więc? Godność czy pycha?”

„Jest to książka o miłości, przyjaźni, wzajemnym zaufaniu – wartości te nie zmieniają się.”

„Nie można domagać się przyjaźni na zasadzie prawa. Nie można wydzierać uczucia nożem.”

„Poznałem kiedyś Rosjanina – głosił, że jest moim przyjacielem.
Po wypiciu większej dawki alkoholu zapewniał o wierności.
– Druhu mój serdeczny, ja za ciebie w ogień.
Moja pięcioletnia córeczka Ola uwierzyła,
że gdy mnie Niemcy ubiją, wujek Wołodia zabierze ją do Moskwy.
– Po cóż – mówiłem – mieliby mnie ubijać Niemcy.
A czy ja jestem kotlet schabowy?
– Oj druhu – wzdychał Wołodia – przyjdą i ubiją,
bo żaden Niemiec nigdy nie będzie przyjacielem Słowianina.”

„Przyjaźń jest jedynym cementem, który może spoić świat.”

„Pitagoras wyjaśniał słowo przyjaźń – kiedy ktoś go zapytał, kto to jest przyjaciel, odpowiedział: „Ten, który jest drugim ja, jak 220 i 284”. Dwie liczby są zaprzyjaźnione, jeśli każda z nich jest sumą wszystkiego, co dzieli tę drugą.”

„Teologiczna cnota miłości, której Bóg udziela duszy wraz z łaską uświęcającą, nie wymaga byśmy bliźniego kochali ze względu na niego samego, na te zalety i wartości, które posiada w naszych oczach, ale abyśmy kochali go ze względu na Boga, byśmy kochali dlatego, że Bóg go kocha i wzywa do przyjaźni z sobą. Przez cnotę miłości stajemy się przyjaciółmi Boga, tymi na których rozciąga się Jego przyjaźń.”

„Największą przeszkodą we wzajemnych kontaktach są uprzedzenia (…). To rodzi ogromny dystans i strach. Musimy wybudować więcej kulturowych mostów pomiędzy naszymi społecznościami, pielęgnować przyjaźń i pokój. Nie pomogą nam w tym działania wojenne. Potrzebujemy spokoju, zbliżenia i pojednania.”

„Bądź sprawiedliwy, bo sprawiedliwość jest ostoją ludzkości. Bądź dobry, bo dobroć zniewala wszystkie serca. Bądź wyrozumiały, bo sam jesteś słaby i żyjesz wśród istot równie słabych jak ty. Bądź łagodny, bo łagodność zjednywa uczucie. Bądź wdzięczny, bo wdzięczność podtrzymuje i żywi dobroć. Bądź skromny, bo pycha oburza istoty, które ciebie kochają. Wybaczaj obelgi, bo zemsta utrwala nienawiść. Czyń dobro temu, kto cię znieważa, aby okazać swoją wyższość i pozyskać jego przyjaźń. Bądź umiarkowany, wstrzemięźliwy i obyczajny, bo rozpusta, rozwiązłość i nadużycia zniszczą twój organizm i ściągną na ciebie pogardę.”

„Jeśli człowiek, idąc przez życie, nie zawiera nowych przyjaźni, wkrótce zostanie zupełnie sam. Przyjaźnie należy stale kultywować.”

„Doskonała przyjaźń rodzi się między dobrymi oraz między tymi, co osiągnęli jednoczący stopień cnoty.”

„Gdy dorastałem, westerny były moimi ulubionymi filmami. Czułem, że warto przedstawić ich naczelne przesłanie: prawość, przyjaźń, lojalność – wartości stanowiące niepisany kodeks Zachodu. Podjąłem decyzję: zaryzykuję.”

„Wyrzekłem się przyjaźni dwóch ludzi; jednego, bo nigdy nie mówił ze mną o sobie, drugiego, bo nigdy nie mówił ze mną o mnie.”

„Jeżeli przyjaźń nie jest związana miłością i cnotą, łatwo może być rozwiązana przez głupotę.”

„Trzeba odbyć długą drogę, aby żyć uczuciami przyjaźni i miłości, aż do najwyższych możliwości.”

„Z Jackiem Poniedziałkiem mamy cudowny kontakt, przyjaźnimy się. Po „Przemianach” i „Stosunkach Klary” staliśmy się parą, jak tancerze. Ci ludzie też są bardzo blisko, razem odczuwają napięcie, zmęczenie, pocą się. W chwili tańca tworzą jedność. Kiedy zaczynamy z Jackiem grać, zapominam, co się dzieje prywatnie.”

„Moja autobiografia z pewnością zawierałaby wiele wątków. Pojawia się pytanie, czy łatwo byłoby mi napisać o życiu, miłości i rozstaniu z Jerzym Kawalerowiczem? Myślę, że tak. Choćby dlatego, że to było piękne uczucie, które potem przerodziło się w przyjaźń. Mamy dwójkę wspaniałych dzieci. Jerzy do końca pozostał bliskim mi człowiekiem, bo oboje mieliśmy świadomość, że spędziliśmy ze sobą kawał życia.”

„A kiedy odjeżdżasz, bądźże zdrów.
O naszej przyjaźni dobrze mów.”

„Pieniądze? Jak ćmy się rozlecą.
Sława? Nieraz płakał, kto cię miał.
Przyjaźń? Szukaj jej ze świecą
nocą, na wietrze, wśród skał.”

„Przyjaźń – mnożąc radości i dzieląc troski – zwiększa nasze szczęście i zmniejsza cierpienie.”

„Pewnego dnia zauważyliśmy, że coś się wydarzyło, coś, co mogło być początkiem przyjaźni. Przyjaźń rodzi się często ze spotkania, od którego nikt nie oczekuje cudu. Ale przyjaźń to jest cud, tego mnie nauczyło życie.”

„Mogę udawać i pamiętać tylko dobre rzeczy, ale dojrzała przyjaźń, czy nawet szacunek do rodziców polega na przejściu całej drogi – od posłuszeństwa, idealizacji, utożsamiania, do oceny, że ten człowiek jest niedoskonały. Że ma cudowne zalety i okropne wady, ale szanujesz go takim, jakim jest. To trudna droga. Operacja długa i żmudna. W pewnych okresach życia się tym zajmujesz, w innych pochłaniają cię sprawy codzienne. Ale przeszłość i teraźniejszość stale wywierają na siebie ogromny wpływ, którego sami na ogól nie rozumiemy”

„Odebrałem pismo WPana Mości Panie Rzewuski, nad którym długo myślałem, co ono ma znaczyć i czyli mam na nie odpowiedzieć? Lecz człowiek poczciwy nie ukrywa swych myśli – wzgarda dla podłych jest jego prawidłem! Tak i ja dziś z WPanem postępuję. Jako żołnierz przysięgły, honor kochający i powinności swojej zadosyć czyniący, nie znam innej władzy jak władzę, którą naród cały ustanowił, żadnego innego prawa jak rozkaz Króla i P. Komisyi Wojskowej, żadnego innego obowiązku jak żyć z ukochaną ojczyzną lub za nią umierać. Jako obywatel nie mogę słuchać rady WPana, która pod pozorem wolności, upstrzona licznemi bajkami, wsparta jest obcą przemocą. Ci, którzy śmieli dla ich dumy i własnej miłości zaprzedać krew współziomków swoich, są ohydą narodu i zdrajcami ojczyzny! To są moje sentymenta i wszystkich podkomendnych moich, zacząwszy od prostego żołnierza. Proszę więc WPana zaniechać odtąd niepotrzebnych pism, które nikogo omamić nie potrafią i być przekonanym: że ojczyzna jest naszym Bogiem, że zbrojny obcy żołnierz na gruncie polskim znajdujący się, nie sprzymierzony, nie może nam przynosić przyjaźni i że takowego żołnierz Rzeczpospolitej szukać będzie albo zwyciężyć albo umrzeć ze sławą.”

„Generalnie jesteśmy śmieszni, ale przede wszystkim na scenie. A tak to widzicie jak tu jest: sztywniaki. Nikt właściwie nic nie mówi. Tolerujemy się, ale nie przyjaźnimy ze sobą. Łączy nas ta godzina występu, a później siłą rzeczy musimy razem wrócić do domu. Ale staramy się nie zwracać na siebie uwagi.”

„Woda w Afganistanie musi gotować się w odpowiedniej temperaturze.”

„Spędziliśmy ze sobą 40 lat życia, nie licząc moich australijskich wyjazdów. Na wiele sobie pozwalaliśmy. Gdy podobał mi się jakiś mężczyzna, mówiłam o tym Markowi. Odpowiadał: „Widzę, widzę”. Mogliśmy sobie na to pozwolić, bo stało za nami tyle lat i wielka przyjaźń oraz kolosalny sentyment.”

„To film (…) o miłości, przyjaźni, wolności, buncie i muzyce. O ucieczce, o marzeniach, o tym, że życie jest nieprzewidywalne i zaskakujące. To kameralna i ponadczasowa opowieść, która pokazuje to, co w ludziach najciekawsze.”

„Przyjaźń może zakończyć się miłością, ale miłość nigdy nie może zakończyć się przyjaźnią.”

„Najpiękniejsza przyjaźń istnieje między ludźmi, którzy wiele od siebie oczekują, ale niczego nie żądają.”

„Są osoby, które jedynie w doskonałej przyjaźni roztaczają wszystkie zalety ducha i umysłu. Zwykłe towarzystwo pozwala im na rozwijanie tylko niektórych wdzięków. Są to piękne owoce, które dojrzewają jedynie w słońcu, w cieplarni zaś wydałyby tylko kilka kwiatów przyjemnych i bezużytecznych.”

„Z Adamem przyjaźnił się od dawna i nie mieli już sobie wiele do powiedzenia, ale przynajmniej mogli sobie mówić wszystko, choć tylko pozornie. Czasem wymieniali narzędzia do samochodów, uwagi o koleżankach z liceum i nigdy nie rozumieli, czego w danej chwili chcą od życia ich kobiety. Kończyło się na żartach o sekcji filmów erotycznych w najbliższej wypożyczalni kaset video i wtedy podnosili się z ciężkimi westchnieniami z foteli, by przejść w mrok samochodu, który był markowy, służbowy, umyty, pachniał nowością, a komfort jazdy mógł przyprawić o mdłości co bardziej skłonnych do choroby lokomocyjnej.”

„Jeśli dla ciebie, o duszo moja, wszyscy są bardzo przyjaźni, to pamiętaj o nieprzyjaciołach Twego Pana i wszystkich dalekich od Jego miłości polecaj Oblubieńcowi Jezusowi swoimi łzami i pokornymi modlitwami.”

„Miłość różni się od przyjaźni. Przyjaźń musi być wzajemna. Jeśli nie jest wzajemna, nie jest przyjaźnią.”

„Myśl uderza mnie jak obuchem: świadomość tego, że to, co nazywałam przyjaźnią, jest – przynajmniej z mojej strony – czymś znacznie więcej. I że nigdy nie dostanę tego, czego od niej chcę.
Znam to uczucie, toteż wiem, jak się zachować, jak zrobić dobrą minę do złej gry. Ostatecznie wolę dostać choćby namiastkę niż zostać z pustymi rękami.”

„Ameryka dla ludzkości, przyjaźń dla Europy.”

„Może to i prawda, że stara miłość nie rdzewieje. Ale stara przyjaźń z pewnością tak.”

„Prawdziwa przyjaźń to doskonała harmonia tego, co ludzkie, z tym, co boskie.”

„Gdy zmarł, przez cztery i pół roku pisałem do niego listy na łamach „Przekroju”, a Pan Piotr odpisywał mi z nieba. Chciałem zmniejszyć tęsknotę i w jakiś sposób utrzymać go przy życiu. Ciągle mi go brakuje, a moja pamięć o nim jest nadal żywa. Czasem zdarza mi się myśleć, jak Pan Piotr zachowałby się w danej sytuacji, co by mi powiedział.”

„Przyjaźń to nieustanne staranie, pielęgnowanie.”

„Kiedy miłość zmieni się w przyjaźń, wyparuje i zniknie.”

„Przyjaźń rodzi się w momencie, gdy jedna osoba mówi do drugiej: „Co? Ty też? Myślałem, że tylko ja.””

„Chodzi mi o to, Celluci, że nie ma mowy o niczym wykraczającym poza przyjaźń.
– Będziemy kumplami?
– Właśnie.
– Vicki, nikt się nie pieprzy z kumplem.
Prychnęła i przesunęła bosą stopą w górę po wewnętrznej stronie jego uda, aż dosięgnęła palcami delikatnej skóry krocza.
– Chcesz się założyć?”

„Jeżeli chcemy do drugiego człowieka stosować reguły sprawiedliwości, nie możemy być z nim w przyjaźni, bo trzeba wtedy odwoływać się do ogólnych abstrakcyjnych reguł, jakich przestrzegania od każdego się żąda, podczas gdy przyjaźń nie potrzebuje reguł ani warunków.”

„Smutek szuka przyjaźni.”

„Miłość łączy serca, a przyjaźń umysły.”

„Gdy [Piotr Skrzynecki] zmarł, przez cztery i pół roku pisałem do niego listy na łamach „Przekroju”, a Pan Piotr odpisywał mi z nieba. Chciałem zmniejszyć tęsknotę i w jakiś sposób utrzymać go przy życiu. Ciągle mi go brakuje, a moja pamięć o nim jest nadal żywa. Czasem zdarza mi się myśleć, jak Pan Piotr zachowałby się w danej sytuacji, co by mi powiedział.”

„Nie korzystamy częściej z wody i ognia niż z przyjaźni.”

„Przyjaźń jednego roztropnego człowieka jest bardziej wartościowa niż przyjaźń wszystkich głupców.”

„Zachód ma do zaofiarowania narodom Azji tylko śmierć. Wschód ofiarowuje nam życie, przyjaźń i miłość.”

„O ile poza granicami Francji, w Kanadzie, w Belgii walońskiej, w Szwajcarii romańskiej, literatura francuskojęzyczna wyrasta niejako na gruncie naturalnym rodzimego języka, o tyle w Luksemburgu ta literatura nie jest zjawiskiem spontanicznym, lecz efektem dobrowolnej przynależności do duchowej ojczyzny, która nakłada się niejako na ojczynę oficjalną. Jest wyznaniem wiary, aktem miłości, świadectwem przyjaźni, być może najlepszym i niezaprzeczalnym dowodem naszego przywiązania do Francji.”

„Jest wiele kobiet o silnych konstrukcjach i mężczyzn z natury wiotkich. I nawet wolę takiego niż macho. Cechy kobiece i męskie? Nie ma czegoś takiego. Nie dzielę ludzi na kobiety i mężczyzn, to jakieś przedpotopowe myślenie. Tak jak nie dzielę ich na homoseksualnych i heteroseksualnych. Przyjaźnię się z kobietami i z mężczyznami. Tylko że mamy społeczeństwo historyczne uwarunkowane szowinizmem i mizoginizmem. Oczywiście występuje zjawisko babińca, ale też jest ono uwarunkowane kulturowo. Bo kobiety były wychowywane pod kątem określonych ról społecznych i uczone pokory, posłuszeństwa, niepewności. Zatem to nie ich wina.”

„Tunezyjczycy to najbardziej cywilizowani ludzie zamieszkujący wybrzeże Morza Śródziemnego, nie rabują swoich sąsiadów, lecz poświęcają się handlowi, co skłania ich do pielęgnowania przyjaźni z chrześcijanami.”

„Przyjaźń polega na tym, także na tym, że nie dostarcza się przyjaciołom zbytecznych zgryzot.”

„Przyjaźń: to jest właściwie oczekiwanie niemożliwego.”

„Najbardziej interesująca była dla mnie relacja Pawełka – dziecka, i Andrzeja – mężczyzny nie do końca dojrzałego w swoich emocjach. Jest alkoholikiem, ale mnie bardziej od zewnętrznych objawów jego choroby ciekawiło, skąd się wziął ten jego gigantyczny życiowy zakręt, z którego nie może się wydostać. Piękna opowieść o przyjaźni. Skrajne emocje, trochę śmiesznie, trochę smutno. Mnie ta historia wzruszyła. Czytając scenariusz, popłakałem się.”

„Zaślepienie utrwala miłość i przyjaźń, a nawet potrzeba go choć trochę, aby te uczucia mogły zakiełkować.”

„Otwarte serce jest zaproszeniem do przyjaźni.”

„Ale naprawdę tym, czego duch świata od nas oczekuje, nie jest wcale sprawiedliwość, ale życzliwość dla bliźnich, przyjaźń i miłosierdzie, a więc takie jakości, których ze sprawiedliwości niepodobna wyprowadzić.”

„Chcąc być czyimś przyjacielem, trzeba stać się godnym przyjaźni.”

„jesteś pełna miłości, ja chciałbym być.
dobrze, że cię kocham, i że wiesz jak ja, że oni tylko uśpili duchowe
wątpliwości religijną tożsamością zmyśloną tak, by bóg wybaczał, i
słyszę jak śpiąca mówisz, że bóg tylko jest. wtedy wiem, że nic więcej.”

„Jestem poza układzikiem w polskich mediach.”

„Przyjaźń wcale nie jest nienaruszalną więzią. Jest raczej jak olbrzymia, piaszczysta wydma, pozornie potężna i trwała, ale pewnego dnia budzisz się, a jej już nie ma.”

„Separacja Ameryki Północnej, Wasza Królewska Mość, jest nieunikniona. Niech zatem będzie niepodległość, ale nie za cenę krwi tej samej rodziny; niech przybędzie tu władca z domu Waszej Królewskiej Mości i zasiądzie tu na tronie i niech zawiążą się jak najbliższe stosunki przyjaźni pomiędzy dwoma boskimi monarchami…”

„Bój się zakończył…
A sława, wielkość, zostały – złudzeniem.
Tak w lat niedługich przemiennej kolei,
Tyle już zwodnych widziałem nadziei;
Młodość i miłość, i sława przebrzmiała,
Tylko się przyjaźń wierną dochowała.”

„Na tym polega przyjaźń, że troszczymy się o bliskich, odgadujemy ich ukryte pragnienia, radości, smutki.”

„Przyjaźń nie znosi oddalenia między ludźmi, gdyż jest długą drogą, którą muszą pokonać razem.”

„Przyjaźń, drogi balsam… Uśmiech pośród zachmurzonych twarzy; umiłowany promień słońca; uścisk w samotności; schronienie w trudnościach; radość w smutku.”

„Nie przyjaźnię się z wielką liczbą osób, wybieram kameralne sytuacje. Nie lubię być samotna, ale lubię być sama.”

„Trzeba się dobrze mieć na baczności, aby rozpoznać fałszywą monetę przyjaźni.”

„Przyjaźń z kobietą zawsze kończy się miłością.”

„Milczenie to sfera dokoła każdego czynu i każdego przejawu współżycia ludzkiego. Przyjaźń nie wymaga żadnych słów; to samotność, wolna od lęku samotności.”

„Przyjaźń tworzy pomyślność wspanialszą, przeciwności lżejszymi.”