Cytaty na temat zwierzę

strona 2

„Od czasu jak poznałam ludzi, kocham tylko zwierzęta.”

„Jestem kosmopolitką. Lubię cały świat, wszystkie kuchnie, języki, zwierzęta. Jestem obywatelką świata, więc równie dobrze mogłabym mieszkać w Europie, Azji, Hongkongu, a nawet Korei.”

„Koterski powiedział mi, że jego bohatera nie można zagrać, że to jest po prostu przeżycie. Stawiał mnie na bardzo cienkim ostrzu, z którego można było spaść albo się przepołowić. U niego groteska z prawdziwym dramatem obcują przez bardzo cienką ścianę, bo tak wygląda nasze życie. Uświadomił mi to kiedyś taksówkarz, który oglądał 'Dzień świra' i film skojarzył mu się z pewną sytuacją. Samochód jadący przed nim potrącił kota. Nieszczęsne zwierzę zwijało się w konwulsjach, a dookoła stała grupka ludzi i śmiała się, bo on takie dziwne ruchy wykonywał. Ów taksówkarz uchwycił istotę filmu Marka.”

„Zwierzęta bardzo przypominają ludzi. Muszą znać swoje miejsce.”

„Typologie typologiami, odmiany powieści kryminalnej odmianami, ale – (…) zwierzę się z mojego czytelniczego marzenia (tak zwani czytelnicy profesjonalni też miewają takowe, a jakże) – tak naprawdę czekam na kryminał, który łamałby wszelkie schematy, wywracał rozmaite typologie na nice, wprowadzał do naszego kryminały zupełnie nową jakość, zwyczajnie – zaskakiwał. Nasza proza kryminalna ma się ostatnimi laty całkiem dobrze, rozrasta się niczym młody las rosnący na dobrej glebie, jest więc spora szansa, że ktoś spełni to moje marzenie.”

„Za zwierzętami śmierć biała kroczy,
śmierć sześcioskrzydła, na skrzydłach oczy.”

„Człowiek jest zwierzęciem z natury racjonalnym i społecznym.”

„Moja babcia zawsze mówiła, żeby nie karmić bezpańskich zwierząt. Wiecie dlaczego? Bo się rozmnażają.”

„Technologiczny pseudopostęp hodowli przemysłowej przysporzył dodatkowych cierpień zwierzętom i, jak się wydaje, przyniósł nowe choroby ludzkości. Żałosne osiągnięcie.”

„Dowodem na to, że człowiek to najszlachetniejsze stworzenie na Ziemi jest fakt, że żadne zwierzę nigdy temu twierdzeniu nie zaprzeczyło.”

„Wcześnie zorientowaliśmy się, że jeśli stworzysz coś z charakterem, czy to zwierzę, czy to człowieka, czy cokolwiek, co prawdopodobnie nie sprostałoby rzeczywistemu działaniu, możesz z pewnością liczyć na śmiech… W MGM nauczyliśmy się wykorzystywać rozmaite rodzaje humoru, szybszego humoru, przyspieszyliśmy tak, że nasze kreskówki zgęstniały w dwójnasób, bo jedna sytuacja przechodziła w inną. Facet nie mógł trafić w kowadło jeśli, robiąc krok, nie wpadał do studni. Dla widowni wszystko musi być w ruchu, wciąż się nasilać.”

„Wielkie, silne zwierzęta umierają w samotności i milczeniu. Odchodzą w pustkę i nie skarżą się nikomu. Tylko człowiek szczeka wspomnieniami.”

„Zwierzę o tyle jest wyższem od człowieka, że przy zamachach na inne zwierzę chodzi mu jedynie o zaspokojenie głodu lub innych potrzeb fizycznych. Wilk zje owcę, ale nie będzie jej zmuszał do zmiany przekonań, nie będzie jej narzucał swojej wiary, swojego języka, nie będzie jej zmuszał do stania się wilkiem.”

„Kobieta nie umie oddzielić duszy od ciała. Jest istotą niezłożoną, jak zwierzęta.”

„– Zobacz, Sophie, kotek. – Było mu przykro z powodu śmierci karalucha Niedźwiedzia. Może tego popołudnia wybierze się do sklepu ze zwierzętami i przywiezie córce nowego przyjaciela. Sophie zapiszczała z radości i wyciągnęła rękę w stronę kociaka.
– Umiesz powiedzieć „kotek”? – spytał Charlie. Pokazywała zwierzątko rączką i uśmiechała się, tocząc z ust kropelki śliny.
– Chciałabyś kotka? Umiesz powiedzieć „kotek”? Sophie wciąż pokazywała kotka.
– Kotek – powiedziała.
I wtedy kotek padł trupem.”

„Demokracji trzeba się uczyć – ciągle na nowo, dzień w dzień i przez całe życie. Ludzie nie rodzą się istotami politycznymi. Człowiek jako „zwierzę polityczne” w rozumieniu Arystotelesa, jako istota myśląca kategoriami politycznymi, jest wynikiem ustawicznego procesu wychowania i edukacji, a nie antropologicznym niezmiennikiem.”

„Co więc dziś uznajemy za możliwe? Spójrzmy na media. Z jednej strony w sprawach technologii i seksualności wszystko wydaje się możliwe. Można polecieć na Księżyc. Dzięki biogenetyce możliwa staje się nawet nieśmiertelność. Można uprawiać seks ze zwierzętami. Ale przyjrzyjmy się dziedzinie społecznej i ekonomicznej. W nich niemal wszystko uznaje się za niemożliwe. Chcesz niewielkiej podwyżki podatków dla bogatych  –  mówią, że to niemożliwe, bo przestaniemy być konkurencyjni. Chcesz, żeby przeznaczano większe środki na służbę zdrowia  –  mówią, że to niemożliwe, bo to by oznaczało państwo totalitarne. (…) Jesteśmy komunistami jedynie w takim sensie, że zależy nam na tzw. dobrach wspólnych (commons). Na dobrach wspólnych natury. Na dobrach wspólnych sprywatyzowanych przez instytucję własności. O to i tylko o to powinniśmy walczyć.”

„Przez miliony lat, ludzkość żyła tak jak zwierzęta. Wtedy stało się coś, co uwolniło siłę naszej wyobraźni. Nauczyliśmy się rozmawiać, nauczyliśmy się słuchać. Rozmowa umożliwiła przekazywanie pomysłów, dzięki czemu nauczyliśmy się wspólnie budować niemożliwe. Największe osiągnięcia ludzkości tworzone są w rozmowie, a jej największe niepowodzenia są skutkiem braku rozmowy. Nie musi tak być. Nasze największe marzenia mogą stać się rzeczywistością. Z technologią, którą dysponujemy możliwości są nieograniczone. Wszystko, co musimy zrobić, to upewnić się, że wciąż rozmawiamy.”

„Jest w kraju Redarów pewien gród o trójkątnym kształcie i trzech bramach doń wiodących, zwany Radogoszcz, który otacza zewsząd wielka puszcza, ręką tubylców nie tknięta i jak świętość czczona. Dwie bramy tego grodu stoją otworem dla wszystkich wchodzących, trzecia od strony wschodniej jest najmniejsza i wychodzi na ścieżkę, która prowadzi do położonego obok i strasznie wyglądającego jeziora. W grodzie znajduje się tylko jedna świątynia, zbudowana misternie z drzewa i spoczywająca na fundamencie z rogów dzikich zwierząt. Jej ściany zewnętrzne zdobią różne wizerunki bogów i bogiń – jak można zauważyć, patrząc z bliska – w przedziwny rzeźbione sposób, wewnątrz zaś stoją bogowie zrobieni ludzką ręką w straszliwych hełmach i pancerzach, każdy z wyrytym u spodu imieniem. Pierwszy spośród nich nazywa się Swarożyc i szczególnej doznaje czci u wszystkich pogan.”

„(…) odkryto, że członkowie SS przymocowali do ogrodzenia poroże jelenia i zdjęli je dopiero po dłuższym czasie. Dodatkowo, jelenie były zwabiane do ogrodzenia i wkładano im do pysków kawałki cynfolii. W przyszłości odnajdę sprawców tak prostackich czynów i złożę na nich raport do Naczelnego Dowódcy SS, w celu ukarania ich za okrucieństwo wobec zwierząt.”

„Ludzie tym się różnią od zwierząt, że znoszą dobrodziejstwo jak hańbę, a wdzięczności się wstydzą.”

„Pies natomiast ma zalety ze względu na swą bezużyteczność, jak też ze względu na specjalne cechy charakteru. Często mówi się o nim w sensie pozytywnym, jako o przyjacielu człowieka oraz chwali się jego inteligencję i wierność. Znaczy to, że pies jest sługą człowieka, i że posiada dar służalczego podporządkowania się i niewolniczą skwapliwość w odgadywaniu nastroju swego pana. Jednocześnie z tymi cechami, które dopasowują go do stosunków opartych na hierarchii pozycji społecznych, pies posiada pewne rysy świadczące o jego wątpliwej wartości estetycznej. Jest ze wszystkich zwierząt domowych najbrudniejszy i najnieznośniejszy. Nadrabia to służalczością wobec swego pana i gotowością uczynienia krzywdy lub szkody innym. Dlatego też pies zdobywa nasze względy pozwalając pofolgować ludzkiej skłonności do panowania, a ponieważ jednocześnie jest dosyć kosztowny i na ogół nie nadaje się do celów produkcyjnych, służy podnoszeniu prestiżu. Pies jest jednocześnie związany w naszych wyobrażeniach z polowaniem – czyli z zajęciem zaszczytnym i stanowiącym wyraz przynoszącego zaszczyt instynktu łupieżczego.”

„Zwierzęta często wykazują więcej cierpliwości i akceptacji niż wielu ludzi.”

„Najszlachetniejszą ze zdobyczy, jakich człowiek kiedykolwiek dokonał, jest to dumne zwierzę, które dzieli z nim trudy wojny i chwałę walk.”

„Jest w tym właśnie jakieś obrzydliwe tchórzostwo czekać tak na tę śmierć, jak zwierzę, póki sama nie przyjdzie. Jest małoduszność w takim bezwarunkowym godzeniu się na życie.”

„Lew jest na etacie króla zwierząt.”

„Teoretycznie królem zwierząt jest lew, ale praktycznie robak.”

„Języki nordyckie rozróżniają cztery stopnie obcości. Pierwszy to cudzoziemiec, albo „utlänning”, obcy, którego uznajemy za człowieka, ale z innego miasta lub kraju. Drugi to framling – Demostenes po prostu odrzucił akcent z nordyckiego „främling”. To obcy, którego uznajemy za człowieka, ale z innego świata. Trzecim jest ramen, obcy uznawany za człowieka, lecz innego gatunku. Wreszcie czwarty, prawdziwie obcy, varelse. W tej klasie mieszczą się wszystkie zwierzęta, gdyż kontakt z nimi jest niemożliwy. Żyją, ale nie potrafimy odgadnąć celów, jakie skłaniają je do działania. Mogą być inteligentne, mogą być świadome, ale my nie potrafimy się o tym przekonać.”

„Trzeba szukać świata na jego obrzeżach,
wśród mchu. Tam, gdzie rosną grzyby o nieznanych
nazwach, zapisano śmierć naszych bliskich, Twój
kolorowy kącik z rodzinnego domu, kudłate łby
tamtych zwierząt.”

„Moje zainteresowania krążą wokół sportu i nie tylko. Jeśli chodzi o sport, to odnajduję się we wszystkich prawie dziedzinach, czy to rolki, czy gra w tenisa lub squasha. Lubię również chodzić do teatru czy opery. Kiedyś miałam nawet możliwość wystąpienia w sztuce o zwierzętach. Dzięki czemu mogłam zobaczyć teatr od kuchni, poznać się z aktorami, którzy są niesamowitymi ludźmi. Wspierali mnie… Także bardzo fajne doświadczenie.”

„Wasza woda umiera. Wasze życie jest w tym kubku. Wasze drzewa umierają. Dzikie zwierzęta są zamykane w zoo. Ty jesteś w zoo, człowieku. Jak się z tym czujesz?”

„Uwielbiam urządzać dom i ciągle myślę, jak mogę go upiększyć. To jedna z moich trzech wielkich pasji, poza zwierzętami i telewizją.”

„Należy pytać nie o to, czy zwierzęta mogą rozumować, ani czy mogą mówić, lecz czy mogą cierpieć.”

„Szczególnie zapadły jej w pamięć wigilie Bożego Narodzenia, które nierzadko spędzała w oborze ze zwierzętami. Istniała naturalna pokusa, by wiarę skojarzyć z postawą ciemiężycieli i ostatecznie ją odrzucić. Jednak Ania na swój sposób nigdy nie przestała się modlić. Po latach mówiła, że odkrywana wciąż na nowo wiara w Boga pozwoliła jej przetrwać. Była na tyle silna, że w 1945 r. zdecydowała się uciec. Pracowała dorywczo na roli, w piekarni i jako opiekunka do dzieci.”

„Witajcie, Panie Robercie – rzekłem serdecznym tonem.
– Witajcie – odparł, nie odwracając na mnie wzroku. – Wiecie, że od świtu patrzę na tego pająka. O tam, widzicie, pomiędzy tymi dwiema szparami w suficie…
Powiodłem w ślad za jego wzrokiem i rzeczywiście dostrzegłem nieruchomo tkwiącego pająka.
– Nawet o cal się nie ruszył od tych kilku godzin. Czemu? Na co czeka?
– Może śpi? – poddałem.
– Może i tak – westchnął Pleiss. – Ale jaki jest sens jego istnienia? Co robi poza spaniem i polowaniem w poszukiwaniu pokarmu? Poza tym, że biegnie w stronę ofiary i biegnie również, kiedy chce uciec jak najdalej od napastnika. Czy jego życie polega na czymś innym, jak nie na ciągłej walce o przeżycie kolejnego dnia?
Niespecjalnie interesowało mnie życie emocjonalne pająków, lecz wiedziałem z własnego doświadczenia, iż myśli ludzi zagrożonych śmiercią błąkają się czasami na dziwnych pustkowiach. I zastanawiają się oni wtedy nad kwestiami, które w innej sytuacji nie zaprzątałyby wcale ich uwagi.
– Każde zwierzę, każdy najmniejszy robak ma jedną cechę – rzekłem.”

„To, czego uczymy się od dzieciństwa, to nic innego jak udawanie, ze jesteśmy kimś ważnym. Świat nazywa to edukacją. A co próbujemy robić później w życiu? Walczymy jak demony, uprawiamy seks jak zwierzęta i jemy jak głodne duchy. To wszystko.”

„Choć jeden ogród zoologiczny na tym świecie powinien przecież mieć odwagę wyciągnięcia konsekwencji z naszego pochodzenia. Klatka z homo sapiens we wszystkich jego zróżnicowanych wcieleniach, może wtedy lepiej byśmy się rozumieli. Oczywiście pojawia się pytanie, czy spodobałoby się to pozostałym zwierzętom.”

„Czytałam o tym uczuciu, o tym jak rozległość i cisza Afryki potrafią skondensować się pod palącym odwiecznym słońcem i zmaterializować w umyśle, a wtedy nawet ptaki zdają się krzyczeć złowróżebne, a drzewa i skały emanować groźną aurą. Człowiek zaczyna poruszać się ostrożnie, jakby się bał zbudzić coś starego i złego, coś mrocznego, wielkiego i gniewnego, co może nagle powstać i zaatakować go od tyłu. Patrzy na gąszcz drzew i wyobraża sobie zwierzęta, które mogą się tam czaić; patrzy ze zgrozą na rzekę (…), tworzącą rozlewiska tam, gdzie nocą przychodzą zaspokoić pragnienie antylopy, a krokodyle chwytają je za aksamitne pyski i wciągają w głębię.”

„Jest czasami bo jeżeli człowiek ciężko pracuje na to żeby zdobyć bramkę to są momenty że emocje puszczają i w człowieku budzi się jakieś zwierzę. Pokazuje się tu emocje które są spontaniczne, one nie są kontrolowane także nie można sobie założyć wcześniej w domu że jak rzucę bramkę to zacisnę pięść, krzyknę do kibiców.”

„Moja definicja „generacji nic” nie różni się dużo od definicji Kuby Wandachowicza. Tak to trochę widzę, że jesteśmy pierwszym pokoleniem, któremu wykupiono kolonie w raju. Nie dostaliśmy w użytkowanie świata, dostaliśmy wielką, powszechną jadłodajnię. Szkolono nas i przystosowywano do sięgania, brania, jedzenia, klepania się po brzuchu. Żadnych naturalnych wrogów, żadnych dzikich zwierząt, nic, co stawiałoby nam opór. Wojna, Holocaust i śmierć to tytuły gier komputerowych, napisy na koszulkach, obcojęzyczne fanaberie spikerów telewizyjnych. Ten pokój fruwający po świecie w przebraniu białego gołębia pokazywany nam przez okno w przedszkolu jest oczywisty i zastrzeżony w prospekcie. A czasami siedzimy i wzdychamy: „Jezu, niech wreszcie przyjdzie jakaś wojna, niech to wszystko wreszcie wybuchnie. Niech będzie po co żyć.””

„Mężczyzna – fanatyk, jak zwierzę, uważa wszystko za truciznę, czego nie może spożyć i strawić.”

„Odkąd zupełnie przestałam jadać mięso, czuję w sobie większą wrażliwość na los i cierpienie zwierząt. Uważam, że nie przesadzają ci obrońcy zwierząt, którzy twierdzą, że stan holokaustu utrzymuje się; trwa masowe mordowanie zwierząt.”

„Serce to zwierzę, którego należy się wystrzegać. Inteligencja to inne zwierzę, ale ono przynajmniej nie mówi o miłości.”

„Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka — kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio.”

„Człowiek wznosi się ponad zwierzę nie przez to, że daje życie, lecz że je ryzykuje; dlatego ludzkość wyżej stawia nie tę płeć, która rodzi, lecz tę, która zabija.”

„Nie kocha świat szaleńców, wizjonerów, tłukących
w szyby zaparkowanych samochodów jak oszalałe
brunatne motyle. Nikt nie podnosi słuchawki żeby
zadzwonić gdziekolwiek, do schroniska dla zwierząt,
do międzymiastowej, czy do wielkiego budynku z wieżą
by wyrwać ze snu złote hełmy strażackie.
Mieszczańskie ciała kobiet i mężczyzn wpłynęły
w morze przedmiotów i papierowych pieniędzy.”

„To są prawdziwe obozy dla zwierząt, takie same, jakie były w Oświęcimiu, Majdanku i Treblince dla ludzi.”

„Kocham psy. Są zawsze wierne. To najwspanialsze zwierzęta na świecie. Kiedyś widziałem rozjechanego samochodem psa… To gorsze niż widok punkowca jedzącego w McDonaldzie…”

„Pod cienką warstwą blichtru i wesołego życia kurtyzany – kryje się brud i hańba, wyuzdanie czyni z człowieka zwierzę a skromność i umiar wynoszą go na szczyty człowieczeństwa, prawdziwą miłością jest tylko uczucie, które rodzi się nie z popędu ciała – lecz z potrzeby serca!”

„Zebra i koń nie mogą się parzyć i spłodzić kolejnego zwierzęcia. A kino może się parzyć na prawo i lewo. Nie ma autonomii i jej nie zdobędzie. Już za późno. Bo jest narracyjne. W naturze nie ma czegoś jak narracja. To zjawisko wymyślone przez człowieka, sposób abyśmy mogli się komunikować. Budzimy się rano i rozmawiamy z babcią, kochanką, psem. Najlepsi malarze nie są narracyjni, więc dlaczego kino ma takie być? Myślę, że ludzie, którzy potrzebują narracji, są lękliwi i leniwi. To obraz ma zawsze ostatnie słowo. I teraz następuję wielka rewolucja w społeczeństwie. Dominację tekstu zastępuje dominacja obrazu i musimy się z tym pogodzić. Każdy z nas musi stać się jej częścią, czy tego chce, czy nie.”

„Człowiek nawet najbardziej aktywny, jeżeli nigdy nie „zbliżył się” do drugiego człowieka, ma uczucie obracania się w świecie nierzeczywistym. Stara baśń: zaklętemu w zwierzę lub w ducha może ludzką postać przywrócić tylko miłość innego człowieka.”

„Ze wszystkich zwierząt człowiek jest jedynym przejawiającym okrucieństwo. Jedynym, który zadaje ból dla samej przyjemności jego zadawania.”

„Tradycja judeochrześcijańska uzasadnia wykorzystywanie zwierząt w imię ludzkiego egoizmu, a nawet sadyzmu. Gdyby było inaczej, duchowni chrześcijańscy upominaliby hodowców zwierząt, którzy często przetrzymują je w strasznych warunkach, albo też osoby dokonujące uboju, aby zaoszczędziły zwierzętom zbędnych cierpień, np. długiego oczekiwania na śmierć w rzeźni.”

„Różnica między preparatorem zwierząt a poborcą podatkowym? Preparator zdziera tylko skórę.”

„W komedii zwierząt się nie zabija (…).”

„Człowiek to zwierzę pożądające rozrywki.”

„Wieprze stały wokół głowy jak wieniec
Wpatrzone w oczy i w usta
Nie myliła ich intuicja
Język Orfeusza był słodki melodyjny
Jego oczy były smaczne lekko słone
Po rozgryzieniu czaszki świeży mózg
Zwierzęta zlizywały z tą godnością
Jaką daje usłuchanie woli Boga”

„Pokryłem ziemię ruinami (…) usiałem ziemię trupami i potraktowałem moich wrogów jak dzikie zwierzęta. Miasta wydałem na pastwę ognia, niszczyłem, rozbijałem i piętrzyłem ruiny i zgliszcza i dokonywałem czynów, które spodobały się panu mojemu, Assurowi.”

„Moi profesorowie w Warszawie zawsze tłumaczyli, że aktor to takie zwierzę, które powinno być zadowolone z każdego zadania, jakie dostaje. Przez te 25 lat miałem może jedną, dwie role amantów. Pozostałe to postaci charakterystyczne, które zresztą wolałem, bo są znacznie ciekawsze.”

„Jedni kochają konie, inni ptaki, jeszcze inni zwierzęta różne. Ja natomiast od dziecka namiętnie pragnąłem posiadać książki.”

„wieczór chwieje się
jak bezradne zwierzę na miękkich łapach
w popielniczkach zasypiają papierki wokół
kumulowanych uczuć
nie jesteśmy niczym poza
tłumem poluzowanych wcieleń
w spiralnych kolejkach
może właśnie tak ocali nas miasto”

„Tacy ludzie jak Palikot, Rozenek czy Urban wznoszą się na szczyty pogardy wobec chrześcijan. Są bowiem przekonani, że jesteśmy właściwie zwierzętami, tylko bardziej inteligentnymi, nie zaś dziećmi Bożymi. Siebie zaś uważają za zwierzęta najbardziej inteligentne wśród tych, które „odkryły”, że Boga nie ma.”

„Szef znowu odmówił mi podwyżki, w domu nikt nie czekał z kolacją, a kolejna przyjaciółka właśnie oznajmiła, że wychodzi za mąż. Na szczęście facet nie wnikał w szczegóły. Byłoby wielce kłopotliwe przyznać, że mój problem z mężczyzną, to jego brak.
Moim jedynym oparciem jest kot. Wierzę w jego przywiązanie, mimo że sąsiadka z dołu uznaje zwierzęta za bezmyślne automaty i za każdym razem, kiedy spotykamy się na klatce, gorąco przekonuje mnie do swego zdania. Twierdzi, że traktowanie zwierząt jak istot równych sobie, z uczuciowym zaangażowaniem i poświęceniem, wprowadza zaburzenia w życiu społecznym i jest moralnie niebezpieczne. Kot najwyraźniej odczuwa jej niechęć i nieco się stresuje, bo rzeczywiście w jej obecności zachowuje się jak maszyna.”

„Spośród wszystkich zwierząt osiągnęliśmy najwyższy stopień rozwoju ewolucyjnego. Przekłada się to również na seksualność. Nasza zdolność do częstego podejmowania stosunków tym nas odróżnia od innych gatunków, że u ludzi ten rodzaj aktywności nie służy jedynie prokreacji. Zwierzęta mają ruję raz lub kilka razy w roku. Poza okresem rui samice nie są zdolne do rozrodu czy wręcz kopulacji. Samica nie musi zatrzymywać przy sobie partnera, ponieważ często może sama zapewnić opiekę nad potomstwem lub nie wymaga ono opieki. W świecie ludzi czas opieki nad dzieckiem jest wydłużony do co najmniej 16 lat. Dlatego ważnym elementem mądrości ewolucyjnej było wykształcenie mechanizmu powodującego wiązanie się ludzi na stałe.”

„Zadumałem się na moment nad zarośniętym Robertem odzianym w skóry zabitych zwierząt, który wędruje po świecie otwierając kolejne drzwi. Jego twarz z każdym dniem coraz bardziej się przeobraża: znika z niej inteligencja, pojawia się upór i wytrwałość. I pomyśleć, że do tego sprowadza się przetrwanie – do krwawej, bezsensownej wędrówki i zdobywania nowych, niepotrzebnych doświadczeń.”

„O mnie nie można powiedzieć, że utraciłem wiarę w późnym wieku. Chociaż wychowany w katolickim domu już jako dziecko miałem pierwsze wątpliwości. Oglądaliśmy kiedyś z matką ilustracje Gustawa Dore do Starego Testamentu. Na jednej z nich widać było ludzi i zwierzęta usiłujące uratować się przed potopem. Był tam również wspaniały jeleń, który ostatkiem sił wdrapywał się na brzeg. Mama tłumaczyła mi, że potop był karą za ludzkie grzechy. Ja się zapytałem: a czy jeleń też zgrzeszył? Nigdy nie otrzymałem odpowiedzi na to pytanie.”

„Czy lubię zwierzęta? Jadam je, więc widać je lubię, a przynajmniej niektóre ich części.”

„Od wczesnych lat życia wyrzekłem się jadania mięsa. Przyjdzie czas, gdy ludzie tacy jak ja będą patrzeć na mordercę zwierząt tak samo, jak teraz patrzą na mordercę ludzi.”

„Dzikie zwierzęta nigdy nie zabijają dla rozrywki. Człowiek jest jedyną istotą, dla której tortura i śmierć pokrewnych mu stworzeń są same w sobie rozrywką.”

„Uważanie za zabawne oglądania dzikich zwierząt zmuszanych do zachowywania się jak niezdarny człowiek albo pasjonowanie się obserwowaniem groźnych zwierząt zredukowanych do służalczych tchórzy przez strzelającego batem tresera jest prymitywne i średniowieczne. Wywodzi się to ze starej idei, mówiącej o tym, że jesteśmy jako ludzie czymś nadrzędnym wobec innych gatunków i mamy prawo nad nimi dominować.”

„Nie jestem specjalistką od morza, od kobiet ani od mężczyzn czy zwierząt. Ja jestem ja: Teresa Pągowska, która coś myśli, coś przeżywa i z tego wynika coś, co często mnie zaskakuje.”

„Jeżeli zwierzę coś zrobi, nazywamy to instynktem, jeżeli zrobi to człowiek, nazywamy to inteligencją.”

„Buldog, zwierzę zadziwiająco bezstronne, ruszył do boju w myśl zasady: co po drodze to nieprzyjaciel, i nie przepuścił nawet dozorcy.”

„Trudno wyobrazić sobie warunki życia bardziej jednostajne niż te, które istnieją w głębokich jaskiniach wapiennych w jednakowych prawie warunkach atmosferycznych. Gdyby więc zgodnie z dawnymi poglądami przypuszczać, że ślepe zwierzęta zostały stworzone oddzielnie w jaskiniach Europy i Ameryki, moglibyśmy oczekiwać ścisłego podobieństwa w ich organizacji i w pokrewieństwie systematycznym. Tak jednak nie jest.(…) Z punktu widzenia teorii odrębnego stworzenia trudno byłoby dać jakiekolwiek racjonalne wyjaśnienie pokrewieństwa ślepych zwierząt jaskiniowych z innymi mieszkańcami obu lądów.”

„Śmiech przypisuje się tylko człowiekowi, ale te nieartykułowane odgłosy przypominające kwik, rżenie, parskanie, prychanie, charchot, rzężenie, syczenie, sapanie, beczenie, ryk, skowyty są ze świata zwierząt. Śmiech musiał istnieć zanim powstał taniec, pieśń, język, religia, społeczeństwo. Jest bratem wycia, chrząkania, jęczenia, mlaskania. Śmiech pozostanie po upadku każdej cywilizacji. Narażanie się na śmiech innych to, tak jak tysiące lat temu, paraliżująca perspektywa.”

„Zwierzęta, jak dzieci, biorą, czasem proszą, na jedno
wychodzi. Dzieci, jak zwierzęta, biją się, gryzą się i liżą
po stopach.”

„Człowiek jest zwierzęciem mimetycznym, przenikniętym pasją naśladowania, która wpływa m. in. na procesy uczenia się. Mimetyzm ten nie oznacza jednak bezmyślnego naśladowania, lecz kreatywne kopiowanie „z błędami”. W efekcie proces rozprzestrzenia się inwencji, od którego skuteczności zależy, czy stanie się on innowacją, czyli faktem społecznym, ma charakter twórczy.”

„Mój ojciec miał cztery żony. Każda z nich miała swój kraal. Kraal był gospodarstwem i z reguły składał się z prostej zagrody dla zwierząt, pół uprawnych i jednej lub więcej chat krytych trawą. Kraale żon mojego ojca dzieliło wiele mil i przemieszczał się pomiędzy nimi. W tych podróżach ojciec spłodził 13 dzieci, czterech chłopców i dziewięcioro dziewcząt.”

„W słońcu płonie ratusz, jak spojówka zwierzęcia o dziwnym wyrazie,
ulga dla oka, ujście zmyślnej łzy.”

„Od najmłodszych lat marzyłem o dalekich podróżach, o lasach dziewiczych, o Indianach i dzikich zwierzętach egzotycznych. Na pewno nie byłem wyjątkiem; marzą o tym bodaj wszyscy i dorastający chłopcy. Pierwsza wojna światowa wyrwała mnie z tych rojeń. Już w siedemnastym roku życia nałożyłem mundur, który zdjąłem, chwilowo zresztą, dopiero w roku 1921. Wtedy to wyruszyłem po raz pierwszy w świat. Dokonałem tego bez pieniędzy, bez doświadczenia i bez znajomości obcych zwyczajów. Była to najmniej rozsądna z moich wypraw. Zadecydowała o niej przychylna zachęta ze strony dwóch ludzi, których wysoko ceniłem: filozofa Jana Hempla, którego uważałem od wczesnych lat młodości za mistrza, oraz Michała Pankiewicza, ówczesnego sekretarza generalnego partii „Wyzwolenie.””

„Psa nie można trzymać na uwięzi, a krowę można? Tak było na wsi od setek lat i zmienianie tego w tak szybkim trybie jest nieodpowiedzialne. Kilka przepisów w tej ustawie będzie szkodzić zwierzętom.”

„Wśród zwierząt spędzałam całe popołudnia. Były moją miłością i pasją! Marzyłam, by zostać przyrodnikiem i badać życie zwierząt. Kiedy widziałam na talerzu mięso, nie czułam się dobrze. (…) Nie twierdzę, że przestałam jeść mięso, bo mi nie smakowało. Zrezygnowałam z niego, bo kocham zwierzęta i nigdy nie mogłam się pogodzić z myślą, że zanim mięso trafi na mój talerz, zwierzę przechodzi męczarnie żyjąc w okropnych warunkach i jest zabijane w bestialski sposób.”

„Cnotę dumy najlepiej daje się zdefiniować określeniem „ambicja moralna”. Oznacza to, że trzeba zdobyć – poprzez dążenie do własnej perfekcji moralnej – prawo do przedstawiania siebie jako wzoru wartości – prawo to zdobywa się, nie akceptując nigdy żadnego kodeksu irracjonalnego, irracjonalnych wartości, których nie sposób przestrzegać, aż drugiej strony, zawsze przestrzegając zasad racjonalnych – prawo to zdobywa się przez odmowę akceptowania niezasłużonej winy i nie popełniając takowej – lub, jeżeli już zostanie popełniona, niepozostawianie jej nie naprawionej – nie poddając się nigdy biernie słabościom charakteru – nigdy nie przykładając żadnej wagi ani nie przedkładając żadnego życzenia, obawy lub chwilowego nastroju ponad wartość własnej godności. A przede wszystkim oznacza to odrzucenie roli zwierzęcia ofiarnego, nietolerowanie żadnej doktryny, która głosi potrzebę samopoświęcania, traktując to jako moralną cnotę czy obowiązek.”

„Tak wyobrażałem sobie pierwszych chrześcijańskich męczenników oczekujących na arenie na rozszarpanie ich przez dzikie zwierzęta. Szli oni na śmierć z jasnym obliczem skierowanymi ku górze oczyma, złożonymi do modlitwy i podniesionymi rękoma. Wszyscy, którzy oglądali tę śmierć, byli wzruszeni, poruszony był nawet pluton wojskowy.”

„Tak jak mężczyźni żądają, by ich kobiety stanowiły kombinację Madonny i dziwki, tak kobiety szukają hybrydy Jamesa Bonda i Michaela Palina – zwierzęcia w łóżku i pluszowego misia na co dzień.”

„Trudno było uwierzyć, że w połowie XX wieku cywilizowane państwo o wielkiej przeszłości historycznej wyprodukowało i akceptowało ustrój, który inne narody, inne grupy ludzkie skazywał na śmierć taką, jakiej nie wolno było gdzie indziej zadać zwierzętom. Że w połowie XX wieku szef państwa, rząd, gabinet, dowódcy wielkiej armii i wielkiej policji w metodyczny sposób naradzali się nad sposobem i techniką uśmiercenia olbrzymich grup ludzi, których jedyną winą było to, że należeli do innej rasy, do innego narodu lub że zostali uznani za element zagrażający hitlerowskim planom ujarzmienia Europy i zdobycia „przestrzeni życiowej.””

„Nie znoszę porównywania kobiet do zwierząt, ale też nie pojmuję, dlaczego ma to być degradujące i poniżające.”

„Zawsze uważałem, że w pragnieniu białych mężczyzn, by posiąść czarne kobiety, jest pewna prawidłowość. Nie wydaje mi się jednak, by chodziło tu o tak lubiany przez seksuologów, jak i historyków motyw dominacji. Widzę tę siłę raczej jako atawizm. Jako sublimację żądzy spółkowania ze zwierzętami.”

„Człowiek bowiem jest jedynym zwierzęciem, które ma prostą postawę, bo jego natura i istota są boskie. Otóż funkcją właściwą istocie najbardziej zbliżonej do bóstwa jest myśl i mądrość. Lecz funkcja ta nie byłaby łatwa do wykonania, gdyby część górna organizmu bardzo ciążyła, bo ciężar utrudnia w wysokim stopniu działanie rozumu.”

„Kto nie kiełzna rozkoszy, zniża się do zwierząt.”

„Wybrańcy bogów dzisiaj żyją długo,
ażeby młodych szaleńców przygarniać,
mówić im o zwierzętach
o lesie
o gwiazdach, co spadając spełniają życzenia.”

„Pasterz potrzebuje kija przeciwko dzikim zwierzętom, które chcą wedrzeć się do stada; przeciwko rozbójnikom, którzy szukają swego łupu. Obok kija jest laska, który niesie wsparcie i pomaga przejść trudne odcinki drogi. Obie te rzeczy należą także do posługi Kościoła, do posługi kapłana. Również Kościół musi używać kija pasterza, kija, którym broni wiary przed fałszerzami, przed kierunkami, które są w rzeczywistości dezorientacją. Właśnie użycie kija może być posługą miłości. Dziś widzimy, że nie jest to miłość, kiedy toleruje się zachowania niegodne życia kapłańskiego. Jak również nie chodzi o miłość, gdy pozwala się szerzyć herezji, wypaczeniu i zniszczeniu wiary, jak gdybyśmy samodzielnie wynaleźli wiarę. Jak gdyby nie była już darem Boga, cenna perłą, której nie damy sobie wyrwać. Jednocześnie jednak kij musi stale na nowo stawać się laską pasterza – laską, która pomoże ludziom iść po trudnych ścieżkach i postępować za Panem.”

„Największą radość daje zapewne nie posiadanie rzeczy materialnych, lecz posiadanie istot żywych. W społeczeństwie patriarchalnym nawet „najbardziej mierny mężczyzna z najbiedniejszej klasy” mógł mienić się posiadaczem – wobec żony, dzieci, zwierząt, względem których władza jego była absolutna.”

„Eutanazja to traktowanie człowieka jak zwierzęcia. Które można uśpić.”

„Im lepiej człowiek poznaje ludzi, tym bardziej kocha zwierzęta i rośliny.”

„Jaki sens ma dogadzanie pospólstwu? To po prostu zwierzęta – bo wszystko co godne podziwu w człowieku jest wynikiem specjalnego wychowania. „Równość” jest bzdurą – ale wielkie opactwo lub katedra pokryta mchem są wzruszającą rzeczywistością. Dobre dla nas jest zabezpieczenie i przechowanie wartości i warunków, które stworzyły wielkie opactwa i pałace oraz malownicze miasta otoczone murami, żywe pejzaże wież i kopuł, luksusowe gobeliny, jak również fascynujące książki, obrazy i posągi, kolosalne organy z ich szlachetną muzyką, a także bohaterskie czyny na polach bitewnych. Oto wszystko co dobre w życiu: zabierz je i nie ma nic dla czego człowiek o wyrafinowanym guście mógłby żyć.”

„Humanizm to nie znaczy mówić: „Zrobiłem to, czego żadne zwierzę by nie zrobiło”, to znaczy mówić: „Odrzuciliśmy to, czego chciało w nas zwierzę, i chcemy odnaleźć człowieka wszędzie tam, gdzie znaleźliśmy to, co go miażdży.””

„Chyba tak, chociaż jak mam dłuższą przerwę, to snuję się po domu jak zwierzę i wyglądam przez okno, bo las wzywa.”

„Fundamentem naszego trwania jest przywiązanie do tradycji. To nie jest „tajemniczość” tylko wierność obyczajom, kulturze romskiej, kultywowanie pewnych umiejętności, zawodów, miłość do przyrody, szacunek dla zwierząt, które były naszymi pomocnikami, a przede wszystkim ogromny szacunek dla rodziny i ludzi starszych.”