Cytaty na temat zapytać (434 cytatów)

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Starsza pani w londyńskiej restauracji zapytała moją córkę, czym zajmuje się jej tata. Odpowiedziała: „On jest piratem” - a ja byłem bardzo dumny z tej odpowiedzi.”

Johnny Depp (1963) aktor amerykański

O córce

„To wódka?- słabym głosem zapytała Małgorzata. Kot poczuł się dotknięty i aż podskoczył na krześle. -Na litość boską, królowo - zachrypiał - czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita
Wariant: To wódka? - słabym głosem zapytała Małgorzata.
Kot poczuł się dotknięty i aż podskoczył na krześle.
-Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

O kotach

„Jeśli będziesz kiedyś w potrzebie, proszę, nie wahaj się zapytać najpierw kogoś innego.”

Kurt Cobain (1967–1994) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta

If you ever need anything, please don’t hesitate to ask someone else first. (ang.)
Cytaty z tekstów piosenek, In Utero (1993)
Źródło: Very Ape

„Cechy charakterystyczne społeczeństwa polskiego to: alkoholizm, nieuczciwość, brak tolerancji względem inaczej myślących, nieposzanowanie pracy, zarówno cudzej jak i własnej. Wypadałoby zapytać, czy takiemu społeczeństwu przysługuje miano chrześcijańskiego.”

Andrzej Szczypiorski (1928–2000) pisarz polski

„Nasz gitarzysta, Frank, spotkał kiedyś kogoś, kto zapytał go „Jak byś się poczuł, gdyby fani przestali lubić zespół, bo dowiedzieliby się, że jesteście gejami?””

Gerard Way (1977)

„Zanim mnie oskarżycie, spróbujcie pokochać, zajrzyjcie w wasze serca i zapytajcie: czy widzieliście moje dzieciństwo?”

Michael Jackson (1958–2009) amerykański muzyk, kompozytor i autor tekstów

Źródło: CNN, 16 maja 2005.

O dzieciństwie , Serce

„Moje dzieci zaczynają zauważać, że jestem nieco inny niż reszta ojców. „Dlaczego nie masz normalnej pracy, jak każdy inny?” zapytały mnie pewnego dnia. Opowiedziałem im tę historię: W lesie były dwa drzewa: powyginane i proste. Każdego dnia, proste drzewo mówiło do powyginanego: „Spójrz na mnie… jestem taki wysoki, prosty i przystojny. A spójrz na siebie… jesteś cały powyginany i przekrzywiony na bok. Nikt nie chce na ciebie patrzeć.” I tak sobie rosły razem w tym lesie, aż pewnego dnia, przyszli drwale. Zobaczyli powyginane drzewo i to proste. „Wytnijmy proste drzewa a resztę zostawmy” – powiedzieli. Więc drwale zamienili proste drzewa na deski, wykałaczki i papier. Powyginane drzewo, jednak, ciągle tam jest, rośnie w siłę i staje się coraz bardziej dziwne z każdym dniem.”

Tom Waits (1949) amerykański wokalista i instrumentalista, autor tekstów

O dzieciach , O historii , O drzewach , O sile

„Jedyną rzeczą, na którą mogłem sobie pozwolić, był psychiatra. Przez pierwsze dwa lata miałem trzy wizyty w tygodniu. Teraz tylko jedną. W ciągu sześciu lat opuściłem ledwie dwa spotkania. Kiedyś zapytałem mojego psychiatrę, czy byłem wariatem. Po wyrazie jego twarzy zrozumiałem, że myśli, że tak. Ale zaraz powiedział: Teraz już nie jesteś.”

Mickey Rourke (1952) aktor amerykański

Źródło: Mickey Rourke – aktor, który lubił boksować http://wyborcza.pl/1,75475,6399792,Mickey_Rourke___aktor__ktory_lubil_boksowac.html?as=2&startsz=x#ixzz1L2Cfm0r4, wyborcza.pl, 19 marca 2009.

O wariatach , O myślach , O myśleniu

„Artykuł Sida Olsena w magazynie „Time” rozpoczynał się anegdotą, którą usłyszeli reporterzy afiliowani przy SHAEF na temat „nieprzewidywalnego” i błyskawicznie się przemieszczającego Pattona. Aliancki oficer zapytał kiedyś Ike’a, w jakim obszarze Niemiec znajduje się teraz Patton. „Cholera, nie wiem – odparł Eisenhower.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

Już od trzech godzin nie mam od niego meldunku”.

„A jeśli kiedy taki czy jakikolwiek inny człowiek przypadkiem znajdzie swą drugą połowę, wtedy nagle dziwny na nich czar jakiś pada, dziwnie jedno drugiemu zaczyna być miłe, bliskie, kochane, tak że nawet na krótki czas nie chcą się rozdzielać od siebie, i niektórzy życie całe pędzą tak przy sobie, a nie umieliby nawet powiedzieć, czego jedno chce od drugiego. Bo chyba nikt nie przypuści, żeby to tylko rozkosze wspólne sprawiały, że im tak dziwnie dobrze być, za wszystko w świecie, razem. Nie. Ich obojga dusze, widocznie, czegoś innego pragną, czego nie umieją w słowa ubrać, i dusza swe pragnienia przeczuwa tylko i odgaduje. I nie wiedzieliby, co odpowiedzieć mają, gdyby tak nad ich łożem Hefajstos z narzędziami stanął i zapytał: „Czego wy chcecie od siebie, ludzie?” Nie wiedzieliby, czego. Więc gdyby znowu pytał: „Prawda, że chcecie tak się złączyć w jedno, możliwie najściślej, żebyście się ani w dzień, ani w nocy nie rozłączali? Jeżeli tego chcecie, ja was spoję i zlutuję w jedno, tak że dwojgiem będąc, jedną się staniecie istotą (…). Miłość jest na imię temu popędowi i dążeniu do uzupełnienia siebie, do całości.”

Platon Uczta

Uczta

O miłości , O życiu , O ludziach , O prawdzie

„Pewnego razu weszło do nas na próbę trzech marines w pełnym umundurowaniu i bez słowa usiadło w pierwszym rzędzie.
Spytałem ich, jak się mają i czy nie chcą się przyłączyć. Zapytałem ich, czy znają jakieś piosenki i jeden z nich powiedział, że taaa, znają „House of the Rising Sun” i „Everybody Must Get Stoned”. „To byczo – powiedziałem. – Zaśpiewalibyście z nami dziś wieczorem? Bardzo byśmy chcieli, żeby zaśpiewali z nami marines”. Powiedzieli, że taaa, zaśpiewają.
Kiedy wrócili, wprowadziłem ich na scenę, choć pewnie nie wolno im było na nią wchodzić w mundurach. Zaśpiewali „Everybody Must Get Stoned”. Mieli już nieźle w czubie, więc powiedziałem: „Chłopcy, może pokażecie publiczności, jak zarabiacie na życie?”
Wręczyłem im dużą lalkę i dodałem: „Wyobraźcie sobie, że to jakiś żółty szczeniak”. My zagraliśmy, a tymczasem oni zabrali się do maltretowania lalki. Porozrywali ją na strzępy. To było naprawdę straszne. Kiedy już skończyli, podziękowałem im i przy spokojnym akompaniamencie pokazałem widzom zmaltretowane fragmenty. Nikt się nie śmiał.”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Źródło: Takiego mnie nie znacie

O życiu

„Droga do roli mojego scenicznego życia była wielce nietypowa. Pamięcią wracam do czasów stypendium u jednej z najwybitniejszych wykonawczyń tej roli, marzenia nie tylko mezzosopranów! To pod wokalną opieką prof. Iriny Archipowej poznawałam partie Carmen. Po powrocie do kraju, niemal na drugi dzień, otrzymałam zaproszenie do opery w Tallinie, aby wystąpić w Carmen. Jedna próba ansamblowa, bez tenora śpiewającego partię Josego, jedna orkiestrowa i jedna sceniczna… „Co mam robić?” – zapytałam asystenta reżysera i odpowiedź brzmiała: „Diełajcie, szto chatitie”. No i tak zadebiutowałam w tej najpiękniejszej partii – najbliższej memu sercu.”

Jadwiga Teresa Stępień (1954)

Źródło: Arkadiusz Jędrasik, Być artystą to powołanie i służba, „Nasz Dziennik”, 11 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/batp.htm

O marzeniach , Serce

„Myślisz, że to zabawne być taką poważną, kiedy nawet jeszcze się nie skończyło gimnazjum? – zapytała.
– Nie widzę sposobu, żeby było inaczej – odparł Li. – Śmiech przychodzi później, tak jak zęby mądrości, a śmiech z samego siebie – na końcu, w szaleńczym wyścigu ze śmiercią. I bywa, ze nie zdąży na czas.”

John Steinbeck książka Na wschód od Edenu

Na wschód od Edenu

O śmierci , O myślach , O śmiechu , O czasie

„Gdyby ktoś zapytał o to, na czym polegała wielkość czynu Krzysztofa Kolumba w odkryciu Ameryki, to trzeba byłoby odpowiedzieć, że nie na idei wykorzystania kulistości Ziemi do odnalezienia zachodniej drogi do Indii; idea ta była już rozważana przez innych. Nie chodziło również o staranne przygotowanie wyprawy, fachowe wyposażenie okrętów, czego i inni mogli dokonać. Najtrudniejszą rzeczą w tej wyprawie odkrywczej była natomiast na pewno decyzja oddalenia się od wszystkich znanych dotąd lądów i żeglowania tak daleko na zachód, że posiadane zapasy nie wystarczyłyby już na drogę powrotną.”

Werner Heisenberg (1901–1976) fizyk niemiecki

Źródło: Część i całość

O decyzjach

„Kilka tygodni przed wyjazdem Łukasz Kadziewicz kupił sobie nowe buty do gry. Zapłacił 250 złotych. Ale nie czuł się w nich komfortowo, gdzieś go obcierały. Nie były dla niego. Któregoś wieczora zapytał mnie, czy chcę je od niego odkupić. Odpowiedziałem: „Kadziu, dam tobie dwie stówy i w tych butach zdobędę mistrzostwo Europy”. Chyba więc wierzyłem gdzieś po cichu w ten nasz sukces. W nowych butach rozegrałem cały turniej w Turcji.”

Daniel Pliński (1978) polski siatkarz

Źródło: wywiad, 2009 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=86:daniel-pliski-dla-nas&catid=3:newsflash&Itemid=75

O butach , O sukcesie

„Denver, Colorado, minęło sporo czasu! Jesteście najlepszą jebaną publiką jaką w życiu widziałem! Dziś wieczorem stoi na zewnątrz wielu ludzi trzymających tę pieprzoną książkę. I chcą mi wmówić, że troszczą się o was bardziej niż ja. Czy mogę więc usłyszeć okrzyk dla nich: „Pierdolcie się!”?
'Publiczność:' Pierdolcie się!
I tak jak obiecałem, będę czytał z Biblii. Lecz najpierw zapytam: czy te słowa nie ubliżają młodym ludziom? „Ktokolwiek złorzeczy swojemu ojcu i swojej matce, poniesie śmierć”! A to nie wszystko, bracia i siostry. Otwórzmy naszą Biblię na Psalmach. „Błogosławiony, kto pochwyci i roztrzaska niemowlęta twoje o skałę”! Więc pytam: Kto jest gorszą inspiracją, Bóg czy Marilyn Manson?
'Publiczność:' Bóg!
A najlepszym pierdolonym przykładem jest to, że sam Bóg zabił swojego jebanego syna!”

Marilyn Manson (1969) kontrowersyjny muzyk amerykański

wypowiedź przed piosenką The Death Song.

O śmierci , O Bogu , O ludziach , O matce

„Henry Ford zapytany o źródło sukcesu legendarnego modelu Forda T odpowiedział „nie korzystaliśmy z badań marketingowych – gdybyśmy zapytali klientów czego potrzebują, to powiedzieliby, że szybszego konia, ponieważ nie wiedzieli czym właściwie jest samochód.””

Henry Ford (1863–1947) przemysłowiec amerykański, twórca masowej motoryzacji

O samochodach , O sukcesie , Koń

„Szli krzycząc: „Polska! Polska” (…)
Wtem Bóg z mojżeszowego pokazał się krzaka,
Spojrzał na te krzyczące i zapytał: „Jaka?””

Juliusz Słowacki (1809–1849) polski poeta

Inne cytaty

O Bogu

„Kelner: Co to jest!? (wskazuje na psa)
Zdzisław Maklakiewicz: Też nie mamy pojęcia. Siedział tu, jak weszliśmy. Zapytaliśmy się, czy możemy się przysiąść. Pozwolił. A teraz pan poda trzy wódeczki.”

Zdzisław Maklakiewicz (1927–1977) aktor polski

do kelnera, po wejściu z Himilsbachem i jego psem do Kameralnej.

„Można zapytać: „dlaczego żaba skacze?”, ale fizyk nie umie na takie pytania odpowiedzieć. Trzeba mu najpierw wyjaśnić, co to jest żaba, z jakich cząsteczek się składa, gdzie ma nerwy itd. Wtedy sytuacja się poprawia.”

Richard Feynman (1918–1988) amerykański fizyk, noblista

Pytanie

„Ostatnio zauważam moment, w którym jestem wyczerpany. I to całkiem często. W większości nie zwracam na to uwagi, ale czasem chcę odizolować się i mieć trochę prywatności. W jakimś stopniu jestem osobą publiczną, można mnie zobaczyć w telewizji czy gazetach, więc czasem zdarzają się dziwne sytuacje. Na Warped Tour w Chicago przez przypadek uderzyłem się mocno w twarz. Zęby wbiły mi się w wargę, polała się krew, przy twarzy trzymałem lód zawinięty w szmatkę. Zszedłem ze sceny i ktoś zapytał mnie, czy może zrobić zdjęcie. Pomyślałem tylko: „czy ty, cholera, zgłupiałeś?””

Gerard Way (1977)

O czasie , O zdjęciach

„A więc on jest groźny? – zapytała Łucja.
– Groźny? – powtórzył pan Bóbr. – Nie słyszałaś, co powiedziała moja żona? Oczywiście, że jest groźny. Ale jest dobry. Powiedziałem wam, że on jest Królem.”

Clive Staples Lewis Opowieści z Narnii

Opowieści z Narnii, Lew, czarownica i stara szafa
Źródło: rozdział 8: Co wydarzyło się po obiedzie [dyskusja na temat lwa Aslana. ]

„Czy ty… czy tam jesteś również, panie? – zapytał Edmund.
– Jestem – rzekł Aslan. – Ale tam noszę inne imię. Musicie mnie rozpoznać pod tym imieniem.”

Clive Staples Lewis Opowieści z Narnii

Opowieści z Narnii, Podróż „Wędrowca do Świtu”
Źródło: rozdział Na samym Końcu Świata

„Jeśli nie pójdziesz po to, co chcesz nigdy nie będziesz tego miał. Jeśli nie zapytasz odpowiedz zawsze będzie brzmiała nie. Jeśli nie pójdziesz na przód zawsze będziesz stał w miejscu.”

Łukasz Jakóbiak (1983) polski dziennikarz

Źródło: YouTube, 2013 https://www.youtube.com/watch?v=JWdMgG-X8As

„Kto Boga stworzył,
Uczeń zapytał,
Ksiądz poczerwieniał nie wie;
A Bóg chodzi jak po Tatrach w niebie,
Tak wszechmogący że nie stworzył siebie”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

O Bogu

„Kiedy stworzył Bóg Adama,
On zapytał się – A dama?”

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Nie tylko „Piórka”. Fraszki, wiersze, bajki
Źródło: Pierwsze pytanie, s. 327

O Bogu

„Byłem kiedyś obecny przy dyskusji Kotta - czy nie z Breiterem? - na temat "co chciał powiedzieć" X w swoim ostatnim utworze. Ciskali w siebie cytatami. Zaproponowałem, żeby go zapytali przez telefon i nawet dałem im numer. Zamilkli, a po chwili zaczęli rozmawiać o czym innym - gdy problem został zredukowany do telefonicznego pytania, przestał ich interesować.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

O problemach , Pytanie

„Władza w ręce ludu? - zapytał z drwiącym uśmieszkiem Bayaz.”

Joe Abercrombie (1974) angielski pisarz fantasy i montażysta filmowy

Lud jej nie chce. Lud jej nie rozumie. Zresztą, co by z nią zrobił, do diabła, gdyby już ją uzyskał? Ludzie są jak dzieci... Nie, ludzie są dziećmi. Potrzebują kogoś, kto im powie, co mają robić.
Ostateczny argument (2008)
Źródło: rozdz. Odpowiedzi, s. 724.

O ludziach

„Otworzyliśmy obaj oczy. I głowy nasze w pośpiechu, by sprawdzić, dokąd mamy pojechać, zderzyły się ze sobą. Atlas otworzył się na mapie Oceanu Atlantyckiego. Koniec mego ołówka tkwił wyraźnie pośrodku maleńkiej wysepki, której nazwa wydrukowana była tak drobnymi literkami, że doktor musiał nałożyć silne szkła, żeby je odczytać. Drżałem ze wzruszenia.
– Wyspa Pajęczych Małp – powiedział powoli, pogwizdując. – Jakież to dziwne. Natrafiłeś na wyspę, na której widziano po raz ostatni Wielką Strzałę. Chciałbym wiedzieć… Ach, jakie to dziwne!
– Pojedziemy tam przecież, doktorze?”

Hugh Lofting (1886–1947)

zapytałem.
Podróże doktora Dolittle (1922)

„Abdellah Drissi jest reżyserem. Poznałam go w szkole teatralnej, on kończył studia reżyserskie w Filmówce. Wcześniej studiował reżyserię teatralną w Strasburgu i dlatego już pracował w teatrach łódzkich. Dostał kilka nagród. Opowiem panu, jak wyglądało nasze pierwsze spotkanie. Któregoś dnia weszłam do sekretariatu szkoły teatralnej. Wszedł tam też taki duży, czarny człowiek. Miał loki. Pod pachą trzymał taśmy filmowe. On stał, a ja patrzyłam, w końcu potupał nogami i zapytał: 'Co się tak na mnie gapisz?', i zaczął się śmiać. Poszliśmy na kawę. I wylądowaliśmy w łóżku.(…) mój tatuś tupał nogami i mówił: 'Skończysz szkołę teatralną, a on cię wywiezie z Polski i zamieni za kozę'. No więc mój arabski narzeczony przyjechał do moich rodziców i, wręczając tatusiowi koniaczek, mamusi kosmetyki i kwiatki, poprosił o moją rękę. Po ślubie zdecydował, że zostaje w Polsce. Kiedy ojciec lepiej poznał Abdela, powiedział: „Człowiek jak człowiek, zielony czy niebieski, byle był fajny”.”

Tomira Kowalik (1947) polska aktorka

o swoim mężu.

O kawie , O rodzicach , O studiach , O ślubie

„Jeżeli pan mówi dzisiaj, że pułkownik Kukliński był postacią kontrowersyjną, dlatego że walczył z totalitarnym systemem, i w związku z tym zadajemy pytanie: pułkownik Kukliński – bohater czy zdrajca?, to równie dobrze możemy zapytać o „Solidarność”. „Solidarność” również, tak jak pułkownik Kukliński, walczyła z totalitarnym systemem. I co? Zadamy pytanie: „Solidarność” – bohaterowie czy zdrajcy? Jan Paweł II – bohater czy zdrajca? Tak? Do tego będziemy dążyć w polskiej Izbie?”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

podczas debaty o poselskim projekcie uchwały w sprawie upamiętnienia pułkownika Ryszarda Kuklińskiego.

Pytanie

„Wypisałem więcej słów z cytatów pana posła Niesiołowskiego, których używał w ciągu ostatnich dwóch lat, mianowicie: szaleńcy, paranoicy, kanalie, dureń, pornogrubasy, hołota, szkodnicy, karły moralne, ćwok i prostak. Panie pośle Niesiołowski, chciałem zapytać w związku z tym, czy jako marszałek Sejmu będzie pan w podobny sposób zwracał się do posłów (Wesołość na sali), czy też przy okazji każdych obrad będziemy mieli spektakl pod tytułem: kogo dziś obrazi Stefan Niesiołowski; pytam bardzo poważnie.”

Mariusz Antoni Kamiński (1978) polityk polski

Źródło: 6 kadencja, 1. posiedzenie Sejmu RP, debata nad wyborem wicemarszałków

Obraz

„Nikt nie może wynosić się nad obowiązujące prawo. Dziwne jest to powiedzenie wobec parlamentu, bo jest on od stanowienia prawa. Jeśli prawo jest złe, należy je zmienić. Chcę pana rzecznika zapytać: Czy wobec tego nie należało sądzić hitlerowców, tylko utrzymać dalej te prawa, które tam obowiązywały (i w stalinizmie), bo postępowanie ich – cyklon i piec krematoryjny – to był wynik obowiązującego prawa. Czy to należy pochwalić?”

Bogumiła Boba (1945) polska polityk

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 26 maja 1993 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/418e22dbb0d970c8c125750f0043e026?OpenDocument

O piekle

„Król ścięty! … dziw tak rzadki w kronikach ludzkości
Wart zapewne zdziwienia, wart wielkiej litości,
Lecz raczcie się zapytać własnego sumienia,
Czy wart jest w sercach sprawiać tak wielkie wzburzenia?
(…)
Oto niegodny sąsiad, co was świeżo zdradził,
Z urąganiem na chleb wasz wojska w kraj wprowadził,
A gdy wam wolność, honor, majątki odjęto –
Wy płaczecie, że króla o mil trzysta ścięto!
Polacy! nie nicujmy robót obcych/naszych rządów,
Zrzućmy dzikie wrażenia odwiecznych przesądów;
Wszyscy ludzie są równi: czy król, czy poddany –
Jak kto prawu zawinił, tak będzie karany.
(…)
Alboż te milijony ludzi niezliczone
Są dla kilku despotów igraszki stworzone?
Nie, ludzie! Czas się wybić z tej grubej podłości,
Chciejmy się lepiej poznać na naszej zacności!
Ludwik zginął, tak chciała krajowa ustawa,
Żałujmy go jako człeka, lecz szanujmy prawa.
Daj Boże, by ten przykład przez mocne wrażenia
Oszczędził nam potrzebę jego powtórzenia,
Lecz jeśli ich poprawić i ten nie jest zdolny –
Mówmy: niech zginą króle, a świat będzie wolny.”

Jakub Jasiński (1759–1794) polski poeta i generał

O Bogu , O ludziach , O świecie , O ustawie

„Igrzyska olimpijskie wskrzeszono w 1896, pomyślała Hong. To bardzo niedawno, niewiele ponad sto lat temu. Nie wiemy nawet, czy jest to rzeczywiście nowa tradycja, czy też może coś, co przetrwa niedługi czas, na przykład kilkaset lat. Musimy wspomnieć mądre słowa Czou En-laja, gdy zapytano go, jakie wnioski możemy wyciągnąć dziś dla siebie z rewolucji francuskiej. Odpowiedział, że jest jeszcze zdecydowanie za wcześnie, by wygłosić ostateczny osąd.”

Henning Mankell książka Chińczyk

Chińczyk

O czasie

„Czy ty wiesz, co to jest przyjaźń? – zapytał.
– Tak – odrzekała Cyganka. – To kiedy się jest siostrą i bratem, to dwie dusze, co się dotykają nie zlewając w jedną, to dwa palce u ręki.
– A miłość? – pytał dalej Gringoire.
– O! Miłość… – odezwała się, a głos jej drżał i oczy pałały. – To być dwojgiem, co w jedno się zlewają. To mężczyzna i kobieta stopieni w jednego anioła. To niebo!”

Wiktor Hugo książka Katedra Marii Panny w Paryżu

Katedra Marii Panny w Paryżu

O miłości , O kobietach , O przyjaźni , O aniołach

„Czasem zastanawiam się jeszcze, co mogłabym zrobić dla Ivana, bo nie ma takiej rzeczy, jakiej bym dla niego nie zrobiła, ale Ivan nie żąda, żebym rzuciła się z okna, żebym dla niego skoczyła do Dunaju, żebym wpadła pod samochód (…), on ma tak mało czasu i żadnych potrzeb. Nie chce też, żebym (…) sprzątała jego dwa pokoje, prała i prasowała jego bieliznę, chce tylko wpadać na chwilę, dostać swoją szklankę whisky z trzema kostkami lodu i pytać, co słychać, pozwoli bym i ja zapytała, co słychać u niego.”

Ingeborg Bachmann książka Malina

Malina

O pokoju , O samochodach , O czasie

„Doskonale wiem, co to są testy, i strasznie ich nie lubię. Gdy przez sześć lat chodziłem do szkoły specjalnej, stale robili testy i bardzo mnie tym męczyli. A oni nic, tylko liczyli mój iloraz. Gdy ich się zapytałem, gdzie mam ten iloraz, odpowiadali, że mam go w głowie. Ale ja wcale nie czułem, żebym go tam miał, i podejrzewałem, że ze mnie kpili, a ja tego okropnie nie lubię.”

Jerzy Siewierski (1932–2000)

Źródło: Sprawozdanie

„Licencjat z informatyki zrobiłem wieczorowo, ostatkiem sił. Nawet nie odebrałem dyplomu, ale żaden inwestor nie zapytał mnie, jakie mam wykształcenie, tylko jakie mam doświadczenie.”

Łukasz Foltyn (1974) informatyk polski

Źródło: polityka.pl http://www.polityka.pl/rynek/ludzie/239709,1,lukasz-foltyn-wymyslil-gadu-gadu.read

O ludziach , O wykształceniz

„Wcześniej tego roku pojechaliśmy na narty. Byłem właśnie w sklepie, gdzie płaciłem rachunek, i stała tam pewna znana mi pobieżnie kobieta. Czekałem na swój rachunek, a ona coś kupowała, sitko do herbaty. Zupełnie nagle zapytała mnie: „Gdzie zginął twój ojciec?” Byłem bardzo zaskoczony, wyrzuciłem z siebie jakieś „Oh, Anzio”. I teraz: to jest kobieta mniej więcej w moim wieku, a więc gdzieś tak w okolicach czterdziestki. Powiedziała: „Mój ojciec także zginął na wojnie”. Najwyraźniej ktoś pożyczył jej egzemplarz The Final Cut, a ona wysłuchała go w całości i uznała za bardzo poruszający. Tak naprawdę to powiedziała, że wzruszył ją do łez. Powiedziała mi to, stojąc w sklepie, z pewnym wysiłkiem jak podejrzewam, i pamiętam, że pomyślałem wtedy: „To naprawdę wystarczy. I nie będzie miało żadnego znaczenia, jeśli Amerykanie tego nie kupią”.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: wywiad przeprowadzony przez Karla Dallasa, 1984

O kobietach , O wojnie , O wysiłku , O czekaniu

„Jeśli kobietę zapytać, co przez swe „ja” rozumie, nie potrafi ona przedstawić sobie pod tym nic innego, jak tylko swe własne ciało. Jaźnią kobiety jest jej powierzchowność zewnętrzna.”

Otto Weininger (1880–1903) filozof austriacki

Płeć i Charakter
Źródło: s. 43

O kobietach

„Jak powiedziałem w radiu Kraków, że Dzieci z Bullerbyn we wczesnym dzieciństwie zrobiły na mnie największe wrażenie, to pani redaktor zapytała, czy w dzieciństwie byłem dziewczynką.”

Piotr Rowicki (1975)

Źródło: Beata Rudzińska, W „Dzieciach z Bullerbyn” rozpoznawałem otaczającą mnie rzeczywistość – rozmowa http://qlturka.pl/2015/12/08/w-dzieciach-z-bullerbyn-rozpoznawalem-otaczajaca-mnie-rzeczywistosc-rozmowa-z-piotrem-rowickim/, qlturka.pl, 8 czerwca 2009

O dzieciach , O literaturze , O wrażeniach , O rzeczywostości

„Na Szląsku Górnym (w Prusach) zachowały w życiu potocznem mowę słowiańską następujące klasy: cała ludność wiejska rolnicza, a w miastach, zwłaszcza niewielkich, stany rzemieślnicze i robocze. Wszystkie inne klasy, jak kupcy, fabrykanci, urzędnicy, tak przybysze z innych prowincyj, jak i rekrutowani wśród miejscowej ludności, duchowieństwo, nauczyciele elementarni po wsiach i po miastach, oficyaliści dominialni (zwani na Szląsku z czeska urzędnikami), nie mówiąc już o większych posiadaczach ziemskich, którzy ulegli germanizacyi jeszcze za czasów piastowskich, wszystkie te klasy używają zwykle języka niemieckiego. Śmiało też powiedzieć można, że nie masz ani jednego człowieka na Szląsku Górnym, z wyjątkiem chyba najmłodszego pokolenia po miastach, który by nie władał językiem polskim, używając go zwłaszcza po wsiach w stosunkach z ludem […]. Lud nie czuje nawet swej odrębności plemiennej od Niemców. Nazwiska „Niemiec” i „Polak” mają tu swoje specyficzne znaczenie. Kto umie tylko po polsku, ten jest Polak, kto tylko po niemiecku – ten uważa się za Niemca. Lecz jeśli zapytać człowieka, posiadającego oba języki, jakiej jest narodowości, zawsze odpowie, że jest zarazem Polak i Niemiec […]. Kiedy ich upewniłem, że w naszym kraju taki sam lud, ten sam język i wiara, odpowiadali mi: „my nie są Polacy, my są Prusacy.””

Lucjan Malinowski (1839–1898) językoznawca polski

o mieszkańcach Górnego Śląska.

O ludziach , O wierze , O zachowaniu , O nauczycielach

„Powiedziała mi: „Tak bardzo się boję?” Zapytałem: „Czego?” A ona: „Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające”. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: „Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić”.”

Khaled Hosseini książka Chłopiec z latawcem

Chłopiec z latawcem
Źródło: rozdział 20

O szczęściu

„Żaden człowiek, nawet lekarz, zapytany, jaką osobą powinna być pielęgniarka, nie określi jej inaczej niż jako „oddaną i posłuszną”. Ta definicja równie dobrze mogłaby pasować do portiera. Można by ją odnieść nawet do konia. Natomiast nie do policjanta.”

Florence Nightingale (1820–1910) pielęgniarka angielska

Źródło: Eugene W. Straus, Alex Straus, 100 największych osiągnięć medycznych, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, ISBN 9788324708901, s. 74.

O książkach , O świecie , Koń

„Aby nieco lepiej wyobrazić sobie, że bezzasadne jest pytanie o to, co było przed Wielkim Wybuchem, warto zapytać siebie samego, co robiliśmy np. 400 lat temu? Pytanie to nie ma oczywiście żadnego sensu, ponieważ nikogo z nas wtedy jeszcze nie było, gdyż nasz czas zaczął się o wiele lat później. Podobnie jest z Wszechświatem – przed Wielkim Wybuchem po prostu go nie było, a to dlaczego się pojawił, to pytanie z gatunku „wielkich”. Do dziś nie znamy na nie odpowiedzi, oczywiście wyłączając różne doktryny religijne lub filozoficzne, które jednak z definicji nie mogą być przez naukę uznawane jako przedstawiające dowody empiryczne.”

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Astronomia bez tajemnic

O nauce , O wszechświecie , O czasie , Sens

„Za oknem lało, słychać było tylko dźwięk gumowców w błocie. Obudziłem Micka i zapytałem, czy słyszy. „Kto to?” – zapytał. „To mój ogrodnik Jack. Słyszysz, jak skacze?”. Zacząłem brzdąkać coś na gitarze, nucąc to „Jumping Jack”. W pewnym momencie Mick, nucąc ze mną, dorzucił „flash” i tak powstał Jumping Jack Flash.”

Keith Richards (1943) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones)

Źródło: wyborcza. pl, 14 listopada 2010 http://wyborcza.pl/1,75480,8656381,Rolling__Life_.html#ixzz15jK1cbch

„A czy to zły wzór? – zapytał.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

odpowiedź na zarzuty krytyków, że w swoich filmach próbuje udawać Boga.

O Bogu

„(…) dostałem za współlokatora chłopaka mniej więcej w moim wieku. Jakbym już widział tę żółtą twarz i duże, płonące oczy – ale tu żółte twarze i duże, płonące oczy mieli wszyscy. W pierwszych słowach zapytał, czy nie znalazłoby się dla niego trochę wody, a ja mu powiedziałem, że sam bym nie pogardził; zaraz potem: – A papierosy? – z tym też nie miał szczęścia, oczywiście. Zaproponował, że mógłby zapłacić chlebem, ale dałem mu do zrozumienia, że nie w tym rzecz, zwyczajnie nie mam; wtedy zamilkł na jakiś czas. Przypuszczam, że musiał mieć gorączkę, bo od jego rozdygotanego ciała bił nieustający żar, z którego przynajmniej miałem pożytek.”

Imre Kertész książka Los utracony

Los utracony

O zrozumieniu , O czasie , O wieku , Chłopak

„Podczas jednego z posiedzeń Międzynarodowej Rady Państwowego Muzeum w Oświęcimiu przeprowadziliśmy na terenie byłego obozu Auschwitz-Birkenau wizytację mającą na celu ustalenie sposobów konserwacji zachowanych tam obiektów. Podczas tej czynności dwóch żydowskich działaczy rozejrzało się wokół, jakby czegoś wypatrując. W pewnym momencie powiedzieli, że na wieży jednego z kościołów w Oświęcimiu widzą krzyż. Wkrótce pojawiła się z ich strony sugestia, że najlepszym sprawdzianem dobrej woli chrześcijańskich uczestników dialogu będzie wyeliminowanie wszystkich krzyży z krajobrazu wokół Auschwitz-Birkenau. (…) Oczywiście z wież kościołów w Oświęcimiu też! Na początku nie dowierzałem własnym uszom. W najlepszym przypadku traktowałem to jako ponury żart. Ale żeby upewnić się, czy mój słuch i rozum działają, zaproponowałem obu rozmówcom wejście na wieżyczkę nad bramą wejściową do Birkenau, skąd rozciąga się panorama obozu i okolicy. Wszedłszy na górę, wskazałem dłonią krzyż nad kościołem i zapytałem, czy chodzi im o jego usunięcie. Potwierdzili i zacytowali znaną formułę religii Holocaustu: „Niebo nad Auschwitz musi być puste!”. W ich ustach odżył stary postulat ateistów: cmentarz, jakim jest Auschwitz, musi być wolny od znaków religijnych, a sprzymierzeńcem w dziele usuwania krzyży powinien być Kościół. Nadmienię, że – niestety – nie zabrakło w polskim Kościele osób, duchownych i świeckich, którym ta rola odpowiadała.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Kościół, Żydzi, Polska

O religii , O zachowaniu , O górach

„Kat, który nie pytał burmistrza, czy może zapalić w jego obecności! Kat, który nie pytał trzymającego go na muszce strzelca czy może podrapać się po nosie?! Kat zapytał potulnie niespełna czteroletnią dziewczynkę, czy może popatrzeć na jej mamusię!”

Eugeniusz Dębski (1952) polski pisarz science fiction i fantasy

Aaa, kotki dwa...

„Gdyby Bóg zapytał kobiety, czego ona sobie życzy, odpowiedziałaby, ażeby wszystkie inne były od niej brzydsze i skromniej ubrane.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

O kobietach , O Bogu

„Zapytana o hobby odpowiadam: moim konikiem są kobiety, które powinny rozpocząć drugi, radosny etap życia.”

Agnieszka Fitkau-Perepeczko (1942)

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 23/24 czerwca 2007.

O kobietach

„Słyszałeś kiedyś skargę umarłego? -zapytała.
– Nie, doña Eduviges.
– Tym lepiej dla ciebie.”

Juan Rulfo książka Pedro Páramo

Pedro Páramo (1955)

„Ponieważ „[[filozofowie prawa” nauczają, że państwo jest wszechmocne, nieomylne, a wyższe ponad wszelką moralność tak dalece, iż moralnym jest wszystko, cokolwiek ono obmyśli i nakaże – więc też nikomu z urzeczonych tą filozofią nie przejdzie przez myśl, jakoby państwo mogło być złodziejem, oszustem, rabusiem. Jeżeli zarządzi coś takiego, co uchodzi może za przestępstwo (a choćby najcięższą zbrodnię) wobec etyki, to tylko w życiu prywatnym, albowiem moralność może dotyczyć tylko prywatnego. To samo, całkiem to samo, przestaje być niemoralnym, gdy dotyczy życia publicznego, gdy wychodzi od państwa, gdyż wszystko staje się w jednej chwili moralnym, gdy się dzieje pod firmą państwa. Tak cudotwórcze państwo kręci myślą obywateli, posiadając władzę umoralniania wszystkiego. Cokolwiek państwo obmyśli, to wszystko jest dobrym i moralnym. Cóż jest wtedy moralnym w życiu publicznym? To, co państwo każe i tylko to. Chcąc wiedzieć, co jest dobrym, należy zapytać ministra. Jeżeli zaś minister się zmieni, dobro również; mogłoby się nawet zdarzyć, że na wręcz przeciwne. Oto jest nauka o państwie, dziś obowiązująca. Wolno więc państwu dokonywać zmiany waluty w taki sposób, żeby obedrzeć obywateli ze znacznej części majątku; wolno redukować oszczędności, poskładane w rozmaitych kasach publicznych; wkroczyć pomiędzy wierzyciela a dłużnika w taki sposób, żeby dłużnik znalazł w prawie pisanym upoważnienie do okradzenia wierzyciela; wolno by nawet skasować całkiem hipoteki (chętki nie brak); godzi się wydawać ustawy mieszczące w sobie wolne żarty z własności prywatnej; wolno rządowi rzucić hasło do unieważnienia umów, a w pewnych okolicznościach nadawać osobom prawo szafowania cudzą własnością (np. w ustawie lokatorskiej) itd. itd. Słowem: wolno wszystko.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Dwoistość etyki. Prawo prywatne a publiczne
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 123.

O ustawie , O myślach , O nauce , O morzu

„Co ja mam z tobą zrobić? – zapytał.
– Kochaj mnie… – uśmiechnęła się do niego.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Jeszcze będzie pięknie

Kochać się

„Zapytany, czy min Kopacz jest już wykluczona z Kościoła, abp Gocłowski odparł: „Jeśli rzeczywiście wskazała miejsce aborcji, to bezpośrednio uczestniczyła w tym czynie. A przepis odnosi się do każdego, kto przyczynia się do śmierci dziecka nienarodzonego.””

Tadeusz Gocłowski (1931–2016) polski duchowny katolicki, arcybiskup gdański

wypowiedź w sprawie ekskomuniki minister zdrowia Ewy Kopacz, która wskazała szpital, który przeprowadzi aborcję u 14-letniej „Agaty”.

O śmierci , O dzieciach

„Unijni notable próbowali nam wmówić, jak jesteśmy pod tym względem zacofani. Pamiętam jedno z takich spotkań. Europejczycy się chwalili, jaką to mają doskonale rozwiniętą hodowlę, jak to wszystko znakomicie funkcjonuje. A ja zapytałam tylko o problem BSE, przypominając, że u nas taka epidemia nie miała miejsca. Ton rozmowy od razu się zmienił, bo okazało się, że w Unii dopiero myśli się o tym, jak to rozwiązać. W mediach w Polsce pisano, że wywołaliśmy jakąś awanturę, a to była tylko normalna dyskusja.”

Elżbieta Barys (1947) polski polityk

Źródło: Przekonuję ludzi do słusznych pomysłów, naszdziennik.pl, 29 września 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070929&id=my12.txt

O ludziach , O myślach , O problemach , O myśleniu

„Na koniec opowiem anegdotę o stanie wojennym, ale uprzedzam, że jest prawdziwa, gorzka i przewrotna. Wezwał mnie kiedyś wysoki urzędnik resortu kultury. Straszył, mówił, jakie mają na nas haki, a w końcu zapytał, po co występuję w kościołach. Odpowiedziałem, że wszystko jest takie szare, a tam widzę same uduchowione twarze. A on na to: „Co pan pier…, przecież połowa to nasi!””

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ozobl.htm

„Po śmierci, gdy spotkam Boga osobiście, zapytam go o dwie rzeczy. Po pierwsze – jak skwantować grawitację, a po drugie – jak matematycznie opisać turbulencję. Może zna odpowiedź na pierwsze pytanie, ale na pewno nie odpowie na drugie.”

Werner Heisenberg (1901–1976) fizyk niemiecki

poproszony o sformułowanie najważniejszego pytania, które chciałby zadać.
Źródło: wywiad z prof. Markiem A. Abramowiczem, „Gazeta Wyborcza”, 22 kwietnia 2011.

O śmierci , O Bogu , Pytanie

„Cedar Rapids, miałem sen tej nocy. Czy chcecie o nim usłyszeć? Pytam, czy chcecie o nim usłyszeć?! Tonąłem w morzu alkoholu. Fale wyrzuciły mnie na plażę kokainy. Niebo było zrobione z LSD. A każde drzewo było marihuaną! Niestety zatrzymały mnie gliny. Ale nie aresztowali mnie. Zamiast tego ssali mojego fiuta! I było to tak piękne, że aż Bóg zstąpił z niebios i powiedział do mnie: „Marilynie Mansonie, nie będziemy dłużej literować słowa Bóg B-Ó-G!” Zapytałem, jak więc chcesz je literować, Boże? A on odrzekł: „Powiedzcie D! Powiedzcie R! Powiedzcie U! Powiedzcie G! Powiedzcie S!””

Marilyn Manson (1969) kontrowersyjny muzyk amerykański

I jak literuje się Bóg?
I had a dream last night Cedar Rapids. You wanna hear that dream? I said do you wanna hear that dream?!? I was drownin' in a sea of liquor. And I washed up on a beach made of cocaine. The sky was made of LSD. And every tree was made of marijuana! But the cops pulled me over. But they did not arrest me. Instead they sucked my DICK! And it was so beautiful that God came down from heaven. He said to me, "Marilyn Manson, we will no longer spell the word 'God' G-O – D!" I said, "How do you wanna spell it, God?" He said, "Gimme a D! Gimme an R! Gimme a U! Gimme a Geeeee! GIVE ME AN S!" And what does that spell? (ang.)
wypowiedź przed piosenką I don't like the drugs.

O Bogu , O snach , O drzewach

„Być może jest tak, że Joachim wie wszystko, o co mógłby być zapytany, jednak za każdym razem pytany był nieumiejętnie, sądzony zaś definitywnie.”

Marcin Rozynek (1971) polski wokalista rockowy

„Gdy w 1819 roku w Wielkiej Brytanii przyjęto pierwszą ustawę regulującą pracę dzieci w fabrykach, która zakazywała zatrudniania dzieci młodszych niż dziewięć lat, a pracę starszych ograniczała zaledwie do 12 godzin dziennie, krytykowano, że to niedopuszczalna ingerencja państwa w wolny rynek. Zatrudnianie dzieci w fabrykach uważano wtedy za coś naturalnego.(…)
To jest bardzo dobry przykład, bo jeśli ktoś mówi, że jest za pełną swobodą wolnego rynku, warto go zapytać, czy jest także za zatrudnianiem dzieci w kopalniach. Jeśli ten ktoś nie pochodzi z Pakistanu ani z XVIII-wiecznej Europy, zapewne odpowie, że jest przeciw. Więc nie jest tak naprawdę za wolnym rynkiem.”

Ha-Joon Chang (1963)

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Wolny rynek? Nie ma czegoś takiego, „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2011–1 stycznia 2012.

O dzieciach , O ustawie

„Marząc ciągle o powstaniu, zacząłem się wówczas dobrze zastanawiać, czemu dotychczasowe się nie udały. Książek odpowiednich nie było, kłopoty majątkowe nieco oddaliły moich rodziców od dzieci, w rozmowach zaś starszych o ostatnim powstaniu mówiono bardzo mało, a to, co mówiono, było dla mnie wstrętnym – uważano bowiem, że powstanie było nie tylko błędem, lecz i zbrodnią. Ze specjalną ciekawością czytałem to, co mogłem dostać, o rewolucji francuskiej. Podłoża społecznego tego ruchu naturalnie nie rozumiałem, natomiast byłem zachwycony zapałem i zajadłością rewolucyjną oraz udziałem wielkich mas ludowych. A gdym się zapytał, czemu my, Polacy, nie zdobyliśmy się na taką energię rewolucyjną, znalazłem jedną odpowiedź – byliśmy i jesteśmy gorsi od Francuzów.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

Źródło: Jak stałem się socjalistą http://lewicowo.pl/jak-stalem-sie-socjalista/; cyt. za: lewicowo.pl

O dzieciach , O książkach , O błędach , O rodzicach

„Urodziłem się 29 czerwca 1930 roku. Nie pamiętam, jak to się stało, i muszę tylko w to wierzyć. Zapytany przed sądem, czy urodziłem się rzeczywiście, nie mógłbym przysiąc, bo osobiście niczego sobie nie przypominam. Jeżeli istnieje jakieś inne życie po śmierci, prawdopodobnie tak samo nie będę pamiętał mojego umierania. Trochę to smutne, bo to znaczy, że ani tego, że jesteśmy, ani tego, że nas nie ma, nie możemy być pewni.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Varia. Życie i inne okoliczności

O życiu , O śmierci

„Mój dziadek, który urodził się i studiował we Lwowie, a także babcia Anisja Czemierkin, pochodząca z rodziny zrusyfikowanych kozaków zaporoskich przeniesionych przez cara na Kaukaz zginęli oboje. Dodam, że co warte podkreślenia zginęli z rąk UPA mimo, że babcia była rodowitą Ukrainką, a dziadek lekarzem, który często „judymował” – leczył biednych Ukraińców za darmo. Kilkadziesiąt lat później, gdy byłem w Kisielinie, ukraińscy sąsiedzi wiele razy podkreślali jak wspaniały był to człowiek i jak niesamowicie dobry. Pewnego razu moja mama nie wytrzymała i zapytała: „To dlaczego go zamordowaliście?”. Odpowiedzieli: „Bo tak trzeba było”. „A nas też, gdyby trzeba było, zamordowalibyście?”. „No tak””

Krzesimir Dębski (1953) kompozytor polski, skrzypek jazzowy

usłyszała.
Wypowiedzi o rzezi wołyńskiej
Źródło: Wywiad z Krzesimirem Dębskim, polskiekresy.pl, 3 czerwca 2008 http://www.polskiekresy.pl/index.html?act=nowoscifulldb&id=50

O babci

„Podobną sytuację miałem już po ogłoszeniu kapitulacji [powstania warszawskiego]. Byłem wtedy na Żoliborzu i miałem kwaterę w mieszkaniu porucznika „Tytusa” z AK.(…) „Tytus” zaproponował, że da mi akowskie papiery, żebym mógł wydostać się z Warszawy, idąc do niewoli razem z jego oddziałem. Zapytałem go wtedy: – Ale czy możesz zagwarantować, że żaden z twoich ludzi mnie nie wyda? Mówi: Przecież będziesz miał legitymację AK. Sprecyzowałem, że chodzi mi o to, czy nikt nie wskaże mnie jako Żyda. Wtedy przyznał, że takiej gwarancji dać nie może. Więc zostałem na tym Żoliborzu.
Nikt mi jednak nie powiedział w powstaniu „ty żydziaku” czy coś w tym rodzaju. Nikt.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Źródło: s. 92.

O ludziach

„Lewica z kolei musi odnaleźć własną odpowiedź na to, jak rynki finansowe uregulować, ale także jak upomnieć się o tych, którzy ponieśli dotychczas największe koszty. Tu oczywiście pojawia się polityczny kłopot, ponieważ niektóre z rozwiązań lewicowych stosują bez skrupułów politycy prawicowi. Przykładem może być pakiet stymulujący dla niemieckiej gospodarki, jaki zastosowała Angela Merkel, albo propozycje sankcji wobec elit finansowych wystosowane przez José Manuela Barroso. Gdyby ktoś go kilka lat temu w Portugalii zapytał o karanie bankierów za różne niecne czyny, uznałby to za jakieś lewackie majaczenie.”

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

Źródło: rozmowa Michała Sutowskiego, krytykapolityczna.pl, 27 października 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/KwasniewskiJakoopozycjamozemybycodwazniejsi/menuid-1.html

„Obejrzyj się, mamy obok siebie wielkie centrum handlowe, są tu setki, tysiące ludzi. Wstań, podejdź do kogoś i zapytaj, kiedy był ostatni raz w bibliotece. No, zapytaj swoich rodaków. Jeśli zamknęlibyśmy biblioteki, to poza garstką intelektualistów nikt nie będzie krzyczał. I to pewnie potrwa tydzień, dwa.”

Ołeksandr Irwanec (1961)

Źródło: Łukasz Saturczak, Jestem starym sceptykiem http://www.dwutygodnik.com/artykul/4574/, Dwutygodnik.com nr 109/2013.

O ludziach

„Kiedy po raz pierwszy zapytano mnie, kim chciałbym zostać, kiedy będę dorosły, odpowiedziałem „dziewczynką”. Zaraz zainteresował się mną pan od wuefu…”

Marian Opania (1943) aktor polski

Jestem nieśmiały

„Patriotyzm i nacjonalizm są zbyt obciążone. Żeby coś zmienić, musielibyśmy wymyślić nowy termin. Jestem tak pochłonięty tożsamością, jak większość istot ludzkich, zwłaszcza amerykańskich z powodu braku konkretnej historii. Moja obsesja, na punkcie tożsamości, prowadzi dyskursywne zapytanie w sprawie Amerykanizmu i patriotyzmu, ale nie sądzę, że zawsze jestem nieodzownie związany wiernością wobec tego kraju w ogóle. Mogę albo tak, albo nie. Ale w tym samym czasie, to jest tylko rzeczywistość. To, kim jestem i to, gdzie żyję.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: Bunyip Voodoo, 16 listopada 2009 http://bunyipvoodoo.blogspot.com/2009/11/law-of-abstraction-sufjan-stevens-urban.html

O historii , O rzeczywostości , O czasie

„Powiedziano nam, że będziemy mieli prezydenta, zobaczymy wielką postać o światowej renomie. Człowieka, który mógłby być politycznym przywódcą 500 milionów ludzi. Człowieka, który będzie reprezentował nas wszystkich na światowej scenie, którego praca jest tak ważna, że płaci mu się więcej niż prezydentowi Obamie. Cóż, obawiam się, że mamy pana. (…) Nie chcę być niegrzeczny, ale wie pan, naprawdę ma pan charyzmę ofiary losu i wygląd szarego urzędnika bankowego. Pytaniem, które chciałbym zadać i które wszyscy będziemy zadawać: kim pan jest? Nigdy o panu nie słyszałem; żaden Europejczyk o panu nie słyszał. Chciałbym pana zapytać, panie przewodniczący: kto na pana głosował?”

Nigel Farage (1964)

o Hermanie Van Rompuyu.
Źródło: Debata o strategii Unii Europejskiej 2020, 11 lutego 2010 http://www.youtube.com/watch?v=suOVgIDi504.

O losie , O ludziach , O wyglądzie , Pytanie

„Byliśmy razem w moim biurze. Zapytał mnie „Co powiedziałeś prasie, chłopcze?”. Śmialiśmy się, żartowaliśmy, rozmawialiśmy, piliśmy, a jak przyjedziemy na rewanż na Old Trafford to będą moje urodziny. Przyniosę butelkę portugalskiego wina na po meczu. Wino, które piliśmy na Stamford Bridge było okropne – narzekał na to. Jest świetnym, wielkim trenerem. Mam wiele szacunku dla tego człowieka. Nazywam go „szefem”, bo jest naszym (innych trenerów) szefem. Jest najlepszy, bardzo miły i zasługuje na to, by być szefem. Może kiedy będę miał 60 lat, dzieciaki będą mnie nazywać tak samo.”

José Mourinho (1963) portugalski trener piłkarski

O urodzinach , O piciu , O winie

„Co robisz? – zapytał Alec, klękając przy migotliwej ścianie więzienia.
(…)
– A tak, przyszło mi do głowy, że poleżę sobie na podłodze i trochę powije się z bólu – odburknął. – To mnie relaksuje.
– Naprawdę? A… jesteś sarkastyczny.”

Cassandra Clare książka Miasto popiołów

Miasto popiołów

„(…) nie wiesz, czy ona ciągle słucha muzyki, czy jest głucha,
zapytać raczej o jej imię czy ulubionego gitarzysty,
(człowiek nie jest nagi, póki nie zdejmie słuchawek),
ma na głowie koronki, pianę z wanny z firmowego sklepu.”

Adam Raczyński (1975)

Źródło: Port z odpływem

„O Grotowskim przeczytałam w 1965 roku w „The Drama Review”. Występowaliśmy wtedy w Danii i podczas jednego ze spotkań z dziennikarzami wspomniałam o ciekawym reżyserze, który robi w Polsce eksperymentalny teatr. Jeden z dziennikarzy zapytał mnie, czy nie chciałabym poznać Grotowskiego. Czemu nie? – odpowiedziałam. Skontaktował mnie z Eugenio Barbą, który zawiadomił Grotowskiego i po dwóch dniach dostałam z Polski telegram z zaproszeniem. Przylecieliśmy do Warszawy. Pojawienie się ciemnoskórej kobiety wywołało sensację, ludzie po raz pierwszy widzieli kogoś, kto wygląda tak jak ja. Na ulicach przechodnie dotykali mnie palcami.”

Ellen Stewart (1919–2011) amerykańska reżyserka i producentka teatralna

Źródło: Roman Pawłowski, Teatr La Mama, „Gazeta Wyborcza”, 25 lipca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/estewart.htm

O kobietach , O ludziach

„Kobieta była wdową. Kiedy poszła po ubranie męża, uciekinier rozebrał się do naga. Zanim zdążył się ubrać, policja zaczęła walić w drzwi pałami. Facet ukrył się na krokwi. Gdy kobieta wpuściła policjantów, jego ogromne jądra zwisały w pełnej krasie… Policja zapytała, gdzie jest uciekinier. Kobieta odparła, że nie wie, o kim mowa. Któryś z funkcjonariuszy zauważył zwisające jądra i zapytał co to jest? „Chińskie dzwonki kościelne” – wyjaśniła gospodyni. Policjant uwierzył. Powiedział, że zawsze chciał usłyszeć chińskie dzwonki kościelne.
Huknął w nie pałą, ale nic nie było słychać. Huknął jeszcze raz, znacznie mocniej, o wiele mocniej. Wiesz co wywrzeszczał uciekinier?… Bim-bam-bom, ty sukinsynu!”

Kurt Vonnegut książka Trzęsienie czasu

wrzasnął Pstrąg Zabijucha.
“She was a widow, and he stripped himself naked while she went to fetch some of her husband’s clothes. But before he could put them on, the police were hammering on the front door with their billy clubs. So the fugitive hid on top of a rafter. When the woman let in the police, though, his oversize testicles hung down in full view.” Trout paused again. “The police asked the woman where the guy was. The woman said she didn’t know what guy they were talking about,” said Trout. “One of the cops saw the testicles hanging down from a rafter and asked what they were. She said they were Chinese temple bells. He believed her. He said he’d always wanted to hear Chinese temple bells. He gave them a whack with his billy club, but there was no sound. So he hit them again, a lot harder, a whole lot harder. Do you know what the guy on the rafter shrieked?” Trout asked me. I said I didn’t. “He shrieked, ‘TING-A-LING, YOU SON OF A BITCH!’” (ang.)
Trzęsienie czasu
Źródło: rozdz. 14

O kobietach , O facetach

„Swobodnie czułam się na planie u Juliusza Machulskiego. W jego scenariuszach zawsze można coś dodać lub zmienić, dobry pomysł był przez niego „kupowany”, i tak każdy dokładał swój kamyczek do całości. Realizując „Vabank II”, w którym grałam „hrabinę” Żwirską, zapytał mnie:
– Co byś powiedziała strażnikowi pilnującemu głównej bramy więzienia, żeby odwrócić jego uwagę, by móc sforsować wyjście i porwać naczelnika więzienia?
– Przepraszam, czy ja byłam z pieskiem czy bez pieska?…”

Beata Tyszkiewicz (1938) aktorka polska

powiedziałam spontanicznie.
I tak w filmie zostało.
Nie wszystko na sprzedaż (2004)
Źródło: s. 117–118

„Pojechałem do Oxfordu na sześć miesięcy. Wtedy w Polsce cała nasza katedra teoretycznej chemii organicznej pracowała nad takimi związkami postaci alifatycznej. Chcieliśmy rozdzielić dwie substancje, które były identyczne, tylko różniły się trzema stopniami w temperaturze wrzenia. To było bardzo trudne. W Oxfordzie jeden profesor zapytał nad czym pracuję w Polsce. Jak mu powiedziałem, to on mówi: „Wie pan co, niech pan weźmie asystenta, on panu przeprowadzi tę destylację molekularną”. No i oczywiście ten asystent przywiózł mi oba związki rozdzielone. I wtedy się wściekłem, pomyślałem, że nie ma sensu z nimi się ścigać, bo to był dla nas wyścig w worku.”

Mieczysław Wilczek (1932–2014) polski przedsiębiorca, polityk, b. minister

Źródło: Krystyna Naszkowska, Oto ojciec proszku Ixi, „Duży Format” (dodatek „Gazety Wyborczej”), 17 sierpnia 2007

Sens

„Dryf w kierunku społeczeństwa klasowego z coraz biedniejszą większością i odgradzającą się od niej warstwą najbogatszych, góra długów, której szczyt przesłania dzisiaj chmura zer, nieudolność i opisany wcześniej bezwład wybranych w wolnych wyborach parlamentarzystów wobec skoncentrowanej władzy grup interesów i wreszcie dławiący uścisk banków są w moich oczach powodem, dla którego konieczne staje się zrobienie czegoś, co było dotąd tabu, to znaczy postawienie pod znakiem zapytania całego systemu.”

Günter Grass (1927–2015) pisarz niemiecki, noblista

Źródło: Kamienie Syzyfa, tłum. Piotr Buras, wyborcza.pl, 1 sierpnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97738,10030963,Grass__Kamienie_Syzyfa.html?as=2&startsz=x

O górach

„Niechciani, nie zapytani, wolni. Darowane
i odrzucone kwiaty. Powiedziałbyś,
błąd natury. Powiedziałbyś, dzieci
roztargnionego przez chwilę Boga. Jedynie
czas, im jednym, oddaje się
bez umiaru.”

Andrzej Babaryko (1952–2006) polski poeta, dziennikarz i animator kultury

Źródło: Jedyni

O Bogu , O dzieciach , O błędach , O naturze

„Kiedy 22 stycznia 1944 r. Churchill przedstawiał w Londynie Polakom propozycje co do granic uzgodnione w Teheranie nie informował ich, że sprawa jest przesądzona, a odpowiedź Roosevelta na zapytanie rządu RP z lutego 1944 r. była niejednoznaczna, choć sugerowała ustępstwa na rzecz Związku Sowieckiego. Ciągle jednak nie chciano powiedzieć, że w Teheranie, podobnie jak swego czasu w Monachium, zapadły decyzje, od których nie ma odwołania. Stąd Roosevelt przez kilka miesięcy torpedował wizytę Mikołajczyka w Waszyngtonie.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 34.

O historii , O decyzjach , O czasie

„– Przeczytam początek… „Litwo, ojczyzno moja…”
– Zaraz zaraz – zdenerwował się trzynastoletni dryblas. – Co pan przed chwilą mówił że on był Polakiem a teraz pisze „Litwo ojczyzno moja”?
– Co to jest ojczyzna? – zapytał jakiś siedmiolatek.
– Kraj który musimy oczyszczać z Żydów – powiedział jego starszy kolega. – To znaczy ta okolica w której mieszkamy. Ojczyzna to takie miejsce gdzie nie wpuszcza się obcych zwłaszcza kolorowych – błysnął erudycją. – Kuzyn mi powiedział on jest skinheadem. To taki legion ludzi, którzy walczą w obronie swojego kraju. A najniebezpieczniejsi są tacy właśnie, co udają Polaków, a potem wypisują, że ich ojczyzną jest Litwa. Napiszę do tego kuzyna, to pomaca tego Mickiewicza bejsbolem.”

Andrzej Pilipiuk (1974) polski pisarz

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Weźmisz czarno kure…
Źródło: W kamiennym kręgu

O ludziach , O ojczyźnie

„Nie mogę odpowiadać za panienki, które gapią się w telewizor. Trzeba ich zapytać, czym je oczarował. Dla mnie obrzydliwe były te wszystkie jego sztuczki – tańczenie z dziećmi na placu zabaw, rozdawanie jabłek… Te triki wykorzystał też Kaczyński i baraszkował z bachorami w swoim biurze, które przerobił na przedszkole.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

o kampanii prezydenckiej Grzegorza Napieralskiego.
Źródło: wp.pl, 25 października 2011 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,page,2,title,Zaskakujace-wyznanie-Jerzego-Urbana,wid,13922720,komentarz.html

O dzieciach

„W teatrze widać konkretnych ludzi, którzy reagują natychmiast na wszystko, co dzieje się na scenie. Trudniej skontaktować się z widzem w kinie. Jednak i w jednym, i w drugim przypadku bardzo często mam ochotę wyjść do ludzi i zapytać, co oni o tym sądzą. Mam taką potrzebę, bo fajnie się jest od czegoś odbijać, gdy ktoś powie – to było dobre, a to nie całkiem…”

Agnieszka Grochowska (1979) polska aktorka

Źródło: Magda Miśka, Chciałabym zagrać bohaterkę cyniczną, zawiedzioną, złą. Nasze spotkanie z Agnieszką Grochowską, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42006

O ludziach

„A na koniec dziadek zapytał, co zapamiętałem z Wawelu. Opowiedziałem mu, że po drodze do Wawelu są naprawdę pyszne lody włoskie. Chyba nawet lepsze od tych na rynku, tych obok dworca i tych obok hotelu, i gdyby tamtędy przechodził, to powinien sobie kupić. Zresztą we wszystkich tych miejscach może sobie kupić świetne lody, z których znany jest Kraków.”

Leszek Talko (1965)

Pitu i Kudłata w opałach (2014), Pitu
Źródło: O tym, jak kupiłem rażącą prądem pamiątkę, s. 44

„Wiluś Szewczyk zaklina się, że Stasia Gierkowa w październiku ubiegłego roku obroniła pracę magisterską. Napisała (to znaczy, ktoś za nią napisał) wspomnienia o swojej pracy politycznej w Belgii. Całość opatrzono tzw. aparatem naukowym i w ten sposób Uniwersytet Śląski nadał jej tytuł magistra. Moczar, którego podczas naszego niedawnego spotkania zapytałem czy to prawda, potwierdził.”

Mieczysław Rakowski (1926–2008) polski dziennikarz i polityk

o obronie przez żonę Edwarda Gierka pracy magisterskiej na Wydziale Historii Uniwersytetu Śląskiego.
Źródło: Sławomir Koper Kobiety władzy PRL, Warszawa 2012 s. 304 (za M. Rakowski, Dzienniki polityczne 1979–1981, Warszawa 2004)

O kobietach , O prawdzie , O historii

„W 1927 roku – wkrótce po tym, jak amerykański lotnik Charles Lindbergh samotnie przeleciał nad Atlantykiem – zapytano małego Karola Wojtyłę:
– Kim chciałbyś zostać?
– Będę lotnikiem! – odpowiedział chłopiec.
– A dlaczego nie księdzem?
– Bo Polak może być drugim Lindberghiem, ale nie może zostać papieżem.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

Anegdoty z okresu przed wyborem na papieża, Za wysokie progi

„Panie premierze, chciałbym pana zapytać, czy pan ma jaja?”

Armand Ryfiński (1974) polski polityk

podczas debaty sejmowej na temat likwidacji Funduszu Kościelnego.
Źródło: Sejm odrzucił projekty SLD i Ruchu Palikota likwidujące Fundusz Kościelny, PAP, wp.pl, 15 czerwca 2012 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Sejm-odrzucil-projekty-SLD-i-Ruchu-Palikota-likwidujace-Fundusz-Koscielny,wid,14576903,wiadomosc.html

„Ponieważ jestem mężczyzną, niechętnie zjeżdżam na bok, żeby zapytać kogoś o drogę, bo to oznaczałoby, że ten ktoś pod pewnym względem jest mądrzejszy ode mnie. A na pewno tak nie jest, bo ja siedzę sobie wygodnie w cieplutkim samochodzie, a on włóczy się pieszo.”

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

„Jeśli sytuacja będzie normalna i zobaczę, że ludzie tolerują Łukaszenkę, to ich zapytam: czy sprzeciwiacie się, żeby Łukaszenka wziął udział w wyborach na równych prawach z, powiedzmy, pięcioma czy sześcioma innymi kandydatami.”

Alaksandr Łukaszenka (1954) białoruski polityk, prezydent

Źródło: PAP, 18 listopada 2003

O ludziach

„Studiowałem dziennikarstwo, uważałem jednak, że ten zawód wymaga dodatkowej wiedzy, stąd moje próby. Najpierw poszedłem na prawo, ale okazało się, że to bardzo nudne studia. Zmieniłem je na historię sztuki – było znacznie ciekawiej – zwłaszcza w Krakowie, gdzie dookoła są wspaniałe zabytki. Kiedy jednak doszło do egzaminów, wycofałem się i przeszedłem na anglistykę. Pamiętam, że wtedy poproszono mnie do dziekanatu i zapytano, czy muszę korzystać z języka wrogów. Tłumaczyłem im, że język wrogów dobrze jest znać.”

Lucjan Kydryński (1929–2006) polski dziennikarz, konferansjer

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 11 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/npdd.htm

O historii , O wiedzę , O studiach

„Ta biedna mała musiała mieć diabelskiego bluesa.
– Co to jest diabelski blues? – zapytałam. (…)
– Niektórzy mówią na to depresja. Ja mówię, że to najgorszy rodzaj żałości. Najżałośniejsza żałość, ot co.”

Martha Grimes (1931)

Hotel Paradise

„Na ten turniej przyszedł pan Głowacki, trener Boruty Zgierz i zapytał po meczu, co robię. – No, tak sobie w piłkę gram. – A prócz tego? – A tak se chodzę. To on do mnie: – A może byś przyszedł do mnie do szkoły, do budowlanki. Umówił mnie z dyrektorem, poręczył za mnie. Tak zacząłem edukację. Najpierw w zawodówce. Zaliczyłem dwa lata w rok. Jako 17-latek zadebiutowałem w III lidze. Jak widać piłce w życiu wiele zawdzięczam.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

„O, mój rozmarynie, rozwijaj się,
O, mój rozmarynie, rozwijaj się,
Pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej,
Zapytam się.
A jak mi odpowie – nie kocham cię,
A jak mi odpowie – nie kocham cię,
Ułani werbują, strzelcy maszerują,
Zaciągnę się.”

Wacław Denhoff-Czarnocki (1896–1927) żołnierz Legionów, założyciel klubu Polonia, poeta

Źródło: O, mój rozmarynie

O dziewczynach , Kochać się

„To naród pozbawiony charakterystycznych cech narodu. Bezcielesny duch… Odpowiadając na pytanie: Kim są Polacy? Kim są Francuzi? Kim są Szwajcarzy? – wskazujemy na kraj, jego instytucje, parlamenty. Każdy przechodzeń doskonale wie, o co chodzi. Ma paszport. Kiedy zapytamy Żyda, kim jest – udzieli nam długiej odpowiedzi, wyjaśniającej jego istnienie. Wiadomo, że każdy, kto musi tłumaczyć się ze swego życia, staje się podejrzany.”

Chaim Weizmann (1874–1952) polityk izraelski

przemówienie przed Komisją Specjalną ONZ ds. Palestyny, 8 lipca 1947.

Pytanie

„Chodziło o wolność. Dzisiaj słyszałem wypowiedzi ludzi z Gdańska. Młody człowiek, 20-letni, zapytany, dlaczego przyjeżdża na marsz, powiedział: „Bo to jest mój obowiązek”. A dzień przed manifestacją do osoby, która organizowała wyjazd, zadzwonił 90-letni gdańszczanin i zapytał: „Ja chcę jechać. Czy mnie jeszcze weźmiecie?”. „A dlaczego chce pan jechać?”. „Jak to? Przecież pan Luft mówi, że nic się nie dzieje, że nie ma powodów do protestów, że Telewizja Trwam może nadawać. Tylko na jakich warunkach? Trzeba mieć satelitę albo kablówkę i za to wiele płacić” (…) Ktoś mi przysłał SMS-a w trakcie manifestacji: „Jestem dumny z Polski.””

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

W tym SMS-ie jest zawarte wszystko. Na marszu pokazała się prawdziwa Polska.
o marszu w obronie TV Trwam.
Źródło: Na marszu nie skończymy, 26 kwietnia 2012 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20120426&typ=po&id=po05.txt

O ludziach , O wolności

„(…) zapytaj swoich piersi i brodawek, które napięły się na myśl o ukochanym – mówią, że dusza wyrywa się do zmagań miłosnych.”

Dźajadewa (1170–1245) poeta indyjski

Źródło: Zdzisław Wróbel, Erotyzm w literaturze dawnych wieków, KAW, 1986, s. 75.

O duszy , O literaturze , O myślach , O wieku

„Miałem wszelkie podstawy, by przypuszczać, że to artysta grający jego rolę w filmie biograficznym.
– Wcale nie jest pan tak daleki od prawdy – rzekł Hoppes czyniąc zagadkowy gest swoją krótką jak u niemowlęcia ręką.
– Co pan chce przez to powiedzieć? – zapytałem.
– Chciałem powiedzieć, Ŝe i jedno, i drugie. Pisarz i aktor zespolili się w paradoksalną jedność…
– Czy nie można by bez zagadek?
– Dopóki trwa eksperyment, nie można.”

Giennadij Gor (1907–1981)

Wielki aktor Jones

„Zapytaj siebie: gdybym miał trzy bułki, to ile bułek oddałbym komuś biednemu? A może sam chciałbym je wszystkie zjeść?”

Jan Twardowski Dziecięcym piórem

Źródło: Dziecięcym piórem, tom 2