Cytaty na temat zapytać (434 cytatów, strona 2)

„Mam niemiłe wrażenie, że raczej się cofnęłam. To nie było wyzwanie dla mojego warsztatu. Kocham swój zawód i wciąż potrafi mnie fascynować. Ale ciekawe propozycje to rzadkość. Już nie mam ochoty grać wesołych cioteczek. Szkoda nawet o tym mówić. Zresztą, i tak w końcu mnie wywalili. Trzeba byłoby zapytać tych, co ze mnie zrezygnowali. Swoją pracę staram się zawsze wykonywać jak najlepiej. Jestem zawodowcem, więc moje chimery nie są chyba nie do zniesienia. Ale aktorstwo to zawód, w którym trzeba się podporządkować reżyserowi, producentowi. A ja to trudno znoszę, bo nie ma osoby, której oddałabym władzę nad sobą – z wyjątkiem własnej rodziny.”

Agnieszka Pilaszewska (1965) aktorka polska

o tym, dlaczego przestała grać w serialu Barwy szczęścia.
Źródło: Małgorzata Piwowar, Szorowałam grzywką po niebie, „Rzeczpospolita”, 23 marca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27774

O wrażeniach , O czytaniu , Kochać się

„Pitagoras wyjaśniał słowo przyjaźń – kiedy ktoś go zapytał, kto to jest przyjaciel, odpowiedział: „Ten, który jest drugim ja, jak 220 i 284”. Dwie liczby są zaprzyjaźnione, jeśli każda z nich jest sumą wszystkiego, co dzieli tę drugą.”

Denis Guedj książka Twierdzenie papugi

Źródło: Twierdzenie papugi

O przyjaźni

„Kiedy Dieter pewnego razu zasugerował Uwikowi: Uwik, u mnie w pracy, w firmie Vattenfall, szukają inżyniera budowy maszyn (którym Uwik notabene był) – Uwik mu na to: Dobrze, rozejrzę się, nie ma sprawy, zapytam jednego kolegi.”

Brigitta Helbig-Mischewski książka Enerdowce i inne ludzie

Enerdowce i inne ludzie, czyli jak nie zostałem bohaterem

„Kiedyś zepsuł mi się kran, ale póki woda leciała, nic z tym nie robiłam. Coś tam zaczęło kapać, więc wymyśliłam specjalną konstrukcję, żeby kapało tam, gdzie ja chcę. Wreszcie musiałam wezwać hydraulika. Kiedy zobaczył moje kombinacje, powiedział: „A Pani to chyba jest Góralką…” Zapytałam „dlaczego?”, na co mi odpowiedział: „bo Pani to zdaje się tak pod górę lubi”. Zapamiętałam sobie to jego powiedzenie. Może faktycznie pod tym względem jestem trochę Góralką…”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Podróż sentymentalna - wywiad z Bożeną Stachurą http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1853/Podroz-sentymentalna-wywiad-z-Bozena-Stachura.html

O górach , O wodzie

„Podobno Stefana Friedmanna zaczepił kiedyś na ulicy jakiś knajak i zapytał „Czi pan grał w filmie Miejsce na ziemi?”. „Tak”. „No to masz pan w mordę!”. Ja na szczęście poruszam się spokojnie także w zaklętych rewirach. Należę do osób dość odważnych. Parę osób pomyliło się co do mojej sprawności fizycznej. Może nie znam kung-fu, ale dać w mordę potrafię.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pieknyi.htm

O szczęściu

„W lipcu 2009 roku usłyszałem od kogoś, że Andrzej publicznie stwierdził, iż Katyń nie był ludobójstwem. Nie chciałem w to wierzyć. Kiedy zapytałem o to w Sejmie, ze stoickim spokojem powiedział: „Tak, to nie było ludobójstwo”. To była ostatnia rozmowa. Andrzej Czuma powinien wiedzieć, że sprawy Katynia nie wolno poświęcać dla doraźnych celów politycznych. Rząd Tuska to zrobił i nie poszłoby mu łatwo, gdyby nie uzyskał poparcia takich osób jak Czuma.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Źródło: Alfabet Antoniego Macierewicza, „Nowe Państwo” nr 12/2011

„W 1998 roku w Kanadzie zrobiłem ankietę wśród 102 swoich studentów: jakiej narodowości byli naziści? (bo nigdzie się nie pisze o zbrodniach niemieckich, tylko nazistowskich). Na 102 studentów 62 napisało – polskiej. Zapytałem: „dlaczego?” Odpowiedzieli: „Dlatego, że są polskie obozy koncentracyjne. A wiadomo, że obozy koncentracyjne były organizowane przez nazistów, żeby mordować Żydów. Wobec tego naziści to są Polacy”. I w tej chwili cały świat tak uważa. Dwa lata temu profesor amerykański, kiedy dowiedział się w czasie konferencji w Nowym Jorku, że siedzi obok niego profesor z Polski (mój kolega) wstał i powiedział, że koło Polaka z Polski on siedzieć nie będzie, bo myśmy wymordowali Żydów. Tymczasem nigdy żaden naród nie zachował się tak, jak Polacy. Nigdzie nie było podziemnej organizacji dla obrony Żydów i nigdzie tylu Żydów nie zostało uratowanych.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Ewa Koszowska, Prof. Witold Kieżun dla WP. PL: większość moich studentów uważa Polaków za nazistów http://wiadomosci.wp.pl/title,Prof-Witold-Kiezun-dla-WPPL-wiekszosc-moich-studentow-uwaza-ze-nazisci-to-Polacy,wid,16753214,wiadomosc.html?ticaid=1131b3, wiadomosci. wp. pl, 15 lipca 2014

O świecie , O zachowaniu , O czasie

„Jeśli grzecznie bym go zapytał, myślisz, że pokazałby mi jak się lata,
bo kurz obciążył moje skrzydła i jestem zbyt zmęczony, by spróbować.”

Phil Collins (1951) angielski perkusista i wokalista rockowy

Z utworów
Źródło: Love Police z albumu Dance into the Light

O myślach , O myśleniu

„Pan poseł sprawozdawca w swoim wystąpieniu powiedział, że o wydarzeniach wołyńskich sprzed 60 lat nie powinniśmy mówić prawdy za wszelką cenę, dlatego że powinniśmy raczej myśleć o pomyślności naszych dzieci i wnuków. Chciałbym zapytać pana posła, jaka to jest cena i jakiej części prawdy pan poseł sprawozdawca dokonał wyceny, i jak to się przysłuży tym narodom, o których mówimy, narodowi polskiemu i ukraińskiemu.”

Tadeusz Kędziak (1959) polski polityk

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 9 lipca 2003 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/d118f0469398fdbfc12574750038017a?OpenDocument

O dzieciach , O myślach , O myśleniu

„Socjaldemokracja na Litwie, inaczej niż w Estonii, nie ma jasnego stosunku do spraw LGBT, oficjalnie nie było też żadnej deklaracji ze strony partii. Inaczej jest z Ruchem Liberałów Republiki Litewskiej (LRLS), który popiera prawa homoseksualistów. Nawet podczas wcześniejszego głosowania w parlamencie za poprawkami, które dalej ograniczałyby prawa społeczności LGBT, posłowie lewicy nie otrzymali od kierownictwa żadnych wskazówek, jak głosować. Ostatnio uczestniczyliśmy w spotkaniu z innych organizacjami pozarządowymi oraz ministrem sprawiedliwości, który jest przecież reprezentantem LSDP. Zapytany o to, co dalej z ustawą o związkach partnerskich, stwierdził, że „mówiąc w imieniu socjaldemokracji, jestem za wprowadzeniem związków partnerskich, ale zrobimy to tylko dla mężczyzny i kobiety”. Jeśli tak się stanie, możliwe, że będziemy jedynym krajem w Europie przyjmującym prawo o związkach partnerskich, które nie obejmuje par tej samej płci. Myślę, że trzeba by się przyjrzeć strukturze tej partii. To staromodne ugrupowanie, Litwie przydałaby się bardziej nowoczesna lewica. W 2007 roku europejska organizacja działająca na rzecz praw homoseksualistów ILGA zrobiła konferencję w Wilnie. Z tej okazji Michael Cashman, brytyjski laburzysta, współprzewodniczący istniejącej w Parlamencie Europejskim intergrupy na rzecz LGBT, starał się przekonać LSDP do popierania praw homoseksualistów, ale do tej pory przez te wszystkie lata nie otrzymaliśmy poparcia od litewskiej lewicy.”

Vladimir Simonko (1964) litewski działacz środowisk LGBT

o stosunku socjaldemokracji do praw LGBT.

O kobietach , O sprawiedliwości , O ustawie , O myślach

„Zgadzam się z panią. Nawet po nacjonalizacji nasza gospodarka to katastrofa. Ale na gorzką rzeczywistość reaguję jak przystało na prawdziwego rewolucjonistę i mam odwagę sprzeciwić się strajkom, nadmiernym żądaniom, powtarzać, że nie należy oddawać się demagogii, zawodom, kto więcej obieca. Również dziś rano przeprowadziłem dyskusję z przedstawicielami personelu hotelowego Zapytałem ich: "Myślicie, że dalsze żądania podwyżek rozwiążą wasze problemy? Może rozwiążą je w danej chwili. A jutro? Jutro nie będziecie już mieli turystów, już w tym roku nie przyjeżdżają i skończy się na tym, że hotele zostaną zamknięte. Trzeba mniej żądać, a więcej pracować, więcej produkować."”

Álvaro Cunhal (1913–2005) polityk portugalski

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w czerwcu 1975 w Lizbonie
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, wyd. Sfery, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7799-039-1, tłum. Agnieszka Czepnik, Anna Osmólska-Mętrak, Joanna Ugniewska, s. 588.

O historii , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Zajmowała mnie tylko jedna rzecz, myśl, pytanie, które w tej chwili przyszło mi do głowy. Może to mój błąd, że nie wiedziałem – ale nigdy nie byłem tak przewidujący, żeby zapytać o buchenwaldzkie zwyczaje, regulamin, sposób postępowania – jak to tu robią: gazem jak w Oświęcimiu, może za pomocą jakiegoś lekarstwa, bo i o tym również się słyszało, kulą czy ewentualnie inaczej, jednym z tysiąca innych sposobów, których jeszcze nie znam, nawet się ich nie domyślam.”

Imre Kertész książka Los utracony

Los utracony

O błędach , O myślach , O pomocy , O myśleniu

„Doświadczenie Powstania Warszawskiego wywierało także wpływ hamujący na „wielkiego brata”. Zapamiętano w Moskwie, że Polacy są niebezpiecznym narodem, który w obronie imponderabiliów gotów jest iść na wszystko. Liczono się tam z pewnością z tym, że koszty polityczne interwencji wojskowej w Polsce mogą się okazać o wiele wyższe niż inwazja Węgier i Czechosłowacji. Sowiecki dyplomata, zapytany przez Amerykanów, dlaczego Sowiety nie wkroczyły do Polski w 1980/1981 r., odpowiedział: – bo wiedzieliśmy, że w odróżnieniu od Czechów Polacy nie ograniczą się do opluwania naszych czołgów.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, ISBN 8386301104, s. 496.

O historii

„Większość radnych z Krakowa jest mentalnie uzależnionych od biskupów i boi się nawet kichnąć bez zapytania o pozwolenie kardynała Dziwisza.”

Joanna Senyszyn (1949) polska działaczka polityczna, ekonomistka

o odrzuceniu wniosku prezydenta Krakowa, Jacka Majchrowskiego, o zbadanie zgodności z Konstytucją działalności Komisji Majątkowej.
Źródło: „Polityka”, 17 października 2009

O uzależnieniu

„Mówienie o „rozpoczęciu” czasu ukazuje jego iluzoryczną naturę. Jeżeli według jakiejś idei czas miał początek, to naturalnie można się zapytać, co było „przed” jego początkiem. to pytanie, które nie ma żadnego sensu, pokazuje doskonale, że nie mamy do czynienia z rozpoczęciem rzeczywistości, lecz z mentalną konstrukcją.”

Matthieu Ricard (1946)

Źródło: Matthieu Ricard, Trinh Xuan Thuan, Nieskończoność w jednej dłoni, wyd. KOS, Katowice 2004, s. 227.

O naturze , O rzeczywostości , O czasie , Sens

„O mnie nie można powiedzieć, że utraciłem wiarę w późnym wieku. Chociaż wychowany w katolickim domu już jako dziecko miałem pierwsze wątpliwości. Oglądaliśmy kiedyś z matką ilustracje Gustawa Dore do Starego Testamentu. Na jednej z nich widać było ludzi i zwierzęta usiłujące uratować się przed potopem. Był tam również wspaniały jeleń, który ostatkiem sił wdrapywał się na brzeg. Mama tłumaczyła mi, że potop był karą za ludzkie grzechy. Ja się zapytałem: a czy jeleń też zgrzeszył? Nigdy nie otrzymałem odpowiedzi na to pytanie.”

Lew Leon Bukowiecki (1916–2005) polski krytyk filmowy

Źródło: tygodnik „TIM”, styczeń 1991.

O dzieciach , O ludziach , O wierze , O karze

„Usiadłam z mamą na ławeczce, gdzieś w kącie sali i przyglądałam się uważnie przebiegowi ćwiczeń. Gdy tak siedziałam i patrzyłam na siostrę odbijającą piłkę, podszedł do mnie trener Jerzy Zachemba. Przyjrzał mi się uważnie i zapytał: Jak to? Czemu tak siedzisz i nie trenujesz?”

Joanna Kaczor (1984) siatkarka polska

Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/26894

O ćwiczeniach

„Co się tyczy kwestii żydowskiej, niektórzy zapytują, czy to, co robimy, jest chrześcijańskie i humanitarne. A ja tak zapytam: czy to po chrześcijańsku, że Słowacy chcą się uwolnić od swoich wiecznych wrogów, od Żydów? Miłość bliźniego jest nakazem Bożym. Ta miłość bliźniego narzuca mi obowiązek usuwania wszystkiego, co chce wyrządzać zło mojemu bliźniemu.”

Jozef Tiso (1887–1947) słowacki duchowny katolicki, polityk

Źródło: Karlheinz Deschner, Polityka papieska w XX wieku, t. 2, tłum. Robert Stiller, wyd. Uraeus, Warszawa 2006, s. 23.

O miłości , O złu , O wieku

„Fioletowy miś – odparł Patch i odebrał okropnego pluszaka ze splątanym fioletowym futerkiem. Podał mi go.
– To dla mnie? – zapytałam, kładąc rękę na piersi.
– Lubisz to, co odrzucone. W sklepie zawsze wybierasz pogniecione puszki. Zauważyłem to.”

Becca Fitzpatrick książka Crescendo

Crescendo (2010)

„Obrzucanie się wyzwiskami racjonalizuje jedynie naszą własną nieszczerość, w szczególności używanie tych wyzwisk, które nigdy nie zostały zdefiniowane, takich jak „faszysta”. Typowym przykładem użycia tego wyrazu jest przypadek małej dziewczynki, która zapytana, dlaczego nazwała inną małą dziewczynkę faszystką, odpowiedziała: „Każdego, kogo nie lubię, nazywam faszystą.””

Fulton John Sheen (1895–1979) amerykański duchowny katolicki, arcybiskup

Jest to być może najlepsza definicja tego słowa, jaka do tej pory została stworzona.
Wstęp do religii
Źródło: s. 176

„W owych dniach zapytała go, czy to prawda, że miłość, jak mówiły piosenki, może wszystko. – Prawda – odpowiedział jej – ale dobrze zrobisz, jeśli nie będziesz w to wierzyć.”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

O miłości i innych demonach

O miłości , O prawdzie

„Gdyby zapytać współczesnych Polaków o największą tragedię w dziejach Polski, mówiliby zapewne o dwóch niszczycielskich najazdach szwedzkich, o rozbiorach, powstaniach i zsyłkach na Sybir, o hitlerowskiej okupacji i o rządach komunistów lub przynajmniej o ich stalinowskiej fazie. W rzeczywistości największą tragedią, jaka dotknęła kiedykolwiek Polaków, tragedią, dużo większą i dotkliwszą niż tamte wszystkie razem wzięte, było niewolnictwo polskich chłopów.”

Arkadiusz Pacholski (1964)

Źródło: Jak Polak zhańbił Polaka, „Gazeta Wyborcza” nr 198, 25 sierpnia 2012, s. 32.

O rzeczywostości

„Wszystko idzie dobrze, dzięki Bogu… Ale zwycięstwo nie będzie pełne, ostateczne ani stabilne, dopóki w naszej Hiszpanii istnieje masoneria. A co uczynić, aby zniknęła? Zapytajcie Mussoliniego.”

Francisco Franco (1892–1975) dyktator Hiszpanii

Todo va bien, gracias a Dios… Pero el triunfo no será completo, definitivo ni estable, mientras subsista la Masonería en nuestra España. Y para que aquélla desaparezca, ¿qué hacer? Preguntad a Mussolini. (hiszp.)
Źródło: „El defensor de Córdoba”, 2 października 1936, za Agustínem Celisem http://www.agustincelis.com/id64.htm

O Bogu , O zwycięstwie

„Bo jeśli można o kimś powiedzieć, że jest urodzonym szczęściarzem, to na pewno o Natalii. To taka dziewczyna, której dusza zapytana przez Boga o to, czy woli przyjść na świat jako piękna, jako mądra czy raczej jako dobra osoba, widocznie miała dość przytomności, aby odpowiedzieć: - Biorę wszystko!”

Ewa Bagłaj (1980)

Prymuska
Źródło: rozdział 4, s. 36

O Bogu , O świecie , O duszy

„Odnośnie uznawania, czy ktoś jest komunistą, czy nim nie jest, jestem przekonany, że nigdy nie powiedziałem nic ponad to, co głosi Katolicka Nauka Społeczna. W czasie innego lotu jeden z dziennikarzy zapytał mnie, czy jeżeli wyciągnę rękę do różnych popularnych ruchów społecznych, to Kościół wciąż będzie za mną podążał? Odpowiedziałem mu, że to ja jestem tym, który podąża za Kościołem. W tym kontekście myślę, że się nie mylę. Wierzę, że nigdy nie powiedziałem czegoś, co nie jest częścią Katolickiej Nauki Społecznej. Różne sprawy domagają się wyjaśnienia. Być może te zaproponowane przeze mnie, sprawiają wrażenie nieco „lewicowych”, jednak nie należy tego tak interpretować. To, co zawarłem w Laudato si`, kwestie chociażby imperializmu ekonomicznego, to są elementy Katolickiej Nauki Społecznej. A jeżeli będzie to konieczne, jestem gotów publicznie złożyć wyznanie wiary.”

Franciszek (papież) (1936) papież

Źródło: Franciszek odpowiada na zarzuty, że jest antychrystem, antypapieżem i komunistą http://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,23583,franciszek-odpowiada-na-zarzuty-ze-jest-antychrystem-antypapiezem-i-komunista.html, deon.pl, 23 września 2015.

O wierze , O religii , O myślach , O wrażeniach

„Rachel spojrzała na drugie hasło. Krewetkus szpetus zpiekła rodemus.
– Czy to prawdziwa nazwa? – zapytała zdezorientowana. Tolland zaśmiał się.
– Nie. To nowy gatunek, jeszcze niesklasyfikowany. Facet, który go odkrył, ma poczucie humoru. Proponuje umieścić Krewetkusa szpetusa w oficjalnej klasyfikacji taksonomicznej.”

Dan Brown książka Zwodniczy punkt

Zwodniczy punkt (2001)

O facetach

„Ale chciałbym się jedynie naszych artystów zapytać – używalibyście tych samych argumentów, gdyby wasz koleżka Romek najpierw upił, a potem pobawił się doodbytniczo z waszą 13-letnia córką? I jeszcze jedno pytanie – czy macie nasrane w tych waszych głowach?!”

Marek Migalski (1969) politolog polski

o reakcji artystów w sprawie Romana Polańskiego.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,7090897,Migalski_do_obroncow_Polanskiego___Czy_macie_nasrane.html

Pytanie

„No, wiesz, ludzie dzielą się na inteligentnych i tych, co słodzą, na tych, co dziedziczą i co zarabiają, na tych, co wybierają zawsze proste drogi do celu, bo myślą, że tylko one są prawe, na tych, co giną tragicznie i tych, którzy wolą ochujeć, na tych…
– Na tych, co na gówno mówią kupa i na tych, co oddają mocz, zamiast najzwyczajniej sikać – wpadłem powoli w jej ton.
– Brawo, Ryszardzie – powiedziała – widzę, ze nareszcie kapujesz.
– A ty do jakiej kategorii należysz? – zapytałem, by przerwać rozmowę, która wiodła na zupełnie obce mi manowce.
– A ja wolę skakać po górach, omijając pagórki”

Marta Fox (1952) poetka polska

Nie jestem która wszystko zniesie
Źródło: Ocalenie

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Widziałem go jak wędrował wzdłuż kamienistego brzegu oceanu. Sięgał niespiesznie do kieszeni, wyjmował portfel i wrzucał banknoty we wzburzoną, niebiesko-zieloną toń. Frunęły nad falami, by po chwili zanurzyć się w odmęty. Podszedłem i zapytałem milcząco o powód jego rozrzutności. Zrazu nie odpowiedział, uśmiechając się do siebie. Od zawsze, wrzucam mu kasę, bo to go uspokaja, odrzekł powoli, kierując swój lekko zamglony wzrok na cichnący podwieczorny horyzont. No tak, on miał całkowitą rację. To był przecież Ocean Spokojny.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

„Wystartowałam świetnie. W 1969 roku Erwin Axer zaangażował mnie do Współczesnego. Był to teatr znakomitości (…) Grałam Akulinę w Potędze ciemności Tołstoja. Zapytałam Axera, jak mam to grać. Odpowiedział: 'nie wiem, sama sobie poradzisz'. Po jednym z przedstawień niechcący usłyszałam, jak mnie chwali. Nie dosłuchałam do końca. Uciekłam z teatru. Po projekcji Krajobrazu po bitwie w Cannes niektórzy krytycy pisali, że należy mnie uhonorować obok Moniki Vitti. Dlaczego – myślałam w popłochu – przecież ja jeszcze nic nie umiem. A zaraz potem dostałam nagrodę w Opolu za piosenkę Ptakom podobni.”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: Przemysław Szubartowicz, „Trybuna”, 1–2 kwietnia 2000

O myślach , O ptakach , O myśleniu

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 5 marca.
(…)
R. m. Dr Faustyn Jakubowski, jako sprawozdawca Komitetu Muzeum Narodowego, przedłożył Radzie szczegółowe sprawozdanie tegoż Komitetu, tak o czynnościach Komitetu, jak o stanie Muzeum. (…) Przy tej sposobności zapytał r. m. Romanowicz, w jakiem stadyum znajduje się sprawa nabycia kamei i gem od p. Schmidta-Ciążyńskiego na rzecz Muzeum Narodowego. Sprawozdawca. odpowiedział, iż sprawa ta po uchwaleniu przez Sejm subwencyi, musiała wejść na drogę ponownego porozumienia z p. Ciążyńskim, rokowania te zaś są już o tyle ukończone, iż sprawa zakupna przyjdzie przed Radę już na najbliższem posiedzeniu.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 55, 8 marca 1885, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Komponowanie a śpiewanie to dwie bardzo różne rzeczy, których nie można ze sobą porównywać. To tak, jakbym zapytał, czy woli Pani czytać książkę czy grać w tenisa. Możemy lubić i jedno i drugie. To dwie różne sprawy. Są takie dni, kiedy wolę zostać u siebie i spokojnie poczytać książkę. Są też takie momenty, kiedy mam ochotę na partię tenisa. Kompozycja jest rodzajem samotności. Wewnętrznego rozpoznania i skupienia.”

Éric Serra (1959) kompozytor francuski

Źródło: Jadwiga Polus, Eric Zawodowiec. Rozmowa z kompozytorem Luca Bessona, Stopklatka.pl, 8 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46372

O samotności , O czytaniu

„Właśnie wysiadłyśmy z przyjaciółką z tramwaju. Zaledwie uszłyśmy kilka kroków, gdy zaczepił nas jakiś mężczyzna. Przywitał się z nami z szacunkiem i zwracając się do mnie zapytał, czy mógłby nam towarzyszyć. Odmówiłyśmy i przyspieszyłyśmy kroku, aby go zniechęcić. Niestety, nie mogłyśmy się pozbyć natręta. Wciąż podążając za nami stwierdził, że młode dziewczęta w Paryżu zbyt często spacerują same, narażając się na zaczepki podejrzanych osobników lub inne przykrości. To oświadczenie rozbawiło nas do łez, a nieznajomy wykorzystał to, by nas odprowadzić.”

Henri Landru (1869–1922)

Wypowiedzi Fernande Segeret
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 201.

O seksie

„Jeśli ktoś uważa, że nasze braki podważają naszą wiarygodność, to nie musi przecież na nas głosować. Poza tym, po co mamy przedstawiać dogmatyczne założenia, które później będziemy musieli porzucić? Gdy pojawia się jakiś problem, możemy w każdej chwili za pomocą mediów elektronicznych zapytać o zdanie partyjną bazę.”

Martin Delius (1984)

Źródło: Rafał Woś, Partia Piratów w Niemczech rośnie w siłę Abordaż, polityka.pl, 24 kwietnia 2012 http://www.polityka.pl/swiat/analizy/1526375,2,partia-piratow-w-niemczech-rosnie-w-sile.read

O problemach , O sile , O pomocy

„Los był dla mnie wyjątkowo łaskawy, bo ani na chwilę nie straciłem pasji do pracy naukowej. Zapytajcie żony jakiegokolwiek fizyka, a zobaczycie. Każda powie, z jaką to zuchwałą rywalką przyszło jej się zmierzyć. Albo musi skapitulować, albo pogodzić się. Fizyka to najbardziej wymagająca, a czasem najbardziej niszcząca kochanka. Dzień i noc, latem i zimą, rano i wieczorem śledzi cię, ma nad tobą władzę, nagradza cię i wprowadza w stan rozpaczy. Niszczy cię jak najgorsza nerwica natręctw. Ale daje też podniecenie, radość i najwyższe poczucie spełnienia.”

Georges Charpak (1924–2010) polsko-francuski fizyk, noblista

Źródło: Zmarł Charpak, zakochany w fizyce, gazeta.pl, 1 października 2010 http://wyborcza.pl/1,75476,8450793,Zmarl_Charpak__zakochany_w_fizyce.html#ixzz1Awa8ouPn

O losie , O kochankach , O zimie , O czasie

„Nie będę pytał o muzeum komunizmu, nie będę pana pytał o cuda architektoniczne, jak największy karaluch w Warszawie czyli telewizja, zapytam pana wprost: gdzie i kiedy chce pan postawić pomnik Lecha Kaczyńskiego?”

Wojciech Olejniczak (1974) polityk polski

do Czesława Bieleckiego podczas debaty.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Pana-pytanie-wyjatkowo-podle---ostry-spor-kandydatow,wid,12865378,wiadomosc.html, 18 listopada 2010

„W Izraelu, niemalże na moich oczach, zastrzelono dziewczynę. Muzułmankę, która pod Ścianą Płaczu rzuciła się z nożem na modlącego się Żyda. Tam nikt się nie zastanawia: egzekucja następuje od razu. Drugi szok przeżyłam w Indiach. Znajomy, który nas tam gościł, wyjątkowo wolno jeździł – co nas zdziwiło, bo tam wszyscy pędzą jak wariaci. Zapytaliśmy więc, dlaczego? Okazało się, że kiedyś chłop, którego mijał jadąc szosą, rzucił mu pod koła dziecko. Po prostu: nie miał pieniędzy, żeby wyżywić kolejną gębę w rodzinie, więc się jej pozbył. I sprawa nawet nie trafiła do sądu! Zresztą w Indiach szokuje nawet sposób, w jaki ludzie podróżują. Do autobusu mieści się chyba setka ludzi: uwieszeni z boku, z tyłu, na dachu, z tobołkami i kurami…”

Anna Mucha (1980) aktorka polska

Źródło: Anna Mucha - Od karalucha do... Marleny Dietrich http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/826/Anna-Mucha-Od-karalucha-do-Marleny-Dietrich.html

O dzieciach , O ludziach , O rodzinie , O wariatach

„Ojcem chrzestnym tego pomysłu był (…) Henryk Bista, z którym mieszkałem kiedyś w jednym bloku. Byłem wówczas 16-letnim chłopakiem, gdy pewnego dnia, wychodząc na spacerze swoim psem Bartkiem, zobaczył mnie z piłką pod pachą i zapytał: – Słuchaj, byłeś kiedyś w teatrze? – A po co? – odparłem. – No wiesz, bo to takie magiczne miejsce. A w ogóle wiesz, że ja jestem aktorem? – ciągnął – No wiem, ale to co? – dopytywałem, – No to przyjdź kiedyś na jakąś sztukę – zachęcał. Tak też się stało. Zabrał mnie na spektakl raz, dragi, trzeci, zapraszał za kulisy, na próby i tak jakoś we mnie teatr zaczął się osadzać. W końcu zrodziła się myśl, by pójść w jego ślady. Jak się później okazało, wcale nie było to takie łatwe (…). Do szkoły teatralnej zdawałem pięć razy.”

Grzegorz Pawłowski (1957)

o tym, jak został aktorem.

O myślach , O myśleniu , Chłopak

„Warto było się poświęcić. (…) W tym długaśnym wywiadzie Castro zwierzył mi się ze swoich największych trosk i obaw. Mało jest przywódców, którzy poświęcają tyle czasu dziennikarzom i tak otwarcie z nimi rozmawiają.(…) Jesteś głodna, Barbaro? – zapytał i z całą moją ekipą znalazłam się w kuchni, gdzie zrobił nam przepyszne kanapki z roztopionym serem. Miałam w życiu wiele kulinarnych przygód, ale żadna nie wytrzymuje porównania z Fidelem Castro przyrządzającym mi jedzenie o drugiej w nocy.”

Barbara Walters (1929) dziennikarka amerykańska

o wywiadzie z 20 maja 1977 r.

O jedzeniu , O czasie

„Można mnie zapytać: słuchaj czy ty żałujesz tego okresu, zaangażowania? Nie wiem czy ja żałuję. Dlatego, że patrząc na życie, na naszą egzystencję… Błędy są czasem korzystne. Błędy człowieka wysubtelniają. Czynią go bardziej uważnego na otoczenie, na świat. Nie popada człowiek w demagogię, zadowolenie z tego, co sobie wymyślił (…). Błędy uczą nieufności do siebie i do świata.”

Tadeusz Konwicki (1926–2015) polski prozaik, scenarzysta, reżyser

Źródło: Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki, reż. Janusz Anderman, 2009.

O życiu , O świecie , O czasie

„Gdy podjąłem decyzję, że będę występował w M jak miłość, [żona] zapytała, czy zdaję sobie sprawę, z czym to się wiąże. Wtedy zacząłem sobie przypominać zetknięcia z widownią. Zaczepiali nas ludzie i nie byli zadowoleni z tego, jak zachowuje się jej bohaterka. Pytali, czy ma zamiar dalej tak postępować. Często byli źli. Moja żona jest bardzo delikatnym człowiekiem i miała kłopoty z przejściem do innego tematu. Ktoś opowiadał mi też historię o aktorze, który grał w serialu osobę niepełnosprawną. Po ujęciu wstał z wózka inwalidzkiego i zszedł z planu. Podbiegła do niego kobieta i zaczęła krzyczeć, że jest kłamcą.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Zły, czy dobry? – wywiad z Mariuszem Bonaszewskim, 29 grudnia 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6663/Zly-czy-dobry-wywiad-z-Mariuszem-Bonaszewskim.html

O miłości , O kobietach , O ludziach , O historii

„Ministerstwo spraw wewnętrznych wydało testy służące do sprawdzania, czy ktoś kwalifikuje się do sterylizacji. Gdyby moją matkę zapytano, dlaczego pływa statek zrobiony z żelaza, to bym się pewnie nigdy nie urodził! Na co najmniej trzy czwarte pytań z tego testu mama by nie odpowiedziała! Mogę tylko powiedzieć: do śmieci z tym!”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

Cytaty przypisywane, Rozmowy przy stole
Źródło: s. 380

O matce , Pytanie

„Jako ostatni wspiąłem się na stanowisko dowodzenia na pokładzie. Komandor Genda położył mi rękę na ramieniu. Uśmiechnęliśmy się bez słów, znając swoje myśli. Podszedł do mnie kierownik lotów Masuda i powiedział: „Okręty ciężko pracuję na fali, co pan sądzi o starcie nocnym?”. Morze istotnie było wzburzone i wiał silny wiatr. Niebo ciemniało za nami i jak dotychczas horyzont nie był widoczny.
– Kołysanie wzdłużone jest silniejsze od bocznego – odpowiedziałem – Gdyby chodziło o ćwiczenia, odłożyłbym start do światu. Ale skoro skoordynujemy starty z podnoszeniem się się dziobu fali, może uda nam się wyrzucić samoloty w powietrze. Zasalutowałem oficerom i poszedłem do samolotu, którego stery były na czerwono i żółto, dla wyróżnienia maszyny dowódcy. Starszy podoficer obsługi pokładowej wręczył mi „hahimaki”, pas białego płótna dla obwiązania wokół głowy.
– Oto dar od naszej obsługi – powiedział mi – pozwolę sobie zapytać, czy weźmie to pan ze sobą nad Pearl Harbor? Skinąłem głową i przymocowałem dar do mojej pilotki.”

Mitsuo Fuchida (1902–1976)

powojenne wspomnienia Fuchidy na temat jego udziału w nalocie na Pearl Harbor.

O świecie , O ćwiczeniach , O myślach , O morzu

„Uważasz, że odpowiedź tkwi w fizyce kwantowej? Po co mi wiedza, że czas i przestrzeń to dokładnie to samo? Zapytam faceta o godzinę, a on mi odpowie, że sześć mil?”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

O wiedzę , O czasie

„Koncepcja państwa suwerennego stała się dziś utopią. I to nie tylko dlatego, iż świat podlega supermocarstwom. Koncerny mają zasięg przekraczający granice kontynentów. Podporządkowanie ekonomiczne prowadzi zaś w następstwie do podporządkowania politycznego. Zawsze byłam odległa od marksizmu, ale dziś muszę przyznać rację teorii ekonomicznej Marksa. Jednak nadal twierdzę, że świadomość kształtuje byt. Odwrotnie brzmiąca teza marksizmu jest dla mnie nieprzekonująca.
Jeśli są współcześnie zachowywane pozory politycznej suwerenności, to i tak suwerenność ekonomiczna wielu państw pozostaje pod znakiem zapytania. Ma to źródło w faktycznych uwarunkowaniach oraz w tendencji tworzenia unii państw, czy organizacji zrzeszających państwa; wówczas słabsze faktycznie podlegają dominacji potężniejszych. Nie jest przypadkiem, że nasz związek z Ameryką i zachodnią Europą doprowadził, na przykład, do ruiny polski przemysł. Jesteśmy przedmiotem zainteresowania świata zachodniego, głównie jako rynek zbytu.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

Źródło: „Trybuna” (13–15 sierpnia 2005.), w swojej rubryce – „Powszedni dzień filozofa”;

O świecie , Odległy

„W Rzymie, w Angelicum, na wykładach ojca Gillet, było sześciu Murzynów i reszta, jak w wieży Babel: Anglicy, Francuzi, Holendrzy i inni, 40 osób, z 30 narodów. Murzyni siedzieli na samym końcu. Obok nich było jedno miejsce wolne, bo nikt nie chciał przy nich usiąść. Wreszcie ja usiadłem. Przychodzili do mnie ci i owi z zapytaniem: „Co ty robisz, po co tam siedzisz?” Mówię: „Bo nikt nie chce tam siedzieć”. „Słaby motyw”, powiada jakiś Francuz. Mówię mu: „To idź, usiądź!” Oczywiście, nie usiadł. Ojciec Gillet mówił strasznie mądre rzeczy. Kiedyś na korytarzu powiedziałem mu: „Ojcze, niech Ojciec tak przemówi do swoich słuchaczy, aby wszyscy zechcieli usiąść przy tych Murzynach”. Na to ojciec Gillet, który trochę umiał po polsku: „Polaki zawsze walczą za naszą wolność i waszą”. Pojechałem stamtąd do Paryża, a Murzyni zostali sami.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

z rozważań o modlitwie Ojcze nasz.

O wolności

„Bawiąc się metalowymi guzikami płaszcza, stanął przed nami młody oficer Wehrmachtu. „Bolszewicy?” – zapytał. „Nie”. Leutnant się nieco zasępił. „Szkoda… Bo bym was kazał rozstrzelać.” Za oficerem stał Gefreiter. Robił grymasy i miny, dawał nam poznać, że przełożony żartuje.”

Wojciech Albiński (1935–2015) polski pisarz

Źródło: Achtung! Banditen

„Założyłeś partię? – zapytał Chien.
– Założyłem wszystko. Partię i anty-Partię, która nie jest partią, którzy są za, i tych którzy są przeciw, tych, których nazywacie jankeskimi imperialistami, i tych, którzy tworzą obóz reakcji. Mógłbym wymieniać w nieskończoność. Wszyscy są moim dziełem. Niczym źdźbła trawy.”

Philip Kindred Dick (1928–1982) amerykański pisarz

Wiara naszych ojców (1967)

O trawie

„Matka przełożona była na oddziale z księdzem, więc zaprowadzono mnie tam. Rozmawialiśmy przez chwilę, a potem ona wskazała mi ręką jakieś dziecko leżące w koszyku. „Czy wie pan, ile ono ma lat”, zapytała. Odpowiedziałem, że nie wiem i zapytałem ile. „Szesnaście” – odpowiedziała. „Wygląda na pięć, nieprawdaż? Nigdy się nie zmieni, nigdy. Odrzucili je jednak. Jak mogli go nie zakwalifikować?”, dziwiła się. A ksiądz, który stał obok, przytaknął. „Proszę na nie spojrzeć” – kontynuowała – „Żadnego pożytku z niego nie będzie. Jak mogli odmówić wyzwolenia go od takiego nędznego żywota?” To mną naprawdę wstrząsnęło – oto katolicka siostra, matka przełożona, i ksiądz. I oni uważali to za słuszne. Czy mogłem więc wątpić w racje takiego postępowania?”

Franz Stangl (1908–1971) Austriak, komendant obozów koncentracyjnych

fragment relacji Stangla na temat jego udziału w akcji eutanazji prowadzonej w III Rzeszy.

O dzieciach , O matce , O siostrze , O relacjach

„Kiedyś ktoś zapytał mnie, czy lubię tańczyć. Oczywiście, że lubię, ale tańczę przeważnie tylko na scenie, rzadko bywam w lokalach, źle czuję się, gdy każdy na mnie patrzy i do tego nie znoszę dymu z papierosów. Próbowałam kiedyś nauczyć się palić – ale nic z tego nie wyszło.”

Karin Stanek (1946–2011) polska piosenkarka

Malowana lala (1993)

„Warto zapytać: Czy obecne analizy Jarosława Kaczyńskiego są z 2008 r., czy z 1992. Moim zdaniem ich zrąb wciąż jest z lat 90. Myśl polityczna Kaczyńskiego tylko w niewielkim stopniu jest odświeżana. Nie widać też ludzi zdolnych w tym pomóc. Lider PiS zgromadził wokół siebie epigonów, a nie odnowicieli myśli. Do tej roli pretendował np. Ludwik Dorn – wiadomo, z jakim skutkiem.”

Artur Zawisza (1969) polski działacz polityczny, filozof

Źródło: Wyborca PiS kocha swego Brudnego Harry’ego, gazeta.pl, 25 listopada 2008

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Chciałem zapytać, czy prawdą jest to, iż wolna niedziela w polskim prawie ma gwarancje konstytucyjne. Czy prawdą jest to, że tylko nieprecyzyjne, nieścisłe zapisy Kodeksu pracy powodują, iż wielu pracowników jest zmuszanych do pracy w niedzielę? Czy wobec tego również prawdą jest to, że w ten sposób łamane jest podstawowe prawo pracownicze w Polsce?”

Andrzej Mańka (1967) polski nauczyciel i polityk

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 6 lipca 2007 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/ad0c0cb065309c4ac125746600403f7e?OpenDocument

„Będą potrzebne dziewice? – zapytał z wyraźną fascynacją w głosie młody Haustoffer.
– A ma pan baronet jakieś na zbyciu?”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

spytałem uprzejmie.
Młot na czarownice

„Doprawdy? – zapytałem drwiąco, pełen hamowanego oburzenia. – W takim razie może mi wytłumaczysz, dlaczego dostałem bzika właśnie na punkcie Agnieszki? Dlaczego śniła mi się co noc, dlaczego dostawałem febry od samego patrzenia na nią? Dlaczego nie wyobrażałem sobie większego szczęścia niż iść przed siebie trzymając ją za rękę? Może mi wytłumaczysz, dlaczego po dniu spędzonym razem w szkole chciało mi się w najgorszy mróz stać godzinami pod oknem Agnieszki, aby zobaczyć jej cień na tle firanek?”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Ząb Napoleona

O nocy

„Podnoszenie sprawy tej komisji to jest element kampanii antykościelnej, którą rozpoczął prezydent Komorowski, stawiając sprawę krzyża. Warto jego zapytać, jakie miał w tym cele, a przede wszystkim, dlaczego nie mówił tego w trakcie kampanii wyborczej, nie mówił, że jest zdecydowanym wrogiem Kościoła.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: Komorowski wrogiem Kościoła? http://info.wiara.pl/doc/642818, info.wiara.pl, 10 maja 2010

O wierze

„Moi koledzy z IPN zapytali, czy miałem w rodzinie kogoś takiego jak Mieczysław Cenckiewicz. Powiedziałem, że owszem, wiem o kimś takim. A osobę tę spotkałem pewnie parę razy w życiu, jak byłem małym chłopczykiem, tuż po urodzeniu. I to jest najpewniej mój dziadek. Ponieważ po odejściu mojego ojca mama wychowała mnie sama, nie mieliśmy z tą rodziną żadnego związku”

Sławomir Cenckiewicz (1971) historyk polski

o dziadku Mieczysławie Cenckiewiczu i ojcu Ryszardzie Cenkiewiczu.
Źródło: Nie kijem Cenckiewicza, to pałką, rp.pl, 3 czerwca 2008 http://www.rp.pl/artykul/143303.html

O rodzinie , O odejściu

„Kiedy zapytano Richarda Burtona, na co przede wszystkim zwraca uwagę u kobiety, odparł: „Musi mieć co najmniej 30 lat.””

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Kobiety

O kobietach

„Amerykanie, zwłaszcza biedni Amerykanie, nie są zbyt buntowniczy, bo za swe niepowodzenia winią siebie i bardzo się ich wstydzą. Kiedy profesor Shipler zapytał kobietę, która miała problem z wyżywieniem swoich dzieci o przyczynę tych niepowodzeń, odpowiedziała: „Bo jestem leniwa”. „Jak to?”, dziwił się profesor, „Wstaje pani codziennie o 3 nad ranem, żeby ciężko pracować w piekarni i uważa się pani za leniwą?” Nie umiała tego wyjaśnić. Jeśli jednak, a wszystko na to wskazuje, proces ubożenia większości i bezwstydnego, ostentacyjnego bogacenia się elity będzie narastał, a rząd federalny wycofa dotychczasowe wsparcie dla najbiedniejszych, ludzie obudzą się z amerykańskiego snu.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

Źródło: Amerykański sen pod młotek, lewica. pl, 10 sierpnia 2011 http://lewica.pl/?id=24998

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O wsparciu

„Lepszym kandydatem, bardziej myślącym o tym środowisku, w którym ja żyję, jest Jarosław Kaczyński. Bronisław Komorowski przez dziesięć lat nawet nie zapytał co się na wsi dzieje.”

Wojciech Mojzesowicz (1954) polski rolnik i polityk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 maja 2010

„Radioactive Man: Skąd będziemy wiedzieli, że to ich sprawka, jak już tam dotrzemy? Zapytamy?
Songbird: Skopiemy ich do nieprzytomności i jeżeli nic się nie zmieni, przeprosimy później.”

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

Thunderbolts

„Jeśli po tym rzucie oka na zadania i trudności hagiografii zapytamy, co się na tym polu u nas robi, to będziemy musieli niestety dać bardzo smutną odpowiedź. Nie robi się nic! W cudownym rozwoju nowożytnej hagiografii katolickiej ostatniej doby nie wzięliśmy żadnego udziału!”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Hagiografia
Źródło: s. 41.

„Któregoś dnia, gdy robiłam zakupy zadzwonił do mnie na komórkę Jan Jakub Kolski i zapytał czy nie znalazłabym trochę czasu, żeby z nim porozmawiać. Zamiast odpowiedzieć mu na pytanie ja zaczęłam się śmiać. Moja reakcja wynikała z tego, że byłam święcie przekonana, że to Bartek Opania robi mi głupi kawał. Bartek był znany w szkole teatralnej z tego, że wydzwaniał do koleżanek i podawał się za składających im propozycje reżyserów. Bartek znakomicie imituje cudze głosy, dlatego większość osób, do których dzwonił dawała się nabrać, tak jak ja tego dnia w sklepie. Pomyślałam, że przecież Bartek pracował już z Kolskim na planie filmu Historia kina w Popielawach i świetnie zna jego głos, to na pewno on. Dlatego powiedziałam do słuchawki, tak, tak, oczywiście i rozłączyłam się. Kiedy wieczorem zadzwoniła do mnie moja agentka i powiedziała, że dzwonił Kolski oblał mnie zimny pot. Oczywiście do spotkania wkrótce doszło i wtedy opowiedziałam Jakubowi o tym, że wzięłam go za żartującego Opanię, bardzo go to rozbawiło.”

Dorota Landowska (1969) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1310

O historii , O czasie , Pytanie

„Gram w Pierwszej miłości, mając szacunek dla ludzi, którzy go oglądają, i cieszę się, że widzowie lubią moja bohaterkę. Równocześnie realizuję się w teatrze. Andrzej Grabowski, wybitny aktor, który gra w Świecie według Kiepskich, opowiadał, jak któregoś dnia jego kolega po fachu zapytał go: „Po co grasz w tym gównianym serialu? Ja bym nigdy na to nie poszedł”. A Grabowski na to: „A tobie kiedyś to zaproponowano?”. To jest kwintesencja: znam niewielu aktorów, którzy odrzucają role w serialach. Aktor ma grać, opowiadać jakąś historię i myślę, że to możliwe także w serialu.”

Anna Ilczuk (1981) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 5 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/apwl.htm

O ludziach , O historii , O grach , O myślach

„Rabbi Szlomo zapytał: Co jest najgorszym skutkiem złych skłonności?
I odpowiedział: To, że człowiek zapomina, że jest synem królewskim.”

Martin Buber (1878–1965)

O zapominaniu

„Zanussi daje olbrzymią swobodę twórczą na planie. Mogę powiedzieć, że jeśli chodzi o kształt plastyczny jego filmów, jestem ich autorem. W jego filmach bardziej chodzi o spór idei niż o psychologię czy anegdotę. Taka decyzja jest równoznaczna z wyborem specyficznego widza. Zanussi przyznaje, że interesuje go „jego” widz, wierzy, że taki widz istnieje. [Istotnie] jest rodzaj widowni, którą dopiero takie filmy są w stanie poruszyć. Gdyby ktoś zapytał, jaki wpływ na moją pracę ma pozorny chłód Zanussiego – odpowiem: żaden. Ja po prostu też wierzę w to kino. Zanussi widzi świat bardzo precyzyjnie, tak jak on jest zbudowany. Wszystkie jego filmy działy się w rzeczywistości bardzo konkretnej, równocześnie w każdym z tych filmów istniały elementy wkraczające w inny wymiar. Moim zadaniem był wybór takiego sposobu obrazowania, aby ten wymiar dodatkowy podkreślić.”

Sławomir Idziak (1945) polski operator filmowy

Z doświadczeń operatora
Źródło: „Kino” 6/1986

O świecie , O rzeczywostości , O decyzjach

„Poszedłem kiedyś do szpitala dla niewidomych. Spotkałem młodego człowieka, który urodził się bez oczu. Zapytałem go, czy śni. Odpowiedział: „Oczywiście, że tak”. „O czym śnisz?”. Opisał mi swój sen, w którym rzuca piłką o ścianę. „To idealny opis. Jak możesz sobie wyobrazić piłkę?”. I wtedy on powiedział coś, czego nigdy nie zapomnę: „Widzisz, twój problem polega na tym, że masz oczy i sądzisz, że widzisz za ich pomocą”.”

Rodolfo Llinás (1934) kolumbijski neurobiolog i wynalazca

Źródło: rozmowa Wojciecha Mikołuszki, Ta cała cyfryzacja to wielki błąd, „Gazeta Wyborcza”, 30 sierpnia 2013.

O błędach , O problemach , O snach , O pomocy

„To było ciężkie siedem lat nie ma co ukrywać
On pił a ja nie piłam tylko zapytajcie czy on
Był w tym wypadku pijany a ja trzeźwa
Oczywiście tak odpowiedzą fotografie
Których nikt na szczęście nie chciał nam robić
Byliśmy fotogeniczni inaczej nasze oczy bały się
Oka ślepia dziury? obiektywu nie ma co ukrywać
Nie ma zdjęć innych niż ślubne z uroczystości (…)”

Ilona Kula (1984)

Źródło: Była żona alkoholika uczy się mówić

O szczęściu , O piciu

„Tamtego lata w chińskiej restauracji zapytałem powieściopisarza Williama Styrona, ilu ludzi na całej planecie ma to co my, czyli życie warte życia. Wspólnie uznaliśmy, że jakieś siedemnaście procent.”

Kurt Vonnegut książka Trzęsienie czasu

Trzęsienie czasu
Źródło: rozdz. 42

O życiu , O ludziach

„Kiedyś ktoś mnie zapytał, na czym tak naprawdę polega sława. Odparłem: na wolności wyboru. Gdy człowiek jest sławny, może robić co chce, wybierać takie role, jakie mu odpowiadają. Teraz zdążyłem się przekonać, że jest odwrotnie: człowiek ma ograniczone możliwości, bo wszyscy mu patrzą na ręce. Aktor, którego nikt nie zna, może grać w czym zechce, bo i tak nie ma nic do stracenia. Gwiazdor musi bardzo uważać, by nie stracić popularności. Mimo to nie zamierzam pozwolić, by sława mnie ograniczała.”

Robert Pattinson (1986) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60744

O wolności

„Czego pan chce? – zapytał. – Kim pan jest? Czego pan chce? Jego głos był piskliwy i chwiejny jak głos nastolatka.
– Szukam noclegu.
– Czy to wszystko, czego pan sobie życzy?
Z miejsca, na którym siedziałem, brzmiało to jak oskarżenie. Puściłem je mimo uszu.
– A co jeszcze tu macie? Czerkieskie tancerki? Darmowy popcorn?
Próbował uśmiechnąć się w taki sposób, by nie pokazać swych zepsutych zębów. Uśmiech okazał się ponurą porażką, podobnie jak mój żart.”

Ross Macdonald (1915–1983) pisarz amerykański

Śpiewający gołąbek

O uśmiechu

„Zapytałbym, czy było to konieczne, ale przyznam, że sam miałem ochotę to zrobić, przez ostatnie dwadzieścia lat.”

Warren Ellis Planetary

Sherlock Holmes, gdy Snow pozbawił krocza Draculę.
Planetary

„„Kim jest ten człek o białych włosach, który tu, o woźnico,
rękę opiera na lasce, z oczami ukrytymi pod brwiami,
z powykręcanymi, obwisłymi kończynami, – czy to jego przewina,
czy taka jego natura, czy wypadek jaki?”

Tak zapytany, zdradził woźnica królewiczowi sekret,
który powinien być pilnie skrywany, myśląc w swej
prostocie, że to nic zdrożnego, tak oto bogowie zaćmili mu umysł:

„To starość go złamała – ten złodziej
urody, burzyciel siły, przyczyna niedoli, niszczyciel
radości, zatrata pamięci, wszystkich zmysłów wróg.

On również dzieckiem będąc mleko pił i, z biegiem czasu,
nauczył się po ziemi stąpać, i krok po kroku dorastał
na mocnego młodzieńca a potem, krok za krokiem, się starzał.”

Po takiej odpowiedzi królewicz, z pewnym przerażeniem, wypowiedział te
słowa do woźnicy: Co?! Czy to zło dosięgnie również mnie?” A
woźnica znów mu odpowiedział:

„Przyjdzie na pewno z biegiem czasu, po wielu
latach, nawet do mojego długowiecznego pana; cały świat wie o tym, że starość
będzie niszczyć ich urodę i się tym nie przejmuje.””

Aśwagosza (80–150)

Źródło: Buddha-carita III, 28–33, poemat epicki opisujący życie Buddy

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O starości

„Z kabaretem nie miałem początkowo nic wspólnego. Ale zadzwonił do mnie Edward Dudek Dziewoński i zapytał, czy bym się nie zgodził u niego zagrać. Nie zgodziłem się oczywiście. Uważałem, że się na tym nie znam, estrada to była dla mnie terra incognita. Dudek nie odpuszczał, dowiedziała się o tym moja żona, Hania Zembrzuska, i namówiła mnie, żebym spróbował. To spróbowałem.”

Jan Kobuszewski (1934–2019) polski aktor filmowy i teatralny

Źródło: Amelia Panuszko, Nie mam sukcesów, „Newsweek” nr 48, 28 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128500.html

O sukcesie

„Wątróbki? – zapytał Lucivar.
– Tylko jeśli będzie to twoja wątroba.”

Anne Bishop (1955) amerykańska pisarka

Dziedziczka Cieni (1999)

„Wmówiłem kiedyś znajomej, że jestem księdzem, spędzając urlop z trzema babkami. Mieszkaliśmy w przesympatycznej chatce pod Poznaniem. Tak się złożyło, że nie byliśmy tam jedyni. W przeciwległym obozie odpoczywała paczka znajomych. Jedna z dziewcząt zapytała mnie kim jestem z zawodu. Odpowiedziałem, że księdzem. Żartujesz sobie – powiedziała – pokaż dowód. Odparłem, że w dowodzie tego nie znajdzie. Zaczęła więc wypytywać o dziewczyny, które były tam ze mną. Poinformowałem więc, że to dziewczęta, które należą do parafialnego kółka różańcowego. Ale to nie koniec: graliśmy wtedy sztukę w kościołach i tak się szczęśliwie złożyło, że miałem przy sobie pisma zatwierdzające z kurii, w których podpisany był m. in. arcybiskup. Do końca wakacji mówiła do mnie proszę księdza.”

Mirosław Neinert (1959) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 1 kwietnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niezary.htm

O dziewczynach , O wakacjach

„Chciałbym jeszcze pana zapytać, pomijając już względy porządku tworzenia tej listy i wrażliwość, a zostając tylko przy uczciwości: Czy nie uważa pan, że kierując się uczciwością, należałoby co najmniej na dwóch oddzielnych kartkach spisywać osoby, które są agentami, i osoby, które agentami nie są.”

Tadeusz Kędziak (1959) polski polityk

do Leona Kieresa.
Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 18 lutego 2005 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/6b694f2f01841b1dc1257479003da8c8?OpenDocument

„Powiedzmy od razu jedno: nikt nie kocha wojny. Ja oczywiście nie kocham wojny. Być zmuszony ją toczyć nie sprawia nie sprawia mi żadnej radości. Zatem nie piję szampana z powodu rakiet wystrzelonych na Sajgon. Ale szczerze mówiąc, od chwili, kiedy ta wojna istnieje, trzeba ją toczyć. A w dniu, kiedy te bombardowania znów zostaną zawieszone, zapytam pana Nixona: "Dlaczego? Co chce pan przez to osiągnąć? Co pan osiągnął?". Nie, ja nie poproszę, żeby przerwano bombardowania. One mają cel, a jeśli chce się osiągnąć cel, musimy bombardować. Mademoiselle, mówiąc jako wojskowy, powiem pani, że wojna jest tym mniej okrutna, im krótsza.”

Nguyễn Văn Thiệu (1923–2001) prezydent Wietnamu Południowego

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w styczniu 1973 w Sajgonie

O wojnie , O historii , O piciu , Kochać się

„Nie bądź pan idiotą.
Reporter w ostatniej chwili cofnął mikrofon i uśmiechając się miło, zapytał:
– Detektywie, mogę pana zacytować?
Uśmiech Celluciego był równie szczery.
– Możesz pan sobie wytatuować to na klacie.”

Tanya Huff (1957) kanadyjska pisarka

Postacie: Michael, reporter
Linie krwi

O uśmiechu

„Wiecie, jaka jest różnica między imprezą a libacją? – zapytał nas Baran. – Że na imprezie jest alkohol i są panienki chętne na seks, a na libacji sami kolesie, którzy spotykają się po to, żeby sobie pochlać – wytłumaczył nam.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Oni już nie wierzą…

O alkoholu , O seksie

„Jestem bardzo uparta, i jeśli czegoś pragnę, to zwyczajnie do tego dążę – oczywiście nie za wszelką cenę! Któregoś dnia postanowiłam zadzwonić do Telewizji Katowice i zapytać, czy jest szansa współpracy. Trafiłam na cudownych ludzi, z którymi do dziś pracuję.”

Ewelina Kopic (1981)

Źródło: Nie ma mężczyzny w moim życiu http://vipnews.pl/page,article,aid,1548,index.php

O ludziach , O szansie , O współpracy

„Ta samonapędzająca się, frenetyczna cyrkulacja kapitału jest dowodem, że pieniądz stanowi ostateczną rzeczywistość naszego życia, że jest bestią, której nigdy nie oswoimy. Tak jak miłość, ideologia jest ślepa. Co z tego, że my w coś nie wierzymy? W pewnym sensie to ideologia wierzy za nas.
Zacytuję moją ulubioną anegdotę. Niels Bohr, wielki fizyk, miał kiedyś gościa. Zobaczył on nad drzwiami Bohra końską podkowę – jak pan wie, podkowa ma odganiać złe duchy. Zapytał Bohra: „Słuchaj, Niels, czy ty naprawdę w to wierzysz?”. Na co Bohr odpowiedział: „Oczywiście, że nie. Ale powiesiłem ją, ponieważ powiedziano mi, że ona działa nawet gdy się w nią nie wierzy”.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Wywiad w Newsweeku, 5 stycznia 2010 http://www.newsweek.pl/magazyn/artykuly/Europa/zizek-dla-newsweeka--dlaczego-kapitalizm-zawsze-zwycieza,51206,6

O miłości , O pieniądzach , O rzeczywostości , Sens

„Ale rzeczywiście, jak jeszcze egzaminowałem, nie lubiłem stawiać dwój. Wolałem takiego studenta odesłać na inny termin, aby się douczył. Ale pamiętam taką historię. Jedna ze studentek nie była zbyt dobrze przygotowana. Postanowiłem, że zadam jej ostatnie, decydujące pytanie. Zapytałem. Ona milczy. Milczy 10 sekund, minutę. Po dwóch mówię jej, że bardzo mi przykro, ale stawiam jej dwóję. Ona na to, że uczyła się z podręcznika, ale akurat odpowiedź na to pytanie była na kartkach, które zostały wyrwane. Cóż. Postawiłem jej trzy z minusem.”

Jan Miodek (1946) polski językoznawca, popularyzator wiedzy o języku polskim

Źródło: Jan Miodek: Pomorze mówi poprawnie, gs24.pl, 24 kwietnia 2008 http://www.gs24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20080424/WYWIADY/370234696

O historii , Pytanie

„Nazwa Pankow została nadana średniowiecznej miejscowości, która rozrosła się wokół stojącego tu do dzisiaj gotyckiego kościoła, wybudowanego przed 1230 rokiem. Kościół ten okazał się jednak dla mnie nie tylko atrakcją historyczną. Przekonałem się o tym podczas pobytu Józefa Skrzeka, którego gościłem u siebie po jego berlińskim występie. Było to z pewnością tworzącym się na bieżąco dalszym ciągiem mojej berlińskiej mitologii. No bo założyciel SBB, którego płyty kupowałem swego czasu właśnie w Berlinie, siedział obok mnie, w moim berlińskim mieszkaniu i spinał swoją obecnością całą tę historię w przypowieść. A po długiej nocnej rozmowie, przy późnym śniadaniu zapytał: – Czy jest tu w pobliżu jakiś dzwon? Najpierw nie bardzo wiedziałem, o co mu właściwie chodzi. Dzwon? – pomyślałem. Okazało się jednak, że miał na myśli kościół. – Kościół jest, ale ewangelicki – powiedziałem. – Ja przecież nie jestem szowinistą – zaśmiał się. – A dzisiaj niedziela, dlatego chciałbym zajrzeć pod jakiś dzwon. Poszliśmy więc do tego kościoła – małego, ascetycznego, surowego wręcz i tak innego od katolickich. W środku było jedynie kilka osób, pastorem zaś okazała się kobieta, która wygłaszała właśnie kazanie. To co mówiła odbijało się echem od ścian i sklepienia, i trudno było zrozumieć jej berliński zaśpiew. Ale po pewnym czasie zaczęły docierać do mnie poszczególne słowa, które starałem się poskładać w zdania. Tym bardziej gdy usłyszałem: „Johann Sebastian Bach” wypowiedziane bezpośrednio obok słowa: „Gott”. Po chwili rozumiałem już, że pastor mówiła o kontaktowaniu się z Bogiem poprzez muzykę. Skrzek spojrzał na mnie, ja na niego i pomyślałem, że chyba nie wypada nazywać tego przypadkiem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 54

O kobietach , O Bogu , O historii , O myślach

„I co ty na to, zapytał go, gdy wychodzili po moim koncercie z Filharmonii. Chapeau bas, powiedział widząc mnie stojącego na ulicy z jeszcze ciepłym instrumentem pod pachą. Zdjął kapelusz, po tym jak przelatujący gołąb ozdobił nakrycie jego szlachetnej głowy beżowo-kremowym rzucikiem.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O zdjęciach

„Zapytajcie proszę mieszkańców Łotwy, Litwy i Estonii, zapytajcie proszę Polaków, Czechów, Słowaków, Węgrów, Bułgarów, Rumunów i Wschodnich Niemców. Zapytajcie mieszkańców tych krajów, jak to jest żyć w świecie, w którym Związek Sowiecki jest Numerem Jeden. Nie chciałbym mieszkać w takim świecie i myślę, że wy również nie.”

Ronald Reagan (1911–2004) prezydent USA

Z przemówień, Aby odbudować Amerykę (31 marca 1976)

O myślach , O myśleniu

„O kobietach Lew Tołstoj mówił dużo i chętnie, lecz z ordynarnością rosyjskiego chłopa. Dziś zapytał Czechowa: – Pan w młodości dużo jebał się? Czechow coś burknął niezrozumiale, Tołstoj zaś w zamyśleniu powiedział: Ja byłem nieprześcigniony”

Maksim Gorki (1868–1936) pisarz rosyjski

Źródło: Portrety, Moskwa 1967

O kobietach

„Moje pierwsze doświadczenia sceniczne to spotkanie z teatrem amatorskim w Otwocku, który ostatnio obchodził 85-lecie. Jako kilkuletni chłopak widziałem tam Zemstę – znakomicie się bawiłem. Dlatego nieco później wpadałem do nich na próby, czasami pozwolono mi zaciągnąć kurtynę, a to wbrew pozorom wcale nie takie łatwe. W liceum przynajmniej raz w miesiącu do warszawskiego Teatru Polskiego zabierał nas – grupę 40 rozbisurmanionych chłopaków – polonista, profesor Minakowski. Był maniakiem teatralnym, zaraził nas tą fascynacją i okiełznał nasze temperamenty. Z Teatru Polskiego zapamiętałem przede wszystkim piękną kurtynę z frędzlami, która mieni się do dziś. Wtedy ten świat za tą wspaniałą płachtą zaczął mnie fascynować. Bardzo często też profesor Minakowski i inni nauczyciele prosili mnie o przygotowanie wiersza na akademię, a to Odę do młodości, a to dwie strony z życiorysu Napoleona. Zwrócono wówczas uwagę na moją umiejętność wypowiadania na głos tekstu. Nawet któregoś dnia podszedł do mnie katecheta i zapytał: „Ignasiu, a nie poszedłbyś do seminarium?”.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: Agnieszka Michalak, Ignacy Gogolewski o „32 omdleniach”, paleniu i wdzięczności do wieszcza, dziennik. pl, 26 kwietnia 2011 http://kultura.dziennik.pl/artykuly/332792,ignacy-gogolewski-o-32-omdleniach-paleniu-i-wdziecznosci-do-wieszcza.html

O świecie , O zemście , O nauczycielach , Chłopak

„Wkrótce przybył posłaniec Quinctiusa z zapytaniem, czy też może książę Beppolen zmierza do Nisideri, by pokłonić się wraz ze swymi dostojnikami przed imperatorem? Został odprawiony z odpowiedzią, iż to jedynie majordom diuka wraz z przybocznymi czyni objazd po ziemiach książęcych lenników i że, owszem, zamierza przy tym odwiedzić Nisideri.”

Marcin Pągowski (1978)

Zima mej duszy, Audovera

„Nie słyszysz tego? – zapytałaś. – Kiedy kogoś kochasz, to wymawiasz jego imię zupełnie inaczej. Słychać, że w twoich ustach jest bezpieczne.”

Jodi Picoult (1966)

Krucha jak lód

Kochać się

„O to właśnie dbał Papież: o zbawienie wszystkich ludzi, on próbował uratować od piekła każdego. Kochał wszystkich ludzi, zapytany, czy nie męczy go tłum, odpowiedział: „Nie ma tłumu, są rzesze osób.””

Wanda Półtawska (1921) polska lekarka i literatka

Źródło: Duchowe kierownictwo świętego Papieża http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20090218&id=wi12.txt, naszdziennik.pl, 18 lutego 2009.

O ludziach , O piekle , Kochać się

„Tchórzliwi zapytają: Czy jest to bezpieczne? Oportuniści spytają: czy jest to politycznie poprawne? Próżni zapytają: Czy jest to popularne? Ale świadomi zapytają: Czy jest to słuszne? I nadejdzie czas, gdy ktoś musi zająć pozycję, która nie jest ani bezpieczna, ani polityczna, ani popularna, ale ktoś musi ją zająć, bo jest słuszna.”

Martin Luther King (1929–1968) pastor, przywódca Murzynów w USA

Źródło: Remaining Awake Through a Great Revolution, 1968

O czasie

„Świat aktorski jest tak skonstruowany, że w pewnym momencie stykamy się z wieloma artystami na planie filmowym, w studio telewizyjnym, na deskach teatru. Ostatnio Grzegorz Wons zapytał mnie: „Skąd się znamy?”. Na co ja odpowiedziałem: „Panie Grzegorzu, najprawdopodobniej z telewizji. Ja oglądałem Pana, a Pan oglądał mnie”.”

Mirosław Siedler (1961)

Źródło: Jarosław Grabarczyk, Rozmowa kontrolowana, „Dziennik Elbląski”, 20 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28422

O świecie , O czytaniu

„Niedawno odwiedziłem swojego przyjaciela Rosjanina i zapytałem go, czy gdyby np. w lesie kabackim rozbił się samolot z Miedwiediewem na pokładzie, Rosja oddałaby śledztwo Polsce. Popatrzył na mnie jak na wariata i odpowiedział: – „Oszalałeś? Gdyby trzeba było, wjechałyby czołgi, żeby zabezpieczyć wrak.””

Paweł Kukiz (1963) polski muzyk rockowy, polityk i aktor

Nic dodać, nic ująć.
Źródło: Tak bardzo im wierzyłem…, „Gazeta Polska”, 9 lutego 2011

O wariatach

„A gdzie ty żeś poznał swoją piętnastoletnią Asię? – zapytał Pablo.
– Przez net, oczywiście – odpowiedział Baran.
– Internet to jest taki burdel, w którym każdy z każdym pierdoli się na lewo i prawo – musiał to powiedzieć Koper.
– Pierwszy raz nie skłamałeś – Baran powiedział do Kopra, który czuł się dumny, że udało mu się powiedzieć coś mądrego.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Oni już nie wierzą…

„Papierowe łódeczki wylądowały w koszu. Tim otworzył szufladę i wrzucił do niej noże, widelce i serwetki. Ja złapałem karton mleka i wsunąłem go do stojącego na półce wazonu. W ten sposób została tylko taca. Tim podał ją mnie. Rozejrzałem się w poszukiwaniu miejsca, gdzie można by ją schować. Nie znalazłem, więc postawiłem ją na krześle i usiadłem na niej.
– Proszę wejść! – zawołał Tim.
Nachylił się nad biurkiem i skrobał coś na czystej kartce papieru. Robiłoby to lepsze wrażenie, gdyby używał właściwego końca pióra.
Drzwi się otworzyły.
Nasz gość miał ze sobą pistolet – i to właśnie pistolet zobaczyłem najpierw. Mały, z krótką lufą, metalicznie szary. Gość też był mały, niewiele wyższy ode mnie, i taki blady, jakby dopiero co wyszedł z jednego z tych starych, czarno-białych filmów. Miał kwadratowy podbródek, krótko przycięte włosy i małe oczka, które zdawały się chować za grubymi szkłami okularów. Albo on był bardzo krótkowzroczny, albo jego okulista. A może po prostu czuł się za tymi kuloodpornymi szkłami bezpieczniej.
Zamknął za sobą drzwi. Na zewnątrz najwyraźniej padało, bo duże krople wody przywarły mu do czoła i skapywały z brzegu płaszcza. A może po prostu się pocił.
– Pan jest Tim Diament? – zapytał.
– Tak, to ja – przyznał Tim.
Mężczyzna wszedł dalej do środka i wtedy zobaczył mnie. Przez chwilę lufa mierzyła w moim kierunku. Ręce automatycznie zatrzepotały mi gdzieś ponad głową.
– A ty? – zapytał ostro.
– Nick Diament – odpowiedziałem.”

Anthony Horowitz (1955)

Jego brat. Przesunął wzrok niżej.
– Czemu siedzisz na tacy?
– Bo czuję się jak filiżanka herbaty.
To była pierwsza rzecz, jaka przyszła mi do głowy, lecz najwyraźniej jemu to wystarczyło, bo chwilę później, gdy podszedł do okna, już o mnie zapomniał.
Źródło: Szpieg mimo woli

O poszukiwaniu , O wrażeniach , O herbacie