Cytaty z książkiDawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja – dzieło Alexisa de Tocqueville’a wydane w roku 1856 analizujące społeczeństwo francuskie przed rewolucją i badające jej przyczyny.
„Dzisiaj natomiast, gdy prawo własności jawi się jako ostatnia już pozostałość po zburzonym świecie arystokratycznym, gdy wznosi się ono samotnie jako odosobniony przywilej pośród zrównanego społeczeństwa i nie pozostaje osłonięte przez liczne inne prawa, łatwiej podważalne, bardziej znienawidzone, dziś więc zagraża mu większe niebezpieczeństwo.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, Wspomnienia
„Mało było na tym świecie religii równie szkodliwych dla ludzi jak religia Mahometa.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, Listy
„Wiele lat trzeba przeżyć wśród stronnictw, wewnątrz tego wirowiska, w jakim się poruszają, ażeby pojąć, do jakie stopnia ludzie tam się wzajemnie popychają poza swe własne zamierzenia jak los tego świata postępuje skutkiem czynów, lecz często wbrew pragnieniom wszystkich, co go współtworzą, podobny w tym latawcowi poruszanemu przeciwstawnymi działaniami linki i wiatru.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, Wspomnienia
„Przyczyną naszej choroby są raczej fałszywe pojęcia z zakresu ekonomii politycznej niż polityki w ścisłym tego słowa znaczeniu.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, Listy
„Główną i prawdziwą przyczyną rewolucji jest obrzydliwy duch, ożywiający rząd przez całe to długie panowanie; duch oszustwa, podłości i korupcji, który osłabił i upodlił klasę średnią, pozbawił ją wszelkiej myśli politycznej, natchnął ją egoizmem tak nieinteligentnym, że ostatecznie całkowicie oderwała się od ludu, z którego się wywodzi, i pozostawiła go na pastwę rad tych wszystkich ludzi, którzy pod pretekstem przyjścia mu z pomocą w samotności, w jakiej go pozostawiono, napchali mu głowę fałszywymi ideami. Oto główna i głęboka przyczyna, cała reszta to przypadki.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
o Rewolucji lutowej 1848.
Dawny ustrój i rewolucja, Listy
„Inkwizycja nie zdołała nigdy przeszkodzić krążeniu w Hiszpanii książek przeciwnych religii wyznawanej przez większość społeczeństwa. W Stanach Zjednoczonych większość lepiej daje sobie radę: odbiera ludziom nawet myśl publikowania takich książek. W Ameryce spotyka się niewierzących, lecz ateizm nie może tu znaleźć trybuny.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, O demokracji w Ameryce
„Podczas wyborów ludzie ekscytują się, męczą, jątrzą.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja
„Jeśli chrześcijaństwo rzeczywiście ma zniknąć, jak twierdzi wielu, czeka nas to, co przed jego pojawieniem zdarzyło się już starożytnym, długotrwały upadek moralny, występna i niespokojna starość, po której ostatecznie, nie wiem skąd i jak, przyjdzie kolejna odnowa.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, Listy
„(…) naród po zlikwidowaniu swojej arystokracji dąży do centralizacji niejako samorzutnie.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja
„Obcowałem z ludźmi pióra, którzy opisywali historię nie mieszając się do polityki i z politykami, którzy zajmowali się wyłącznie tworzeniem wydarzeń, bez zamiaru ich opisywania. Uderzało mnie zawsze, że ci pierwsi dopatrywali się wszędzie przyczyn ogólnych, a ci drudzy żyjąc w plątaninie codziennych faktów – skłonni byli sobie wyobrazić, że wszystko należy przypisywać drobnym incydentom i że światem poruszają takie same małe sprężynki, jakie naciskają oni swymi rękami. Sądzę, że w błędzie są jedni i drudzy.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, Wspomnienia
„Ława przysięgłych jest pierwszą, najważniejszą gwarancją wolności.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, Listy
„Społeczeństwa demokratyczne, które zagwarantowały obywatelom wolność polityczną powiększając jednocześnie despotyzm administracyjny, reprezentują bardzo osobliwy sposób myślenia. Uważa się tam, że obywatelom nie można powierzyć drobnych spraw, do których wystarcza zdrowy rozsądek, natomiast powierza się im wielkie prerogatywy w dziedzinie rządzenia państwem. Są oni na zmianę zabawką w ręku władzy lub jej zwierzchnikami, są czymś więcej niż królowie i czymś mniej niż ludzie zarazem. Wypróbowawszy wszystkie możliwe systemy wyborcze i nie znalazłszy żadnego, który by im odpowiadał, społeczeństwa takie, zdumione, ciągle nie ustają w poszukiwaniach, tak jakby zło nie wynikało z samej konstytucji kraju, lecz z systemu wyborczego. Trudno zresztą zrozumieć, w jaki sposób ludzie, którzy wyrzekli się rządzenia samymi sobą, mogliby dokonać właściwego wyboru tych, którzy mają nimi rządzić. Trudno uwierzyć, by głosowanie zniewolonych ludzi mogło kiedykolwiek powołać rząd liberalny, silny i mądry.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja, O demokracji w Ameryce
„Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.“
— Alexis de Tocqueville, książka Dawny ustrój i rewolucja
Dawny ustrój i rewolucja
