Cytaty na temat towarzysz (287 cytatów, strona 2)

„Mama mówiła, że „zręcznym haustem” potrafi pić wódkę, ale ja widziałam ją pijącą tylko raz. Chociaż często towarzyszyła mi w spotkaniach z kolegami aktorami. Często prowadziliśmy nocne rozmowy. Obudzona ze snu mama, mimo dyżuru, jaki czekał ją następnego dnia, wyciągała co miała z lodówki i siadała z nami, do końca spotkania nie wypijając swojego kieliszka wódki. Wylewała go rano do zlewu. Kiedy spytałam, dlaczego to robi, powiedziała: „Dziecko, ja jestem alkoholiczką.””

Alina Świdowska (1953)

Była silna. Do końca życia potrafiła udawać, że nie czuje tego, co czuje.
Źródło: Jolanta Gajda-Zadworna, Maciej Miłosz, Traumatyczne decyzje o zamrożeniu uczuć, „Życie Warszawy”, 4 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18733

O życiu , O dzieciach , O emocjach , O piciu

„(…) dzięki swej popularności mogą uczynić wiele dobrego. Wziąć udział w sesji zdjęciowej do kalendarza, z którego dochód przeznaczony będzie na zakup butów zimowych dla dzieci, towarzyszyć uczestnikom olimpiad specjalnych, propagować ideę upowszechnienia w kinach audiodeskrypcji, które pozwolą niewidomym „oglądać” filmy, propagować zdrowy, sportowy styl życia, ekologię itd. Ludziom mającym znane twarze łatwiej przebić się przez morze obojętności.”

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

Źródło: Jeśli sylwester, to spontanicznie, „Rzeczpospolita” nr 305, „TV magazyn”, 31 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108546.html

O dzieciach , O butach , O morzu

„Od zawsze miałem w sobie ziarno człowieka-matki; kreatywność towarzyszyła mi zawsze. Próbowałem zawsze wyrazić się stylem dokładnym, ale poprzez wszystkie materiały i formaty. Pragnę pokazać jak moja kreatywność manifestuje się w różnych okolicznościach… Neapol jest enigmą, która ofiaruje się fatalnie kluczowi marzeń, i ja kocham ją oraz jestem jej wdzięczny, że pożywiła moją fantazję.”

Augusto De Luca (1955)

Źródło: Laura Vecchio, wywiad, „Les Flaneurs”, 22 września 2010

O fantazji , O matce , Kochać się

„Negocjowanie jest podobne do stanu zakochania, zwłaszcza jeśli naprawdę Ci zależy. Dlatego towarzyszyć może mu obawa przed odrzuceniem oferty.”

Maciej Dutko (1979)

Targuj się! Zen negocjacji

„Ja już się przyzwyczaiłam do grania złych charakterów i nawet je lubię. W serialach komediowych fajnie gra się role wzbudzające sympatię, które są śmieszne i zwariowane. W obyczajowych z kolei postaci te bardziej wredne mocniej skupiają uwagę widza. Jeśli w ładnej miseczce truskawek nagle pojawi się jeden zgniły owoc, który wprowadza ferment, to trzeba go zauważyć. Rzadko zdarza się też, aby zła postać od początku do końca była wredna, sączyła jad i wbijała wszystkim noże w plecy. Zawsze towarzyszy jej pewne przełamanie. I spod niemiłej powierzchowności widać chwilami inną, lepszą twarz.”

Andżelika Piechowiak (1980) polska aktorka

Źródło: Miska ładnych truskawek i jeden zgniły owoc - wywiad z Andżeliką Piechowiak, 10 kwietnia 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5178/Miska-ladnych-truskawek-i-jeden-zgnily-owoc-wywiad-z-Andzelika-Piechowiak.html

O grach , O charakterze

„Teraz jesteśmy tylko dwojgiem towarzyszy.”

He Zizhen (1909–1984)

list do He Zizhen, informujący ją o zakończeniu małżeństwa.
Źródło: Diane Durcet, Kobiety dyktatorów, Wyd. Znak, Kraków 2012.

O kobietach , O małżeństwie

„My się nie zmieniamy, zmienia się to, co wokół nas. Zauważyłem, że ciągle towarzyszą mi te same emocje, te same marzenia.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

O marzeniach

„Wielu towarzyszy – nie zdając sobie sprawy z naszych mankamentów w tej dziedzinie – nie dostrzegało, jak ogromne znaczenie ma zarządzanie, nie zgłębiało w należytym stopniu zagadnień organizacji gospodarki. Z jednej strony należy dążyć do możliwie największego zysku w każdym ogniwie produkcji i na każdym jej etapie, z drugiej obserwować uważnie przez dłuższy czas całą gospodarkę, aby móc wszechstronnie zbadać, w jaki sposób powstają zyski lub straty.”

Lê Duẩn (1907–1986)

Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 246–247.

O stracie , O czasie

„(…) ja wierzę w siłę energii, jaka towarzyszy każdej pracy. Najbardziej kulawy tekst może się wtedy obronić i z pewnością wykluje się coś bardzo ciekawego.”

Agnieszka Dygant (1973) aktorka polska

Źródło: Bohdan Gadomski, Idealistka, „Angora” 42/03 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/idealistka.htm

O sile

„Ogień jest nie tylko żywiołem niszczącym, lecz także daje ciepło, jasność – towarzyszył człowiekowi od zarania dziejów i fascynował. A papier – nawet spopielony, pozostawia formę bardzo ciekawa artystycznie.”

Grzegorz Kwieciński (1957)

Źródło: „Dziennik Wschodni”, 22 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ubrz.htm

„Wyrafinowanie duchowe naszego inteligentnego ogółu, jakkolwiek zupełnie zrozumiałe, gdy zważamy wszystkie jego źródła, przy bliższym zastanowieniu jest i smutne, i śmieszne zarazem. I nie tylko dlatego, że nie odpowiada ono poziomowi rozwoju naszych władz duchowych, że intelektualizm łączy się często ze słabymi zdolnościami umysłowymi i nawet nieuctwem, że estetyzmowi towarzyszy brak poczucia piękna, surowość i niewyrobienie smaku, podlegającego pierwszej lepszej sugestii, że w pierwszych szeregach ruchu etycznego idą niedojrzałe dusze, nie rozumiejące życia i jego zadań, niezdolne do konsekwentnego stosowania zasad, ale dlatego także, iż obecnemu momentowi i w dziejowym rozwoju naszego narodu najmniej odpowiada wszelka kontemplacja, wyrafinowanie duchowe, bierne filozofowanie lub pływanie w estetycznych ekstazach. My jesteśmy narodem młodym, a jeżeli idzie o świeżość duchową głównej masy społecznej – może najmłodszym w Europie. Polska upadła nie dlatego, że się jako naród zestarzała, ale dlatego, że się wykoleiła w rozwoju.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Myśli nowoczesnego Polaka, 1903

O duszy , O myślach , O myśleniu

„Każdy towarzysz partyjny i każdy rodak szczerze dbający o interesy ruchu i narodu będzie mógł zwrócić się do Führera i do mnie bez ryzyka narażenia się na kłopoty.”

Rudolf Hess (1894–1987) niemiecki działacz nazistowski

w kwietniu 1934.
Źródło: Roman Bäcker, Policja polityczna, w: Totalitaryzm. Geneza. Istota. Upadek, Toruń 1992.

„Ten wrażliwy i odważny miś przypomniał mi, co jest w życiu istotne: czerpanie przyjemności z prostych spraw i robienie różnych rzeczy z kimś bliskim i kochanym. Odkąd Kazimierz mi towarzyszy, łatwiej dostrzegam szczęście.”

Paulina Wilk (1980) polska dziennikarka, reportażystka

na temat bohatera opowiadania pt. Przygody misia Kazimierza.
Źródło: Ewa Skibińska, Czasem pisanie jest bezpieczną kieszenią, ryms.pl, 28 listopada 2012 http://ryms.pl/artykul_szczegoly/130/czasem-pisanie-jest-bezpieczna-kieszenia.html

O szczęściu , O przyjemności , O czasie , Kochać się

„Pisanie poezji pozwala na kontakt z czymś, czego tak naprawdę w ogóle nie można nazwać. Towarzyszy temu ponadto dosyć szczególny stan psychiczny, od którego można się wręcz uzależnić. Jest to rodzaj jakiegoś wewnętrznego napięcia wynikającego z jednoczesnego odczuwania chęci zbliżenia się do tego czegoś czego nie można nazwać i lęku przed zbezczeszczeniem tego. Jest więc to odczucie podobne do sięgania po zakazany owoc, ale pozostające wyłącznie tym rozciągającym się w czasie sięganiem. No bo przecież, choć czasem udaje się sięgnąć aż do granicy niewypowiedzianego, to jednak w tym wypadku, jest to sięganie tylko do tej granicy. Owoc wciąż jest więc nie skonsumowany. Wciąż jest pożądany. A im częściej i dłużej pożąda się czegoś tym łatwiej od tego czegoś się uzależnić. Dochodzi bowiem wtedy do powtarzającej się i wzmagającej się produkcji dopaminy i serotoniny, które działają jak narkotyki.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Najwięcej miejsca trzeba zostawić dla ciszy – rozmowa Marleny Cieślik w „Poezja światłem i mrokiem w rozgrywkach o życie” (UŚ, 2005)

O życiu , O czasie , O uzależnieniu

„To, że pojawi się ktoś taki jak Google, od początku było do przewidzenia. Gdy budujesz sieć złożoną z asymetrycznych linków, pojawi się ktoś, kto zarabia na wyszukiwaniu linków. Tim Wu [znany ekspert od mediów i internetu, autor głośnej książki The Master Switch] wiedział, że tak będzie, wiedział to Richard Stallman [jeden z twórców wolnego oprogramowania i haker], wiedziałem to ja. Owszem, nie przewidzieliśmy, że będzie można zarabiać 30 mld dol. rocznie na reklamach. Nie wiedzieliśmy, że tak szybko zarobią tyle pieniędzy i tak szybko zaczną przekupywać naszych towarzyszy…”

Eben Moglen (1959)

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Wyzwoli nas zmywarka, „Gazeta Wyborcza”, 30 listopada-1 grudnia 2013.

O książkach

„Towarzysz wilk wie kogo pożerać. Pożera i nikogo nie słucha. I jak wszystko na to wskazuje, nie zamierza słuchać. Tylko gdzie podział się cały patos o konieczności walki o prawa człowieka i demokrację, gdy chodzi o własne interesy.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

orędzie o stanie państwa, o Stanach Zjednoczonych, 16 maja 2006.
Polityka i gospodarka

O demokracji , O wilkach , O walce

„Wystąpienia tych towarzyszy (Tadeusza Grabskiego, Stefana Olszowskiego i Stanisława Kociołka) w planie ideologicznym są najbliższe naszemu stanowisku. Wyrażają oni nastroje tej części członków partii, która konsekwentnie opowiada się za socjalizmem, za przyjaźnią ze Związkiem Radzieckim, przeciwko wypaczeniom rewizjonistycznym, domaga się zdecydowanych działań przeciwko „Solidarności”. Za nimi stoją głównie starzy członkowie partii, którzy przeszli szkołę wojny i walki klasowej w pierwszych etapach tworzenia ludowej Polski.”

Jurij Andropow (1914–1984) radziecki działacz partyjny i państwowy

w raporcie Politbiura KC KPZR z marca 1981.

O przyjaźni , O wojnie , O walce

„Procesowi przyspieszenia informacji towarzyszy zjawisko jej spłycenia.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

O mediach

„Od dawna uświadamiam sobie, że pytanie „być albo nie być” towarzyszy właściwie całemu naszemu życiu. Czasem nawet podświadomie stawiamy je niemal każdego dnia. Jesteśmy z nim podczas życiowych wyborów, decyzji, od których zależeć ma nasza przyszłość. To nie dotyczy przecież tylko aktorów. Trzykrotnie miałem okazję występować w tym dramacie. Za każdym razem nieco inaczej patrzyłem na świat i teatr. W 1957 roku, kiedy grałem tytułową postać, byłem 13 lat po scenicznym debiucie. Całymi haustami chciałem wówczas chłonąć teatr. Z drugiej strony, wychowanie, które wyniosłem z domu, nie pozwalało mi na coś takiego, jak siła przebicia czy dążenie do celu bez żadnych skrupułów.”

Igor Przegrodzki (1926–2009) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 marca 2004 https://web.archive.org/web/20120308022208/http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/uwerturas.htm

O świecie , O domu , O decyzjach , O sile

„(…) Pan Jezus zasiadał do stołu z ubogimi. Nie słyszałem, żeby zasiadł z jakimś prezydentem, z ministrem – natomiast zasiadał z ubogimi. On był dla ubogich i to będzie teraz mój stół. Stąd ostatni raz widziano mnie dzisiaj w bazylice w mitrze i z pastorałem. Ojciec Święty powiedział mi wyraźnie, że nie chce mnie widzieć za swoimi plecami, bo taka jest między innymi funkcja jałmużnika: zawsze jest, towarzyszy Ojcu Świętemu. Powiedział: „Nie chcę cię widzieć za moimi plecami, nie chcę cię widzieć za biurkiem. Chcę cię widzieć wśród ubogich”. Oby się tak stało, bym mógł temu sprostać. Proszę wszystkich tych, którzy słuchają Radia Maryja, którzy oglądają Telewizję Trwam, żeby mi towarzyszyli modlitwą, bo to mnie przerasta. Ja wiem, że sam tego nie potrafię zrobić.”

Konrad Krajewski (1963) polski duchowny rzymskokatolicki, kardynał, jałmużnik papieski od 2013

Źródło: o. Zdzisław Klafka CSsR, Posłany do ubogich http://naszdziennik.pl/wiara-stolica-apostolska/54476,poslany-do-ubogich.html, naszdziennik. pl, 21 września 2013

O wierze

„Kręciliśmy od początku sierpnia w okolicach Warki, Warszawy i Rzeszowa. Towarzyszyły nam grupy rekonstrukcyjne, kaskaderzy, pirotechnicy. Na planie było też kilkadziesiąt koni. Aktorzy uczyli się posługiwać białą bronią, bo musieli walczyć szablami i bagnetami. Wizytówką naszego serialu są efektowne sceny batalistyczne. Akcja rozpoczyna się pod koniec I wojny światowej, a w ostatnim odcinku zobaczymy Bitwę Warszawską.”

Maciej Migas (1976)

o realizacji serialu 1920. Wojna i miłość.
Źródło: „Tele Tydzień”, nr 44, 2 listopada 2010

O miłości , O wojnie , Koń

„Dzisiejszy Sarmata kradnie samochody i robi zadymy pod dyskotekami i na meczach piłkarskich. Jego wierny pomocnik kształcący się w sarmackim fachu urywa samochodom lusterka, znaczki firmowe i zdejmuje w pięć sekund komplet kołpaków, które później sprzedaje za grosze. Towarzysz husarski, potomek zwycięzcy spod Kircholmu i Wiednia, jeździ kradzionym BMW, a jego pocztowy – zawsze wierny swemu panu, choć atakujący w drugim szeregu – też kradzionym, ale tylko volkswagenem golfem. Kontuszem Sarmaty jest błyszczący dres adidasa z trzema legendarnymi paskami zamiast pasa słuckiego. Jego futrzaną czapką z piórem – kaptur od bluzy firmy Nike.”

Krzysztof Varga (1968) polski pisarz

o sarmatyzmie.
Źródło: Pizza Auschwitz http://wyborcza.pl/1,76498,3341715.html, 12 maja 2006

„Czytanie bywa pisaniem, a pisanie czytaniem. Jeśli się nad tym głębiej zastanowić, bardzo możliwe, że lektura w ogóle warunkuje wszelki akt pisarski. W każdym razie takie podwójne czytanie – czytanie, któremu jednocześnie towarzyszy pisanie o czytaniu – wyzwala we mnie dodatkową energię twórczą. Słowo, z którym obcuję, ulega wzmocnieniu i zwielokrotnieniu, przez co ja sam się zmieniam. Staram się zresztą podchodzić do tego rzemiosła w sposób możliwie pełny, angażując nie tylko swoją wiedzę i intuicję, ale także swoje życie. Tego rodzaju lekturę Karol Maliszewski nazwał kiedyś „krytyką towarzyszącą”. Dla mnie to jest chyba nawet coś więcej, coś, co określiłbym mianem „krytyki uczestniczącej”. W obcowaniu z poezją najważniejsza wydaje mi się bowiem możliwość wejścia między słowa i zamieszkania w nich choćby na chwilę. To jak podróż do obcego miasta. Możesz zerknąć na nie przelotem z okna autobusu, ale możesz też się zatrzymać, porozmawiać z mieszkańcami, zajrzeć w podwórze.”

Marcin Orliński (1980)

Źródło: Kuba Przybyłowski, Tajemny związek, „Lampa” nr 4(85), 2011.

O życiu , O czytaniu , O zamieszkaniu

„Z całym uznaniem dla urody wielu rodzajów i gatunków literackich Wisławy Szymborskiej, to ona bawiła się słowami, ale ta zabawa mogła się odbyć gdziekolwiek. Ja w jej wierszach nie gustowałam, bo dla mnie ważniejsze jest, aby poeta towarzyszył Polakom w trudnych chwilach narodu. Wisława Szymborska nie towarzyszyła nam w odzyskiwaniu Polski, w odzyskiwaniu suwerenności. Nie pamiętam jej poezji, która by porywała. (…) Wisława Szymborska kojarzy mi się z Noblem, ale nie kojarzy mi się z Polską, z polską wierzbą, nie kojarzy mi się ani z polską przyrodą, ani polską historią.”

Krystyna Pawłowicz (1952) polska polityczka, prawniczka

o Wisławie Szymborskiej tuż po jej śmierci.
Źródło: wypowiedź dla Programu I Polskiego Radia, przedruk Krystyna Pawłowicz z PiS o Szymborskiej: Nie gustuję w tej postaci http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/378018,krystyna-pawlowicz-z-pis-o-szymborskiej-nie-gustuje-w-tej-postaci.html, Dziennik.pl, 4 lutego 2012

O śmierci , O historii

„Towarzysz Stalin jest niezadowolony z pracy NKWD, co jeszcze bardziej pogarsza mój nastrój. Muszę zdwoić wysiłki.”

Nikołaj Jeżow (1895–1940) polityk radziecki, szef NKWD

do żony Jewgienii, 1937.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara, Warszawa 2008

O nastroju , O wysiłku

„Lepszy towarzysz wakat niż towarzysz zdrajca.”

Krzysztof Martens (1952) polski polityk lewicowy, brydżysta

o usuwaniu przez działaczy SLD członków SdPl z posad w woj. podkarpackim.

„To było bardzo dziwne, że niektórzy żydowscy chłopcy i dziewczęta widząc wielkiego wroga z całym jego uzbrojeniem byli jednak radośni i weseli. Dlaczego? Wiedzieliśmy, że nasz koniec już nadszedł. Wiedzieliśmy już wcześniej, że nas pokonają ale wiedzieliśmy też, że oni zapłacą wysoką cenę za nasze życie. Rzeczywiście tak się stało. To trudne do opisania i znajdzie się pewnie wielu, którzy nie uwierzą w to ale kiedy Niemcy (hebr. גרמנים, Germanim) podeszli blisko, znaleźli się u stóp naszej mocno obsadzonej placówki i minęli nas w szyku i kiedy my wtedy rzuciliśmy bomby i granaty ręczne i kiedy zobaczyliśmy niemiecką krew przelewającą się po ulicach Warszawy po tym jak tak wiele żydowskiej krwi i łez wcześniej popłynęło ulicami Warszawy poczuliśmy w sobie wielką radość i już nie było ważne co się stanie następnego dnia. Była wśród nas wielka radość, wśród żydowskich bojowników. Nagle stał się cud, oto wielcy niemieccy „bohaterowie” wycofali się w ogromnej panice w obliczu żydowskich granatów i bomb. Godzinę później zauważyliśmy jak niemiecki oficer zachęcał żołnierzy do wyjścia do walki i przyniesienia rannych. Nikt z nich się nie ruszył i zostawili swoich rannych, którym później my odebraliśmy broń.(…) Mieliśmy wielu towarzyszy po stronie aryjskiej i Icchak Cukierman był wśród nich. Ich głównym zajęciem w pierwszych dniach były dodatkowe dostawy broni i rzeczywiście po wielu staraniach udało się to osiągnąć.”

Cywia Lubetkin (1914–1978)

Źródło: Film Fighters in the Warsaw Ghetto z Archiwum Yad Vashem, Zeznanie Cywii Lubetkin na procesie Adolfa Eichmanna w Jerozolimie, 3 maja 1961 https://www.youtube.com/watch?v=pin_H8rcfPQ

O życiu , O walce , Radość

„Z powodu króciutkiego listu, który napisałam pod dyktando Włodzimierza Lenina Stalin pozwolił sobie wczoraj na niezwykle grubiański wybryk w stosunku do mnie. Jestem w partii nie od dzisiaj. W ciągu całych tych trzydziestu lat nie usłyszałam od żadnego towarzysza ani jednego grubiańskiego słowa, interesy partii Iljicza są mi drogie nie mniej niż Stalinowi. Potrzebuję obecnie maksimum panowania nad sobą. O czym można, a o czym nie można mówić z Iljiczem – wiem lepiej od każdego lekarza, wiem bowiem, co go denerwuje, a co nie, a w każdym razie lepiej od Stalina. Zwracam się do Was i Grigorija jako do bardzo bliskich towarzyszy Lenina i proszę uchronić mnie od grubiańskiego ingerowania w moje życie osobiste, od niegodziwych wymyśleń i plotek. Nie wątpię, jaka będzie jednomyślna decyzja Komisji Kontroli, która pozwala sobie grozić mi Stalinem, ale nie mam siły ani czasu, bym miała je marnować na tę głupią kłótnię. I ja jestem żywym człowiekiem, a moje nerwy są napięte do ostatnich granic.”

Nadieżda Krupska (1869–1939) rosyjska działaczka komunistyczna

oskarżycielski list do przewodniczącego BP KC RKP (b) – Kamieniewa.
Źródło: Nikita Chruszczow, O kulcie jednostki i jego następstwach, „Polityka” nr 31, 1988, cyt. za: Waldemar Jan Dziak, Kim Jong Il, Wydawnictwo Trio, Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2004, s. 84.

O życiu , O decyzjach , O sile , O nauce

„Dawniej rzecz była czymś więcej niż tylko wyrobem, artefaktem, wytworem. Stanowiła widomy atrybut naszego człowieczeństwa, miała swój własny, odrębny od innych charakter, nawet gdy wszystkie należały do tego samego rodzaju i przeznaczone były do tej samej funkcji (…) Dawni ludzie niekiedy przez całe życie pracowali tą samą siekierą, jedli ciągle tą samą łyżką, chodzili w tych samych butach, które często dziedziczyli również ich potomkowie. Rzeczy stawały się częścią ludzi i ich losów, towarzyszyły im na dobre i na złe, były ich wsparciem i ratunkiem w świecie wrogiej, opornej materii.”

Zdzisław Skrok (1950)

Źródło: Wymowność rzeczy, wyd. Iskry, ISBN 978-83-244-0212-0, s. 39.

O życiu , O losie , O ludziach , O butach

„Ciekawe, co w Montpellier, bo zdaje się, że tam dzisiaj jakieś zamachy bombowe zapowiadali. Tak się składa, że gdy odbywają się mistrzostwa świata, to zawsze temu towarzyszą jakieś dodatkowe atrakcje.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Piłkarski humor http://fototyper.bajo.pl/1344,pilkarski,humor.html

„Wojtyła wywodził się prawdopodobnie z najbardziej reakcyjnego bastionu Kościoła katolickiego, gdzie rzewnemu kultowi Maryi towarzyszyły nacjonalistyczny ferwor i zażarty antykomunizm. Lata kontaktów z polskimi władzami komunistycznymi sprawiły, że tak jak inni polscy biskupi przyszły papież stał się wytrawnym politycznym kombinatorem. Owo podejście przekształciło polski Kościół w strukturę czasami trudną do odróżnienia od stalinowskiej biurokracji. Obie instytucje były zamknięte, dogmatyczne, skłonne do potępień i hierarchiczne, a przy tym przesiąknięte mitem i kultem jednostki. Tak się jednak złożyło, że – jak wielu wrogów, będących w istocie swoimi lustrzanymi odbiciami – uwikłały się one w śmiertelną walkę toczoną o duszę polskiego ludu.”

Terry Eagleton (1943)

Źródło: krytykapolityczna.pl, 1 maja 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/Bielik-RobsonNiktniechcepsucswieta/menuid-1.html

O ludziach , O duszy , O walce

„Każdemu budynkowi, każdemu miastu powinna towarzyszyć jakaś opowieść – o życiu, ludziach. Inaczej budynek jest abstrakcją.”

Daniel Libeskind (1946) amerykański architekt

Źródło: rozmowa Vladimira Belogolovsky’ego, „Archnewsnow”, tłum. „Forum”, 10 października 2011.

„Błysnęło słońce i światło uderzyło w dwa anioły, śpiące na ławce i jeden z nich chciał zasłonić oczy i poruszył się niespokojnie i nieostrożnie stoczył się przez wyrwę w ławce wprost na betonowe płyty trotuaru, nie rozlewając ani kropli z butelki, a cień od żerdzi z ławki przeciął mu twarz na pół, od czoła do brody i nadał tej twarzy wyraz zadumy i anioł leżał na trotuarze, a drugi, śpiący na ławce, wyciągnął nagle rękę i lunatycznie zaczął macać żerdzie obok siebie i to miejsce, na którym spoczywał dotąd jego towarzysz, a potem ręka znieruchomiała, a on zaskomlał…”

Janusz Anderman (1949) polski pisarz i tłumacz

Źródło: Kraj świata (1988)

O aniołach , O świetle , O słońcu

„Niedościgłym wzorem był dla mnie bp Stefan Wyszyński, który przyszedł do diecezji lubelskiej w 1946 r. Ja wówczas byłem klerykiem. Bp Wyszyński wyświęcił mnie wcześniej na diakona, i już jako diakon towarzyszyłem mu podczas jego wyjazdów do parafii, szczególnie podczas bierzmowania. Przy okazji podpatrywałem, jak pracował. A mogę powiedzieć, że był to wspaniały, niezmordowany duszpasterz. Wiele mu zawdzięczam. Zresztą, on udzielił mi święceń prezbiteratu, a zawdzięczam mu także sakrę biskupią. Drugim wzorem był dla mnie bp Zdzisław Goliński. Dobrze poznałem go w seminarium w Krężnicy Jarej, jeszcze podczas okupacji niemieckiej, gdzie jednocześnie był profesorem i dyrektorem ekonomicznym - dzięki niemu to seminarium funkcjonowało. Bp Goliński był człowiekiem wielkiej wiary i bogatej wszechstronnie inteligencji. Bp Wyszyński ustanowił go swoim biskupem pomocniczym, później był ordynariuszem w Częstochowie.”

Bolesław Pylak (1921–2019) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Urszula Buglewicz, Człowiek żyje, aby służyć http://www.niedziela.pl/artykul/86087/nd/Czlowiek-zyje-aby-sluzyc, niedziela.pl, 2008

O wierze , O inteligencji

„Samokrytyka – to najpewniejszy, najtrwalej działający, jedyny środek zabezpieczenia się przed chorobą, którą towarzysz Stalin nazwał zawrotem głowy od sukcesów.”

Siergiej Kirow (1886–1934) polityk radziecki

wypowiedziane 31 stycznia 1934.
Źródło: O szkoleniu partyjnym i o samokrytyce http://web.archive.org/20110810065524/https://trzeciswiat.wordpress.com/2010/12/20/s-kirow-o-szkoleniu-partyjnym-i-o-samokrytyce/

O sukcesie

„Obecnie panują o wiele gorsze warunki jeżeli chodzi o finanse. Jest bardzo mało dni zdjęciowych w porównaniu z sytuacją sprzed jedenastu lat. Pracując nad filmem „W imieniu diabła” czułam straszliwą presję. Dopiero w połowie filmu przyzwyczaiłam się do niej, choć nie wiem czy to dobrze. Cały czas towarzyszyła mi myśl, że trzeba się spieszyć. Tak właśnie wyobrażam sobie produkcję seriali – dziennie trzeba wykonać określoną liczbę ujęć i nic więcej nie jest ważne. To bardzo trudne. Ludzie, którzy potrafią oprzeć się tej presji, moim zdaniem, są na zwycięskiej pozycji. Ja cały czas mam wewnętrzne poczucie obowiązku, żeby nie przekroczyć kosztów.”

Barbara Sass (1936–2015) polska reżyserka i scenarzystka filmowa

Źródło: Barbara Sass wraca do gry, orange.pl, 1 lipca 2011 http://www.orange.pl/kid,4000002705,id,4001143421,title,Barbara-Sass-wraca-do-gry,article.html

O ludziach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„W Djeddah, jednym z największych portów Arabii Saudyjskiej, do którego zawijają statki wiozące pielgrzymów do Mekki znalazł swą przystań uciekinier, o którym już mało kto poza granicami jego kraju zdaje się pamiętać: Idi Amin Dada – były prezydent Ugandy. Pędzi spokojne, żeby nie powiedzieć szczęśliwe dni na wygnaniu. Podobno nie pije. Stał się również przykładnym muzułmaninem, nie opuszcza żadnej z codziennych modlitw. Jedyną jego pasja jest udzielanie dobrych rad nowym przywódcom swego kraju. Robi to przez telefon, a król Arabii Saudyjskiej płaci rachunki bez zmrużenia powiek. Od czasu rozwodu z byłą śpiewaczką jazzową Sarah Kyolaba mieszka sam. Jego rodzina, składająca się z czterdziestu dziewięciorga dzieci, rozproszyła się po świecie. Ale towarzyszy mu stale straż przyboczna, która ma za zadanie zarówno chronić go jak i pilnować, aby znów nie popełnił jakiegoś szaleństwa.”

Idi Amin (1925–2003) dyktator Ugandy

Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, tłum. Marta Kubiak, Wydawnictwo Test, Lublin 1992, s. 9.

O dzieciach , O rodzinie , O piciu , O pasji

„Pracujecie razem w tych samych fabrykach. Niekiedy czarni i biali ścinają wspólnie to samo drzewo. Zebraliście się teraz, aby omówić warunki, w jakich pracujecie (…). Może należałoby wykazać się większym wyczuciem w tej kwestii i zaprosić na spotkanie również czarnych towarzyszy? Jeśli jest to niezgodne z prawem, to znak, że nadszedł czas, by złamać to prawo.”

Bill Haywood (1869–1928)

w 1912, w przemówieniu do nowo utworzonego Bractwa Pracowników Przemysłu Drzewnego w Luizjanie, związkowcy poszli za radą Haywooda.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 438.

O historii , O drzewach , O czasie

„Żałuję ludzi, którzy nie znają miodowego miesiąca kolekcjonera z świeżo nabytym bibelotem. Pieścisz go oczyma i dłonią, jak gdyby był ciałem, co chwila powracasz do niego, myślisz o nim stale, niezależnie od tego, dokąd pójdziesz, co robisz. Wszędzie towarzyszy ci jego drogie wspomnienie, na ulicy, u znajomych; a kiedy wracasz do siebie, biegniesz, aby wpatrywać się weń z czułością kochanka, zanim jeszcze zdjąłeś rękawiczki i kapelusz.”

Guy de Maupassant (1850–1893)

Źródło: Włosy (tłum. I. Wieczorkiewicz)

O ludziach , O kochankach , O myślach , O wspomnieniach

„Seks według mnie jest formą uzależnienia, zniewolenia. Szczególnie jeśli jesteś w kimś zakochany, jeśli pożądaniu towarzyszy uczucie.(…) Największy problem z uzależnieniem polega na tym, że nie możesz prowadzić normalnego, regularnego życia, bo cały czas myślisz o czymś innym – nie możesz pracować, jeść, spać, wszystko podporządkowane jest jednemu. Seks to nie najgorszy nałóg pod warunkiem, że jesteś spełniony, nagradzany, że jesteś szczęśliwy. Mam na koncie związki nieszczęśliwe, rozbite, przerwane z głupich przyczyn – kobieta, którą kochałem musiała wrócić do swojego kraju i nie wolno już jej było później opuścić ojczyzny. To są największe dramaty, tym bardziej, jeśli seks z nią był najcudowniejszym z nałogów, jakie poznałem.”

Gaspar Noé (1963) francuski reżyser, scenarzysta, operator i aktor filmowy

Źródło: Granica między sztuką a pornografią. Gaspar Noé w Stopklatce!, 26 stycznia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=73516

O kobietach , O seksie , O emocjach , O myślach

„Losy rewolucji francuskiej ulegały rozmaitym zmianom, oddalając się stopniowo od pierwotnie jej przyświecających idei. W miejsce sprawiedliwości przyszły mord i terror, w miejsce ideałów - ich zaprzeczenie. Pięknie brzmiące hasła: liberté, egalité, fraternité okazały się pusto brzmiącymi słowami. Wolność dostępna była tylko dla rządzących, równość istniała tylko przed gilotyną, a braterstwo łączyło jedynie towarzyszy zasiadających w tej samej partii.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Filozofia historii

O losie , O sprawiedliwości , O wolności

„Możesz liczyć tylko na siebie albo na cud. A pamiętaj, co mówi towarzysz Stalin: cudów nie ma.”

Wiktor Suworow (1947) pisarz rosyjski

Źródło: Wybór

„Wyboru najlepszego żywota w gronie towarzyszy. Bo jeśliby był nawet najcięższy i najbardziej znojny, uczynią go miłym przez współżycie.”

Pitagoras (-585–-495 p. n. e.) grecki matematyk i filozof,

„Niektórzy ludzie nie mogą pogodzić się z tym, że chcę występować także dla szerszej publiczności z lżejszym repertuarem. A to publiczność towarzyszy śpiewakowi na co dzień w pracy i ją też należy szanować. Dzięki jej uwielbieniu nie przejmuję się zbytnio głosami krytyki, choć bardzo lubię dostawać dowody uznania ze strony profesjonalistów (…).”

Plácido Domingo (1941) hiszpański śpiewak operowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 9 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kazdydz.htm

O ludziach

„Jest to dobry i potrzebny głos w naszych domach. Potrzebny w szpitalach dla chorych i cierpiących. Radio Maryja to towarzysz osób samotnych. Jak oni się z tym Radiem modlą, jaka to dla nich pomoc, siła, radość i nadzieja.”

Tadeusz Płoski (1956–2010) biskup polowy WP

Źródło: O Radiu Maryja powiedzieli, radiomaryja.pl, 2 grudnia 2011 http://beta.radiomaryja.pl/bez-kategorii/o-radiu-maryja-powiedzieli/

O nadziei , O domu , O sile , O pomocy

„Zaporoscy Kozacy tureckiemu sułtanowi!
Tyś szatan turecki, przeklętego czarta brat i towarzysz, samego Lucypera sekretarz! Jakiś ty u czarta rycerz, jeśli gołym tyłkiem jeża nie zabijesz? Nie będziesz ty miał pod sobą synów chrześcijańskich, wojska twojego my się nie boimy, na lądzie i wodzie będziemy bić się z tobą. Babiloński tyś kucharz, macedoński kołodziej, jerozolimski kozołup, aleksandryjski piwowar, Górnego i Dolnego Egiptu świniopas, tatarski bajarz, kamieniecki palacz, podolski złodziej, samego szatana wnuk i całego świata i półświata błazen, i naszego Boga dureń, świńska morda, rzeźnicki pies, nie chrzczona głowa! Niech cię czart weźmie!
Tak ci odpowiedzieli Kozacy, ty plugawcze!
Liczby nie znamy, tak jak kalendarza nie mamy, księżyc na niebie, rok w książce, a dzień taki u was jak i u nas, pocałuj za to nas w (…)!
Ataman koszowy Iwan Sirko wraz z całym Koszem Zaporoskim.”

Iwan Sirko (1610–1680)

list napisany w odpowiedzi na pismo władcy tureckiego: „Ja sułtan Mehmed IV, brat słońca i księżyca, wnuk i namiestnik boży, władca królestw – macedońskiego, babilońskiego i jerozolimskiego, Górnego i Dolnego Egiptu, król nad królami, władca nad władcami, niepospolity rycerz, przez nikogo nie pokonany wojownik, nieustępliwy obrońca grobu Jezusa Chrystusa, ulubieniec samego Boga, nadzieja i pocieszenie muzułmanów, wielki obrońca chrześcijan – rozkazuję wam, Kozacy zaporoscy, poddać się dobrowolnie bez żadnego oporu i mnie swoimi napadami więcej nie niepokoić”
Źródło: Leszek Podhorodecki, Sicz Zaporoska, Warszawa 1978.

O Bogu , O nadziei

„(…) dzieciństwo w teatrze jest bardzo przyjemne. Widzi się wiele ciekawych rzeczy… Do tej pory pamiętam taki moment, gdy po przedstawieniu stałam za kulisami i mogłam na chwilę wejść na scenę. I nagle zrobiło mi się tak jakoś dziwnie… Poczułam, że jestem w naprawdę szczególnym miejscu. Miałam wtedy zaledwie kilka lat, więc to musiało być naprawdę silne uczucie, skoro pamiętam je do dzisiaj! Ale, niestety: gdy w końcu sama zostałam aktorką, to się już nie powtórzyło. Na scenie zawsze towarzyszył mi stres czy skupienie, ale już bez takiego „dreszczu”… Zresztą, na początku, wcale nie chciałam być aktorką. Marzyłam, żeby pracować z dzikimi zwierzętami. Najpierw myślałam o ogrodzie zoologicznym, ale później, gdy pojawił się serial „Elza z afrykańskiego buszu”, moje aspiracje wzrosły. Praca na łonie natury, na sawannie… To dopiero wyzwanie! A potem ktoś mi uprzytomnił, że jak już skończę zoologię, to prawdopodobnie będę uczyć w szkole. No i jakoś mi przeszło… Później był okres, gdy bardzo lubiłam malować. Ale przełomowy moment nastąpił, gdy miałam anginę i nie chodziłam przez to do szkoły. Z nudów zaczęłam sobie nagrywać na magnetofon wiersze. I tak mnie to wciągnęło, że rok później zdawałam do szkoły teatralnej!”

Hanna Mikuć (1955) aktorka polska

Źródło: Hanna Mikuć – Zostałam aktorką przez... anginę http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/821/Hanna-Mikuc-Zostalam-aktorka-przez-angine.html

O emocjach , O myślach , O naturze , O zwierzętach

„Hitler to dobry chrześcijanin, tylko deprawowany przez złych towarzyszy.”

Michael von Faulhaber (1869–1952) niemiecki duchowny katolicki, kardynał

Źródło: Ian Kershaw, Hitler,1889–1936 Hybris, wyd. Rebis, Poznań 2001.

„Znam Lecha Wałęsę i wielokrotnie już oglądałem różne występy w jego wykonaniu, ale to, co dzisiaj się stało, to nie mam już słów na to, żeby określić obrzydliwość tego spektaklu. To jest uzasadnienie tego, co krzyczeli robotnicy 15 grudnia 1970 r. na ulicach Gdańska pod adresem Lecha Wałęsy – zdrajca. On po prostu dzisiaj dokonał powtórnej zdrady swoich towarzyszy, którzy ginęli, byli bici, mordowani, torturowani w grudniu i po grudniu 70 roku w Gdańsku.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Barter usług między Wałęsą a Jaruzelskim, naszdziennik.pl, 31 lipca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080731&typ=po&id=po16.txt

O zdradzie

„Światy marzenia sennego i rzeczywistości nie są tak ostro oddzielone, jak się to powszechnie przyjmuje, i oba przeplatają się ze sobą. A poczucie rzeczywistości, które towarzyszy każdemu z nich z osobna, ale nigdy obu razem, przy braku ostrej granicy między nimi ulega zachwianiu. I gdy dokładniej przyjrzeć się poczuciu rzeczywistości, to nie jest ono tak pełne i mocne, jak by się w pierwszej chwili zdawało.”

Antoni Kępiński (1918–1972) polski psychiatra i pisarz

Źródło: Michel Henri Kowalewicz, Rafał Perkowski, O snach..., „Alma Mater”, nr 103, maj 2008, s. 29.

O marzeniach , O rzeczywostości , O snach

„To co się działo w Polsce po wojnie to nie była „wojna domowa”, jak określiła to „Gazeta Wyborcza”. Nie było dwóch równoprawnych stron, lecz agresja z zewnątrz półmilionowej armii sowieckiej, która okupowała kraj i rękami swoich polskich towarzyszy pacyfikowała wszelki opór. Michał Rola-Żymierski, Naczelny Dowódca Wojska Polskiego, wydał w 1945 roku rozkaz aby w toku walk nie brać do niewoli partyzantów, czyli ich rozstrzeliwać, a do odpowiedzialności karnej pociągać wszystkich, którzy udzielali partyzantom jakiejkolwiek pomocy, nie wyłączając członków najbliższej rodziny. Ten autentyczny zbrodniarz jest idolem generała Jaruzelskiego.”

Leszek Żebrowski (1955) polski historyk, ekonomista i publicysta

Źródło: Kim naprawdę byli Żołnierze Wyklęci, blogpress. pl, 4 kwietnia 2012 http://www.blogpress.pl/node/12289

O wojnie , O pomocy

„Nie ma od niej ucieczki,
bo w każdej nam towarzyszy.”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

Koniec i początek (1993)
Źródło: Jawa

„Życie jest na to za fajne, żeby się bać. No, może jedynie o zdrowie najbliższych… I bezsilności, jaka mogłaby temu towarzyszyć. Cała reszta nie jest strachu warta.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

Źródło: MaleMEN, nr 1/2010.

O życiu , O zdrowiu , O strachu

„Tochman towarzyszy antropolożce Ewie Klonowski w jej wysiłku scalenia rozproszonych szczątków, w jej nadziei, że kolejny odkopany masowy grób pomoże połączyć kości zmarłych z pogrążoną w żałobie rodziną. Nie ferując wyroków, nie proponując komentarza autor pozwala, by głosy ocalonych same opowiedziały o tych wstrząsających poszukiwaniach. W rezultacie otrzymujemy żywy portret kraju nadal zmagającego się z konsekwencjami wojny. Jednak głęboki sens „Jakbyś kamień jadła” nie odnosi się wyłącznie do Bośni – opowiada o uniwersalnym ludzkim pragnieniu, by móc pogrzebać i opłakać ciało.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Źródło: „The Financial Times”

O wojnie , O rodzinie , O poszukiwaniu , O wysiłku

„Być przyjacielem to chyba jedna z najpiękniejszych ról, jaką życie nam przynosi. Być przyjacielem to oczywiście odpowiedzialność, ale i chęć dzielenia rzeczywistości z drugim człowiekiem, z którym ani nie jest się spokrewnionym, ani nie jest się związanym stosunkiem damsko-męsko-intymnym. Dlatego jest to chyba jedna z najwspanialszych relacji, jaką można mieć. Przyjaciel, przyjaciółka to osoby, które towarzyszą nam podczas rzeczy wesołych, podczas zdarzeń, które są fajne, ale zwłaszcza podczas momentów, kiedy wszystko wywraca się do góry nogami i nie jest tak, jak byśmy chcieli żeby było.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18574

O życiu , O rzeczywostości , O relacjach

„Później Schnepf mianował konsulem honorowym Polski w Paragwaj i pana Goldenberga, który był pochodzenia niemieckiego i nic znał języka polskiego. Mógł mianować kandydatów pochodzenia polskiego, znających j. polski. Później za prywatne pieniądze pana Goldenberga Ambasador Schnepf towarzyszył mu do Polski tłumacząc, że nie będzie mógł się porozumieć, że będzie tłumaczem. Znane są te dwa przypadki, nie wiem ile było innych. Muszę również przypomnieć, że Ambasador Schnepf oszukał mnie w sprzedaży auta. Ja się nie dziwię, że Schnepf tak zeznaje i tak opowiada, a co ma powiedzieć, gdy jako przedstawiciel Polski na arenie międzynarodowej oszukuje mnie przy sprzedaży samochodu.”

Jan Kobylański (1923–2019) polski przedsiębiorca

Źródło: Zeznania Jana Kobylańskiego, usopal.com, 13 listopada 2010 http://www.usopal.pl/usopal/319-zeznania-pana-prezesa-jana-kobylaskiego,

O pieniądzach , O oszukiwaniu

„Nie zaprzeczam, że jestem samotny. Moja samotność jest głęboka. Król, kiedy nie musi zdawać sprawy przed nikim z tego, co mówi i co robi, nieuchronnie jest bardzo samotny. Ale nie jestem całkiem sam, ponieważ towarzyszy mi siła, której inni nie widzą. Moja siła mistyczna. A poza tym otrzymuję przesłania. Przesłania religijne. Jestem bardzo, bardzo religijny. Wierzę w Boga i zawsze powtarzałem, że gdyby Bóg nie istniał, trzeba by go było wymyślić. Och, bardzo żałuję tych nieszczęśników, którzy nie mają Boga. Nie można żyć bez Boga. Ja żyję z Bogiem odkąd skończyłem pięć lat. To jest od kiedy Bóg mi zesłał wizje.”

Mohammad Reza Pahlawi (1919–1980)

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w październiku 1973 w Teheranie.
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, op. cit., s. 433.

O Bogu , O historii , O samotności , O sile

„Przecież ten dzień jest budzeniem się ducha Polaka, który przez wieki swoją rycerskością i walecznością bronił niepodległości naszego kraju. 1 sierpnia 1944 chodziło nam, powstańcom, o to samo. To nie jest więc pogrzeb, który odbywa się po raz 68, ale przypomnienie ducha walki, który nam wtedy towarzyszył. Cieszę się, że młodzież, która jest z nami 1 sierpnia, rozumie to tak samo jak my.”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

o rocznicy powstania warszawskiego.
Źródło: Hanna Szczepanowska: Dla nas to nie autorytet http://www.se.pl/wiadomosci/opinie/hanna-szczepanowska-dla-nas-to-nie-autorytet_271881.html se.pl, 3 sierpnia 2012.

O młodzieży , O wieku , O walce

„Słowo „przełom” towarzyszy mi bezustannie. każdy moment może być przełomem. Każdy oddech. Słowo. Rozmowa. Spotkanie. Wszystko się we mnie odkłada, dojrzewa i formuje przekonania, według których zaczynam żyć.”

Leszek Możdżer (1971) polski pianista jazzowy

Źródło: „Zwierciadło”, nr 5/1927, maj 2007

„Tutaj zmarł kapitan L. E. G. Oates… w marcu 1912 roku wyszedł sam naprzeciw śmierci, w burzę, starając się ratować towarzyszy, przygniecionych nieszczęściami.”

Lawrence Oates (1880–1912)

fragment z dziennika Oatesa.
Źródło: Wielka księga odkryć Ziemi i Kosmosu, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2004, ISBN 83-7311-983-3, tłum. Maria Boberska, str. 127

O śmierci , O nieszczęściu , O książkach , O świecie

„Miller i Kaczyński mają wiele wspólnego – potrafią się farbować politycznie w zależności od tego, jak wiatr zawieje. Kiedyś towarzysz Miller był w Biurze Politycznym KC PZPR, które tłumiło ruch „Solidarności”, a dzisiaj dla kapitału politycznego śpiewa z nimi „Mury”. Nie zdziwię się jak Miller oświadczy się Kaczyńskiemu, zawierając sojusz z PiS, żeby tylko utrzymać się w polityce. To budzi zażenowanie.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

o odśpiewaniu Murów przez Leszka Millera.

O śpiewie

„Przyjaźń doskonale obywa się bez miłości (…), a jeżeli jej towarzyszy, utrwala łączność przez nią nawiązaną.”

Tadeusz Kotarbiński (1886–1981) polski filozof

Pisma etyczne
Źródło: s. 381

O przyjaźni

„Pracowałem całe życie z robotnikami. Im zawdzięczam, że praca moja nie poszła na marne, ku nim z ostatnią myślą się zwracam, żegnając się z nimi. Mam nadzieję niezłomną, że życie ich stanie się lżejsze, że będą silni i zdrowi moralnie, że urzeczywistnią wspólne ideały. Żegnam towarzyszy i przyjaciół, z którymi tyle współpracowałem wspólnie, i proszę ich o życzliwą pamięć dla tych wspólnych wysiłków. Wszystkich proszę o przebaczenie mych błędów i niepamiętanie cierpień, które im w życiu wyrządziłem. Myśl o śmierci dawno już jest dla mnie początkiem wyzwolenia.”

Ignacy Daszyński (1886–1936) polski polityk

fragment testamentu politycznego, opubl. 22 listopada 1936.
Źródło: Walentyna Najdus, Ignacy Daszyński 1866–1936, Warszawa 1988

O życiu , O śmierci , O myślach , O przebaczeniu

„Moja praca zasadnicza jako sekretarza ograniczała się do pracy kancelaryjnej. Przyjmowałem korespondencję, dokumenty, które przychodziły z Sekretariatu Stanu (Kurii Rzymskiej) i przygotowywałem je do wglądu Ojcu Świętemu. Uczestniczyłem w zapraszaniu gości na Msze święte poranne do kaplicy prywatnej Ojca Świętego i w jej przygotowaniu. Często też towarzyszyłem Ojcu Świętemu podczas audiencji prywatnych i w czasie jego pielgrzymek. Przez pewien czas w wolnych chwilach czytałem Ojcu Świętemu różne książki. Załatwiałem codzienne bieżące sprawy związane z prowadzeniem domu, kancelarii prywatnej itp.”

Mieczysław Mokrzycki (1961) polski arcybiskup

o współpracy z Janem Pawłem II.
Źródło: Jan Paweł II wiele mnie nauczył, gloskarmelu.pl, 6/2008 http://www.gloskarmelu.pl/artykuly/pokaz/37/jan-pawel-ii-wiele-mnie-nauczyl

O książkach , O domu , O czasie , O czytaniu

„Tak bardzo przyzwyczaiłem się do obecności Boga w sobie, że w głębi serca zawsze mam modlitwę, która dochodzi niemal do warg. Ta zaledwie świadoma modlitwa nie ustaje nawet w półśnie, któremu towarzyszy kołysanie pociągu czy pomruk okrętowej śruby, nawet w uniesieniu ciała czy duszy, nawet w gorączce miasta czy napięciu uwagi w czasie pochłaniającego zajęcia. Gdzieś w głębi mnie jest toń nieskończenie spokojna i czysta i nie mogą jej dotknąć ani cienie, ani wiry powierzchni.”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O Bogu , O duszy , O czasie , Serce

„Pisanie powieści jest dla mnie wspinaczką na stromą górę, wdrapywaniem się po ścianie zbocza, wchodzeniem na szczyt po długiej i wyczerpującej wyprawie. Pokonuje się własne ograniczenia albo nie; jedno albo drugie. Ten obraz zawsze mi towarzyszy, kiedy piszę.”

Haruki Murakami książka O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu

O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu (2007)

O górach , Obraz

„(…) muzyka – zwłaszcza klasyczna i jazz – towarzyszy mi przez cały czas: słucham, słucham, słucham. A moja kolekcja płyt wciąż rośnie.”

Kacper Kuszewski (1976) aktor polski

Źródło: Mikrokosmos - II część wywiadu z Kacprem Kuszewskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1355/Mikrokosmos-II-czesc-wywiadu-z-Kacprem-Kuszewskim.html

O muzyce , O czasie

„Dotykają mnie osobiście. Ten tekst nie daje mi spokoju, towarzyszy mi od dawna.”

Maciej Sobociński (1975)

o dramacie Adama Mickiewicza Dziady.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dziadyt.htm

„Praca naukowa jest szukaniem prawdy i wysiłki pracowników, którym często towarzyszy wielkie poświęcenie i wyrzeczenie się tego, co inni mają w życiu, z miłości prawdy pochodzą. Zbliżenie się z nauką, zrozumienie jej ducha rozwija w społeczeństwie miłość prawdy, wypiera z życia społecznego kłamstwo: kłamstwo poczciwe, polegające na złudzeniach co do siebie samych i co do świata zewnętrznego, złudzeniach, które były źródłem tylu klęsk naszej ojczyzny – i kłamstwo podłe, obmyślane i często zorganizowane, które znieprawia życie polityczne i rozkłada siłę narodu.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

O miłości , O życiu , O kłamstwie , O zrozumieniu

„Począwszy od drugiego dnia świąt do Nowego Roku będę występowała przed warszawską publicznością ze swoim recitalem w Sali Kongresowej. Będzie to recital zorganizowany w oparciu o moje amerykańskie doświadczenia z towarzyszeniem dwóch orkiestr, 20-osobowego baletu i 10-osobowego chóru. W styczniu wyjeżdżam znów na 3 miesiące do Las Vegas, gdzie będę występowała wraz z Connie Francis w znanym rewiowym teatrze „Sahara”. Podpisałam także umowę z Wytwórnią Płytową Columbia. Jako pierwsza Polka nagram w wytwórni tej polskie piosenki.”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

relacja z pobytu w Las Vegas (1968).

O relacjach

„Wyrabiamy w sobie obojętność, bezwzględność, nawet pogardę i ostatecznie nienawiść wobec cierpiących, podobnie jak w świecie zwierząt spotykamy liczne wypadki zamęczania na śmierć chorych towarzyszy.”

Gabriel Marcel (1889–1973) dramaturg a filozof z Francja

O śmierci , O nienawiści , O zwierzętach , O obojętności

„Złudzenie ego jest najczęstszą przyczyną złej karmy i nieustannie towarzyszy istnieniom. Tak długo, jak długo istnieje wiara w osobowość, szkodliwe czyny z przeszłości są pełne energii i mocy.”

Ledi Sayadaw (1846–1923)

Źródło: Korzyści z realizacji doktryny anatta, sasana.wikidot.com http://sasana.wikidot.com/korzysci-z-realizacji-doktryny-anatta

O wierze , O przeszłości , O osobowości

„Aby coś określić, używamy zwykle miar. Powiedzieć, że ktoś wygrał pięć razy Tour de France, to czysta abstrakcja, ponieważ liczba zwycięstw nie mówi nic o wydarzeniach i emocjach, które towarzyszyły wyścigowi, o niepowodzeniach i wygranych etapach, o udrękach i uniesieniach. Być może, jedynymi osobami, które w pełni rozumieją, co znaczy zdanie: „pięć zwycięstw Tour de France”, są moi koledzy z drużyny oraz czterech kolarzy, którzy dokonali tego samego i tworzą swój własny klub. Cyfra pięć jest dla nich znakiem rozpoznawczym. Mogę tylko powiedzieć, co znaczy to dla mnie. Dokładnie tyle: pięć razy otrzymałem wsparcie.”

Lance Armstrong (1971) amerykański kolarz

Liczy się każda sekunda

O wsparciu , Niepowodzenie

„Wojna jest zatem aktem przemocy, mającym na celu nagięcie przeciwnika do naszej woli.
Aby stawić czoło przemocy, przemoc zbroi się w wynalazki Nauki i Techniki. Towarzyszą jej ograniczenia, słabe i niemal niedostrzegalne, zwane przepisami Prawa Międzynarodowego, które przemoc sama sobie narzuca, ale nie warto o nich mówić, ponieważ w niewielkim tylko stopniu zagrażają jej możliwościom.”

Carl von Clausewitz (1780–1831) pruski teoretyk wojskowości

O naturze wojny
Źródło: s. 16.

O wojnie , O nauce

„A wróciliśmy do miejsc naszej miłości, starych ulic,
gdzie z liści spadał deszcz brunatny, w bezksiężycowe miasto.
Stają mi w oczach sceny tradycji pasterskiej:
Dafnis i Chloe koziołkujący pod drzewem,
Adam i Amaryllis, a może imiona są inne,
Werter przeszyty piorunem, kornwalijskie historie.
Towarzyszy nam wszędzie echo, w tych starych murach,
i z echem naszych kroków ta odleglejsza pamięć
tworzy harmonię. Dlatego ten spór?”

Bogdan Czaykowski (1932–2007)

Źródło: Tradycje miłości

O historii

„Mnie jest bliskie to, że można dociec czy dotrzeć do uczuć, które nam towarzyszą, a których w życiu na co dzień jakby nie ma. Interesuje mnie, gdzie leży granica pewnych ekstremalnych stanów psychicznych i granica ich poznania. Interesuje mnie rozpoznawanie tego, czy człowiek jako gatunek został obarczony przez Boga czy przez los. Taki podstawowy ludzki status.”

Marcin Jarnuszkiewicz (1947–2016)

Źródło: „Teatr” 1997, nr 7–8

O Bogu , O losie , O emocjach

„Różnica między patriotyzmem polskim a patriotyzmem zachodnioeuropejskim w jego fazie rewolucyjnej uwydatnia się najjaskrawiej w tym, że patrioci polscy pomagali czynnie patriotom niemieckim walczyć z Niemcami broniącymi praw dynastycznych; ginęli na barykadach paryskich w walce z francuskim legitymizmem i orleanizmem; towarzyszyli Garibaldiemu w bojach z włoskim partykularyzmem dynastycznym i papieskim. Lecz myśl, żeby w Polsce przyjść miało do orężnej rozprawy także z odłamem Polaków nie chcącym wyzbyć się przestarzałego przywileju – ta myśl wydawała im się potworna i zbrodnicza. Zdarzało się natomiast, że sami ginęli z rąk rodaków i to nie renegatów w służbie zaborcy, lecz tych, których pragnęli poprowadzić do walki. „Taki jest los szlachty polskiej” kończy Hubert Olbromski (w Wiernej rzece) opowiadanie o okrutnej śmierci ojca. Nie los szlachty polskiej, lecz los elity szlacheckiej, najczęściej faktycznie już zdeklasowanej inteligencji, która, nie mogąc wysnuć idei ojczyzny z konkretnej rzeczywistości (jak na Zachodzie z rewolucyjnego ruchu mieszczaństwa), usiłuje abstrakcyjną ideą przezwyciężyć konkretną rzeczywistość (istota wszelkiego romantyzmu). Mocą tej abstrakcyjnej idei dziedzic Chwalibóg (Turoń) poprowadzić miał do powstania chłopa, którego wczoraj jeszcze trzymał w lochu i zakuwał w kajdany.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

Źródło: Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek, www.nowakrytyka.pl http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446

O śmierci , O losie , O inteligencji , O myślach

„Jedna jest tylko droga honoru i uczciwości – droga rewolucyjnego socjalizmu. Na niej znajdziecie w kraju i na świecie towarzyszy walki. Doświadczenia międzynarodowego ruchu rewolucyjnego, nagromadzone przezeń w dniach sukcesów i czasach prześladowań i porażek, wiedza o przyjaciołach i wrogach stają przed wami otworem. Zdobądźcie się przyjaciele na odwagę sięgnięcia do tej sumy doświadczeń, sumy opłaconej krwią i cierpieniem najbardziej oddanych synów klasy robotniczej. Rozglądnijcie się po współczesnym świecie i przyjrzyjcie się, kto i gdzie ową walkę prowadził i prowadzi, kto ponosi w niej największe ofiary, nie rezygnuje, kto przetrwał lata prześladowań, był uznany za dawno zlikwidowanego politycznie, by nieoczekiwanie dla „trzeźwo” myślących wciąż odradzać się niczym przysłowiowy feniks z popiołów. Tam jest wasze miejsce. Miejsce wszystkich, którzy gotowi są walczyć o Polskę wolną, o kraj bez wyzysku i niesprawiedliwości, sojusznika wszystkich walczących o ten ideał.”

Ludwik Hass (1918–2008) polski historyk, marksista i trockista

Źródło: I Zjazd Lewicy ZSMP, Uniwersytet Warszawski, kwiecień 1989.

O wiedzę , O cierpieniu , O sukcesie , O walce

„Pragnę z przykrością poinformować, że towarzysz Władysław Gomułka poważnie zachorował i dlatego nie ma również na naszym plenum, tak jak również nie było go wczoraj na posiedzeniu Biura Politycznego. Wszyscy, którzy znamy towarzysza Gomułkę wiemy, że nie jest to człowiek, który ulega chorobom dyplomatycznym nawet w najcięższych sytuacjach.(…) Towarzysz Gomułka powiedział nam, że składa rezygnację ze stanowiska I sekretarza KC ze względu na przewidywany długotrwały przebieg choroby, a także przewidywaną potem trudność pracy na pełnych obrotach. W związku z tym Biuro Polityczne występuje jednomyślnie z propozycję wybrania na I sekretarza KC PZPR towarzysza Edwarda Gierka. Ten wniosek chciałby od razu poddać pod głosowanie. Proponuje przyjąć do wiadomości rezygnację towarzysza Władysława Gomułki z funkcji I sekretarza KC PZPR. Kto jest za tym wnioskiem? Dziękuje. Kto jest przeciw? Kto się wstrzymał? Proponuje poddać pod głosowanie sprawę wyboru towarzysza Edwarda Gierka na na I sekretarza KC PZPR. Kto jest za wyborem towarzysza Edwarda Gierka na na I sekretarza KC proszę podnieść rękę. Kto jest przeciw, kto się wstrzymał? Stwierdza, że towarzysz Edward Gierek został jednogłośnie wybranym I sekretarzem KC PZPR i oddaje mu przewodnictwo.”

Józef Cyrankiewicz (1911–1989) polski polityk, premier PRL

podczas posiedzenia KC PZPR, które przyjęło rezygnację Władysława Gomułki i wybrało Edwarda Gierka na I sekretarza.
Źródło: „Polityka” nr 51 z 18 grudnia 2010 r., s. 56.

O chorobach

„Moje fotografowanie ludzi bierze się z ciekawości i chęci uczestniczenia w grze ze współczesnymi mi indywidualnościami – mówi artysta. – Robię portrety subiektywne, dostrzegając u wybranej osoby jedną cechę – wrażenie i tę właściwość staram się wizualizować. Sfotografuję każdego w sposób, który uznam za stosowny. Zawsze towarzyszą mi rozterki dotyczące doboru ludzi, ich zdjęć i sformułowanych opinii.”

Krzysztof Gierałtowski (1938)

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gieraltowski_krzysztof

O ludziach , O grach , O wrażeniach

„Żyję w udręce, gdyż stale towarzyszy mi myśl o osobie, którą kiedyś zdradziłem, potem pielęgnowałem, a na koniec straciłem. Przychodzę do ciebie, ponieważ wierzę, że potrafisz przywołać ducha tej osoby, żebym mógł z nim porozmawiać. Przychodzę do ciebie, ponieważ wierzę, że potrafię ocenić, czy ten duch odnalazł spokój.”

Anne Rice książka Merrick (powieść)

Merrick

O myślach , O myśleniu

„Jest to rodzaj tajnego bractwa mającego własne obrzędy obcowania z umarłymi, gdzie płacz i śmiech, patos i ironia współistnieją na równych prawach. Przejęta historią, zawsze aluzyjna, w tym stuleciu tak jak dawniej towarzyszyła ludowi w jego ciężkich przejściach. Linie polskiego wiersza krążyły w podziemiu, były pisane w barakach koncentracyjnych obozów i w żołnierskich namiotach, w Azji, Afryce i Europie. Reprezentować tutaj taką literaturę znaczy czuć się pokornym wobec świadectw miłości i poświęcenia zostawionych przez tych, którzy już nie żyją.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

o literaturze polskiej, przyjmując w 1980 Nagrodę Nobla.
Źródło: Adam Michnik, Rozpacz Miłosza, „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2010.

O ludziach , O historii , O literaturze , O śmiechu

„Świat bez narkotyków, do których zaliczam też alkohol, nikotynę, kawę, a nawet czekoladę byłby koszmarem. Być może istnieje w Korei Północnej, tam ideologia zastąpiła niektórym narkotyk. W wolnym społeczeństwie, a nawet w pół – czy ćwierć wolnym, nie jest możliwa likwidacja narkotyków. To, co nazywamy narkotykami, czyli środki zmieniające świadomość, towarzyszy człowiekowi od zarania. A kto wie, czy nie było tak, że ów człekokształtny zażył jakiś silny środek rośliny, jakiegoś grzyba i dzięki temu w ogóle… (…)
Powstał człowiek. I powstała religia.”

Kamil Sipowicz (1953) polski historyk filozofii, dziennikarz, poeta, rzeźbiarz i malarz

Źródło: krytykapolityczna.pl, 12 października 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/SipowiczSwiadomosczgrzyba/menuid-1.html

O alkoholu , O świecie , O religii , O kawie

„[W Jedwabnem] oczywiście była zbrodnicza grupa Polaków, ale cala akcja była organizowana przez Niemców. Przecież w każdym narodzie są zbrodniarze. Ale ci zbrodniarze, którzy brali udział w mordowaniu w Jedwabnym, to była mała grupa w stosunku do tych, którzy w skali kraju Żydów ratowali. Jakie starania robił polski emigracyjny rząd w Londynie, jak wyglądała oficjalna akcja Karskiego? Jedynie w Polsce była podziemna organizacja ratowania Żydów Żegota. Jedynie w Polsce za pomoc Żydom mordowano cale rodziny, a nawet wszystkich mieszkańców domu. W Polsce moja matka i ja przechowaliśmy dwoje Żydów. Nie miałem problemu z załatwieniem im aktów chrztu przez swego prefekta szkolnego księdza Barańskiego. Na warszawskim Żoliborzu znalem w czasie wojny sześciu ukrywających się Żydów. W moim batalionie AK było ośmiu Żydów, serdecznych towarzyszy broni.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Ewa Koszowska, Prof. Witold Kieżun dla WP.PL: większość moich studentów uważa Polaków za nazistów http://wiadomosci.wp.pl/title,Prof-Witold-Kiezun-dla-WPPL-wiekszosc-moich-studentow-uwaza-ze-nazisci-to-Polacy,wid,16753214,wiadomosc.html?ticaid=1131b3, wiadomosci.wp.pl, 15 lipca 2014

O wojnie , O domu , O matce , O czasie

„Czy choćby najmniejsze osiągnięcie warte jest radości, jeżeli jego zdobyciu nie towarzyszyły ból i łzy?”

Masutatsu Ōyama (1923–1994) japoński karateka

O bólu , O łzach

„Czy zrobiliśmy dostatecznie wiele dla naszych socjalistycznych towarzyszy z Europy Wschodniej? (…) Chcieli pracować z lokalnymi komunistami, a my ich do tego zachęcaliśmy. Na ich życzenie przymykaliśmy oko na to, co tak naprawdę się działo; wycofaliśmy nasze poparcie dla antykomunistycznych uchodźców i dla ofiar nietolerancji komunistów. Przez wzgląd na tychże socjalistów z Europy Wschodniej powinniśmy byli się zdobyć na większy krytycyzm.”

Léon Blum (1872–1950) francuski polityk

w lutym 1948, w artykule redakcyjnym w „Le Populaire”, kilka dni po komunistycznym zamachu stanu przeprowadzonym w Pradze.
Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 84.

„Niemal każda miłość wraz ze swoimi trzema elementami natury emocjonalnej i seksualnością z biegiem czasu przechodzi kolejne fazy rozwoju. Mija czas i miłość albo ewoluuje, albo gaśnie. Towarzyszy związkowi, wzmacnia go i stabilizuje. Jej brak lub wypalenie skutkuje rozstaniem.”

Maciej Bennewicz (1961)

Seks trujący, seks doskonały. Coaching relacji (2011)

O miłości , O naturze , O czasie

„Samowładztwo bezwstydnie wyciąga ku nam zbroczone krwią ręce i doradza pojednanie! Ogłosiło jakiś „ukaz najwyższy”, w którym obiecuje nam jakąś tam „wolność” (…) Stare łotry! Myślą, że słowami nakarmią miliony głodującego proletariatu Rosji! Spodziewają się, że słowami zaspokoją zubożałe i udręczone wielomilionowe masy chłopskie! Obietnicami chcą zagłuszyć płacz osieroconych rodzin – ofiar wojny! Nikczemni! Tonąc chwytają się słomki!… Tak towarzysze, od podstaw chwieje się tron rządu carskiego! Rząd, który za złupione z nas podatki płaci pensje naszym siepaczom – ministrom, gubernatorom, naczelnikom powiatów i więzień, komisarzom policji, żandarmom i szpiegom: rząd, który żołnierzy wziętych spośród nas – naszych braci i synów – zmusza do przelewania naszej krwi; który na wszelkie sposoby popiera obszarników i przedsiębiorców w ich codziennej walce przeciwko nam; który spętał nam ręce i nogi i zepchnął nas do położenia wyzutych z praw niewolników; który bestialsko zdeptał i sponiewierał to, co mamy najświętszego – naszą godność ludzką – ten właśnie rząd chwieje się teraz i traci grunt pod nogami! Czas już pomścić! Czas pomścić okrytych sławą towarzyszy bestialsko zamordowanych przez siepaczy carskich w Jarosławiu, Dąbrowie, Petersburgu, Moskwie, Batumie, Tyflisie, Złatouście, Tichorieckiej, Michajłowie, Kiszyniowie, Komlu, Jakucku, Gurii, Baku i innych miejscowościach! Nastał czas porachunku za dziesiątki tysięcy niewinnych nieszczęsnych ludzi, którzy zginęli na polach Dalekiego Wschodu! Czas osuszyć łzy ich żon i dzieci. Czas pociągnąć carat do odpowiedzialności za cierpienia i poniżenia, za łańcuchy hańby, w które zakuł nas od wieków! Czas skończyć z rządem carskim i oczyścić szlak wiodący do ustroju socjalistycznego! Czas obalić rząd carski! I my obalimy go!”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

Źródło: Robotnicy Kaukazu nadszedł czas pomsty!, styczeń 1905 r., tom I, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1949, s. 94, 95.

O wojnie , O dzieciach , O ludziach , O książkach

„Jestem już stary, Lysandro (…). Nie będę miał zaszczytu towarzyszyć ci w drodze przez życie ani patrzeć, jak stajesz się dorosłą kobietą. Dam ci wszystko, czego można pragnąć na ziemi – bogactwo i władzę – w nadziei, że będziesz szczęśliwa.”

Elizabeth Adler (1951)

Postać: Lai Tsin
Kobiety rządzą światem

O życiu , O kobietach , O bogactwie

„Moc języka zależy od mocy, jaka towarzyszy jego definicji.”

L. Ron Hubbard (1911–1986)

Źródło: Andrzej Zwoliński, Scjentologia, Kraków 2007, s. 63

„Powtarzamy jeszcze raz: kobiety nie mogą rodzić z przymusu. Miłości nie może towarzyszyć strach. Macierzyństwo musi być oczekiwane, a przyjście dziecka na świat musi być świętem. Nikt nie ma prawa stawiać właśnie kobietom wyższych wymagań niż innym członkom naszego społeczeństwa. I nikt nie ma prawa wymuszać na nich samopoświęcenia i heroizmu (…) Nasze stanowisko w sprawie liberalizacji ustawy jest znane od lat i nie uległo zmianie. Uważamy, że uchwalona nowelizacja ustawy jest niezbędna, wręcz konieczna.”

Izabella Sierakowska (1946) polska działaczka polityczna

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 23 października 1996 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata2.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/109d3830536f29dbc12574ef004b022f?OpenDocument

O kobietach , O dzieciach , O świecie , O strachu

„(…) byłem jako dziecko i jestem nadal jako ktoś, mam nadzieję, dojrzały, nieśmiałym, wstydliwym człowiekiem. To, niestety, towarzyszy mi także w zawodzie. Komplikuje. Bywa uciążliwe. Tego chyba nie ma w sobie młode pokolenie aktorów, które jest odważne, twarde, bez kompleksów. Oni wiedzą, że świat jest teatrem i umieją z tego skorzystać, także poza zawodem aktorskim. Natomiast moja generacja wychowała się w pewnej pokorze wobec świata i sztuki.”

Piotr Fronczewski (1946) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, Aktor gombrowiczowskiej formy, „Trybuna”, 7 grudnia 2005 http://pisarze.pl/publicystyka/3878-krzysztof-lubczynski-rozmawia-z-piotrem-fronczewskim.html

O dzieciach , O świecie

„Nasze kontakty z prymasem Glempem nacechowane były życzliwością i zaufaniem. On dzisiaj się dystansuje, ja to nawet rozumiem, bo był oskarżany, że jest zbyt ugodowy w stosunku do władzy – mówiono nawet „towarzysz Glemp.””

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

Źródło: Ja też nosiłem mieczyk Chrobrego – rozmowa z gen. Jaruzelskim, Bibula.com, 3 lutego 2009 http://www.bibula.com/?p=6205

O zaufaniu

„Kiedy słyszy się o twórcach muzyki filmowej dających koncerty, spodziewamy się, że towarzyszy im na scenie orkiestra symfoniczna albo zespół jazzowy. Ja mam to szczęście, że mam swój własny zespół. Swoją własną grupę, która nie jest do końca grupą jazzową. Powiedziałbym, że to coś pomiędzy brzmieniem Pink Flyod a Weather Report, w którym dominuje rockowa energia. Muszę powiedzieć, że zaczynałem od muzyki live. Zanim zacząłem komponować do filmów, byłem muzykiem sceny. Naprawdę bardzo dużo tak pracowałem. I do dziś, właśnie to lubię najbardziej.”

Éric Serra (1959) kompozytor francuski

Źródło: Jadwiga Polus, Eric Zawodowiec. Rozmowa z kompozytorem Luca Bessona, Stopklatka.pl, 8 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46372

O szczęściu

„Miał posturę olbrzyma i jednym uderzeniem pięści mógł zabić każde zwierzę. Do jego ulubionych rozrywek należały walki z lwami i lampartami. Tych, którzy odważyli mu się sprzeciwiać, zabijał własnymi rękami. Nadmierne spożywanie wina popychało tego z natury gwałtownego człowieka do czynów niegodziwych. Ponieważ w czasie alkoholowych orgii mało kto mógł dotrzymać mu kroku, szydził w upojeniu ze swych towarzyszy, a potem bezlitośnie pozbawiał ich życia.”

Di Xin (-1105–-1046 p. n. e.)

Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 53.

O kobietach , O świecie , O historii , O naturze

„Mam poczucie, że to, co maluję dotyczy samotności i smutku. Nie traktuję jednak tego problemu histerycznie. Lubię ironię, więc znaleźć można czasem w moich pracach trochę śmiechu, trochę pokraczności, trochę naiwności. Może dlatego często maluję dzieci, bo choć kochane, wydają mi się najbardziej zagubione. Podobnie jest z psami. Czasem maluję psy. Mam poczucie pewnej nieprzekraczalnej bariery, która powoduje, że są dla nas niepoznawalne, mimo że je lubimy, towarzyszą nam i wydają się tak bliskie.”

Jarosław Modzelewski (1955)

Źródło: Piotr Sarzyński, Raz wygrywam ja, raz obraz http://www.polityka.pl/paszportypolityki/rozmowy/165479,1,rozmowa-z-jaroslawem-modzelewskim.read, Polityka.pl, 4 listopada 2009.

O dzieciach , O psie , O samotności , O śmiechu

„Obraz towarzyszy mojej rodzinie już 26 lat. Wisiał na głównym miejscu w starym domu, wybudowałem nowy dom, też wisi. To ważna pamiątka po ojcu. Przywiózł ją z mszy za ojczyznę w bydgoskim kościele jezuitów. W stanie wojennym gromadziły się tam tłumy zaangażowanych w działalność opozycyjną. Jeździłem tam z tatą. Na jedno ze spotkań przyjechał Jacek Fedorowicz. Po mszy rysował obrazki-cegiełki. Żeby dostać rysunek, trzeba było dać pieniądze na pomoc internowanym. Tato kupił wtedy trzy obrazki.”

Wojciech Mojzesowicz (1954) polski rolnik i polityk

o portrecie Lecha Wałęsy
Źródło: Nie zdejmę Wałęsy z mojej ściany, wyborcza.pl, 30 czerwca 2009 http://wyborcza.pl/1,91250,5408188,Nie_zdejme_Walesy_z_mojej_sciany.html

O pieniądzach , O rodzinie , O domu , O pomocy