Cytaty na temat powietrze (285 cytatów)

„Skauci są dziećmi wolnych przestrzeni, a skauting to braterstwo w służbie i świeże powietrze.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting

O dzieciach

„Powietrze, światło, odpoczynek uzdrawiają, lecz największe ukojenie płynie z kochającego serca.”

Theodor Fontane (1819–1898) niemiecki pisarz, poeta, dziennikarz, krytyk i farmaceuta; przedstawiciel poetyckiego realizmu

O świetle , Serce

„Teraz, gdy już nauczyliśmy się latać w powietrzu jak ptaki, pływać pod wodą jak ryby, brakuje nam tylko jednego: nauczyć się żyć na ziemi jak ludzie.”

George Bernard Shaw (1856–1950) dramaturg i prozaik irlandzki, noblista

Źródło: Anegdoty sławnych ludzi i o sławnych ludziach http://webgaleria.free.art.pl/atlantyda/anegdoty2.php

O ludziach , O ptakach , O rybach , O wodzie

„Większość ludzi jest jak opadłe liście, które rozwiewa wiatr. Krążą w powietrzu, a potem spadają na ziemię. Ale nieliczni są jak gwiazdy, które poruszają się po ustalonym kursie, gdzie nie może ich dosięgnąć wiatr. Mają prawo i kierunek w sobie.”

Hermann Hesse (1877–1962) prozaik, poeta i eseista niemiecki, noblista

O ludziach

„Ja wciąż oddycham, na życie mam apetyt.
Powietrze tu nie pachnie mi zapachem kobiety.
Poczuj ten klimat, to skurwiały kryminał.
Tu czas przeważnie liczysz w latach nie w godzinach.”

Chada (1978–2018) polski raper

Źródło: Od apelu do apelu na albumie WGW

O życiu , O kobietach , O czasie

„Kocham ziemię pod jego stopami i powietrze nad jego głową, i każda rzecz, której dotyka, i każde słowo, jakie wypowiada.Kocham to, jak wygląda, i każdy jego uczynek, i jego samego.”

Emily Brontë (1818–1848) angielska pisarka i poetka

Wichrowe wzgórza

Kochać się

„To jest nasza nadzieja, że dzieci urodzone dzisiaj będą miały 20 lat przed sobą, trochę zielonej trawy pod gołymi stopami, świeże powietrze do oddychania, trochę błękitnej wody do żeglowania i wieloryba na horyzoncie, aby pomarzyć.”

Jacques-Yves Cousteau (1910–1997) francuski badacz mórz i podróżnik

O dzieciach , O nadziei , O trawie

„Pokryj skrzydła ptaka złotem, a już nigdy więcej nie wzbije się w powietrze.”

Rabindranath Tagore (1861–1941) poeta i prozaik indyjski

O ptakach

„Pokora, łagodność i słodycz ducha – to jest niejako powietrze, którym w naszym sercu oddycha Jezus.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 3, s. 125.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 306.

O siostrze , Serce

„XX wiek, w którym spędziłem większość życia, jest dla mnie wiekiem absurdu, wiekiem pobytu kilku wariatów, kurdupli, którzy wywalili kawał świata w powietrze.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

O wariatach , O wieku

„Ze śmierci ziemi rodzi się ogień, ze śmierci ognia rodzi się powietrze, ze śmierci powietrze rodzi się woda.”

Heraklit z Efezu (-535) filozof antyczny

O śmierci , O wodzie

„Utrwaliła mi się mocno w pamięci taka scena z umywalni, do której po kolacji poszedłem umyć nogi.
Pod jednym sitkiem jeden Niemiec wykańcza drugiego, który stoi nago pod lodowatą wodą i wrzeszcząc chce uciec; ten drugi, też wrzeszcząc, wpędza go z powrotem tłumacząc mu to odpowiednio grubym kołkiem. Z jednej strony umywalni Hiszpan myje nogi i śpiewa głośno jakąś arię. Z drugiej strony Polak myje się i głośno modli. A pod ścianą, w skrzyni zwanej trumną, leży nagi człowiek, który jeszcze żyje, lecz pewnie już nieprzytomny – tak jak ryba łapie od czasu do czasu powietrze. Na brzuchu umierającego siedzi inny, który spokojnie zjada swój kolacyjny chleb, krojąc go na maleńkie kawałeczki. Myślałem, że może to jaki kolega, który chce być przy jego śmierci, więc pytam:
– To twój kolega?
– Nie, tylko na bloku taki bałagan, że tu przynajmniej spokojnie zjem kolację.”

Stanisław Grzesiuk książka Pięć lat kacetu

Pięć lat kacetu, O życiu w obozie koncentracyjnym

O śmierci , O myślach , O rybach , O wodzie

„Zdaniem profesora Andrzej Ziółkowskiego z Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN wiele deformacji fragmentów wraku odpowiada typowym zniekształceniom powstającym w przypadku eksplozji. W swoich badaniach naukowiec skoncentrował się na znalezionych fragmentach metalowych i doszedł do wniosku, że główną przyczyną katastrofy była eksplozja na pokładzie samolotu, gdy ten znajdował się jeszcze w powietrzu.”

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Tajne akta S. Smoleńsk, MH-17 i wojna Putina na Ukrainie.
Źródło: s. 271

„A nazajutrz miałem być w Baia Mare, które kiedyś nazywało się Nagybánya. Miałem węszyć za minionym, szukać tego nieustannego „kiedyś”, które w moich stronach jest teraźniejszością, ponieważ „jutro” właściwie nigdy nie nadchodzi, bo zatrzymuje się w dalekich krajach znęcone ich powabem, przekupione, a może po prostu zmęczone. To, co ma nadejść, nigdy tu nie dociera, ponieważ zużywa się gdzieś po drodze i zamiera jak blask dalekiej latarni. Panuje tutaj wieczny schyłek i dzieci rodzą się zmęczone. W ukośnym świetle późnej jesieni gesty i ciała ludzi są tym wyrazistsze, im mniejsze jest ich znaczenie. Mężczyźni stoją na rogach ulic wpatrzeni w pustkę dnia. Plują na chodnik i palą papierosy. To jest teraźniejszość. Tak jest w mieście Sabinov, w mieście Gorlice, w Gönc, w Caransebeş, w całym słynnym międzymorzu między Czarnym i Bałtykiem. Stoją i przeliczają papierosy w paczkach i drobne w kieszeniach. Czas nadciąga z daleka i przypomina obce powietrze, którym już ktoś oddychał.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O mężczyznach , O dzieciach , O ludziach , O czasie

„Jesteś niczym dzikie zwierzę. To są ostatnie miesiące twego życia, nie zasługujesz by oddychać powietrzem tej ziemi i oglądać światło Pana, znikniesz z tego świata i nigdy się już nie pojawisz. Ogarną cię mroki i będziesz miała czas, żeby rozważyć grzechy swego zwierzęcego żywota.”

Elżbieta Batory (1560–1614)

słowa, którymi została skazana na procesie.
Źródło: Miranda Twiss, Najwięksi zbrodniarze w historii, op. cit., s. 118.

O historii , O świetle , O czasie , O zwierzętach

„Nazwa jest piękna – LiS, nazwa jest piękna. Drapieżne kaczory potrafią porwać lisa, unieść go w powietrze i później los lisa jest ciężki.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

odpowiedź na pytanie, czy wierzy w trwałość LiS, w sytuacji gdy Andrzej Lepper zapytany przez jedną z telewizji (TVN), co lubią lisy, odpowiedział: lisy lubią dzikie kaczki.
Źródło: wywiad dla Polskiego Radia 19 lipca 2007 www.polskieradio.pl http://www.polskieradio.pl/jedynka/sygnalydnia/?id=10383

O losie

„Powietrze mnie fascynuje. Gdyby go nie było, wszystkie ptaki pospadałyby na ziemię. I samoloty też.”

Jean-Claude Van Damme (1960) belgijski aktor

Je suis fasciné par l'air. Si on enlevait l'air du ciel, tous les oiseaux tomberaient par terre… Et les avions aussi… (fr.)
Źródło: „Forum”, 21 maja 2007.

O ptakach

„Czułem, jak czas ujęty dotąd w ludzkie formy rozlewa się i powraca do swojej pierwotnej formy. Tutaj, w Sulinie, był wszechobecny jak wilgoć w powietrzu. Trawił domy i statki, toczył twarze i pejzaż, szklanki w barach i towary w sklepach. On po prostu przepalił, przeżarł delikatną powłokę minut, godzin i dni, i wziął w posiadanie całą przestrzeń, wszystkie widzialne i niewidzialne rzeczy, i ludzkie myśli też.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Co byś powiedział, gdyby właściciele ziemscy chcieli zabrać powietrze dla siebie, każąc opłacać to potem i znojem?; jedyna różnica między powietrzem a ziemią polega na tym, że oni znaleźli sposób by podzielić ziemię, a nie powietrze – jeśli znajdą i na to sposób, uczynią z powietrzem to, co uczynili z ziemią.”

Errico Malatesta (1853–1932) włoski myśliciel polityczny, anarchista

Kapitalizm

„„w Kalifornii nie trzeba mieć domu, bo nigdy nie jest zimno” mówi Slim i śmieje się radośnie. „Rany w życiu nie widziałaś takich ślicznych słonecznych dni, że przez większość roku nawet nie potrzeba płaszcza ani węgla do ogrzewania domu ani zimowych butów ani nic. I nigdy nie umiera się z gorąca w lecie tam na północy we frisco i Oakland i okolicach. Mówię ci, to jest miejsce do życia. I nie da się już pojechać dalej w Ameryce, zostaje tylko woda i Rosja”.
„A co jest złego w Nowym Jorku?” warczy matka Sheili.
„Och, nic!” Slim pokazuje na okno, „Ocean Atlantycki przynosi diabelne wiatry w zimie i jakiś szatański syn przenosi te wiatry na ulice, tak że człowiek może zamarznąć na progu. Bóg zawiesił słonce nad wyspą Manhattan, ale diabeł nie wpuści go w twoje okno, chyba że kupisz sobie mieszkanie w domu wysokim na mile, ale wtedy nawet nie można wyjść odetchnąć powietrzem, bo można spaść tę milę na dół, o ile w ogóle cię stać na takie mieszkanie. Można pracować, ale wtedy w ogóle nie ma się czasu, bo osiem godzin pracy to dwanaście bo trzeba doliczyć te wszystkie metra, autobusy, windy, tunele, promy, schody i znowu windy i jeszcze czekanie, bo to wielkie i beznadziejne miasto. Ale nie, w Nowym Jorku nie ma nic złego.”

Jack Kerouac książka Pic

Pic

O matce , O Bogu , O wodzie , O czasie

„Szkoda, że Cię tu nie ma. Zamieszkałem w punkcie,
z którego mam za darmo rozległe widoki:
gdziekolwiek stanąć na wystygłym gruncie
tej przypłaszczonej kropki, zawsze ponad głową
ta sama mroźna próżnia
milczy swą nałogową
odpowiedź. Klimat znośny, chociaż bywa różnie.
Powietrze lepsze pewnie niż gdzie indziej.
Są urozmaicenia: klucz żurawi, cienie
palm i wieżowców, grzmot, bufiasty obłok.
Ale dosyć już o mnie. Powiedz, co u Ciebie
słychać, co można widzieć,
gdy się jest Tobą.

Szkoda, że Cię tu nie ma. Zawarłem się w chwili
dumnej, że się rozrasta w nowotwór epoki;
choć jak ją nazwą, co będą mówili
o niej ci, co przewyższą nas o grubą warstwę
geologiczną stojąc
na naszym próchnie, łgarstwie,
niezniszczalnym plastiku, doskonaląc swoją
własną mieszankę śmiecia i rozpaczy
nie wiem. Jak zgniatacz złomu, sekunda ubija
kolejny stopień, rosnący pod stopą.
Ale dosyć już o mnie. Mów jak Tobie mija
czas-i czy czas coś znaczy,
gdy się jest Tobą.

Szkoda, że Cię tu nie ma. Zagłębiam się w ciele,
w którym zaszyfrowane są tajne wyroki
śmierci lub dożywocia-co niewiele
różni się jedno z drugim w grząskim gruncie rzeczy,
a jednak ta lektura
wciąga mnie, niedorzeczny
kryminał krwi i grozy, powieść rzeka, która
swój mętny finał poznać mi pozwoli
dopiero, gdy i tak nie będę w stanie unieść
zamkniętych ciepłą dłonią zimnych powiek.
Ale dosyć już o mnie. Mów jak Ty się czujesz
z moim bólem-jak boli
Ciebie Twój człowiek.”

Stanisław Barańczak (1946–2014) polski pisarz

Widokówka z tego świata i inne rymy z lat 1986–1988

O śmierci , O czasie , O zamieszkaniu

„W sztabie obrony Lwowa – w tym samym budynku na Pl. Bernardyńskim – coś się zmieniło! Nie mury i nie szyby w oknach, wciąż całe mimo nalotów i bombardowania artyleryjskiego. I nie ludzie, wciąż ci sami. Więc co? W powietrzu jakieś bezmierne przygnębienie. Nie ciekawi meldunku o bitwie trzydniowej o wzgórza nad Lwowem, zakończonej przed godziną pełnym sukcesem. Coś się stało, co przekracza zwyczajne triumfy lub niepowodzenia codziennego życia żołnierskiego na wojnie. Gen. Langner z pułkownikiem Rakowskim, szefem sztabu gen. Sosnkowskiego, który pozostał we Lwowie, proszą mnie do gabinetu dowódcy. (…) W nocy z 16 na 17 września Sowiety przekroczyły granicę polską. Zamiar niewiadomy.”

Stanisław Maczek (1892–1994) generał polski

o obronie Lwowa w 1939.
Źródło: Stanisław Maczek, Od podwody do czołga. Wspomnienia wojenne 1918-1945, wydawnictwo Ossolineum, Wrocław - Warszawa - Kraków 1990. s. 79–80.

Niepowodzenie , O wojnie , O ludziach , O sukcesie

„Zdanie to jest dla mnie swego rodzaju wyznaniem-kluczem. Jeśli jesteśmy samotni, to jesteśmy przeklęci, ponieważ nie zasługujemy na najwyższe dobro, jakie nas wszystkich czeka, czyli na miłość. Moi bohaterowie są ludźmi wydrążonymi, odciętymi od tego co jest powietrzem, oddechem i motorem wszelkiego działania. W filmie sugeruję, że moi bohaterowie są winni swojej samotności. Żyją jak w transie, w zagadkowym stanie duszy, w którym wszystko jest dozwolone, ich życie jest niekończącą się imprezą. My sami odpowiadamy za swoje czyny, myśmy sami ten stan wybrali. Czerwienię się mówiąc takie banały. Wszyscy wiemy, że jesteśmy jakimiś tam połówkami, które są po to, żeby istnieć razem. Jeśli zatem na własne życzenie odcinamy się od miłości, to jest to stan patologiczny i właśnie o tej chorobie zrobiłem film.”

Mariusz Treliński (1962) polski reżyser operowy, filmowy i teatralny.

o cytacie z filmu Egoiści – Samotność jest gorsza niż grzech.
Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2212

O miłości , O życiu , O chorobach , O duszy

„Zauważyłem, jak zręcznie Wałęsa daje sobie radę z tym niesfornym zgromadzeniem. Kiedy tylko spór staje się nazbyt gwałtowny i słychać rozdrażnione głosy, przywołuje duchy Legionów Dąbrowskiego i intonuje „Jeszcze Polska…”. Spór zamiera w chwili, gdy wszyscy wstają. „Marsz, marsz Dąbrowski, z ziemi włoskiej do Polski…” i w trakcie tej niezawodnej katharsis dach niemal unosi się w powietrze, a wszystkie niesnaski pierzchają.
„Za twoim przewodem złączym się z narodem…” – śpiewają to o Dąbrowskim, czy o Wałęsie? Czysto polska magia. Wiadomo, że wielki magik przywołał ją świadomie, by nie rzec, cynicznie. Jednak kiedy śpiewa sam ulega przemianie. Nie jest już zadziornym małym elektrykiem w niedopasowanych spodniach, sprytnym mówcą z wieloma ludzkimi słabościami, jego autorytet nie jest już oparty na umiejętności zastosowania kolokwializmu i ciętej riposty.
Stoi teraz wyprostowany, z głową przechyloną do tyłu, jak drewniana figura spod dłuta któregoś z rzeźbiarzy ziemi dobrzyńskiej, gdzie Wałęsa się urodził. Staje się wizerunkiem, nie człowiekiem.”

Timothy Garton Ash (1955)

Źródło: Polska rewolucja. „Solidarność” 1980–1982

O śpiewie

„Jesteśmy zatruwani ołowiem i stopień jego stężenia w powietrzu, jak również ilość spożywanego alkoholu wysokoprocentowego powodują, że jesteśmy społeczeństwem agresywnym, nietolerancyjnym i może temperatura na tej sali również jest wypadkową tego zjawiska.”

Janusz Rewiński (1949) polski aktor, satyryk i polityk

przemówienie sejmowe w sprawie paliw.
Źródło: 1 kadencja, 19 posiedzenie, 4 dzień, 15 punkt porządku dziennego: Informacja ministra współpracy gospodarczej z zagranicą oraz ministra przemysłu i handlu w sprawie sytuacji na rynku paliw, 4 lipca 1992 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/main/411BBB8C

O współpracy

„Tami Kiuru… dostał podmuch i otworzył się w powietrzu.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Kiuru.
Skoki narciarskie, Ga-Pa 2003

„Towarzystwo jest jak powietrze: niezbędne do oddychania, ale niewystarczające do życia.”

George Santayana (1863–1952)

Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 150.

„Skoro się ozwą twych ust róże dźwięczne,
Pieśnią nad pieśnie powietrze oddycha.”

Tomasz August Olizarowski (1811–1879)

Źródło: Salomon i Sulamitka

„Kukułeczko, powiedz, proszę,
ile będę żyła lat…
Drgnęły tylko czubki sosen,
żółty promień w trawę spadł.
Dźwięk nie rozległ się w powietrzu,
a już wracać czas.
Dotknął czoła świeży wietrzyk.
Milczy chłodny las.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Dmuchawiec (1921)
Źródło: Kukułeczko, powiedz, proszę…, tłum. Mieczysława Buczkówna

O miłości , O trawie , O czasie

„Niepewnie idziesz pochylony
drogą, co nigdzie nie prowadzi
tak jak po fali
tak jak po linie
jak nad przepaścią idziesz drogą
tak jak po fali
tak jak po linie
nie widzisz ziemi pod stopami
w powietrzu lekko zawieszony”

Leszek Aleksander Moczulski (1938–2017)

piosenka wykonywana m.in. przez Andrzeja Zauchę i Anawę oraz Grzegorza Turnaua.
Źródło: Jak linoskoczek

„Kiedy w Montrealu nadchodzi lato, zjawia się z impetem dorównującym tancerce rumby: całej w falbankach i jaskrawej bawełnie z migającymi udami i lśniącą od potu skórą. Ta bezwstydna zabawa zaczyna się w czerwcu i trwa do września.
Wszyscy z radością witają tę porę roku i traktują ją z pewną nabożnością. Życie toczy się na ulicach. Po długiej, surowej zimie pojawiają się na nich kafejki, rowerzyści i rolkowcy walczą ze sobą o miejsce na ścieżkach rowerowych, jest mnóstwo festiwali na świeżym powietrzu, a ludzie kłębią się na chodnikach.”

Kathy Reichs (1948)

Cykl Kości, Zapach śmierci (1997), Temperance Brennan

O życiu , O ludziach , O lecie , Radość

„Praktycznie na każdym wolnym skrawku ziemi w Warszawie ludzie kopią studnie. Brak wody staje się poważnym problemem. Jeśli w ciągu dziesięciu dni miasto nie otrzyma pomocy, zabraknie także żywności. Przydziały już teraz są bardzo skąpe. Nie będzie przesadą powiedzieć, że sytuacja w Warszawie jest rozpaczliwa. Na przedmieściach miasta są wielkie obozy koncentracyjne, pełne kobiet i dzieci, koczujących na wolnym powietrzu bez jedzenia i bez jakiejkolwiek pomocy. Umierają z głodu i na skutek chorób w najstraszliwszych warunkach. Niemcy nie okazują żadnej litości tym bezbronnym ludziom. Nie mają mężczyzn, którzy mogliby się nimi zaopiekować. Mężczyzn zastrzelono wtedy, gdy kobiety i dzieci brano do niewoli.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 20 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 411.

O kobietach , O głodzie , O dzieciach , O ludziach

„Nie ma takiego zawodnika, który nie miałby na swoim koncie upadku, szczególnie gdy zaczyna swoją karierę. Pierwsze skoki zazwyczaj kończą się upadkiem. Upadków podczas całego okresu szkoleniowego jest dosyć dużo. W trakcie trenowania zawodnicy nabywają umiejętności, jak się zachować podczas upadku na igielicie a jak na śniegu. Upadania wpisane jest w tą dyscyplinę. Zawodnik podczas upadku powinien panować nad nartami, usztywnić się, żeby go dodatkowo nie pozwijało. Czasem zawodnik musi wykonać salto w powietrzu. Dzieję się tak, gdy narta odpadnie. Bywa, że skoczek nie wytrzymuje podmuchu i traci panowanie nad nartami. Zazwyczaj upadki kończą się dobrze, bez większych kontuzji. Ale czasami upadek kończy się złamaniem obojczyka, kończyn. Są to urazy wpisane w tą dyscyplinę, zresztą w każdym sporcie zawodnicy narażeni są na różne niebezpieczeństwa.”

Jan Szturc (1958) polski skoczek narciarski, trener

Źródło: Adrian Dworakowski, Jan Szturc o procesie szkolenia skoczka narciarskiego, skijumping.pl, 7 października 2009 http://www.skijumping.pl/wiadomosci/10931/Jan-Szturc-o-procesie-szkolenia-skoczka-narciarskiego/

O zachowaniu , O sporcie , O czasie

„Gdy chcemy zrobić wrażenie, stroimy się, prostujemy plecy. Jesteśmy jak kruki, które dla wybranki wykonują w powietrzu salta i piruety, jak rajskie ptaki, których barwne, błyszczące pióra w czasie godowym stają się trzy razy dłuższe od ciała.”

Dorota Sumińska (1957) polska pisarka i dziennikarka

Źródło: Wywiad, 2011 http://www.styl.pl/magazyn/wywiady/news-idealny-maz-pan-wrona,nId,337172

O wrażeniach , O ptakach , O czasie

„Marco zawisnął na chwilę w powietrzu, czekając na to, co zrobią Amerykanie. A oni w tym czasie zmieniali pozycje.”

Piotr Dębowski (1965) polski dziennikarz sportowy

Wpadki komentatorskie

O czasie

„Mróz czyści powietrze, które staje się tak czytelne,
że aż kłuje w oczy. Nad wyraźnym zakończeniem
horyzontu nieco sprany błękit, linia lasu prowadzi
do linii tego, co utrzymuje w nas równy rytm.”

Teresa Radziewicz (1970)

Źródło: Biel, biel, biel [w:] Lewa strona, wyd. Stowarzyszenie Literackie im. K. K. Baczyńskiego, Łódź 2009, s. 22.

„Choroba górska – puna – jest wywołana zmniejszeniem ilości tlenu w rozrzedzonym powietrzu, a objawy jej są bardzo rozmaite i zmienne. Najczęściej występują: ból głowy, zmęczenie, bezsenność, utrudnione oddychanie, bicie serca, brak apetytu, nudności i wymioty. Człowiek dotknięty tą chorobą ma wielkie trudności w posuwaniu się pod górę. Natomiast schodzić na dół może zwykle w normalnym tempie i zejście na niższą wysokość przynosi szybką ulgę (…). Jedne z istniejących teorii głoszą, że występowanie puny w pewnych określonych miejscach jest związane z emancjami żył kruszcowych, np. antymonu, wydzielaniem się gazów podziemnych, większym naładowaniem atmosfery elektrycznością, brakiem przewiewu w zaklęśnięciach terenu i tym podobnymi przyczynami.”

Witold Henryk Paryski (1909–2000) krajoznawca polski, taternik

Źródło: W górach Atakamy

O bólu , O chorobach , O górach , Serce

„W powietrzu pruje jak czołg. Tworzy własną kreację w powietrzu.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Mattim Hautamäkim.
Skoki narciarskie, Oberstdorf 2004

„Lubię mgłę od morza,
Bo w białym powietrzu jest zacisznie,
Jakbyś otwierała furtkę do ogrodu jałowców i bzów,
Jakby Twoją sukienkę niczym bramę raju otwierał wiatr,
Jakby zagrała muszla pod opuszkami słońca.”

Zbigniew Chojnowski (1962) polski poeta, krytyk literacki

Źródło: Domostwo

„Główną podporą lichwy, złodziejstwa i rozboju są książęta i panowie. Zabierają oni wszelkie stworzenie na swoją własność: ryby w wodzie, ptaki w powietrzu, rośliny na ziemi. I potem jeszcze głoszą biednym przykazanie: – nie kradnij! Sami zaś chwytają, co gdzie znajdą: obdzierają i łupią chłopa i rzemieślnika.”

Thomas Müntzer (1489–1525) teolog, reformator Kościoła katolickiego

Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard (oprac.), Wiek XVI-XVIII w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii i studentów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, s. 92.

O historii , O ptakach , O rybach , O nauczycielach

„Nareszcie świt zastąpił noc,
Powietrze świeże jak po burzy.
Więc po co chowasz twarz pod koc? –
Dzisiejszy dzień się nie powtórzy.”

Marek Dutkiewicz (1949) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Wstawaj, szkoda dnia z repertuaru zespołu 2+1

O nocy

„Tylko dzięki nieprzerwanemu i niezmordowanemu udziałowi w akcji wszystkich sił udało się ująć lub z całą pewnością zgładzić ogółem 56 065 Żydów. Do tej liczby należy jeszcze dodać Żydów, którzy zginęli na skutek wysadzenia w powietrze, pożarów itd., których liczby nie można było jednak ustalić.”

Jürgen Stroop (1895–1952) generał SS, zbrodniarz wojenny

Żydowska dzielnica mieszkaniowa w Warszawie już nie istnieje! (1943)
Źródło: str. 40 http://arch.ipn.gov.pl/ftp/Stroop/index.html#/43

„… Słychać było wiatr, który pachniał i można go było jeść jak lody, jak ubity na krem śmietankowy niewidzialny śnieg, można go było niemal jeść łyżeczką, miałem wrażenie, że gdybym wziął bułkę albo kawałek chleba, to mógłbym to powietrze gryźć, prawie jak wosk.”

Bohumil Hrabal (1914–1997) czeski pisarz

Obsługiwałem angielskiego króla
Źródło: s. 33

O wrażeniach

„…) pod tymi drzewami, siedząc na tej trawie,
doznała pierwszego pocałunku z mężczyzną,
kobieta myśli, że w tym powietrzu jeszcze unoszą się
ich oddechy z tamtego spotkania,
może te oddechy tworzą duszę pierwszego pocałunku,
i ta dusza wciąż żyje tu, między drzewami (…”

Janusz Styczeń (1939) polski poeta

Źródło: Miejsce pierwszego pocałunku

O kobietach , O duszy , O myślach , O trawie

„Powietrze
spadało w milczeniu
nie chcąc,
by ktokolwiek słyszał
jak pękło mu serce.”

Agata Maria Kyzioł (1973)

Źródło: Samobójca, „Sekrety ŻAR-u” 2008, nr 3

Serce

„Powstanie to fakt żywy, fakt o niezwykłej trwałości, bez którego trudno dziś sobie wyobrazić świadomość współczesnego Polaka. Wszak to Powstanie Warszawskie stworzyło wielki i twórczy mit Armii Krajowej, a samo stało się legendą. Legendą walki o wolność wbrew wszystkim i wszystkiemu. Legendą, która wzywa i zobowiązuje. Legendą opartą na prawdzie i zakorzenioną w rzeczywistych wartościach. Od lat czterdziestu zdjęcia ruin Warszawy wystawiamy na odbudowanych placach, niemal szczycimy się nimi, pokazujemy w dziesiątkach filmów i w albumach. Ale przecież, na miły Bóg, to nie one są najważniejszym śladem, jedynym znakiem warszawskiego powstania. To nie one czynią, że legenda powstańcza tak przyciąga i fascynuje naszą młodzież, najlepszą i najbardziej wrażliwą; że zaczytuje się ona w takich książkach jak „Zośka” i „Parasol” czy „Pamiętniki żołnierzy baonu Zośka”. To wartości przyciągają ich tutaj, te wartości, których tak mało było – a czasem również jest – w naszym codziennym życiu, które się gubią w walce o chleb, w atmosferze szarzyzny i apatii. Te wartości, potrzebne młodym jak powietrze, potrafią oni odnaleźć w walce swych starszych braci i sióstr, w ich porywie i w ich nieugiętym trwaniu. Bo nie było to powstanie zrodzone tylko z nienawiści i chęci zemsty. Było to także, było to przede wszystkim powstanie wielkiej miłości i powstanie najwyższej ofiary. To sierpniowe powstanie chłopców i dziewcząt było także powstaniem ich ojców i ich matek. Było powstaniem do życia całego umęczonego narodu.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 127–128

O Bogu , O książkach , O młodzieży , O matce

„Rekordowy tłum. Nawet podczas „Gay Pride” nie było takiego tłoku na głównej ulicy. Wtedy też cały dzień zamknięta dla ruchu samochodowego była Laugavegur. Też chodziło się slalomem. Gdyby wyciąć wszystkich, sprawić, żeby stali się niewidzialni wszyscy oprócz jednego, losowo wybranego człowieka, i patrzeć na jego ruchy – byłoby to jak spacer pijaka. Wszyscy byli kompletnie nawaleni, ja chyba nigdy wcześniej tak nawalony nie byłem, chociaż zupełnie trzeźwy byłem. Ale to, co działo się na Laugavegur podczas „Culture Night” było prawie zabójcze. Sprasowani ludzie, zero przestrzeni. Powietrze duszne i ciepłe od oddechów. Żeby tylko znaleźć kolejnych trzydzieści centymetrów na asfalcie, postawić tam nogę, przeczekać chwilę, wypuścić drugą nogę do przodu, choćby w bok, gdziekolwiek, i na następnych, cudem znalezionych trzydziestu centymetrach ją postawić. Ubrania zdarte od ocierania się o przechodniów. Chcę krzyczeć, chcę wyć, umieram, a oni się cieszą, a oni dobrze się bawią.”

Mirosław Gabryś (1973)

Islandzkie zabawki
Źródło: Islandzkie zabawki, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2010

O ludziach

„Co będzie, gdy dorośnie? Przejrzy na oczy
i zapragnie zachłysnąć się twoim powietrzem.
Może przejdziesz ulicę na czerwonym świetle,
napatoczysz się w miejskim szalecie na złotą bestię,
na sen, nóż w parku, na splot wydarzeń i słów.”

Wioletta Grzegorzewska (1974) polska poetka i pisarka

Źródło: O śmierci, Orinoko, Tychy 2008, s. 41

O śmierci , O snach

„Kiedykolwiek chrześcijanin zetknie się [z] wyrzeczeniem, z bólem, z cierpieniem, nie powinien nigdy zapominać, że są one drogą do szczęścia i chwały i że, porównane z niemi, są jak ta mgła poranna, która powoli ustępuje przed promieniami słońca, aż wreszcie się w nich rozpływa i śladu w powietrzu nie zostawia.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 120

O cierpieniu , O zapominaniu

„Życie było jak powietrze (…). Niepodobna było odsunąć go na bok gdzieś daleko, a jedyne, co można było robić, to pogrążyć się w nim i oddychać. Zagadkę stanowiło to, jak ludzie mogli wciągać je do płuc i nie krztusić się, kiedy było w nim tyle brudów, że właściwie można by je żuć.”

Nick Hornby (1957) angielski powieściopisarz i eseista

Był sobie chłopiec

O życiu , O ludziach

„Tłum to dziwne zwierzę o tysiącu głów i jednym sercu. Jeśli uda się podbić to serce, wytwarza się w powietrzu aura, która unosi mnie do nieba. Jednak bywa, że coś się nie udaje, i wtedy klęska jest bolesna. Gdy walczę o uwagę widzów, czuję niesłychany przypływ adrenaliny.”

Jean-Michel Jarre (1948) francuski kompozytor muzyki elektronicznej

Źródło: „Gala” nr 24/2007, czerwiec 2007

O zwierzętach , Serce

„Nigdy bóg nie zlepił przeszłości i teraźniejszości
tak ciężkim klejem
jaki wszędzie w powietrzu
wdychałem tam nad Wisłą”

Delimir Rešicki (1960)

Źródło: Kraków, Kazimierz, tłum. Julian Kornhauser

O Bogu , O przeszłości

„Kolejarze podnieśli mnie więc do góry i próbowali przepchnąć przez drzwi. Wózek się zaklinował… Wisiałem w powietrzu czerwony ze wstydu i nerwów. Pociąg nie ruszał. Pasażerowie nerwowo biegali dookoła i pytali, co się dzieje. Każdy przecież jedzie do stolicy na umówione spotkanie, musi coś załatwić, nie może się spóźnić. (…) Zastanawiam się, ile osób na wózkach znalazło się w takiej sytuacji jak ja. Ile musiały znieść upokorzenia, bo kupiły bilet i chciały gdzieś dotrzeć. Ja dojechałem, bo jestem posłem. Gdybym nie miał mandatu, pewnie zostałbym na peronie i czekał na pociąg z szerszymi drzwiami.”

Marek Plura (1970) polski polityk

Źródło: Niepełnosprawny poseł zaklinowany w pociągu, wyborcza.pl, 3 lipca 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,5420156,Niepelnosprawny_posel_zaklinowany_w_pociagu.html#ixzz15B2G4PtZ

O czekaniu

„Rano długo rozpędzałem umysł,
ale nie udało mi się wzbić w powietrze.”

Maciej Cisło (1947) polski poeta, eseista, autor prozy sylwicznej

Źródło: Rano długo rozpędzałem umysł

„Słowo krew jest nieobecne w wierszu,
kiedy krew wisi w powietrzu.”

Krzysztof Karasek (1937)

„W ten sposób myśląc, zatruwa pani nawet powietrze wkoło siebie i ślepnie pani na to, co otacza, i głuchnie pani na każdy głos ze świata. Nie widzi pani, że wokoło inni cierpią – może ciężej – ani słyszy pani, że cała ziemia drży od bólu. (…) Zasklepić się w swoich tylko sprawach, myśleć tylko o swojej biedzie, litować się tylko nad sobą, to znaczy nic nie rozumieć – i nie być człowiekiem.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Barbara Tryźnianka
Źródło: s. 197

O myślach , O cierpieniu , O myśleniu

„Mnie ten Gorzów zjadł. Benzyna dusi, powietrze złe. Dobre ludzi dali mieszkanie, ale wziąć słowika w klatkę zamknąć, to on wszystko traci. Choć pięknie śpiewa, to jemu jest smutno. I te ściany takie ciężkie nade mną. A ja cygańska córka, las mi zdrowie daje. Jechałam taborem, to czułam się jak królowa Bona. Do mnie należeli perły rannej rosy. Moje były gwiazdy złote. Dziś co we włosy wplotę? W majowym słońcu jagody zbirałam, czarne jak łzy cygańskie. Na gałązkach się huśtałam. Żyłam wodnym szumem i jego srebrzystym dźwiękiem. Śpiewać nauczył mnie wiatr, ruczaje płakać. A jak lipy kwitły, to aż mnie zatykało, tak miód było czuć. W górach też cudnie. Jechalimy potokiem, pienił się, skakł, chodził po kamieniach, w deszczu groźniał, rozlewał się, wszystkich nas potopić chciał. Cyganka zejszła z wozu na drogę i tańczyła. Czemu? Bo jej radość była. Kawałek chleba suchego ugryzła, wody się napiła i była szczęśliwa. Z gołymi ręcami jechał człowiek po świecie. Czasem tylko coś pomieniał, parę groszy wziął. Wywróżył. I szedł dalej za tym chlebem żebraczym. Po pięćdziesiąt wozów jeździło u nas. Polskę znam od końca do końca. To wszystko nie można wydrężyć ze serca. Ale kto to zrozumi? Może tylko ci, co lubią przyrodę, świat, stare dawne życie przepamiętują w sobie.”

Papusza (1908–1987)

Źródło: Angelika Kuźniak, Papusza, op. cit., s. 21, 24.

O życiu , O ludziach , O zdrowiu , O świecie

„Mówię ci wyraźnie, pokazywali to w telewizji! – darł się wniebogłosy.
– Bzdura – powiedział z pełnymi ustami ten drugi – w życiu żem nie słyszał podobnej durnoty. He? No! Betonowe statki? Weź się odwal! He? No!
– Pokazywali w telewizji – krzyknął pierwszy, rozglądając się wkoło. W jego oczach widać było prośbę o wsparcie. Nasze spojrzenia spotkały się na chwilę, która dla mnie trwała kilka długich sekund.
– Beton nie może pływać – stwierdził poważnie łysol. – Wrzuć do zupy kawałek betonu, to zobaczysz, co zrobi. Pójdzie na dno. Ja ci to mówię! He? No!
– Trudno z tobą gadać! – jęknął mały staruszek. – Przecież powietrze je unosi! Myślisz, że jak pływają inne statki? Kurnia, wrzuć do zupy kawałek żelaza, to masz jak z tym betonem. Ale połóż na powierzchni łyżkę i co?
– Tylko że łyżka jest z aluminium! – triumfował łysoń.”

Petr Šabach (1951–2017)

He? No!
Zakład

O myślach , O wsparciu , O myśleniu

„Panowała opinia, że Polacy przynajmniej przyzwoicie się zachowują. Ja się tym pocieszałam. Szokiem było wejście Niemców z NRD, to było jakieś przełamanie tabu, po raz pierwszy od II wojny światowej armia niemiecka najechała terytorium innego państwa. Strasznie wyglądali Rosjanie: obdarci, w łachmanach, głodni – coś nawaliło z aprowizacją i oni przez kilka dni nie mieli zapasów, nie mieli co jeść. I tu trzeba powiedzieć, że Czesi nie byli tacy poczciwi, żeby ich karmić; wręcz przeciwnie, na ich oczach zajadali się pieczoną kiełbasą albo brzoskwiniami, taki mieli sposób na walkę z okupantem. Pierwsze dni po wejściu wojsk były szalenie ciekawe. Ciągle gdzieś się biegało, w powietrzu latały kule, chłopcy wskakiwali na czołgi i walili motykami w zbiorniki z benzyną.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

Źródło: rozmowa Agnieszki Wiśniewskiej, Dwie rewolucje, krytykapolityczna.pl, 3 maja 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/film/20130503/holland-dwie-rewolucje

O wojnie , O piekle , O walce

„Boję się, że tu idzie na zwarcie, ktoś do kogoś strzeli. Mam ten kraj w sercu. Nie każdego kocham, ale nie chcę, żeby skinhead zaciukał liberała, a liberał katolika. Tak po bandzie w Polsce jeszcze nikt nie jechał! (…) Weszła do cukierni Platforma, miała kasę na trzy ciastka, ale smaka na pięć, więc zarąbała dwa pączki, nie płacąc. Przyszedł PiS, w ogóle nie ma kasy, tylko siłę w parlamencie, więc łapie cukiernika za twarz i kradnie pięć ciastek. A potem chce wysadzić cukiernię w powietrze. Przecież to urąga wszystkiemu, co cywilizowane.”

Muniek Staszczyk (1963) polski muzyk rockowy

o rządzie PiS
Źródło: Muniek o rządach PiS: Takiej pazerności na władzę jeszcze w Polsce nie widziałem, dziennik.pl, 4 stycznia 2016 http://rozrywka.dziennik.pl/plotki/artykuly/509628,muniek-staszczyk-o-zachlannych-na-wladze-rzadach-pis.html

O sile , Serce , Kochać się

„Bóg, Jego istnienie i obecność w świecie i w życiu ludzi była i jest dla mnie czymś tak oczywistym, jak woda, ogień czy powietrze.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Bóg, Biblia, Mesjasz
Źródło: s. 14.

O Bogu , O ludziach , O wodzie

„Polska, sąsiadująca z państwem Sowietów, nie może sobie pozwolić na zbytek długotrwałej autosugestii w ocenie tworzącej się o miedzę formacji dziejowej. „Nieustraszonymi oczyma”, jak mówi Żeromski, wpatrzeć się musi w to, co tam wyziera z mgławicy rewolucyjnej. Tymczasem pojęcia nasze opierają się przeważnie na przeżyciach i wrażeniach z lat 1918–1920. Sądzimy o krajobrazie na podstawie zdjęcia migawkowego, dokonanego w czasie szalonej wichury. Tworzymy sobie więc zdanie, że w tym dziwnym kraju drzewa rosną nie pionowo, lecz pałąkowato, nachylone w jedną stronę, a także, że różne przedmioty u nas nieruchome, tam mają zwyczaj bujać w powietrzu.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

o podejściu II RP do Rosji sowieckiej.
Źródło: Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek, www.nowakrytyka.pl http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446

O wrażeniach , O czasie

„Natura jest dla mnie sprawą przestrzeni, pewnej konsystencji świata – to ziemia i powietrze, chmury, ogień i woda; to ciągłe przekształcanie się przyrody. człowiek pragnie otworzyć oczy dla słońca i nieba, wdychać zapach ziemi. Bo właśnie Natura daje nam uczucie, że istniejemy. Sądziłem, że w naturalności jest złoże, które może uczynić moją sztukę żywą. Dlatego w obrazach starałem się pokazać przede wszystkim człowieka. Człowieka obnażonego, bez atrybutów kultury czy cywilizacji: kobietę i mężczyznę w ich odwiecznych gestach. Poprzez erotykę pragnąłem ukazać, jak silnie człowiek pożąda natury i że jest ona dobra.”

Jan Dobkowski (1942) polski malarz

Źródło: „Przegląd Powszechny” 1986, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_dobkowski_jan

O kobietach , O emocjach , O naturze , O wodzie

„Walczyłem zaciekle, lecz wasze karabiny były dobrze wycelowane. Kule leciały w powietrzu jak ptaki i świstały przy naszych uszach jak zimowy wiatr w drzewach. Moi wojownicy padali wokół mnie. (…) Rankiem słońce wzeszło zamglone, a wieczorem zatonęło w ciemnym obłoku i wyglądało jak kula ognia. Po raz ostatni słońce świeciło nad Czarnym Jastrzębiem. (…) Jest on teraz więźniem białych ludzi. (…) Nie zrobiłem nic, czego mógłby się wstydzić Indianin. Walczyłem w obronie swoich rodaków, kobiet i dzieci przeciwko białym, którzy przybywali rok po roku, aby ich oszukiwać i odbierać ich ziemie. Sami wiecie, dlaczego toczymy tę wojnę. Wiedzą to wszyscy biali. To oni powinni się wstydzić. Indianie nie są podstępni. Biali ludzie mówią źle o Indianach i patrzą na nich z pogardą. Lecz Indianie nie kłamią. Indianie nie kradną.”

Czarny Jastrząb (1767–1838)

mowa kapitulacyjna wygłoszona w 1832, kiedy został pokonany i schwytany.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 184.

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O historii

„Tygrys na rozbiegu, jastrząb w powietrzu, co składa się na polskiego orła.”

Krzysztof Miklas (1948) polski dziennikarz sportowy

Wpadki komentatorskie

„Adams otworzył drzwi i wszedł, nadal nie wierząc własnym oczom. Znalazł się w ogrodzie, ale niezwyczajnym. Ciekły w nim liczne strumienie. Jednak nie tworzyły błota, klucząc pośród równej, choć niestrzyżonej murawy, lecz ich dno zaścielał biały piasek lub drobne kamyki przypominające perły. Rosły tu przeróżne kwiaty, ale jakby zakomponowane: te wyżej, te pośrodku, te na samym dole. Roślinność formowała zielony dach nad głową, choć niewyraźnie zarysowany, bo wszystko ginęło w przyjemnej mgle. Było ciepło, lecz nie duszno jak w szklarniach. Adams podziwiał kompozycję kolorów kwiecia. To nie mogło być przypadkowe.
Nagle kwiaty zaczęły śpiewać. Wysokimi trelami, niemal umykającymi możliwościom ucha. Adams uważnie przyjrzał się kielichowi jednego z nich. Łatwo zrozumieć, dlaczego kwiat potrafił śpiewać: zmienione płatki formowały kanał dźwiękowy i zgrabną komorę rezonansową. Z pewnością ogrzane powietrze, unosząc się tędy, wydawało takie dźwięki.”

Marek S. Huberath książka Miasta pod Skałą

Źródło: Miasta pod Skałą

O śpiewie , O Kwiatach

„Jest to skarb, który podobnie jak powietrze jest prawie niezauważalny, dopóki go nam nie braknie.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Źródło: Wolność i wolności (1970)

O wolności

„Jak człowiek ulega pokusie manipulacji albo majstrowania, tym zaufaniem ogromnym widzów którzy są, to to jest początek końca, to prędzej czy później musi wylecieć w powietrze.”

Kamil Durczok (1968) polski dziennikarz

Źródło: Durczok – Wpadka i wyjaśnienie, TVSSTYK, YouTube, 16 marca 2009 http://www.youtube.com/watch?v=klRYWBoq4HE

O zaufaniu

„Nie wierzę w to, by Lech Kaczyński zginął naturalną śmiercią. Jestem pewny, że chodziło o pozbycie się głównej szpicy polskiej, która byłaby bardzo wartościowa w przyszłości. Jedyną możliwością było wysadzenie tego samolotu w powietrze. I on został wysadzony, on nie rozbił się na sośnie, gruszce, czy brzozie. On był wysadzony. Do dziś nie wiadomo, co działo się w czasie remontu w Samarze, w warsztatach człowieka powiązanego z Putinem. Sądzę, że zamach w Smoleńsku był z premedytacją zaplanowany. To zostało tak przygotowane, by nikt nie przeżył. Niestety do dziś są trudności, by zbadać dokładnie co tam się stało. Świadków nie ma, Rosjanie zablokowali możliwość wyjaśnienia tej sprawy, zablokowano powołanie międzynarodowej komisji śledczej. I zamieciono tę sprawę pod dywan.”

Janusz Brochwicz-Lewiński (1920–2017) polski wojskowy, powstaniec warszawski

o tragedii smoleńskiej z 10 kwietnia 2010.
Źródło: Gen. Gryf o powstaniu, emigracji, III RP, Smoleńsku i walce z Rosją. „Gdyby mogli, sprzątnęliby mnie na ulicy” http://wpolityce.pl/historia/261112-tylko-u-nas-gen-gryf-o-powstaniu-emigracji-iii-rp-smolensku-i-walce-w-rosja-gdyby-mogli-sprzatneliby-mnie-na-ulicy?4, wpolityce, 1 sierpnia 2015.

O śmierci , O historii , O czasie , O przyszłości

„Moje marzenia zawsze były banalne i nigdy się nie spełniały. Chcąc postępować w zgodzie ze zdrowym rozsądkiem byłem zmuszony kolejno rezygnować z rozmaitych mrzonek dotyczących nadzwyczaj pomyślnej przyszłości. I tak, w porządku chronologicznym, kończąc szkołę podstawową rozstałem się z marzeniem o Wielkim Sportowcu, w liceum pożegnałem mit o Geniuszu Naukowym i Natchnionym Hippisie żywiącym się powietrzem, w traktacie studiów porzuciłem wiarę we Wspaniałego Kochanka i i jego Piękne Kobiety, a także nadzieję na Wielkie Pieniądze Spadające z Nieba.”

Piotr Kofta (1973)

Źródło: Bura małpa

O kobietach , O pieniądzach , O wierze , O marzeniach

„Inspiruje mnie kino poetyckie, nostalgiczne, filmy Tarkowskiego, Michałkowa, Leszczyńskiego, filmy, które nie wyczerpują swego znaczenia po jednym obejrzeniu. Ale przede wszystkim inspiruje mnie życie. Można by wymieniać w nieskończoność i cokolwiek by powiedzieć, będzie banalnie: spotkanie z drugim człowiekiem, ciekawa historia czyjegoś życia, konflikt, jesienne ogniska, zimne zimowe powietrze… i moje dzieciństwo, którego skrawki w tym wszystkim odnajduję. Sztuka to chęć bezinteresownego podzielenia się. Bezinteresownego w pierwszym momencie, bo potem oczywiście czeka się, czy film zostanie dobrze przyjęty. Ale najpierw jest impuls: podzielić się tym zachwytem, który cię wypełnia.”

Marek Lechki (1975) polski reżyser filmowy

Źródło: „Kino”, nr 11/2002

O życiu , O sztuce , O historii , O czekaniu

„Powietrze jest piękne, mimo że nie potrafisz go zobaczyć. Miękkie, mimo że nie potrafisz go dotknąć. Powietrze przypomina trochę mój mózg.”

Jean-Claude Van Damme (1960) belgijski aktor

L'air c'est beau en même temps tu peux pas le voir, c'est doux et peux pas le toucher… L'air c'est un peu comme mon cerveau. (fr.)
Źródło: „Forum”, 21 maja 2007.

„Ojciec Święty Pius XII mówił cudowne rzeczy o Warszawie, pogrążonej w walce powstańczej o honor i wolność. Nazwał ją: „Miastem opromienionym aureolą wytwornej kultury, miastem dziś przemienionym dla swych własnych synów w ognistą kaźń. Ale nie tylko (…). Nazwał ją „tyglem, w którym oczyszcza się i uszlachetnia złoto najwyższej próby” (15 XI 1944) (…). Niedawne to chwile, gdy przez Archikatedrę biegł front walki. Nacierała nienawiść najeźdźcy, broniła świętych ołtarzy miłość i wiara powstańców warszawskich. Tu na posadzce, którą omywamy dziś wodą poświęconą, płynęły potoki krwi najlepszych synów Stolicy. Tu ułożono z ich ciał istny stos ofiarny, który miał zaświadczyć wobec całej ludzkości, że Polacy giną pro aris et focis (za ołtarze i ogniska domowe) w samym „sercu Stolicy”, w Archikatedrze Świętego Jana. Czy to wylanie krwi ofiarnej nie jest najwierniejszym wyrazem przedziwnej jedności spraw ludzkich i Bożych w Ojczyźnie naszej? Gdy posnęli snem śmierci najlepsi synowie Narodu na sercu Oblubienicy miasta, najeźdźcza nienawiść usypała im kopiec grobowy z kolumn, sklepień i ścian i Katedry, wysadzonej w powietrze przez niemieckie Vernichtungskommando w nadziei, że już się nie porwą do broni. Ale trotyl, który zniszczył 90% murów świątyni, nie zdołał zabić ducha synów Narodu. Kopiec grobowy stał się kolebką zmartwychwstania. Miłość ofiarna dźwignęła mury, a wiara budzi nadzieję na nowe, lepsze życie. Ci, którzy tu padli, pouczyli nas, jak trzeba żyć i umierać w obronie największych świętości Narodu. Padając w obronie Katedry pouczyli nas, że nie wystarczy żyć z wiary: trzeba umieć dać życie za wiarę; nie wystarczy składać Bogu ofiarę z Ciała i Krwi Jego Syna: trzeba oddać własne ciało i krew Ojcu śmierci i życia. Oto „tygiel warszawski”, w którym odmieniło się życie nasze tak bardzo, iż Stolica budziła w całym świecie uczucie podziwu, „które każe nisko pochylić czoła przed męstwem bojowników i ofiar”. „Te ofiary - mówił Pius XII - i ci bojownicy wykazali światu, do jakich to wyżyn wznieść się potrafi bohaterstwo zrodzone i podtrzymywane przez owo tak szlachetne poczucie honoru człowieka i przez silne przekonanie wiary chrześcijańskiej”. (15 XI 1944).”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

fragment listu z okazji konsekracji Archikatedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie, w dniu Zesłania Ducha św. 1960 r.

O miłości , O życiu , O śmierci , O Bogu

„Yossarian zawdzięczał zdrowie ćwiczeniom fizycznym na świeżym powietrzu, pracy zespołowej i duchowi sportowemu, gdyż uciekając przed tym wszystkim odkrył po raz pierwszy szpital.”

Joseph Heller książka Paragraf 22

Paragraf 22
Źródło: rozdział 18

O zdrowiu

„Złote nuty spadają na Rynek
i dokoła muzyki jest w bród
po królewsku gotuje Wierzynek
a kwiaciarki czekają na cud (…)
u nas chodzi się z księżycem w butonierce
u nas wiosną wiersze rodzą się najlepsze
i odmiennym jakby rytmem
u nas ludziom bije serce
choć dla serca nieszczególne tu powietrze.”

Andrzej Sikorowski (1949) piosenkarz polski

Autorzy: A. Sikorowski i Grzegorz Turnau, Nie przenoście nam stolicy do Krakowa

O wiośnie , O czekaniu , O gotowaniu , Serce

„Kraje Trzeciego Świata pogrążają się w cywilizacyjnej zapaści. Na to nakłada się globalizacja, która sprawia, że ci biedni ludzie widzą w telewizji, jak żyją bogaci w Europie czy Ameryce – i rodzi się wśród nich poczucie odepchnięcia. Z tego się robi piekielna mikstura, która może wysadzić nasz świat w powietrze.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Nadzieja i rozczarowanie. Pisma polityczne 1989–2004, Warszawa 2010.

O ludziach , O świecie , O nadziei , O rozczarowaniu

„to jest strach
zobacz jaki szczelny
przerabia ciepło w metal
ostrzy powietrze
szybszy od myśli
zabiera koniuszek serca
nie mieszka on jest”

Ewa Sonnenberg (1967)

Źródło: Lekcja rzeczywistości

O strachu , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Powietrze powstało z tlenu CO2.”

Jean-Claude Van Damme (1960) belgijski aktor

Źródło: „Forum”, 29 stycznia 2007.

„Mówiąc o smogu, o zanieczyszczonym powietrzu, zapominamy o tym, co jest znacznie bliżej nas, jeśli chodzi o możliwość oddychania świeżym powietrzem. Znaczna część Polaków ciągle pali papierosy. Osoba, która wdycha powietrze poprzez papierosa – razem z dymem i wszystkim, co w nim jest – jest w sytuacji, w której narzekanie na jakość powietrza jest strasznie mało wiarygodne. Nie ma w tej chwili żadnego powodu do paniki. Nie sądzę, żeby bicie na alarm było odpowiednią reakcją. Od dziesięcioleci pracuje się nad tym, by powietrze było zdrowsze. Warto dostrzegać te rzeczywiste, bardziej niebezpieczne niż zanieczyszczone powietrze zagrożenia, które są znacznie bliżej.”

Konstanty Radziwiłł (1958) polski lekarz, prezes Naczelnej Izby Lekarskiej, książę

Źródło: Problem smogu w Polsce. Minister zdrowia Konstanty Radziwiłł: to zagrożenie troszkę bardziej teoretyczne. I dodaje: znaczna część Polaków ciągle pali papierosy http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Problem-smogu-w-Polsce-Minister-zdrowia-Konstanty-Radziwill-to-zagrozenie-troszke-bardziej-teoretyczne-I-dodaje-znaczna-czesc-Polakow-ciagle-pali-papierosy,wid,18661785,wiadomosc.html?ticaid=118a4c, wp.pl, 3 stycznia 2017

O problemach , O zapominaniu

„Pająk ceruje powietrze.”

Ramón Gómez de la Serna (1888–1963) pisarz hiszpański

„Pępowinę między Kościołem a Sejmem rozerwało już dawno, kiedy ten Sejm zagłosował za aborcją. Państwo powinno ścigać i karać zabójców, a nie nazywać zabójstwa „zabiegiem medycznym”. Sejm – najwyższa władza ustawodawcza – zgodził się, by legalnie mordować dzieci poczęte w wyniku gwałtu. Gdzie pan widzi pępowinę? Sejm skreśla prawo Boże „Nie zabijaj” i wpisuje swoje przepisy dopuszczające zabijanie w określonych warunkach. Gdzie ta pępowina? Niech idą przecinać puste powietrze. A Czubaszek? „Nie lubię dzieci, więc je zabiłam i dobrze” – jak mam skomentować taką postawę? Można tylko otrzepać proch z naszych sandałów i wyjść czym prędzej w inne miejsce. I pomodlić się za tę nieszczęsną kobietę.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Źródło: Niech nas pałują!, „Gazeta Polska”, 28 marca 2012

O kobietach , O Bogu , O dzieciach

„Dowiadujemy się z niego, że wilgoć i niezdrowe powietrze oraz ciasnota to były klasyczne warunki, w jakich musiał żyć proletariat w XIX wieku. Dziś w Polsce można spotkać bezdomnych nawet po wyższych studiach, więc postęp jest ogromny. Nie mają też oni piwnicznej izby, bo to są w miastach najdroższe miejsca, przeznaczone na restauracje, bary, puby i nocne lokale. Bezdomni żyją dziś na ulicy, więc żadna zatęchła wilgoć i żadna ciasnota ich nie dotyczy.”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

analiza wiersza W piwnicznej izbie Marii Konopnickiej.
Cytaty z tekstów literackich, Mamuta tu mam. Utwory zebrane spod łóżka (2005)

O wieku

„Marzę o Europie młodej, zdolnej by być jeszcze matką: matką, która miałaby życie, ponieważ szanuje życie i daje długie życie. Marzę o Europie, która troszczy się o dziecko, pomaga jak brat ubogiemu i tym, którzy przybywają w poszukiwaniu gościnności, bo nic nie mają i proszą o schronienie. Marzę o Europie, która wysłuchuje i docenia osoby chore i starsze, aby nie sprowadzano ich do bezproduktywnych przedmiotów odrzucenia. Marzą o Europie, gdzie bycie imigrantem nie byłoby przestępstwem, ale zaproszeniem do większego zaangażowania na rzecz godności wszystkich istot ludzkich. Marzę o Europie, gdzie ludzie młodzi oddychaliby czystym powietrzem uczciwości, kochali piękno kultury i prostego życia, nie zanieczyszczonego przez niekończące się potrzeby konsumpcjonizmu; gdzie zawarcie małżeństwa i posiadanie dzieci jest wielką odpowiedzialnością i radością, a nie problemem spowodowanym brakiem dostatecznie stabilnej pracy. (…) Marzę o Europie, o której nie można powiedzieć, że jej zaangażowanie na rzecz praw człowieka było jej ostatnią utopią.”

Franciszek (papież) (1936) papież

fragment przemówienia wygłoszonego podczas odbierania nagrody Karola Wielkiego.
Źródło: CONFERIMENTO DEL PREMIO CARLO MAGNO. DISCORSO DEL SANTO PADRE FRANCESCO, vatican.va, 6 maja 2016 http://w2.vatican.va/content/francesco/pl/speeches/2016/may/documents/papa-francesco_20160506_premio-carlo-magno.html

O życiu , O małżeństwie , O dzieciach , O ludziach

„Uwolniliśmy demony, toteż unoszą się dziś w powietrzu, którym oddychamy.”

Matthew Pearl książka Klub Dantego

Postać: Augustus Manning
Klub Dantego

„Artysta się obraził: życie, powiada, jak szumiące wino, krąży w żyłach tej pijanej kurwy, leżącej na liściach, jedną ręką chwyciła tego młodego człowieka, drugą wtłacza w paszczę winogrono, a motyl Psychy unosi się w powietrzu. Te hurysy anielskie mają dusze, to te właśnie Byron kochał po europejsku.”

Leopold Buczkowski (1905–1989) polski prozaik

Źródło: Kąpiele w Lucca

O życiu , O duszy , O winie , Kochać się

„O jakim pokoju myślę? Jakiego pokoju poszukujemy? Nie Pax Americana narzuconego światu przez amerykańską broń. Przemyślmy nasz stosunek do Związku Radzieckiego. Smutne, że aż tyle nas dzieli. Jednak, skoro już musimy się różnić, przynajmniej zróbmy coś, by uczynić świat bezpieczniejszym miejscem dla różnorodności, gdyż w ostatecznym rachunku wiele nas łączy. Wszyscy zamieszkujemy tę małą planetę, oddychamy tym samym powietrzem, zależy nam na przyszłości naszych dzieci i wszyscy jesteśmy śmiertelni.”

John Fitzgerald Kennedy (1917–1963) prezydent USA

przemówienie z czerwca 1963, wygłoszone przed podpisaniem układu ze Związkiem Radzieckim o ograniczeniu prób nuklearnych.
Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 6

O dzieciach , O świecie , O pokoju , O poszukiwaniu

„Chciałbym, żeby trenerzy spuścili trochę z piłkarzy powietrze. Jak zawodnicy wychodzą na boisko zbytnio napompowani, to zapominają, o co w tym wszystkim chodzi. Jest tylko walka, walka i walka. A piłka nożna to nie kickboxing.”

Orest Lenczyk (1942) polski trener piłkarski

o krakowskich derbach Cracovia – Wisła.
Źródło: Orest Lenczyk: Stawowy i Smuda muszą spuścić z piłkarzy powietrze http://www.dziennikpolski24.pl/pl/sport/pilka-nozna/1289001-orest-lenczyk-stawowy-i-smuda-musza-spuscic-z-pilkarzy-powietrze.html,,0:pag:2#nav0 dziennikpolski24.pl, 20 września 2013

O piłce nożnej , O sporcie , O walce , O zapominaniu

„Kiedy robimy wdech lub wydech, powietrze dotyka okolicy nozdrzy. Wrażliwa materia rejestruje dotyk powietrza. W tym procesie doznanie dotyku jest materią, a całkowita wiedza o tym dotyku jest umysłem. Więc nie szukajcie u innych odpowiedzi na pytanie o umysł i materię, obserwujcie wasz oddech, a dowiecie się o nich poprzez własne doświadczenie.”

Webu Sayadaw (1896–1977)

Źródło: Podstawowa praktyka Część I Wykłady na temat Dhammy, sasana.wikidot.com http://sasana.wikidot.com/podstawowa-praktyka-cz-1

O wiedzę , Pytanie

„Chociaż wielkie obszary Europy i wiele starych i sławnych państw wpadło lub może wpaść w ręce gestapo i całego ohydnego aparatu rządów nazistowskich, my nie osłabniemy, ani nie ulegniemy. Wytrzymamy do końca, będziemy walczyć we Francji, będziemy walczyć na morzach i oceanach, będziemy walczyć z coraz większym przekonaniem i coraz większą siłą w powietrzu, będziemy bronić naszej Wyspy bez względu na cenę, będziemy walczyć na plażach, będziemy walczyć na lądowiskach, będziemy walczyć na polach i na ulicach, będziemy walczyć na wzgórzach; nigdy się nie poddamy, a jeśli, w co nie wierzę nawet przez chwilę, Wyspa ta lub duża jej część zostałaby podbita i głodowałaby, to wówczas nasze zamorskie Imperium, uzbrojone i strzeżone przez Flotę Brytyjską, walczyć będzie dalej, dopóki, we właściwym dla Boga czasie, Nowy Świat, z całą swoją potęgą i mocą, ruszy na ratunek, by uratować i wyzwolić Stary.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

fragment przemówienia w Izbie Gmin, 4 czerwca 1940.

O Bogu , O świecie , O sile , O czasie

„Dowiedziałam się o tej katastrofie późno, ponieważ gdy do niej doszło, byłam chora – od 18 marca leżałam nieprzytomna w szpitalu i dopiero w maju odzyskałam przytomność. Jarek powiedział mi o wszystkim w końcu maja. Ale ja nie w pełni to wówczas zrozumiałam. Leżałam na erce i dookoła następowały rozmaite zdarzenia – ktoś umiera, ktoś ciężko choruje, ciągle był jakiś szum. Dopiero jak przenieśli mnie do separatki, przyśnił mi się potworny sen: napaść na samolot w powietrzu. Opowiedziałam ten sen dwóm pielęgniarkom, z których jedna bardzo się przestraszyła. Pamiętam, że od tego momentu starałam się, by z nikim już nie rozmawiać o katastrofie, by nie wywoływać tego lęku. Chciałabym, żeby to była zwykła katastrofa. Nie bardzo chce mi się jednak w to wierzyć.”

Jadwiga Kaczyńska (1927–2013) polska filolog

Źródło: Przeraża mnie myśl, że to nie była zwykła katastrofa, gazetapolska.pl, 6 kwietnia 2011 http://www.gazetapolska.pl/2540-przeraza-mnie-mysl-ze-nie-byla-zwykla-katastrofa

O myślach , O snach , O myśleniu

„[…] Kto się naprawdę chce przyjrzeć bogactwu przyrody, pójdzie na łąkę, do lasu, na staw lub jezioro. Tu dopiero przyroda roztacza swe bogactwa w całej pełni. Czy jest na świecie coś piękniejszego, jak przechadzka ranna po łące majowej! Przepyszna szmaragdowa trawa, błyszcząca brylantami rosy, tysiące wdzięcznych główek kwiatowych o delikatnych, subtelnych barwach, przepyszne barwne motyle, niby wielkie kwiaty latające, zgrabne ważki o szybkich, zwinnych ruchach, iskrzące się w słońcu niby żywe szmaragdy i szafiry, roje złocistych muszek, tańczących w powietrzu, trzmiele i pszczoły, oddane poważnej, zabiegliwej pracy napełniają świat żywym brzęczącym rojem. Dość jest rozsunąć źdźbła trawy łąkowej, aby wszędzie, pod każdym niemal badylem, dojrzeć setki istot żywych, większych i mniejszych, łażących, pełzających, skaczących, siedzących, robaków, larw owadzich, wijów, pająków, mrówek, drobniutkich owadów bezskrzydłych, o najrozmaitszym wyglądzie i ubarwieniu. Gdy zaczerpniemy trochę wody ze stawu, obejrzymy od spodu liść grzybienia, wydobędziemy garstkę mułu z dna, znowuż ujrzymy tysiące żyjątek, drapieżnych i roślinożernych, szybkich i powolnych, szarych, zielonych, czerwonych, przezroczystych, każde o odmiennych nałogach i potrzebach, każde o swoistym sposobie życia. A tu co za nieskończone bogactwo, co za nieograniczona pomysłowość przyrody w rozwiązywaniu elementarnych zagadnień bytu! […] Człowiek myślący, który na własne oczy oglądał wszystkie te cuda i który zastanawiał się nad nieskończoną w swej pomysłowości mocą twórczą przyrody, dozna mimowolnego uczucia wzniosłości. To bezgraniczne piękno musiało być powołane do życia przez przyczynę, nieskończenie potężną i nieskończenie mądrą. Tylko taka myśl może przynieść umysłowi pewne ukojenie.”

Jan Dembowski (1889–1963) biolog, prezes PAN, marszałek Sejmu

Źródło: Jan Dembowski, O istocie ewolucji, Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska”, Warszawa 1924

O świecie , Cytaty o pięknie , O emocjach , O myślach

„Robert Korcz był człowiekiem, którego denerwowała rzeczywistość, często więc przeciwko niej występował, protestował. W PRL-u odmówił odbycia służby wojskowej, za co trafił zresztą do więzienia. Nie chciał zostać wciśnięty w społeczną szufladę. Walczył o swoją niezależność. I nie zrezygnował z tego, gdy w Polsce upadł komunizm. Nie zachłysnął się tą tak zwaną wolnością. Nadal buntował się przeciwko bezwzględności systemu i nadal urządzał akcje protestacyjne. Ale zabrnął w ślepą uliczkę. Jego ostatnią akcją było zajęcie polskiego konsulatu, w Hamburgu. Na znak protestu przeciwko społecznej niesprawiedliwości, chciał podpalić budynek, wysadzając się przy tym w powietrze. Wcześniej wypuścił oczywiście wszystkich, którzy się tam znajdowali. Niemiecka policja nawet z nim zbyt długo nie pertraktowała. A jak zaczęli strzelać do niego to tak, żeby go zabić. Właśnie wtedy po raz pierwszy usłyszałem o Korczu. Później poznałem pracowników hamburskiego konsulatu, którzy byli świadkami tamtych wydarzeń. No i zacząłem szukać czegoś więcej. Dowiedziałem się, że był gorzowianinem i że całe jego życie prowadziło go do coraz większego buntu. To była postać tragiczna. Ktoś taki, jak dawni bohaterowie romantyczni. Właśnie dlatego poświęciłem mu wiersz, w którym znalazły się cytaty z „Dziadów” Mickiewicza.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Platon był jak Rudolf Hess – rozmowa Wojtka Filipowiaka – „Oddech” Nr1/2003

O życiu , O rzeczywostości , O wolności

„Chodzi tu o same filary systemu – przegniłego i skorumpowanego. Członkowie elity wiedzą doskonale, jak bardzo władza jest skorumpowana, wierzcie mi, wiedzą to lepiej, niż ktokolwiek w tej sali. I wiedzą też o tym ci policjanci, którzy za 37 dolarów za godzinę pracują jako ochroniarze Goldman Sachs, i codziennie oglądają tych facetów w garniturach za 8 tysięcy dolarów, którzy mijają ich, jakby byli powietrzem. Siła, którą my posiadamy, dochodzi do głosu poprzez przejrzystość, poprzez prawdziwą demokrację, poprzez konsensus i przez regułę non-violence.”

Chris Hedges (1956)

fragment przemówienia z 18 marca 2012 r. na LeftForum w Nowym Jorku.
Źródło: Siła prawdy, przeł. M. Sutowski, krytykapolityczna.pl, 22 marca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/HedgesSilaprawdy/menuid-1.html

O demokracji , O sile

„Wyszedłem na zewnątrz
by sprawdzić
czy miasto jeszcze oddycha
z jego betonowych gardeł
nie parowało ogrzane powietrze
więc podniosłem do ust butelkę
i rozpocząłem sztuczne oddychanie
metodą usta usta”

Marcin Jurzysta (1983)

Źródło: