„Świat realny jest jeden i to w zupełności wystarczy.“
Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 293.
George Santayana cytaty
15 0
George Santayana
Data urodzenia: 16. Grudzień 1863
Data zgonu: 26. Wrzesień 1952
George Santayana – amerykański pisarz i filozof.
Pełne jego nazwisko brzmiało Jorge Augustín Nicolás Ruiz de Santayana y Borrás. Zamieszkał w Bostonie w 1872 roku i zmienił swe imię z wersji hiszpańskiej na wersję angielską: George. Studiował na Harvardzie, gdzie jednym z jego wykładowców był William James. Potem sam został wykładowcą na tej uczelni. Odszedł w roku 1912, gdy otrzymał pokaźny spadek. Następnie przebywał głównie w Paryżu i Oksfordzie, a w 1925 roku osiadł w Rzymie.
Napisał 18 tomów dzieł filozoficznych, a także m.in. powieść The Last Puritan, bestseller w 1935 roku, i autobiografię Persons and Places chwaloną przez krytykę. Do dzieł filozoficznych należą: „The Life of Reason: or the Phases of Human Progress” , nadto: „Sonnets and other Verses” , „Lucifer, a Theological Tragedy” , „Three Philosophical Poets” , „Character and Opinion in the U. S.” , „Platonism and the Spiritual Life” . Wydał ponadto zbiorowe „Poems” . Szkice: „Soliloquies in England” , wnikliwe studium życia angielskiego, nowe cykle studiów filozoficznych: „Scepticism and Animal Faith” , „The Realm of Essence” , „The Realm of Matter” i in., modyfikujące jego poglądy i krytykę neohumanizmu: „The Genteel Tradition at Bay” .
Jego filozofia była materialistyczna, sceptyczna. Choć uważał się za ateistę, ostatnich 10 lat życia spędził w rzymskokatolickim klasztorze.
Cytaty George Santayana
„Wysublimowana sztuka wyklucza lubieżność.“
Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 293.
„Fanatyzm polega na podwojeniu wysiłku, gdy zapomnieliśmy o celu.“
Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 293.
„Nic nie tchnie taką świeżością jak przedświt i brzask nowego dnia.“
Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
„Towarzystwo jest jak powietrze: niezbędne do oddychania, ale niewystarczające do życia.“
Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 150.
„Życie nie jest romansem, przedstawieniem w teatrze czy działalnością – lecz trudną sytuacją.“
Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 293.
„Sanity is a madness put to good uses.“
Źródło: The Essential Santayana: Selected Writings
„History is nothing but assisted and recorded memory.“
Źródło: The Life of Reason: The Phases of Human Progress (1905-1906), Vol. V, Reason in Science, Ch. 2 "History"
Kontekst: History is nothing but assisted and recorded memory. It might almost be said to be no science at all, if memory and faith in memory were not what science necessarily rest on. In order to sift evidence we must rely on some witness, and we must trust experience before we proceed to expand it. The line between what is known scientifically and what has to be assumed in order to support knowledge is impossible to draw. Memory itself is an internal rumour; and when to this hearsay within the mind we add the falsified echoes that reach us from others, we have but a shifting and unseizable basis to build upon. The picture we frame of the past changes continually and grows every day less similar to the original experience which it purports to describe.
„Theory helps us to bear our ignorance of fact.“
— George Santayana, książka The Sense of Beauty
Pt. III, Form; § 30: "The average modified in the direction of pleasure.", p. 125
The Sense of Beauty (1896)
Kontekst: In fact, the whole machinery of our intelligence, our general ideas and laws, fixed and external objects, principles, persons, and gods, are so many symbolic, algebraic expressions. They stand for experience; experience which we are incapable of retaining and surveying in its multitudinous immediacy. We should flounder hopelessly, like the animals, did we not keep ourselves afloat and direct our course by these intellectual devices. Theory helps us to bear our ignorance of fact.
„The line between what is known scientifically and what has to be assumed in order to support knowledge is impossible to draw. Memory itself is an internal rumour“
Źródło: The Life of Reason: The Phases of Human Progress (1905-1906), Vol. V, Reason in Science, Ch. 2 "History"
Kontekst: History is nothing but assisted and recorded memory. It might almost be said to be no science at all, if memory and faith in memory were not what science necessarily rest on. In order to sift evidence we must rely on some witness, and we must trust experience before we proceed to expand it. The line between what is known scientifically and what has to be assumed in order to support knowledge is impossible to draw. Memory itself is an internal rumour; and when to this hearsay within the mind we add the falsified echoes that reach us from others, we have but a shifting and unseizable basis to build upon. The picture we frame of the past changes continually and grows every day less similar to the original experience which it purports to describe.
