Cytaty na temat piasek (113 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Schowali głowy w piasek. Spodziewają się, że coś urośnie.”

Ninus Nestorović (1965) serbski aforysta

Tom Wymięte myśli

„(…) gdy jesteśmy młodzi, często nie wiemy jeszcze, czego tak naprawdę pragnie nasze serce. Dręczy nas obawa, że przejdzie nam coś koło nosa, i choć mamy przed sobą całe życie, wydaje nam się, że czas przecieka nam jak piasek przez palce. Boimy się, że jeśli nie zrobimy czegoś od razu, to nie zrobimy tego nigdy.”

Charlotte Link (1963)

Dom sióstr

O życiu , O czasie , Serce

„Nasze winy są jak ziarenka piasku wobec wysokiej góry miłosierdzia Bożego.”

Jan Maria Vianney (1786–1859) francuski duchowny, święty kościoła katolickiego

„Na granicie Wawel – na piasku Warszawa”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…

Źródło: Warszawa w: Damnata. Poezye, wyd. Seyfarth i Czajkowski, Lwów 1900, s. 44.

„Wydaje mi się, że ludzie lubią oglądać akty destrukcji. Zamki z piasku, domki z kart – od tego się zaczyna. Mają specjalny talent do pomnażania dzieła zniszczenia.”

Markus Zusak książka Złodziejka książek

Złodziejka książek

O ludziach

„I małe grzechy zabijają, jeśli się je lekceważy. Małe są krople, które napełniają rzeki, małe są ziarenka piasku, lecz jeśli się włoży na kogoś wiele piasku, to ten go uciska i przygniata. Zlekceważona woda to samo czyni, co nacierająca fala, choć stopniowo się wsącza, ale długo się wsączając, jeśli nie jest wylewana, okręt zatapia.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Homilie na Ewangelię św. Jana
Źródło: homilia 12

O wodzie

„Nigdy tam nie byłam. Ale dotknęłam
tego delikatnie pozłacanego piasku,
tej pijanej, oceanicznej roślinności.(…)
Zgaduję popołudnie, lasy na drugim brzegu,
szafranowy pierścień nad zielenią
nieomal pływającą i czarną,
rzeki bez mgły, wody z bezkresnymi
tajemnicami, błoto moich kroków,
zapach życia, patrzenie znów w słońce
jak w dostojnego i silnego boga (…).
Życie mieści się we wgłębieniu pomiędzy wydmami
i odchodzą rozpraszając się zmysły
ponieważ już tylko proszą o zapach: ten morski,
ten, który przysyłają nieruchomi bogowie głębin.
Nigdy tam nie byłam. Nigdy nie wrócę z tej Atlantydy.”

Aurora Luque (1962)

Źródło: Wydmy, „Dekada Literacka” 1997, nr 12 (136), tłum. Beata Mirek

O życiu , O Bogu , O tajemnicy , O słońcu

„Ludzie nie zaklepują sobie innych ludzi. Podejmują świadomą decyzję, że będą z nimi. To wymaga wiary. Rysujesz koło na piasku i zgadzasz się w nim stać, i wierzyć w nie.”

Zadie Smith książka The Autograph Man

The Autograph Man

O ludziach , O decyzjach , O wierze

„Panie, wiem, że jesteś zajęty, że nie masz czasu, że dziś odwiedzasz piekło, ale uważam, że powinieneś rozpędzić mój naród na cztery wiatry. Powinieneś przepędzić go od siebie jak tych przekupniów ze świątyni. Na jakąś pustynię ich wygnać, żeby się tułali jak Żydzi. Żeby im się nie wydawało, że mają do Ciebie jakiś grupowy dostęp, że im będziesz zbiorowo rozpatrywał i liczył im te wszystkie plemienne zasługi, które sobie wyobrażają, zapisują i potem w nie wierzą. Że to są zasługi przed Tobą. Panie, ja bym ich na Twoim miejscu rozgonił po całym świecie jak naród Izraela i dopiero by się okazało, ile są warci. Jakby nie mieli tego swojego Mazowsza, Kieleckiego, Grunwaldu, tych wszystkich listopadów, styczniów i wrześniów dymiących spalonym mięsem, toby się okazało. Jakby nic nie mieli. Jakby nie mieli żadnego Ruska, Niemca ani Żyda na usprawiedliwienie, ani tego swojego papieża nie mieli na pogański kult, tylko na sto kilometrów piasek, toby było wiadomo, czy oni wierzą, czy tylko robią narodowy interes. Piasek i wieczność. Tak bym zrobił. W kosmos. I Częstochowę na ich oczach bym im rozpirzył jak Jerycho, jak stragany jerozolimskich gołębiarzy. Żeby, gdy już popędzisz kota temu mojemu narodowi wybranemu, mogli przyjść do Ciebie niewidomi i chromi i żeby nie musieli z tych wiejskich poczt z żółtą trąbką wysyłać czerwonych przekazów z ostatnim groszem dla zbójeckich jaskiń w eterze. Tak sobie myślę już za Dubienką, gdy przecinam dwunastkę, która po tamtej stronie granicy zamienia się w M07 i ciągnie aż do Kijowa.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Wschód

O myślach , O czasie , O myśleniu , O piekle

„W pewnym dniu ujrzałam dwie drogi: jedna szeroka, wysypana piaskiem i kwiatami, pełna radości i muzyki i różnych przyjemności. Ludzie idąc tą drogą tańcząc i bawiąc się dochodzili do końca, nie spostrzegają się, że już koniec. A na końcu tej drogi była straszna przepaść, czyli otchłań piekielna. Dusze te na oślep wpadały w tę przepaść, jak szły, tak i wpadały. A była ich wielka liczba, że nie można było ich zliczyć. I widziałam drugą drogę, a raczej ścieżkę, bo była wąska i zasłana cierniami i kamieniami, a ludzie, którzy nią szli ze łzami w oczach i różne boleści były ich udziałem. Jedni padali na te kamienie, ale zaraz powstawali i szli dalej. A w końcu drogi był wspaniały ogród przepełniony wszelkim rodzajem szczęścia i wchodziły tam te wszystkie dusze. Zaraz w pierwszym momencie zapominały o swych cierpieniach.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek (Dz 153).
Dzienniczek
Źródło: s. Faustyna Kowalska: Widziałam życie wieczne https://www.fronda.pl/a/s-faustyna-kowalska-widzialam-zycie-wieczne,72017.html, fronda.pl

O zapominaniu , O cierpieniu , O ludziach , O przyjemności

„Każdy, kto ma w sobie choć okruszek wesołości, chodzi po plaży boso – odezwał się Ślimak po chwili. – Nie dość, że wygodniej, to o ile przyjemniej! To prawie jak latanie. Niezupełnie, ale prawie. Ziarenka piasku przesypują się między palcami, czasem chłodne, czasem gorące. Stopy na wolności wariują ze szczęścia. Ale buty… – Ślimak spojrzał na Mamę surowo.”

Katarzyna Wasilkowska (1970)

Buty na plaży to jak kara dla stóp!
Mleczak
Źródło: s. 30.

O czasie , O butach , O wolności , O lataniu

„Bezkresny
jest rytuał układania o piasku pieśni
i z piaskiem życie nasze się zatraca.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Zegar piaskowy w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 338, tłum. Edward Stachura.

O życiu

„Bardzo trudno powiedzieć: Polska, żeby w słowie powiedzieć wszystko:
Barwę nieba i wody, woń lasu i żytnie zagony na piasku,
Patos ciszy i warkot motorów, defilady i słońce na kaskach,
Cała prostą ludzką codzienność i odświętność. Dalekość i bliskość.”

Krystyna Krahelska (1914–1944) poetka polska, harcerka

Źródło: Polska ze zbioru Wiersze, PIW, Warszawa 1978

O słońcu

„Piasek bez wapna.”

Kaligula (12–41) cesarz rzymski

o twórczości Seneki.

„Żenada! Wszystko jest żenada! Pan Donald Tusk i pan Lech Kaczyński bawią się jak dzieci w piaskownicy. Jednemu się zabiera zabawki, to drugi sypie piaskiem. Wokół nich są ich koleżanki i koledzy, którzy ich jeszcze podpuszczają i wzajemnie się bawią. Te wypowiedzi o możliwości oglądania w telewizji, te odpowiedzi… Muszę powiedzieć jako obywatel Rzeczypospolitej, że jestem zażenowany.”

Ryszard Kalisz (1957) polski polityk

o konflikcie między prezydentem Kaczyńskim a premierem Tuskiem
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Kalisz-prezydent-i-premier-bawia-sie-jak-dzieci-to-zenada,wid,11044873,wiadomosc.html, 17 kwietnia 2009

O dzieciach

„Przy cmentarzu – piaskiem wiało z ugoru,
a dalej – błękitniała rzeka.
Powiedziałeś: „No cóż, idź do klasztoru
lub za mąż za głupca, nie zwlekaj.”
Tak potrafią mówić tylko książęta,
lecz ja nie zapomnę tej rozmowy -
niech przez wieki spływa, wtedy zaczęta
jak z ramion płaszcz gronostajowy.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Wieczór (1912)
Źródło: Czytanie „Hamleta”, tłum. Mieczysława Buczkówna

O czytaniu , O wieku

„Wydaje mi się, że kościół katolicki nie radzi sobie z nowoczesnością. Polski to już w ogóle, robi się coraz bardziej zamknięty na świat i rzeczywistość. Polega to na agresywnym chowaniu głowy w piasek. Proszę sobie wyobrazić agresywnego strusia, który ma głowę w piasku, musi więc kopać na oślep.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

o Kościele katolickim.
Źródło: Michał Hernes, dla Stopklatki: co się stało z naszą tolerancją?, stopklatka.pl, 18 lutego 2013 http://stopklatka.pl/-/42242296,holland-dla-stopklatki-co-sie-stalo-z-nasza-tolerancja-?page=3Holland

O świecie , O rzeczywostości

„Jak każdy stąd
chciał uniknąć biurokracji.
Zwierzchnictwa piasku.”

Dawid Jung (1980) polski poeta i krytyk literacki

Free Over Blood. New Polish Poets Series, 312685 powodów (2006)
Źródło: Raport

„Jezus żywy to osoba, którą z miejsca można zrozumieć. Znacznie łatwiej, niż Jezusa, który umiera, zmartwychwstaje, oddawany jest za nas w ofierze. Te teksty, które przez setki lat w Nag Hammadi nietknięte leżały w pustynnym piasku, opowiadają całkiem inną historię.”

Gerd Lüdemann (1946)

Źródło: wywiad dla „Literaturen”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.

O historii

„Wszystko, co posiada formę, jest ułudą. Jedynie pewny jest ruch piasku, negujący wszelkie formy.”

Kōbō Abe książka Kobieta z wydm

Kobieta z wydm (1962)

„Myślę, że na tym rzeczywiście polega oddziaływanie wszelkiej sztuki bez względu na to, czy chodzi o literaturę, rzeźbę czy nawet zamki z piasku. Pewne rzeczy po prostu przemawiają do nas. Tak jakby ludzie, którzy je zrobili, mówili do nas w naszych myślach.”

Stephen King książka Rose Madder

Rose Madder

O ludziach , O literaturze , O myślach , O myśleniu

„Lata uciekają, jak piasek przez palce.”

Grubson (1986) polski raper

Coś więcej niż muzyka
Źródło: utwór Naprawimy to

„Panie premierze, proszę się jutro stawić w Sejmie. Proszę nie chować głowy w piasek. Proszę odpowiedzieć Polakom na wszystkie pytania. Proszę jak najszybciej całej opinii publicznej wyjaśnić, dlaczego pan w tej sprawie zrobił tyle zaniechań. Dlaczego polski generał otrzymał medialny strzał w tył głowy, jak polscy żołnierze w Katyniu 70 lat temu.”

Beata Kempa (1966) polski prawnik i polityk

podczas konferencji posłów PiS po publikacji raportu MAK ws. katastrofy smoleńskiej.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,8942421,PiS_ostro_o_raporcie_MAK___Medialny_strzal_w_tyl_glowy_.html, 13 stycznia 2011

Pytanie

„Poszukiwacz prawdy, jak poszukiwacz złota, mieszka w namiocie głodny i obdarty, musi przekopać góry piasku, zanim znajdzie grudkę cennego kruszcu, a często nie znajdzie go wcale.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

„Adams otworzył drzwi i wszedł, nadal nie wierząc własnym oczom. Znalazł się w ogrodzie, ale niezwyczajnym. Ciekły w nim liczne strumienie. Jednak nie tworzyły błota, klucząc pośród równej, choć niestrzyżonej murawy, lecz ich dno zaścielał biały piasek lub drobne kamyki przypominające perły. Rosły tu przeróżne kwiaty, ale jakby zakomponowane: te wyżej, te pośrodku, te na samym dole. Roślinność formowała zielony dach nad głową, choć niewyraźnie zarysowany, bo wszystko ginęło w przyjemnej mgle. Było ciepło, lecz nie duszno jak w szklarniach. Adams podziwiał kompozycję kolorów kwiecia. To nie mogło być przypadkowe.
Nagle kwiaty zaczęły śpiewać. Wysokimi trelami, niemal umykającymi możliwościom ucha. Adams uważnie przyjrzał się kielichowi jednego z nich. Łatwo zrozumieć, dlaczego kwiat potrafił śpiewać: zmienione płatki formowały kanał dźwiękowy i zgrabną komorę rezonansową. Z pewnością ogrzane powietrze, unosząc się tędy, wydawało takie dźwięki.”

Marek S. Huberath książka Miasta pod Skałą

Źródło: Miasta pod Skałą

O śpiewie , O Kwiatach

„Pesymista powie, że szklanka jest do połowy pusta, a optymista, że do połowy pełna. Wiecie, co ja o tym myślę? Że ta szklanka nie jest w połowie ani pełna, ani pusta, tylko że to jest zła szklanka. Wyraźnie za duża. Takie jest moje zdanie. – Tutaj jak zwykle zawiesiła głos, żeby dotarł do nas sens jej słów, po czym ciągnęła: – A wiecie, o czym to świadczy? Że jestem pragmatykiem! To znaczy osobą o praktycznym, zdroworozsądkowym podejściu do życia. Takich ludzi nazywa się pragmatykami i ja właśnie taka jestem, do problemów życiowych podchodzę praktycznie. Więc jeśli nie wiecie, czy wasza szklanka jest w połowie pusta, czy w połowie pełna, może lepiej się zastanówcie, czy po prostu nie jest ona za duża. Rozumiecie, do czego zmierzam? Nie chodzi o to, co myślicie o swojej szklance, ale o to, co z nią zrobicie. Powtarzam, że powinnyście ruszyć tyłek z miejsca i wziąć sobie inną szklankę! I zawsze pamiętajcie: odpowiedź to tylko zwykłe słowo. Rozumiecie? Drzwi do sukcesu są oznaczone nalepką z napisem: PCHAĆ! Nie da się zostawić odcisków swoich stóp w piasku czasu, jeśli się nie nosi obuwia roboczego.”

Olivia Goldsmith (1949–2004)

Kumpelki z paki

O ludziach , O myślach , O czasie , O sukcesie

„Potem do bram wnosili stróże
Zwłoki bojowców i sołdatów.
Zostały po nich krwi kałuże:
Lepka purpura łódzkich kwiatów.
Najpierw je wodą polewano,
Potem je piaskiem przysypano,
Nazajutrz zaś pędziły po nich,
Wprzężone w pary świetnych koni,
Powozy panów fabrykantów,
Panów prezesów i bogaczy,
Zadowolonych posiadaczy
Pałaców, banków i brylantów”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Poematy, Kwiaty polskie (1940–1946)

O wodzie , Koń

„Błogosławieni ci, co o niczym nie wiedzą. Gada się o introspekcji i samoświadomości, ale najlepiej przystosowani psychologicznie są ci, którzy umieją jak strusie chować głowy w piasek.”

Jonathan Kellerman (1949)

W obronie własnej

„Wmawiano we mnie, że świat jest z tęcz, mężczyzna szczytem rozumu, dom świątynią, miłość wiecznością. Okazało się, że świat jest z piasku i sośniny, mężczyzna istotą pełną kaprysów, humorów i zacofania, dom placem sprzeczek i plotek, a miłość perfumą złego gatunku, która się ulatnia, zanim się jej zapach pozna!”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Czarny chleb. Opowiadania
Źródło: Znachor, s. 173

O miłości , O świecie , O domu

„Codziennie świat spada z leukadyjskiej skały,
sformatowane dni idą pod nowy zapis,
pracują głowice, kasują i nagrywają,
czasem piasek ocali strzęp zapisu i poda
dalej jako cytat, lekcję, algorytm,
ściągawkę, kawał, hasło w grze w głuchy telefon –
tak się obraca świat w nierzeczywistość,
sztuka zwycięża.”

Andrzej Sosnowski (1959) polski poeta i tłumacz

Źródło: Wiersz dla Becky Lublinsky, z tomu Życie na Korei w: Pozytywki i marienbadki (1987–2007) Wrocław 2009, Biuro Literackie, s. 35.

O życiu , O świecie , O sztuce , O grach

„Mówiąc i pisząc jedynie we własnym języku, nie zwracamy żadnej uwagi na nazwę przedmiotów, na historię rzeczowników, która niejednokrotnie sięga zamierzchłych czasów, na dostojność i, niejako, moc tajemniczą wyrazów. Są one dla nas powszednie i zdeptane, jak bruk i piasek drogi. Skoro zaś zajdzie potrzeba myślenia w jednej, a pisania w innej mowie, wyrazy dźwigają się ze swego poniżenia, mienią się, wiążą i, niejako, przechwalają, pokazując swą dostojność. Stąd wypływa konieczność szukania synonimów, dobierania nazw i strojenia inaczej wyrazów. Język zabarwia się i lśni niepowszednio, niezwykle, zgoła inaczej.”

Stefan Żeromski (1864–1925) powieściopisarz polski

Źródło: „Pisma wybrane” Josepha Conrada, w: Elegie i inne pisma literackie i społeczne, wyd. J. Mortkowicza, Warszawa-Kraków 1928.

O historii , O myślach , O myśleniu

„Dzięki mozołowi ludzkiemu, miasto zawiera ogień wulkanów, piasek pustyni, dżunglę i step, florę i faunę…, naturę w całej swej okazałości.”

Luigi Snozzi (1932)

Grazie alle fatiche umane, la città contiene il fuoco dei vulcani, la sabbia del deserto, la giungla e la steppa, la flora e la fauna… tutta la natura… (wł.)

O naturze

„Państwo, którego dyplomaci nie znają języków, którego moraliści nie mają wstydu, i którego intelektualiści cierpią na brak inteligencji – nie urodzi prawdziwych arcydzieł kręceniem biczów z piasku i lepieniem buław z łajna.”

Waldemar Łysiak (1944) polski pisarz i publicysta

Rzeczpospolita kłamców – Salon

O inteligencji , O cierpieniu

„Co ma nie osiadać, skoro jak wszystko w moim życiu budowałem na piasku.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej (2007)

„przepłuczą oczy piaskiem dni
a oczy głodu ty zdejmiesz ze mnie
chcę wpaść w ramiona bursztynu
– w jego wnętrzu zamknąć nas na wieczność”

Hanna Wietrzny (1939)

Źródło: Czas Orfeusza

O głodzie , O czasie

„Stalina zabili. Kiedy upadł po wylewie, Beria przysłał nowych wartowników, i oni workami z piaskiem bili go po głowie, by wzmóc wylew krwi do mózgu.”

Aleksandr Poskriobyszew (1891–1965) sekretarz Stalina

wypowiedziane podczas pobytu w sanatorium na rok przed własną śmiercią
Źródło: Jurij Boriew, Prywatne życie Józefa Stalina, Oficyna Literatów "Rój", Warszawa 1989, tłum. i oprac. Darima i Dionizy Sidorscy, ISBN 83-85049-13-4, s. 175.

O życiu , O śmierci

„Preferuję Indie buddyjskie, nie hinduskie. Byłam tam dwa razy, raz na północy w średnich Himalajach. Spokój, piękne wioski, czułam się jak w bajce. Piękne przestrzenie. Góry. Kolory. Uśmiechy tubylców. Za drugim razem pojechałam na wyspy Andamany na Oceanie Indyjskim. Tylko prawdziwi podróżnicy tam dojeżdżają. Widziałam tam najpiękniejszą plażę na świecie. Piasek jest koloru cegły, na nią schodzi turkus Oceanu Indyjskiego przecięty pasem zielonych palm i błękitem nieba. Wokół żywej duszy. Po raz pierwszy w życiu poczułam, że otula mnie granat. Niebywałe przeżycie.”

Anita Sokołowska (1976) polska aktorka

Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem szczęśliwą osobą, „Tygodnik Angora” nr 39/2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/147170.html

O uśmiechu , O duszy

„Szczęście w miłości jest jak złoty piasek połyskujący w błocie, na dnie piekła.”

Mishima Yukio (1925–1970) japoński pisarz i działacz polityczny

O szczęściu , O piekle

„Teraz Kuba kreśli taką linię na piasku. Teraz my stoimy przed dylematem Pizarra z jednej strony stoją ci, którzy kochają lud, z drugiej ci, którzy go nienawidzą. Z każdą chwilą coraz wyraźniej linia oddziela dwie potężne siły społeczne, burżuazję i klasę robotniczą, siły, które z coraz większą jednością precyzują swoje stanowisko wobec postępującej rewolucji kubańskiej.”

Ernesto Guevara (1928–1967) rewolucjonista argentyński

O ludziach , O sile , Kochać się

„na linii życia wciąż mam pięć lat.
mój zamek z piasku właśnie gwiżdże wiatr.”

Wojciech Brzoska (1978)

Źródło: joan miró rysuje wiersz na plaży w palma de mallorca

„Orient-men: Drodzy czytelnicy! W ramach pracy naukowej, której się aktualnie poświęcam, przeprowadzę za chwilę ankietę na temat: „Człowiek i środowisko”, wśród ludzi mieszkających w takich samych warunkach i z zainteresowaniem wysłuchamy, co mają oni do powiedzenia na ten temat. Czy odpowiada panu środowisko, w jakim pan przebywa?
Więzień: Najbardziej tu odczuwam brak kina i teatru. To prawdziwa pustynia kulturalna.
Orient-men: A panowie, dlaczego likwidujecie tak potrzebny punkt usługowy?
Fryzjer: Co za pytanie! Brak wody fryzjerskiej zmusza nas do opuszczenia tego miejsca raz na zawsze.
Orient-men: Pan jako zegarmistrz podziela tę opinie?
Zegarmistrz z klepsydrami: To prawdziwy raj dla zegarmistrza! Myślę nawet o otworzeniu własnej fabryki zegarków.
Orient-men: A co na to hydraulik?
Hudraulik: Nawodnienie tego terenu jest tylko kwestią czasu.
Orient-men: Pan jest tu ogrodnikiem?
Ogrodnik: Nie wiem, co mówią inni, ale to prawdziwa oaza, proszę pana.
Orient-men: Kapitanie, co pan powie na ten temat?
Kapitan: To morze piasku jest fantastyczne!
Orient-men: Senior torreador, dawno nie występował pan na arenie…
Torreador: Z piachu szpady nie ukręcę.
Orient-men: O, widzę że jest gospodyni tego terenu.
Gospodyni: Ale tylko do pierwszego. Ciągle się tu ktoś kręci, patrz pan, ile piachu mi nanieśli…
Orient-men: Dzień dobry panie prestigitatorze! Czy zechce pan mi powiedzieć…
Prestigitator: To jakaś pomyłka! Jestem fata morgana.”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

ankieta na pustyni
Na co dybie w wielorybie czubek nosa Eskimosa

O ludziach , O myślach , O czasie , O morzu

„W kolejce po schedę po Ryszardzie stanął jego dwulicowy brat Jan. Młode lata spędził na spiskowaniu i zwalczaniu własnej rodziny. Już jako król do tego stopnia rozgniewał papieża, że ten ekskomunikował całą Anglię. Jan miał charakter równie okropny jak jego ojciec. Rozwiódł się z żoną, bo nie urodziła mu dzieci, a wreszcie zadarł z baronami, którzy zbuntowali się przeciwko niemu i zmusili do podpisania Wielkiej Karty Wolności (Magna Carta). (…) Jan cieszy się straszną opinią. Współcześni historycy sugerują jednak, że może nie był taki zły; przynajmniej przez cały czas przebywał w Anglii. Pod koniec swoich rządów zaczął podróżować. Gdziekolwiek się ruszał, zabierał ze sobą klejnoty Korony i skarbiec. Zerwał z tym zwyczajem, kiedy podczas przeprawy przez rzekę wóz ze skarbami wywrócił się, a klejnoty zaginęły w piasku.”

Jan bez Ziemi (1166–1216) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 33.

O dzieciach , O podróżowaniu , O charakterze , O zerwaniu

„Nie buduj domu na piasku, a szczęścia – na sercu kobiecym.”

Seneka Młodszy (-4–65 p. n. e.)

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.

O domu , O myślach , O myśleniu , Serce

„Fale załamują mój cień
ziarnkami piasku
przeprawiają sekundy życia
na prawy brzeg (…)
może zdążę utrwalić ślad”

Kazimierz Burnat (1943)

Źródło: Przystań z: Cichnące, 2003 r.

„Powstań, Panie, a broń mię w mej niewinności;
Żaden mój nieprzyjaciel Twojej srogości
Nigdy wytrzymać nie mógł; biłeś je w gęby,
A oni w krwawym piasku zbierali zęby.”

Jan Kochanowski książka Psałterz Dawidów

Psałterz Dawidów
Źródło: Psalm 3: Domine, quid multiciplicati sunt, qui tribulant me

O szkole

„O mądrości ludzka! Młyński kamieniu, który na mąkę mielesz świat i pewnego dnia zostajesz zatrzymany przez ziarenko piasku, które wpada nie wiadomo skąd w twoje tryby.”

Alexandre Dumas książka Wicehrabia de Bragelonne

Postać: Aramis
po nieudanym zamachu stanu.
Wicehrabia de Bragelonne
Źródło: t. III, rozdział 47, Ostatnie pożegnanie

O świecie

„Ale czy istnieje moralność komunistyczna? Czy istnieją nakazy moralności komunistycznej? Oczywiście tak. Często przedstawia się sprawę w ten sposób, że nie mamy swojej moralności, i bardzo często burżuazja oskarża nas o to, że my, komuniści, negujemy wszelką moralność. To zabieg polegający na manipulowaniu pojęciami, to sypanie piasku w oczy robotnikom i chłopom.”

Włodzimierz Lenin (1870–1924) organizator i przywódca Rewolucji Październikowej

Zadania związków młodzieży (1920)

O morzu

„Nie mamy wyboru, przyjacielu. Jesteśmy jak ziarenka piasku w klepsydrze, ty i ja. Kiedy klepsydra zostanie odwrócona, będziemy padać w tym kierunku, co wszystkie inne ziarenka.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

„Naród ma pracować, a nie leżeć na piasku.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

„każdy facet musi zdać sobie sprawę
że to wszystko może zniknąć w
jednej chwili:
kot, kobieta, praca,
przednia opona,
łóżko, ściany, pokój;
wszystkie rzeczy
najpotrzebniejsze do życia,
łącznie z miłością,
spoczywają na fundamentach z piasku (…)”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Źródło: Charles Bukowski, pociągnij za sznurek, a poruszy się kukiełka, Płonąc w wodzie, tonąc w ogniu wyd. Noir sur Blanc, Warszawa 2004, tłum. Piotr Madej
newsweek.pl http://www.newsweek.pl/bukowski---o-wszystkim--co-moze-zniknac,45931,1,1.html

O kobietach , O pokoju , O facetach , O kotach

„Chcę poznać życie (…). Chcę ująć je w dłonie. Chcę zostawić ślady stóp na piasku bezludnej wyspy, chcę grać z ludźmi w piłkę. Chcę… (…) Chcę wszystkiego.”

Neil Gaiman książka Księga cmentarna

Postać: Nikt Owens
Księga cmentarna
Źródło: rozdział 8, Rozstania i pożegnania, s. 224

O życiu

„W człowieku spotykają się niebo i ziemia. Jak ziarnko piasku otoczone jest przestrzenią, tak nasza rzeczywistość pogrążona jest w wiecznej nieskończoności, pełnej blasku, mocy i czystości.”

Johann Herder (1744–1803) filozof i pisarz niemiecki

O rzeczywostości

„Na najuboższy pokład złota nie wypada tyle piasku, ile złych czynów ludzkich na dobre.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

Źródło: Tragikomedya prawdy [w:] Pisma II. Obrazki powieściowe, G. Gebethner i Spółka, 1896.

„Prawo do nadziei powinna mieć tak samo jaszczurka pełzająca po piasku, jak i idiota, którego własny umysł zdradził.”

Tadeusz Chabrowski (1934–2016) poeta polski

Źródło: Białe nieszpory

„Jest jakaś przyjemność w podpatrywaniu
sekretu piasku, gdy ślizga się i stacza,
a kiedy już ma spaść, wiruje i obraca
się z pośpiechem, tak jak całkiem w ludzkim jest zwyczaju.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Zegar piaskowy w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 338, tłum. Edward Stachura.

O przyjemności

„Radykalizacja metody historyczno-krytycznej ujawnia dziś wyraźnie, że zasada „tylko Pismo” nie może stać się podstawą Kościoła i wspólnoty wiary. Pismo jest tylko wtedy Pismem, gdy żyje w żywym podmiocie – Kościele. Tym bardziej zakrawa na absurd, że niemało osób ponownie zabiera się dziś za konstruowanie liturgii z „samego Pisma”, w rekonstrukcjach tych utożsamiając Pismo z popularnymi, egzegetycznymi opiniami, myląc opinię z wiarą. Liturgia, która jest „robiona”, opiera się na opinii i słowie człowieka; jest zbudowana na piasku i pozostaje pusta niezależnie od tego, jakim ludzkim kunsztem będzie się ją ozdabiać. Jedynie szacunek dla odgórności i zasadniczej niedowolności liturgii może zapewnić nam to, co jest naszą nadzieją: święto, w którym zbliża się do nas to, co wielkie, to, czego nie robimy sami, lecz co otrzymujemy jako dar.”

Benedykt XVI (1927) papież

Źródło: Duch liturgii, przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 150.

O wierze

„Błękitny piasek pod błękitną kopułą, która nie była niebem ani pomieszczeniem, lecz zamkniętą przestrzenią. Wyczuwał, że ta przestrzeń jest zamknięta i skończona, chociaż nie widział jej granic.”

Fredric Brown (1906–1972)

Turniej

„Abraham Lincoln może tego nie chcieć, lecz nie może temu zapobiec. Naród może sobie tego nie życzyć, lecz nie może temu zapobiec. Nie dbam o to, czego ludzie chcą lub sobie życzą. Czarni są piaskiem w trybach tej maszyny, która nie ruszy, dopóki ich nie uwolni.”

Wendell Phillips (1811–1884)

w maju 1861.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 252.

O ludziach , O historii

„Jesteś chora z tęsknoty za Dakarem, za tym niebem i tym piaskiem i morzem
Ja tęsknię za tobą jak za młodzieńczym szczęściem w jesieni

Gdy piszę, śpiewam, jak dobry rzemieślnik, kiedy obrabia klejnot złoty
Więc zatańczę poważny i lekki zatańczę taniec mojej Damy
I tylko dla mojej Damy!”

Léopold Sédar Senghor (1906–2001) polityk francuski

Źródło: Tęsknisz, tłum. Maciej Szybist

O szczęściu , O śpiewie , O tańcu , Jesień

„Pierwszy jestem w szopce, bo to jest mój teren
Moje wojska przecież zajęły Betlejem
A poza tym – wielka to by była szkoda
Żeby w miejscu takim – zabrakło Heroda (…)
Bo moje oko gniewne i srogie
Bo w moim oku – napalm się tli
Myślę, że piaski pustynne mogę
Zwilżyć potokiem arabskiej krwi”

Marcin Wolski (1947) polski historyk, pisarz, dziennikarz, satyryk

szopka noworoczna (1969) o Mosze Dajanie, izraelskim ministrze obrony i głównym bohaterze antysemickiej propagandy w PRL.
Źródło: „Żołnierz Wolności”, 1969; cyt. za: Jak ulubieńcy władz PRL-u, pupilami prawicy się stali http://www.newsweek.pl/polska/prawica-media-dziennikarstwo-polityka-jerzy-targalski-marcin-wolski-jan-pietrzak-jerzy-jachowicz-newsweek-pl,artykuly,278588,1.html, newsweek.pl, 25 stycznia 2014.

O myślach , O wolności , O myśleniu

„Pustynia to nie jest bezkres rozgrzanego piasku, ale hałdy popiołu i wszelkich niedopalonych śmieci, które z sobą przywozisz.”

Jan Grzegorczyk (1959)

Trufle. Nowe przypadki księdza Grosera

„twoje kocham brzmi jak trzeba
kotu wymienić wodę
i piasek
w klepsydrze zacina się:
kwestia czasu”

Izabela Fietkiewicz-Paszek (1972)

Portret niesymetryczny (2010)
Źródło: Pomiędzy jest codziennie

O kotach , O wodzie , O czasie , Kochać się

„Głowę można mieć i w gwiazdach, byleby czuć stale piasek pod nogami.”

Stefan Pacek (1938)

„Wielkie wydarzenia zarysowują się na morzu historii zrazu odległą i małą bruzdą, potem rosną i rosną w coraz większą falę, aż pióropuszami piany upadną na czekające na nie piaski.”

Albert Sorel (1842–1906)

Źródło: Stanisław Cat-Mackiewicz, Europa in flagranti, Universitas, Kraków 2012, s. 29.

O historii , Odległy

„Nie drżyjmy.
Nie kryjmy
dzioba w piasek.
Ukażmy się w mieście
bez masek!”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek, Żywa reklama (1985)
Źródło: Żywa reklama, s. 7

„Zbiegać za jednym klejnotem pustynie,
Iść w toń za perłą o cudu urodzie,
Ażeby po nas zostały jedynie
Ślady na piasku i kręgi na wodzie.”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

Źródło: Kochać i tracić

„Skąd się wzięło słowo sachar? – zapytałam ojca po rosyjsku.
– Od Sahary. Jest taka pustynia w Afryce. Ogromna pustynia, na której nic nie rośnie, bo cała jest z białego piasku. Ten piasek to właśnie cukier, czyli po rosyjsku sachar. W Afryce deszcze padają bardzo rzadko, ale wtedy cukier się topi, a potem, w upale, schnie i powstają wielkie cukrowe głazy… Biada wędrowcowi, który zapuści się na pustynię, w chwili gdy zaczyna się burza piaskowa. Wiatr podnosi całe chmury cukrowego piasku. Cukier skrzypi mu w zębach, zalepia nos i oczy… Niewolnicy-Murzyni pracują tam w straszliwym upale: Ładują piasek cukrowy do worków i wysyłają do różnych krajów. A dla tych, co lubią pić herbatę na prikusku, tną cukrowe głazy na kostki specjalnymi tarczami.
– Czy ta Sahara nie leży w Rosji? – zdziwiłam się.
– Nie… Jeszcze nie – odparł ojciec.
– To dlaczego jej nazwa pochodzi z rosyjskiego sachar? Ojciec zastanawiał się chwilę.
– Bo większość, a może nawet wszystkie nazwy wymyślili Rosjanie – powiedział z dziwnym uśmieszkiem. – Im szybciej to sobie przyswoisz, tym łatwiej ci będzie
iść przez życie.”

Helena Amiradżibi-Stawińska (1932–2017) polska reżyserka i scenarzystka filmowa, pochodzenia gruzińskiego

Słodkie życie księżniczki (1996)

O życiu , O piciu , O herbacie

„Zobaczyć świat w ziarenku piasku,
Niebiosa w jednym kwiecie z lasu.
W ściśniętej dłoni zamknąć bezmiar,
W godzinie – nieskończoność czasu.”

William Blake (1757–1827) angielski poeta, pisarz i malarz

To see a World in a Grain of Sand
And A Heaven in a Wild Flower,
Hold Infinity in the palm of your hand
And Eternity in an Hour. (ang.)
Wróżby niewinności

O świecie , O czasie

„Leżałem jak nieżywy i próbowałem jeść słony piasek nadmorski, gdy nagle ujrzałem z przerażeniem, że koło mnie po piasku skaczą ludzkie głowy, bardzo nadobne, i że mnie ciekawymi oglądają oczyma. Podniosłem się, straszliwym ogarnięty lękiem, i spostrzegłem stojących w oddali ludzi, z których żaden me miał głowy.
Dowiedziałem się później, że mieszkańcy tej ziemi mogą łatwo zdjąć sobie głowę z karku i wysłać ją na zwiady, jeśli sami nie chcą się narażać na niebezpieczeństwo.”

Kornel Makuszyński (1884–1953) polski prozaik, poeta, felietonista, krytyk teatralny i publicysta

Źródło: Awantury arabskie

O ludziach , O zdjęciach , Zwiady

„Dziwne jest prawo naszego życia! Jestestwem swojem wrosnąć w kawałek ziemi; na lada marnym odłamie skały, wśród mchów, kamieni i piasków ugrzęznąć myślą i uczuciem, żyć i odradzać się, umierać!…
Czemże jest życie? Czerpaniem sił z ziemi i z nieba. A czem jest śmierć? Ona jest zwrotem, oddaniem wszystkiego, cośmy ze świata czerpali. Wiecznie w to jedno koło wpleceni, wiecznie spełniamy ten obowiązek my, wszyscy potomkowie przyrody. Smutni, czy szczęśliwi, ulegamy tylko prawu konieczności. Nad nami zawsze jedna tarcza jasnego słońca i niezliczone gwiazd miliony. Sąż one iskrami życia?
I po co życie wśród tych olbrzymów światła, ruchu? Aby czuć i myśleć? Aby przecierpieć wszystkie boleści, przebłądzić otchłań ciemności, poznać jedną prawdę, wyssać niekiedy kropelkę szczęścia? To dla człowieka za dużo, dla ciebie przyrodo – za mało.
Dlaczego w człowieku iskrzy się brylant życia, piękny w szczęściu, a może piękniejszy jeszcze w cierpieniu? Potężne siły wszechświata potrzebują tej marnej czaszki i bijącego serca, ażeby ziemi przelać dzielną moc swoją. A tak, zwikłani milionami węzłów z życiem całego świata, wpatrzeni w ciemne błękitu tonie i łańcuchem pracy przykuci do ziemi, spełniamy maleńką cząstkę dzieł niezmierzonej przyrody. Może być dumnym, kto wszechświat uczuwa w sobie! I uważa człowiek przyrodę za wielką, jeżeli sam jest wielki; on ją czcić musi, jeżeli czci – sam jest godny.
Ale człowiek na ziemi jest jeszcze dzieckiem, które nie dorosło swego przeznaczenia, nie dorosło uczuciem i myślą. On drży niespokojnie w puszczy, wśród wspaniałych kolumn, nakrytych zielonem sklepieniem, pod którem tak swobodnie gołębie gruchają i szczygły wyśpiewują pieśń godową. On w zamyśleniu lękliwie stąpa po kobiercu miękkich trawników, gdzie się do niego uśmiechają kwiaty sasanek, pierwiosnków i konwalij.”

Adolf Dygasiński (1839–1902) polski pisarz, publicysta i pedagog

W puszczy
Źródło: rozdz. II, s. 81, 82

O życiu , O śmierci , O dzieciach , O emocjach

„Zimą panowała temperatura od −40 do −60 st. C, w mieszkaniu często było nocą −20 st. C. W lecie na słońcu ponad 60 st. C, jajko gotowało się zasypane piaskiem (…) Wysadzano rodziny na drodze, a mieszkańcy zabierali nas do domów. We wsi były dwa kołchozy (…) Przy domach można było sadzić tylko kartofle. Nawet za pojedyncze źdźbło zboża można było trafić do łagru. Zboże wyłącznie siał kołchoz. Po zbiorach oddawało się taką ilość plonów, jaka wynikała z planu. Jeśli coś zostało, dzielono między pracujących w kołchozie. Za całoroczną pracę można było dostać „nawet” 2 pudy (32 kg) zboża. Jeśli jednak zbiory były mniejsze, wszyscy musieli dopłacić. Mimo to przeżyliśmy. O głodzie nie ma sensu opowiadać. Kilka miesięcy na jednym kartoflu dziennie to coś innego niż brak kanapki na drugie śniadanie.”

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

o zesłaniu w Kazachstanie.
Źródło: Nie poddaliśmy się poprawności politycznej, naszdziennik.pl, 28 czerwca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080628&typ=my&id=my11.txt

O domu , O zimie , O gotowaniu , Sens

„Co do żony to ona nie żyje z aktorstwa. Wystąpiła w jakimś filmie. A tak na marginesie do pasji doprowadza mnie, gdy ktoś, kto przeszedł się w tyle teledysku czy był statystą w Złotopolskich, mówi o sobie, że jest aktorem. Nawet taki Piasek czy ludzie z Big Brothera nazywają siebie aktorami. A oni obok aktorów nawet nie stali”

Eryk Lubos (1974)

Źródło: Nie muszę się podobać http://www.teatry.art.pl/portrety/lubos_e/niem.htm

O ludziach

„Coś powiedziałem o nadłamanym moim życiu. Tak, w pewnym sensie nadłamanym, bo jeszcze półtora roku temu byłem taki zdrowy, taki żywy, taki wesoły, taki pełen energii, pisania, słów ciekawych. No, i co? I tu nagle przychodzi przełom, którego ja nie pragnąłem, nie oczekiwałem, i uderza we mnie jak fala Pacyfiku, ale ogromna jakaś, taka, która mnie zatopi prawdopodobnie. Już jestem zatopiony do pewnego stopnia. Ale ona jeszcze mi zostawia taki maleńki skrawek na piasku. No i ta fala mówi, tak fala mówi, dlaczego nie? I mówi do mnie:
– Bogdanie, szykuj się.
– Do czego ja mam się szykować?
– Zobaczysz…
– No dobrze, Falo, jeżeli ja mam się szykować, to dokąd?
Fala milczy.
Tak to jest z tą przyrodą. W momencie, kiedy chcemy wiedzieć, ona milczy. Badamy jej tajemnice na najróżniejsze sposoby, ale kiedy pytamy ją wprost, ona milczy.”

Bogdan Czaykowski (1932–2007)

Źródło: List znad Pacyfiku

O tajemnicy , Sens

„szereg odremontowanych kamienic które cierpią na graffiti
bujne platany gęsto auta i knajpki synagoga z policjantem
podejrzliwym jak „Gazeta Wyborcza” Co by robiła teraz Kollwitz
zaangażowana artystka czy byłaby jak Becher w NRD
ideologiem i VIP-em czy to ona siedzi jak ruska baba
pośrodku placu bawiących się dzieci w piasku i turystów”

Kazimierz Brakoniecki (1952) polski poeta, eseista i krytyk literacki

Źródło: Szkice (wschodnio)berlińskie (2001)

O dzieciach , O cierpieniu

„Chciałbym również wspomnieć o patriotyzmie i przytoczyć przykład największego Polaka patrioty prymasa Wyszyńskiego. Padły słowa: miłość do ziemi ojczystej gwarantuje wolność i stabilność narodu. Przecież nie kto inny, tylko nasi nieprzyjaciele zwrócili na to naszą baczną uwagę w czasie okupacji, gdy mówili butnie: Nam nie są potrzebni Polacy, nam jest potrzebna ich ziemia. Rozpoczęła się wielka tragedia, rozprawa z narodem polskim. Wysiedlali Polaków i niszczyli warstwę, która broniła Polski przed tym, by nie stała się lotnym piaskiem.”

Marian Kwiatkowski (1913–1985) polski duchowny

w trakcie debaty na temat wejścia Polski do UE.
Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 29 listopada 2001 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/7948aa8816f66aa9c12574710034c8b5?OpenDocument

O miłości , O wolności , O czasie

„Umrzemy i to czyni z nas szczęściarzy. Większość ludzi nigdy nie umrze, ponieważ nigdy się nie narodzi. Ludzi, którzy potencjalnie mogliby teraz być na moim miejscu, ale w rzeczywistości nigdy nie przyjdą na ten świat, jest zapewne więcej niż ziaren piasku na pustyni. Wśród owych nienarodzonych duchów są z pewnością poeci więksi od Keatsa i uczeni więksi od Newtona. Wiemy to, ponieważ liczba możliwych sekwencji ludzkiego DNA znacznie przewyższa liczbę ludzi rzeczywiście żyjących. Świat jest niesprawiedliwy, ale cóż, to właśnie myśmy się na nim znaleźli, ty i ja, całkiem zwyczajnie.”

Richard Dawkins książka Rozplatanie tęczy

Cytaty z książek
Źródło: Rozplatanie tęczy (ang. Unweaving the Rainbow, 1988)

O ludziach , O świecie , O rzeczywostości

„Prawdziwa miłość jest rzadka jak kropla wody na pustyni i gorąca jak jej piasek. Nie bije rekordów częstotliwości i nie ukrywa zazdrości.”

Thomas Merton (1915–1968) amerykański pisarz, poeta, trapista

O miłości

„Był tak skrupulatnym szperaczem, że spostrzegał zawsze raczej ziarenko piasku niż dom.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

O domu

„Złote chwile w strumieniu życia przemykają mimo nas, a my widzimy tylko piasek. Przybywają do nas anioły, a my dowiadujemy się o nich, kiedy odeszły.”

Ralph Waldo Emerson (1803–1882) filozof amerykański

O aniołach , O odejściu

„Na piaskach
moich snów
ktoś nakreślił znak
ryby
i odszedł”

Tadeusz Różewicz (1921–2014) polski poeta, dramaturg, prozaik

O odejściu , O rybach , O snach

„Życie to trociny i piasek.”

Katherine Mansfield (1888–1923) nowozelandzka pisarka i poetka, autorka modernistycznych opowiadań

O życiu

„Zdarzało się, że podczas obrony meczetów czy City Hall tworzyliśmy tzw. stanowiska pozorne - ustawialiśmy w oknie worki z piaskiem, udając, że to stamtąd będziemy strzelać, po czym wybijaliśmy szybę w oknie poniżej, dzięki czemu moi żołnierze mieli największy procent wykrywalności stanowisk ogniowych snajperów. Amerykanie pytali: „Nie macie sprzętu, ale wygrywacie - jak to robicie?". To były owoce naszego dobrego wyszkolenia, ale też polskiej mentalności: gdy nie mieliśmy sprzętu, musieliśmy to nadrabiać kombinowaniem i pomysłowością.”

Grzegorz Kaliciak (1973) polski pułkownik

Źródło: Karolina Przewrocka, Kali z Karbali. Opowieść dowódcy oddziału, który obronił City Hall http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,138262,18744453,kali-z-karbali-opowiesc-dowodcy-oddzialu-ktory-obronil-city.html#TRwknd, weekend. gazeta. pl