Cytaty na temat organizm

Zbiór cytatów na temat organizm, nie żyje, człowiek, inny.

Cytaty na temat organizm

Marek Żukow-Karczewski Fotografia
Jan Himilsbach Fotografia

„Ja do organizmu wprowadzam bajkowy nastrój.”

Jan Himilsbach (1931–1988) polski aktor i pisarz

gdy zwrócono mu uwagę, by nie pił w miejscu publicznym

Michał Bakunin Fotografia
John Steinbeck Fotografia
Jan Żaryn Fotografia

„Około 100-tysięczną armię NSZ stworzyła elita polskiej inteligencji. Profesorowie, doktorzy, ludzie z wyższym wykształceniem humanistycznym, ekonomicznym, prawniczym. Ta elita chciała, by po wojnie Polska była silnym organizmem państwowym, sięgającym Odry i Nysy Łużyckiej na Zachodzie. To miała być Polska wielka, która w ramach projektu Międzymorza łączyłaby rejon Europy określany granicami Bałtyku, Adriatyku i Morza Czarnego. Wewnętrznie państwo miało być zarządzana przez ludzi światłych, którym nieobca jest wrażliwość cywilizacji chrześcijańskiej. A zatem Polska chrześcijańska w prawie i praktyce, posiadająca dobro w postaci państwa służącego narodowi i broniącego jego praw. Również w konfrontacji z potencjalnymi wrogami zewnętrznymi. Po wojnie znajdujący się na emigracji działacze Organizacji Polskiej stali się pierwszymi sojusznikami Amerykanów w strefie niemieckiej. W swoich publikacjach bardzo mocno liczyli na to, że Polska po odzyskaniu niepodległości wejdzie do struktur europejskiej wspólnoty, będzie się z nią integrować. Byli też zdecydowanymi zwolennikami członkostwa w NATO. Podsumowując, ludzie tworzący we wrześniu 1942 r. NSZ posiadali ogromną wiedzę co do potrzeb naszej polityki. Byli suwerenni, a projekty polityczne wypracowywali w Polsce, a nie w Moskwie, Berlinie, Brukseli czy Nowym Jorku. Jednocześnie byli to politycy na wskroś nowocześni. Nie patrzący tylko w przeszłość – choć z naszej tożsamości czerpali wszystko, co najważniejsze – ale również świetnie zorientowani w bieżącej rzeczywistości, do której dostosowywali swoje koncepcje.”

Jan Żaryn (1958) polski historyk

Źródło: Specjalnie dla nas: Jan Żaryn o NSZ, niezalezna.pl, 20 września 2012 http://niezalezna.pl/33060-specjalnie-dla-nas-jan-zaryn-o-nsz

Michał Bakunin Fotografia
David Korten Fotografia
Stanisław Lem Fotografia
Feliks Koneczny Fotografia

„Państwa dzielić należy na rodzaje według rodzaju owej organizacji, czynnej stale, a mającej jednoczyć rządzących i rządzonych, pośredniczącej między nimi – czyli według metody administracji. Według tego są dwa główne rodzaje państw: obywatelskie i biurokratyczne, stosownie do tego, czy administracja poruczona jest obywatelom samym (samorząd), czy też biurokracji. Tamte państwa są organizmami, te zaś mechanizmami; biurokracja jest bowiem zawsze i wszędzie mechanizmem. Samorządu są rozmaite poddziały i tak samo biurokracji. Średniowieczne państwo stanowe było autonomicznym, obywatelskim, podczas gdy biurokratyczna jest dzisiejsza republika francuska, w której parlament dostosowany jest do biurokratycznego ustroju. Ale biurokracja opierała się na systemie policyjnym i wszędzie ale to wszędzie, nie wyjmując administracji szkolnictwa, obracała się w kole pojęć policyjno-politycznych. Pruska administracja była rzadziej społeczno-policyjna; stąd doktryna wszechwładzy państwa i dozór państwowy, wykonywany przez administrację nad wszystkimi dziedzinami życia ekonomicznego i społecznego. Obchodzą się zaś całkiem bez biurokracji społeczeństwa anglosaskie i, obok wysokiego poziomu cywilizacyjnego, tej właśnie okoliczności zawdzięczają, że są panami świata.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Rodzaje państw
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 80.

Mieczysław Mokrzycki Fotografia

„Jan Paweł II był już od dłuższego czasu wyczerpany tak, że ludzie mogli się spokojnie przygotować na jego śmierć. W czwartek 31 marca 2005 r. przeżył wstrząs septyczny, zatrucie całego organizmu. Po tym dla wszystkich było jasne, że nie ma nadziei na jego wyzdrowienie. Lekarze zapewniali, że można otoczyć papieża opieką lekarską również w jego domu. Dlatego zrezygnowaliśmy z ponownego umieszczenia Ojca Świętego w szpitalu. Ostatnie godziny życia powinien spędzić u siebie. Kilka godzin przed śmiercią Jan Paweł II był obecny z nami duchem, spokojny i odprężony. Można było dostrzec, że wyruszył na spotkanie z Panem dzięki swojej ogromnej, wewnętrznej wolności (…) Papież do końca zachował pełną świadomość, słuchał mszy, czytań i medytacji. Wiele osób go odwiedziło: kardynałowie, biskupi i przyjaciele, którzy chcieli go zobaczyć raz jeszcze i prosić o jego błogosławieństwo. To było także jego życzenie. Był całkiem spokojny i świadomy swego stanu zdrowia, odpowiadał za pomocą gestów. Wszyscy, którzy go odwiedzili, byli poruszeni jego duchową obecnością. W sobotę po południu (2 kwietnia 2005 r.) stopniowo zaczął tracić świadomość. Uczestniczył jeszcze w wieczornej mszy przed Niedzielą Miłosierdzia Bożego, po której zasnął spokojnie. Klęczeliśmy wokół papieża leżącego w półmroku. Towarzyszyliśmy mu naszą obecnością i modlitwą aż do „progu nadziei”, który wtedy przekraczał.”

Mieczysław Mokrzycki (1961) polski arcybiskup

Źródło: Jego śmierć poruszyła niebo i ziemię – Mieczysław Mokrzycki, były papieski sekretarz, o spuściźnie Jana Pawła II, portal.polscott.com, 1 maja 2011 http://www.portal.polscott.com/2011/05/01/jego-smierc-poruszyla-niebo-i-ziemie-%e2%80%93-mieczyslaw-mokrzycki-byly-papieski-sekretarz-o-spusciznie-jana-pawla-ii/

Marek Sawicki Fotografia
Rodolfo Llinás Fotografia

„U nas wszystkich rozwija się rak, ale go niszczymy, prawda? Dlaczego u niektórych nie jest on niszczony? Jedna możliwość jest taka, że organizm nie funkcjonuje najlepiej. Ale jeśli go zoptymalizujesz… to wyleczysz wiele chorób, prawdopodobnie przedłużysz mu życie.”

Rodolfo Llinás (1934) kolumbijski neurobiolog i wynalazca

o opracowywanej przez siebie metodzie optymalizowania funkcji ludzkich komórek za pomocą nanobąbelków wody.
Źródło: rozmowa Wojciecha Mikołuszki, Ta cała cyfryzacja to wielki błąd, „Gazeta Wyborcza”, 30 sierpnia 2013.

William Styron Fotografia
Rita Levi-Montalcini Fotografia

„Pomimo lub być może z powodu jego najbardziej niezwykłych, żeby nie powiedzieć ekstrawaganckich, wyczynów, jakich dokonuje w żyjących organizmach i układach in vitro, NGF (czynnik wzrostu nerwów) początkowo nie wzbudził entuzjazmu wśród naukowców.”

Rita Levi-Montalcini (1909–2012) włoska lekarka neurolog, noblistka

w 1986.
Źródło: Eugene W. Straus, Alex Straus, 100 największych osiągnięć medycznych, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 227.

Czesław Lang Fotografia
Warren Ellis Fotografia

„Nie wierzę, że [istoty organiczne] mają takie śmieci w swoim organizmie i nie chcą się zabić.”

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

Postac: Aaron
Nextwave: Agents of H.A.T.E.

Feliks Koneczny Fotografia
Martina Čufar Fotografia
Rahim Fotografia
Ben Klassen Fotografia
Bronisław Malinowski Fotografia
Franciszek II Habsburg Fotografia
Paweł Jasienica Fotografia
Łukasz A. Turski Fotografia
Przemysław Gintrowski Fotografia
Paul d'Holbach Fotografia
Janusz Korwin-Mikke Fotografia
Siergiej Eisenstein Fotografia

„Plan nie jest elementem montażu, jest komórką. Tak jak podział komórek prowadzi do powstawania różnych organizmów, podobnie podział planów – ich zderzenie się, konflikt – rodzi pojęcia. (…) Dla mnie montaż jest zderzeniem, a ze zderzenia dwóch czynników powstaje myśl.”

Siergiej Eisenstein (1898–1948) rosyjski reżyser filmowy

Źródło: Zbigniew Czeczot-Gawrak, Zarys dziejów teorii filmu pierwszego piędziesięciolecia. 1895–1945, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977, s. 200.

Jędrzej Moraczewski Fotografia

„O nieuleczalnej chorobie ustroju kapitalistycznego w jego dzisiejszej formie świadczą periodyczne kryzysy gospodarcze, coraz silniejsze, wyrzucające z pracy, jak na przykład ostatni, dziesiątki milionów robotników. W życiu gospodarczym i politycznym społeczeństw następują, po każdym ataku kryzysowym, przemiany istotne, ustrojowe. Gdyby nic nie mąciło toku wydarzeń, gdyby żaden inny czynnik nie wieszał się w przebieg przemian, należałoby oczekiwać, w czasie dającym się matematycznie określić, nadejścia takiej fali kryzysowej, od której historia zacznie liczyć nową erę gospodarstwa społecznego. Cechą znamienną, wspólną ostatniemu kryzysowi we wszystkich państwach, jest odsłonięcie choroby, nie tyle organu wytwórczego, ile rozdzielczego (…). Towarów na ogół wytwarza się za dużo, to jest więcej niż ludność świata może ich normalnie zużytkować. Tylko olbrzymia, przeważająca masa ludności nie może, bo nie ma jak, bo nie ma za co, zaspokajać swoich potrzeb, narzuconych jej przez klimat, cywilizację, ustrój społeczno-gospodarczy i organizm (pożywienie). Za dużo jest biedy i głodu w społeczeństwach, zanadto niesprawiedliwy jest rozdział bogactw, aby się to co pewien czas nie musiało odbić na wytwórczości.”

Jędrzej Moraczewski (1870–1944) polski polityk, premier II Rzeczypospolitej

Źródło: Rozważania nad położeniem politycznym i gospodarczym Polski, Warszawa 1938, cyt. za: Marian Romaniuk, Jędrzej Edward Moraczewski (1870–1944), lewicowo.pl http://lewicowo.pl/jedrzej-edward-moraczewski-1870-1944/

Izabella Sierakowska Fotografia
Kurt Vonnegut Fotografia
Bartosz Kurek Fotografia
Waldemar Baszanowski Fotografia
René Dubos Fotografia
Peter Senge Fotografia
Donald Tusk Fotografia
Arystoteles Fotografia

„Sądzę, że rolą malarza jest wywoływać życie, przemieniać bierną materię plastyczną w pulsujący życiem organizm.”

Jerzy Tchórzewski (1928–1999)

w 1962.
Źródło: Anna Budzałek, Jerzy Tchórzewski. prace z lat 1954–1964, „Alma Mater” nr 114, maj 2009, s. 77.

Adolf Dygasiński Fotografia
Krzysztof Wróbel Fotografia
Jerzy Vetulani Fotografia

„Z naukowego punktu widzenia organizm ludzki w 70% złożony jest z wody. A zatem Raskolnikow zarąbał sobie po prostu kilkadziesiąt litrów wody. Taki hydroeksperyment.”

Rafał Kmita (1965)

Wszyscyśmy z jednego szynela 1997 r.
Cytaty ze spektakli teatralnych i programów kabaretowych

Stanisław Brzozowski Fotografia
Hans Frank Fotografia
Małgorzata Walewska Fotografia
Karol Marks Fotografia

„W organizmie rozumnym głowa nie może być z żelaza, a tułów z ciała.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny
Karol Marks Fotografia
Slavoj Žižek Fotografia
René Dubos Fotografia
Edward Ozorowski Fotografia
Olga Tokarczuk Fotografia
Tadeusz Breza Fotografia
Wiktor Alter Fotografia
Krzysztof Globisz Fotografia
Tadeusz Kantor Fotografia
Louis Ignarro Fotografia
Feliks Koneczny Fotografia
Martina Navrátilová Fotografia
Wojciech Eichelberger Fotografia

„Śmiech działa terapeutycznie na bardzo głębokim poziomie. Porusza cały organizm, zmienia stan ciała i umysłu.”

Wojciech Eichelberger (1944) polski psychoterapeuta

Źródło: Małgorzata Kronenberger, Muzykoterapia. Podstawy teoretyczne do zastosowania muzykoterapii w profilaktyce stresu

Michał Choromański Fotografia
Lech Majewski (reżyser) Fotografia
Neal Stephenson Fotografia

„W sali znajduje się teraz kilkadziesiąt żywych ludzkich ciał, a każde z nich jest workiem wypełnionym wnętrznościami i płynami pod tak wysokim ciśnieniem, że po nakłuciu strzyknęłyby na kilka metrów. Każde z nich opiera się na konstrukcji zbudowanej z dwustu sześciu kości połączonych ze sobą znanymi z zawodności stawami, które często trzeszczą, skrzypią i trzaskają, kiedy znajdują się w nie najlepszym stanie stanie technicznym. Ten szkielet obciągnięty jest trzęsącym się mięsiwem, wydęty workami z powietrzem i nadziany gordyjskim węzłem kanalizacyjnym, pełnym bulgocących kwasów i gazów pod ciśnieniem, spryskiwanym enzymami i rozpuszczalnikami produkowanymi przez ułożone wzdłuż niego ciemne, skruszałe bryłki genetycznie przeprogramowanego mięsa. Przez ten lepki labirynt przeciskają się kawały trawionego pokarmu, popychane szeregowymi skurczami, rozkładając się na gaz, płyn i substancje stałe, które należy regularnie wydalać na świat, inaczej bowiem właściciel zatrułby się na śmierć. Kuliste, wypełnione żelem kamery obracają się w smarowanym śluzem gniazdach. Niezliczone armie rzęsek bronią organizm przed wrogimi cząsteczkami, otorbiają je i pozbywają się ich. W każdym z ciał trzepocze usytuowany centralnie mięsień, przepompowujący płyny pod ciśnieniem. A mimo to żaden z organizmów nie wydaje nawet najdrobniejszego szmeru podczas całej przemowy sułtana. Ten cud można wyjaśnić jedynie potęgą władzy, jaką ma nad ciałem mózg, a nad nim z kolei – kultura.”

Źródło Cryptonomicon, rozdział Sułtan str. 250, Warszawa 2001
Cryptonomicon

Jean Baptiste de Lamarck Fotografia
Janusz Bałdyga Fotografia

„Spełnienie się to synonim śmierci. A jeżeli mózg nie umarł wcześniej niż reszta organizmu, to człowiek, twórca, myśliciel musi umierać nawet jeśli częściowo spełniony, to przecież nie do końca. Nie chciałbym się w tym sensie spełnić.”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Źródło: wywiad Roberta Pucka z Robertem Stillerem https://web.archive.org/web/20150325092723/http://www.ferdys.com.pl/_pol/kolacja/robert_stiller.html

Manuela Gretkowska Fotografia
Seweryna Szmaglewska Fotografia

„Czasem życie pozwala spojrzeć, jak w zaczarowany kalejdoskop, w przyszłość. Dzień za dniem, krok za krokiem i ukazuje się to wszystko, co byłoby – co będzie – dla osiągnięcia czego koniecznie trzeba chcieć żyć. Jeżeli człowiek z niechęcią odwraca twarz od tych obrazów, jeżeli nie chce ich widzieć i pragnie tylko zanurzyć się w nicość, wtedy śmierć łagodnie kładzie dłoń na słabnącym sercu i przerywa jego bieg. Potem przesuwa palce po jego twarzy, pokrywając rysy powłoką wiecznej martwoty. Niekiedy zdarza się jednak, że opowieść którą snuje życie, budzi w żyjącym taki ból, burzę, protest, przepełnia jego serce takim płaczem rozpaczy i żalu za tym, co najbardziej umiłowane, że każe mu gestem niecierpliwej tęsknoty wyciągać ramiona i wołać: – Ja chcę żyć! Każe mu spękanymi od pragnienia ustami szeptać swą jedyną prośbę: – Ja chcę żyć! Każe mu zebrać całą wolę, skupić wszystkie siły organizmu, każe mu uchwycić się życia i trwać najbardziej nieprawdopodobnym wysiłkiem. Śmierć nie cofa wprawdzie swej niewidzialnej ręki, lecz jej też nie zbliża. Tymczasem życie ujmuje w swą dłoń gasnące serce człowieka i powoli napełnia je własnym ciepłem. Pierwszym doznaniem budzącego się do życia jest cierpienie. Jeszcze nie ocknął się po męczących, gorączkowych zjawach, a już czuje że boli, tu głęboko, koło serca. Tak jakby jakaś dobra, kochająca ręka ściskała biedne serce z czułością, nie pamiętając, że to boleć może.”

Dymy nad Birkenau (1945)

Émile Zola Fotografia

„Organizm społeczny jest identyczny z biologicznym (…). W społeczeństwie, podobnie jak w ciele ludzkim, panuje harmonia…”

Émile Zola (1840–1902) francuski pisarz

Źródło: Jerzy Adamski, Historia literatury francuskiej. Zarys, Wrocław 1989, s. 147.

Jerzy Ofierski Fotografia
Hugh Laurie Fotografia
Adam Ciołkosz Fotografia
Adolf Hitler Fotografia

„My jesteśmy państwem narodowym (Volksstaat), a Anglia imperium. My jesteśmy organizmem, podczas gdy Anglia zrzeszeniem.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

11 sierpnia 1939 w Obersalzbergu podczas rozmowy z Carlem Burckhardtem.
Źródło: Carl J. Burckhardt, Meine Danziger Mission, Monachium 1960, s. 339–343 http://www.worldfuturefund.org/wffmaster/Reading/Germany/Burckhardt.htm.

Jon Krakauer Fotografia
Leonia Nastał Fotografia

„Modlitwa po sakramentach świętych i po Mszy św. jest najbezpieczniejszą drogą, po której zstępuje Jezus do duszy i po której dusza wstępuje na świętą górę zjednoczenia z Jezusem. Modlitwa jest tym dla duszy, czym powietrze dla organizmu. Bez modlitwy niepodobna żyć życiem wewnętrznym. Żeby podtrzymywać to życie ustawicznie, jak powietrze podtrzymuje życie organizmu, trzeba się modlić, a nie ustawać.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 1, s. 97.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 286.

Małgorzata Potocka (tancerka) Fotografia
Richard Dawkins Fotografia
Philip Kindred Dick Fotografia

„Wydawało się niemożliwe, żeby Wendy Wright składała się jak inni ludzie z krwi i organów wewnętrznych. W jej sąsiedztwie czuł się jak drobny, tłusty, spocony, niewykształcony żarłok o rozklekotanym żołądku i świszczącym oddechu. Zaczynał wtedy zdawać sobie sprawę z mechanizmów, które utrzymywały go przy życiu: pompy, rury, zawory, sprężarki i paski klinowe musiały z hałasem wykonywać w jego organizmie swą pozbawioną szans powodzenia pracę, skazaną ostatecznie na klęskę. Widząc jej twarz miał wrażenie, że jego własna jest krzykliwą maską, obserwując jej ciało czuł się jak tandetna, nakręcana zabawka. Cała utrzymana była w subtelnych kolorach, jakby delikatnie podświetlonych. Jej oczy, przypominające zielone, polerowane klejnoty, spoglądały na wszystko beznamiętnie i nigdy nie dostrzegł w nich lęku, wstrętu czy pogardy. Wszystko, na co patrzyła, zyskiwało sobie jej akceptację. Robiła wrażenie osoby bardzo spokojnej: wydawała się przy tym silna, pogodna i opanowana, odporna na wyczerpanie, zmęczenie, choroby i niemoc. Miała pewnie jakieś 25 czy 26 lat – ale nie mógł sobie wyobrazić, by kiedykolwiek wyglądała młodziej, i wydawało mu się pewne, że nigdy się nie zestarzeje. Zbyt dobrze panowała zarówno nad sobą, jak i nad otaczającą ją rzeczywistością, by ulegać wpływom wieku.
– Jestem – odezwała się Wendy spokojnym, łagodnym głosem.”

Ubik (1966)

Ayn Rand Fotografia
Józef Michalik Fotografia