Cytaty na temat niebo (953 cytatów, strona 7)

„Zszarzał na niebie błękit emalii,
wyraźniej słychać pieśń okaryny.
To przecież tylko piszczałka z gliny,
czemu tak smutnym głosem się żali!…”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Białe ptaki (1917)
Źródło: Zszarzał na niebie błękit…, tłum. Irena Piotrowska

„Tylko w milczeniu słowo, tylko w ciemności światło, tylko w umieraniu życie: na pustym niebie jasny jest lot sokoła.”

Ursula K. Le Guin (1929–2018) amerykańska pisarka

O życiu , O świetle

„Kiedy mówimy: Amen
ptak podrywa się do góry
i znika w bezchmurnym
niebie”

Zdzisław Antolski (1953) polski poeta

Źródło: Gołąb na parapecie

O ptakach

„Niezależny intelektualista to czujne oko sprawiedliwości. Jeśli tak nie jest, to znaczy, że wymyślił on siebie sam i że jego niezależność wynika z zaprogramowanej kapitulacji przed złem. Interesują go wszystkie religie, odkrycia, idee, wszystkie przejawy humanizmu. Nawet jednak szybując w najwyższych przestworzach ducha nogami stoi on mocno na ziemi. Niezależny intelektualista jest istotą z ducha i ciała – elementów tak ściśle powiązanych i zarazem tak bezkresnych, jak niebo i ziemia.”

Dimityr Korudżijew (1941)

Niezależny intelektualista

O religii , O sprawiedliwości

„Choć zrozumieli. Chociaż przyszli.
Nie mogli szczęścia wrócić nam.
I tylko w niebie złote igły
Kreśliły gwiazdom górny trakt.”

Michał Choromański (1904–1972) pisarz polski

Źródło: Rozczarowanie (1926)

O rozczarowaniu

„Ujrzałam, że blask wokół Najświętszej Panny stawał się coraz większy, tak że zapalona przez Józefa lampa była już zupełnie niewidoczna. Maryja klęczała na swoim posłaniu w szerokiej rozłożonej wokół niej szacie z twarzą zwróconą na wschód. O godzinie dwunastej w nocy w trakcie modlitwy ogarnął Ją wielki zachwyt. Widziałam, jak wzniosła się nad ziemią, tak że mogłam dostrzec ziemię pod nią. Ręce skrzyżowała na piersi. Blask wokół Niej wzmagał się, a wszystko, nawet rzeczy nieożywione, były w radosnym ruchu; sufit, ściany i podłogi jaskini wydawały się w tym świetle jakby żywe. Teraz nie widziałam już sklepienia, nad Maryją otworzyła się świetlista droga sięgająca z coraz większym blaskiem aż do nieba. Na tej drodze widać było jakiś niezwykły ruch świateł, które zbliżały się i przenikały, przyjmując postać chórów niebieskich. Najświętsza Panna uniesiona w zachwycie, spoglądając na ziemię, uwielbiała teraz swojego Boga, którego Matką się stała, a który jako Jej nowo narodzone, bezbronne Dzieciątko, leżał przed nią na ziemi. Ujrzałam naszego Zbawiciela jako malutkie dziecko, którego światło przyćmiewało cały otaczający blask, leżące na posłaniu przed kolanami Najświętszej Panny. Miałam wrażenie, że jest On bardzo mały i na moich oczach staje się większy. To wszystko było jednak tylko ruchem światła, którego nie jestem w stanie opisać. Najświętsza Panna jeszcze przez chwilę trwała w tym modlitewnym zachwycie; widziałam, że przykryła Dzieciątko pieluszką, lecz jeszcze Go nie dotykała i nie podnosiła. Po dłuższej chwili ujrzałam, że Dzieciątko Jezus się poruszyło i usłyszałam Jego płacz, wówczas Maryja jakby się ocknęła. Podniosła Dzieciątko, owinęła Je w chustę i zbliżyła do piersi. Usiadła i otuliła siebie i Dziecko welonem; myślę, że Maryja karmiła Zbawiciela. W tej chwili ujrzałam też dookoła Niej aniołów w ludzkiej postaci, którzy upadli na twarze wielbiąc Dzieciątko.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 150–151.

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O aniołach

„Tam spotkałyśmy znajomego kleryka, brata mojej koleżanki Teresy Materskiej (obecnie biskupa seniora Edwarda Materskiego, byłego ordynariusza diecezji sandomierskiej). Rozmawiałyśmy z nim o klęsce 26 sierpnia. Przeżył bardzo „Nową mobilizację walczącej Warszawy”. Wiedział, że to było nasze dzieło. Pytał: „Jak to zrobiłyście, żeście się nie załamały. Przecież obiecywałyście Warszawie cud, a jest klęska?” Tłumaczyłyśmy mu, że cud polega na tym, że Warszawa poszła na Apel do nieba, na święto Matki Bożej. Warszawa wprawdzie – po ludzku biorąc – ginie w strasznej burzy, zanurza się w otchłań, ale w łodzi śpi Pan Jezus. Musimy zaufać. Do dzisiejszego dnia Ksiądz Biskup jest naszym przyjacielem. Powiedział kiedyś: „Ja nie dam na nie nic powiedzieć. Widziałem je w Powstaniu Warszawskim i widziałem jak wierzyły!””

Maria Okońska (1920–2013)

Tak nim wstrząsnęło to, że nie załamałyśmy się 26 sierpnia. Uważał to za dowód wielkiej wiary – bo rzeczywiście, można się było załamać.
Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 121.

O wierze , O zaufaniu , O matce , O wspomnieniach

„Jest w moim Kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny,
Przy wejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny,
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.”

Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) polski poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk

O ludziach , O emocjach

„Za pierwszym razem mój Ojciec, by oczyścić ziemię, zesłał strumień wody, za drugim razem zesłał strumień krwi, i to jakiej Krwi! Ani pierwsze, ani drugie obmycie nie posłużyło, by uczynić ludzi dziećmi Bożymi. Teraz Ojciec jest zmęczony i dopuszcza, by rozszalały się kary piekielne i zgubiły rodzaj ludzki, ponieważ ludzie woleli piekło nad Niebo, a ich pan, Lucyfer, torturuje ich, chcąc skłonić do bluźnienia Nam, żeby uczynić ich w pełni swymi synami.”

Maria Valtorta (1897–1961) włoska pisarka

Zeszyty z 1943
Źródło: s. 9–10.

O dzieciach , O ludziach , O karze , O piekle

„Duch mój, ptak boży, co go Pan w czas ranny,
I w czas wiosenny wypuścił pod niebem,
A z rąk mu daje przeczystych ros manny,
I karmi chlebem.”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…

Źródło: Duch mój, ptak boży… w: Poezye w nowym układzie, tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Kraków 1902, s. 183.

O ptakach , O czasie

„Nie ma innego mostu do nieba jak krzyż.”

Abraham a Sancta Clara (1644–1709) niemiecki duchowny katolicki, augustianin

„Każdy nowy dzień zaczyna się głęboka nocą.
Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem, nie gaś nigdy światła nadziei.”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

„W istnienie piekła wierzą tylko ci, którzy wierzą, że do niego nie pójdą. W niebo wierzą wszyscy”

Lesław Nowara (1963) polski poeta, aforysta i prawnik

Świat według Ludka

O piekle

„Och! Gdyby ludzie potrafili jeszcze zwrócić się do Mnie, który jestem zbawieniem! Pragnę jedynie tego i płaczę, ponieważ widzę, że nic nie jest w stanie sprawić, by podnieśli głowę ku Niebu, skąd Ja wyciągam ramiona.”

Maria Valtorta (1897–1961) włoska pisarka

Zeszyty z 1943
Źródło: s. 10.

O ludziach

„Tego właśnie uczyła ta książka. Przypominała ludziom, że to dobrze, troszczyć się, i że kiedy raz wpuścisz kogoś do serca, nigdy nie jesteś naprawdę sam. Nawet najprostsza rzecz, taka jak patrzenie na niebo, może cię pocieszyć, choćby ten, kogo kochasz, był daleko.”

Sherrilyn Kenyon (1965)

Seria Mroczny Łowca, Taniec z diabłem

O książkach , Serce , Kochać się

„A tamci, co odeszli do ponadwiecznych, stanęli pokornie przed Tym, który nas stworzył. Dla nich skończyły się już rządy. Skończyły się kadencje, partie, kluby, orientacje, nie ma już dyskusji o aborcji, eutanazji o partnerach, lesbijkach i gejach. Dla nich skończyła się wiara, spełniła się nadzieja. Zaczęło się niebo. A piekło zostało tu.”

Józef Zawitkowski (1938) polski duchowny katolicki, biskup

fragment homilii podczas mszy św. w intencji wszystkich katastrofy smoleńskiej w Bazylice Archikatedralnej pw. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Warszawie 10 kwietnia 2013.
Źródło: Poruszająca homilia bp. Zawitkowskiego: „Nie jesteśmy żałobnikami, nie jesteśmy chorzy na Ojczyznę, my tylko chcemy pamiętać i zachować tożsamość” (wpolityce.pl) http://wpolityce.pl/artykuly/51134-poruszajaca-homilia-bp-zawitkowskiego-nie-jestesmy-zalobnikami-nie-jestesmy-chorzy-na-ojczyzne-my-tylko-chcemy-pamietac-i-zachowac-tozsamosc

O wierze , O nadziei , O zachowaniu , O odejściu

„Kobieto, jeśli nie możesz być gwiazdą na niebie, bądź przynajmniej lampą naftową w domu!”

George Eliot (1819–1880)

O kobietach , O domu

„To królestwo moich wzruszeń, marzeń wielki błękit,
Kredką słońca dziś na murze pisze swój pamiętnik.
Kocham to, co mam, i tracę: niebo, róże, ziemię,
I muzykę, i wakacje, czasem nawet Ciebie.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Wielki błękit z repertuaru Kasi Lesing

O czasie , O wakacjach , Kochać się

„Błagam wszystkich rządzących, żeby nie pozostali głusi na wołanie ludzkości o pokój i podjęli negocjacje (…) żeby usłyszeli okrzyk, który z każdej części Ziemi, z ust dzieci i starców, pojedynczych osób i wspólnot wznosi się ku Niebu: Pokój, pokój, pokój!”

Jan XXIII (1881–1963) papież

słowa z 25 października 1962 w obliczu kryzysu kubańskiego.
Źródło: „Focus Ekstra” nr 2, kwiecień-czerwiec 2014, s. 55.

O dzieciach , O pokoju

„My tu u dworu bankietujemy, choć ojczyzna miła i dobra płacze, bo i ja żałuję, że tak rzeczy niedbale idą, ba i niedobrze albo niesłusznie… A tymczasem co ubodzy poddani cierpią, szlachta, Pan Bóg lepiej wie, choć wszystka Korona wie już dawno i płacze do nieba.”

Bartłomiej Nowodworski (1552–1625)

w 1622 r.
Źródło: Jerzy Czajewski, Pieśń o wybuchowym rycerzu, „Focus Historia”, nr 55/wrzesień 2011.

O Bogu , O historii , O cierpieniu , O płaczu

„Zostawiam rodzinę
Zostawiam przyjaciół
Moje ciało jest w domu
Ale serce niesie wiatr
Tam, gdzie chmury są jak nagłówki
Na nowej stronie nieba
Moje łzy to morska woda
A księżyc w pełni mi sprzyja.”

Tom Waits (1949) amerykański wokalista i instrumentalista, autor tekstów

I'm leavin' my fam'ly
Leavin' all my friends
My body's at home
But my heart's in the wind
Where the clouds
are like headlines
On a new front page sky
My tears are salt water
And the moon's full and high (ang.)
Źródło: Shiver Me Timbers z albumu The Heart Of Saturday Night

O rodzinie , O domu , O wodzie , O łzach

„Myślę, że życie nauczyło mnie jednak trochę pokory. Zanim dostałem się do Akademii Teatralnej, przeżyłem bolesne rozczarowanie. W szkole muzycznej przepowiadano mi wielką karierę skrzypka. Byłem przekonany, że z roku na rok gram coraz lepiej i w którymś momencie czułem wręcz, że chwytam Pana Boga za nogi. Ten stan euforii był jednak bardzo złudny. Okazało się, że wcale nie jestem taki dobry, jak myślałem. Wyrzucono mnie ze szkoły i wszelkie marzenia prysły jak bańka mydlana. Kiedy wkrótce zdawałem do warszawskiej Akademii Teatralnej, musiałem znaleźć w sobie siłę, by podnieść się na nowo. Od tamtego czasu wszelkie nagrody, uznanie traktuję z większą pokorą. I jest mi z tym naprawdę o niebo lepiej.”

Marcin Przybylski (1975) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 8 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/opowiesco2.htm

O życiu , O Bogu , O marzeniach , O rozczarowaniu

„Próżno ten rymotwórca na parnaskie góry
Chce się lekkomyślnymi śmiało puścić pióry,
Któremu Niebo darów potrzebnych nie dało
Ani się mu łaskawą twarzą nie rozśmiało.”

Franciszek Ksawery Dmochowski (1762–1808)

Sztuka rymotwórcza. Poema we czterech pieśniach, Pieśń pierwsza

„Chętnie spotykam się z dziećmi, zwłaszcza małymi. Dla mnie to sprawdzian propozycji ilustratorskich, a dla nich – możliwość rozwinięcia niezwykłych pomysłów. Nie nauczę nikogo rysować w ciągu godziny, ale mogę pobudzić wyobraźnię, zanim nie zostanie zadeptana przez szkołę, gdzie dziecko dowie się, że niebo musi być zawsze niebieskie, słońce – żółte, a trawa – zielona.”

Bohdan Butenko (1931–2019) rysownik polski

Źródło: Dorota Karaś, Butenko, uczeń Matejki http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127290,9230908,Butenko__uczen_Matejki.html, „Gazeta Wyborcza”, „Duży Format”, 13 marca 2011.

O dzieciach , O trawie , O słońcu

„Nie uważam się za gwiazdę. Gwiazdy są na niebie. Lubię to, co robię, poznaję dużo mądrych ludzi i uczę się od nich każdego dnia. Może przyda mi się to w przyszłości, gdy będę zdawała do szkoły aktorskiej, bo mam takie plany.”

Julia Wróblewska (1998) polska aktorka młodzieżowa

Źródło: Krzyczałam z radości – rozmowa z Julią Wróblewską, 24 maja 2011 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/7046/Krzyczalam-z-radosci-rozmowa-z-Julia-Wroblewska.html

O ludziach , O przyszłości

„Pochłonąć zachody słońca i przestrzeń między drzewami i wodą, i stojące niebo niewiadomego koloru. Wszystko uważnie, ostrożnie zebrać, ażeby spróbować nagle jednym tchem zmienić na magiczny znak, słowo jakby, krótki krzyk ptaka.”

Piotr Potworowski (1898–1962)

o swoim malarstwie.
Źródło: Stanisław Krzysztof Stopczyk, Plastyka, rozdz. XIII, Najwybitniejsze zjawiska w sztuce polskiej okresu powojennego, wyd. VII, WSiP, Warszawa 1992, s. 56.

O ptakach , O wodzie , O malarstwie

„Pomóż sam sobie, a niebo pomoże.”

Jean de La Fontaine (1621–1695) jeden z czołowych przedstawicieli klasycyzmu francuskiego, bajkopisarze

Aide-toy, le Ciel t’aidera. (fr.)
Bajki (1668)
Źródło: Wóz w błocie, tłum. Leopold Staff

„Cerro Torre jest symbolem perfekcji. Jego tysiącpięćsetmetrowe, strome i pozbawione rzeźby ściany wyrastają ponad patagońskie lodowce wprost ku niebu. Przez przestrzenie lądolodu wiatry miotają chmurami o zachodnią ścianę góry. Wkradają się one na szczyt, oblekając go z obu stron w niby-bawełnianą woalkę. Kiedy pogoda się poprawia, obiekt pożądania objawia się w swoim uderzającym pięknie, przystrojony tylko w delikatną warstwę lodu – niczym panna młoda, która wchodzi do kościoła w delikatnej białej sukni. I pod taką postacią wyobrażałem sobie Cerro Torre przez ponad trzy lata. Ale mimo jej piękna w „białej szacie”, jak każdy pan młody, marzyłem o momencie, kiedy ujrzę ją bez tego okrycia. Podczas tegorocznego wyjazdu do Patagonii wreszcie doczekałem się tej chwili.”

David Lama (1990–2019)

o Cerro Torre.
Źródło: Cerro Torre, drytooling.com.pl, 30 stycznia 2012 http://drytooling.com.pl/baza/gory/1773-cerro-torre

O pogodzie , O perfekcji

„Rzeczą człowieka jest walczyć, a rzeczą nieba – dać zwycięstwo.”

Homer epik grecki

Źródło: „Przekrój”, wydania 2898–2914, wyd. Czytelnik, 2001, s. 58.

O zwycięstwie

„Znikła gdzieś Droga, co na niebie świeci
I słowa się z ust do uszu jak niosły nie niosą,
A życie, którym żyliśmy jak dzieci,
gdzieś odjechało asfaltową szosą”

Margus Lattik (1973)

Źródło: Wolne, tłum. Przemysław Romański http://www.filologia.eesti.pl/index.php?dzial=biblioteka&strona=biblioteka&katalog=autorzy&id=L&tekst=biblioteka/teksty/wolne.htm

O życiu , O dzieciach

„Jedni piszą, żeby uwodzić płeć przeciwną, inni – bo nie stać ich na psychoterapeutę. Dla mnie to trochę taka zabawa w demiurga. Pstryk i przewraca się przydrożny krzyż. Pstryk i niebo rozbłyska tysiącem fajerwerków.”

Marcin Orliński (1980)

Źródło: Aneta Jóźwiak, Zwierzę z przewagą – człowiek, „Magazyn Vege” nr 2(75), 2015.

O zwierzętach

„To czy klęknę czy nie klęknę jest mu idealnie obojętne. Może lepiej dla mnie będzie, gdy nie będę szukał na niebie i zajrzę w głąb swych wnętrzy, by odnaleźć tam wiarę w siebie.”

Hans (raper) (1981) polski raper

Religia
Źródło: utwór Gdzie ty jesteś

O wierze

„Ugięła kolana, bose stopy nacisnęły spłaszczony zbiornik gazu, a Zabójczy Podest zafalował w odpowiedzi. Wydawał dźwięk, jakby świat się kończył, jakby liny podtrzymujące niebiosa pękały i zwijały się na niebie.”

William Gibson książka Johnny Mnemonic

Źródło: Johnny Mnemonic, tłum. Piotr W. Cholewa, Katarzyna Karłowska, Krzysztof Sokołowski

O świecie

„Na honor! Wy także umiecie wzywać lekarza, kiedy ktoś z rodziny zachoruje, ale kiedy chory wyzdrowieje, medycyna nie liczy się już za nic, to skutek modłów, któreście słali do nieba, podczas gdy lekarz was leczył.”

André Gide książka Lochy Watykanu

Postać: Antym
Lochy Watykanu

„Pewnego dnia sam ruszę w gwiezdną podróż pod samo niebo. Polecę na Księżyc i do gwiazd. (…) Chcę tam polecieć i zobaczyć, co tam jest. Chcę polecieć do nieba. (…) Od jednej gwiazdy do drugiej.”

Jimi Hendrix (1942–1970) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta

15-letni Hendrix po śmierci matki.
Źródło: Charles R. Cross, Jimi Hendrix. Pokój pełen luster, tłum. Jarosław Rybski, Wydawnictwo Dolnośląskie, ISBN 9788324594320, s. 60.

O śmierci , O pokoju , O matce

„Z każdym rokiem mniej mi trzeba,
ucho coraz mądrzej słyszy,
oko widzi więcej nieba,
usta zastygają w ciszy.”

Paweł Hertz (1918–2001) polski pisarz, tłumacz i wydawca

Źródło: Katarynka X

„Leo opuścił śrubokręt. Spojrzał w sufit i pokręcił głową, jakby chciał powiedzieć „I co ja mam zrobić z tym facetem?”.
– Staram się być denerwujący – powiedział. – Nie obrażaj mnie, twierdząc, że tego nie potrafię. I jak mam żywić do ciebie urazę, skoro zaczynasz mnie przepraszać? Jestem zwykłym mechanikiem. Ty jesteś księciem nieba, synem pana wszechświata. Po winieniem mieć do ciebie żal.
– Pana wszechświata?
– No pewnie! Jesteś ta-da-bum. Miotaczem błyskawic. „Patrzcie, jak ja fruwam! Jestem orłem, który szybuje…”
– Zamknij się, Valdez.
Leo uśmiechnął się blado.
– No widzisz. Denerwuje cię.
– Przepraszam, że cię przepraszałem.
– Dzięki.”

Rick Riordan (1964)

Zagubiony heros

O facetach

„Gdy burza nadchodzi, dzwon wywołuje na niebie pas tęczy, przez który nie mogą przejechać źli płanetnicy, a głos jego rozbrzmiewa daleko, daleko…
Za wierną przyjaźń,
za wierną przyjaźń,
za wierną przyjaźń!”

Antonina Zachara-Wnękowa (1894–1984)

legenda o szklanym dzwonie we wsi
Baśnie spod Gorców
Źródło: Za wierną przyjaźń

O przyjaźni

„Nigdy się nie spełniamy.
Jesteśmy dwiema otchłaniami – studnią wpatrzoną w niebo.”

Fernando Pessoa książka Księga niepokoju

Księga niepokoju

„Czy zgadniesz, jaki nastrój mną owłada,gdy w dziczy cierpię wśród Sarmatów, Getów? Jam niezwyczajny ich wody i nieba,innej mi ziemi, jak zbawienia, trzeba.Dom tu bez wygód, jadło szkodzi zdrowiu, bodaj ktoś lekiem w chorobie dopomógł, bodaj przyjaciel zmylił litościwieswą opowieścią czas, co mży leniwie. Leżę bezsilny pośród obcych ludziNa skraju świata. Zda się: przeszłość wraca…”

Owidiusz (-43–17 p. n. e.) poeta rzymski

Źródło: Żale, red. E. Wesołowska, Poznań 2002.

O ludziach , O zdrowiu , O chorobach , O domu

„Odebraliście mi wszystko, ale mogę jeszcze jak Mojżesz wznosić ręce ku niebu.”

Alojzije Stepinac (1898–1960) chorwacki duchowny katolicki, prymas Chorwacji i błogosławionykatolicki

słowa te miał wypowiedzieć kardynał Stepinac 19 października 1946, kiedy osadzono go w więzieniu w Lepoglavie.

„W nagrodę cierpień niebo miłość dało.”

Aleksander Fredro (1793–1876) polski komediopisarz, pamiętnikarz i poeta

Źródło: Pierwsza Lepsza, sc. 12

O miłości , O cierpieniu

„Poezja jest najwyższą fikcją, pani.
Weź prawo moralne i uczyń z niego nawę
A z nawy wybuduj nawiedzone niebo.”

Wallace Stevens (1879–1955) poeta i eseista amerykański

Poetry is the supreme fiction, madame.
Take the moral law and make a nave of it
And from the nave build haunted heaven.
Źródło: A high-toned old christian woman w: Samuel French Morse, Poems by Wallace Stevens, Vintage Books, Nowy Jork 1959, s. 26.

„Powiem ci…
Zmarnowaliśmy świt
A tego nie wybaczy nam żadne niebo.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

I’ll tell you… No eternal reward will forgive us now for wasting the dawn. (ang.)
Cytaty z utworów The Doors
Źródło: The Wasp (Texas Radio And The Big Beat)

„Postrzegam świat jako coś otwartego, owianego tajemnicą, której żadna nauka nigdy nie odkryje. Architektura odgrywa podstawową rolę w rozumieniu wielu spraw, ponieważ dostarcza przestrzeni do oglądania nieba, ulicy, innych ludzi wchodzących przez drzwi.”

Daniel Libeskind (1946) amerykański architekt

Źródło: rozmowa Vladimira Belogolovsky’ego, „Archnewsnow”, tłum. „Forum”, 10 października 2011.

O ludziach , O tajemnicy , O świecie , O nauce

„Przez wieki bitwa o moralność toczyła się pomiędzy tymi, którzy twierdzili, że życie należy do Boga, i tymi, którzy twierdzili, że należy do sąsiadów - pomiędzy orędownikami doktryny, że dobro polega na poświęceniu się na rzecz duchów w niebie i orędownikami doktryny, że dobro polega na poświęceniu się na rzecz miernot na ziemi. Nie pojawił się nikt, kto by powiedział, że życie należy do was i że dobro polega na przeżywaniu go.”

Ayn Rand książka Atlas zbuntowany

Atlas zbuntowany

O życiu , O Bogu , O morzu

„Między początkiem dnia a nocą jest otchłań
świateł i lęków, i agonii;
twarz, która przegląda się w nocnych
zużytych lustrach, to nie ta sama twarz, obca.
Ulotne dzisiaj wątłe jest i to jest wieczność;
na inne nie licz Niebo, ani na inne Piekło.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Chwila w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 360, tłum. Edward Stachura.

O piekle , O świetle

„Ludzie trafiają do nieba nie dlatego, że opanowali swoje namiętności, rządzili nimi lub ich nie mieli, ale dlatego, że kultywowali rozumienie świata i ludzi.”

William Blake (1757–1827) angielski poeta, pisarz i malarz

O ludziach

„Guillaume Canet doskonale streścił przesłanie filmu [Niebo nad Saharą]: trzeba zawsze iść do przodu w nadziei znalezienia czegoś, a nawet jeśli nie znajdzie się tego, czego się szuka, to znajdzie się coś innego. Trzeba iść, by żyć.”

Karim Dridi (1961)

Źródło: Reżyser Karim Dridi o swoim filmie „Niebo nad Saharą”, „Kino Świat”, 8 lipca 2011 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/127,1

O świecie

„Las drgnął, zaszemrał i pochylił korony ku słońcu, a z łąk i oparzelisk zaczęły bić mgły w górę jak dymy z trybularzy. Stawy podnosiły powieki mgieł i sennym jeszcze, zorzanym spojrzeniem patrzyły w niebo; zboża zachrzęściły źdźbłami, poruszyły się sennie, że rosa jak grad różowymi perłami posypała się na ziemię. Strumienie zabulgotały i płynęły szybciej, radośniej.
Nad mokradłami czajki już chybotały białymi podbrzuszami, kołowały i kwiliły, bocian zaklekotał nad stodołą jakąś i ciężkim lotem płynął na żer, jaskółki świegotały pod strzechami, dzikie kaczki krzyczały na oparzeliskach, a od wsi jakiejś jeszcze niewidzialnej płynęło po rosach rżenie koni.
Słońce szło w górę, dzień się zrobił zupełny, bo skowronki ze wszystkich pól zrywały się ku niebu i drżał w powietrzu ich hymn porankowy, a potem głos sygnaturki leciał po rosach, dzwonił, budził, radował.”

Władysław Reymont (1867–1925) polski pisarz

Źródło: Dwie wiosny

O górach , O wiośnie , O słońcu , Koń

„Halny ścichł.
Granatowieje nieba kęs.
Złota podkowa
W oprawie gwiezdnych, wibrujących rzęs –
Jak osiemnasty karat lśni.”

Kazimiera Alberti (1898–1962) polska poetka i działaczka kulturalna

Źródło: Noc przy Morskim

O nocy

„Dnie całe przepędzała na chwale Bożej, nie ustając w modlitwie i rozmowie z niebem. (…) Jedną tylko suknią i prostym płaszczem okrywała ciało swoje wątłe i tak dalece wycieńczone postami, że pod skórą same tylko blade a zimne i biczowaniem schropowaciałe przeglądały w niej kości.”

Jadwiga Śląska (1174–1243)

O Jadwidze Śląskiej
Źródło: Żywot świętej Jadwigi (XIII w.), cyt. za: Beata Maciejewska, Święta księżna z butami pod pachą, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 6 sierpnia 2012

O butach , O historii

„I nagle Toccata, w chwili gdy słońce znika całkowicie za chmurami, zgromadzonymi na samej linii horyzontu. W operze niebios – ogromne czerwone smugi, czarny plusz, delikatne budowle, które sprawiają wrażenie, jakby były utkane z drutu żelaznego i puchu, przygotowują się w szerokim układzie, czerwonym, zielonym i czarnym – pokrywając cały nieboskłon, ewoluując w nieustannie zmieniającym się oświetleniu, według najbardziej majestatycznej z choreografii. Toccata, na tym uśpionym morzu, pod festynem tego królewskiego nieba… chwila jest niezapomniana.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Dzienniki z podróży

O wrażeniach , O słońcu

„Czarno-biały pejzaż miasta,
w górze niebo, w dole asfalt.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Pejzaż miasta z repertuaru Czerwonych Gitar

„Nie mogłeś sobie wyobrazić, wychodząc z rodzinnego bloku w Radomiu, mieście leżącym w obrębie środkowopolskiej Pustaci Wewnątrzobwarzankowej, że świat, który jest inny od tego dookoła, może realnie istnieć. (…) Okej, wiedziałeś, że istnieją Niemcy. Niemcy są dla każdego Polaka czymś w rodzaju na sto procent istniejącego nieba i piekła jednocześnie. Z jakiegoś powodu byłeś też pewien, że istnieje Rosja, która była tym samym, co Niemcy, tylko na odwrót. Ale wszystko inne było tylko baśnią z książek, kaset wideo i kolorowych czasopism.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 156.

O książkach , O świecie , O piekle

„Któż nam powróci te lata stracone
Bez wiosennego w wiośnie życia nieba?…”

Kazimierz Przerwa-Tetmajer (1865–1940) polski poeta, nowelista, powieściopisarz i dramaturg

Źródło: Któż nam powróci… w: Poezye tom II, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1901, s. 15.

O wiośnie

„Jutro świat mnie pokocha,
Z nieba sypnie się grosz,
Będę bujał w obłokach
Całkiem wolny od trosk.”

Bogdan Olewicz (1946) polski autor tekstów piosenek i dziennikarz

Źródło: Bujanie w obłokach z repertuaru zespołu Perfect

O świecie

„Teraz, kiedy przeszłam już chrzest bojowy, nie boję się chodzić po mieście, ale tych godzin na dachu bardzo nie lubię. Siedzi się bezczynnie i czeka co na łeb zrzucą. Paskudne uczucie. Obserwujemy miasto. Widać stąd prawie całą Warszawę. W wielu miejscach domy nikną w kłębach dymu i ognia. Pożarów jest coraz więcej.
W nocy jest zupełnie inaczej. Tu, wysoko nad miastem, jest bezpiecznie. Niemcy o tej porze nie latają. Nasz „gołębiarz” też widocznie śpi. Dokoła czerwone łuny pożarów. Wyraźnie widać, gdzie toczą się walki. Wylatują stamtąd łańcuszki świetlnych pocisków.
W ciszę nocną zaczyna się wkradać dziwny pomruk. Przecież to samoloty. Tymczasem w mieście rozpętała się wściekła kanonada. Sznury czerwonych paciorków wytryskują ze wszystkich stron. Wysuwają się białe macki reflektorów. Tu i ówdzie pęka rakieta. Pukają zenitówki, jazgocą w dole cekaemy. Co się dzieje? Niedaleko od nas przesuwa się ciemna, wolno lecąca, trochę do widma podobna sylwetka samolotu, za nią druga. To do nich strzelają.
– O Boże! Przecież to nasi…
Od samolotów coś się odrywa i wolniutko, majestatycznie, oświetlone łunami pożarów szybują w powietrzu białe spadochrony z zasobnikami. To zrzut. Żeby tylko nie dostał się w ręce Niemców. Samoloty raz jeszcze przelatują koło nas i powoli ich warkot milknie. Jeszcze jakiś czas trwa kanonada. Świetlne pociski we wszystkich kierunkach przeszywają niebo. Zenitówki szczekają zajadle. Powoli wszystko cichnie. Jest znowu zwykła powstaniowa noc. Odlecieli. Białe parasole spadochronów szybują coraz niżej. Jednak nie jesteśmy sami. Pewno często będą zrzucać broń, a może prześlą desant. Długo dyskutujemy na temat pierwszego zrzutu.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 4 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O Bogu , O emocjach , O czasie , O czekaniu

„Ciepło prawdziwej przyjaźni, miłości, która wiąże serca jest przedsmakiem radości nieba.”

Ellen G. White (1827–1915) prorokini pochodzenia amerykańskiego

Ministry of Healing
Źródło: s. 360.

O przyjaźni , Serce

„Rycerze Trylogii znają cztery rzeczy ostateczne, które pojmują jako fakty religijne. Zadają śmierć z zadziwiającą dla nas naturalnością i idą na śmierć odważnie, modląc się żarliwie. Wierzą w sąd boski. Są przekonani, że najpewniej można dostać się do nieba ginąc w walce z wrogami chrześcijaństwa. Niebo pojmują jako miejsce wiecznego szczęścia i pokoju, co nie przeszkadza archaniołowi Michałowi prowadzić z niego wyprawy wojenne na szatana. Do piekła trafiają grzesznicy, a obok nich „poganie.””

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Także czyściec jest znany.
Religia w Trylogii
Źródło: s. 103

O śmierci , O pokoju , O piekle , O walce

„Wodziliśmy oczami dokoła, potem spojrzeliśmy na siebie.
– Do nieba został wzięty? – zapytałem.
– Ale pasztetu chyba nie zabrali? – odparł Jerzy.
Obiekcja ta miała swój ciężar gatunkowy, odrzuciliśmy więc hipotezę wniebowzięcia.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

Trzech panów w łódce nie licząc psa

„Zadzwoniłem do Iwony i powiedziałem, że mieszkamy wysoko, prawie na skraju nieba, a z naszych okien widać piękniejszą stronę świata. Spodobało jej się moje określenie, bo powtórzyła je z upodobaniem dwa razy.
– Strasznie jestem ciekawa tej piękniejszej strony – dodała.”

Janina Zającówna (1933)

Źródło: Z piękniejszej strony świata

„Zasieki. Zasieki to jest to, co najpierw się widzi. Wystają ze śniegu, jak gdyby unoszą się ponad śniegiem linie, kozły, płoty zasieków. Jakież przedziwne kombinacje, zwęźlenia, skłębienia, całe konstrukcje tych zasieków spinających niebo i ziemię, wczepionych w każdy skrawek zamarzniętego pola, w biały pejzaż, lodowaty horyzont. Z pozoru ta kolczasta, drapieżna zapora rozciągnięta wzdłuż granicy wygląda na pomysł niedorzeczny i surrealistyczny, bo gdzie tu kto będzie się przedzierać, jak okiem sięgnąć śnieżna pustynia, żadnych dróg, żadnych ludzi, a śnieg dwumetrowy, nawet kroku nie można zrobić, a jednak te zasieki coś ci chcą powiedzieć, coś zakomunikować. One mówią ci: uważaj przekraczasz granice innego świata.”

Ryszard Kapuściński książka Imperium

Imperium

O ludziach

„Kto dobrze pracował w ostatniej godzinie, zostanie przyjęty do Królestwa jak ten, który kierował pługiem, dopóki przy nim nie padł, od swojego świtu po przedwczesny zmierzch. Nie będziecie żałować, że macie inne mieszkanie w niebie; tam nie istnieje małostkowość ludzkiej zazdrości. Ale zdobądźcie to Niebo, które dla was stworzyłem i które was otwarłem przez swą śmierć na Krzyżu. Przyjdźcie do Pana, nim Pan przyjdzie do was w swym majestacie Sędzi.”

Maria Valtorta (1897–1961) włoska pisarka

Zeszyty z 1943
Źródło: s. 464.

O śmierci

„Oprócz błękitnego nieba nic mi dzisiaj nie potrzeba.”

Marek Jackowski (1946–2013) polski muzyk

Źródło: piosenka Oprócz

„W istocie czystość moralna jest czymś bezcennym. Czystość i szczodrość, razem, są warunkami odrodzenia w świecie ludzkim lub w niebie. Moralność, szczodrość i rozwój umysłu poprzez medytację są warunkami nirwany.”

Ajahn Lee (1907–1961)

The Craft of the Heart

O morzu

„Chciałbym kiedyś pogadać z Kamilem (Kurantem), który skręcił w ulicę Foksal, zanosząc się typowym dla gruźlików suchym kaszlem. Przejeżdżający obok dorożkarz lekko odwrócił się i porozumiewawczo uśmiechnął do siedzącej z tyłu niezbyt młodej już kobiety, mocno siekając batem konia. Jadąca w dorożce panna Leopard pogardliwie spojrzała na niego, gdy zdjął z głowy kapelusz i przez lekkie skinienie głowy oddał jej należny honor jako damie, którą nie była… On zaś był coraz bardziej rozgorączkowany i gdyby nie spadały z nieba lodowate wręcz płatki śniegu, dawno by już spłonął i odszedł na wieki. Gdy myślę o Kamilu, zawsze zadaję pytanie, jak należy żyć, żeby nasze życie było coś warte i żeby nie trzeba było go żałować? Jakich dokonywać w nim wyborów i w oparciu o jakie wartości? A zresztą… czy jesteśmy w stanie przewidzieć wszystko, co zgotuje nam los?”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Jeszcze będzie pięknie

O życiu , O kobietach , O losie , O myślach

„odkąd przestałeś przesypywać kamienie w palcach
a na plażę wychodzisz tylko nocami
czuję że koniec wisi obok księżyca
na milczącym niebie”

Krystyna Myszkiewicz (1977)

Źródło: Odkąd

O nocy

„Być może, kiedyś porzucę ten mój świat (…) i wtedy zacznę obserwować, jak przemieniają się chmury na niebie.”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Zdzisław Beksiński – artysta z Sanoka, twojebieszczady.net, luty 2006 http://www.twojebieszczady.net/den/beksinski.php

O świecie

„Na tym polega niebo. Masz zrozumieć swoje wczoraj.”

Mitch Albom (1958) amerykański pisarz i dziennikarz sportowy

Pięć osób, które spotykamy w niebie
Źródło: Druga lekcja

„Wyobrażam to sobie jako drzewo, bo każde z nich tak naprawdę składa się z dwóch drzew: tego z gałęziami, które wszyscy widzą, i tego do góry nogami, rosnącego pod ziemią w odwrotną stronę. Ziemia to gałęzie wyciągnięte w stronę nieba, a Gdzie Indziej – korzenie rosnące co prawda w przeciwnym kierunku, ale z zachowaniem idealnej symetrii. Gałęzie nie bardzo przejmują się korzeniami, a korzenie być może nie bardzo przejmują się gałęziami, lecz przez cały czas są połączone z pniem, rozumiesz? Chociaż może się wydawać, że jedne są bardzo oddalone od drugich, to jest to tylko złudzenie. Zawsze jesteśmy połączeni nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego…”

Gabrielle Zevin (1977)

Gdzie Indziej

O prawdzie , O zachowaniu , O drzewach , O czasie

„Byłbyś wiatrem, a ja polem, hej,
Byłbyś niebem, ja topolą, hej,
Byłbyś słońcem, a ja cieniem,
Gdybyś tylko zmienił się!”

Franciszek Walicki (1921–2015) polski oficer marynarki wojennej, dziennikarz muzyczny i publicysta

piosenka z repertuaru zespołu Breakout.
Źródło: Gdybyś kochał, hej

„Twierdzić, iż owa pierwsza przyczyna, wielkie nieznane, odpowiedzialne za to, że istnieje raczej coś niż nic, to istota, która potrafiła zaprojektować Wszechświat i przemawiać do miliardów ludzi równoczesne, to nic więcej niż ucieczka od odpowiedzialności, od odpowiedzialności za znalezienie prawdziwego wyjaśnienia. To przeraźliwa demonstracja samozadowolenia i oportunizmu, przeczące nie tylko zdrowemu rozsądkowi poszukiwanie haka zwisającego z nieba.”

Richard Dawkins (1941) angielski biolog

Cytaty z książek, Bóg urojony (2006)

O ludziach , O poszukiwaniu , O wszechświecie

„Kiedy kobieta wzniesie się do nieba, to aż do siódmego nieba, ale kiedy spadnie do piekła, to aż na samo dno.”

Jadwiga Łuszczewska (1834–1908)

O kobietach , O piekle

„Tak dobrze cię znam,
Chyba nawet lepiej niż ty siebie.
Jestem taki sam,
Wciąż widzę setki plam na niebie.
Nieufność to mgła,
Co przynosi tylko ciszę,
Jak klatka ze szkła
Nie pozwala nam się słyszeć.”

Jacek Skubikowski (1954–2007) polski piosenkarz, gitarzysta, kompozytor

Źródło: Tacy sami, utwór z repertuaru zespołu Lady Pank

„Poziyro w niebo Jasiek z Gorców
poziyro ka sosrymb zakwito lelujom Gorcańskiego Raju.
Przecie nabroł do ronc gwiozdek kielo w korcu ziarnek –
juz Mu za to Janioły tańcujom, na skrzidłak Mu grajom.”

Jerzy Maria Kiersztyn (1942)

wiersz poświęcony pamięci Jana Fudali
Źródło: Ino śniyzek Go utuliył

„Nic – rude niebo nad Czantorią.”

Jerzy Pilch (1952) polski pisarz, publicysta, scenarzysta

Moje pierwsze samobójstwo

„W serca wszystkich wstąpiła nagle otucha, zapach ten bowiem przyniósł jak gdyby wspomnienie błyszczących od rosy wiosennych poranków pod bezchmurnym niebem, w krainie która sama jest wiosną, przelotnym wspomnieniem piękniejszego świata.”

John Ronald Reuel Tolkien Władca Pierścieni

królewskie ziele.
Władca Pierścieni

O wiośnie , O wspomnieniach , Serce

„Ziemianie przez cały czas zachowywali się tak, jakby z nieba obserwowało ich jakieś wielkie oko – i jakby to wielkie oko bez końca łaknęło rozrywki.
Wielkie oko było nienasyconym wielbicielem teatru. Wielkiemu oku obojętne było, czy na Ziemi grają komedię czy tragedię, czy farsę, czy satyrę, czy zawody lekkoatletyczne, czy wodewil. Żądało jedynie, aby spektakl zrobiony był z rozmachem – dla Ziemian zaś to żądanie było równie nieodparte, jak siła ciążenia.
Żądanie było tak kategoryczne, że Ziemianie nie robili prawie nic innego, tylko grali, grali dniem i nocą – a nawet we śnie.
Wielkie oko było jedyną publicznością, jaką Ziemianie się przejmowali. Autorami najwymyślniejszych spektakli byli ci Ziemianie, którzy żyli w najokrutniejszej samotności. Ich jedyną publicznością było rzekome wielkie oko.”

Kurt Vonnegut książka Syreny z Tytana

Syreny z Tytana

O samotności , O snach , O sile , O czasie

„Każdy na ziemi ma takie niebo, czyściec i piekło, na jakie zasługuje.”

Jerzy Andrzejewski książka Miazga

Miazga
Źródło: s. 12.

O piekle

„Adoracja, uwielbienia, chwała Boża to cel rozumnego stworzenia. W niebie będzie ona wiecznym zajęciem świętych. I tu na ziemi niech będzie miłośników Boga, u stóp tabernakulum duchem i ciałem, albo samym duchem. Oczy niech będą podniesione na świętą górę ołtarza, oderwane od nizin ziemi. Upokorzenia niech będą naśladowaniem Jezusa obecnego w tabernakulum, a ukrywanego pod nikłą postacią chleba swój Boski Majestat.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 314.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 282.

O Bogu , O górach

„– Zawsze gdy przechodzę obok tych pomników… „Polegli za wolność naszą i waszą”, „W obronie ojczyzny”, „Za niepodległą Polskę”… Rany boskie, czy jest w ogóle coś bardziej idiotycznego? Ludzie wyjeżdżają, osiedlają się w Anglii, Hiszpanii, Holandii, Ameryce, znajomy ożenił się z dziewczyną z Nowej Zelandii – ważne jest JAK, nie GDZIE, gdzie zaniosą cię namiętności, praca, los; tam. Co to ma za znaczenie, pod jaką flagą, jakim rządem, jakim językiem żyć ci przyszło, jaką pieczątkę biją ci w papiery i jakie słowo wpisują w rubryce „narodowość”? Toż trzeba by być socjopatą! Życie to jest co innego: twoi rodzice, dom, nachylające się nad tobą twarze, dzieciństwo i młodość, przyjaciele i znajomi, ludzie i uczucia między ludźmi, twoje życie, jaki zawód wybierzesz, jakie książki, filmy, potrawy lubisz, czy spoglądasz nocą w niebo, czy zasypiasz na łące pod kwiatami, czy odurzył cię zapach lasu, co zapamiętasz, twoje życie, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, żona, dzieci, kilka osób, które kochasz i które ciebie kochają, i żebyś mógł zapewnić im szczęście, widział, jak dorastają, starzeją się, dał, co najlepsze, wziął, co najlepsze, żeby wnuki twoją twarz nad sobą widziały, i żeby tak się domknęło, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, twoje życie. Coś kruchego, bezbronnego, niemowlę ukryje w swojej dłoni. W jakie szaleństwo, w jaką chorobę umysłu trzeba zapaść, żeby to odrzucić, zdeptać, zniszczyć – dla tych paru słów, kolorów i pieczątek, dla nazw! Jak ci kibole pierdolnięci, co się pałują i rżną w obronie „honoru” swojego klubu – tylko że kibole narodowi mają jeszcze większego świra i tu zawsze idzie zadyma na śmierć i życie. Wyrzuć to z siebie! „My”, „oni””

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

do niczego ci to nie potrzebne! Masz tylko swoje życie.
Źródło: Przyjaciel prawdy. Dialog idei

O życiu , O śmierci , O losie , O szczęściu

„Kie sie kopyrtne
Ty brodziaty świątku Jantoniego
Na gęślach zagros zbójnickiego
Cobyk w niebo skocył”

Jan Fudala (1951–2008)

Źródło: W zielonej ubocy, s. 23

„Mądrzej ci powiem, jakiej to religii
Jestem wraz z tobą kapłanem. Między nami
Bóg nasz się rodzi i z nas
I kościół nasz nie z nieba, ale z ziemi
Religia nasza nie z góry, lecz z dołu
My sami Boga stwarzamy i stąd się poczyna
Msza ludzko ludzka, oddolna, poufna
Ciemna i ślepa, przyziemna i dzika
Której ja jestem kapłanem!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Postać: Pijak
Ślub

O Bogu , O religii

„Pod niebem jest pięknie dziś,
Od westchnień i próśb,
Pod niebem jest szaro od…
Od naszych żalów i gróźb.
Pod niebem jest pięknie tak,
Od życzeń, ich barw,
Pod niebem ulotnie jest
Od marzeń jak ptak.”

Jacek Cygan (1950) polski autor piosenek, poeta, scenarzysta

piosenka śpiewana przez Ryszarda Rynkowskiego.
Teksty piosenek
Wariant: Pod niebem jest pięknie dziś,
Od westchnień i próśb,
Pod niebem jest szaro od…
Od naszych żalów i gróźb.
Pod niebem jest pięknie tak,
Od życzeń, ich barw,
Pod niebem ulotnie jest
Od marzeń jak ptak.
Źródło: Nie budźcie marzeń ze snu

O ptakach

„Tyś car jedyny dla wszystkich chrześcijan pod tym niebem. Kościół Starego Rzymu upadł z powodu herezji. Bramy drugiego Rzymu rozrąbali toporami Turcy. Ale Cerkiew moskiewska – nowy Rzym – lśni nad całym światem. Uważaj i słuchaj, pobożny carze, wszystkie cesarstwa chrześcijańskie zeszły się w twoim jedynym, albowiem dwa Rzymy upadły, trzeci stoi, a czwartego nie będzie, gdyż twoje królestwo chrześcijańskie przez żadne inne nie zostanie zastąpione.”

Filoteusz z Pskowa (1450–1525) rosyjski mnich i uczony

Źródło: list do wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III Rurykowicza (ok. 1515 r.), cyt. za: Eligiusz Podolan, Spór o formę feudalizmu rosyjskiego w historiografii rosyjskiej XVIII-XIX wieku, zgora.pl http://zbc.uz.zgora.pl/Content/906/Elek1.htm

O świecie , O wieku

„Dla wszystkich starczy miejsca
Pod wielkim dachem nieba”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: Missa pagana. Introit (pieśń na wejście) w: Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 183.

„Wreszcie z przerażeniem ujrzałam, że do znieważania Jezusa w Najświętszym Sakramencie przyczyniało się także wielu kapłanów rozmaitych stopni hierarchii kościelnej nawet takich, którzy sami mieli się za wierzących i pobożnych. Z wielu tych nieszczęśliwców wspomnę jeden tylko rodzaj. Byli to tacy, którzy wierzyli w obecność żywego Boga w Najświętszym Sakramencie, czcili Go i stosowanie do tego nauczali lud, lecz z tej obecności Boga na ołtarzu niewiele sobie robili, a mianowicie nie starali się i niedbali o pałac, tron, namiot, siedzibę i strój królewski tego Króla Nieba i ziemi, tj. nie starali się utrzymać w porządku i schludności kościoła, ołtarza, tabernakulum, monstrancji żywego Boga; dalej, wszystkich naczyń, sprzętów, ozdób, strojów, wszystkich w ogóle przyborów i rzeczy kościoła, domu Bożego. Wszystko to pozostawiali ci kapłani w opuszczeniu na pastwę pyłu, rdzy, zbutwienia i wieloletniego niechlujstwa, a służbę Bożą, tj. obrzędy religijne odprawiali od niechcenia, opieszale, więc choć jeszcze nie popełniali istotnego świętokradztwa, ale pozbawiali je zewnętrznej godności blasku Bożego.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Żywot i bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi, Wrocław 2012, s. 719n, [cyt. za:] ks. Grzegorz Śniadoch IBP, Msza święta trydencka. Mity i prawda, wydanie II popr. i uzup., Centrum Kultury i Tradycji, Ząbki 2014, s. 159–160.

O Bogu , O ludziach , O prawdzie , O domu

„Nad stalowym i wzburzonym morzem, pełnym oślepiających blasków, wstaje dzień. Niebo jest białe od mgły i gorąca, blaskiem martwym, lecz niemożliwym do wytrzymania, jakby słońce roztopiło się i rozlało pośród gęstych chmur.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Dzienniki z podróży

O słońcu

„Człowiek mógłby wejść do nieba za cenę połowy tych trudów, jakie kosztuje go zasłużenie sobie na piekło.”

Henry Fielding (1707–1754) pisarz angielski

O piekle

„We śnie jesteś moja i pierwsza,
we śnie jestem pierwszy dla ciebie.
Rozmawiamy o kwiatach i wierszach,
psach na ziemi i ptakach na niebie.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: We śnie, t. Siódme Niebo, wyd. Czytelnik, Warszawa 1968, s. 163.

O ptakach , O snach

„Gdyby istniały tylko dwa słowa, ping i pong,
i ping znaczyłoby niebo, pong ziemię?”

Werner Aspenström (1918–1997)

Źródło: Gdyby istniały tylko dwa słowa, tłum. Roman Kaźmierski

„Gdyby świat był skończony i otoczony Nicością, skończony byłby również Bóg. Jego rolą jest bowiem, przebywać w niebie i na ziemi, i w każdym miejscu, a nie mógłby przecież przebywać tam, gdzie jest tylko Nicość. Nicość nie jest miejscem.”

Umberto Eco książka Wyspa dnia poprzedniego

Wyspa dnia poprzedniego

O Bogu , O świecie

„Czym jest muzyka? Nie wiem.
Może po prostu niebem
z nutami zamiast gwiazd.
Może mostem zaklętym,
po którym instrumenty przeprowadzają nas.”

Ludwik Jerzy Kern (1920–2010) polski poeta i satyryk

Źródło: Czym jest muzyka?

O muzyce

„Jeśli w niebie emitują seriale,
to ja do nieba nie chce wcale, ja tu zostaję.”

Fisz (1978)

Źródło: Nie bo nie

„Naprawdę myślałem, że zobaczyłem całe niebo przede mną, i samego Wielkiego Boga.”

Georg Friedrich Händel (1685–1759) niemiecki kompozytor i organista

I did think I did see all heaven before me, and the great God himself. (ang.)
o chórze Alleluja z Mesjasza z 1741.
Źródło: Horatio Townsend, An Account of the Visit of Handel to Dublin (1852), s. 93.

O Bogu , O myślach , O myśleniu