Cytaty na temat łono (91 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Tina Landryna fajna dziewczyna wredna i paskudna czasami okrutna. Artystka, poetka, wokalistka, kompozytorka, malarka, rysowniczka, zagorzała orędowniczka pokoju na świecie. Pochodzi z Landrynkowego Gaju. Swoją przygodę z muzyką rozpoczęła bardzo wcześnie, już w łonie matki śpiewała suity do wolności. Obecnie współpracuje z wiejskimi poetami, kloszardami, trędowatymi i pomazańcami odszczepionymi od rzeczywistości.”

Tina Landryna

Źródło: strona osobista Tina Landryna: https://sites.google.com/site/tinalandrynaart

O rzeczywostości , O matce , O śpiewie , O wolności

„Zawsze intrygowała mnie w ludziach ta całkowicie niezrozumiała potrzeba nieustannego przemieszczania się z miejsca na miejsce bez wyraźnego powodu. Zamiast cieszyć się weekendem wolnym od pracy, wyjeżdżają na łono natury, gdzie gryzą ich komary, słońce przypieka na czerwono, a do spożywanego na trawie posiłku włażą mrówki i wpadają muchy. Albo jadą z ukradzioną komuś dziewczyną do Zakopanego, żeby romantycznie wdychać aromat owczych odchodów. Albo świadomie decydują się na potworne niewygody na tak zwanych działkach, gdzie żrą nadwęglone nad ogniem mięso, wdychają cuchnący dym z ogniska i śpią w iście spartańskich warunkach – podczas gdy wygodne mieszkanie z normalnym łóżkiem, łazienką z ciepłą wodą, telewizorem i lodówką stoi puste. Zboczeńcy, ani chybi! Zaś latem większość tego towarzystwa postanawia wyjechać na „wypoczynek”, z którego zawsze wraca się w stanie skrajnego wycieńczenia.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Jaszczurka w bidecie, „Tylko Rock” nr 8 (96), sierpień 1999.

O naturze , O trawie , O wodzie , O słońcu

„Wyobraź sobie, że nie masz niczego w dłoniach oprócz swego losu. Siedzisz na progu łona swej matki i zabijasz czas, albo czas zabija ciebie. Siedzisz tam wyśpiewując doksologię rzeczy niepojętych. Na zewnątrz, na zawsze na zewnątrz.”

Henry Miller książka Black Spring

Źródło: Black Spring, The Obelisk Press, Paryż 1938; Grove Press, Nowy Jork 1963, s. 241.

O losie , O matce , O czasie

„Czy ci, którzy 20, 30 lat temu dołączyli do sztafety pokoleń walczących o Polskę niepodległą, o zdrowym ustroju państwowym i katolicką, o Polskę wierną swojej tysiącletniej tradycji narodu będącego antemurale christianitatis, w swoich najbardziej pesymistycznych prognozach mogli sobie wyobrazić, że w wolnej i niepodległej Polsce działalność ustawodawcza będzie się sprowadzała do kserokopiowania zarządzeń zagranicznego i ponadpaństwowego ośrodka władzy? Że odzyskanie własności zagrabionej przez komunistów będzie drogą przez mękę, podczas gdy majątek publiczny będzie rozkradany i rozdawany aferzystom za bezcen? (…) Że nie tylko obce parlamenty będą uchwalały rezolucje potępiające takie polskie myślozbrodnie, jak antysemityzm czy homofobia, ale znajdą się i polscy eurodeputowani, którzy za tymi rezolucjami będą głosować? Że w imię obłędnej ideologii prawoczłowieczej zostanie odrzucone, jako rzekome barbarzyństwo, ius gladii [kara śmierci] dla złoczyńców, ale medialna kampania kłamstwa i nienawiści może doprowadzić do prawdziwie barbarzyńskiego zabójstwa dziecka w łonie małoletniej matki? Że największe świętości wiary katolickiej będą bluźnierczo a bezkarnie profanowane, a marszałkowie obu izb parlamentu przyłączą się do ataków na Ojca Świętego za jego gest otwarcia wobec niezłomnych obrońców Tradycji? Że minister oświaty będzie nasyłać urzędowe kontrole na politycznie niepoprawnych nauczycieli akademickich, a lobby sodomickie potrafi skutecznie zmusić katolicką uczelnię do odwołania konferencji naukowej? Że z wyższych uczelni zniknie wprawdzie nieskuteczna już stara wersja marksizmu-leninizmu, ale zastąpi ją nowocześniejsza wersja marksizmu kulturowego, promującego intelektualny syfilis pseudonauk w rodzaju feminizmu, gender studies czy queer? Nie, tego wszystkiego nie mogliśmy się spodziewać w najczarniejszych myślach. To, że z rozkładu komunizmu wyłoni się Polska tolerancjonistyczna dla każdej niegodziwości, a pogardliwie odpychającą każdą cnotę - nie mogło być nawet brane pod uwagę, bo przekraczało miarę wyobraźni. Kiedy kombatant walki o Polskę z któregokolwiek pokolenia słyszy, że kwestiami serio dyskutowanymi są definicja małżeństwa i parytet płci na listach wyborczych, musi zadawać sobie pytanie jak pan Zagłoba: „azali tylko ja jeden jestem trzeźwy in universo?".”

Jacek Bartyzel (1956) polski publicysta, działacz opozycji w czasach PRL

Źródło: Na ubitej ziemi. Moje awantury dwudziestolecia, Fijorr Publishing, Warszawa 2010, s. 6, 7.

O śmierci , O małżeństwie , O dzieciach , O kłamstwie

„W najprawdziwszym sensie tego słowa jesteśmy dziećmi teatru. Natura jest teatrem samym w sobie. Ludzie są na łonie tej natury jak teatru samego w sobie aktorami, po których niewiele się już można spodziewać.”

Thomas Bernhard (1931–1989) austriacki pisarz i dramaturg

Autobiografia

O dzieciach , O ludziach , O naturze , Sens

„Pracy nad jednością chrześcijan nie wolno popierać inaczej, jak tylko działaniem w tym duchu, by odszczepieńcy powrócili na łono jedynego, prawdziwego Kościoła Chrystusowego, od którego kiedyś, niestety, odpadli.”

Pius XI (1857–1939) papież

Encyklika Mortalium animos o popieraniu prawdziwej jedności chrześcijan

„Uczucie samotności jest bolesne, gdy ogarnia nas w tłumie, lecz w łonie własnej rodziny jest nie do zniesienia.”

Marie von Ebner-Eschenbach (1830–1916) pisarka austriacka

O emocjach , O samotności

„Okazało się dowodnie, że śród narodów europejskich nie stanowimy żadnego idealnego wyjątku, że w naszem łonie istnieją też same, co gdzieniegdziej, żywioły i antagonizmy, że przy odpowiednich warunkach wystąpią w nim też same zjawiska. (…) Według naszego przekonania, namiętności, które tak gwałtownie trysnęły z ciemnych mas, sączą się w naszem społeczeństwie i zbierają z dwu źródeł pokrewnych: z fanatyzmu chrześcijańskiego i żydowskiego. Lud polski nienawidzi żydów religijnie i rasowo. Jakże go z tej nienawiści leczy klasa oświecona w stosunkach społecznych, w literaturze i prasie? Większość albo wprost ją podsyca, albo biernością ośmiela.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

o pogromie warszawskim w 1881 r.
Źródło: Marcin Wodziński, Antysemityzm; w: Historia Żydów polskich, „Polityka. Pomocnik Historyczny”, 3/2013.

O ludziach , O historii , O literaturze

„Zgrajo wyskrobków, niedojadki,
Sflaczałe członki was spłodziły,
Nie miały cycków wasze matki,
Więc nie wiedziały, czym karmiły!
Warto by dać was, skurwysyny,
Do mamki: niech jej pulchne łono
Poprawi matek wypociny
Niedojdów, których spartaczono!”

Aristide Bruant (1851–1925)

Źródło: Henri Perruchot, Toulouse-Lautrec, Warszawa 1977, s. 89.

O matce

„Potężna jest miłość matki; gdyś uczynił coś złego, nie potrafi cię nienawidzić, bo jesteś owocem jej łona.”

Sofokles (-496–-406 p. n. e.) grecki dramaturg

O miłości , O matce

„Jeżeli wilkiem będzie tu nowa jakaś idea, czy los jej nie będzie zupełnie podobny? Czy psy i wilk nie są plemionami pobratymczemi, a ludzie, czy nie przedstawiają się jako interesa stronnictw, koteryj, osób, jako przesądy i fanatyzmy i t. p? Czy wilkami wreszcie nie są rozmaite dzikie ludy, które niby to ciągnie się gwoli ich szczęścia na łono cywilizacyi, a tymczasem giną one nieuchronnie zarówno wskutek przesądów cywilizowanych swoich bliźnich, jak i własnych gatunkowych przymiotów, nabytych w ciągu wieków? Co się tyczy idei wilkołaka, nie jestże to prastary mit, stanowiący tradycyę przekleństwa, rzuconego na cały gatunek istot, których losem ostatecznym musi być zagłada? Wszakże jedne i te same istoty pielęgnują zgodę i braterstwo, nie zaniedbując jednocześnie nienawiści, obłudy i złości. Któż zdoła zresztą zaprzeczyć, iż wszystko, co przechodzi przez alembik ludzkiego umysłu lub uczucia, jest nieprawdą? Człowiek bowiem ma tylko mały i jedynie swój własny świat, nieprzeznaczony bynajmniej na siedlisko prawdy. Ta ostatnia znajduje się po za nami w realnych stosunkach bytu. W zwierciadle zaś naszej duszy odbija się świat egoistyczny, ludzki. Nie jest to świat istotny. Dopiero prawdą jest pojęcie takiego stosunku człowieka do świata. Nie w poczuciu dumy czerpie istota ludzka najwyższe duchowe siły, ale w cichem i skromnem poczuciu swej małości.”

Adolf Dygasiński (1839–1902) polski pisarz, publicysta i pedagog

Źródło: Wilk, psy i ludzie, rozdział III, w: Wilk, psy i ludzie. W puszczy, wyd. Druk. Granowskiego i Sikorskiego, Warszawa 1898, s. 46, 47.

O losie , O ludziach , O świecie , O psie

„Wciąż w kółko męczy się i trudzi;
Wciąż w kółko głupiec idzie do łona.
Wciąż w kółko rodzi się i umiera;
Wciąż w kółko noszą go do grobu.
Ale ten, kogo mądrość jest szeroka jak świat,
nie rodzi się w kółko,
Bo osiągnął ścieżkę
nieodradzania się.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

Kanon palijski, Samyutta Nikaya
Źródło: VII,12 Udaya Sutta

O mądrości , O świecie , O głupcach

„Rząd rosyjski rozmaitymi czasy rozmaicie usprawiedliwiał swoje gwałty na Polsce. Dowodząc, że ziemie litewskie i ruskie stanowią odwieczną jedność z moskiewskim rdzeniem państwa carów, dziką działalność swą w tych ziemiach nazywał wyzwalaniem swego ludu z pod jarzma polskiego. Gnębiąc szlachtę w etnograficznej Polsce, podawał się za obrońcę uciśnionych ekonomicznie i politycznie włościan. Wieszanie i masowe wysyłanie na Sybir najlepszych sił społeczeństwa polskiego nazywało się uzdrawianiem narodu z chorobliwych marzeń, gwałty na unitach – przyjmowaniem na łono swego kościoła braci, których niegdyś przemoce oderwano i którzy teraz dobrowolnie powracają. Do ostatnich jeszcze czasów słyszeliśmy, że rząd rosyjski nic nie ma przeciw pomyślnemu rozwojowi narodowości polskiej, że chodzi mu tylko o zachowanie w całości granic państwa, o wytępienie dążności separacyjnych.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Nasz patriotyzm, 1893

O ludziach , O zachowaniu

„Poprawiły się poglądy na administrację, gdy w łonie cywilizacji łacińskiej społeczności wykształciły się na społeczeństwa. W państwie stanowym administracja była organizmem, a polegała na autonomii. Załamał się rozwój organiczny, administracja poczęła się stawać mechanizmem, gdy dzięki legizmowi wzmagała się warstwa urzędnicza, gdyż centralizacja tego wymagała. Równocześnie ubywało obywatelowi praw wobec państwa. Zeszło się na fatalną drogę, której koniec dobiegał naszych czasów i wydał jakby normę, że administracji względem obywatela wszystko jest dozwolone. Mnożą się bowiem bez ustanku jej uprawnienia w imię totalizmu państwowego. Państwo „myśli” o wszystkim' myśli za obywatela; toteż gdyby administracja mogła, zakazałaby obywatelowi myśleć. Odkąd jednak ideałem administracji państwowej stało się, żeby ona sama zaspokajała wszelkie potrzeby całej ludności, zachodzi obawa, że poddani zmienią się w niedołęgów, a rządziciele będą posiadać coraz mniej rozumu.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O biurokracji
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 82.

O myślach , O myśleniu

„Gdyby każdy posiadał tyle, ile mu potrzeba na zaspokojenie potrzeb, i gdyby rzeczy zbyteczne oddał ubogim, zniknęłoby bogactwo i nędza. Czy nie wyszedłeś nagi z łona swej matki? Czy nie powrócisz nagi do ziemi?”

Bazyli Wielki (329–379)

O matce , O bogactwie

„Moich ludzi nękał tak nieznośny głód, że jedli wszystko, co z natury budzi największą odrazę: ludzkie ciała i odchody, zarówno Anglików, jak i Indian; niektórzy wykopywali z grobów zwłoki pochowane tam trzy dni wcześniej i pożerali je w całości, inni, zazdroszcząc lepszego stanu ciała każdemu, kogo głód nie zniszczył jeszcze tak bardzo jak ich samych, czyhali na nich, grożąc, że zabiją ich i zjedzą; pewien mężczyzna zabił swoją żonę, gdy spała na jego łonie; pokroił ją na kawałki, zapeklował i zjadł całą, oprócz głowy, którą zachował.”

Thomas Smith (1558–1625)

zapis z zimy na przełomie 1609 i 1610 roku.
Źródło: Journals od the House of Burgesses of Virgina (1619)

O głodzie , O ludziach , O zachowaniu , O naturze

„Harce to radosna gra na łonie natury, gdzie mężczyźni z duszą chłopców idą razem z chłopcami na poszukiwanie przygody. Przyniosą stamtąd zdrowie i szczęście, zręczność, zaradność.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting

O mężczyznach , O szczęściu , O zdrowiu , O duszy

„Widzę te masy ogromne, które już się poruszyły, podważyły stare gmachy, masy, w których łonie przygotowują się nowe siły dla nowych walk; dumny jestem, że jestem z nimi, że je widzę, czuję, rozumiem – i że sam przecierpiałem wiele z nimi razem. Tu, w więzieniu, źle jest, nieraz bywa strasznie. A jednak… Gdybym na nowo miał rozpocząć życie, rozpocząłbym tak samo: nie jest to nakaz obowiązku, lecz mus organiczny.”

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 66

O życiu , O sile

„Otchłanną duszę mam i umęczoną,
Gdy samotny w bezmiarze, co u stóp mi drży,
Myślę, że niegdyś, jako i dziś moje łono
Zawarłszy wszystkie nieba, było puste wżdy.”

Henri Cazalis (1840–1909)

Źródło: Passyjna pieśń Sziwy, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 60, tł. Bronisława Ostrowska.

O duszy , O myślach , O myśleniu

„Wychodzimy z łona trzęsąc się ze straszliwą świadomością, że życie jest pewnym stałym dostosowywaniem się do bólu i cierpienia. Zaczynamy rozwijać narzędzie myśli i działania. Jesteśmy wykorzystani do pracy i robimy rzeczy. Staramy się być przydatni. To jest sposób społeczeństwa, aby skłonić mechanizm do pracy. To straszne. Wyjdźmy z tego mitu teraz i zacznijmy klaskać na rękach. Rzućmy piłką do koszykówki wokół placu zabaw. Odwiedźmy starszych ludzi w hospicjum. Zacznijmy robić rzeczy dla innych ludzi. To coś więcej dla życia.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: Sounds Good, 10 listopada 2005 http://soundsgoodjj.blogspot.com/2005/11/interview-w-sufjan-stevens.html

O życiu , O ludziach , O myślach , O cierpieniu

„Oto dlaczego ludy, dopóki pozostaną pod rządami policji, królów, trybunów lub dyktatorów, dopóki będą posłuszne widocznej władzy, ukonstytuowanej w ich własnym łonie i ustanawiającej prawa, które nimi rządzą, będą niechybnie w wojnie ze sobą.”

Pierre-Joseph Proudhon (1809–1865) francuski polityk i filozof

O wojnie , O ludziach

„Rozwój potęg wytwórczych, którym za ciasno jest w powijakach zarządu indywidualnego, stwarza, jako instytucję stałą, nadprodukcję towarów i umiejętności, rodzi konkurencję i bezlitosną walkę o byt i stanowisko, przynagla wszystkie zdolności do gorączkowej i rozstrajającej działalności, wykoślawia naszą jaźń uczuciową nienormalnym podziałem obowiązków i praw oraz niezdrowym ukształtowaniem sposobów życia i pracy. Pod wpływem współzawodnictwa wzajemnego powstaje zawiły ustrój warunków bytu: potęgi materialno-społeczne stworzone ręką ludzką wyrastają na żelazne prawa przyrody niosące zagładę dobrobytowi ludzkiemu i zawsze kryjące w łonie swoim możliwość klęsk. Wszystko to odzwierciedla się w duszy ludzkiej złożonością objawów ducha, niekiedy rzeczywistą, częściej może tylko pozorną.”

Ludwik Krzywicki (1859–1941) polski filozof i ekonomista

Źródło: Szkice socjologiczne

O duszy , O walce

„Ujrzałam go: me lice spłonęło, pobladło,
Dziwne zmięszanie jakieś na duszę mi padło,
Oczy przestały widzieć, dech zamarł mi w łonie,
Uczułam, iż me ciało drży całe i płonie…”

Jean Baptiste Racine Fedra

Fedra
Źródło: Akt I, scena III http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865, wyd. Biblioteka Polska, Warszawa 1924, s. 15, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.

O emocjach , O duszy

„Oderwanie się każdego, pojedynczego człowieka, który opuszcza Kościół, jest samo w sobie wielkim złem, przede wszystkim dla jego duszy, gdyż stanowi zagrożenie dla jego zbawienia. Lecz rzeczą o wiele gorszą jest pozostawanie na łonie Kościoła, mimo iż utraciło się prawdziwą wiarę, a swoim wpływem zatruwa się wiernych. Także dla niego samego jest to o wiele gorsze, ponieważ oprócz okropnego grzechu herezji popełnia jeszcze grzech kłamstwa, oszukuje innych, nadużywa godności katolika, a w przypadku kapłana - także zaufania, jakie ma jako przedstawiciel Kościoła.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica
Źródło: s. 122

O kłamstwie , O wierze , O duszy , O zaufaniu

„Rodzimy się obrażeni na powietrze i światło, które razi nas po wyjściu z matczynego łona, a umieramy obrażeni na brak dopływu tlenu, zupełnie jakby ktoś zakręcił nam kurek. I przez całe życie wszystko nas drażni, słusznie czy bezpodstawnie. Ale nie obrażajmy się przynajmniej na siebie, dobrze?”

Alan Sillitoe (1928–2010) pisarz angielski

Gawędziarz

O życiu , O świetle

„Gdy kształcimy matki, wychowujemy dzieci w ich łonie.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

O dzieciach , O matce

„Właśnie w tej chwili w twoim łonie
wypalił się dziesiąty księżyc
i genealogicznemu drzewu
przybył nowy pęd.
Jeszcze o tym nie wiem”

Łucja Gocek (1953)

Źródło: Macierzyństwo, „Sekrety ŻAR-u” 2007, nr 4

O macierzyństwie

„Według doświadczeń Morgana, można, dzieląc jajo, otrzymać odpowiednią ilość osobników maleńkiego wymiaru; łącząc zaś dwa ze sobą, otrzymujemy olbrzyma. Ksiądz Faust umie wpływać na tworzenie olbrzymów przez łączenie kilku zapłodnionych jaj ze sobą w łonie matki. Jest to proces niesłychanie złożony, bo trzeba za pomocą magnetyzmu wpływać na łączenie komórek. Nie jest trudno tworzyć potwory, idąc za Cramptonem, który z dwóch poczwarek motyli otrzymywał np. olbrzymią Samię i maleńką Cynthię, zrosłe. Ale chodzi o tworzenie harmonijnych wyższych kombinacji – o wytworzenie rasy, gdzie ludzka byłaby tylko tym, czym jest opuncja dla wspaniałych owoców śliwy lub ananasu, kiedy je na nich sadzi słynny Burbaki.”

Tadeusz Miciński (1873–1918) pisarz i poeta polski

Xiądz Faust
Źródło: rozdz. XVIII, Laboratorium Fausta http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=16026, wyd. „Książka”, Kraków 1913, s. 234.

O książkach , O matce , O pomocy

„Iberyjscy indignados występujący przeciw niestabilnemu zatrudnieniu, odrzucają tradycyjne partie polityczne, wzywając do szeregu raczej niespójnych zmian. (…) Światowy prekariat, spajany jedynie strachem przed brakiem bezpieczeństwa, nie stanowi jeszcze klasy w marksistowskim rozumieniu. Jest to jednak grupa społeczna, w której łonie rodzi się poczucie wspólnej słabości. Obejmuje nie tylko pracowników dorywczych, osoby zatrudnione tymczasowo lub w niepełnym wymiarze czasu pracy na niskich stanowiskach.(…) Rozwój prekariatu został przyspieszony przez neoliberalną globalizację, która stworzyła fetysze elastyczności rynku pracy, urynkowienia wszystkiego i restrukturyzacji systemów opieki społecznej.”

Guy Standing (1948)

Źródło: Andrew Ross, Bunt galerników, „London Review of Books”, tłum. „Forum”, 27 czerwca 2011.

O strachu , O czasie

„Państwo polskie jest państwem katolickim.
Nie jest nim tylko dlatego, że ogromna większość jego ludności jest katolicką, i nie jest katolickim w takim czy innym procencie. Z naszego stanowiska jest ono katolickim w pełni znaczenia tego wyrazu, bo państwo nasze jest państwem narodowym, a naród nasz jest narodem katolickim.
To stanowisko pociąga za sobą poważne konsekwencje. Wynika z niego, że prawa państwowe gwarantują wszystkim wyznaniom swobodę, ale religią panującą, której zasadami kieruje się ustawodawstwo państwa, jest religia katolicka, i Kościół katolicki jest wyrazicielem strony religijnej w funkcjach państwowych.
Mamy w łonie naszego narodu niekatolików, mamy ich wśród najbardziej świadomych i najlepiej spełniających obowiązki polskie członków narodu. Ci wszakże rozumieją, że Polska jest krajem katolickim i postępowanie swoje do tego stosują. Naród polski w znaczeniu ściślejszym, obejmującym świadome swych obowiązków i swej odpowiedzialności żywioły, nie odmawia swoim członkom prawa do wierzenia w co innego, niż wierzą katolicy, do praktykowania innej religii, ale nie przyznaje im prawa do prowadzenia polityki, niezgodnej z charakterem i potrzebami katolickimi narodu, lub przeciw katolickiej.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Kościół, naród i państwo, 1927

O religii , O charakterze

„(…) natura nasza jest taka, że w żadnej jednostce nie może się należycie rozwinąć bez pomocy innych ludzi, bez pomocy społeczeństwa; im to społeczeństwo jest lepiej zorganizowane, im silniejsze daje oparcie, tem bujniej, tem wspanialej rozwijają się na jego łonie poszczególne jednostki ludzkie.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 34, 35

O ludziach , O naturze , O pomocy

„Przed Polską, zdaniem moim, otwierają się tak świetne widoki jakich od wieków nie miała. Może ona wszakże z nich skorzystać tylko wtedy, gdy sama dorośnie do swego położenia i swych zadań. Wszystko zależy od tego, czy obóz narodowy polski w tych trudnych dla niego chwilach nie osłabnie ani w swej myśli, ani w działaniu.
Nie mam wątpliwości, że wiedzą to dobrze nasi przeciwnicy… To też dziś za pierwsze zadanie stawiają sobie skorzystać ze słabości czy głupoty tych czy innych żywiołów w naszym łonie, by nas rozwałkować, rozbić na grupy nawzajem się zwalczające…”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: w liście do księdza prałata Józefa Prądzyńskiego http://www.romandmowski.pl/default.php?dzial=teksty&id=27, 13 lutego 1934

O głupocie , O myślach , O wieku , O myśleniu

„Wstrzymywanie oddechu jest ukryte w naszych genach i trzeba to na nowo odkryć, bo przecież przez 9 m-cy żyjemy bez oddechu w łonie matki.”

Agata Bogusz (1985)

Źródło: Polska syrena w akcji, gadu-gadu.pl, 5 stycznia 2011 http://www.gadu-gadu.pl/polska-syrena-w-akcji

O matce

„Nadejdzie dzień kiedy mistyczne spłodzenie Jezusa przez Boga-Ojca w łonie dziewicy będzie zaliczone do takiej samej bajki jak spłodzenie Minerwy w głowie Jupitera.”

Thomas Jefferson (1743–1826) 3. prezydent Stanów Zjednoczonych

Źródło: list do Johna Adamsa, 1823

O Bogu

„Można powiedzieć, że z chwilą narodzin człowieka powstaje w nim popęd do porzuconego życia wewnątrzmacicznego, a popęd ten jest popędem snu. Sen jest takim powrotem do łona matki.”

Zygmunt Freud (1856–1939) austriacki neurolog i psychiatra

Zarys psychoanalizy (1939)

O matce , O narodzinach , O snach

„Im trudniejsze dla nas nadchodzą czasy, tym więcej hartu, zwartości i poświęcenia mamy z siebie wydobyć. Nagrodą naszą nie będą zaszczyty, lecz wewnętrzne poczucie spełnionego obowiązku względem Narodu i Ojczyzny. Przed tymi, którzy spełniając swój żołnierski obowiązek złożyli życie w ofierze, często nieznanymi bohaterami i bohaterkami, chylimy nasze czoła. Obecnie, gdy odgłosy walki w Europie ucichły, myśli nasze zwracają się ku Polsce takiej, jaką ukochaliśmy, ku Polsce, za którą przelewaliśmy krew, ku Polsce wolnej, niepodległej i demokratycznej. Do takiej Polski prowadzi nasza droga. Droga ta może być przed nami jeszcze daleka, ale wierzę głęboko, że sprawiedliwości dziejowej stanie się zadość i że utrudzony żołnierz polski nie tylko powróci na łono swej wolnej nieumniejszonej Ojczyzny, lecz tworząc zbrojne ramię Narodu, stać będzie na wieki na straży jej niepodległości i granic. W naszych modłach codziennych Boga Wszechmogącego gorąco o to błagamy. Żołnierze! Wykonujcie swe obowiązki wierni ideałom, przyświecającym naszej walce, posłuszni rozkazom Prezydenta Rzeczypospolitej, Najwyższego Zwierzchnika Sił Zbrojnych, oraz prawom Rzeczypospolitej, pomni na nasze sztandary, na których widnieje dewiza: BÓG, HONOR i OJCZYZNA.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 425–426.

O życiu , O Bogu , O sprawiedliwości , O myślach

„Ponadto, moim zdaniem, łono jej Najświętszego Majestatu powinno być dłuższy czas łechtane przed spółkowaniem.”

Gerard van Swieten (1700–1772)

Praeterea censeo, vulvam Sacratissimae Majestatis ante coitum diutius esse titillandam. (łac.)
domniemana porada udzielona Marii Teresie Habsburg, zaniepokojonej swoimi problemami z płodnością.

O czasie

„Kiedyż, ach kiedyż polski narodzie
Walka, niezgoda w twym łonie ustanie,
Abyś pracował w miłości i zgodzie
Na twej ojczyzny przyszłe zmartwychwstanie?”

Antoni Kucharczyk (1874–1944) polski poeta ludowy

Z łąk i pól (1914)
Źródło: Kiedyż?

O walce , O ojczyźnie

„W łonie gatunku społecznego jednostka jest zaledwie przelotną fikcją…”

Michel Houellebecq książka Mapa i terytorium

Mapa i terytorium

„Jestem Nikaraguańczykiem i czuję się dumny, że w żyłach moich, w stopniu większym niż jakakolwiek inna, płynie krew Indian amerykańskich, która przez atawizm nosi w sobie tajemnicę lokalnego i szczerego patriotyzmu (…) Jestem miejskim robotnikiem, rzemieślnikiem, jak się mówi w naszym kraju, a mój ideał ogarnia rozległy horyzont internacjonalizmu, prawo do bycia wolnym i do egzekwowania sprawiedliwości, nawet jeśliby osiągnięcie tego stanu doskonałego wymagało przelania krwi własnej i cudzej (…) Najbardziej szczycę się tym, że pochodzę z łona uciśnionych, którzy są duszą i nerwem naszej rasy.”

Augusto Sandino (1895–1934)

Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, op. cit., s. 20–21.

O tajemnicy , O sprawiedliwości , O duszy

„Mamy do czynienia z najsławniejszym Polakiem na świecie i na nieszczęście mamy do czynienia tu w Polsce. Możemy obecnie jedynie marzyć, żeby Bóg powołał go jak najszybciej na swoje łono.”

Czesław Kiszczak (1925–2015) polski wojskowy i polityk

o papieżu Janie Pawle II w czasie przygotowań do papieskiej pielgrzymki do Polski w 1983.
Źródło: Grzegorz Majchrzak, Papież – gość zawsze nie w porę, „Rzeczpospolita”, 6 marca 2011 http://www.rp.pl/artykul/622580.html

O Bogu , O nieszczęściu , O czasie

„Jeśli ci się oglądać zdarzy
Wulkan, co dzikich gór jest olbrzymem,
Co miota lawą i bucha dymem
I wieczny ogień w głębiach swych żarzy:
Ach! pomyśl sobie – tak samo płonie
Miłość ojczyzny w Polaków łonie!”

Konstanty Gaszyński (1809–1866) polski poeta, prozaik i publicysta

Źródło: W imionniku Angielki – Miss

O miłości , O ojczyźnie

„Ośnieżonych Tatr rzeźba kamienna spiętrzona,
Zamglonych lekko wirchów lodowate runy,
Niby skłębiony szereg owiec białoruny,
Sterczą białych wzgórz czyste, nieskalane łona…”

Wacław Wolski (1867–1928) polski poeta

Źródło: Na Kozieńcu w nocy z antologii Ziemia polska w pieśni

„Niech się święcą matki Tatry,
Na ich łonie, sercu lżéj.”

Jadwiga Łuszczewska (1834–1908)

Źródło: Piosenka w Karpatach, Wybór poezji. Xsięga pierwsza., Warszawa, 3 czerwca 1897

O matce , Serce

„(…) dzieciństwo w teatrze jest bardzo przyjemne. Widzi się wiele ciekawych rzeczy… Do tej pory pamiętam taki moment, gdy po przedstawieniu stałam za kulisami i mogłam na chwilę wejść na scenę. I nagle zrobiło mi się tak jakoś dziwnie… Poczułam, że jestem w naprawdę szczególnym miejscu. Miałam wtedy zaledwie kilka lat, więc to musiało być naprawdę silne uczucie, skoro pamiętam je do dzisiaj! Ale, niestety: gdy w końcu sama zostałam aktorką, to się już nie powtórzyło. Na scenie zawsze towarzyszył mi stres czy skupienie, ale już bez takiego „dreszczu”… Zresztą, na początku, wcale nie chciałam być aktorką. Marzyłam, żeby pracować z dzikimi zwierzętami. Najpierw myślałam o ogrodzie zoologicznym, ale później, gdy pojawił się serial „Elza z afrykańskiego buszu”, moje aspiracje wzrosły. Praca na łonie natury, na sawannie… To dopiero wyzwanie! A potem ktoś mi uprzytomnił, że jak już skończę zoologię, to prawdopodobnie będę uczyć w szkole. No i jakoś mi przeszło… Później był okres, gdy bardzo lubiłam malować. Ale przełomowy moment nastąpił, gdy miałam anginę i nie chodziłam przez to do szkoły. Z nudów zaczęłam sobie nagrywać na magnetofon wiersze. I tak mnie to wciągnęło, że rok później zdawałam do szkoły teatralnej!”

Hanna Mikuć (1955) aktorka polska

Źródło: Hanna Mikuć – Zostałam aktorką przez... anginę http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/821/Hanna-Mikuc-Zostalam-aktorka-przez-angine.html

O emocjach , O myślach , O naturze , O zwierzętach

„Niepohamowana rozwiązłość, jakiej w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych oddawała się społeczność homoseksualna – tak bowiem każą się nazywać homoseksualiści – przyczyniła się do rozpętania w jej łonie straszliwej plagi AIDS – choroby, na którą nie ma lekarstwa i na którą w najbliższym czasie lekarstwa nie będzie.”

Paul Johnson (1928) dziennikarz i historyk angielski

W poszukiwaniu Boga (1996)

O chorobach , O czasie

„Nie udałoby ci się długo ukrywać ciąży. Prędzej czy później ojciec by się zorientował, chyba że zrobiłabyś skrobankę. A na to masz jeszcze sporo czasu.
– Nie zrobię skrobanki. Dziecko w łonie ma już duszę.”

Charles Willeford (1919–1988)

Nadzieja dla umarłych
Źródło: s. 143

O dzieciach , O duszy , O czasie

„Trudno jest kręcąc, zatrzymywać się i potem znów zaczynać od początku. Dzień mija, słońce zachodzi. Trudno jest kręcić na łonie natury, w plenerze.”

Andriej Zwiagincew (1964)

Źródło: Iwona Król, Andriej Zwiagincew, reżyser „Powrotu”, specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 16 marca 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=19079

O naturze , O słońcu

„Urodziłam się Niemką i zawsze Niemką pozostanę. Musiałam zmienić obywatelstwo, gdy do władzy doszedł Hitler. Ameryka przyjęła mnie na swoje łono, gdy już nie miałam Ojczyzny, która by zasługiwała na to miano. Żyłam w tym kraju, respektowałam jego prawa. Umarł Roosevelt, a my musieliśmy pocieszać smutnych żołnierzy, którzy byli tak samo wstrząśnięci tym wydarzeniem jak my… Dotarliśmy aż do Holandii, na którą spadło jeszcze więcej rakiet V1 i V2 niż do tej pory. Te rakiety były zupełnie inne niż normalne bomby – uderzały bez ostrzeżenia. Jedynie optymizm pozwalał nam przetrwać. Na północy występowaliśmy przed oddziałami brytyjskimi. Zmieniliśmy nieco nasze dowcipy, gdyż w przeciwieństwie do Amerykanów Anglicy nie reagują tak szybko.”

Marlena Dietrich (1901–1992) aktorka i piosenkarka niemiecka

Źródło: Jestem po to, by kochać mnie. Wspomnienia, tłum. Eliza Borg i Maria Przybyłowska, wyd. Czytelnik, Warszawa 1993.

O optymiźmie , O ojczyźnie

„Narcyzm pierwotny, niewyjście poza łono matki itd. To jest dobra terminologia do opisywania polskości jako niedojrzałości. Tylko, co najśmieszniejsze, polskość kiedyś była dojrzała, była jednocześnie republikańska i imperialna i na pewno nie była peryferyjna, bo była wsobna i sama się definiowała. To jest jakiś przeklęty wtórny infantylizm, którego romantyczna tradycja jest najdoskonalszym i najstraszniejszym wcieleniem.”

Szczepan Twardoch (1979) polski pisarz fantasy

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej, Szczepan Twardoch: Więzi was polskość, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 marca 2013.

O matce

„Ziemia rodzinna jest matką każdego (…), [z jej] łona wszelkie prawdziwe życie i szczęście wyrasta.”

Kim Dzong Il (1941–2011) przywódca Korei Północnej

Źródło: Brian Reynolds Myers, Najczystsza rasa. Propaganda Korei Północnej, Warszawa 2011, s. 61.

O życiu , O szczęściu , O matce

„Ja nie wyjdę. – To wy musicie wejść do mnie. Na moje łono, do mojego ogrodu, gdzie się ukazuję. Gdzie mogę zbudować wszechświat wewnątrz czaszki, by rywalizować z rzeczywistością.”

Jerry Hopkins (1935–2018)

Nikt nie wyjdzie stąd żywy. Historia Jima Morrisona

O rzeczywostości , O wszechświecie

„W swoim działaniu politycznym wyrobił sobie Piłsudski jak gdyby pewien charakterystyczny szablon postępowania, który stereotypowo się powtarza. Mianowicie: wchodzi do danej organizacji z solennym oświadczeniem zupełnej wobec jej władz lojalności; następnie tworzy sobie w jej łonie albo i poza nią zakonspirowaną partię swoich zwolenników; wreszcie w odpowiednim momencie przy pomocy tych zwolenników urządza „zamach stanu” celem podporządkowania wszystkich wyłącznie sobie, po czym następuje fronda i rozbicie organizacji.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 47.

O pomocy

„Inklinacjami poetyckimi można poniekąd wytłumaczyć sobie owe psychologicznie paradoksalne zjawisko, że Łukasz, chyba najbardziej wykształcony wśród ewangelistów, nagromadził w swoich przekazach o narodzinach dzieciątka Jezus więcej elementów cudowności niż jego poprzednicy. Do pewnego stopnia musimy oczywiście położyć to na karb procesu mitologizacji Jezusa, procesu, który wówczas już posunął się dalej niż za czasów Marka i Mateusza. Ale sam fakt deifikacji nie wyjaśnia nam, dlaczego Łukasz tak bezkrytycznie wciela do swojej ewangelii te rozbrajająco naiwne, przez prostaczków kolportowane pogłoski, owe podawane z ust do ust, typowo ludowe, urocze baśnie, w których dzieją się dziwy nad dziwami. Archanioł Gabriel zwiastuje narodziny Jana Chrzciciela i Jezusa, a potem każe pasterzom iść do Betlejem. Gdy ruszają w drogę „zastępy wojsk niebieskich” głoszą chwałę Boga i wołają: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. Na widok ciężarnej Marii w łonie Elżbiety skoczyło z radości dzieciątko; przyszła matka Jana Chrzciciela zawołała wówczas: „Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego”.
Gdy przypominamy sobie te czarodziejskie sceny, pełne chwytającej za serce prostoty, radosnych uniesień i światłości niebieskiej, gdy słyszymy hymny Marii i Zachariasza, jak też rozlegające się w przestworzach pienia anielskie – zaczynamy rozumieć Łukasza. Wydaje się bowiem, że nie tylko poetycka wrażliwość na urodę tych ludowych baśni podszepnęła mu myśl, by wcielić je w biografię Jezusa. Wyczuł on może nieomylnym instynktem, ile radości, pokrzepienia i nadziei przyniosą te proste opowieści licznym pokoleniom smutnych i udręczonych ludzi. Dostrzegając ich wagę dla chrześcijaństwa, niejako zalegalizował je swoim autorytetem i nadał im sankcję prawdy historycznej.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści ewangelistów (1979)
Źródło: Opowieści ewangelistów

O Bogu , O ludziach , O pokoju , O matce

„Ileż razy w mym życiu wyrwał się z mej duszy okrzyk dziękczynienia względem Boga za to, że urodziłam się w Starej Wsi, w Starej Wsi, gdzie sobie tron założyła Królowa niebios, by z niego, jako Matka Miłosierdzia, rozdawać łaski tłumom pielgrzymów, którzy rokrocznie przychodzą do Niej w dni odpustowe, a Ona leczy ich rany, koi bóle, osusza łzy. Jakże wdzięczna jestem Bogu za to, że urodziłam się w Starej Wsi, gdzie Maria założyła sobie ogród, w którym pielęgnuje z miłością Matki lilie białe, które nie tylko niebo zachwycać mają swą wonią i bielą, ale i ziemię odnawiać dla Boga… Na łonie przyrody starowiejskiej rosłam i wychowywałam się jak kwiat polny, nad którym specjalną pieczę roztacza sam Bóg, by mimo wichrów i burz mógł się rozwijać.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 1, s.4.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 234.

O Bogu , O duszy , O matce , O siostrze

„Ateizm, w dziewięciu przypadkach na dziesięć, rodzi się z łona nieczystego sumienia. Niewiara rodzi się z grzechu, a nie z rozumu.”

Fulton John Sheen (1895–1979) amerykański duchowny katolicki, arcybiskup

Wstęp do religii
Źródło: s. 32

O wierze

„Generał Rowecki zwrócił się wtedy o interwencję do Delegata Rządu, ludowca, profesora Piekałkiewicza. Zanim jego potępienie akcji NSZ ukazało się w prasie, Piekałkiewicz został dnia 10 lutego aresztowany w podejrzanych okolicznościach („na oczach swojej ochrony, która nie interweniowała” – jak mówił wewnętrzny komunikat ONR) i wkrótce zginął zakatowany przez gestapo. Dopiero 18 marca mogliśmy wydrukować pod tytułem „Warcholstwo” oświadczenie Piekałkiewcza, w którym potępiał „próby siania zamętu” i pisał: „Ostatnim wydarzeniem takim jest utworzenie samozwańczej komendy NSZ, której rozkazy obliczone są na wywołanie wrażenia, że stosunki rozkazodawcze w dziedzinie wojskowej w kraju są jeszcze płynne”. Oświadczenie wywołało w łonie NSZ ferment, który musiano uśmierzać obietnicą starań o porozumienie z AK.”

Jan Rzepecki (1899–1983) historyk polski, oficer WP

Źródło: Piotr Lipiński, Raport Rzepeckiego, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2005.

O wrażeniach

„Niech więc triumf przedwczesny do głów nie uderza,płodne jest ciągle łono, co wydało zwierza.”

Bertolt Brecht książka Kariera Artura Ui

Źródło: Kariera Artura Ui

„Pozostawienie heretyka na łonie Kościoła jest zaś złem większym, aniżeli gdyby Kościół utracił jednego wyznawcę. Lepiej będzie, jeżeli opuści Kościół lub będzie z niego wykluczony przez anatemę czy ekskomunikę. Będzie tak lepiej z punktu widzenia Kościoła i ogółu wiernych, ale także i dla duszy heretyka, gdyż lepiej uświadomi on sobie swe odstępstwo od prawdziwej wiary i będzie mógł się przez to obudzić.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica

O wierze , O duszy

„Rodzisz się. Masz ojca i matkę. Przynajmniej tak powinno być. Dlatego nie przekonują mnie, jak to nazywam, dzieci syntetyczne, łona do wynajęcia, sperma wybrana z katalogu. (…) Prokreacja powinna być aktem miłości.”

Domenico Dolce (1958) włoski projektant mody

Tu nasci e hai un padre e una madre. O almeno dovrebbe essere così, per questo non mi convincono quelli che io chiamo figli della chimica, i bambini sintetici. Uteri in affitto, semi scelti da un catalogo. (…) Procreare deve essere un atto d’amore. (wł.)
Źródło: Terry Marocco, W la famiglia fatta di mamma, papà e figli, „Panorama”, 18 marca 2015, s. 60.

O dzieciach , O matce

„Jedna wiosna jeszcze – jedna kropla, która kołysać się będzie przez chwilę w mym gorzkim kielichu, i która wypłynie zeń jak łza! O, młodości moja, uciechy twoje zamroził pocałunek czasów, lecz boleści przetrwały czas, który zdusiły na swym łonie.”

Aloysius Bertrand (1807–1841) francuski poeta, dramaturg i dziennikarz, przedstawiciel romantyzmu; pierwszy pisał poematy prozą

Źródło: Jedna jeszcze wiosna, tłum. Stefan Napierski

O wiośnie , O pocałunku , O czasie , Łza

„Gdym porą nocną
W to ustronie
Przyszła, mój miły już tam był.
Tulił mnie mocno
Na swym łonie
Dotąd mam słodycz w głębi żył
Czy całował? Rozdział z chust?
Tandaradei!
Patrz na czerwień moich ust!”

Walther von der Vogelweide (1170–1230) minnesänger i poeta niemiecki

Schône sanc die nahtegal.
Ich kam gegangen zuo
der ouwe,
dô was mîn friedel komen ê.
Dâ wart ich enpfangen, hêre frouwe!
Daz ich bin sælic iemer mê.
Kust er mich? wol tûsentstunt,
tandaradei!
seht wie rôt mir ist der munt! (staroniem.)
Źródło: Tandaradei!, tłum. Leopold Staff

„Otóż w dziejach ruskich matką bierną zachowawczość bizantyńska – ojcem zapładniającym łono napad tatarski – a synem spłodzonym, rosnącym, na olbrzyma wyrosłym, rząd moskiewski. Sprzeczne też obojga rodziców znamiona sprzęgł i zlał razem w harmonię potworności. Wyrachowany jak starzec, widzimiśny jak dziecko, namiętnie srogi i chłodno podstępny, układny, chytry przed potężnymi, mściwy, nieubłagany dla słabszych, gwałtownik i kłamca, zdrajca obcym, swoim ujarzmiciel.”

Zygmunt Krasiński (1812–1859) polski poeta i dramatopisarz

o Rosji.

O dzieciach , O matce , O rodzicach

„Reformacja dążyła do oczyszczenia chrześcijaństwa z pogańskich naleciałości i powrotu do pierwotnego chrześcijaństwa, jej radykalizm doprowadził do daleko idącego redukcjonizmu w kulcie. Cała energia reformatorów skoncentrowana była na usunięciu wypaczeń z Kościoła, ale nie pomyślano o tym, by odzyskać to, co Kościół utracił. Dopiero w następnych wiekach podjęte zostały kolejne próby odzyskania tego, co zostało utracone przez chrześcijaństwo. Mniej więcej co sto lat w łonie protestantyzmu powstawać będzie nowy prąd reformacyjno-przebudzeniowy. W 1795 powstaje pietyzm akcentujący potrzebę narodzenia na nowo. Sto lat później - metodyzm, w połowie XIX wieku powstaje ruch uświęceniowy, a na początku XX wieku - ruch zielonoświątkowy, wraz z którym Reformacja zostaje niemalże sfinalizowana.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Filozofia historii

O wieku

„[Miłość Chrystusa do ludzi] jest w jakiejś mierze odbiciem przedziwnej miłość, która jest w samym łonie Trójcy Przenajświętszej.”

Marek Jędraszewski (1949) polski biskup katolicki

Źródło: Abp Jędraszewski: miłość Chrystusa do ludzi jest odbiciem miłości w łonie Trójcy Przenajświętszej http://archidiecezja.lodz.pl/new/?news_id=f6ee069e9c59a3d435155f453d86b7bd, archidiecezja.lodz.pl, 4 marca 2013

O miłości , O ludziach , Chrystus

„jak płatki śniegu nad wulkanem
twe ciche łkania
mój anioł stróż twe łono dla mnie
sam odsłania”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Amen, Siódma pieczęć (1993)

O aniołach

„Niektórzy myślą i mówią o Marii pogardliwie; inni jednak, skłaniając się ku przeciwnej stronie, wychwalają ją ponad to, co przystoi. (…) Pod pretekstem, iż jest to słuszne, diabeł skrycie wchodzi do umysłów ludzi i ubóstwia śmiertelną naturę; on kształtuje posągi, które mają ludzkie podobieństwo po to, aby ludzie mogli czcić zmarłych i wprowadzać obrazy dla uwielbienia, popełniając cudzołóstwo z umysłem przeciwko jednemu i jedynemu Bogu. Tak, z pewnością, ciało Marii było święte, lecz ona nie była Bogiem. Tak, istotnie, Dziewica była dziewicą, i czcigodną, ale nie została nam dana po to, by ją uwielbiać. Ona uwielbiała tego, którego urodziła ze swego ciała; tego, który jest z nieba i z łona Ojca. I dla tej przyczyny Ewangelia zapewnia nas w tym, sam Pan oświadcza, że: „O kobieto, co ty masz do mnie? Moja godzina jeszcze nie nadeszła” (J 2, 4). I tak, aby nikt nie wywnioskował ze słów, „O kobieto, co ty masz do mnie”, że święta Dziewica jest ważniejsza, nazywa ją „kobietą”. (…) Słowo, którym jest Bóg, przybrało ciało z Marii, jednak nie po to, aby Dziewica mogła być adorowana, ani też, by on mógł uczynić ją Bogiem. Niechaj Maria będzie poważana, lecz niech Ojciec i Syn i Duch Święty będą czczeni; niech nikt nie czci Marii. (…) Niech te rzeczy zostaną wymazane, które zostały błędnie zapisane w sercach tych, którzy zostali zwiedzeni. Niech pożądanie posążków będzie wytępione z ich oczu. Niech stworzenie znów powróci do Mistrza. Niech Ewa i Adam powrócą do oddawania czci samemu Bogu. Niech nikt nie będzie prowadzony głosem węża.(…) Chociaż Maria jest święta i ma być poważana, jednakże nie jest przeznaczona by ją czcić.”

Epifaniusz z Salaminy (315–403)

Źródło: Panarion 79–3.2:4; 3.2:7.

O kobietach , O Bogu , O ludziach , O myślach

„Człowiek, który wyszedł pierwotnie z łona przyrody, był też tylko jednym ze zwierząt stworzonych przez przyrodę, a nie człowiekiem. Człowiek jest produktem człowieka, kultury, historii.”

Ludwig Feuerbach (1804–1872) niemiecki filozof

O historii , O zwierzętach

„Lenin chciał ująć władzę w ręce swej partii, by zbudować w Rosji ustrój socjalistyczny. Była to koncepcja zupełnie nowa, nie znajdujemy jej u Marksa. Wedle Marksa, żadna forma ustrojowa nie ginie, dopóki się nie rozwiną wszystkie siły wytwórcze, które się w niej mogą pomieścić; nowe, wyższe stosunki produkcyjne nie pojawiają się nigdy, dopóki warunki materialnej ich egzystencji nie wylęgną się w łonie dawnego społeczeństwa. Wedle Marksa, socjalizm będzie mógł nadejść dopiero wtedy, gdy w systemie kapitalistycznym nie będzie już miejsca dla dalszych sił produkcyjnych. I na odwrót, gdy dojrzeją po temu warunki materialne, socjalizm nadejdzie niezawodnie. Lenin odwrócił tezę Marksa do góry nogami, dowodząc, że trzeba najpierw obalić społeczeństwo stare i zbudować społeczeństwo nowe, aby stworzyć warunki materialne dla socjalistycznych stosunków produkcji.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Socjalizm – ale jaki?, „Orzeł Biały”, Nr 140, kwiecień 1976 http://lewicowo.pl/socjalizm-%E2%80%93-ale-jaki/.

O sile

„Tatry, Pieniny, Babia Góra zostały teraz brzegami morza, z którego łona podnoszą się gdzieniegdzie, jak ciemne wyspy, wyższe wzgórza lasami porosłe.”

Seweryn Goszczyński książka Dziennik podróży do Tatrów

Źródło: Dziennik podróży do Tatrów

O górach

„Nie możemy zgodzić się na sprowadzenie kobiety do roli inkubatora, bezdusznej istoty, która nawet nie może wyrazić swojego szacunku dla płodu, która nie może sama podjąć decyzji o tym, że chce urodzić dziecko, która sama nie może cieszyć się ze swojego tak, nie może, bo za nią zadecydował Sejm. Kobieta nie może być pozbawiona możliwości stwierdzenia, czy rozwijający się w jej łonie płód jest zdrowy. Nie może być pozbawiona możliwości powiedzenia tak dla kalekiego życia tylko dlatego, że zrobili to za nią posłowie. Nie można jej odmówić możliwości powiedzenia tak dla nie chcianego życia tylko dlatego, że wcześniej decyzję w tej sprawie podjął parlament.”

Izabella Sierakowska (1946) polska działaczka polityczna

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 24 lipca 1992 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/ed79f569137fb92cc125750c0043e6ea?OpenDocument

O kobietach , O dzieciach , O decyzjach

„Heretycy popełniają grzech, z powodu którego zasłużyli sobie nie tylko na to, by zostali karą klątwy wyłączeni z Kościoła, lecz także usunięci ze świata karą śmierci. O wiele bowiem cięższą zbrodnią jest psuć wiarę, która daje życie dla duszy, niż fałszować pieniądze, które służą życiu doczesnemu. Skoro więc świeccy władcy z miejsca sprawiedliwie karzą fałszerzy pieniędzy i innych złoczyńców karą śmierci, tym bardziej heretyków można z miejsca, skoro tylko udowodni się im winę herezji, nie tylko ukarać klątwą, ale także sprawiedliwie uśmiercić. Ze strony zaś Kościoła jest miłosierdzie troszczące się o nawrócenie błądzących; stosownie do nauki Apostoła nie potępia się ich od razu, lecz dopiero: „po pierwszym i drugim upomnieniu”; po tym zaś skoro heretyk nadal trwa w uporze, straciwszy nadzieję w jego nawrócenie, mając na uwadze zbawienie innych, Kościół karą klątwy wyklucza go z swojego łona i następnie zostawia go sądownictwu świeckiemu, by przezeń był usunięty ze świata karą śmierci. Mówi przecież Hieronim: „Trzeba odciąć zgangrenowane członki i usunąć z trzody parszywą owcę, aby cały dom nie spłonął, nie popsuła się cała masa, nie zaraziło się całe stado, nie zginęła cała trzoda.””

Tomasz z Akwinu (1225–1274) filozof i teolog katolicki

Suma teologii
Źródło: II, II, q. 11.3.

O życiu , O śmierci , O pieniądzach , O wierze

„Każdy wie, że w szeregu zwykłych, normalnych lat rodzi niekiedy zdziwaczały czas ze swego łona lata inne, lata osobliwe, lata wyrodne, którym, jak szósty mały palec u ręki, wyrasta kędyś trzynasty, fałszywy miesiąc.”

Bruno Schulz książka Sklepy cynamonowe

Sklepy cynamonowe
Źródło: Sklepy cynamonowe, Noc wielkiego sezonu, Tow. Wyd. Rój, Warszawa 1934, s. 199.

O czasie , O nocy

„Dwie osobliwości są w krainie polskiej cudowne, zadziwiające (…). Jedna, że na polach wsi Nochowa w pobliżu miasta Śremu w diecezji poznańskiej, a także we wsi Kozielsko w pobliżu miasteczka Łekna w powiecie pałuckim rodzą się w łonie ziemi garnki, same z siebie, wyłącznie sztuką przyrody, bez jakiegokolwiek dopomagania ludzkiego, wszelkiego rodzaju i różnych kształtów, do tych podobne, których używają ludzie, delikatne wprawdzie i miękkie, gdy tkwią jeszcze w rodzinnym swym gruncie w ziemi, przecie gdy się je wyjmuje [stają się] szczelne i stwardniałe na słońcu i wietrze.”

Jan Długosz (historyk) książka Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego

Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego (1480)
Źródło: księga I

O ludziach

„Podobno Aleksander (…) oburzony na samowolę matki zawołał, że musi drogo płacić za to, że przez dziewięć miesięcy przebywał w jej łonie.”

Kwintus Kurcjusz Rufus

Źródło: Historia Aleksandra Wielkiego, cyt. za: Andrzej Donimirski, Niezwykłe kobiety w dziejach, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, ISBN 8320206782, s. 29.

O kobietach , O historii , O matce

„A przecież noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością. Dzień pełen był niepokoju i troski, serca wezbrały goryczą i gniewem, świat ukazał nam swe okrutne i niesprawiedliwe oblicze. Nadchodzi Noc i niczym najtkliwsza matka kładzie nam na głowie swa delikatną rękę, odwraca do siebie naszą zapłakaną twarzyczkę, uśmiecha się i chociaż nic nie mówi, wiemy, co chciałaby powiedzieć, tulimy rozpalony policzek do jej łona – i ból przechodzi.
Czasem cierpimy tak dotkliwie, że stoimy przed nią w milczeniu, bo mowa ludzka nie jest zdolna wyrazić naszego bólu i tylko jęk wyrywa nam się z piersi. Serce Nocy pełne jest litości. Nie mogąc ulżyć mękom, które nas dręczą, Noc bierze naszą dłoń w swe ręce, świat maleje pod nami i niknie w oddali, na czarnych skrzydłach Nocy wznosimy się na chwilę tak wysoko, że obcujemy z potężniejszą od niej Istotą. W cudownym blasku światła wiekuistego całe życie ludzkie leży przed nami jak otwarta książka. Wiemy już, że Ból i Męka są tylko aniołami Boga.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

Trzech panów w łódce nie licząc psa

O życiu , O Bogu , O bólu , O książkach

„W łonie Konwencji Narodowej uwiło sobie gniazdo sprzysiężenie mające na celu restytucję tyranii.”

Louis de Saint-Just (1767–1794) rewolucjonista francuski

Źródło: Saint-Just, dz. cyt.

„Jeszcze naówczas pierwiastek pogański przeważał w Polsce niezawodnie; – lud bowiem, który najpóźniej ze wszystkich plemion słowiańskich chrzest przyjął, musiał namiętnie być przywiązany do wiary przodków – musiał kochać starych bogów swoich – musiał tęsknić za nimi; toteż po półwiecznej tęsknocie wrócił na ich łono. Tak zwane bunty po śmierci Mieczysława II (Mieszka II), niczym innym są, jak z jednej strony ostateczną reakcją pogaństwa naprzeciw chrystianizmowi, a z drugiej, słowiańskiej wolności naprzeciw feudalizmowi germańskiemu.”

Ryszard Berwiński (1819–1879) polski poeta

o powstaniu pogańskim w latach 1034–1047.
Źródło: Bogunka na Gople (1840), w: Utwory wybrane, wyd. Universitas, Kraków 2003.

O śmierci , O Bogu , O ludziach , O wierze

„„Sprawa Chazana” to także kwestia etyki lekarskiej. I nie chodzi o prawo do klauzuli sumienia. Prof. Chazan poinformował pacjentkę, której płód miał stwierdzone, bez najmniejszych wątpliwości, bezmózgowie, a więc wadę szeroko w medycynie opisaną i w 100 proc. śmiertelną, że jej dziecko „może długo żyć i być leczone” i że „planowane są zabiegi”. Zrobił to publicznie, wszyscy słyszeli.
Potem zaś, również publicznie, komentując obawy pacjentki, że dziecko po narodzinach będzie cierpiało, stwierdził, że podczas aborcji będzie cierpiało bardziej, bo wykonuje się je przez kawałkowanie ciała żywcem. To oczywista nieprawda: takie płody uśmierca się w łonie, podając środek na zatrzymanie akcji serca. Lekarz nie może tego nie wiedzieć. A więc okłamywał opinię publiczną, a przede wszystkim oszukiwał i dręczył psychicznie pacjentkę. I to nie w obronie prawa do klauzuli sumienia, ale w celu uniknięcia odpowiedzialności za to, co zrobił.”

Bogdan Chazan (1944)

O dzieciach , O narodzinach , O cierpieniu , O oszukiwaniu

„Opinia publiczna w roku 1830/1831 uległa złudzeniu, że w łonie powstania istnieją oczywiście różnice poglądów co do metod, ale nigdy co do celów walki narodowej; dopatrywano się nieudolności, ale z reguły nie złej woli; nie rozumiano, że za wątpliwościami co do możliwości osiągnięcia celów powstania kryć się może umyślne działanie w kierunku zwichnięcia realnych szans urzeczywistnienia tych celów.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: s. 9

O walce

„W głąb tej otchłani dzikiej, co natury
Łonem jest, mogąc być także jej grobem,
Gdyż morza, brzegów, powietrza ni ognia
Tam nie ma, wszystkie one są w zarodku
Zmieszane, walcząc z sobą wiekuiście,
Chyba że Stwórca Wszechmogący zechce
Z materii mrocznych tworzyć nowe światy;
W głąb tej otchłani dzikiej Wróg przemyślny
Spoglądał chwilę, stojąc na krawędzi
Piekieł i podróż rozważając swoją…”

John Milton książka Raj utracony

Raj utracony (1667)
Źródło: księga II

O naturze

„Jeżeli patriotyzm jest uczuciem narodowym, to nacjonalizm jest narodową myślą, która bez podłoża uczuciowego ani powstać, ani rozwinąć się nie może, stanowi jednak zjawisko duchowe bardziej złożone, przypuszcza bowiem istnienie wśród zbiorowości pewnego przynajmniej stopnia organizacji, a w każdym razie ujęcia opinii publicznej w karby dyrektyw obowiązujących. Znaczy to, że muszą powstać pewne ośrodki w społeczeństwie, zdolne do zbiorowego myślenia o losach i przyszłości narodu stanowiące laboratorium tego, co nazywamy polityką narodową. Patriotyzm obraca się jedynie w dziedzinie masowego, ale rozproszonego odczuwania stanów wewnętrznych i doznań zewnętrznych, oraz odruchowego lub uczuciowego na nie reagowania, skoro jednak tylko zjawia się w łonie narodu myśl przewodnia, dążąca planowo do przeprowadzenia pewnych celów w zakresie obrony, wzmocnienia i ekspansji narodu, powstają już w jego łonie zaczątki nacjonalizmu.”

Zygmunt Balicki (1858–1916) polski socjolog, publicysta, polityk, działacz narodowy

Źródło: Wybór pism

O losie , O emocjach , O myślach , O przyszłości

„Miłość twa to jezioro, pełne błyskawicy,
Przejrzyste i głębokie, co swą toń krysztali,
Mieszając w łonie snopie gwiazd, co w mgle się pali,
Z tajemniczym pomrokiem wśród swoich tęsknicy.”

Louis-Xavier de Ricard (1843–1911) Poeta, pisarz i dziennikarz pochodzenia francuskiego

Źródło: Le Lez, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 52, tł. Bronisława Ostrowska.

O miłości

„Tak, jestem bolszewiczką. Ale wy, które tu stoicie, jesteście morderczyniami! Żadne zwierzę nie dałoby swojego młodego, jak wy je oddajecie: bez sensu, bez rozumu, w obronie złej sprawy. Trzeba wam wyrwać łono. Niech wyschnie, a wy stańcie się niepłodne, wszystkie, jak tu stoicie. Niechaj wasi synowie nie powrócą! Do takich matek? Niechaj ich zastrzelą w złej sprawie, bo strzelali w złej sprawie. A wy jesteście morderczyniami.”

Bertolt Brecht (1898–1956) niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator i poeta

Źródło: Matka, tłum. R. Szydłowski w: Dramaty, Warszawa 1970, s. 268.

O matce , O zwierzętach , Sens

„Riuchin sapał ciężko, czerwony był jak burak i myślał tylko o jednym – że oto wyhodował żmiję na własnym łonie, zajął się serdecznie człowiekiem, który zdemaskował się jako podstępny wróg. A co najgorsze, Riuchin był teraz całkowicie bezradny – nie będzie się przecież wykłócał z wariatem!”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O wariatach , O myślach , O myśleniu

„Powiedziałem, że idea równości jest sprzeczna z całą strukturą gatunku ludzkiego. Co jest najwspanialsze w ludzkości, co wyznacza jej genialność w stosunku do innych gatunków, to właśnie, iż człowiek nie jest równy człowiekowi - gdy mrówka jest równa mrówce.

[…] Nie przeczę (mówiłem dalej), wrażenie optyczne jest niewątpliwe: wszyscy jesteśmy mniej więcej tego samego wzrostu i mamy te same narządy… Ale w jednostajność tego obrazu wdziera się duch, ta specyficzna właściwość naszego gatunku, i ona sprawia, że gatunek nasz staje się w łonie swoim tak zróżnicowany, tak przepaścisty i zawrotny, że między człowiekiem a człowiekiem powstają różnice stokroć większe niż w całym świecie zwierzęcym. Pomiędzy Pascalem lub Napoleonem, a chłopkiem ze wsi większa jest przepaść, niż między koniem a glistą. Ba, mniej się różni chłop od konia niż od Valerego lub św. Anzelma. Analfabeta i profesor tylko na pozór są takimi samymi ludźmi. Dyrektor jest czymś innym niż robotnik. Czyż panu samemu nie jest dobrze wiadomo - tak intuicyjnie, na marginesie teorii - że nasze mity o równości, solidarności, braterstwie są niezgodne z naszą prawdziwą sytuacją?

Ja, przyznam się, w ogóle podałbym w wątpliwość, czy w tych warunkach można mówić o "gatunku ludzkim" - czy to nie jest pojęcie zanadto fizyczne?

Cortes spoglądam na mnie okiem zranionego inteligenta. Wiedziałem co myśli: faszyzm! A ja szalałem z rozkoszy proklamując tę Deklarację Nierówności, bo mnie inteligencja w ostrość, w krew się przemieniała!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

O inteligencji , O myślach , O myśleniu , O wrażeniach

„Są dzieci, które w pewnych przypadkach mentalność odrzucania określa jako nie do pogodzenia z życiem i dlatego są skazywane na śmierć. Lecz przecież żadna istota ludzka nie może być nie do pogodzenia z życiem; ani z powodu swego wieku, ani stanu zdrowia czy jakości swego istnienia. Każde dziecko, które zapowiada się w łonie matki, jest darem zmieniającym historię rodziny; ojca i matki, dziadków i rodzeństwa. I to dziecko potrzebuje tego, by je przyjąć, kochać i leczyć, zawsze.”

Franciszek (papież) (1936) papież

o dzieciach ciężko chorych i sprzeciwie wobec aborcji.
Źródło: Mocne słowa papieża Franciszka o aborcji https://fakty.interia.pl/religia/news-mocne-slowa-papieza-franciszka-o-aborcji,nId,3009651#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome, interia.pl, 25 maja 2019.

O matce , O śmierci , Kochać się , O dzieciach

„Ciało ludzkie jest święte. Łono w którym kobieta nosi dziecko, jest sanktuarium życia. Kobieta jest odpowiedzialna za to, kogo wpuszcza do tego sanktuarium.”

Wanda Półtawska (1921) polska lekarka i literatka

Źródło: Wanda Półtawska: poradnia rodzinna nie wystarczy, rodziny potrzebują pomocy na co dzień http://niedziela.pl/artykul/22585/Wanda-Poltawska-poradnia-rodzinna-nie, niedziela.pl, 31 maja 2016.

O dzieciach , O kobietach

„O mój Boże, jak mi żal ludzi, którzy nie wierzą w życie wieczne, jak się modlę za nich, aby ich promień miłosierdzia ogarnął i przytulił ich Bóg do łona ojcowskiego. O Miłości, o królowo.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Miłość nie zna bojaźni, przechodzi przez wszystkie chóry anielskie, które przed Jego tronem trzymają straż. Ona się nie zlęknie nikogo; ona dosięga Boga i tonie w Nim, jako w jedynym skarbie swoim. Cherubin z mieczem ognistym, który strzeże raju, nie ma władzy nad nią. O czysta miłości Boża, jakżeś wielka i nieporównana. O, gdyby dusze poznały moc Twoją.
Dzienniczek (Dz 780-781).
Dzienniczek
Źródło: s. Faustyna Kowalska: Widziałam życie wieczne https://www.fronda.pl/a/s-faustyna-kowalska-widzialam-zycie-wieczne,72017.html, fronda.pl

O ludziach , O życiu , O Bogu

„Ignorancja jest łonem potworów.”

Henry Ward Beecher (1813–1887)

„W Józefie objawił się nam urok i postać męża sprawiedliwego, aby jeszcze godniejsze stało się jego świadectwo. Nie mógł on skalać świątyni Ducha Świętego, Matki Pana, łona uświęconego tajemnicą.”

Ambroży z Mediolanu (339–397) biskup Mediolanu, Doktor i święty Kościoła katolickiego

o Józefie z Nazaretu
Źródło: Św. Józef spogląda z odwagą i ufnością w przyszłość. 19 XII 2010 r. – Rozważanie przed modlitwą „Anioł Pański” https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/modlitwy/ap_19122010.html, opoka.org.pl

O matce , O tajemnicy