Cytaty na temat pragnienie

strona 2

„Strach
nienasycony
przygina do ziemi
osusza pragnienia”

„Moim jedynym pragnieniem był zawsze związek Francji i Rosji, chciałbym bardzo porozumieć się z pierwszym konsulem, którego szczery charakter jest mi dobrze znany.”

„Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.”

„Ludzie pragną pieniędzy, sławy, seksu, jedzenia i odpoczynku. Wszystkie te pragnienia są myśleniem. Myślenie jest cierpieniem. Cierpienie to brak pokoju na świecie. Nie-myślenie jest brakiem cierpienia. Brak cierpienia oznacza pokój na świecie. Pokój na świecie jest Absolutem. Absolut to ja.”

„Pomyślał, ze każda próba uspokojenia umysłu pochodząca z samego umysłu jest jak pragnienie cienia, by usunąć przedmiot, który zasłania mu słońce.”

„Ponieważ naturalne pragnienia są niezliczone, nauczanie jest nieograniczone, a ponieważ nauczanie jest nieograniczone, znaczenia są niezliczone. Niezliczone znaczenia powstają z jednego prawa (…). Ponieważ Tathagata, bohater świata, jest wolny w Prawie, wszystkie głoszone przez niego prawa są również takie jak to. Chociaż nauczanie na początku, w środku i u końca zupełnie tak samo skutecznie zmywa iluzje czujących istot, początek nie jest środkiem, a środek nie jest końcem. Nauczanie na początku, w środku i u końca jest takie samo w wyrażaniu, ale różni się od siebie w znaczeniu.(…) Gdy znaczenie zmienia się, rozumienie żyjących istot zmienia się. Gdy rozumienie zmienia się, osiąganie prawa, zasługa i droga także zmieniają się.”

„Stoicka zasada zaspokajania potrzeb poprzez rezygnację z pragnień jest jak amputacja stóp po to, by nie potrzebować butów.”

„Powiedz mi, a zapomnę.
Pokaż – zapamiętam.
Pozwól wziąć udział, a… wzbudzisz we mnie pragnienie.”

„Jedzenie i seks to najważniejsze części składowe życia, stanowiące klucz do naszych pragnień.”

„Zabrakło wśród misjonarzy chrześcijańskich i kronikarzy średniowiecznych głębokiej dociekliwości, zainteresowania i pragnienia wglądu w życie duchowe ludów, które przyszło im nawracać.”

„Pragnienia mają tylko początek, nie mają zaś końca. Nie mogą się więc spełniać w całości.”

„Mańdziuśri, kiedy Czczony Przez Świat Budda Medycyny kroczył ścieżką bodhisattwy, uroczyście złożył Dwanaście Wielkich Ślubów, by spełnić wszelkie pragnienia czujących istot.(…) Z tej przyczyny, Mandziuśri, wszyscy gorliwi mężczyźni i kobiety powinni składać życzenia odrodzenia się w tej krainie.”

„Pragnienie posiadania czegoś i pragnienie rozkoszowania się czymś unicestwiają się wzajemnie.”

„Tym, co we mnie płacze i złorzeczy, jest moje pragnienie zaśnięcia w spokoju, wściekłość na myśl, że mi przeszkodzą.”

„Gdy czujemy znużenie, mówimy o sennych marzeniach, jakby były spełnieniem naszych najszczerszych pragnień – co chcielibyśmy mieć, gdy to, co mamy, sprawia nam bolesny zawód. Ale dla wędrowca prawdziwym przedmiotem pożądania zawsze był świat materialny. A znużenie przychodziło dopiero wtedy, gdy świat zaczynał wydawać się jak ze snu.”

„Gdy dusza znajduje się w obecności Bożej, wówczas ogarnia ją dziwny spokój, nastaje ogromna cisza, tak że nic prócz Boga nie przykuwa jej. Z tym spokojem przychodzi do duszy niezmierne szczęście, którego nie da się wypowiedzieć. Powstaje również niezmierne pragnienie miłości Bożej, które zdaje się swoim ciężarem miażdżyć całą istotę duszy, a także poniekąd i ciała. Jednym słowem, wszystkie władze duszy koncentrują się w Miłości. Takie porywy duszy przychodzą najczęściej niespodziewanie i tak samo znikają. Nie można ich wywołać ani też dłużej zatrzymać i nie trwają długo, czasem – kilka minut.”

„Jeśli przyjrzeć się bliżej owym zdolnościom [Odysa], okazuje się, iż wszystkie niemal polegają na umiejętności rozstrzygania, co w danym momencie należy zachować dla siebie (…), a co wygodniej okazać na zewnątrz: zataić bądź otwarcie wyznać pragnienie powrotu, podać fikcyjną tożsamość bądź prawdziwe imię, zełgać przeszłość bądź wiernie ją opowiedzieć. W świecie prawie powszechnie wrogim opanowanie Odysa polega właśnie na wyborze owej stale zmiennej części tego, co można ujawnić (…).”

„Miłość to nic innego, jak pragnienie wspólnego przeżywania każdego dnia i wzbogacania się dzięki poznawaniu różnic nas dzielących.”

„Czytałam o tym uczuciu, o tym jak rozległość i cisza Afryki potrafią skondensować się pod palącym odwiecznym słońcem i zmaterializować w umyśle, a wtedy nawet ptaki zdają się krzyczeć złowróżebne, a drzewa i skały emanować groźną aurą. Człowiek zaczyna poruszać się ostrożnie, jakby się bał zbudzić coś starego i złego, coś mrocznego, wielkiego i gniewnego, co może nagle powstać i zaatakować go od tyłu. Patrzy na gąszcz drzew i wyobraża sobie zwierzęta, które mogą się tam czaić; patrzy ze zgrozą na rzekę (…), tworzącą rozlewiska tam, gdzie nocą przychodzą zaspokoić pragnienie antylopy, a krokodyle chwytają je za aksamitne pyski i wciągają w głębię.”

„Od wczesnej młodości moim najgorętszym pragnieniem było zrozumienie i wyjaśnienie wszystkiego, cokolwiek podpadało mojej obserwacji, czyli podporządkowanie wszystkich faktów ogólnym prawom.”

„Obym otrzymał pełne mocy błogosławieństwo,
Tak, bym doskonalił w sobie ten niewymuszony, altruistyczny umysł oświecenia,
Mający jako swój rdzeń współczucie, promieniujące we wszelkich kierunkach,
I przeniknięte pragnieniem wyzwolenia wszystkich czujących istot.”

„Pragnieniem moim od lat szkolnych było pomagać w stworzeniu warunków zadawalających tym, którzy z powodu upośledzenia fizycznego albo moralnego nie mogą pracować w warunkach zwykłych. Za takich uważałam: upadłe kobiety, ludzi obarczonych chorobą zaraźliwą, a nieuleczalną oraz wychodzących z więzień, a w następstwie również dzieci anormalne i kalekie. Modliłam się, by powstalo Zgromadzenie, które roztoczy opiekę nad wyżej wymienionymi. Samodzielnej pracy w tym kierunku bardzo się lękałam.”

„Cywilizacja zaczyna się od tego, co najistotniejsze. Jest ona najpierw w człowieku ślepym pragnieniem ciepła. Potem człowiek, błądząc, odnajduje drogę prowadzącą do ognia.”

„Bardzo, bardzo dawno temu Smok Wawelski był dość dziki. Wtedy pożerał ludziom krowy, owce, barany, a nawet kury i kaczki. Szkody czynił wielkie, więc pewien szewc imieniem Skuba postanowił go zgładzić. W tym celu podrzucił mu barana nadzianego jakimiś paskudnymi przysmakami w postaci smoły, siarki, pieprzu, papryki i tłuczonego szkła. Smok barana zjadł i strasznie się po tym przechorował. Takie miał pragnienie, że wypił wodę z Wisły i okolicznych stawów. Jego ryki było słychać aż do Puszczy Niepołomickiej, która daleko za grodem Kraka leży. Ale wyzdrowiał i odtąd nie bierze do pyska ani kawałka mięsa. Zmienił się tak, że ludzie go polubili. Z biegiem lat począł się ubierać na wzór ludzki, a także bardzo szybko nauczył się ludzkiej mowy.”

„O seksie się nie zapomina, rozumiesz? Ludzie udają cywilizowanych, biorą udział w życiu publicznym, ale zawsze ich żrą te potajemne pragnienia i romanse.”

„Pragnienie, by zabić, zawsze odzywało się w taki sam sposób, on zaś niezmiennie wierzył, że jadąc długą autostradą, wreszcie zdobędzie nad tym kontrolę, okiełzna, tak jak jego dziadek poskramiał muskularne źrebaki na równinach rancza w Arizonie, gdzie Jonah jako nastoletni chłopiec spędził kilka lat. Jego psychopatologia miała bardzo podstępną konstrukcję, każąc mu wierzyć, że jest od niej potężniejszy, że tkwiąca w nim dobroć jest w stanie pokonać zło. Wierzył w to nawet teraz, choć za sobą w pobliżu autostrady pozostawił łącznie siedemnaście ciał.(…) Rzucił okiem na neonowy zegar wbudowany w deskę rozdzielczą, 3.20, i przypomniał sobie zdanie z Fitzgeralda:
Kiedy dusza tonie w prawdziwie ciemnej nocy, zawsze jest trzecia nad ranem.
Ten wers pochodził z krótkiego opowiadania Crack-up, „Załamanie”. Tytuł bardzo nawiązywał do tego, co się z nim działo – maleńkie szczeliny w mechanizmach obronnych jego psychiki rozgałęziały się, przechodziły w większe rozszczepy, łączyły się w ziejącą czarną dziurę, która go wchłaniała, potem zaś wypuszczała już jako potwora.”

„Najpiękniejszą rzeczywistością jest pragnienie.”

„My, którzy wędrujemy po górach, zawsze przedkładamy upór i wytrwałość w dążeniu do ustalonego celu nad czystą siłę. Wiemy, że każda wysokość, każdy krok muszą być pokonane cierpliwością, ciężką harówką, i że pragnienia nie mogą zastąpić wysiłku. Wiemy, że trzeba się zmierzyć z wieloma trudnościami. Cieszymy się wspaniałymi scenami rozgrywającymi się przed naszymi oczyma: cudownymi wschodami i zachodami słońca, pięknem wzgórz, dolin, jezior, lasów i wodospadów. Kto idzie w góry, musi podjąć się wysiłku. Ale z wysiłku przychodzi siła, pobudzenie wszystkich zdolności, a z poczucia siły rodzi się przyjemność. Powracamy do codziennych zajęć lepiej przygotowani do boju w walce życia i do pokonywania przeszkód na naszych drogach, wzmocnieni i podniesieni na duchu wspomnieniami o minionych wysiłkach i pamięcią o zwycięstwach na tamtych polach bitew.”

„Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.”

„Poczułem w żołądku dziwaczny ogień. Najdziwniejsze było to, że nie kojarzył się ze strachem. Raczej z niecierpliwością. Pragnieniem zemsty.”

„Celem prac, które prowadziłem przez długi czas, nie było osiągnięcie uznania, jakim się obecnie cieszę, lecz przede wszystkim pragnienie wiedzy, które, jak widzę, tkwi we mnie w większym stopniu niż u większości innych ludzi. I co więcej, kiedykolwiek odkryłem coś godnego uwagi, uważałem za swój obowiązek przelać swoje spostrzeżenia na papier, tak aby dowiedzieli się o tym wszyscy inteligentni ludzie.”

„Życzyłbym sobie, abyśmy w obecnym stuleciu potrafili w końcu połączyć wiedzę naukową i techniczną, rozwiniętą jak nigdy dotąd w historii, z umiejętnościami ludzkimi i politycznymi, które, jak na ironię, są najbardziej w historii zacofane. Dysponujemy wszystkimi środkami naukowymi, technicznymi i nawet finansowymi, aby wykorzenić biedę, głód, ciemnotę dotykającą co najmniej połowę mieszkańców naszej planety. Dlaczego tego nie robimy? Dlatego, że brakuje nam politycznej woli, połączenia pragnienia i działania, żeby to zrobić.”

„Nie może człowiek poddawać się i ulegać pragnieniom i pożądaniom ciała, ale zawsze należy postępować zgodnie z rozumem, który jest najlepszym doradcą.”

„Nie byłem nigdy człowiekiem wierzącym; byłem głuchy, lecz dzięki inteligencji doceniłem muzykę języka prowansalskiego; byłem naznaczony nihilizmem filozofów, takich jak Schopenhauer, lecz dzięki sile swojego pragnienia przekonałem się do zalet tradycyjnej polityki; jestem agnostykiem, zafascynowanym polityczną siłą i trwaniem Rzymu, lecz powracam do pewnych form katolicyzmu.”

„Od pierwszego spotkania z nim czuła w jego obecności nieodparte, niemal cielesne pragnienie dotyku i towarzyszące temu podniecenie.”

„Za cel postawiliśmy sobie wejście na Lhotse, jednak każdemu z nas wzrok jakoś sam ucieka w kierunku, gdzie piętrzy się on, Everest. Góra jak inne. Są nawet od niej piękniejsze. Ale przez to swoje „naj” wzbudza pragnienie „zaliczenia” jej, chęć kryjącą w sobie wszelkie cechy fizycznego pożądania.”

„Aniołowie w każdym zakątku królestwa łączą się w podziwie i radują z ukończenia tego wspaniałego dzieła wedle naszych pragnień!”

„(…) kresem oczekiwań jest rozczarowanie (…) każda zdobycz jest grobem nadziei, każde osiągnięcie jest grobem nadziei, czas zazdrośnie się zacieśnia wokół wszelkiego posiadania, tylko pragnienia, jakkolwiek i one muszą ulec zniszczeniu, użyczają nocom i dniom swobodniejszego oddechu.”

„Ile tylko być może dziewcząt w całym mieście -
wszystkie one pragnienia moje rozpalają.”

„Harry Potter to okultyzm i czary. Wciąga młodych czytelników w świat ciemnej magii, jest niebezpieczny. (…) młody czytelnik jest w świecie Pottera konsekwentnie pozbawiany umiejętności odróżniania dobra od zła. Dokonuje się to przez intelektualny zamęt i emocjonalną manipulację. Harry Potter jest jedną z tych ofert kultury wypełniającej duszę treściami zabijającymi dążenie do piękna i świętości, a aktywizującymi egoizm i pragnienie bycia Bogiem.”

„Wiele lat trzeba przeżyć wśród stronnictw, wewnątrz tego wirowiska, w jakim się poruszają, ażeby pojąć, do jakie stopnia ludzie tam się wzajemnie popychają poza swe własne zamierzenia jak los tego świata postępuje skutkiem czynów, lecz często wbrew pragnieniom wszystkich, co go współtworzą, podobny w tym latawcowi poruszanemu przeciwstawnymi działaniami linki i wiatru.”

„Apetyt przychodzi w miarę jedzenie – powiedział Augeston; ale pragnienie ulatnia się z piciem.”

„Jednej tylko rzeczy jestem pewien, tego że oceny wydawane przez ludzkość są wyznaczane przez jej pragnienie szczęścia; innymi słowy: są usiłowaniem dostarczania argumentów złudzeniom.”

„Niektóre posunięcia ludzi z PiS-u są nie do przyjęcia. O ile PO deptało czy sprzedawało pewne wartości, to mam wrażenie, że teraz niektórzy ludzie z PiS-u depczą ludzką godność i w ogóle się nie liczą z tym, co człowiek myśli, jakie ma pragnienia, potrzeby i – przede wszystkim – jakie ma prawa. To dla nas, wszystkich ludzi Kościoła, sygnał, żebyśmy byli roztropni i nie dali się uwieść. Żebyśmy nie szli w kierunku faworyzowania jakiejś opcji politycznej, programu politycznego, a już tym bardziej partii politycznej. (…) Musimy dzisiaj – wręcz w obronie swojego dobrego imienia i swojej przyszłości – jednoznacznie artykułować stanowisko kościelne, gdy ono nie jest zgodne z tym, co rząd głosi czy do czego dąży. (…) Mam na myśli nie tylko sprawy związane z migracją i uchodźcami, ale m. in. także obronę praworządności na elementarnym poziomie władz samorządowych. (…) Jeśli nie będziemy pilnować elementarnej prawości i uczciwości, praw ludzkich, godności człowieka, to będą wiązać nas z PiS-em. Kiedyś przyjdzie inna władza i może to pójść w skrajnie inną stronę. A może pójść na zasadzie odbicia – jeśli tak dalej będzie.”

„Pragnienie nadało sens jego krokom ku studni, jego ramionom i oczom i dlatego droga spragnionego człowieka ku studni jest jak poemat; inni natomiast wzywają niewolnika, a ten na ich skinienie podaje im wodę do ust, a oni nie poznają nigdy śpiewu wody. Ich wygoda jest brakiem: nie uwierzyli w cierpienie i radość się od nich odwróciła.”

„Nic nie służy bardziej cierpliwości w życiu i spokojnemu znoszeniu niedoli i ludzi niż następująca buddyjska uwaga: oto sansara, świat żądz i pragnień i dlatego świat narodzin, choroby, starości i śmierci; jest to świat, który nie powinien istnieć. A oto ludność sansary. Czy możecie więc czegoś lepszego oczekiwać? Zalecałbym, aby każdy cztery razy dziennie z pełną świadomością sobie to powtarzał.”

„Moje filmy są ekspresją chwilowych pragnień. Podążam za moim instynktem, ale w zdyscyplinowany sposób.”

„Nastawienie skoncentrowane na własności i zysku, z konieczności wywołuje pożądanie – a w istocie potrzebę – władzy. W celu sprawowania kontroli nad żywymi ludźmi musimy używać władzy po to, by przełamać ich opór. Celem utrzymania kontroli nad prywatną własnością zmuszeni jesteśmy używać władzy, aby strzec jej przed tymi, którzy mogliby nam ją zabrać, gdyż podobnie jak my, nigdy nie mają jej dosyć. Pożądanie własności prywatnej tworzy pragnienie stosowania gwałtu w celu rabowania innych w otwarty lub skryty sposób.”

„Taka jest bowiem siła młodości, o której śpiewają poeci i do której każdy wzdycha, mimo że większości nie przynosi ona nic poza czczością, tęsknotą i pragnieniem nie do nasycenia.”

„Nie przychodź do mnie, nie przychodź…
Zostań na zawsze przepięknym
Snem i pragnieniem cichym…
Nie przychodź…”

„Granat gasi pragnienie jak żaden inny owoc. W Azerbejdżanie owoce dzikich granatów wykorzystuje się do produkcji kwasu cytrynowego.(…) Już Hipokrates polecał sok z granatów jako napój orzeźwiający dla gorączkujących. Według innego znanego lekarza starożytności Dioskorydesa nasiona i korzenie granatowca służyły jako środek przeciwkrwotoczny. Warto również dodać, że w nasionach granatu znaleziono estron – jeden z żeńskich hormonów płciowych wytwarzanych w jajnikach.”

„Pragnienia, jakie miała Maria Franciszka będąc w Rzymie i zwiedzając Koloseum i Katakumby Rzymskie: 1) żeby Pan Jezus upomniał się o pogwałcone zasady nauki swojej, 2) żeby zburzył wielkość, przepych i bogactwo hierarchii kościelnej, i 3) żeby przywrócił hierarchii pokorę, ubóstwo, zamiłowanie cierpienia i prostotę Ewangeliczną, które są niezbędnymi warunkami założenia Królestwa Bożego na ziemi.”

„Formuła neutralności, nawet neutralności zbrojnej, jest typowa dla postawy ucieczki od rzeczywistości, dla pragnienia eskapizmu, charakteryzującego znaczny odłam zachodniej inteligencji.”

„Pęk barw podstawowych otoczył Erica niczym iluminowany wiatr; to wiatr życia, pomyślał, owiewa mnie, niesie, gdzie chce, nie zważając na moje marne pragnienia. Po chwili wiatr zrobił się czarny: nie był już wiatrem życia, ale gęstym dymem śmierci.”

„Zachłanny, pełzający, mroczny islam. Jego żarłoczność i pragnienie podboju, ujarzmienia. Jego kult Śmierci, umiłowanie Śmierci. Nienawidzę pieprzonych islamskich kamikadze, pieprzonych islamskich terrorystów, pieprzonych ben Ladenów, bo żyją w kulcie Śmierci.”

„Lud polski to jest niedzielna msza i tygodniowa porcja tabloidów, obrona dziecka poczętego i porno w domowym internecie, pielgrzymka na Jasną Górę i codzienny język brudnych przekleństw, miłość do Ojczyzny i twarde pragnienie, by z Ojczyzny wyjechać na zawsze gdzieś, gdzie będzie lepiej, nienawiść do Niemców i pragnienie, by pracować u Niemca, bo dobrze płaci, chociaż jest potomkiem Hitlera, stawianie talerza dla wędrowca na wigilijnym obrusie i ochota, by walnąć kijem bejsbolowym „ciapatych”, którzy uciekają do Europy przed straszną wojną w Syrii. Lud polski – takie jest moje podejrzenie – nie lubi wolności.”

„Zawsze uważałem, że w pragnieniu białych mężczyzn, by posiąść czarne kobiety, jest pewna prawidłowość. Nie wydaje mi się jednak, by chodziło tu o tak lubiany przez seksuologów, jak i historyków motyw dominacji. Widzę tę siłę raczej jako atawizm. Jako sublimację żądzy spółkowania ze zwierzętami.”

„Nie sama różnorodność zainteresowań Leibniza jest ważna, ale jego pragnienie, by wszystkie gałęzie wiedzy sprowadzić do jednego korzenia, wykryć w nich tę samą siłę kierowniczą i ostatecznie zrozumieć jako jeden gmach zaplanowany przez jeden i ten sam zamysł architektoniczny.”

„Jacyś ludzie mówią, że zmierzam do klęski. To nie prawda. Mam dożywotnie pragnienie życia!”

„Muzyka budzi w sercu pragnienie dobrych czynów.”

„Możemy ujawniać najbardziej skryte pragnienia, plany, koncepty dotyczące literatury, wskazując na podstawowy w naszym przypadku fakt, że czytając kogoś, jednocześnie piszemy siebie. Od początku tak naprawdę interesowało mnie tylko to: czy dasz mi coś, czego jeszcze nie mam, i jak mnie to wzbogaci, rozszerzy, w efekcie rzutując na to, co sam piszę? Jak we wszystkim, tak i tu chodzi o budowanie świata ze zbieranych kawałków. Każdej książce jakiś kawałek owej budowli zawdzięczam. Recenzja, szkic, felieton tworzą dokumentację tego procesu, są zapiskami z placu nieustającej budowy. Wznoszenie (się) musi mieć solidne podstawy fundowane na wspomnianym wcześniej recenzenckim rzemiośle; metafory „czeladnika” i „mistrza” wydają się tu być zupełnie na miejscu. Najpierw my służymy literaturze po to, by wreszcie ona zaczęła służyć nam.”

„(…) uczucie miłości i pragnienie spełnienia miłości jest ponadczasową sprawą. To nie jest tak, że dziś jest inaczej niż 200, 500, kilka tysięcy lat temu. Gdyby było inaczej, to by nas na świecie nie było. Bo z pragnienia fizycznego i z pragnienia psychicznego świat się w ogóle posuwa do przodu.”

„Kiedy poczuję, że jestem wygwizdywany powszechnie, na pewno przestanę realizować filmy, bo twórczość jest wielkim wysiłkiem. Wciąż jednak pcha mnie do przodu niegasnące pragnienie, żeby coś jeszcze powiedzieć”

„Większość uczuć może przeradzać się w namiętności, ale w społeczeństwie nowoczesnym znaczenie namiętności zostało zawężone do sfery seksualności i, jako taka namiętność jest coraz mniej żarliwie wyrażana. Dziś do namiętności, nawet jeśli mowa o zachowaniach seksualnych, przyznajemy się raczej niechętnie i wstydliwie, trochę dlatego, że jej aspekt „nieodpartego pragnienia” został wchłonięty przez uzależnienie.”

„Ci, co na rozkaz Guru
Spijają świętość Pana,
Pragnienie swoje gaszą.
Zyskują pokój i radość.”

„Pragnienie bogactw i zaszczytów znika dopiero po zamknięciu trumny.”

„Życie poświęcone wielkiej miłości właściwie nie ma nic wspólnego z posiadaniem i pragnieniem posiadania, które należą raczej do dziedziny takich pojęć jak oszczędność, przywłaszczenie i chciwość.”

„Za dużo używek i seksu i za mało rock'n'rolla. Literatura, filmy, przemyślenia i pragnienia powiedziały mi, że życie to coś więcej niż plaże i piwo.”

„Nie jest dobrze być bardzo kochanym w tak młodym wieku, tak wcześnie. To rodzi złe przyzwyczajenie. Wydaje się, że tak już być musi. Wydaje się, że to gdzieś powinno istnieć, że można to odnaleźć. Liczy się na to. Wpatruje się, ma nadzieję, czeka. Miłość macierzyńska to obietnica, którą życie nam daje u progu i której nie dotrzymuje nigdy. I z tym niedosytem pozostać trzeba do końca życia. Ilekroć kobieta bierze nas w ramiona i przyciska do serca, są to tylko kondolencje. Zawsze powracamy na grób matki, by wyć nad nim jak opuszczony pies. Już nigdy, już nigdy, już nigdy. Wspaniałe ramiona otaczają szyję, najsłodsze wargi szepcą o miłości, ale już się wie. Kiedy znów przychodzi pragnienie, można się miotać na wszystkie strony – nie ma już studzien, są tylko miraże. O pierwszym przebłysku świtu przeprowadziło się gruntowne studia nad miłością i dokumentację nosi się ze sobą. Wszędzie dokąd pójdziemy, nosimy w sobie truciznę porównań i czas mija na oczekiwaniu tego, co już kiedyś otrzymaliśmy. Nie twierdzę, że należałoby zabraniać matkom zbytniej miłości do dzieci. Mówię tylko, że lepiej jest, kiedy matki mają jeszcze kogoś do kochania. Gdyby moja matka miała kochanka, nie umierałbym przez całe życie z pragnienia przy każdym źródle. Na moje nieszczęście znam się na prawdziwych diamentach.”

„Słuchaj siebie samej. Sercem rozpoznasz swoje pragnienia. Nie możesz postąpić źle, jeśli pójdziesz za tym głosem.”

„Piszesz mi, Zofko, że za mało o sobie myślę jako o człowieku, a wiele jako o pisarzu. Kiedy widzisz, to właśnie daję mi tyle spokoju i to, co ludzie nazywają szczęściem. Jeżeli myślę o sobie, jako o pisarzu, to przede wszystkim myślę w tym wypadku o sobie. Pragnienie pisania, i to pisania pięknego i głębokiego, i mądrego i szczerego tkwi tak mocno we mnie, że to chyba ono winne, że koło miłości przechodzę jak koło czegoś, w co nie mam zupełnie wiary – jak piszesz.(…) Opętało mnie pragnienie pisania, tak bardzo mnie opętało, że na wszystko na świecie patrzę jakby przez tamto pragnienie”

„Oddaj się erotyce, a wypowiesz najskrytsze pragnienia bez konieczności ich realizacji na jawie.”

„Na tym polega przyjaźń, że troszczymy się o bliskich, odgadujemy ich ukryte pragnienia, radości, smutki.”

„Wolałbym aby moje płyty sprzedawały się coraz mniej i rzadziej… i wiem, że brzmi to jak absurd i fałszywa skromność, ale nie kieruje się pragnieniem by zostać doceniony na większą skalę. Jestem swego rodzaju uprzywilejowany i wygodny gdy posiadam swobodę w tworzeniu muzyki, a wydając płyty wystarczająca grupa ludzi je wspiera i kupuje pozwalając mi na kontynuowanie tras koncertowych. To jest wielka rzecz dla mnie, mieć taką wolność i to naprawdę wszystko czego potrzebuję. Nie potrzebuję pieniędzy. Nie potrzebuję sławy i bogactwa. Nie potrzebuję uznania. Jestem naprawdę zadowolony z tego gdzie jestem teraz.”

„Ludzie, którzy na codzień uważają, że państwo nie powinno moralizować ani umoralniać, że obywatel sam jest za siebie odpowiedzialny, że należy sprzedawać potencjalnym klientom wszystko to, czego oni chcą, że rynek powinien zaspokajać wszystkie ich pragnienia, a nawet kreować nowe potrzeby, nowe upragnione towary  –   ci ludzie nagle zawieszają swoje przekonania w przypadku tego jednego towaru. Szczególnie upragnionego przez swoich odbiorców i szczególnie kreującego potrzebę. Dziwne, prawda? Dziwniejsze jeszcze, że to zawieszenie nie dotyczy najbardziej rozpowszechnionego narkotyku, jakim jest alkohol. (…) To pokazuje, że nawet liberalizm, aby istnieć i funkcjonować, potrzebuje gdzieś tam sobie wewnętrznie zaprzeczyć. Jakoś tak się dzieje, że żadna ideologia nie może się obyć bez swojej porcji zamordyzmu, nawet ta głosząca powszechną wolność bez ograniczeń. Ona też ma swój mały autorytarny trik, za pomocą którego swoim miękkim i śliskim wyznawcom dodaje twardości, marsowej powagi.”

„Odrzucać pochwałę to zdradzać pragnienie usłyszenia jej ponownie.”

„Miłości nie można uzasadnić, nie można jej zagubić w wielkich ambicjach czy pragnieniu wielkości.”

„Muzyka to kariera, za którą, na moje szczęście, mi płacą, ale mam też inne pragnienia i pasje.”

„Jak mi miło, że wobec Pana Jezusa, Jego woli, Jego chwały nie ma na nią czasu ani przestrzeni, gdy miłość w Nim łączy i tak cudowna, a podniosła wspólność powołania do jednego dzieła – czy tu, czy tam – jedno w Nim, a jeśli są trudności i przeszkody, jeśli braki odczuwamy, to z nędzy własnej one pochodzą i jakiegoś pragnienia osobistego.”

„Spójrzcie, stacja benzynowa. Naturalne środowisko Forda GT40. I oto i on, przy poidle, zaspokajając pragnienie. Po raz 47. dzisiaj.”

„Nie mogę wszelako pojąć, w jaki sposób zdołał ktoś rozciągnąć przyjemność picia poza pragnienie i urobić sobie w imaginacji jakoby apetyt sztuczny i przeciw naturze.”

„Przypominałem sobie te ich cygara, wykwintne garnitury. Myślałem o dużych porcjach steków, jazdach długimi krętymi alejami wiodącymi do pięknych domostw. Beztroskie życie. Podróże do Europy. Piękne kobiety… Czy oni są ode mnie aż o tyle mądrzejsi? Jedyne, co nas różni, to pieniądze i pragnienie ich gromadzenia.”

„Ojcowie Kościoła mówią o mocy postu, która chroni przed grzechem, tłumi pragnienia starego Adama i przeciera w sercach ludzi wierzących drogę ku Bogu.”

„Pieniądz przenika wszelkie aspekty życia społecznego, rządzi naszymi ambicjami, inicjatywą, wyzwala aktywność ludzi. Projektuje także sferę stosunków międzyludzkich w aspekcie psychologicznym, ponieważ generuje nadzieje, pragnienia, obawy, przyjemności i rozczarowania – a to przecież potężne siły!”

„Dopóki czepiasz się pragnienia osiągnięcia oświecenia, nigdy go nie osiągniesz. Jednak pragnienie doprowadziło ciebie tutaj, abyś siedział zen. Dlatego przychodź i siedź. to jest pierwszy krok.”

„Uciekłem, ponieważ nad pewność posiadania silniej pociąga mnie niepewność poszukiwań, wczoraj, pozawczoraj, dzisiaj i zawsze kusiły mnie i wciąż kuszą niewiadome obszary czasu i przestrzeni, jakie się przede mną mogą otworzyć i jakie się niekiedy przede mną otwierają, one mnie niecierpliwie i nagląco wabią, ponieważ mogą zawierać w sobie wszystko, wiem, że kresem oczekiwań jest rozczarowanie, ale przecież, choćby złudny, wolę cień nadziei od jej nieuchronnej śmierci, każda zdobycz jest grobem nadziei, każde osiągnięcie jest grobem nadziei, czas zazdrośnie się zacieśnia wokół wszelkiego posiadania, tylko pragnienia, jakkolwiek i one muszą ulec zniszczeniu, użyczają nocom i dniom swobodniejszego oddechu…”

„Choć wczesne lata swej dorosłości poświęciłem życiu publicznemu, nigdy nie odpowiadało to moim życzeniom; tęskniłem – co, jestem pewny, często zdarza się i panu – za spokojem i niezależnością, które posiada jedynie człowiek prywatny, a teraz, gdy mam lat 40, to pragnienie stało się silniejsze niż kiedykolwiek. Ponadto wie pan, że przebywając w Waszyngtonie pani Pierce była niezwykle delikatnego zdrowia. Obawiam się, że teraz sprawa przedstawia się jeszcze gorzej. Obowiązki, które nałożyłaby na nią owa zmiana, same w sobie prawdopodobnie najważniejszy argument przeciwko opuszczeniu naszego spokojnego domu dla stanowiska w Waszyngtonie.”

„Tak, przyznaję, miłuję zbrodnie! Ona jedynie pobudza me zmysły; zasady jej wyznawać będę do ostatniej chwili życia! Jakaż moc boska czy ludzka, jest w stanie przeciwstawić się moim pragnieniom, skoro wolna jestem od jakichkolwiek religijnych bojaźni, skoro dzięki swoim wpływom i bogactwu stoję ponad prawem? Przeszłość dodaje mi odwagi, teraźniejszość mnie pobudza, nie lękam się bynajmniej przyszłości; ufam więc że reszta mojego życia znacznie przewyższy te pierwsze zbłądzenia mojej młodości. Natura stworzyła ludzi po to jedynie, aby radowali się na ziemi; to jej najświętsze prawo – i ono właśnie panować będzie zawsze w mym sercu!”

„ŻYCIE + PRAGNIENIE = CZŁOWIEK; ŻYCIE – PRAGNIENIE = BÓG”

„Nic mnie nie obchodzą troski i pragnienia większości amerykańskich dwudziestolatków. No może poza jednym wyjątkiem… Też chciałbym jakoś przetrwać.”

„Pewnej nocy śniło mi się, że dobiłem targu z diabłem za cenę duszy. Spełniało się każde moje życzenie, a nowy służący wyprzedzał nawet moje myśli i pragnienia. Spróbowałem więc dać mu do rąk swoje skrzypce, aby przekonać się, co on z nimi uczyni. Jakież było moje zdziwienie, gdy zaczął znakomicie grać jakąś sonatę, której nadzwyczajne piękno przeszło wszelkie wyobrażenie. Poczułem się gdzieś przeniesiony, porwany i oczarowany. Próbowałem i ja wziąć skrzypce do ręki, aby powtórzyć zasłyszane przed chwilą dźwięki – na próżno. Gdy się obudziłem, zabrałem się natychmiast do spisywania tego, co usłyszałem we śnie. Skomponowałem wtedy najlepszą moją sonatę, która jednak daleka jest od cudownej muzyki, granej mi tej nocy.”

„W tym kraju zawsze robi się tak, jak oczekuje tego większość. Chrzty, śluby często odbywają się dla świętego spokoju, bo tak wypada. To jest czysta hipokryzja. Mierzi mnie ta presja. Ludzie nie kierują się swoim pragnieniem wewnętrznym, lecz tym, co inni na to powiedzą. Przeszkadza mi też to, że w wielu sprawach ktoś za mnie podejmuje decyzję. Tak jest np. w sprawie in vitro. Jeśli się dobrze temu przyjrzeć to nawet w pozornie liberalnym środowisku ludzi show-biznesu pełno jest hipokryzji. Ciekawe, że niby jesteśmy tak „wyluzowani”, a jednak tej presji ślubu ulegamy.”

„Samozwańczy twór polityczny złożony z komunistów i agentów obcych ma stać się rządem Polski. (…) Los Polaków nie będzie jednakowy. Jedni borykać się będą w kraju z okrutną rzeczywistością państwa policyjnego, inni zostaną w wolnym świecie, by stać się ustami niemych. Droga nasza jest trudna, lecz u jej kresu spełni się Polska naszych żarliwych pragnień: wolna i niepodległa.”

„Opiewałem zło, tak jak to czynili Mickiewicz, Byron, Milton, Southey, A. de Musset, Baudelaire itd. Naturalnie trochę przesadziłem podnosząc ton, aby zdziałać coś nowego w duchu tej wzniosłej literatury, która opiewa rozpacz jedynie po to, by przygnębić czytelnika i wzbudzić w nim pragnienie dobra jako lekarstwa.”

„jeśli człowiek pragnie żyć życiem, w którym wszystkie jego siły będą się mogły w pełni przejawić, to musi raz na zawsze wyrzec się myśli, że można żyć nie licząc się z potrzebami i pragnieniami innych”

„Panowie, ta linia wyznacza głód, pragnienie, wyczerpanie i choroby. Jeśli chcecie przyłączyć się do mnie i wspólnie stawić czoło niebezpieczeństwom, przekroczcie tę linię i stańcie obok mnie jak prawdziwi przyjaciele. Choć może być nas bardzo niewielu, wiem, że zwyciężymy!”

„Osaczony zewsząd nawałem nakazów, zwyczajów, pragnień, pełen pogmatwanych i zepchniętych w podświadomość instynktów, człowiek – a ściślej jego pozycja, stała się na tyle niebezpieczna, na tyle niewymiarowa, arbitralna, tak zarazem tragiczna i groteskowa, że nigdy jeszcze napisanie powieści nie było rzeczą łatwiejszą. Ale też i powstająca literatura jest rozpaczliwie nieznośna. Otaczają nas narody nadwrażliwych przygłupów, najmniejszy wstrząs może wywołać nie kończące się, mordercze konwulsje.”

„Nienawidziłam swojej bezradności. Nienawidziłam pragnienia, aby mój ból ukoił mężczyzna, który go zadał.”

„Jest dla mnie jasne, że to, co zwiemy pragnieniami, to sznurki, które ma w ręku Bóg, i które wprawiają nas w ruch jak marionetki.”