Cytaty na temat powtarzać
strona 4

Michel Onfray Fotografia

„Rozważam zdanie legitymacji Samoobrony. Nie będzie mi już potrzebna. Nie planuję też działalności w związkach zawodowych. Teraz chcę się zająć wyłącznie praktyką lekarską. Zawsze powtarzałem, że przede wszystkim czuję się lekarzem, a nie politykiem.”

Hubert Costa (1953) lekarz, polski polityk

pod rezygnacji z zasiadania w zarządzie województwa w 2003.
Źródło: Hubert Costa rezygnuje z polityki, lca.pl, 25 czerwca 2003 http://fakty.lca.pl/news,1469,Costa_rezygnuje_z_polityki.html

Maria Szyszkowska Fotografia
Jeff Halper Fotografia
Mika Kojonkoski Fotografia

„Zawsze powtarzałem, że skoczek taki jak Adam Małysz rodzi się raz na sto lat. To fenomen, jestem nim jeszcze bardziej zachwycony niż kilka sezonów temu”

Mika Kojonkoski (1964) fiński skoczek narciarski, trener

Źródło: Kojonkoski: taki skoczek raz na 100 lat!, marzec 2007 http://sport.onet.pl/0,1248889,1508605,wiadomosc.html, sport.onet.pl (ostatni dostęp 26 kwietnia 2007)

Karen Blixen Fotografia
Herodot Fotografia

„Powtarzam powtórzone.”

Herodot (-484–-425 p. n. e.) historyk grecki
Guy de Larigaudie Fotografia
Witold Gombrowicz Fotografia

„Książki to solidni doradcy i apostołowie. Zawsze pod ręką i zawsze bezinteresowne; mają tę przewagę nad wszelkimi mówiącymi wykładowcami, że są gotowe powtarzać swoje lekcje tak często, jak tego zechcemy.”

Louis Nizer (1902–1994)

Books are standing counselors and preachers, always at hand, and always disinterested; having this advantage over oral instructors, that they are ready to repeat their lesson as often as we please. (ang.)
Źródło: Mark Phillips, Vocabulary Dictionary and Workbook. 2,856 Words You Must Know, A.J. Cornell Publications, 2006, s. 132.

Abba Eban Fotografia

„W każdym kraju (…), który dostawał się pod supremację Kościoła katolickiego, historia się powtarzała: straszliwe upadlanie, tortury, rzezie, banicja.”

Abba Eban (1915–2002) izraelski polityk i dyplomata

Źródło: Mój naród – historia Żydów (ang. My People – The Story of the Jews; 1968), wyd. Behrman House Nowy Jork, wyd. Random House, Toronto

Artur Balazs Fotografia

„Wiele razy gdy z nim rozmawiałem, mówił ze łzami w oczach, że nie wie, jak spojrzy w oczy żonie i dzieciom, co powie sąsiadom i dalszej rodzinie. To było dla niego bardzo ważne. Wiele razy powtarzał, że seksafera wycisnęła straszne piętno na życiu jego rodziny.”

Artur Balazs (1952) polski polityk

Źródło: „Lepper ze łzami mówił, że nie wie, jak spojrzy w oczy rodzinie”, onet.pl, 8 sierpnia 2011 http://wiadomosci.onet.pl/raporty/andrzej-lepper-nie-zyje/lepper-ze-lzami-mowil-ze-nie-wie-jak-spojrzy-w-ocz,1,4815454,wiadomosc.html

Halldór Kiljan Laxness Fotografia
Ma Ying-jeou Fotografia

„Jeszcze raz powtarzamy, że miłujemy pokój, stworzony przez obie strony w ciągu ostatnich czterech lat i mamy nadzieję, że pozytywne relacje będą trwały dalej. Mimo to Tajwan i Chiny wciąż różnią się w kwestii praw człowieka i te różnice muszą zostać przezwyciężone zanim obie strony będą mogły wejść w fazę głębszych interakcji.”

Ma Ying-jeou (1950)

oświadczenie wydane w związku z 23. rocznicą masakry na placu Tiananmen w Pekinie.
Źródło: Adam S., Tajwańskie komentarze w rocznicę masakry na Tiananmen, polska-azja.pl, 4 czerwca 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/06/04/tajwanskie-komentarze-w-rocznice-masakry-na-tiananmen/

Kazimierz Staszewski Fotografia

„Hitler powtarzał też, że nie chce wojny wcale, czemu ciągle mówisz do mnie per „ty pedale?””

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik solo
Źródło: utwór Mars napada

Vladimir Volkoff Fotografia
Bohdan Tomaszewski Fotografia
Tadeusz Pieronek Fotografia

„Powtarzam, z historycznego punktu widzenia nie jest prawdą, że w obozach zginęli wyłącznie Żydzi, prawda ta jednak jest dziś niemal ignorowana.”

Tadeusz Pieronek (1934–2018) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: pontifex.roma.it, 25 stycznia 2010 http://www.pontifex.roma.it/index.php/interviste/religiosi/3531-pacifici-racconta-barzellette-la-polonia-non-e-antisemita-gli-israeliani-non-rispettano-i-diritti-umani-dei-palestinesi-la-shoa-non-e-solo-ebraica-ma-riguarda-cattolici-e-polacchi-israele-gode-di-buona-stampa-il-potere-economico

Monika Buchowiec Fotografia
Philipp Meyer Fotografia

„Pisałem do momentu, aż uświadomiłem sobie, że nie mam pojęcia, o czym piszę, wtedy zacząłem czytać i poszukiwać informacji na temat tego, czego nie wiedziałem. Powtarzałem ten proces raz za razem. Dla mnie część mojego umysłu odpowiedzialna za tworzenie i część, która odpowiada za badanie faktów, są całkowicie odmienne i zawsze konkurują ze sobą.”

Philipp Meyer (1974)

o książce Syn.
Źródło: Milena Buszkiewicz, Robiłem wszystko, by zapomnieć o istnieniu Cormaca McCarthy’ego – wywiad z Philippem Meyerem http://booklips.pl/wywiady/robilem-wszystko-by-zapomniec-o-istnieniu-cormaca-mccarthyego-wywiad-z-philippem-meyerem/, booklips.pl, 14 grudnia 2016.

William Butler Yeats Fotografia

„Ponieważ miękka leśna trawa
Cóż może, jeśli nie powtarzać
Kształty zająca, który w niej spoczywał.”

William Butler Yeats (1865–1939) poeta i dramaturg irlandzki, noblista

Źródło: Pamięć, 1919, tłum. Maciej Cisło

Hugo Chávez Fotografia
Józef Życiński Fotografia

„Rozmawiając z tymi, którzy stają bezradni, bo nie dysponują żadnymi dowodami niewinności, mimo woli kojarzę sobie rok 1968, kiedy to grono aparatczyków z PZPR rezerwowało dla siebie kompetencje do rozstrzygania, kto jest prawdziwym Polakiem. Ci, których władza uznała za Żydów, nie byli w stanie wykazać swej polskości. Jaką merytoryczną polemikę można było zresztą podjąć z Władysławem Gomułką, gdy w swym osławionym wystąpieniu informował, że Janusz Szpotański to „człowiek o moralności alfonsa” natomiast wobec Pawła Jasienicy formułował zarzut współpracy ze służbami specjalnymi? Kiedy zniknie z polskiej kultury ten styl Pierwszych Sekretarzy? Syndrom Jasienicy ma swe liczne odpowiedniki w pomówieniach obecnej epoki. Wystarczy przypomnieć choćby listę Macierewicza, gdzie logiką (if any) podejrzeń objęto ludzi tak zasłużonych jak prof. Wiesław Chrzanowski, więziony w stalinowskich czasach. Patrząc na podobną praktykę bezpodstawnych oskarżeń uzasadnionych jedynie esbeckim raportem, trzeba konsekwentnie stawiać pytanie: jak często musimy powtarzać praktyki, w których dominuje zawadiacki styl budowniczych Nowej Huty?”

Józef Życiński (1948–2011) polski duchowny katolicki, arcybiskup lubelski

Źródło: Prawda historii a humanizm Ewangelii, „Tygodnik Powszechny”, 15 stycznia 2007, za: „Gazeta Wyborcza” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,53600,3848228.html

Galeazzo Ciano Fotografia
Cezary Gmyz Fotografia

„Od wyrzucenia z „Rzeczpospolitej” powtarzam, że nie czuję się żadnym męczennikiem czy ofiarą.”

Cezary Gmyz (1967)

Inne wypowiedzi
Źródło: Cezary Gmyz: pół prawdy to całe kłamstwo, niezalezna.pl, 12 grudnia 2012 http://niezalezna.pl/35889-cezary-gmyz-pol-prawdy-cale-klamstwo

Witold Orłowski Fotografia
Victoria Pendleton Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Grzegorz Drojewski Fotografia
Andrzej Dzięga Fotografia

„Jak powtarza Ojciec Dyrektor: Alleluja! I do przodu!. Niech Bóg Was błogosławi. Niech błogosławi Polskę.”

Andrzej Dzięga (1952) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: Sławomir Jagodziński, Najlepsza konstytucja dla świata, naszdziennik.pl, 7 kwietnia 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120407&typ=wi&id=wi03.txt

Jerzy Jeszke Fotografia

„Człowiek, którego mam honor nazywać swoim mistrzem – Roman Polański powtarzał mi, że mam robić swoje, a kiedyś zostanie to zauważone i docenione. Ja robię swoje.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”: Robię swoje, „Polska Dziennik Bałtycki” nr 70, 28 kwietnia 2012 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/jerzy_jeszke_przed_prapremiera_sweeney_a_todda_robie_swoje_231691-3--1-d.html

Włodzimierz Odojewski Fotografia
Wim Wenders Fotografia
Suze Orman Fotografia
Wiesław Chrzanowski Fotografia
Paweł Małaszyński Fotografia

„Ze swoich porażek wyciągam wnioski. I staram się ich nie powtarzać.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

Źródło: Paweł Małaszyński: Kiedy słyszę gwiazda, robię się taki mały, wiadomosci24.pl, „Słowo Polskie Gazeta Wrocławska”, 16 lutego 2007 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/pawel_malaszynski_kiedy_slysze_gwiazda_robie_sie_taki_maly_19434.html

Tomasz Witkowski Fotografia
Octave Mirbeau Fotografia
Peter Pomerantsev Fotografia
Paul Cézanne Fotografia

„Od początku byłem uważany za cudowne dziecko. Otóż wszyscy w rodzinie ciągle powtarzali, że będzie to prawdziwy cud, jeśli z tego dziecka coś wyrośnie.”

Paul Cézanne (1839–1906) malarz francuski

Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.

Jacques Dutronc Fotografia
George Harrison Fotografia

„Każdy powtarzał, „O, zebrało się tutaj więcej ludzi niż na powitanie królowej”. W sumie też tak myślę, nie nagrała żadnych przebojów.”

George Harrison (1943–2001) brytyjski muzyk rockowy, członek The Beatles

o powitaniu zespołu The Beatles przez ponad 300 tys. fanów przed koncertem w Adelaide (czerwiec, 1964)

Aleksander I Romanow Fotografia

„Od dłuższego już czasu zaczęliśmy ze strony cesarza Francuzów doznawać postępowania, które dowodziło nieprzyjaznych jego względem Rosji zamiarów; atoli spodziewaliśmy się, że zmienimy je, posługując się łagodnymi i pokojowymi środkami. Skorośmy w końcu spostrzegli, że powtarzają się bezustanne najbardziej jawne obelgi, zostaliśmy mimo Naszych pokojowych chęci zmuszeni do uzupełnienia i skupienia Naszych armii. Jednakowoż nie straciliśmy jeszcze nadziei dojścia do pojednania i, zatrzymując się u granic Naszego Cesarstwa i nie łamiąc pokoju, byliśmy gotowi do obrony. Wszystkie jednak użyte przez Nas łagodne środki nie zdołały zapewnić Nam owego upragnionego pokoju. Cesarz Francuzów wypowiedział Nam pierwszy wojnę, atakując nagle Nasze wojsko pod Kownem. Widząc więc, że nic nie zdoła go skłonić do poparcia Naszych pokojowych pragnień, nie mamy przeto innej rady, jak wezwać pomocy Wszechmocnego, świadka i mściciela prawdy, i przeciwstawić Nasze siły siłom nieprzyjaciela.”

Aleksander I Romanow (1777–1825) car Rosji

odezwa do swych wojsk przed wybuchem wojny rosyjsko-francuskiej z Napoleonem I Bonapartem
Źródło: Paweł Klint, Piotr Galik, Zrozumieć przeszłość. Dzieje nowożytne. Podręcznik do historii dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Część 2. Zakres rozszerzony, Nowa Era, Warszawa 2014, ISBN 978-83-267-1797-0, s. 451.

Siergiej Łukjanienko Fotografia
Stanisław Stefanek Fotografia

„Od pierwszego roku [w szkole teatralnej] profesorowie powtarzają: jeśli ktoś chce być dobrym aktorem, musi się uczyć i bardzo dużo pracować – mają rację.”

Źródło: Agnieszka Gortatowicz, Jarek Jakimowicz i Radek Elis szukają „Spony”, „Dziewczyna” 1/1998, s. 11.

Julia Roberts Fotografia
Aleksander II Romanow Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Dalajlama XIV Fotografia
Jeff Goldblum Fotografia
Horacy Safrin Fotografia

„Głosy mogą ją ostrzegać, żeby nie powtarzała tego, co mówią.”

Kronika szaleństwa

Bertrand Russell Fotografia
Krzysztof Varga Fotografia

„Naprzeciw gigantycznego dorobku poetyckiego, eseistycznego i przekładowego staje drobny bełkot paru osób, które – śmiem podejrzewać – bynajmniej nie zapoznały się z całą spuścizną po Miłoszu, nie znają jego najważniejszych książek, a powtarzają jedynie z uporem dzieci, że Miłosz był antypolski. Powtarzają to, bo ktoś im wbił do głowy, co mają mówić.”

Krzysztof Varga (1968) polski pisarz

o wniosku posłów PiS aby podczas krakowskiego Festiwalu Miłosza mówiono o „antypolskości jego poezji i działalności w komunistycznej służbie”.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,9489086,Varga_odpowiada_poslom_PiS__Zniewolone_umysly.html, 23 kwietnia 2011

„Gdy przejął tygodnik, powiedziałem, że czuję się, jakbym oddał córkę do domu publicznego. Podtrzymuję to. Zeszmacił w mojej ocenie pismo całkowicie. (…) To, co on tworzy, to są wyroby prasopodobne. Żadnej samodzielnej myśli, tylko konfekcja. I powtarzanie opinii wygłoszonych już wcześniej w „Gazecie Wyborczej.””

Marek Król (1953) dziennikarz polski, działacz polityczny

o Tomaszu Lisie.
Źródło: Marek Król o Tomaszu Lisie: Zeszmacił „Wprost”, dziennik.pl, 27 marca 2012 http://wiadomosci.dziennik.pl/media/artykuly/384901,marek-krol-o-tomaszu-lisie-zeszmacil-wprost.html

Iwona Śledzińska-Katarasińska Fotografia
Piotr III Romanow Fotografia
Mark Twain Fotografia

„Historia się nie powtarza, lecz rymuje.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta
Tomasz Lis Fotografia
Christopher Walken Fotografia
Katarzyna Piekarska Fotografia
Wojciech Łazarek Fotografia
Justin Trudeau Fotografia

„Jestem feministą i jestem z tego dumny. Mówię o tym tak często, jak tylko mogę, i za każdym razem media o tym informują, a Twitter eksploduje. Będę więc powtarzał, że jestem feministą, aż nie wywoła to żadnej reakcji – bo do tego właśnie dążymy.”

Justin Trudeau (1971) kanadyjski polityk

Źródło: Katarzyna Wężyk, Prowadź nas, Trudeau http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,20408078,prowadz-nas-trudeau-sylwetka-premiera-kanady.html, wyborcza.pl, 16 lipca 2016.

Immanuel Kant Fotografia
Rafael Ábalos Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia
Luigi Snozzi Fotografia

„Różnorodność jest preludium monotonii, jeżeli chcesz jej uniknąć, powtarzaj twój element.”

Luigi Snozzi (1932)

La varietà è il preludio alla monotonia, se vuoi evitarla ripeti il tuo elemento. (wł.)

Jan Filip Libicki Fotografia
Hanka Bielicka Fotografia

„Jak byłam mała, to, pamiętam, ciągle powtarzałam: Jestem Anna Weronika, co nogami klawo fika. Taka byłam głupiutka od dziecka.”

Hanka Bielicka (1915–2006) polska artystka kabaretowa

Wywiad dla „Wysokich obcasów”, 18 marca 2006

Margaret Mitchell Fotografia
Haruki Murakami Fotografia
Steven Erikson Fotografia
Andrzej Sapkowski Fotografia
Oscar Wilde Fotografia

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

Denis Diderot Fotografia
Fernando Pessoa Fotografia

„Izolacja przykroiła mnie na swój obraz i podobieństwo. Obecność drugiej osoby - jakiejkolwiek osoby - opóźnia natychmiast mój proces myślenia i podczas gdy normalnego człowieka kontakt z innymi pobudza do rozmowy i wyrażenia czegoś, na mnie ten kontakt działa paraliżująco, jeśli tak można rzec. Będąc sam, jestem zdolny wymyślić różne dowcipne powiedzenia, odpowiedzieć szybko na to, czego nikt nie powiedział, błysnąć inteligentną towarzyskością wobec nikogo. Ale to wszystko znika, gdy znajdę się w czyjejś obecności: znika inteligencja, nie potrafię mówić i po jakichś piętnastu minutach odczuwam jedynie senność. Tylko moi wyimaginowani i widmowi przyjaciele, tylko moje rozmowy prowadzone z nimi w marzeniach są dla mnie realne i znaczące, pobudzają mój umysł, który odbija się w nich niczym w lustrze.
Ciąży mi zresztą wszelka myśl o zmuszaniu się do kontaktu z innymi. Zwykłe zaproszenie na obiad z przyjacielem budzi we mnie trudny do określenia niepokój. Myśl o jakimś obowiązku towarzyskim - pójściu na pogrzeb, rozmowie z kimś na jakiś temat w biurze, udaniu się na dworzec po kogoś, znanego czy nieznanego - sama ta myśl już mi zakłóca dzień, a niekiedy nawet w przeddzień już się trapię, źle śpię, gdy tymczasem samo zdarzenie nie ma żadnego znaczenia i nie usprawiedliwia niczego. I to zawsze się powtarza, nigdy nie mogę się tego oduczyć.
"Moje obyczaje skłaniają mnie ku samotności, a nie ku ludziom": nie wiem, czy to Rousseau, czy Senancour powiedział. Ale był to ktoś w moim rodzaju, choć chyba nie mogę powiedzieć, że z mojej rasy.”

The Book of Disquiet

Michael Chabon Fotografia
Milan Kundera Fotografia
Louis Aragon Fotografia

„Chcę ci wyznać tajemnicę Czas jest tobą
Czas jest kobietą Jest osobą
Pochlebioną gdy się pada na kolana
U jej stóp czas jak suknia rozpinana
Czas jak nie kończąca się włosów fala
Rozczesywana bez końca
Czas jak lustro co się w oddechu rozjaśnia i zmącą
O świcie kiedy się budzę czas jak ty śpiąca czas jak ty
Jak nóż przebijający mi gardło Ach czy nazwę nareszcie
Tę udrękę czasu który nie odpływa tę udrękę
Czasu zatrzymanego jak krew w naczyniu krwionośnym
To gorsze niż pragnienie nigdy nie spełnione niż nienasycenie
Oczu kiedy przechodzisz przez pokój i drżę z obawy
By nie prysło urzeczenie
To jeszcze gorsze niż przeczuwać cię obcą
W ucieczce
Z myślami gdzie indziej z innym już stuleciem w duszy
Mój Boże jakie ciężkie są słowa I tak być musi
Moja miłości ponad rozkoszami miłości nieprzystępna dziś dla zagrożeń
Bijąca w mojej skroni mój pulsujący zegarze
Kiedy wstrzymujesz oddech duszę się
W moim tętnie waha się i przystaje twój krok

Chcę ci wyznać tajemnicę Każde słowo
Na mych wargach jest nędzarką która żebrze
Utrapieniem dla twych dłoni czymś co gaśnie pod twym wzrokiem
Więc powtarzam że cię kocham bo mnie zwodzi
Kryształ frazy nie dość jasny by zawisnąć na twej szyi
Wybacz mowę pospolitą Ona jest
Czystą wodą która przykro syczy w ogniu
Chcę ci wyznać tajemnicę Nie potrafię
Opowiedzieć ci o czasie który ciebie przypomina
I o tobie nie potrafię ja jedynie tak udaję
Jak ci którzy bardzo długo stoją na peronie dworca
I machają jeszcze dłonią choć pociągi odjechały
Aż im słabnie przegub ręki pod ciężarem nowej łzy

Chcę ci wyznać tajemnicę Ja się boję
Ciebie tego co wieczorem każe podejść ci do okien
Twoich gestów i słów jakich nie wymawia się zazwyczaj
Powolnego i szybkiego czasu boję się i ciebie
Chcę ci wyznać tajemnicę Zamknij drzwi
Łatwiej umrzeć jest niż kochać i dlatego
Życie moje znieść umiałem
Moja miłości”

Louis Aragon (1897–1982) francuski pisarz
Jan Kochanowski Fotografia

„PANI
Nie frasuj mi się, moje dziecię miłe,
Takci na świecie być musi: raz radość,
Drugi raz smutek; z tego dwojga żywot
Nasz upleciony. I rozkoszyć nasze
Niepewne, ale i troski ustąpić
Muszą, gdy Bóg chce, a czasy przyniosą.
HELENA
o matko moja, nierównoż to tego
Wieńca pleciono; więcej że daleko
Człowiek frasunków czuje niż radości.
PANI
Barziej do serca to, co boli, człowiek
Przypuszcza, niżli co g'myśli się dzieje.
I stądże się zda, że tego jest więcej,
Co trapi, niżli co człowieka cieszy.
HELENA
Prze Bóg, więcejci złego na tym świecie
Niżli dobrego. Patrzaj naprzód, jako
Jedenże tylko sposób człowiekowi
Jest urodzić się, a zginąć tak wiele
Dróg jest, że tego niepodobno zgadnąć.
Także i zdrowie nie ma, jeno jedno.
Człowiek śmiertelny, a przeciwko temu
Niezliczna liczba chorób rozmaitych.
Ale i ona, która wszystkim włada,
Która ma wszytko w ręku, wszytkim rządzi,
Fortuna, za mną świadczy, że daleko
Mniej dóbr na świecie niżli tego, co złym
Ludzie mianują, bo ubogaciwszy
Pewną część ludzi, patrzaj, co ich ciężkim
Ubóstwem trapi. A iż tego żadnej
Zadości g'woli ani skępstwu swemu
Nie czyni, ale niedostatkiem tylko
Sciśniona, znak jest, że i dziś, gdy komu
Chce co uczynić dobrze, pospolicie
Jednemu pierwej weźmie, toż dopiero
Drugiemu daje; skąd się da rozumieć,
Co już powtarzam nie raz, że na świecie
Mniej dóbr daleko niżli złych przypadków.
PANI
Mniej abo więcej, równa li też liczba
Obojga — korzyść niewielka to wiedzieć.
o to by Boga prosić, żeby człowiek
Co namniej szczęścia przeciwnego doznał,
Bo żeby zgoła nic, to nie człowiecza.
Ale że z rady tak długo nikogo Kobieta
Nie słychać! Wiem, że da bez omieszkania
Znać Aleksander, skoro się tam rzeczy
Przetoczą, a nam białymgłowom jakoś
Przystojniej w domu zawżdy niż przed sienią”

Odprawa posłów greckich

Stanisław Gądecki Fotografia
Marek Kossakowski Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia

„Każdy dobry Polak musi wiedzieć, jaka jest rola Kościoła, musi wiedzieć, że poza nim jest – jeszcze raz to powtarzam – nihilizm. I ten nihilizm my odrzucamy, bo nihilizm niczego nie buduje, nihilizm wszystko niszczy.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: J. Kaczyński: Poza Kościołem jest tylko nihilizm, który wszystko niszczy https://www.radiomaryja.pl/informacje/j-kaczynski-poza-kosciolem-jest-tylko-nihilizm-ktory-wszystko-niszczy/, radiomaryja.pl, 7 września 2019.

Bruce Springsteen Fotografia
Leopold Tyrmand Fotografia

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi…”

Leopold Tyrmand książka Zły

Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.
Zły

William Shakespeare Fotografia

„Jak dzień na nowo stare słońce stwarza, Tak miłość stare od nowa powtarza.”

"Sonety", Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 1997, s.82
Sonety

Lech Kaczyński Fotografia
Kuba Sienkiewicz Fotografia

„Moi rodzice to dzieci wojny. Lubię to sobie powtarzać, kiedy i mnie nie wychodzi pilnowanie ognia.”

Kuba Sienkiewicz (1961) polski muzyk i lekarz

Kubatura, czyli elektryczne wagary (2015)
Źródło: Kubatura, czyli elektryczne wagary, Warszawa 2015, s. 12.